Buitengewone openbare raadsvergadering, gehouden op 1 februari 2013, ter gelegenheid van het afscheid van de heer H.M.J.M. van Beers als burgemeester van de gemeente Roermond.
TWEEDE VERGADERING
Aanwezig: de heer H.M.J.M. van Beers, burgemeester; de heer J. Vervuurt, griffier; de dames P.T.G.J Beeren-Adriaans (S.P.), W.H.M.A. van Beers (Roermond Sociaal), M. FaberDoornebosch (P.v.d.A.), R.L. Moussaoui (V.V.D.), M.H. Pilz-van Elven (D.S.), E.M. ThissenHeynen (P.v.d.A.) en A.P.H. Waajen-Crins (C.D.A.) en de heren Ö.F. Aslankurt (C.D.A.), A. Bayrak (P.v.d.A.), J.T.M. Breugelmans (C.D.A.), L.W.M. Coenen (Stadspartij Roermond), L.J.M. Daamen (D.S), W. Dekker (D66), T.A.K.H.G. Dohmen (V.V.D.), D.W.H. Franssen (V.V.D.), L.G.A. Guffens (C.D.A.), P.G.M.A.B. Heijnen (B.B.R.), H.J.A. Jacobs (C.D.A.), B. Jennekens (V.V.D.), J.M.W. de Kunder (GroenLinks), J.F.H. Lucas (B.B.R.), E.M.A. Oele (V.V.D.), S. Öztürk (P.v.d.A.), A.C.P. Peters (V.V.D.) en J. Puper (V.V.D.), leden. Tevens aanwezig: mevrouw M.A.J. Smitsmans-Burhenne (GroenLinks), de heren W.A.J. Kemp (C.D.A.), F.J. Pleyte (D66) en G. IJff (P.v.d.A.), wethouders. Afwezig: de heren H.J.M. Achten (V.V.D.), H.M. Hutjens (V.V.D.), M.J. Huurdeman (V.V.D.), E.F.J.M. Lomans (V.V.D.), C.T.P. Moison (GroenLinks) en E.K. Ramdani (P.V.D.E.). Secretaris: de heer mr. drs. J.J.Th.L. Geraedts, gemeentesecretaris.
40
De voorzitter (de heer Peters) opent te 15.00 uur de vergadering en verzoekt een moment stilte om eenieder in de gelegenheid te stellen tot een gebed of overweging. Hierna spreekt hij als volgt: Dames en heren. Ik heet u van harte welkom in deze buitengewone raadsvergadering ter gelegenheid van het afscheid van de heer Henk van Beers als burgemeester van Roermond. Op de eerste plaats natuurlijk een heel hartelijk welkom aan de heer Van Beers en zijn echtgenote Josje. Verder heten we van harte welkom de kinderen en kleinkinderen van de heer en mevrouw Van Beers, overige familieleden, vrienden en bekenden, vertegenwoordigers van kerkelijke en wereldlijke overheden, ereburgers van de stad Roermond, leden van het college van B&W en de gemeenteraad, partners van de gemeenteraadsleden en vertegenwoordigers van de pers. Ik deel u mede dat bericht van verhindering is ontvangen van de raadsleden Bert Achten, Hay Hutjens, Michiel Huurdeman, Guido Lomans, Khalid Ramdani en Cees Moison. Naar ik heb begrepen, zal Harry Jacobs waarschijnlijk wat later ter vergadering komen. Verder zijn ook een aantal genodigden verhinderd, maar ik zal die namen niet allemaal gaan opnoemen. Wie ik wel wil noemen, is Theo Bovens. Onze gouverneur is vandaag afwezig, maar hij laat zich vertegenwoordigen door één van zijn ambtenaren. Onze oud-burgemeester Herman Kaiser – tegenwoordig actief in Doetinchem – komt vanmiddag wél, maar het zal hem niet lukken al bij deze raadsvergadering aanwezig te zijn. Ik geef nu het woord aan onze raadsgriffier, Jos Vervuurt. De heer Vervuurt: Voorzitter, dames en heren. Graag lees ik u het Koninklijk Besluit voor van 24 november 2011 inzake het eervol ontslag van burgemeester Van Beers: “Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje Nassau; Op voordracht van onze Minister van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties van 22 november 2011, Gelet op artikel 61b van de Gemeentewet en op artikel 42 van het Rechtspositiebesluit Burgemeesters; Hebben goedgevonden en verstaan: aan de heer H.M.J.M. van Beers op zijn verzoek met ingang van 1 februari 2012 eervol ontslag te verlenen als burgemeester der gemeente Roermond, met dank voor de als burgemeester bewezen diensten”. was getekend: Hare Majesteit de Koningin. Uit dit besluit, mijnheer de voorzitter, blijkt dat de heer Van Beers op 1 februari 2012 van Hare Majesteit eervol ontslag heeft gekregen. Hij had toen dus weg kunnen zijn, maar u weet: het liep anders. Onze gouverneur besloot om de heer Van Beers met ingang van 1 februari 2012 te belasten met de waarneming van het burgemeestersambt in de gemeente Roermond. En zo is het gekomen dat de heer Van Beers nog een jaar langer is gebleven. Onlangs zijn de Commissaris der Koningin en de heer Van Beers overeengekomen de periode van het waarnemend burgemeesterschap op 1 februari 2013, vandaag dus, te beëindigen. De Commissaris van de Koningin heeft de heer Van Beers hierover een brief toegestuurd. Uit deze brief wil ik het volgende citeren:
41
“Met ingang van 1 februari 2013 heb ik u ontheven van de waarneming van het burgemeestersambt van de gemeente Roermond. Nadat Hare Majesteit de Koningin u reeds met ingang van 1 februari 2012 eervol ontslag heeft verleend, komt met mijn besluit nu definitief een einde aan uw burgemeesterschap. In mijn schrijven van 2 december 2011 heb ik u reeds erkentelijkheid getoond voor de wijze waarop u het burgemeestersambt in de afgelopen jaren heeft uitgeoefend. Het waarnemerschap in Roermond dat daarop volgde, was zeker niet de gemakkelijkste periode in uw carrière. Echter, ook onder deze moeilijke omstandigheden heeft u het belang van de gemeente Roermond en haar inwoners altijd voorop gesteld. Ik zeg u hiervoor mijn welgemeende dank toe. Commissaris der Koningin in de provincie Limburg Drs. Th. Bovens.” De voorzitter: Dank u wel, meneer Vervuurt. Het woord is thans aan onze loco-burgemeester, wethouder Kemp, die namens het college van burgemeester en wethouders het woord zal voeren. Wethouder Kemp: Mijnheer de voorzitter. “Een groot mens is in de herinnering groter dan in werkelijkheid. We zien in hem tegelijk het beste van hem en het beste van onszelf”. Woorden van een Frans filosoof en essayist, Cartier. Burgemeester Henk van Beers, mevrouw Josje van Beers, de kinderen Madeleine, Vanessa en Inge met echtgenoten en kleinkinderen, geachte leden van de gemeenteraad, collega’s, dames en heren. Hoe vaak zijn we in de toespraken van Henk van Beers niet verrast met levenswijsheden van filosofen, die de inleiding vormden van een beschouwing waarmee Henk de volle aandacht van het publiek kreeg, of die een samenvattende conclusie aan het einde van zijn toespraak vormden, in menig speech ook wel te betitelen als “uitsmijter”, of quote, die op z’n minst tot een glimlach leidden, maar regelmatig tot grote hilariteit. Het was een kunst de juiste, de treffende woorden te vinden, woorden die tot denken aanzetten. Filosofen uit alle hoeken van onze wereld hebben we door de toespraken van Henk van Beers leren kennen. Henk, je zou er eens een bloemlezing van moeten maken: tien jaren toespraken, tien jaren wijsheden. Roermond heeft van de wijsheden van filosofen en andere denkers die je in je toespraken aan iedereen mee gaf, mogen leren, maar Roermond heeft vooral geleerd van de wijsheid die jij zelf als mens ontwikkeld hebt in je eigen persoonlijkheid. Je liet de mensen rondom je heen, de mensen met wie je in contact kwam, met wie je een relatie onderhield, zijn wie ze waren, met hun ideeën, met hun emoties en met hun ambities. Je was er om hen te begeleiden op weg naar hun succes, met jouw kennis, jouw inzichten, met jouw rol als burgemeester. Je dacht mee oplossingen te vinden voor maatschappelijke problemen, voor menselijke problemen en problemen in de relatie tussen mensen. Je nam daarvoor de tijd die de ander nodig had. Het ging niet om jouw persoon, je maakte de ander sterker. In tien jaar Roermond heb je heel veel mensen van onze stad en van onze provincie leren kennen. Je moet tien jaar geleden ten volle overtuigd zijn geweest dat Roermond jouw stad zou worden, anders kan niet verklaard worden dat je niet één keer, maar twee keer gesolliciteerd hebt naar het burgemeestersambt van onze stad. Je hebt Roermond met beide handen vastgepakt en niet meer losgelaten. Toen je tien jaar geleden, in 2003, kwam, stond Roermond aan de vooravond van een enorme groei, in al zijn facetten. Qua bevolkingsaantal groeide Roermond van ruim 45.000 naar nu ruim 56.000, een groei van 25%, en dat kunnen niet veel burgemeesters zeggen, maar om deze prestatie te kunnen leveren heb je wel de hulp van Swalmen nodig gehad. Vanwege de herindeling kwamen er op 1 januari 2007 ineens bijna 9.000 inwoners bij. De contacten tussen jou en de Swalmenaren zijn vanaf het begin allerhartelijkst, getuige ook de deelname van jou en van Josje aan de uitwisselingsprogramma’s van Nepomuk en Marktredwitz.
42
2003, het jaar dat je kwam, was een bijzonder jaar, omdat maar liefst vijf mensen de 100-jarige
leeftijd bereikten. Je mocht negen diamanten huwelijksfeesten in dat jaar bezoeken en zelfs één platina (70-jarig) huwelijksfeest opluisteren. De Congregatie van de Zusters van de Goddelijke Voorzienigheid ontving de zilveren legpenning van de stad in verband met haar 100-jarig jubileum. En de Veldjmuus en de D’n Uul vierden hun zesmaal 11-jarig bestaan, maar dat heb je gemist, want je kwam net te laat, en het zevenmaal 11-jarig jubileum van beide verenigingen, volgend jaar, mis je ook, want je bent net te vroeg weg. Maar de carnavalsverenigingen zullen het je niet kwalijk nemen, want je bent alle jaren voorop gegaan in het carnavalsseizoen. Je hebt met verve jaarlijks de sleutel van de stad overgedragen aan alle prinsen en aan alle Vader Aartjes en je ging zelfs na de sleuteloverdracht voorop in het feest richting vastelaovend. 2003 was ook een bijzonder jaar vanwege de start van de aanleg van de A73-zuid en op 1 juli van dat jaar bracht staatssecretaris van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Mark Rutte, een werkbezoek aan het Centrum voor werk en inkomen in Roermond. Onder jouw bewind is Roermond als slapende schoonheid ontwaakt en opgebloeid als parel aan de Maas. Een stad die een enorme aantrekkingskracht heeft gekregen, die in jouw periode sterk is geworden als centrumstad in een regio en waarvan de inwoners in staat zijn de stad tot verdere ontwikkeling te brengen. Roermond werd ontsloten, werd gemakkelijk bereikbaar door de aanleg en opening van de A73, door de snelweg N280, die op het Duitse wegennet werd aangesloten, en het DOC, dat gedeeltelijk al gerealiseerd was bij jouw komst, is verder uitgebreid en heeft een stroom van miljoenen mensen naar Roermond gebracht, die de pracht van onze historische binnenstad en onze gastvrijheid hebben leren kennen. Met het retailpark, het winkelhart van het centrum, de bedrijven die op de verschillende locaties tot vestiging en uitbreiding kwamen, heeft dit de afgelopen tien jaar tot een grote bloei geleid. Roermond zorgt voor veel werkgelegenheid voor de regio Midden-Limburg. Op 1 februari 2012 ben je aan de verlenging van je ambtstermijn begonnen, met als functie waarnemend burgemeester van Roermond. En net als met alle verlengingen: als de eerste 90 minuten zijn verstreken, breekt er een enerverende tijd aan, kort maar hevig, met alle spanning, alle emoties, alle vreugde en verdriet van dien. Maar jij, Henk, jij hebt in de verlenging de golden goal gescoord, het doelpunt van het jaar. Op hoge torentrans stond het gouden beeld in het zonlicht, toen, die zaterdag, de 17de november. Stralender scheen de zon nooit zo mooi over Roermond, stroomde de Maas nog nooit zo schitterend als een zilveren lint langs onze stad en nog nooit was de lach op jouw gezicht zo breed. Hier stond een burgemeester die Sinterklaas, die met een aangepaste stoomboot vanuit Spanje naar Roermond kwam, met open armen ging ontvangen. Hier stond een burgemeester die burgemeester was van tienduizenden blije kindergezichten, langs de kade, in de straten en op de vele bordessen. Hier stond de burgemeester van Nederland, die uit volle borst alle Sinterklaasliedjes meezong en met luide stem te horen was in alle huiskamers van Nederland, meestal goed in het gareel, maar soms met eigen ter plekke verzonnen teksten en verzen. Ik weet niet waar jij gekeken hebt, Josje, thuis voor de buis neem ik aan, of op een andere plaats, je hebt in ieder geval gekeken en je moet mateloos trots zijn geweest op Henk tijdens die intocht, zoals je tien jaren lang trots moet zijn geweest, en mag zijn geweest, op Henk als burgemeester van Roermond. Je hebt Henk op een geweldige manier ondersteund in zijn werk. Je bent samen met Henk van Beers in 2003 naar Roermond gekomen, terwijl het Brabants bloed heel sterk in jouw aderen is blijven stromen. Maar je hebt je heel snel genesteld in de Roermondse samenleving en bent daarin actief geweest, als voorzitter van de Unie van vrijwilligers, je was beschermvrouwe van het Vadercentrum en je was altijd aanwezig als er bijzondere festiviteiten en plechtigheden plaatsvonden. Tegelijkertijd heb je lange tijd je baan aangehouden in Den Bosch en je bent ook lang muzikaal actief gebleven in Laarbeek. Voor degenen die dat nog niet weten: Josje van Beers was een virtuoze trompettiste bij het orkest Vrouwenband Permanent uit Laarbeek. Die naam deed me eerlijk gezegd eerder denken aan een kapsalon,
43
maar ik heb gisteravond gegoogled en nog een Youtube-filmpje van de band gezien en ik moet zeggen: topkwaliteit! Hoezeer je ook van Roermond bent gaan houden, de afstand tot de kinderen, die in Brabant zijn blijven wonen, bleef groot, heel groot. De kinderen zijn blijven trekken en jij hebt nu Henk over de streep getrokken. Jullie gaan wonen in Rosmalen, in een mooie, karakteristieke boerderij, waaraan jullie niets hoeven op te knappen, dat is makkelijk voor Henk!, waaraan jullie niets hoeven schoon te maken, want het huis is zuiver opgeleverd, en dat is nog mooier voor Henk, en waarachter jullie een onmetelijk grote tuin hebben met heel veel gras, wel tachtig meter diep. En wie denkt dat dat niét zo mooi is voor Henk, een tachtig meter diepe tuin met heel veel gras, die heeft het mis, want bij de woning is een robot-grasmaaier geleverd! Zoals Den Bosch, Rosmalen, Brabant, jullie niet losliet, zo zal Roermond jullie straks ook niet loslaten. Tien jaren burgemeester zijn van deze stad schept een band voor je hele leven, een band die je met inwoners hebt opgebouwd, met vertegenwoordigers van maatschappelijke organisaties, van bedrijven, een band die je hebt opgebouwd met vele tientallen raadsleden, een band die je hebt opgebouwd met twaalf wethouders. Namens de wethouders van dit college, Marianne Smitsmans, Gerard IJff en Ferdinand Pleyte, maar zeker ook namens de wethouders die in deze raadsperiode ook met jou samen hebben gewekt, Jos van Rey, Raja Moussaoui en Vincent Zwijnenberg, wil ik je bijzonder hartelijk danken voor jouw inzet voor de inwoners van Roermond. Je laat een geweldige herinnering achter. Ik heb het hen niet gevraagd, maar ik weet zeker dat het ook geldt voor de andere collegeleden van de colleges daarvóór. Ik heb ze gezien in de kamer hierachter, Peter de Boer, Huub Boots, Lodewijk Imkamp, Tilman Schreurs en Fried Smeets. Ik weet zeker dat ook zij op een geweldige tijd met jou terugkijken. Op 18 november 2009 heb je tegenover de Fatih moskee aan de Achilleslaan de naam van het park onthuld., het Mevlanapark. Het park is vernoemd naar de Oosterse filosoof Mevlana Rumi. Henk en Josje, weet dat de volgende woorden van Mevlana Rumi in onze gedachten blijven als jullie in Rosmalen wonen: “Kom, kom weer, wie je ook bent, kom. Ons portaal is die van hoop. Kom zoals je bent.” Roermond laat jullie niet los. De betekenis die je hebt gehad voor Roermond, Henk, is meer dan bijzonder. Je hebt bijgedragen aan de ontwikkeling van onze gemeente. Je hebt een positieve invloed gehad op welvaart en welzijn van de inwoners van onze gemeente. Je was er als onze inwoners jou om hulp vroegen. Tijdens jullie vakantie in Spanje, in september 2012, dus nog ver vóór de Sinterklaasintocht, heeft het college van burgemeester en wethouders van Roermond op 10 september 2012, besloten om jou, Henricus Martinus Josephus Maria van Beers, geboren te ’s-Hertogenbosch op 27 februari 1947 te benoemen tot ereburger van Roermond! (Applaus) Dit applaus kwam eigenlijk iets te vroeg, want ik moet nog de volgende vraag voorleggen: Henricus Martinus Jozef Maria van Beers, aanvaard je deze benoeming? De heer Van Beers: Als je van Jozef Josephus maakt wel! Wethouder Kemp: Excuus! Dames en heren. Dan vraag ik nu u uw applaus voor de echte, nieuwe ereburger van Roermond! (Applaus) (De versierselen behorend bij het ereburgerschap van de gemeente Roermond worden hierop uitgereikt.) De voorzitter: Hartelijk dank wethouder Kemp voor uw mooie woorden aan het adres van de heer en mevrouw Van Beers. Namens de gemeenteraad zal ik nu zelf het woord tot hen richten. Geachte heer en mevrouw Van Beers, beste Henk en Josje…, Josje Peters, zoals haar geboortenaam luidt; zojuist zei ze dat ik de eerste Peters was die ze in Roermond leerde kennen. Het is mij een bijzonder groot genoegen u namens de gemeenteraad te mogen toespreken. Niet al-
44
leen het feit dát ik dit mag doen stemt mij tevreden, méér nog ben ik in mijn nopjes met het feit dat Henk van Beers er zelf om heeft gevraagd. Beste Henk, je kent mij ondertussen en je weet welke risico’s je hiermee loopt! Vanavond treed ik op in de eerste Bontje Aovend van de Veldjmuus en ik zou er hier vanmiddag zo maar een aantal moppen tussendoor kunnen gooien. Desondanks heb je mij gevraagd. Ik beloof je dat ik je vertrouwen niet zal beschamen! Wij, en hiermee bedoel ik de gehele raad van Roermond, hebben in de afgelopen jaren een geweldige band met jullie opgebouwd en daar zijn wij bijzonder trots op! Je bent in Roermond begonnen op 1 mei 2003 en dus nét geen tien jaar burgemeester. Als we gaan tellen hoelang het precies is geweest, komen we uit op 9 jaar en 9 maanden. Een hele mooie periode, zeker als we gaan kijken wat we in die tijd allemaal hebben meegemaakt! Op 28 november 2002 heeft de gemeenteraad voor het eerst een besluit genomen waarbij Henk van Beers bij de minister werd aanbevolen als burgemeester van Roermond. Ik zeg hierbij nadrukkelijk “voor het eerst”, omdat er nadien nog een aantal soortgelijke besluiten zouden volgen. Op zichzelf is dat al heel bijzonder, want normaal gesproken neemt een raad maar één keer zo’n besluit. Met het raadsbesluit van 28 november 2002 ging het echter mis, de benoeming van Henk van Beers kon niet plaatsvinden. Waarom niet? Dat kwam omdat het geen meervoudige aanbeveling was: kandidaat nummer 2 trok zich drie dagen vóór de openbare raadsvergadering terug. Voor ons een situatie van overmacht, voor de minister echter reden om het proces ongeldig te verklaren: de procedure om te komen tot een nieuwe burgemeester van Roermond moest worden overgedaan. Na een tweede procedure met alles erop en eraan nam de raad op 27 maart 2003 opnieuw een besluit waarbij de heer Henk van Beers bij de minister werd aanbevolen als burgemeester van Roermond. Dit keer was wél alles volgens de regels gegaan en dus kon Henk van Beers op 1 mei 2003 officieel met zijn werkzaamheden in Roermond beginnen. Een derde toets van Henk van Beers in Roermond vond in het najaar van 2006 plaats. Als gevolg van de gemeentelijke herindeling in Midden-Limburg per 1 januari 2007 werden alle burgemeesters namelijk ontslagen en er werden waarnemers benoemd. Na overleg van toenmalig Commissaris der Koningin Leon Frissen met de fractievoorzitters werd Henk van Beers bij besluit van 8 december 2006 voor de eerste keer benoemd tot waarnemend burgemeester van Roermond. Ook nu zeg ik weer bewust “voor de eerste” keer, omdat dit feit zich later nog eens zou herhalen. Na de herindeling, begin 2007, verschijnt een advertentie in de Staatscourant waarbij kandidaten worden opgeroepen om te solliciteren naar het ambt van burgemeester van Roermond. Onder de sollicitanten bevindt zich wederom Henk van Beers. Opnieuw volgt een gesprek met de vertrouwenscommissie. Feitelijk is dit zijn vierde sollicitatie! Daarop wordt hij door de raad in de vergadering van 15 maart 2007 aanbevolen voor benoeming tot burgemeester van Roermond en met ingang van 14 mei 2007 was de nieuwe benoeming een feit. In het najaar van 2011 schrijft Henk van Beers een brief aan raad en college van Roermond. Hij laat hierin weten dat hij op 27 februari 2012 de leeftijd van 65 jaar zal bereiken en dat hij dan met pensioen wil gaan. In overleg met de Commissaris der Koningin gaat de raad op zoek naar een waarnemend burgemeester. En, dames en heren, het zal u ondertussen niet meer verbazen, de keuze valt wederom op Henk van Beers. Zijn benoeming tot waarnemend burgemeester met ingang van 1 februari 2012 is de vijfde procedure die is doorlopen: drie keer als burgemeester en twee keer als waarnemend burgemeester! We kunnen dit niet nagaan, maar we verkeren echt in de overtuiging dat Henk van Beers hiermee een record heeft gevestigd. In de bijna 10 jaar dat hij nu in Roermond burgemeester is, heeft hij vijf keer gesolliciteerd. Maar het spreekt zeer voor de persoon van Henk van Beers dat hij inderdaad ook vijf keer unaniem de instemming van de Roermondse raad heeft gekregen! En als we dan gaan kijken naar de wijze waarop Henk van Beers invulling heeft gegeven aan zijn burgemeesterschap in deze periode van 10 jaar, dan wil ik beginnen met diep respect uit te spreken voor zijn voorgangers, de heren Daniëls en Kaiser. Zij beiden hebben het in hun tijd en
45
op hun eigen wijze in Roermond voortreffelijk gedaan. Maar als ik van hieruit de vergelijking trek naar Henk van Beers, dan is mijn conclusie dat Henk van Beers het burgemeesterschap nóg dichter bij de mensen heeft gebracht. Deze man was toegankelijk en benaderbaar voor álle burgers. Henk van Beers liet zich overal zien, niet alleen in de stad maar vooral ook in de wijken. Natuurlijk vertegenwoordigde hij onze stad als er Koninklijke hoogheden en ministers op bezoek kwamen, maar hij was er ook als de voetbalclub in de wijk een jubileum had of de kanariepietvereniging in De Donderie een tentoonstelling opende. Als we willen duiden wat wij aan deze burgemeester zo hebben gewaardeerd, dan was het dat hij altijd en overal tussen de mensen stond. In deze tijd van vastelaovend zien we weer veel prinsen, prinsessen en koninginnen aan ons voorbij trekken. Ik wil graag even een parallel trekken tussen het prinsschap en het burgemeesterschap. De prinsen zijn meestal eregast bij allerlei activiteiten. Zij worden op een bepaalde manier in de watten gelegd door hun adjudanten en Raden van Elf. Ze staan altijd met de neus vooraan. De prinsen nemen na een jaar afscheid om hun taak over te dragen aan een opvolger. Zo’n rol als een prins heeft eigenlijk ook een burgemeester. Een burgemeester komt namelijk ook bij allerlei activiteiten en staat dan meestal met de neus vooraan. Alleen – en daarvoor verdient Henk van Beers diep respect –duurde dit voor onze burgemeester geen jaar, hij heeft dit al bijna tien jaar – alleen al in Roermond – zo gedaan. Altijd en overal kwamen we Henk van Beers tegen. Een burgemeester ván en ónder de mensen, zo zullen we ons Henk van Beers vooral herinneren! Hij toonde zich onvermoeibaar en legde steeds een enorme energie aan de dag. Hij was altijd aanwezig en hield dan een enthousiaste toespraak, waarbij hij graag gebruik maakte van woordspelingen. Gaan we kijken wat Henk van Beers voor onze gemeenteraad heeft betekend, dan kunnen we constateren dat het hem is gelukt met iedereen goede relaties te onderhouden. Het viel soms niet mee, maar als een behendig jongleur laveerde hij overal tussendoor. Dualisme of monisme, daar had hij niet zo’n boodschap aan. Welk plakkertje je ergens ook ophangt, het gaat tenslotte altijd om de mensen die erbij betrokken zijn, zo keek Henk van Beers er tegenaan. En daar had hij natuurlijk gelijk in. Met het presidium van de raad zijn we twee keer een weekend op reis geweest: één keer naar Boerenhol, niet ver van Hulst, waar de opvolger, voor een paar maanden, Peter Cammaert vandaan komt – en één keer in de Eifel. Dat waren prachtige momenten, waarbij we op een hele ongedwongen manier samen zijn geweest. Alle leden van het presidium kwamen bij die reisjes in vrijetijdskleding. Alleen Henk van Beers niet. Die bleef trouw aan het donkerblauwe pak, zijn overhemd en een stropdas. Ik geloof zelfs dat hij dat pak niet heeft uitgedaan toen hij later op de avond met Huub Boots een tweepersoonsbed moest delen! Naast de formele dingen die natuurlijk altijd moeten gebeuren, hebben we samen ook veel plezier gehad. En dat maakt het leven natuurlijk een stuk gemakkelijker! Nu ik het al een hele tijd over Henk van Beers heb gehad, wil ik graag ook even aandacht schenken aan zijn echtgenote, Josje van Beers-Peters. Het is natuurlijk een cliché, maar wel een waarheid als een koe: Henk had dit alles nooit kunnen doen, als hij niet zo was gesteund door het thuisfront. Josje heeft daarbij vaak ervaren dat Henk weer eens lang uitbleef, of weer nieuwe afspraken maakte op momenten dat ze eigenlijk samen naar de kinderen en kleinkinderen in de buurt van Den Bosch zouden gaan. Ik wil hier op deze plek mijn diepe respect uitspreken voor de wijze waarop Josje het Henk mogelijk heeft gemaakt om zijn rol als burgemeester in Roermond te vervullen. Josje was er zelf ook vaak bij. Heel bijzonder hebben wij het gevonden dat Josje altijd aanwezig was bij de uitreiking van Koninklijke onderscheidingen. En dat waren er de afgelopen tien jaren ongeveer 200! Ook was ze er altijd tijdens de gemeentelijke nieuwjaarsreceptie, of om prijzen uit te reiken bij het Sportgala of andere evenementen. We denken ook aan de sleuteleuverdach op vastelaoveszaoterdig, de Sjtasiefestasie, of het defilé bij de optocht op vastelaovesmaondig. Mevrouw van Beers was zelfs beschermvrouwe van
46
de Aad Prinse van de Kaketoes. Op Josje van Beers werd nooit tevergeefs een beroep gedaan! Ik kan me ook nog herinneren dat Henk van Beers bij zijn eerste sleuteloverdracht dacht dat hij in Brabant was en met een boerenkiel rondliep. We hebben hem snel een steek opgezet, om in ieder geval te laten zien dat hij er vanaf dag één bij hoorde! Met Henk en Josje van Beers gaat de gemeente Roermond twee prachtige inwoners verliezen. Zij gaan terug naar hun roots, in Rosmalen, in de buurt van Den Bosch, waar ook hun kinderen en kleinkinderen wonen. Het is hun van harte gegund! Zeker nu Henk van Beers zojuist tot ereburger is benoemd, hopen we jullie zo nu en dan nog wel eens terug te zien bij feestelijke aangelegenheden in Roermond. Beste Henk en Josje, bedankt voor jullie tomeloze energie en inzet voor Roermond. Wij wensen jullie nog vele jaren in goede gezondheid, het ga jullie goed! En dan wil ik nu aan het oudste en het jongste raadslid vragen om samen het cadeau aan te bieden van de raad, Marij Pilz en Mijntje van Beers. U zult zich natuurlijk afvragen wat het cadeau is. Dat zal ik niet verraden, we zullen het zo meteen zien als het is uitgepakt, maar ik kan u wel alvast verklappen dat het cadeau is ingepakt in Sinterklaaspapier, en dat is niet voor niks…. Het cadeau herinnert aan één van de meest glorieuze momenten in het burgemeesterschap van burgemeester Van Beers in Roermond. Het is een panoramafoto, afgedrukt op glas, van de Roerkade. Op deze plek vond eind vorig jaar de landelijke intocht van Sinterklaas plaats, misschien wel hét hoogtepunt in het burgemeesterschap van Henk van Beers. (Applaus) Dit was mijn bijdrage als vertegenwoordiger van onze gemeenteraad. Het woord is nu aan de heer Strous, burgemeester van Maasgouw, die zal spreken namens de Kring van Midden-Limburgse burgemeesters. De heer Strous: Beste Henk, geachte aanwezigen. “Ik heb maar één baas”. Deze opmerking, Henk, maakte je bij de laatste bijeenkomst van burgemeesters voor de start van de nationale politie. Een opmerking, dames en heren, waarover wij als collega’s moesten lachen, waarschijnlijk omdat sommigen van ons dachten: “Ja, ja, die baas, dat zal zijn echtgenote wel zijn, de enige baas!” Maar, Josje, wij weten wel beter, jullie hebben thuis een soort arbeiderszelfbestuur, Henk heeft dus thuis ook wat te zeggen, en wie het laatste woord heeft, dat weten we niet precies! Nee, met de opmerking “Ik heb maar één baas” bedoelde de burgemeester van Roermond zijn gemeenteraad. De gemeenteraad heeft jou opgedragen om rond de politie iets te bereiken en dan probeer jij dit ook uit te voeren. Je gaf het open aan en al je collega’s respecteerden je standpunt in de vergadering. Het siert jou, Henk, dat jij de raad zag en ziet als hoogste baas. En toch denk ik dat het niet bij die ene baas blijft. Een andere baas moet voor jou toch ook wel de inwoner van Roermond zijn, al zou je er misschien een ander woord dan baas voor gebruiken. Ik meen dat je per week minimaal twee huisbezoeken bracht. En dat heb je steeds, tien jaar lang, volgehouden. Altijd betrokken, overal aanwezig waar dat nodig was. Dat maakt je een gewaardeerde burgervader. Met bewondering kijk ik daarnaar. En dan natuurlijk Sinterklaas en zijn Pieterbaas. Tja, wat moeten we daarover zeggen? Daar stond een stralende burgemeester de goedheiligman te verwelkomen. Het plezier en de trots straalden van je af. Velen met mij hebben met veel plezier naar de tv-uitzending gekeken. De warmte kon je door het scherm heen voelen. Ook voor jouw kleinkinderen moet dat geweldig zijn, zo’n opa, die als baas van Roermond de Sint mag ontvangen. Wij als regio zijn ook trots op Roermond. Sinterklaas in Roermond in 2012, de Koningin in Weert en Thorn in 2011. Samen hebben we bijgedragen aan de landelijke bekendheid van MiddenLimburg met evenementen met een grootse uitstraling. Naast zijn bijzondere verdiensten als burgervader en voorzitter van de raad kan ik u, geachte aanwezigen, nog veel meer verdiensten van de burgemeester van Roermond vertellen. Zo heeft hij het binnen de Veiligheidsregio altijd opgenomen voor de gemeente Roermond en voor
47
onze regio. Hij maakte zich hard voor meer agenten, een eerlijker verdeling tussen noord en zuid. Daarnaast sprak je, Henk, als plaatsvervangend voorzitter van de Veiligheidsregio, vertrekkende burgemeesters toe. Steeds met gevatheid en welbespraaktheid. Dat doen niet veel mensen je na. De regionale samenwerking heeft de laatste jaren een vlucht genomen. Met name dankzij jouw rol als voorzitter van het districtelijk driehoeksoverleg, het Veiligheidshuis, het brandweerdistrict en je samenwerkingsgezindheid in de Veiligheidsregio, staan we nu met de gezichten naar elkaar, spreken we elkaar toe en aan en luisteren we naar elkaar. En dat nemen we mee naar de toekomst. We verliezen een ervaren burgemeester. Henk, je bent 65 en hebt alle recht om het rustig aan te doen. Je hebt nog lang vervangen. Wij weten allemaal hoe intensief deze laatste periode is geweest. De bestuurscrisis is lokaal, regionaal en landelijk breed uitgemeten. We hebben met bewondering naar je gekeken. Blij dat het ons niet trof, keken we hoe je ogenschijnlijk relaxt en met nuchterheid voor de camera en in de raadzaal op een eigen wijze naar buiten trad, steeds oog houdend voor het algemeen belang van Roermond. Vorig jaar heb je afscheid genomen van alle vastelaovundjvereinigingen in Roermond. Ik kan niet garanderen dat je deze carnaval niet meer in beeld komt. Ik vermoed dat je in menig optocht nog zult figureren met je college, maar daar is de carnaval ook voor. Na zware tijden moeten we kunnen relativeren. Ik zou je willen adviseren om je ervaringen nog eens aan het papier toe te vertrouwen. De ontwikkelingen van de brandweer, de politie, de veiligheid, de burgerparticipatie, de regionale samenwerking, integriteit, leiding geven in een politieke context, om eens enkele thema's te noemen. Meer dan voldoende interessante informatie lijkt me om te delen. Namens de Kring van Midden-Limburgse burgemeesters wens ik jou een geweldige nieuwe periode in je leven toe. Wij nodigen jou en Josje natuurlijk uit voor ons jaarlijks treffen van oudburgemeesters en zittende burgemeesters. Ik vind dat je kunt terugkijken op een zeer enerverende maar ook zeer geslaagde carrière. Dat zullen anderen ook zeggen. Je verdient het om het wat rustiger aan te gaan doen. Genieten van de goede dingen van het leven, samen met je echtgenote Josje, in de nabijheid van je kinderen en kleinkinderen. En wie dán de baas speelt, of is, daar komen jullie vast wel uit. Henk en Josje, het ga jullie goed. (Applaus) (Tijdens het betoog van de heer Strous is de heer Jacobs te 15.42 uur ter vergadering gekomen.) De voorzitter: Dank u wel burgemeester Strous voor uw mooie woorden namens alle MiddenLimburgse burgemeesters. Ik geef nu het woord aan burgemeester Van Beers voor zijn laatste speech in dit gemeentehuis als burgemeester. De heer Van Beers: Dames en heren. Allereerst heel hartelijk dank voor het verlenen van het ereburgerschap. Afgezien van het feit dat ik toch al voldoende had om regelmatig naar Roermond terug te komen, is dit daarvoor een extra stimulans. Wat er ook gebeurt, ik heb nu regelmatig excuses om op mijn gemak, al of niet alleen – maar daar hebben we het nog wel over met de baas! –, in de richting van Roermond te gaan. Met belangstelling heb ik gekeken naar de spreuk Aequitas judicia tua Domine. Ik ben geen latinist, maar heb anderhalf jaar misdienaar mogen zijn, zodat ik globaal wel weet wat de betekenis hiervan is: Uw oordeel Heer is gerechtigheid. Nou, daar hoop ik op! De heer Kemp heeft in a nutshell weergegeven wat ik in ieder geval gepoogd heb na te streven. Ik zeg hem buitengewoon dank voor zijn lovende woorden. Ik weet dat ze gemeend zijn en dat
48
ze niet allemaal op goed geluk zijn neergeschreven. Vanaf deze plaats wens ik u de komende dagen heel veel succes als loco-burgemeester. Ik kom bij de heer Peters. Het kan haast geen toeval zijn dat mijn echtgenote ook zo heet. Ik heb nog geen tijd gehad om het uit te zoeken, maar het zou me niet verbazen als ze familie zijn, want als er mensen zijn die midden tussen het volk in staan, zijn het wel de Petersen, de steenrotsen waarop ik de afgelopen jaren bij herhaling heb kunnen vertrouwen. Ik zeg hem, maar ook zijn echtgenote, buitengewoon hartelijk dank voor alle vriendschap die ik heb mogen ontvangen. Ik heb wel eens gezegd dat je niet in de politiek gaat om vrienden te maken, maar van hem en zijn echtgenote – maar dat geldt voor meerderen hoor, dus maakt u zich niet bezorgd! – durf ik te zeggen dat ze echt vrienden naar mijn hart zijn geworden. De heer Strous. Ik ken meerdere Straussen en ze zijn allemaal muzikaal, maar ik moet er eerlijkheidshalve wel aan toevoegen dat de een harmonieuzer klinkt dan de ander. De goede verstaander heeft maar één woord nodig; ik kijk even terug naar vanmorgen. Jij, Stef, buitengewoon hartelijk dank voor je woorden als voorzitter van de Kring. Ik ben altijd met plezier naar de Kring gegaan, omdat we daar gewoon als mensen onder elkaar met elkaar van gedachten konden wisselen en ervaringen konden uitwisselen, maar elkaar af en toe ook eens konden steunen, want burgemeester is niet op alle momenten het meest ideale beroep; gelukkig wel op veel momenten, maar niet op alle momenten. Dank ook aan de collega’s, want ik heb het altijd als buitengewoon plezierig ervaren. In de toekomst zullen we zeker, en dan kijk ik even naar mijn enige echte Josje, regelmatig nog een bezoek brengen aan de Kring. Dames en heren. Nederland is maar een klein kikkerlandje. Desondanks kent het heel wat natuurverschijnselen. Het ene komt bijna nooit voor, het andere misschien wel tot vervelens toe. Neem de Elfstedentocht. Vol verwachting klopt ons hart, alleen, als het er op aan komt, stopt de vorst en doet de dooi haar entree. Neen, dan Heintje Davids en vooral het naar hem genoemde Heintje Davids-effect. Te pas en te onpas duikt het telkens weer op. Het leven is een voortdurend afscheid nemen. Vooral het laatste jaar heb ik dat bijna dagelijks aan den lijve mogen ondervinden. Vandaag precies een jaar geleden stond ik ook hier, als nieuwbakken AOW’er en nam ik – officieel – afscheid van mijn werkzaam leven. Nu, inmiddels 366 dagen later – want het was een schrikkeljaar –, ben ik er nog steeds mee bezig. Een teken dat ik het kennelijk naar mijn zin heb gehad, een bewijs, dat ik het nog steeds graag doe. En dat is zo! Het is een voorrecht elke morgen met Roermond op te staan en er ’s avonds mee naar bed te gaan. En toch…? Vanaf vandaag komt er een einde aan. Vanaf vandaag ga ik zonder ambtsketen wakker worden. Ik kom nog uit de tijd van Swiebertje, Bromsnor, Saartje en de burgemeester. Terugkijkend naar die tijd, droomde ik van zo’n rol. Saartje viel om biologische redenen vrij snel af en slapen in een hooimijt zag ik ook niet direct zitten, dus ook Swiebertje was snel van het podium verdwenen. Bromsnor leek me wel aardig, maar volgens doorgaans zeer betrouwbare bronnen vond men mij daarvoor, althans van huis uit, te vriendelijk. Dus bleef enkel de rol van burgemeester over. Nou, dat heb ik geweten, al heb ik er nooit spijt van gehad. Ruim 21 jaar mocht ik met de ambtsketen pronken in het toen nog “kerngezonde & mansgenoege” Bakel & Milheeze, precies aan de andere kant van de Peelrandbreuk. Daarna mocht ik het toneel betreden van het “levende Laarbeek” – u kent die plaats wel, van het beste bier ter wereld – en de laatste 10 jaar mocht ik verschijnen in de schijnwerpers van het “all you needde” Roermond, onder Christoffel en het al even alom toeziend oog van onze gemeenteraad. Burgemeester zijn is een machtig mooie baan, met een afwisseling als het vaderlandse weer in augustus: het ene moment op bezoek bij een diamanten bruiloft; even later bezorgd een Inbewaringstelling uitschrijven, dan weer het ambitieuze college van B&W voorzitten, Sinterklaas ontvangen en een moment later een aantal zwartepieten toegespeeld krijgen, zelfs vandaag! Ik troost mij echter met de gedachte in buitengewoon goed gezelschap te verkeren, en dan citeer ik een van de grootste Amerikaanse presidenten, Thomas Jefferson, die ooit zei: “Advertenties zijn de enige waarheden, die je in de krant vindt”, of ik sluit mij aan bij de gedachte, dat als Lau-
49
rens Jansz. Coster, de uitvinder van de boekdrukkunst, De Limburger had kunnen voorzien, hij zijn uitvinding nooit wereldkundig gemaakt zou hebben! Terug naar het nu. Nu, bij de finish aangekomen en de balans opmakend, kan en mag ik slechts dank uitspreken, grote dank, aan allen die het mogelijk hebben gemaakt dat ik mijn rol invulde op een wijze die mij voor ogen stond. Salvador Dali heeft eens gezegd: “Afscheid nemen is de geboorte van een herinnering. “ Welnu, laat ik daar dan maar een begin mee maken. Zo wilde ik op de eerste plaats Roermondenaar zijn met de Roermondenaren. Gewoon meedoen, mee genieten en, helaas, want ook dat kwam voor: mee treuren. Voor mij waren daarbij alle burgers gelijk. Jong en oud, arm of rijk, die van de binnenstad, van de verschillende kernen of wijken, tot hen die ver daarbuiten woonden of werkten. Ik probeerde daarbij iedereen zo veel mogelijk “aan de bal” te laten komen; geen spelers op de reservebank, maar iedereen in het veld! Of ik daarin geslaagd ben, laat ik aan u. Feit is wel dat mijn echtgenote en ik zelf er ontzaggelijk veel voor terug hebben gekregen. Wat er ook in de toekomst gebeurt, de jaarlijkse overbrugging van het rijk gevulde Statieplein, vlak voor de inhuldiging van de Dorstluchtige Hoogheid, zullen wij nooit vergeten. Dat geldt ook de sleuteloverdracht; het Solarfestival, het Bevrijdingsfestival, de Eneco Tour, Nawako, de taptoe, de wereldcultuurparade, Indiëherdenking enz. enz. Bij al die gelegenheden mochten wij duizenden fantastische Roermondenaren ontmoeten. Geen onvertogen woord. Iedereen vriendelijk, ongekend ! En zo waren er heel wat meer momenten in de wijken, kerken, scholen, bedrijven, bij instellingen, verenigingen, wijkoverleggen, bij de politie, de brandweer, binnen en buiten Roermond, tot in de verre wijde regio. Ik prijs me gelukkig dat ook vertegenwoordigers van Marktredwitz en van Nepomuk in ons midden zijn. Daardoor kregen wij het gevoel “er bij te horen”, en zeg nou eerlijk: dat is toch het mooiste wat er is. Redekundig ontleed, waren wij soms het onderwerp, bijna altijd het meewerkend voorwerp, maar, en ook dat gebiedt de eerlijkheid te zeggen, ook een enkel keertje het lijdend voorwerp. Ik wil daarom niet verhullen, dat wij ook moeilijke momenten hebben gekend. Vooral op die dagen, dat je ’s morgens voor dag en dauw via de brievenbus of via de buis werd geconfronteerd met zaken die Roermond en de Roermondenaar – laat ik het vandaag maar eens eufemistisch uitdrukken – pijn deden. Ik dank dan ook buitengewoon hartelijk de redactie en de werknemers van De Limburger, dat zij gisteren, ter gelegenheid van mijn echte afscheid, de krant niet hebben bezorgd! Bij moeilijke zaken denk ik bijvoorbeeld aan het integriteitsonderzoek, dat heel wat stof deed en nog steeds doet opwaaien. Een onderzoek, en zijn gevolgen, dat een geweldige impact had en heeft op alle betrokkenen, direct of indirect. Nog is niet alle leed geleden en pakken nog regelmatig donkere wolken zich samen, al moet ik er wel aan toevoegen dat er door velen, raad, college en ambtenaren voorop, keihard wordt gewerkt deze te doen verdwijnen. De stad en haar burgers intussen enigszins kennende, ben en blijf ik ervan overtuigd, dat zij uiteindelijk over deze schaduw zullen stappen. Want ook dat is Roermond en de Roermondenaar: opstaan, zegeningen tellen en blijven strijden voor de goede zaak. Daarbij hoort ook dat je je af en toe kwetsbaar opstelt en dat je soms stevig moet incasseren, of dat het af en toe botst, al hoeft dat laatste niet per definitie verkeerd te zijn. Het biedt, zeker op termijn, immers ook scoringsmogelijkheden. Het is als bij het biljarten, waarbij botsen en scoren onlosmakelijk met elkaar verbonden zijn. Het zij gezegd: de afgelopen 10 jaren waren bewogen jaren, soms turbulent, soms hectisch, dan weer vriendelijk; maar altijd in beweging, in actie! Thans maak ik voor mezelf de balans op. Daarbij wil ik uitdrukkelijk stellen dat mijn enige echte Josje en ik deze jaren voor geen goud hadden willen missen. En vooral voor dat laatste, dat niet willen missen, zijn wij u allen heel veel dank verschuldigd. Dank dat ik uw burgemeester mocht zijn en tot slot – u bent dat van mij gewend – voeg ik eraan toe: moge het de stad, u en de uwen voor de wind blijven gaan! (Applaus)
50
De voorzitter: Dames en heren. Na deze prachtige woorden van ons aller Henk van Beers, verzoek ik u vooral nog even op uw plaats te blijven. Zo meteen, na het sluiten van deze vergadering, zullen de heer en mevrouw Van Beers zich via de Burgerzaal naar de Statenzaal begeven. Ik verzoek de leden van de gemeenteraad en het college van B&W om de heer en mevrouw Van Beers dan te vergezellen, gevolgd door de overige genodigden, waarna in de Statenzaal de receptie kan plaatsvinden. Vanuit de Statenzaal kunt u dan naar de tuinzaal gaan voor een hapje en een drankje. Ik verzoek u vriendelijk allemaal te gaan staan. We gaan deze vergadering namelijk afsluiten met het zingen van twee coupletten van het Roermondse volkslied. Ik nodig daarvoor uit onze bekende Roermondse tenor Ben Heijnen. (De heer Ben Heijnen zingt het Roermondse volkslied, “Waar het gouden beeld in ‘t zonlicht staat”.) (Applaus) De voorzitter: Ben, hartstikke bedankt. Ik dank alle aanwezigen voor hun belangstelling. Ik sluit deze vergadering (16.06 uur). Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van 21 februari 2013. De raad der gemeente Roermond,
De griffier,
De voorzitter
