Totaal. Driezorg. Mensenwerk. Uitgelicht: vier inspirerende welzijnsprojecten. Leidraad Veilige Zorgrelatie: Nu zie ik wat ik zie!

Magazine van Driezorg, wonen • welzijn • zorg

winter

2015

Totaal Driezorg

4

8

Mensenwerk Uitgelicht: vier inspirerende welzijnsprojecten 20

Leidraad Veilige Zorgrelatie: ‘Nu zie ik wat ik zie!’ www.driezorg.nl

03

Inhoud

04

07

3 Korte berichten 4 Mensenwerk 7 Hof van Blom

10

8 Uitgelicht: vier inspirerende welzijnsprojecten 10 Zorgangst 13 Veranderingen in de ouderenzorg 14 Oud zijn: wat is dat? 15 BOPZ-commissie

08

Samen sterk tegen eenzaamheid 18 WijkLeerbedrijf Zwolle 19 De Zorg in 2015 20 Leidraad Veilige Zorgrelatie 23 Cliënt aan het woord 24 Van de locaties

19

24 2

25

14

Driezorgboek ‘aandacht van mens tot mens’ Begin oktober is het Driezorgboek verschenen. Het boek heet ‘Aandacht van mens tot mens’ en is geschreven door Adri van Drielen, oud-journalist van De Stentor. In het boek leest u over de ouderenzorg door de jaren heen en het ontstaan en de groei van Driezorg. Voor elke bewoner, medewerker en vrijwilliger is er een boek beschikbaar. Heeft u nog geen exemplaar ontvangen? Vraag dan gerust via de receptie of zorgmanager van de locatie. Veel leesplezier!

Sinds kort beschikt Driezorg over maar liefst twaalf nieuwe fietsen èn een scooter. De fietsen zijn bedoeld voor het leveren van zorg en services bij cliënten thuis. De scooter zorgt ervoor dat Klaske Oosterhof, welzijnsmedewerker bewegen, snel van de ene op de andere locatie kan komen.

Vier trotse collega’s van Hof van Blom.

Onderzoek naar leefstijlen en behoeften van cliënten Driezorg vindt het belangrijk om haar dienstverlening zo goed mogelijk aan te laten sluiten op de wensen en behoeften van haar cliënten. Om die reden heeft Driezorg afgelopen november een onderzoek gedaan naar de wensen en behoeften van cliënten, nu en in de toekomst. In totaal zijn er ruim 500 cliënten vertegenwoordigd vanuit alle locaties - geïnterviewd. Het onderzoek is uitgevoerd als onderdeel van het verandertraject van Driezorg. Het onderzoek richt zich met name op leefstijlen van de cliënten van Driezorg, die op dit moment bij ons wonen, en mogelijk ook gebruik maken van andere

Dag van de mantelzorg Als waardering voor hun enorme inzet, kregen mantelzorgers uit Zwolle op zaterdagavond 8 november een muzikale avond aangeboden door verschillende organisaties uit Zwolle. De avond had het thema ‘Allemaal verhalen’ en werd gehouden in wijkcentrum de Bolder in de Aa-landen. Er was een optreden van de Pauwergirls en ruimte om elkaar onder het genot van een hapje en een drankje te ontmoeten. Voor een uitgebreide terugblik, zie ook: www.mantelzorgzwolle.nl

3

vormen van dienstverlening. Dit brengen we per wijk en per locatie in beeld. Op basis van de resultaten uit het onderzoek gaan we met elkaar in gesprek over producten en diensten, om deze nog meer aan te bieden vanuit de behoeften van cliënten. In een volgende editie van Driezorg Totaal informeren we u over de resultaten en de verdere vervolgacties.

korte berichten

Nieuwe fietsen èn scooter voor Driezorg

Mensenwerk Het zal u niet ontgaan zijn: er is momenteel veel commotie over de kwaliteit van de zorg in verpleeghuizen. En om gelijk maar een misverstand uit de weg te ruimen; de in de media geschetste voorbeelden kwamen zowel uit verpleeg- als uit verzorgingshuizen.

Nu zegt een oud spreekwoord: “Als je geschoren wordt, moet je stilzitten.” Je zou dus denken dat ik er verstandig aan zou doen om alle commotie rustig af te wachten en zeker in dit blad niets te schrijven over de in de media breed uitgemeten kwaliteitsproblemen in de zorg. Ik kies daar niet voor. Juist nu is er volgens mij ruimte voor een beetje, laat ik zeggen ‘ander geluid’. Niet om problemen te bagatelliseren, maar enige nuancering is op z’n plaats.

Wim J. Rave is sinds 1986 directeurbestuurder van Driezorg [email protected]

Natuurlijk zijn er slechte voorbeelden in de zorg. Net zoals er slechte voorbeelden zijn bij het openbaar vervoer, de nutsbedrijven of … de overheid. Groot verschil tussen deze sectoren en de zorg is dat het in de zorg veel meer om mensen én om mensenwerk gaat. Dat vraagt om kwaliteit. Familie mag er van uitgaan dat hun vader of moeder goede zorg krijgt. Een fatsoenlijke maaltijd, een schone kamer en menswaardige persoonlijke verzorging zijn dan ook geen gunsten.

4

Een trein of bus die niet op tijd rijdt veroorzaakt wrevel en irritatie. Een oudere die twee weken lang dezelfde kleren aan heeft veroorzaakt heel iets anders: dat wordt een item op alle nieuwszenders. Dan volgen de kijkcijferverhogende gesprekken bij Jeroen Pauw. Dan volgt Omroep Max die zelf een verpleeghuis wil beginnen én dan volgt een nachtelijk debat in de tweede kamer. Kortom: mensenwerk vraagt om menselijke reacties en daar hebben we in de zorg rekening mee te houden. Maar, waar zijn de voorbeelden van goede zorg in de media? Waar zijn de steunbetuigingen die wij ontvingen naar aanleiding van alle commotie? Waar zijn de klopjes op de schouder van uiterst betrokken medewerkers, die zich wel degelijk plaatsvervangend schamen voor de slechte voorbeelden van slechte collega’s? Je zal maar in de zorg werken en op een verjaardag zitten, waar nog eens uitgebreid wordt gediscussieerd over die ‘slechte zorgverleners’.

Terwijl jezelf misschien nog wel ‘mevrouw Jansen’ in je hoofd hebt zitten, die dezelfde dag haar laatste adem uitblies terwijl jij bij haar was. Emotie? Ja natuurlijk! Maar mensenwerk is emotie! En juist daarom vraagt het om aandacht en kwaliteit, waar wij elke dag aan willen werken. Nogmaals, ik wil de problemen niet bagatelliseren. En ik wil me ook niet verschuilen achter excuses als ‘het komt door de druk van bezuinigingen’ of ‘het komt door de bijkans onmogelijke opgave om met steeds minder mensen steeds zwaarder werk te moeten doen’. Dat zijn weliswaar de feiten, maar ook dat hoort zo langzamerhand bij ons ‘mensenwerk’. En natuurlijk vind ik het fantastisch als ik betrokken politici als Odwin van Dijk (PVDA), Fleur Agema (PVV) of Mona Keizer (CDA) hoor pleiten voor verandering in de zorg en voor minder regels, minder papier, minder bureaucratie én een andere rol voor de inspectie IGZ. Maar, snappen deze betrokken politici echt wat er op de werkvloer

speelt? Als ik - als bestuurder - me al steeds verder van die werkvloer verwijderd voel, simpelweg omdat het ‘regelwerk’ alleen maar meer en ingewikkelder wordt. Ook dat moet veranderen. Kortere lijnen en meer contact tussen leiding en werkvloer; en niet als plan maar als uitvoering. Niet langer denken, maar doen! Als wij er echt in slagen om de cliënt de regie te geven, als we echt aandacht geven aan wat die cliënt belangrijk acht om levensgeluk te kunnen ervaren, dan doen we de dingen die voor hem of haar betekenisvol zijn. Daarmee zullen alle regels misschien niet verdwijnen, maar hopelijk hebben we er wat minder last van de komende jaren. Er ontstaat meer ruimte voor betrokken medewerkers en ruimte voor hun kennis. Wedden dat niemand zich dan meer gaat verschuilen achter regels en protocollen! Kortom: ruimte voor liefdevolle betrokkenheid. Daarbij hoort ook ruimte voor fouten maken. Het is en blijft immers mensenwerk.

5

De leukste vakantie begint bij ons!

uw specialist in beweging

Het is leuk bij ons! Onder het genot van een kopje koffie zoeken wij de vakantie die bij je past. Met ons persoonlijk reisadvies kom je nooit voor

verrassingen te staan. Maken we ook nog even een prijsvergelijking tussen aanbiedingen van touroperators, zodat je nooit teveel betaalt.

Stadshagen: Werkerlaan 91 038-4259010 - AA-landen: Rijnlaan 8 038-4533300 Zwolle-Zuid: V.d. Capellenstraat 148 038-4672 000 - Kijk ook eens op www.joland.nl

Het leukste reisburo van Zwolle

Telefoon 038 4541511

Bredewold activeert !

creatieve en productieve partner in offline & online communicatie. Communicatie die informeert, prikkelt, enthousiasmeert, overtuigt en activeert.

Bredewold is uw betrokken,

a Rondweg 76, Wezep t

(038) 376 33 90 w www.bredewold.nl



Hof van Blom: Positieve uitspraak voorzieningenrechter over schorsingsverzoek bouwvergunning In vervolg op de gepresenteerde nieuw-/verbouwplannen van Hof van Blom werd door één van de omwonenden een rechterlijke procedure ingezet. De behandeling van dit verzoek vond op 4 november jl. plaats in de rechtbank in Arnhem. Ondertussen heeft de voorzieningenrechter uitspraak gedaan en het ‘verzoek tot schorsing van de bouwvergunning’ werd afgewezen.

Tijdens de rechtszitting bleek er sprake te zijn van enkele ‘gebreken’. Dit betreft een nog ontbrekende motivering van de gemeente Hattem op enkele onderdelen van de vergunning. De rechter heeft echter vastgesteld dat deze gebreken niet van dien aard zijn, dat het belang van een schorsing van de bouwvergunning opweegt tegen het belang van een snelle aanvang van de werkzaamheden. Met name heeft de rechter benoemd dat de onzekerheid voor de bewoners van de Hof van Blom erg belastend is. Vooral deze uitspraak is voor Driezorg reden om nu snel een einde te maken aan die onzekerheid en te starten met de bouwvoorbereidingen. Directeur-

7

bestuurder Wim Rave: “Hiermee onderschrijven we het oordeel van de rechter en we zien met vertrouwen de afronding van de rechtbankprocedure tegemoet.” Verwacht wordt dat de definitieve uitspraak in februari/maart 2015 zal zijn. Begin 2015 - bewust na de feestdagen en de jaarwisseling - zal de eerste stap zijn. In goed overleg met Cliëntenraad, bewoners, familie en vrijwilligers volgt dan het verhuizen van Hof van Blom naar locatie De Venus. Wanneer dat gerealiseerd is, zullen de sloop- en bouwwerkzaamheden van start gaan en ongeveer een jaar later zal de nieuwe Hof van Blom in gebruik genomen kunnen worden.

vier inspirerende welzijnsprojecten 1. Familie (in)zicht! Familie (in)zicht! wordt een vernieuwend lespakket van 8 weken, voor studenten die een opleiding volgen om later in de ouderenzorg te kunnen werken. Het pakket wordt in het studiejaar 2014/2015 getest door Deltion College in Zwolle en het ROC Midden Nederland; Driezorg participeert als partner. Opzet is dat ouderen en mantelzorgers tijdens de lessen vertellen vanuit hun eigen perspectief; zij komen letterlijk in zicht. Op deze manier kunnen studenten vroegtijdig kennismaken met de verschillende perspectieven die er in een zorg- en leefsituatie aanwezig zijn vanuit de oudere zelf, de mantelzorger(s) en de eventuele professional. De lessen gaan deels via bijeenkomsten (lessen) op locaties en deels via de computer (e-learning). De lesmodule sluit af met een beoordeling door de oudere en/of de mantelzorger. De student wordt getoetst op het goed kunnen aansluiten bij een oudere en zijn of haar gezinssysteem en/of netwerk. Zo leert de aankomende professional te werken volgens zorg en welzijn ‘nieuwe stijl’ waarin het samenwerken met het gezinssysteem, mantelzorgers en vrijwilligers centraal staan.

Gezocht: ouderen en/of mantelzorgers Voor dit project zoeken wij 8 ouderen en/of mantelzorgers, die: - Zelf ervaring hebben met het geven/ontvangen van zorg, en

daarover willen vertellen; -E  rvaring hebben in het samenwerken met professionele zorgverleners; - Ideeën hebben hoe deze samenwerking op een goede manier kan verlopen. De bijeenkomsten vinden plaats in de periode januari t/m maart 2015, de totale tijdsinvestering is ongeveer 24 uur. Eventuele reiskosten worden vergoed. Naast bovenstaande activiteiten kunnen ouderen en mantelzorgers meelezen en commentaar geven op het te ontwikkelen lesmateriaal. Dit kost ongeveer 6 uur. Familie (in)zicht wordt gefinancierd en ondersteund vanuit ZonMW: het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn & Sport en de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek. Voor meer informatie en/of aanmelding kunt u contact opnemen met Micha Baksteen, tel. (038) 453 67 11 of e-mail [email protected].

2. Concert des levens In de week van 13 oktober jl. sloegen het Kameroperahuis, ArtEZ en Driezorg de handen ineen om senioren uit Zwolle te verrassen met muziektheater. Onder de noemer ‘Het Concert des Levens’ kregen de ouderen - door studenten Klassieke Muziek van het ArtEZ Conservatorium - een mini-opera aangeboden, gebaseerd op bijzondere momenten en hun eigen muzikale herinneringen. De studenten werden hierbij gecoacht door regisseurs en een tekstschrijver van het Kameroperahuis.

8

Foto’s: Margreet Vloon

Naast de mini-opera’s waren er openbare optredens van wijkkoren, bestaande uit (buurt)bewoners van vier Driezorg-locaties; De Kievitsbloem, Fermate, Arcadia en Berkumstede/De Wissel. Bewoners van Arcadia kregen bovendien tijdens een heerlijk buffet - een smakelijk muzikaal programma voorgeschoteld. Daar lardeerden de studenten de gerechten met allerhande klassieke composities. “Eindelijk eens goede muziek,” verzuchtte mevrouw Mol, zichtbaar genietend en met de voeten meebewegend op de klanken van de koperblazers.

“Het was een week met een lacht en een traan” en “jullie hebben me ten diepste geraakt,” klonken de reacties van de deelnemende ouderen, studenten en docenten. De samenwerking tussen studenten en senioren leverde niet alleen prachtige muziek maar ook bijzondere ontmoetingsmomenten op. Gezien de vele positieve en emotionele reacties bij de betrokkenen en de belangstelling van omroep Max en RTV Oost, mag het project deze eerste keer al een succes worden genoemd.

3. Stadsfestival Vrijdag 5 september… Stadsfestival! Oftewel: een evenement op het Rodetorenplein in Zwolle, met activiteiten en optredens specifiek voor de oudere Zwollenaar. Het programma werd gevormd door een hommage aan componist, pianist en zanger Jules de Corte. Daarnaast konden de ouderen vier masterclasses volgen. “Theater Gnaffel, bijvoorbeeld, liet zien hoe de poppen

waarmee zij acteren worden gemaakt en hoe tijdens hun optreden de magie tot leven komt. In een salsaworkshop werden de senioren uitgedaagd om zelf met de voetjes – of rolstoelwielen – van de vloer te komen. En, het Kameroperahuis liet de deelnemende ouderen ervaren hoe het is om te zingen in een opera,” aldus organisator Niek van der Sprong van Niek van der Sprong Culturele Producties. “Na de masterclasses en het concert werden de ouderen getrakteerd op een unieke rondvaart door de Zwolse grachten.” Om het voor de senioren mogelijk te maken om op het festivalterrein te komen, werd de hulp ingeroepen van het Zwolse fonds voor senioren, De Gasthuizen. Dankzij een financiële bijdrage van € 2.500,- en samenwerking met IJsselheem en Driezorg konden het programma, begeleiding en vervoer op maat worden georganiseerd. Al met al een geweldige dag die - wat de ouderen - betreft zeker voor herhaling vatbaar is.

4. Jong Belegen In oktober zijn Driezorg en Deltion College voor de derde keer

9

gestart met ‘Jong Belegen’: een project waarin studenten van de opleiding Sociaal Agogisch Werk van Deltion College kennismaken met de leefwereld van ouderen, door gezamenlijke activiteiten te ondernemen. Met dit initiatief wil Driezorg de studenten enthousiasmeren voor het werken in de ouderenzorg. De deelnemende ouderen zijn afkomstig uit locaties Rivierenhof, Berkumstede/De Wissel, De Wendakker, Wijthmen, Werkeren (IJsselheem) en het Zonnehuis (Zonnehuisgroep). Op wekelijkse basis ontmoeten zij de studenten om elkaars levensverhaal te leren kennen. Er wordt gewerkt vanuit de thema’s cultuur, historie, vitaliteit en natuur. Zo werd er – in samenwerking met museum De Fundatie, Odeon de Spiegel Theaters, Waterschap Groot Salland, het Historisch Centrum Overijssel en PEC Zwolle United – een bezoek gebracht aan een voetbalwedstrijd, geschilderd, gegeten, film gekeken etc. In januari 2015 wordt het project afgesloten met een slotbijeenkomst op het Deltion College.

Zorgangst Hij kijkt samen met Lena naar Nieuwsuur. Dat doen ze elke avond en daarna gaan ze slapen. Zij volgt het programma niet altijd meer even goed. Ze heeft de ziekte van Alzheimer, nog wel in een beginstadium zoals de arts aan hen uitlegde, maar het wordt niet meer beter. Het zal steeds moeilijker worden.

Na de diagnose is hij meer dan een uur gaan wandelen. Alleen en met forse passen heeft hij het bericht op zich in laten werken. Eigenlijk wist hij het al. Lena was al langer zichzelf niet meer. Vanuit zijn verdriet nam hij een vastberaden besluit: ze kunnen dit aan – het kan niet anders, en zo gaat het nu eenmaal in het leven – en hij zal voor haar zorgen.

Alie Weerman Alie Weerman (1960) is psycholoog en werkzaam als docent psychiatrie en verslavingskunde en onderzoeker op Hogeschool Windesheim in Zwolle. Zij woont met man, kind en hond op het Drentse platteland.

Toen hij thuiskwam drentelde Lena door het huis. In de keuken lag er koffie op de grond en het koffiezetapparaat stond aan zonder dat er water in zat. Soms weet Lena de gewone dingen niet meer. Ze staat dan te staren en loopt abrupt weg of doet iets wat niet klopt, maar waar toch een bepaalde logica achter zit, zoals een theedoek in de afwasmachine leggen. Hij is geleidelijk aan steeds meer gaan doen in het huishouden: geen probleem, hij is handig. En als je kunt klussen kun je ook koken en poetsen natuurlijk. Aan dat gezeur van mannen die zogenaamd ‘nog geen ei kunnen bakken’, terwijl ze wel in de garage aan hun auto knutselen of nestkastjes voor in de tuin maken, heeft hij zich altijd geërgerd. Als je een band kunt verwisselen, kun je ook speklapjes braden.

nieuws. Als hij het woord ‘verpleeghuis’ hoort denkt hij aan gevaar. Dat het in verpleeghuizen soms een vieze bedoening is, is natuurlijk niets nieuws - hem raakt dat niet want viezigheid deert hem niet - maar ze gáán er maar over door. Onlangs bracht de vader van staatssecretaris Van Rijn misstanden naar buiten en in het programma van Pauw vertelde Ben Oude Nijhuis, wiens vrouw in hetzelfde verpleeghuis zit als de moeder van Van Rijn, dat de urine langs de benen van zijn vrouw liep. Het bekende verhaal, maar Lena wordt er bang van. Ze kan haar urine soms ook niet ophouden en dan weet ze niet altijd meer wat ze moet doen. Hij vindt het niet zo’n probleem en eigenlijk kunnen ze er wel mee leven. Ze zijn met elkaar vergroeid en zijn gewend aan elkaars aftakelende lichaam. Erger is het dat Lena steeds banger wordt. Steeds vaker schrikt ze ’s nachts wakker en gaat dan rechtop zitten in bed. “Ik ben zo bang,” zegt ze, “zo bang.”

Na de wandeling is hij met Lena aan tafel gaan zitten, hij pakte haar beide handen en zei: “We gaan het samen redden.” “Dat hebben we altijd gedaan hè?” zei Lena en de zaak was beklonken.

Lena kijkt naar het item op Nieuwsuur. Kreten als ‘de veiligheid loopt gevaar’, ‘harder aanpakken slechte zorg’ en ‘ondervoeding’ komen voorbij. Lena staat op en loopt naar de tafel. Daar ligt de krant, met ook weer een kop over de foute zorg en de verschrikkingen die daar gaande zijn. Lena staat voor de tafel en staart naar de krant. Opeens pakt ze hem op en scheurt de krant in stukken. “Weg!” zegt ze. Ze stampt op de snippers en huilt.

Bij Nieuwsuur gaat het over de zorg. Er is weer eens een zwarte lijst met misstanden verzameld. De meldingen over onveiligheid, smerigheid en verwaarlozing komen om de haverklap in het

Woedend doet hij de televisie uit: die berichtgeving belast Lena. Denken ze daar eigenlijk wel eens aan? Hij loopt naar Lena toe. “Ga zitten,” zegt hij. “Ga zitten en luister.” Hij kijkt haar recht

10

Alleen en met forse passen heeft hij het bericht op zich in laten werken.

aan en vervolgt: “Lena, wij zijn toch wel wat gewend? De meeste ouderen zijn gezond - en met een paar miljoen ouderen zijn we tegenwoordig in de meerderheid. We kunnen elkaar helpen, het komt goed! We zijn vieze poepluiers van onze kinderen gewend, we hebben hun braaksel opgedweild, we hebben periodes van werkloosheid gekend, in onze jeugd gingen we één keer per week in bad en jij stonk jarenlang naar zweet en dat maakte me geen moer uit. Ik ken je inmiddels meer dan 70 jaar, en ik schrik er niet van als je in je broek plast. Ik ruik toch al niet goed. Als we er een puinhoop van willen maken doen we dat, als het vies wordt, is dat onze zaak, het wordt misschien moeilijk, maar ik hou van je en dat blijft.” “Ik ben zo bang voor de verschikkingen,” zegt Lena. “Voor welke verschrikkingen?” “De zorg,” zegt Lena, “de verschrikking van de zorg, waar ze steeds maar over praten.” “Ik ben ook bang,” zegt hij “en oud worden vind ik moeilijk.” “Ben jij ook bang voor de zorg?” vraagt Lena. “Ik ben bang voor ziekte en pijn en ik ben soms bang voor de eenzaamheid.” “Ben jij dan eenzaam?” vraagt Lena. “Soms” zegt hij, “soms ben ik eenzaam.”

Lena kijkt hem aan: “Weet je nog van toen, in de schuur bij mij thuis?” Dat weet hij natuurlijk nog goed. Dat was in 1943, hij zat ondergedoken om niet in Duitsland aan het werk te hoeven en zij woonde daar. Hij was 24 en zij was 17 jaar oud. Lena praat verder: “Zullen we samen onderduiken, onderduiken voor de zorg?“ “Dat is een goed idee!” zegt hij. “Kom maar mee, we gaan naar boven, naar ons onderduikadres.” Lena is weer rustig. Ze gaan naar bed, maar hij piekert: ‘Hoe moet dat als hij straks toch professionele zorg moet inschakelen?’ Hij neemt een kloek besluit: hij scheurt in het vervolg alle berichtgeving over de zorg uit de krant en in plaats van Nieuwsuur kijken ze naar een inspirerend programma van Uitzending Gemist. Bijvoorbeeld naar de Rijdende Rechter waarin conflicten, ruzies en misstanden nog in dezelfde aflevering eenvoudigweg door de rechter opgelost worden. De oorlogsterminologie waarin over de zorgverlening wordt gepraat gaat in ieder geval vanaf nu bij hen de deur uit!

11

Hoveni ers bed r i j f Reus ken Poppenallee 38, 7722 KX Dalfsen, M 06-20602814, www.hovenierreusken.nl, [email protected]

tuinvormgeving . aanleg . onderhoud . boomverzorging

Veranderingen in de ouderenzorg In 2015 verandert er veel in de zorg: zo gaan de taken van de Rijksoverheid (AWBZ) over naar de gemeenten (Wmo) en zorgverzekeraars (ZVW). Heeft u vragen over deze veranderingen in de ouderenzorg? Of over wat Driezorg (straks) voor u kan betekenen? Neem dan contact op met: Johan van Lenthe, Aline Grasmeijer of Ad Blaauwbroek (consulenten Wonen, Welzijn en Zorg): tel. (038) 456 18 64 of e-mail: [email protected]. Ook zijn er verschillende websites waar u terechtkunt voor meer informatie, bijvoorbeeld www.hoeverandertmijnzorg.nl en www.waarkrijgikmijnzorg.nl

Publiekcampagnes Met ingang van 2015 zijn de gemeentes Zwolle en Hattem verantwoordelijk voor de zorg in de stad. De overheid stuurt aan op zelfredzaamheid van de samenleving, er wordt steeds meer verwacht van de eigen kracht van inwoners en iedereen moet zijn steentje bijdragen. Participatie is daarbij een belangrijk begrip. Dat is niet nieuw: er zijn talloze voorbeelden van inwoners, vrijwilligersorganisaties, scholen, buurthuizen, sportverenigingen en organisaties die zich inzetten voor anderen.

‘Iedereen doet mee’ in Zwolle Om het belang van deze naastenhulp onder de aandacht te brengen, is de gemeente Zwolle de campagne ‘Iedereen doet mee’ gestart. Hierin nodigt zij inwoners die hulp krijgen óf juist bieden uit, om hun verhaal te vertellen en te delen op internet (Facebook en Twitter). Het resultaat is een serie foto- en videoportretten, waarin Zwollenaren zélf laten zien dat iedereen meedoet of zorgt dat anderen mee kunnen blijven doen. Zet u zich in voor anderen zodat zij mee kunnen blijven doen? Of kunt

13

u zelf weer meedoen, doordat u ondersteund wordt door inzet van anderen? Doe uw verhaal en inspireer anderen! U kunt zich aanmelden door een mail te sturen naar: [email protected]. ‘GEWOON’ in Hattem In de campagne ‘GEWOON’ laat de gemeente Hattem zien hoe gewoon het is om er voor elkaar te zijn, zorg te dragen voor elkaar en verantwoordelijkheid te nemen voor de leefomgeving. Uit de bijbehorende posterserie blijkt dat dat soms in kleine dingen zit: even een kopje koffie drinken bij die eenzame overbuurvrouw, bijvoorbeeld. Of: de boodschappentas dragen voor die oude meneer bij de supermarkt. De campagne is bedoeld als oproep om er voor elkaar te zijn en om tegelijk ook de discussie over dit onderwerp los te maken: wat vindt u GEWOON?

Oud zijn: wat is dat? Pas geleden las ik een artikel over ouderdom en de wijsheid van de ouderdom. Het hele artikel zal ik hier niet aanhalen, maar één onderdeel wil ik toch benoemen: de auteur meldde dat ‘hij zelf geleidelijk aan tot de doelgroep ging behoren’. Hij naderde de zestig jaar. Nu moet ik zeggen dat ik dat zelf nog jong vind. Maar mijn kinderen zullen dat niet met mij eens zijn. Net zo min als ik dat het hier zelf mee eens was, toen ik een tiener of twintiger was.

Riet walda

Maar in genoemde artikel kwam ook heel duidelijk naar voren dat leeftijd niets zegt. Immers, in het dagelijks leven en op televisie zie je nog heel actieve tachtigers en negentigers: middenin de samenleving, tussen jongeren, actief met sociale media en actief met nadenken over specifieke onderwerpen. Terwijl er uiteraard ook een groep senioren is, die te maken heeft met (forse) gezondheidsproblemen. Aan de andere kant kennen we – naast de soms nog zeer actieve senioren – juist ook leden van jongere generaties, die veel minder actief zijn en die weinig ondernemen.

geboortejaar van deze deelnemer. Het ging om een man van 1928 (!), dus in de tachtig jaar! Toen sloeg zijn verbazing om in bewondering. Bewondering dat iemand op die leeftijd het lef heeft om mee te doen en de run helemaal af te maken. Nu, alweer drie jaar lang, volgen wij de uitslagen en steeds valt op hoe deze deelnemer trouw blijft meedoen. Daarnaast kennen ook wij (jonge) generatiegenoten, die eigenlijk al op jonge leeftijd een futloze en oude indruk maken. Die weinig ondernemen en niet echt open staan voor ontwikkelingen. Weinig sociaal contact hebben en/of zoeken.

Ofwel: leeftijd zegt zo weinig. Het is maar net hoe je in het leven hebt gestaan en nog steeds staat. ‘Ouderen’ of ‘senioren’ of – als u het zo wilt noemen: ‘bejaarden’ – zijn bepaald geen grijze massa van een zelfde type mensen. Integendeel: de oudere generatie laat misschien wel zien hoe divers mensen zijn; juist deze groep onderscheidt zich in diversiteit.

Zoals het genoemde artikel al vermeldde: de ‘oudere’ bestaat niet. Het is een zeer diverse groep volwassenen, die op leeftijd is. En natuurlijk loop je – bij het ouder worden – meer risico op gezondheidsklachten en ziekte, die je belemmeren in je fysieke en sociale doen en laten. Maar zelfs dan zie je nog steeds hoe verschillend mensen in zo’n fase kunnen reageren op hun omstandigheden. Daarbij denk ik natuurlijk vooral aan fysieke problemen. Want oud worden - en te maken krijgen met bijvoorbeeld een ziekte als de ziekte van Alzheimer - is iets waar je veel minder grip op hebt.

is sectormanager zorg bij Driezorg

Persoonlijk word ik juist altijd energiek en blij wanneer ik een actieve senior zie. Vol bewondering hoe mooi mensen op zelfs hoge leeftijd nog zijn – zowel qua uiterlijk als in doen en laten. Iets om als jonkie van te leren. In die context moest ik ook denken toen onze zoon meedeed aan een hardloopfestijn, een kwart mijl run (zo’n 11 kilometer). Op internet liet hij mij de uitslagen zien. Waarbij hij opmerkte dat hij verrast was door de laatst binnengekomen hardloper. Eerst was hem de tijd opgevallen. Betrokken deelnemer had er - in zijn jonge ogen - wel erg lang over gedaan. Maar vervolgens was zijn blik gevallen op het

14

Ouder worden en leren van ouderen; het blijft me integreren. Wat kan ik leren van de oudere generatie en hoe zal ik met het ouder worden omgaan? Ik hoop natuurlijk op een redelijk gezonde oude dag, waarbij ik een voorbeeld mag nemen aan de groep ouderen, die positief in het leven staat, al of niet met fysieke en soms ook mentale problemen.

Wist u dat… Driezorg sinds kort een BOPZ-commissie heeft? Binnen Driezorg is een BOPZ-commissie actief. ‘BOPZ’ staat voor Bijzondere Opnemingen Psychiatrische Zorg; een wet die van toepassing is voor bewoners met een psychogeriatrisch gerelateerde zorgvraag en die – binnen Driezorg onder andere ingaat op de inzet van vrijheidsbeperkende maatregelen op de verpleegafdelingen in locaties De Havezate en Berlumstede/De Wissel. Daarnaast houdt de commissie zich ook bezig met beleid en training op het

gebied van vrijheidsbeperking in de verzorgingshuizen en de extramurale teams. Daartoe wordt elk kwartaal de stand van zaken, alsook beleid en uitvoering op locatie-niveau besproken en getoetst aan de wettelijke (kwaliteits)eisen. De commissie bestaat uit: Lucie van Iersel (Verpleegkundig Specialist Ouderenzorg, BOPZ-arts), Ank van der Meiden (hoofd Kwaliteitszorg) en Riet Walda (sectormanager Zorg).

Samen sterk tegen eenzaamheid Dertig procent van alle Nederlanders van negentien jaar en ouder zegt zich soms eenzaam te voelen. Acht procent geeft aan zeer eenzaam te zijn. Dat blijkt uit een analyse die het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu (RIVM), gemaakt op basis van cijfers die GGDen in 2012 verzamelde onder 370.000 Nederlanders.

Dit maakt eenzaamheid in Nederland tot een belangrijk thema. Om dit onderwerp op de lokale agenda te zetten organiseerde/participeerde Driezorg - samen met enkele partijen - diverse activiteiten tijdens de Week Tegen De Eenzaamheid 2014. Naast Burendag, Zwolle Ontmoet (www.zwolleontmoet.nl) en de openbare gastlessen op locatie waren er eveneens de Startconferentie ‘Eenzaamheid raakt ons allemaal’ en de workshop ‘handvatten tegen eenzaamheid’.

Burendag 2014 Op vrijdag 26 september 2014 organiseerden Driezorg en Deltion College traditiegetrouw een aantal ontbijten voor senioren en studenten in de wijk Holtenbroek. Deze werden thuis gehouden bij bewoners van De Havezate en Fermate én op het Deltion College. Het ontbijt werd gehouden

15

in het kader van de landelijke Burendag. Ruim 100 studenten hebben een heerlijk ontbijtje genuttigd bij 45 senioren thuis. Doel van dit ontbijt is dat studenten letterlijk een gezellig ‘keukentafelgesprek’ hielden met ouderen en zo enthousiast werden gemaakt voor het werken met ouderen binnen zorg & welzijn. Na afloop van het ontbijt namen de studenten de ouderen mee naar het Deltion College alwaar een heus ‘buren-lied’ werd gezongen onder het genot van een kopje koffie en gebak. De tekst van dit lied is mede ontstaan door de tweets (Twitter-berichten) van de studenten. Het lied sloeg zó aan dat een po-

lonaise onvermijdelijk bleek… Een mooi project dat ook in 2015 zeker een vervolg zal krijgen!

Zwolle Ontmoet De recente eenzaamheidscijfers vormden voor Cornelis Kapitein van het Deltion College en Micha Baksteen van Driezorg aanleiding voor een nieuw project; Zwolle Ontmoet. Een initiatief bedoeld voor mensen die toe zijn aan een uitbreiding van hun sociaal netwerk. Idee achter Zwolle Ontmoet was dat eenzaamheid deels kan worden voorkomen/opgelost door nieuwe relaties aan te gaan, een nieuw netwerk op te bouwen. Cornelis Kapitein en Micha Baksteen wilden hier een impuls aan geven, door gebruik te maken van de kracht van de stad. Gedurende één week zetten Zwolse organisaties, instellingen en bedrijven zich (in eerste instantie) in om inwoners de kans te bieden een nieuw netwerk op te bouwen. Uiteindelijk boden ruim 30 Zwolse organisaties en bedrijven hun diensten aan en organiseerden een breed palet aan laagdrempelige activiteiten. Denk bijvoorbeeld aan rondleidingen, lezingen, concerten, workshops of andere activiteiten. Uiteindelijk hebben zo’n 150 tot 200 deelnemers gebruik gemaakt van dit aanbod. Idee om is in het voorjaar van 2015 een vervolg te geven op Zwolle Ontmoet. Hierover kunt u t.z.t. meer informatie vinden in De Peperbus en andere media. Heeft u tips of suggesties hoe Zwolle Ontmoet verder vormgegeven zou kunnen worden? Neem dan contact op met Micha Baksteen, hoofd welzijn, tel. (038) 453 67 11 of [email protected].

16

- Gezamenlijke verbintenis voor het jaar 2015 Door: Micha Baksteen en Corrie Bovenberg, Welzijn Driezorg De startconferentie kreeg op donderdag 20 november 2014 een vervolg in de vorm van de workshop ‘handvatten tegen eenzaamheid’. Op het programma stonden een aantal inspirerende voorbeelden, een verdieping van het thema door Jeanette Rijks (specialist in eenzaamheid), een groepsopdracht en toetsing van de uitkomsten door Nienke Luten (ervaringsdeskundige). Voor een uitgebreid verslag en andere documentatie van deze bijeenkomsten, ga naar www.driezorg.nl/eenzaamheid.

Startconferentie ‘eenzaamheid raakt ons allemaal’ & workshop ‘handvatten tegen eenzaamheid’ Doel van de startconferentie was om verbintenis aan te gaan om van 2015 gezamenlijk het ‘Jaar Tegen De Eenzaamheid te maken’. Maar, wat is eenzaamheid en wie is precies eenzaam? Tijdens de startconferentie op 3 oktober, gaf een aantal sprekers een visie op dit onderwerp. - ‘Eenzaamheid: Waar hebben we het over ..?’ Door: Marinus van den Berg, geestelijk verzorger in Antonius IJsselmonde te Rotterdam, regionaal palliatief centrum Cadenza te Rotterdam en auteur. - ‘Zorgdragen voor anderen; wat komt daar in de praktijk van terecht?’ Door: Femianne Bredewold, researcher bij Centrum voor Samenlevingsvraagstukken van VIAA (voorheen Gereformeerde Hogeschool) en Universiteit voor Humanistiek Utrecht - ‘Eenzaamheid: hoe ga je ermee om?’ Door: Mattanja van Oudenaarden, Ouderenadviseur gemeente Zuidplas en ‘Specialist in eenzaamheid’ - ‘Naar de situatie in het Zwolse’ Door: Nelleke Vedelaar, wethouder gemeente Zwolle

17

Zelf ook in actie komen tegen eenzaamheid? Afgelopen najaar is het Nationaal Ouderenfonds gestart met de landelijke campagne van Geer en Goor ‘Waarheen, waarvoor’. Een campagne met als doel om zoveel mogelijk geld in te zamelen, om de strijd tegen eenzaamheid bij ouderen tegen te gaan. Uiteraard is het nog steeds mogelijk om het werk van het ouderenfonds te steunen. Bijvoorbeeld door een bedrag te doneren of een armbandje te kopen. Ga voor meer informatie naar www.ouderenfonds.nl.

Positieve resultaten voor WijkLeerbedrijf Zwolle Begin 2014 werd het WijkLeerbedrijf Zwolle geopend: een plek waar zestien studenten hun opleiding Zorghulp of Helpende Zorg & Welzijn volgen èn tegelijkertijd het geleerde toepassen in de praktijk. Zo helpen ze mensen met de alledaagse activiteiten die ze zelf (tijdelijk) niet meer kunnen oppakken. Denk bijvoorbeeld aan de hond uitlaten, (samen) boodschappen doen of helpen bij huishoudelijke klusjes.

Bezoek Nelleke Vedelaar en Jan Brink Onlangs brachten wethouders Nelleke Vedelaar en Jan Brink (gemeente Zwolle) een bezoek aan het wijkleerbedrijf. Dit bezoek vond plaats in het kader van het ‘Integratie Diagnostiek Zorg en Onderwijs’-coalitieakkoord, waarbij een programma ‘Initiatiefrijk Zwolle, Dienstbare Overheid’ is afgesproken. Een programma dat zich sterk richt op hoe de gemeentelijke organisatie omgaat met de kracht van de stad. Het was een zeer positieve rondgang, waarbij de samenwerkingspartners Deltion, Calibris en Driezorg een goed beeld hebben kunnen geven van de successen en belemmeringen die het wijkleerbedrijf het afgelopen jaar ervaren heeft. Ook de inbreng van een cliënt en leerling werd erg op prijs gesteld. Aan het eind van het bezoek werden beide

wethouders nog uitgedaagd om - door middel van schetsen - de toekomst van het wijkleerbedrijf in de wijk in kaart te brengen. Dit lukte goed; aan de hand hiervan wordt een vervolgafspraak gepland om dit verder op te gaan pakken.

Diplomering Het leerjaar van de eerste groep leerlingen van het wijkleerbedrijf zit er bijna op. Voor de meesten een hectisch maar bovenal een erg leerzaam en gezellig jaar, waarbij de ontwikkeling - ook op persoonlijk vlak - heel goed te zien is. Deze maand horen ze of ze geslaagd zijn; de diplomering volgt op 3 februari a.s. Voor velen een mijlpaal èn een springplank naar werk of eventueel een vervolgopleiding.

Wijkleerbedrijf krijgt Vervolg in 2015 Onlangs is besloten dat het wijkleerbedrijf in 2015 verder mag gaan met een nieuwe groep leerlingen. De voorbereidingen hiervoor zijn in volle gang. Bedoeling is dat het wijkleerbedrijf 26 januari a.s. weer start met 16 nieuwe leerlingen. Voor meer informatie kunt u terecht op www.wijkleerbedrijf.nl/zwolle of mail naar: [email protected].

Projectinrichting Presentatie apparatuur Kantoormachines Office supplies

.. . s e i v d a k j i l n o o Pers ! t r e p x e e k j i l n van uw persoo www.noordhuis.nl Meppel Industrieweg 9 Tel. 0522 - 25 71 11

Zwolle Branderweg 1 Tel. 038 - 466 15 20

Emmeloord Ecu 21 Tel. 0527 - 61 92 10

Den helder Industrieweg 27 Tel. 0223 - 67 33 33

column

De zorg in 2015 De feestdagen zijn weer achter de rug. Wat is er in 2014 veel aandacht geweest voor de zorg. Men was in rep en roer: Wat gaat er veranderen? Hoe gaat mijn zorg eruit zien? Wat gaat mijn of de zorg kosten? Wie gaat waar zorg bieden? Behoud ik mijn baan? Er is al veel over gezegd en geschreven. Daar wil ik niets meer aan toevoegen. Maar het riep wel heel veel herinneringen bij mij op…

Als je kiest om te werken in de zorg dan heb je gevoel voor het werken met mensen. Mensen die het vaak moeilijk hebben of heel veel zorg nodig hebben. Die mensen wil je kwaliteit van zorg aanbieden of kwaliteit van leven. Dat is voor mij werken in de zorg. Een prachtig werkveld dat altijd in beweging is, vele onverwachte momenten heeft maar ook zoveel dankbaarheid kent.

In september 1974 stapte ik als jong jochie in de verpleging. Achttien lentes jong was ik nog maar. Ik had een betaalde vooropleiding van 3 maanden. Ik werd alleen maar opgeleid voor verpleegkundige in een Algemeen Ziekenhuis. We waren met zo’n 120 leerlingen, waarvan maar 10 mannen. Tijdens je opleiding werkte je in het ziekenhuis op verschillende afdelingen. En af en toe ging een weekje naar school. En zo kan ik nog wel even doorgaan…

En wat is er nou mooier om dat voor je medemens te kunnen realiseren. Mensen die wat voor andere mensen betekenen. Vaak een luisterend oor maar ook degene die dingen doet die een ander tijdelijk of nooit meer zelf kan doen. En laten we ons realiseren dat het vaak niet de keus is.

Wat is er dan veel veranderd in de zorg! En ja, bij elke verandering waren er grote vraagtekens. De mensen die de veranderingen bedachten wisten niet hoe het er in de praktijk uit zou gaan zien. Vooral de uitzonderingen werden groots benoemd. Maar het kwam iedere keer weer goed. We konden steeds weer met volle overgave ons werk uitvoeren. En daar gaat het uiteindelijk toch om?

peter vader Peter Vader is 56 jaar, werkt als communicatietrainer in zijn eigen bedrijf Peter Vader Producties. Hij is vooral ook bekend als Stadsomroeper van Zwolle en stadionspeaker bij PEC Zwolle. Hij woont

Laat je niet leiden door het systeem, dat zal er vele tientallen jaar zijn. Maar ga terug naar je eigen basis namelijk; waarom ben ik de zorg ingegaan? Iedereen heeft misschien wel z’n eigen reden, laat deze nooit los! Zelf heb je vaak vele problemen maar een cliënt/bewoner heeft er vaak maar één. Vanaf deze plek wens ik iedereen een zorgeloos 2015!

19

in de Zwolse wijk Assendorp.

Leidraad Veilige Zorgrelatie: “Nu zie ik wat ik zie!” In 2014 was de leidraad ‘Veilige zorgrelatie’ klaar. Deze leidraad helpt organisaties in de langdurige zorg om grensoverschrijdend gedrag en mishandeling door medewerkers en vrijwilligers te voorkomen. Ook beschrijft de leidraad wat een organisatie kan doen als het onverhoopt toch gebeurt. Van 1 oktober 2013 tot mei 2014 testten 9 organisaties de leidraad in de praktijk. Ook Driezorg deed mee. Kwaliteitsfunctionaris Ank van der Meiden vertelt…

Bewustwording is de rode draad “Toen ik in 2013 op een bijeenkomst hoorde over de leidraad Veilige zorgrelatie vond ik het direct een interessant onderwerp. We waren toen ook net bezig met de meldcode huiselijk geweld en kindermishandeling. De combinatie meldcode en leidraad leek me bijzonder sterk. We hebben de leidraad meegenomen in de scholing over de meldcode. Een preventiemedewerker van Steunpunt Huiselijk Geweld Kadera gaf een training. Van alle 11 locaties van Driezorg hebben 1 of 2 medewerkers de training gevolgd. Heel opvallend vond ik de opmerking van een van mijn collega’s na afloop: ‘Nu zie ik wat ik zie’. Oftewel, nu worden we ons bewust van dingen die gebeuren. Die bewustwording is de rode draad in onze organisatie.”

rughoudend. Ze waren vooral gericht op huiselijk geweld en de meldcode. Totdat ik vroeg: ‘Maar zie je ook wat jouw collega doet?’Toen kwamen ze los.”

Geen heksenjacht creëren “Medewerkers stelden vragen en kwamen met voorbeelden. Bijvoorbeeld: ‘Is het mishandeling als ik niet direct reageer wanneer een ‘lastige’ bewoner voor de zoveelste keer belt?’ Of: ‘Ik heb wel eens het bed iets van de muur getrokken zodat de bewoner net niet bij de bel kon’. Ondanks de zwaarte van het onderwerp ontstond iets heel moois. Want medewerkers durfden zich bloot te geven. Wel heb ik de medewerkers direct ook gewaarschuwd: ‘We moeten geen heksenjacht creëren!’ Want voordat je het weet is alles mishandeling.”

Zie je ook wat jouw collega doet?

De te nemen stappen

“In 3 pilot-locaties zijn vervolgens teams met de leidraad Veilige zorgrelatie aan de slag gegaan: een extramuraal team, een verzorgingshuisteam en een team dat zorg en ondersteuning biedt aan mensen met een verstandelijke beperking. Per locatie heb ik informatieavonden georganiseerd. Bij aanvang waren de medewerkers te-

“Op de informatieavonden heb ik naast bewustwording ook aandacht besteed aan de te nemen stappen na een signaal van grensoverschrijdend gedrag. Dus wat doe je bij een niet-pluisgevoel? Eigenlijk wilde ik 1 stappenplan maken, voor de meldcode én de leidraad veilige zorgrelatie. Uiteindelijk hebben we dat toch

20

niet gedaan. Want een medewerker die huiselijk geweld signaleert kan tot en met stap 5 met een cliënt meelopen. Maar als het om de veilige zorgrelatie gaat, stopt wat ons betreft de betrokkenheid van de signalerende medewerker na stap 2: overleggen met een collega. Als er echt iets mis is, dan neemt de organisatie het over.”

Cliënten betrokken “Op één van de 3 pilot-locaties hebben we ook de cliënten betrokken bij de implementatie van de leidraad, tijdens een ledenraadvergadering van de cliëntenraad. De eerste reactie van de bewoners was: ‘Nee hoor, dat gebeurt hier niet, het zijn allemaal zulke lieve zusters’. Aan het eind van de middag kwamen ze toch met voorbeelden. Zoals verzorgenden die geen geduld hebben, te hard praten of te ruw zijn. Toch heb ik de medewerkers op het hart gedrukt altijd goed door te vragen als een cliënt zich negatief uitlaat over een collega. Want het hoeft niet altijd op grensoverschrijdend gedrag te wijzen.”

Een medewerker op non-actief “Onze aandacht voor een veilige zorgrelatie heeft ertoe geleid dat een medewerker op non-actief is gesteld. Maar ook op andere manieren merk ik dat er iets is gebeurd in onze organisatie. Behalve kwaliteitsfunctionaris ben ik ook vertrouwenspersoon. Regelmatig komen collega’s bij mij hun hart luchten. Het valt me op dat ik de laatste tijd ernstiger verhalen te horen krijg. Ik vermoed dat het met onze proef met de leidraad te maken heeft.”

Het gebeurt in iedere organisatie “Met elkaar over grensoverschrijdend gedrag praten, maakt medewerkers bewust van dingen die ze doen. En dat komt onze bewoners ten goede. Daar doen we het voor. Want natuurlijk komt grensoverschrijdend gedrag ook bij ons voor. Het gebeurt in iedere zorgorganisatie. Belangrijk is dat een organisatie alles eraan doet om het te voorkomen. Een melding bij de Inspectie voor de Gezondheidszorg hebben we nog nooit gehad. Wel zijn er af en toe klachten. Daarvoor hebben we samen met andere zorgorganisaties een klachtencommissie met een onafhankelijke voorzitter.”

stal te maken. Daar zijn we heel duidelijk in: bij bewezen diefstal volgt op staande voet ontslag. Alle medewerkers weten dat. Ongewenst gedrag valt niet goed te praten. Ook al gaat er vaak een enorm menselijk drama achter schuil. Waar wij nog wel mee worstelen is de vraag of dergelijke gevallen geregistreerd moeten worden. Daarover zijn de meningen verdeeld. Mishandeling moet je natuurlijk direct aangeven. Maar diefstal? Is het ‘eens een dief altijd een dief’ of wil je iemand de kans geven zijn leven te beteren? En wat doe je als deze medewerker vervolgens bij een collega-aanbieder solliciteert? Intern willen we wel iets gaan bijhouden. Om te voorkomen dat een medewerker die bij de ene locatie vertrekt, bijvoorbeeld vanwege onjuiste bejegening, een paar maanden later bij een andere locatie wordt aangenomen.”

Organisaties moeten ook naar zichzelf kijken “Met alle aandacht die naar het gedrag van de medewerkers gaat, vind ik dat organisaties ook naar zichzelf moeten kijken. We krijgen steeds meer bewoners die zware zorg nodig hebben. Dan moeten wij ervoor zorgen dat de medewerkers daar goed mee kunnen omgaan. En oog en oor hebben voor een medewerker die het even niet trekt. Daarom staat in mijn plan van aanpak dat we de link leggen met arbeidsvoorwaarden en -protocollen. Daar zijn we nog niet aan toegekomen, maar ik vind het wel belangrijk.”

Het onderwerp levend houden “Een veilige zorgrelatie is een zwaar, maar bijzonder boeiend onderwerp. Het is zo veelzijdig. Het heeft met verantwoordelijkheid voor de cliënt te maken, maar ook met goed werkgeverschap en de veiligheid binnen een team. Nu is het zaak het onderwerp levend te houden. We gaan de leidraad Veilige zorgrelatie eerst ook op de andere locaties implementeren. Daarna is het voor alle medewerkers een terugkerend thema in teamvergaderingen. Ook willen we alle cliënten, de vrijwilligers en de huishoudelijk medewerkers betrekken. Er is bij ons een zaadje gekweekt dat gaat groeien.” Benieuwd naar de leidraad Veilige zorgrelatie? Kijk op veiligezorgrelatie.nl.

Op bewezen diefstal volgt ontslag Bron: Nieuwsbrief Rijksoverheid

“Zo’n 1 á 2 keer per jaar hebben wij met dief-

21

gediplomeerd klokkenmaker • Professionele reparatie en restauratie van uw dierbare, kostbare klok • in- & verkoop van antieke klokken • Vrijblijvende prijsopgave Ridder Zwederlaan 27 8042 CA Zwolle (Westenholte) Tel. (038) 422 66 03 (bezoek op afspraak)

Fotografie & ontwerp: Soulutions.nl ©2012

FRAnk VelTien

Het biologische assortiment van

Kies ook voor smaakvol, verantwoord en lekker!

Biologisch

Deli XL maakt duurzame inkoop mogelijk.

Kies voor biologisch! Want dat is kiezen voor smaak, aandacht en liefde voor het product. Omdat de meeste biologische producten beter zijn voor dierenwelzijn en voor het milieu geeft Deli XL biologische producten alle aandacht die ze verdienen. Inmiddels hebben we en breed assortiment aan smaakvolle biologische producten van hoge kwaliteit. Een assortiment dat zich voortdurend uitbreidt.

Vraag de folder Biologisch aan, tel. ( 0318) 678 700 of kijk op www.delixl.nl

Ja, stuur mij gratis de uitgebreide brochure over:

montuur uitzoeken aan huis Kwaliteit Gemak Uitgebreide keus Service, ook na aankoop!

Sta-op stoelen

Scootmobielen

Lichtgewicht rollators

Trapliften

Hoog/laagbedden Naam

-----------------------------------------------------

Voorletter(s)

----------------------------------------------------------------------

Adres

----------------------------------------------------------------------

Postcode/plaats

----------------------------------------------------------------------

Telefoon

----------------------------------------------------------------------

E-mail

----------------------------------------------------------------------

M/V

De coupon in een envelop zonder postzegel verzenden naar: Vitalis Nederland BV, Antwoordnummer 1071, 9200 VB Drachten

Steenboerweg 2 - 8042 AT Zwolle - Westenholte tel 038 - 888 80 88 - www.jaapherkertopticien.nl

Jaap Herkert Opticien Oogzorg op maat bij u thuis

Vitalis Nederland BV

Tel. (088) 848 00 00

Jade 32

www.vitalis.nl

9207 GL Drachten

[email protected]

Driezorg 2011

Oogmeting &

Cliënt aan het woord:

“Dankbaar voor alle hulp!” Elly den Haan over de zorg die ze kreeg van vrienden èn het gebruik van warme maaltijden in Rivierenhof

‘Lieve verzorgers, dichtbij en op afstand’, zo begint Elly de brief die ze onlangs stuurde aan haar vrienden. Een brief waarin ze haar waardering uit voor de hulp en ondersteuning die ze van hen kreeg. Ook Driezorg-locatie Rivierenhof ontving een exemplaar, als waardering voor de warme maaltijden die ze er gebruikte in het grand café.

“Na een poosje afwezig te zijn geweest vanwege medische redenen, mocht ik weer naar huis. De eerste maand was er elke dag iemand die bij me kwam koken en eten. Mijn grote dank voor zoveel aandacht en liefde! Helaas bleek het praktisch niet mogelijk om hier mee door te gaan. In het ‘rooster’ van de daaropvolgende maand zaten meteen heel wat gaten. Het eerste weekend vloog het me ontzettend aan. Toch ben ik blij dat IKzelf - en niet één van mijn vrienden - de zorg voor deze hiaten op me heb genomen. Ja, er was paniek (daar was weinig voor nodig), maar ik voelde ook gelijk de uitdaging: “Oké, hoe gaan we dit oplossen?” “Eerder al had ik gekeken naar kant-en-klare maaltijden. Zo bestelde ik - op advies - eens een aantal maaltijden bij een leverancier van maaltijden aan huis. Daar werd ik niet blij van: veel vlees en ook de smaak vond ik niet bijzonder. Toevallig stond er diezelfde week een artikel in de tv-gids, over mensen die bereid zijn om iets extra’s voor anderen te koken. Zo kwam ik bij www.thuisafgehaald.nl; een site waarop je kunt opzoeken waar in jouw buurt zo’n afhaaladres is. Zo gezegd, zo gedaan. Dat wil zeggen: ik maakte een account aan, overwon de nodige praktische problemen… en vond uiteindelijk een stel woonachtig in een flat vlakbij, met ‘courgettetaart’ voor € 1,10. Hoewel ik nog dacht ‘Dat kan nooit’, plaatse ik toch vol vertrouwen de bestelling. 86 Handelingen verder kreeg ik bericht dat het oké was en of ik in plaats van vrijdag de taart donderdag op wilde halen. Eigenlijk kwam me dat totaal niet uit, maar ik zei dat het prima was. Als laatste de vraag of ik begreep dat het om een zoete taart ging? Nou, niet dus, maar het verklaarde wel waarom ik die € 1,10 al niet vond kloppen.” “Met nog altijd een sterk verhoogd stress- en adrenalineniveau, kwam ik op het idee om even

23

langs Rivierenhof te gaan; een woonzorgcentrum ‘nieuwe stijl’. Bij de receptie vroeg ik of de locatie ook maaltijden verzorgde. Het antwoord? “Mevrouw, u kunt hier alle dagen van 12 tot half 2 aanschuiven voor een warme maaltijd.” Oh, en moet je dan reserveren? “Nee, tenzij u met een tafel vol gasten komt, anders is het geen probleem.” Ik stond perplex; dit was een cadeau!” “Enkele dagen later was het zover… Na 3 uur huishoudelijke hulp begaf ik mij naar Rivierenhof. Een beetje onzeker liep ik naar de bar. Want, help, waar ga ik zitten? Uiteindelijk koos ik voor de lange tafel. Daar zat ik dan, met om mij heen rollators, krakende stemmen, scootmobielen en ook niet-bejaarden die - net als ik - alleen kwamen om een hapje te eten. Ik nam mezelf waar: daar zit ze dan, Elly den Haan, met haar stok, tussen de andere hulpmiddelen, een maaltijd te nuttigen in een ‘verzorgingstehuis’. Enerzijds vond ik het een triest beeld. Anderzijds kon ik ook de realiteit waarnemen en de situatie nemen zoals hij was. Kijk, het liefst zou ik volledig biologisch eten en ik zou ook liever geen medicijnen slikken, maar voor nu is het een perfecte oplossing! Daarom lieve mensen: dank voor deze geweldige mogelijkheid.”

Van de locaties Een bijzondere ballonvaart over Zwolle Begin september jl. werden we - Netty Hartman en Rian Hermus, dagbesteding locatie Rivierenhof gebeld door de Stichting Dichterbij-Clown met de vraag of wij een bewoner, vrijwilliger of stagiaire in het zonnetje wilden zetten. Een geweldig aanbod waar we graag op in wilden gaan... Het aanbod bestond namelijk uit een heuse ballonvaart, tijdens het Zwolse Ballonfiësta. Al snel kwam de volgende vraag: wie vragen we? Uiteindelijk kwamen we uit bij bewoner meneer Rietberg (92) en vrijwilligster Lidy Schuurhuis, die allebei graag meegingen.

Woensdagavond om zes uur was het zover: de ballonvaarders stonden met veel kriebels in de buik de ballonnen te bekijken: “De nog ongevulde ballonnen lagen nog mooi op een rij. Nadat ze gevuld waren met de hete lucht kwamen ze gaandeweg van de grond, boven de mand. Dat was het moment waarop we als passagiers in de mand mochten klimmen. De branders werden voluit gezet en … onze ballon van het WereldNatuurFonds (WWF) kwam los van de grond. We klommen tot 346 meter om goed zicht te hebben op kerktorens èn stroomdraden,” aldus meneer Rietberg. Lidy vervolgt: “Wat een geweldige ervaring; en wat was het erg stil boven… Maar, met z’n allen hebben we heel veel lol gehad met meneer Rietberg (die we allemaal al gauw Piet noemden). De sfeer in de mand was goed, ook met de piloot die de nodige grapjes maakte.”

“Na ongeveer een uur varen werd bij Oosterwolde de daling en landing ingezet. Schapen raakten in paniek en vluchtten weg,” lacht meneer Rietberg. “In de mand volgden de instructies: ‘pak je goed vast aan de handgrepen en zet je voeten wijdbeens, om de klap van het neerkomen op te vangen. Door de zijkant van de mand zagen we de grond dichterbij komen, en toen .... boem, de grond. De gasbranders gingen uit en de ballon trok ons om. Zo schoven we nog een tijdje door, tot de grondwrijving de overhand kreeg. We hebben wel goed van het uitzicht genoten en konden – letterlijk - tot de horizon kijken.” “Na de landing, wat een hele ervaring was, volgde de ceremonie van gras op het hoofd, aansteken en blussen met champagne. Heel komisch! Met de rest van de champagne werd getoost op de goede afloop. Met veel plezier en een ervaring rijker kijk ik terug op een wel heel geslaagd avontuur,” besluit Lidy.

24

Optreden Zwolse vioolacademie in Rivierenhof en Arcadia! Zaterdag 8 november vonden er in Rivierenhof en Arcadia twee bijzondere concerten plaats. Onder leiding van violist Adriaan Stoet gaven leerlingen van de Zwolse vioolacademie een prachtig concert met klassieke vioolmuziek!

Nieuwe lift voor De Wendakker Door de vele storingen van de lift in locatie De Wendakker wordt de lift totaal vervangen. Om bewoners toch naar hun verdieping te kunnen brengen, werd er tijdelijk een noodlift geplaatst.

Aankondiging: Kleinkoor Canto verzorgt uitvoering Messiah in Hattem Op 31 januari a.s. is er in de Grote Kerk van Hattem een bijzondere uitvoering van de Messiah (G.F. Händel): met dit optreden neemt kleinkoor Canto afscheid van dirigent Jaap Neuteboom en publiek. Hierna houdt het koor op te bestaan. Foto: Ank Pot

Wintermarkt in Rivierenhof Donderdag 27 november was er de jaarlijks wintermarkt in Rivierenhof. Een sfeervolle markt met veel gevarieerde producten en livemuziek! Een gezellige middag met voor elk wat wils!

Naast de reguliere kaartverkoop (voorverkoop (www. kleinkoorcanto.nl) en aan de deur) is er voor bewoners van Hof van Blom die niet in de gelegenheid zijn om de uitvoering bij te wonen, mogelijkheid om een indruk te krijgen door het bijwonen van de generale repetitie. Voor meer informatie kunt u terecht bij de welzijnsmedewerkers van de locatie.

25

De Netelhorst 14 8051 KE Hattem 038-4442600 [email protected]

Uw interieur adviseur

www.noordman-tapijt.nl

C O L O F O N Redactie Corien Leemburg, Jan Bos, Janine Kloosterboer en Marieke van de Belt

Uitgever Driezorg, Wonen, Welzijn & Zorg

Aan dit nummer werkten mee Wim Rave, Riet Walda, Esther Zagers, Ank van der Meiden, Micha Baksteen, Klaas van de Vlekkert, Netty Hartman/Rian Hermus, Cora van der Steeg, Peter Vader, Alie Weerman, Elly den Haan, Theo de Jong

Redactieadres Driezorg, Postbus 658, 8000 AR Zwolle

Advertenties Driezorg, Postbus 658, 8000 AR Zwolle of via telefoonnummer (038) 453 67 11

Vormgeving en druk Bredewold. Creatie, web & print. www.bredewold.nl

Locaties Arcadia

Fermate

Hof van Blom

Rivierenhof

De Wendakker

Berkumstede / De Wissel

De Havezate

De Kievitsbloem

De Venus

Westenhage

Hogenkampsweg 150 8022 DM Zwolle Tel. (038) 455 51 50

Erasmuslaan 50 8024 CS Zwolle Tel. (038) 453 55 97

Ensemble

Belvédèrelaan 383-436 8043 VD Zwolle Tel. (038) 421 94 29

Contact Postadres: Driezorg Postbus 658 8000 AR Zwolle Bezoekadres: Zijpe 4 8032 HX Zwolle Tel: (038) 453 67 11 Email: [email protected] www.driezorg.nl

Händellaan 315 8031 EM Zwolle Tel. (038) 468 66 40

Gombertstraat 350 8031 MK Zwolle Tel. (038) 454 00 40

Hof van Blom 5 8051 JT Hattem Tel. (038) 444 16 41

Patriottenlaan 3 8014 XP Zwolle Tel. (038) 466 04 55

Zijpe 4 8032 HX Zwolle Tel. (038) 453 67 11

Spoolderbergweg 19 8019 BB Zwolle Tel. (038) 421 84 82

Winterdijkstraat 30 8043 VS Zwolle Tel. (038) 420 08 74

Voorsterweg 44-001 8042 AD Zwolle Tel. (038) 421 94 29