Skoatterwâld – Omgeving Rosa Manusweg [Herverkaveling en Beeldkwaliteitplan] Heerenveen Definitief 22 oktober 2015 Rho adviseurs i.s.m. Gemeente Heerenveen Team stedenbouw / cv
Inleiding De Rosa Manusweg is onderdeel van fase 2 van de grootschalige ontwikkeling Skoatterwâld te Heerenveen. De locatie vormt de noordelijke beëindiging van de noord-zuid structuur waarin Skoatterwâld is opgebouwd. De planlocatie is achter het oude lint Het Meer gelegen en vormt dus de overgang tussen deze historische lijn in het landschap en de uitbreiding Skoatterwâld. Op dit moment geldt als ruimtelijk kader voor deze locatie het Stedenbouwkundig- en beeldkwaliteitsplan Skoatterwâld. Destijds werd gedacht aan een verkaveling met 8 kavels aan de Rosa Manusweg op twee eilanden. Ten oosten daarvan een tussenliggend deel dat nog niet in eigendom was en ten oosten daarvan 4 diepe kavels aan Het Meer (zie afbeelding 2). Deze situatie is inmiddels gewijzigd omdat nu meer grond in eigendom is, waardoor een meer samenhangende verkaveling gemaakt kan worden langs een in oostelijke richting doorgetrokken Rosa Manusweg. Voortschrijdend inzicht heeft er echter toe geleid de verkaveling enigszins anders te benaderen en het water aan de voorzijde van de kavels te laten vervallen. Hierdoor is niet langer sprake van ‘eilanden’ en komt de naam ‘Eilandenrijk’ te vervallen. Dit neemt niet weg dat de omgeving nog steeds als waterrijk kan worden aangemerkt. Het bredere water ten noorden van de kavels, wat het oude lint van Skoatterwâld scheidt, is inmiddels aangelegd (zie afbeelding 1). Om de nieuwe verkaveling mogelijk te maken, is het nodig om het huidige planologische kader te vervangen door nieuwe kaders. Dit herverkavelings- en beeldkwaliteitplan vormt samen met het bestemmingsplan de definitieve uitwerking van de omgeving Rosa Manusweg.
Afbeelding 1: huidige situatie
Afbeelding 2: uit Stedenbouwkundig- en beeldkwaliteitsplan Skoatterwâld
Inspraak Voor de zomer van 2015 heeft conceptversie van dit Herverkaveling en beeldkwaliteitplan ter inzage gelegen. Daarnaast heeft de gemeente op 11 mei 2015 een inloopbijeenkomst georganiseerd. Aan de hand hiervan heeft de gemeente één schriftelijke inspraakreactie ontvangen, waarin aandacht werd gevraagd voor het waterrijke karakter van het plan, de mogelijkheid voor halfvrijstaande woningen en positie van de rooilijn. Burgemeester en wethouders hebben gereageerd middels een antwoordnota welke als bijlage aan dit document is toegevoegd. Samenvattend hebben burgemeester en wethouders naar aanleiding van de inspraakreactie besloten dat:
de aanvankelijk beoogde rooilijn van geprojecteerde woningen aan de noordzijde van de Rosa Manusweg in stand blijft; dat in het bestemmingsplan in de bouwvlakken maximale aantallen te bouwen woningen worden opgenomen, zodanig dat in elk bouwvlak een evenredige verdeling kan ontstaan van vrijstaande en halfvrijstaande woningen; de kavels waarop de nieuwbouw plaatsvindt voldoende ruim zijn om uit te gaan van parkeren op eigen erf, maar dat de berm aan de noordzijde van de Rosa Manusweg ruimte biedt voor de realisering openbare parkeervakken, als de toegenomen parkeerdruk in de omgeving ten gevolge van de nieuwe ontwikkeling, daartoe aanleiding geeft.
Planlocatie in de omgeving Het plangebied vormt één van de laatste te ontwikkelen gebieden van de tweede fase met vrije kavels van Skoatterwâld. Op afbeelding 2 is te zien hoe de verkaveling van de planlocatie gedacht was ten tijde van het opstellen van het Stedenbouwkundig- en beeldkwaliteitsplan Skoatterwâld: slechts 8 eilandkavels en 4 diepe kavels aan Het Meer. Ook is goed te zien hoe Skoatterwâld als sterk gestructureerd landschapsplan is opgezet (zie ook afbeelding 4). Tot enkele jaren geleden was dit ook terug te zien in de uitwerking van de bebouwing. Veel straten en blokken zijn als eenheden uitgevoerd met straatwanden van dezelfde woningen. Dit idee is de laatste jaren echter meer losgelaten waardoor nabij de planlocatie ook blokken zijn ontstaan waar meer ruimte is voor individuele uitdrukking. Als beëindiging van de structuur ligt de planlocatie op de kop van drie verschillende blokken, die alle drie een andere opzet kennen. Het westelijke blok bestaat uit rijen van dezelfde woningen van drie lagen. Het middelste blok bestaat uit woningen die allen een traditionele hoofdvorm van één laag met een hoge langskap hebben en zijn uitgevoerd in dezelfde kleur gevel en kap. Echter hebben alle woningen aan de voorkant een individuele (uitgesproken) middenbeuk die zich als een erker of torentje manifesteert. Hierdoor is een sterke doorlopende wand ontstaan op de achtergrond, maar wordt het straatbeeld bepaald door de rijke variatie in middenbeuken. Het meest oostelijke deel (De Watervelden) kent nog meer variatie, omdat hier de woningen in verschillende richtingen kunnen worden geplaatst en verschillende hoofd- en kapvormen worden toegestaan. De woningen aan de Rosa Manusweg vormen de beëindiging van deze drie verschillende stijlen en vormen tegelijkertijd de overgang naar het oude lint. Het is daarom van belang om te kiezen voor een middenweg tussen samenhang en vrijheid voor deze woningen. Samenhang omdat de blokken binnen Skoatterwâld als eenheden zijn opgezet en dit ook mede de kwaliteit van de wijk bepaalt. Variatie om aansluiting te vinden bij de nieuwste ontwikkelingen en Het Meer. Door de woningen een meer landelijk karakter te geven wordt de relatie met Het Meer versterkt.
Afbeelding 3: ruimtelijke samenhang
Afbeelding 4: verkavelingsplan Skoatterwâld (2015), plangebied aangegeven met zwarte pijl
Herverkaveling In het verkavelingsplan van Skoatterwâld (afbeelding 4) is een verkaveling voor het plangebied geprojecteerd. Ook is hier goed te zien dat grote delen van Skoatterwâld met een sterke regie, planmatig zijn opgezet. Hierdoor zijn herkenbare, samenhangende straatwanden ontstaan. In de laatste jaren is er in Skoatterwâld echter meer ruimte gegeven voor individuele vrijheid. Dit gedachtegoed heeft er toe geleid te besluiten om ook aan de Rosa Manusweg meer vrijheid te gaan geven aan bijvoorbeeld de kavelbreedte en de samenhang tussen de bouwvolumes. De hier voorliggende uitwerking van het plangebied is daarom op hoofdlijnen gebaseerd op het eerdere schetsontwerp voor fase 2, maar wijkt op enkele punten af. Zo is de sloot aan de voorzijde van de kavels uit de plannen gehaald. Het zelfde geldt voor de sloot aan de westkant. De helft van deze zone is bij de kavels gevoegd, de andere helft aan de berm tussen de kavels en de Rosa Manusweg. Daarnaast is besloten om de kavelbreedte minder strak te organiseren: de kavels hoeven niet allemaal even breed te worden. De verkavelingsopzet uit het schetsontwerp wordt daarom gezien als een basisverkaveling waarop meer variatie wordt toegestaan. De diepte van de kavels blijft gelijk. Zo ook de zone waarbinnen de hoofdgebouwen gebouwd mogen worden. De breedte van de kavels gaat echter variëren. De twee singels worden behouden waardoor het plangebied nog steeds in drie stukken wordt opgedeeld. De intentie is om vrije kavels uit te geven, maar incidenteel kan er in de rij een twee-onder-één-kap-woning voorkomen. De kavels zijn relatief diep en kennen allen dezelfde diepte van circa 40 meter. Variatie in de kavelgrootte ontstaat door de gronden uit te geven in variabele kavelbreedtes: minimaal 12 meter bij vrijstaande woningen en minimaal 10 meter voor twee-onder-één-kap-woningen. Zo kan worden ingespeeld op de wensen van de kopers, die in dit woonsegment een individueel toegesneden maatvoering vragen. Daarnaast levert de variatie in kavelbreedte een wisselend (en daardoor landelijker) straatbeeld op.
Afbeelding 5: basisverkaveling
Afbeelding 7: voorbeeldverkaveling B
Afbeelding 6: voorbeeldverkaveling A
Afbeelding 8: voorbeeldverkaveling C
Beleidsintentie Het beeldkwaliteitplan voor de 2e fase geeft een globaal kader voor dit gebied. Vast gegeven is dat het gaat om de overgang van het Meer naar Skoatterwâld. De kavels hebben een bijzondere ligging: aan de rand van de wijk in een ontspannen setting direct achter het Meer. Het oppakken van de ontspannen setting in de vormgeving van de woningen past daarbij. Dat pleit voor een opbouw in één of twee bouwlagen met in ieder geval een kap. Er wordt dus gekozen voor een beperking in de kapvorm en de bouwhoogte om de overgang naar het oude lint te verzachten. Er wordt vrijheid gegeven in de breedte van de kavels en de woningen. Ook de hoogte en grootte van de woningen kan variëren. Daarnaast is er geen harde rooilijn en wordt vrijheid gegeven voor een relatief vrije plaatsing op de kavel: er is een zone met een diepte van twintig meter waarin het hoofdgebouw geplaatst wordt. Dit alles versterkt het landschappelijke beeld. Samenhang wordt bereikt door de afstemming in het kleur- en materiaalgebruik en door het toepassen van prominente kappen op alle woningen. De insteek is kavels met vrijstaande woningen, maar ook twee-onder-één-kap-woningen worden door het bestemmingsplan toegestaan. De kappen van de woningen worden allen parallel geplaatst aan elkaar en de zijdelingse erfgrenzen. Er is een lichte verdraaiing ten opzichte van de weg waardoor zij niet exact haaks op de weg staan. De bouwvolumes zijn hoekig, maar verder vrij van vorm en mogen dus ook parallel aan de weg geplaatst worden, zo lang de nok van de kap maar de richting van de zijdelingse erfgrenzen aanhoudt. De eenvoudige hoofdvorm wordt afgedekt met een zadeldak, mansardekap of een afgeleide hiervan. De kappen kennen overstekken aan de zijgevels en de voorgevel, met name aan de voorzijde zijn zij duidelijk in het beeld aanwezig. De kappen krijgen een stevig karakter en zijn prominent aanwezig. Door de goothoogte van de kappen te maximaliseren op 6 meter boven het maaiveld, maar de intentie uit te spreken ze lager te laten beginnen, ontstaat een doorlopend daklandschap langs de straat (afbeelding 5). Het is wenselijk goten lager te laten beginnen, waardoor een landelijke uitstraling wordt bereikt. Maar dit wordt niet verplicht gesteld. Het toegepaste kleur- en materiaalgebruik refereert aan de woningen langs Het Meer: in hoofdzaak baksteen in gedekte kleuren voor de gevels. Daarnaast zijn metaal, plaatmateriaal en hout ook toegestaan, mits in dezelfde gedekte kleurstelling of in een grijstint of wit. De dakbedekking kan uitgevoerd worden in keramische dakpannen, riet of zink.
Afbeelding 5: Beeld van het daklandschap
Welstandscriteria Plaatsing Vrij op het kavel binnen het bouwvlak. Voornamelijk parallel aan de zijdelingse erfgrens, maar dit is geen verplichting. Hoofdvorm 1 of 2 bouwlagen met een kap. Kap verplicht met een verplichte nokrichting parallel aan de zijdelingse erfgrens en een kopgevel langs de rosa Manusweg. Kapvorm: zadeldak, mansardekap of een afgeleide hiervan. Gebogen kapvorm is toegestaan mits eindigend in een herkenbare nok. Maximale goothoogte 6 m. Maximale bouwhoogte 10 m. Dakhelling maximaal 60 graden. Maximum van 80 graden wordt toegestaan wanneer passend bij kapvorm, zoals mansardekap. Aanzichten Individuele uitstraling. Kap is sterk beeldbepalend. Stevige kap met een prominente overstek aan de voorzijde. Kap niet doortrekken langs de gevel. Oriëntatie op de openbare ruimte: hoeksituaties kennen een tweezijdige oriëntatie, dit geldt ook voor de kavels langs de singels. Extra aandacht voor de westelijke gevel van de meest westelijke woning. Opmaak Zorgvuldige detaillering die past bij het karakter van de woning. Landelijke uitstraling en moderne interpretaties hierop. Materiaalgebruik gevels: voornamelijk roodbruine, bruine baksteen of andere donkere kleurtoon. Daarnaast zijn in de gevels metaal, plaatmateriaal en hout toegestaan, mits in dezelfde gedekte kleurstelling, een grijstint of wit. Materiaalgebruik daken: keramische pannen in midden tot donkere kleurtoon, riet of zink. Bijgebouwen De aan- en uitbouwen worden zoveel mogelijk in samenhang met de woning ontworpen, dan wel in de bouwmassa opgenomen en ten minste 4 m. achter de naar de weg gekeerde gevel(s) van het hoofdgebouw of in het verlengde daarvan gesitueerd. Bijgebouwen worden ten minste 4 m. achter de naar de weg gekeerde gevel(s) van het hoofdgebouw of in het verlengde daarvan gesitueerd. Maximale goothoogte bijgebouw 3,5 m. Dakhelling bijgebouwen maximaal 60 graden.
Referentiebeelden kapvormen
Referentiebeelden overstekken
Bijlage: antwoordnota inspraak
Antwoordnota inspraak m.b.t. Skoatterwâld – Omgeving Rosa Manusweg voorontwerp-herverkaveling- en beeldkwaliteitplan (vastgesteld door burgemeester en wethouders op 14 oktober 2015) 1. Inleiding Burgemeester en wethouders van Heerenveen hebben een voorontwerpherverkavelings- en beeldkwaliteitsplan opgesteld voor gronden aan de noordzijde van Rosa Manusweg te Skoatterwâld. Het voorontwerp-herverkavelings - en beeldkwaliteitsplan vormt mede de basis voor een herziening van het bestemmingsplan. 2. Inspraak Het voorontwerp- herverkavelings- en beeldkwaliteitsplan werd bekend gemaakt in de Heerenveense Courant van 29 april 2015 en lag daarna zes weken ter inzage. Gedurende deze termijn konden inspraakreacties worden ingediend bij burgemeester en wethouders. Op 11 mei 2015 werd een inloopbijeenkomst gehouden in MFA De Spil in Skoatterwâld. De inloopbijeenkomst werd bezocht door zes belangstellenden. Dezen kwamen primair om informatie. Ze brachten geen inspraakreacties in. Er werd één schriftelijke inspraakreactie ontvangen van bewoners van de Wetterhoeke (Annie Zernikeweg, Rosa Manusweg en Henriëtte Roland Holstweg). In deze inspraakreactie wordt -samengevat- het volgende naar voren gebracht: - Het verwijderen van de sloot parallel aan de Rosa Manusweg doet afbreuk aan de typische kenmerken van het plan Wetterhoeke. Er resteren nu slechts twee sloten, parallel aan de Annie Zernikeweg en de Henriëtte Roland Holstweg. Dit strookt niet met het beoogde karakter van het gebied en de naam Wetterhoeke. Ook doet het geen recht aan de originele naam Eilandenrijk voor onderhavig plangebied. - Volgens het originele plan waren in het gebied tegenover de Wetterhoeke (deel Rosa Manusweg tussen de Annie Zernikeweg en de Henriëtte Roland Holstweg) drie eilanden met drie vrijstaande woningen toegestaan. Nu lijkt het of er vier keer twee-onder-één kap woningen mogen worden gebouwd. Deze vermeerdering van het aantal woningen brengt ongewenste drukte en overlast met zich mee. Ook zal de herverkaveling gevolgen hebben voor de waarde van de woningen van insprekers en het woongenot. Dit laatste doordat het uitzicht minder wordt en de sloot vervalt. Gevraagd wordt zekerheid te verschaffen over: - Handhaven van de sloot, inclusief groenstrook, parallel aan de Rosa Manusweg. - Vasthouden aan drie kavels met vrijstaande woningen en geen vier kavels met mogelijk halfvrijstaande woningen. - De rooilijnen intact laten, zodat de woningen niet dichterbij komen dan origineel gepland. Naar aanleiding van de inspraakreactie werd op 9 september 2015 ambtelijk overleg gevoerd met een vertegenwoordiging van de indieners. Daarbij werd van de zijde van de indieners nader inzicht gegeven in de achtergronden van de inspraakreactie. Aanvullend werd verzocht voorwaarden te creëren voor parkeren op eigen erf, zodat de openbare ruimte hierdoor niet extra wordt belast. Van de zijde van de gemeente werden de achtergronden van de plannen nader toegelicht. De indieners overlegden handtekeningenlijsten met de namen van buurtbewoners die de inspraakreactie onderschrijven. Bladzijde 1 van 7
3. Reactie burgemeester en wethouders a. Herverkaveling (achtergronden en uitgangspunten) De gemeenteraad stelde op 25 augustus 2008 het bestemmingsplan 2 e en 3e fase Skoatterwâld vast. Hierin werden gronden, voorheen behorend bij het perceel Het Meer 116, die de gemeente recentelijk had verworven, niet meegenomen, omdat verwerking hiervan op dat moment de voortgang van het bestemmingsplan als geheel zou hebben vertraagd. Tijdens vergadering van de raadscommissie Ruimtelijke Ordening en Milieu van 17 maart 2008, die aan de vaststelling van het bestemmingsplan vooraf ging, deelde de verantwoordelijke wethouder mee dat op termijn een wijziging van het bestemmingsplan aan de raad zou worden voorgelegd, die de aangekochte gronden zou betrekken bij de ontwikkeling van Skoatterwâld. De plankaart van het geldende bestemmingsplan 2e en 3e fase Skoatterwâld (figuur 1) laat zien dat de gronden, die eerder behoorden bij het perceel Het Meer 116, buiten het bestemmingsplan zijn gelaten.
Figuur 1: fragment plankaart bestemmingsplan 2e en 3e fase Skoatterwâld
Op 7 december 2009 stelde gemeenteraad het bestemmingsplan het Meer vast. Hierin werd ruimte geboden om ten oosten van het perceel Het Meer 116 de lintbebouwing door te zetten (figuur 2). De betreffende bestemming wordt momenteel verwezenlijkt.
Bladzijde 2 van 7
Figuur 2: fragment plankaart bestemmingsplan Het Meer
Voor Skoatterwâld is een ontwerp gemaakt voor woningbouw aansluitend op de structuur van Het Meer en de structuur van Skoatterwâld. De ontworpen wegenstructuur (Rosa Manusweg) ligt parallel aan het Meer. Er is uitgegaan van een waterrijke omgeving, aansluitend op de kenmerken van het noordelijke deel van Skoatterwâld (figuur 3). In de communicatie over de ontwikkeling van Skoatterwâld is het desbetreffende ontwerp voortdurend naar buiten gebracht.
Bladzijde 3 van 7
Figuur 3: stedenbouwkundig ontwerp: afronding woningbouw noordzijde Rosa Manusweg
Het stedenbouwkundig ontwerp voor de woningbouw kent een zekere kwetsbaarheid door het gebruik van water aan de voorzijde van de woningen, waardoor de woningen alleen toegankelijk zijn door middel van bruggen. Daarnaast is uitgegaan van uitsluitend vrijstaande bouw. In een periode waarin de woningmarkt nog aan het aantrekken is, de private bestedingsmogelijkheden relatief beperkt zijn en het kavelaanbod groot is, is de verwachting dat de ontwikkeling van dit plandeel moeizaam zal zijn. Dit heeft tot gevolg dat de afronding van het plandeel extra tijd zal vragen. Voor de gemeente heeft dit uitgestelde opbrengsten tot gevolg en voor de buurt vraagt dit extra tijd, voordat woonrijp wordt gemaakt: definitieve inrichting openbare ruimte (wegen, water en groen). Daarom is het onderstaande ontwerp (voorbeeldverkaveling) gemaakt, waarbij het water aan de voorzijde van de woningen is vervallen, uitgegaan wordt van de mogelijkheid van variabele kavelbreedtes en de vrijstaande woningen incidenteel worden afgewisseld met halfvrijstaande woningen. Er blijft sprake van grote kavels, omdat in alle gevallen de kaveldiepte circa 44 m bedraagt. Uitgangspunt is dat dit ontwerp beter aansluit bij de markt, een goede prijs – kwaliteitverhouding heeft en een versnellend effect heeft op de afronding van het plandeel.
Bladzijde 4 van 7
Figuur 4: verkavelingsplan (mogelijke verkaveling)
b. Reactie op inspraak - Vervallen sloot voorzijde geprojecteerde woningen / het waterrijke karakter De sloot aan de voorzijde is vervallen in verband met de relatief kostbare noodzaak de woonpercelen toegankelijk te maken met bruggen. Om de waarde van de waterloop, als onderdeel van het waterrijke karakter, voldoende tot zijn recht te laten komen, moeten eisen worden gesteld aan de vormgeving van bruggen. Deze eisen zijn kostenverhogend. Ervaringen elders in Skoatterwâld (Tjeerd Stienstraweg) hebben uitgewezen dat de toepassing van één brug per twee woningen niet goed werkt. Dit zou betekenen dat elke individuele kavel een brug zou moeten krijgen. Enerzijds zou dit de kosten van de kavels verhogen (kosten per brug: € 10.000 à 15.000), anderzijds zou hierdoor een druk beeld ontstaan, door de vele onderbrekingen van het open water. Het alternatief van dammen in plaats van woningen zou ook te zeer afbreuk doen aan het voorgestane ruimtelijke beeld. Het laten vervallen van de waterloop heeft niet tot gevolg dat het waterrijke beeld onevenredig wordt aangetast. Figuur 4 laat zien dat ook met het vervallen van de waterloop, de directe omgeving sterk wordt gedomineerd door water. Een deel van dit water is reeds aangelegd (figuur 5). Bij het vervallen van de waterloop worden de gronden die daarvoor gereserveerd waren voor de helft bij de kavels betrokken en voor de helft bij het openbaar groen. Hierdoor ontstaan relatief brede bermen langs de noordzijde van de Rosa Manusweg. Burgemeester en wethouders zijn, kortom, van oordeel dat het vervallen van de waterloop een verandering van het ruimtelijk beeld geeft, maar dat het waterrijke karakter van de ruimere omgeving niet onevenredig wordt aangetast. Daarnaast verwachten ze dat de kans op een voorspoedige ontwikkeling van het plandeel toeneemt.
Bladzijde 5 van 7
Figuur 5: bestaande inrichting omgeving Rosa Manusweg
- Rooilijn Hoewel de waterloop vervalt, wordt de rooilijn van de geprojecteerde woningen aan de noordzijde van de Rosa Manusweg niet aangepast. Dit heeft tot gevolg dat een relatief brede berm ontstaat en dat de beoogde afstand tussen de nieuwe woningen en de tegenoverliggende, reeds bestaande, woningen niet kleiner wordt. In essentie verandert het beeld in detaillering: waterloop wordt deels berm en deels erf, maar niet qua hoofdopzet: positie woningen ten opzichte van elkaar. - Halfvrijstaande woningen Er is voor gekozen halfvrijstaande woningen mogelijk te maken, omdat daarmee de markt breder kan worden bediend. De toevoeging van enige halfvrijstaande woningen past in de structuur van de ruimere omgeving, die wordt gekenmerkt door vrijstaande, halfvrijstaande, halfvrijstaand geschakelde woningen en rijenwoningen. Uitgangspunt is dat aan de noordzijde van de Rosa Manusweg een afwisseling ontstaat van vrijstaande en halfvrijstaande woningen. De halvrijstaande woningen moeten het beeld niet domineren. Wij leggen daarom in het bestemmingsplan het maximaal aantal te bouwen woningen vast per bouwvlak, zodanig dat een aanvaardbare verdeling van vrijstaande en halfvrijstaande woningen ontstaat. - Verkeer/ parkeren De bouw van de woningen aan de Rosa Manusweg zal de verkeersdrukte niet onevenredig doen toenemen. Skoatterwâld heeft een fijnmazige verkeerstructuur. Behalve de Domela Nieuwenhuisweg en de Oranje Nassaulaan, fungeren alle wegen als erftoegangswegen, die alleen aanliggende erven ontsluiten en die geen functie hebben voor doorgaand verkeer. De toegelaten rijsnelheid op deze wegen is 30 km/uur. Dit vormt een voldoende basis voor een verkeersveilige situatie. Door de brede berm, ten gevolge van het vervallen van de waterloop, en de voorgeschreven plaatsing van bijgebouwen op minimaal 4,00 m achter de voorgevel van de woning, zal sprake zijn van voldoende opstelruimte voor auto’s op de eigen oprit. Wij gaan er vanuit dat de parkeerbehoefte op eigen terrein kan worden opgevangen. In de communicatie met de kopers wordt dit aspect meegenomen. Bladzijde 6 van 7
In de berm langs de noordzijde van de Rosa Manusweg wordt uitgegaan van de aanplant van bomen. De berm is zodanig ruim, dat daarnaast eventueel extra parkeerruimte kan worden gemaakt. Als de praktijk uitwijst dat een onaanvaardbare toename van de parkeerdruk in de openbare ruimte optreedt, zullen extra parkeervakken in de openbare ruimte (berm) worden aangelegd. Conclusie: Samenvattend hebben burgemeester en wethouders naar aanleiding van de inspraakreactie besloten dat: - de aanvankelijk beoogde rooilijn van geprojecteerde woningen aan de noordzijde van de Rosa Manusweg in stand blijft; - dat in het bestemmingsplan in de bouwvlakken maximale aantallen te bouwen woningen worden opgenomen, zodanig dat in elke bouwvlak een evenredige verdeling kan ontstaan van vrijstaande en halfvrijstaande woningen; - de kavels waarop de nieuwbouw plaatsvindt voldoende ruim zijn om uit te gaan van parkeren op eigen erf, maar dat de berm aan de noordzijde van de Rosa Manusweg ruimte biedt voor de realisering openbare parkeervakken, als de toegenomen parkeerdruk in de omgeving ten gevolge van de nieuwe ontwikkeling, daartoe aanleiding geeft.
Bladzijde 7 van 7
