RIJKSADMINISTRATIEF CENTRUM 1000 BXL

† †

†

BELGIQUE-BELGÏE P.P./P.B. 1000 BRUXELLES 1/1392

å

M

å

å

†

MENSUEL N°66 / AOÛT 2003 BUREAU DE DÉPÔT: BXL 1 CENTRE MONNAIE 1000 BRUXELLES

†

†

M

†

†

M

M

M

å

†

†

†

M

M

FILM S, CONC ERTS & ANIM ATIO NS IN OPEN AIR >

GRAT IS! M

å

†

†

å

M

M

GÉOR GANI SEER D BY CINE MA NOVA & CITY MINE (D)

PLEIN PENAIR †

†

å

†

M M

15-1 6.08 CITÉ ADMINISTRATIVE / RIJKSADMINISTRATIEF CENTRUM 1000 BXL M

†

†

22-2 3.08 ‘T MOER ASKE 1140 BXL

†

†

29-3 0.08 QUARTIER MIDI / ZUIDW IJK 1060 BXL †

05 -0 6.0 9 RU E GO DECH AR†LESTR AAT 1050 BXL †

† †

M

å

EDITOPENAIR

Chaque année, se pose à nous la même question: "un PleinOPENair, ou des vacances?" Et comme une habitude, nous y donnons encore la même réponse en organisant ces déambulations à travers Bruxelles. Le PleinOPENair, c'est presque des vacances… pour ceux qui ne sont pas partis. Vient alors un premier paradoxe. Les 100 à 200 personnes que ce cinéma itinérant drainait par soirée en 1997, sont dix fois plus nombreuses aujourd'hui. Le public s'agrandit… Le PleinOPENair doit-il grandir avec lui? Lui faut-il d'avantage de chaises, une sono plus tonitruante, une toile grande comme celle du Drive-in, des musiciens plus prestigieux, une garderie, un souk digne de Couleur Café, des scouts pour nettoyer les terrains? Pourquoi pas un feu d'artifices? Et des sponsors pour financer le tout? Arrive ensuite le second paradoxe: Bruxelles continue sa longue métamorphose et "le terreau naturel" du PleinOPENair, ces terrains vagues et pleins de potentialités dont la ville était si fertile, se rétrécit un peu plus chaque année. Intervenir dans ce champ de mutation permanente n'a pas soudain perdu sa pertinence, au contraire: ce n'est pas parce que Bruxelles change, qu'elle va dans le bon sens. Mais une formule comme celle du PleinOPENair n'est pas impérissable dans une ville en constante mutation, elle se devra d'être revisitée sous peine de faire du sur-place… En attendant, la réponse à ces deux paradoxes est une nouvelle (et peut-être dernière) tentative de mise-en-lumière d'enjeux urbains, par un voyage comme nous en organisons depuis six ans à travers la ville. Cette fois, nous ferons halte sur quatre sites où agissent différents mécanismes de privatisation de l'espace public.

Quant à la taille de l'événement, nous avons voulu qu'elle reste à notre portée. Pas trop grande… L'équipe, principalement bénévole, sera donc toujours au four et au moulin. Cela ne va pas toujours sans petits retards ou autres menus problèmes techniques, mais ça fait partie du charme, n'est-ce pas? Et c'est parfois ce genre de détails qui vous rappelle que le PleinOPENair n'est pas là pour être consommé, mais pour être vécu comme un espace de découverte et de réflexion avec Bruxelles comme point de mire. Pourvu que les nuits soient douces et étoilées… < FR / NL >

Elk jaar stellen we ons dezelfde vraag: “PleinOPENair of vakantie?” En elk jaar opnieuw gaat PleinOPENair op vakantie in Brussel, met een karavaan van stoelen, scherm, muzikanten, en vooral heel veel films! Kortom, PleinOPENair is vakantie voor de thuisblijvers, nu al voor de zesde keer! Kleine evenementjes worden groot, en PleinOPENair is ondertussen al een opgeschoten adolescent, met alle existentiële vragen van dien. Zoals: "Moeten alle kinderen groot worden?" en "Waar komen we vandaan en waar gaan we naar toe?" PleinOPENair groeit en bloeit als nooit te voren, van een honderdtal bezoekers per avond tijdens de eerste editie tot soms meer dan duizend vandaag. Moet pleinOPENair meegroeien met het bezoekersaantal? Duizend stoelen, een zomer lang? Ronkende groepsnamen aantrekken? Grotere locaties opzoeken? Een mega-scherm zoals de drive-in? Een overdekt podium? Parking, kinderoppas en professionele schoonmakers? En waarom niet eens een vuurwerk lanceren? En sponsors aantrekken om de boel te financieren? PleinOPENair wortelt in Brussel, deze mooie en gebroken stad. Maar een stad staat nooit stil. Ze verandert, ze metamorfoseert.

OGINO:KNAUSS

LES PANTALONS

Collectif créé au CPA, un centre autonome squatté à Florence et malheureusement expulsé il y a près d’un an. Ogino:Knauss continue ses recherches autour de l’image, de la musique et de l’architecture. Pour eux, l’art du VJ-ing est une manière d’exprimer une attitude engagée dans la ville. Une preuve forte et vivante que l’activisme et l’imagination peuvent faire bon ménage!

Installer des bras et des jambes (immobiles ou animés) dans l’espace public, c’est la spécialité des Pantalons. Ce collectif français avait accompagné le PleinOPENair 2002, donnant lieu notamment à la transformation d’un monticule de terre (à l’ancien Hôpital militaire d’Ixelles) en visage géant. Ils sont à nouveau des nôtres cet été (à l’exception du premier week-end), avec cordes et pinces à linge à gogo…

< FR / NL >

Het onaangesproken potentieel van deze stad, dat het natuurlijk terrein van pleinOPENair is, wordt steeds meer in gebruik genomen, krijgt een functie, vult een gat in de markt en andere logica's. Een festival als PleinOPENair is een statement in de stad, maar hoe positie innemen in een stad die permanent verandert, aan een steeds hoger liggend tempo? Het antwoord op deze vragen is een nieuwe poging om de vinger aan de pols van stedelijke ontwikkelingen te leggen. We maken een reis door de stad met haltes op vier plekken waar verschillende mechanismen van privatisering van het publiek domein zich manifesteren. Opgroeien is geen makkie. Maar het is een bewuste keuze om pleinOPENair kleinschalig en op mensenmaat te houden. De ploeg bestaat zo goed als volledig uit vrijwilligers, het scherm wordt op artisanale wijze in elkaar gestoken, en iedereen is welkom bij de opkuis achteraf... Deze keuze heeft zo z'n charmes natuurlijk! PleinOPENair is een plek om te ontdekken en anderen te ontmoeten, een plek die aanzet tot reflectie met Brussel als ankerpunt., tijdens zachte zomeravonden en onder de flonkerende sterrenhemel...

Prossimamente al Cinema Nova: 18 > 28.09 > Festival Temps d'images n°2: Theater & cinema & more from Napoli!!!

Ogino:Knauss is een collectief dat ontstond in CPA, een autonoom centrum in Firenze dat een jaar geleden gesloten werd nadat de bezetters eruit gedreven werden. Ogino: Knauss gaat echter door met hun opzoekingwerk dat cirkelt rond beeld, muziek en architectuur. VJing is voor Ogino:Knauss een manier om hun geëngageerde positie in de stad over te brengen. Een sterk bewijs dat activisme en verbeelding wel degelijk samengaan!

< FR / NL >

15.08 > 24:00

Les Pantalons is de naam van een Frans artiestencollectief, gespecialiseerd in het neerplanten van al dan niet bewegende armen en benen op publieke plaatsen. Ze waren erbij, vorig jaar op PleinOPENair, waar zandbergen plots een gezicht kregen, zoals aan het voormalige Militair Hospitaal... Dit jaar volgen de Pantalons onze omzwervingen vanaf het tweede weekend PleinOPENair. Waslijnen en -knijpers houden het geheel samen!

www.oginoknauss.org

www.zanzibart.com/lespantalons

ETEN & DRINKEN BOIRE & MANGER Avec le PleinOPENair, tous les sens sont mis à l’épreuve, mais pas le portefeuille! Une caravane de ce genre se doit bien sûr de prévoir de quoi se rafraîchir et se sustenter: plats végétariens, bières artisanales et autres jus de fruits frais seront donc présents à chaque étape. Petite nouveauté au bar: une boisson offerte contre 20 gobelets ramenés! Et s’il y a la file, pas la peine de s’énerver, on n’est pas là pour se faire engueuler… < FR / NL >

Onder het motto “een gezonde geest in een gezond lichaam”: vegetarische schotels, artisanale bieren en versgeperste fruitsapjes! Om het allemaal wat goed te organiseren, werken we sinds vorig jaar met een bonnetjes-systeem, maar het kan nog steeds gebeuren dat de biervaten noch de noeste werkers het tapritme niet aankunnen. Even geduld in dat geval... PleinOPENair bestaat dankzij de onverdroten inzet van tientallen enthousiaste vrijwilligers, barpersoneel inbegrepen, dat u overigens een gratis drankje aanbiedt indien u 20 lege bekertjes terugbrengt!

ANIMATIONS ANIMATIES BLOWUP

DISTURB

BNA - BBOT BRUXELLES NOUS APPARTIENT - BRUSSEL BEHOORT ONS TOE

BlowUp est un collectif de jeunes photographes, témoins attentifs du monde qui les entoure. Très actifs à Bruxelles, ils sont à l’origine des posters de la jonction Nord-Midi et de la gigantesque fresque près de Recyclart. Pour le PleinOPENair, ils proposeront (en plus de photos reprises dans ce programme) une interventiondiaporama en collaboration avec BNA-BBOT, qui visualisera l’environnement direct (mais non visible!) du Moeraeske. En démontrant que ville et nature ne sont pas des notions antinomiques, bien au contraire…

Avec eux, quelques réunions préliminaires au PleinOPENair se tiennent parfois sur les hauteurs de la ville. Eux, c’est diSturb (distedenbouw-urbanisme), un collectif polyglotte et pluridisciplinaire qui regroupe des chercheurs, urbanistes, architectes ou géographes dans un désir commun de développer un autre projet de ville, basé sur une architecture contemporaine de qualité… diSturb nous aidera notamment à mieux vous présenter les sites que nous visitons cette année.

< FR / NL >

Met hen bevinden we ons letterlijk op grote hoogte tijdens enkele voorbereidende vergadering voor PleinOPENair… Hen, dat is diSturb (di-stedenbouw-urbanisme), een pluridisciplinair collectief dat graag nadenkt en discussies op gang brengt over de stad en zijn ontwikkelingen. DiSturb inspireert en licht de locaties toe die we dit jaar bezoeken…

Le projet de BNA-BBOT est de constituer une mémoire sonore de la ville, aujourd’hui. Où chacun peut questionner, raconter, et venir écouter. Pour traverser la ville autrement. Dans cette banque de souvenirs, de petites histoires, d’éclats de rire et de colère, d’émotions partagées, de regards amusés, complices, accusateurs, des artistes viennent puiser pour mettre en forme cette matière brute. Vous pouvez participer. Cet été, nous vous invitons à enregistrer d’autres Bruxellois à propos des thèmes qui tiennent aussi à coeur au “PleinOPENair”: l’Europe à Bruxelles, la gare du midi, nature dans la ville… BNA/BBOT met à disposition des kits d’enregistrement sonore. Ces conversations seront diffusées dans le cadre du PleinOPENair, avec chaque weekend d’autres dispositifs de diffusion!

BlowUp is een jong fotografencollectief dat zeer actief is in Brussel. Hun posterbeelden van de Noord-Zuidverbinding en de gigantische fresco vlakbij Recyclart zijn visueel onvermijdelijk! Voor PleinOPENair staan ze niet enkel in voor de foto’s van dit programmakrantje, maar ook voor een diaporama, die de directe (maar niet altijd even zichtbare!) omgeving van ’t Moeraske visualiseert. Wat blijkt? Stad en natuur zijn voor BlowUp geen tegengestelde begrippen, integendeel...

< FR / NL >

< FR / NL >

02/223.21.51 www.bna-bbot.be

Het geheugen van de stad zit niet in de statistieken. Het is een levendig gegeven, altijd in beweging, op elke straathoek en in elk salon waar mensen elkaar dromen en belevenissen vertellen. Met BNA-BBOT creëren de bewoners een gesproken stadsbiografie. Iedereen, van kruidenier tot burgemeester, kan besluiten een ander uit te nodigen voor de opname van een gesprek. Zo geven we verhalen en visies aan elkaar en aan kunstenaars, die er nieuw werk van brouwen. Je kan meedoen. Deze zomer, extra aandacht voor thema’s die ook de PleinOPENair nauw aan het hart liggen : Europa in Brussel, de wijk aan het zuidstation, natuur in de stad. BNA-BBOT leent een klankopnamekoffer uit om gesprekken op te nemen, en geeft interview-advies op aanvraag. De nieuwe opnamen krijgen een prominente plaats in de PleinOPENair! Zin? Tijdens de PleinOPENair, elk weekend andere bewerkingen van de gesprekken !

www.blowup-photos.org

Chaque samedi, une tente viendra grossir la caravane du PleinOPENair. C’est la “microboutiek”, un point de diffusion habituellement ancré au Nova et qui, comme son nom l’indique, se dédie à la micro-édition. Elle déambulera avec ses trésors d’artisanat pressés, collés, dessinés, sérigraphiés, gravés, bref, micro-édités. Quand on vous dit qu’il y en a pour tous les sens…

Op zoek naar een boekje om je knus te installeren op het groene gras of op een hoop bouwafval? Dan kan je terecht in het Microboetiekje, een collectie micro-uitgaven die je ook af en toe in de Nova-bar terugvindt. Artisanaal en met liefde gestencild, gezeefdrukt, en samengebonden. Nu ook elke zaterdagavond op PleinOPEN air!

< FR / NL >

Klankfilmpjes van Martiens Go Home. En een nieuwigheid uit de BNA-BBOT speelkoffer : twee kostuums die verhalen fluisteren (ontwerp: Valeria Siniouchkina).

22 & 23.08 Bande sonore sur des photos de BlowUp (Wendy Van Wynsberghe de BNA-BBOT). Et une installation sonore, dans les arbres. < FR / NL >

Klankband bij de foto’s van BlowUp (Wendy Van Wynsberghe van BNA-BBOT). Verhalenverzameling in de bomen.

29 & 30.08 Court métrage sonore. Et il y a un anniversaire dans l’armoire à jouets: le vélo/het speelgoed, un moyen d’enregistrement et d’écoute dynamique. < FR / NL >

Een klankfilmpje (van wie, weten we nog niet). En we vieren een jarige in de speelkoffer van BNABBOT: le vélo/het speelgoed, dynamische opname- en beluisteringsapparatuur.

www.disturb.be

MICROBOUTIEK

15 & 16.08 Courts métrages sonores des Martiens Go Home. Et une nouveauté de l’armoire à jouets BNABBOT: les costumes qui savent raconter (stylisme: Valeria Siniouchkina).

TRANSPORTS & HORAIRES

BUSJE KOMT ZO

Les heures annoncées sont respectées dans la mesure du possible. Mais les aléas de la technique, du public et de la météo étant nombreux, des retards sont toujours possibles. Et là aussi, à rien ne sert de s’énerver. Les horaires sont en tout cas conçus pour que les films se terminent avant le départ des derniers transports en commun. Les 22 et 23/08, un bus fera gratuitement la navette entre le Boulevard Pacheco (près de la Gare Centrale) et le Moeraske, de 19:00 (premier départ) à 2:00 (dernier retour).

We doen ons best om de aangekondigde uren te respecteren. Maar techniek is soms onbetrouwbaar is, het weer wisselvallig en het publiek talrijk, dus hou rekening met vertragingen. Geen paniek echter! Het uurrooster is zo opgesteld dat u steeds met de laatste bus of tram naar huis kan! Bovendien is er, speciaal voor het weekend aan ’t Moeraske (22-23/8), een buspendeldienst tussen Brussel-centrum (aan de Pachecolaan vanaf 19u) en Evere-suburb (aan de Sint-Vincentiuskerk, tot 2u)!

05 & 06.09 Courts métrages sonores de Gerrit Valckenaers et des histoiressurprises… dans les toilettes; attendez-vous à faire la queue. < FR / NL >

Klankfilmpjes van Gerrit Valckenaers. De verrassende verhalen komen ditmaal uit de WC; voorzie u op een lange file.

LIEUX PLEKKEN

#1

#2

CITE ADMINISTRATIVE RIJKSADMINISTRATIEF CENTRUM

‘T MOERASKE

Zone Levier 2. La Cité administrative… Bruxelles comme point de circulation: d’un côté, un parc “historique”, de l’autre, le “Haut de la Ville”. Aventure du “progrès national”. 6 hectares de béton, une tour de 140 mètres. Le chantier, prévu pour quatre ans débute en 1958; il s’achève bien entendu en 1983. Le ton est triomphant, l’ensemble “cadrant parfaitement avec son importance au niveau national et particulièrement propice à l’organisation de cérémonies patriotiques”. On fera de Bruxelles, une ville “moderne” monumentale, au centre des axes Amsterdam-Paris et Londres-Istanbul pour les rêveurs les plus fous. Alors “Si l’on veut mettre un peu d’ordre dans tout ce fouillis, (…) rendre un peu de joie de vivre à nos fonctionnaires (…) et un cadre de travail sain, que faut-il faire? Démolir et reconstruire”. Lignes Droites. Mais la Cité est un fameux dédale, entre délire automobile, jardins quadrillés, Colonne du Congrès, esplanade aux airs d’Ostende et flamme au soldat inconnu. De ses “points de vue”, on se raconte des histoires de pouvoir, de vieux romans d’anticipation. C’est la plus grande friche industrielle du centre! C’était pour l’Etat. Or l’Etat, c’est devenu compliqué. Pas le temps de célébrer grand chose. Les fonctionnaires sont devenus flamands, wallons, francophones, bruxellois, européens. Alors, on l’a vendue et on la loue au nouveau propriétaire. Ca s’appelle du “sale and rent back”. La Région va-t-elle exiger un concours d’architecture pour d’éventuels nouveaux projets? Pas sûr, toute contente qu’elle est qu’il n’y ait qu’un seul (en fait, deux) propriétaires. Mais ce n’est pas grave, c’est une zone levier.

< FR / NL >

Pal op de Noord-Zuidverbinding, geprangd tussen hoog- en laagstad, tussen de Onbekende Soldaat met Eeuwige Vlam en de stadsautosnelweg van de Pachecolaan, vind je één van die onontkoombare symbolen van het modernistisch-functionalistisch denken terug: het Rijksadministratief Centrum, gebouwd op het ritme van de kathedralen –ontworpen in de euforie van de wereldexpo van ’58, en uiteindelijk beëindigd in... 1983! Je kan er verloren lopen, letterlijk en figuurlijk. Zoek de ingang, vind de kortste weg van laag naar hoog of omgekeerd, door de tuin en langs de fonteinen, en geniet van de Brusselse skyline vanop de esplanade.... Het Rijksadministratief Centrum is een eiland in de stad. Jarenlang triomfeerden hier ambtenaren en pendelaars van de federale staat. Maar België is minder en minder Belgisch, eerder Waals, Vlaams, Brussels en Europees, dus boet deze immense site aan belang in. Het geheel (inclusief de 140 meter hoge Financiëntoren) werd in stukken opgedeeld en verkocht aan éénzelfde promotor. Verschillende plannen liggen momenteel ter studie op tafel. Driemaal is scheepsrecht: in 1999 en het daaropvolgende jaar kon je PleinOPENair al terugvinden op de uitgestrekte betonvlakte van de esplanade en de strak-geometrische tuinen. Omdat deze site een eerder onzekere toekomst tegemoet gaat, konden we het niet laten om hier, waarschijnlijk voor de allerlaatste keer, nog eens neer te strijken... Alhoewel, je weet maar nooit!

15 & 16.08 • Cité administrative / Rijksadministratief Centrum Rue Royale - Colonne du congr s (escalier vers jardins) / Koningstraat - Kongressenkolom (trappen naar park), 1000 Bxl Entr e aussi via coin Bvd Pach co - rue de la Banque / Ingang ook via hoek Pachecolaan - Bankstraat Trams: 92, 93, 94 ¥ Bus: 29, 63 (Congr s / Kongres) ¥ Metro: Botanique / Kruidtuin

't Moeraske: une réserve naturelle, la Vallée du Kerkebeek et le Parc Walckiers. La vallée du Kerkebeek? Un affluent de la Senne. La Senne? Sous nos pieds depuis plus d’un siècle au nom de l’hygiénisme ambiant. Longez les rails, plongez dans ces fourrés, à la recherche de tritons, de belettes, de putois, de grenouilles, de volatiles merveilleux ou angoissants. Cherchez, en eaux troubles, le glorieux Iris. Iris, la messagère relayant les caprices des dieux aux mortels par arc-en-ciel interposé. Le parc Walckiers doit son biotope recomposé à un abandon. Un des premiers “parcs à l’anglaise” bien avant le parc royal. Puis le lieu est devenu privé, l’Etat a racheté, a voulu y construire une autoroute, on y accumula les remblais, et comme on est à Bruxelles, le projet fût abandonné. Du coup, de la végétation à foison. A propos de caprices des dieux, la gare de Schaerbeek Formation borde le site. Des projets TGV y ont été discutés, menaçant ‘t Moeraske, des idées de liaisons Bruxelles-Zaventem pour pas qu’les Flamins y z’en profitent, le projet de troisième pôle européen… Bref, on ne sait pas exactement: c’est une “zone levier”. C’est-y quoi ça? Une zone stratégique de développement. Oui mais pour quoi faire? Pour faire “levier”. Ah d’accord: attirer des entreprises “business to business” dans les chancres? Tout à fait. A moins que Moeraske n’annexe la gare. Finalement, pourquoi pas? Le Moeraske c’est pas un parc anglais, c’est pas le Botanique non plus, c’est pas le Zwin, ni les grottes de Han, il n’y a pas de GR, c’est bizarrement pas une réserve foncière. Le Moeraske, c’est le Moeraske, un drôle de morceau de Bruxelles.

< FR / NL >

‘t Moeraske is het levende bewijs dat misschien niet de liefde… maar wel de natuur alles kan overwinnen! Dit natuurgebied is eigenlijk een stormbekken om het lagergelegen goederenstation Schaarbeek te beschermen tegen overstromingen. Meer dan een aantal decennia verwaarlozing en de hulp van het Kerkebeekje dat langs de spoorlijnen loopt, was er niet nodig om tot een kleurrijk oermoeras te evolueren. Het aantal planten- en diersoorten tellen is bijna onbegonnen werk, maar wie in het Moeraske zijn oren wijd openzet beseft dat het er veel zijn: sperwers, groene kikkers, ijsvogels, ze hangen allemaal ergens uit tussen wilgen en riet onder de mastodonten van elektriciteitsmasten. Misschien heeft het iets te maken met het Brusselse symbool, de iris, die hier nog bloeit, maar in het jongste Gewestelijk Bestemmingsplan werd een groot deel van dat Moeraske eindelijk als waardevol biologisch gebied aangeduid. Dit na vele jaren strijd van natuurverenigingen. Eind goed, al goed? Nu men via de speculatie rond het Zuidstation in Sint-Gillis die wijk op een weinig subtiele manier hertekend heeft, droomt de NMBS van een nieuw HST-station op de terreinen van het vormingsstation in Schaarbeek, net naast het Moeraske. Op het eerste gezicht een “elegante” oplossing voor een nieuwe kantoorwijk. Voor ‘t Moeraske echter zouden die werken wel eens faliekant kunnen aflopen. Ondertussen liggen die plannen in de koelkast. Maar duiken monsters van Loch Ness meestal niet op vanuit een stil wateroppervlak ?

22 & 23.08 • 't Moeraske Parc Bon Pasteur / Goede Herderspark, 1140 Bxl (Evere) ¥ Entr e via place St-Vincent / Ingang via St-Vincentiusplein Tram: 55 (Fonson, direction Silence / richting Stilte) ¥ Bus: 54, 59 (St-Vincent) ¥ Navette gratuite / Gratis busdienst !!! D part / Vertrek : Boulevard Pach colaan (Banque Nationale Bank) 19:00, 20:00, 21:00, 22:00 Retour / Terug : Place St Vincentiusplein 23:00, 00:00, 01:00, 02:00

#3

#4

QUARTIER MIDI ZUIDWIJK

RUE GODECHARLE GODECHARLESTRAAT

Depuis l’annonce du projet du terminal TGV, la chronique du Quartier Midi est celle d’une mort annoncée… La spéculation immobilière démarra aussitôt sur les ilôts proches de la gare. La Commune et la Région virent donc la nécessité de réguler les appétits des promoteurs, mais surtout l’occasion de “nettoyer” le bas de SaintGilles, densément peuplé, pour en faire une zone d’affaires et de bureaux. Persuadés que des sociétés internationales se presseraient pour s’installer aux abords de la gare, les pouvoirs publics prirent les mesures d’expropriation pour plusieurs ilôts, la Région s’occupant du rachat des maisons et de “l’accompagnement social” des habitants. Tout ce mécanisme pour préparer le terrain à de nouveaux projets immobiliers qui iront, in fine, dans les mains et dans les poches de quelques promoteurs privés. Ainsi espérait-on préserver les quartiers résidentiels plus éloignés, et percevoir de nouvelles taxes bienvenues… Tout était clair. Sur plan en tout cas… Car si l’on en juge par les résultats accomplis une dizaine d’années plus tard, le processus semble s’être basé sur un mythe. A part un hôtel Ibis et prochainement le siège de la compagnie d’assurance Swiss Life, seules la SNCB et l’ONSS se sont installées dans le quartier! On est loin de la ruée escomptée d’institutions et sociétés internationales… Se sachant sacrifié, le reste du quartier pourrit littéralement et les habitants y vivent dans l’attente perpétuelle d’une expropriation toujours “imminente”. Cette zone est-elle condamnée à rester le terrain d’un remake sans fin de la mauvaise saga immobilière bruxelloise?

< FR / NL >

De Zuidwijk: een kroniek van de aangekondigde dood. Toen hier begin jaren ’90 het HST-station (hoge snelheidstrein) werd aangekondigd was het hek van de dam. Speculanten kochten grote stukken van de straten op en lieten die verkrotten. De gemeente Sint-Gillis, die deze dichtbevolkte volks- en migrantenwijk al lang met een scheef oog bekeek, aarzelde niet lang om de straten bij de Fonsnylaan op te offeren aan de speculanten voor kantoren van het granieten type. Weg dus die vele Spaanse cafés en de pendelaarskroegen… Zo hoopte men de honger van de vastgoedsector te stillen en de verder gelegen woonwijken te vrijwaren. De extra kantoortaks voor de gemeentekas was daarbij mooi meegenomen. Het Brusselse Gewest droeg zijn steentje bij door voor de speculanten te onteigenen, sommige bewoners te helpen herhuisvesten en de gronden bouwrijp te maken. Op papier zag het er nog ietwat ernstig uit. Maar nu, 10 jaar later, zitten nog steeds hele stukken van de wijk op een ‘nakende’ onteigening te wachten terwijl de huizen verder verkrotten. De vastgoedmarkt legt hier niet alleen zijn ijzeren wetten op maar ook een ‘ontginningsritme’ dat hen het best past. Zo komen er vroeg of laat kantoren op het terrein waar Plein open Air te gast is. Intussen kunnen we al wel genieten van de stoere kantoren voor verzekeringsmaatschappij Swiss Life die men ernaast afwerkt. Wordt deze zone een PleinOPENair classic in goede oude Brusselse stijl?

29 & 30.08 • Quartier Midi / Zuidwijk Avenue Fonsny - Rue de Norv ge / Fonsnylaan - Noorwegenstraat, 1060 Bxl Trams: 3, 55, 90 (Midi / Zuid), 52, 18, 81, 82 (Su de / Zweden)

L'organisation d'un PleinOPENair comporte de nombreux facteurs d'incertitude. De là à ne pas être sûrs du lieu qui accueillera l'un de ses 4 week-ends, il n'y a qu'un pas… que nous avons franchit cette année! Une chose est cependant sûre: c’est à Ixelles, dans le quartier européen, que nous avons l’intention de faire notre dernière étape (sous réserves d'autorisation communale, tenez-vous au courant via notre site www.nova-cinema.com). Parce que c'est là que se jouent en partie les mutations urbanistiques et sociales d'une ville qui, à force de se vouloir “internationale”, risque de finir complètement “gentrifiée” et dualisée… Rendez-vous donc dans les alentours de la rue Godecharle et de la chaussé de Wavre… Soit sur la pointe sud de l'immense dalle de béton du Parlement européen, soit sur un terrain vague de la rue Godecharle (actuellement sans propriétaire, à la suite d'une opération de spéculation immobilière qui a échoué), soit encore un peu plus bas dans la chaussée de Wavre, sur la pelouse d'un terrain aux destinées étroitement liées à l'implantation européenne. A l'ombre de l'austère Caprice européen, c’est une zone surprenante de contrastes, où l'on passe des maisons de maîtres aux buildings de verre, des terrasses chics aux boutiques indiennes ou africaines… Figure mythique de la métamorphose brutale du quartier Léopold, la rue Godecharle a des airs bien désuets aujourd'hui. D'ici 2006, la "transition" entre le quartier et "l'Espace Léopold" sera achevée par la construction d’un hôtel et d’immeubles de logements "de standing". A quelques pas, les nouvelles extensions du Parlement européen (D4 et D5) s’apprêtent à sortir du sol.

< FR / NL >

Steeds weer komt PleinOPENair terug in deze veelbesproken wijk. Waarom? Bijna ongewild zetten we deze traditie voort: één van de locaties waar we ons oog op hadden laten vallen werd geweigerd, en tegelijkertijd bleek er een mogelijkheid in de Europawijk… Anderzijds overstijgt het belang van deze wijk ruimschoots het lokale belang. “Brussel, hoofdstad van Europa” heeft gevolgen voor de stad en zijn bewoners in het algemeen, zowel positieve als negatieve welteverstaan! Recht uit de actualiteit zijn de toestemmingen die voor de beruchte D4 en D5 gegeven werden, de uitbreidingen van het parlement naast en achter de gevel van het platgegooide Leopoldstation. Bovendien wordt de Europese Unie op termijn uitgebreid met enkele tientallen leden. Ook dit heeft verregaande gevolgen: uitbreiding van het aantal ambtenaren (en dus ook van het kantorenbestand), nieuwe investeerders, strengere veiligheidsmaatregelen… Ondertussen gaat het alledaagse leven z’n gangetje. Deze laatste halte van PleinOPENair is er één van contrasten die zich situeren op de grens van de Europese instellingen en het wijkleven, tussen de nog niet afgewerkte esplanade en de volkse Waversesteenweg, tussen beton, staal en glas aan de ene kant en de kruidenierswinkel en rijhuizen aan de andere kant... P.S. Op het moment dat dit programma ter perse gaat, hebben we nog geen officiële toestemming van de Gemeente Elsene... dus: locatie onder voorbehoud! We houden u op de hoogte…

05 & 06.09 • Godecharle Rue Godecharle ou Chauss e de Wavre / Godecharlestraat of Waversesteenweg, 1050 Bxl Entr e via coin Ch e de Wavre ou coin rue d Idalie / Ingang via hoek Waversesteenweg of hoek Idaliestraat Bus: 34, 38, 60, 80, 95, 96 (Parnasse), 34, 80 (Wayenberg)

CONCERTS CONCERTEN

FELIX KUBIN

DOMGUE

LUSTROlustre

STEVIE WISHART

15.08 > 20:00

16.08 > 20:00

22.08 > 20:00

23.08 > 20:00

Drôle d’oiseau que ce Felix Kubin. Basé dans son repère à Hambourg où il travaille contre le reste du monde (dixit Kubin luimême), il se mue tour à tour en musicien pop sci-fi ou noise, dessinateur, réalisateur de films d’animations, membre du futuriste dada-band Klangkrieg, fondateur du label Gagarin Records… et est de plus en plus souvent présent sur les scènes bruxelloises. Les apparitions scéniques “electro-poppy one-man” de Kubin sont vraiment déjantées et basées sur une musique faite de rythmes tordus qu’il produit sur ses vieux synthés. A expérimenter!

De Yellow à Eddy Mitchell, de Dick Rivers à Aphex Twin, Domguè a les horizons musicaux plutôt larges. Domguè? Un surnom que cet ingénieur liégeois a reçu quand il travaillait à Haïti, dans des bidonvilles. De cette période, il doit aussi la prise de conscience qui l’a détourné d’une carrière de chef d’entreprise. Domguè ne sait pas écrire d’histoires, il s’exprime avec un saxophone, un “groovebox” et… des paroles chantées dans un language imaginaire qu’il invente à partir de sensations aussi simples que la solitude, la passion, le ridicule ou le dégoût… Une étrange alchimie se produit entre ces mots étranges, ce sax envoûtant et ces rythmes “groovants”. Mais si Domguè en est arrivé à faire de la musique électronique, il reste sûr d’une chose: “Tu peux m’enlever toutes mes machines mais on ne peut pas m’enlever mon saxophone”…

LUSTROlustre, c’est Loredana Lanciano (à la voix et aux bruits) et Mattieu Delaunay (à la guitare, aux platines et aux bruits). Ces deux membres du groupe Zur (souvenez-vous: l’installation-performance “La La La La”, en 2002 au Nova) se présentent à Bruxelles sous la forme d’un concert “in situ”. LUSTROlustre tente de combiner la chanson mélodique, la recherche et l’expérimentation sonore. Il s’agit, à chaque concert, de réinventer la perception auditive: l’emplacement du public est fonction du climat sonore créé sur un lieu, son immobilité fait face aux déambulations musicales du groupe. Dans la recherche d’une musique intime, un son du coeur, des bruits d’âme, un tempo interne et commun…

Le son est omniprésent dans le monde magique de Stevie Wishart. Quand elle n’en improvise pas sur ses instruments, elle en compose pour des ensembles, des films, des installations… Elle a ainsi collaboré avec des musiciens aussi fameux que Fred Frith ou Art Zoyd. Son instrument préféré est le “hurdy-gurdy”, un instrument moyen-âgeux aux sons hypnotiques. Stevie vit souvent à Bruxelles où elle a fondé le groupe “Transients” avec entreautres Dirk Wachtelaer. Ils se produiront en duo au PleinOPENair. Transients est une collision entre des mondes sonores différents: entre le hurdy-gurdy de Stevie et la batterie et le sampler de Dirk. Médiéval ou contemporain? Tout ce qu’on peut dire, c’est que le passé et le présent s’accordent ici drôlement bien…

< FR / NL >

Bezig baasje, die Felix Kubin. Muzikant, tekenaar, filmmaker, lid van de futuristische dada-band Klangkrieg, oprichter van platenlabel Gagarin Records, en daarenboven graag geziene gast in Brussel. Met recht en rede: zijn dynamische electro-poppy one-man-concerten lonen auditief en visueel de moeite, en zijn grappig bovendien! Felix leeft en werkt, zoals hij het zelf zegt, tegen de rest van de wereld. Zijn uitvalsbasis is het Duitse Hamburg. Of zoals iemand het ooit ietwat oneerbiedig uitdrukte: “Felix Kubin is tezamen met de Reeperbahn het beste wat Hamburg te bieden heeft”! www.felixkubin.de

< FR / NL >

Van Yellow tot Eddy Mitchell, van Dick Rivers tot Aphex Twin. Domguè verkent muzikale horizonten en gaat daar ver in! Domguè? Een bijnaam die deze Luikenaar overhield aan zijn verblijf in de bidonvilles van Haïti. Maar niet enkel zijn naam, maar ook zijn carrière als bedrijfsleider kreeg er een andere wending! Omdat Domguè geen verhalenschrijver is, drukt hij zich uit met zijn unieke alchemie tussen zijn bizarre teksten, zijn fascinerende sax en groovy ritmes, een soort van up-to-date “electro”. Maar één ding staat vast: “Je kan al mijn machines afpakken, maar blijf af van mijn sax!”.

< FR / NL >

LUSTROlustre, dat is Loredana Lanciano (stem en geluiden) en Matthieu Delaunay (gitaar, platendraaiers en geluiden). Beide behoren ze tot de groep Zur (herinner u de performance-installatie “La La La” vorig jaar in Nova!). Ze keren terug naar Brussel met een concert “in situ”, een geluidenontdekkingstocht die dicht aanleunt bij installaties, waarin melodie, zoektocht en experiment centraal staan. Ze bewerken je auditieve perceptie in functie van het geluidskader dat een bepaalde plaats oproept. In de groene omgeving van ’t Moeraske komen hun intimistische muzikale ronddwalingen eens te meer tot hun recht!

< FR / NL >

Geluid is overal voor Stevie Wishart. Zijzelf improviseert het met haar stem en instrumenten of ze componeert het voor diverse ensembles, films en installaties. Ze werkte met niet van de minsten, waaronder Fred Frith en Art Zoyd. Stevie’s favoriete instrument is wellicht de draailier (hurdygurdy), een middeleeuws instrument met bezwerend klankenpalet. Voor PleinOPENair treedt ze op in duo onder de naam “Transients”, tezamen met Dirk Wachtelaer. Transients is een botsing van klankwerelden: Stevie met haar draailier en Dirk met slagwerk en sampler. Middeleeuws of modern? Verleden en heden vloeien hier mooi in elkaar over...

DUSMINGUET

ROM

FANTAZIO

PITCHO

29.08 > 20:00

30.08 > 20:00

05.09 > 20:00

06.09 > 20:00

On les appelle Dusminguet et ils viennent de La Garriga (Barcelone). Comme Manu Chao, Amparanoïa ou Macaco (avec lesquels ils ont d’ailleurs collaboré), ils ont le goût du mélange. Ils chantent en catalan, en espagnol, en français, en portuguais ou en arabe. Ils puisent leur inspiration dans les musiques populaires, du reggae au merengue, du rock au cha-cha-cha, des rythmes grecs aux samplers de l’Est de l’Europe… Chacun de leurs disques (“Vafalungo”, “Postrof” et “Go”) est conçu comme un carnet de voyages ouvert, une aventure imaginaire et surréaliste. En concert aussi, les Dusminguet produisent ce qu’ils appellent le “mestizo”: un potpourri de gaieté et de vitalité!

Entre voies ferrées et chemins de terre, Rom imprime au registre “chanson française” un soupçon de brusseleir. Au départ c’est un projet personnel de Rom Renard, réunissant plusieurs musiciens autour de la création du CD “Saint-Gilles-Mogador”. Inspirés par l’atmosphère des Caravanes d’Europe centrale, d’Afrique et d’ailleurs, ces sept musiciens nous emmènent hors des bouges bruxellois. Leur répertoire est constellé de récits, d’histoires vécues où il est question d’humeurs, de colères et d’affections. La richesse des instruments contrebasse, guitares, percussions, violon, clavier et cornet, saisissent les émotions nées d’histoires d’exils, d’escales et de ports telles des expressions vivantes et singulières du voyage.

Cela fait 9 ans que Fantazio se joue de sa contrebasse. Dans ce coffret de bois, il a amassé tous les accidents sonores qu’il a provoqués au cours de ses déambulations urbaines. De Paris à Brighton, de Berlin à Tokyo, il cherche les coïncidences artistiques dans les lieux les plus ouverts: cafés, cabarets, clubs, cirques ou prairies. Il y défend l’improvisation avec des gens d’horizons différents: artistes de cirques, slameurs, chorégraphes, cinéastes expérimentaux, DJ’s... De cette histoire riche en improvisations, Fantazio a créé un groupe au style improbable et aux influences les plus contradictoires, avec un soubassophone, saxophone baryton, un batteur et un bruiteur… C’est comme des petites transes pour enfants et adultes chinois, inuites, italiens, vietnamiens si possible, et tout le reste.

Pas de vrai PleinOPENair sans hip hop! A l’affiche cette année, un invité du terroir: Pitcho (district 1030!). Il ébranle le milieu depuis plus de dix ans avec Onde de Choc, Rival CNN et Souterrain, références du hip hop bruxellois. Il nous fera découvrir son formidable premier album-solo, “Regarde Comment”, depuis peu dans les bacs. Pitcho nous enflammera avec ses morceaux oscillant entre rap et poésie... imprégnés par la réalité de la rue et ses origines. A noter: Pitcho est l’un des rares rappeurs à avoir été invité aux très sérieux Midis de la Poésie!

< FR / NL >

Ze noemen zich Dusminguet en ze komen uit La Garriga, Barcelona. Net zoals Manu Chao, Amparanoïa en Macaco, met wie ze overigens samenwerken, zijn ze kundig in mengelingen. Ze zingen in het Catalaans, Spaans, Frans, Portugees en Arabisch. Ze putten hun inspiratie uit volksmuziek, uit reggae en merengue, uit rock en cha-chacha. Ze maken uitstapjes naar Griekse ritmes en zijn niet schuw van een snufje Oost-Europese melodieën. Hun albums zijn als reisverslagen, aantekeningen van een ingebeeld en surrealistisch avontuur. Hun concerten zijn een pot-pourri van vitaliteit en vrolijkheid, of kortom, zoals ze zelf zeggen: mestizo! www.dusminguet.to

< FR / NL >

Geïnspireerd door karavaanroutes, gaan we van Sint-Gillis naar Noord-Afrika, verdwalen we in havensteden, nemen we de slavenboot naar Zuid-Amerika om dan Clara te zien verschijnen… Het regent in Sint-Gillis. Rom is “chanson francaise” met meervoudige invloeden. Naargelang waar de verhaaltjes zich afspelen, vloeien de muzikale sferen van het ene werelddeel naar een ander. Rom, dat is mooie teksten en energie op de scène. Deze etno-jazzy-rocky groep roept een verbeeldende geluidsband op en een hitsige sfeer. De rijkdom van de verschillende instrumenten van de muzikanten -contrabas, viool, percussie, basgitaar, elektrische piano en hoorn- weten goed de warme en zuivere stem van Rom Renard op te vangen. Een ware reis op zich, die aanvangt in de Zuidwijk. www.artbag.be/rom1.htm

< FR / NL >

Fantazio en zijn contrabas zijn al negen jaar lang onafscheidelijke vrienden. Samen noteren ze naarstig alle muzikale sporen van hun ontmoetingen tijdens hun stedelijke ontdekkingstochten: van Parijs naar Brighton, van Brighton naar Berlijn, en dan van Berlijn naar Tokyo. Fantazio zoekt artistieke toevalligheden op alle mogelijke plekken: cafés, cabaretzalen en circussen, maar ook tunnels en weiden... Uit al deze ervaringen putte hij een losvaste groep, moeilijk te klasseren (we aarzelen tussen Crooner-techno en hypnotische Rock!) en met de meest tegengestelde invloeden.... Ze spelen en improviseren alsof hun leven ervan afhangt: hun Brusselse café-tournee van juni dit jaar staat nog lang in ons geheugen (en onze beenspieren) gegrift!

< FR / NL >

Geen PleinOPENair zonder een goede portie hiphop! Pitcho is Brusselaar (district 1030!), wereldburger en hiphopper in hart en nieren. Hij is al bezig sinds 1984 met Onde de Choc, Rival, CNN en Souterrain, referenties in het Brusselse hiphopmilieu. Pitcho ‘s ogen en oren staan wijd open voor wat de realiteit van het straatleven biedt. Zopas bracht hij zijn eerste echte solo-album uit, “Regarde Comment”. In het kielzog daarvan, een stickeractie in de Brusselse straten, niet gespeend van enige milde zelfspot overigens... Zo hebben wij het graag! www.souterrain.be/pitcho.html

15.08

CITE ADMINISTRATIVE • RIJKSADMINISTRATIEF CENTRUM

ANIMATION

19:30

SHORTFILM

21:30

• BNA-BBOT (Bruxelles nous appartient - Brussel behoort ons toe)

CONCERT

FELIX KUBIN

20:00

Electro-popy one man show

Occupied PETER DOWNSBROUGH, BELGIUM, 2000, 35MM, VO / OV, 18’

L’exploration avisée et mobile de Peter Downsbrough, dresse le portrait vivant d’un lieu atypique: la Cité administrative. Les coupes (balustrades, vitres, escaliers) et les perspectives (lampadaires, colonnes, bassins) expérimentent une perception animée et sonore d’un espace deserté, haut/bas statique... < FR / NL >

FILM

21:45

Een bedachtzaam portret van een uitzonderlijke locatie, het Rijksadministratief Centrum, door de ogen en camera van Peter Downsbrough. De tijd tiktakt gestaag, en de ruimte is statisch-geometrisch. Een paradox die fascineert. Een visuele, sonore en ruimtelijke observatie van een verlaten plek.

Schizopolis STEVEN SODERBERGH, USA, 1997, 35MM, VO ST FR / OV FR OND, 92’

Pour l’ouverture du PleinOPENair édition 2003, nous avons choisi un film relativement inconnu excepté au Nova - d’un réalisateur plutôt connu (“Sex, Lies and Videotapes”, “Ocean’s Eleven”, etc): Steven Söderbergh ! Ce fanatique cinéaste ne peut s’empêcher de faire de temps à autre un film hautement personel, qui malheureusement se voit condamné à l’inattention du large public. Mais cela ne veut rien dire, du moins rien sur la qualité intrinsèque de cette comédie absurde autour de l’ esprit “Suburb”. Fable contemporaine loin de toute description, “Schizopolis” tient plus d’un remake à la “Kentucky Fried Movie” ou autres élucubrations Monthy Pythoniennes, travaillé par Samuel Becket et ensuite réordonné en un chaos hallucinogène… Dans les grandes lignes “Schizopolis” raconte l’histoire d’une famille banlieusarde schizophrène, de “l’éventualisme” et de son gourou, d’un homme et de son sosie, d’un espion, d’un manque de communication, de journaux télévisés et d’un concept échappatoire. Cet auteur-réa-

PERF

OGINO::KNAUSS

24:00

Music, image & architecture

lisateur- monteur-interprète nous met face à une société de plus en plus étrangère à elle-même où superficialité et civilisation, profondeur et absurdité deviennent une vérité hilarante. < FR / NL >

Als opener van PleinOPENair editie 2003, hebben we gekozen voor een relatief onbekende film van een zelfs niet eens relatief bekende regisseur: Steven Soderbergh! Deze film-o-holic kan het niet laten om af en toe een zeer persoonlijke film te maken, die helaas gedoemd is om te floppen, wat publieksaandacht betreft althans. Maar dit zegt niets, maar dan ook niets over de kwaliteiten van deze absurde buitenwijk-komedie. Het is een hedendaagse fabel, onmogelijk in één woord te omschrijven. “Schizopolis” lijkt nog het meest op een remake van Monty Python’s “Hamburger Film Sandwich”, bewerkt door Samuel Beckett en dan opnieuw geordend volgens een hallucinogene chaos... In grote trekken vertelt “Schizopolis” het verhaal van een schizofreen gezin, maar ook van het ‘Eventualisme’ en zijn goeroe; van een man en zijn dubbelganger; van een spion; van een gebrek aan communicatie en van vreemde talen; van televisiejournaals en een ontbrekend concept. De auteur-regisseur-monteurtolk houdt onze Westerse wereld een spiegel voor in deze hilarische fabel die een oppervlakkiggeciviliseerde, diep-absurde en vervreemdende werkelijkheid toont.

Rue Royale - Colonne du congr s (escalier vers jardins) / Koningstraat - Kongressenkolom (trappen naar park), 1000 Bxl ¥ Entr e aussi via coin Bd Pach co - rue de la Banque / Ingang ook via hoek Pachecolaan - Bankstraat ¥ Trams: 92, 93, 94 ¥ Bus: 29, 63 (Congr s / Kongres) ¥ Metro: Botanique / Kruidtuin

• BNA-BBOT • Microboutiek

16.08

ANIMATION

19:30

DOMGUÈ

CONCERT

Jumpslap

20:00

Portrait d’après nature de la vie bruxelloise au milieu des années ‘50. Essentiellement tourné dans le centre de la ville, ce petit film a la particularité de composer sa bande son comme une musique, en captant les sons de la fourmilière urbaine: klaxons, roucoulement, rumeurs et clameurs…

< FR / NL >

Portret van het Brusselse stadsleven midden jaren ’50, opgenomen in het centrum van de stad. Bizar en amusant aan dit kleinood is de geluidsband die een melodie is, maar dan één die geheel afkomstig is uit het mierennest van motorengeronk, autotoeters en rumoer…

Sonate à Bruxelles

SHORTFILM

EMILE DEGELIN, BELGIUM, 1955, VIDEO, 16’

21:30

The Fountainhead

FILM

21:45

KING VIDOR, USA, 1949, 35MM, VO ST FR / OV FR OND, 114’

Basé sur le roman homonyme de Ayn Rand, ce film fait figure d’ovni tant dans la carrière hollywoodienne de King Vidor que de celle de Gary Cooper. Cooper alias l’ architecte Howard Roark, génie moderniste librement inspiré par Frank Lloyd Wright, se heurte à l’esthétisme conservateur ambiant, aux imbroglios et manipulations diverses inhérents au milieu de l’immobilier. Plutôt que de compromettre ses idéaux, il n’hésitera ni à travailler comme ouvrier dans une carrière, ni à dynamiter un projet de logements en construction ne respectant pas ses plans originaux. Roark justifiera son acte dans un long monologue passionné défendant un objectivisme néo-nietzschéen prônant une liberté personnelle absolue; un plaidoyer pour les droits des créateurs contre l’écrasement dans la collectivité. Cette représentation de l’architecte en génie indéniable détenteur d’une vision supérieure en irritera ou amusera plus d’un. Mais ce mélodrame extravagant et romantique filmé dans un style expressionniste virtuose et miné de symboles freudiens reste une perle rare et ne manquera de faire écho dans un contexte bruxellois guère plus réjouissant. < FR / NL >

nietzschiaans objectivisme met als centraal element de verdediging van absolute persoonlijke vrijheid en compromisloze individualiteit. Ayn Rand schreef het boek en het filmscenario waarbij ze zich baseerde op de figuur van de modernistische architect Frank Lloyd Wright. De voorstelling van de architect als een onfeilbaar en superieur artistiek genie komt vandaag over als pure camp. Niettemin zal dit extravagant melodrama, gefilmd in een virtuoos expressionistische stijl en doorspekt met Freudiaanse symboliek (hoge torens, drilboren… u weet wel), perfect tot zijn recht komen in het strakke beton en staaldraad complex van het Rijksadministratief Centrum.

De meest bizarre film in de carrière van zowel Hollywoodregisseur King Vidor als steracteur Gary Cooper is een natte droom voor iedere architectuur- en filosofiestudent. Cooper speelt een jonge architect met onorthodoxe ideeën die een sociaal woningenproject opblaast omdat het niet met zijn oorspronkelijke plannen overeenstemt. Hij rechtvaardigt zijn daad met een ongezouten aanval op het parasitaire linkse collectivisme en een vurig pleidooi voor een neo-

‘T MOERASKE

22.08

VISITE GUIDEE

17:00 RONDLEIDING

Schaerbeek en formation / Schaarbeek in vorming Rendez-vous devant la gare de Schaerbeek / Afspraak aan het station van Schaarbeek (avec / met Brukselbinnenstebuiten). Réservation indispensable / Reserveren noodzakelijk op: 02.218.38.78 — P.a.f. / bijdrage: 2,50 euro.

ANIMATION

19:30

Au menu les 22 et 23 août: pleinOPENair au vert! Nous alternons le béton et les terrains vagues avec les arbres frémissants et les oiseaux sifflotants. Et pourtant… au milieu de la réserve naturelle du Moeraske, quelques pilones électriques s’alignent fièrement à coté des trains qui foncent, et en dessous des avions qui décollent. Quelques guides expérimentés vous révèleront les secrets du Moeraske, de la gare de Schaerbeek-formation et des environs en général.

• BNA-BBOT • Les Pantalons

CONCERT

LUSTROlustre

20:00

Concert in situ

SHORTFILM

BlowUp & BNA-BBOT

21:30

DIAPORAMA & SOUND

< FR / NL >

Court métrage composé de photos du collectif BlowUp et d’une bande son concoctée par Bruxelles nous appartient (Wendy Van Wynsberghe). En point de mire: le Moeraske et son environnement…

Fotografische kortfilm met beelden van het collectief BlowUp en van geluid voorzien door Brussel Behoort Ons Toe (Wendy Van Wynsberghe). In de hoofdrol: ’t Moeraske en omgeving!

Op 22 en 23 augustus staat “PleinOPENair in’t groen” op het menu! Beton en braakliggende terreinen worden ingeruild voor ruisende bomen en fluitende vogeltjes. En toch... midden in het natuurreservaat ’t Moeraske pronken enkele gigantische pylonen, ernaast razen treinen voorbij, en erboven zoeken vliegtuigen hogere sferen op. Enkele ervaren gidsen ontsluieren voor u alle geheimen van ’t Moeraske, het naastgelegen vormingsstation en de omgeving in het algemeen.

22.08 > 17:00 Schaerbeek en Formation Schaarbeek in vorming

23.08 > 17:00, 18:00, 19:00 ’t Moeraske

< FR / NL >

FILM

21:45

Where the Green Ants Dream (Le pays où rêvent les fourmis vertes) WERNER HERZOG, GERMANY, 1984, 35MM, VO ANG ST FR / OV ENG FR OND, 100’

Cela commence par un paysage désertique où dansent des tornades sur une musique lyrique. Nous sommes quelque part au coeur de l’Australie, terre ancestrale pour les Aborigènes, nouvel Eldorado pour l’homme blanc. Une compagnie minière anglaise vient de s’y implanter en vue d’y exploiter de l’uranium. Leur recherches sont très vite interrompues par les Aborigènes du coin, revendiquant pacifiquement cette terre sacrée où rêvent les Fourmis Vertes. Inspiré de faits réels, “Le pays où rêvent les fourmis vertes” est bien plus qu’un film écologique généreux d’une beauté plastique indéniable. C’est une fable, paradoxalement humoristique quoique sombre dans l’absolu, où Herzog, à l’instar de ses autres films, y développe sa propre mythologie, peut-être moins exacerbée ici, mais tout aussi visionnaire. Et bien que semblant léger dans son traitement, ce film méconnu d’un réalisateur désormais célèbre pour ses illuminations, ren-

ferme des interrogations profondes sur la nature immémoriale de l’Humanité, peut-être bien en passe de disparaître faute de pouvoir continuer à rêver… < FR / NL >

Het begint in een woestijnlandschap waar een wervelwind huis houdt. We bevinden ons ergens in hartje Australië, geboortegrond van de Aboriginals, nieuw El Dorado voor de blanke man. Een

Engelse ontginningsmaatschappij installeert zich er met oog op de uraniumvoorraden. Hun opzoekingen worden al snel verstoord door de lokale bevolking die vreedzaam hun heilige grond waar de Groene Mieren dromen, terugvragen. Het gaat hier om meer dan zomaar een ecologische film met onmiskenbaar mooie beelden. Het is een fabel –weliswaar gebaseerd op ware feiten- die op paradoxale wijze somberheid met humor combineert, en waarin Herzog net zoals in zijn andere films, zijn eigen mythologie ontwikkelt, misschien iets minder scherp dan gewoonlijk maar wel even visionair. Op het eerste zicht is het een makkelijk toegankelijke film, maar dan wel één die diepgaande vragen stelt over de oeroude natuur van de mensheid, op weg naar vernietiging door misschien wel een gebrek aan dromen...

Parc Bon Pasteur/Goede Herderspark, 1140 Bxl ¥ Entr e/Ingang via Pl. St-Vincentiuspl. ¥ Bus: 54, 59 ¥ Tram: 55 (Fonson, dir./richt. Silence/Stilte) ¥ Navette gratuite/Gratis busdienst PleinOPENair !!! D part/Vertrek Bd Pach colaan (Banque Nationale Bank) > 19:00, 20:00, 21:00, 22:00 Retour / Terug : Place St Vincentiusplein > 23:00, 00:00, 01:00, 02:00

23.08

‘t Moeraske (17:00 + 18:00 + 19:00)

VISITES GUIDEES

Rendez-vous à l’église Saint-Vincent (gratuit, organisé par la Commission de l'environnement de Bruxelles). Afspraak aan de Sint-Vincentiuskerk (gratis, i.s.m. Milieucommissie Brussel en omgeving).

RONDLEIDINGEN

• BNA-BBOT • Les Pantalons • Microboutiek

Pour accompagner le passage du jour à la nuit, Stevie Wishart improvisera sur un court métrage surprise, en lien bien sûr avec le cadre si contrasté et particulier du Moeraske… < FR / NL >

17:00

ANIMATION

19:30

STEVIE WISHART & DIRK WACHTELAER

CONCERT

Transients

20:00

Om de overgang van dag in nacht passend te begeleiden, improviseert Stevie Wishart op een kortfilm. Welke film? Verrassing! Vanzelfsprekend is er een link met het groene kader van ’t Moeraske…

Live Soundtrack

SHORTFILM

STEVIE WISHART

21:30

Otesanek (Little Otik)

FILM

21:45

JAN SVANKMAJER, CZECH, 2000, 120', VO ST FR / OV FR OND, 35 MM

"Otesanek est un vieux conte de fées populaire tchèque. Le mythe qui le fonde est un des mythes essentiels de notre civilisation: la révolte contre la nature et la dimension tragique de cette révolte". Ainsi Jan Svankmajer explique le choix d'adapter cette fable surréaliste, genre qu'il affectionne par ailleurs et grâce auquel il parvient le mieux à exprimer la situation catastrophique de notre civilisation. Virtuose du cinéma d'animation dans lequel il évolue depuis 40 ans, Svankmajer a tout animé: le bois, le fer, les légumes, le sable… Avec ce quatrième long métrage, il réalise un chef-d'oeuvre satirique qui combine des techniques d'animations artisanales et déjantées avec des personnages de chair et de sang. A travers l'histoire d'un couple stérile obsédé par son désir d'enfant, le film est une métaphore sur la manipulation de la nature. En bêchant son jardin, l'homme découvre un bout de bois dont la forme évoque la silhouette d'un bébé. Contaminé par un fantasme qui va bientôt vampiriser tout principe de réalité, le couple traite ce petit bout de bois comme un véritable bébé… qui va de fait prendre vie et grandir proportionnellement à son

appétit vorace! Les provisions du couple n'y suffiront bientôt plus, et "Otik" devra trouver d'autres aliments pour se rassasier. Le chat, puis le facteur et une assistante sociale seront ses premières victimes… On l'aura compris, le grotesque et l'humour noir sont portés ici à leur firmament. Une occasion unique de (re)voir ce film rare, après sa sortie au Nova. Et dans un cadre… très nature! < FR / NL >

"Otesanek is een oud volkssprookje uit Tsjechië. De mythe van Otesanek is één van de essentiële mythes die aan de basis ligt van onze beschaving: de opstand tegen de natuur en de tragische

dimensie van deze opstand." Aldus Jan Svankmajer die dit sprookje bewerkte tot een surrealistische fabel over de catastrofale toestand van onze beschaving. Svankamjer is een virtuoos. Reeds veertig jaren lang animeert hij zowat alles: poppen, hout en ijzer, zand tot zelfs groenten toe. Zijn vierde langspeelfilm is een satirisch meesterwerk dat artisanale animatietechnieken combineert met levensechte personages. Het verhaal: een koppel verlangt wanhopig naar een kind. Op een dag spit de man de tuin om en vindt een stuk hout dat vaagweg op een baby lijkt. Dit cadeautje voor zijn vrouw groeit al snel uit tot een obsessie. De tak krijgt een naam, zijn dagelijkse papfles en verse luiers... als was het een echte baby. Wat de kleine Otik uiteindelijk ook wordt, maar dan eentje met onstilbare honger. De kat, de postbode en een sociaal assistente verdwijnen op mysterieuze wijze... Kortom, de zwarte humor van Otesanek is onweerstaanbaar! Een unieke gelegenheid om deze film (opnieuw) te zien, amper vertoond in België... en dit in een zeer “natuurlijk” kader!

QUARTIER MIDI • ZUIDWIJK

29.08

ANIMATION

19:30

SHORTFILM

21:30

CONCERT

DUSMINGUET

20:00

Mestizo

Blight JOHN SMITH, UK, 16MM, 1994-96, 14’

FILM

21:45


Le réalisateur John Smith et la compositrice Jocelyn Pook habitaient à l’Est de Londres, au début des années ’90. Expropriations et démolitions pour la construction de l’impopulaire autoroute M11 battaient alors leur plein. Dans la tradition du documentaire radical, ils immortalisèrent ensemble la destruction de leur quartier et lui rendirent un dernier hommage. Le film au montage libre

reconstruit des histoires à partir de fragments éclatés de sons et d’images, relie des réminiscences disparates à des événements contemporains et brouille les limites entre documentaire, film expérimental et fiction. < FR / NL >

Begin jaren ’90 woonde John Smith in Oost-Londen, waar nu de beruchte autosnelweg M11 loopt. In die tijd vonden de onteigeningen en de afbraakwerken

plaats. John Smith legde dit allemaal vast op film, als een geduldig observator met oog voor de esthetiek van de afbraak van een wijk.... Samen met Jocelyn Pook, componiste en eveneens buurtbewoonster, maakte hij “Blight”, een indrukwekkend eerbetoon aan een verdwenen wijk, haar huizen en bewoners...

Willy Wonka & the Chocolate Factory MEL STUART, USA, 1971, 35MM, VO ST FR / OV FR OND, 100’

Pour avoir son content de sucreries, Charlie participe à un concours organisé par le propriétaire de la légendaire chocolaterie (Gene Wilder): 5 tickets d’or sont cachés dans les barres de chocolat Willy Wonka. A la clef: une visite de la mystérieuse usine où travaillent les Oompa Loompa’s. Et une vie de sucreries! Réalisateur de documentaires, Mel Stuart n’a fait que de rares incursions dans le domaine de la fiction. Son premier long métrage, intitulé “If It’s Tuesday, This Must Be Belgium” (“Mardi, c’est la Belgique”), racontait comment un groupe d’Américains moyens effectuait le tour de l’Europe en dix-huit jours! Mais c’est son adaptation de “Charlie et la chocolaterie” qui laissera des traces dans l’imaginaire de plusieurs générations de grands et petits. Comédie musicale étonnante et sarcastique, “Willy Wonka” est pourtant un film maudit. Roald Dahl en était mécontent, l’adaptation n’étant pas tout-à-fait fidèle à la nouvelle originale. Sa sortie en salles fut un vrai bide. Il faudra attendre les années ‘80 pour que ce film devienne culte. A l’heure où Tim Burton annonce qu’il va s’attaquer à un remake (avec Marilyn Manson dans le rôle

de Willy Wonka ?), il est incroyablement difficile de s’en procurer une copie en pellicule. Mais le “PleinOPENair” l’a fait pour vous! Et ce moment magique aura lieu dans un quartier où plânent encore les odeurs de l’ancienne usine Côte d’Or… << FR / NL >

Om aan zijn immense behoefte aan chocolade te voldoen, neemt Sjakie deel aan een wedstrijd georganiseerd door de eigenaar van de legendarische chocoladefabriek (vertolkt door Gene Wilder). Indien hij één van de 5 verborgen gouden wikkels vindt, krijgt hij tezamen met de vier andere gelukkige kindertjes een exclusieve rondleiding in de mysterieuze fabriek. En genoeg chocolade voor de rest van zijn leven!

Mel Stuart is een documentairemaker die enkele langspeelfilms op zijn naam heeft staan. Zijn eerste film heette “If It’s Tuesday, This Must Be Belgium”, over een groep Amerikanen op rondreis in Europa. Maar het is zijn filmversie van de Roald Dahl-klassieker die zijn sporen naliet in de verbeeldingswereld van jong en oud. De Willy Wonka van Mel Stuart is een verbazende en sarcastische muzikale komedie. Nochtans was de film een flop. Roald Dahl was er niet over te spreken, de film week ietwat af van de originele versie. Toen hij uitkwam, was er weinig belangstelling voor. Pas in de jaren ’80 verwierf deze film cultstatus. Net op het moment dat ook Tim Burton zijn versie van Willy Wonka aankondigt (met Marilyn Manson in de hoofdrol naar’ ’t schijnt!), vond PleinOPENair een moeilijk te vinden copie van Willy Wonka, speciaal voor de Zuidwijk waar tot voor enkele jaren die andere befaamde chocoladefabriek zijn heerlijk zoete cacaogeur verspreidde!

Avenue Fonsny - rue de Norv ge / Fonsnylaan - Noorwegenstraat, 1060 Bxl Trams: 3, 55, 90 (Midi / Zuid), 52, 18, 81, 82 (Su de / Zweden)

30.08


Au départ d'une commande de l’université de Rio Grande do Sul pour réaliser une vidéo sur le traitement des déchets, Jorge Furtado a choisi un angle très local comme point de départ d'un scénario étonnant: "J’ai voulu montrer à un visiteur inter-planétaire comment est la Terre". A voir et à revoir sans modération. < FR / NL >

De fetisj-film van Nova! Eigenlijk is deze geniale kortfilm een opdracht aan de universiteit van Rio Grande do Sul om een video te maken over afval. Jorge Furtade koos echter voor het vertelstandpunt van een tomaat die tot bevonden wordt voor de saus. Opdat zelfs een buitenaards wezen, op bezoek op de planeet aarde, begrijpt hoe de economie in elkaar steekt.

ANIMATION

19:30

ROM

CONCERT

Saint-Gilles / Mogador

20:00

Ilha das Flores (L’île aux fleurs) JORGE FURTADO, BRASIL, 1989,

SHORTFILM

21:30

35 MM, VF ST NL/FR V NL OND, 13'

Megacities

FILM

MICHAEL GLAWOGGER, AUSTRIA,1998, 35MM, VO ST FR / OV FR OND, 90’ Comme point de départ, des lieux de vie (rues, gares, décharges, port et manufactures) dans quatre mégalopoles: Mexico (23 millions d’habitants), Bombay (17 millions), New York et Moscou (9 millions). Et comme point d’aboutissement, la collecte cinématographique de douze histoires de (sur)vie… Sans que nous puissions saisir comment Glawogger a rencontré ses personnages et par quelle alchimie leur parole nous est transmise, leurs témoignages se répondent les uns les autres. Ce sont des hommes et des femmes qui mènent leur combat quotidien avec inventivité, esprit et dignité. Tous, ils ont en commun le rêve d’une vie meilleure. Le film invente un style de tournage et de montage propre à chacun d’entre eux, il mêle les séquences documentaires et les séquences rejouées, il va jusqu’à introduire des personnages qui parlent du film terminé. < FR / NL >

In deze tijd waar publieke plaatsen meer en meer tot “niet-plaatsen” herleidt worden, legt de Oostenrijkse regisseur Michael Glawogger ons een verrassende documentaire voor. Twaalf overlevingsverhalen in vier grootsteden: Bombay, Mexico-City, Moskow en New-York. Zonder goed te kunnen begrijpen hoe Glawogger zijn personages heeft ontmoet en waarom ze ons hun verhaal willen (en durven) tonen, lukt het hem om een illusie te scheppen waarin elke getuigenis zijn plaats heeft en onderling verbonden is met de andere. De meeste personages moeten vechten om aan de kost te komen, maar elk van hen heeft zijn eigen strategie uitgestippeld. De essentie van Megacities schuilt in wat ze

beleven en hoe ze werken in deze absurde wereld, hoe de regisseur erin slaagt ze te filmen en te laten vertellen alsof hij er niet naast stond met een camera. Er zijn onvergetelijke beelden van de kippenpotenhandelaar, de Mexicaanse hoer, de Indische kleurpigmentenzever of ook nog de Amerikaanse junkie, die weliswaar shockerend zijn, maar er zijn ook ontroerende beelden waarin personages dansen, over hun dromen vertellen of door een viewer naar Bollywooddansers kijken. Megacities toont hoe groot het aanpassingsvermogen van de mens in deze wereld soms wel kan of moet zijn. En dat de relatie tussen de kijker, camera en personage soms moeilijk of aanvallend is, maakt integraal deel uit waarom dit een “straffe” documentaire is.

21:45

RUE GODECHARLESTRAAT

05.09

ANIMATION

19:30

SHORTFILM

21:30

CONCERT

FANTAZIO

20:00

Crooner techno

La dernière (s)cène BORIS LEHMAN, 1995-2003, BELGIUM, 16MM, VO FR/FR OV, 20’

FILM

21:45


Les dialogues sont tirés de l’Evangile selon St-Jean. Les apôtres sont tous des cinéastes, amis du réalisateur, venus jouer devant la dernière maison restée debout faisant face aux nouveaux bâtiments du Parlement européen. Le film a été tourné en quelques heures, un dimanche matin devant un décor incroyable dans une rue complètement rasée par les promoteurs immobiliers, juste avant l’arrivée de la police.

< FR / NL >

De dialogen komen recht uit het Evangelie volgens de Heilige Johannes. De apostelen zijn filmmakers, vrienden van de regisseur. Het unieke decor is het laatste huis dat nog overeind stond tegenover de nieuwe gebouwen van het Euro-parlement. De laatste scène werd opgenomen in enkele uren, op een zondagochtend, net op tijd voor de komst van de politie…

Blue in the Face (Brooklyn Boogie) WAYNE WANG & PAUL AUSTER, USA, 1995, 35MM, VO ST BIL. / OV TWEET. OND, 85’

Situé au coeur de Brooklyn, le débit de tabac d’Auggie Wren (Harvey Keitel) constitue l’axe autour duquel se croisent plusieurs histoires de vie singulières. C’est l’endroit où l’on vient refaire le monde, échanger tuyaux, potins et anecdotes… Rendez-vous favori des amateurs de cigares, des turfistes, des grandes gueules et des âmes perdues de ce quartier truculent, on y croise Lou Reed, Jim Jarmusch et même Madonna. Parce qu’ils s’étaient tellement plus sur le tournage de “Smoke”, Wayne Wang, Paul Auster et leurs comédiens décidèrent d’enchaîner aussitôt avec la réalisation de “Blue in the Face”, dans le même quartier de New-York. Le tournage dura trois jours et se basa sur quelques saynettes à partir desquelles les acteurs ont improvisé chacun durant dix minutes face à la caméra. Le résultat est la chronique drôle et sensible d’un quartier par ses habitués, un film à la croisée entre documentaire et fiction… < FR / NL >

In hartje Brooklyn vinden we de tabakswinkel van Auggie Wren (Harvey Keitel), waar verschillende levensverhalen elkaar kruisen. Het is de plek waar je plannen smeedt om de wereld te veranderen, waar je je gemoed uitstort, waar je tips, roddels en anekdotes uitwisselt... Favoriete afspraakplek voor kettingrokers, sigarenliefhebbers, gokkers, grote bekken en andere verloren zielen. Je komt er Lou Reed, Jim Jarmusch en zelfs Madonna tegen. Omdat ze er toch allemaal waren voor de opnamen van de film “Smoke” van Wayne Wang, besloten schrijver Paul Auster en zijn vrienden om er nog enkele dagen mee door te gaan. “Blue In The Face” werd in dezelfde wijk in New York opgenomen. De acteurs improviseerden gedurende een tiental minuten, gezicht naar de camera, op basis van enkele sketches. Het resultaat is een grappige en gevoelige kroniek van een wijk en zijn personages, een fictie die wel eens documentaire zou kunnen zijn...

Rue Godecharle ou Chauss e de Wavre / Godecharlestraat of Waversesteenweg, 1050 Bxl ¥ Entr e via coin Ch e de Wavre ou coin rue d Idalie / Ingang via hoek Waversesteenweg of hoek Idaliestraat ¥ Bus: 34, 38, 60, 80, 95, 96 (Parnasse), 34, 80 (Wayenberg)


06.09

ANIMATION

19:30

PITCHO

CONCERT

Hip-hop District 1030

20:00

Deux voisins vivent en harmonie, jusqu’au jour où une fleur pousse sur la frontière de leurs jardins. A qui appartient-elle? Au début ils restent polis, mais les choses s’enveniment… Une animation en pixillation, d’un génie exceptionnel, à la bande son synthétique d’une étrange musicalité.

Twee buren lijken op elkaar en leven in harmonie... tot de dag dat er een bloem op de grens van hun tuintjes groeit. Van wie is de bloem? Eerst zijn ze wat hoffelijk en dan... Dit pareltje van animatie in stop-frame beelden bezit een bijzondere humor en muzikaliteit.

Neighbours

SHORTFILM

NORMAN MAC LAREN, CANADA, 1952,

21:30

16MM, SANS/ZONDER DIAL., 8’

< FR / NL >

Themroc

FILM

21:45

CLAUDE FARALDO, FRANCE, 1973, 16MM, 105’

Avant de se lancer dans le cinéma, Claude Faraldo était livreur. Autodidacte, il a réalisé des films comme “Bof (Anatomie d’un Livreur)”, sur une famille ouvrière qui découvre la paresse et la jouissance. Des films qui ne ressemblent à rien de ce qui s’était vu avant. Et à rien qui ne se soit vu après. Mais ces films sont aujourd’hui enfouis dans des fonds de tiroirs de distributeurs, à peu près invisibles. Adapté d’une pièce qu’il a luimême écrite, “Themroc” provoque une grande secousse: Faraldo s’y laisse aller à une écriture inventive, qui fait constamment semblant de basculer dans l’absurde, pour mieux amener les spectateurs à réagir. Themroc, un ouvier exploité et abruti, bascule un beau matin dans la révolte. Il se transforme en lion têtu et euphorique, s’enfuit de son usine et provoque perturbation et effroi partout où il passe. Ainsi commence l’odyssée de Themroc, une fable impitoyable qui se passe - fort bien - de dia-

logues. Michel Piccoli et l’équipe du Café de la Gare (Romain Bouteille, Miou-Miou, Coluche, Patrick Dewaere…) n’y font en effet que grogner, rugir, glousser ou parler un langage inventé. “Themroc” est un poême barbare. Un film drôle et inquiétant, qui s’en prend à la société de consommation et chante avec humour le retour à un état de nature… < FR / NL >

Voordat hij films maakte, was Claude Faraldo leverancier. Hij is een echte autodidact die films maakte als “Bof (anatomie d’un livreur)”, over een arbeidersfamilie die de genoegens des levens ontdekt. Absoluut unieke, originele en eigenzinnige films, zoals ze voorheen en daarna nooit gemaakt werden. Maar net die films zijn nu veilig opgeborgen in de laden van de filmverdelers, en worden amper nog vertoond. Themroc is de naam van een uitgebuitte en afgestompte arbeider die op een mooie dag in opstand komt. Hij wordt een brullende en koppige leeuw die uit zijn fabriek ontsnapt en overal waar hij langskomt een warboel achterlaat. De odyssee van Themroc is een hardvochtige fabel zonder dialogen. Michel Piccoli en zijn bende (Romain Bouteille, Miou-Miou, Coluche, Patrick Dewaere...) grommen, brullen, kirren of praten in een ingebeelde taal. “Themroc” is gebaseerd op een stuk dat Faraldo zelf schreef. Het inventieve scenario neigt constant naar het absurde. Uiterst grappig allemaal, maar ook een onrustwekkende kritiek op de consumptiemaatschappij en een pleidooi voor de terugkeer naar een meer natuurlijke staat...

WAT ALS HET PIJPENSTELEN REGENT…

EN CAS DE MAUVAIS TEMPS… Sachez-le: non, non, et puis non, nous ne serons pas effrayés par quelques gouttes de pluie. A moins d'un déluge, les concerts ne seront pas annulés (une tente couvre les musiciens… prenez votre parapluie, au cas où!). Mais si le ciel s'assombrirait outre

mesure et s'il n'était plus question d'une pluie passagère mais d'une tempête, alors la projection de film serait annulée et se déroulerait le dimanche de la même semaine, dans la salle du Nova (soit les dimanches 17/8, 24/8, 31/8, 7/9). Et c'est encore gratuit.

Wat als het pijpenstelen regent of een windhoos ons scherm wegblaast? Gaat PleinOPENair dan toch door? We doen ons uiterste best om de concerten toch plaats te laten vinden. Maar voorzie je ingeval van ongunstige meteorologische omstandi-

gheden van een windjack, paraplu en rubberlaarzen. Indien de weergoden echt niet mee willen, worden de films de zondag van hetzelfde weekend (dus 17/8, 24/8, 31/8 en 7/9) vertoond in Cinema Nova, om 20u... Gratis inkom vanzelfsprekend!

#1

#2

#3

#4

CITE ADMINISTRATIVE

T MOERASKE

RUE GODECHARLE STRAAT

RIJKSADMINISTRATIEF CENTRUM - 1000 BXL

1140 BXL

ZUIDWIJK QUARTIER MIDI

15.08

22.08

29.08

05.09

20:00

CONCERT: FELIX KUBIN

20:00

CONCERT: LUSTROlustre

20:00

CONCERT: DUSMINGUET

20:00

CONCERT: FANTAZIO

21:30

SHORT: OCCUPIED

21:30

SHORT: BLOWUP & BNA-BBOT

21:30

SHORT: BLIGHT

21:30

SHORT: LA DERNIÈRE (S)CÈNE

24:00

PERFORMANCE: OGINO KNAUSS

1050 BXL

1060 BXL

FILM: WHERE THE GREEN

FILM: SCHIZOPOLIS

FILM: WILLY WONKA & THE

ANTS DREAM

FILM: BLUE IN THE FACE

CHOCOLATE FACTORY

16.08

23.08

30.08

06.09

20:00

CONCERT: DOMGUÈ

20:00

CONCERT: STEVIE WISHART

20:00

CONCERT: ROM

20:00

CONCERT: PITCHO

21:30

SHORT: SONATE À BRUXELLES

21:30

SHORT: LIVE SOUNDTRACK

21:30

SHORT: ILHA DAS FLORES

21:30

SHORT: NEIGHBOURS

FILM: THE FOUNTAINHEAD

FILM: OTESANEK

FILM: MEGACITIES

FILM: THEMROC

PleinOPENair2003 - GRATIS - GRATUIT - info: www.nova-cinema.com NOVA 3 rue Arenbergstraat, 1000 Bxl. T&F 02/511.24.77. • CITY MINE(D) Zaterdagplein 13 Pl. du Samedi, 1000 Bxl. T 02/779.59.00 • PleinOPENteam: Aki, Antoine, Arnaud, Arno, Aurélie, Bachy, Benjamin, Caro, Cécile, Céline, Christophe, Claire, Claire-Marie, Daniel, David, Denis, Dirk, Dominik, Doudou, Elisabeth, Ellen, Erick, Fabien, Florence, François, Fried, Gérald, Guillaume, Gwen, Ivan, Ingo, Jean-Louis, Johan, Katia, Kris, Koen, Laurent, Lorenzo, Luca, Marie, Marie-Eve, Mathias, Nico, Nicolas, Philippe Brrr, Patrick, Peb, Régis, Rudy, Sandra, Sandrine, Sara, Sarah, Seth, Tamara, Thierry, Titanne, Toon, Tom, Vincent, Virginia, Wim, Yacine, etc.• AVEC LE SOUTIEN DE / MET DE STEUN VAN Commission communautaire française (Politique générale), Région de BruxellesCapitale / Brussels Hoofdstedelijke Gewest (Nationale uitstraling), Ville de Bruxelles / Stad Brussel (Schepen van cultuur), Vlaamse Gemeenschap (Film), Vlaamse Gemeenschapscommissie (Cultuur) • MERCI À / MET DANK AAN Les comités de quartier et partenaires locaux / wijkcomités en lokale partners, Antenne de Quartier Midi / Wijkantenne Zuid, Beursschouwburg, BNA BBOT, Bral, Brukselbinnenstebuiten, Commission de l'environnement de Bruxelles et environs / Milieucommissie Brussel en omgeving, les Communes de / de Gemeenten Bruxelles / Brussel, d'Evere / Evere, de Saint-Gilles / Sint-Gillis et d'Ixelles / Elsene, Françoise Cathala, Chris Ceustermans, Annick Deville, diSturb, Docip, Eurobalken, Fabrice (Artbag), Fama Film, Paul Geens, Kokkerellen, Magasin 4, Christophe Raes, Régie Fédéral des bâtiments / Federale Regie der Gebouwen, Renovas, Shin, Steven Soderbergh, Soficom, Les Tartes de Françoise, Paul Thiltges, Valérie Vanhoutvinck, etc. PHOTOS / FOTO’S BlowUp, Milena Strange (http://ibelgique.ifrance.com/strange-milena), Patrick Van Roy, etc. • ED. RESP. / V.U. : Auggie Wren, Schildknaapstraat 65 rue de l'Ecuyer 1000 Bxl.

DOCIP Cellebroerstraat / Rue des Alexiens 16b2 1000 bruxel. T. 02546 08 20

RIJKSADMINISTRATIEF CENTRUM 1000 BXL

Recommend Documents