Redactie. Medewerkers. Lay-out

Redactie Hilde Dengis, Myriam Neves, Annick Van Petegem, Maryleen Verhavert

Medewerkers Judith Dammekens, Lotte Demuydt, Lut Deschamps, Françoise Feys, Hilde Ghysen, Lieze Heylen, Wim Heylen, Annelies Hiele, Ilka Joly, Kaat Medland, Liesbeth Neefs, Katleen Poppe, Jan Royackers, Anja Van den Broeck, Els Van Meerbeek

Lay-out Annick Van Petegem, Maryleen Verhavert

2

Paridaensinfo 2 - april 2012

In dit nummer Vastenactie in beeld

2

In dit nummer

3

De opname van de clip voor Artsen Zonder Vakantie

4

Editoriaal

5

Nieuws van het ouderfront

6

Kerstbezinning eerste jaar

7

Nieuwjaarsgala

8

Tweede jaar op sportdag

9

Inclusieproject in derde humane

11

Het vierde jaar in Antwerpen

12

Brusseldag voor het vijfde jaar

14

Zesde jaar moderne talen naar Keulen

17

Interview met een minister

18

Soirée culturée

19

Paridaens Peer Mediation

21

Minionderneming Magnefiek

23

Ons vastenproject

25

Activiteitenkalender

26

Personalia van de oud-leerlingenbond

28

Een oud-leerling op de praatstoel

29


3

4


Beste ouders Als het trimester op zijn einde loopt, krijgt u van ons traditiegetrouw wat lectuur. We brengen graag verslag uit over een aantal extra-activiteiten van de voorbije maanden. Het volledige overzicht vindt u in de activiteitenkalender verder in dit boekje. Wie online leest kan via links naar de website nog wat extra informatie krijgen. Bij de projecten of bij in de media vindt u nog een paar fijne initiatieven die in dit boekje niet opgenomen zijn. Ook in de schoolkrant ParCour staat heel wat interessant leesvoer. Op de infoavond voor toekomstige eerstejaars (op 7 maart) mochten we ruim 180 kinderen en bijna dubbel zo veel ouders verwelkomen. Leraren en meters en peters van de eerstejaars maakten de kinderen op een speelse manier wegwijs in het secundair onderwijs, terwijl de directie de ouders een zo compleet mogelijk beeld van de schoolvisie en schoolwerking probeerde te geven. Een weekje later kwamen heel wat ouders van leerlingen uit het 1 ste, 2de en 4de jaar informatie opdoen over de studiekeuzemogelijkheden op school. Hun kinderen staan immers voor een belangrijk keuzemoment in hun studieloopbaan. Ook zij kregen de voorbije weken uitgebreid info tijdens een studiekeuzeles. Het tweede trimester sluiten we af met een examenreeks en … op 30 maart een miniconcert van Bart Peeters. Want - u raadde het misschien al bij het zien van de foto’s op pagina 4 - het mooie filmpje van onze leerlingen behaalde ook nu weer de eerste plaats in de Clip Cup van Artsen Zonder Vakantie. De paasvakantie is dus meer dan welkom, zeker na de emotioneel zware dagen na het busongeval in Sierre. Heel veel leerlingen en leraren hebben immers een band met Sint-Lambertus, slachtoffers of hun familie. Het deed ons allemaal stilstaan bij de broosheid van het leven en de vreselijke gevolgen van één zware klap voor tientallen families. We wensen u allen een zalig Paasfeest en een paar zonnige en rustgevende dagen.

Annick Van Petegem, Ingrid Donceel en Maryleen Verhavert, directieteam Paridaensinfo 2 - april 2012

5

Op 1 juni organiseerde de ouderraad van Paridaens een denkcafé voor de Leuvense Katholieke Scholen aan de Dijle. Dr. Anja Van den Broeck sprak er over ‘Motiveren kan je leren: een perspectief vanuit de Zelf-Determinatie theorie’. De voorzitter van onze ouderraad, de heer Karl Verfaillie, vroeg aan mevrouw Van den Broeck om een tekstje te schrijven waarmee de ouders die niet aanwezig waren toch een beetje aan te slag kunnen. Succes ermee! Hoe was het vandaag? Hoe voelde u zich vandaag? Op uw werk? Thuis? In uw vrije tijd? Kon u dingen doen waar u ten volle achter staat? Of moest u taken afwerken die u met tegengoesting op u neemt? Was u omringd door mensen die om u geven? Die klaar staan voor een korte babbel of een luisterend oor bieden? En was u goed in wat u deed? Wist u wat er van u verwacht werd en had u het gevoel dat u met al uw talenten aan die verwachtingen kon voldoen? Voelde u zich dus Autonoom, Betrokken en Competent, zoals wordt gesteld in het ABC van de Zelf-Determinatie theorie? Deze theorie is de meest recente wetenschappelijke motivatietheorie. Ze stelt dat mensen optimaal functioneren wanneer ze deze drie behoeften vervuld zien, net zoals u beter lichamelijk functioneert wanneer u voldoende en goed eet, slaapt,... En uw zoon of dochter? Hoe zit het ABC van uw kind? Heeft uw kind het gevoel dingen te doen die de moeite zijn om met volle goesting aan te pakken? Hoort hij/zij erbij, thuis en op school? En mag uw kind doen waar het goed in is? Stap voor stap groeien en steeds moeilijkere dingen doen? Hoe vaak staat u stil bij het ABC van uw kind? En wilt u de uitdaging aangaan om er elke dag even oog voor te hebben? Er is geen mooier cadeau om te geven! Anja Van den Broeck

6


Op vrijdag 23 december kwamen de leerlingen van het eerste jaar vol verwachting naar school. De allereerste examenperiode in het secundair onderwijs was net achter de rug en iedereen was overduidelijk benieuwd naar zijn resultaten. Op school startte de dag met een kerstbezinning. Alle leerlingen zaten gezellig dicht bij mekaar om naar het verhaal van mevrouw Van Oosterwijck te luisteren. Niet iedereen heeft het even goed op deze wereldbol; een feit om even bij stil te staan. De kerstbezinning werd afgesloten met een kerstwens voor iedereen. Na het meedelen van de rapportcijfers en het leerlingencontact kon de kerstvakantie beginnen…

Katleen Poppe, klassenleraar


7

Op vrijdag 13 januari veranderde onze oude feestzaal even in een feestpaleis. Het is ondertussen traditie geworden: de eerste schoolweek van het nieuwe jaar is er een nieuwjaarsgala! De leerlingen van het eerste jaar hadden hun uiterste best gedaan om zich feestelijk te kleden. Alles werd uit de kast gehaald om 2012 goed in te zetten. Daar hoort uiteraard een groepsfoto bij en dus passeerden alle klassen voor de lens van mevrouw Van Keymolen voor een mooie foto als herinnering. Na de nieuwjaarsbrief van de klassenleraren kon het feest pas echt beginnen. Alle leerlingen stoven op de dansvloer en ook de meters en peters van het eerste jaar kwamen mee dansen. Achteraan in de zaal stonden grote tafels met knabbels en drankjes. Leuke muziek, een natje en een droogje… een perfecte combinatie voor een geslaagd feest. In het eerste jaar kan 2012 alvast niet meer stuk!

Katleen Poppe, klassenleraar

8


Onze tweedejaars hebben de krokusvakantie actief ingezet. Op vrijdag 17 februari zetten ze hun sportiefste beentje voor op de jaarlijkse sportdag. We hadden een doorschuifsysteem uitgedokterd, de leerlingen konden dus kennismaken met diverse sporten. Ook de leraren hadden zin om mee te sporten. Enkele misverstanden over bepaalde sporten werden opgehelderd: zo bleek een lesje zumba veel intensiever te zijn dan een gewone dansles. Op het ritme van opzwepende beats werden verschillende choreografieën aangeleerd. En tijdens het kickboksen ontdekten we dat deze sport veel meer techniek vereist dan gedacht. Dansprogramma’s zijn heel populair bij jongeren en het sportaanbod sloot daarbij aan. Er werd een breakdancer uitgenodigd, die de leerlingen trakteerde op enkele spectaculaire moves. Daarna kregen ze een initiatie breakdance. De leraren keken met open mond toe en waren verbaasd over zoveel lenigheid. De workshop rope skipping was best vermoeiend. Wie denkt dat rope skipping gelijk staat aan touwtjespringen heeft het mis. Bij rope skipping spelen kracht, acrobatie en uithoudingsvermogen een rol. Niet alleen meisjes konden deze sport wel smaken, ook onze jongens gaven het beste van zichzelf. Er werd individueel gesprongen, maar bij sommige oefeningen werd de hele klas uitgedaagd om tegelijk in één groot touw te springen. Samenwerken was hier de boodschap. De meeste leerlingen hadden de technieken van badminton en voetbal al aardig onder de knie. Bij deze sporten kon er dan ook snel overgegaan worden tot het spelen van spannende wedstrijden. De leerkrachten moedigden hun team aan vanaf de zijlijn. Mevrouw Sellekaerts nam foto’s van onze sportlui in volle actie. Tijdens de initiatie zelfverdediging oefenden we heel wat bewegingen in die van pas kunnen komen in bedreigende situaties. We stapten weer wat zelfzekerder de gymzaal uit. Lenige tweedejaars konden zich helemaal uitleven op de air-trek. De air-trek is een soort springkasteel waarop acrobatische sprongen uitgevoerd kunnen worden. De leerlingen konden zich volledig uitleven. We zagen indrukwekkende salto’s, tuimelingen en duosprongen.


9

Het was leuk om eens een andere kant van onze leerlingen te zien en we stelden vast dat er heel wat sporttalent aanwezig is in het tweede jaar. En ook de leerlingen leerden elkaar op een andere manier kennen, wat de klassfeer positief beïnvloedt. Er werd gezweet, gelachen en enthousiast gesport. We kunnen dus besluiten dat het hoofddoel bereikt is: leerlingen laten ervaren dat (samen) sporten fun is. En wie weet heeft iemand na deze dag de smaak te pakken gekregen. Dat kunnen we alleen maar aanmoedigen onder de leuze: als het kriebelt, moet je sporten. Ilka Joly, leraar L.O.

10


Daar vertrokken we dan… Toch wel spannend… Hoe zouden zij reageren? Mogen wij hen aanraken? Wat moeten wij doen als ze een woedeaanval krijgen?... ‘Zij’ zijn 17 leerlingen met een mentale achterstand van Ter Bank - tussen 15 en 22 jaar. ‘Wij’ zijn 29 leerlingen van 3D en 3F, Humane Wetenschappen, van Paridaens van 14-15 jaar. Al onze vragen werden vanzelf beantwoord door de twee superleuke dagen die we tijdens onze uitwisseling in de maand februari mochten beleven. Zij hebben ons veel geleerd, hun enthousiasme werkte aanstekelijk: Frederik, die alles wilde meedoen en ons telkens deed lachen Ken, die ons een knipoogje gaf als hij het goed vond Farid, die van blijdschap in zijn handen klapte in de rolstoel op de schaatsbaan Evelien, die met fierheid haar school toonde Bjorn met zijn voetbaltruitje Xavier, die luid meezong met de Clouseauliedjes Bram met zijn Disneyfilms Marie, die ons allemaal gek noemde Elise met haar mopjes, … Zij waren geweldig. Wij hebben veel van hen geleerd. Hilde Ghysen, leraar gedragswetenschappen


11

Humanist Lodovico Guicciardini schreef medio 16de eeuw over Antwerpen: “Nergens ter wereld zijn vreemdelingen in hun handel en wandel zo vrij als in Antwerpen, met het gevolg dat hier mensen van allerlei slag en nationaliteiten wonen en dat je er ongelooflijk veel verschillende talen hoort spreken”. Waren onze vierdejaars ‘vreemdelingen’ in Antwerpen? Dat hangt ervan af. Is alles wat van buiten ’t Stad komt - van de parking dus - vreemd? Zoals elk schooljaar viel op hoe weinig jonge Leuvenaars al het historische Antwerpse stadscentrum hadden bezocht - of van de platgetreden paden van de Meir waren afgeweken. Waren onze vierdejaars ‘in hun handel en wandel zo vrij’? Dat hing af van het (tweeledige) programma, dat zij klasoverschrijdend afwerkten. Enerzijds was er een stadswandeling. De leerlingen verwerkten, gedeeltelijk naar eigen interesse, een vooraf bepaald aantal opdrachten uit de excursiebundel. Deze bracht hen langs ’t Steen en de Groenplaats en in het Rubenshuis, de Diamantwijk, het Vleeshuis, het Rockoxhuis, het Prinsenhof, de Joodse buurt, de Vlaeykensgang... Sommigen ondernamen een fotozoektocht naar standbeelden, of zochten de Nieuwe Beurs. Ook de obligate Grote Markt kon niet ontbreken. De leerlingen brachten anderzijds een bezoek aan de Onze-LieveVrouwekathedraal en het Plantin-Moretusmuseum. Ook hier garandeerde de excursiebundel een niet aflatende aandacht - of zeker een streven in die richting. In het Plantin-Moretusmuseum werden de leerlingen, onder leiding van een stadsgids, ondergedompeld in de ontwikkelingsgeschiedenis van de boekdrukkunst in het Westen. Bovendien kregen zij inzicht in het rijkelijke 16de eeuwse patriciërsleven. Hopelijk kregen de leerlingen - alleen al door het besef dat onze bliksemsnelle communicatie geen evidentie is - waardering voor de creatieve kracht waarmee toenmalige samenlevingen uitdagingen aanpakten. Het Plantin-Moretusmuseum leert ook dat de culturele ontwikkeling van onze gewesten een regio-overschrijdende betekenis had. Dankzij/door drukkerij Plantijn werden bijvoorbeeld renaissancistische en contrareformatorische ideeën

12


op grote schaal verspreid. Antwerpen vormt duidelijk de geknipte bestemming voor vierdejaars. Verschillende facetten van de westerse nieuwe tijd zijn er te ontdekken. De gebruikte excursieformule biedt de leerlingen een gevarieerde mix van profaan en religieus cultureel erfgoed. Wie zich onderdompelt in het culturele en economische verhaal van Antwerpen, beseft al snel dat het verleden er doorleeft. De haven is vandaag de op één na grootste van Europa. De stad vervult nog altijd een hubfunctie. Antwerpen is nog steeds een multiculturele melting pot. De Antwerpse schilderkunst trekt nog steeds bewonderaars uit alle continenten. Antwerpen was en is geen stad als een andere. ‘t Stad speelde honderden jaren geleden een leidende rol in het economische en culturele leven, en doet dat vandaag nog steeds. Wim Heylen, leraar geschiedenis


13

Vrijdag 27 januari 2012 was het weer zover: de ‘traditionele’ uitstap naar Brussel voor de vijfdes. Vast op het programma stond een bezoek aan het federale parlement. De leerlingen verdiepten er hun kennis van de wetgevende materie van de federale overheid. Ze konden er neerstrijken in de groene (Kamer) en de rode (Senaat) zitjes en zich even inleven in de rol van ‘verkozene van het volk’. Daarnaast kregen ze een keuzeprogramma aangereikt. Ze konden opteren voor vier verschillende programma’s: een bezoek aan de vaste tentoonstelling over de geschiedenis van het boek in de Albertina bibliotheek, een ‘historische’ wandeling door Brussel gegidst door de geschiedenisleraren, een bezoek aan de Nationale Bank van België en tenslotte een geleide wandeling gewijd aan Victor Horta. Om het vakoverschrijdende aspect in de verf te zetten waren enkele gidsbeurten in het Frans.

De leerlingen maakten een ‘ervaringsverslag’ van deze dag. We plukken er enkele passages uit.

Hortawandeling, de koude hield ons niet tegen! Toen we met de bus aankwamen op het Paleizenplein, verzamelden de groepjes voor de verschillende keuzeactiviteiten. Ik had gekozen voor de Hortawandeling. We gingen samen met mevrouw Knopper naar de ingang van het Belle Vue, waar we hadden afgesproken met de gids. Bij nader inzien was 14


de gids dat vergeten en moesten we nog een uur wachten in de kou. Gelukkig ontdekten we snel dat er vlakbij een gratis fototentoonstelling was over migratie. Daar konden we rustig rondkijken en opwarmen. Uiteindelijk duurde de wandeling een klein uurtje. We gingen eerst naar het Muziekinstrumentenmuseum, waar de gids ons uitleg gaf over de kunststroming waartoe Horta behoorde: Art Nouveau. Daar werd mijn eerste vraag “Wat zijn de typische kenmerken van Horta?” beantwoord. Horta gebruikte veel metalen constructies, waardoor er geen draagmuren meer nodig waren. Deze constructies versierde hij, zodat het geen koude indruk maakte. Het MIM is een heel duidelijk voorbeeld en is zowel buiten als binnen heel mooi afgewerkt. De gids gaf ons na zijn uitleg een beetje tijd om rond te kijken. Daarna stapten we langs de Kunstberg naar beneden richting Centraal Station. We ontdekten dat een deel van het station aan Horta is opgedragen. Daar werd mijn tweede vraag beantwoord: hij is in Gent geboren maar zoals zijn naam verraadt kwamen zijn ouders uit Parijs. Na deze uitleg mochten wij onze gang gaan en een middagje Brussel ontdekken.

Het Parlement, meer dan alleen een gebouw van de overheid Na de middagpauze gingen we naar het federale parlement. Het was veel groter en mooier dan ik verwachtte. Het was omheind en voorzien van bewaking. Toen we in de hal stonden, werd ik overweldigd door de grote ruimte. Langs beide kanten was er een grote trap; een groene en een rode. Ik vond het heel mooi dat het gebouw heel symmetrisch was opgebouwd. Eerst gingen we de rode trap op; die ging naar de Senaat. We kwamen binnen in een grote halfcirkelvormige zaal die ook symmetrisch was opgebouwd. Daar werd de werking van de Senaat uitgelegd. Er werd duidelijk wat de rol van de Senaat was voor België en Europa. Daarna ging onze aandacht naar de schilderijen aan de zijkanten. Ze kwamen tot aan het plafond. Vervolgens gingen we naar de groene kant, de Kamer. Die ruimte was bijna identiek aan de Senaat, behalve de kleur. Er hing een immens schilderij van Napoleon en Paridaensinfo 2 - april 2012

15

ook het Belgisch motto ‘Eendracht maakt macht / L’union fait la force’. De gids was zeer vriendelijk en stond open voor alle vragen. Achteraf kwam Peter Van Rompuy, zoon van Herman Van Rompuy, vertellen over zijn job. Hij legde alles op een leuke manier uit en maakte zo nu en dan grapjes. Hij gaf ook kort en bondig zijn visie op politiek en zijn standpunten. Ik vond het zeer interessant om die informatie te krijgen van een jonge politicus. Daardoor luisterden we allemaal heel geboeid. De Albertinabibliotheek Een Franstalige gids gaf ons een rondleiding doorheen bepaalde kamers van de bibliotheek. Zij wist ons de geschiedenis van het papier en de pen te vertellen en liet ons ook enkele originele werken van Victor Hugo zien, onder andere ‘Les Misérables’. In het museum lag ook een steen waar je heel goed het spijkerschrift in kon herkennen. Dat vond ik persoonlijk heel indrukwekkend. Ook zagen we het kleinste boekje van de wereld, een minibijbel. Het was amper leesbaar en maar enkele milimeter groot en dik. Lieze Heylen en Lotte Demuydt

16


Onder een pril maar aangenaam lentezonnetje trokken 50 zesdejaars van de richting Moderne Talen op vrijdag 9 maart naar Keulen. In de voormiddag stond een museumbezoek op het programma: het Ludwigmuseum voor de liefhebbers van moderne kunst, het Schokoladenmuseum voor de snoepers, het Römisch-Germanisches museum voor de bewonderaars van het Romeinse verleden. Daarna klim op de toren van de Dom met - na 509 trappen - een prachtig uitzicht op de stad en dan even vrije tijd. In de namiddag verkenden de leerlingen de stad en oefenden ze via allerlei opdrachten de Duitse taal. Ze ervaren dat Duits inderdaad echt gesproken wordt en dat de mensen in Keulen hen ook verstaan! Enkele uitspraken van leerlingen… Ø Leuk dat we vrij konden kiezen welk museum we wilden bezoeken. Ø Een nieuwe cultuurervaring! Ø We hebben ons Duits in de praktijk kunnen oefenen! Ø De stadswandeling was leuk om de sfeer van de stad op te snuiven. Misschien de wandeling wel wat inkorten… Ø We hoorden Duits van ‘echte’ Duitsers. Ø De reis was eigenlijk te kort. Misschien kunnen we 2 dagen gaan? Ø Leuk! Ik ga zeker nog eens terug. Ø Gezellige sfeer aan de Rijn. Ø Relaxte sfeer, typisch voor een Paridaensuitstap! Ø Het interview met een inwoner van Keulen was interessant om doen! Ø De interactie met de inwoners van Keulen maakte de uitstap helemaal af. Ø De uitstap bracht de klas weer een stukje dichter bij elkaar. Lut Deschamps, leraar Duits


17

Anouk Moriau, Elisabeth Pyck en Caroline Van Hulle, drie laatstejaarsstudenten van onze school, zullen dinsdag 28 februari niet gauw vergeten. Voor hun eindwerk over de financieel-economische crisis moesten deze drie dames een interview afnemen van een deskundige. Ze dachten onmiddellijk aan de minister van economie, Johan Vande Lanotte. Nadat ze enthousiast een mailtje hadden gestuurd, konden ze enkel afwachten. Toen er enkele dagen later al meteen een antwoord in hun mailbox verscheen, waren ze zeer positief verrast, maar voelden ze tegelijkertijd de stress opkomen. Dinsdag 28 februari was het zo ver en zijn de drie leerlingen met de trein naar Brussel gereisd samen met hun leraar economie mevrouw Van Meerbeek. In Brussel begon de zoektocht naar het kabinet van de minister. Dat leek gemakkelijker gezegd dan gedaan. Na een korte eindsprint kwamen ze, uitgeput en met rood aangelopen gezicht, toch nog op tijd aan in de Kunstlaan. Daar werden ze vriendelijk onthaald in het kantoor van de minister. Gedurende een half uur vuurden de drie leerlingen vragen over de huidige economische crisis af op minister Vande Lanotte, die hen zeer vriendelijk te woord stond. De drie jongeren beseffen dat het geluk aan hun kant stond en dat dit een zeer uitzonderlijke kans was, omdat de minister niet elke week interviews toestaat aan leerlingen. Ze kunnen terugblikken op een spannende en leerrijke schoolopdracht die ze waarschijnlijk nooit meer zullen vergeten. Els Van Meerbeek, leraar economie

18


Woensdag 15 februari, 14 u. Over één uur is het zover: het grootste culturele evenement van Leuven en omstreken zal beginnen. Achter de schermen is de spanning te snijden, iedereen ziet er opperbest uit. Her en der verspreid zie je dansers hun spieren en muzikanten hun stem of instrument opwarmen. We zijn er klaar voor! Dit jaar was er een primeur: de middagvoorstelling. Vroeger werd er enkel ’s avonds een voorstelling geven, maar de voorbije jaren is gebleken dat deze festiviteit meer bezoekers lokte dan onze polyvalente zaal toeliet. Daarom werd er last-minute beslist een tweede voorstelling te organiseren. Dit leverde twee uitverkochte shows op. Al vijf jaar op rij was Soirée Culturée een spektakel van het hoogste niveau. Voor de artiesten van deze zesde editie lag de lat dus hoog. Maar ook deze keer werden de verwachtingen ruim overtroffen. Vele acts waren wel zang of dans, variatie was er genoeg: van klassiek tot hiphop en van de hits die de laatste weken de ultratop overstelpten tot iets minder bekende maar daarom niet minder goede nummers. Luister- en kijkplezier verzekerd! Ook dit jaar stond er weer een enthousiast Soirée Culturée-team van zesdejaars en leraren klaar. Sommigen onder hen zorgden voor ludieke sketches tussen de acts door, anderen leidden alles in goede banen. Van teamwork gesproken! Het is opmerkelijk wat een publiek kan doen met een zaal. De plek waar we anders wekelijks turnles hebben en we op ons gemak wel eens op het podium durven klimmen om de show te stelen, was nu bedolven onder een gordijn van stress. Volleybalnetten maakten plaats voor luxueuze tronen en waar normaal de voetbalgoal staat, kwam nu een muziekinstallatie te staan. De artiesten van dit jaar waren van alle soorten en maten. Zowel de allerjongsten als de anciens kwamen hun talent tonen. Het publiek was laaiend enthousiast over de prachtige acts die ze te zien kregen. De leerlingen van Paridaens haalden het beste uit zichzelf met een mooie show als resultaat. In de pauze werden de gasten in de watten gelegd door de leerlingen van 1C en 1D. Je kon genieten van een hapje en een drankje. De ruimte was iet wat te klein voor de vele toeschouwers, maar we zijn nu eenmaal niet in het Sportpaleis! Wij kijken alvast uit naar de editie(s?) van volgend jaar! Hopelijk ben jij er bij! Annelies Hiele, Judith Dammekens, Liesbeth Neefs Paridaensinfo 2 - april 2012

19

20


Op 12 maart ging het P-team van start in Paridaens. De ‘P’ van dit team staat voor Paridaens, pesten, praten en Peer Mediation. Peer Mediation, of leerlingenbemiddeling, gaat uit van de kracht van oudere leerlingen om te bemiddelen bij conflicten tussen jongere leerlingen.

Oudere leerlingen bezitten heel wat talenten en sociale vaardigheden die ze vaak buitenschools hebben aangescherpt. Vooral jeugdbewegingen, sportclubs en theatergezelschappen blijken broeihaarden te zijn van creativiteit, verantwoordelijkheidszin en inlevingsvermogen. In de zoektocht naar gepaste manieren om anti-sociaal gedrag zoals pesten aan te pakken, werd vroeger reeds gepoogd deze kwaliteiten te benutten. De nog steeds vaak gehanteerde No Blame-methode probeert te vertrekken vanuit het inlevingsvermogen en de empathie van leerlingen met een gepeste. De moderator is hierbij steeds een leerkracht of leerlingenbegeleider. De methode is zeer succesvol in lagere scholen en ook in lagere jaren van het middelbaar onderwijs, zij het in mindere mate. Ze biedt echter geen antwoord op de vaststelling dat leerlingen die het meest pesten (11 tot 14-jarigen), vaak juist het minst empathisch vermogen Paridaensinfo 2 - april 2012

21

bezitten. Het gegeven dat zij vaak wel veel leren van rolmodellen en door confrontatie met zichzelf, wordt bij klassieke methodes dan weer genegeerd. Bij Peer Mediation behouden oudere leerlingen de neutrale, modererende rol. Zij hebben geen straffende bevoegdheid, en de deelname aan hun gesprekken is volledig vrijblijvend. Jongere leerlingen moeten dus niet ingaan op hun uitnodigingen. Onderzoek heeft uitgewezen dat dit vrijblijvende karakter juist een grote aantrekkingskracht op de bemiddelaars uitoefent. Het maakt van hen een ideale tussenpersoon tussen jonge leerlingen en leerkrachten of leerlingenbegeleiders, op voorwaarde dat ze zich kenbaar maken en zich regelmatig begeven op plaatsen waar hun doelgroep vaak komt. Vandaar dat vanaf nu elke middag enkele leden van het P-team permanentie hebben op de speelplaats. Bij elk bemiddelend gesprek zijn minstens 2 leden van het P-team aanwezig. Zo kunnen ze elkaar perfect aanvullen. Het P-team kreeg een opleiding in conflictbemiddeling en zit elke maand samen met een leerlingenbegeleider en/of CLB-verantwoordelijke om constant bij te leren en informatie uit te wisselen. Ook via digitale weg kan een gesprek worden aangevraagd. Elke leerling kan hen bereiken door via Smartschool een bericht te sturen naar ‘P-team’. Dit jaar stapten 10 zeer enthousiaste leerlingen van de derde graad mee in het project. Bij een positieve evaluatie op het einde van het jaar, gaat het project volgend schooljaar al in september van start. Jan Royackers, leerlingenbegeleider

22


Magnefiek is een minionderneming, opgericht als Vlajo-project. Naar eigen zeggen wil Vlajo (Vlaamse Jonge Ondernemingen vzw) “de komende generatie van jongs af aan vertrouwd maken met en aanzetten tot ondernemingszin via initiatieven die een brug slaan tussen onderwijs en bedrijfsleven, voor meer welzijn en welvaart in Vlaanderen”. Leerlingen worden bij het runnen van hun eigen bedrijf geacht een boekhouding bij te houden, een marktonderzoek te doen, verkoopmomenten te houden en aandeelhoudersvergaderingen te organiseren. Zo werd op 15 september Magnefiek geboren. Naomi en Silke (humane wetenschappen), Lisa, Jill, Laura, Juliette, Jacques, Lorien en Benoît (economie) en Kaat (Latijn-moderne talen) vormen een groep enthousiaste collega’s die de onderneming gedurende het hele schooljaar draaiende houden, met begeleiding van mevrouw Van Meerbeek (leerkracht economie) en meneer Bombeke (leerkracht Engels en Nederlands). Onze minionderneming drukt jouw kaartjes op magneten. Visitekaartjes, uitnodigingen, bedankkaartjes, save-datekaartjes, alles wat je maar wenst. Omdat het eindresultaat permanent zichtbaar is op een koelkast of memobord, blijft je boodschap continu onder de aandacht. Bovendien zorgen onze verkopers voor een prachtig gepersonaliseerd ontwerp. Op onze website (www.Magnefiek.be) vind je sjablonen die je verder kunt aanvullen met een gepaste tekst of een leuke foto. Je kunt uiteraard ook zelf aan de slag en kunt ons jouw ontwerp doorsturen. Onze verkopers zullen het bekijken en eventueel bijsturen om te voldoen aan de voorwaar-


23

den gesteld door onze leverancier. Tot slot kun je een uniek ontwerp laten maken dat volledig binnen het thema van de uitnodiging past. Waarom kiezen voor Magnefiek? Veel origineler dan de banale papieren kaartjes. ’t Blijft overal plakken! Mensen zullen je kaartje niet uit het oog verliezen. Gepersonaliseerd ontwerp: onze medewerkers staan te popelen om je verder te helpen. Je mag ook je eigen designs ontwerpen. Magnefiek begeleidt je bij het maken van een gepersonaliseerd ontwerp. Wij staan garant voor klantvriendelijkheid en volgen je bestelling dan ook op de voet! Overtuigd ? Bestellen kan door simpelweg een mailtje te sturen naar [email protected]. Stuur je ons je ontwerp of ontwerpgegevens door? Kaat Medland

24


Op maandag 13 februari werd het startschot gegeven voor onze jaarlijkse vastenactie. Jan Royackers, leraar op onze school, stond ons te woord voor meer tekst en uitleg bij het project van dit jaar. Twee jaar geleden trok hij als vrijwilliger naar Rwanda om daar in een school aan de slag te gaan. Deze school, Ahazaza, staat voor ontzettend grote uitdagingen. Ze krijgt namelijk als volledig onafhankelijke school geen staatssubsidies en moet dus overleven dankzij de opbrengsten van de polyvalente zaal van de school, de schoolboerderij en de giften. Nochtans slaagt ze - als enige in Rwanda - er in om een derde van haar leerlingen helemaal gratis school te laten lopen. De komende twee maanden zullen er allerhande activiteiten plaatsvinden om onze leerlingen te sensibiliseren en geld in te zamelen voor de verdere groei van de school. Zo zal er een voetbaltornooi per graad gehouden worden, een solidaire maaltijd, een sponsorloop voor de eerste graad en een oriëntatieloop voor de tweede graad op de laatste schooldag voor de paasvakantie. Elke graad krijgt een uitdaging. Met deze uitdagingen willen we zowel geld inzamelen als Afrika voorstellen als een continent met een rijke cultuur, een grote verbondenheid met de natuur. We willen ook het belang van onderwijs als grootste kracht voor een geweldloze toekomst in de verf zetten. De eerste graad zal tweehonderd Afrikaanse maskers maken en verkopen. De feestzaal werd de laatste twee weken gebruikt als atelier. De tweede bracht. De de kleuren opgegeven

graad heeft zijn opdracht op 2 maart al tot een goed einde geleerlingen werden massaal verwacht om acht uur ’s ochtends, in van het uniform van Ahazaza, voor Afrikaanse ochtendgym. Het aantal van tweehonderd leerlingen werd met glans gehaald.

De derde graad zal op 16 maart tijdens de middag een Afrikaans feest organiseren volgens vastgelegde criteria. Per geslaagde opdracht geeft onze school 500 euro extra bovenop het eindbedrag. We hopen alvast dat dit alles heel veel beweging zal opleveren op school. En natuurlijk ook dat er een mooi bedrag zal verzameld worden, zodat meneer Royackers en zijn vijf vrienden in juli dat geld kunnen gebruiken om een kleine berg te verzetten: de start van een informaticalokaal, de uitbouw van de vakantiewerking en de opstart van de eerste graad secundair. Wie meer informatie wil over deze bijzondere school, kan terecht op www.ahazaza.org. Paridaensinfo 2 - april 2012

25

Voor iedereen Vastenactie, met o.a. solidaire maaltijd, voetbaltornooi, maskers maken, groet aan de vlag, Afrikaans feest

Eerste jaar Galabal Campagneweekend Damiaanactie (voor vrijwilligers) en Niels Destadsbader op school Filmforum: Oorlogswinter Filmforum: Slumdog Millionair Tweede jaar Sportdag Campagneweekend Damiaanactie (voor vrijwilligers) Filmforum: Oorlogswinter Filmforum: Slumdog Millionair Derde jaar Bezoek aan Abdij van ’t Park Wetenschapspark PASS Campagneweekend Damiaanactie (voor vrijwilligers) Inclusieproject met leerlingen van Ter Bank – leerlingen humane wetenschappen Archeoloog in de klas – leerlingen humane wetenschappen Fantmobiel – drug- en alcoholpreventie Filmforum: Le Gamin au Velo Filmforum: Tambien la Iluvia Vierde jaar Bezoek aan de Sint-Michielskerk Excursie naar Antwerpen Franse chansons Filmforum: Le Gamin au Velo Filmforum: Tambien la Iluvia

26


Vijfde jaar Fablab voor leerlingen wetenschappen Junior college voor leerlingen wiskunde+ Brussel: Federaal parlement en keuze-activiteiten zoals bezoek aan de Albertina bibliotheek, de Nationale bank, wandeling door Brussel met als thema ‘Victor Hugo, Art Nouveau-architect’ of een geschiedkundige wandeling Uitwisseling met leerlingen van het Lycée Martin V in Louvain-laNeuve voor leerlingen MET-vorming Franse chansons Excursie naar Aken voor leerlingen moderne talen Filmforum: Die Fremde

Zesde jaar SID-in Toneel ‘Scherven’ – leerlingen 6D Labopractica bij KU Leuven voor leerlingen wetenschappen Scientists @work voor leerlingen wetenschappelijke vorming Weimar-Buchenwald voor leerlingen humane wetenschappen Excursie naar Keulen voor leerlingen moderne talen Filmforum: Die Fremde Sportieve activiteiten Wist je dat… er in het tweede trimester tijdens de middagpauze hard geoefend werd voor Soirée Culturée? we na de kerstvakantie voor de tweede keer gingen schaatsen met een 35-tal leerlingen? de tweedejaars op sportdag gingen naar Kessel-Lo en daar een initiatie kregen in 7 verschillende sporten? de volleycompetitie in het vijfde en zesdejaar volop bezig is? De winnende klas tegen de leerkrachten mag spelen? de eerste graad op 30 maart zijn loopschoenen aantrekt om zo veel mogelijk ronden te lopen op de atletiekpiste? de tweede graad diezelfde dag een oriëntatieloop doet met hetzelfde goede doel, namelijk zo veel mogelijk centen inzamelen voor Ahazaza? Ilka Joly, leraar L.O. Paridaensinfo 2 - april 2012

27

Geboorten Mattijs, zoontje van Reinhilde Lanoye (6D '98) echtg. Stijn Lambrechts, geboren op 5 oktober 2011 Het is de kleine broer van Arnout.

Ruben, zoontje van Nele Moelans (6B '95) echtg. Bert Rodiers, geboren op 26 oktober 2011 Adres: Pleinstraat 122/0102

3001 HEVERLEE

tel: 0498 57 42 33 (Nele) - 0498 57 42 38 (Bert)

Loïc, zoontje van Sarah Hansen (6B '97) echtg. Wouter Meyvis, geboren op 2 februari 2012 Adres: Piet Reypenslei 46

2640 MORTSEL

HARTELIJK PROFICIAT!

28


Els Defillet 1992 Wetenschappen-Wiskunde 8

Een oud-leerling op de praatstoel Een tijdje geleden stopte Annemie Goyens mij een foldertje toe met de woorden: “Misschien iets voor de oud-leerlingen?”. Een mooi klein foldertje met als titel De Ferme Framboos. Framboos. Een tere vrucht, met een zachtrode kleur en een delicate smaak. Een ferme framboos, een uitzonderlijk mooi exemplaar dus. Als De Ferme Framboos ook nog de naam blijkt te zijn van de ecoboerderij van een oudleerlinge wil ik daar graag meer over weten. Op 16 februari heb ik een afspraak met Els Defillet. Ik zou om twee uur bij haar zijn. Het weer is uitzonderlijk zacht na de vriestemperaturen van de laatste weken. Een beetje een voorsmaakje van de lente. Uitermate geschikt voor een uitstapje naar het liefelijke Sint-Agatha-Rode in het beschermde landschap van de Dijlevallei. De Veeweidestraat 50 is niet moeilijk te vinden en aan het grote hek staat Els mij al op te wachten, geflankeerd door twee vinnige Duitse schepers. De begroeting is hartelijk al herkennen we elkaar niet echt. Heb ik haar nooit in de klas gehad? Misschien alleen in het vierde jaar? Els weet het ook niet meer zo goed. Geschiedenis is trouwens nooit aan haar besteed geweest, zegt ze. Ze zat in een klas met een uitgesproken belangstelling voor wiskunde en wetenschappen. Toch kennen we elkaar ‘van ziens’, en het gesprek komt helemaal op gang als blijkt dat Els de dochter is van oud-leerlinge Gaby Haustraete. Betty Haustraete en Francine Haustraete zijn dus haar tantes. Met Francine zat ik zelf in de klas in de fijne retorica van 1964 en aan de dochter van Francine, Heleen Rijmen, bewaar ik de allerbeste herinneringen. Heleen is in tragische omstandigheden in Afrika gestorven, tijdens een stage als studente bio-ingenieur. Dan ben je een nichtje van Heleen?


29

Inderdaad. Heleen was één jaar ouder dan ik. We hadden veel contact met elkaar en hadden dezelfde soort belangstelling. Allebei in leiding bij de jeugdbeweging, zij bij de scouts, ik bij de chiro. Net als Heleen studeerde ik voor bio-ingenieur, en net als zij wilde ik aanvankelijk mijn kennis later gebruiken om aan ontwikkelingshulp te doen. Ben je bio-ingenieur? Inderdaad, mijn man Jan trouwens ook! Maar toch niet de weg van de ontwikkelingshulp ingeslagen? Neen, om diverse redenen niet. Ik heb mij eerder toegelegd op natuurbescherming en ecologie. Voor mijn verhandeling heb ik een ecohydrologisch onderzoek gedaan in de Vorsendonkputten in Gelrode. Kan je dat nader uitleggen? Het komt erop neer dat ik onderzocht heb welke de oorsprong en de kwaliteit van het water is in dat gebied en ook welke vegetatie er is, om vast te stellen welk het verband is tussen beide. Dat heb ik ook in kaart gebracht. Mijn man, toen nog mijn vriend, had eerder hetzelfde gedaan voor de Dijlevallei. Is het de studie die jullie bij elkaar heeft gebracht? Neen, mijn man is een paar jaar ouder dan ik en we zaten dus niet in hetzelfde jaar. Wij hebben elkaar leren kennen in de Doode Beemde, een natuurgebied in Korbeek-Dijle dat de meeste mensen uit het Leuvense intussen wel weten liggen. In de vakanties en in de vrije tijd hielp ik mee als vrijwilliger bij de beheerswerken. Ook Jan was vrijwilliger en ik kon soms vanuit Leuven met hem meerijden. Zodoende ... Dat lijkt me zeer romantisch! En na de studie? Meteen de boerderij? Na mijn studie heb ik eerst verschillende andere jobs in de natuursector gedaan. Ik heb onder meer gewerkt als ecoloog voor een milieuadviesbureau die studies maakt in opdracht van de overheid. En ik heb ook nog wetenschappelijk onderzoek gedaan in proeftuinen voor witloof. Na een aantal jaren zijn we begonnen met een landbouwbedrijf. Vanwaar de overstap? Bij Jan zit het in de genen. Hij kende het landbouwersleven door van jongs af tijdens de vakanties bij familieleden in West-Vlaanderen te helpen. Het lag voor de hand dat we ons zouden vestigen in de Dijlevallei, waaraan hij erg verknocht is. Zelf was ik ook snel gewonnen voor het landbouwbedrijf, al heb ik het tot nu toe altijd gecombineerd met het lesgeven. Geef je nog les? 30


Ja, ik heb het hele voorbije trimester voltijds natuurkunde gegeven in een school in Tienen. Dat doe ik zeer graag. Ik leg graag iets uit en bovendien heb je bij het lesgeven natuurlijk ook collega’s, en dat mis ik op de boerderij wel een beetje. Ik begrijp niet hoe je het klaar speelt! Het was vorig trimester inderdaad wel wat van het goede te veel. Vergeet niet dat we ook drie jonge kinderen hebben, waaronder een tweeling. Maar ik stel voor dat ik over ons gezin straks meer vertel en dat ik je eerst de boerderij laat zien. Intussen zijn we tot achter het woonhuis gegaan. Met terechte trots toont Els me de nieuwe stal: een enorme houten, originele constructie die goed past in het landschap van zacht glooiende weiden met het Rodebos op de achtergrond. Wat een mooi gebouw! Het doet me denken aan de schuur van de Amish in de film Witness. En hoe past het mooi in het landschap! We willen met ons landbouwbedrijf inderdaad ook aan natuur- en aan landschapsbeheer doen. Het is een van onze belangrijke doelstellingen. Daarom hebben we bijvoorbeeld ook in onze weiden een hoogstamboomgaard aangeplant en in de weide vooraan is een soort moeras waar in de zomer de vossen komen spelen bij valavond. De stal is onze laatste realisatie. We werken stapsgewijs. We zijn begonnen met het klein fruit, dan hebben we het woonhuis gerestaureerd en uitgebreid, vervolgens hebben we de vroegere schuur tot gastenverblijf verbouwd en nu dit dus. Het is meer dan alleen maar een stal. We kunnen er ook al ons materiaal in kwijt, en op de verdieping bouwen we een nieuw verblijf voor onze Poolse fruitplukkers, die ook over een eigen terras zullen beschikken. Het is natuurlijk ook een nieuwe en praktische stal voor onze dieren. Kom, ik zal ze je laten zien. In de stal/schuur maak ik kennis met Jan en met zijn vader. Die laatste komt graag een handje toesteken. Twee sportieve no-nonsense mensen. We staan in het stalgedeelte: één grote open ruimte met een gang over het grootste gedeelte van de lengte. Aan de kant van de koeien heeft de stal een ruime opening naar buiten om licht en lucht te geven. Aan de andere kant van de gang staan de schapen, meer in het donker, maar dus ook beter beschut tegen koude. Nuttig met de vele pasgeboren lammeren. Ze liggen gezellig tegen elkaar aan, met alle mama’s en tantes er veilig omheen. Ook de koeien bewegen vrij binnen hun eigen omheining. Wat een verschil bij mijn jeugd, toen de koeien in de winter de hele tijd vastgebonden waren, elk in een smal hokje! Paridaensinfo 2 - april 2012

31

Inderdaad! Ze werden daar helemaal stijf en stram van. Met onze Limousinrunderen zou dat trouwens niet gaan. Het zijn dieren die erg gesteld zijn op hun bewegingsvrijheid en op het contact met hun soortgenoten. Zodra het lente wordt gaan ze op de wei. Ze hebben voldoende ruimte want we hebben 16 ha weiland in pacht. De dierenarts komt maar één keer per jaar voor de verplichte inentingen en de koeien kalveren op de weide, dus zonder keizersnede zoals dat bij vele rassen tegenwoordig standaardprocedure is. De kalveren zogen bij de moeder en worden niet bijgevoederd met allerlei krachtvoer. We hebben er weinig of geen omkijken naar. Een uitgesproken extensieve veeteelt dus. Is dat met de schapen ook het geval? In zekere zin wel. Het zijn Bleu-du-Maineschapen. Mooie dieren met een lichtgrijze kop. Erg sterk en goed bestand tegen allerlei ziektes. Het enig verschil met de koeien is dat we ze in het vroege voorjaar in de stal laten lammeren. Een ooi moet het liefst in afzondering lammeren en een paar dagen alleen zijn met haar lam. In een grote kudde bestaat immers de kans dat het pasgeboren lam zich te ver van de moeder verwijdert, met als gevolg dat die het lam niet meer herkent en dus weigert het te voeden. Ik begrijp dat de dieren op een gezonde manier gekweekt worden. Kan je dan zeggen dat het om biovlees gaat? Onze dieren worden uiteraard niet met hormonen behandeld en ze leiden een volkomen natuurlijk bestaan. Het vlees wordt luchtdicht verpakt en gemerkt door Veeakker, al een garantie voor kwaliteit. Op elk pak staat ook het merk van het dier zodat het vlees volledig traceerbaar is. Toch kunnen we ons vlees niet de label biovlees geven omdat we in de winter bijvoederen met koolzaadkoeken uit België. Het koolzaad wordt niet volledig biologisch geteeld. Wat zou het alternatief zijn? Sojakoeken afkomstig uit de derde wereld worden erkend als biologisch zuiver, maar daar zijn weer andere bezwaren tegen. De verbouwing van soja gaat ten koste van het regenwoud. Het is volgens ons ook weinig verantwoord voedergewassen te telen op een plaats waar er onvoldoende voedsel is voor de plaatselijke bevolking. Reken daar nog eens het dure en vervuilende vervoer bij. Ik ben er zeker van dat het vlees dat jullie produceren van uitmuntende kwaliteit is. Kan het hier ter plekke worden gekocht?

32


Inderdaad. We hebben altijd vlees in de diepvries, in pakken van elf kg, en we laten bovendien via onze website www.fermeframboos.be ook de slachtmomenten weten aan onze klanten. We verlaten de stal en komen bij een lange rij serres of eerder ‘tunnels’. Wat kweken jullie in de tunnels? Zoals de naam van onze boerderij laat vermoeden, zijn we gespecialiseerd in klein fruit: frambozen, rode bessen, braambessen, stekelbessen, zwarte bessen – cassis – en aardbeien. De tunnels geven de mogelijkheid om de oogst te spreiden en vroege en late teelten te hebben. De vervroegde en verlate teelten worden verwarmd met een stookinstallatie op houtsnippers. De tunnels zijn natuurlijk ook bedoeld als bescherming tegen hagel en hevige regen. Het regenwater vangen we op in een groot reservoir en zo hebben we zo goed als altijd voldoende water om te besproeien. Alleen in een heel droge zomer wil het een enkele keer te kort schieten. Kan je spreken van een bioteelt? We hebben een zeer milieuvriendelijke teelt, die dicht tegen de bioteelt aanleunt. We gebruiken geen pesticiden. We zetten houtwanden rond de tunnels die vol zitten met natuurlijke bestrijders. Lieveheersbeestjes bijvoorbeeld, de natuurlijke vijanden van de bladluis. De houtwanden dragen er meteen ook toe bij om de tunnels beter te integreren in het landschap. We zijn wel van plan om zeer binnenkort de overstap te maken naar de volwaardige bioteelt, ook omdat er veel vraag naar is. Wat zullen jullie dan nog meer moeten doen? Nu zitten de planten in containers die gevuld zijn met veengrond. Die veengrond is prima teelaarde, vruchtbaar en gezond. Toch moeten we van de veengrond af omdat het roofbouw pleegt op de natuur. Het veen geraakt uitgeput, en het duurt letterlijk een eeuwigheid eer het zich herstelt. We moeten dus overstappen naar een cultuur in de volle grond, maar dat is in feite geen groot probleem. En verder moeten we afstappen van het gebruik van kunstmeststoffen en op natuurlijke meststoffen overgaan. Hebben jullie een goede opbrengst? Dat valt mee. In totaal bewerken we twee hectare akkerland. Van de intensieve teelt op zo’n oppervlakte moet je normalerwijze kunnen leven. Een voorbeeld: één tunnel levert drie ton frambozen per seizoen. Met zeven tunnels komen we aan eenentwintig ton per jaar. Geweldig! Met dat brengt ook heel wat werk mee?


33

Zeker. Zelfs in de winter waarin bijvoorbeeld het delicate snoeiwerk gebeurt. Voor het plukken doen we een beroep op een tiental Poolse seizoenplukkers. Niemand uit België wil het nog doen, al hebben we het vaak geprobeerd, zelfs met jobstudenten. Ze vinden het te saai werk, ook al kunnen ze intussen naar muziek luisteren of praten. Moeilijk te begrijpen. De Polen komen graag. Ze komen altijd uit dezelfde twee dorpen en ze keren elk jaar terug. Een van hen heeft intussen in Polen een mooie vaste job maar hij kiest ervoor om tijdens zijn vakantie naar hier te komen om te helpen. Ik kan mij goed voorstellen dat ze zich bij jullie thuis voelen! En is het fruit hier ook te koop? Ja. Het kan tijdens de oogstperiodes op bestelling worden gekocht. We verkopen ook de siropen en de confituren die we zelf maken en sinds kort ook het frambozenbier – een lekker fris aperitief – dat we in samenwerking met een Diestse brouwerij fabriceren. We zullen bovendien ook nog een veldje aanleggen waar kopers hun fruit zelf kunnen plukken, aan een verminderde prijs uiteraard. Dat is een formule waar veel vraag naar is. Ik doe ook een aantal markten per week. Dit jaar waren dat vijf markten. Ik zie in Leuven soms oud-leerkrachten, onder meer mevrouw Annemie Goyens. Een groot gedeelte van het fruit wordt natuurlijk ook naar de veiling gebracht. Een biolabel zal de verkoop nog meer stimuleren. Intussen keren we op onze stappen terug en nu pas merk ik dat er tussen het woonhuis en de stal nog een mooie en ruime woning staat: het gastenverblijf. We gaan door de leuke tuin met speeltuigen voor de kinderen en de petanquebaan en komen langs het zuid- gerichte terras, binnen in de ruime praktische keuken en vandaar in de zonnige woonkamer van het gastenverblijf. Gezellig en smaakvol ingericht, met tv en internetaansluiting. Els legt uit en laat zien. Dit is de vroegere schuur die we hebben omgebouwd tot vakantiewoning. We hebben alles met onze eigen handen gedaan. De vloer van de woonkamer bijvoorbeeld heb ik zelf gelegd. Er zijn vijf ruime kamers en er kunnen tot dertien personen logeren. Elke kamer heeft zijn eigen badkamer en wc en een van de kamers is gemakkelijk toegankelijk voor rolstoelpatiënten. Een familiefeest of een vergadering tot dertig personen kan hier ook georganiseerd worden. Het is dicht bij Leuven en toch ben je in volle natuur, met veel bossen in de onmiddellijke omgeving en met ontelbare wandelmogelijkheden. Samen bestuderen we de grote stafkaart aan de muur. De Dijlevallei is inderdaad een gebied dat meteen een vakantiegevoel geeft, en dat op een

34


boogscheut van de stad. Ik krijg al zin om mijn wandelschoenen aan te trekken! Sprak de folder ook niet van Schoolhoeve? Ja. Er komen regelmatig scholen op bezoek. De kleine kinderen krijgen uitleg over het bedrijf, over de productie van het fruit, over het belang van bijen en hommels bij de bevruchting. Ze kunnen helpen met het voederen van de dieren. De rondleiding voor de groten legt dan weer het accent op de milieuvriendelijke teelt en op het natuur- en landschapsbeheer. Boven ons gastenverblijf is een grote zolder waar de kinderen bij slecht weer kunnen spelen, maar die ook als een klasje is ingericht. Ik zei al dat ik hield van lesgeven en van onderwijs en ik droom ervan dit aspect van ons werk nog meer uit te breiden. Els, ik blijf het herhalen: ik weet niet hoe je het allemaal klaarspeelt! En dat met een gezin erbij! Ja, ik wil je nog absoluut de foto’s van de kinderen tonen. Ik stel voor dat we een kopje thee drinken. We gaan binnen en Els is bedrijvig in de keuken. Ik heb aan de grote tafel plaatsgenomen en ik bewonder haar open en luchtig interieur. Een speelruimte, een grote keuken met eethoek en een zithoek in de vroegere stal waarvan het typisch gewelf is bewaard: knap! Bij een kopje thee bekijken we de foto's van een zelfontworpen kalender. Drie schattige meisjes: Hannah van negen, en de tweeling van vier: Feline en Myrna. Ik zie stralende en blozende snoetjes in de sneeuw, bij de dieren, op vakantie aan zee. Helemaal uit de kunst is een foto van de tweeling aan de piano, met een klad zon op twee identieke blonde kopjes. Het is net alsof ze een quatre-mains aan het spelen zijn. Prachtig! Els, je kinderen zijn een levende reclame voor je gezonde producten! Onze tijd is bijna om. Ik wilde graag nog even naar je schooltijd in Paridaens vragen. Zijn er leerkrachten die je je speciaal herinnert? De allerbeste herinneringen heb ik aan de lessen natuurkunde van mevrouw Yo Van Ham en mevrouw Mieke Haesebrouck. Ze hebben mijn interesse gewekt en mij een grote liefde voor de fysica bijgebracht. Hun lessen waren ook bijzonder goed gestructureerd en duidelijk. En verder ben ik vooral ook mevrouw Els Mathijs zeer dankbaar. Zij heeft mij enorm gestimuleerd om een studie van ingenieur aan te vatten, daar waar ik eerder dacht aan wetenschappen. Toch was mevrouw Mathijs – of was het mevrouw Mieke Soens? – soms lastig op mij omdat ik volgens haar niet voldoende studeerde. Een ‘slimme luierik’ noemde ze mij geregeld, en dat heb ik tijdens de eerste jaren aan de universiteit moeten ondervinden: ik had niet voldoende geleerd Paridaensinfo 2 - april 2012

35

te studeren. Nu ik zelf voor de klas sta, is dat een van de zaken waar ik de nadruk op leg. Ik wil dat mijn leerlingen leren studeren, dat ze hun eigen interesses en mogelijkheden leren kennen en dat ze opgroeien tot evenwichtige mensen. Daar hadden we nog lang over kunnen doorpraten, maar Jan steekt zijn hoofd binnen en vraagt of Els niet vergeet de kinderen van school te halen. Het is vier uur. We nemen afscheid, want ik besef dat de tijd meer dan om is. Bij het buitengaan, vraag ik toch nog even waar de kinderen naar school gaan. Naar Archennes, op een paar kilometer van hier. We wonen op de taalgrens en er is een leuk klein schooltje waar de kinderen goed aarden. Aan de schoolpoort zie ik trouwens geregeld Isabelle Lowyck die ik nog ken van Paridaens en die nu in Pécrot woont. Isabelle heeft kunstgeschiedenis gestudeerd en werkt in Museum M. Mevrouw Jeannine Willemse zal het niet geloven als ze het leest: ik was helemaal geen kei in Frans! Nu heb ik ook klanten van over de taalgrens en de naam van onze boerderij is meteen ook een tweetalig taalspelletje met een knipoog naar Wallonië! Mooie naam! Bedankt, Els! Dikke kus en proficiat! Bij het naar huis rijden door het mooie landschap geniet ik na van mijn bezoek aan De Ferme Framboos en aan Els Defillet: een ferme vrouw! Françoise Feys

36


Redactie. Medewerkers. Lay-out

Recommend Documents