Redactie. Medewerkers. Lay-out

Paridaensinfo 3 - juli 2014

Redactie Annick Van Petegem, Maryleen Verhavert

Medewerkers Brigitte Achten, Catherine Cockx, Wouter Desloovere, Françoise Feys, Heleen Juchtmans, Marie Mertens, Zr. Rosa, Jitte Vandensande, Leen Vermeulen

Lay-out Annick Van Petegem, Maryleen Verhavert

In dit nummer In dit nummer

3

Eindejaarsbal

4

Editoriaal

5

Nieuws van het Ouderfront

6

Afsluiten sociale actie

9

Steroriëntatie in het eerste jaar

11

Tweede jaar naar Tongeren

12

Armoededag in 4F

14

Modern European Parliament

15

Eindejaarsreis naar Berlijn

19

Olympiadenieuws

21

Activiteitenkalender

25

Nieuws van de oud-leerlingenbond

27


3

Op 21 juni namen we op een feestelijke manier afscheid van onze zesdejaars met een galabal in Salons Georges. Dit galabal werd mede mogelijk gemaakt dankzij onze hoofdsponsor KU Leuven. Wij willen KU Leuven langs deze weg nogmaals bedanken voor de steun!

4


Beste ouders Beste lezers Na een bijzonder kort derde trimester krijgt u van ons de laatste ‘Paridaensinfo’ van het schooljaar. We brengen u heel gevarieerde lectuur: een verslag van de activiteiten van de ouderraad, een overzicht van de verschillende initiatieven van de werkgroep ‘Hart voor…’ ten voordele van het Rondoufonds, ervaringsverslagen van de laatste extra-activiteiten van het schooljaar en uitgebreid dagboek van de 25 ste editie van het M(odel)E(uropean)P(arliament) in Leuven. Een enorme organisatie waar een hele ploeg leraren uit Leuven en Diest de schouders onder zetten… met succes. Ze mogen terugblikken op een prachtige week. Het einde van het schooljaar betekent ook het afscheid van de leerlingen van het zesde jaar. Op 24 juni wuifden we 133 zesdejaars in stijl uit. We wensen hen succes toe in hun verdere studies en een heel mooie toekomst… En u weet het intussen allicht ook dat ikzelf op 31 augustus de schoolpoort definitief achter mij dicht trek na heel veel jaren in Paridaens. Klaar voor een nieuwe fase in mijn leven. Ik kijk er naar uit en tegelijk weet ik ook dat ik de school zal missen: de bruisende energie van de leerlingen, de enthousiaste inzet van de leraren en ondersteunend personeel, de warme contacten met leerlingen, collega’s en ouders, de intense samenwerking in het directieteam en zelfs de oude, krakende gebouwen… Maar ik kan met een gerust hart de vrijgekomen tijd besteden aan heel andere uitdagingen, de school is in goede handen. Mijn twee collega’s van het directieteam blijven op post en mevrouw Ann Henderickx komt het directieteam vervoegen. Ze was al enkele jaren directeur en brengt dus ervaring en eigen inzichten mee die de dynamiek op school zeker levend zullen houden. Mij rest nog alleen u allen te danken voor de vele jaren van mooie samenwerking en u een heerlijke, zonnige vakantie toe te wensen! Annick Van Petegem, directeur


5

Na de examenzittijd van de kerstperiode organiseerde de ouderraad voor de eerstejaars tijdens de lesvrije dagen een opvang- / activiteitendag. Ook na de paasexamens zorgde de ouderraad er voor dat de eerstejaars tijdens de lesvrije dagen met klasgenootjes een leuke dag konden beleven in de Sportoase. En het was weerom een groot succes! Meer dan 50 leerlingen namen deel: afwisselend werd er gezwommen, gedanst en aan muurklimmen gedaan, dit alles onder begeleiding van monitoren van de Sportoase en enkele leden van de ouderraad. Zowel leerlingen als begeleiders genoten van deze ontspannende en actieve dag!

6


Tijdens de oudercontactdagen van het tweede trimester hield de ouderraad een wafelverkoop. De opbrengst zou besteed worden aan iets ‘nuttigs’ voor de leerlingen. In samenspraak met de leerlingenraad werd voor de aankoop van extra picknickbanken geopteerd die net voor de paasvakantie geleverd werden en door de leerlingenraad feestelijk werden ingewijd. De wafelverkoop bracht niet alleen geld in het laatje maar was ook een fijne manier om contacten te leggen met alle ouders.


7

Woensdag 7 mei organiseerde de ouderraad samen met het HeiligeDrievuldigheidscollege en het SintPieterscollege het jaarlijks Denkcafé. Dit jaar werd gekozen voor het thema “Groepsdruk?! Ontsnapt uw kind er ook niet aan?” met als spreker Pedro De Bruyckere. Deze pedagoog en onderzoeker aan de Arteveldehogeschool in Gent kon een goed gevulde zaal boeien aan de hand van vele anekdotes en voorbeelden uit de concrete leefwereld van de aanwezige ouders. Het was een zeer interessante interactieve avond met constructieve gesprekken tussen ouders. Groepsdruk is de basis van jongerencultuur; in het algemeen willen jongeren zich conformeren aan de groep om niet te veel op te vallen. Groepsdruk kan positief zijn bv. wanneer jongeren zich engageren voor een goed doel. Maar groepsdruk kan ook negatief zijn als de druk om te conformeren te groot wordt of wanneer het opgelegde gedrag negatief is bv. wanneer het cool is om lage punten te scoren. Kernvraag is dan hoe hiermee om te gaan en hiervoor gaf Pedro De Bruyckere tips voor de jongere zelf, de ouders en de school. Het is heel belangrijk dat we als ouders samen met onze kinderen nadenken over groepsdruk. Als een jongere iets doet omwille van groepsdruk kan hij zich, al dan niet samen met de ouders, volgende vragen stellen. ”Is dit belangrijk?”, “Geeft het een goed gevoel?”, “Ga ik niet over mijn grenzen?”, “Wil ik dit zelf?”. Indien het antwoord “Nee” is kunnen volgende tips de jongere helpen: zoek medestanders of steun andere medestanders die ook niet meedoen. Vraag hulp aan buitenstaanders. Voor ouders is het goed te beseffen dat ‘slechts’ 20% van de agenda 8

van de waarden van een kind door vrienden wordt gezet, de overige 80% door de ouders. Alle andere volwassenen dienen als toetssteen, als klankbord. Vrienden veranderen dus niet alles bij uw kind maar probeer als ouder wel te achterhalen waarom een bepaalde vriendschap zo belangrijk is. Ook de school kan helpen wanneer een jongere zichzelf niet meer kan zijn. Het belang van luisteren en praten kan onmogelijk worden overschat! Bestuur ouderraad [email protected] Voorzitter: Patricia Bossens-Derynck ([email protected]) Secretaris : Kathleen Buysse-Desmedt ([email protected]) Gaby Moons-Fiddelers ([email protected]) Penningmeester: Etienne Louyest ([email protected]) Paridaensinfo 3 - juli 2014

Ook dit jaar heeft Paridaens zich ingezet voor het goede doel. Team Hart Voor van de leerlingenraad besloot om het Rondoufonds voor Duchenne uit Leuven te steunen. We gingen met veel enthousiasme aan de slag. In het eerste trimester begonnen we met een gezellige kerstmarkt op de dag van het rapport. In het tweede trimester gingen we dan verder met een lerarenverkoop waarbij leraren, ander personeel en zelfs BV’s zich te koop stelden. Picknicken in het stadspark, een grote snoeptaart of een les snijtechnieken van Jeroen Meus, het kon allemaal! Vervolgens was er ook nog een bandjesverkoop met bandjes van het Rondoufonds waarbij de leerlingen zelf ook nog leuke prijzen konden winnen. Dan volgde de wafelverkoop. Wat een topverkoop! We verkochten niet minder dan 2500 dozen wafels. De prijs voor de klas met de meest verkochte wafels ging naar 2J. De klas van mevrouw Sellekaerts werd hiervoor beloond met een gezellige barbecue gesponsord door beenhouwerij Rondou.

Tenslotte vond op 17 maart de jaarlijkse solidaire maaltijd plaats. Alweer een succes. Omdat we dit ook aan ons fonds van dit jaar wilden linken konden 10 leerlingen een dessert winnen. Dit was bedoeld om aan te tonen dat de ziekte van Duchenne willekeurig is en dat ze iedereen kan overkomen. Team fuif van de leerlingenraad voegde nog 100 euro toe aan het bedrag. We zijn trots om te zeggen dat we dit jaar zo’n 15 773,82 euro hebben ingezameld. De oprichtster Siona Ven en de peter van het fonds Jeroen Meus namen de cheque in ontvangst in het bijzijn van de pers.


9

Nogmaals een dikke merci aan iedereen die dit mee mogelijk maakte! We kijken er al naar uit om volgend jaar opnieuw aan de slag te gaan voor een nieuw goed doel. Jitte Vandensande, Team ‘Hart voor’ van de leerlingenraad

10


Op dinsdag 27 mei hebben de leerlingen van 1E, 1F, 1G en 1J hun studentenstad onveilig gemaakt tijdens de grote steroriëntatie voor aardrijkskunde. Vertrekkend vanop de centrale locatie (het Hogeschoolplein) moesten de leerlingen op zoek gaan naar vijf van hun eigen leraren die in het stadscentrum verstopt zaten. Hiervoor kregen ze telkens op de centrale locatie een tip door middel van een foto of een cryptische omschrijving. Na elke bezochte locatie moesten ze terug een nieuwe tip komen halen … er werden dus flink wat kilometers gewandeld. Of liever gelopen want die namiddag hielden we het niet helemaal droog. Op elke locatie kregen de dappere leerlingen enkele opdrachten die aansloten bij de lessen bebouwing en bevolking. Naast de locatieopdrachten kregen sommige groepjes ook extra opdrachten zoals het maken van selfies met op de achtergrond de verschillende functies van een stad. Om het groepsgevoel in het eerste jaar nog wat te versterken, werden de groepjes over de klassen heen ingedeeld. Hierdoor kwamen de leerlingen buiten de speeltijden ook eens in contact met hun jaargenoten.

Op het einde van de steroriëntatie was iedereen tevreden over deze praktische inoefening van de geziene leerstof.

Wouter Desloovere, leraar aardrijkskunde Paridaensinfo 3 - juli 2014

11

Wie aan Tongeren denkt, denkt natuurlijk onmiddellijk aan Ambiorix. Overal in de stad zie je verwijzingen naar deze legendarische figuur. Hij werd ooit zelfs vierde in de verkiezing van de grootste Belg. Betekende Ambiorix dan zoveel voor de Belgische geschiedenis of berust de mythe rond deze held op een verzinsel? De leerlingen van het tweede jaar zochten het uit tijdens een bezoek aan de oudste stad van het land. Het beeld van Ambiorix, op de grote markt, werd aan een kritische blik onderworpen. Zag deze held er echt zo uit, of heeft de beeldhouwer vooral zijn verbeelding laten spreken? Om een antwoord te zoeken op onze vragen over de Oude Belgen bezochten we het Gallo-Romeinsmuseum. Daar konden we vol bewondering de vele archeologische vondsten bestuderen en uitleg vragen aan de experten van het museum.

Een bezoek aan de stad zelf mocht uiteraard ook niet ontbreken. De leerlingen van het Paridaensinstituut hadden hiervoor geen gidsen nodig. Gewapend met een wegbeschrijving leidden ze elkaar langs de belangrijkste bezienswaardigheden. In de lessen Nederlands hadden de leerlingen allemaal een gidsbeurt voorbereid die ze dan op een professionele manier voor de rest van de groep naar voren brachten. Sommige opdrachten konden ze niet op voorhand voorbereiden. Ze waren bijgevolg genoodzaakt om rasechte inwoners van Tongeren zelf te zoeken en aan te spreken. Zo 12


werd het een leerrijke, sociale en gevarieerde dag voor iedereen en beschikken we nu over de nodige kennis om een eigen mening te vormen omtrent de bekendste oudste Belg uit de geschiedenis. En we onthouden toch vooral dat Caesar vond dat de Belgen de dappersten waren. Wat hij er ook mee bedoelde… Catherine Cockx, leraar geschiedenis


13

Donderdagnamiddag 22 mei werd 4F ondergedompeld in wat armoede is en hoe organisaties mensen in armoede proberen te ondersteunen. Getuigenissen via een documentaire en een ervaringsdeskundige, Joachim, die enkele vragen kwam beantwoorden in de klas, leerden ons dat armoede meer is dan alleen een financieel probleem. Wie in armoede leeft, loopt heel vaak ook tegen sociale grenzen aan door vooroordelen, gebrekkige scholing, schaamte… Naast deze getuigenissen kwamen ook hulpverleners aan het woord. Sofie werkt in de Meander, een inloophuis voor mensen in armoede vanuit het CAW. Zij legde uit hoe mensen bij hen kunnen komen om een hapje te eten, hun was te doen, deel te nemen aan activiteiten... dit alles uiteraard aan democratische prijzen. Ze benadrukte hoe belangrijk sociaal contact, maar ook aanmoediging en zingeving (vrijwilligerswerk, in een voetbalploeg zitten...) voor mensen in armoede is. Vervolgens gingen we naar het buurthuis van Sint-Maartensdal waar we een rondleiding kregen van Dries. Hij coördineert alle buurthuizen in het Leuvense. In deze buurthuizen worden activiteiten aangeboden aan mensen uit de buurt en vooral aan de mensen uit de sociale woningen van Sint-Maartensdal: hobbyclubs, uitstapjes, praatgroepen om het Nederlands in te oefenen... Hij wees op het belang van samen activiteiten doen waardoor mensen beter geïntegreerd worden in de samenleving. Hij haalde ook de nood aan sociale woningen in een dure stad als Leuven aan. Tot slot brachten we nog een bezoek aan Poverello, waar Francis met veel enthousiasme vertelde over het ontstaan en de werking. Hun belangrijkste activiteit is het aanbieden van goedkope warme maaltijden. Voor deze maaltijden koopt Poverello niets: al hun groenten, kookpotten,... hebben ze gratis gekregen van mensen en organisaties. Dankzij de goede samenwerking van hun vrijwilligers gaat er niets verloren en komt alles bij de mensen in armoede terecht. De armoedenamiddag gaf ons een beter zicht op de armoedeproblematiek maar leerde ons ook hoeveel zinvolle initiatieven er zijn. Deze organisaties hebben de steun van de maatschappij nodig omdat ze mensen in armoede perspectief geven! Heleen Juchtmans, leraar gedragswetenschappen

14


In de derde week van mei namen Myrte Daenen, Annelien Caels, Nargiz Mammadbeyli, Tristan Dewelde, Anse De Sadeleer en ikzelf, deel aan het Model European Parliament, het MEP.

Enkele maanden geleden kwamen enkele vijfdejaars van klas tot klas om ons in te lichten over het verloop van het MEP. Wie zich geroepen voelde om in de huid van een politicus van een land te kruipen en te debatteren kon ‘auditie’ doen. En zo stonden we op een middag met een aantal vierdejaars te popelen voor ons eerste ‘sollicitatiegesprek’ en met veel hoop om te kunnen meedoen. Het was dan ook goed nieuws om te horen dat Anse, die ook in mijn klas zit, en ik mochten meedoen.

weer een nieuwe factor was om uit te kijken naar 11 mei, het begin van het MEP. Toen dan uiteindelijk de week echt begon, was ik toch wel zenuwachtig. We kwamen allemaal samen in het stadhuis in Leuven en na wat gepraat te hebben met de zusterschool, die ook Malta verdedigde, werden we voorgesteld aan onze mede-commissieleden en onze commissievoorzitter. We speelden een teambuildingsspel om Leuven te verkennen (waarbij ik de gids mocht zijn). Ik ging met een goed gevoel slapen; het klikte meteen met mijn gasten, Sofie en Ilse uit Breda en Eindhoven.

De daarop volgende weken zijn we regelmatig samengekomen met onze begeleidende leraren, mevrouw Van Dijck en mevrouw Meulemans. Zij legden ons uit hoe we ons moesten voorbereiden om het kleine landje Malta te verdedigen. We kregen allemaal een commissie toegewezen - in mijn geval industrie en energie - en een onderwerp waarover we zouden debatteren. We zochten informatie op, legden die uit aan onze mede-‘Maltesers’ en verdiepten ons in het doen en laten van Malta. In 2014 zou het MEP plaatsvinden in Leuven en dus moesten we ook gastgezin zijn en vriendelijke gastouders zoeken voor andere MEP’ers uit de rest van Vlaanderen en Noord-Brabant. Ik was super-nieuwsgierig naar mijn gasten, wat Paridaensinfo 3 - juli 2014

15

De eerste dag begon met een plechtige openingsceremonie in de hallen van de KU Leuven waarbij de deelnemende landen werden voorgesteld door de ‘landambassadeur’. Mevrouw Matthys, die dit jaar een groot deel van de organisatie van het MEP op zich nam, verwelkomde ons en een aantal prominenten, zoals Rik Torfs, Marianne Thyssen en zelfs Herman van Rompuy, president van de Europese Unie. Daarna trokken we naar onze locaties om in commissie te debatteren. Onze commissievoorzitter leerde ons het dankwoord (‘Bedankt voor het woord meneer/ mevrouw de (commissie)voorzitter) wat in het begin best wel voor wat problemen zorgde, maar er later helemaal ingedrild zat (het was moeilijk achterwege te laten toen we terug naar school gingen), en hoe we de preambules en clausules moesten opstellen. We werden ook voortdurend in de gaten gehouden door de leden van het presidium - die de algemene vergaderingen voorzaten - en begeleidende leraren. De volgende twee dagen gingen we op die manier door. Dat was voor mij wel de meest leerrijke periode van heel de MEP-week. Maar het was niet een en al werk, de organisatie had ook voor ontspanning gezorgd. Zo gingen we dinsdagavond naar de film, woensdag aten we met onze commissie en donderdag was er een fuif. Donderdag en vrijdag waren er de algemene of plenaire vergaderingen. Daar moesten we allemaal onze resolutie voorstellen. De commissievoorzitter hield een speech, er werden informatieve vragen beantwoord (dat was mijn taak in mijn commissie), er was een pleidooi door een van de commissieleden (de taak van Anse ), de resolutie werd voorgelezen, er waren soms tegenspeeches (die dan gevolgd werden door tegentegenspeeches) of amendementen. Tenslotte was er een open debat gevolgd door een stemming. Toen alle resoluties waren voorgesteld en de landen kritisch hadden gestemd, waren we jammer genoeg al aan de sluitingsceremonie gekomen. Er werd een aantal mensen bedankt en er werden nieuwe commissievoorzitters verkozen (ik ben heel blij daar bij te mogen zijn en volgend jaar weer mee te mogen doen) net zoals een nieuw presidium uit de commissievoorzitters. Daarna nam iedereen met pijn in het hart afscheid en ging iedereen terug naar zijn woonplaats. De MEP-week was een succes. Persoonlijk vond ik het MEP een heel leuke ervaring. Ik heb een goede band opgebouwd met mijn gasten, mijn commissie en met mijn land. Het was ook heel leerrijk (Nargiz: “Ik denk dat dit misschien wel de meest leerrijke week van mijn hele leven is geweest”) en interessant. Heel veel mensen verdienen een dikke dankuwel omdat ze dit mogelijk maakten: mevrouw Matthys en mevrouw Deprez voor de organisatie, mevrouw Van Dijck en mevrouw Meulemans voor de begeleiding. Ook Pieter de Mooij, die ons land begeleidde en Hendrik Cornette, mijn commissievoorzitter, hebben voor mij de MEP-ervaring compleet gemaakt. Marie Mertens, 4C

16



17

18


De hoofdstad van Duitsland is hip! Voor de vijfde keer op rij hadden we dus een reis naar Berlijn voorzien voor 39 laatstejaars die er een weekje in de paasvakantie wilden verblijven. Gelukkig vonden we ook vier ijverige collega’s om ze door de stad te (bege)leiden. Op maandagmorgen was het een drukte van jewelste in Zaventem. We landden nog maar eens op Tegel; een must zolang de nieuwe luchthaven niet klaar is. Met de bus ging het dan dadelijk naar de nummer één van de bezienswaardigheden; aan de Brandenburgse Poort konden we overstappen naar ons hotel.

Al gauw had het voormalige Oost-Berlijn voor ons geen geheimen meer. We maakten kennis met de wieg van Berlijn (de Nikolaiwijk) en de Alexanderplatz en rondden letterlijk af in de koepel van de Reichstag waar we de zon zagen ondergaan. De volgende dag was gewijd aan geschiedenis. In het Joods museum (waarvan we vooral de tuin en de gezichten onthouden – als je erover stapt, gaat het door merg en been) werd natuurlijk de link naar de Nazi’s gelegd. En de geschiedenis daarvan werd dan weer uiteengezet in de ‘Topographie des Terrors’. Na het Holocaust Mahnmal was het tijd voor Potsdamer Platz. Wat voorheen niemandsland was, is nu een druk centrum met winkels en restaurants. Het moet gezegd, we hebben in Berlijn lekker gegeten. De hele wereld lag zo ongeveer op ons bord. Vietnamees, Indisch, Italiaans, Duits, die keukens hebben voor ons geen geheimen meer. Zelfs de ondergrondse locaties werden voor ons ontsloten; in ‘Berliner Unterwelten’ maakten we kennis met schuilkelders uit de Koude Oorlog. Indrukwekkend wat zich allemaal onder een metrostation bevindt… Het interessantste waren toch wel de gidsbeurten van ‘Zeitzeugen’. In de voormalige Stasigevangenis werden we rondgeleid door een ex-gevangene. We krijgen nog steeds kippenvel van zijn horrorverhaal dat hij aan den lijve ondervond. De fietstocht langs de muur werd dan weer geleid door iemand van de ex-DDR. Bij de val van de muur 25 jaar geleden kocht hij als kind eerst kleurpotloden omdat er niet zo veel kleuren voorhanden waren in het socialistisch regime. De kleuren in de stad konden we volop bewonderen in de graffiti-wandeling en op East Side Gallery. Veel groen zagen we ook in Tiergarten en bij de zonnige boottocht. Natuurlijk willen we nog de Berliner Dom vermelden met het prachtige panorama. En we waren ook in het Paridaensinfo 3 - juli 2014

19

Pergamonmuseum, vóór het vijf jaar dicht gaat voor renovatie. Het Olympiastadion bleek niet alleen voor voetbalfans de moeite. De shoppers onder ons vonden hun gading in ‘Häckesche Höfe’ en op de Ku’damm. Zo konden we dan toch een souveniertje meenemen voor het thuisfront. Bij ‘Ampelmann’ kochten we een cadeautje voor de verantwoordelijke leerkracht Agnes De Coster. Hopelijk kan ze er nog veel van genieten, nu ze met pensioen gaat… Berlin, es war total schön, bis nächstes Jahr!

Leen Vermeulen, leraar Duits

20


Zoals elk jaar namen ook dit schooljaar heel wat leerlingen uit de derde graad deel aan één of meerdere van de wetenschapsolympiades.

In november namen 12 leerlingen deel aan de eerste ronde van de chemie-olympiade, in februari 10 aan de fysica-olympiade en zowat evenveel leerlingen aan de biologie-olympiade. Deze on-line testen bestaan enkel uit meerkeuzevragen. Een mooie uitdaging! Verschillende leerlingen stroomden door naar de tweede ronde in de verschillende disciplines. Alexander Baumgartner uit 5 WeWi haalde de finale van de Vlaamse chemie-olympiade. Via een mooie score in de eerste ronde en een puik resultaat in de tweede ronde werd hij een van de 79 finalisten op 10 991 deelnemers. Hij behaalde een prachtige 7de plaats in deze finale. Beloftevol voor volgend schooljaar! Vermeldenswaard is ook dat Alexander bovendien tweede finalist werd in de sterrenkunde-olympiade. Ook in de biologie–olympiade haalde Alexander een supergoed resultaat. Naar Bali kan hij niet, maar als troostprijs kon hij, samen met PeterWilliam en Anneleen uit 6 WeWi, een dagje meelopen met een doctoraatstudent van de KU Leuven. Ook leuk om te vermelden is dat zes van de tien kandidaten voor de biologieolympiade een score haalden die twintig procent hoger lag dan het gemiddelde van 2500 Vlaamse studenten.


21

Dankzij de mooie deelnames van de leerlingen van dit schooljaar, maar ook de vorige jaren, mag onze school voor drie jaar de titel dragen van ‘Olympiadeschool’. KRISTALGROEICOMPETITIE Paridaens viel ook in de prijzen bij de Belgische kristalgroeicompetitie.

Anneleen, Heleen en Pabitra uit 6 WeWi probeerden gedurende vijf weken het mooiste aluinkristal te laten groeien. Dit jaar namen 98 scholen deel waarbij 265 kristallen werden ingezonden. Hieruit selecteerde de jury 9 laureaten. Onze leerlingen behaalden met hun kristal de Eerste Prijs in de categorie ‘derde graad’. Dit jaar kreeg deze scholenwedstrijd ook een internationaal tintje en werd bovendien ook een videowedstrijd ingericht. Ook hieraan namen onze leerlingen (dit keer van 5 WeWi) deel. Wist u dat in 2014, 100 jaar na het pionierswerk omtrent de opheldering van de structuur van kristallen, het Internationaal Jaar van de Kristallografie wordt gevierd? De Unesco en IUCr (International Union of Crystallography) willen hiermee de rol van de moderne kristallografie in ons dagelijks leven belichten. Kristallografisch onderzoek ondersteunt de ontwikkeling van praktisch alle nieuwe materialen gaande van nieuwe medicijnen, tandpasta, chocolade, computergeheugens... tot onderdelen voor wagens en vliegtuigen.

De Belgische post bpost geeft naar aanleiding van het Internationaal Jaar van de Kristallografie twee postzegels en een postzegelblaadje getiteld 'Kristallen doorgelicht' uit. Voor de eerste maal zullen deze zegels op een zelfklevende transparante drager gedrukt worden, een verwijzing naar de helderheid van vele kristallen.

En als het u is opgevallen dat alle finalisten van de chemie-olympiade jongens waren (wat trouwens ook zo was voor de finalisten fysica), dan komt er nu goed nieuws.

22


LADIES @SCIENCE Woensdag 2 april 2014: eerste editie van Ladies@Science.

informatie over de opleidingen en de beroepsuitwegen. Ze namen deel aan workshops in de gebouwen van de departementen natuurkunde en sterrenkunde en chemie. En twee dames uit het beroepenveld kwamen vertellen over hun opleiding, hun job en hun leven. In het departement natuurkunde en sterrenkunde werden de ladies ingeleid in de wetenschap van de extremen: de studie van extreem kleine objecten, fenomenen die optreden bij extreem lage temperaturen, of experimenten die enkel werken in extreem vacuüm. Bij chemie voerden ze een eenvoudige organische synthese uit: als je salicylzuur en methanol samenvoegt in zure oplossing, dan krijg je geurige wintergroenolie. Vervolgens werden ze wegwijs gemaakt in methodes om na te gaan of de organische synthese gelukt is (nauwkeuriger dan enkel met de neus) en hoe zuiver het verkregen product is: gaschromatografie, massaspectrometrie, NMR.

Leiden universitaire studies fysica of chemie tot typisch mannelijke beroepsprofielen? Is daarom de instroom van vrouwelijke studenten in deze richtingen lager? Nochtans zijn vrouwelijke fysica- en chemiestudenten doorgaans erg tevreden over hun keuze. En na hun studies oefenen zij interessante beroepen uit die helemaal niet ‘mannelijk’ zijn. Het bedrijfsleven heeft zonder meer nood aan meer vrouwelijke fysici en chemici. Om ladies met een wetenschappenknobbel beter te informeren over de opleidingen fysica en chemie richtte de faculteit wetenschappen van de KU Leuven op 2 april 2014 de eerste editie van Ladies@Science in. Samen met een veertigtal andere meisjes uit het 5de jaar secundair onderwijs, uit studierichtingen met een ruime component wetenschappen, van 10 verschillende scholen. namen ook zes pariladies deel. Ze kregen Paridaensinfo 3 - juli 2014

In de slotzitting getuigden fysicus Mireille Maenhoudt en chemicus Tiny Deschrijver op een ontwapenende manier over hun leven, persoonlijk en professioneel. Over hoe het soms niet evident is om een dame te zijn tussen de heren, maar meestal vooral een verrijking voor iedereen. Over hoe het soms even verschillend is om een fysicus te zijn tussen de ingenieurs. Over hoe je als chemicus een medicinaal actief molecule kan ‘pimpen’ zodat de bijwerkingen afnemen en het bruikbaar wordt als geneesmiddel. Onze ladies vonden het alvast een verrijkende namiddag!

Brigitte Achten, leraar chemie

23

Voor iedereen 

Mevrouw Van Petegem in de bloemetjes gezet

Eerste jaar  

Taalexcursie naar Luik Aardrijkskundewandeling in Leuven

Tweede jaar 

Excursie naar Tongeren

Derde jaar  

Excursie naar Huy Bezoek aan Brugge

Vierde jaar    

Bezoek aan Hollands College Namiddag rond armoede - voor leerlingen humane wetenschappen MEP (10-tal leerlingen) Sportdag

Vijfde jaar   

Sportdag Excursie naar Dessel Bezoek aan de Westhoek

Zesde jaar    

24

Lezing i.v.m. recent archeologisch onderzoek op het forum Romanum te Rome - leerlingen Latijn Advocaat in de klas - leerlingen humane wetenschappen Aardrijkskundige uitstap Practicum chemie aan KU Leuven - leerlingen wetenschappen-wiskunde



25

OVERLIJDEN Mevrouw Veronica Keuleers, levensgezellin van de heer Arthur De Wals, geboren te Rijmenam op 16 november 1919 en godvruchtig van ons heen gegaan in het RVT ‘Damiaan’ te Tremelo op 24 april 2014. Ze is afgestudeerd aan de Lagere Normaalschool in 1939.

IN MEMORIAM LOU SAS

Op 16 april overleed onze goede collega Lou Sas. Het was een zonnige dag. Haar oudste zoon Paul zou haar komen halen om samen van het fijne weer te genieten en ze droeg haar mooiste zomerkleedje. Tot op hoge leeftijd was Lou een mooie dame. Die schoonheid was vooral ook een innerlijke schoonheid: ze was heel waarden-vast. Met het ouder worden liet ze haar waarden wel zeker niet los, maar ze kon ze tegelijkertijd met veel wijsheid wat relativeren. Waar ze geen toegevingen op deed, was haar gelovige overtuiging. Religie was en bleef een belangrijk houvast in haar 26


leven en dat ze gestorven is in de Goede Week zou voor haar zeer betekenisvol geweest zijn. Kenmerkend was ook haar groot sociaal engagement. Dienstbaarheid was één van haar slagwoorden en heel haar leven stond ze zelf 'ten dienste van'. Ook op school ging haar aandacht vooral uit naar de zwakkere leerlingen en naar hen die het op de ene of andere manier moeilijk hadden. Zij was lang een enthousiast en actief lid van Auxilia. Auxilia is in oorsprong een Franse vereniging, met als doel op vrijwillige en onbezoldigde basis aan zieke en mindervalide kinderen en volwassenen, thuis of per correspondentie, les te geven. De Vlaamse afdeling ervan werd opgericht door mevrouw Yvonne Uyttebrouck, ook lerares in Paridaens. Lou was terecht trots op haar kleinkinderen en vooral op haar vier flinke zoons die ze in dezelfde geest van hulpvaardigheid heeft opgevoed. Ik herinner me bijvoorbeeld hoe de jongens - toen grote kinderen -, regelmatig het gras gingen maaien bij An De Wit, een andere collega die op jonge leeftijd door ziekte geveld werd. Ook op school heeft ze zich altijd voor de goede zaak ingezet en er waren vele goede banden. Het is met ontroering en weemoed dat de oud-leerkrachten haar overlijden hebben vernomen. We bieden de familie en in het bijzonder haar schoondochters en collega's, Monique Hens en Bieke Brigou, onze oprechte deelneming aan. Françoise Feys

Paul Sas gaf ons de toestemming om zijn afscheidswoord te publiceren, waarvoor oprechte dank. Afscheidsrede van Paul Sas op de uitvaart van Lou

Bedankt om hier samen met ons afscheid te nemen van onze lieve mama. Afscheid nemen valt zwaar, zeker als het om je moeder gaat. Maar zoals we in de rouwbrief schreven: elk afscheid is de geboorte van een herinnering. Ik zou dan ook graag mede in naam van mijn broers een paar herinneringen aan mama met jullie delen. Mama heeft heel wat meegemaakt: haar prille jeugd getekend door de gevolgen van de crash van de jaren dertig, haar vader werkloos, haar adolescentie doorkruist door de Tweede Wereldoorlog, de vlucht naar Frankrijk, het afstuderen in de oorlogsjaren, dan gekwetst tijdens een bombardement, haar derde zoon verloren na de geboorte, weduwe geworden op achtenveertig met vier opgroeiende zonen, een kleindochtertje te vroeg gestorven... Vooral het veel te vroege overlijden van papa heeft haar leven blijvend getekend. Die periode moet voor haar enorm zwaar geweest zijn: maandenlang een terminaal-zieke Paridaensinfo 3 - juli 2014

27

echtgenoot thuis verzorgen, tegelijk een apotheek draaiende houden tot deze kon overgelaten worden, nadien terug beginnen lesgeven. Dat alles met vier zonen die zich wat verdwaasd terugtrokken in hun eigen leefwereld. Gelukkig hadden we toen veel steun van de familie. Haar verbondenheid met papa was bijzonder hecht en dat is al die jaren zo gebleven, tot vandaag is ze hem trouw gebleven. De datum van zijn overlijden - 19 maart -, was voor haar altijd een bijzondere dag. Ook dit jaar had ze het die dag moeilijk. Ze vertelde aan haar verzorgster in het rusthuis dat de mensen niet begrijpen wat het is om je man te verliezen. Om die hechte band van onze ouders te eren staat er op de achterzijde van het gedenkprentje een mooie foto van hen beiden. Naast de zorg en liefde voor haar gezin waren inzet en dienstbaarheid voor anderen erg belangrijke waarden voor mama. Als leidster van de VKSJ, als lerares voor haar leerlingen, als luisterend oor voor de klanten van de apotheek, als vrijwilligster bij de parochiale bejaardenwerking, bij Auxilia, bij Ziekenzorg. Steeds heeft ze onvermoeid het beste van zichzelf gegeven Die inzet voor anderen maakte haar ook gelukkig. Op haar eentje op reis of uitstap gaan lag mama niet, wel als het met familie of vrienden was. We hebben haar dan ook vaak meegenomen op reis, en stuk voor stuk zijn dat mooie herinneringen. Ook de kleinkinderen waren voor haar een bron van vreugde. We woonden allemaal in de buurt en we hebben vaak van de oma-opvang gebruik gemaakt. Ook dat zijn mooie herinneringen zoals we zullen horen uit het getuigenis van Bruno en Willem. De laatste jaren waren moeilijker, de beperkte mobiliteit door haar rug- en hartklachten vielen haar zwaar. Uiteindelijk werden de rollen omgekeerd: zijzelf werd zorgbehoevend en dat vroeg tijd om te aanvaarden. Maar tegelijk kon ze gelukkig zijn met ogenschijnlijk kleine dingen: onkruid wieden in de tuin, met de rollator tot op het speelplein om daar te kijken naar spelende kinderen, een rondritje in het Hageland, de dagelijkse mis in het rusthuis, de wisselende wolkenpartijen die ze zag voorbijtrekken en 's middags in de rolstoel samen met mij naar het terras van het rusthuis om van de zon te genieten. Ook dat zijn mooie herinneringen. In het rusthuis genoot ze van alle bezoek dat ze kreeg. Bedankt dan ook aan allen die haar daar een bezoek brachten. Dank aan het personeel voor de zorg en aandacht waarmee ze haar omringden en dank ook aan Bart, haar huisdokter en oud kotstudent met wie ze een bijzondere band had. Mama was niet graag alleen en gelukkig is ze dat bijna geen dag geweest. Zolang we aan haar blijven denken, zal ze dat niet zijn. En hier is de laatste strofe van een mooi gedicht van Herman De Coninck zeker toepasselijk

Alles is ver. En de liefste dingen nog verder Maar door het verleden wordt het bij elkaar gehouden, als schapen door een herder.

28


Redactie. Medewerkers. Lay-out

Recommend Documents