Rajdoukistan Beschrijving van het land: Rajdoukistan is een land met 45 miljoen inwoners, er worden 55 talen gesproken en de voertaal is het Frans. Het land kent vele problemen: nietgeschoolde leerkrachten die lesgeven aan overbevolkte klassen, en de afwezigheid van schoolmateriaal (handboeken, schriften,...) maken hun taak nog moeilijker. De meisjes zijn het slachtoffer van discriminatie en zijn niet aanwezig op school; sommige jongens hebben daarentegen wel toegang tot onderwijs, maar moeten vaak thuisblijven om te gaan werken om te kunnen voldoen aan de behoeften van hun familie. Eerste en tweede graad (Rajdoukistan*) Rajdoukistan neemt doeltreffende maatregelen om de toegang tot kwaliteitsonderwijs te verbeteren. Welk positief effect zullen deze maatregelen hebben op het schoolsysteem? 1. Rajdoukistan verhoogt het salaris van docenten die lesgeven in afgelegen gebieden en biedt hen een verblijf aan. Meer leerkrachten zijn gemotiveerd om in afgelegen gebieden te werken die lijden onder een leerkrachtentekort. De leerkrachten worden zo ingezet daar waar ze het meest nodig zijn. 2. Rajdoukistan voert een sensibiliseringscampagne over de gelijkheid tussen mannen en vrouwen en de vrouwenrechten. De bevolking wordt op de hoogte gebracht van het recht voor iedereen, ook de meisjes, op onderwijs; de mentaliteit wijzigt. Beetje bij beetje kan ook de discriminatie ten opzichte van vrouwen verminderen; de families beslissen om hun dochters in te schrijven in een school en zij worden niet meer lastiggevallen door vrienden en sommige leerkrachten. 3. Rajdoukistan organiseert permanente opleidingen voor leerkrachten. Veel leerkrachten in het Zuiden hebben geen goede opleiding genoten en zijn laaggeschoold. Een permanente vorming kan dit probleem inperken en de pedagogische vaardigheden en kennis van de te geven materie verbeteren. Ideaal zou een combinatie zijn van deze aanpak en een verbetering van de initiële lerarenopleiding. 4. Rajdoukistan verleent studiebeurzen aan meisjes. Arme meisjes worden het vaakst thuisgelaten van school. Een beleid van positieve discriminatie kan tot goede resultaten leiden en de families aanzetten om hun dochters naar school te laten gaan.
5. Rajdoukistan organiseert tweetalig onderwijs (lokale taal - officiële taal). Dit geeft leerlingen die thuis een lokale taal praten en niet goed de voertaal (het Frans) begrijpen de kans om de lessen zonder moeilijkheden te volgen en zo gemakkelijker de basisvaardigheden onder de knie krijgen. Dit kan ook de demotivatie van leerlingen verminderen en bijgevolg ook het opgeven van de studies. 6. Rajdoukistan neemt een wet aan die kinderarbeid verbiedt. Hoewel een wet niet onmiddellijk kinderarbeid volledig uit de wereld zal helpen, zal het toch een stap in de goede richting zijn. Dit vergroot de kans dat het kind naar school zal gaan in plaats van een moeilijke job te aanvaarden om zo het gezin van een inkomen te voorzien. Dit onderwerp doet echter heel wat stof opwaaien, aangezien het voor deze kinderen soms meer een noodzaak is dan een keuze. 7. Rajdoukistan voert een landbouwbeleid dat het inkomen van landbouwers verhoogt. De vaak arme families in afgelegen gebieden hebben dan minder moeilijkheden om de schoolkosten van hun kinderen te betalen. Niet alleen de scholingsgraad stijgt, maar de kinderen zullen dankzij meer eten ook betere schoolresultaten behalen. 8. Rajdoukistan voert een campagne waarbij een vaccinatie tegen longontsteking en een behandeling tegen diarree gratis beschikbaar wordt geteld. Longontstekingen en diarree zijn één van de grootste doodsoorzaken bij kinderen. Families zijn niet altijd op de hoogte van vaccinaties of preventiemaatregelen, en/of kunnen deze niet betalen. Een betere gezondheid verbetert echter drastisch de leercapaciteiten van kinderen. Als kinderen in goede gezondheid verkeren, gaan ze minder lessen missen, zijn ze aandachtig en geconcentreerd en kunnen ze gemakkelijker dingen onthouden en reflecteren. 9. Rajdoukistan biedt leerkrachten carrièremogelijkheden en promotie aan. Promotie- en carrièremogelijkheden kunnen leerkrachten motiveren om te blijven lesgeven. Op vele plaatsen in de wereld wordt het beroep van leerkracht niet naar waarde geschat, wat ervoor zorgt dat leerkrachten zich gaan heroriënteren na enkele zware jaren. Het schoolbeleid kan hiervoor een oplossing bieden. Zo verdient een nieuwe leerkracht in Korea evenveel als zijn collega in Engeland; maar een Koreaanse leerkracht met meer ervaring kan tot twee keer meer verdienen dan een Britse leerkracht. Bron: www.unesco.org 10. Rajdoukistan neemt leerkrachten uit verschillende milieus en vrouwelijke leerkrachten aan. Leerlingen gaan sneller vooruit op school als de leerkracht dezelfde taal praat en dezelfde cultuur deelt. De lokale aanwerving van leerkrachten verhoogt ook de kans dat het onderwijs in conflictgebieden kan blijven doorgaan. De aanwerving van vrouwen kan ertoe leiden dat meer meisjes naar school gaan, vooral in landen waar ze streng in het oog worden gehouden of waar ze argwanend worden bekeken omdat ze in contact komen met mannelijke leerkrachten. Vrouwelijke leerkrachten verbeteren zelfs de prestaties van meisjes, die zich waarschijnlijk geruster voelen om actief deel te nemen aan de lessen. Bron: www.unesco.org
Derde graad (Rajdoukistan**) Rajdoukistan heeft besloten volgende maatregelen te nemen om de problemen op te lossen, maar deze riskeren niet erg doeltreffend te zijn. Waarom? 1. Rajdoukistan wilt de scholingsgraad van meisjes verhogen: het land plaatst banken in de jongensklassen. Meisjes worden lastiggevallen en geïntimideerd. Gedemotiveerd stoppen ze na enige tijd met school. 2. Rajdoukistan vindt het onaanvaardbaar dat 40 procent van de kinderen niet naar school gaat. Nieuwe scholen worden gebouwd zodat iedereen naar school kan gaan. Nieuwe scholen bouwen is op zich niet negatief, maar er zijn niet genoeg opgeleide leerkrachten om er les te geven; bovendien hebben de gezinnen niet altijd genoeg geld om de school (uniform, schoolmateriaal, maar ook de kost om naar school te mogen gaan: een kind dat naar school gaat is niet beschikbaar om zijn ouders te helpen en zo te voldoen in de behoeften van het gezin) te betalen. 3. Rajdoukistan koopt duizenden schoolboeken van België. Hoewel de voertaal Frans is, spreken de meeste leerlingen thuis geen Frans, maar een lokale taal. Hierdoor begrijpen ze niet alleen de handboeken niet goed, maar ook de culturele referentie in deze handboeken niet. 4. Rajdoukistan krijgt internationale hulp: de studenten uit Rajdoukistan krijgen een beurs om hogere studies aan te vatten in Europese landen. Hoewel het goed is om het menselijk kapitaal te versterken, kan dit beurssysteem ook leiden tot een kennisvlucht, dit wil zeggen dat de hoogst geschoolde mensen het land verlaten om in het buitenland te gaan werken. Bovendien zijn diegenen die hun secundair onderwijs hebben afgemaakt, het meest bevoordeeld. De internationale hulp zou in de eerste plaats moeten investeren in basis- en secundair onderwijs in plaats van in hoger onderwijs, zodat eerst de achtergestelde bevolking hiervan kan gebruik maken. Nochtans zijn er veel landen, waaronder België, die hun hulp richten op de ontwikkeling van het hoger onderwijs ... misschien omdat ze daar ook zelf hun voordeel zouden kunnen bij hebben, indien "de kennis" besluit in het gastland te blijven. 5. Rajdoukistan stelt een vergoeding voor aan leerkrachten op basis van de prestaties van hun leerlingen: de leerkrachten verdienen meer, als hun leerlingen goede resultaten halen. Dit systeem stimuleert leerkrachten niet om te wachten op de zwakste leerlingen van de klas; het straft ook de leerkrachten die werken op moeilijke plaatsen waar het doelpubliek minder presteert. Deze prestatiegerichte vergoeding kan ook leiden tot concurrentie tussen leerkrachten of hen aanzetten om enkel zo les te geven dat de leerlingen slagen voor de test, zonder er bij stil te staan of ze echt iets hebben bijgeleerd. Dit systeem werd getest op verschillende plaatsen in Portugal, Kenia en Mexico. Bron: www.unesco.org
6. De overheid wil geld besparen. Ze vraagt aan ondernemingen om privéscholen te financieren die kwaliteitsonderwijs bieden. In tegenstelling tot openbare scholen waar de staat een groot deel van de kosten voor haar rekening neemt, vragen privaatscholen een veel grotere financiële inspanning van de ouders. Hierdoor zijn het vaak enkel kinderen uit welgestelde families die zijn ingeschreven in deze scholen en de privatisering maakt deze schoolongelijkheid alleen maar groter. 7. Om de kwaliteit van het onderwijs te verhogen, biedt Rajdoukistan een opleiding op afstand aan, via internet, voor leerkrachten die op het platteland wonen en in het algemeen minder geschoold zijn. Slechts weinig leerkrachten die op het platteland leven hebben toegang tot internet. Hoewel ze geen computer en verbinding hebben, hebben de meeste leerkrachten en leerlingen wel een GSM. Zo maken enkele projecten van "mobiele opleiding" gebruik van de GSM om gemakkelijker kennis op te doen. De UNESCO heeft bijvoorbeeld een project van alfabetisering via mobiele telefoon op poten gezet zodat de mensen in een geïsoleerde regio in Pakistan kennis kunnen opdoen met hun mobiele telefoon. De lesgevers sturen sms'en naar hun voormalige leerlingen om ze aan te zetten om te blijven oefenen. Bron: www.unesdoc.unesco.org 8. De overheid neemt een maatregel waarbij een aantal leerkrachten gedwongen worden om les te geven in scholen op het platteland waar er een tekort aan leerkrachten is. Niemand wil nog de lerarenopleiding volgen waardoor het tekort aan leerkrachten alleen maar toeneemt. Het is beter ondersteunde maatregelen (een beter loon, zekere woonplaats, vrije keuze van de volgende bestemming na les te hebben gegeven in moeilijke gebieden, kleinere klassen en minder lesuren ...) te nemen zodat leerkrachten uit vrije wil naar achtergestelde gebieden gaan. Voorbeeld: Gambia geeft een vergoeding van 30 tot 40% van het basissalaris aan leerkrachten die bereid zijn om in achtergestelde gebieden te gaan werken. Door deze maatregelen hebben 24% van de leerkrachten een aanvraag ingediend om in moeilijkere gebieden te gaan werken. Bron: www.unesco.org 9. De overheid beslist om het salaris van leerkrachten te verlagen om meer budget te hebben voor de aankoop van schoolboeken. Geschoolde leerkrachten stoppen met lesgeven en gaan werken in een andere sector waar ze meer geld verdienen; enkel diegenen zonder diploma blijven, bij gebrek aan beter. Het beroep wordt hierdoor nog lager ingeschat en het tekort aan leerkrachten neemt toe. Het aantal handboeken mag dan wel zijn toegenomen, maar wie zal er nog zijn om deze correct te gebruiken in de klas? 10. Rajdoukistan beschikt over een onderwijsbudget dat te verdelen is over de verschillende regio’s van het land. De overheid beslist om proportionele uitkeringen toe te kennen afhankelijk van het aantal ingeschreven leerlingen. De gebieden die deze uitkeringen het meeste nodig hebben zijn de achtergestelde gebieden waar het aantal schoolgaande kinderen net het laagste is. Om onderwijs voor iedereen te garanderen is het op die plaatsen dat er eerst moet geïnvesteerd worden in bijvoorbeeld opleidingen voor leerkrachten, de invoering van maatregelen om geschoolde leerkrachten aan te trekken, het kopen van goed didactisch materiaal ...
