Trendy, veilige en betrouwbare (online)shops Puzzel mee en win leuke prijzen! ‘Super Mommy 2010’ verkiezing Mommyonline Columns
De ‘Mommy Kado Box’ Een kleinigheid met een volle inhoud
2
Colofon Jaargang 1 editie 2010 Mommyonline: www.mommyonline.nl,
[email protected] Eindredactie: Nkeiruka Akalonu Tekstbijdragen: Nicky Akalonu
Miranda de Paauw, Eva Krap, Sharon Kim, Yvonne van der Wal, Ingrid de Bruijn, Daisy Aalberts, Ilonka Hoogenhout, Josephine Tekstcorrector: Yvonne van der Wal, Eva Krap Fotografie: Gorgeous Fotografie. Tevens maakt Mommyonline gebruik van eigen foto’s door haar columnisten ingeleverd Vormgeving en opmaak: Nkeiruka Akalonu, Nicky Akalonu Creatieve team: Charles KocuvieTay, Nicky Akalonu Prijzen: De prijzen in dit blad worden aangeboden door: Preciousgifts.nl Rainbow creations, Gorgeous Fotografie, Dutch Beauty Fotografie, Mommyonline.nl Oplage: 5.000 exemplaren Coverfoto: Evan & Mylene de
Bruijn Met dank aan: Dutch Beauty Fotografie, Gorgeous Fotografie, Charles Kocuvie-Tay, Yvonne van der Wal en alle columnisten Mommyonline.nl is powerd by Preciousgifts.nl. Preciousgifts.nl is een online shop met hippe en betaalbaar geboortebedankjes, kraamfeestartikelen en (kraam) cadeauartikelen Het insturen van verhalen en of columns wordt gewaardeerd. Mommyonline.nl behoudt zich het recht voor om deze in overleg in te korten of enkel op de website te plaatsen. Aan de inhoud van dit blad kunnen geen rechten worden ontleent. Mommyonline.nl is niet verantwoordelijk voor meningen en feiten weergegeven in de columns Niets uit dit magazine mag worden verveelvoudigd zonder voorafgaande schrijftelijk toestemming van Mommyonline.nl
Mommyonline.nl is een site die is opgericht door en voor mama’s. Een interactieve, complete en hippe website over echte vrouwen en hun verhalen met betrekking tot het opvoeden van hun kinderen. Dit maakt het allemaal zeer interessant om geregeld een bezoekje aan Mommyonline.nl te brengen. Naast alles wat er geschreven staat over het (aankomende) moederschap worden er ook boekenrecensies geschreven, producten uitgeprobeerd en worden er geregeld diverse winacties gehouden. Sinds de kennismakingseditie van Mommyonline Magazine is er hard aan Mommyonline.nl gewerkt. Mommyonline heeft een aantal belangrijke ontwikkelingen doorgemaakt. Belangrijkste hiervan is natuurlijk onze vernieuwde site. Hiervoor danken wij Herbert-Jan van Dinther van harte. Met de komst van de vernieuwde site hebben wij nieuwe columnisten mogen verwelkomen, hier zijn wij uiteraard erg blij mee. Want www.mommyonline.nl wordt mede dankzij de bijdrage van onze columnisten draaiend gehouden. Ook ons bezoekersaantal is flink gestegen! Wij zien Mommyonline groeien en hiervoor danken wij iedereen die op wat voor manier dan ook een bijdrage aan de groei van Mommyonline.nl levert of geleverd heeft. Mommyonline heeft midden van het jaar met trots de Mommy Kado Box ge(her)introduceerd. Een super hippe cadeaubox gevuld met nuttige producten en kortingsbonnen voor aanstaande en prille mama’s. Leuk om te geven maar ook erg leuk voor jezelf! De Mommy Kado Box is via de site voor een symbolisch bedrag te bestellen. Een nieuw initiatief van Mommyonline.nl, dat erg enthousiast ontvangen wordt, is de ‘Super Mommy verkiezing’. De ‘Super Mommy verkiezing’ is een verkiezing die mama’s een hart onder de riem steekt en moeders op een leuke manier laat blijken dat hun ‘werk’ zeer gewaardeerd wordt. Iedere mama kan via de site aan deze verkiezing meedoen. Wij besteden in dit nummer dan ook wat extra aandacht aan de Mommy Kado Box en de ‘Super Mommy 2010’ verkiezing. Mommyonline staat altijd open voor nieuwe ideeën. Mocht je een leuke /aparte aanvulling voor Mommyonline hebben, mail het ons dan gerust door via
[email protected] Veel leesplezier!
Druk- en zetfouten voorbehouden ©Mommyonline.nl
Team Mommyonline
3 * Super Mommy 2010 verkiezing * De start van de 'Super Mommy 2010' verkiezing is op www.mommyonline.nl losgebarsten! De verhalen stromen binnen. De ‘Super Mommy’ verkiezing is een verkiezing die mama’s een hart onder de riem steekt en moeders op een leuke manier laat blijken dat hun ‘werk’ zeer gewaardeerd wordt. Er zijn tientallen redenen te benoemen waarom iedere moeder de titel ‘Super Mommy' verdient. Het moederschap is een levenstaak die wij moeders met heel veel liefde en heel veel geduld uitvoeren. Je kiest voor het moederschap en probeert zo goed als je kunt je kinderen op te voeden. Mommyonline.nl is een site door en voor moeders en weet dus uit eigen ervaring hoe zwaar het moederschap soms kan zijn. Omdat wij dit goed beseffen, juichen wij het toe dat 'gewone' moeders met een bijzonder en mooi verhaal extra in het zonnetje gezet mogen worden. Met dit in gedachte organiseert Mommyonline.nl de 'Super Mommy' verkiezing. Iedere moeder die van mening is dat zij deze titel verdient, en dat vinden wij natuurlijk allemaal wel, kan door middel van haar verhaal kans maken op de titel 'Super Mommy 2010’. Een titel die iedere moeder met eer draagt! Iemand moed inspreken kan op allerlei manieren, door een ander op te geven voor de ‘Super Mommy’ verkiezing laat je duidelijk blijken dat diegene bijzonder gevonden wordt. Daarom is het ook mogelijk om een andere moeder voor de verkiezing op te geven. Probeert bijvoorbeeld je zus, vriendin, collega of kennis na een scheiding het hoofd met trots boven water te houden, terwijl ze in een lastige situatie zit, dan kun je haar opgeven voor de 'Super Mommy 2010' verkiezing. Na regen komt altijd zonneschijn! Ben je van mening dat jij het verdient om 'Super Mommy' van het jaar 2010 te worden? Of ken je een mama die deze extra waardering nodig heeft? Mail jouw of haar verhaal door en laat iedereen stemmen. Aan iedere verkiezing is natuurlijk een prijs gekoppeld, zo ook aan deze verkiezing. Als de trotse ‘Super Mommy 2010’ word je compleet opgemaakt en krijg je een glamour fotoshoot aangeboden door Dutch Beauty Fotografie. Daarnaast ontvang je een leuk pakket met artikelen die jij goed kunt gebruiken en uiteraard een winnaars trofee. Het inzenden van een verhaal kan tot en met zondag 14 november 2010. Laat vanaf maandag 15 november tot en met zondag 5 december 2010 familie, vrienden, collega’s en kennissen via www.mommyonline.nl hun stem op jouw verhaal uitbrengen. Mommyonline zal op maandag 13 december 2010 de ‘Super Mommy 2010’ bekend maken. Denk je dat je in aanmerking komt voor deze felbegeerde titel, mail dan snel jouw verhaal door en win er leuke prijzen mee! Op de site lees je meer over de super mommy 2010 verkiezing
www.mommyonline.nl
4
Ooit is er dat punt in sommige mensen hun leven dat ze hun ouders intens gelukkig gaan maken. Het moment waarop je vertelt dat jij en je partner een kindje verwachten. De twee mensen in kwestie worden opa en oma. Inmiddels zijn er veel manieren bedacht om dit blijde nieuws te delen. Mensen leggen babysokjes in de pan met eten, zodat de opa en oma in kwestie een rolberoerte van geluk krijgen als ze de deksel optillen. Staafjes waarop geplast is worden in cadeaupapier gewikkeld. Als je erover nadenkt is het een wat walgelijk cadeau, maar dit staafje met plas is het mooiste cadeau wat ze ooit gehad hebben. Zo’n vier jaar geleden was ik aan de beurt om mensen blij te maken. Om al het originele gedoe achterwege te laten, maakte ik het een nog veel mooier moment voor mijn moeder. Ze mocht erbij zijn. Aangezien ik wel vaker zwangerschapstesten had gedaan en het zelfs een keer gepresteerd had om naast het staafje te plassen, besloten we dit keer een potje ter hand te nemen zodat het staafje dit keer hoe dan ook met urine in aanraking zou komen. Vol spanning zaten we te wachten of er een streepje zou verschijnen. Dat roze streepje zou ons leven veranderen en ons de gelukkigste mensen ter aarde maken. We zaten in die minuten, die langer dan ooit duurden, voor ons uit te staren. Degene die vader zou worden had ietwat paniek in zijn ogen, mijn moeder en ik waren vooral zenuwachtig. En toen was daar eindelijk het moment. Tegelijk keken we allemaal naar dat staafje waarop onze toekomst zich openbaarde. Het streepje keek ons tegemoet en huilend van geluk stortten mijn moeder en ik elkaar in de armen. Even later volgde de bijna papa met ogen zo groot als schoteltjes. We zouden vader en moeder worden. Mijn moeder werd oma. ‘Bel je vader,’ riep mijn moeder vol geluk uit. Ik wilde niets liever dan dat. Wat nou sokken in een pannetje? Ik zou hem gewoon meteen bellen. Dit nieuws kon ik niet meer voor mij houden en ik zou mijn vader een zielsgelukkig man maken. ‘Papa, zit je? Oké, niet schrikken, ik heb geweldig nieuws voor je. Je wordt opa!’ Even bleef het stil aan de andere kant van de lijn. Nog met de tranen van geluk in mijn ogen wachtte ik op het moment tot hij wat zou gaan zeggen. Ik had alles verwacht, behalve de woorden die toen kwamen. ‘Hoe heb je zo stom kunnen zijn? Je bent toch aan de pil? Ik ben hier helemaal niet blij mee!’ De tranen van geluk hadden binnen een seconde plaatsgemaakt voor tranen van schrik. ‘Ik dacht dat je blij zou zijn..’ stamelde ik. ‘Blij? Hoe denk je dit te gaan doen? Je hebt geen geld, woont nog bij je moeder, je kan dat kind helemaal niets bieden. Ik vind het echt oerstom van je.’ Inmiddels was ik compleet in tranen en kon geen woord meer uitbrengen. Mijn moeder griste de hoorn uit mijn handen en gaf mijn vader een pleidooi dat zij er wel degelijk blij mee was. Dat mijn kindje heel gewenst was en wij er wat van gingen maken, met of zonder hem. Misschien had ik toch beter sokjes in een pan kunnen leggen. Wie weet vatten ouders het nieuws dan beter op. Aangezien mijn partner en ik na mijn vaders woede-uitbarsting enigszins bang waren om het aan anderen te vertellen, stelden we het moment om zijn ouders in te lichten steeds langer uit. Toch moesten we het ooit vertellen en op een dag hakten we de knoop door. Mijn partner besloot eerst zijn vader te bellen. Ik wenste hem alvast succes en zenuwachtig keek ik toe hoe hij zijn vader inlichtte. Tot mijn grote verbazing hoorde ik allemaal positieve geluiden van mijn partner komen. Voor ik van deze schok bekomen was, kreeg ik de hoorn in mijn handen gedrukt en feliciteerde de opa in spé me uitgebreid. We hadden hem een zeer gelukkig man gemaakt, eindelijk zou hij opa worden. Vol verbazing hing ik op. Dit was de reactie die ik van mijn vader had verwacht. Zo moeilijk was het dus blijkbaar niet. Een dag later was de laatste in rij aan de beurt. We hoefden het alleen nog maar aan zijn moeder te vertellen. Dit keer besloten we voor de persoonlijke aanpak te gaan. Nadat ik de thee en koekjes op tafel had gezet, keken we haar vol geluk aan. Enigszins bang van de Zonnatura gezichten tegenover haar, vroeg zijn moeder wat er aan de hand was. ‘Ma, ik weet geen andere manier om je dit te vertellen, dus ik val maar meteen met de deur in huis: je wordt oma!’
5
Oma keek naar de grond. Toen naar ons. Toen naar de muur. Toen voor zich uit. Dit soort nieuws moest even bezinken, dus we gaven haar de tijd om het te verwerken. We hadden weer iemand gelukkig gemaakt, dus we pakten elkaar nog eens goed vast in afwachting van haar gelukstranen. Die kwamen alleen niet. ‘Hebben jullie seks gehad?’ Na deze woorden barstte ze in tranen uit. We hadden weer een mens ongelukkig gemaakt. Geschreven door: Eva Krap (1982) moeder van Mirdin (2004) en schrijfster van onder andere Hoe dapper ben jij? en Gênant!
In blijde verwachting? Geef nog meer kleur aan je zwangerschap! Een bellypaint buikbeschildering, is mooi voor op het geboortekaartje, voor een vergroting op de babykamer of voor originele foto's in het babyalbum. Als je zwanger bent is dit een heel mooi moment om te laten vereeuwigen via een bellypainting. Mommyonline geeft een belly/bodypaint weg. Puzzel mee en win deze geweldige prijs, aangeboden door www.rainbowcreation.nl Zie blz.15 voor de puzzel
6
Toen we te horen kregen dat we er een zoontje bij zouden krijgen kon het brainstormen beginnen: De kinderkamer! Natuurlijk had ik al heel veel ideeën opgedaan door het internet af te zoeken, woonboekjes uit te pluizen en mijn eigen creatieve brein. Na alle ideeën bij elkaar gedaan te hebben door alles bij elkaar te verzamelen kon het in het kamertje van de kleine gaan beginnen. Maar eerst moest die kamer leeg! Het was nog de enige kamer die we over hadden waar de gebruikelijke spullen in staan, die we binnenkort op gaan ruimen en die een vast plekje gaan krijgen, een rommelhok dus nog! Langzaamaan werd alles weggegooid, op internet gezet of weggegeven en kwam er ruimte in de aanstaande kinderkamer. Tot ik zesentwintig weken zwanger was en al heel veel keer had geroepen dat we echt aan het behangen moesten gaan en ik ‘s avonds met het naar bed brengen van Maud we samen van de trap vielen. Net gewinkeld voor de laatste babyspulletjes, zoals flesjes en speentjes en andere leuke hebbedingetjes, en een half uur later lag ik daar onder aan de trap! Maud huilen omdat we onze hoofd hadden gestoten en ik wel even haar speentje zou pakken. Maar het ging niet, m’n been lag uit de kom. Daar lag ik met mijn dikke buik en gebroken been! Ook de kleine was ervan geschrokken want die voelde ik niet meer en wachtend op de ambulance kon ik alleen maar aan de kinderkamer denken waar nog zo veel aan gedaan moest worden, als alles nog goed zou zijn met de baby. Zelfs tijdens het roesje dat ik kreeg had ik het nog over de kleine en het kamertje en dat dit echt niet kon. In het ziekenhuis kwamen ze erachter dat m’n been op drie plaatsen was gebroken en ik een hele tijd in het gips zou zitten en dat alles gelukkig goed was met de kleine man. Hoe ga je dat doen als je in het gips zit met je dikke buik en er nog een kind rondhuppelt thuis? Na een week mocht ik naar huis. Ik was erg afhankelijk van alles en iedereen. Ondertussen groeide m’n buik lekker door en bleef alles goed gaan met de kleine. Op de bank dus, genoeg tijd om verder na te denken over het kamertje. Maar om niet mee te kunnen helpen was niets voor mij. Samen met mijn schoonmoeder heb ik het kamertje behangen. Ik kon zelf niet staan, maar behang knippen en lijmen ging prima! Vanaf een stoel kon ik aanwijzen waar alle spulletjes moesten komen te staan. Gelukkig had ik al lekker in woonwinkels en babyzaken kunnen shoppen om de kamer extra leuk te maken. In de kleine meubeltjes die van Maud waren, daar zou straks een nieuw klein baby’tje liggen. En dat kleine meisje zou in een groot bed gaan liggen. Vanaf de bank ging ik op het internet op zoek naar een oude plank waarvan ik een herinneringsplank wilde maken. En hij kwam er! Als laatste plakten we samen met Marvin de naam van de kleine met grote letters op de muur en toen ging de deur dicht. Niemand mocht het verder meer zien tot de baby geboren werd. Nu ligt er een lief, klein mannetje in het stoere en leuke kamertje dat veel meer inspanning heeft gekost dan dat ik van te voren had gedacht. Op de herinneringsplank hangen nu foto’s, zijn eerste mutsje, navelstrengetje, zijn eerste speentje en er zal nog veel meer bij gaan komen. Het kamertje is helemaal compleet nu! En het gips? Dat was gelukkig voor de bevalling eraf en op één kruk lopend was ik klaar om te bevallen van Jens. Geschreven door: Daisy (29) is getrouwd met Marvin (29) en heeft een dochtertje Maud (2006) en Jens (2010)
8 Als kersverse jonge moeder willen de meeste vrouwen borstvoeding geven. Met heel veel doorzettingsvermogen, is het ons gelukt. Onze kleine kreeg ruim 10 maanden borstvoeding. Niet bij iedereen gaat het geven van borstvoeding gemakkelijk en vanzelf. Bij ons niet direct. Na de kraamperiode, toen alles tot rust kwam thuis en eindelijk overdag echt de "alleen-momenten" ontstonden met de kleine, beleefden wij het mooiste borstvoedingsmoment. Toen liet ik alle adviezen achter me en wilde van het tepelhoedje af. Die dag ben ik gewoon met mijn kleine in bed gaan liggen. Ik heb hem bloot op mijn buik gelegd en hij is vanzelf naar een tepel gekropen, net zoals het moment toen hij net geboren was en direct op mijn buik werd gelegd. Vanaf die dag hebben we samen heel veel plezier beleefd aan elkaar tijdens de borstvoedingsmomenten. De melkproductie liep na negen maanden voeden terug en we stapten over naar een combinatie tussen kunst- en moedermelk. Vanaf dat moment sliep de kleine minder goed door ‘s nachts. Nu kan het heel veel oorzaken hebben, maar dit was ook het moment toen de nieuwsgierigheid begon. Wat is nu het verschil qua samenstelling tussen moedermelk en kunstmelk? Vanwege het afbouwen en het feit dat de kleine binnenkort geen moedermelk meer zou krijgen, begon de zoektocht of het mogelijk was moedermelk te laten onderzoeken, gewoon alleen uit nieuwsgierigheid. Het resultaat was grappig. Het vet- en eiwitgehalte in mijn moedermelk was hoog! Leuk om te weten en goed voor het zelfvertrouwen. De kleine kreeg vanaf dat moment rijstebloem toegevoegd aan de kunstmelk of speciale "doorslaap"-kunstmelk en sliep ‘s nachts weer heerlijk door. Het meetresultaat van onze MoederMelkmeting zit in ons babyboek geplakt, erg leuk voor later. Wie weet geven we de volgende ook borstvoeding en kunnen we het vergelijken. Vanuit nieuwsgierigheid is dus het idee ontstaan om eigen moedermelk te meten op inhoudelijke samenstelling. En nu, negen maanden later, heb ik www.meetmoedermelk.nl opgezet voor moeders die nieuwsgierig zijn in wat er precies aanwezig is in hun moedermelk. Meet jouw moedermelk op samenstelling! Meetmoedermelk meet borstvoeding op verschillende samenstellingen en geeft informatie over hoe borstvoeding is opgebouwd. Ook nieuwsgierig wat er in borstvoeding te meten valt? Het resultaat kan vergeleken worden en is ook leuk om in het babyboek te plakken. Geef een moedermelkmeting als apart kraamkado. Op meetmoedermelk.nl bestel je heel gemakkelijk de benodigheden om heel deskundig jouw moedermelk te laten meten.
www.meetmoedermelk.nl Voor borstvoedende moeders die nieuwsgierig zijn naar de waarden van haar moedermelk
Wanneer je zwanger bent wil je het in de meeste gevallen van de daken schreeuwen. De meeste vrouwen/paren kiezen er echter voor om de eerste twaalf weken stilzwijgend of in privésfeer te genieten en vieren dat ze in blijde verwachting zijn. Na het eerste trimester wordt aan iedereen die het maar horen wilt meegedeeld dat er een kindje op komst is. In sommige gevallen word je als aanstaande moeder overladen met cadeautjes voor jullie ongeboren kindje. En wanneer de baby geboren is nemen de cadeautjes toe. Familie, vrienden en collega’s die de nieuwe wereldburger komen verwelkomen. Jullie baby wordt overladen met veel liefde en cadeautjes. Wanneer jullie je gasten willlen bedanken voor hun komst, zijn de bedankjes van Preciousgifts een uiterst geschikt presentje. Preciousgifts.nl verkoopt trendy en betaalbare kant en klaar bedankjes om aan jullie gasten mee te geven als aandenken aan de geboorte van jullie kindje. Hippe en moderne bedankjes in de standaard kleuren; roze en blauw, maar ook in neutrale uitvoeren voor klanten die hiervan houden. Bedankjes van Preciousgifts kunnen besteld worden mét of zonder snoepjes, keuze uit geboortehartjes, manna’s of chocoladedragees. Erg leuk aan Preciousgifts is dat je bij je bestelling gratis bedankkaartjes krijgt waar een persoonlijke tekst op gedrukt kan worden, bijvoorbeeld de naam en geboortedatum van jullie kindje! Preciousgifts neemt alle zorgen, met betrekking tot de bedankjes, van je weg. Voor jou als kers-verse moeder, rest enkel het uitpakken, presenteren en uitdelen van de bedankjes. Wel zo gemakkelijk in een periode waar je de rust goed kunt gebruiken. Vind je het toch leuker om zelf jullie eigen bedankjes in elkaar te knutselen, bijvoorbeeld met een ouder kind, dan kun je bij Preciousgifts.nl ook losse materialen kopen. Hiervoor heeft Preciousgifts een aparte afdeling die zij nog steeds aan het uitbreiden is. Op de ‘Doe Het Zelf’-afdeling vind je onder andere divers snoepgoed, tule, lint en beeldjes. Naast bedankjes vind je op Preciousgifts.nl alles wat aanstaande en kersverse moeders nodig hebben om het kraamfeest of babyshower helemaal compleet te maken. Staat het artikel waarnaar jij op zoek bent niet op de site, dan gaat preciousgifts voor jou op zoek. Op deze manier is het eigenlijk bijna onmogelijk om niet bij Preciousgifts te slagen. In het assortiment vind je ook (kraam)cadeaus zoals rompers, slabbers, mutsjes en badcapes, allemaal voorzien van naam of een korte tekst. Nieuw in het assortiment van preciousgifts is de hippe kinderrugzak welke voorzien wordt van naam van het kind. Ideaal voor op het kinderdagverblijf, peuterspeelzaal en school. De rugzakken zijn verkrijgbaar in diverse trendy kleuren. Met zo’n stoere tas met het eigen naam wilt iedere kind wel mee naar school
9
10
11 De keuze tussen gastouderopvang of een kinderdagverblijf is heel persoonlijk. Voor mij begon het bij de ‘combi’. Ik had de luxe dat ik vroeg was bevallen waardoor ik nog 16 weken verlof had. Ik had tegelijkertijd het nadeel dat ons bedrijf waar ik werkte na mijn verlof niet meer bestond. Dus ik moest op zoek naar opvang én een baan. De combinatie van een managementbaan op een kinderdagverblijf en je eigen kindje meenemen zag ik bij een vriendin. Dat leek mij ideaal. Want je kind afgeven aan vreemden was een enorm angstig vooruitzicht. Iedereen die ik ken brengt zijn kinderen naar een KDV dus ik moest er hoe dan ook aan geloven. Met de combi zou ik werken én Storm in de gaten kunnen houden. Dus ik ging naarstig op zoek. Tijdens één van mijn sollicitatiegesprekken op een KDV ben ik eens rond gaan kijken op de verschillende groepen voordat ik het gesprek had. Ik keek, gek genoeg, alleen door de ogen van een moeder; het ademde de sfeer van rommelige schoolklasjes met een geurenmix van zoet, weeïg en een vleugje zeperig. De leidsters stonden buiten te roken en kletsten ronduit met elkaar. Op één van de groepen stonden acht wiegjes in twee rijtjes van vier. De kamer was donker, leeg en steriel. Als in een visioen zag ik al voor me hoe Storm straks in het achterste wiegje links zou liggen: hij wordt wakker en hij huilt. De leidsters sussen hem vanuit de deuropening en steken al lachend een sigaretje op. Nog een baby gaat huilen, de derde volgt. Storm ziet er inmiddels angstig uit en hij huilt steeds harder. Nummers vier en vijf beginnen ondertussen ook flink te blèren. ‘Ja ja’ sneren de nog steeds rokende leidsters naar de krijsende baby’s. Storm’s huiltje wordt intenser en wanhopiger. Ik kan er niet meer tegen. Het harde gelach en gezuig van de leidsters terwijl hij daar ongelukkig ligt te zijn! Ik wil hem oppakken maar krijg de deur niet open. Ik ruk en duw maar hij zit muurvast. “Mevrouw de Paauw?” hoor ik met verbaasde toon. “U bent de sollicitant?”. “Ehm …ja” stamel ik niet overtuigend en ik laat de deurknop los. Met het loslaten was ook de wens om daar te werken of mijn kind er te brengen verdwenen. Voor mij is mijn buurvrouw, die pedagogisch medewerker is geweest, een enorm goede oplossing. Zij werkt ook in het ziekenhuis en haar man is ambulance chauffeur. Dat voelt wel safe. Het is er altijd een gezellige, soms drukke boel en Storm leert veel van haar oudere kinderen en hun vriendjes. Hij krijgt alle aandacht en heeft er een soort van gezin in de buurt bij. Het verbaast me steeds weer als buurtkinderen hem aanspreken met zijn voornaam terwijl ik hèn nog nooit gezien heb. Het zal er vast niet zo steriel en regelmatig aan toe gaan als op een dagver -blijf, maar het is er erg gezellig! Dat vind ik belangrijk voor mijn kind. Je kunt alles afwegen; voors, tegens, maar uiteindelijk tellen alleen het gevoel en de omstandigheden. Over een tijdje gaat Storm sowieso één van die klasjes in. Die verandering is dan ook goed en leerzaam voor hem. Maar voorlopig kan hij nog op twee meter afstand van zijn thuis gezellig zitten zijn.
Geschreven door: Miranda De Paauw Prins (1979) moeder van Storm (2004) en partner van Gilbert (1977)
Meer lezen? Bezoek mommyonline.nl
12 De Peuterpubertijd. In het Engels staat deze periode ook wel bekend als ‘The Terrible Two’s’. En niet voor niets terrible, want dit is de periode waarop jouw kleine, lieve, snoezige drolletje kan veranderen in een ware tiran. Met nadruk op: kan! Want sommigen van ons kunnen worden gespaard van deze periode. Ik ben daar niet een van. Nee, mijn lieve Jayden is een peuterpuber. Hij moet nog twee jaar worden maar mijn jongen is een pittig brokje peuterpuber. Dit zag ik natuurlijk helemaal niet aankomen, met het liefste kind wat ik ooit heb meegemaakt. Want iedere keer als ik visite kreeg van een mede-mama, kreeg ik te horen wat voor een lief, rustig en fantastisch kind ik wel niet heb. ‘Net of je helemaal geen kind hebt!’ werd er dan gezegd. Iedereen stond versteld hoe mijn lieverd zich uren kon vermaken met zijn autootjes, en vrolijk rond hupste. Hoe hij braaf en geduldig zijn prakje naar binnen werkte en elke avond (en twee keer overdag!) gewoon braaf na een kusje ging slapen zonder schreeuw- en janktaferelen. Ik kon alles gerust op tafel laten staan, een simpele ‘Nee, Jayden’ was voldoende voor hem om zich om te draaien en iets anders te zoeken waar hij zich mee kon vermaken. En hoewel hij nog steeds mijn liefje is, mijn wondertje en het mooiste poppetje in mijn leven, kan ik hem soms wel achter het spreekwoordelijke behang plakken. Jayden vindt namelijk dat, nu hij zelf kan lopen, hij geen mama meer nodig heeft. Nee mam, ik ren liever zelf de weg over, en als je mijn handje toch vastpakt ga ik gewoon zitten totdat je loslaat. (Tenzij ik een drempel zie, want dat durf ik eigenlijk stiekem nog niet zo heel erg goed.) Ook bij het eten is deze jongen te groot voor hulp. Ik krijg geen lepel of vork zijn mond in geschoven zonder een uitgebreid (en luid, mag ik daaraan toevoegen) protest. Nee, ik mag het bestek niet eens aangeven! Meneertje pakt het zelf wel. Dat vervolgens het eten overal zit, behalve in zijn buikje vindt hij dan niet zo erg. Want hij heeft het tenminste zelf gedaan. Typische symptomen van een klein dreumesje dat verandert in een echt kind zou je denken. Maar daar houdt het niet op bij mijn kleine rebel. Bij een bui gooit hij met al zijn speelgoed en schreeuwt al zijn boosheid zo uit zijn longetjes. Als hij iets in zijn koppie heeft, dan zal dat hoe dan ook lukken. Lukt het niet, dan mag je je bergen voor een luchtalarm. Dit, en nog wat dingen blijken een fase te zijn. Mijn schoonmoeder noemt dit ‘de eerste koppigheidsfase’. En sommige kindjes hebben dit wat heftiger, maar dan is schijnbaar ‘de grote mensen pubertijd’ iets milder. Nou, laten we dat maar hopen! Want ook al is Jayden af en toe een kleine dictator met lichtelijke woedeaanvallen, het is nog steeds een lief kind. Ik kan nog steeds overal met hem naar toe, en hij gedraagt zich prima. Ik persoonlijk denk gewoon dat Jayden een beetje gefrustreerd is. Hij wil al zo veel doen, maar zijn kleine lijfje staat gewoon niet alles toe. Ja, daar zou ik ook boos van worden! En het is vervelend als je iets duidelijk wilt maken, maar niemand verstaat je of begrijpt wat je zeggen wilt! Wat dat betreft is Jayden niet lastig, maar zien we gewoon dat Jayden heel erg op mama lijkt. Zit het in mijn kop, zit het nergens anders. Ik zet alles op alles om te bereiken wat ik wil, en als dat me niet lukt, als ik faal of iemand probeert in mijn weg te staan, word ik boos. Zelfs ik gooi wel eens met spullen, en schreeuw en scheld de hele boel bij elkaar, afhankelijk van de situatie uiteraard. Doen we dat op onze eigen manier niet allemaal? Dus ook al is het soms knap vervelend, ik ben juist verschrikkelijk trots op mijn kleine doorzetter. Hij heeft een pittig staaltje karakter in zijn mars, en daar zijn niet alle kleintjes mee gezegend. En als hij die koppigheid en doorzettingsvermogen goed gebruikt kan hij het nog ver schoppen in dit wereldje. Ja, dames en heren, laat het leven voor Jayden maar komen! Geschreven door: Sharon Kim (1989) moeder van
13
Net als ik op zolder achttien kubieke meter achterstallig wasgoed probeer weg te plodderen, nadert vanaf de begane grond een alarmerende schreeuw naar boven: ‘Maammmmmaaaaa! Mammmmaaaaaa!’ Mijn hart bonst heftig en ik krijg acuut de bibberatie. Stikt Broekenmans in een stuk banaan? Is er iemand twaalf traptreden naar beneden gemieterd? Is een van de katten waterpas gereden door een voorbijscheurend statusblik? Ik schiet naar beneden en informeer verontrust: ‘Wat is er! Wat is er!’ Ik ontvang een geruststellend, maar droog antwoord: ‘Mag ik een koekje?’ Tegen het einde van het eerste levensjaar kunnen de meeste baby’s al het woordje ‘mama’ zeggen. Althans, zo lijkt het. Het ‘mamamama’, ‘papapapa’ en ‘dadadada’ wordt ‘brabbelen’ genoemd. Leuk om te weten is dat alle kinderen over de hele wereld de eerste maanden van hun leven zo ongeveer dezelfde klanken maken. (Bron: Ouders Online.) Toen ik begon te merken dat Robine en Tristan voor het eerst echt bewúst ‘mama’ zeiden, was ik natuurlijk apetrots. Maar, hoewel ze al lang en breed baby-af zijn, zeggen ze hier nog stééds ‘mamamamamama’. En vraag me niet hoe dat kan, daarentegen is het ‘papapapapa’ geleidelijk aan zo goed als verdwenen. Het onschuldige brabbeltaaltje van toen begint bovendien thans meer te neigen naar het koeioneertaaltje. Met enige regelmaat denk ik: mag het íetsje minder? Wanneer ik even denk te kunnen pauzeren in het kleinste kamertje van het huis – de enige plek waar je hier nog een beetje tot bezinning kunt komen – slingert bij mij de deurkruk gretig op en neer: ‘Mamamamamama! Ik heb dorst!’ Dan ga je naar Hans Worst... En wanneer ik net een hap beschuit met kaas verorber, komt er uit datzelfde benauwde kamertje een hulpbehoevende kreet. ‘Maaaamaaaa, kun je me heeelpuh?!’ Gevolgd door: ‘Mam, mag ik verfuh? Ja hoor lieverd. Mam, mag ik naar buituh? Tuurlijk schat. Mam, mag R. bij ons speluh? Eh…nou, goed dan. Mam, mogen we een snoepjuh? Ja, ééntje. Mam, we willen tekenuh. Uiteraard. Mam, waar is mijn etuitjuh? Weet ik niet. Mam, wil je me helpen met zoekuh? Ach ja. Mam, de puntenslijper doet het niet. Wat vervelend. Mam, ik wil toch liever kleuruh. Zucht. Maaamaaa, deze stift doet het niet. Dan gooi je ’m weg en pak je een andere. Mama, mogen we ons verkleduh? Ja, maar wel weer opruimuh. Maa-haam, waar is… Geen idee. Moeder van Robine, mag ik blijven etuh? Als het van je moeder mag… Moeder van Robine, deze schoenen passen niet. Tja. Mam, mogen we weer naar buituh? Wil je dan stoepkrijt; bellenblaas; knikkers; badmintonracket; bal; auto; fiets; step, et cetera, et cetera voor ons pakkuh?’ Ja, jawel, allicht, natuurlijk, uiteraard, vanzelfsprekend, zeker, welzeker, jazeker. Als ’s avonds het kroost welgeteld vijf minuten op bed ligt, plof ik vermoeid met een kop thee op de bank. En jawel: ‘Maaaaaaammmaaaa!’ Ik sta op, maar dan is het weer stil. Ik wacht even af. Het blijft stil. Dus ik ga weer zitten. Maar dan – alsof ze het ruiken: ‘Maaaammmaaaa!’ Waarop ik ietwat geïrriteerd naar boven stiefel en de deur van de kinderkamer openduw: ‘Wat is er?!’ ‘Ik heb dorst. Wil je wat drinkuh voor me makuh?’ Maar natuurlijk popje… (%$#@&**&&). Wederhelft komt thuis van zijn werk en duikt voor de administratie achter zijn laptop, waarna hij me min of meer vertelt dat ook hij dorst heeft: ‘Von, zou je even een kop koffie voor me willen inschenk...’ ‘NEE.’ Geschreven door: Yvonne van der Wal (1975) moeder van Robine (2001) en Tristan (2004) en schrijfster van het boek ‘Help! Ik ben moe(der)! – hilarische en nuchtere kijk op het jonge moederschap’. Column afkomstig uit het boek ‘Help! Ik ben moe(der)!’
14
In de tijd dat mijn oudste kinderen nog de leeftijd hadden dat ze elke zaterdag en/of zondag gehaald en gebracht moesten worden naar hun voetbalwedstrijden genoot ik soms het meest van de gesprekken die ze tijdens de uitwedstrijden voerden op de achterbank. Waar het op de terugweg uiteraard ging over de overwinning, het verlies, de altijd slechte en partijdige scheids, werden op de heenweg vaak andere gesprekken gevoerd. Na verloop van tijd kwam ik er achter dat het beter was om me daar niet in te mengen. Zodra je namelijk denkt mee te moeten doen aan zo’n gesprek veranderen ze razendsnel van onderwerp Meestal worden er in hun ogen onderwerpen besproken die niet voor moeders oren bestemd zijn. Laat staan dat ze er op zitten te wachten dat ik mij er in ga mengen. Daarom hield ik me bij deze gesprekken altijd heel wijselijk Oost Indisch doof. Vaak begint het gesprek onschuldig maar komen ze naarmate ze op dreef raken op een totaal ander onderwerp uit. Omdat ik al die tijd mijn mond had gehouden leken ze totaal te vergeten dat er achter het stuur nog een of andere truttige, ouderwetse moeder zat die haar oren gespitst hield. Nu ik weer zo’n kleine spruit op de achterbank heb zitten heb ik me voorgenomen om dezelfde aanpak te hanteren. Zo hoor je tenminste nog eens wat. Als je vraagt: wat heb je vandaag gedaan op school, krijg je standaard hetzelfde antwoord. Nou gewoon wat we altijd doen. Ja hallo en wat is dat dan precies? Hetzelfde als gisteren. Ben blij dat je me zo goed op de hoogte houdt. Toen ik vorige week naar het zwembad reed ontspon zich een interessant gesprek op de achterbank. Opeens hoorde ik het vriendje zeggen. En toen lag die blote vrouw op die blote man en gingen ze de hele tijd op en neer. Pardon? Volgens mij hadden ze die middag bij mij met de lego gespeeld en geen tv gekeken. Ook mijn nazaat bleek zeer geïnteresseerd in dit verhaal. Oh, ja vertel eens en wat deden ze toen. Nou gewoon heel raar. Voor mij het moment om in te grijpen. Mijn kleine is wat voorlichting betreft nog blanco. Waar heb je dat gezien vroeg ik voorzichtig. Thuis op tv, ik was aan het zappen en toen zag ik dat. ‘Waar waren je vader en moeder toen je zat te kijken?’ vroeg ik. Boven, maar ik heb hem snel op een ander net gezet want ik vond het heel stom en vies. Gelukkig dacht ik. Wie weet wat hij anders nog meer allemaal had gezien. Heb je wel aan je vader of moeder verteld, wat je hebt gezien? Natuurlijk niet. Straks gaan zij het ook nog doen. Ja, was mijn onnozele antwoord. Daar moet je toch niet aan denken. Je zou ze eens op ideeën brengen. Een ding is zeker. Hij heeft geen idee waar kinderen vandaan komen. Misschien tijd voor een lesje voorlichting. Achterbank gesprekken. Ze zijn zeker weten ergens goed voor!
Mommyonline.nl zoekt nieuwe columnisten! Mommyonline.nl wordt draaiend gehouden door enthousiaste columnisten en wij verwelkomen graag nieuwe schrijfsters. Ook biedt Mommyonline.nl ruimte aan gastcolumnisten. Heb je een passie voor schrijven of ben je van mening dat je een bijdrage kunt leveren aan de groei van Mommyonline.nl? Neem dan via de mail Caption describing picture or Ingrid de contact met Mommyonline.nl op en wie weet graphic. Bruijn ( kunnen wij jou binnenkort als Mommyonline columniste verwelkomen! Het publiceren op mommyonline.nl kan anoniem of met vermelding van naam.
15
A
B
C
D
E
F
G
H
I
J
K
L
M
N
O
P
1
T
R
E
N
D
Y
S
P
E
E
L
G
O
E
D
S
2
R
T
G
X
D
G
T
U
C
X
E
F
P
M
S
U
3
C
T
Z
R
U
Z
O
S
C
D
D
O
R
O
Y
P
4
K
L
E
M
R
E
D
E
O
M
T
E
E
M
S
E
5
S
A
B
T
K
R
J
J
K
C
G
T
C
M
I
R
6
E
F
N
M
L
E
U
P
O
A
E
Q
I
Y
F
M
7
S
P
L
L
A
N
N
I
R
N
I
G
O
K
N
O
8
A
K
T
N
N
I
I
N
C
A
N
R
U
A
S
M
9
D
D
W
E
N
L
O
K
I
D
T
I
S
D
L
M
10 E
J
T
S
E
N
R
E
D
N
I
K
G
O
L
Y
11 S
R
A
X
B
O
M
P
S
A
E
E
I
B
P
A
12 I
T
T
I
O
Y
A
P
R
B
Q
R
F
O
T
E
13 G
T
T
R
L
M
R
I
N
K
A
U
T
X
S
G
14 N
Q
C
O
O
M
K
H
I
I
I
R
S
K
O
E
15 R
I
C
Z
I
O
T
P
U
U
O
M
R
E
W T
16 I
I
C
S
C
M
T
S
N
B
O
B
F
Y
T
F
Puzzel mee en win leuke prijzen Zoek de volgende bedrijfsnamen en win leuke prijzen: Mommyonline, Preciousgifts, Juniormarkt, Trendyspeelgoed, Hippeknipjes, Sesadesign, Kindernestje, Meetmoedermelk, Lannebol, Buikbandana, Supermommy, Mommykadobox Hoe doe je mee: Vind de verschillende bedrijfsnamen en mail ons de coördinaties van ieder naam door. Bijvoorbeeld Mommyonline= 16 F t/m 6 F. Mail de juiste antwoorden voor 1 december 2010 door via
[email protected]. Winnaars worden via de mail op de hoogte gebracht. Wat kun je winnen Onder alle goede inzendingen worden de volgende producten/ diensten verloot. 1x Bellypaint door Rainbow creations 1x fotoshoot in Amsterdam door Gorgeous Fotografie 2x Super Mommy t-shirt 4x Mommy Kado Box
16
Wanneer een vriendin, familielid of collega zwanger of net bevallen is, wil je om haar te feliciteren iets leuks geven. Een leuk kleinigheidje hoeft niet duur te zijn, dit bewijst de Mommy Kado Box Mommy Kado Box Mommyonline.nl introduceert de ‘Mommy Kado Box’. De Mommy Kado Box is een prachtige bewaarbox gevuld met leuke en hippe spulletjes voor de aanstaande of kersverse moeder. Door het feestelijke uiterlijk van de box is de box een lust voor het oog, want laten we wel wezen, het oog wil ook wat. De inhoud van de Mommy Kado Box is net zo leuk als de doos zelf. Het is een kleinigheidje waar je als (aanstaande) moeder ook werkelijk wat aan hebt. De Kado Box is afgestemd op geslacht, jongen of meisje, of neutraal, wanneer het geslacht van het kind nog onbekend is. De Mommy Kado Box is natuurlijk niet alleen leuk om te geven of om te krijgen maar zeker ook erg leuk om voor jezelf te bestellen. Inhoud De inhoud van de Mommy Kado Box moet natuurlijk een verrassing blijven. Maar wij kunnen wel in het kort verklappen wat er zoal in de box zit. Zo vind je standaard het Mommyonline Magazine, kortingsbonnen en kortingscodes met korting op diverse producten en natuurlijk leuke en hippe spulletjes van diverse online shops. De Mommy Kado Box is de eerste box met standaard een lieve fotoalbum waar je de leukste en liefste foto’s van je kindje in kunt doen om vervolgens overal mee naar toe te nemen. Iedereen houdt van een frisse adem, daarom zit er ook standaard in de box een uniek pakje kauwgum met een eigen, door Mommyonline, ontworpen verpakking. Een ding staat vast: de Mommy Kado Box is goed gevuld met leuke en hippe cadeautjes voor moeder en Baby. De Mommy Kado Box is voor een symbolisch bedrag van 3,50 ( 10,25 incl. verzend- en verpakkingskosten) op de site te bestellen. Dat is zeker je geld waard. Woon je in Amsterdam of omgeving, dan kun je de Mommy Kado Box ook persoonlijk ophalen, ben je dan slechts 3,50 kwijt.
In de Mommy Kado Box vind je o.a producten van: www.preciousgifts.nl voor hippe geboortebedankjes en meer www.sesa-design.nl voor o.a kraamkado’s en kadomanden www.kindernestje.nl voor aparte kinder- en babymeubels www.hippeknipjes.nl voor haaraccessoires en versiersels
Bestel de Mommy Kado Box op www.mommyonline.nl Leuk als kado maar ook voor jezelf!!!
