Infomap
OVER DE VOORSTELLING CREDITS Het uitgangspunt van Chicks for money and nothing for free is de ontmoeting van de zes spelers-makers op scène. Sommigen kennen elkaar al jaren, zowel op als naast het podium, voor anderen is het een eerste samenwerking. De zoektocht naar een mogelijke voorstelling vertrok dan ook uit henzelf: “Wat gebeurt er als wij met ons zessen een uur lang samen op scène staan? Onvermijdelijk – er zit immers geen enkele vrouw in de cast – bracht hen dat bij het thema van ‘mannelijkheid’. Voor het productiebeeld werd ongegeneerd voor de ultieme jongensdroom gekozen en gerefereerd naar Tom Cruise op de affiche van Top Gun. In de voorstelling zelf worden de clichés en stereotypen kritischer benaderd. Het affichebeeld – zes macho’s met de blik op oneindig - wordt vakkundig beetje bij beetje onderuitgehaald. In tegenstelling tot andere voorstellingen van het KIP vertrekt Chicks for money and nothing for free niet vanuit tekst en verhaal, maar vanuit beeld en beweging. De zes makers-spelers hebben allen in meerdere of mindere mate een dansachtergrond, en zijn op zoek gegaan naar een gemeenschappelijke bewegingstaal. Daarbij is het hen niet om de ultieme danssolo te doen, maar wel om het spelen. Vanuit het lichamelijke, het abstracte - haast woordeloos - gaan de zes mannen een competitieve strijd aan met elkaar. Dit resulteert in een fysieke uitputtingsslag zonder een eenduidige anekdotiek. Verwacht geen verhaal. Het is aan de toeschouwer om de abstracte en toch ook herkenbare beelden een eigen invulling te geven. Noem het danstheater, bewegingstheater of een fysieke voorstelling, Chicks for money, nothing for free is in elk geval een veldslag waarin taal pas bovendrijft wanneer de zes lichamen leeg zijn, moegestreden.
van en met: Gilles De Schryver Arend Pinoy Oliver Roels Yahya terryn Hendrik Van Doorn Robrecht Vanden Thoren coach: Pieter Ampe dramaturgie : Ellen Stynen techniek : Jeroen Doise Dirk Du Chau Bardia Mohammad Sebastien Van Huffel
productie: KOPERGIETERY & het KIP
het KIP is in augustus 2011 geboren uit de samensmelting van het GEIT en Toneelgroep Ceremonia (theatergezelschap van wijlen Eric De Volder). De artistieke kern van het KIP bestaat nu uit: Gilles De Schryver, Oliver Roels, Yahya terryn, Robrecht Vanden Thoren, Hendrik Van Doorn, Ineke Nijsen, Johan Knuts, Geert Vanoorlé.
www.kopergietery.be www.hetkip.be
Inspiratiebronnen After Life: Deze film uit 1998 van de Japanse regisseur Hirokazu Koreeda speelt zich af in het voorportaal van het hiernamaals, een soort station tussen de dood en de eeuwigheid. Hier komen de overledenen aan en moeten zij binnen drie dagen hun meest dierbare herinnering formuleren. Deze geluksmomenten worden vervolgens door de werknemers van het tussenstation in scène gezet en gefilmd. Nadat de doden hun persoonlijke filmpje hebben gezien en het gelukkigste moment van hun leven hebben herbeleefd, vergeten zij de rest van hun aardse bestaan en nemen zij dat ene moment mee naar de eeuwigheid van het hiernamaals. Dit uitgangspunt werd gebruikt voor de voorstelling. Tie Xi Qu (West of the tracks): Voor het decor lieten de makers zich inspireren door een documentaire die ze bij aanvang van het repetitieproces bekeken: de negen uur durende film Tie Xi Qu van de Chinese regisseur Wang Bing over de sluiting van een aantal fabrieken in het Noord-Oosten van China. In het eerste deel van de documentaire wordt ingezoomd op enkele arbeiders die de tijd doden in afwachting van hun volgende shift. De ruimte waarin ze zich bevinden is grauw en onbestemd; wat er zich achter de deuren bevindt kunnen we alleen maar raden. Daaruit ontstond het idee om ook het speelvlak voor Chicks for money and nothing for free in twee te delen, en zo een wereld te suggereren achter de wereld die we op scène te zien krijgen.
OVER DE MAKERS
Arend Pinoy speelt/danst onder meer bij les ballets C de la B, KVS, Cie Soit, BRONKS (Christophe & Willy) en het GEIT (Abel en Kaïn). Met Talking about Kevin werd hij laureaat Jong Theater op TAZ 2009. Opvolger is Toi Poefie Moi. Gilles De Schryver speelt voor diverse theatergezelschappen en in de tv-reeks Code 37. Hij richtte samen met Yahya en Oliver ‘Het GEIT’ (intussen – samen met Toneelgroep Ceremonia – het KIP) op, waaronder ze o.a. De titel is alvast geweldig en Abel en Kaïn (coprod. De Werf, Brugge) en heel recent Klein Rusland creëerden. Verder kent het grote publiek hem ook van de film Hasta La Vista. Yahya terryn studeerde film aan de Hogeschool Sint Lukas Brussel. Hij speelde in Mannen en Rennen van KOPERGIETERY en creëerde samen met Oliver het atelierproject De Matrassenkoning. In coproductie met Toneelgroep Ceremonia maakten ze samen PUT. Recent creëerde de ploeg van het KIP Klein Rusland. Oliver Roels was te zien in de KOPERGIETERY-voorstellingen Rennen en Mannen. Naast maker/speler bij het KIP begeleidt hij (vanuit zijn achtergrond als psycholoog) diverse projecten ‘dans- & theatertherapie’. Hendrik Van Doorn was vast lid van Toneelgroep Ceremonia en speelde mee in o.a. Nachtelijk Symposium, Regent en regentes, Brand, Au nom du père, Les in hysterie en de monoloog Het Nijlpaard. Vorig seizoen creëerde hij samen met twee andere dansers Dans dans, een samenwerking met les ballets C de la B. Hendrik speelde tevens in PUT , een eerste samenwerking van het GEIT met Toneelgroep Ceremonia. Robrecht Vanden Thoren speelde na zijn studies vooral mee in theatervoorstellingen in Nederland. Sinds Trouwfeesten en processen enz. en Altijd Prijs (beide van Arne Sierens, Compagnie Cecilia) is hij ook in Vlaanderen gekend en gevierd. Naast enkele gastrollen in Vlaamse tv-series, speelde hij recent ook in de film Hasta La Vista. Danser/choreograaf Pieter Ampe studeerde dans in Oostenrijk, Nederland en België (P.A.R.T.S.). Hij was betrokken bij creaties van o.a. Mia Lawrence, Jan Decorte & Charlotte Vanden Eynde, Roland Seidel, … en danste in The Song (Rosas). Sinds 2008 is Pieter in residentie bij kc CAMPO (Gent). Met het dansduet Still Standing You gooide hij hoge ogen bij pers en publiek. Dramaturge Ellen Stynen studeerde Germaanse filologie en Theaterwetenschappen aan de Universiteit van Antwerpen. Ze was jarenlang als dramaturge verbonden aan Toneelgroep Ceremonia en bracht in 2006 samen met Freddy Decreus een boek uit over het werk van Eric De Volder. Van 2006 tot 2011 werkte ze bij Toneelhuis, sinds afgelopen zomer is ze artistiek coördinator van het KIP.
SUGGESTIES VOOR ACTIVITEITEN IN DE KLAS VOORBEREIDING De voorstelling behoeft niet heel veel voorbereiding, maar hier toch enkele tips, zodat de leerlingen met de juiste blik komen kijken:
Korte toelichting vertrekkende vanuit de affichebespreking Het is altijd boeiend om te vertrekken vanuit het affichebeeld. Laat hen raden waarover de voorstelling zou kunnen gaan op basis van de titel en de foto. Waar verwachten ze zich aan? De titel verwijst uiteraard naar het lied van The Dire Straits, Money for Nothing. Je kan hen eventueel het nummer ter voorbereiding laten beluisteren en na de voorstelling bespreken wat de mogelijke referenties naar het lied zijn: http://www.youtube.com/watch?v=wTP2RUD_cL0 Licht kort de voorstelling toe aan de hand van deze infomap. Belangrijk is de leerlingen mee te geven dat het om een dansvoorstelling gaat waarin ze geen verhaal hoeven te verwachten. Het is aan hen om de beelden een persoonlijke invulling te geven. Afhankelijk van de groep is het ook goed hen reeds te verwittigen dat er naaktscènes in voorkomen. Zo voorkomen we een algemene hilariteit in de zaal die de voorstelling kan verstoren. Al is het een voorstelling die reacties bij het publiek uitlokt en dat ook kan hebben, alleen liever niet in overdreven mate.
Bewegingsopdrachten Door met de leerlingen kort enkele bewegingsopdrachten te doen die refereren naar de beeldende voorstelling, zullen ze met de juiste verwachtingen en een beter inlevingsvermogen naar de voorstelling komen kijken. Enkele suggesties om nog in hetzelfde lesuur na de affichebespreking te doen: Opwarming: Uitvergroten van bewegingen: de acteurs in de voorstelling vertrekken vanuit de mannenclichés/bewegingen die ze gaan abstraheren en/of uitvergroten: Ga in een rij staan. De eerste leerling in de rij geeft een beweging + geluid aan (vb niezen met hand voor de mond). De tweede deelnemer moet die beweging herhalen en een beetje uitvergroten, de derde nog meer en zo ga je de rij helemaal af. De deelnemer die als eerste aan de beurt was, schuift door naar het einde van de rij en het spel begint opnieuw.
Rug aan rug: de acteurs in de voorstelling trachten in een beperkte ruimte samen tot bijzondere bewegingspatronen te komen. Vraag de leerlingen om per twee rug aan rug te gaan staan en te dansen op verschillende soorten muziek. Hun ruggen moeten de hele tijd tegen elkaar blijven. Daag de deelnemers uit door grote contrasten te zoeken in de muziek, van beat over klassiek tot volksdans,…
Beeldhouwer: de acteurs dwingen elkaar op verschillende momenten tot bepaalde houdingen/poses die serieus wat uithoudingsvermogen vergen. Verdeel de groep in duo’s. De ene is de beeldhouwer, de ander de klei. Laat de beeldhouwer het beeld in een mannenpose zetten. Laat de beeldhouwers enkele keren doorschuiven naar een ander beeldhouwwerk en dit eventueel nog hier en daar aanpassen. Laat hen de oorspronkelijke poses vooral uitvergroten. Tot slot is het vernissage en gaan de beeldhouwers samen naar de verschillende werken kijken. Het is aan de beeldhouwwerken om de pose vol te houden! Wissel van rol: de beeldhouwers worden de klei en omgekeerd.
Minichoreografie: De voorstelling kan gelezen worden als een beeldende voorstelling waarin de mannenclichés in abstracte bewegingspatronen aan elkaar worden geschakeld tot een soort van choreografie: Verdeel de leerlingen in kleinere groepjes. Laat hen per groep twee typische mannenposes bedenken. Toon de poses aan elkaar. Tracht nu alle bewegingen te abstraheren en ze aan elkaar te schakelen tot een minichoreografie. Zet er een stoere beat onder! Hetzelfde kan je doen met typische vrouwenposes. Een filmpje van jullie choreografie ontvangen wij graag!
[email protected] of Blekerijstraat 50 9000 Gent.
Inhoudelijke opdracht De makers/spelers van Chicks for money, nothing for free lieten zich o.a. inspireren door de film After Life waarin de vraag werd gesteld als je één herinnering mag kiezen waarmee je het hiernamaals ingaat,welke zou dat zijn. En bij uitbreiding: wat is het mooiste/droevigste moment uit je leven? Laat de leerlingen ook even bij deze vragen stilstaan.
NAVERWERKING
Nabespreking Houd een kort nagesprek over de voorstelling. Wat vonden ze ervan en waarom? Probeer alle facetten te bespreken (spel, scenografie, belichting, choreografie,…) Wij zijn altijd blij met een schriftelijke feedback van de leerlingen!
[email protected] of Blekerijstraat 50 9000 Gent t.a.v. Lotte De Vuyst
Stellingengesprek Houd een stellingengesprek over de mannen- en vrouwenclichés. Vertrek voor de discussie steeds vanuit een bepaalde stelling. Stel de banken aan twee kanten van de ruimte tegenover elkaar op. Afhankelijk of ze voor- of tegen de stelling zijn, nemen de leerlingen langs een kant van de ruimte plaats. Dan kan het gesprek beginnen. De leerkracht modereert. Mogelijke stellingen:
Echte mannen tonen hun emoties niet en mogen zeker niet wenen!
Mannen doen stoer om op te vallen bij hun vrienden.
Mannen kunnen niet zonder de vrouwen.
Mannen zijn minder gevoelig voor depressies omdat ze zich minder bewust zijn van hun emoties.
Mannen hebben meer gevoel voor humor dan vrouwen. Een verslagje van het nagesprek ontvangen we grààg!
[email protected]. Mannen mogen grove taal gebruiken, vrouwen niet.
Vrouwen zijn minder sterk dan mannen, dus is het normaal dat mannen en vrouwen andere taken uitoefenen.
Mannen zijn het ‘gezinshoofd’ en voeren het woord naar de buitenwereld toe. Vrouwen zijn verantwoordelijk voor het huishouden en de kinderen en hebben het binnenskamers voor het zeggen.
Vrouwen werken minder hard/(over)uren dan mannen (door ondermeer het gezinsleven) en dan is het ook normaal dat zij een lager loon krijgen.
Mannen denken vaker aan seks dan vrouwen.
Mannen doen zich stoer voor in groep, maar gedragen zich helemaal anders alleen.
Mannen willen liever geen relatie met een vrouw die slimmer, machtiger of rijker is dan zij.
Achter elke sterke man staat een sterkere vrouw.
Feminisme is achterhaald, een schaamlapje voor gefrustreerde vrouwen.
De man is het slachtoffer van het vrouwbeeld in de hedendaagse maatschappij.
(uit de voorstelling) Kijk eerste eens goed naar de moeder om er zeker van te zijn dat ge een goed lief te pakken hebt.
Lelijke vrouwen krijgen minder kansen.
… (laat de leerlingen – eventueel in groepjes - zelf nog enkele stellingen poneren)