Oude rot Han en jonge hond Dennis over hun vak 6 TON-panel: hoe zie jij de toekomst? 14 In beeld: de melkmonsterrijder 36 TONMAGAZINE

LOS SE NUMMERS 4 ,95

M AGA ZINE VOOR MENSEN DIE WERK EN IN T R A NSPOR T EN LOGIS T IEK

Oude rot Han en jonge hond Dennis over hun vak 6 TON-panel: hoe zie jij de toekomst? 14 In beeld: de melkmonsterrijder 36 TONM AGA ZINE .NL 57•12•14

TON 57 12-14 • PAG I N A 2

DIT NUMMER

Melkmonsters

Harry Timmerman is melkmonsterkoerier. Hij brengt de flesjes met te onderzoeken melk van de fabriek naar het laboratorium. Verantwoordelijk werk. TON maakt een rit mee. PAGIN A 36

De toekomst Komt het goed? Met je baan? Met je vak? Met transport en logistiek? Met Nederland? De wereld? Het TON-panel is licht somber. PAGIN A 14

TON 57 12-14 • PAG I N A 3

GEEFT DE ZITTING VOLDOENDE STEUN? Da’s een goed begin. Ga naar 2.

Het ziekteverzuim GEEFT DE RUGLEUNING bij Norbert VOLDOENDE STEUN? Dentressangle in Tilburg ging flink omlaag. Met dank aan de leiding, die niet alleen vragen stelde, maar ook iets deed met de antwoorden. Dat zeggen chauffeurs Hans, Natalja, Willem en Ton. Uitstekend. Ga naar stap 4.

Prima. Ga naar 3. Schuif de zitting naar voren of achteren.

▶ past er tussen de voorkant van de zitting en je knieholte een of twee vuisten?

Zet de rugleuning iets naar voren of naar achteren en zet de ruggensteun wat hoger of lager.

▶ kun je de lendensteunen nét voelen? ▶ voel je steun in je onderrug? ▶ staat de rugleuning ietsje achterover?

PAGIN A 2 2

Luisterende leiding STAAT HET STUUR GOED?

EN V ERDER au. Hee jongens.

Hee Benno.

Lange Rit Gehad?

Allerlei Oud & Nieuw Vertel ’t TON

▶ kun je met ontspannen armen het stuur vastpakken?

Pagina 4 Pagina 6 Pagina 21 TONTON: goed zitten Pagina 26 EN WAT OOK Inzetbaarheidscheck Pagina 28 HELPT: Subsidie vakbekwaamheid Pagina 32 TON Puzzel Pagina 44 62 jaar achter het stuur Pagina 46 Goeie Smoes! Pagina 50 Service/Colofon Pagina 51

▶ trek je niet je schouders op tijdens het sturen? ▶ komt je rug niet los van de rugleuning als je

schakelt of stuurt? Dan is je stoel perfect ingesteld.

Zet het stuur hoger of lager en dichterbij of verderaf.

▶ ga af en toe even verzitten ▶ kom tijdens een pauze even in beweging ▶ rek en strek zo nu en dan ▶ laat regelmatig je stoel onderhouden

TON 57 12-14 • PAG I N A 4

C AO V R A AG

TON TOEN Wat is jouw voornemen voor komend jaar? Dat vroeg TON in 2008 aan een aantal lezers. En in 2009 vertelden die wat er van dat voornemen was uitgekomen. Chauffeur Jack de Vreugd uit Katwijk wilde “positief blijven in een ondergewaardeerd, onderbetaald en stressvol beroep”, zei hij in 2008. Een jaartje later vertelde hij in TON 27: “Het wordt er niet beter op. Soms is het lastig om positief te blijven. Als je bedenkt wat je per uur verdient, word je daar niet vrolijk van. Maar ja, dat zal nooit veranderen.” En nu, vijf jaar later? Jack (57) rijdt nog steeds voor Bos Transport Berschenhoek, luchtvracht. Terugkijkend zegt hij: “Het is de afgelopen jaren alleen maar slechter geworden. Als je op Schiphol een rondje rijdt, zie je alleen maar witte kentekens. Maar ik denk dat het transport in de toekomst weer aantrekt, want ik zie mijn baas en andere transportbedrijven weer chauffeurs vragen. Ach ja, je moet er maar het beste van maken. Of zoals mijn buurman altijd zei: Geen gezeur, je bent chauffeur.”

Werken op doordeweekse feestdagen De feestdagen staan voor de deur. Moet je op een doordeweekse feestdag werken, dan heb je recht op een extra vergoeding. Zo staat dat in de cao. Hoe zit het precies? Twee mogelijkheden Je kunt kiezen uit twee mogelijkheden: een vergoeding in tijd Je mag altijd acht uur bijschrijven die meetellen voor je loonberekening. Daarnaast heb je recht op een extra vergoeding in tijd of in geld. Kies je voor tijd, dan heb je recht op een compenserende rustdag. Die rustdag moet je binnen acht weken opnemen, in overleg met je werkgever. Kies je voor compensatie in geld, dan krijg je een toeslag van 100 procent op je uurloon. De extra vergoeding geldt niet als de feestdag op een zondag valt. Waarom niet? Omdat je voor werken op zondag al een toeslag van 100 procent ontvangt. Minder dan acht uur gewerkt? Als je op een feestdag minder dan 8 uur hebt gewerkt, dan geldt voor de gewerkte uren een toeslag van 100 procent op het uurloon. De dag wordt bovendien aangevuld tot 8 uur. Je krijgt immers ook 8 uur betaald als je niet hoeft te werken op die feestdag.

Jac

kt

oe

n

Jack

nu

Code 95 Quickscan

Met de code 95 Quickscan test je in twee minuten hoe je ervoor staat met je verplichte nascholing. Zo zie je snel of je op koers ligt, of dat je nu echt snel iets moet gaan doen om in september 2016 klaar te zijn met je 35 uur. De Quickscan geeft ook handige tips over welke opleidingen je kunt gaan doen. En er zijn links naar site met meer informatie. Ga naar code95status.nl

Voorbeeld van de urenberekening: De werkweek ziet er bijvoorbeeld zo uit: Ma 10 uur Di 10 uur Wo 10 uur Do 8 uur = feestdag, daadwerkelijk gewerkt 4 uur Vr 12 uur 1. Als je kiest voor betaling, krijg je: 40 uur basisloon à 100%, 4 uur feestdagentoeslag à 100%,10 uur overuren à 130% 2. Als je kiest voor een vervangende vrije dag, schrijf je voor de feestdag geen 8 uur op, maar het daadwerkelijk aantal gewerkte uren. In dit voorbeeld dus 4 uur. Je krijgt dan: 40 uur basisloon à 100%, 6 overuren à 130% en een vervangende vrije dag van 8 uur. Vragen? Bel gratis met Stichting VNB 0800-0225022. Of kijk op caonaleving.nl of mail naar [email protected]

TON 57 12-14 • PAG I N A 5

TON C OLUMN

PENSIOEN V R A AG Anw-pensioen Wat is er geregeld voor mijn partner als ik kom te overlijden? ANW-UITKERING VAN DE OVERHEID Als jij overlijdt voordat jouw partner de AOWleeftijd heeft bereikt, kan je partner onder bepaalde voorwaarden in aanmerking komen voor een Anw-uitkering. Anw staat voor Algemene nabestaandenwet. De voorwaarden voor deze uitkering vind je op www.svb.nl

Breinbreker Mijn hersens kraken ervan. Nu ik na de tweede knieoperatie de eerstkomende zes weken echt niets mag doen, ben ik als het ware opgesloten in mijn eigen onmacht. Het enige vrije is mijn geest, mijn fantasie, mijn denken. Alle drie fladderen ze ook alle kanten op. Ik was daar altijd al goed in, geconcentreerd rijden en toch mijn fantasie de vrije loop laten. Niet als je op de peripherique door Parijs reed, maar een uurtje later richting Bordeaux werd het een stuk rustiger en componeerde ik een liedje, sprak een gedichtje in of waande me de beste zanger ter wereld, meebrullend met de rock’n’roll boogie van George Thorogood, rijdendevoort en ‘bad to the bone’. Omdat het lichaam nu vastzit en ik me slechts met moeite kan bewegen met mijn krukken, ben ik toch op zoek gegaan naar bevrediging, geestelijke wel te verstaan. De uitdaging is er, de bevrediging komt aan het eind als ik slaag voor de examens van de opleiding voor zelfstandig transportondernemer, oftewel eigen rijder. De tijd is er, de zin is er, de opleiding is er. Er zijn aanbieders van thuisstudies die diverse opleidingen hebben voor kaderfuncties in transport en logistiek, zowel voor in loondienst als zelfstandige. Ik ga ervoor; mijn knie is wel gebroken, maar mijn brein niet! Dennis Ton is 48 jaar en woont in Bovenkarspel. Sinds zijn negentiende is hij vrachtwagenchauffeur.

PARTNERPENSIOEN Als jij overlijdt, ontvangt je partner naast een eventuele Anw-uitkering van de overheid ook partnerpensioen van Pensioenfonds Vervoer. Het kan zijn dat het inkomen uit het partnerpensioen (en de eventuele Anw-uitkering) niet toereikend is. ANW-PENSIOEN VAN PENSIOENFONDS VERVOER Met een Anw-pensioen van Pensioenfonds Vervoer kun je ervoor zorgen dat je partner voldoende inkomen heeft na jouw overlijden. Je bent niet automatisch verzekerd voor deze regeling. Je moet je hiervoor aanmelden. Op drie momenten kun je je zonder al te veel poespas aanmelden voor het Anw-pensioen van het pensioenfonds: als je een nieuw dienstverband begint, als je gaat trouwen of als je gaat samenwonen. Je moet je dan wel binnen drie maanden aanmelden. Meld je je aan op een ander moment, dan moet je waarschijnlijk een gezondheidskeuring ondergaan. Je werkgever kan je meer vertellen over de hoogte van de premie voor het Anw-pensioen. LET OP! Zodra je de bedrijfstak verlaat, of met (vervroegd) pensioen gaat en geen dienstverband meer in het vervoer hebt, vervalt je verzekering voor het Anwpensioen van Pensioenfonds Vervoer. Meer weten? Kijk op pfvervoer.nl Hier vind je ook het formulier om je aan te melden voor het Anw-pensioen.

Oud & Nieuw TON 57 12-14 • PAG I N A 6

Sneller < > stress

Jaap en Peter Land werken bij Maat Transport in Alblasserdam

Teamleider < > loodsmedewerker Han van Vossen en Dennis van Rijn werken bij Mooy Logistics in Breda

TON 57 12-14 • PAG I N A 7 Ze hebben hetzelfde beroep, al is de een gepokt en gemazeld en de ander nog een tikkie nat achter de oren. TON praat met vakgenoten bij drie bedrijven over hoe het was en hoe het is. De verschillen en overeenkomsten zijn groot.

Dubbel klutsen < > smartphone Herman Roelofsen en Wim Koopman werken bij Amerongen Kamphuis in Barneveld

V er anderingen in he t va k

TON 57 12-14 • PAG I N A 8

•

•

• •

De oude rot Jaap Land 55 jaar woont in Alblasserdam werkte 10 jaar in de akkerbouw 22,5 jaar chauffeur op kraanwagen al die tijd bij Maat Transport

•

•

•

DE JONGE HOND Peter Land 22 jaar woont in Alblasserdam was 5 jaar werkplaatsmedewerker offshore sinds augustus 2014 chauffeur bij Maat Transport

•

•

• •

TON 57 12-14 • PAG I N A 9

Het vak

Het leven

Jaap: “Voor ik bij Maat begon, was ik akkerbouwer. Ik wist wat ik in het vervoer verwachten kon, want mijn neef heeft een transportbedrijf. Tegenwoordig zie je dat bedrijven soms jongeren aannemen die totaal niet weten wat het beroep inhoudt.” Peter: “Daar heb ik geen last van. Mijn oudste broer Gerard werkt ook als vrachtwagenchauffeur bij Maat. Ik ben vaak genoeg met mijn vader en Gerard mee geweest. Hiervoor zat ik in de metaal, staalkabels voor de offshore. Daar reed ik vaak met het bedrijfsbusje. Dat vond ik veel leuker dan achter de bankschroef staan. Toen bedacht ik dat het tijd werd om bij Maat aan te kloppen.” Jaap: “Ik moest daar wel even over nadenken. Hij moet wel zeker weten dat hij dit werk wil.”

Jaap: “Maat doet alle soorten van transport, ook internationaal. Maar ik ben niet vaak de grens over. Met mijn kraanwagen werk ik voornamelijk in Nederland. Een ritje buitenland vind ik wel leuk, maar het is niets voor mij om altijd van huis te zijn.” Peter: “Mij mogen ze overal naartoe sturen. Al ben ik de hele week op de weg, dat maakt mij niet uit. Het is mijn brood.” Jaap: “Het is belangrijk dat je het thuisfront op orde hebt. Je hebt geen acht-tot-vijf baan. Je moet zeker weten of je chauffeur wilt worden, want dit werk eist veel van jou en van je partner.” Peter: “Mijn vriendin zal daaraan moeten wennen. Ze belt soms drie keer in een uur. Ze wil dan weten hoe laat ik thuis ben. Als er een spoedklus tussendoor komt, dan weet je dat niet. De klant is koning.” Jaap: “Nu heeft iedereen een mobieltje om het thuisfront op de hoogte te houden. Vroeger was dat wel anders. Ik weet nog dat ik in Polen stond en naar kantoor belde. Ik moest direct naar huis. Waarom zeiden ze niet. Eenmaal thuis bleek mijn oudste zoon ernstig ziek. Gelukkig is het goed afgelopen.” Peter: “Mijn moeder was vader en moeder tegelijk.”

Het werk Peter: “Mijn vader begon in een handgeschakelde Daf.” Jaap: “Nu rijd ik in een automaat. Daar had ik eerst wel twijfels over, maar het is heerlijk. De wagens en het materiaal waarmee we werken zijn enorm verbeterd. Nu bestuur ik de kraan met een afstandsbediening, vroeger deed ik het met de hand. Het werk is een stuk lichter geworden.” Peter: “Ik rijd op een Mercedes Sprinter, want ik heb mijn vrachtwagenrijbewijs nog niet. Het werk is heel afwisselend. In oktober moest ik vaak bij Keppel Verolme zijn om lasmachines, luchtdrogers en gereedschap te brengen voor het grootste cruiseschip ter wereld, de Oasis of the Seas. Prachtig om dat schip van dichtbij te zien. De Sprinter is trouwens ook een automaat. En ik heb een boordcomputer.” Jaap: “Alles gaat nu digitaal. Met een druk op de knop heeft de klant bij wijze van spreken al de factuur voordat ik het terrein af ben. Door die moderne communicatiemiddelen is het allemaal sneller geworden. Dat kan stress opleveren. Maar ik maak me niet druk. Ik drink eerst mijn bakkie en dan kijk ik wel wat voor berichtje ik binnen heb gekregen.”

TON 57 12-14 • PAG I N A 1 0

•

DE JONGE HOND Wim Koopman 23 jaar woont in Barneveld 4 jaar loodsmedewerker, 3 jaar vrachtwagenchauffeur 7 jaar bij Amerongen Kamphuis

•

•

•

•

•

•

•

De oude rot Herman Roelofsen 59 jaar woont in Kootwijkerbroek 5 jaar monteur, daarna 37 jaar vrachtwagenchauffeur 42 jaar bij Amerongen Kamphuis

• •

TON 57 12-14 • PAG I N A 1 1

Het vak Herman: “Ik werkte als monteur in de garage. In mijn vrije tijd ging ik met collega’s mee naar het buitenland. Na drie rijlessen met een drietonner had ik mijn rijbewijs. Daarna mocht ik op elke vrachtwagen rijden. Zo gemakkelijk ging dat toen.” Wim: “Ik ben in de loods begonnen. Toen dacht ik niet dat ik hier zou blijven werken, totdat ik de kans kreeg om mijn vrachtwagenpapieren te halen. In de loods hadden ze me al geleerd hoe ik de wagens in en uit kon rijden. Over de VTL-opleiding heb ik drie jaar gedaan. Het was best moeilijk.” Herman: “We zitten in de distributie. Vroeger was het lossen bij klanten makkelijker. Nu gaan ze eerst controleren of het wel besteld is en dan moet alles gescand. En vaak nemen ze pauze, moet ik wachten. Van onze planners heb ik geen last, maar van het geneuzel bij klanten word ik af en toe ‘peuneveu’.” Wim: “Voor mij is het allemaal normaal. Ik doe gewoon mijn werk. En als ik bij een klant kom en die neemt eerst pauze, dan wind ik me niet op. Hoe drukker je je maakt, Herman, hoe lastiger het is voor jezelf.”

Het werk Herman: “Het materiaal waarmee we werken is wel echt verbeterd. Airco, cruise control, lucht geveerde stoelen en stuurbekrachtiging. Wim, jij weet niet eens wat dubbel klutsen is: op gevoel schakelen. Zo ben ik begonnen.” Wim: “Ik heb nog geen vaste wagen. Laatst moest ik een hele dag schakelen. Dat ben ik niet gewend, want ik rij altijd in een automaat. Als Herman vrij is, dan rij ik in zijn vrachtwagen. Die houdt hij erg netjes en schoon. Zo lever ik hem ook weer af.” Herman: “En tegenwoordig heb je ook een boordcomputer en mobiele telefoons. Op mijn mobieltje zit geen navigatie. Daardoor heb ik soms problemen als ik een adres niet kan vinden.” Wim: “Als ik in de file sta, zijn negen van de tien automobilisten aan het appen. Iedereen

heeft een smart Phone, behalve Herman. Die Nokia moet je goed bewaren, die is dadelijk veel geld waard. Op mijn smartphone heb ik TomTom en Google Maps. Dat werkt fantastisch. Ik kan nog wel kaartlezen en weet de weg naar vaste klanten. Maar ik heb altijd de TomTom aan voor file-informatie en om te weten hoe laat ik thuis ben.” Herman: “Goed dat je nog kunt kaartlezen, want ik ken een chauffeur die zonder navigatie zijn vaste klanten niet weet te vinden.”

Het leven Herman: “Een paar jaar geleden kreeg ik onderweg een hartinfarct. Op een parkeerplaats heb ik 112 gebeld, die hielden me aan de praat tot de ambulance er was. Ik leef nu veel gezonder en ik fiets veel. Wim, je moet echt op je gezondheid letten.” Wim: “Ik kan eten wat ik wil en word niet dik. Het is lastig om gezond te leven met dit werk. Ik heb weleens 1200 euro aan een sportschool betaald, maar na drie keer sporten hield ik het voor gezien.” Herman: “Ik heb altijd internationaal gereden. Dan ging ik maandag weg en zag ik wel wanneer ik weer thuis kwam. Zwitserland, Frankrijk, Oostenrijk, Denemarken. Mooi werk.” Wim: “Vroeger wilde ik wel naar het buitenland, maar nu ben ik blij als ik na twee dagen weer thuis ben. Mijn moeder zegt altijd: ‘Je werkt om te leven’ en zo is dat. Ik vind het belangrijk om in het weekend plezier te maken met mijn vrienden.” Herman: “De jeugd van nu doet het anders. Vroeger was het aanpoten. Mijn vrouw was altijd alleen thuis.”

TON 57 12-14 • PAG I N A 1 2

•

De oude rot Han van Vossen 56 jaar woont in Bruinisse 16 jaar internationaal chauffeur, daarna teamleider sinds oktober 2014 loodsmedewerker 34 jaar bij Mooy Logistics

•

•

•

•

•

•

DE JONGE HOND Dennis van Rijn 26 jaar woont in Breda 3,5 jaar loodsmedewerker sinds oktober 2014 teamleider 3,5 jaar bij Mooy Logistics

•

• •

•

•

TON 57 12-14 • PAG I N A 1 3

Het vak Han: “Ik ben bij Mooy Logistics begonnen als chauffeur binnenland. Na zo’n drie jaar ging ik internationaal rijden, totdat ik in 1996 een hernia kreeg. Rijden ging niet meer. Ik ben toen naar de oude loods in Breda gegaan en heb daar twee jaar gewerkt als laad-los chauffeur. Mijn collega Hennie de Baat leerde me de kneepjes van het vak. Een jaar later was ik loodsbaas.” Dennis: “Ik kom uit Katwijk, heb in de visserij en in de bloemen gewerkt. Voor de liefde verhuisde ik naar Breda. Zo’n drieënhalf jaar geleden begon ik bij Mooy Logistics als uitzendkracht. Na vier maanden kwam ik in vaste dienst en sinds een maand ben ik teamleider. Dat vind ik mooi aan dit bedrijf: hoewel ik geen logistieke opleiding heb, ben ik toch teamleider geworden. Mooy Logistics biedt medewerkers kansen om te groeien.” Han: “Ik had bij Dennis direct het gevoel dat hij het in zich heeft. Ik moet nog zeker tien jaar werken, maar als ik nu zou moeten stoppen, dan kan ik het werk met een gerust hart aan hem overlaten.” Dennis: “Han is een goede leermeester. Hij komt uit een klein dorp en heeft ook een vissersachtergrond. We hebben dezelfde mentaliteit. We steken de handen uit de mouwen en zijn gewend om een stap harder te lopen als het nodig is.”

Het werk Han: “Toen ik in de oude loods begon, hadden we vijf docks. Dat werden er zestien. In dit nieuwe pand hebben wij dertig docks. Het werk is hetzelfde gebleven: laden en lossen van groente, fruit, bloemen en planten. Maar het is natuurlijk wel veel drukker geworden.” Dennis: “Wij zijn de laatste schakel. Wij moeten ervoor zorgen dat alles goed geladen wordt. Dat is zorgvuldig werken, want als er een pallet in Nice wordt gelost in plaats van in Parijs kost dat geld. Han heeft me in korte tijd heel veel geleerd. Hij gelooft in mij en dat is mooier dan dat er op papier staat dat ik teamleider ben.”

Han: “Dennis is leergierig. Hij pakt dingen snel op. Als Dennis A zegt, dan is het geen B. Hij is eerlijk en dat geeft een band. We hebben aan een half woord genoeg. Ik blijf zijn mentor tot mijn laatste werkdag.”

Het leven Han: “Als teamleider ben je weinig thuis. Nu begin ik om zeven uur en ga om vijf uur naar huis. Dat is leuk voor mijn vrouw. Vroeger was ik altijd aan het werk. Je vrouw moet dus wel achter je werk staan, Dennis.” Dennis: “Dat Han om vijf of zes uur naar huis gaat, mag ook wel na meer dan dertig jaar werken. Mijn vrouw werkt in de zorg. Die staat om zes uur op en is om drie uur klaar. Ik begin om elf uur en ben pas klaar als alle pallets weg zijn. We zien elkaar weinig, maar we gaan wel meerdere keren per jaar op vakantie. Daar genieten we van.” Han: “Het is ook belangrijk dat je je werk niet mee naar huis neemt. Als ik de deur van het warehouse dichttrek, dan blijft het daar. Anders gaat je gezin eronder lijden.” Dennis: “Zo zit ik ook in elkaar.” Han: “En Dennis, hou het lijntje recht. Wees altijd eerlijk en behandel iedereen gelijk. Of het nu om chauffeurs of kantoorpersoneel gaat. Het zijn allemaal medemensen. Sommige oudere chauffeurs willen niet altijd direct wat van je aannemen. Blijf dan rustig.” Dennis: “Dat is lastig. Ik wil soms te veel. Maar respect krijg je niet, dat moet je zelf verdienen.”

TON 57 12-14 • PAG I N A 1 4

TON PA NEL

Misschien wordt het morgen beter

TON 57 12-14 • PAG I N A 1 5

Komt het goed? Met je baan? Met je vak? Met transport en logistiek? Met Nederland? De wereld? TON wilde weten hoe jij de toekomst ziet. Nou... niet heel optimistisch. Zeven leden van het panel vertellen wat zij verwachten.

TON 57 12-14 • PAG I N A 1 6

Uiteindelijk kunnen we het winnen “Uiteindelijk zullen wij als Nederlandse chauffeurs overwinnen. Natuurlijk zijn anderen goedkoper. Ik sprak laatst een Roemeense chauffeur, die was zes dagen in de week van huis en hij kreeg met alle vergoedingen bij elkaar netto tweeduizend euro per maand. Nou, je weet met hen wel wanneer ze vertrekken, maar niet wanneer ze aankomen. Ik vertrok een keer tegelijkertijd met zo’n Oostblok-chauffeur op de Maasvlakte. We moesten naar hetzelfde adres in Stuttgart. Onderweg naar huis kwam ik hem tegen. Het kan effe duren, maar van die concurrentie ga ik het winnen. Hoe het met de economie zal gaan? De ene keer denk ik: het komt goed. En dan weer: het gaat helemaal mis. Zolang er graaiers en premiehunters rondlopen bij banken en ik weet niet al waar, zal het crisis blijven. Maar ik heb vertrouwen in mijn vakmanschap en dat van mijn collega’s. En plezier in mijn werk, want daar begint het toch mee.” Ludwig Boeijmeer (51) uit Born rijdt zeecontainers bij Verduyn Group in Hoofddorp

Het gaat al veel beter Misschien hoort het bij zijn leeftijd, maar Thijs Jansen is positief gestemd. Hij ziet het personeelsbestand bij zijn werkgever JCL Logistics Benelux groeien. Als er mensen weggaan, worden ze vervangen en dat was een paar jaar geleden in verband met de crisis wel anders. Thijs studeert hbo Logistiek en Economie. Voor zijn afstuderen moet hij alleen nog een scriptie schrijven. Dat zal in 2015 gaan gebeuren, al zoekt hij nog naar een geschikt onderwerp. Met transport en logistiek zou het zomaar de goede kant uit kunnen gaan, denkt Thijs. Al zal het internationale vervoer langzaamaan verdwijnen naar buitenlandse chauffeurs. Dat kan bijna niet anders: klanten willen als gevolg van de crisis en de moordende concurrentie minder betalen voor transport. En dan ben je als bedrijf haast gedwongen om daarin mee te gaan. Thijs ziet uit naar 2015. Hij is afgelopen jaar getrouwd, komende zomer wordt zijn nieuwe huis opgeleverd, daar trekt hij dan met zijn vrouw in. Mooi vooruitzicht, toch? Thijs Jansen (31) uit Wehl is key-accountmedewerker bij JCL Logistics Benelux BV in ‘s-Heerenberg

TON 57 12-14 • PAG I N A 1 7

Een beetje meer respect “Internationaal transport gaat voor ons helemaal verdwijnen. Werkgevers hebben ook het geld niet meer om daarvoor Nederlandse chauffeurs in dienst te nemen. Op z’n best gaat het via uitzendbureaus of payrollen. En dan houd je niet veel over.” John de Looze weet waarover hij praat. Als knaap van dertien wilde hij al niks anders dan op Italië rijden. Op zijn negentiende zat hij op de vrachtwagen en al snel naar het ‘land van zijn dromen’. “Ik vond de vrijheid geweldig. En de cultuur, de restaurants onderweg, de contacten met collega’s. Maar dat is nu allemaal anders. Nu besodemietert iedereen elkaar. Ik rijd weer op Italië, via een payroll-bedrijf, omdat ik het zo graag wilde. Maar ik heb niet goed nagedacht voordat ik het contract tekende. Blijk ik netto negen euro per uur te verdienen.” Volgens John is Nederland een goed land om in te leven. “Maar we gaan al tien of vijftien jaar de verkeerde kant op. Iedereen is voor zichzelf bezig. Het meest erger ik me aan het gebrek aan respect, zeker ook in transport en logistiek. Er wordt ordinair geschreeuwd tegen jonge mannen die hartstikke veel geld hebben moeten stoppen om chauffeur te worden.” John de Looze (42) uit Houten is chauffeur bij Van Ooijen Transport in Berlicum

Er komt nog zwaar weer “De aardappelen, uien en wortelen moeten van het land. Er zullen in de toekomst vast wel zelfrijdende vrachtwagens komen, maar die gaan niet mijn werk overnemen. Hooguit zit ik dan een dutje te doen achter het stuur, als we van de ene naar de andere plek rijden. Maar het laden en lossen zal ik toch echt zelf moeten blijven doen.” Jacqueline Tollenaar zit nu veertien jaar op de vrachtwagen. Sinds een jaar of vier rijdt ze vooral aardappelen en uien voor Dieleman Transport. Mensen blijven eten, dus landbouw blijft bestaan. In haar persoonlijke leven kent ze ook weinig problemen. Ze werkt drie dagen, zodat er ook nog tijd is voor het huishouden. Haar man rijdt met een containerauto. Haar dochter werkt in een magazijn voor kranen en heftrucks en zou het wel leuk vinden om met de vrachtwagen te rijden. Haar zoon is slager. Toch is Jacqueline wel bezorgd over de toekomst. “Er komt nog zwaar weer. Ik vertrouw dat gebeuren in Rusland niet. Ik vrees dat het nog eens oorlog wordt.” Jacqueline Tollenaar (47) uit Hoek is chauffeur bij Dieleman Transport in Zaamslag

TON 57 12-14 • PAG I N A 1 8

De crisis is allang voorbij “Iedereen verschuilt zich maar achter de crisis. Maar die is allang voorbij. Mensen praten elkaar van alles aan. Ik vind: je moet je richten op waar je mogelijkheden ziet en je profileren door dingen beter te doen dan anderen. Ga met je tijd mee! Vroeger belden collega’s om samen klussen te klaren. Er werden faire prijzen gevraagd, je gunde elkaar wat. Hier bij Pax gaat het redelijk goed. We houden ons bezig met melkveehouderijgerelateerd transport van machines en toebehoren. Dat is vooral nationaal vervoer, met af en toe een rit op België, Luxemburg of Duitsland. Wij hebben alleen maar Nederlandse chauffeurs. Bij het internationale transport zie je dat nauwelijks meer. Dat zijn allemaal mensen uit het oosten. Zo zijn er meer dingen veranderd. We maken in Nederland ook steeds minder producten. Zo simpel is het. Wat ik zeg: met je tijd meegaan. Of ik nog wat te wensen heb voor de toekomst? Ik zou wel wat meer willen verdienen. Maar ja, je hebt nu eenmaal te maken met een cao die de afgelopen jaren niet is vooruitgegaan, terwijl de prijzen wel stijgen.” Charles van Goudoever (61) uit Elburg is planner bij Pax Dedicated Transport in Zwolle

Gezond blijven is belangrijk “Financieel heb ik het hier goed. En als ik bij de huisarts kom, moet ik me nog elke keer voorstellen. Buiten een verkoudheid af en toe en een beetje last van mijn rug heb ik niks te klagen. Ik hoop dat ik zo gezond blijf, want ik zie genoeg mensen die ineens iets overkomt.” Peter Verberne heeft het druk genoeg in het distributiecentrum van Gebroeders van Eijk in Someren. De hal is groot: honderd bij honderd meter en acht meter hoog. En het staat er helemaal vol. “Het is al te klein, het gaat hier goed.

TON 57 12-14 • PAG I N A 1 9

De toekomst volgens de TON-lezers

Wat zal de toekomst brengen? TON vroeg het aan het lezerspanel. Kort (en op z’n Hollands) gezegd: het kan vriezen of dooien. We bedienen doe-het-zelfzaken in Nederland, België en Luxemburg; overal waar Nederlands of Vlaams gesproken wordt. Daar moet je niet met een buitenlandse chauffeur aankomen.” Over zijn eigen toekomst maakt Peter zich geen zorgen: “Ik doe dit werk nog zeker vijf jaar. En ik heb ook al nagedacht of ik daarna nog een paar dagen in de week aan de slag kan blijven. Bijvoorbeeld voor het afwikkelen van retourzendingen. Dat is ook nu al onderdeel van mijn werk: kijken of je het op een of ander manier ergens kwijt kunt.” En de economie? Komt dat nog goed? Peter twijfelt: “Als je ziet hoe het al ietsje beter gaat met de werkloosheid, dan zouden we over twee of drie jaar toch echt uit het dal moeten zijn. Lukt dat niet, dan vrees ik dat er toch wel heel veel bedrijven in de problemen komen.” Peter Verberne (61) uit Asten is algemeen logistiek medewerker bij Gebroeders van Eijk Transportbedrijf in zijn woonplaats

Geen robot in een woonwijk “Ik vind verkeersveiligheid nummer één. Het is geweldig dat er zelfrijdende vrachtwagens komen, maar die zijn voor de lange baan. In een rijtje, bestuurd door sensoren; dat is helemaal prima. Maar ik zie zo’n auto niet een woonwijk inrijden, dus dat gaat mijn werk niet bedreigen.” Joep Straatsma haalt in Gelderland en Overijssel vertrouwelijke papieren op, voor de versnipperaar. Lekker schoon werk, zegt hij. Joep hoopt dat het de komende jaren beter zal gaan met Nederland, maar hij heeft niet zo’n vertrouwen in de regering. Dat er overal problemen zijn, heeft volgens hem veel te maken met de overheid. “Daardoor is er ook minder te besteden bij bedrijven. En daardoor hebben we eigenlijk ook een cao die al jaren stilstaat. We hebben een flinke achterstand opgelopen. Hopelijk komt daar in 2015 een eind aan.” Met transport en logistiek komt het volgens Joep wel goed, op termijn. En met zijn eigen toekomst zit het ook wel snor. “Natuurlijk wil ik, net als iedere Nederlander, meer verdienen. Maar ik ben gezond. En bij Sita doen ze goed hun best om te zorgen dat we allemaal kunnen blijven rijden.” Joep Straatsma (47) uit Apeldoorn is chauffeur bij Sita in Apeldoorn

Ben je optimistisch of pessimistisch over de toekomst van Nederland?

(Zeer) optimistisch 27% Neutraal 38% (Zeer) pessimistisch 32% Ben je optimistisch of pessimistisch over transport en logistiek?

(Zeer) optimistisch 28% Neutraal 29% (Zeer) pessimistisch 41% Hoe zie je de toekomst van jouw baan?

(Zeer) optimistisch 39% Neutraal 35% (Zeer) pessimistisch 21% Denk je dat internationaal transport door Nederlandse chauffeurs in de toekomst blijft bestaan?

Nee, ‘ons’ internationaal transport verdwijnt Er blijft wel ‘iets’ over voor NL-chauffeurs Nederlandse chauffeurs winnen de markt terug

31% 31% 27%

Komen er binnenkort zelfrijdende vrachtwagens?

Ja, zeker weten Da’s twijfelachtig Nee, dat gebeurt niet Weet niet

3% 38% 57% 3%

En wanneer is de crisis voorbij?

In 2015 7% Pas in 2016 35% Nooit 27% Die is al voorbij 7% Weet niet 24%

TON 57 12-14 • PAG I N A 2 1

V ER T EL ‘ T TON

TON laat mensen in transport en logistiek aan het woord. werk, over hun vak, over wat zij dagelijks meemaken.

Over hun

En over TON. Geef je mening. Dat kan makkelijk en snel.

Via tonmagazine.nl. Caravans In TON 56 schreef Patrick Nuchelmans dat vrachtwagenchauffeurs die worden ingehaald door een auto met caravan een lichtsignaal moeten geven. Peter Bruin uit Sint Pancras reageert daarop met “De zin en onzin van lichtsignalen”. Hij schrijft onder andere: “De zin! Deze handeling is ontstaan in de tijd dat onze wegen smal en tweebaans waren, waarbij inhalen een langdurige actie was. Het werd gedaan uit oogpunt van collegialiteit en veiligheid. Het vrachtwagenpark bestond voor het overgrote deel uit open vrachtauto’s, waarvan de lading werd afgedekt door zeilen (dus geen box-koel en/of tautliners). Wanneer men dan gepasseerd werd, gaf je even een seintje ten teken dat alles nog in orde was met lading en afdekzeil. Vandaag de dag zie je nog maar zelden een vrachtauto met lading die wordt afgedekt met (zwaar) zeildoek. De onzin! We hebben tegenwoordig gelukkig veilige wegen, waarop 3, 4 of 5 banen breed wordt gereden. Overal wordt op je snelheid gelet. Moderne vrachtwagens zijn voorzien van cruise control, dus we kunnen bijvoorbeeld op het traject Amsterdam-Utrecht de snelheid instellen op 80 kilometer. Echter, ik word regelmatig ingehaald door een andere vrachtauto die net iets sneller (max 1 of 2 kilometer) gaat. En nu komt het! De meesten gaan al naar rechts wanneer ze nog nauwelijks een meter voorbij mij zijn. En ik zit met 4 of 5 banen al tegen een muur te kijken. Erg onprettig en zo ben ik verplicht in te houden voor mijn eigen veiligheid. Rijst de vraag: weet die chauffeur niet hoe lang zijn vrachtauto is? Heeft hij helemaal niet in zijn

spiegel gekeken? Wat is dit voor actie? Advies in deze: blijf bij het passeren van een collega langer op je rijbaan alvorens naar rechts te gaan en geef alleen een lichtsignaal als er echt iets aan de hand is. En oja, mijn idee is dat het overgrote deel van de caravanrijders geen idee heeft hoe lang hun caravan is en ook veel te snel naar rechts gaat.”

Tol in Portugal Ron Duinmeijer uit Heiloo reed voor het eerst in langere tijd weer eens op Lissabon. Onderweg viel hem op dat nu ook in Portugal de tolheffing via radar plaatsvindt. “Deze modernisering was aan de aandacht van ons bedrijf en ook aan mij helemaal voorbij gegaan. Ik reed nietsvermoedend bij Vilar Formoso de grens over en verwachtte na een kilometer of tien een kaartje te moeten trekken. Maar in plaats daarvan passeerde ik na elke afslag een drietal poortjes die vol hingen met camera’s en aanverwante apparatuur. Na vijf of zes van die poortjes gepasseerd te zijn, overigens zonder te zijn geflitst, begon het daglicht het te winnen van de duisternis en dat is het tijdstip dat ook de wetsdienaren weer aan hun dagtaak gaan beginnen. Dus besloot ik informatie te gaan halen bij een tankstation. Daar werd het mij duidelijk gemaakt: ik kon kraskaarten kopen à 20 euro, daarop vond ik een code, die diende ik te sms’en met ook het kenteken en zo bouwde ik dan een credit op dat bij passering van een poortje stap voor stap werd opgegeten. Navraag leerde mij dat ik voor de rest van mijn reis door Portugal ongeveer 40 euro kwijt zou zijn. Ondertussen het thuisfront gebeld en ge-

vraagd of de planner even op de site van het tolbedrijf erachter kon komen hoe ik mijn kredietwaardigheid in de gaten kon houden. Ik wilde niet op de terugweg vlak voor de grens nog geconfronteerd worden met een boze ambtenaar in functie wegens wanbetaling. Nou, dat was heel eenvoudig: als ik door mijn 40 euro heen was, kreeg ik een sms’je met de mededeling dat ik weer een kraslot mocht/moest kopen. Ik stond paf. In heel de wereld voeren we campagnes om het gebruik van de mobiele telefoon tijdens het rijden te mijden en deze firma eist nu van mij dat ik mijn mobieltje aan hou. Wat ik dus echt nooit doe. Toch wel een ding om over na te denken: elke keer als je een grens passeert, krijg je ook die nonsens-informatie via een sms’je over de geldende tarieven enzomeer. Kan dat niet anders, ik zit er in ieder geval niet op te wachten.”

Truckspotters Harry Potma (68) uit Sneek stuurt TON een mailtje over zijn hobby: “In mijn vrije tijd ga ik met twee truckspotters mee om trucks te spotten. Wij doen dit in Nederland, België en Duitsland. De foto’s komen onder andere op de facebookpagina ‘trucking international’, waarvan de twee truckspotters de beheerders zijn. Het aantal leden groeit met de dag; er zijn nu bijna 14.000 leden. Omroep Fryslân en de NDR in Duitsland hebben hier al reportages over gemaakt en uitgezonden. Ik denk dat de lezers van TON dit heel leuk zullen vinden. Ook kunnen ze kijken op de website mbmcargotech.nl.”

TON 57 12-14 • PAG I N A 2 2

Goed dat er ge

TON 57 12-14 • PAG I N A 2 3

Ge zond de einds t reep h a len

eluisterd wordt Er is een betere planning. Er zijn meer elektrische pompwagens, zodat chauffeurs niet meer met pallets hoeven te slepen. Daardoor is het ziekteverzuim bij Norbert Dentressangle in Tilburg flink gedaald. Met dank aan de leiding, die niet alleen vragen stelde, maar ook iets deed met de antwoorden. Dat zeggen vier chauffeurs, die in een groepsgesprek praten over luisteren.

TON 57 12-14 • PAG I N A 2 4

Hans Hamers

Natalja de Keyzer

Willem Rosch

Ton Janssen

(61) uit Udenhout • vanaf zijn twintigste op de vracht-

(26) uit Tilburg • rijdt acht jaar, sinds vijf jaar bij

(30) uit Hilvarenbeek • negen jaar bij Norbert Dentres-

(59) uit Tilburg • acht jaar bij Norbert Dentres-

wagen, sinds vier jaar in zijn huidige baan, fulltime;

• begon ooit bij Hebro en is met snacks blijven rijden;

• zat vier jaar geleden een tijdje thuis, met een hernia, verder eigenlijk nooit ziek;

• meet 1.82 meter en weegt 90 kilo; • gaat fluitend naar zijn werk.

Norbert Dentressangle, vier dagen per week;

• deed de koksopleiding, maar koos voor de vrachtwagen;

• is nog nooit echt ziek geweest; • meet 1.75 meter en weegt 86 kilo; • gaat fluitend naar haar werk, als ze maar op een behoorlij-

sangle, fulltime;

sangle, sinds 2008 vier dagen per

• startte in elektrotechniek, maar koos na tweeënhalf jaar voor de

week;

• werkte zes jaar bij Philips en vierentwintig jaar bij PTT Post, tot

vrachtwagen;

• is nogal eens uitgeschakeld,

daar in 2003 geen plek meer was,

vanwege zijn hobby: motocross,

koos voor transport via zijn zoon;

dan scheur of breek je weleens

• was in acht jaar tijd negen dagen ziek, waarvan vijf door een

wat;

ke tijd mag beginnen en dat is

• meet 1.79 meter en weegt 79 kilo;

“Maar als ik over vijf jaar

niet om één uur ’s nachts. “Ik

• gaat negen van de tien keer flui-

kan ophouden, ga ik ook met

weet niet wat ik over vijf jaar

tend naar zijn werk, wil over vijf

• meet 1.86 meter en weegt 82 kilo; • gaat fluitend naar zijn werk als hij

piepende banden weg.”

doe. Misschien zit ik dan thuis

jaar nog precies hetzelfde doen:

maar niet om één uur ’s nachts

met kinderen. Of werk bij mijn

“En over tien jaar ook.”

hoeft te beginnen, hoopt over vijf

bedrijfsongeval;

vriend in zijn transportbedrijf.

jaar nog hetzelfde te doen: “Maar

Maar ik vind het hier ook hart-

dan ook fluitend te kunnen

stikke leuk.”

vertrekken.”

Tegen (knipperlicht)verzuim Gezond naar de eindstreep. Onder die naam startte de leiding

En er is een nieuwe ‘gezonde’ cateraar in de kantine gekomen.

van Norbert Dentressangle (Tilburg en Hoogeveen) een paar

De planning werd aangepast. En met iedere medewerker

jaar geleden de aanpak van het ziekteverzuim. Het werk werd

wordt een inzetbaarheidsgesprek gevoerd, over hoe de

lichter gemaakt door de inzet van elektrische pompwagens,

eindstreep gezond gehaald kan worden.

die worden meegenomen in een bak onder de trekkers.

Van de medewerkers wordt gevraagd dat zij bewuster met hun

Er zijn ‘movers’ aangeschaft, elektrische mini-pompwagens

werk en gezondheid omgaan. En het bedrijf hoopt dat zij straks

waarmee zware rolcontainers verplaatst kunnen worden.

ook elkaar gaan aanspreken op gezond leven en werken.

TON 57 12-14 • PAG I N A 2 5

Snacks. Daar bulkt het van op het terrein van Norbert Dentressangle in Tilburg. Smakelijke foto’s van kroketten en frikandellen prijken op de vrachtwagens. Het distributiecentrum is één grote koelcel, van waaruit veel diepgevroren lekkers het land in gaat. Een gezonde werkomgeving? Volgens Hans Hamers, Natalja de Keyzer, Willem Rosch en Ton Janssen wel. Tenminste: als het gaat over de vette hap. Ton: “Ik eet niet eens kroketten of frikandellen.” Willem: “In het bedrijfsrestaurant wordt al lang niet meer alleen vette hap verkocht. Je kunt ook salades en gezonde broodjes krijgen.”

kun je niet zonder palletwagen lossen.” Willem: “En steeds dezelfde chauffeurs hadden de pompwagens mee. Terwijl ze die niet altijd nodig hadden”. Natalja haalt haar schouder op. Ze vindt het soms wel stoer om het met de hand te doen. “Achteraf ben ik dan trots op mezelf.” Hans: “De pompwagens zijn nu gemonteerd onder bijna alle auto’s die naar distributiecentra gaan. Want bij veel bedrijven mag je hun wagens niet gebruiken en zonder is het niet te doen.” Ton: “Eigenlijk hadden ze die drie jaar geleden al beloofd.” Maar de hele ombouwoperatie kostte tijd, dus het resultaat is nu pas zichtbaar.

Antwoorden Toch was het ziekteverzuim bij Norbert Dentressangle een paar jaar geleden hoog. Willem verklaart: “Veel nachtwerk. Maar enkele auto’s met een elektrische pompwagen. Lange dagen. Een steeds wisselende leiding. En die stelde ons wel allemaal vragen, maar ze luisterde niet.” Hans: “In een paar jaar tijd vertrokken er heel wat chauffeurs. Het was veel te zwaar. Toen kwamen er nieuwe planners en een andere manier van plannen en werd het allemaal beter.” Het management wilde van de chauffeurs weten wat er anders moest. Willem: “En deze keer deden ze ook wat met de antwoorden.”

Eigen pompwagens De chauffeurs bezorgen diepvriesproducten bij distributiecentra en winkels doorheen heel Nederland – en een paar adressen in België. Rolcontainers voor de winkels, pallets voor de distributiecentra. Ton: “Onze werkgever vindt dat iedere chauffeur met zowel pallets als rolcontainers moet kunnen werken. Maar sommige handelingen zijn gewoon te zwaar. Pallets met 900 kilo aan frikandellen

Niet gehoord Hans, Ton, Natalja en Willem herinneren zich hoe er in het verleden door de planning en de teamleiding niet of slecht geluisterd werd. Ze voelden zich niet gehoord. Maar dat is nu voorbij. De planning is verbeterd en ze weten waar ze aan toe zijn. De vier chauffeurs zijn blij met de pompwagens. Hans: “En twee jaar geleden zijn alle trekkers vernieuwd.” Ton: “We hebben een goed wagenpark.” Hans: “Eigenlijk zou iedereen ook een eigen oplegger krijgen.” Willem: “Dat kan toch niet, is helemaal niet handig. Je gaat toch niet staan wachten tot je oplegger is uitgeladen? Dan koppel je toch gewoon een nieuwe aan?” Natalja: “Dat is in een kwartiertje gebeurd.”

Nooit dik De chauffeurs zijn alle vier bezig met hun gezondheid. Ze letten op hun gewicht, gaan naar de sportschool. Willem doet aan motocross. Hans verbruikt veel energie wanneer hij zweet in de drie pakken die hij draagt als doelwit tijdens de hondentraining. “Heb je weleens geprobeerd

te rennen in zo’n pak?” Willem geniet nog na van de ‘krokettendag’ in het bedrijfsrestaurant, maar krijgt ook advies van een diëtiste. “Ik zal nooit dik worden.” Ton eet geen snacks; hij wandelt en fietst, omdat hij niet meer mag sporten na een liesoperatie. Natalja gaat een keer per week fitnessen, en vindt dat ze best drie keer in de week frites mag eten.

Inzetbaarheid Alle medewerkers krijgen dit jaar een ‘inzetbaarheidsgesprek’. Dan wordt bekeken hoe ze gezond de eindstreep kunnen halen. Dat is positief, vindt het viertal. Ton is zelf jaren geleden al een dag minder gaan werken. “Anders ben je zestig uur in de week aan het werk. Dat gaat ten koste van je sociale contacten. Nu kan ik genieten van mijn drie kleinkinderen. Ik adviseer iedere collega die het zich financieel kan permitteren om een dag minder te gaan werken.”

Omgedraaid Hans, Natalja, Ton en Willem zijn tevreden. In elk geval tevredener dan een paar jaar geleden. Hans: “Het gaat hier flink vooruit. Vroeger waren binnen en buiten echt twee verschillende bedrijven. Nu gaan kantoorpersoneel en chauffeurs normaler met elkaar om.” Willem: “Het is honderd procent omgedraaid. Vroeger ging alles langs elkaar heen, nu wordt er rekening met elkaar gehouden.” Natuurlijk blijven er vragen en wensen. Zo zou de werkgever wel een bijdrage mogen geven aan de kosten van de sportschool. Want daar ben je al snel dertig euro per maand aan kwijt. En Ton zou graag regelmatiger werken. “Bijvoorbeeld de ene week vroeg en de week daarna laat. Dat moet volgens mij te regelen zijn.”

TON 57 12-14 • PAG I N A 2 6

HEB JE DE GOEDE ZITHOOGTE EN EEN GOEDE AFSTAND TOT DE VOETPEDALEN? ▶ kom je met je voeten

goed bij de pedalen? ▶ zijn je bovenbenen horizontaal?

GEEFT DE ZITTING VOLDOENDE STEUN? Da’s een goed begin. Ga naar 2.

▶ past er tussen de voorkant van de zitting en je knieholte een of twee vuisten?

Stel dan je zithoogte in en verschuif je stoel naar voren of naar achteren.

Een goede chauffeursstoel voorkomt klachten. Zeker als je die stoel ook op de juiste manier instelt. In vier stappen naar een goede zithouding.

au. Hee jongens.

Hee Benno.

TON 57 12-14 • PAG I N A 2 7

GEEFT DE RUGLEUNING VOLDOENDE STEUN?

Prima. Ga naar 3. Schuif de zitting naar voren of achteren.

Uitstekend. Ga naar stap 4.

Zet de rugleuning iets naar voren of naar achteren en zet de ruggensteun wat hoger of lager.

▶ kun je de lendensteunen nét voelen? ▶ voel je steun in je onderrug? ▶ staat de rugleuning ietsje achterover?

STAAT HET STUUR GOED? Lange Rit Gehad?

▶ kun je met ontspannen armen het stuur vastpakken? ▶ trek je niet je schouders op tijdens het sturen? ▶ komt je rug niet los van de rugleuning als je

schakelt of stuurt? Dan is je stoel perfect ingesteld.

EN WAT OOK HELPT:

Zet het stuur hoger of lager en dichterbij of verderaf.

▶ ga af en toe even verzitten ▶ kom tijdens een pauze even in beweging ▶ rek en strek zo nu en dan ▶ laat regelmatig je stoel onderhouden

TON 57 12-14 • PAG I N A 2 8

Inzet baa rheidsc hec k

Hoe belandt een leraar groenvoorziening op de vrachtwagen? En waarom gaat een fanatieke fietser wandelen als uit een test blijkt dat hij meer moet bewegen? Peter Siemerink (56) uit Almelo vertelt.

Meer beweg met nieuw

TON 57 12-14 • PAG I N A 2 9

gen we nier

Samen twee nieren Samen vierdaagse

TON 57 12-14 • PAG I N A 3 0

Samen hebben ze sinds augustus twee gezonde nieren. Links donor Barend Faddegon, rechts Peter Siemerink. In 2015 willen ze samen de Vierdaagse van Nijmegen lopen.

over een boerenzoon die leraar wordt “Mijn ouders hadden een boerderij, maar die moest verkocht worden toen mijn vader stierf. Ik was tien jaar en het kan best zijn dat ik juist daardoor het tuinbouwvak inrolde. Ik heb de lagere en de middelbare land- en tuinbouwschool gedaan. In militaire dienst werd ik wachtmeester instructeur en toen dacht ik: Dat lesgeven bevalt me zo goed, dat wil ik ook in mijn eigen vak doen. Dus ben ik leraar groenvoorziening, tuinaanleg en tuinonderhoud geworden, op de school waar ik zelf les heb gehad. En dat werk doe ik nu al zo’n 33 jaar met heel veel plezier.”

over een leraar die vrachtwagen gaat rijden “Ik ben groot fan van ‘Blik op de weg’. Zo’n twaalf jaar geleden – ik was net een dag minder gaan werken – zetten ze in dat programma BN’ers op de vrachtwagen. Eentje, Ernst Daniël Smid, was zó enthousiast. Hij riep met zijn donkerbruine stem hoe fantastisch hij het vond. Ik weet nog dat ik tegen mijn vrouw zei dat het een mooie invulling zou zijn van die vrije dag: het vrachtwagenrijbewijs halen. Dus dat ben ik gaan doen. Tijdens het lessen kwam ter sprake dat je ook als chauffeur aan het werk zou kunnen. Bij Heisterkamp bijvoorbeeld, hier in de buurt, die hebben altijd wel mensen nodig. Ik solliciteerde als oproepchauffeur, had op woensdag in de herfstvakantie een inwerkdag en maakte meteen zaterdag daarop mijn eerste rit. Naar Travemünde. Bij Heisterkamp zeiden ze: Dat is een makkelijke, gewoon autoweg op en rechtdoor rijden. Maar het lukte me toch me te verrijden, ik kwam in Hannover terecht.”

over een lichaam dat je in de steek laat “Ik heb een aangeboren nierziekte: cystenieren. We zijn thuis met negen kinderen en zes daarvan hebben het. Ik dacht nog een tijdje dat ik de dans ontsprongen was, maar op mijn veertigste bleek ook ik het haasje. Het is een progressieve kwaal, dat wil zeggen dat je het niet kunt genezen en het aldoor erger wordt. Beetje bij beetje neemt de capaciteit van je nieren af en uiteindelijk houden ze ermee op. Dan kom je aan de dialyse of je moet hopen op een donornier.”

over een vriend die een nier geeft “Mijn specialist zei op een gegeven moment: ga maar iemand zoeken die een nier wil afstaan. Want als je zelf een donor aanbrengt, hoef je niet op de wachtlijst. Zeven jaar geleden beloofde Barend Faddegon dat hij mij een nier zou geven als het

TON 57 12-14 • PAG I N A 3 1

Online check Met de gratis Inzetbaarheidscheck van Gezond Transport krijg je een compleet beeld van hoe je ervoor staat: lichamelijk, psychisch, qua leefstijl en loopbaan. Blijkt uit de check dat je inzetbaarheid mogelijk risico loopt, dan belt een coach je om je uit te nodigen voor een persoonlijk. Jezelf testen? Ga naar gezondtransport.nl/werknemer

gen en dan weet je zogenaamd de waarheid. Hij is uitgebreid en je krijgt ook een compleet advies. In mijn geval kwam eruit dat ik fysiek problemen heb met tillen. Is ook wel logisch, na zo’n operatie. Maar belangrijker: ik zou meer en gerichter moeten bewegen. Ik slik namelijk de rest van mijn leven geneesmiddelen om te voorkomen dat mijn lichaam de nieuwe nier afstoot. Die medicijnen hebben bijwerkingen. Je kunt mogelijk huidkanker of suikerziekte krijgen. En wat heel vaak voorkomt: botontkalking. Wat kun je doen om dat effect te voorkomen? Bewegen. En dan vooral wandelen, lopen, want dat is heel effectief tegen botontkalking. Maar ik ben niet zo’n loper. Ik ben een fanatieke fietser, op zo’n ebike, met bekrachtiging.”

over goede voornemens en een mooi plan. nodig zou zijn. Barend was een collega van me en is in de loop der tijd een vriend geworden. Hij is nu zeventig en met pensioen. Uiteindelijk heeft het tot dit voorjaar geduurd voordat de transplantatie noodzakelijk bleek. We besloten om in augustus de operaties te doen. Kon Barend nog de Vierdaagse lopen en ik de Vechtdalroute fietsen. Na zo’n transplantatie moet je herstellen. Met Barend gaat het prima en ik ben nu op arbeidstherapie aan het werk en heb ook alweer wat ritten voor Heisterkamp gedaan. Maar het herstel gaat me niet snel genoeg. Ik zal wel te ongeduldig zijn.”

over een test die inzicht geeft “In TON las ik over de Inzetbaarheidscheck. Ik wilde wel weten hoe ik ervoor stond. Ben dus online die check gaan doen. Het is niet zo’n testje als je in de Margriet of Libelle ziet, met vijf vra-

“Na het invullen van de check werd ik gebeld of ik over de resultaten een gesprek wilde met een coach. Dat was Kitty Leemreize. Ze liet mijzelf de keuze op welke manier ik die noodzakelijke beweging zou krijgen. Ik ga minstens twee keer per week van Almelo naar Enschede fietsen, dat is zo’n 22 kilometer. En op de terugweg geef ik dan tussen Borne en Zenderen gas. De eerste keren viel me dat zwaar tegen, was ik helemaal kapot. Nu knip ik het op advies van Kitty Leemreize op in een paar kortere stukken. En hoewel ik geen loper ben: ik ga twee keer per week wandelen, minimaal een half uur. Daar heb ik een einddoel bij gesteld, namelijk: de Vierdaagse lopen. Barend heeft dat negen keer gedaan. We hebben afgesproken dat we het volgend jaar samen doen. Dat vind ik wel mooi en het geeft extra motivatie.”

TON 57 12-14 • PAG I N A 3 2

Sub sidie voor nasc holing

Behoud je va

Als je langere tijd zonder werk zit, word je minder interessant voor werkgevers. Want: is je vakbekwaamheid nog wel up to date? Voor werkloze chauffeurs, kraanmachinisten en logistiek medewerkers is er de mogelijkheid om met subsidie nascholing te volgen. Ton Schoorlemmer en Clarence Steigstra deden het.

Clarence: Meer mogelijkheden

Hij komt uit een chauffeursfamilie, maar toch stapte Clarence Steigstra (55) uit Woltersum pas op zijn vierendertigste op de vrachtwagen. “Mijn eerste baan was in een supermarkt, toen een schakelkastenfabriek en daarna bij Philips Drachten. Na vijftien jaar ploegendienst vond ik het welletjes en besloot ik om naast mijn werk de chauffeursopleiding te gaan doen. Alles uit eigen zak betaald. Ik heb er mijn auto voor verkocht en ging met de bus naar rijles. Vanwege het geld was ik erop gebrand mijn rijbewijs in één keer te halen. En dat lukte.”

Werkloos Zijn eerste baan vond hij in Aalsmeer. “Dat was dus op kamers in Amsterdam en in het weekend naar huis in Drachten. Het werk was: vanaf het bedrijf naar de veiling een kilometer verderop rijden, zo’n zeven ritjes per dag. En daar-

TON 57 12-14 • PAG I N A 3 3

akbekwaamheid Toekomst Komt het goed met transport en logistiek? De toekomst zal het leren. Werkgevers en werknemers in de bedrijfstak hebben een plan opgesteld om de problemen van vandaag en morgen te tackelen. Dan gaat het om: de werkloosheid aanpakken, vakmanschap behouden, werken aan de inzetbaarheid van medewerkers, nieuwe mensen interesseren voor de bedrijfstak. Voor dit sectorplan stelt het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid de helft beschikbaar en betaalt SOOB de andere helft. Je vindt het sectorplan op soob-wegvervoer.nl

TON 57 12-14 • PAG I N A 3 4

...ook als je werk naast een dag in de week bij klanten overal in Nederland langs.” Vervolgens belandde Clarence op een 4-assige tankwagen. Moest hij met een kieptank en pomp grint op daken spuiten. Daarna een jaar of tien internationaal chauffeur. Na een overname besloot hij over te stappen naar een bedrijf dat op België en Duitsland reed. Toen ook dat door de crisis werd overgenomen, kwam Clarence in de WW. “Ben ik nog een jaar als invalchauffeur aan het werk geweest. Maar daar zat geen contract in.”

Muziek Vijf maanden zit hij nu thuis. Genoeg tijd om aan zijn twee kippen en muziek te besteden. Clarence speelt al vanaf zijn zeventiende als gitarist en zanger in bands. Sinds twaalf jaar in The Michigan Dwight Band. “Toen ik nog reed, moest ik met mijn gitaar en een cd in de cabine nieuwe liedjes leren. Dat kan nu gewoon thuis.” Met zijn muzikale vaardigheden zit het dus wel goed. Maar hoe zit het met zijn vakbekwaamheid? Via zijn werkcoach bij het UWV kwam hij bij het MobiliteitsCentrum transport terecht en werd er een aanvraag gedaan voor subsidie. “Dat ging allemaal heel soepel”, vertelt Clarence. En dankzij die subsidie heeft hij nu het VCA-certificaat en zijn uren voor Code 95 vol. Ook is hij gestart met ADR plus tanktransport. Voucher “Omdat ik vijftigplus ben, kreeg ik ook nog een studievoucher van duizend euro. Er is best vraag naar ADRchauffeurs met veel ervaring. Dus dat vergroot mijn kansen op de arbeidsmarkt.” Volgens Clarence weten werkgevers en werkloze chauffeurs onvoldoende van deze mogelijkheden. “Naast subsidie voor behoud van je vakbekwaamheid en de studievouchers kun je ook een nieuwe baan uitproberen met behoud van uitkering. En een werkgever die een chauffeur van vijftig jaar of ouder aanneemt, krijgt drie jaar lang een belastingvoordeel van zevenduizend euro per jaar.”

TON 57 12-14 • PAG I N A 3 5

kloos bent Ton: Kans gegrepen

Op zijn zestiende begon Ton Schoorlemmer (57) uit Heino bij de PTT. Toen de post na de privatisering een professionele vervoersorganisatie (TPG, TNT) opzette, groeide Ton mee als planner en later als senior planner. Na wederom een reorganisatie verkaste hij naar Nieuwegein. Daar raakte hij met een transportmanager van Nagel aan de praat met als resultaat een baan voor een jaar. Gevolgd door zes jaar in de koeldistributie van Kuhne+Nagel als transportmanager in Vaassen. “Maar het contract met een grote opdrachtgever liep af, het pand werd verkocht en ik moest op mijn tweeënvijftigste op zoek naar ander werk.”

Subsidie Ben je chauffeur, kraanmachinist of logistiek medewerker en ben je recent werkloos geworden? Dan kun je in aanmerking komen voor het kosteloos volgen van de verplichte nascholing voor Code 95, bijscholing TCVT of her-certificering heftruck- of reachtruckcertificaat. In samenwerking met het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid heeft de sector Transport en Logistiek een sectorplan voor 2014 en 2015 opgesteld. Vanuit dit sectorplan is er ook subsidie voor nascholing, zodat vakmanschap behouden blijft voor de bedrijfstak. Er geldt een aantal

Tijdelijk Er volgde een aantal tijdelijke contracten. Eerst kwam hij via BLMC Detachering terug bij PostNL. “Voor de regio Noordoost-Nederland moest ik de kleine postauto’s in de organisatie plannen. Dat was een project voor tweeëneenhalf jaar.” Daarna, dankzij contacten op LinkedIn, werkte Ton bij Ploeger Logistics in Harderwijk als transportmanager. “Ook weer een tijdelijk project. In eerste instantie voor een half jaar, dat werd uiteindelijk anderhalf jaar. Maar toen moest ik helaas weg. Ik was er graag gebleven.”

voorwaarden waaraan je moet voldoen.

Voorwaarden De subsidieregeling geldt voor jou: - als je vrachtwagenchauffeur, kraanmachinist of logistiek medewerker bent; - als je werkloos bent geraakt na 1 januari 2013 en nu nog steeds zonder vaste baan bent; - als je laatste werkgever was aangesloten bij

Klussen En zo restte hem de WW. Een grote omschakeling,

de SOOB (Je kunt dit checken op je laatste loon-

zeg Ton. “Maar ik ben een bezig baasje. Ik ging thuis klussen en hielp een familielid met de verhuizing en met het inrichten van zijn nieuwe woning.” Na drie maanden kwam hij in contact met het MobiliteitsCentrum transport over een pilotproject waarbij planners bemiddeld zouden worden naar werk. “Dat ging helaas voor mij niet door, maar ik kreeg wel de kans om met subsidie een cursus voor Code 95 te doen. Dat is belangrijk. Als je in de logistiek werkt, moet je een vrachtwagen kunnen besturen. En ik kan dan ook nog altijd als chauffeur aan de slag.” Dat laatste is niet aan de orde. Want Ton heeft op 1 januari weer een baan. Hij liep stage bij Uitzendbureau Salland en treedt daar op 1 januari in dienst als logistiek specialist.

strook); - als je je vakbekwaamheid (Code 95, TCTV-certificaat of heftruckcertificaat) nog moet verlengen; als je staat ingeschreven bij het MobiliteitsCentrum transport. Inschrijven doe je via www.moblilititscentrumtransport.nl Let op: ben je op dit moment nog wel in dienst bij je huidige werkgever, maar is je ontslag aangezegd? Dan kan je werkgever de regeling voor je aanvragen. Informatie via 0900-1442, optie 1. Kijk op www.mobiliteitscentrumtransport.nl

Altijd tusse 0 en 4°C

en

RMO-chauffeurs nemen monsters van de melk die zij ophalen bij melkveehouders. Op de melkfabriek gaan die kleine flesjes in de koeling. En dan? Dan komt de melkmonsterkoerier die de melkmonsters naar het laboratorium brengt. Harry Timmerman van B&M Koeriers uit Ede is zo’n chauffeur. TON maakt een rit mee.

IN BEELD : de melk mons t erkoerier

TON 57 12-14 • PAG I N A 3 8

Ede-Rotterdam-Maasdam-Bleskensgraaf-Gorinchem-SchoonrewoerdSteenderen-Zutphen. En dan terug naar Ede. Dat is vandaag de route van Harry Timmerman (53). Met 375 kilometer is dat de kortste die hij rijdt; de langste is 600 kilometer. B&M Koeriers heeft diverse koelwagens. Vijf bestelwagens met koelunits rijden voor Qlip, 365 dagen per jaar, bijna 24 uur per dag. Want de melkmonsters moeten elke dag vers naar het zuivellaboratorium van Qlip, waar de kwaliteit van de rauwe melk onderzocht wordt. Harry en zijn veertien mede-melkmonsterkoeriers werken in ploegendienst. Ze beginnen ofwel tussen drie en vijf uur in de ochtend en werken dan tot één of twee in de middag. Of ze beginnen ’s middags om vier uur en draaien dan door tot twee uur in de ochtend. Fantastisch Harry is ruim twee jaar koerier bij B&M. Daarvoor werkte hij 27 jaar in de grafische sector. De crisis kostte hem zijn baan. Vrienden en bekenden vertelden dat het niet makkelijk zou worden een nieuwe baan te vinden. Wie wil er nou iemand van boven de vijftig? Maar toen Harry een advertentie zag waarin B&M koeriers uit Ede chauffeurs zocht, zette hij zijn beste beentje voor. “Ik heb maar zeven weken thuis gezeten. Met mijn gewone rijbewijs mag ik op deze bestelwagens rijden. Ik vind het fantastisch. Een fijn bedrijf, verantwoordelijk werk, veel vrijheid.”

Kwaliteit B&M is zijn werkgever, Qlip de klant voor wie hij rijdt. Harry denkt dat B&M graag wat oudere chauffeurs heeft. “Dit werk vraagt geen hbo-niveau, maar je bent wel verantwoordelijk voor de goede kwaliteit van de melkmonsters. Dus je moet alles goed registreren. Dat kun je niet iedereen zomaar laten doen.”

SLEUTELS Harry heeft een bos met meer dan dertig sleutels. Bij elke melkfabriek vindt hij zelf zijn weg naar de koelingen met melkmonsters. Zeker in de vroege ochtend is het rustig bij de meeste bedrijven. En op de weg. “Door de tijden waarop en de richting waarin we rijden, kunnen we eigenlijk altijd opschieten”, zegt Harry. De wagens van B&M halen een gemiddelde van 60 kilometer per uur. En dat is inclusief laden en lossen.

TON 57 12-14 • PAG I N A 3 9

CONTROLE Controle is belangrijk. Harry zegt: “De temperatuur van de koeling moet altijd tussen de nul en vier graden blijven; daaronder of daarboven mogen we niet laden.” Voordat hij het materiaal meeneemt, kijkt Harry dus of de temperatuur in orde is. Dit is van belang voor het behoud van de melkkwaliteit en het laboratoriumonderzoek. In zijn wagen heeft hij op het dashboard een euroscanner. Daarop ziet hij constant de temperatuur in zijn koelkast. Als hij bij één van de melkfabrieken komt, worden de waardes van zijn scanner uitgelezen. “Even de overdracht checken”, zegt Harry dan.

KOFFIE Tien minuten voor zeven, tijd voor een kop koffie bij de melkfabriek van FrieslandCampina in Maasland. Een sociaal leven naast het werk valt niet mee als je ploegendiensten draait. Harry is alleen, heeft geen partner of kinderen om rekening mee te houden. “Maar ik ben in mijn vrije tijd ook turntrainer. Op vrijdagavond geef ik springtraining. Gelukkig doe ik dat samen met een ander en is het enigszins te plannen.”

TON 57 12-14 • PAG I N A 4 0

NIET ZWAAR Twintig voor elf, laatste stop, de melkfabriek van FrieslandCampina in Steenderen. Fysiek is het werk niet heel zwaar: een kratje met achtenveertig flesjes is makkelijk te tillen. “Behalve als je in de avondploeg moet lossen bij het laboratorium van Qlip in Zutphen. Dan heb je volle kratjes en ook vaak melkvaten van zo’n twintig kilo. Dat ga je soms voelen.”

EENZAAM Koerieren is heel iets anders dan een baan bij een grafisch bedrijf. “Al die jaren zat ik met een aantal mensen in een ruimte. En dan nu helemaal in je eentje, dat is wennen. We hebben als chauffeurs wel veel contact met elkaar over de telefoon. En de ritten zijn zo samengesteld dat je aan het eind van je route altijd wel een paar collega’s tegenkomt bij het lossen in Zutphen.”

TON 57 12-14 • PAG I N A 4 1

eerste dag Zijn eerste dag zal Harry niet snel vergeten... en hij vertelt er ook niet heel graag over. Maar als TON aanhoudt: “Mijn allereerste rit, het eerste ophaalpunt. Ik pik de melkmonsters op en kom naar buiten lopen. Schrik me rot. Mijn bestelwagen is weg. Blijk ik hem niet goed op de handrem te hebben gezet. Achteruit het pad afgereden, tot stilstand gekomen tegen een paaltje, schade aan de achterkant. Gelukkig reageerde mijn werkgever Wim Beukhof heel rustig. Ze hadden blijkbaar voldoende vertrouwen in mij. Dat was een enorme opluchting.”

TON 57 12-14 • PAG I N A 4 2

macaroni De hele dag in en uit de wagen, sjouwen met kratjes. Beweging genoeg, zou je denken. Toch vindt Harry zichzelf iets te zwaar, al eet hij bewust: “Als je bij elke McDonalds stopt, kun je het wel schudden.” Hij maakt regelmatig zelf zijn eten, bijvoorbeeld bami of macaroni. Kookt dan voor twee of drie keer en neemt het mee. Warmt het op in een magnetron, ergens onderweg. “Ik moet er niet aan denken om half vier ’s middags warm te eten als ik om vier uur moet beginnen.”

HANDTEKENING Op het eind van de rit, als Harry de melkmonsters aflevert bij Qlip in Zutphen, worden alle gegevens uitgedraaid. Dan kan hij nogmaals controleren of het goed is gegaan met de temperatuur, onderweg. Vandaag kan hij zijn handtekening zetten: de temperatuur is keurig tussen nul en vier graden gebleven.

TON 57 12-14 • PAG I N A 4 3

B&M Koeriers in Ede werd achttien jaar geleden opgericht door het echtpaar Beukhof en Mutsers. Het bedrijf is in de loop der jaren uitgegroeid van een koeriersbedrijf tot een logistieke dienstverlener. B&M Koeriers transporteert gekoelde, diepgevroren of andere temperatuurgevoelige producten en heeft een aantal andere specialisaties: het vervoer én de installatie van it-apparatuur; medicijnen; palletveroer. Daarnaast verzorgt het op- en overslag. B&M heeft 22 bestelwagens en 7 vrachtwagens. Er zijn 40 mensen in dienst, waarvan 27 vaste krachten.

TON 57 12-14 • PAG I N A 4 4

PUZ ZEL 1

2

3

4

5

12 15

16

22

23

19

29

25

34

39

35

21

32 37

41

42

43

46

48 50

54

49

51

52

55

56

61

57

62

66

58

68

73

77

53

63

67

72

59

69

70 75

78

79

71 76

80

83

84

86

60

64

74

82

11

27

36

45

47

10

20

31

40

9

26

30

44

65

8 14

18 24

33 38

7

13 17

28

6

81 85

87 2

Horizontaal 1. bloemversiersel op kleding; 7. het gekochte (aanschaf); 12. explosieven opruimingsdienst (afk.); 13. Spaans wijngebied; 14. rivier in 19

69

53

35

76

Utrecht; 15. deelwoord (afk.); 17. rustteken in psalmen; 19. opsmuk (versie-

Verticaal 1. badplaats in Zeeland; 2. muzieknoot; 3. noodsein (afk.); 4. stand 11

der edelen; 5. proeve van bekwaamheid; 6. land in Azië; 7. meisjesnaam; 8. 20

70

52

42

83

28

65

41

26

2

reclameverlichting; 9. steen; 10. openbaar ministerie (afk.); 11. levensgezel;

ring); 21. titel (afk.); 22. oceaan; 24. plastificeren; 27. kolenemmer; 28. soort

16. spinnenwebweefsel; 18. stuk doek of stof; 20. sterk ijzerhoudende grond-

klooster; 30. zwarte kleverige stof; 31. verwaande houding; 32. (door koorts)

soort; 21. Chinese vermicelli; 23. azijn; 25. InterKerkelijke Omroep Nederland

verward spreken; 33. in samenwerking met (afk.); 35. windrichting; 37.

(afk.); 26. Engelse adellijke titel; 27. houtrolletje voor garen; 29. bladgroente;

onaangepast persoon (afk.); 38. zwaar bevleesde koe; 41. troefkaart; 42.

32. groot water in Nederland; 34. Russisch ruimtestation; 36. plaatkieuwige

tekengerei; 44. roemen; 46. meer in Amerika; 47. berggeel; 48. melksuiker;

weekdieren; 37. liefkozing; 39. bijenhouder; 40. fraaie bloemsoort; 42. kansel-

49. gast (eter); 50. schalkse jongen; 52. sportploeg (elftal); 54. afslijting van

rede; 43. Amerikaanse gouden tiendollarstuk; 45. vochtig; 46. Europeaan; 51.

land door water en wind; 56. voor (in samenstelling); 58. deel van kerkklok;

niet thuis; 53. hooggelegen bergweide; 54. een enkele keer; 55. vruchtbare

61. zangstem; 62. strafwerktuig; 64. schil (vel); 65. Amerikaanse ruimtevaar-

plaats in de woestijn; 56. Braziliaanse (oud)voetballer; 57. uitroep van verba-

torganisatie (afk.); 67 duivenhok; 68. stoot (duw); 70. deel van bijenkorf; 72.

zing; 59. klein meertje; 60. veld- of kamptoilet; 62. mannelijke prostitué; 63.

Chinese vermicelli; 73 strooisel als broodbeleg; 76. plaaggeest; 77. jongens-

grappig; 66. algemene inspectiedienst (afk.); 67. afgericht (mak); 69. tentoon-

naam; 78. kleine nota of mededeling; 79. bemind (hartelijk); 81. titanium

stellingsgebouw in Amsterdam; 71. wilde haver; 73. groot Nederlands waren-

(afk.); 82. vertragingstoestel; 83. bediende in livrei; 84. lidwoord; 86. voornaam

huis; 74. sloom en traag; 75. kleur van de regenboog; 78. bloeimaand; 80.

tenor Pavarotti; 87. tentoonstellingsruimte voor kunstwerken.

sprookjesfiguur; 82. rekening courant (afk.); 85. nummer (afk.).

82

83

86

84

TON 57 12-14 • PAG I N A 4 5

85

87 2

OPLOS SING 19

69

53

35

76

11

tonmagazine.nl

20

Vul de oplossing in op Doe dat vóór 14 januari 2015. TON loot uit de goede inzendingen 5 gelukkigen, die ieder twee toegangskaarten voor Het Spoorwegmuseum winnen.

70

52

42

83

28

65

41

26

2

vakmanschap

Oplossing puzzel in TON 56: De vijf winnaars van een Tricorp Soft Shell Jack zijn: Albertus van Deelen uit Andelst, Jan van der Meer uit Stiens, Peter van der Vaart uit Kaatsheuvel, Ad van Schilt uit Lepelstraat en José Huijsmans uit Steenbergen.

Het Spoorwegmuseum wil je beleven. In Het Spoorwegmuseum is niet alleen heel veel te zien, er is ook erg veel te beleven. Gedurende het jaar zijn er verschillende evenementen. In maart: On traXs! – met de mooiste modelspoorbanen van Europa. Tijdens het Hemelvaartweekend: het Thomas Weekend – dan komt de enige echte Thomas locomotief uit Engeland over. In september: Stoom! – alles in het museum staat dan onder stoom. In de herfstvakantie: Ontdek Chuggington – gebaseerd op de kinderserie, met de drie hoofdrolspelers de treinen Wilson, Brewster en Koko. En dan natuurlijk elk jaar het Winter Station, het leukste gezinsuitje in de kerstvakantie. Het Spoorwegmuseum – Maliebaanstation – Utrecht. www.spoorwegmuseum.nl

TON 57 12-14 • PAG I N A 4 6

TON 57 12-14 • PAG I N A 4 7

P OR T RE T

Bennie Steverink Meer dan zestig jaar achter het stuur Laat de vrouw altijd de financiën doen Tachtig jaar wordt Bennie Steverink op woensdag 17 december. Een reden voor een mooi feest – maar niet om het vrachtwagenstuur het vrachtwagenstuur te laten. Bennie weet van geen ophouden.

TON 57 12-14 • PAG I N A 4 8

Een auto hadden ze thuis niet, bij de familie Steverink. Maar het trok Bennie, dus hij leerde autorijden ‘in de wasstraat’. Op zijn achttiende haalde hij met twee vingers in de neus zijn rijbewijs. Hij liet de examinator zien wat hij kon, betaalde 25 gulden en kreeg meteen alle papieren, tot en met bus. Dat was 1952. Nu, 62 jaar later, rijdt hij nog steeds, als oproepkracht bij TCU Transport- en containerservice Ulft B.V.

Büssing Een zondagmiddag in de zomer van 1952. Bennie moest om twee uur in Rotterdam zijn. Z’n broek zal ‘vol stront’, hij was nog nooit in Rotterdam geweest. De baas van Verweij wachtte hem met koffertje en tas op. Om leeftijd en rijbewijs werd niet gevraagd. Een Büssing vrachtwagen stond om de hoek klaar met een

werkopdracht. Vlees halen in Barcelona. Daar ging hij dan, meteen het diepe in.

Vriendschap Er was in die tijd meer vriendschap, collega’s hielpen je. Aan de grens bij Maastricht trof hij een chauffeur. Die legde hem de fijne kneepjes en beste routes uit. Mooiste tip van die jongen vond hij: Ieder betaalt zijn eigen eten en drinken. Want ze gingen voor het geld. Het was de tijd dat een chauffeur nog iets kon verdienen. Hij beurde soms vijftig gulden per week. De Büssing was geen koelwagen. Hij had een houten bak, dus was het met zo’n lading vlees in één keer doorrijden. Een uurtje rusten tussendoor was al veel. Bennie sliep onder een paardendeken op de houten plank in de cabine. Want toen kon je nog veilig slapen langs de weg.

Annie In 1956 leerde hij Annie kennen. Zij werkte in een kruidenierszaak in Dieren, waar hij altijd eten haalde voor onderweg. Ze zagen elkaar maar één keer per week, maar het klikte en in 1957 trouwden ze. Annie is de belangrijkste reden dat hij het werk zo lang heeft volgehouden. Zij kan er tegen. Tegen de dagen dat hij afwezig is. Tegen een planning die telkens kan veranderen. Maar hij geeft haar ook de ruimte. Als ze er een keer niet is als hij terugkomt van een dag werken, is dat ook prima. En de financiën. Als er één ding is dat Bennie geleerd heeft in al die jaren: laat de vrouw de financiën doen. Ze zijn precies. Als een rekening van 1.002 euro geïnd moet worden, zal een man die twee euro vergeten maar een vrouw wil ook de laatste cent. Dat zal ze trouwens

De techniek is beter, maar de mentaliteit minder

TON 57 12-14 • PAG I N A 4 9

ook doen als ze een rekening moet betalen. Bij de Steverinks thuis gaat Annie over het geld.

Dochters In dat huis wonen ze trouwens al veertig jaar. Hij zat in Rome en kreeg een telefoontje. Dat hij naar Nederland moest komen om de koop van een nieuw huis rond te maken. Hun woning in Silvolde werd te klein met vijf dochters. Die hadden samen met Annie een nieuw huis in Gendringen uitgekozen. Zijn baas liet hem overvliegen. Dat was zijn leukste en fijnste werkgever: Wissink in Terborg. Makkelijke, gewone behulpzame mensen, ook in privéomstandigheden dus.

Dynamiet Bennie kwam in heel Europa met alle soorten vracht. Tot in

het puntje van Noorwegen bijvoorbeeld. Aardappels, autobanden en koelkasten mee en schapenvellen terug. Veel Italië ook, met dynamiet om de Alpentunnels te maken. Vriendelijke mensen vond hij dat. En lekker eten natuurlijk. Op een geven moment sprak hij vloeiend Italiaans. Frans heeft hij nooit gekund, dat ging met handen en voeten. Die antwoorden toch alleen maar “toujours à droite” op alles, ook al staat er een muur. Hij kwam ook in het Oostblok. Het verschil met het westen? Geen luxe. Maar verder was er genoeg te eten en goede kleding.

Kiplekker Hij mist de collegialiteit van vroeger. Chauffeurs kennen elkaar niet meer, ze kijken de andere kant op als

je met problemen zit. Toegegeven, de wagens zijn beter, luxer. Je hebt minder vaak een lekke band. Het zit dus zo: de techniek is beter, maar de mentaliteit minder. Bij TCU heeft hij daarvan geen last. Hij wordt er gewaardeerd. Dat is belangrijk voor hem. Nadat hij in 1999 zijn eigen fouragebedrijf had verkocht groef hij in zijn tuin een vijver. TCU kwam de grond ophalen en vroeg hem of hij wilde rijden. Van stilzitten houdt hij niet, dus zei hij ja. Sindsdien rijdt hij op zijn eigen tempo. De ene week is er meer te doen dan de andere. Tachtig is hij dus – en hij voelt zich op het moment kiplekker. Alleen het gehoor gaat wat achteruit. Maar dat haalt hem niet van de wagen.

TON 57 12-14 • PAG I N A 5 0

TON’s SMOE ZENHOEK

Kerst...

TON 57 12-14 • PAG I N A 5 1

TON is het magazine voor mensen die werken in transport en logistiek. TON verschijnt zes keer per jaar.

TON wordt gemaakt in opdracht van werkgeversorganisaties

Antwoord op vragen over je werk en je vak? Die kun je aan TON stellen. Maar TON weet niet alles. Deze organisaties wel!

TLN, VVT en werknemersorganisaties FNV Bondgenoten en CNV Vakmensen.

UITGEVER en REDACTIE Boss & Wijnhoven BV, Postbus 85293, 3508 AG Utrecht, 030 2303080, [email protected]

REDACTIERAAD bestaat uit vertegenwoordigers van FUWA Wegvervoer, Gezond Transport, Pensioenfonds Vervoer, VNB, VTL, VVT

MEDEWERKERS Arthur van Beveren, Ad van Dun, Gerard Janssen, Harry Linker, Frank de Man, Carien Neeleman, Shamrock, Studio Denkbeeldig, Dennis Ton

Vragen over werk, opleiding en gezondheid in transport en logistiek? Mail naar [email protected] of bel 088 – 2596111 of kijk voor meer informatie op www.stlwerkt.nl

FOTOGRAFIE Arthur van Beveren, Marco Hofsté, Harry Linker, Hans van der Mast, Chris Pennarts

ONTWERP en OPMAAK Rik Tazelaar/studioid.nl DRUK Habo da Costa, Vianen ADVERTENTIE-EXPLOITATIE Promomix, Gerard Kroon, 035 7503560, [email protected]

WEBSITE tonmagazine.nl FACEBOOK facebook.com/magazineton ISSN 1871-1790 TON wordt gratis toegestuurd aan alle werknemers voor wie de Cao Beroepsgoederenvervoer geldt. TON wordt verzonden door Pensioenfonds Vervoer. Omdat Pensioenfonds Vervoer het blad zelf verzendt, is de privacy van je gegevens gewaarborgd. Je gegevens worden niet aan derden verstrekt. Deelnemers in Pensioenfonds Vervoer worden niet als abonnee geregistreerd.

Hoe zit het met je pensioen? Vragen over prepensioen of voorwaardelijk ouderdomspensioen? Wil je weten of je mag werken als je met pensioen bent? Of wat de gevolgen van een scheiding zijn voor je pensioen? pfvervoer.nl of bel 0900 1964 (0 cent per minuut). Vragen over rechten en plichten in de transportsector? Leeft je werkgever de cao goed na ? Wat zijn de regels voor loonberekening? Wat te doen als je een boete krijgt? Op alle vragen antwoord bij de Stichting VNB, caonaleving.nl, 0800 0225022 FNV Bondgenoten 0800 0225022, fnvbondgenoten.nl/beroepsgoederenvervoer

TON gaat ook gratis naar de leden van TLN en VVT.

Jaarabonnement Zes nummers 27,50 euro Losse nummers Voor zover voorradig 4,95 euro Oplage 140.000 exemplaren © TON Magazine 2014 Boss & Wijnhoven/SOOB

CNV Vakmensen 030 7511007, cnvvakmensen.nl TLN (Transport en Logistiek Nederland) 088 4567111, tln.nl

Niets uit deze uitgave mag worden overgenomen en/of gere-

VVT (Vereniging Verticaal Transport)

produceerd zonder schriftelijke toestemming van de uitgever

0345 516993, verticaaltransport.nl

en/of zijn partners.

TON wordt mede mogelijk gemaakt door

Adreswijzigingen hoef je niet aan TON door te geven. TON komt automatisch op je nieuwe adres. Soms gaat daar enige tijd overheen. Heb je toch het idee dat er iets niet goed gegaan is? Stuur een mail naar [email protected]

INGEZONDEN MEDEDELING

VTL, FUWA Wegvervoer en Gezond Transport zijn sinds 1 juli 2014 het

Voor al je vragen over werk, opleiding en gezondheid in transport en logistiek:



088-2596111 www.stlwerkt.nl [email protected]

Sinds 1 december 2014 heeft het Sectorinstituut een nieuw adres: Kampenringweg 43 2803 PE Gouda Postbus 308 2800 AH Gouda Let op: de oude telefoonnummers van Gezond Transport, VTL en FUWA Wegvervoer zijn vervallen!