Notitie NAAR EEN CONVENANT VO THUISZITTERS. Den Haag

RIS164480b_1-JULI-2009

BIJLAGE 

  Notitie    NAAR EEN CONVENANT    VO‐THUISZITTERS    Den Haag      25 november 2008  Kruijssen&Gruppen     

0

    Inhoudsopgave  Inleiding 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

2 

 

 

 

 

2 

 

 

 

 

3 

    2.2 Visie op de externe zorgstructuur: Rebound en Knooppunt 

 

 

3 

    2.3 De rol van het ZAT en het loket instroom   

 

 

 

 

4 

    2.4 De rol van de school bij plaatsing   

 

 

 

 

 

4 

    2.5 De rol van jeugdzorg 

 

 

 

 

 

 

4 

 

 

 

 

 

 

5 

    3.2 Leerplicht en het loket instroom   

 

 

 

 

 

6 

1. Kern van onze analyse, kiem voor de oplossing  2. De interne/ en externe zorgstructuur      2.1 De interne zorgstructuur   

 

 

 

3. Regie      3.1 Visie op het loket instroom 

4. Overige voorzieningen      4.1 Pleysierschool 

 

 

 

 

 

 

 

6 

    4.2 Tussen Plek en Plaatsing   

 

 

 

 

 

 

7 

    4.3 Special classes 

 

 

 

 

 

 

 

8 

    4.4 ‘ZMOLK‐voorziening’ 

 

 

 

 

 

 

 

8 

    4.5 VSV‐projecten 

 

 

 

 

 

 

 

9 

 

 

 

 

 

           

 

1

   

Inleiding                                                                                                                                                                            Den Haag1 kampt structureel met leerplichtige leerlingen die thuis zitten in plaats van op school. Het  betreft een groep jongeren in voornamelijk de leeftijd 12+. In 2007 zijn de doelgroep, de redenen  voor het bestaan van thuiszitters en mogelijke oplossingen in kaart gebracht. Hiervoor is o.a. een  onderzoek uitgevoerd door bureau van der Wolf en van Beukering onderwijsadviseurs. De gemeente  en de schoolbesturen willen graag tot een effectieve aanpak komen van leerplichtige thuiszitters. Zij  hebben besloten om de aanbevelingen uit het onderzoeksrapport ‘Thuiszitten is geen optie’ over te  nemen. Om een aantal samenhangende maatregelen te treffen en voorzieningen te realiseren is  vervolgens de stuurgroep thuiszitters, bestaande uit vertegenwoordigers van schoolbesturen,  gemeente en jeugdzorg, in februari 2008 op zoek gegaan naar een projectleider.                                            In juni 2008 zijn Gerard Gruppen en Hans Kruijssen als projectleiders aan de slag gegaan. Zij zijn van  mening dat voor een effectieve aanpak van de problematiek het sluiten van een convenant tussen de  partners die gezamenlijk het probleem kunnen oplossen noodzakelijk is.                                                         Dit rapport bevat een conceptconvenant . De achtergrond en inhoud hiervan  worden nader belicht.   Deze rapportage dient  u in samenhang met onze drie andere notities  (advies t.b.v een ‘ZMOLK’‐ voorziening, advies t.b.v.ontwikkeling zorgstructuur VO en advies implementatie loket instroom) te  lezen.  Hiermee ronden we de eerste fase van onze werkzaamheden af.                                                  Tenslotte nog dit: onze activiteiten hebben zich vrijwel uitsluitend afgespeeld op het terrein van de  12‐16 jarige VO‐leerlingen. De schoolloopbaan van de leerling houdt dan echter niet op.  Het beleid  en de mogelijkheden van ROC Mondriaan t.a.v. bijzondere doelgroepen maakte echter (nog?) geen  onderdeel uit van onze opdracht. We zijn ons er echter van bewust dat de positie van het Mondriaan  in het ‘thuiszitters vraagstuk’ voor de categorie 16+ leerlingen van groot belang is en wellicht toch  aandacht behoeft. Hierover zal nader overleg met de opdrachtgevers worden gevoerd.                                                       

1.Kern van onze analyse, kiem voor de oplossing                                                                                                                           Omdat onze opdracht bestaat uit (adviseren over) het realiseren van oplossingen ‐en er reeds  voldoende onderzoeksmateriaal ligt over de inhoud van het probleem‐  formuleren we onze analyse  op grond waarvan we tot onze adviezen komen hier zo kernachtig mogelijk.                                                         De kern van het probleem ligt o.i. in het ontbreken van een gezamenlijke verantwoordelijkheid van  de partners die het thuiszitten moeten aanpakken. Het ‘organiseren’ van die verantwoordelijkheid is  dus de kiem tot de oplossing.  Het besef dat alleen een gezamenlijke inspanning  van verschillende  partijen kan leiden tot succes is hierbij cruciaal. Als kernpartners benoemen wij: VO‐besturen, VO‐ Samenwerkingsverband, Pleysierschool/REC‐4, leerplicht, gemeente, jeugdzorg (Bureau Jeugdzorg en  Jeugdformaat) en de jeugd GGZ.   Elk van hen heeft een aandeel in de oplossing.                                                                    Den Haag heeft een groot aantal projecten en voorzieningen als leerlingen het (tijdelijk) in het  reguliere VO niet meer redden. Ieder hanteert hierbij echter eigen ( vaak ondoorzichtige)  intakecriteria. Als leerlingen niet passen in één van de voorzieningen vallen zij automatisch tussen  wal en schip. In tegenstelling tot wat het beleidskader passend onderwijs beoogt staat niet de  leerling maar het aanbod centraal. Bovendien is de kans van slagen bij een verwijzing naar één van  deze voorzieningen soms mede afhankelijk van de persoonlijke relatie van de verwijzer met de  opnemer. Dat moet anders. Het vanuit een gezamenlijke verantwoordelijkheid realiseren van  samenhang tussen (bestaande) voorzieningen en een (meer) eenduidige regie/sturing op basis van   

2

inzichtelijke criteria en afspraken vormt  de kern van ons advies.                                                                           1) De tekst in de eerste alinea is ontleend aan de offerteaanvraag projectleider Thuiszitters   Nu zorgt het ontbreken van een gezamenlijke verantwoordelijkheid tussen de kernpartners  voor  ‘een‐naar‐elkaar‐wijzen’ en het benoemen van het in gebreke blijven van de andere partij(en). Voor  de oplossing van het thuiszittersvraagstuk is het nodig primair te focussen op de eigen bijdrage aan  de oplossing van het probleem in het vertrouwen dat ook de andere partners  een aandeel leveren.  Alleen deze attitude leidt o.i. tot het gewenste resultaat: geen thuiszitters.                                                  2. De interne‐ en externe zorgstructuur        

2.1 De interne zorgstructuur                                                                                                                                                 De VO‐scholen in Den Haag e.o. hebben op dit moment veel aandacht voor de inrichting van hun  zorgstructuur.  Ontwikkelingen als het beleid t.a.v. passend onderwijs en de a.s. wettelijke  verankering van de Zorg‐ en AdviesTeams (ZAT’s) in 2011 stimuleren scholen hierbij hun zorg te  verbeteren om zo o.a. ook het aantal Voortijdig SchoolVerlaters (VSV‐ers) te minimaliseren. In  toenemende mate lukt het scholen hierbij om de organisatie en inhoud van de zorg(structuur) vast te  leggen in een zorgplan en om de inspanningen t.a.v. leerling (en ouders) te documenteren in een  leerlingvolgsysteem. Met deze ontwikkeling slagen scholen er steeds beter in om zowel beleidsmatig  als in operationele zin duidelijk te maken waar de zorg van de school begint en waar de grenzen van  wat de school intern aankan liggen. Als de school in staat is om dit te formuleren kan men ook  inzichtelijk maken wanneer  ‘handelingsverlegenheid’ optreedt en de zorgstructuur tekortschiet.        Zo kan men via het leerlingvolgsysteem verantwoorden waarom de school (eventueel tijdelijk) niet  met de leerling verder kan en er oplossingen buiten de school gezocht moeten worden.                                                       Scholen verschillen echter in de mate waarin zij hun zorgstructuur ‘op orde’ hebben. Over één ding  zijn de scholen het wel eens:  er is behoefte aan  verdere kwaliteitsontwikkeling en  professionalisering. Het Samenwerkingsverband wil men hierbij graag een rol geven.2     

2.2 Visie op de externe zorgstructuur: Rebound en Knooppunt3                                                                                                 Als de zorg in de school tekortschiet zijn er soms externe, bovenschoolse voorzieningen nodig die in  het verlengde liggen van de binnenschoolse zorgstructuur. Als een schoolwisseling hierbij niet een  gepast antwoord is op het geconstateerde probleem en een REC‐4 plaatsing (nog) niet aan de orde  is  komen Rebound en het Knooppunt wellicht in het vizier.  De wijze waarop deze voorzieningen  toegankelijk zijn voor de school is dan van groot belang. De voorzieningen zijn er namelijk voor de  school en niet vice versa. Dit impliceert dat de school meer dan nu het geval is ‘regie’ moet kunnen  voeren t.a.v. de toelating en niet afhankelijk moet zijn van de beoordeling vanuit Rebound of  Knooppunt of men de leerling wel/niet toelaatbaar acht. Volgens de scholen is plaatsing soms ook  afhankelijk  van de relatie tussen de school en de Reboundcoordinator.                                                     Op dit moment benadrukt Rebound  in de communicatie met de scholen bedoeld te zijn voor  leerlingen met ‘lichte’ problemen. Knooppunt is er voor leerlingen met ‘zware’ problemen.                                       In recent onderzoek4  wordt er  echter  slechts een marginaal verschil aangetroffen tussen problemen  van leerlingen in Rebound, resp. Knooppunt. Selectie van de doelgroep vindt dus in de praktijk niet  op basis van problematiek plaats. Elke afzonderlijke Reboundvoorziening hanteert zo zijn eigen  overwegingen om een leerling toe te laten, overigens met de beste bedoelingen.                                                                   2) Zie hiervoor de separate notitie ‘Advies t.b.v. ontwikkeling zorgstructuur VO’                                                                                           3) Onder Knooppunt verstaan wij alle zgn. Rebound+ als de Op De Railsplaatsen die gedeeltelijk op het Transvaalcollege  worden uitgevoerd                                                                                                                                                                                              

 

3

4) Zie hiervoor het rapport ‘Reboundvoorzieningen Samenwerkingsverband VO Zuid‐Holland West. Een analyse van de  maatregelen en de uitwerking ervan in de praktijk. Juli 2007. Tirza Kuyvenhoven 

Het wordt tijd om de regie over deze voorzieningen meer dan nu bij de scholen zelf te leggen en  andere criteria te hanteren t.b.v. plaatsingen, namelijk of de leerling wel (Rebound) of niet meer  (Knooppunt) op school kan terugkeren.                                                2.3 De rol van het ZAT en het loket instroom                                                                                                              Naar onze mening is het essentieel dat de keuze voor een plaatsing in Rebound of Knooppunt op  grond van de ‘handelingsverlegenheid’ van de school wordt vastgesteld door het ZAT en op basis van  schriftelijk vastgelegde inspanningen in het leerlingvolgsysteem door de school  kan worden  onderbouwd. Het criterium op basis waarvan leerlingen verwezen worden naar Rebound of  Knooppunt moet bepaald worden door  het besluit van de school of de leerling na het buitenschoolse  verblijf wel of niet op school van herkomst  kan terugkeren. In het ZAT kan deze keuze gemaakt c.q.  bekrachtigd worden.                                                                                                                                                     Dit impliceert dat het toelatingsbesluit tot één van beide voorzieningen primair niet door de  voorziening zelf maar door (het ZAT van) de school genomen wordt. Het loket instroom, dat o.i.  dagelijks bereikbaar moet zijn, kan hierbij fungeren als een centrale procedurele toetser van de  gegevens (zijn de juiste gegevens ingevuld en de gegevens juist ingevuld?) en als ‘verdeelstation’  t.b.v. de verschillende Rebounds en het Knooppunt. Met de centrale toetsing vanuit het loket is een  grotere (kwalitatieve) eenduidigheid in de aanlevering van gegevens mogelijk. Plaatsing op basis van  onderlinge relaties is voorbij. Het loket instroom plaatst dagelijks namens de VO‐scholen in de  voorzieningen en zorgt voor aanlevering van een adequaat dossier. Hier is ook de kennis voorhanden  over het aantal beschikbare plaatsen. Deze informatie is op elk moment voor de scholen op te  vragen. Plaatsing op een andere Rebound is in principe mogelijk als de ‘eigen’ Rebound vol is.  Desgewenst kan het loket instroom de school ook ondersteunen bij de aanmelding.                                                              Met de vereenvoudiging van het plaatsingscriterium, een  rol voor het ZAT die past in de toekomstige  ontwikkelingen en een centrale procedureel toetsende rol van het loket instroom t.b.v.  kwaliteitsborging ontstaat een inzichtelijk(er) plaatsingsproces waarin de verantwoordelijkheden en  bevoegdheden van elke actor zijn omschreven. Dit voorkomt dat leerlingen van het kastje naar de  muur gestuurd worden en ‘van niemand meer zijn’. 

2.4 De rol van de school bij plaatsing                                                                                                                      De verwijzende school blijft verantwoordelijk voor de leerling tot het einde van het verblijf in de  bovenschoolse voorziening. Dit is o.a. zichtbaar in de aanlevering van schoolwerk (Rebound) of  aanwezigheid bij leerlingbesprekingen(Knooppunt). De verantwoordelijkheid van de school eindigt  pas als een ‘vervolgplaatsing’ is gerealiseerd. Hierbij is het evident dat de Reboundleerling altijd  terugkeert naar de school van herkomst en de leerling in het Knooppunt nooit.                                                                       Als het Knooppunt een leerling in het VO wil herplaatsen is het advies  bindend. Zoals het Knooppunt  bij de instroom een opnameplicht heeft geldt dat bij de uitstroom evenzeer voor het VO. In het  convenant kunnen  afspraken worden gemaakt over de wijze waarop deze VO‐opnameplicht wordt  geïmplementeerd.  Wellicht heeft het loket instroom een rol bij deze herplaatsing.   2.5 De rol van jeugdzorg                                                                                                                                               Zoals eerder gememoreerd heeft onderzoek uitgewezen dat de problematiek van leerlingen in  Rebound of Knooppunt niet wezenlijk verschilt. Dat zal waarschijnlijk bij invoering van de nieuwe  plaatsingscriteria wel zo blijven.                                                                                                                                   

4

Het feit dat een leerling tijdelijk niet langer op een school terecht kan geeft immers al aan dat er  sprake is van forse (verzuim en/of gedrags)problematiek. Bovendien is duidelijk dat een groot deel  van de doelgroep5 in beide voorzieningen al contact met jeugdzorg heeft.    Jeugdformaat heeft echter alleen activiteiten in het programma van Knooppunt, niet in Rebound.     De vraag naar inzet van jeugdzorg in de Reboundprogramma’s is echter ook legitiem.                                       Op dit moment zijn er aparte intakes vanuit Bureau Jeugdzorg  om de activiteiten van Jeugdformaat  in het Knooppunt te indiceren. De organisatie rondom deze indicaties verloopt voor alle partijen niet  altijd naar wens. Mede op grond van de bekendheid van veel (Rebound en Knooppunt) leerlingen bij  jeugdzorg moet het mogelijk zijn vereenvoudiging (en daarmee versnelling) van de indicatiestelling te  realiseren. Wellicht kan een geïntegreerde indicatiestelling reeds in het ZAT worden ‘afgetikt’.  Bovendien is het nodig te reflecteren op de aard van de huidige jeugdzorgactiviteiten in het  Knooppunt. Deze voorzien niet geheel in de behoefte.  3. Regie  3.1 Visie op het loket instroom                                                                                                                                           Onder verwijzing naar ons advies over de implementatie van het loket instroom dat in een aparte  notitie is beschreven willen we hier kort de essentie van onze visie op het loket instroom  samenvatten. Het loket instroom moet naar onze mening de centrale plaats worden waar leerlingen  worden aangemeld die (dreigen) thuis (te) zitten of verwezen moeten worden naar Rebound of  Knooppunt. Het loket heeft rechtstreekse bevoegdheden tot plaatsing in Rebound, Knooppunt of in  VO‐scholen. Er is een nauwe samenwerking met de Pleysierschool  over de opname van (a.s.)  leerlingen op deze school.                                                                                                                    Het loket is dagelijks bereikbaar voor aanmeldingen. Het  heeft een consultfunctie naar scholen en  kan scholen ondersteunen bij de aanmelding. Evidente dossiers worden direct afgehandeld door de  loketconsulent die bij voorkeur orthopedagoog is. Complexe dossiers worden besproken in het  multidisciplinair loketoverleg dat eenmaal in de 14 dagen o.l.v. het Samenwerkingsverband (SWV)  plaatsvindt.                                                                                                                                                            Deelnemers zijn naast het SWV, leerplicht, Bureau Jeugdzorg en de GG en GD. Wellicht dat ook de  Pleysierschool deelneemt. Een belangrijk deel van de plaatsingen zal namelijk hier worden  gerealiseerd. Vanuit die aanname is het direct zaken doen rondom plaatsing wel zo efficiënt.                  Een deelnemer vanuit de jeugdGGZ moet worden toegevoegd. Hij kan namens de jeugdpsychiatrie  afspraken maken over (voortgang van)onderzoek en plaatsingen. Er moet nader worden besproken  of ook bv. deelname vanuit de LVG‐voorzieningen passend is. Dit is mede afhankelijk van de  afspraken over hoe de leerlingenstromen t.a.v. deze doelgroep zullen lopen. Doel in het loket is om  naast het realiseren van plaatsingen zoveel mogelijk onderwijs en zorg(mogelijkheden) op elkaar af  te stemmen.                                                                                                                                                                  Hoewel het loket instroom ‘van het SWV is’ en derhalve onder het bestuur van het SWV ressorteert  lijkt het zinvol het loket ook te verbinden met  de stuurgroep thuiszitters. Eventuele knelpunten in de  uitvoering die vragen om integrale bestuurlijke aandacht komen via het loket hier op de agenda.  5) De notitie ‘Ïnterpretatie gegevens Reboundvoorzieningen schooljaar 2007/2008’ (ongedateerd) vermeldt dat bij –volgens  de school‐ 85% van de 76 nieuw aangemelde leerlingen al sprake was van externe hulpverlening aan leerling of gezin ten  tijde van de aanmelding. 

 

5

3.2 Leerplicht en het loket instroom                                                                                                                      Met de afdeling leerplicht zijn wij van mening dat een loket instroom onder auspiciën van het SWV  de juiste plek is om de regie t.a.v. (voorkomen van)het thuiszitten te voeren. Dit laat onverlet dat  leerplicht ook een eigen (grote) verantwoordelijkheid heeft in dit loket.  

Het gaat hierbij om het volgende:                                                                                                                                                        ‐ontwikkel actief beleid om scholen te ondersteunen met een (lik‐op‐stuk‐)aanpak bij veelvuldig  verzuim om  structureel thuiszitten te voorkomen. Veel scholen zijn van mening dat leerplicht nu  vaak tekort schiet met het adequaat (= snel) reageren bij frequent verzuim.  Bespreek met BJZ in  hoeverre het mogelijk is om hierin ook gezamenlijk op te trekken.                                                                                              ‐overweeg om bij uitbreiding van de formatie veel meer dan nu gebeurt (zichtbaar) vanuit de school  te opereren.                                                                                                                                                                        ‐overleg met het Openbaar Ministerie over de mogelijkheden om de doorlooptijd tussen proces‐ verbaal en een zitting bij de kinderrechter te verkorten.                                                                                                                 ‐zorg dat scholen hun verantwoordelijkheid nemen bij het melden bij loket instroom. Neem hierbij  geen werk van hen over maar spreek hen aan als het melden niet (tijdig) gebeurt.                                                                  ‐meld zelf tijdig leerlingen zonder school die via leerplicht niet op een reguliere wijze geplaatst  kunnen worden en thuiszitten.                                                                                                                                     ‐ontwikkel in nauwe samenwerking met het VO een sluitend monitorsysteem zodat er dagelijks een  overzicht is van thuiszitters. Dit stelt hoge eisen aan de discipline van scholen om tijdig te melden  maar ook aan de aansturing van leerplichtambtenaren om snel de juiste gegevens in het systeem in  te voeren.                                                                                                                                                                           4. Overige voorzieningen  4.1 Pleysierschool                                                                                                                                                          De Pleysierschool en REC 4 vervullen een cruciale rol in het oplossen van het thuiszitters probleem.  Leerlingen die niet in het reguliere onderwijs (inclusief Rebound) terecht kunnen horen ons inziens in  –of onder verantwoordelijkheid van‐ de Pleysierschool/REC‐4 onderwijs te volgen. Ondanks dat de  school haar capaciteit in de afgelopen jaren reeds heeft uitgebreid schiet naar ons idee de huidige  Haagse capaciteit van de school nog steeds tekort en is uitbreiding gewenst.  Deze uitbreiding lijkt  niet mogelijk op de huidige locaties. De directeur van de Pleysierschool is in principe bereid zijn  school verder te laten groeien. Naar onze mening spelen er hierbij echter een aantal kwesties  rondom financiën en huisvesting die met de gemeente Den Haag nader besproken moeten worden.  Exacte cijfers over de omvang van de gewenste uitbreiding hebben wij niet voorhanden. Op dit  moment echter zijn er echter alleen op het Transvaalcollege nog plaatsen, de overige locaties zitten  vol.                                                                                                                                                                                     De Pleysierschool/REC‐4 kan het aantal thuiszitters reduceren door leerlingen voor wie de  beschikkingsaanvraag naar de Commissie voor Indicatie (CvI) onderweg is reeds op te nemen in  afwachting van het groene licht. Het SWV zou zich garant kunnen stellen voor een VO‐plaatsing  indien onverhoopt het CvI negatief beschikt. De directeur van de Pleysierschool en de directeur van  het SWV  hebben hier reeds met elkaar over gesproken, tot op heden echter (nog) zonder resultaat.  Implementatie van het project Herstart voor de opvang van thuiszitters zonder school moet nog  nader met de directie van de Pleysierschool/REC‐4 besproken worden. 

 

6

Uit de besprekingen van het loket instroom blijkt dat de Pleysierschool niet elke geïndiceerde leerling  een onderwijsaanbod kan bieden. Het gaat hierbij o.a. om autistische leerlingen op VMBO niveau of  Havo/Vwo‐leerlingen met externaliserende problematiek. Bovendien plaatst de Pleysierschool  leerlingen niet die in afwachting zijn van dagbehandeling of een residentiële plaatsing in de jeugd  GGZ.  Met een onderwijsplaatsing zou de kans –volgens de school‐ op een snelle behandeling eerder  af dan toenemen. Wat ons betreft is dat nog geen reden om een leerling onderwijs te onthouden.   

De Pleysierschool erkent dat men niet voor elke leerling een passend onderwijsaanbod heeft. Dit  heeft ook te maken met het volume. Voor een aparte doelgroep is een minimum aantal leerlingen  vereist. De Pleysierschool ondersteunt ons idee om te inventariseren of zgn. ‘special classes’ voor  sommige leerlingen met ‘special needs’ een oplossing zouden kunnen zijn. Dit idee wordt bij 4.3  nader uitgewerkt.                                                                                                                                                    De Pleysierschool is bereid haar onderwijs op de plaatsen waar zij dit nu reeds verzorgt voor  leerlingen die tevens jeugdpsychiatrische behandeling krijgen in principe ook open te stellen voor  leerlingen die in afwachting zijn van behandeling. Concrete afspraken hierover moeten nog worden  gemaakt.                                                                                                                                                                      Ervan uitgaande dat de Pleysierschool de  onderwijsvoorziening is voor leerlingen die niet in het  reguliere onderwijs terecht kunnen lijkt het logisch om het Knooppunt sterker met de Pleysierschool  te verbinden. Wij adviseren het Knooppunt d.m.v. een samenwerkingsovereenkomst met het SWV  en Jeugdformaat onder te brengen bij de Pleysierschool op voorwaarde dat de Pleysierschool zich  conformeert aan de plaatsingsbevoegdheid van het loket t.a.v. Knooppunt en het REC‐4 wachtlijst‐  probleem oplost.  Er moet hierbij nader worden uitgezocht hoe de Pleysierschool en REC‐4 zich tot  elkaar verhouden aangezien de Op De Rails plaatsen formeel een REC‐4 aangelegenheid zijn.                                              Het aantal verwijzingen vanuit het Knooppunt naar de Pleysierschool  blijkt  nu marginaal te zijn6. Dat  is opmerkelijk. Bovendien stromen veel leerlingen uit naar het ROC Mondriaan of terug naar het VO,  echter zonder ‘rugzak’. Volgens ons zou een aanzienlijk deel van de doelgroep in aanmerking moeten  kunnen komen voor een REC‐4 indicatie. Waarom worden deze indicaties niet gesteld? Het  perspectief op een succesvol vervolg van de schoolloopbaan  is met ambulante begeleiding groter.                                   Als het Knooppunt onder verantwoordelijkheid van de Pleysierschool valt zal het aantal REC‐4  indicaties in het Knooppunt toenemen. We zijn ervan overtuigd dat veel Knooppuntleerlingen hier  baat bij hebben. Bovendien wordt hiermee  de verantwoordelijkheid van één van de kernpartners  verbreed. Dit heft de huidige versnippering in de aansturing van voorzieningen op. Tenslotte geeft  het ook antwoord wie de managementverantwoordelijkheid over het Knooppunt heeft. Er is nu  sprake van meerdere kapiteins op één schip terwijl één voldoende is.  4.2 Tussen Plek en Plaatsing                                                                                                                                     Het project Tussen Plek en Plaatsing (TPP) biedt sinds 2002 een overbruggingstraject voor thuiszitters  in afwachting van een plaatsing elders. Het programma biedt leerlingen wekelijks een uur of twee  individueel onderwijs vanuit het HCO. In principe biedt TPP alleen een plek als er uitzicht is op een  plaatsing binnen 3 maanden. De realiteit laat zien dat een enkele leerling soms echter wel een jaar bij  TPP ‘verblijft’.Van de 40 VO‐leerlingen die in schooljaar 07/08 bij TPP zijn geplaatst waren er zo’n 8 a  10 in afwachting van een REC‐4 indicatie,  4 reeds geindiceerde leerlingen wachtten op een plaats op  de Pleysierschool. Een ander deel van de leerlingen wacht op een plaats binnen de jeugd GGZ.             6) Uitstroomcijfers uit schooljaar 07/08 laten zien dat er van de 82 uitgestroomde Knooppuntleerlingen (inclusief Op De  Rails) slechts 2 een REC ‐4 indicatie hebben gekregen. Zij zijn op de Pleysierschool geplaatst. 

 

7

Hoewel TPP een tijdelijke financiering kent is die inmiddels zo vaak verlengd dat TPP als een  structurele voorziening gezien kan worden. TPP wordt gezien als ‘iets is beter dan niets’. Dat ‘iets’ is  echter –met respect voor HCO‐ wel heel mager. Het is een (te minimaal) doekje voor het bloeden dat  contraproductief is omdat het juist legitimeert dat een passend onderwijsaanbod (nog) niet mogelijk  is. Het belang van de  leerling en de ouders moet echter centraal komen te staan.   Mede met het  oog op de beleidsontwikkeling naar passend onderwijs en gerelateerd aan de voorstellen in deze  notitie is ons advies het huidige TPP‐aanbod niet te continueren. Toekomstige “TPP‐leerlingen”  moeten via het loket een plaats krijgen in de huidige bestaande voorzieningen.           Wellicht moet de financiering van TPP anders (Pleysierschool/ Knooppunt?) ingezet worden indien  aantoonbaar (nieuwe) onderwijstrajecten geen financiering kennen. Dit moet echter nog nader  worden uitgewerkt.                                                                                                                             

4.3 Special classes                                                                                                                                                       Zoals al eerder gememoreerd dient elke kernpartner een bijdrage te leveren aan de oplossing van  het thuiszittersprobleem. De beeldvorming die wij soms –in het VO‐ tegenkomen dat met name de  Pleysierschool het probleem zou moet oplossen vinden wij onterecht. Ook het VO zelf kan een  bijdrage leveren. In het kader van passend onderwijs zijn er inmiddels (veld) initiatieven mogelijk om  voor specifieke  doelgroepen binnen een reguliere setting onderwijs te verzorgen.                                                                 Van de  5 VSO‐LOM’s die Den Haag e.o. begin jaren 90 kende is er één (St. Paul) nog als  nevenvestiging zorg herkenbaar. Deze school richt zich o.a. op de opvang van een beperkte en  binnen het REC‐4 segment specifieke doelgroep leerlingen.                                                                         Hoewel er reeds enkele initiatieven binnen het SWV in deze richting blijken te zijn willen wij pleiten  voor de ontwikkeling van zgn. ‘special classes’ voor leerlingen met een REC‐4 indicatie die binnen het  reguliere VO onderwijs volgen. Special classes kunnen de druk op de Pleysierschool t.a.v. groei  verminderen. De belangrijkste winst  is echter dat sommige doelgroepen, met een andere  bekostiging en ondersteund door expertise vanuit REC‐4, ´gewoon´ op een reguliere school onderwijs  kunnen volgen. Aard en omvang van de doelgroep zou nader moeten worden uitgewerkt. Mogelijk  kunnen deze klassen ook een passend antwoord zijn op de doelgroepen die vanwege het geringe  volume nu binnen de Pleysierschool niet plaatsbaar zijn. Ons advies is dat elk bestuur de bereidheid  uitspreekt tenminste één ‘special class’ te starten.  4.4 ZMOLK‐voorziening                                                                                                                                                     Er komt geen aparte voorziening voor ZMOLK‐ers. Het ziet er naar uit dat een aantal scholen voor  ZMLK en ZMOK bereid is extra klassen voor deze groep te formeren. Steimetz‐Compaan is in principe  bereid de kinderen  (en hun ouders) te begeleiden. Daarbij is er van uitgegaan dat indicatie t.b.v.  AWBZ‐financiering mogelijk is. Op korte termijn zal in een rondetafelconferentie van scholen,  Steinmetz‐Compaan en SWV blijken welke instellingen verder nodig zijn. Hierbij wordt gedacht aan  instellingen als: BJZ, William Schrikkerstichting, MEE en de  Jutters. Mogelijkheden voor aanvullende  financiën van begeleidingsactiviteiten uit de WMO ‐financiering moeten worden onderzocht. Het is  nu al duidelijk dat medewerking van de gemeente nodig is t.b.v. huisvesting en inrichting.     

 

8

4.5 VSV‐projecten                                                                                                                                                         De afdeling VSV biedt  leerlingen van 16 jaar en ouder die in 30 dagen of langer hebben thuisgezeten  (alsnog)  perspectief op het behalen van een startkwalificatie. Hiertoe heeft men toegang tot een     veelheid aan projecten.  De leerling krijgt een intensieve begeleiding om te voorkomen dat er weer  uitval plaatsvindt.  Onlangs heeft de gemeente de publiciteit gezocht om haar succesvolle VSV‐ aanpak te presenteren.  In het kader van onze opdracht hebben we geïnventariseerd hoe ‘hard’ de  30‐dagen‐thuiszitten‐clausule is en hoe het staat met verbindingen tussen de afdeling VSV en  bestaande  voorzieningen die wellicht ook  kunnen profiteren van de VSV‐aanpak. In onze  gesprekken werd duidelijk dat ook 16+ risicoleerlingen vanuit bv. Knooppunt en Pleysierschool die  (nog) niet thuiszitten in aanmerking kunnen komen voor de VSV‐werkwijze. Tussen het Knooppunt  en VSV blijkt er al samenwerking te zijn, met de Pleysierschool echter niet. Ons advies luidt de  mogelijkheden tot samenwerking tussen de Pleysierschool en de afdeling VSV nader te verkennen.   

 

9