Leren en werken. Thema. Zorglandschap 2017 Accent op de cliënt en dienst netwerk. Met een handicap op het roc Structureren, plannen en organiseren

maga zine van pluryn

Debuut najaar 2010



Thema

Leren en werken

Zorglandschap 2017 Accent op de cliënt en dienst netwerk

Met een handicap op het roc Structureren, plannen en organiseren

Meedoen in de maatschappij Pluryn integreert bij De Treffers

Inhoud thema debuut najaar

Column Raad van Bestuur

2010 Begeleiding voor rocstudenten ‘met een rugzakje’

8 Een week uit het leven van Jan Coenders

10 Succesvol BliXem viert 12∞–jarig bestaan

12 Pagina 2 ∏ Column Raad van Bestuur ∏ Onder narcose bij de tandarts Pagina 3 ∏ Dubbel feest bij De Beele ∏ Website Pluryn vernieuwd Pagina 4 ∏ Symposium Zorglandschap 2017 Pagina 6 ∏ Leerlingen Werkenrode School lopen stage bij De Winckelsteegh Pagina 14 ∏ Pluryn integreert bij De Treffers Pagina 15 ∏ Hans Franssen laat wens in vervulling gaan ∏ Erwin Duits nieuwe manager J.P. Heije Pagina 16 ∏ Koerier Henk pendelt tussen vestigingen Pluryn

Ambities realiseren Het thema van deze editie van DeBuut is Leren en Werken. Dat is een belangrijk thema. Leren en werken is in de visie van Pluryn essentieel voor mensen met een handicap om tot echte integratie te komen. Denk alleen al aan de balans in de sociale omgeving, wanneer je zowel privé als ‘zakelijk’ een netwerk ontwikkelt. Werken moet in belangrijke mate gevoed worden vanuit een goede opleiding. Beide sluiten wat mij betreft dan ook onverkort op elkaar aan. Er zijn binnen Pluryn talloze initiatieven op het gebied van leren en werken. Een aantal voorbeelden vindt u terug in dit ­magazine. Bij Pluryn hebben we altijd veel energie gestoken in toeleiden van mensen met een handicap naar werk. Dat doen we bijvoorbeeld via onze maatschappelijke ondernemingen. Een voorbeeld daarvan is BliXem, de allereerste maatschappelijke onderneming van Nederland viert haar 12,5-jarig bestaan. Maar ook het REA College bereidt cliënten voor op een baan in de samenleving, in dit geval door het aanbieden van een aange-

paste beroepsopleiding. Daarnaast hebben we diverse andere onderwijsactiviteiten ontwikkeld of via een samenwerking bij onze organisatie betrokken. Zo heeft Pluryn op het gebied van re-integratieactiviteiten altijd een uitzonderlijke positie ingenomen in de gehandicaptenzorg. Uitgangspunt is dat we altijd proberen ambities te realiseren. Om dromen waar te maken. We gaan daarbij tot het uiterste om werk te vinden dat bij de cliënt past. Dat hoeft niet per se betaald werk te zijn. Het hoeft ook niet via reguliere dagbesteding. Dat er nog veel meer mogelijkheden zijn, bewijst bureau BAAS. BAAS staat voor Begeleide Arbeid en Activiteiten in de Samenleving. In elke editie van DeBuut vindt u voorbeelden waar creatief denken door de mensen van BAAS toe kan leiden. Iedereen probeert zijn dromen te realiseren, dus ook mensen met een handicap. Wij ondersteunen hen daarbij graag. Rob de Jong Voorzitter Raad van Bestuur Pluryn

Onder narcose bij de tandarts Veel mensen met een ernstige handicap krijgen geen goede tandheelkundige zorg. Tandartspraktijk De Winckelsteegh wil hier verandering in brengen. Cliënten kunnen er in een vertrouwde omgeving naar de tandarts, als het moet onder narcose. En dat is uniek. Tandarts Hans van den Berg en de anesthesio­ logen Huub Jessen en René Tillmans openden op het terrein van Plurynlocatie De Winckelsteegh in Nijmegen een praktijk waar men­ sen met een handicap onder narcose een tandartsbehandeling kunnen ondergaan. “Sommige cliënten zijn zo zwaar gehandicapt dat ze niet benaderbaar zijn, laat staan dat het mogelijk is om in hun mond te kijken”, vertelt Van den Berg die al 32 jaar als tand­ arts werkzaam is in de gehandicaptenzorg. “Voor een behandeling onder narcose zijn ze aangewezen op een van de Centra voor Bijzondere Tandheelkunde. Daar zijn lange wachtlijsten van soms negen maanden. Gebeurt er acuut iets, dan moeten we erg veel moeite doen om op korte termijn een afspraak te kunnen maken.” Er zijn steeds meer privéklinieken die een narcosebehandeling aanbieden. Maar die

zijn niet toegerust op patiënten met een handicap. De Winckelsteegh is dat wel. Anesthesioloog Jessen, verbonden aan het Canisius Wilhelmina Ziekenhuis in Nijmegen: “Sommige patiënten willen niet eens een behandelkamer binnen. Ze schreeuwen, worden agressief of beschadigen zichzelf. Dat is geen onwil maar een gevolg van hun beperking. Wij zijn op hun handicaps inge­ richt en staan vanaf het eerste moment continu aan hun zijde. Soms is het nodig om ze in de gang al in slaap te brengen.” De begeleider van de cliënt blijft bij de ingreep, vertelt Jessen. “Zijn of haar rol is cruciaal, we communiceren met de cliënt via de bege­ leiding.” Een narcose is een uiterst redmiddel, bena­ drukken Van den Berg en Jessen. Van den Berg: “Als het anders kan, dan moet het ook anders.” ∏

Kort nieuws Zestigjarig bestaan en opening nieuwbouw De Geelgors

Dubbel feest bij De Beele Met onder andere een feest voor de jongeren, een ouderdag en een personeelsfeest vierde De Beele onlangs haar zestigjarig bestaan. In de feestweek is ook het gloednieuwe activiteiten- en therapiecentrum De Geelgors geopend. De Beele is het orthopedagogisch behandelcentrum van Pluryn in Voorst. Bij De Beele wonen jongeren van 12 tot 21 jaar met een licht verstandelijke handicap en gedragsproblemen. De Beele heeft een lange geschiedenis als zorginstelling. Landgoed De Byle bij Voorst kwam al in de 12e eeuw op landkaarten voor. In 1942 vestigden de Duitsers er een Kinderheim. Na de oorlog was het een tuberculose-­ kliniek, tot het landgoed in 1949 werd aangekocht door de Vereeniging Het

Hoogeland. De Beele werd zo een landbouwkolonie voor ‘debielen’, die in hun omgeving zulke grote moeilijkheden gaven dat een bijzonder milieu gewenst was of die maatschappelijk dreigden te ontsporen. In 1960 is het historische landhuis afgebroken en in 1969 werden op het terrein de eerste paviljoens gebouwd. De Beele kreeg in 1986 een landelijke achtervangfunctie. Met de komst van jongeren met

gedragsproblemen ontstond de behoefte aan onderwijs en arbeid op het terrein. Zo breidde het aantal voorzieningen zich steeds verder uit. Ook nu nog. Onlangs opende De Beele het ­gloednieuwe acti­vi­teiten- en therapiecentrum De Geelgors. Door een brand kon het voormalige activi­teitengebouw een aantal jaren niet gebruikt worden. De jongeren maakten gebruik van de sportaccommodatie in Voorst. Nu staat er een gloednieuw activiteiten- en therapie­gebouw. De jongeren zijn blij dat ze weer op het eigen terrein aan activiteiten kunnen deelnemen en verschillende vormen van therapie kunnen volgen. ∏

Website Pluryn vernieuwd De website van Pluryn heeft een flinke opfrisbeurt ondergaan. Niet alleen het beeld, ook de inhoud is aangepast aan de eisen van deze tijd. Informatie is makkelijker terug te vinden en wordt compacter aangeboden. Net als in het aanbod van Pluryn staan de vier levensdomeinen Wonen, Werken, Leren en Vrije tijd op de nieuwe website centraal. Ze staan met het aanbod in Dagbesteding prominent op de homepage. Een klik op een van deze onderwerpen levert een korte introductie op en een informatief filmpje.

Een belangrijke aanvulling op de site is de pagina voor professionals. Hier vinden pro­ fessionals die werkzaam zijn in de zorg alle relevantie informatie over Pluryn en de zorg voor mensen met een handicap. Verwanten en andere geïnteresseerden krij­ gen via een button op de homepage een praktisch driestappenplan aangeboden, van zorgaanvraag naar zorgplan. Verder is uiteraard alle benodigde informatie over Pluryn binnen een paar muisklikken terug te vinden, zoals de producten & ­dienstenmodule, het laatste nieuws en actuele vaca­ tures. Google Maps brengt alle locaties van Pluryn duidelijk en gerubriceerd in kaart. ∏ Kijk op www.pluryn.nl

DeBuut najaar 2010 - 3

Symposium Pluryn: Zorglandschap 2017 thema

Flexibele netwerk­ organisaties als antwoord op marktwerking Zorgverzekeraars en cliënten krijgen meer macht in de gehandicaptenzorg. Zorginstellingen ontwikkelen zich tot ‘netwerkorganisaties.’ Het accent komt op de cliënt en diens netwerk te liggen. Organisaties die zich niet aanpassen, komen in de problemen. Dit zijn een aantal opvallende conclusies van het ­symposium Zorglandschap 2017, dat Pluryn organiseerde. Centraal stond de vraag ‘Hoe zal het zorglandschap zich anno 2017 ontwikkelen voor mensen met een handicap?’ Een select gezelschap bestuurders in de zorg kwam bij elkaar in Groot Warnsborn te Arnhem. De bijeenkomst vond plaats op 27 oktober 2010. Sprekers waren Rob de Jong van Pluryn; Hans van Noorden, directeur zorgkantoren UVIT en Martin Schuurman van Kalliope Consult.

De eerste spreker, Martin Schuurman, schreef de toekomststudie: ‘Aanvullend en onmisbaar. Het landschap van zorg en ondersteuning voor mensen met een handi­cap anno 2017.’ Hij gaf het volgende beeld: "De zorg en ondersteuning aan mensen met een handicap is volop in beweging. Enerzijds door de denkbeelden over deelname aan de samenleving en inclusie. Anderzijds door veranderende wetgeving: de afslanking van de AWBZ, uitbreiding WMO en de sterkere rol van gemeenten, ook voor jeugdzorg. Wij zullen moeten kijken naar nieuwe ondersteuningsstructuren.”

4 - DeBuut najaar 2010

Schuurman schetste een ondersteuningsstructuur die bestaat uit drie schillen: de eerste schil bestaat uit het persoonlijke netwerk van de cliënt zelf. Daarbij komt meer verantwoordelijkheid te liggen. Vervolgens komen reguliere organisaties voor gezondheid, welzijn en vrije tijd. De derde laag bestaat uit zorginstellingen als Pluryn. Deze zullen aanvullend zijn. De dienstverlening wordt kleinschalig en persoonlijk.

Maakbaar? Als de cliënt meer verantwoordelijkheid krijgt, zal de werkelijkheid voor de zorg-

sector minder maakbaar zijn. Schuurman: “Neem de vraag over ouderschap van mensen met een handicap. We kijken nu teveel vanuit veiligheid en beheersbaarheid. Terwijl veiligheid voor de kwaliteit van leven slechts een voorwaarde is.”

Kansen Hans van Noorden is directeur van zorgkantoren UVIT, de samenwerkende zorgverzekeraars Univé, VGZ, IZA en Trias. Hij besprak de punten uit het regeer­akkoord die over gehandicaptenzorg gingen. Hij zag overeenkomsten met eerdere ontwikkelingen in de geestelijke gezondheidszorg: “Flexibele, kleinere instellingen zijn daar gegroeid. Logge instellingen die verkeren in een ontkenningsfase, zitten in de problemen. Klanten krijgen meer regie.” Van Nieuwkoop van het ministerie VWS sloot aan: “Het overgrote deel van de zorg zal zich in de toekomst in regionale netwerken organiseren. De traditionele, gespe­ cialiseerde, intramurale zorgorganisatie zul je alleen nog bovenregionaal vinden.”



Thema

Plannen kabinet Rutte Van Noorden: “De regering Rutte wil gehandicaptenzorg (achteraf) bekostigen naar resultaat. Het aantonen daarvan zal niet altijd eenvoudig zijn. Het Persoons­ gebonden Budget (PGB) wordt een recht. Ik voorzie dat de kosten dan ook flink zullen stijgen. Voor de klant betekent dat meer keuze. Zo komt er meer dynamiek in de markt. De dagbesteding gaat naar de WMO

aanbieden. Zeker op het gebied aan wonen, denk aan woningcorporaties. De zorg­ verzekeraar en de cliënt krijgen hierdoor meer macht.”

Betaalbaarheid Over de meeste trends waren de aanwezigen het wel eens. De vraag naar betaalbaarheid leverde wel enige discussie op. Martin Schuurman pleitte ervoor om eerst naar de inhoud te kijken en pas op de tweede plaats naar de financiering. Van Noorden kon zich hier in vinden, maar “zorg moet wel betaalbaar blijven. Als zorgverzekeraar gaan we zorg en resultaat (care en cure) aan elkaar verbinden. Daarmee willen we zelf ook financieel risico lopen.” Van Nieuwkoop van het ministerie VWS was zeer uitgesproken: “In de AWBZ zijn de grenzen van verplichtende solidariteit echt wel bereikt.”

“Het bouwen van netwerken rond de cliënt is wezenlijk” en er is sprake van een scheiding van wonen en zorg. In de gehandicap­tenzorg is het woongedeelte dominant. Haal je dat weg, dan kunnen de instellingen meer aandacht aan zorg besteden.” “De zorgverzekeraars gaan de AWBZ uitvoeren. Nieuwe aanbieders zullen zich

Ontwikkelingen Pluryn Rob de Jong, voorzitter Raad van Bestuur van Pluryn, haakte in op het gedachtegoed over cliëntnetwerken. “Pluryn richt zich over de volle breedte van LG en VG op de complexere doelgroep. Focus ligt op jongeren met gedragsproblematiek. Het bouwen van netwerken rond en met de cliënt is wezenlijk. Als dat niet op cliëntniveau gebeurt, gebeurt het helemaal niet. Bij Pluryn heet het zorgplan een Individueel Plan. Eigenlijk zou dat een ‘Integratieplan’ moeten zijn.”

Inspelen op veranderende vraag De marktwerking doet verder zijn intrede in de gehandicaptenzorg. Cliënten krijgen zelfregie en vragen maatwerk. Woning­ corporaties en andere partijen zullen met zorginstellingen de concurrentie aangaan. De instellingen zelf zullen zich flexibel en transparant op moeten stellen. Samen­ werkingsverbanden zijn nodig om op die veranderende vraag in te spelen. ∏

DeBuut najaar 2010 - 5

Unieke samenwerking tussen Werkenrode School en De Winckelsteegh

Stage biedt leerling nieuw perspectief Leerlingen van OZG Werkenrode School van 17-18 jaar oud en die dus binnen twee jaar de Werkenrode School zullen verlaten, lopen sinds afgelopen voorjaar zes weken ‘stage’ binnen de Dagbesteding van Plurynlocatie De Winckelsteegh. Zo oriënteren zij zich op een zinvolle invulling van de dag wanneer ze straks van school af zijn. Een eerste pilot bleek op alle fronten succesvol en is inmiddels verlengd. “De zelfstandigheid en eigenwaarde van de leerlingen groeit.” Unio heet de groep waar we zitten. Het lokaal bevindt zich in het gloednieuwe dagbestedingsgebouw De Jol, op het terrein van De Winckelsteegh in Nijmegen. Unio is de naam van een schelp, legt activiteitenbegeleider Mirjam Huisinga uit. “Dat

6 - DeBuut najaar 2010

symboliseert geborgenheid. Maar ook uitvliegen. En dat is precies wat hier gebeurt. We vliegen vaak uit om taakgerichte doeactiviteiten te ondernemen op het terrein.” De Winckelsteegh richt zich op mensen met een matig tot ernstig verstandelijke, soms meervoudige handicap. Werkenrode School biedt onderwijs aan jongeren met een licha­melijke handicap. “Maar”, verklaart Marjo Holtland, voortrekker van het project vanuit Werkenrode School, “er stromen bij onze afdeling Toegepaste Leerweg steeds meer leerlingen in met een meervoudige handi­cap. De eerste leerlingen gaan nu langzamer­hand van school af. Voor hen is de vraag ‘Hoe nu verder?’ actueel. Dag­besteding is daarbij een van de mogelijkheden.”

Thema

Breed oriënteren

Cliëntvraag is uitgangspunt

Een jaar geleden startte Werkenrode School in overleg met de ouders een project om een antwoord te vinden op de vraag ‘Hoe nu verder?’. Samenwerking met het Activiteitencentrum Druten van Pluryn bleek lastig. Het niveau was er te hoog, de belevingswerelden lagen te ver uiteen. Marjo: “De ouders gingen ermee akkoord als we ons in de VG-sector (verstandelijk gehandicapt – red) gingen oriënteren. Zo kwamen we bij De Winckelsteegh terecht. Daar bleek de klik er wel te zijn. Hun hoogste niveaugroepen sluiten aan op onze laagste niveaugroepen.” Sinds mei van dit jaar werken groepjes van drie leerlingen twee dagen in de week mee in de Dagbesteding van De Winckelsteegh. De stage duurt zes weken. Er komt een onderwijsassistent mee als begeleider. De start van de dag in de groep Unio is rustig, met een kopje koffie of thee. Even bijkletsen, verslagen lezen en dan aan de slag. Mirjam: “We kijken vooraf waar de interesses van de jongeren liggen. Willen ze graag buiten werken? Hebben ze veel begeleiding nodig of juist niet? Hebben ze ook ontspanning nodig? Daarna kunnen we ze inplannen bij een activiteit. Die kan iedere dag anders zijn. Zo kunnen ze zich breed oriënteren.”

Unio biedt cliënten arbeidsmatige dagbesteding, die aansluit op hun niveau. Op maandag gaat een groep met een bolderkar het terrein over om papier te prikken. Anderen gaan de post halen bij het hoofdgebouw en op de woongroepen bezorgen. Weer een andere groep pakt de tuinspullen en gaat aan de slag in de moestuin. De jongeren van Werkenrode School hebben ook veel plezier in de manege waar ze helpen bij aanvullen van hooi, tuig in het vet zetten of stallen uitmesten. Sinds kort maken enkele jongeren van De Winckelsteegh, die gek zijn op voetbal, bij het naastgelegen SV Hatert de tribune schoon. Activiteitenbegeleider Jolanda Nas haakt in: “Uitgangspunt bij onze activiteiten is de wens van de cliënt. Als we geen activiteit hebben die daarop aansluit, gaan we iets zoeken. Laatst was er een jongen die chauffeur wil worden. Hij is met de chauffeur van De Winckelsteegh meegegaan om klusjes te doen en boodschappen te halen. Hij vond het helemaal geweldig.”

Doelgericht werken Arbeidsmatige dagbesteding is voor de meeste leerlingen wel flink aanpoten. “Ze zijn het werkritme niet gewend. Als ze echt moe zijn of er is een medische reden,

dan doen we wel een paar stapjes terug. Dan passen we het programma aan. Ook op andere vlakken moeten de jongeren wennen aan het werkende leven. Mobieltjes uit bijvoorbeeld en niet de hele dag met een flesje cola in de hand lopen. “Het is wel werk. Dus we hechten aan discipline en het dagprogramma is gestructureerd. Maar het zijn pubers, dus ze proberen wel eens wat uit”, lacht Jolanda. Mirjam Huisinga: “Doel is dat de jongeren dingen doen waar ze trots op kunnen zijn. Hun zelfstandigheid en eigenwaarde groeit erdoor.” Marjo Holtland bevestigt dat het project succesvol is. “Enige aandachtspunt is dat het leren wordt gemist bij De Winckelsteegh. We zouden graag zien dat de leerlingen tijdens hun stage gericht werken aan vooraf gestelde doelen. Het gaat om leerlingen die nog kúnnen leren. De uitdaging is om daar invulling aan te geven, door kennis te delen of personeel uit te wisselen. In januari gaan we weer samen met de ouders evalueren en kijken we of we een traject kunnen opzetten voor de doorstroming van de school naar De Winckelsteegh. Want van de negen leerlingen die er tot nu toe stage hebben gelopen, is dit zeker voor 5 à 6 van hen een goede plek. Uiteindelijk is de keuze uiteraard aan de ouders en de leerling zelf.” ∏

DeBuut najaar 2010 - 7

Iris Mooi en Christel Veldkamp begeleiden studenten met een thema

Structureren, plannen en organiseren REA College verzorgt beroepsopleidingen op maat voor jongeren met een handicap. Als het even kan, volgen de studenten echter een opleiding in het reguliere beroepsonderwijs, bij ROC Nijmegen bij­ voorbeeld. REA College zorgt daarbij voor de extra ondersteuning, die vaak hard nodig is. Iris Mooi en Christel Veldkamp zijn vanuit REA College gedetacheerd bij ROC Nijmegen en begeleiden daar ‘studenten met een rugzakje’.

Twee jaar nu werken ze op het roc. Iris op de locatie Marterstraat en Christel in het nieuwe gebouw aan de Campusbaan, naast het NS-station. Het REA College kende al de functie van ambulant begeleider. Maar het bleek dat ROC-studenten met een ­arbeidshandicap ook baat hebben bij een begeleider ‘op locatie’ iemand die onderdeel uitmaakt van de school. Het maakt ook de samenwerking met docenten van het roc een stuk makkelijker. Zo ontstond het Steunpunt LGF (Leerling Gebonden Financiering). “Ze weten me steeds beter te vinden”, vertelt Christel Veldkamp. “Ik krijg van verschillende kanten studenten aangemeld. Niet alleen studenten met een LGF maar ook andere studenten die dreigen vast te lopen. Dat is wel eens lastig. We gaan er echter vanuit dat de studenten die wij bege­leiden een diagnose hebben, zoals ADHD, ADD, ODD, ASS, slechtziend, slechthorend, chronisch ziek of lichamelijk gehandicapt.” Iris vult aan: “De locatie op de Marterstraat

8 - DeBuut najaar 2010

is kleinschaliger. Alle studenten die hier binnenkomen met een rugzakje vallen automatisch onder mijn begeleiding. Dat biedt duidelijkheid aan de student maar ook aan de docent, die weet waar hij terecht kan met vragen over begeleiding.” Ook bij Iris melden zich studenten zonder rugzakje. “Het roc heeft voor deze studenten weinig mogelijkheden; dan schakelen we de ambulant begeleiders van REA College in. Er zijn veel studenten die vanuit het speciaal onderwijs doorstromen naar het roc. Voor sommigen is die stap erg groot. Maar waar moeten ze anders heen? Ze worden in de gaten gehouden door hun reguliere studentbegeleider. Redden ze het niet dan kunnen we een diagnose laten stellen en een rugzakje aanvragen. Daarna kan ik ze begeleiden. Lukt het niet dan is er een mogelijkheid om naar het REA College door te stromen. Mijn wens is dat het REA College onder het ministerie van Onderwijs komt te vallen. Dan is er geen rugzakje of Wajong meer nodig. Dat zou het allemaal wat makke­lijker maken.”

Half uur per week Aan de andere kant hebben niet alle studen­ ten met een rugzakje de extra begeleiding van het steunpunt nodig, zegt Christel. Sommigen hebben genoeg aan de ondersteuning van de ambulant begeleider en wat extra aandacht van hun docent. “De studenten die bij mij komen, help ik meestal bij het structureren en plannen van hun werk en het organiseren van huiswerkopdrachten. Ik kan wekelijks een half uur voor ze inplannen.” Zo is het maken van een verslag voor autisten bijvoorbeeld uitermate lastig. Waar begin je, waar eindig je en wat moet er tussenin? “We maken samen een indeling en dan vullen de studenten het zelf verder in, dat kunnen ze prima. Voor de meeste studenten is het grootste probleem orde scheppen in de brij aan informatie die ze ­krijgen.” Ook Iris probeert de 32 studenten die ze begeleidt wekelijks te spreken. “Maar omdat het hier kleinschaliger is, spreek ik studenten ook vaak tussendoor, op de gang.”

Thema

handicap op het roc

Extra aandacht voor studenten met een handicap Arbeidsparticipatie van mensen met een handicap staat momenteel sterk in de belangstelling. Wie succesvol wil toetreden tot de arbeidsmarkt, heeft echter wel een startkwalificatie nodig. ROC Nijmegen en REA College hebben de handen ineengeslagen met als doel voortijdige schooluitval onder leerlingen met een handicap terug te dringen. Onlangs ondertekenden beide onder­ wijsinstellingen hiervoor een convenant. REA College verzorgt beroepsopleidingen voor mensen met een handicap en is onderdeel van Pluryn. Er zijn op de doelgroep aangepaste opleidingen in Nijmegen, Groesbeek en Elst. Daarnaast volgen steeds meer studenten met een handicap een mbo-opleiding bij ROC Nijmegen. In de praktijk blijkt dat deze studenten extra begeleiding nodig hebben tijdens hun opleiding en bij het zoeken naar een baan na de opleiding. Voor ROC Nijmegen en REA College is dat reden om de reeds bestaande samenwerking te intensiveren. Zij bundelen hun kennis, ervaring en mogelijkheden, zodat meer studenten met een handicap hun opleiding bij het roc met succes kunnen afronden en een plekje kunnen veroveren op de arbeidsmarkt.

Haar locatie verzorgt de opleidingen Mediadesign en ICT. Met name bij ICT zitten naar verhouding veel studenten met autisme.

Huiswerkklas Of de aanpak van Christel en Iris succes heeft, is moeilijk meetbaar. De reacties zijn echter positief. “Ik hoor van ouders en docenten dat ze blij zijn dat we er zijn. De lijnen zijn kort. Docenten hoeven niet steeds contact te onderhouden met ouders. Dat doen wij. Ook aan een intensievere stagebegeleiding komen ze vaak niet toe. Daarnaast hebben we contacten met instanties als het UWV, REC en MEE en ook met woonbegeleiders van de studenten. Wij maken verslagen van onze bevindingen en koppelen die terug aan de docenten. Dat werkt goed.” Wat Christel nog wel zou willen, is het opzetten van een huiswerkklas voor rocstudenten met een arbeidshandicap. “Met een huiswerkklas per afdeling kunnen we

hen structuur bieden en met raad en daad bijstaan. Maar dat brengt veel met zich mee. Het moet roostertechnisch kunnen en er moeten mensen en lokalen beschikbaar zijn. Dat zal niet meevallen. Het is een wat schoolsere aanpak. Minder vrijheid blijheid. Sommigen hebben dat nodig.Competentiegericht onderwijs is niet voor iedereen geschikt.”

Verlengde intake Organisatorisch maakt het steunpunt LGF deel uit van het Studenten Service Bureau van het roc. Christel en Iris worden ingeschakeld als bij de intake van een student blijkt dat er sprake is van een handicap. “Dat doen we een zogenaamde verlengde intake. Dat kan veel problemen en teleurstellingen voorkomen. Onlangs was er bijvoorbeeld een meisje dat eigenlijk onterecht haar vmbo-diploma had gekregen maar op basis daarvan wel werd toegelaten tot het roc. Dat bleek niet de goede plek voor haar. Het was een meisje van de praktijk. Zij had meer

baat bij een leerwerkplek bij bijvoorbeeld Werkzin of het bakkerscafé Brood op de Plank. We zoeken samenwerking met deze ondernemingen, juist voor die studenten die tussen wal en schip vallen.”

Begeleiding naar werk Als het leven op het roc echt te hectisch en onoverzichtelijk blijkt, kunnen de bege­leiders een overstap naar REA College voorstellen. Het onderwijs daar is aangepast op de mogelijkheden van de student. “We trainen studenten op het REA gericht op wat ze nodig hebben voor het werk dat ze willen gaan doen. Vakken die niet echt nodig zijn, worden eruit gehaald. In plaats daarvan leren ze wel werknemersvaardigheden door middel van een empowermenttraining. Daar wordt op het roc weer wat minder aandacht aan besteed. Studenten krijgen niet het volledige mbo-diploma maar worden wel intensief begeleid naar werk.” ∏

DeBuut najaar 2010 - 9

Een week uit het leven van Jan Coenders Jan Coenders is sinds april van dit jaar directeur van De Bolster, school voor speciaal onderwijs met vestigingen op het terrein van De Beele in Voorst (2), Apeldoorn en Deventer. De school stond afgelopen jaren onder verscherpt toezicht van de Onderwijsinspectie. Na het laatste bezoek van de inspectie wordt de school weer als ‘normale’ school beschouwd. Een opluchting voor alle betrokkenen. Er is dan ook hard aan gewerkt om dat voor elkaar te krijgen. Speciaal voor DeBuut hield directeur Jan Coenders gedurende een week een dagboek bij.

“Ik zal blijven strijden voor de kwetsbare doelgroep”

10 - DeBuut najaar 2010

Dagboek Maandag 4 oktober ‘Animal cops’, applaus, collaboreren, ijzige stilte. Wilders verschijnt vandaag voor de rechter. Anderhalf uur heb ik Radio1 kunnen beluisteren. Een voordeel van de file op de A50 is dat je ’s avonds de krant niet meer hoeft te lezen. Om half negen arri­ veer ik op De Bolster. De lessen zijn al volop aan de gang. Ik start mijn pc op en vindt de nieuwsbrief van de besturenraad, adviesorgaan voor het onderwijs. Wat lees ik: ‘Met het voorstel leraren op te leiden tot agressieregulatietrainers, schuift het Ministerie van Justitie een maatschappelijk probleem op het bord van het onderwijs’. Nog even snel de mail doornemen: rappor­ tage over een ‘loverboy-achtig’ probleem. De Bolster, daar werk ik nu vanaf 1 februari vorig jaar en sinds 1 april als directeur van deze unieke school, die kortgeleden een geweldige prestatie leverde. Een school volop in ontwikkeling met leerlingen, die het verdienen dat elke medewerker zich optimaal inzet om hen voor te bereiden op hun toekomst. Aan het eind van de middag een overleg met de drie noordelijke locaties van Pluryn; arbeid, samenwerking voor de LVG/VG-jongeren. Synergie en de focus van Pluryn volop in beeld. Én agressieregulatietraining… die wordt al jaren gedaan op zowel De Beele als De Bolster. Niks nieuws onder de zon. Een goed begin van de week met een heerlijk zonnetje.

Dinsdag 5 oktober De dag van de leraar! ‘Hou de zaag scherp’. Samen met de locatieleiders en onze P&O adviseur Jola Bel, volg ik vandaag een training Leiderschap. Leiderschap in relatie tot verzuimbegeleiding. In 2008 was het ziekteverzuim op De Bolster ruim 13%. In het onderwijs betekent dat ook dat de school een malus krijgt opgelegd vanuit het vervangingsfonds. Een forse financiële tegenvaller in 2009. Het voordeel is wel dat in het afgelopen jaar (gratis) ondersteuning werd geboden door een arbeidsdeskundige vanuit dat vervangingsfonds en dat we een aantal trainingen kunnen volgen. Het resultaat is een verzuimpercentage op dit moment van 3.39%. De theorieën van Stephen Covey werden als leidraad genomen om de persoonlijke kwaliteiten in leiderschap te analyseren. De medewerkers in een organisatie zijn het grootste ‘kapitaal’. Je willen verbinden aan de school, je in willen zetten voor de leerlingen en de competenties bezitten om de taken uit te kunnen voeren, vereist

een goed personeelsbeleid. Leraren zijn de spil van het onderwijs. Zij werken dage­lijks met de leerlingen en doen hun uiter­ste best om hen tot bloei en groei te brengen. Daarom ook terecht de Dag van de Leraar, eens per jaar. En wij hebben onze ‘zaag even gescherpt’, het was een boeiende en leerzame dag. De teamspirit heeft weer een extra duwtje gekregen.

Woensdag 6 oktober De Bolster is verbonden aan de coöperatie i.o. OEC De Moerbosch te Apeldoorn. Samen met de Stichting Leerlingzorg Apeldoorn en Regio (SLAR) en De Ambelt, ook een speciaal onderwijs cluster4 school, wordt er onderwijs geboden in een prachtig nieuw gebouw aan jongeren die speciale zorg behoeven. De Hoenderloo Groep en Pactum jeugdzorg maken hier eveneens deel van uit. Vandaag op het programma een zogenaamd BOT-overleg (benen-optafel), ofwel een brainstormbijeenkomst. Wat speelt er allemaal in de wereld om ons heen? Een kleine greep: bezuinigingen, samenwerkingsverbanden, zorgplicht, verevening (euro’s gelijkelijk verdelen over het land), onderwijszorgprofielen, expertisefunctie, synergie Moerbosch. Het zegt de meesten waarschijnlijk weinig en het klinkt allemaal ingewikkeld, maar het gaat om Passend Onderwijs. De overheid wil dat het onderwijs en de zorg voor leerlingen met een bijzondere ondersteuningsbehoefte binnen de regio geregeld wordt. Zo min mogelijk leerlingen naar het speciaal onderwijs en geen enkel kind dat géén onderwijs volgt. Voorwaar een ambitieuze doelstelling ‘meer voor minder’, met bezuinigingen zijn we inmiddels bekend. Gelukkig sprak iedereen uit ‘De leerling staat hoe dan ook voorop’. De Bolster leerling in het regulier onderwijs, omgekeerd het regulier onderwijs voor de LVG-jongeren. Ik ben in ieder geval overtuigd van de kwaliteit die wij bieden en expertise die er in De Bolster zit. Ik zal blijven ­strijden voor de ‘kwetsbare doelgroep’, zodat ook zij zich optimaal kunnen voorbereiden op die plek in de samenleving, waar dan ook.

Donderdag 7 oktober Voordat ik zo dadelijk vertrek even een kleine vooruitblik op de komende twee dagen. Beleidsdagen Pluryn met boeiende thema’s zoals: Pluryn als kennis­ organisatie en ethiekbeleid. De eerste zinnen van het regeerakkoord in de paragraaf Onderwijs: ‘Nederland heeft de

ambitie om te behoren tot de top vijf van kenniseconomieën. Dit vraagt om versterking van de kwaliteit van het onderwijs en bevordering van hogere prestaties’. Hadden we het daar gisteren ook al niet over? Ben benieuwd hoe wij als Pluryn antwoorden kunnen geven op deze uitgangspunten van het nieuwe kabinet. Hoe dan ook, het is en blijft interessant om deel uit te maken van deze ontwikkelingen. Op het program­ ma ook: Planning & Control cyclus, extra­ murale en ambulante dienstverlening en digitale cliëntondersteuning. Zo te zien worden het zeer inhoudelijke beleidsdagen. De ambities van Pluryn voor de komende jaren in een notendop. In ieder geval voor mij vandaag geen lange file op de A50.

Vrijdag 8 oktober De afgelopen twee dagen waren bijzonder interessant. Plurynbestuurder Rob de Jong opende de beleids­dagen met een blik op het regeerakkoord ‘Vrijheid en verantwoordelijkheid’. Wonder­lijk hoe marktwerking in de zorg weer nieuw leven wordt ingeblazen. De eigen verantwoordelijkheid van iedere burger, dus ook van onze cliënten/ leerlingen is een groot goed. Ik hoop alleen niet dat het een afrekencultuur gaat worden en dat ook de zwakkeren in de samenleving mee kunnen blijven doen. Nog een zinsnede uit het regeerakkoord: ‘Dit neemt niet weg dat (zeer) zwakke scholen sneller, binnen een jaar, het onderwijsproces op orde moeten hebben. Zo niet, dan wordt tot sluiting overgegaan’. Het afgelopen onder­wijs inspectiebezoek stelt mij gerust voor wat betreft De Bolster, maar de afreken­cultuur ligt op de loer. Wat een interessant onderwerp ‘Ethiek’, waarbij ‘reflectie de ziel vormt’. Stilstaan bij morele vraagstukken en in een open gesprek met elkaar op zoek gaan met oprechte interesse voor wat de anderen denken. Hopelijk denkt het nieuwe kabinet er ook zo over. Planning & Control had die openheid zeker in zich. Een geheel andere kijk op deze weerbarstige materie. Het primair proces is het uitgangspunt om te komen tot kwaliteitsverbetering en ontwikkeling vanuit het strategisch beleid. De dialoog met alle medewerkers om cultuur en gedrag in de organisatie bespreekbaar te maken. Ik moest terugdenken aan de audit op De Bolster van juni jl., de leerkrachten gaven aan: ‘We bieden onderwijs en er is meer structuur’. De medewerker als spil in de organisatie. ∏

DeBuut najaar 2010 - 11

thema

Begonnen als eerste maatschappelijke onderneming in Nederland

Succesvol BliXem viert 12∞-jarig bestaan Mensen met een handicap die begeleid werken in een gewoon bedrijf. Dat is ­tegenwoordig geen onge­woon idee meer. Maar in 1997 bestonden die bedrijven nog niet. Lunchcafé en cadeauwinkel BliXem in Nijmegen was de eerste in Nederland. Landelijk heeft dit initiatief heel veel navolging gekregen. In 2010 bestaat BliXem 12∞ jaar. Op 10 september vierde de maatschappelijke onderneming van Pluryn zijn jubileum. De zaak stond bomvol: het bewijs dat BliXem een geslaagd project is.

12 - DeBuut najaar 2010

Thema

Even terug in de geschiedenis… De deuren van BliXem gingen op 15 september 1997 officieel open. Vanaf 14 juli 1997 had de zaak proefgedraaid. BliXem was een initia­ tief van de Pluryn-vestigingen Groesbeekse Tehuizen en Werkenrode. Zij zorgden voor het benodigde startkapitaal. Een aantal ambassadeurs en partners uit het bedrijfsleven stopten er ook geld in. Een voor Nederland uniek project was gestart.

Commercieel En BliXem werd al snel een succes. Nu, zoveel jaar later, zit het lunchcafé en cadeau­ winkel nog steeds aan de Groesbeekseweg 75-77 in Nijmegen. Veel inwoners van Nijmegen en andere Nederlanders weten het adres te vinden. Het bedrijf loopt commercieel goed. Dat betekent dat de klanten tevreden zijn. Heel belangrijk, want BliXem is in de eerste plaats een gewoon bedrijf. Wat BliXem zo bijzonder maakt, zijn de medewerkers. Mensen met een handicap komen er om te werken en te leren. Het streven is om zoveel mogelijk medewerkers aan een reguliere baan in het arbeidsproces te helpen. Bij BliXem werken op dit moment ongeveer vijftig medewerkers. Zij maken kennis met verschillende vakgebieden, zoals horeca en detailhandel. Alle medewerkers werken met eigen leerdoelen en onder persoonlijke begeleiding halen zij deze doelen.

Vergeet de haast De klanten van BliXem weten de sfeer van BliXem te waarderen. Ze komen voor de

vriendelijkheid en het enthousiasme van de medewerkers. Het personeel neemt de tijd voor het eten, maar ook voor de bezoe­ kers. Die vergeten even de haastige wereld om zich heen. En als de bezoeker dan wil afrekenen, voert de weg naar de kassa niet geheel toevallig door de cadeauwinkel. Veel bezoekers kunnen de verleiding dan niet weerstaan. Ze laten zich overhalen tot de aanschaf van sieraden, een mooi kraamcadeau of koffiekopjes in vrolijke kleuren.

Blik op de toekomst Mensen met een handicap die begeleid werken in een echte onderneming. Midden in de maatschappij. De formule van BliXem is inmiddels overal overgenomen. Pluryn zelf kent al meerdere van deze maatschappelijke ondernemingen: Coffyn en Brood op de Plank in Nijmegen, printshop Nezzo in Druten, Werkzin in Elst en Bloesem Theehuis in Herpen. Het jubilerende BliXem rust echter niet op zijn lauweren. Waar het bedrijf nu vooral de maatschappij naar binnen haalt als gast, zullen de medewerkers steeds meer naar buiten gaan. Ze zoeken de samen­ leving nog meer op. BliXem zal op aanvraag de catering gaan verzorgen bij bedrijfs­ feesten, evenementen en particulieren. Een gezond bedrijf, blik op de toekomst… BliXem is klaar voor de volgende 121/2 jaar. ∏

Onderscheiding voor 12∞-jaar dienstverband Claudia van Wissing en William Zwitserloot werken al vanaf het eerste uur bij BliXem. Zij ontvangen een vrolijke onderscheiding van de Nijmeegse wethouder Tankir voor hun 121/2-jarig dienstverband. Presen­ tatrice ‘Nijmeegse Annie’ intro­duceert deze twee kanjers. “Claudia van Wissing is een schat. Ze houdt van structuur en is erg gastvrij. Ze besteedt aandacht aan details die anderen niet zien. Zelfs de honden van de gasten krijgen een bakje water.” “William Zwitserloot houdt van dansen en zingen. Bekend zijn ook zijn lekker ruikende fruithapjes. Het gerucht gaat dat veel gerechten van BliXem geïnspireerd zijn door de Williams fruithapjes.”

DeBuut najaar 2010 - 13

Meedoen in de maatschappij in de praktijk thema

Pluryn integreert bij De Treffers Op de bovenverdieping van het nieuwe clubgebouw van voetbalclub De Treffers in Groesbeek huist het nieuwe dagactiviteitencentrum van Pluryn. Mensen met een handicap vinden hier een nuttige dagbesteding. Een groepje deelnemers werkt buiten aan het onder­ houd van het sportcomplex en doet dat met veel plezier. Wim Rensen is een van hen. Hij was vroeger actief bij VV Hulhuizen, vlakbij zijn woonplaats Gendt. Hij zat er in het bestuur, keepte in het eerste elftal en was scheidsrechter. Tot hij een hersenbloeding kreeg. “Toen was het in een keer afgelopen”, vertelt hij. Nu komt hij eenmaal per week een dagdeel naar De Treffers om te helpen bij het terreinonderhoud. “Ik heb hier vroeger nog wel eens gefloten”, weet hij nog. “Ik kom nog wel eens bekenden van toen tegen. Nu kom ik om te schoffelen. Het bevalt me goed. Maar nu even niet: ik moet aan de slag”, maakt hij lachend een einde aan het gesprek.

Voetbalsfeer Zijn collega John Ketelaar werkte voorheen bij Bloesem in Herpen, maar zocht een activiteit dichterbij. Dat werd De Treffers. Hij kent de club omdat hij er met zijn vroegere voetbalclub AWC uit Wijchen wel eens voetbalde. John helpt bij het schoonmaken van de kleedkamers, het onderhoud van de velden en bij het opruimen van rommel die na een wedstrijd van het eerste elftal achterblijft op de tribu­ nes. “Ik moet alleen niet al te veel prikkels hebben omdat ik ADHD heb. Als ik bezig ben en ik zie jongens een balletje trappen, heb ik de neiging om mee te gaan doen. Maar gelukkig weet ik inmiddels hoe ik daarmee om moet gaan. En ik krijg medi­ cijnen”, vertelt hij.

“De voetbalsfeer vind ik leuk. Ik ga graag een wedstrijd kijken en maak langs de lijn een praatje. Zo leer ik de mensen kennen.”

Aan elkaar wennen Andersom leren de mensen van De Treffers langzamerhand de deelnemers van Pluryn kennen. De samenwerking met een instelling voor gehandicaptenzorg is best even wennen voor een voetbalclub. Doordat via Bureau BAAS (Begeleide Arbeid en Activi­ teiten in de Samenleving) al mensen van Pluryn werkzaam waren bij de Treffers, verliep de integratie van Pluryn bij De Treffers soepel. “Ik hoor steeds meer positieve geluiden”, bevestigt begeleider Said Echarqui. Hij kan het weten. ‘Sjakie’, zoals Said op de club genoemd wordt, speelt al jaren in het eerste en mag zich sinds kort zelfs clubtopscorer aller tijden noemen. “Ik werkte al in de zorg en het kwam zo uit om 2,5 dag per week de onderhoudsploeg van Pluryn te begeleiden en ze wegwijs te maken binnen de club. Zo ben ik de schakel tussen de zorg en de sport.” “Het gaat er niet alleen om dat we met ons groepje hard werken”, legt hij uit. “Het is ook belangrijk hoe we met elkaar omgaan en om mensen te ontmoeten. Ik probeer ze het gevoel te geven dat ze deel uitmaken van een club. De betrokkenheid groeit. Ze komen soms kijken en volgen uitslagen. Dat is leuk.” ∏

“Ik ga graag een wedstrijd kijken, zo leer ik de mensen kennen.” 14 - DeBuut najaar 2010

Mon Desir Hans Franssen gooit het roer om. Dertig jaar was hij verbonden aan Plurynlocatie Jan Pieter Heije in Oosterbeek. Op 16 september nam de manager afscheid om in de buurt van het Noord-Hollandse Sint Maartenszee een nieuw avontuur aan te gaan. Samen met zijn vrouw Wilma opent hij hier de vakantieboerderij Mon Desir. Jongeren met een handicap kunnen er straks het vak Toerisme leren. Mon Desir is een nieuw initiatief van Pluryn.

Hans Franssen laat wens in vervulling gaan Sint Maartsenszee is geen onbekend terrein voor Hans. Pluryn beschikt er over een vakantieopvang die hij zelf in 1986 startte. Het is voor thuiswonende kinderen die niet op vakantie kunnen gaan. “Pluryn had toen al de vakantiehuisjes in het Noord-Hollandse Sint Maartenszee. Veel kinderen hadden nog nooit de zee gezien. Die grote plas maakte echt indruk. Later gingen we ook kanovaren en abseilen in de Ardennen. Mijn gezin was daar iedere vakantie bij aanwezig.”

Succesvolle initiatieven Naast de vakantieopvang startte Franssen meer succesvolle projecten bij Pluryn: zelfstandig wonen met intensieve begeleiding voor jongeren met een licht verstan­delijke handicap, intensieve orthopedago­gische gezinsbegeleiding en het re-integratieproject Werkzin. “De zorg verandert. Die projecten hebben nu een andere aanpak nodig. Ik ben daar niet de juiste persoon voor. Bovendien kwam ik erachter dat managen niet langer mijn ding is. Ik wil meer contact met cliënten en medewerkers krijgen.”

Kans grijpen

Huren

“Bestuursvoorzitter Rob de Jong van Pluryn daagde mij toen uit om iets leuks te verzinnen. Die kans heb ik dankbaar aangegrepen. In de buurt van de Pluryn vakantiehuisjes in Sint Maartenszee staat de prachtige stolpboerderij Mon Desir. Daar maken we een hotel van. Iedereen kan daar als gast terecht: toeristen en mensen met een handicap. Het personeel bestaat uit jonge­ ren met een handicap die daar hun ­opleiding toerisme volgen. Het is een nieuwe maatschappelijke onderneming van Pluryn.”

“De boerderij is 100% eigendom van Pluryn. Mijn vrouw Wilma en ik verhuizen van Driel naar Sint Maartensvlotbrug. We huren woonruimte in de boerderij. Tot mijn pensioen ga ik me inzetten voor deze onderneming. Daarna draag ik de taken over aan mijn opvolger en vertrek uit de boerderij.” Het project Mon Desir vormt zo voor Hans Franssen een mooie afsluiting van een carrière die in het teken stond van het werken met jongeren. ∏

Mon Desir heeft ook een website: www.mondesirvakantie.nl

Erwin Duits nieuwe manager J.P. Heije In Erwin Duits heeft Pluryn een opvolger gevonden voor Hans Franssen, die onlangs af­ scheid nam als manager van Jan Pieter Heije Intramuraal. Arnhemmer Erwin Duits (46) was tot voor kort algemeen directeur van het WSW-bedrijf Breed in Nijmegen. Zijn eerste indruk van Jan Pieter Heije is positief. “Hans Franssen was een bevlogen manager, die echt voor het kind staat. Ik ga mijn best doen hem zo goed mogelijk te vervangen.”Als een van zijn taken ziet de nieuwe manager het verbeteren van de samenwerking binnen de keten van zorg. “Ik wil kijken hoe we binnen de keten schuttingen kunnen slechten. Daarbij streef ik ernaar om altijd vanuit de cliënt te blijven redeneren.” DeBuut najaar 2010 - 15

Een mens kijkt van nature graag vooruit, maakt plannen, heeft dromen. Voor ­mensen met een handicap is dat niet anders. Ook als de problematiek complex is. Lekker bezig zijn, fijn wonen, een vak leren en werken. Pluryn ondersteunt mensen daarbij. Dat doen we met 2.800 medewerkers, vanuit meer dan 130 locaties in Gelderland, Noord-Limburg en NoordoostBrabant.

Koerier Henk van Wijk pendelt tussen vestigingen Pluryn

Centraal Bureau Utrechtseweg 316 Postbus 6, 6860 AA Oosterbeek Telefoon (026) 334 99 11 E-mail [email protected]

Toen Henk van Wijk bij Pluryn in Malden kwam wonen, wilde hij ook een nieuwe baan. Henk werkt nu als koerier voor koffiebranderij en -proeverij Coffyn in Nijmegen. Drie keer per week rijdt hij in zijn rolstoel op en neer tussen Nijmegen en Groesbeek. Henk geniet van de vrijheid die het koerierswerk hem geeft. Zijn baan bewijst dat mensen met een lichamelijke handicap midden in de samenleving kunnen staan en werken. Henk (44) verblijft nog niet zo lang in Malden. Daarvoor woonde hij in Velp. “Omdat ik oorspronkelijk uit Beuningen kom,” vertelt Van Wijk, “wilde ik terug naar deze omgeving. Zo kwam ik bij Pluryn in Malden te wonen. Pluryn vroeg mij of ik dagbesteding wilde. Dat zag ik niet zitten. Toen brachten ze mij in contact met bureau BAAS.” Dit bureau is een onderdeel van Pluryn. Het zoekt vrijwilligerswerk voor mensen met een handicap. De persoonlijke wens is daarbij zeer belangrijk. BAAS staat voor ‘Begeleide Arbeid en Activiteiten in de Samenleving.’

Vrijheid Henk: “Ik vertelde BAAS dat ik vroeger boodschappenkoerier was voor een supermarkt. Zo ben ik aan deze baan gekomen. Ik hou ervan om lange afstanden te rijden en ik geniet van de vrijheid. Het past goed bij mij.”

Henk brengt de was van Coffyn naar het centrum voor dagactiviteiten in Groesbeek. “Daar hebben ze een grote wasmachine. Ik breng de vuile was. De schone neem ik weer mee terug. Ook bezorg ik de koffie van Coffyn bij Pluryn in Groesbeek. Dit werk doe ik drie dagen in de week.” Speciaal voor zijn koerierswerk heeft Henk een nieuwe rolstoel gekregen. Achterop heeft hij ruimte voor veel bagage.

Oproep op tv In juni 2010 benaderde Henk de lokale televisiezender Nijmegen1. Die wijdde een nieuwsitem aan hem. Henk vertelt in die uitzending van 13 juli dat mensen in een rolstoel prima kunnen werken als koerier. Ook doet Henk een oproep voor meer koeriers in rolstoel. “Dan gaat mijn werk door als ik ziek ben of vakantie heb.” ∏

De nieuwsuitzending met Henk is terug te zien op www.nijmegen1.nu. Zoek in het Nieuwsarchief 2010 op 13 juli. 16 - DeBuut najaar 2010

Colofon DeBuut is een uitgave van Pluryn en verschijnt 2 keer per jaar. Redactiecoördinatie: Wim Mulder, tel. (024) 323 83 80 Bijdragen: Jos van de Gruiter Wim Mulder Goedele Monnens (fotografie) Redactieadres: Redactie DeBuut Postbus 1395, 6501 BJ Nijmegen E-mail: [email protected] Realisatie: Ruijs Draaisma Reclamebureau FS

www.pluryn.nl