Parkeergarage onder het park met z'n bijbehorende nieuwbouw Hub Dassenplein, Sittard Opdrachtgever: Ruijters Vastgoed Ontwikkeling Architect: MH1 Architecten te Nuth
Ondanks brandstofprijsstijgingen en ondanks alle pogingen van de overheid om het autogebruik onder particulieren terug te dringen, zijn de geboekte successen op dit gebied gering. Kennelijk blijft de auto het vervoermiddel bij uitstek voor doorsnee Nederlander. De gevolgen die dit met zich meebrengt, zijn te merken in het aantal en de lengte van de dagelijkse files, de milieubelasting in de vorm van CO2- en Benzeen uitstoot evenals de fijnstof. Merkbaar is het ook op het vlak van de parkeerdruk in met name de stedelijke omgevingen. Juist hier is een belangrijke taak weggelegd voor de stedenbouwkundigen en architecten, willen we de gebouwde omgeving leefbaar houden. MH1 Architecten, die als huisstijlarchitect van Q-Park aan ruim 400 parkeergarages verdeeld over 10 Europese landen heeft gewerkt, heeft op parkeergebied een enorme expertise opgebouwd. Door deze kennis op parkeergebied te combineren met stedenbouwkundige ingrepen en architectonische uitwerking, is een totaaloplossing ontworpen voor het project Hub Dassenplein (1 laagse ondergrondse parkeergarage, uitbreiding Stadskantoor, nieuw ING gebouw + parkachtige omgeving (samen met P. Kromwijk)).
Een desolaat parkeerterrein is omgetoverd in een parkachtige omgeving, gelegen binnen de oude schootsvelden van de oude stad. De auto entree valt vanuit het park nauwelijks op. De nooduitgang van de garage is weggewerkt in het groen, de voetgangersentree/-uitgang is geïntegreerd in het ING gebouw en tenslotte is de mechanische ventilatieschacht ook opgenomen in het ING gebouw. Door al deze functies op elkaar af te stemmen, kon een zo gaaf mogelijk en parkachtige omgeving gecreëerd worden met een minimum aan bebouwing. Tijdens de lezing door Ir. M.T.P.M. Hermans van MH1 Architecten in de Hub Dassenpleingarage zelf, zullen nog andere totaalconcepten getoond worden op het gebied van stedenbouw en parkeren. Daarnaast zal tijdens de lezing duidelijk gemaakt worden wat ervoor zorgt dat een parkeergarage een goede parkeergarage is, zowel op functioneel gebied als op het vlak van de beleving door de gebruiker. Laten we immers niet vergeten dat Parkeren géén doel op zich is, maar "slechts" ondersteunend is aan een aantal veelal stedelijke functies.
Kloosterkwartier Sittard Opdrachtgever: Laudy Bouw & Ontwikkeling Architect: SATIJNplus Architecten
In opdracht van Laudy Bouw & Ontwikkeling, werkt SATIJNplus Architecten aan de voorbereidingen voor de restauratie en herontwikkeling van het immense twee eeuwenoude kloostercomplex van de Ursulinen en Dominicanen aan de Markt in Sittard. Na jaren van leegstand en verpaupering krijgt het (rijks) monumentale complex een nieuwe bestemming. De ingetogen soberheid van de vroegere kloosterlingen gaat plaats maken voor luxe en comfort.. Geschiedenis Kloosterkwartier - Dominicanenklooster Het voormalige Dominicanenklooster aan de Oude Markt werd in de 17e eeuw gebouwd op het terrein van het voormalige middeleeuwse Sint Catharina Gasthuis. Na de komst van de Dominicanen in het gasthuis omstreeks 1632, werd in de periode van 1652 tot 1668 het huidige klooster gebouwd, bestaande uit de St. Michielskerk en drie vleugels met een Latijnse School. Op de Latijnse School na, is deze bouwmassa vrijwel volledig bewaard gebleven. In de kloostergang op de begane grond zijn diverse 17e eeuwse rijk geornamenteerde stucplafonds behouden gebleven. Na het vertrek van de Dominicanen in 1797 huisvestte het complex diverse onderwijsinstellingen. In 1851 namen de Jezuïeten het in gebruik en stichtten er het St. Aloyisiuscollege of Gymnasium St. Louis en ontstonden er diverse bouwactiviteiten. Haaks op het bestaande klooster lieten zij in 1873 een forse drielaagse internaatsvleugel met neogotische elementen bouwen (Kerkepad). In 1892 werd de vleugel met een laag verhoogd. Het Gymnasium verhuisde in 1900 naar Nijmegen, waarna de Duitse Jezuïeten zich in het complex vestigden. Vervolgens richtten de Franciscanen er in 1919 het seminarie St. Fransciscus Solanus in tot 1945.
Geschiedenis Kloosterkwartier - Ursulinenklooster Het voormalige Ursulinenklooster heeft zich ontwikkeld op de plaats waar zich voordien de zetel van de heren van Sittard bevonden had, een middeleeuwse motteburcht. De kern van het grote gebouwencomplex wordt gevormd door het tussen de Dominicanenwal en de Oude Markt in noord-zuid richting gesitueerde Huis Op den Berg uit 1642. In de 18e eeuw werden de panden betrokken door de zusters Ursulinen, die er een meisjespensionaat stichtten. In de periode 1860-1880 werden diverse uitbreidingen aan de panden verricht. In 1892 werd de grote kloostervleugel met een neogotische detaillering gebouwd. Begin 20e eeuw volgden opnieuw uitbreidingen. De laatste gebruiker van de kloostergebouwen was de leraren-opleiding Fontys, die in 2000 verhuisde naar de nieuwbouw in Sittard.
Planontwikkeling Firma Laudy heeft het kolossale complex, dat in totaal zeven rijksmonumenten en ruim 20.000 m2 vloeroppervlak omvat, enkele jaren geleden aangekocht. Met het onlangs gestarte bouw- en renovatieproject is een investering gemoeid van ruim 25 miljoen euro, exclusief inrichtingskosten. Het bewuste gebied aan de Oude Markt gaat voortaan officieel het Kloosterkwartier heten en wordt naar verwachting in de loop van 2010 in zijn geheel opgeleverd. De planontwikkeling omvat een luxueus hotel met brasserie, wellness, een (top)restaurant in de ‘catacomben’ van de stadswal, enkele specialiteitenwinkels en 15 riante koopappartementen. Alle appartementen krijgen de beschikking over een groot balkon dat via een speciale bouwconstructie is losgekoppeld van de monumentale kloostergevels. Bezoekers en bewoners kunnen hun auto stallen in de eigen, ondergrondse parkeergarage met bijna 120 plaatsen Pal onder de Cour Solanis (het kloosterplein pal langs het Kerkepad) wordt een volledig ‘onderaardse’ kantoorverdieping gebouwd met een opperval van ruim 700 m2. De omgeving van het Kloosterkwartier gaat ook op de schop. Alle omliggende straten, pleinen, de Dominicanenwal en de aanpalende gracht de komende jaren een fikse opknapbeurt.
Koloniale Waren Koningin Astridlaan 81-85 3500 Hasselt
Van het oude fabriekspand aan de Koningin Astridlaan gaat een bijzondere aantrekkingskracht uit. Niet alleen is er de opmerkelijke architectuur langs één van de drukste invalswegen naar het stadscentrum, ook de naam doet vermoeden dat er een rijke, exotische geschiedenis aan is verbonden. Het pand "Koloniale Waren Janssens & Gilissen" was het voormalige import- en distributiebedrijf van zogeheten koloniale waren, o.m. bloem, koffie, thee, specerijen, wijn en suiker. Decennialang leverde de firma voedingswaren aan een uitgebreid netwerk van Centra-buurtwinkeltjes. De aanpalende beletagewoning van de familie is een ontwerp van Huibrecht Hoste (1881-1957), één van de belangrijkste Belgische modernistische architecten. De magazijnen zijn een ontwerp van de Hasseltse aannemer Arthur Baar, maar er is een sterk vermoeden dat ook Huibrecht Hoste achter de schermen een rol heeft gespeeld in het ontwerp. Het magazijn en het huis worden vandaag door het kunstencentrum BELGIE gebruikt als creatie- en vertoningplek onder de naam "Open Circuit". Beide panden fungeerde in 2006 als filmlocatie voor de succesvolle televisiereeks "De Smaak van De Keyser"
Stationsomgeving Hasselt Opdrachtgever: Stad Hasselt / NV Stationsomgeving Ontwerp masterplan: 2001 Architect: West 8 (Team: A. Geuze, M. van deVoorde, G. Estourgie, B. Milon)
Met het Masterplan voor de sterk verouderde stationsomgeving beoogt de stad haar centrum, rond het openbaar vervoer knooppunt een nieuwe impuls te geven. De basis van het masterplan is een stelsel van pleinen en straten die een blauwdruk vormen voor toekomstige bebouwing. De Parklaan en het vernieuwde station maken de weg vrij voor de herwaardering van het gebied aan weerszijden van de sporen. Door het toevoegen van nieuwe openbare ruimtes wordt het stadsweefsel verrijkt. Tussen het stationsplein en binnenstad vormt de voetgangerspromenade de basis voor levendige gevels met horeca en winkeltjes. In het profiel is een busbaan opgenomen. Naast bus en trein vormt de auto nog steeds een belangrijk vervoersmiddel om de binnenstad te bereiken. Onder de Promenade ligt een publieke parkeergarage voor de stad. De parkeergarage met afmetingen van 50 x 300 meter (827 plaatsen waarvan 571 specifiek voorbehouden voor spoorreizigers), inmiddels voltooid, is nu het grootste openbare gebouw van Hasselt. In de zone tussen de Promenade en de sporen wordt een nieuwe stadsgevel gebouwd met kantoren, stadswoningen, een hotel, café’s en restaurants.
Gerechtshof Monseigneur Broekxplein 3500 Hasselt Opdrachtgever: NV Stationsomgeving Architecten: a2o architecten & J. Mayer H. architekten & Lens°Ass architects Hasselt krijgt binnenkort een nieuw gerechtsgebouw. Het gebouw dat werd gekozen als huisvesting voor het gerechtshof, was het resultaat van een eerder gehouden architectuurwedstrijd . Een wedstrijd die tot doel had een concrete invulling te geven aan een masterplan opgemaakt voor de stationsomgeving in Hasselt. De architectencombinatie Twins bestaande uit architect Jurgen Mayer uit Berlijn, Lens°ass architecten en a2o-architecten uit Hasselt waren de laureaten met een eigentijds architecturaal ontwerp Niet ieder gebouw in de stad moet deze ambitie koesteren. Doch het soortelijk gewicht van dit gebouw in de stad is echter dusdanig dat het wel een teken kan zijn. Uiteindelijk is gekozen voor een amorfe, uit twee organische volumes bestaand gebouw . Een toren die de skyline van Hasselt doorklieft en letterlijk en figuurlijk een oriëntatiepunt wordt in de stad en een horizontaal basisvolume dat relatie zoekt met het voorliggend park. De vorm van het gebouw staat open voor individuele interpretatie. Het is wat volgens het ontwerpteam tegelijk een toren, een megaconstructie en een metafoor van een plek waar recht gesproken werd (….onder een oude boom….) .
Groene Boulevard Hasselt Opdrachtgever: Libost NV / Stad Hasselt In gebruik genomen: 2000 Architecten: Technum en De Gregorio & partners De Groene Boulevard is een groene rand die de Hasseltse binnenstad omsluit. Door het herdenken van mobiliteit en stedelijk leven heeft Hasselt met de aanleg van de boulevard een stuk publieke ruimte op het autoverkeer ingewonnen. De boulevard gaat over identiteit, over mensen en beweging. Op welke manier wil de stad haar bewoners en bezoekers ontvangen, hoe kan een publieke ruimte het sociale leven stimuleren? De boulevard biedt nieuwe mogelijkheden aan het leven in de stad. De algemene lay-out, de aanplanting van groen, het straatmeubilair, de bushaltes, de materialen en kleuren zijn de elementen van de stedelijke scenografie en spelen elk een belangrijke rol. De ontwerpers van de Groene Boeulevard, Technum en De Gregorio & Partners, willen aan architectuur werken, niet vanuit het beeld maar op basis van onderzoek. Onderzoek naar haar functie, programma, techniciteit, budget, maar ook naar haar omgeving, haar roots en de relatie met de stedelijke identiteit. Kortom, onderzoek naar 'samenhang'. Zo stellen wij dat projecten zich moeten inpassen in de identiteit van een stad. Architectuur gaat voor ons om de stad, de samenleving, niet om het ego van de ontwerper. Elke stad is anders. We gaan telkens op zoek naar de ziel en het geheugen van de stad en van haar inwoners.
Blauwe Boulevard Hasselt Opdrachtgever: Kanaalkom NV Startjaar ontwerp: 2005 Architecten: De Gregorio & partners De wat desolate Hasseltse Kanaalkom heeft door de aanwezigheid van het magische water en de nabijheid van het stadscentrum heel wat potentieel om een nieuw, boeiend stadskwartier te worden. Om dit potentieel te realiseren krijgt Hasselt na de Groene Boulevard (de kleine ring) nu ook een Blauwe Boulevard (de kanaalkom): een dubbele promenade langs de waterkant. Dit project maakt het wonen, werken en wandelen aan de kanaalkom aangenaam. Voor de meest perfecte herinrichting van dit hoogstaande project zullen een aantal gebouwen moeten plaatsmaken. Het plan zal autoluw zijn en geeft de voorkeur aan voetgangers en fietsverkeer. Zo wordt de brug over de kanaalkom afgebroken en vervangen door twee fiets- en voetgangersbruggen. Ook zullen er op termijn horecazaken en terrasjes langs de kanaalkom komen. Daarnaast zal er veel aandacht uitgaan naar de groene invulling van dit project. Geen extreem moderne gebouwen voor de Blauwe Boulevard, maar mooie gebouwen die een bepaalde sfeer oproepen. Mediterraan, Romaans of de vieux port de Nice zijn gevoelstermen die de sfeer proberen weer te geven van de toekomstige omgeving. Klassieke kwaliteit zal er geboden worden. Het moet altijd gezellig zijn op de Blauwe Boulevard: terrasjes, restaurantjes, een vakantiesfeer.
Cultureel Centrum Hasselt Kunstlaan 5 3500 HASSELT Opdrachtgever: Cultureel Centrum Hasselt vzw Architect: a2o architecten AARD OPDRACHT Het Cultureel Centrum van Hasselt werd eind jaren '60 gebouwd naar een ontwerp van architect en stedenbouwkundige Isia Isgour. De architectuur van het oorspronkelijke centrum staat ingeschreven in een belangrijke traditie van modernistische architectuur. Naar analogie met de ontwerpen van architect Ludwig Mies van der Rohe, werd een horizontaal dak op stalen kolommen geplaatst, omgeven door grote glaswanden waardoor de groene buitenruimte visueel verbonden bleef met de binnenruimte. De architectuur en het interieur van het bestaande gebouw legde een sterk accent op het functionalisme en was wars van ornamentiek. Meer dan 35 jaar lang werd dit centrum intensief en voor verschillende doeleinden gebruikt. Ondanks tal van herstellings- en aanpassingswerken in de loop van het vorige decennium, was zowel het gebouw als de inrichting sterk verouderd. Een globale renovatie drong zich op. In 1996 werd er een globaal masterplan opgemaakt door het architectenatelier Vanmuysen-Mees i.s.m. Luc. Dhooghe dat rekening hield met het originele concept en de visie van de eerste ontwerpers. In 2006 werd de eerste fase van de verbouwingswerken van het Cultuurcentrum in Hasselt (CCHa) toevertrouwd aan a2o-architecten. Het is zo een eerste belangrijke stap in de vernieuwing van het centrum. Ervaring en aanwezigheid, vergroting en intimiteit, aandacht en toegankelijkheid, het zichtbare en het hoorbare… op al deze aspecten die centraal staan in de beleving van kunst en cultuur, biedt het nieuwe concept voor de grote zaal een sluitend antwoord.
EISENPAKKET Volgende punten dienden in het ontwerp geïntegreerd te worden: _optimaliseren van zitcomfort _verhogen van de zaalcapaciteit tot 890 pers _verbinding van de zijbalkons tot 1 balkon _versterking van de relatie publiek-scène _verhoging van de intimiteit _verbetering van de zichtlijnen _verbetering van de geluidsspreiding _theatertechnische aanpassingen (zaalbrug) _wijziging orkestbak _verbetering nagalmtijd
AANPAK De eerste bekommernis voor de renovatie van de grote schouwburg was het voorzien van nieuwe comfortabele theaterzetels met meer beenruimte. Hierdoor werden de betonnen gradins volledig opnieuw uitgetimmerd waardoor de nieuwe tussenafstand 95 cm wordt i.p.v. 85 cm in de vroegere opstelling. Om de zaalcapaciteit hierdoor niet te verminderen werden de twee zijbalkons met elkaar verbonden zodanig dat er een nieuw volwaardig balkon ontstaat waardoor de totale capaciteit van de zaal kan verhoogd worden tot 890 zitplaatsen. Het nieuwe balkon werd opgebouwd met metalen spanten die verankerd werden aan de bestaande betonnen paalfunderingen waardoor de impact op de bestaande structuur minimaal werd gehouden. Het volume van de zaal werd vergroot door het verwijderen van de twee voorste betonnen plafonds en te vervangen door een nieuw hoger liggend plafond en een kroon in hout met beukfineer. De vloer werd voorzien in een speciaal beukparket dat zeer onderhoudsvriendelijk en duurzaam is. Onder dit parket liggen twee lagen multiplex platen en isolatie zodanig dat de vloer niet als een klankkast kan fungeren. Op het balkon werd een vloer in tapijt geplaatst omwille van bijkomende demping. Ook de zaalakoestiek en de theatertechnische uitrustingen werden aangepakt tijdens de verbouwingswerken. Zo werden de zijwanden voorzien van akoestische diffusiepanelen en werden voor de achterwand geperforeerde panelen gebruikt. De zichtlijnen van de zaal werden verbeterd door o.a. het inkorten van de zijwanden. Voorts werd er een nieuwe zaal- en prosceniumbrug voorzien waardoor het theatertechnisch gebruik aanzienlijk zal verbeteren. De geluids- en lichtinstallatie werd volledig vernieuwd. Tevens werd er een elektronisch systeem toegepast voor het verbeteren van de nagalmtijd zodanig dat de deze kan aangepast worden i.f.v. de aard van concert. In de orkestbak werden er twee liften voorzien waardoor er grotere flexibiliteit ontstaat voor verschillende podiumuitbouwen en mogelijkheid tot gebruik als goederenlift. Door al deze ingrepen krijgt de grote schouwburg niet alleen meer mogelijkheden, krijgt ze meer capaciteit maar wordt ze ook intiemer en gezelliger en zal ze aan de werking van het cultuurcentrum een nieuw elan geven. Deze eerste fase zal tevens als katalysator gebruikt worden om de rest van het gebouw en de omgeving zoals het stadspark aan te pakken.
