KUNSTstof -Magazine
KUNSTstof-magazine Jaargang 2 nummer 4 Uitgave van het Leerdams Kunstenaars Collectief
In dit nummer: Van de redactie “het Labyrinth” door Marleen Pieterse Schilderachtige tip van kunststof Tip van Kunststof Museum “De Koperen Knop” “Natuurlijke kunst” “Steampunk, bizar en bijzonder” door Sylvia Bosch en Ton Swiderski “Sommige kunstenaars zijn hufters” “Kleine Ingrepen Mooie Gevolgen” “Kunst aan de Dijk” “Jacob Spin, scheepsportretteur”
door Riet Rutten
David Hockney “Het grotere werk” uitgelicht door Sylvia Bosch “Je wordt rijker van het kijken naar het werk van anderen” Rafaele Simioli “Klassiek versus Populair ” door Rob Witteveen Gedicht van Anne Fi è n Harpenwinkel “De zingende Snaar” geopend Vrienden/vriendinnen Leerdams Kunstenaarscollectief 2012 Kopij kunststof magazine jaargang 2 nummer 5 © 2012 KUNSTstof-magazine Webmaster LKC & fotografie KUNSTstof-magazine Ton Swiderski Eindredactie Jan Kuiper Sylvia Bosch
[email protected] [email protected]
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 2
van de redactie ...
“Langs de linge bij Spijk”
Ton Swiderski
Beste kunstliefhebbers.
In dit nummer van Kunststof Magazine brengen wij een aantal bijzondere mensen onder het voetlicht.
Kunststof was deze keer op bezoek bij de bekende Leerdamse kunstschilder Raffaele Simioli.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 3
Verder kunt u kennis maken met Marleen Pieterse van het Labyrinth. Zij maakt objecten van vindsels uit stad en natuur, aangespoelde restanten van onze wereld. Elk artefact vertelt zijn eigen verhaal.
Dan een artikel over het fenomeen Steampunk met prachtig fotowerk van Ton Swiderski. Hij heeft ook foto op de cover met de titel “Steampunk girl” gemaakt.
David Hockney’s komt met “Het Grotere Werk” aan bod. Ook aandacht voor het project “Kleine Ingrepen, Grote Gevolgen” waaraan de Leerdamse kunstenaars Ditske de With en Thea Zweije meewerken.
Naast de bijdragen van Rob Witteveen en Riet Rutten , diverse interessante expo's in de regio waaronder die van Trijntje. Zij werd maar liefst 7500 jaren geleden begraven langs het traject van de tegenwoordige Betuwelijn. Ongelooflijk dat onze streek al zo lang bewoond wordt.
Columniste Maya Beijen heeft door haar drukke baan geen tijd meer om voor Kunststof Magazine te schrijven. We zijn daarom op zoek naar iemand met een passie voor kunst & cultuur die het leuk vind om af en toe een bijdrage te leveren.
Verder kunnen we melden dat het aantal deelnemers voor de 3e Leerdamse Kunst vierdaagse die gehouden wordt van 1 t/m 4 november 2012 is gestegen. Wij hebben 23 exposanten en 10 muzikale acts/workshops die mee willen werken aan de komende vierdaagse.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 4
Ditske de With is in haar atelier al heel druk bezig voor de komende Kunst vierdaagse !
De site is inmiddels gevuld met informatie over bijna alle deelnemers. Neem eens een kijkje op www.leerdamsekunstvierdaagse.nl .
Wij wensen u veel leesplezier.
Laat ons vooral horen wat u vindt van Kunststof Magazine.
Hartelijke groeten van de redactie, Sylvia Bosch en Jan Kuiper.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 5
“ het Labyrinth ”
door Marleen Pieterse
Na jaren gewerkt te hebben als decor schilder bij het Nationale Toneel en 10 jaar een zelfstandig decor schilder-atelier te hebben gehad, was het klaar. Tijd voor verandering. Tijd om, onafhankelijk van financieel levensonderhoud, weer eens echt wezenlijk dingen te scheppen. Dingen waar ik blij van word, die me bezielen. Zo ontstond in 2006 het Labyrinth. Een plek waar ik van alles vind, een plek waar van alles mij vindt. Want alles beweegt op het getij: vindsels uit een stad en uit de natuur. Alles met een eigen geschiedenis. Ik verzamel ze en weef hun geschiedenissen tot een nieuw verhaal. Artefacten, opnieuw gevormd uit de aangespoelde restanten van onze wereld. Soms worden het voorwerpen: reliek kisten, gedachten kokers, troost houtjes ….Soms worden het wezens: draken, schulpjes, wielers, timelords…. Je weet nooit van te voren wat je in een labyrint zult aantreffen.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 6
Hoge Priester Masker. Achter het masker woont die ander die ander die je nooit bent of die ander die je echt bent
Draken. Toen de mens nog jong was, waren zij al oud en al heel lang dood. Maar ze konden de aarde niet vergeten. Ze wachtten tot uiteindelijk de menselijke ziel voor hen bereikbaar werd. Sindsdien bevolken zij onze dromen, die onstuimige eerstelingen. Ze zullen zeker ook de laatsten zijn. Dan vliegt de herinnering aan deze mooie, blauwe planeet met hen naar de sterren, waar een nieuwe dans wacht. *De gevleugelde reptielen leefden vanaf 250 tot 65 miljoen jaar geleden.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 7
Totems. Ze zullen er altijd zijn voorwerpen van kracht en steun als de dagen donkeren .
Amulanti. Sinds de dageraad van de aarde bouwen ze hun huizen van kalk. De zeebodem ligt bezaaid met de resten van hun behuizingen. Met elke vloed strooit de zee ze op de stranden. De Amulanti zijn gemaakt van deze duizenden, miljoenen jaren oude schelpen Een eerbetoon aan deze kleine bouwmeesters
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 8
Wielers. Ouder en verweerder moeten we allemaal door het leven: de Wielerclub en wij. Ze spreken tot ons met hun onvermoeibare en ontroerende optimisme. Met zichtbare en onzichtbare littekens stappen we elke dag weer op onze fiets. Voorwaarts, rechtop in de wind...onze dromen tegemoet.
Reliek kisten. bewaarders van wensen, dromen en herinneringen
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 9
Bakens. Zelfs de kleinste vlam breekt het duister.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 10
KOPEREN TOCHTSTRIP Soms vind je ze in containers, koperen strips met spijker gaatjes erin. Het blijken tocht strips, die in deur openingen werden gespijkerd. Nu niet meer natuurlijk. Ik gebruik ze voor gedachten kokers: een aparte ruimte voor teksten en gedachten. Inmiddels weet ik dat er een joodse gewoonte is om een kokertje aan de binnenkant van de deurpost te hangen. Een Mezoesa met teksten uit het Deuteronomium 6 en 11 erin. (Hebreeuwse Bijbel) Niet zo gek natuurlijk. Als iets de kou uit je huis kan houden is het wel de warmte van je geloof of van een goede gedachte. En van een goede tochtstrip natuurlijk! * Mezoesa is het hebreeuwse woord voor deurpost
Noot van de redaktie: Wie meer draken, wielers, amulanti, bakens en andere bijzondere artefacten wil bekijken van Marleen Pieterse moet beslist eens kijken op www.het-labyrinth.nl Ook haar “berichten” uit het kleinaardse zijn zeer de moeite waard. Wij denken dat Marleen Pieterse een heel bijzonder mens is, nee........ we weten het zeker !
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 11
Schilderachtige tip van kunststof
Vul een of meerdere grote schalen met water, een paar rozen en clematisbloemen uit de tuin erin. Een handje eendenkroos uit de sloot en wat drijfhyacintjes van het tuincentrum er bij en je hebt een schilderachtig tuintafeldecoratie die dagenlang mooi blijft en nauwelijks iets kost. In de avond wat drijfkaarsjes erbij en het wordt nog mooier.........................
Tip van Kunststof
In deze rubriek brengen wij kunst en/of exposities onder de aandacht die ons inziens de moeite waard zijn. Wij hebben deze rubriek onderverdeeld in: Exposities in de regio en Uitgelicht. Met andere woorden een tip van ons om deze expositie, tentoonstelling of activiteit te bezoeken.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 12
Exposities in de regio
Overzichtstentoonstelling van werk Jan Vos in Grote Kerk Gorinchem.
Jan Vos voor zijn werk ”de haven van Gorinchem “.
De redactie kreeg een uitnodiging van Jan Vos voor de officiële opening van zijn tentoonstelling in de grote kerk van Gorinchem. Opgetogen gingen we kijken. Het was gezellig druk. De opening werd verricht door Leen Verhey, iemand die Jan al sinds zijn kindertijd kent. En dat is leuk want dan komen de verhalen los. Jan groeide op in Werkendam. Zijn ouders wilde niet dat Jan kunstenaar ging worden, want dan zou hij de rest van zijn leven arm zijn. Werkendam was de thuishaven van vissers, binnenschippers en zeelieden. De scheepvaart leek Jan wel wat en op zijn 16e ging hij varen. Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 13
Dan volgt een indrukwekkende lijst van sleepboten, motorvrachtschepen en duwboten waarvan Jan door de jaren heen kapitein is geweest.
In 1980 liet Jan een nieuwe duwboot bouwen en vroeg niemand minder dan Drs. Neelie Smit-Kroes om de boot te dopen. ( Echt iets voor Jan om dat te doen.)
Sinds 2004 is hij serieus werk gaan maken van het schilderen. Om zichzelf te verbeteren is hij les gaan nemen bij de hoogbejaarde Henk de Hoog uit Sliedrecht die zelf meesterlijk kan schilderen. Dankzij hem is Jan met anderen ogen naar zijn eigen werk gaan kijken. Henk heeft hem kennis laten maken met “nieuwe” kleuren, en sindsdien lukt het Jan beter om zijn werk levendiger te maken.
Jan met leermeester schilder Henk de Hoog
De tentoonstelling was geopend tot 30 juli 2012 . www.janvos.exto.nl Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 14
Wil je ook exposeren in de grote Kerk van Gorinchem ?
De Grote kerk is een perfecte plaats voor een expositie. Er is plaats voor ongeveer 40 tot 50 kunstwerken. De prijs is 250 euro voor 5 weken. Goed idee om dit bijvoorbeeld met meerderen te doen, ook vanwege de kosten. Er mag geen occulte kunst worden opgehangen en ook geen naaktportretten. De expositie mogelijkheid is er jaarlijks van april tot en met september. In de zomer zijn er altijd veel toeristen in Gorinchem en worden er wekelijks (gratis) lunchconcerten georganiseerd in de kerk. Neem voor meer informatie contact op met Herman Versteeg, hij is medewerker van de Stichting Vrienden van de Grote Kerk. Zijn telefoonnummer is 0183 -620807.
Van 4 juni tot 4 september exposeert Wil van Donselaar in de ontvangsthal van Huis ter Leede in Leerdam.
Exposeren in Huis Ter Leede is een initiatief van het Leerdams Kunstenaars Collectief. Wie ook wil exposeren bij Huis ter Leede kan kontakt opnemen met Sylvia Bosch.
Lidia den Braven, projecten medewerkster van Huis ter Leede en Wil van Donselaar.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 15
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 16
De Open Art Fair in Utrecht is dé kunstbeurs voor iedereen. Voor kenners en liefhebbers, door professionele galerieën uit binnen - en buitenland en met de meest uiteenlopende vormen van hedendaagse kunst. Of u nu van schilder of beeldhouwkunst houdt, van glas, keramiek of sieraden - op de Open Art Fair zijn alle kunstuitingen te zien en te koop.
Bezoekers kunnen op één toegangskaart zowel de Open Art Fair als de 50PlusBeurs bezoeken en tussen beide beurzen zijn diverse doorgangen. De samenwerking geeft galerieën de gelegenheid om duizenden nieuwe relaties te ontmoeten.
Comité van Aanbeveling: Gerti Bierenbroodspot, Henk Helmantel, Ans Markus, Evert Thielen, Kees Verkade
“Glasliefde” voor en door Leerdammers !
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 17
Glasliefde, de liefde voor glas en vorm, dat is het leven van de bekende Leerdamse glasontwerper Andries Copier. Zijn leven stond geheel en al in dienst van het Leerdamse glas, waar nog steeds de hele wereld over praat en van geniet. Leerdam zelf niet in het minst !
Leerdam viert “Het jaar van Copier“ , met onder andere het fantastische theaterstuk “Glasliefde“ waarin het leven van Copier en de Leerdamse glasgeschiedenis aan ons voorbijtrekken. Theater, muziek, schitterende decors, kostuums en lichtbeelden voeren u mee door woelige tijden en langs grote gebeurtenissen op een bijzondere plaats, namelijk de tuin van het Nationaal Glasmuseum aan de Lingedijk in Leerdam.
De voorstellingen zijn van 8 tot en met 30 september 2012. Kijk voor meer informatie/reservering op www.glasliefde.nl
De “Glasliefde” crew heeft er zin in ! Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 18
Beeldhouwen in het najaar van 2012! Van 27 augustus tot 1 november kun je op maandagavond, woensdagmiddag of woensdagavond komen beeldhouwen in het Kampeerbosje in Leerdam.
Atelier Gerard Akerboom verzorgt boeiende cursussen waarbij je onder individuele begeleiding werkt aan een beeld. Jouw beeld! Er is aandacht voor de techniek en voor het vormen in steen. Meestal zijn de cursisten verbaasd wat allemaal mogelijk is en wat zij zelf in korte tijd kunnen leren. Leren van elkaar door bij elkaar te kijken geeft veel inspiratie.
Je kunt een kaart nemen voor 5 of 10 cursusbijeenkomsten: € 90,- of € 165,-, inclusief koffie , thee en versnaperingen, exclusief de steen. Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 19
Op 14 oktober vindt de cursistenexpositie op het Kampeerbosje plaats. Ook op de Kunst vierdaagse van 1 tot en met 4 november 2012 zullen, zoals in de vorige jaren, cursisten hun beelden tonen.
Meer informatie? Kijk naar www.ateliergerardakerboom.nl of bel Gerard Akerboom 06 38931456, Kampeerbosje 0345 623600
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 20
'Schoonrewoerd BinnensteBuiten'
Veelkleurig (fiets)dorp
Datum: zaterdag 1 september 2012 Tijd:
10.00 - 17.30
Ook dit jaar openen ruim 20 Schoonrewoerders hun deuren om te laten zien wat hun werk, hobby of passie is. De hele dag wordt u op elk adres gastvrij ontvangen. De deelnemende locaties zijn te herkennen aan de kleuren van Schoonrewoerd; rood, geel en groen. De folders liggen bij alle adressen en in de plaatselijke winkels.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 21
Vele Schoonrewoerders openen de deuren om u kennis te laten maken met hun werk, hobby of passie.
Welkom! Bas Middelkoop Trudi Middelkoop
: 06 21 86 37 52 : 0345 64 17 58
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 22
Centrum voor kunst, cultuur en landschap van het Rivierenland, Van Pallandtweg 1, Neerijnen
Beelden van Marion Murman in het Stroomhuis van 10 tot 30 augustus 2012.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 23
Nico van der Vliet exposeert tot eind september 2012 bij Woonzorgcentrum Emma in Leerdam West
Sylvia Bosch exposeert in “de Poort van West” van 4 juli tot eind september 2012
In Gezondheidscentrum De Poort van West, aan het Burgemeester Meesplein 5 in Leerdam, is werk te zien van Sylvia Bosch. Dit keer schilderijen over uiteenlopende onderwerpen. Op www.bluebells.nl meer over het werk van Sylvia. Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 24
Iedere zondagmiddag om 14.30 uur organiseert het Museum voor hedendaagse Aboriginal Kunst een rondleiding van 1 uur voor individuele bezoekers. Reserveren niet nodig, kosten 3 euro. Kijk voor meer info over dit bijzondere museum op http://www.aamu.nl/
Geen expo’s meer in de Leerdamse bieb. In Leerdamse Bibliotheek kan met ingang van volgend jaar niet langer geëxposeerd worden. En dat is heel jammer, want de expositie mogelijkheden in Leerdam zijn al minimaal. Het collectief wil de bestaande expo mogelijkheden zoals Emma, Huis ter Leede, Poort van West en Go graag uitbreiden met wat nieuwe locaties. We denken dan aan banken, restaurants, bloemisten, bedrijven en instellingen, kortom ruimtes waar veel bezoekers komen. Heb je een idee .............mail de redactie. Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 25
Museum “De Koperen Knop” Het cultureel en historisch centrum in de Alblasserwaard MUSEUM DE KOPEREN KNOP
In 1997 werd tijdens de aanleg op het tracé’ van de Betuwe Route o.a. het stoffelijke overschot aangetroffen van een vrouw die daar 7500 jaar geleden werd begraven.
De vindplaats is vlak bij Museum De Koperen Knop. Vanuit he t Museum is een wandelroute naar de vindplaats. In het museum zelf is een reconstructie te zien van Trijntje en de vindplaats.
Trijntje is het oudste opgegraven menselijk skelet van westelijk Nederland. Ze was moeder van meerdere kinderen, en ze verkeerde in goede gezondheid. Haar tanden waren afgesleten door het eten van ruw voedsel of door het met de tanden bewerken van dierenhuiden, wat in die tijd veel voorkwam. Ze werd 7500 jaar geleden begraven op een donk, een rivierduin, in wat nu de polder Giessendam is. Ze is gereconstrueerd met een bijbehorend lichaam, neergelegd in dezelfde positie als tijdens haar begraving.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 26
De naam Trijntje verwijst naar het feit dat ze werd gevonden bij de aanleg van de spoorlijn van de Betuweroute. Haar overblijfselen werden in 1997 aangetroffen bij archeologische opgravingen op de locatie Polderweg Hardinxveld -Giessendam. Naast menselijke begravingen zijn ook 3 hondenbegravingen aangetroffen. In de donk werden veel weggegooide werktuigen van gewei en been gevonden en een aantal spectaculaire door mensen gemaakte voorwerpen van hout, waaronder een boog, een bijlsteel en enkele peddels. De aanwezigheid van deze graven en werktuigen maakt het aannemelijk dat het hier een basiskamp betreft voor complete huishoudens, en niet een kortstondig jachtkamp.
Museum “De Koperen Knop”, Binnendams 6, Hardinxveld-Giessendam, www.koperenknop.nl
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 27
“Natuurlijke kunst”
Nicht Henriëtte heeft groene vingers, en bezit bovendien een weiland. Ja....... sommige nichten hebben dat. Tot voor kort was er vooral gras te zien in het weiland van mijn nicht. En er graasden er een paar paarden van een boer aan wie het hobby weiland verhuurd was. Dit voorjaar kreeg zij het lumineuze idee om het weiland in te zaaien met een mix van wilde bloemen. Momenteel staat het weiland in bloei en het is echt prachtig. Wie die richting uitgaat moet echt eens opletten. ( N320 richting Tiel, direct rechts bij afslag naar Asch N834 ) NIET TOEGANKELIJK VOOR HET PUBLIEK! Sylvia Bosch
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 28
“ Steampunk, bizar en bijzonder ” door Sylvia Bosch / fotografie Anthony Swiderski
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 29
Waarschijnlijk vraagt u zich af bij het bekijken van deze foto of u aan een bril toe bent.... of op zijn minst aan sterkere glazen............ maar wees gerust, uw ogen zien het echt goed. Deze twee jonge krijgers hebben even een cup-of-soup moment, en gaan het zo weer opnemen tegen iets “engs en monsterlijks”. De bizarre uitdossingen zijn typerend voor Steampunk.
Steampunk is een cultuurstroming, die een eigen stijl heeft. Vooral onder de jeugd is Steampunk populair. De typische stijl van Steampunk is een mix van de Victoriaanse tijd, Sciencefiction en Punk. Mensen die ooit wel eens een fantasy festival bezochten hebben de Steampunk kostuums ongetwijfeld wel eens voorbij zien schuiven.
Rare
mechanismes, radertjes,
oude camera’s,
hoeden, roesjes, kant
en wat nog
allemaal niet meer.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 30
Rare mechanismes, radertjes, oude camera’s, hoeden, roesjes, kant en wat nog allemaal niet meer. Deze creatieve mensen zijn soms maanden bezig met het maken van de kunstig uitziende en meest ingenieuze kostuums , met bijbehorend stoom aangedreven schiettuig. Echte kunstwerken zijn het soms.
Sommige gaan een stapje verder en bouwen de Nautilus onderzeeër na uit de verhalen van Jules Verne. Deze verhalen van Verne staan bol van de Steampunk elementen en dat is voor velen dé grote inspiratiebron. Hoewel Steampunk nu steeds meer onder de aandacht komt te staan, is het niet nieuw. Het was voornamelijk populair in de jaren tachtig en negentig.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 31
In de Steampunk verhalen draait het vooral om technologie die het gevoel van geschiedenis geeft, maar het niet is. Vaak zijn het ingewikkelde constructies met veel radertjes die mechanisch aangedreven worden. Het speelt zich voornamelijk in de periode af waar ‘stoom’ nodig was om de machines aan te drijven, vandaar de naam. Het is een visie van futuristische uitvindingen uit het Victoriaanse tijdperk en dit komt vooral in uiting in mode, cultuur en kunst. In Steampunk verhalen kom je de meeste vreemde machines tegen. De verhalen van Jules Verne en H.G. Wells zijn daar een goed voorbeeld van, maar ook Frankenstein van Mary Shelley wordt tot de Steampunk gerekend.
Hoewel Steampunk dus al even bekend was, had het nog niet meteen deze naam. Deze werd bedacht door J.W. Jeter . De eerste Steampunk verhalen waren eigenlijk cyberpunk verhalen die zich afspeelden in een tijdperk waar stoom werd gebruikt in plaats van de techniek die wij nu gebruiken. De onderzeeër van Kapitein Nemo in Twintigduizend mijlen onder zee van Jules Verne is
een mooi voorbeeld van deze vorm van technologie.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 32
Voor een potje Steampunk schaken gelden andere regels..................
Steampunk nodigt uit tot creativiteit, want je kan het zo gek niet bedenken of het kan. Voor wie iets meer wil begrijpen van Steampunk hebben wij de volgende leestips: De reis om de wereld in tachtig dagen – Jules Verne De tijdmachine – H.G. Wells Frankenstein – Mary Shelley De poorten van Anubis – Tim Powers De beproeving – Mervyn Peake Twintigduizend mijlen onder zee – Jules Verne Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 33
“ Sommige kunstenaars zijn hufters”
Bart Jansen, een kunstenaar, maar eigenlijk meer een “kunstenmaker” ( = een aanstellerig mens) die wel heel erg om aandacht verlegen zit, heeft het volgende bedacht. Zijn kat overleed vorig jaar na een aanrijding. Bart liet de kat opzetten en aan alle vier zijn poten propellers monteren. De kat is nu een op afstand bestuurbare helikopterkat geworden die nu met de vogeltjes kan vliegen. Op de KunstRai in juni j.l werd de kat onder grote belangstelling opgelaten. De kat is te koop voor 12.500 euro. Na alle ophef hierover in de wereld pers, heeft de galerie waar de kat te koop is, besloten om de prijs te verhogen naar 100.000.00 euro. En dan durft Bart Jansen gewoon te zeggen dat het heeft gedaan als “eerbetoon” aan zijn kat. Ik, als grote kat liefhebber vind dit een smakeloze actie. Sommige mensen gaan wel heel ver om de pers te halen. Er zijn altijd weer simpele zielen die nu een idee opgedaan hebben. Wat zal Jansens volgende project zijn.....? Misschien zijn schoonmoeder opzetten en ombouwen tot kruiwagen ?
Sylvia Bosch.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 34
”Kleine Ingrepen Mooie Gevolgen!”
MensFrame is een warenhuis in positieve impulsen. Warenhuis heeft met de roots van de oprichter te maken: hij komt uit Westland; de glazen stad! Dat is een mooi sprongetje naar Leerdam. Een stad die op een andere wijze met glas te maken heeft. Zie MensFrame als een winkel waarin ambachtslieden werken. Zij verkopen geen brood maar zijn ook hedendaagse ambachtslieden: zoals een webdesigner, een woordkunstenaar, beeldend kunstenaars, fotograaf, muzikant etc.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 35
In Leerdam is MensFrame aan de slag gegaan met het project: “Kleine Ingrepen, Mooie Gevolgen!” Dit project wordt financieel mogelijk gemaakt door de stichti ng DOEN en met medewerking van de gemeente Leerdam. Het project is een social design project dat wil voor ons zeggen dat het een “kunstgreep” is om mensen en organisaties te verleiden of uit te nodigen tot een nieuw elan, waarbij het verfraaien van de leefomgeving als middel wordt ingezet.
MensFrame wil 5 huishoudens & gezinnen in Leerdam ondersteunen die vaak op of onder het bestaansminimum leven en / of een positief duwtje in de rug hard kunnen gebruiken. We sluiten aan bij een bestaand zorg – of hulpverleningstraject. Waarbij het motto van dit project is: direct aan de slag, DOEN, samen met de mensen, samen met anderen die we voor de uitdaging nodig hebben. Van klussenbus tot kunstenaars. We willen gezamenlijk een kleine, zichtbare metamorfose in het huis of de tuin tot stand brengen, wat – zo blijkt uit ervaring – ook vaak tot een kleine metamorfose bij de mensen van “binnen” te weeg brengt. Dit positieve duwtje in de rug is dan weer ruggensteun voor het verdere zorg – of hulpverleningstraject.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 36
We zijn met twee huishoudens actief aan de slag. Bij beide huishoudens is een kunstenaar van het Leerdams Kunstenaars Collectief betrokken: Ditske de With is in nauwe samenspraak met een bewoonster aan de slag met het vervaardigen van een prachtig houten bord voor in haar tuin, Thea Zweije is samen met een bewoner aan de slag gegaan met een “heavy metal” wandschildering in zijn woonkamer. Op dit moment zijn we In gesprek met een bewoonster die iets wil met het mozaïeken van een cementen bankje, haar wens is om dit bankje niet in haar eigen tuin te plaatsen, maar het bankje te delen met anderen. Het is mooi om te constateren dat kunstenaars samen met en dichtbij mensen die hun (levens - ) omstandigheden willen verbeteren, daadwerkelijk een vitale bijdrage (kunnen) leveren! Koen Bijl is blij met de muurschildering van Thea Zweije. “dit is uniek, dat heeft niemand” zegt hardrock fan Koen.
Op www.mensframe.nl vindt u onder “Frisse Wind” meer informatie over een soortgelijk initiatief, welke MensFrame en partners in Delft hebben georganiseerd.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 37
“Kunst aan de dijk”
door Sylvia Bosch / fotografie Antony Swiderski
De Lek bij Culemborg
Na de hoogwater periode van 1995 ging het gebied van de Goilberdingerdijk bij Culemborg volledig op de schop. De dijk werd niet alleen verzwaard, maar ook het buitendijkse gebied, dat voorheen een weiland was, is veranderd in een prachtig moerasachtig natuurgebied met kragen en kreken die af en toe onder mogen stromen. De wisselende waterstand zorgt er voor en heel andere vegetatie en trekt allerlei soorten vogels aan. In de verte het weidse Hollandse rivieren gebied uit het gedicht van Hendrik Marsman, de contouren van de stad Culemborg en zicht op de machtige spoorbrug. In het nieuw ontstane natuurgebied grazen zwarte oer runderen ( Schotse Galloways)
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 38
Het is daar aan de dijk eigenlijk zo mooi dat je zou vergeten om de bronzen beelden te bekijken die in 2000 langs de dijk geplaatst zijn door het Polderdistrict Tieler- en Culemborger waarden toen de herinrichting van het gebied klaar was.
De beelden zijn van de hand van Dick Matze (1936) Met de enorme schep heeft hij de immensiteit van de strijd tegen het water willen uitdrukken.
De twee mens figuren, een moeder en kind op klompen onder de paraplu, doen denken aan een oude reclame voor een verzekeringsmaatschappij.
Voor Matze betekende de paraplu een bruikbare metafoor voor de bescherming tegen wateroverlast. Dick Matze ging 7 jaar geleden met de VUT. Hij was ingenieur en reisde de hele wereld over om projecten op te zetten op het gebied van drinkwater en irrigatie. Een of ander onverlaat heeft onlangs het kunstwerk zwaar beschadigd, waardoor de steel van de schep is afgebroken. Waterschap Rivierenland heeft het kunstwerk laten herstellen en het staat sinds vorig jaar in al zijn glorie weer te pronken aan de dijk.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 39
Jacob Spin “scheepsportretteur ”
door Riet Rutten
Jarenlang stond bij mijn ouders thuis op zolder een verzameling oude prenten, afkomstig uit mijn vaders ouderlijk huis, waaronder 2 tekeningen van grote zeilschepen die onze hele familie zonder uitzondering foeilelijk vond. De schepen waren zeer precies, maar wat houterig getekend en de geaquarelleerde achtergrond van zeegolven deed een beetje amateuristisch aan. Op de ene prent stond onderaan de naam van de kapitein van het schip vermeld - J. Abbing - en volgens mijn vader was dat zijn grootvader van moederszijde, in leven zeekapitein op de grote vaart. Mijn vader, het nakomertje in de familie, had deze grootvader echter nooit gekend. Op de andere prent waren alleen de naam van het schip en een nummer in de vlag te zien. De tekeningen waren gedateerd ( resp. 1854 en 1852) en duidelijk gesigneerd met de naam Jacob Spin, een naam die ons toen niets zei.
De schoener/bark Catharina Hermanna, gebouwd in 1854.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 40
Op een gegeven moment stuurde een historisch geïnteresseerde neef, die ook zo’n scheepstekening in zijn bezit had, ons een keer een krantenknipsel waaruit bleek dat deze Jacob Spin niet zomaar iemand was, maar dat hij wel degelijk bekendheid genoot binnen zijn specialisme: het (meestal in opdracht) tekenen en aquarelleren van de grote zeilschepen uit de eerste helft van de negentiende eeuw. Het artikel vermeldde ook dat zijn veel van deze tekeningen in het bezit zijn van diverse scheepvaartmusea. Met deze wetenschap werden onze tekeningen niet zozeer mooier, maar wel interessanter. We hebben onze ene, nooit ingelijste tekening maar gauw van een lijst laten voorzien om hem voor verder verval te behoeden; hij had al een paar roestvlekjes opgelopen.
Het fregat Amazone, gebouwd in 1852 (met roestvlekjes)
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 41
In 2003, toen mijn moeder naar een verzorgingshuis ging (mijn vader was toen al overleden) en mijn broer en ik haar grote huis moesten opruimen, heb ik een keer een afspraak gemaakt met het echtpaar de Haan, eigenaars van het antiquariaat ‘Maritieme Kunst en Antiek’ in Gameren, om wat meer over onze twee tekeningen te weten te komen (helaas sluit dit antiquariaat binnenkort zijn deuren). Ik nam de twee tekeningen mee en Dik de Haan, de scheepsexpert, heeft aan de hand van de namen van de schepen, de jaartallen en de vlagnummers (verzekeringsnummers, zo bleek) voor mij zo goed mogelijk de geschiedenis van de geportretteerde schepen nagezocht. Mijn overgrootvader Abbing bleek op elk van beide schepen gedurende een aantal jaren kapitein te zijn geweest, in dienst van een Amsterdamse rederij. Niet bekend is of hij of de rederij opdracht heeft gegeven tot het maken van de scheepsportretten, beide is mogelijk. De heer de Haan zei ook dat de waarde van dit soort tekeningen niet zo groot is, om de eenvoudige reden dat er nog heel veel in omloop zijn. Jacob Spin heeft er enkele honderden gemaakt en behalve in scheepvaartmusea zijn er nog vele in particulier bezit.
Zo rond 2003 had ik ook wel eens op internet gezocht of ik wat meer over leven en werk van deze Jacob Spin kon vinden, maar destijds leverde dat weinig informatie op. Tot mijn grote vreugde verscheen er echter in 2005 een boek: De wind in de zeilen , geheel gewijd aan Jacob Spin en zijn scheepstekeningen, uitgegeven ter ere van zijn tweehonderdste geboortedag. De auteur, Bram Oosterwijk, geeft in zijn boek een korte biografie van Jacob Spin en laat afbeeldingen zien van ruim veertig ‘scheepsportretten’ , de meeste afkomstig uit het Scheepsvaartmuseum in Amsterdam en het Maritiem Museum in Rotterdam.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 42
Spin ging als jongen van achttien naar zee en maakte 4 grote zeereizen alvorens hij zich vestigde in Amsterdam, trouwde en zijn carriere als scheepstekenaar begon. [foto]Het is interessant om te lezen hoe deze ‘scheepsportretteur’ zonder enige noemenswaardige opleiding zijn ‘niche’ heeft gevonden in die eerste helft van de negentiende eeuw, een tijd waarin de koopvaardij met grote zeilschepen een nieuwe bloeitijd doormaakte, nog net voor de opkomst van de stoomvaart, en trouwens ook voor de opkomst van de fotografie. Had Spin iets later of langer geleefd, dan zou zijn werk door beide zijn achterhaald.
Dit fregat Weigel is een fantasieschip. Jacob Spin tekende het als huwelijkskado voor zijn dochter Anna Maria met G.W. Weigel.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 43
Inmiddels is er nu ook op internet een groot aantal afbeeldingen van de tekeningen van Jacob Spin te vinden en ik zag dat er een website in de maak is die geheel aan hem wordt gewijd. Het boek van Oosterwijk is niet meer te koop in de reguliere boekhandel, maar nog wel bij antiquarische internetboekhandels. En wil je dit soort scheepsportretten in het echt zien, dan kun je terecht bij de diverse scheepvaartmusea. Ben ik de tekeningen inmiddels mooi gaan vinden? Nee, niet echt. Toch hangt de ene, die een beetje beschadigd is, al een aantal jaren bij ons thuis, in een mooie passende lijst en ben ik er aan gehecht geraakt. Eensdeels vanwege de familiegeschiedenis, hoewel we over mijn overgrootvader niet heel veel meer te weten zijn gekomen. Anderzijds zijn deze tekeningen voor ons meer gaan leven omdat we nu meer weten van de achtergrond en de maker ervan. De tweede tekening staat nu inmiddels bij ons op zolder, maar gaat waarschijnlijk binnenkort naar een van de scheepvaartmusea, ter aanvulling van hun collectie van deze negentiende-eeuwse ‘scheepsportretteur’. Riet Rutten
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 44
David Hockney “…. Het Grotere Werk ” uitgelicht door Sylvia Bosch
Van zijn vroegere werk werd ik niet echt warm, tot ik de BBC documentaire “Het Grotere Werk” zag over David Hockney, waarin hij langs de kant van een landweggetje in Yorkshire Engeland, aan het schilderen is.
De documentaire: In de aanloop naar zijn zeventigste verjaardag heeft kunstenaar David Hockney (1937) besloten, na een verblijf van tientallen jaren in Californië, terug te keren naar zijn geboortestreek in het Engelse Yorkshire. Zijn doel is zichzelf als kunstenaar opnieuw uit te vinden.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 45
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 46
Voor het eerst schildert hij in de open lucht, midden in het landschap, van seizoen tot seizoen en in allerlei soorten weer. Voor het eerst ook staat hij een camera toe om hem te filmen wanneer hij gedurende drie jaar in Yorkshire aan het werk is. Regisseur Bruno Wollheim krijgt volop toegang tot de schilder, zolang hij in zijn eentje, dus zonder cameraploeg, werkt. Hilarische beelden als af en toe het onstuimige Engelse weer zijn canvassen als grote vliegers door de lucht laat gaan.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 47
Zijn assistent raapt ze onverstoord op en zet ze weer op de ezels. Soms staan er wel 4 doeken op 4 ezels tegelijk aan elkaar geschoven. Even later is de thee klaar, en zit Hockney diep weggedoken in zijn duffelse jas, met zijn eeuwige sigaret , te genieten van het landschap in de vrieskou. Het slechte weer deert Hockney niet. Hij gaat als een bezetene door, om de wolken en juiste sfeer op zijn doek te vangen. Zijn bospaadjes, geschilderd op verschillende jaargetijden geven een prachtig beeld van de gevarieerdheid van de natuur. Het koele licht van de winter en de warme gloed van de zomer.
Terwijl Hockney het spektakel van Engelands snel wisselende seizoenen gadeslaat, vindt hij nieuwe inspiratie en zijn ambitie neemt toe: hij stapt over van snelle impressionistische landschapjes naar grotere schilderijen. De film bereikt een hoogtepunt met het in drie weken tijd vervaardigde werk ‘Bigger Trees near Water’, het grootste schilderij ooit in de buitenlucht gemaakt (ruim 15 bij 4 meter) Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 48
Zijn expositie bij the Roal Aademy Of Art is recentelijk afgelopen en nu gaat de expositie op reis naar het Guggenheim Museum, Bilbao: 14 Mei – 30 September, 2012 en Museum Ludwig, Keulen : 29 October, 2012 – 4 Februari , 2013
David Hockney werd onlangs door The Queen geëerd voor zijn bijdrage aan de Engelse cultuur. Op www.hockneypictures.com/ meer over zijn werk.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 49
“
Je wordt rijker van het kijken naar het werk van anderen”
Rafaele Simioli
Raffaele Simioli.
De Leerdamse kunstschilder Raffaele Simioli serveert een voortreffelijke cappuccino, en vertelt hoe heerlijk hij het vindt om in de keuken te rommelen. Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 50
Zijn specialiteit, en hoe kan het ook anders, zijn eerlijke authentieke Italiaanse gerechten. Met veel liefde en toewijding, en uiteraard verse ingrediënten verrast hij zijn vrouw en kinderen hiermee in het weekend. Koken is voor hem een vorm van ontspanning. Even iets anders doen. Koken gaat vanzelf en hij hoeft er niet bij na te denken.
Boven zijn bank hangt een enig schilderij van zijn sip kijkende zoon op zijn eerste schooldag. Het is meteen duidelijk dat dit geen leuke dag was. Wel heel origineel van Raffaele om aan zo'n mijlpaal in een kinds leven een schilderij te wijden.
Hij zegt het een eer te vinden dat Kunststof Magazine hem wil interviewen. Hij leest het blad altijd met veel plezier. De verhalen van Rob Witteveen spreken hem bijzonder aan. Die slaat wat hem betreft de spijker precies op zijn kop. Ook de accordeon muziek van Rob roept bij hem nostalgische gevoelens op. Als klein kind in Italië had hij een oom die ook accordeon speelde. Die deed dat naar de mening van zijn vrouw zo slecht, dat hij een speciale kamer kreeg waar hij moest oefenen. Raffale ging dan mee. “Jij bent de enige die mij kan waarderen” zei oom dan.
Raffaele werd geboren in Scampia een volkswijk van Napels. Een wijk met veel maatschappelijke problemen. Maar ook een wijk waar veel super getalenteerde mensen woonden. De vader van Raffaele was architect. Raffaele bracht als klein kind veel tijd door tussen de bouwtekeningen en inktpotten in diens studio. Computers waren er toen nog niet. Ik mocht overal aankomen en alles gebruiken zegt Raffaele, zolang ik mijn vader maar niet stoorde. Daar maakte hij zijn eerste tekeningen en werd hij hierin door zijn vader gestimuleerd. Mijn vader leerde me ook om respect te hebben voor mijn werk. “Je hebt er uiteindelijk veel tijd in gestoken “zei hij dan. Later volgde Raffaele een opleiding tot financieel administrateur. Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 51
Na zijn opleiding werkte hij met heel veel plezier als acteur én decorschilder bij het klassieke Napolitaanse theater. Zijn ogen gaan glimmen als hij hierover vertelt. Dit theater heeft een speciale plaats in Raffaele's hart. Wellicht stamt zijn voorkeur voor groot formaat uit die tijd. Na mijn tijd bij het theater heb ik besloten om serieus werk te maken van mijn carrière als kunstenaar. Toch ziet hij zichzelf niet als kunstenaar. Ik ben gewoon een arbeider die zichzelf schilderen heeft geleerd zegt Raffaele. Autodidact heet dat. Zijn werk is in de geometrische conceptuele stijl. Zijn belangstelling voor geometrie (meetkunde) en het grote ontzag voor zijn vaders werk als architect hebben hem die richting in geduwd. Het Kubisme, dat op zich ook weer alles te maken heeft met geometrie vindt hij geweldig. De laatste 1,5 jaar is Raffaele in zijn werk bezig met het teruggaan naar de essentie, minimaliseren, terug naar de kern. Hij bezoekt graag musea en exposities. Vooral expo's van onbekende recentelijk afgestudeerde kunstenaars vindt hij interessant. Voor hem is het fundamenteel om naar het werk van anderen te kijken. Niet om te kopiëren , maar om te zien welke visie die ander heeft, welk kleur pallet die ander boeit, om parallellen te ontwikkelen. Je wordt rijker van het kijken naar het werk van anderen. Je kunt de dingen die je ziet vertalen in jouw stijl. Je moet altijd streven naar originaliteit. Titels voor zijn werk vindt hij niet van groot belang. Het is tegenwoordig soms net of het verhaal rond het werk belangrijker is dan de kunst zelf. Hij vindt zelf de essentie van het schilderij het aller belangrijkst. Hij zet ook nooit een datum onder zijn werk. Zo blijft zijn werk jong, zegt hij. Raffaele is een productief schilder. Hij werkt 6 dagen per week in zijn atelier.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 52
Dat werken bestaat dan voor het grootste gedeelte van de tijd uit kijken, dromen en denken over hoe het nieuwe werk er uit moet gaan zien. Het opspannen van het doek voor het nieuwe werk is het rituele begin. Dat vind ik altijd heel opwindend. Daarna moet je vooral luisteren naar je hart zegt Raffaele.
Je ziet soms de prachtigste werken, technisch heel kunstig gemaakt, maar werk waar je niet echt warm van wordt. Hoe komt dat..... ? Schilderen moet je doen vanuit je innerlijke, dat moet spontaan gebeuren. De tekening van een kind die onbevangen tekent vindt ik velen malen interessanter dan een technisch ingewikkelde tekening.
Als Raffaele schildert in zijn atelier aan de Hoogstraat, houdt Paulo Conti hem gezelschap. Maar ook de klassieke muziek van Chopin of Tchaikovsky inspireren Raffaele op de achtergrond. Met zijn vaderland Italië heeft hij een haat/liefde verhouding. Op het weer na , mist hij niets uit Italië. Hij hekelt de politieke mentaliteit, en de politieke stijl van Berlusconi en diens voorgangers. Een amateur kunstenaars, daar heb je geen last van, die maakt geen verschil. Maar wanneer het gaat om amateur politici , dan gaat het niet goed. Hij heeft het gevoel dat er in Nederland van dat soort ook genoeg rondlopen.
Raffaele is een trouwe bezoeker van de Leerdamse Kunstvierdaagse. Hij spreekt dan met zijn zoontje af dat ze elk drie favorieten kunstwerken uitzoeken. Soms blijken we dezelfde uitgezocht te hebben, das toch heel bijzonder. De werken van Hestia Peek, Aukje Rammelt, Christiaan Graafmans en Ditske de With zijn hem vooral bijgebleven vanwege hun originaliteit. Ik vind het geweldig dat jullie die Vierdaagse organiseren in Leerdam. Het is alleen jammer dat het maar voor 4 dagen is en dat er de rest van het jaar op dat gebied niets is.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 53
Een kleine 10 jaar geleden heeft Raffaele zijn baan bij de Rabobank opgezegd. Het werk voelde tegen natuurlijk. Het verstikte zijn creativiteit. Dankzij hulp van de belangrijkste mensen in zijn leven, zijn vrouw Maresa, verzamelaars van zijn werk én familie en vrienden kon Raffaele zijn passie voor schilderen uitbouwen, en dat maakte van hem een heel gelukkig mens.
www.raffaelesimioli.com
Tekst: Sylvia Bosch , Fotografie Antony Swiderski.
“
Klassiek versus Populair ” Wat is klassieke muziek, en wat is populair? door Rob Witteveen
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 54
Wat is klassieke muziek? En wat is dan populaire muziek? Hoe kun je dat nou definiëren, als klassieke muziek ook populair kan zijn en bepaalde populaire muziek inmiddels een klassieke status heeft bereikt? Bij vragen als deze worden er 'ter verduidelijking' nog meer stellingen, begrippen en termen bijgehaald die de kwestie alleen maar verwarrender maken. Zo wordt met klassieke muziek ook wel serieuze muziek bedoeld, of muziek als kunstvorm, dan wel kunst met een grote K. De rest wordt dan gezien als amusementsmuziek, oftewel kleinkunst dan wel kunst met een kleine k. Er wordt ook wel gezegd: zware muziek tegenover lichte muziek, wat sommigen graag typeren als zwaarmoedige muziek versus lichtvoetige muziek .
Zwaar en licht; alsof muziek per kilo wordt geproduceerd. U ziet, genoeg stof tot discussie op een verjaardag, in de kroeg, tijdens een talkshow, of in dit digitale kunstmagazine voor wie het lezen wil.
Er bestaat veel begripsverwarring rond de term 'klassiek'. Ik beperk me hier tot de muziek, want je hebt ook klassieke bouwkunst die van veel vroeger dateert dan klassieke muziek. In de Griekse en Romeinse tijd had je klassieke bouwkunst, maar nog lang geen klassieke muziek. In die tijd had je muziek die we nu antiek noemen, en antiek betekent op ander terrein (oude spullen) weer heel wat anders. Neem het jaartal 1950. Klassieke muziek uit dat jaar klinkt ook nu nog meestal heel modern, populaire muziek juist hopeloos achterhaald of op z’n gunstigst nostalgisch. Een auto uit 1950 is een blijvende klassieker maar een radio uit dat jaar is nu allang antiek. Heel betrekkelijk dus, al die indelingen en bijbehorende benamingen.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 55
En wat is klassieke muziek dan wel? Letterlijk stamt klassieke muziek uit slechts een heel korte periode tijdens de 18 e eeuw. En dan wordt die periode ook nog weer opgedeeld in nog kortere tijdindelingen met elk een eigen benaming. Maar ga je naar de klassieke platenwinkel, dan tref je daar muziek op cd aan vanaf de middeleeuwen (soms zelfs van daarvóór) tot aan hedendaagse muziek van componisten die nu nog leven. Zeg maar, tien eeuwen klassieke muziek als verzamelnaam voor muziek als hoge (volgens sommigen de hoogste) kunstvorm.
Daarmee wordt bedoeld: genoteerde (sinds de late middeleeuwen op schrift vastgelegde) muziek van vakkundige en geïnspireerde, briljante tot geniale componisten. Net als andere kunstvormen wordt muziek chronologisch ingedeeld in stijlperioden. Daarbij blijkt muziek meestal een beetje achter de andere kunstvorm en aan te hobbelen. Zodat barokmuziek iets later ontstaat en overgaat in de volgende stijlperiode dan de bouw-, beeldhouw- of schilderkunst uit de barok. Maar het overlapt elkaar wel en wat je als typisch barok in de architectuur en beeldende kunsten herkent, zie (hoor) je ook terug in barokmuziek (bijv. veel overmatige versieringen).
Globaal kun je klassieke muziek opdelen in tijd- of stijlperioden, beginnend bij de (late) Middeleeuwen, vervolgens de Renaissance, dan de Barok, dan de Klassieke periode (bestaande uit de Rococo c.q. Galante Stijl, Sturm und Drang, en dan de feitelijke Klassieke, evenwichtige stijl), vervolgens de Romantiek (een lange stijlperiode en dus opgedeeld in vroeg-, midden-, hoog-, laat-, post- en neo-romantiek), en dan de 'moderne' Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 56
muziek met alle kortstondige stijlen die elkaar snel opvolgen (impressionisme, expressionisme, kubisme, en de meer technische benamingen zoals twaalftoonsmuziek, seriële muziek, dodecafonie, concrete/elektronische muziek, enz.), uitmondend in de eigentijdse dan wel hedendaagse klassieke muziek. Trouwens: wat is 'modern'? Maar dat is weer een discussie op zich!
Nu bent u nog niks wijzer geworden, integendeel! Want wat is nou klassieke muziek ten opzichte van de populaire muziek? Nou, dan moeten we die laat ste muziek ook maar proberen te definiëren. Want is alle niet-klassieke muziek dan meteen populaire muziek? Of moderne muziek? Valt volksmuziek daar ook onder? Terwijl volksmuziek wel populair is en makkelijk mee te zingen en te spelen, maar intussen net zo oud als klassieke muziek kan zijn? Is jazz populaire muziek? Terwijl echte geïmproviseerde muziek (wat jazz toch bij uitstek heet te zijn) een serieuze kunstvorm is? Hoeveel stijlperiodes kent de jazz al niet in zijn honderdjarig bestaan en ontwikkeling ! Oude jazz (dixieland, big band) wordt graag gehoord, maar gezien de obscure nachtelijke radioprogrammering lijkt modernere jazz (bebop en daarna) toch niet erg populair.
Populair geldt ook voor popmuziek, een afkorting van populaire muziek. Toch is populaire muziek veel meer dan alleen popmuziek. Denk aan dansmuziek (ballroom music), musicals, smartlappen, cabaretliedjes, filmmuziek, achtergrondmuziek in restaurants en warenhuizen (easy listening), marsmuziek en vendelzwaaimuziek, carnavalsmuziek (en -hitjes), en andere toegepaste muziek (therapeutische muziek), gebruiksmuziek (arbeidsvitaminen, verhoogt de sfeer en dus productie) dan wel gelegenheidsmuziek (feesten, plechtigheden). Da's allemaal populaire (toegankelijke) muziek maar nog geen popmuziek.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 57
Popmuziek heb je in talloze soorten en stijlen, uit diverse tijdgebonden (stijl)perioden, tot aan elektronische muziek en crossovers tussen diverse soorten en stijlen (al dan niet pop)muziek. Eigenlijk net als bij klassieke muziek, maar dan later en sneller opeenvolgend. En dan heb je ook nog populaire klassieke muziek ('Eine Kleine Nachtmusik', 'Vier Jaargetijden', enz.) en verpopulariseerde (klassieke) muziek (James Last goes Classic, The Young Amadeus, enz.) en 'klassieke' popmuziek zoals van The Beatles enz. zonder dat dit mengvormen of crossovers zijn. Snapt u het nog?
Wat is een musical en waar komt die term vandaan? Van de music hall, een Engelse term die rond 1900 juist veelvuldig in Parijs werd gebruikt voor de onderhoudende, 'verstrooiende' (amuserende) muziek, dus nogal lawaaiige amusementsmuziek in de music halls waar je uitbundig kon dansen op de klanken van een orkest of een orchestrion (mechanisch spelend concertorgel). Er werd daar ook cabaret (liedjes, sketches, goochelnummers, grappen en grollen) opgevoerd, wat toen ook nog iets anders was dan het huidige verbale cabaret zoals wij bijv. de conferences op de oudejaarsavonden kennen. Er was toen ook live muziek op stomme (zwijgende ofwel geluidloze) films. En zo zijn er nog talloze termen die om verklaring en duidelijkheid vragen.
Kortom (nou ja kortom, na zo'n lange aanloop!), klassieke muziek heeft maar kort bestaan, en bestrijkt tegelijkertijd tien eeuwen serieuze muziek. Maar wat is serieus? Zijn de liedjes van de Beach Boys soms niet serieus, wel overdacht en zelfs ingenieus in elkaar gezet? Waren Bob Dylans teksten dan niet serieus?
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 58
En hoe serieus is klassieke muziek met de luchtigheid van een Lehar -operette, de muzikale kwinkslagen van Mozart, de dartele volkswijsjes in Milhauds 'S audades do Brazil', de speelse verwijzingen naar thema's van collega-componisten in Saint-Saëns' 'Carnaval der Dieren', de schertsende parodieën van Satie op de gewichtigdoenerij rond het concertwezen, en de spottende karikaturen in de bewust 'valse' muzie k van sommige andere componisten?
Toch nog even het begrip modern. Wat is moderne muziek? Wanneer is een componist modern? Beethovens muziek is twee eeuwen oud, maar was in de tijd van ontstaan heel modern; toehoorders moesten er erg aan wennen. Ieder tijdsgewricht en elke stijlperiode kende (voor die tijd) moderne componisten met nieuwe soorten muziek, soms zelfs experimenteel. Alle onderzoeken, ontdekkingen, uitvindingen (van en aan instrumenten) vooruitgang en verworvenheden hebben we te danken aan 'klassieke' componisten. In die zin was/is klassieke muziek 'moderner' (want vaak vooruitstrevender en avontuurlijker) dan popmuziek. En waar in de popmuziek is/wordt geëxperimenteerd, is dat al veel eerder gebeurd in de klassieke muziek. Bijvoorbeeld met elektrische/elektronische instrumenten, opnameapparatuur, andere elektronica en computers, crossovers tussen verschillende stijlen, post- en neostijlen in de muziek. Klassieke (serieuze) muziek liep op de popmuziek altijd al vooruit en behoudt die voorsprong vooralsnog!
Dan heb je nog abstracte muziek, wat iets heel anders betekent dan bijvoorbeeld abstracte schilderkunst. Met abstract wordt bij (klassieke) muziek bedoeld, dat deze niet verhalend of verbeeldend is. Dus geen programmamuziek waarin een sfeer (jaargetijde), gebeurtenis (storm, regen) of verhaal (zoals in liederen, cantates, oratoria, missen, motetten, toneelmuziek, ballet of opera) wordt beschreven.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 59
Abstracte muziek staat op zichzelf en daarin draait het om de vorm (sonate, symfonie, suite, prelude, etude, enz.). Hier is abstract dus niet per definitie synoniem aan modern, al kan dat wel samengaan.
En zo valt er nog wel wat te vertellen en debatteren over hoe klassiek of populair, hoe serieus of amuserend, hoe zwaar of licht muziek kan zijn. Of hoe ouderwets of modern. Bepaalde benamingen in de beeldende kunsten hebben dus soms een heel andere betekenis dan in de muziek. Interessant om er over na te denken, en zeker onderhoudend om er met elkaar over te discussiëren.
Rob Witteveen.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 60
Gedichten: Anne Fièn
ZOMERLUCHT
(2)
Maar dan, en als je vraagt zou het geen barometer kunnen schelen wat hij doet vandaag, dan heeft de zomerzon allang gegeten en gedronken.
Het is hier mooi, het is hier eerst felgeel, dan roodoranje, lila en goed toeven.
Anne Fièn
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 61
Harpenwinkel “De Zingende Snaar” geopend
17 augustus j.l. is op wel heel speciale wijze de winkel van Jeanette van Nieulande aan de Markt in Leerdam geopend. Vlak voor de officiële opening door wethouder Frank de Graaff, nam een mevrouw met een harp plaats voor de winkel van Jeanette en begon prachtig te spelen. En plotseling uit het niets kwamen meer mensen met harpen uit omliggende winkels tevoorschijn die er één voor één bij gingen zitten en meespeelden. Het winkelend publiek bleef in verwondering staan om te luistere n. Het klonk fantastisch. Een mevrouw die meespeelde had een baby bij zich die overal doorheen sliep. Ja... wat wil je met zulke engelachtige muziek. Later gaf de uit Alaska afkomstige Cheyenne Brown een mini concert in de winkel, en liet horen dat harp muziek ook funky kan klinken. Een veelzijdig instrument dus. Veel harp liefhebber kwamen van heinde en ver om Jeanette te feliciteren met haar nieuwe winkel, én natuurlijk ook om de nieuwste harpen uit te proberen. In de winkel is een schilderijen expositie van Sylvia Bosch.
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 62
Tijdens de komende Leerdamse Kunstvierdaagse zal Jeanette op zondagochtend 4 november een “harp workshop voor dummy’s” geven. Deze workshop duur 1 á 1,5 uur, deelname is gratis. Heb je zin om mee te doen geef je dan snel op.
[email protected] Voor meer informatie over harpen www.zingendesnaar.nl
Vrienden/vriendinnen Leerdams Kunstenaars Collectief 2012
Uw steun is keihard nodig! Het Collectief heeft recentelijk met het oog op de komende Leerdamse Kunst vierdaagse een aanvraag tot subsidie ingediend bij de Gemeente Leerdam. Dit verzoek is net als eerdere verzoeken afgewezen. Dat betekent dat we met zeer beperkte middelen moeten proberen om dit evenement op poten te zetten. Draagt u de kunst een warm hart toe , en vindt u het leuk om Kunststof Magazine te lezen én de Kunst vierdaagse (gratis) te bezoeken? wordt dan voor 10 euro per jaar vriend of vriendin van Stichting Leerdams Kunstenaars Collectief . U w bijdrage stelt ons in staat om de Kunst vierdaagse net iets leuker te maken. Met uw bijdrage hebben we net weer iets meer budget voor flyers en posters en kunnen we net iets meer stoelen huren. U kunt uw bijdrage storten op: Bankrekeningnummer
: 1671.77.400
Ten name van
: St. Leerdams Kunstenaars Collectief
Onder vermelding van
: Vriend/vriendin 2012 LKC
Alvast bedankt! Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 63
Kopij Kunstof-magazine Jaargang 2 Nummer 5 Indien u ideeën of kopij heeft voor het volgende KUNSTstof magazine neem dan contact op met Jan Kuiper of Sylvia Bosch. Kopij moet voor 1 oktober 2012 ingeleverd zijn.
KUNSTstof magazine is ook te zien op de website www.leerdamskunstenaarscollectief.nl. Wellicht kunt u vrienden en/of kennissen hierop attenderen!
Anke van Dijk overleden. Helaas eindigen wij dit Kunststof-magazine met het droevige bericht dat Anke van Dijk op 4 juni 2012 is overleden. Na een gevecht van 6 jaar met kanker heeft zij de strijd verloren. Zij is 53 jaar geworden. Anke schilderde en schreef gedichten. Zij deed mee met het Prima Vera evenement in 2011. Begin dit jaar schreef Anke in Kunststof Magazine een brief aan haar toekomstige kleinkinderen, die zij nooit zou leren kennen.
Tot het volgende KUNSTstof-magazine. Sylvia Bosch en Jan Kuiper
Kunststof-magazine
Jaargang 2
Nummer 4
Pagina 64
