KUNSTstof-magazine
KUNSTstof-magazine Jaargang 5 nummer 2 Uitgave van het Leerdams Kunstenaars Collectief
Van de redactie
Meedoen aan de 6e Leerdamse Kunst 4-daagse 2015? Meldt je nu aan!
door Sylvia Bosch
Tip van Kunststof
“ Alice na 150 jaar nog steeds springlevend “ door Sylvia Bosch
“ De lelijke Hertogin “door Sylvia Bosch
“ Even kennismaken met Atosa, fotojournaliste “door Sylvia Bosch
“ Mr. Turner “ een film die het bekijken waard is door Sylvia Bosch
“ Pluk de dag met Rob Reis “
“ Dia de los muertos “ ( “ De dag van de doden “ ) door Sylvia Bosch
“ Doodgaan zou verboden moeten worden “ door Riet Rutten
“ Gespot door KUNSTstof “ door Sylvia Bosch
“ Afghaanse oorlogstapijten “ door Sylvia Bosch
“ Vrienden en vriendinnen van het Leerdams Kunstenaars Collectief “
KUNSTstof-magazine 5.3
Website Leerdams Kunstenaars Collectief © 2014 KUNSTstof-magazine Webmaster LKC & fotografie KUNSTstof-magazine Ton Swiderski Eindredactie
Jan Kuiper
[email protected]
Sylvia Bosch
[email protected]
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 2
“ van de redactie… “
Beste Kunstliefhebber. Hierbij ontvangt u het tweede KUNSTstof-magazine van onze 5e jaargang. Op de cover staat een foto van de Mad Hatter een personage uit het verhaal van Alice in Wonderland, gemaakt door KUNSTstof fotograaf Ton Swiderski. We denken met deze editie weer een gevarieerd Magazine voor u gemaakt te hebben. Het maken van Kunststof doen we nog steeds met veel plezier, en we vinden het extra leuk als we reacties van onze lezers ontvangen. In dit nummer een artikel van Willem van den Heuvel, een bijzondere schilder uit Boven Hardinxveld. Mooie exposities bij Het Stroomhuis. Kunst die met de post komt van Rob Reis, en leuke exposities in de regio. Een artikel over bijzondere woonvormen van Riet Rutten, en een kennismaking met Atosa, een fotojournaliste uit Iran.
Kent u mensen die Kunststof Magazine misschien ook leuk vinden... ? stuur hem gerust door of meldt hen aan bij de redactie. Kunststof Magazine is een gratis 2 maandelijkse uitgave van
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 3
Stichting Leerdams Kunstenaars Collectief. Onze stichting wil kunst in het algemeen promoten. Wij organiseren één maal per jaar de Leerdamse Kunst4-daagse, kijk op www.leerdamsekunstvierdaagse.nl Verder hebben wij een aantal expositieplaatsen in Leerdam in beheer. Voor 10 euro per jaar bent u vriend(in) van ons collectief ( zie pagina 70 ) Wij kunnen best wat nieuwe vrienden en vriendinnen gebruiken !
Veel leesplezier toegewenst en de hartelijke groeten van Sylvia Bosch & Ton Swiderski en Jan Kuiper
Meedoen aan de 6e Leerdamse Kunst 4-daagse 2015? Meldt je nu aan!
door Sylvia Bosch
De Kunst4-daagse wordt gehouden van 29 oktober tot en met 1 november 2015 in Party Centrum Het Dak in Leerdam. Deelname kost 40 euro. Van de exposanten wordt gevraagd dat zij zoveel mogelijk aanwezig zijn tijdens het evenement. Na aanmelding volgt nader bericht over de definitieve deelname. Wij zijn met name op zoek naar mensen die bijzondere sieraden maken, keramisten, glas kunstenaars, kunstenaars die textiele kunst maken enz. Aanmelding bij:
[email protected]
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 4
Optreden tijdens de 6e Leerdamse Kunst4-daagse ? Meldt je dan nu aan! Maak je mooie gedichten? Bespeel je een instrument? Kan je mooi zingen? De Leerdamse Kunst4-daagse wil jou een podium bieden. Meldt je nu aan bij:
[email protected]
“ Tip van KUNSTstof “
In deze rubriek brengen wij kunst, exposities en/of bijzonderheden onder de aandacht die ons inzien de moeite waard zijn. Wij hebben deze rubriek onderverdeeld in: Exposities in de regio en Uitgelicht. Met andere woorden een tip van ons om deze expositie, tentoonstelling of activiteit te bezoeken.
Exposities in de regio
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 5
Wim Slagboom exposeert bij “Emma” Leerdam
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 6
Wim Slagboom streeft perfectie na! Wim vindt het fijn om juist bij Emma te mogen exposeren. En wel in het 250e jubileumjaar van de Glasfabriek. De geëxposeerde tekeningen staan daarom ook voornamelijk in het teken van Leerdam. Wim Slagboom is geboren en getogen in Leerdammer, stadsgids en bekend met de geschiedenis met het wel en wee, van Leerdam. Een pentekenaar worden is het gevolg van een lang proces. Veel tijd gaat zitten in de compositie, arcering en perspectief. Een pentekening maken is heel veel werk, een gemiddelde tekening duurt ongeveer 6 tot 8 weken minimaal 4 uur per dag. Met een passie voor tekenen, geduld en gevoel voor detail, krijg je een mooie tekening met een prachtig resultaat.
Wim Slagboom ”Leerdam, steigerpoort”
De tentoonstelling bestaat uit 15 pentekeningen. Wim hoopt dat zijn tekeningen hebben bijgedragen tot fijne herinneringen aan Leerdam. De pentekening expositie is dagelijks te bekijken in de ontvangst ruimte van Emma op de begane grond. Adres: Raadsliedenstraat 120, Leerdam-West.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 7
GIMME SHELTER - FORTEN EN FICTIES IN LAAGLAND
Internationale kunstmanifestatie van 30 mei t/m 20 september 2015 KunstFort Asperen, Fort Nieuwersluis en Kunstfort bij Vijfhuizen Welke gevaren liggen er op mijn pad? Hoe kan ik mijn tegenstander misleiden? Hoe denkt mijn vijand – en wie is die vijand eigenlijk? Deze vragen zijn het uitgangspunt van de internationale kunstmanifestatie 'Gimme Shelter forten en ficties in Laagland', die op 30 mei aanstaande opent. Drie schitterende forten van de Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam vormen voor het eerst in het tweehonderdjarig bestaan van de linies het decor van drie thematisch verwante tentoonstellingen. Deze tentoonstellingen concentreren zich op het fictieve aspect van strijd en verdediging: op militaire ficties. 'Gimme Shelter' laat werk zien van bijna vijftig kunstenaars. Er worden vijftien nieuwe werken gemaakt, met als blikvanger op elk fort een verbeelding van de Joint Strike Fighter – de militaire fictie van onze tijd. Meer dan dertig kunstenaars, onder wie Johan Grimonprez, Allora & Calzadilla, Trevor Paglen, Lida Abdul en Akram Zaatari, laten bestaand werk zien dat soms nog nooit eerder is getoond in Nederland.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 8
Deze hedendaagse kunst – films, beeldhouwwerken, geluidssculpturen, foto’s, installaties en tekeningen – wordt aangevuld met zeldzaam historisch beeldmateriaal uit de archieven van het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum en het Nederlands Instituut voor Militaire Historie in Den Haag. De drie forten liggen in een sprookjesachtige omgeving die zelf ook fictie is gebleven. De forten werden gebouwd om Nederland te beschermen, maar zijn nooit écht in werking geweest en werden uiteindelijk door de tijd ingehaald.
In KunstFort Asperen (Acquoy) ligt in de expositie Brief aan mijn vijand de nadruk op de microkosmos van een soldatengemeenschap en de constructie van een vijandbeeld. In Kunstfort bij Vijfhuizen staat in Strijdtoneel het spel-aspect van strijd centraal, zoals in spellen en games, strategie en survival-tactieken. En in Fort Nieuwersluis, dat na de Tweede Wereldoorlog onder andere dienst deed als atoombunker, worden in Verborgen Krachten geheimhouding, verborgenheid en het schuilen belicht. Naast deze drie deeltentoonstellingen vinden er ‘liniebrede’ evenementen plaats in de vorm van prepping courses, SOS-shops en andere activiteiten. Een breed publiek – van kunstliefhebbers tot erfgoedtoeristen, van jong tot oud – zal zich aangesproken voelen door 'Gimme Shelter', dat één van de kroonjuwelen vormt van het jubileum 200 jaar Nieuwe Hollandse Waterlinie. 'Gimme Shelter' wordt samengesteld door Lucette ter Borg en Sacha Bronwasser.
Meer info op: http://www.gimme-shelter.nl
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 9
Duo expositie Schilder en fotograaf: Werelderfgoed uit spannende tijden Suzanne van der Heiden & Nout Steenkamp
Dinsdag 21 april t/m donderdag 14 mei Open van 11.00 tot 17.00 uur, 's maandags gesloten Toegang vrij, gratis parkeren
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 10
Duo expositie van Suzanne van der Heiden (schilder) en Nout Steenkamp (fotograaf), onder de titel:
“Werelderfgoed uit spannende tijden”.
In deze expositie worden portretten die Suzanne geschilderd heeft van de soldaten die gelegerd zijn geweest in de forten van de Hollandse Waterlinie, gecombineerd met foto's van Nout Steenkamp, van kleine onverzettelijke vierkante bunkertjes. Deze bunkertjes liggen overal langs de dijken, in tuinen en weilanden. Een combinatie van foto en schilderij, met een wezenlijke samenhang.
Suzanne van der Heiden
Voor de tweede keer is Suzanne van der Heiden als exposant te gast in Stroomhuis Neerijnen. Ditmaal met beeltenissen van voornamelijk soldaten die gelegerd waren op verschillende locaties van de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Op fort ‘Werk aan het Spoel’, waar zij twee jaar geleden als ‘artist in residence‘ werkte, is ze begonnen met deze reeks die inmiddels flink aan het groeien is.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 11
Door haar eigen achtergrond - dochter van een Rotterdamse vader en een Duitse moeder en door de plek waar zij woont, heeft Suzanne een bijzondere belangstelling voor het thema 'herdenken' in de breedste zin van het woord. Kenmerkend voor haar wijze van werken is de laag over laag techniek die de schilderijen een mooie diepte geven. Suzanne is niet uitbundig in haar kleurgebruik; dit leidt tot ingetogen, intieme, karakteristieke portretten van mensen.
Suzanne is portretschilder, ze heeft haar opleiding genoten aan de Haagse Kunstacademie en had als belangrijkste leermeester Ellis Tertoolen. Ze bouwt de portretten zorgvuldig op in ei-tempera (die zij zelf maakt van eieren en pigmenten). Vroeger diende het schilderen met de eierverf als onderschildering voor een olieverfschilderij. Gaandeweg werden haar onderschilderingen zo gedetailleerd en is Suzanne zo verslingerd geraakt aan het materiaal, dat de olie nu volledig wordt weggelaten. 'Ik heb de olie niet meer nodig om de juiste lading er in te krijgen.'
ei-tempera
'Wat maakt een mens tot wie hij is. Kun je door heel goed te kijken iemand doorgronden?' Al vroeg in haar jeugd heeft Suzanne een fascinatie voor gezichten en wat ze uitdrukken.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 12
Toen ze negen was heeft haar moeder haar ingeschreven op de vrije academie in de plaats waar ze opgroeide. Na de middelbare school en de lerarenopleiding voor tekenen en handvaardigheid gaat Suzanne eerst werken in de gezondheidszorg, voordat ze uiteindelijk in 1997 naar de Haagse Kunstacademie gaat.
Naast het werken aan haar eigen projecten, de individuele groepsportretten in galerij, miniaturen, vrije blikken en losse koppen, schildert ze portretten in opdracht. Suzanne heeft een heel herkenbaar eigen handschrift. Indringend, zacht en treffend zijn termen die regelmatig gebruikt zijn om haar werk te kenschetsen. “Mijn uitdaging ligt op de vierkante centimeter.” Meer info op: www.suzannevanderheiden.nl
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 13
Nout Steenkamp
Nout Steenkamp (Den Haag, 1962) was als 13-jarige al druk in de weer met camera's. Na het gymnasium overwoog hij een carrière als wielrenner, maar uiteindelijk koos hij toch voor een heel andere richting. Nout ging Industrial Design studeren aan de TU-Delft en ondertussen ontwikkelde hij zichzelf verder als fotograaf. In 1984 publiceerde hij zijn eerste foto’s in het universiteitsblad. Al snel verschenen zijn reportages en portretten ook in grote landelijke bladen als
Intermediair, NRC Handelsblad, Financieel Dagblad, en Vrij Nederland. Nog steeds werkt Steenkamp veel in opdracht van tijdschriften. De laatste jaren ligt de nadruk met name op de portretfotografie.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 14
In het Stroomhuis laat hij echter een heel andere kant van zijn werk zien. Dit keer niet de mens als onderwerp, maar beton. En dan heel specifiek beton van 75 jaar oud. Nout fotografeerde de Nieuwe Hollandse Waterlinie. Niet de grote forten, waar de laatste jaren al veel aandacht voor is, maar typisch voor hem, richtte hij zich juist op de meer anonieme stukken: de groepsschuilplaatsen type P. In 1939 en 1940 zijn er in totaal 700 gebouwd, en daarvan zijn er nu nog 480 over.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 15
Het ging Nout niet om een registratie van alle bunkers, maar om het benadrukken van de schoonheid van deze, op het oog lukraak rondgestrooide, blokkendozen.
Ooit waren al deze, volgens exacte specificaties gebouwde, bunkers precies hetzelfde. Maar de tand des tijds en de omgeving heeft er ondertussen voor gezorgd dat iedere bunker een eigen karakter heeft gekregen. Sommigen liggen overwoekerd met kleurrijk mos, half verscholen in het struikgewas, langs de Diefdijk.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 16
Anderen staan onverzettelijk in de tuin bij een huis, en dienen nu al jaren ter ondersteuning van een er tegenaan gebouwde schuur. Ook zijn er die bij weer en wind nog steeds als schuilplaats dienen, maar dan nu voor de geiten of schapen van een lokale hobbyboer. De ene keer koos Nout ervoor om de bunkers te fotograferen in hun omgeving, en vervolgens maakte hij juist een serie waarbij van een aantal bunkers alleen eenzelfde detail in beeld is gebracht. En dan blijkt dat inderdaad geen enkel exemplaar meer hetzelfde is. Ieder bezit nu zijn eigen schoonheid.
NOUT STEENKAMP FOTOGRAFIE Middelweg 45 4147 AS Asperen telefoon: 06-24654694 e-mail:
[email protected] website: www.noutsteenkamp.nl
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 17
Keramiek en aquarellen: dubbelexpositie Anna Sloot & Jan Kuiper
Zaterdag 16 mei t/m donderdag 11 juni Open van 11.00 tot 17.00 uur, 's maandags gesloten Toegang vrij, gratis parkeren
Dubbelexpositie van Anna Sloot (keramiek) en Jan Kuiper (aquarellen). Kunst van twee enthousiaste bewoners van het rivierenlandschap.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 18
Anna Sloot Anna woont in Opijnen, midden in het prachtige rivierenlandschap. Haar passie is keramiek. Jaren geleden begon zij daarmee. Zij volgde diverse cursussen, o.a. in de Muzerije in Den Bosch en de keramiek opleiding S.B.B in Gouda. Vele vormen van klei hebben haar interesse. Anna past hierbij verschillende technieken toe, zoals boetseren, glazuren en draaien. Daarnaast schildert zij en maakt sieraden van keramiek. Vaak zoekt zij naar de kwetsbaarheid en de grenzen van het materiaal met de drang dit te trotseren. Inspiratie is er volop in het dagelijkse leven, zoals aan de Waal en in de natuur. Door de jaren heeft zij haar eigen stijl ontwikkeld. Dat is duidelijk terug te vinden in haar werk. De laatste jaren staat de kip centraal, maar ook andere dieren hebben haar interesse en dat in allerlei vormen en vrolijke kleuren. Haar ervaring en passie wil zij graag doorgeven aan anderen. Bijvoorbeeld door workshops of het verzorgen van kinderfeestjes in haar atelier, gelegen vlak achter de dijk te midden van het Betuwse landschap.
Jan Kuiper Jan Kuiper (Staphorst – 1949) genoot zijn opleiding in Zwolle, waar hij de onderwijsakte schilderen behaalde. Sinds 1975 woont hij in Tiel. Hier werkte hij 35 jaar in het onderwijs, eerst als docent Schilderen en later als onderwijscoördinator Techniek.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 19
Een vroegere collega, Wim van den Anker, heeft hem verschillende technieken van het tekenen en schilderen geleerd. Het aquarelleren, waarbij het landschap het hoofdmotief vormt, is zijn passie geworden. In september 2010 is hij gestopt met werken waardoor hij meer tijd heeft voor het aquarelleren en exposeren. Aquarelleren is voor Jan een spannende manier van schilderen, omdat je daarbij niets meer kunt herstellen. Het werken in de natuur heeft zijn voorkeur. Daarnaast aquarelleert Jan aan de hand van foto´s. Het licht is erg bepalend voor de sfeer van een landschap. In zijn aquarellen probeert hij die sfeer te treffen.
Het aquarelleren is ontspanning en tevens een goede vrijetijdsbesteding. Jan exposeerde eerder geëxposeerd in onze regio o.a. In Rhenen, Zaltbommel, Culemborg, Tiel en Leerdam. Bij zijn afscheid bood hij een verjaardagskalender aan met dertien aquarellen, in vooral blauwe en groenen tinten, van het Rivierengebied.
De kalender is te bestellen via zijn website: www.jan-kuiper.nl
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 20
Uitgelicht
“ Designer Alexander McQueen komt thuis in Londen “
In het Londense Victoria & Albert Museum is de expositie “Savage Beauty “van start gegaan. De langverwachte overzichtstentoonstelling van de Britse designer Alexander McQueen, die in 2010 overleed, was eerder te zien in het New Yorkse Metropolitan Museum of Art, waar het voor een recordaantal bezoekers zorgde. De expositie in het Victoria & Albert Museum duurt tot 2 augustus 2015.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 21
Zie ook op: http://www.vam.ac.uk/
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 22
Exposities bij Galerie “ Kunst bij Karel “
Vanaf april 2015 is in “Galerie Kunst bij Karel” een nieuwe verrassende exposities te zien van de volgende kunstenaars: Willem van den Heuvel, Hans van Vrouwerf, Corine Raaijmakers, Hetty Verweij, Edith Cohen, Gerda van de Brug, Gonnie Janszen, Tonnie Snoek, Lida Janzen, Sylvia Melssen & Sylvia Bosch. Een vaste plaats in de Galerie is gereserveerd voor kunst die Jan de Quba op zijn reizen verzamelt. Galerie “Kunst bij Karel”, Haarstraat 7, 4207 JA Gorinchem. 06-29481514. www.kunstbijkarel.nl
[email protected]
Vrijdag en zaterdag geopend van 11.00 tot 17.00 uur. De Galerie is ook geopend tijdens de Culturele Route Gorinchem op zondag 12 april van 13.00 tot 17.00 uur. U bent van harte welkom !
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 23
Nieuw werk van Sylvia Bosch bij Galerie “ Kunst bij Karel “ in Gorinchem
Vanaf april is nieuw werk te zien in Gorinchem bij Galerie “ Kunst bij Karel “. Onder andere een 6 tal portretten van vrouwen ”met de oorlog in hun ogen”. Vrouwen die dagelijks bloot staan aan de terreur van de oorlog. Bombardementen, honger en ontbering, verdriet en angst. De expo duurt tot eind juni 2015.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 24
“ De bezielende verbeelding ” door Willem van den Heuvel Fotografie: Ton Swiderski
Willem van den Heuvel exposeert vanaf 4 april bij “Kunst bij Karel” in Gorinchem Tekenen heb ik altijd leuk gevonden. Op de middelbare school viel dan ook op dat ik aardig kon tekenen en schilderen. Uiteindelijk koos ik voor de praktische kant en werd architect. Na zo'n 10 jaar beroepsmatige uitvoering besefte ik dat ik iets miste. Op aandringen van een vriendin pakte ik medio 2008 het creatieve werk weer op. Zoals u kunt zien, blijf ik diverse stijlen, vormen en methodes ontdekken. Wat de meeste van mijn werken gemeen hebben, is de grove en dynamische opzet.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 25
Voor mij moeten mijn schilderijen ergens over gaan, een onderliggend verhaal hebben dat je, door ze te bestuderen, wordt verteld. Het proces van creëren begint bij mij dan ook met een vraag, een beeld, een idee of er is een tekst, een gedicht. Ik verzamel over dit onderwerp meer informatie, afbeeldingen of teksten en maak schetsen. Dan verwerk ik dit idee in een conceptbeeld op de computer. Dit is het beeld wat ik een eventuele opdrachtgever laat zien. Vervolgens zet ik dit over op een doek en dan begint het pas. Dan moet er gewikt en gewogen worden. Er vervallen dingen en onderdelen worden verplaatst. Ik draai mijn doek diverse malen en kijk veel, ben lang met aanpassingen bezig. Als het klaar is, zet ik het een tijdje weg en probeer er niet meer naar te kijken. Als ik het na een aantal dagen weer zie en ik het gevoel heb dat ik er niks meer aan moet veranderen, is het klaar. Soms begint het proces opnieuw, omdat het schilderij nog niet voldoet aan het verhaal wat ik wil vertellen. Tot slot zoek ik nog in mijn map met verzamelde teksten naar een goed begeleidend verhaal. Meestal ben ik verwonderd over wat het geworden is, wat ik gevonden heb. Ik ben erg gefascineerd door de ‘vlek’, de ‘klodder’ die zo samensmelt dat mijn brein er dat herkenbare voorwerp van maakt. Ik probeer het toeval mee te laten werken en gooi vaak met verf op het doek of paneel. Mijn wil om te verbeelden wordt voor een groot deel gedreven door nieuwsgierigheid. Een zoektocht naar het hoe en waarom van onze cultuur, ons menselijk doen en laten. Onze Nederlandse kijk op de wereld heeft historische wortels in het christendom. Religie is een reden waarom mensen dingen doen, een bron van opoffering, van oorlog, van saamhorigheid, van vreugde en lijden, van studie en wijsheid. Religie is een belangrijk onderdeel van wat ons mens maakt en lijkt iets onuitwisbaar menselijks te zijn. Al deze religieuze, maar dus ook menselijke eigenschappen houden mij bezig en probeer ik te verbeelden.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 26
Daarnaast heeft kunst uit het verleden bijna altijd met religie te maken gehad. Van het vermoeden van een religieuze aanleiding om de grotschilderingen te maken, in de vroegste periodes van de prehistorie, naar de voornaamste godin van het Griekse pantheon: Pallas Athene, de godin van de kunst. Van het traditioneel gebruik van symbolen, afbeeldingen en tekens door de Aboriginals naar de verbeelding van Christus in fresco’s en iconen. Onze Nederlandse traditie was er ook één van veel werk met prachtige symboliek, referenties en metaforen. Ik probeer van deze kunst te leren en de onderdelen en manieren te gebruiken om een moderne visie te verbeelden. Religie is en blijft een grote bron van inspiratie.
Pantokrator, KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
(afmeting 60x80 cm)
Pagina 27
Een grote collectie iconen en portretten over elkaar gelegd, geeft dit beeld. Het is een studie naar de eeuwenoude symboliek van onze op het christendom gefundeerde cultuur. Pantokrator is een Griekse aanduiding voor God, met de nadruk op zijn almacht en universaliteit. IC XC zijn de Griekse afkortingen van ‘Jezus de Christus’ en het woord NIKA betekent overwinning. Met de rechterhand maakt hij een zegenend gebaar, ook wel het gebaar van de leraar genoemd. De vingers vormen weer het Christusmonogram IC XC. Samengevat vormt dit: ”Met Jezus de Christus zal de liefde overwinnen”.
“Waarom zou je bang zijn? Hij is in u, en met Hem staat u in Zijn kracht. Trek de wapenrusting van God aan om stand te houden.” (Efeziërs 6, vers 11 – 20) “Jezus stelde zich bescheiden op, liet zich beledigen, waste de voeten van zijn discipelen, had oog voor de zwakkeren, riep op tot verdraagzaamheid, verwierp de status quo, was wars van luxe of prestige en koos voor de marteldood. Het was deze Christus voor wie de martelaren in de eerste drie eeuwen van het bestaan van de christelijke kerk bereid waren te sterven. Met de komst van Constantijn maakten de kerkelijke leiders zich een nieuw referentiekader eigen, een wezenlijk andere dan in de eerste jaren van het christendom. De keizer gaf hun macht in de wereld en daarmee verloochenden de bisschoppen een essentieel aspect van hun geloof. Jezus werd door de duivel verleid en wees zijn aanlokkelijk aanbod wereldheerser te worden van de hand, maar zijn navolgers lieten zich door Constantijn voor zijn karretje spannen en zich daarmee hun ziel ontnemen.” Koert ter Veen - Van lammeren naar leeuwen
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 28
De tijd is aangebroken, afmeting 70x85 cm Een variant op een historisch meesterwerk. Is er meer dan de wereld die wij kennen?
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 29
Nadat Johannes gevangen genomen was, kwam Jezus in Galilea, waar hij Gods goede nieuws verkondigde. Dit was wat hij zei: ”De tijd is aangebroken, het Koninkrijk van God is dichtbij: kom tot inkeer en geloof dit goede nieuws.” (Marcus 1 vers 14 en 15) “Wees niet bang voor hen die wel het lichaam maar niet de ziel kunnen doden. Wees liever bang voor hem die in staat is én ziel én lichaam om te laten komen in de hel. Wat kosten twee mussen? Zo goed als niets! Maar er valt er niet één dood neer als jullie Vader het niet wil. Bij jullie zijn zelfs de haren op je hoofd geteld. Wees dus niet bang, jullie zijn meer waard dan een hele zwerm mussen” (Matteüs 10 vers 28 – 30)
Tijd & Plaats / De kat van Schrödinger,
afmeting 80x120 cm
Wat is werkelijkheid? In ons dagelijks leven zitten we vast in een wirwar van verbindingen, verplichtingen en wetten die onze volledige aandacht en tijd opeisen. Maar dan! We kunnen in een fractie van een seconde van rust en vrede terechtkomen in een zee van ongeluk.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 30
Bestaat er een mogelijkheid om hier ooit afstand van te nemen. Zou er meer kunnen zijn dan dat wat wij kunnen waarnemen? De menselijke hersenen zijn waarschijnlijk het meest complexe systeem in het universum. Het is duidelijk dat elk ander levend wezen voortdurend informatie moet verzamelen om op grond daarvan iets te beslissen en zijn gedrag aan te passen. Wat de werkelijkheid ook is, wij hebben er slechts indirect toegang toe. Het is altijd iets - een beeld, een voorstelling, een gedachte - dat wij op grond van onze ideeën en ervaringen construeren. Je zou denken dat je, door vragen aan de wereld te stellen, haar aard dichter zou kunnen benaderen, maar dat blijft problematisch. De sprong van dat wat gezegd kan worden naar de voorstelling die wij ons maken, blijft altijd iets willekeurigs houden.
Verholen, afmeting 40x50 cm Een verbeelding van het begrip tijd. Een stapeling van momenten, de afhankelijkheid, het vastzitten en de optie om uit haar grip te ontkomen.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 31
De vier liefdes, afmeting 60x60 cm In zijn boek De Vier Liefdes, verkent de schrijver C.S. Lewis de aard van de liefde. Hij maakt daarbij onderscheid in liefde geleid door behoefte, zoals de liefde van een kind voor zijn moeder, en gevende liefde, benadrukt in de liefde van God voor de mensheid. Op basis van vier woorden voor liefde in het Oudgrieks verdeelt Lewis het woord 'liefde' in vier categorieën: 1. Philia = vriendschap (linksboven)
2. Storge = genegenheid (rechtsboven)
3. Eros = erotiek en (linksonder)
4. Charis = liefdadigheid (rechtsonder)
Daarnaast is Agapè de goddelijke liefde: de tussenliggende, zegenende en ontvangende handen. En het verbindende kruis.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 32
Het dodenmasker is een kopie, een afgietsel van een dood persoon. Dit werd en wordt gebruikt om de identiteit van een persoon te behouden. Liefde is voor identiteit en communicatie de vormende kracht, zelfs als iemand is overleden. Wilt u meer zien van mijn werk, neem dan eens een kijkje op mijn website: www.heuvelkunst.nl of bezoek mijn expositie in de Gorinchemse galerie “Kunst bij Karel”, in de maanden april, mei en juni 2015. Willem van den Heuvel exposeert ook tijdens de 6e Leerdamse Kunst4-daagse, van donderdag 29 oktober tot en met zondag 1 oktober 2015 in Party Centrum “ Het Dak “ in Leerdam. Kijk voor meer info op www.leerdamsekunstvierdaagse.nl
“ Het geheim van de Middeleeuwen in gouddraad en zijde “
Museum Catharijneconvent presenteert een van de best bewaarde geheimen in de kunstwereld. Want wie weet dat kerkelijke gewaden in de Middeleeuwen tot de meest waardevolle kunstschatten behoren? Deze pronkstukken, gemaakt van materialen als goudbrokaat, fluweel, gouddraad en zijde, waren kostbaarder dan schilderijen, beelden en gouden of zilveren voorwerpen. Alleen de allerrijksten konden het zich veroorloven dergelijke gewaden aan de kerk te schenken. Een vierstel, bestaande uit een koorkap, twee dalmatieken en een kazuifel, was destijds duurder in aanschaf dan een herenhuis.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 33
Op de tentoonstelling Het geheim van de Middeleeuwen in gouddraad en zijde, te zien van 10 april tot en met 16 augustus, toont museum Catharijneconvent in Utrecht de mooiste en zeldzaamste laatmiddeleeuwse liturgische gewaden uit nationale en internationale verzamelingen. Museum Catharijneconvent, lange Nieuwstraat 38 Utrecht. www.catharijneconvent.nl
Expositie aquarellen Johanna (Hans) van Gogh bij “Galerie Laura”
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 34
Naar aanleiding van de 125ste sterfdag van Vincent van Gogh openen wij een geheel nieuwe expositie van aquarellen van Johanna (Hans) van Gogh. Veel kleurige bloemwerken en stillevens van haar zijn te bewonderen. Een in 1927 door Jacobus Burgess geaquarelleerd portret van Anna van Gogh en een door hem in 1940 getekend portret van de toen 13-jarige Johanna van Gogh vormen een prachtig onderdeel van deze expositie. Verrassend is ook een door W.A. van Gogh (grootvader van galeriehoudster) getekend vrouwenportret. Wij hopen van harte u in onze galerie te mogen begroeten. Met vriendelijke groet, Laura & Peter Mol Galerie Laura/Rhenoy
Louis Daguerre maakt in 1838 de eerste foto waarop een mens te zien is De Fransman Louis Daguerre (1787 - 1851) wordt beschouwd als een van de uitvinders van de fotografie. Hij vond het diorama uit en in 1826 maakte hij samen met de Fransman Nicéphore Niépce de eerste succesvolle foto. Daarna nam hij de ontwikkeling van een methode om op snellere wijze foto's te maken ter hand. In 1837 (na de dood van Niépce) vond Daguerre de daguerreotypie uit, een methode waarbij op grote schaal foto's konden worden ontwikkeld. Het procedé waarbij een gepolijste, met kwikdampen geprepareerde plaat werd gebruikt leverde positieve, gespiegelde beelden die niet gereproduceerd konden worden. De beelden waren wel zeer gedetailleerd. Louis Daguerre werd opgenomen in de exclusieve Orde "Pour le Mérite". Hij is een van de 72 Fransen wier namen op de Eiffeltoren gegrift staan.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 35
Boulevard du Temple door Louis Daguerre 1838. Het lijkt of de straat uitgestorven is, maar dat is niet zo. Door de lange belichtingstijd werden bewegende objecten niet of nauwelijks weergegeven, hooguit als een vlek of veeg. De schoenenpoetser ( zie uitvergroting ) heeft lang genoeg in dezelfde houding gestaan om wel afgebeeld te worden.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 36
Expositie “ Keramiek in de tuin “
De keramiek expositie wordt gehouden in een prachtige boomgaard. Exposerende keramisten zijn: Stanny Breeden, Aad en Rijea Brouwershaven, Edith Léon. Heb je zin om mee te doen ? bel met Edith Léon 06-81591680.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 37
“ Een schilderij van Aelita Andre kost 46.000 euro “
Een schilderij van dit meisje kost 46.000 euro Ze wordt vergeleken met Jackson Pollock en haar schilderijen kosten nu al 46.000 euro per stuk. Aelita Andre is een van de meest veelbelovende kunstenaars van deze tijd. Detail: ze is pas acht jaar oud. Haar werk wordt nu tentoon gesteld in de Gagliardi Gallery in Londen.
De kleine Australische had haar eerste tentoonstelling toen ze 22 maanden oud was. Ze vindt schilderen het mooiste wat er is, maar heeft nog meer ambities. ‘Ik wil de natuur redden en door de ruimte reizen en ik wil paleontoloog of wetenschapper worden,’ vertelt ze.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 38
Andre wordt in de kunstwereld geprezen om haar eigenheid, gevoel voor kleur en compositie. The Guardian roemt de levendigheid van haar schilderijen en de prachtige kleuren. Kunstenaar en professor Ruv Nemiro noemt haar de Mozart van de schilderkunst.
Kijk voor meer informatie op :
www.aelitaandre.com
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 39
Museum voor Bijzonder Slechte Kunst in Australië geopend
In een eerdere editie van Kunststof schreven wij al over een Amerikaans museum voor Slechte Kunst. ( MOBA Museum of Bad Art ) In Australië doen ze daar nog een schepje bovenop, en daar heeft men sinds 2004 al een museum voor Bijzonder Slechte Kunst. (MOPBA Museum of Particulary Bad Art ) Je vraag je af aan welke criteria een bijzonder slecht slecht kunstwerk moet voldoen om geëxposeerd te worden ?
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 40
Nou, de criteria zijn eenvoudig. Het kunstwerk moet volledig verstoken zijn van enige technische vaardigheid ( kleur , toon, perspectief en schaduw) Het onderwerp moet ongebruikelijk, slecht of smakeloos zijn. ( bij voorkeur alle drie! ) Er moet sprake zijn van onmiskenbare passie, gedreven door een ongeschoolde de hand. Het eindresultaat moet dat 'speciale' gevoel geven dat zich vormt in je darmen. Hierboven een indruk van de “topstukken” van de collectie. Kijk voor meer info op www.mopba.org
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 41
“ Alice na 150 jaar nog steeds springlevend “
door Sylvia Bosch
Dit jaar is het 150 jaar geleden dat de eerste druk van het bekende en alom geliefde boek ‘Alice in Wonderland’ van Lewis Caroll verscheen. Reden genoeg voor het Victoria & Albert Museum in Londen om de tentoonstelling ‘The Alice Look’ te organiseren. Van 2 mei tot 1 november 2015 toont het museum kledingstukken, foto’s, zeldzame edities en illustraties van Alice in Wonderland. Er wordt veel aandacht besteed aan Alice als inspiratiebron en trendsetter in de mode. Zo zijn er onder meer foto’s van Annie Leibovitz voor de Amerikaanse Vogue te zien, maar ook ontwerpen van Versace en Vivienne Westwood. De invloed van Alice op de muziek wordt getoond met videoclips van Gwen Stefani, Avril Lavigne en Aerosmith.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 42
Ook kunstenaars vinden “Alice” een bron van inspiratie. Amerikaanse fotografe Maggie Taylor verzamelt oude foto’s van mensen en dieren. Die scant zij in. Met behulp van de computer creëert zij hiermee bijzondere Aliceachtige sprookjes zoals deze afbeelding hierboven “Always tea-time ”, en “call the next witness” scene’s uit het verhaal van Alice. Voor meer bijzondere plaatjes van Maggie, kijk op https://vimeo.com/72831294
De bekende fotografe Annie Leibovitz fotografeerde een moderne Alice in een te klein huis. Braziliaans sieraden ontwerper H. Stern maakt prachtige ringen geïnspireerd op het verhaal van Alice.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 43
Opeens verschijnen er wekkers met konijnenoren, en kastjes die lijken te swingen. Tea party’s en recepties in de stijl van de “Mad Hatters Tea Party” zijn razend populair. Natuurlijk heeft Tim Burton’s bijzondere verfilming van het sprookje ook meegeholpen aan de populariteit van Alice.
KUNSTstof ’s eigen fotograaf Ton Swiderski kwam “de mad hatter ” tegen tijdens een tea party en fotografeerde hem voor Kunststof. ( zie de cover van KUNSTstof-magazine 5.2 )
“ De Lelijke Hertogin “
door Sylvia Bosch
De Lelijke Hertogin (ook bekend als de Groteske Oude Vrouw ) is een satirisch portret geschilderd door de Vlaamse kunstenaar Quentin Matsys rond 1513 . Het toont een groteske oude vrouw met gerimpelde huid en verdorde borsten (gedeeltelijk onthuld door haar laag uitgesneden jurk ) Ze draagt de aristocratische gehoornde hoofdtooi uit haar jeugd. In haar rechterhand houdt zij een rode bloem, die een symbool is van engagement, wat aangeeft dat ze probeert om een huwelijkskandidaat te trekken.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 44
De bloem is beschreven als een knop die ' waarschijnlijk nooit zal bloeien '. Dit werk is het bekendste schilderij van Quintin Matsys '.
Van het schilderij werd lang gedacht dat het was afgeleid van een verloren gegane tekening van Leonardo Da Vinci ( 1452-1519), op basis van haar opvallende gelijkenis. Maar tegenwoordig denkt men dat het karikatuur van Leonardo is gebaseerd op het werk van Matsys. Van hem is bekend dat hij tekeningen uitwisselde met Leonardo. Het portret van Matsys hangt in de National Gallery In London.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 45
“ Even kennismaken met Atosa, fotojournaliste ”
door Sylvia Bosch
Omdat Atosa Sanayehziba en haar man Hassan Moghimi christenen zijn moesten hun thuisland Iran verlaten. Het was daar niet langer veilig voor hen. Sinds 2013 wonen zij in Leerdam. In Iran studeerde Atosa voor fotojournaliste. Sinds 2008 was zij actief als journaliste, en heeft zij in Iran diverse fototentoonstellingen gehad met o.a. als thema “gehandicapte sporters”. Hassan is sinds 2000 professioneel wielrenner. Ook was hij actief als atleet en bergbeklimmer. Hij deed ooit mee aan een kampioenschap toeristisch wielrennen. 42000 kilometer fietsen van Iran naar Europese en Aziatische bestemmingen.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 46
Atosa doet dit jaar mee met de 6e Leerdamser Kunst 4-daagse, zij laat foto’s zien van haar thuisland Iran.
“ Mr. Turner “ een film die het bekijken waard is
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
door Sylvia Bosch
Pagina 47
Vorig jaar ging een film in première over het leven en werk van de grootste Engelse kunstschilder van de achttiende eeuw. Joseph Mallord William Turner ( 1775-1851 ) is de man achter de beroemdste landschapschilderijen en zeegezichten van die tijd en de schilderijen die hij maakte van slavenschepen behoren tot zijn bekendste werk.
Nog tijdens zijn leven wordt hij geprezen, maar door enkelen ook bespot. Turner schildert maniakaal – hij laat zo’n twintigduizend werken na – en onderneemt vele reizen, waar hij zich laat inspireren door de lokale landschappen en luchten. Mr. Turner toont de kunstenaar in de herfst van zijn leven tot aan zijn dood.
Visueel gezien is Mr. Turner een prachtige film. In een film over een estheticus die zijn inspiratie uit verre oorden haalt, komt vanzelfsprekend veel wolkenpracht voor en de filmmaker laat zijn personages ronddwalen tussen spiegels en stoffige bundels van licht. Deze kunstenaarsbiografie is mooi, visueel tot in de puntjes in orde, geestig, maar soms ook grimmig en onbestemd verdrietig
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 48
Ondanks zijn bemiddelde positie is Turner een boerse man, die grommend in plaats van pratend door het leven gaat. Hij is gepassioneerd en bevlogen maar kan ook ontiegelijk lomp en kwetsend zijn. De kinderen en kleinkinderen ziet hij alleen wanneer ze om hun maandelijkse toelage komen smeken – om weer met lege handen naar huis te gaan – en tegenover anderen ontkent hij zelfs hun bestaan. Zijn dienstmeid, die letterlijk voor hem kromligt, hoeft geen moment te rekenen op waardering. En als haar gezondheid steeds verder achteruitgaat, is hij nergens te bekennen, sterker nog: hij lijkt het niet eens te merken. Een makkelijke man is hij zeker niet. William Turner is een groot kunstenaar, maar een incapabel medemens. Een schepper van het sublieme in zijn penseelstreken, maar verwoestend voor zijn naasten. De complexe en ondoorgrondelijke figuur van Turner is mooi vertolkt door Timothy Spall. De acteur won op het filmfestival van Cannes de prijs voor beste acteur voor zijn rol. Turner is een vat vol tegenstrijdigheden, met een woelig innerlijk leven. De kunstenaar is verre van een open boek: naar zijn gevoelsleven en beweegredenen blijft het vaak gissen. Mr. Turner is een biografie van een personage dat niet altijd sympathiek is en ook niet open. De filmmaker neemt ook niet per se een standpunt in en blijft weg van elke vorm van gepsychologiseer. De mystiek rondom de kunstschilder, die alleen maar groeit gedurende de speeltijd, is een groot wapenfeit. Het is knap dat er in een film barstensvol dialoog veel onuitgesproken blijft. Mr. Turner is een aanrader voor kunstliefhebbers, helaas is de film niet in elke bioscoop te zien. Kijk op http://www.biosagenda.nl/filmnieuws_mr-turner_28168.html voor een voorstelling in uw buurt. De film is te koop voor 12.99 euro bij Bol.com.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 49
“ Pluk de dag met Rob Reis “
Rob schildert dagelijks. Hij is voor meer positiviteit in het leven. Er is al genoeg aandacht voor ellende vindt Rob.
Hij is geboren in Zaltbommel in 1967. Vrijwilliger bij Kunstkring Het Stroomhuis, voor bardiensten en inrichten van exposities.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 50
Beeldend kunstenaar, natuurliefhebber en hondenman. Gevoelsmens en beelddenker. Schildert intuïtief met helder kleuren en krachtige lijnen. De onderwerpen variëren, maar hebben betrekking op het dagelijks leven van Rob. Vrouwen en 2 honden en 2 katten zijn vaak een geliefd onderwerp. Met een sprankje humor wordt een serieus onderwerp verbeeld. Elk schilderij heeft een boodschap die gevangen wordt met een pakkende titel. Tekenen en schilderen zijn een onderdeel van het bestaan van Rob. Uitingen van emotie, dus essentieel voor een gezond bestaan. Materiaalgebruik: alle technieken, maar aquarel is favoriet. Achtergrond: Tekenaar constructeur /ontwerper in het bedrijfsleven.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 51
Zin in een opkikkertje van Rob ? neem een kunst abonnement. Spreekt het werk van Rob jou aan ? dan is een “Rob Abonnement” misschien iets voor jou. Rob verstuurt zijn unieke aquarellen met de post naar je toe. Je hebt bijvoorbeeld al 5 verschillende “Rob Van De Dag aquarel kunstwerken” voor 75 euro, of 5 “barmails” voor 25 euro inclusief verzending. Allemaal in de typische Rob stijl en dus uniek. Rob’s fanclub groeit gestaagd. Zo hij heeft in korte tijd al 320 “Rob van de dag” kunstwerken verzonden, en al 223 “barmails” Wil je je ook eens laten verrassen ? of wil je iemand anders verrassen ? neem dan contact met Rob. http://kunstwereldwijdnetwerk.nl/profile/RobReis
www.facebook.com/robvddag
[email protected] telefoon: 06-45029311 of 0418-842652
Van oktober tot en met december 2015 exposeert Rob Reis met zijn aquarellen bij Emma woonzorg in Leerdam.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 52
“ Dia de los Muertos “ ( “ De dag van de doden “ )
door Sylvia Bosch
Día de los Muertos is een Mexicaanse feest- en herdenkingsdag. ( Mexicaans Halloween ) Deze traditie vindt elk jaar plaats op 1 en 2 november, dus op Allerheiligen en Allerzielen. In mindere mate wordt de Dag van de Doden ook in de rest van Latijns-Amerika, de Verenigde Staten en de Filipijnen gevierd. De Dag van de Doden komt op buitenstaanders vaak vreemd en luguber over.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 53
Men gelooft dat de zielen van kinderen op 1 november terugkeren naar de aarde, en die van volwassenen op 2 november. Gedurende het hele jaar bereidt men zich voor op het festival, men verzamelt goederen die men aan de doden zal offeren. In de periode rond de dag van de doden maakt men graven van dierbaren schoon en versiert deze met bloemen. Sommige rijkere families bouwen bovendien altaren in hun huis. Men bezoekt de graven van dierbaren en offert er voedsel en drank. Na afloop eet en drinkt men het vaak zelf op, omdat men gelooft dat de zielen van de doden de ziel van het voedsel tot zich hebben genomen.
Sommigen schrijven calaveras, korte gedichten waarin de spot wordt gedreven met grafschriften van vrienden. Sommige kranten publiceren calavera's van beroemdheden, met karikaturen van skeletten. Schedels zijn een veelvoorkomend symbool op deze dag. De Dag van de Doden vindt zijn oorsprong in de tradities van de Meso-Amerikaanse indianenvolkeren.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 54
Voor onder anderen de Azteken, Maya en Purépecha was het gebruikelijk de voorouders en dus de doden te vereren. Sommige kunstenaars putten inspiratie uit dit bizarre ritueel. Gezichten, beschilderd als een dodenmasker zie je ook steeds vaker terug in de kunst. Als schilderij of als kunstfoto.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 55
“ Doodgaan zou verboden moeten worden “
door Riet Rutten
Mijn grote passie is het maken van sieraden. Als het even kan, ga ik graag op zoek naar bijzondere kralen en/of verhalen. Website/blog: http://www.rietrutten.nl
Eind 2014 zag ik bij toeval het bericht dat de Amerikaanse architect Madeline Gins in januari van dat jaar was overleden. Dat bericht bracht me in gedachten terug naar ons verblijf in Japan een paar jaar geleden waar we toen een heel bijzonder appartementencomplex hebben gezien, de zogeheten ‘Reversible Destiny lofts’, ontworpen door Madeline Gins en haar Japanse echtgenoot Shusaku Arakawa. ‘betekent zoiets als omkeerbaar, of beter misschien manipuleerbaar lot.
Buitenkant appartementencomplex “Reversible destiny”
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 56
Dit appartementencomplex bevindt zich in Mitaka, een voorstad van Tokyo, en toevallig lag het op loopafstand van het guesthouse waar we verbleven. We zijn er gaan kijken en hebben uitgebreid foto’s van de buitenkant van het complex gemaakt. Informatie leert dat deze negen appartementen zijn ontworpen om de bewoners op alle mogelijke manieren fysiek en zintuiglijk te prikkelen en uit te dagen, met het doel zo achteruitgang en verval van lichaam en geest te voorkomen en uiteindelijk zelfs de dood op afstand te houden. Vandaar de naam ‘reversible destiny’. De appartementen zouden dan ook vooral voor ouderen bedoeld zijn, maar worden momenteel meest bewoond door jongere mensen die het wel zien zitten een poosje in zo’n ongewone leefomgeving te wonen. Van buiten zien de appartementen er vrolijk gekleurd uit, het geheel doet een beetje denken aan een modern kinderdagverblijf.
Detail buitenkant appartementencomplex “Reversible destiny”
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 57
Binnen zijn we helaas niet geweest, maar op foto’s is te zien dat de ‘uitdagingen’ bestaan uit hellende, gebobbelde betonvloeren, ramen op niet voor de hand liggende hoogten, vrij in de ruimte hangende stopcontacten, en het totaal ontbreken van kasten en deuren. En overal zijn veel felle primaire kleuren gebruikt.
Binnenkant appartementen
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 58
Nu zijn er ook in ons land architecten die experimentele woningen hebben gebouwd die niet in de eerste plaats zijn gericht op het gemak en comfort van de bewoners. Denk bijvoorbeeld aan de bolwoningen (de ‘Bossche Bollen’) van Dries Kreykamp aan de rand van den Bosch en de kubuswoningen van Piet Blom bij Rotterdam.
Bolwoningen
Kubuswoningen
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 59
Bij deze woningen staat het ontwerp voorop en de bewoners moeten zich maar aanpassen. Voor het architectenkoppel Gins en Arakawa staat echter juist de mens centraal en omdat die mens volgens hun theorieën zoveel mogelijk moet worden uitgedaagd, leidt dat tot uitzonderlijke, extravagante ontwerpen voor huizen, gebouwen, zelfs hele steden. Madeline Gins en Shusaku Arakawa
Een paar feiten over dit Amerikaans/Japanse architectenpaar. Arakawa studeerde wiskunde en medicijnen aan de Universiteit van Tokyo en bezocht daar ook de Musashino kunstacademie waar hij surrealistische prenten maakte. Hij kwam naar Amerika in 1961, waar hij de Brooklyn Museum Art School bezocht. Daar ontmoette hij Madeline Gins, van huis uit dichteres en schilderes. Al snel vormden ze een paar, zowel privé als in hun werk. Samen schilderden ze 83 grote multimedia panelen met als thema ‘the mechanism of meaning’ (het mechanisme van de betekenis), een project dat wereldwijd is tentoongesteld en dat de inkomsten leverde die Arakawa en Gins in staat stelden hun latere projecten op het gebied van experimentele architectuur te financieren. Gezamenlijk kwamen ze tot een filosofie die ze ‘reversible destiny’ noemden, letterlijk vertaald als ‘het omkeerbare lot’, ofwel het idee dat je achteruitgang en verval van het menselijk lichaam en zelfs de dood kunt tegenhouden door de directe leefomgeving van de mens op alle manieren zo uitdagend mogelijk te maken. Hoewel ze van huis uit geen van beiden architect waren, ontwierpen Gins en Arakawa op basis van hun theorieën een aantal verschillende projecten, waaronder een experimenteel pretpark, een hotel, een appartementencomplex, een experimenteel huis en zelfs een hele stad.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 60
Niet al hun projecten zijn ook daadwerkelijk gebouwd. Wel gebouwd werden hun Reversible Destiny lofts in Japan, in 2005 (zie boven) en hun meest extravagante ontwerp, het Bioscleave House (2008). Dit huis, ook wel ‘lifespan extending villa’ (levensverlengend huis) genoemd staat in East Hampton, Long Island in de Amerikaanse staat New York. In en op dat huis zijn minstens 40 kleuren verf gebruikt, de vloeren golven als zandduinen en lopen af naar een centrale, verdiepte keuken en ook hier zijn de ramen op de meest onverwachte plaatsen te vinden en ontbreken de deuren. Het huis is te bezichtigen, je kunt er ook één of meer dagen doorbrengen, maar bezoekers moeten vooraf een verklaring tekenen dat ze dit doen op eigen risico en kinderen worden niet toegelaten. Om bezoekers een handje te helpen als ze echt niet meer weten wat onder of boven is, zijn als houvast hier en daar van vloer tot plafond bontgekleurde palen aangebracht.
Bioscleave House, ontwerp en middendeel interieur
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 61
Een ander, eerder project dat tot stand kwam in 1995, is het Yoro-park in Japan, 150 km ten oosten van Osaka, dichtbij de geboorteplaats van Arakawa. Het is een soort experimenteel pretpark, met hellende vlakken, een soort Chinese muur, een vreemdsoortig huis waar de muren het meubilair doorbreken en het dak een landkaart vormt, een labyrint etc.
Yoro-park
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 62
Nadat kort na de opening van het park een tweetal bezoekers een been had gebroken, krijgen bezoekers tegenwoordig het advies om goede wandelschoenen te dragen en worden ze voorzien van een helm. Niet gerealiseerde projecten zijn o.a. een hotel in dezelfde stijl als de Reversible Destiny lofts
Ontwerp hotel en een complete, labyrintachtige, stad. (reversible destiny city)
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 63
Madeline Gins was zelfs van mening dat er ziekenhuizen in hun stijl gebouwd zouden moeten worden, maar eerlijk gezegd denk ik dat de meeste artsen en verpleegkundigen daar niet op zitten te wachten, om van hun patienten maar niet te spreken. Gins en Arakawa hebben over hun reversible-destiny-filosofie meerdere boeken geschreven. Een paar titels: ‘Reversible Destiny: We Have Decided Not To Die’ (Omkeerbaar lot: We hebben besloten niet dood te gaan), ‘Making Dying illegal’ (Doodgaan zou verboden moeten worden). Ook zijn er congressen gehouden met hun ideeën als uitgangspunt, waaraan filosofen, medici en neurologen deelnamen. Mensen in de directe omgeving van het paar hebben zich wel eens afgevraagd of ze nu zelf wérkelijk geloofden in het ultieme idee dat de dood te verslaan zou zijn op grond van de door hen ontworpen architectuur. Meestal worden hun ideeën toch min of meer metaforisch opgevat. Voor Madeline Gins en Arakawa zelf heeft hun filosofie helaas niet gewerkt. Arakawa overleed in 2010 op 73-jarige leeftijd, Madeline Gins werd geveld door kanker en overleed begin vorig jaar.
“ Gespot door Kunststof “
Nellie Looren de jong
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 64
Nellie Looren de jong
Tijdens de Leerdamse Kunstvierdaagse van 2014 heb ik geassisteerd bij een workshop met een grote groep kinderen van 10 en 11 jaar. We hebben koeien beschilderd en ik vond het resultaat erg leuk! Daarom heb ik er zelf ook 1 beschilderd en zie hierboven het resultaat: de rainbowcow. Op 11 april a.s. werk ik samen met Liesbeth Serlie (schilderijen) en Nel Tijssen (keramiek) mee aan “Kom in de kas”. Wij exposeren bij het aardbeienbedrijf van de fam. van Uitert. Het adres is Wordragensestraat 13 A, 5324 JL, Ammerzoden.
Iedereen is van harte uitgenodigd om een kijkje te komen nemen!!!
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 65
“ Afghaanse oorlogstapijten “
door Sylvia Bosch
Al duizenden jaren weven de vrouwen van de nomadische stammen in wat nu Afghanistan is, tapijten met de hand. Het oudste en bekendste tapijt in de wereld is het "Pazyryk" vloerkleed. Het dateert uit de 4e eeuw voor Christus en is te zien in het Museum van St.-Petersburg in Rusland. Deze traditionele stukken volkskunst hebben al heel lang de zelfde traditionele motieven en patronen, met af en toe afbeeldingen afkomstig uit het alledaagse leven van de kunstenaars. Ongeveer 25 jaar geleden kwam daar plotseling verandering in. Na de Sovjet-invasie in Afghanistan in 1979, begonnen tapijtdealers ingrijpende veranderingen te zien in de patronen van Afghaanse tapijten. Bloemmotieven werden vervangen door raketwerpers, vazen werden vliegtuigen.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 66
Na het vertrek van de Sovjets uit Afghanistan, werd een nieuwe heersende macht ingesteld. De strenge islamitische Sharia wet regelt het religieuze, politieke, sociale, binnenlandse én het privé-leven. Deze wet heeft veel Afghaanse vrouwen van hun fundamentele rechten ontdaan. Zij mogen niet meer met mensen praten die geen familie zijn. Alleen buiten lopen, of gaan werken buiten het gezin is verboden.
Vrouwen werden ook gedwongen om zich te onderwerpen aan de regels van Purdah. Dat wil zeggen, afzondering van de vrouwen uit de openbare observatie, door hen te dwingen tot het dragen van top tot teen verbergende kleding. Vrouwen moeten hun huid en hun vrouwelijke vormen bedekken. In huis worden zij door het gebruik van hoge muren, gordijnen en schermen van de buitenwereld afgesloten. Dit beperkt hen in hun ontwikkeling, en het maakt hen onwetend, afhankelijk en onderdanig, en dat is wat Afghaanse mannen willen. Vrouwen weten alleen wat hun vaders, echtgenoten en zonen hen vertellen. Zij hebben geen stem of vrije wil. Voor vrouwen die de fatwa's (regels) breken zijn de gevolgen ernstig. Zij worden afgetuigd, soms met de dood als gevolg.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 67
Deze vrouwen vullen hun dagen met het weven van vloerkleden. De sharia-wetgeving schrijft voor dat het taboe is voor wevers om portretten af te beelden van mensen, en dieren. Om de buitenwereld te laten weten hoe het dagelijks leven is in het door oorlog verscheurde Afghanistan verweven zij hun dagelijkse leven en de oorlog in hun kleden. En zo ontstond de “war rug”oftewel het “oorlogs tapijt”. De vrouwen van Afghanistan laten op deze wijze hun stem horen aan de rest van de wereld.
Deze nieuwe categorie van “oorlog tapijten” heeft geleid tot een ondergrondse beweging in de kunstwereld. Veel verzamelaars zie de tapijten niet alleen als kunst, maar ook als historische documenten. Te midden van stapels bloemrijke en geometrische tapijten in een Afghaanse winkel in Kabul ligt een roze tapijt met een Kalashnikov geweer, omlijst door handgranaten. Een andere tapijt laat vliegtuigen zien die het World Trade Center invliegen compleet met Afghaanse en Amerikaanse vlaggen.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 68
Drie decennia van gevechten en onzekerheid hebben geleid tot een bloeiende 'oorlog tapijt' business voor een internationale klantenkring die vooral uit militairen bestaat. De traditioneel geweven scènes van jagers of dorpsleven hebben plaats gemaakt voor Kalashnikov geweren, gevechtsvliegtuigen en helikopters en zelfs drones.
De oorlogs tapijten mogen dan wel in trek zijn ....... ik denk dat de anonieme weefsters van deze oorlogs tapijten daar zelf niet van mee profiteren. Zij hebben levenslang huisarrest en slijten hun leven achter het weefgetouw, en hebben geen enkel uitzicht op de verbetering van hun positie. Hoe triest is dat ?
Sylvia Bosch.
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 69
““
“ Vrienden en vriendinnen van het Leerdams Kunstenaars Collectief “ Deelnemers aan de Leerdamse Kunst4-daagse 2015 moeten vriend of vriendin zijn of worden van ons collectief. Momenteel verspreiden wij KUNSTstof-magazine aan zo’n 380 adressen en wij hebben een kleine 30 vrienden/vriendinnen. Dit is natuurlijk erg weinig! Daarom vragen wij nogmaals uw financiële steun door vriend(in) te worden van het Leerdams Kunstenaars Collectief, zodat wij onze activiteiten en de Leerdamse Kunst 4-daagse weer kunnen organiseren op een manier die wij ons voor ogen hebben.
Voor tien euro bent u voor een jaar lang al vriend/vriendin. Uw bijdrage kunt u overmaken op: Bankrekeningnummer
: NL82 RABO 0167 1774 00
Ten name van
: St. Leerdams Kunstenaars Collectief
Onder vermelding van
: Vriend/vriendin 2015 LKC
KUNSTstof-magazine 5.3
Kent u mensen die KUNSTstof-magazine ook willen ontvangen op hun PC ? Mail de redactie. Wij willen ons lezerspubliek graag uitbreiden.
Kopij voor de volgende KUNSTstof-magazine s.v.p inleveren voor 1 juni 2015
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 70
Website Leerdams Kunstenaars Collectief
KUNSTstof-magazine is ook te zien op de website www.leerdamskunstenaarscollectief.nl Wellicht kunt u vrienden en/of kennissen hierop attenderen!
Tot het volgende KUNSTstof-magazine, half juni. Hartelijke groeten, Sylvia Bosch, Ton Swiderski en Jan Kuiper
KUNSTstof-magazine
Jaargang 5
Nummer 2
Pagina 71
