KUNSTstof –Magazine
KUNSTstof-magazine Jaargang 3 nummer 5 Uitgave van het Leerdams Kunstenaars Collectief
Van de redactie
Terugblik op een geslaagde 4e Leerdamse Kunst vierdaagse door Sylvia Bosch
Tip van Kunststof
“Muranoglas en Impressies van de Internationale Glaskunstbeurs in Leerdam” door Riet Rutten
“ Kunst om op te zitten “ door Sylvia Bosch
“ Nieuwe gezichten op de Kunstvierdaagse ”
“ Gespot door Kunststof … ” door Sylvia Bosch
“ Ditske’s D-day “ door Ditske de With
“ Kunstvoorwerpen van Marleen Pieterse “
“ De vier karakters ” door Rob Witteveen
“ Aandacht voor modeshow Kunst vierdaagse in kranten . “
“ Kennismaking met Marianne den Hartog ”
“ Hoge bomen “ gedicht door Hestia Peek, fotografie Ton Swiderski
“ Het festival der kleuren ” door Sylvia Bosch
Wordt vriend/vriendin van het Leerdams Kunstenaars Collectief 2014 !
Kopij KUNSTstof-magazine jaargang 4 nummer 1 © 2013 KUNSTstof-magazine Webmaster LKC & fotografie KUNSTstof-magazine Ton Swiderski
Eindredactie
Jan Kuiper
[email protected]
Sylvia Bosch
[email protected]
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 2
van de redactie ... Beste kunstliefhebbers, De Leerdamse Kunst vierdaagse achter de rug, bijna Kerst en binnenkort gaan wij 2014 alweer in. Hierbij ontvangt u dan ook het laatste KUNSTstof-magazine van dit jaar. In dit magazine onder andere een terugblik op de vierdaagse. Daarnaast een oproep om voor 2014 vriend/vriendin te blijven of te worden van het Leerdams Kunstenaars Collectief, zodat wij ook in 2014 een 5e vierdaagse kunnen organiseren. Wij hopen dat u dit jaar heeft genoten van ons magazine en wensen een ieder goede kerstdagen en een voorspoedig 2014 toe.
Wij zijn heel benieuwd naar uw mening van dit KUNSTstof-magazine! Laat het ons vooral weten. Wellicht kent u mensen die ook geïnteresseerd zijn in KUNSTstof-Magazine, zo ja dan verzoeken wij u vriendelijk het door te sturen. Veel leesplezier toegewenst, tot volgend jaar en de hartelijke groeten van Sylvia Bosch & Ton Swiderski en Jan Kuiper. Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 3
“ Terugblik op een geslaagde 4e Leerdamse Kunst vierdaagse ”
door Sylvia Bosch
foto: Mimi van Rossem, Extra Nieuws
Onze grenzeloze bewondering gaat allereerst uit naar Ditske de With. Ik zie haar nog bij ons binnenkomen begin van het jaar met de allereerste creatie. Ze kwam even laten zien hoe het geworden was.....
Zij had haar eerste creatie gemaakt van een door onszelf aangeleverd
oud Nepalees wandkleed en een redding dekens van aluminium. Mijn mond viel open van verbazing. Zoiets moois had ik nog nooit gezien. En ik niet alleen. We wisten het toen al zeker.............. dat wordt iets speciaals die show van modesculpturen.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 4
Gaandeweg begon de show meer gestalte te krijgen, vooral toen andere mensen van het collectief ook kledingstukken mee naar huis namen om er kunstzinnig op los te gaan. Dus het was telkens weer een grote verrassing voor Ditske als iets af was. Het lag voor de hand dat een groot onsamenhangend geheel zou worden. Ze zal zich nog weleens achter de oren gekrabd hebben en gedacht hebben “ Hoe gaan we dit combineren............ ?? ” Daarom vind ik het zo knap dat het eindresultaat zo bijzonder was. Hier en daar zag ik duidelijk de hand van Ditske die met wat aanpassingen bepaalde creaties juist weer duwtje in de rug gaf. Ja... je komt van de modeacademie of niet.................... Wij zijn in ieder geval super trots op Ditske, en verder op iedereen die aan de show meewerkte. Ondanks dat de PR volledig in de “soep” liep mochten we heel veel bezoekers ontvangen. Onze “vaste” journaliste bij het AD zat op Bali. Men stuurde een andere journalist die uitsluitend over de veiling mocht schrijven van de Kringloop, en niet over de modeshow die direct achter de veiling aankwam. “Het Kontakt” had geen fotograaf voor handen die langs kon komen tijdens de show, dus tot een artikel met foto’s van de modeshow kwam het ook niet. En zo liepen meerdere zorgvuldig door mij georkestreerde dingen in de soep. Gelukkig was Mimi van Rossem wel gekomen met haar camera en zo kwamen we dan toch nog op de voorpagina van Extra Nieuws. Ook de column van “Splinter” was geheel gewijd aan de soepel bewegende “levende kunstwerken” in het ”KunstFord”. ( de locatie van de Kunst vierdaagse was een voormalige Ford garage ) Ook de kunstexpositie mocht er zijn. Veel nieuwe exposanten met bijzonder mooi werk. Voor volgend jaar hebben zich al weer verschillende nieuwe exposanten aangemeld. Voor de muzikanten was het “KunstFord” een wat moeilijke locatie. Met name de akoestiek liet te wensen over, en dat was jammer.. Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 5
Benieuwd waar we volgend jaar weer terecht gaan komen voor de 5e Leerdamse Kunst vierdaagse. ?
Show van mode sculpturen nu op DVD. Op onze site www.leerdamsekunstvierdaagse.nl is een videofilm van het eerste gedeelte van de modeshow te zien. Ga naar deze site en klik op Specials en klik daarna op de tekstregel “klik hier voor de video van de modeshow “ De voorstelling begint dan van zelf. Wil je de hele show zien ( ½ uur ), stuur dan een email voor een DVD naar
[email protected] Sylvia Bosch
Een fotocollage van de 4e Leerdamse Kunst vierdaagse
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 6
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 7
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 8
De foto’s van de modeshow gemaakt zijn door Mimi van Rossem (Extra Nieuws)
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 9
De volgende mensen willen wij heel hartelijk bedanken voor hun hulp. Mede dankzij hen werd de 4e Leerdamse Kunst vierdaagse een daverend succes.
Meneer van Zanten, eigenaar van het pand, voor het uitlenen van de locatie.
Pablo de Loor, makelaar, voor de bemiddeling.
Wethouder de Graaff en de Gemeente Leerdam voor hun bijdrage in de organisatiekosten. Dick Admiraal voor jouw altijd weer positieve support.
Gemeente Lingewaal voor het uitlenen van de exposchotten.
Martin Story voor het transporteren en schilderen van de expo panelen.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 10
Hans van Vrouwerf, Aad van Rossem en Arie Alting, bedankt voor jullie hulp tijdens de op- en afbouw.
Dank aan Riet Gijsen, Freek van Es, Jannie van der Vliet, Ria Story, Mieke Leemans en Annelies voor jullie hulp achter de koffietafel.
Dank je wel Ab (Zweije) voor jouw hulp in de koffiehoek en achter de receptietafel.
Dank je wel Hestia Peek voor jouw hulp bij het filmproject
Mimi van Rossem bedankt voor de fotoreportage
Master Makelaars voor het uitlenen van de rode loper en het ter beschikking stellen van een opslag voor de modeshow
Bel Leerdammer b.v. Schoonrewoerd voor de kazen. Jullie kaas was heerlijk !
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 11
Nikky & danseressen van Nikky’s dance, jullie waren geweldig. Bedankt ook moeders van de danseressen die achter de schermen hielpen met verkleden.
Bedankt “SchietNiet”, Gaby Boterkooper, Hestia Peek en Levien Vermeer, “Sister Act”, ” La Troupe”, Muziekwerkplaats “De Doorbraak” en “Mercy and Grace expressions” voor jullie belangeloze bijdrage aan de Kunst vierdaagse.
Sylvia Bosch, Ton Swiderski en Jan Kuiper bedanken hierbij de exposanten voor de bloemen en de envelop met inhoud die zij mochten ontvangen.
Tip van Kunststof
In deze rubriek brengen wij kunst, exposities en/of bijzonderheden onder de aandacht die ons inzien de moeite waard zijn. Wij hebben deze rubriek onderverdeeld in: Exposities in de regio en Uitgelicht. Met andere woorden een tip van ons om deze expositie, tentoonstelling of activiteit te bezoeken.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 12
Exposities in de regio
Trudi Middelkoop exposeert bij Poort van West Textiele vormgeefster Trudi Middelkoop uit Schoonrewoerd, exposeert tot eind december met haar werk in de “Poort van West”.
Na een lang durende zwerftocht langs uiteenlopende creatieve disciplines, houdt zij zich nu bezig met het maken van ‘schilderijen’ en driedimensionale figuren op basis van handwerktechnieken in veel uiteenlopende materialen. De grote variatie aan de mogelijke materialen en technieken vindt Trudi spannend en uitdagend. “Bovendien gaat elke vierkante centimeter van een werk door je handen waardoor je er extra bij betrokken bent” zegt Trudi. Door de arbeidsintensiviteit van het handwerk groeit elk werk slechts langzaam wat meditatief werkt, dat is een leuke bijkomstigheid. Inspiratie voor de onderwerpen van haar werk vindt zij in haar directe omgeving, in mensen, dieren en bloemen. De “Poort van West” is dagelijks geopend. Adres: Burgemeester Meesplein 41 Leerdam-West. De expo is tegenover de Apotheek. * Exposeren bij de Poort van West is een initiatief van het Leerdams Kunstenaars Collectief.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 13
Flip Besemer exposeert in Zorgcentrum “De Poort van West” Van januari tot en met maart 2014 exposeert Flip Besemer bij de Poort van West. De expositie bevindt zich aan de overzijde van de apotheek, en is dagelijks te bezoeken tijdens de openingsuren van het centrum. Besemer is geen onbekende in de regio. Zijn werk was vaker te zien tijdens de Leerdamse Kunst vierdaagse. Flip wordt geïnspireerd door schilders als Helmantel en Schelfhout. Locatie; Poort van West, Meesplein, Leerdam West. Kijk voor meer info op www.flipbesemer.nl
Nico van der Vliet exposeert bij “Huis ter Leede”
Van januari tot en met maart 2014 exposeert gedreven kunstenaar Nico van der Vliet uit Herwijnen bij Woon- en zorgcentrum Huis Ter Leede in Leerdam-Noord De expositie bevindt zich op de begane grond bij de entree. Dagelijks geopend, vrij toegang. Onlangs was Nico’s veelzijdige werk nog te zien tijdens de Leerdamse Kunst vierdaagse. Locatie: Huis Ter Leede, Eiland 1, Leerdam-Noord Meer info staat op de website: www.nicovandervliet.nl Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 14
Corine Raaymakers exposeert bij “Emma” in Leerdam West.
Corine Raaymakers brengt haar kennis en vaardigheden graag over op andere mensen.
Na een geweldige Kunst vierdaagse in Leerdam, valt mij, Corine Raaymakers, nu de eer om te gaan exposeren in Zorginstelling “Emma”. De schilderijen die er van Januari tot eind maart te zien zullen zijn, gaan veelal over de natuur en de dieren. Gebruikte materialen zijn olieverf en voor tekeningen pastelkrijt. Ik maak realistisch werk en besteed daar veel aandacht aan. Dat doe ik ook met mijn cursisten, want Atelier”Wishes” in Gorinchem-Oost is de plek waar ik lessen geef in tekenen en schilderen.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 15
Dat vind ik heel erg leuk om te doen. Gelukkig is er nog steeds plaats voor diegene die ook graag de complete tekenopleiding zouden willen doen. Of lekker willen schilderen met de bedoeling om er wat van te leren en gezellig bezig te zijn. Zelf volg ik ook nog steeds lessen bij Wildlife schilder Dick van Heerde, wiens werk in Nederland maar vooral in Oman veel bekendheid geniet. Dat is een van de 4 leraren bij wie ik mijn kennis heb mogen opbouwen. En dat zal zeker nog niet het laatste zijn. Met die kennis wil ik graag ook mijn leerlingen helpen met het opbouwen van hun kennis en vaardigheden. Maar het belangrijkste is het plezier wat ik met deze creativiteit ervaar, overbrengen op anderen. Hoe leuk is het als je iets moois maakt waar je trots op kunt zijn.
Atelier ‘Wishes” is gevestigd aan de Merwe Donk 44 in Gorinchem- Oost. Voor meer informatie kunt u bellen mij op 06-4133055. Mijn expo bij Emma is te zien van januari tot en met maart 2014. Vrij toegang, dagelijks geopend. Adres: Emma Zorggroep, Raadsliedenstraat 120, 4142 BV Leerdam
Exposanten gezocht voor Bakkerij-Lunchroom
Kerkstraat, Leerdam-Centrum Een druk bezochte locatie. Heb je belangstelling? mail dan naar
[email protected]
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 16
Dubbelexpositie van foto's
Het Rivierengebied en zijn bewoners Nog t/m zondag 15 december Dagelijks geopend van 12.00 tot 16.00 uur m.u.v. maan-, dins- en woensdagen Toegang: gratis, vrij parkeren, horeca-gelegenheid de UIT-spanning geopend
Heleen van Dijken en Ineke Wesselink Heleen en Ineke hebben een jaar lang het gebied van de gemeente Neerijnen langs de Waal fotografisch vastgelegd. Ze laten nu hun werk zien. Tussen Hellouw en Zennewijnen hebben ze maandelijks op diverse plaatsen gefotografeerd. Tijdens deze dubbelexpositie zal ook het zesde kunstwerk uit de serie 'Vereeuwigd Landschap' te zien zijn.
Bert van Mourik
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 17
Bewoners van het Rivierenland Foto-expositie met portretten van bewoners van het Rivierengebied Nog tot en met zondag 15 december
Lies Vogelzang Fotografe Lies Vogelzang uit Geldrop portretteerde vijftig bewoners uit het Rivierengebied. Toen Lies samen met haar 93-jarige moeder een kopje thee aan het drinken was in de kantine, zei ze: "Kijk eens om je heen, wat een kopjes allemaal."
De fotografe raakte geïnspireerd door het gezegde van haar moeder. Met het oog van haar hart keek ze door het oog van haar camera. Zo kwam Lies tot een verzameling van gezichten waar je niet op uitgekeken raakt. Gezichten, getekend door het leven, vol met geschiedenis. Gezichten die zich niet zomaar laten doorgronden. Lies Vogelzang is in 1947 geboren is te Geldermalsen. Nu woont en werkt ze in Geldrop. Fotografie is voor haar de magie om de tijd stil te zetten Nadat ze gestopt was met werken, heeft ze haar oude hobby fotograferen weer opgepakt. Haar grootste uitdaging is de schoonheid van eenvoud vast te leggen. Dat resulteerde onder andere in een ontroerende serie portretten gemaakt van ouderen in een zorgcentrum. Kijk voor meer info en foto’s op haar website: www.liesvogelzang.nl Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 18
Expositie Piet Mulder “De zee is saai”
Vrijdag 10 januari t/m zondag 16 februari 2014 Openingstijden: vrijdag t/m zondag, van 12 tot 16 uur. Maandag t/m donderdag gesloten Toegang en parkeren gratis,horeca-gelegenheid Uit-spanning op genoemde tijden geopend
Het Stroomhuis Neerijnen - centrum voor kunst, cultuur en landschap van het Rivierenland laat deze winter veertig schilderijen zien van de Betuwse schilder Piet Mulder (1919-2001). Nadat in 2011 in Het Stroomhuis een succesvolle expositie werd gehouden van Piet Mulders Betuws werk zijn nu de zeeschilderijen aan de beurt. Daarnaast wordt er een kleine expositie ingericht van aquarellen van Waardenburg en Neerijnen, die na afloop van de tentoonstelling naar de Stichting het Geldersch Landschap en Kastelen gaan. Mulder bracht dertig jaar lang het Betuwse landschap op het doek, tot hij in 1976 een tweede atelier aan de boulevard in Harwich, Engeland kocht. Voor zijn werk bleef dat niet zonder gevolgen. Schilderde hij tot die tijd voornamelijk Betuwse landschappen en portretten van streekgenoten, daar kwamen nu opeens grote, expressieve zeegezichten bij en schilderijen van Engelse havens, badplaatsen en boten.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 19
Vanaf dat moment wisselde hij zijn impressies van de Betuwe af met die van de zee. In Neerijnen worden beide genres getoond. Te zien is hoe Piet Mulder, na zijn kennismaking met Engeland, in Nederland een stuk Waaldijk ontdekte, waar hij steeds terugkwam om te genieten van schepen, kastelen en natuur.
In de Vereniging voor Zeeschilders waarvan Piet Mulder vanaf de jaren zeventig tot zijn dood in 2001 lid was, werd altijd met gemengde gevoelens gereageerd op zijn uitspraak: ‘de zee is saai’. Hoe kon iemand zeeschilder zijn, en geen waardering hebben voor de schoonheid van zijn object? Wat Piet Mulder bedoelde was echter iets anders: de zee alleen is niet boeiend genoeg. De zee heeft prachtige kleuren en steeds weer wisselende oppervlakten, maar wat de zee interessant maakt, zijn de mensen die er op varen, de boten die ze daarvoor bouwen, de havens waar ze elkaar ontmoeten, de vis die ze binnenhalen. Op de 40 schilderijen die nu voor het eerst in Neerijnen worden getoond, is dan ook altijd ‘wat te zien’. Het gaat Piet Mulder in zijn zeeschilderijen steeds weer om de avontuurlijke grens die zich tussen de zee en het land aftekent, en om de spannende ontmoetingen op die grens van de mens en de natuur.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 20
Piet Mulder werd in 1919 in Zeeuws-Vlaanderen geboren als zoon van een douanecommies. In zijn jeugd verhuisde het gezin veel, tot ze uiteindelijk in Amsterdam neerstreken waar Piet Mulder de HBS en de HTS bezocht. Hij wilde al jong schilder worden, maar zijn vader vond dat hij dan beter bouwkunde kon studeren. Dan kon hij met zijn tekenkunst tenminste in zijn onderhoud voorzien. Na de oorlog werkte Piet Mulder 35 jaar op de tekenkamer van de Nederlandse Spoorwegen, terwijl hij er elk vrij moment met zijn schilder en tekenspullen op uit trok. Op de academie Artibus in Utrecht kreeg hij ’s avonds les in schilderstechniek, en zo zou hij zich al snel tot ‘de schilder van het Betuwse landschap’ ontwikkelen, die velen in de streek in hem zagen. Pas na zijn dood in 2001 werd in de Betuwe duidelijk dat hij nog veel meer in zijn mars had. Stroomhuis Neerijnen, Van Pallandtweg 1, 4182 CA Neerijnen.
Uitgelicht
Amsterdam EXPO haalt Titanic: The Artifact Exhibition naar Nederland
Authentieke artefacten uit de Titanic vertellen vanaf 14 november 2013 tot 15 mei 2014 het tragische verhaal van het ‘onzinkbare schip’ en haar passagiers
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 21
Op 15 april 1912 kwam de R.M.S. Titanic in aanvaring met een ijsberg, waarna het grootste stoomschip ter wereld zonk. Vanaf 14 november 2013, ruim honderd jaar na de fatale aanvaring, is in Amsterdam EXPO de indrukwekkende tentoonstelling Titanic: The Artifact Exhibition te zien. Authentieke artefacten, die bij diverse expedities uit het wrak in de diepe wateren van de Noordelijke IJszee werden geborgen, nemen het publiek mee terug in de tijd. Zij vertellen het verhaal van het iconische schip en geven haar passagiers en bemanning een gezicht.
Ruim 25 miljoen mensen bezochten deze indrukwekkende expositie in wereldsteden als Chicago, Los Angeles, Londen en Parijs.
Parfumflessen van een handelaar die zijn waren wilde verkopen in New York, gouden sieraden met diamanten van vrouwen uit de bovenlaag van de bevolking, kleding van emigranten op weg
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 22
naar een nieuw leven, ongeschonden porseleinen servies voorzien van het logo van rederij White Star Line, scheepsonderdelen zoals een patrijspoort en reconstructies van de vertrekken: de expositie geeft de bezoekers inzicht in het leven van de passagiers aan boord en de rederij uit het begin van de twintigste eeuw. In chronologische volgorde komen in Titanic: The Artifact Exhibition de bouw van het schip, het leven aan boord, de fatale ramp, waarbij ruim 1.500 mensen om het leven kwamen, en de expedities naar de bodem van de oceaan aan bod.
Het duurde tot 1985 voordat het wrak van de Titanic gelokaliseerd werd op de bodem van de Atlantische Oceaan. Tijdens acht verschillende expedities - de laatste was in 2010 - werden duizenden artefacten geborgen, waarvan een belangrijk deel in Amsterdam te zien is.
Kijk voor meer info op: www.amsterdamexpo.nl
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 23
“Muranoglas en Impressies van de Internationale Glaskunstbeurs in Leerdam “ Tekst & fotografie: Riet Rutten
Mijn naam is Riet Rutten en ik woon in Deil. Na jaren werkzaam geweest te zijn als freelance vertaalster, ben ik daar nu mee gestopt en heb ik dus tijd voor andere dingen. Mijn grote passie is het maken van sieraden. Als het even kan, ga ik graag op zoek naar bijzondere kralen en/of verhalen. Website/blog: http://www.rietrutten.nl
Muranoglas Dit voorjaar waren mijn man en ik in Venetië en brachten ook een bezoek aan het nabijgelegen eiland Murano. Dat we in Venetië waren had een bijzondere aanleiding: onze lokale Geldermalsense kano club had het plan opgevat om de VogaLonga te varen, een tocht van 32 km door de lagunes en kanalen van Venetië, alleen bestemd voor handbewogen vaartuigen. Op die dag mogen er dus geen motorboten varen. Met vier andere deelnemers hebben wij die tocht mee gevaren , op tweede Pinksterdag, in onze oude trouwe Klepper vouwboot. Zeker bij de start keken we onze ogen uit naar alle vreemde vaartuigen die de uitdaging ook aangingen. Heel apart waren de boten met traditionele staande Venetiaanse roeiers.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 24
De dagen na die tocht waren we gewoon toerist in het mooie, maar wel erg drukke Venetië (je komt er bijna geen echte Italiaan meer tegen) en bezochten we onder andere ook het glaseiland Murano, waar we tijdens onze vaartocht wel doorheen waren gevaren, maar toen zonder tijd om uit te stappen. Ook nu hadden we niet zo heel veel tijd, maar genoeg om even in een glasblazerij te kijken, wat winkels in te lopen en langs de grachtjes te slenteren.
Dat Murano het centrum is geworden van de Venetiaanse glasmakerij heeft een historische reden. Venetië had al van oudsher een reputatie als glasstad, maar in 1291 beval de Venetiaanse republiek de glasmakers om hun glaswerkplaatsen naar het eiland Murano te verhuizen vanwege het brandgevaar voor de toen hoofdzakelijk houten huizen in de stad. De glasmakers van Murano vormden daar al snel een elite van belangrijke burgers, die konden rekenen op allerlei privileges. De glasmaaktradities werden van generatie op generatie voortgezet en tegenwoordig wemelt het zowel in Venetië als in Murano van de winkels met sieraden van glazen kralen, en allerlei bont gekleurde glazen voorwerpen. Niet alles vind ik mooi; glazen gebruiksvoorwerpen zijn vaak kakelbont en toch wel erg op toeristen gericht, en in de winkels van Murano vind je veel nieuw, maar wel erg barok glaswerk, zoals bijvoorbeeld deze kroonluchter. En buiten zagen we dit kunstwerk; glastechnisch vast een hoogstandje, maar mooi?
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 25
Mij interesseerden natuurlijk de glaskralen en daarvan zijn er verschillende soorten. Glaskralen beginnen meestal met een glasstaaf, een koperstaaf (mandrel) om de kraal op te vormen en natuurlijk een brander om de glasstaaf te verhitten. Die vaak veelkleurige glasstaven (murrini) worden in speciale werkplaatsen gemaakt . ‘Lampworking’ is de naam voor deze kralenmaaktechniek. Typerend voor Murano zijn de lampworkkralen waarin goud- of zilverfolie zit verwerkt.
Overigens worden kralen in deze stijl tegenwoordig in grote aantallen geproduceerd in China. Op zich niet zoveel mis mee, al is de kwaliteit vaak minder, als ze maar niet onder valse vlag verkocht worden. Bekend zijn ook de kralen en hangers van ‘millefiori ‘(lett. duizend bloemen) glas. Hiervoor worden glasstaven gerold die uit veel verschillende lagen bestaan. Later worden er letterlijk plakjes van gesneden of laagjes buiten op andere kralen aangebracht.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 26
Ik kocht een kleine selectie kralen in Murano, voor een deel moeten ze nog verwerkt worden tot sieraden.
Impressies van de Internationale Glaskunstbeurs in Leerdam Mijn glasavontuur kreeg een vervolg op de Internationale Glaskunstbeurs in Leerdam, gehouden van 13-15 september jl. Ik houd van glas en als het even kan, bezoek ik graag deze jaarlijkse beurs waar glaskunstenaars uit binnen- en buitenland aan deelnemen. Dit keer was ik er gezellig met mijn dochter. Wat kralen betreft wist ik dat de Duitse Ursula Distler er zou zijn, met haar holle glaskralen die ze maakt volgens een oude Boheemse techniek. Ik kocht al eerder kralen van haar en ook nu kwamen we haar druk bezochte stand al snel tegen en kochten er wat. Ursula maakt trouwens ook glassculpturen, maar dat werk was op deze beurs niet te zien. Kralen vormden natuurlijk maar een heel klein deel van de beurs; ik geef hier een paar van onze andere indrukken.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 27
Direct na binnenkomst werden we getroffen door de objecten van de Tsjechische, maar in de Leerdamse glasblazerij werkzame, glasblazer Ondrej Novotny .
Gewoon heel mooi van vorm en kleur. Indrukwekkend vonden we het werk van Bert Grotjohann. Op de foto drie vrij grote (ongeveer een meter hoge) werken geïnspireerd op Japanse kimono’s; de kleuren zijn in werkelijkheid vele malen mooier dan op de foto. Om echt goed tot hun recht te komen zouden deze objecten in een veel grotere, lichte en lege ruimte moeten staan. Mooi geëxposeerd, in samenwerking met binnenhuisarchitect Bas van Pelt, op een donker podium met veel zwart, was het barokke werk van Barbara Nanning. Misschien niet helemaal onze smaak, al die krullerige gouden bloemen, maar wel heel bijzonder. Een echo uit Murano vormden de ‘erupties’ van Nadjezda Schokker uit Amsterdam.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 28
Ook associaties met Murano wekt het werk van Sabine Lindzen. De schaal op de foto bestaat dan ook uit glasstaven (murrini) die zijn samengesmolten met de gladde schaal zelf. We konden bij deze stand via foto’s heel mooi zien hoe een en ander gemaakt wordt en hoe bij het daadwerkelijke maakproces meerdere mensen betrokken zijn. Want glaskunst is natuurlijk niet alleen kunst, maar ook een technisch veeleisend ambacht. Als laatste noem ik de schijnbaar nonchalant neergevlijde glazen objecten van Marre Geesink (werknaam van Odette Jansen) . De houten of stenen ‘sokkels’ waarop zij haar geblazen glasobjecten neervlijt, zijn al haast kunstwerken op zichzelf.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 29
Dit zijn een paar van onze beursimpressies; andere bezoekers zullen andere favorieten hebben gehad. Ik wil trouwens niet eens beweren dat we alles hebben gezien wat er te zien was op de beurs; op een gegeven moment sloeg de honger toe en zijn mijn dochter en ik lekker gaan lunchen.
Al met al een geslaagde dag op de Leerdamse internationale glaskunstbeurs en als het even kan, ben ik er volgend jaar weer.
Riet Rutten
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 30
“ Kunst om op te zitten ”
door Sylvia Bosch
Nu eens geen kunst voor aan de muur of om aan te trekken, maar om gewoon lekker op te gaan zitten, of om naar te kijken. Misschien heb je nog ergens op de vliering een stoel die je met wat “tender loving care” om kunt toveren naar een art-chair ? Hieronder wat ideeën.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 31
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 32
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 33
“ Nieuwe gezichten op de Kunst vierdaagse ”
Hetty de Jongh
Klei is mijn passie Ik ben opgegroeid in Leerdam en na een aantal omzwervingen neergestreken in Ophemert. Hier heb ik mijn kleipassie gevonden; ik woon op de klei en werk met klei. Alleen de balans tussen alles vinden is soms lastig.
Na al jong kennis gemaakt te hebben met klei, bleef deze als een rode draad door mijn leven lopen. Ik ben werkzaam geweest in de gezondheidszorg, ik heb een eigen bedrijf gehad, en altijd was er daarnaast klei. Ik laat me inspireren door mijn omgeving, het rivierengebied, het jaargetijde en de mensen om mij heen.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 34
Vaak werk ik met de combinatie van keramiek met bladmetalen ook maak ik veelvuldig gebruik van structuren en contrasten. Klei-allerlei in het Betuwse Ophemert is mijn “thuisbasis”, hier creëer ik mijn keramiek, ontmoet ik mensen, geef ik cursus en workshops enz. Naast opdrachten en mijn vrije werk vind ik kontakten met mensen erg belangrijk, tevens probeer ik mijn enthousiasme voor klei over te dragen.
Ik vond het erg leuk om nu voor 4 dagen terug te zijn op een plek waar ik heel wat voetstappen heb liggen. Op mijn website: www.kleiallerlei.nl kunt u meer zien en lezen.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 35
Astrid Boers
Begin 2012 ben ik gaan fotograferen, vooral vergane glorie interesseert mij enorm. Het verval en de verlatenheid vind ik prachtig om in beeld te brengen. Ik wil graag de plekken waar nooit iemand meer komt, laten zien aan andere mensen. Bijvoorbeeld hoe zien deze plekken er uit, hoe is het verval en hoe hebben mensen hier geleefd of gewerkt. Samen met mijn vriend en mede exposant Hans van Vrouwerf reis ik graag door heel WestEuropa om vergane glorie vast te leggen. Tijdens de Leerdamse Kunst vierdaagse van dit jaar liet ik een aantal werken van mijn allereerste serie over vergane glorie zien. De serie heet “Loneliness” en bestaat uit zes werken die eenzaamheid uitbeelden op deze verlaten en vergane plekken. Meer van mijn werk is te bewonderen op http://www.sentinelli.nl. Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 36
Jeanet Knoop-Korevaar Mijn naam is Jeanet Knoop-Korevaar en ik ben in 1961 geboren te Hoornaar. Na de middelbare school heb ik in Delft de Lerarenopleiding gedaan, de vakken tekenen en textiele werkvormen. Sinds een aantal jaren schilder ik elke maandagmorgen bij Ans van Dijk in Asperen. Meestal werk ik met acrylverf en soms met olieverf of houtskool. Ik hou erg van kleuren. Het allerliefst schilder ik bloemen. Die vormen voor mij een nimmer opdrogende inspiratiebron. Ook het schilderen van stillevens met glaswerk en daarop de speling van het licht, kan me erg bekoren. Ik vind het heerlijk om met vormen, kleuren en vlakken het mooie in wat ik zie weer te geven. Jeanet deed dit jaar voor het eerst mee met de Leerdamse Kunst vierdaagse.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 37
Hilly Timmerman, beeldend kunstenaar Geboren
: 25 mei 1945, Pesse
Opleiding
: Academie Minerva, Groningen. Textiele Werkvormen en Handvaardigheid Bloemsierkunst
Loopbaan
:docent Textiele Werkvormen en Handvaardigheid
Vanaf 1988 : Atelier Z –Plus in Leerdam Exposities in binnen en buitenland. Cursussen en workshops o.a. zijdeschilderen, vilten, stof bedrukken, bloemschikken/binden
Over mijn werk: -
Experiment is voor mij een belangrijk uitgangspunt
-
Zijde als beeldend materiaal blijft een boeiende uitdaging
-
Kleur en compositie is voor mij een grote inspiratiebron
In mijn schilderijen en objecten zoek ik naar afwisseling, tegenstelling, sereniteit
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 38
Nikky’s Dance
Een paar danseressen van Nikky’s Dance tijdens het schminken voor de modeshow. ( foto: Ton Swiderski )
De charmante en getalenteerde danseressen onder leiding van Nikky brachten een bijzondere show van modesculpturen tijdens de Kunstvierdaagse. De creaties waren bedacht door kunstenares Ditske de With, zijn op “ kunstzinnige” wijze onder handen genomen door haarzelf én de mensen van het Collectie. Wij zijn heel trots op deze samenwerking met Nikky.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 39
“ Gespot door Kunststof ……. ”
door Sylvia Bosch
“ Street art !”
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 40
“ Ditske’s D-day ”
door Ditske de With
Ontwerpster en kunstenares Ditske de With verteld hoe zij haar show van modesculpturen heeft ervaren.
Zaterdag 2 november 2013, het is zover............... Vroeg wakker, uiteraard. Vandaag gaat het dan eindelijk gebeuren. In alle stilte drink ik mijn koffie. 10 maanden gelden is het nu dat Sylvia en Ton hun idee voorlegde voor de volgende Kunst vierdaagse. Een show van modesculpturen, of ik dat een leuk idee vond. Ja natuurlijk, geweldig idee ! Maanden heeft het door mijn hoofd gespookt. Snuffelen en struinen bij de kringloop en de Karwei. Zoeken naar bruikbaar materiaal. Hoeveel heb ik niet in mijn handen gehad en staan wikken en wegen of het bruikbaar zou zijn en hoe dan wel. Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 41
Er waren bijeenkomsten met mede kunstenaars, of ze kwamen bij mij langs om de ontwerpen te bespreken. Geheimzinnige transacties via de schuur als ik niet thuis was. Mijn huis veranderde in een groot atelier. Groot was dan ook de schrik toen de aannemer maanden vroeger dan ik had verwacht kwam vertellen dat de verbouwing aan mijn bijkeuken kon beginnen.
Nadat de stofwolken ook maar enigszins waren opgetrokken snel het naaimachine afgestoft en weer door. Inmiddels druppelde de creaties binnen, en daar werd ik blij van. Wat was er veel moois gemaakt !
Nikky’s Dance werd benaderd en er volgde een pasavond. Nu word het toch wel serieus zeg. En de tijdslimiet ook. Af en toe was ik best in paniek, dit gaat niet lukken. Maar het enthousiasme bleef, mede door de fijne samenwerking met iedereen. Loopschema’s maken, grime bespreken, interviews met kranten, generale repetitie. Eerst heb je nog weken maar weken worden dagen en dan eindelijk nu de zaterdag van de show. De laatste keer sleep ik een tas naar de auto en ga op weg. Eenmaal aangekomen hoef ik niet veel meer te doen. De afgelopen twee dagen bezig geweest in de kleedkamer, alles hangt op naam en nummer, daar hoef ik niets meer aan te doen. Dus drentel ik wat rond tot ik echt iets kan gaan doen. Af en toe vraagt iemand of ik er klaar voor ben. Ik weet het niet en drentel maar weer verder.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 42
Eindelijk daar zijn de eerste modellen, we gaan beginnen…. Even is er nog lichte paniek. De pruiken zijn wat aan de krappe kant en de modellen hebben heel veel haar. Ze vlechten zich een rotje daarboven. Ook is er een klein logistiek probleempje. De make-up kamer is boven en de kleedkamer beneden aan de andere kant van de ruimte. We rennen rond met modellen die we proberen te verbergen onder een paraplu. Ondertussen wordt het steeds drukker.
En dan zijn we klaar ! (maar 10 minuten te laat) Corinne kondigt aan. Oké, nu ben ik echt in paniek maar daar is geen tijd meer voor.
Nikky moet 6 keer verkleed worden en daar ben ik samen met Corine en Hilda verantwoordelijk voor. Muziek gaat aan en daar gaan we………
En we gaan goed ! We gaan gesmeerd zelfs. Voor ik het weet is de muziek afgelopen. Zweet op mijn rug, knikkende knieën. En 10 kilo lichter. Na een uur en vele, vele complimenten later zit ik weer in de auto. Stilte…. Morgen weer… HEB ER ZIN IN ! Reuze bedankt iedereen voor de mooie creaties, de goede ideeën, inzet en hulp. Ik heb er van genoten! Ditske de With
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 43
“ Kunstvoorwerpen van Marleen Pieterse”
Na een opleiding aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag heb ik 9 jaar gewerkt in het onderwijs als tekendocent. Daarnaast was ik lid van de kunstenaarsvereniging Arti et Industriae. Vanaf 1989 tot 2006 werkte ik als decorateur en vormgever. Eerst bij het Nationale Toneel en toen het schilders- atelier werd opgeheven, als zelfstandig decorschilderatelier. In 2006 ontstond het idee van Het Labyrinth. Een plek,waar ik van alles vind, waar van alles mij vindt. Een nieuwe manier van scheppen en delen. Van wat het getij aanspoelt op de kust van land en stad maak ik artefacten. Botten, plastic doppen, scherven, takken, kapotte lampjes, schelpen...... Ze bewegen met de getijden net als wij. Ontroerend zijn ze, die kleine zeevaarders. Ze zijn oud en nieuw tegelijk. Hun geschiedenis opnieuw verweven reizen ze verder. In schulpjes, woordgevers, aardhorens, wielers, timelords, gedachtenkokers, totems, reliekkisten, draken en wat er zo al meer in een labyrint kan opduiken. Voorwerpen die ons kunnen inspireren en ondersteunen in de wisselende getijden van ons bestaan. Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 44
Schelpen. Sinds de dage raad van de aarde bouwen ze hun huizen van kalk. De zeebodem ligt bezaaid met de resten van hun behuizingen. Met elke vloed strooit de zee ze met losse hand op onze stranden. Sommige zijn jong, maar de meeste zijn oud.(van duizenden tot miljoenen jaren oud). Het is ze niet aan te zien. Werkelijk een verbluffend staaltje bouwtechniek. Daar kunnen wij nog wat van leren. Ik ben er van overtuigd dat de huizen van Atlantis, na hun, in verhouding "korte" verblijf op de zeebodem, er beslist beroerder uitzien.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 45
Bestemming Een hand schildert blauwe vogeltjes op een kom. Een hand stapelt kommen onderin het ruim van een schip. Het schip gaat op weg naar de Nederlanden. Het schip vergaat voor de oostkust van Zuid-Afrika. 2010: Een hand vindt een scherf met een blauw vogeltje. Een blauw vogeltje vliegt in het ruim van een zilveren naar Nederland. Vindt zijn bestemming in deze woordgever. Om het woord te geven aan stemmen, die soms ook lang en ver moeten reizen. Ook al doen ze er waarschijnlijk geen 400 jaar over
*China 16e en 17e Eeuw: export porselein, bekend als kraakporselein, werd in grote getale door het VOC naar Europa gehaald. Ballast en koopwaar tegelijk. Kommen met vogeltjes erop werden “kraaikoppen” genoemd.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 46
Hoge kom met een opstaande, licht geschulpte rand, gedecoreerd in onderglazuur blauw. De binnen- en buitenwand zijn ingedeeld in brede en smalle velden, gevuld met bloemtakken en stipwerk (binnen) en met bloeiende planten, insecten en strikken (buiten). In het plat een vogel op een rots. Afkomstig van het VOC-schip 'Witte Leeuw', dat in 1613 verging. ( Kraaikop van kraakporselein uit de collectie van het Rijksmuseum Amsterdam)
Voor meer artefacten met bijbehorende berichten zie de inspirerende website van Marleen Pieterse. www.het-labyrinth.nl
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 47
“ De Vier Karakters ”
door Rob Witteveen
Carl Nielsen
Aansluitend op mijn vorige bijdrage in de reeks schilderijen die tot klassieke muziek inspireerden, schotel ik u nu ‘De Vier Karakters’ voor. Uiteraard zit hier ook weer een interessant verhaal achter dat ditmaal zelfs teruggaat tot de Griekse oudheid. Eerst maar even duidelijk stellen dat de typering ‘karakters’ inwisselbaar is met ‘temperamenten’. Hippocrates van Kos (ca. 469 vr. Chr. – 370 vr. Chr.) was een Griekse arts, die nu als de grondlegger van de westerse geneeskunde wordt beschouwd. Ziekten en andere onwelgevallige verschijnselen schreef hij niet toe aan bovennatuurlijke krachten maar aan de onbalans tussen de sappen in het menselijke lichaam. Hij onderscheidde er vier: slijm, bloed, gele gal en zwarte gal. De fysieke en psychische toestand (het temperament) werd verklaard uit de dominantie van één der lichaamssappen. Een teveel aan slijm (flegma in oud-Grieks) zou een al te kalm (gelijkmatig, evenwichtig, maar ook onverschillig) temperament tot gevolg hebben.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 48
Een overmaat aan bloed (sanguine) zou leiden tot kritiekloos optimisme en overdreven daadkracht. Een dominantie van het lichaamssap cholè (gele gal) maakt de mens actief, maar ook druk en opvliegend. Voert de zwarte gal (melas cholè) de boventoon, dan wordt de mens ernstig maar ook zwaarmoedig en neerslachtig (zwartgallig zeggen we nog steeds).
Later, in de Romeinse tijd, ontwikkelde de Grieks/Romeinse arts Claudius Galenus de theorie dat de vier lichaamssappen konden worden verbonden met de vier elementen: water (flegma), lucht (sanguine), vuur (cholè) en aarde (melas cholè). Eigenlijk vreemd dat kunstenaars pas aan het einde van de Romantiek (zo rond 1900) geïnspireerd raakten door deze vroegwetenschappelijke theorieën. En dan is het nog maar mondjesmaat dat deze karakters, temperamenten en elementen doordrongen tot de beeldende en muzikale kunsten. Of het in de schilderkunst tot meesterwerken heeft geleid, weet ik niet. Maar in de muziek heeft het gegeven van de vier karakters (temperamenten) in ieder geval tot twee grootse werken geleid. Of dat meesterwerken zijn hangt van de beoordelingscriteria af, maar het zijn in ieder geval wél de werken van heuse meesters. In het geval van ‘De Vier Karakters’ is het muziekstuk dat werd geïnspireerd op schilderijen beroemder dan die schilderkunst of de schilder zelf. Sterker nog: we weten niet eens wie de schilder was en hoe zijn vierluik, waardoor de Deense componist Carl Nielsen (1865-1931) werd geïnspireerd, er uit moet hebben gezien. We kunnen enkel maar op de nogal hilarische beschrijving van de componist afgaan. Het was rond de vorige eeuwwisseling dat Nielsen met zijn vrouw en enkele vrienden in een dorpskroeg in Zeeland (Sjaelland te Denemarken) bier zat te drinken, toen zijn oog viel op een hoogst merkwaardig schilderij dat uit vier delen bestond. Die delen droegen de titels ‘de Cholericus’, ‘de Flegmaticus’, ‘de Melancholicus’ en ‘de Sanguinicus’. Nielsen vond het geschilderde vierluik hoogst komisch omdat de karakters nogal overexpressief, bijna karikaturaal, waren uitgebeeld. Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 49
,,De cholerische man reed te paard. Hij had een lang zwaard in de hand, waarmee hij wild in de lucht zwaaide. De ogen puilden haast uit zijn hoofd, het haar waaide woest om zijn gezicht. Dat gezicht was zó vol woede en duivelse haat, dat ik onwillekeurig in lachen uitbarstte,’’ aldus Nielsen in een toelichting uit 1931 op zijn Tweede Symfonie.
“De andere drie taferelen waren in dezelfde stijl, en mijn vrienden en ik waren hoogst geamuseerd door hun naïviteit en hun overdreven expressies en komische ernst.’’ Je zou denken dat Nielsen het werk niet serieus nam en binnen de kortste keren zou zijn vergeten. Het liep echter anders. Nielsen vervolgde: ,,Maar hoe vreemd gaan de dingen! Ik, die luid en spottend om die afbeeldingen had gelachen, ontdekte dat ik er steeds weer aan moest denken. Op een mooie dag was het mij duidelijk dat die eenvoudige schilderijen een kern van goedheid bevatten en zelfs een muzikale mogelijkheid op de koop toe.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 50
Want ik begon het eerste deel van de symfonie uit te werken, maar ik moest erop letten mijn doel niet voorbij te schieten zodat de luisteraars in lachen zouden uitbarsten. Ik probeerde van de afbeeldingen een ander idee te maken.’’
Ondanks de hilariteit en spot heeft het anonieme schilderij toch diepe indruk op Denemarkens grootste componist gemaakt. Carl Nielsen schreef zijn Tweede Symfonie (Opus 16 uit 1902) traditioneel in vier delen, met elk een titel uit ‘De Vier Karakters’ en in dezelfde volgorde als die van het anonieme vierluik in de kroeg. Het eerste deel is zoals gebruikelijk een allegro (allegro collerico in dit geval) en is heftig, grillig en onstuimig van karakter. Abrupte pauzes, staccato akkoorden, rusteloze modulaties naar andere toonsoorten; het klinkt als een zware storm op zee. Het tweede deel (allegro comodo e flemmatico) klinkt rustig kabbelend in een wiegende driekwartsmaat. In deel drie (andante malincolico) klinkt breed uitgemeten een jammerklacht, die verderop onontkoombaar uitmondt in een hartstochtelijke schreeuw (denk aan ‘De Schreeuw’ van de Noorse schilder Edvard Munch) met aan het eind een berustende diepe zucht. Deel vier (allegro sanguineo) klinkt uiterst opgewekt, maar het orkest struikelt welhaast over roekeloze syncopen en ritmewisselingen. Het deel eindigt in een straffe mars. Net als schilderijen roepen (bij mij althans) bepaalde muziekstukken specifieke sferen en hoogstpersoonlijke gevoelens op, en dat is in het geval van Nielsens Tweede Symfonie wel héél sterk. Toen ik het stuk rond m’n dertigste jaar (in 1980) op plaat kocht en voor het eerst beluisterde, werd ik onherroepelijk herinnerd aan een schoolweekje verblijf op m’n twaalfde (in 1962) op Vlieland. Het cholerische deel 1 deed me denken aan de woelig schuimende Noordzee, het flegmatische deel 2 aan het knusse kerkje en schooltje op Vlieland, het melancholische deel 3 aan de glad spiegelende Waddenzee met Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 51
zandbanken die bij eb droogvielen, en het sanguinische deel 4 aan de drukte van de talloze krijsende vogels rond een dobberende vissersboot. Typisch dat ik die associaties kreeg bij de muziek van een componist uit Denemarken, waar ‘onze’ reeks Waddeneilanden eindigt! Nielsen was geen stugge noorderling maar juist iemand met evenveel temperament als in zijn tweede, derde, vierde en vijfde symfonie (hij schreef er zes) tot uiting komt. Trouwens, ik kan u verzekeren dat een gloedvol temperament bepaald niet alleen maar voorbehouden is aan mensen uit zuidelijke landen. En dat geldt evenzeer voor hun muziek. Nielsens Tweede Symfonie ‘De Vier Karakters’ is wereldberoemd geworden en wordt overal gespeeld. Helaas heeft eenkennig Nederland weinig (op) met Scandinavische componisten; het is vooral Engeland en Amerika waar hun boeiende, originele en heerlijke muziek het meest geliefd is.
Op de hoes van mijn eerste plaat van Nielsen staan ook vier schilderijen met evenveel karaktertekeningen afgebeeld, maar dat zijn niet de door Nielsen beschreven afbeeldingen. Helaas is het vierluik op deze platenhoes ook anoniem. Wel opmerkelijk dat in alle vier schilderijen de zee een prominente rol speelt. Andere ‘Vier Karakters’ schilderijen ken ik niet, dus ook niet van schilders die met naam bekend zijn. Rest mij nog te zeggen dat de Duitse componist Paul Hindemith (1895-1963) zich ook door ‘De Vier Karakters’ liet inspireren, echter niet via schilderijen maar rechtstreeks door de theorieën van Hippocrates. Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 52
Paul Hindemith componeerde in 1940 ‘De Vier Karakters’ voor piano en strijkorkest in de vorm van een thema met vier uitvoerige variaties. Iedere variatie ‘verklankt’ een karakter in de volgorde ‘melancholisch’, ‘sanguinisch’, ‘flegmatisch’ en ‘cholerisch’. Onderling totaal verschillende muziek, maar met een frappante overeenkomst: Hindemith had zijn ‘De Vier Karakters’ als balletmuziek geconcipieerd, maar het is een repertoirestuk voor in de concertzaal geworden. Nielsens Tweede Symfonie was meteen bedoeld voor in de concertzaal, maar diende bij de allereerste uitvoering als… balletmuziek. Dus toch weer schilderij-muziek-ballet, zijnde drie kunstvormen die elkaar inspireren!
Rob Witteveen Leerdam
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 53
“ Aandacht voor Modeshow Kunst vierdaagse in de kranten”
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 54
“ Kennismaking met Marianne den Hartog “
Marianne schildert voor het goede doel. Recentelijk is Marianne den Hartog–Foppen vriendin geworden van ons Collectief. Volgend jaar wil zij graag meedoen met de 5e Leerdamse Kunst vierdaagse. Maar tot het zover is gaat zij eerst exposeren bij Stadspodium GO. Kunststof Magazine heeft Marianne gevraagd iets meer over haar zelf en haar werk te vertellen. “Ik ben een geboren Leerdamse (1958)…opgegroeid in Heukelum ,..daarna getrouwd met Gerrit en na eerst in Asperen en Montfoort gewoond te hebben, nu al weer bijna 20 jaar woonachtig in Leerdam. Tekenen doe ik al van jongs af aan,…met schilderen begon ik op met 15/16 jaar, ..maar steeds met vlagen. Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 55
Tussen mijn 18e en 23e jaar heb ik enkele exposities gehouden (ABN-AMRO Leerdam, waar ik toen werkte, enkele malen in de Heukelumse kerk tijdens de jaarmarkt). Daarna is er heel lang weinig van schilderen gekomen omdat we 4 opgroeiende jongens hadden. Pas toen de jongste naar school ging kwam mijn hobby weer aan de beurt. Ook ben ik toen verschillende schilder/teken cursussen gaan doen, en exposeerde o.a. in de Bibliotheek van Leerdam. Na 12,5 jaar in een drogisterij gewerkt te hebben, ben ik daar nu mee gestopt en is er meer tijd voor schilderen, en ben ik begonnen met Kunstgeschiedenis bij het KLU. Sinds een jaar schilder ik op maandagmorgen met de groep van Ans van Dijk in Asperen. Meestal met acrylverf, soms een stilleven, soms van een foto. Afgelopen jaar heb ik wat Afrikaanse schilderijen gemaakt, sommige in opdracht. Soms trekken we wel eens naar buiten om te gaan schilderen.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 56
Af en toe sta ik met mijn werk op markten/fairs, mede omdat de opbrengst van verkochte schilderijen naar de Leerdamse stichting African Hands gaat, deze houdt zich bezig met hulpverlening aan aidsslachtoffers, en ondersteunt zowel het Oasis project in Pretoria van Mies Bac (echtgenote van dr. Bac, voormalig huisarts in Leerdam) als het “Hands at Work” project in Zuid- Afrika, waar onze oudste zoon Jaap al 6 jaar als vrijwilliger in het bouwteam werkt. (zie voor alle info www.african-hands.nl ) Ik vind het zelf heel prettig dat ik met mijn hobby een goed doel kan steunen.
Ik vind het leuk dat ik bij Stadspodium GO mag exposeren,…een hele mooie locatie, waar ik ook regelmatig naar optredens ga, en inmiddels ook vrijwilligster geworden ben “.
Marianne’s expo bij Stadspodium GO duurt tot eind februari 2014 en is geopend tijdens de openingstijden van GO.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 57
“ Hoge bomen “
gedicht: Hestia Peek, fotografie:Ton Swiderski
Hoge bomen De windvangers woelen Hun stemmen klinken harder Dan de geluiden uit het grasland Ze verklaren dat de nazomer wil komen En wijzen op het eerste bruin in de struiken Ze vertellen mij voorts dat het pasgemaaide gras Zijn laatste versgroene tinten van dit jaargetijde toont Zelfs in de luwte van de dijk voel ik de opkomende kilte Die het verlangen in mij aanwakkert naar de dagen Waarop je kunt varen langs de dunne schotsen Die drijven op de ijzige huid van de rivier
Hestia Peek, 2013
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 58
door Sylvia Bosch
“ Het festival der kleuren “
Op het eerste gezicht ziet het er behoorlijk gewelddadig uit, vrouwen die mannen met stokken slaan. Maar schijn bedriegt. Het ritueel maakt deel uit van het Holi festival dat met name in India en Nepal is ontstaan. Het is een stokoud ritueel dat in het voorjaar wordt gehouden door Hindu's om het voorjaar welkom te heten. Het festival is een eerbetoon aan de liefde én aan de kleuren. De dag voorafgaande aan het festival wordt een voornamelijk gedanst en gezongen. De dag erop zit iedereen elkaar na met kleurstof, waterpistolen en ballonnen gevuld met water. Die dag zijn er geen verschillen in kasten en is iedereen gelijk. Jong en oud. Rijke en armen mannen en vrouwen nemen deel aan dit waterballet. Die dag is iedereen gelijk. Het is een dag om geschillen aan de kant te zetten, vreemdelingen welkom te heten, nieuwe vrienden te maken, en om vooral te lachten met elkaar, en ruzies bij te leggen.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 59
Bands met trommels gaan de stad door. De vriendschappelijke gevechten met kleurpoeder en water vinden met name op straat plaats in de parken en bij de tempels.In de avond als iedereen weer schoon is bezoeken de mensen hun familie voor een gezamenlijke maaltijd met speciale Holi specialiteiten. Het Holi Festival is een nationale feestdag in India.
De kleurstoffen die gebruikt worden hebben de prachtigste kleuren en werden aanvankelijk van bloemen gemaakt. De vraag naar het kleur poeder is in India de laatste jaren enorm toegenomen. Om aan de vraag te kunnen voldoen worden in de goedkope kleurstoffen koper, aluminium en terpentijn gebruikt. Ook worden kleurstoffen verkocht als Holi poeder, die in de kleding- en papier industrie gebruikt worden. Juist deze goedkope (chemische) kleurstoffen worden aangeschaft door de allerarmste mensen in de sloppenwijken van Mumbai met alle gevolgen van dien. Vorig jaar werden ruim 200 mensen, hoofdzakelijk jonge kinderen, opgenomen met vergiftiging verschijnselen. Een jongen van 13 overleed aan vergiftiging. Het festijn is de laatste jaren ook overgewaaid naar andere delen van de wereld. In Noord Amerika en in Europa word het “Het festival van liefde en kleur” ook gevierd, inclusief het gooien met kleurstoffen. Afgelopen jaar was er een Holi Festival in Amsterdam.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 60
Sylvia Bosch.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 61
Wordt vriend/vriendin van het Leerdams Kunstenaars Collectief 2014 !
Echte Vrienden Geen mens kan zonder. Het Leerdams Kunstenaars Collectief ook niet. Wij ontvangen u graag als vriend/vriendin van het collectief Terwijl de cultuursector door zware tijden gaat, leeft kunst en cultuur nog volop in Leerdam en omgeving. Dat is geen vanzelfsprekendheid en daarom is uw bijdrage voor ons erg belangrijk. Voor slechts 10 euro per jaar kunt u vriend(in) worden van ons kunstenaars collectief. Het Leerdams Kunstenaars Collectief is een toonaangevend kunst podium waar veel plaatselijke- en regionale kunstenaars de kans krijgen om eenmaal per jaar te schitteren tijdens de Leerdamse Kunst vierdaagse. Als vriend/vriendin van onze stichting draagt u bij tot de continuering van dit evenement. Wij houden u tevens op de hoogte van onze activiteiten middels ons 2-maandelijks digitale tijdschrift "KUNSTstof-magazine " met daarin artikelen over kunstige zaken in de regio. Wordt nu vriend/vriendin voor 10 euro per jaar. Voor u een overzichtelijk bedrag, voor ons een groot gebaar. U kunt dit doen door uw bijdrage te storten op: Bankrekeningnummer
: NL82 RABO 0167 1774 00
Ten name van
: St. Leerdams Kunstenaars Collectief
Onder vermelding van
: Vriend/vriendin 2014 LKC
Hartelijk bedankt.
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 62
Kopij Kunststof-magazine Jaargang 3 Nummer 5
Indien u ideeën of kopij heeft voor het volgende KUNSTstof-magazine neem dan contact op met Jan Kuiper of Sylvia Bosch.
Kopij moet voor 1 februari 2014 ingeleverd zijn.
KUNSTstof magazine is ook te zien op de website www.leerdamskunstenaarscollectief.nl Wellicht kunt u vrienden en/of kennissen hierop attenderen!
Wij beëindigen dit magazine met een cartoon over de kunstwereld.
Tot het volgende KUNSTstof-magazine, half februari 2014. Hartelijke groeten, Sylvia Bosch, Ton Swiderski en Jan Kuiper
Kunststof-magazine
Jaargang 3
Nummer 5
Pagina 63
