Academiejaar 2006-2007, nummer 2 Januari-februari-maart 2007 Driemaandelijks tijdschrift Afgiftekantoor 1040 Brussel 4
België - Belgique P.B. 1040 Brussel 4 1/4189 P309160
Kringblad van de Polytechnische Kring Vrije Universiteit Brussel Verantwoordelijke uitgever: Shoshana Bulwik, Pleinlaan 2, 1050 Brussel Afzender: Polytechnische Kring vzw, Pleinlaan 2, 1050 Brussel tel.: 02 629 29 56 - fax: 02 629 36 34 e-mail:
[email protected] - website: http://www.pk.be/
Frontaal Postadres: Polytechnische Kring vzw p/a Secretariaat IR Pleinlaan 2 1050 Brussel Tel.: 02 629 29 56 Fax: 02 629 36 34 E-mail:
[email protected] Website: http://www.pk.be/ Redactie: Shoshana Bulwik
[email protected] Eventuele briefwisseling aan de redactie opsturen naar het adres van de PK t.a.v. Shoshana Bulwik, via e-mail of afgeven op het lokaal van de PK.
1
Inhoud Frontaal................................................................................................... 1 Inhoud .................................................................................................... 2 Woordje van de voorzitter .......................................................................... 3 Festival de la chanson ............................................................................... 4 Tussenstand Sporttrofee ............................................................................ 5 Sporttrofee .............................................................................................. 6 Sanders hoekje......................................................................................... 8 Negenproef ............................................................................................ 10 De kraak van de eeuw ............................................................................. 11 St-V ...................................................................................................... 14 PK cantus .............................................................................................. 15 Melkboer ............................................................................................... 16 PK, beste doop! ...................................................................................... 17 Industriedag .......................................................................................... 18 TWi....................................................................................................... 19 Het schachtenalfabet ............................................................................... 20 Galabal der Ingenieurswetenschappen ....................................................... 21 Kerst TD ................................................................................................ 22 Uit de oude doos..................................................................................... 24 IAESTE .................................................................................................. 25 Brief van een studente............................................................................. 29
2
Woordje van de voorzitter Beste studenten, Het eerste semester is spijtig genoeg al gepasseerd en we moeten weer in de boeken vliegen. Hopelijk hebben jullie allen kunnen genieten van de voorbije maanden alvorens weer enkele weken te moeten studeren. We kunnen voor de PK terugkijken op een rijk gevuld semester met diverse activiteiten die elk een succes waren. Zo was de PK doop met 42 schachten een ongenaakbaar succes. Ik wil daarom alle schachten en medewerkers van harte bedanken om er zo een mooie en onvergetelijke dag van te maken! Ook St-V was een geweldig feest met een overvolle camion vol zwarte klakken. Op sportief vlak doet de PK het dit jaar ook uitermate goed. Op dit moment staan we mooi 2de in de tussenstand. Hopelijk is dit een motivatie om in het 2de semester er weer goed tegenaan te gaan en een gooi te doen naar een mooie podiumplaats. Het 2de semester gaan we er meteen goed invliegen. Zo zullen we op donderdag 22 februari 2007 uitpakken met een nooit geziene 40 gratis vaten TD ter ere van het 40 jarig bestaan van de PK. Wij hopen natuurlijk hier zoveel mogelijk PK’ers en sympathisanten samen te krijgen op dit heugelijke feest. Ik zou u ook van harte willen uitnodigen op ons galabal dat zal plaatsvinden op 2 maart. Meer informatie hierover vindt u verder in De Vijs en op de website. Voor de rest wens ik je in dit nieuwe jaar natuurlijk veel succes met je examens, je gezondheid, je vriend of vriendin, maar het meeste van al hoop ik dat je je fantastisch en gelukkig zal voelen in 2007. Ruben Loos Voorzitter Polytechnische Kring 2006-2007
3
Festival de la chanson Vanavond stond een heuglijk moment voor de deur. Het “Vrijzinnig Zangfeest van Vlaanderen” ULB-style, en we deden zelf mee met een liedje. Dat kon niet misgaan. Het zou één van de leukste dagen van het semester worden. De meeste festivalleken, waaronder ook ikzelf op dat moment, zullen dit een lichte overschatting vinden. Het is namelijk ook maar een zangfeest (veel gezaag, gehuil en heel duur bier ...). Maar daar slaan zij de bal serieus mis. Het zangfeest van bij ons is niks in vergelijking met het festival (het wordt dan ook niet georganisseerd door een bende labiele dwazen maar wel door onze franstalige tegenhangers van de CP). We begonnen de avond met de eerste en tegelijkertijd ook generale repetitie van ons liedje. U hoort het goed: drie uur op voorhand de tekst van het liedje insturen geeft geen problemen om die alsnog correct te projecteren. Na drie en een halve pogingen om het liedje gezamelijk af te lezen besloten we dat we klaar waren om die ulb’ers in het zand te laten bijten. We vertrokken dan als een echte east side gang in onze nieuwe assorti-PKtruitjes naar campus Solbosch. Eens aangekomen, binnengelaten, begroet en voorzien van voldoende drank begaven we ons naar de aula waar we zonder berisping op de banken mochtten staan en alvast begonnen oefenen in het “bekertjes smijten” richting podium. Is het ULB-bestuur dan zo anders dan het VUB-bestuur dat men daar wel toelating krijgt om in de aula’s met bier te smijten? Ochja, het feest begon, met wel grappige presentatoren. Veel kringliedjes, nog meer gratis bier, zalige sfeer ... Ook zo’n leuk dingetje op het festival: daar zingt men niet enkel zijn zelf geschreven lied maar ook een bestaand lied uit de codex of de “Fleurs du mâle”. Iets wat ik persoonlijk een zeer goede sfeermaker vind, aangezien die liedjes goed meezingbaar zijn (en iedereen van het VZV maar zagen dat er zo weinig samenzang is tegenwoordig). Zelf ons liedje zingen was ook dikke ambiance (vooral aangezien we op dat moment al wreed beschonken waren). Aan de commentaar te horen achteraf waren we tijdens het spectaculaire optreden niet al te goed meer in staat geweest om duidelijk in de micro te spreken, maar de ULB’ers wisten de geprojecteerde tekst zeker te smaken en samen met het gesupporter van Reusens zijn ontbloot bovenlijf (waar hebben we dat nog allemaal gezien?) was het een grote hit. Hierna nog veel leuke momenten en het ging nog door tot ergens diep in de nacht (activiteiten in aula’s moeten om 24u afsluiten, jaja ...) waar ik mij niet al teveel meer van herinner. Met Belgische Estudiantinse groeten, Laurens
4
Tussenstand Sporttrofee Volley heren
Unihoc dames
Unihoc heren
STUDENTENKRINGEN
Bowling SD
PERS
VRG
PK
WK
WK
SK
MC
1
SK
60
50
31
50
30
35
35
50
2
MESACOSA
40
45
45
35
24
27
50
60
3
PK
50
40
50
45
15
30
45
45
4
ESN
35
35
40
23
27
12
23
ff
5
PERS
45
/
35
27
18
24
20
/
6
WK
31
/
/
31
12
21
31
40
7
LIA
/
/
/
40
35
18
/
35
8
KEPS
/
31
/
0 (diskw.)
21
10
40
/
9
VRG
27
0 (ff)
0 (ff)
20
10
15
27
/
10
DK
/
/
/
47.5
/
8
/
/
12
PPK
23
23
/
/
/
/
/
/
11
LWK
0
27
/
/
/
/
/
/
STUDENTENKRINGEN
Futsal dames
Futsal heren
Volley dames
Veldvoetbal
12UL
TOTAAL
ESN
MIX
PPK
LWK
SPR
Squash
Badminton
1
SK
341
2
MESACOSA
326
3
PK
320
4
ESN
195
5
PERS
169
6
WK
166
7
LIA
128
8
KEPS
102
9
VRG
99
10
DK
55.5
12
PPK
46
11
LWK
27
5
Basketbal
Zwemm.
Sporttrofee Het is zover: na er twee keer in geslaagd te zijn om geen artikel te moeten schrijven voor De Vijs, ben ik er deze keer niet aan ontsnapt. Jullie zullen dus voor de eerste keer kunnen genieten van mijn ongelooflijk schrijftalent (met een brede interpretatie van het woord “talent”). De Sporttrofee begon dit jaar, naar jaarlijkse gewoonte, met de bowling, die in de Sportopolis van Jette plaatsvond. We namen onmiddellijk een slechte start want bij het verzamelen van de spelers van de PK-ploeg bleek dat niet iedereen was komen opdagen. Er moesten dus nog snel vervangers worden opgebeld. Toen we uiteindelijk een voltallig team bijeen hadden gekregen, vertrokken we naar Jette, alwaar we enkele uren later, na afloop van het toernooi, (en tegen vele verwachtingen in) de tweede plaats bleken te hebben veroverd. Enkel Solvay had het beter gedaan (maar zij zijn eigenlijk het vermelden niet waard). We hadden dus onze slechte start al goedgemaakt. Even een kort intermezzo: ik dien te vermelden dat ik vanaf dit moment wekelijks verplichte labo’s had van 13u tot 17u op woensdagnamiddag (en vaak duurden ze zelfs langer dan 17u). Hierdoor kon ik op de toernooien slechts aanwezig zijn tussen 12u en 13u. En na het einde van mijn labo’s was de finale vaak al gedaan (maar ik was meestal wel nog net op tijd voor het gratis drankje). Daarom zal ik dus in de rest van mijn relaas niet veel details kunnen geven over het eigenlijke verloop van de toernooien, aangezien ik er bijna niets van gezien heb. Het tweede toernooi was het volleybaltoernooi voor heren. Het bijeenkrijgen van de ploeg verliep hier al een stuk vlotter dan voor de bowling. Toen ik rond 17u aankwam in de sporthal, kreeg ik te horen dat ons dreamteam op de derde plaats was geëindigd (na Solvay en Mesacosa), waardoor we nog steeds op de tweede plaats stonden in de tussenstand. Het daaropvolgende toernooi, unihoc dames, werd een succes over de hele lijn. Niet alleen slaagde de PK-ploeg erin om voor de eerste en enige keer dit semester, de eerste plaats van het toernooi te veroveren. Maar bovendien eindigde Solvay laatste, waardoor we in de tussenstand op één puntje van de eerste plaats naderden (die nog steeds door de SK bezet was). Twee weken later, werd het unihoctoernooi voor heren gespeeld. Solvay, die de PK op hoge snelheid zag naderen in de tussenstand, zette toen alles op alles en probeerde op een vicieuze manier punten van de PK af te pakken. Omdat ze vele goede hockeyspelers hadden, was Solvay namelijk op het idee gekomen om twee ploegen in te schrijven voor het toernooi. Hun twee ploegen eindigden op de eerste en tweede plaats, waardoor de PK (die op de derde plaats eindigde) minder punten kreeg.
6
Sporttrofee Gelukkig werden, na veel gezaag en geklaag (vooral van Roy), de punten van de tweede plaats toch aan de PK gegeven. We stonden dus nog steeds op de tweede plaats, met 6 punten achterstand op Solvay en 20 punten voorsprong op Mesacosa. Op 6 december vonden twee toernooien plaats, namelijk squash en badminton. Over het verloop van de toernooien kan ik opnieuw weinig zeggen, aangezien ik nog steeds labo’s had. Maar het is alleszins duidelijk dat de PK bij het badmintontoernooi weer goed gepresteerd had, met een mooie tweede plaats als gevolg (helaas weeral achter Solvay). Het resultaat van het squashtoernooi, waarbij sommige spelers van de PK-ploeg nooit zijn komen opdagen, was iets minder, met slechts een 7de plaats. Dit toernooi werd gewonnen door Limburgia. Het voorlaatste toernooi van het semester was het basketbaltoernooi, waar de PK het absoluut goed moest doen om de kloof van 26 punten achterstand op Solvay te dichten. Helaas won Mesacosa (voor de eerste keer dit jaar) het toernooi, gevolgd door de PK, de KEPS en de SK. Als afsluiter van dit semester, vond de zwemmarathon plaats, waaraan dit jaar slechts 5 ploegen deelnamen. Hoewel de WK, die onze baantjes moest tellen, alles probeerde om ons nog voor te steken (lees: ze telden minder baantjes dan we er werkelijk gezwommen hadden), konden we toch nog op de derde plaats eindigen, achter Mesacosa en Solvay. Daardoor verloren we dus op de laatste sportactiviteit van dit semester onze tweede plaats in de tussenstand, ten voordele van Mesacosa. Tot zover dus de boeiende avonturen van de PK in de Sporttrofee. Conclusie : We kunnen nu al met vrij grote zekerheid zeggen dat we dit jaar op het podium zullen eindigen, aangezien er al 125 punten verschil zijn tussen ons en de dichtstbijzijnde achtervolger (ESN). Maar ook een betere plaats dan de derde is nog haalbaar! We hebben uiteindelijk maar 6 puntjes achterstand op Mesacosa en 21 op Solvay. Dus verwacht ik jullie massale aanwezigheid op de toernooien tijdens het tweede semester (om deel te nemen of om te supporteren). Vincent
7
Sanders hoekje Being an artist
8
Sanders hoekje Waarom LWK’ers geen wiskunde kunnen ...
Government cover-ups
9
Sanders hoekje
Negenproef Wanneer je vermenigvuldigingen maakt kan je met de 9-proef heel eenvoudig nagaan of je de som goed gemaakt hebt. Bijvoorbeeld 1982 x 426. Op papier uitgerekend is dat 844332. Maar heb ik het goed gedaan? Je telt in het eerste getal de cijfers bij elkaar op; de negens of 2 cijfers die samen 9 vormen laat je gelijk weg. Dus in dit geval, gauw gezien, is de som 2. De som van het tweede cijfer is: 4+2+6=12. Eén en twee = 3. Twee maal drie is zes. Dan de uitkomst: 8+4+4+3+3+2 =24. Twee en vier is ook zes. Dus het is correct uitgerekend.
10
De kraak van de eeuw Het was koud, het regende. Hij was uitgeput en gefrustreerd. Maar hij zou blijven vechten, hij zou niet datgene opgeven waar hij al jaren voor gewerkt had. Alles, maar dan ook alles, heeft hij opzij gezet voor dat ene doel, dat ene moment, die ultieme glorie. Terwijl hij hierover nadacht gleed hij uit en viel, het was onmogelijk te vermijden dat hij hierdoor niet in de modder terecht kwam. Heel het bos, heel dit verwenste trainingsgebied –waarvan hij inmiddels elk hoekje, elk putje, elke steen, perfect wist liggen – het was allemaal 1 grote hopeloze modderpoel. Daar kwam de instructeur al, daar de voet, en ja, vervolgens een vuist. Meestal was het de rechter. 1 keer heeft hij proberen terug te slaan ... dat bleek een slecht idee te zijn. Nog voor zijn vuist doel trof, lag hij met zijn buik op de grond naar lucht te happen terwijl de slagen bleven komen. Onmiddellijk, en veel te snel naar alle rationele normen, zijn er toen een 5-tal andere mannen opgedoken. Toen hij bewusteloos, als een hoopje ellende, niet meer bewoog hielden ze eindelijk op. Sindsdien weet hij dat de instructeur God is, alwetend en heer en meester. Hij beslist over zijn rusten en lijden, leven en dood. Jaren later ... 9 dagen zwierf hij nu al rond op de campus, 9 dagen lang al at hij uitsluitend konijntjes die op een naburige campus vrolijk ronddartelden. Maar hij was geduldig en had geen haast. Als je je levensdoel wilt bereiken is het immers toegelaten om daar een leven lang over te doen. Zolang zou het gelukkig wel niet meer duren, hij begon een systeem te ontdekken in de krioelende mensenmassa. De drukste momenten van de dag bleken steeds gepaard te gaan met het opkomen en het ondergaan van de zon. Welk vreemd toeval dit was kon hij niet begrijpen, maar hij begreep wél dat dit enorm in zijn voordeel speelde. Zo kon hij op voorhand voorspellen waar en wanneer de mensen zouden zijn, en belangrijker voor zijn opdracht: waar ze niét zouden zijn. Waarom haalt de Auteur nu dag 9 aan? Wat is er zo belangrijk die dag dat het speciale aandacht krijgt? Of is het gewoon toeval? Allemaal vragen die niet door het hoofd van de speciale commando gingen. Mijnheer de Auteur zal eerlijk zijn, het was gewoon toeval, en zo hoefde Hij maar 1 getalletje in te typen, terwijl het toch een behoorlijk groot cijfer is. Welke dag echter wél speciaal was, was dag 10. Dat was de dag dat hij de zijn doel voor het eerst in materiële vorm zag. Terwijl hij al minstens honderden films en duizenden foto’s van zo’n automaat had gezien gedurende zijn training, kon hij maar moeilijk weerstaan aan de imposante verschijning, die vurige rode kleuren, die uitdagende ijsblokjes, die goddelijke sierlijke letters. Bijna had iemand hem daar zien staan, wat het falen van de missie zou betekenen, maar hij wist zich te beheersen en kon nog vlug ontsnappen langs de naburige garage. Hij herinnerde zich zijn training en liep met alle macht naar het uiteinde, naar de muur, naar de vrijheid.
11
De kraak van de eeuw Sneller en sneller en sneller Hij ging Meer en meer en meer Hij liep Harder en harder en harder Hij sprong Barsten en breken en kraken De muur. Vrij en vrij en vrij Hij was. Dit was een vrij geavanceerde vorm van kamikazetechniek, maar de situatie was kritiek en zoals steeds vraagt dat dan om kritieke oplossingen. Gelukkig had hij de dag ervoor een betonmolen gevonden, zodat hij onmiddellijk de muur terug in zijn oorspronkelijke staat kon repareren, niemand zou er ooit iets van merken. Dag 69 Bekomen van de emotie van het zien van zijn doel, besloot hij dat hij op deze dag zijn slag zou slaan. Eerst moest hij berekenen wanneer er het minste volk aanwezig zou zijn. Volgens zijn ingewikkelde curves, grafieken, algoritmes en euclidische delingen –waarmee ik de arme lezer niet wens te belasten- bleek het beste moment tussen 04u en 08u te liggen. Lichtelijk verbaasd door het verassende resultaat deed hij vier 9-proeven voor de zekerheid. Check, dubbel-check, check, check En weg was hij, muistil, sluipend, uiterst geconcentreerd. Het gras was nat van de dauw en het beton was hard vanwege zijn materiaalstructuur. Onderweg kwam hij geen noemenswaardige problemen tegen, behalve die zatte ULB-er die hij even koud moest maken. (Zo gaat immers zijn bloedtoevoer naar de hersenen afnemen en zijn reflexen vertragen, vervolgens gaat zijn geheugen minder goed functioneren en vergeet hij alles wat hij (al dan niet) ziet, mwhahaha). Quicksave. Aangekomen aan het zogenaamde “K”-gebouw kon hij met zijn geheime plannetjes beginnen. Gelukkig had hij van een duister individu een atoombom kunnen kopen, het was een tweedejaars architect, en blijkbaar De kraak van de eeuw waren dat soort wapens vrij te koop in zijn land van origine. Met zijn vingervlugge vingers plaatste hij de bom op de meest strategische plaats mogelijk aan de automaat. Een atoombom was immers wel krachtig, maar zoveel explosief geweld. Hij zette de timer in op enkele seconden en ging toen vlug dekking zoeken achter een muurtje.
12
De kraak van de eeuw “KABLAMO” zei de bom, op zich wel een goed teken. Maar de speciale commando had toch de kracht van de bom onderschat, en de kwaliteit van het muurtje overschat. Samen met het hele gebouw, (en een stukje van de automaat) werd hij in tienduizenden kleine stukjes gescheurd. Load. Als een doorwinterde inspecteur zag hij onmiddellijk wat hij fout had gedaan. Het muurtje bleek gemaakt te zijn door een architect, wat zijn zwakheid meteen verklaarde. Eigenlijk had hij het al veel eerder moeten zien: een muur met kleurtjes? het was zo overduidelijk. Vlug vlug bouwde hij het muurtje dan maar zelf, verschool zich erachter op het gepaste tijdstip, liet de bom ontploffen, en toverde een grote smile op zijn gezicht. Het plannetje had gewerkt! Zijn doel was bereikt! De automaat was verslagen! Hij kon nauwelijks zijn tranen bedwingen, toen hij het bakje, tot boven gevuld met geld, in zijn handen kon omsluiten. Maar! Hij moest geconcentreerd blijven, niemand mocht hier ooit iets van vermoeden, dus hij moest de “K” weer heropbouwen. Gelukkig had hij nog steeds die betonmolen bij, vrolijk maar met aandacht voor detail bouwde hij het hele gedrocht terug op, en vluchtte toen tot achter de horizon met zijn buit, zijn levensdoel, zijn bestaansreden. *** Wat ging er in hem om, wat dreef hem? En vooral: wie was het? Vragen die niet beantwoord zullen worden in deze zin. Misschien in deze? Nee, daarin dus ook niet, afwachten dan maar. Ok, in de volgende zin zal ik, de Grote Mijnheer de Auteur, het bekendmaken. De naam van de grootste schurk van de nog jonge eeuw, het gevaarlijkste criminele meesterbrein, de beruchtste terrorist aller tijden is? Sander
13
St-V De morgen begon vroeg voor diegenen die aan gebouw K moesten zijn, vooral na een geweldige 2-boulonner TD van de nacht ervoor! Ondanks dit feit was het een geweldig eerste zicht op de camion. Hij zag er indrukwekkend uit. Manneke pis was dan ook het neusje van de zalm. Het testen van het vat dat op Manneke pis was aangesloten zou dan ook later op de Zavel volgen. De ochtend op bier beginnen was voor mij wel een uitdaging, de smaak van alcohol was immers nog niet verdwenen van de nacht ervoor. De schachten waren welvertegenwoordigd, wat mij tenzeerste plezierde! Een beetje ambiance brengen was dan ook geen probleem! Toen begon de tocht naar de Zavel ... Onze schachtjes wenden al snel aan het vooruitzicht van de streepjes en werden met de pint enthousiaster. Aangekomen op onze bestemming, werd de sfeer natuurlijk nog uitgelatener. Het weer was wel een beetje een spelbreker, maar door regen en wind lieten we onze pret niet bederven! Dit was zeker te merken aan de schachten die tegen die tijd al een mooi aantal streepjes hadden verkregen en ook een aantal pintjes ophadden. Hierna volgde het veelvuldig testen van Manneke Pis op onschuldige voorbijgangers. De meesten namen het in dankbaarheid op dat er bier regende uit de hemel! Bart liet zich dan ook volledig gaan en heeft vele bezoekjes gebracht aan die kant van de camion ... Na de parade doorheen de stad vertrok de camion terug naar café De Confrater waar de vaten werden uitgeladen en alles opgeruimd. Na een lange, maar prettige dag werden we nog door een warm maal opgewacht in Les Caves du Picotin. En zo kwam er een einde aan een dag die voor mij gerust nog wat langer mocht duren ... Kim
14
PK cantus Laatste PK-cantus voor de examens ... ... en dat moest en zou een goeie worden. Eigenlijk valt er over een slechte cantus veel meer te zeggen dan over een goeie. Alomtegenwoordige uitspraken over een goeie cantus zijn “ ’t Was plezant”, “ ’t Was gezellig”, “Goeie cantus”, enzovoort. Verscheidenheid troef, bij die jongens van de VUB, als ze het over een goeie cantus hebben. Maar wat is een goeie cantus nu eigenlijk? Vooreerst moet er volk zijn. Op ’t laatste moment nog banken bij moeten sleuren, en wanneer de cantus al lang bezig is, nog méér banken moeten gaan zoeken, om uiteindelijk te moeten merken dat de tafels en banken op zijn: dát is volk hebben op een cantus. Check! Daarnaast moet er bier zijn. En dat was er: check! Professionele mensen achter de tapkraan (of dat denkt hij toch graag van zichzelf, immers, een échte barman drinkt geen alcohol!), een fabelachtig snelle en secure afwasser (zonder zo’n altijd ondergewaardeerd iemand kan een cantus niet!), en ... ... schachten om het bier rond te dragen! Het is een schande voor een cantus (en de doopmeester van de organiserende kring) als de kreet “Bier her!” al te vaak weerklinkt. Gelukkig was dat op ónze cantus niet het geval en, vermits er toch wel genoeg schachten waren (alleszins qua kwaliteit!), hebben ze zich ook nog kunnen amuseren en dat is toch ook belangrijk, naast het zorgdragen voor de droge kelen van de meer-boulonners. (U leest het goed: meer-boulonners en niet meer-sterrigen, want ofwel zagen ze, ofwel brengen ze hun eigen drank mee, ofwel betalen ze niet, ... altijd ambras met die mannen!) Eveneens onmisbaar zijn goede liedjes. Een goed liedje kan heel moeilijk eenduidig omschreven worden, maar daarom zijn het ook alleen de zotten die cantor worden. Oops, did I say that out loud? Een actieve bestuurstafel, zo eentje waar mensen met autoriteit en een goede stem zitten; een tafel die orde kan scheppen in de chaos en het sterrige plebs op zijn plaats kan zetten wanneer dat moet! Silentium, ad fundum en check! En ten slotte: een gemotiveerde, er-zin-in-hebbende en altijd foutloos zingende corona, en het feestje (of de cantus) kan niet meer stuk. Goed, OK, toegegeven, sommige zwarteklakkendragers hadden er héél veel zin in (en eentje heeft dat zelfs moeten bekopen met een PK-ad-fundum, maar ik denk eigenlijk niet dat hij dat erg vond), maar beter dat dan het de senior te gemakkelijk maken. Wilt-ie trouwens zelf ook niet. Neen, een échte senior, zoals die van ons, Ruben, die gaat graag een uitdaging aan; die wilt tonen dat hij een volle BSG-zaal de baas kan en die wilt pronken met zijn pluimen! En tonen dat ie absoluut foutloos kan zingen! Ah, een ideale cantus ... Als Ruben nu nog leert zingen ... Tot op de volgende cantus! Sybren
15
Melkboer Een jongen van een jaar of twaalf loopt door de rosse buurt. Hij sleept in zijn linkerhand een platgereden kikker aan een touwtje achter zich aan en in zijn rechterhand een knalrood spaarvarken. Hij stopt bij een van de bars en vraagt aan de bazin: "Ik wil seks hebben met een van jouw meisjes. Ik weet dat ik te jong ben, maar ik heb wel veel geld op zak." De vrouw laat de jongen binnen en vraagt: "Welk meisje wil je?" Waarop de jongen antwoordt: "Ik wil er eentje met een vieze geslachtsziekte." De hoerenmadam geeft het niet graag toe maar die jongen heeft wel veel geld op zak: "Dan moet je Christine hebben." De jongen haast zich naar de kamer van Christine, waar hij met haar seks heeft. Na een halfuurtje gaat de jongen weg. Hij sleept nog steeds de platte kikker aan een touw achter zich aan. De hoerenmadam kan haar nieuwsgierigheid niet bedwingen en vraagt aan de jongen waarom hij precies dat meisje met die vieze ziekte wou. Waarop de jongen zegt: "Kijk, als ik straks thuiskom, ben ik alleen met de babysitster. Ik weet dat ze van kleine jongens houdt, dus zal ze met mij seks willen. Zo krijgt ze van mij een enge ziekte. Als mijn vader vanavond de babysitster naar huis brengt, zal hij op de achterbank van de auto zeker met haar een nummertje maken. Ik ken hem. En als hij daarna thuiskomt, zal hij ook moeder nog eens willen pakken. En morgen zal moeder, zoals gebruikelijk, seks op de keukentafel hebben met de melkboer. En hem moet ik hebben. Die lul die heeft mijn kikker doodgereden ...
16
PK, beste doop! Na vele weken scenario’s uitschrijven, muziek mixen, decorwerken en repetities, kwam die ene dag steeds sneller dichterbij. Doch gedurende deze voorbereidingsperiode, waarin het bestuur mij ongetwijfeld meermaals een wrede dood toegewenst heeft, kon iedereen constateren dat we nog steeds ingenieurs zijn, capabel om met wat hout heuse constructies recht te zetten. Onder ons midden vonden we zelfs heuse kunstenaars, die met een paar penselentrekken zowaar heuse achtergronden lieten verschijnen. Vooral het achtergronddecor was ongelofelijk mooi, iedereen heeft het op St-V nog een keer kunnen bewonderen, en ik denk dat het op het plafond van de ijskelders niet zou misstaan. Kortom, eenmaal er in de parking torens decorstukken verschenen, kon niemand de schoonheid er van weerstaan. Bepaalde ridderhelmen fonkelden in menig bestuurlid’s ogen en werden dan ook gretig gepast. Ook de schachten vergaapten zich aan de creaties van onze geoliede zwarte machine. Toen ik hen tegen de middag van de doop met hun verkleedkleren de tent zag binnen stromen, was mijn vermoeidheid van een nacht zonder slaap op slag over. De originaliteit in veel kostuums waren onmiskenbaar ontsproten aan IRbreinen in spé. Onze teerbeminde ouwe zakken waren als vanouds in hun element, en gesteund door de hun immer trouwe ethanolmoleculen en 40 enthousiaste PK schachten(en dat in ons 40e bestaansjaar!), begonnen ze aan de tocht door Brussel. Het leuke alfabet is te vinden op het TWi forum, of nog veel leuker, test een schacht zijn kennis er bij gelegenheid eens op. (Suggestie van de chef: i, l, n, m, a en in die volgorde!). Eenmaal de schachten in de tent aangekomen waren, begon het publiek zich al buiten voor de tent te verdringen. Ons statement was nog mooi verborgen onder oude plastic gordijnen, doch weldra zou deze boodschap aan het publiek over gemaakt worden. De weinige hoofden waarin deze boodschap enige betekenis had, waren als vanouds bedekt met een zwart hoofddeksel, en voor alle duidelijkheid: ik bedoel hiermee enkel de zwarte hoofddeksels met boulons erop. De doop zelf kon niet beter, de schachten hadden de dag van hun leven, het publiek (met zwarte klakken) konden hun plezier niet op, en drank was er voor hun in overvloed. De schepsels met sterren op hun klak waren dankbaar dat ze dit spektakel mochten bijwonen, en die van MC waren zelfs dankbaar dat ze onze doop mochten opkuisen. En al wie nog genoeg bij zinnen was, moest beamen dat: “The gods envy us”. De schachten konden nadien op de TD hun dorst ook lessen, en na het verkrijgen van hun splinternieuwe klak, barste het feest pas echt los. Dat het bestuur aan het einde van zijn krachten was, werd bewezen door het kuisteam dat een onfortuinlijke schacht die op de wc in slaap gevallen was over het hoofd zag. De hele voorbereiding was een harde periode, maar ik moet zeggen dat de inzet van iedereen PK waardig was. En ik ben ervan overtuigd dat niemand het geven van al dat (spreekwoordelijke) bloed, zweet en tranen zich beklaagd heeft, als hij ziet met welke 40 trotse schachten de grote PK familie dit jaar uitgebreid werd. Roel, doopmeester van de PK
17
Industriedag Elk academiejaar organiseren we een bedrijvendag voor de laatstejaarsstudenten burgerlijk ingenieur, burgerlijk ingenieur-architect en bio-ingenieur. Deze dag is ook wel beter gekend als de Industriedag en is ondertussen toe aan zijn 27e editie. Laten we nog even kort de belangrijkste gegevens overlopen. Deze editie gaat door op woensdag 28 februari 2007, de voormiddag in gebouw K en de namiddag in de ruimte onder aula Q. Tussen sessies en beurs (tijdens de middag met andere woorden) voorzien we een middagmaal voor de laatstejaars en de bedrijfsafgevaardigden. Na afloop van de beurs is er voor alle deelnemers een receptie met als gastspreker David Dehenauw. Alle laatstejaarsstudenten krijgen heel de dag vrij, dus er is geen enkele reden om niet aanwezig te zijn! Het gedetailleerde programma is terug te vinden op onze website. Indien je dit leest en je cv nog niet hebt doorgestuurd, het is nog niet te laat! De inschrijvingen voor de Industriedag lopen nog steeds binnen, op het moment van schrijven (midden december) zijn er 22 bedrijven ingeschreven: AXEN, Alcatel-Lucent, Altran, Arcelor, Atlas Copco, Barco, Bekaert, Borealis, DEME, ExxonMobil, Genzyme, Grontmij, ING, Jan De Nul, KBC, LMS, Logica CMG, Monsanto, Philips, SABIC, Total en Toyota. Hopelijk tot dan! Het Industriedagteam Kim, Bart, Humberto en Roy
18
TWi Met de examens in aantocht is het weer tijd om in de boeken te vliegen. Op de fora van TWi kun je met elkaar problemen over de leerstof bespreken, examenvragen van vorige jaren terugvinden en af en toe wat stoom afblazen. Ook studenten van hogere jaren hangen er rond en die zijn steeds bereid om een blik op alle vragen te werpen. Allen naar TWi! http://twi.vub.ac.be/
19
Het schachtenalfabet a - ahja b - beste doop c-p d - dwaze debiele doopjury e - elf elf elf, zoekt uw fret zelf f - (h)ef eland g - gigi tipsy of geen comentaar h - ge kunt ni alles hebben int leven, een dik wijf en een plek in je bed i - irectie j - joepie! joerie k - gebouw l - loos uw lading in een schachtin m - mmm lekker n - nu nog ni o - slaan we over p-k q - kut met peren r - resonantie s - Solvay go home t - nee koffie (koffie - annan) u - uwe majesteit de doopmeester v - IrBr w - werken voor ons x - excuses Humberto (zie d) y - as z - architectuur Even-kreet: Oneven is te stil, Ze geraken niet van bil, Even neukt ze plat, Maar niet in ‘t juiste gat Even, even Even neukt ze plat Even, even Maar niet in ‘t juiste gat
20
Galabal der Ingenieurswetenschappen
21
Kerst TD Kerst TD 2006 Kroniek van een geslaagde TD 08u: Start van de opbouw. Ondertussen ook een laatste plakronde plegen. Enkele individuen, ook wel BTS genoemd, dachten bij het plakken een hogere frequentie/kwantiteit aan te kunnen dan PK. Mooi niet dus. (Terzijde: wie nu en misschien later in dit artikel denkt ‘stoef stinkt’ slaat de bal mis, de waarheid heeft ook zijn rechten!) 12u: Diego kroont zichzelf als opvolger van Robin en gaat in het resto als kerstman verkleed flyeren. Al twee weken wordt alles en iedereen met flyers bestookt. Er is genoeg gedrukt om de gemiddelde Greenpeaceactivist aan het huilen te brengen. 14u: De brouwer is gearriveerd. Aan het stuur van de vrachtwagen zitten twee bestuurders met een Jupiler in de hand. Levende reclame voor hun werkgever, InBev. 17u: Geen stress. Alles op schema. We vinden zelfs de tijd om nog een cursus kopiëren. 19u: Er komt hulp uit onverwachte hoek. Arne is vanuit het verre Leuven afgereisd om te werken voor ons. 20u: De whisky (J&B) rolt de parking binnen. Er kan al niet veel meer mislopen. 22u: Stress. Met man en macht wordt alles in de parking in gereedheid gebracht. Ondertussen sijpelen de eerste mensen binnen, waaronder enkele kerstmannen. 02u: De schachten aan de vestiaire hebben door dat de bar niet veraf is en feesten er niet minder om. Mocht u een pakketje gevonden hebben in uw vest/pull gelijkaardig aan wat Ruben in het begin van het jaar in zijn living mocht aantreffen: hiervoor onze excuses. 03u: De mannen van de bewaking konden de slaap niet vatten in hun lokaaltje aan de esplanade en achtten ons daarvoor verantwoordelijk. Decibelmetertje in de hand kwam er controle. De muziek ging even uit door de begrenzer, waarop het publiek (1300 personen sterk) begon te roepen, zo luid dat de begrenzer het begaf.
22
Kerst TD 04u: Iemand, die we hier niet bij naam zullen noemen, keek iets te diep in zijn glas en zag daarin zijn sigarettenpeuk weerspiegelen. Vage herinneringen uit zijn studietijd wezen hem op de brandbaarheid van alcohol, waarop hij niets beter wist als preventief te blussen, daarbij ook enkele feestvierders niet te ontzien. Na deze kortstondige sollicitatie van deze persoon naar een post bij de brandweer, kwam hij tot het besef dat nogal wat volk de zaal verliet. Spijtig (maar veiligheid gegarandeerd op een PK-TD)! 05u: Vat nummer 25 wordt aangesloten. 1250 liter bier is gevloeid. Ter vergelijking: dit is ongeveer het gewicht van 18 personen in bier, (jaja, bladvulling moet kunnen in een artikel). Wie bij het horen van deze cijfers al begint te kwijlen, spaar uw kwijl, want volgend semester, 22/2 om precies te zijn, geven wij 40 vaten weg op onze 40-vaten TD. 06u: De laatste zatlap is de deur uit. Het afbreken kan beginnen. 09u: De opkuis zit erop, het blokken kan beginnen, of toch eerst nog wat slapen. 10u: Balans van de Kerst TD: ruim 1300 bezoekers, ruim 1000 liter bier en 1 brandblusser. 16u: Moe maar voldaan nemen we de trein terug naar huis, het immer idyllische Ooigem. Met recht en reden de meest fantastische plaats in het gekende universum genoemd. Dit artikel werd u aangeboden door: Brecht, feestverantwoordelijke van de PK Uw objectieve waarnemer ter plaatse! Volgende afspraak: 22 februari 2007 Waarvoor: 40 gratis vaten TD Vergeet niet alvast uw verplichte les en/of labo op 23 februari te verplaatsen!
23
Uit de oude doos
24
IAESTE Gezien de internationalisering van onze economie kan het voor ingenieursstudenten interessant zijn om een stage in het buitenland te volgen. Deze kans wordt hen op de VUB via IAESTE Brussel aangeboden. De interesse voor een stage in het buitenland stijgt de laatste jaren onder de studenten van de faculteit ingenieurswetenschappen. En gelijk hebben ze, een buitenlandse stage is namelijk een heel leerrijke en verruimende ervaring. Niet alleen de praktische vaardigheden en apparatuurkennis worden bijgeschaafd, ook maken de studenten er kennis met het bedrijfsleven in een ander land met een andere cultuur. IAESTE studenten van over de hele wereld ontmoeten elkaar in het land waar zij een stage volgen. Op die manier verrijken zij ook hun talenkennis en sociale vaardigheden en wordt ook getracht om begrip, verdraagzaamheid en vriendschap mogelijk te maken tussen mensen ongeacht van hun sekse, ras, geloof of overtuiging. Dat een stage met IAESTE niet alleen heel leerrijk is maar dat deze ook heel plezant is blijkt uit de vele positieve reacties van mensen die reeds via IAESTE een stage hebben gevolgd. Enkele reacties: Abderahman Rabhiou - Japan, 2006 Toen IAESTE me het voorstel deed om voor twee maanden naar Japan te gaan twijfelde ik een beetje. Het is toch een ver land met een andere cultuur en taal. Toch besloot ik te vertrekken. De vlucht van twaalf uur in een krappe economystoel werd onmiddellijk goed gemaakt door het goede onthaal van mijn stagebegeleiders. Tijdens de eerste twee weken van mijn verblijf was het nog regenseizoen in Japan. Het was er extreem warm en vochtig, en de regen viel er met bakken uit de lucht. Toch heb ik niet veel van deze barre weersomstandigheden gemerkt dankzij mijn nieuwe vrienden. Ik verbleef in een klein stadje in Japan en was er veruit de enige “vreemdeling”. Ik werd er dus volledig ondergedompeld in de cultuur, taal en sociaal leven. Elk weekend ging ik naar een ander strand aan de Stille oceaan of de Japanse zee. Ik heb er kennis gemaakt met de Japanse dancing festivals waarbij dansende groepen door de straten defileren met mooie muziek en felle kleuren. Ook heb ik de kans om doorheen heel Japan te reizen en de grote steden zoals Osaka, Tokyo, Kyoto en Matsuyama te bezoeken. Aangezien in Japan praktisch alleen studenten Engels kennen was ik wel genoodzaakt mijn “Japanse woordenschat” van wat woorden te voorzien en voorts behielp ik mezelf met gebarentaal. Toch begon ik langzamerhand wat “Japanse” trekjes te vertonen. Weken na mijn terugkeer in België maakte ik nog steeds hoofdbuigingen tijdens gesprekken. Het was echt een onvergetelijke ervaring, een echte aanrader.
25
IAESTE Karen Warnier - Zagreb, Croatia, 2006 Aangezien we in het laatste jaar burgerlijk ingenieur verplicht zijn om een stage te volgen was ik op zoek naar een interessante plaats waar ik veel nieuwe dingen kon leren. Toevallig hoorde ik op een info-avond op de VUB over de werking van IAESTE. Ik wist onmiddellijk dat dit het was wat ik wou: een stage in een bedrijf in het buitenland, mensen van over heel de wereld te ontmoeten en vele nieuwe culturen en gebruiken te leren kennen. Die avond had ik een klein gesprek met mensen die al eerder deze ervaring hadden opgedaan, wat mij nog meer overtuigde: ik kon niet wachten om te vertrekken en het allemaal zelf te beleven. In de lente deelde IAESTE mijn bestemming mee: Kroatië. Dit was niet bepaald mijn eerste keuze. Het beeld dat ik had van Kroatië was een door oorlog vernietigd land, maar dit maakte mijn avontuur des te spannender. In juli verliet ik ons land en vertok voor zes weken naar Kroatië. Mijn onthaal in Zagreb was zeer goed georganiseerd: de lokale IAESTE leden pikten me op aan de luchthaven, brachten me naar mijn logeerplaats, regelden de abonnementen voor het openbaar vervoer en vergezelden me de eerste dag naar mijn werkplaats.
Mijn collega’s op het werk (The Civil Engineering Institute of Croatia) waren zeer hulpvaardig. Blijkbaar is het in Kroatië niet gebruikelijk dat een meisje voor ingenieur studeert. Ze keken daar nogal raar op toen ik de eerste dag in het laboratorium aan kwam. Maar na een aantal dagen beschouwden ze me al als een volwaardige collega. Op het werk voerde ik verschillende destructieve en niet destructieve testen op allerhande materialen. Ik kon zoveel vragen stellen als ik wou en altijd was er wel iemand bereid om me de nodige informatie te geven. Een aantal keren heb ik mijn collega’s vergezeld tijdens het werk “in het veld”. Het was zeer interessant om de inspectie van pijpleidingen, hydro power plants, bedrijfsbezoeken ... mee te maken. ik heb er een goede indruk opgedaan over het werk van ingenieurs: door vieze pijpleidingen kruipen, metingen op hoge bruggen uitvoeren, ingenieurs uit andere bedrijven ontmoeten, ... Ik heb er dingen geleerd die nooit op een universiteit kunnen worden bijgebracht.
26
IAESTE Maar deze stage was niet alleen werken. Al mijn vrije tijd spendeerde ik met andere stagairs van over de hele wereld die op dezelfde campus als ik verbleven. Samen verkenden we het centrum van Zagreb, we organiseerden barbeques bij het meer, speelden volleybal, aten vele lekkere Kroatische ijsjes, en kookten samen tijdens onze “internationale avond”. Ik heb er vele weekenden aan de Kroatische stranden vertoefd en reisde met de andere studenten door een groot deel van Kroatië. Ook werden internationale weekenden in de buurlanden georganiseerd. Zo heb ik een driedaagse uitstap naar Boedapest gemaakt, waar ik nog meer IAESTE stagairs van Polen, Hongarije, Oostenrijk, Slovakije ... ontmoette. Door zoveel tijd met de andere stagairs te besteden leer je elkaar zeer goed kennen en vele van hen warden goede vrienden met wie ik nog steeds contact houdt. Ik zal deze zomer nooit vergeten omdat ik zoveel nieuwe dingen bijgeleerd heb. Ik heb er geleerd om in een professionele omgeving te werken, heb vele nieuwe mensen uit verschillende landen en uit verschillende culturen ontmoet. Ik heb een mooi land ontdekt met warme en vriendelijke mensen en heb er mijn Engels veel kunnen oefenen (aangezien mijn pogingen om Kroatisch te spreken niet zo succesvol waren.). Aan diegenen die nog twijfelen om een buitenlandse stage aan te vangen kan ik enkel de raad geven: “Doe het en geniet ervan!”
Sarah Weemaels - Athene, Griekenland, 2006 Dankzij IAESTE heb ik tijdens de zomermaanden van 2006 gedurende zes weken een stage gevolgd in de Kamari Plant van de Titan Cement Company in Viotias, vlakbij Athene in Griekenland. Ik verbleef daar samen met een tachtigtal studenten uit 25 verschillende landen in de gebouwen waar de pers verbleef gedurende de Olympische Spelen in Athene van 2004. Het was een heel unieke ervaring om met zoveel mensen en culturen kennis te maken. Samen trokken we er elk weekend op uit; we gingen dan met de boot naar een eiland of verkenden het nachtleven van Athene. Er heerste een heel goede sfeer onder de studenten wat zich uitte in vele avondfeestjes waar we kennis maakten met elkaars cultuur. Deze zomerstage was uiteraard niet alleen een aangename maar ook een zeer leerrijke ervaring. Aangezien er geen andere Nederlandstalige studenten waren, was ik verplicht om heel de tijd in het Engels te praten wat na een aantal weken al resulteerde in Engelstalige dromen. 27
IAESTE Ook heb ik er heel wat Grieks bijgeleerd; op het einde van mijn verblijf sprak ik zelfs Grieks met de taxi chauffeur en de winkelbedienden. Mijn job in de Titan Cement Company was ook heel interessant. Ik heb daar in het chemisch en mechanisch laboratorium gewerkt. Via een aantal chemische en mechanische proeven moest ik kwaliteitscontroles uitvoeren op het geproduceerde cement. Verder heb ik ook in een controlekamer gewerkt, waar ik een robot bestuurde die fysische en chemische analyses uitvoerde op het cement.
Door deze job uit te voeren heb ik veel bijgeleerd over cement en de productie ervan. Vooraleer ik aan deze stage begon was ik ietwat onzeker of ik weldoende ervaring had om deze stage aan te vangen. Maar algauw bleek dat de op de unief vergaarde kennis ruim voldoende was om deze stage aan te vangen. Dankzij deze stage heb ik heel wat ervaring gekregen in het nauwkeurig uitvoeren van chemische analyses. Van gewoon veel doen en veel proberen leer je erg veel. Ik heb wat betreft "apparatuurkennis" heel wat bijgeleerd maar waar ik nog het meest van bijgeleerd heb is het omgaan met mensen. De Griekse mentaliteit en werksfeer zijn heel anders dan in België, maar ik ben er heel goed ontvangen. De sfeer is er veel gemoedelijker en alles gebeurt er veel langzamer onder het motto “wat vandaag niet kan, kan morgen wel” en ook de koffiepauzes zijn er heilig. Al met al kan ik niet anders zeggen dat mijn stage bijzonder goed geslaagd is en zeker voor herhaling vatbaar.
28
Brief van een studente Liefste mama en papa, Ik zit nu zo'n drie maanden aan de universiteit, en ik weet dat ik te weinig contact heb gehouden. Daarom wil ik jullie nu alles vertellen wat me ondertussen overkomen is. Zorg er, voor jullie verder lezen, best voor dat jullie even niet gestoord worden. Eigenlijk gaat alles prima. Alleen heb ik enkele weken geleden een hersenschudding opgelopen op een feestje, maar dat kwam gewoon door die verkeerde pillen die die jongen me gegeven had, maar daar herinner ik me allemaal niet meer zoveel van, en mijn kleren heb ik bijna allemaal weer teruggevonden, dus maak je geen zorgen. Gelukkig hoefde ik niet naar het ziekenhuis en heb ik nu nog maar een paar keer per dag hoofdpijn. Ik had eerst last van het lawaai in het studentenhuis, maar nu logeer ik bij een lieve jongen die in het benzinestation om de hoek werkt. Hij is echt een schat en we willen gaan trouwen. Een datum is er nog niet, maar ik wil niet te lang wachten anders zie je te veel dat ik zwanger ben. Ja, mama en papa, ik krijg een kindje, en het gaat prima. Ik voel me wel soms wat moe, waarschijnlijk door de medicamenten die ik moet nemen. Die zijn tegen een infectie die ik dom genoeg van Abdul, mijn vriend, heb overgenomen, maar dat is niet zijn schuld, ik had beter moeten uitkijken. Jullie zullen Abdul vast geweldig vinden. Hij heeft geen opleiding gehad maar hij is heel ambitieus en hoopt binnenkort zijn eigen bezinestation te openen, als we tenminste dat geld kunnen lenen op mijn naam. Dat is toch stom he, alleen maar omdat hij geen nederlander is en eens een keertje in de gevangenis heeft gezeten komt hij niet voor een lening in aanmerking. Volgens mij is dat toch discriminatie. Hij is ook geinteresseerd in politiek en is lid van drie Marokkaanse organisaties, maar daar weet ik niet zoveel van, want ik moet altijd even weg wanneer ze bij elkaar komen. Eergisteren ben ik hem gaan ophalen van het politiebureau, en het was geweldig hoe hij met zijn argumenten drie agenten tegelijk stil kreeg. Hij is heel trots op mij, en hij zegt dat ik met mijn hoofddoekje (ja, dat moet nu eenmaal) veel knapper ben dan de andere vrouwen die hij heeft gehad.
29
Brief van een studente Zo, nu jullie weten wat er allemaal had kunnen gebeuren wil ik nog even kwijt dat ik geen pillen, hersenschudding, vriendje, baby of ziekte heb. Ik heb wel een 4 voor sociologie en een 5 voor geschiedenis en filosofie, en ik wilde jullie gewoon duidelijk maken dat dat geen ramp is. Veel kussen, jullie dochter
30
INNOVATION DAYS 20 en 21 maar t 2007
Jij geeft vorm aan onze toekomstige technologie Bij Philips raken we het dagelijks leven van anderen. We ontwikkelen geavanceerde technologie om oplossingen voor Lifestyle en Healthcare aan te bieden die Sense en Simplicity in het leven van mensen brengen. Als Burgerlijk Ingenieur bij Philips verras je de markt met innovatieve producten en ga je meteen aan de slag met de meest geavanceerde technologie. Reden genoeg om je creativiteit te tonen tijdens onze Innovation Days op 20 en 21 maart 2007. En wie weet zit je meteen goed voor een boeiende toekomst. Inschrijven kan vóór 3 maart 2007. Meer info? Surf snel naar www.philips.be/innovationdays
