Academiejaar 2012-2013, nummer 2 September-December 2012
België - Belgique P.B. 1040 Brussel 4 1/4189
Driemaandelijks tijdschrift Afgiftekantoor 1040 Brussel 4
P309160
Kringblad van de Polytechnische Kring Vrije Universiteit Brussel Verantwoordelijke uitgever: Aline Chenu, Pleinlaan 2, 1050 Brussel Afzender: Polytechnische Kring vzw, Pleinlaan 2, 1050 Brussel tel.: 02 629 29 e-mail:
[email protected] - website: http://www.pk.be/
1
Inhoud Inhoud ................................................................................................................................... 2 Voorwoord ............................................................................................................................. 3 Waar is Sander zijn lint? - The sequal! .................................................................................. 4 De inval….............................................................................................................................. 6 Nieuw stamcafé, nieuw liedje ................................................................................................ 7 Retro Night ............................................................................................................................ 8 2 boulons TD ......................................................................................................................... 9 Baptême CP .........................................................................................................................11 Descente CP ........................................................................................................................12 De 3 toga’s op CP weekend .................................................................................................13 Rallye Café...........................................................................................................................15 Jenever voetbal ....................................................................................................................16 PK ft. Brussels Marathon ......................................................................................................17 Acceuil CP............................................................................................................................18 Spel zonder grenzen 2012! ..................................................................................................19 Schachtenkoning ..................................................................................................................20 PK weekend! ........................................................................................................................21 Manneke PK 19/09/2012 ......................................................................................................26 Interessant weetje! ...............................................................................................................27 In memoriam Serge Lenoir (Ukkel, 12/5/1962 – 12/5/2012) ..................................................28 Wist je dat? ..........................................................................................................................32
2
Voorwoord Beste commilitones en schachten, We zijn ondertussen al voorbij de helft van het eerste semester en de examens zijn al in zicht. De weken zijn jammer genoeg voorbijgevlogen. Hopelijk hebben jullie er even veel van genoten als mij. Het waren enkele onvergetelijke weken die me de rest van mijn leven zullen bijblijven! We kunnen als bestuur al meedelen dat we dit jaar 47 SUPERGEMOTIVEERDE, ENTHOUSIASTE en AWESOME schachten hebben gedoopt. Enkele schachten zullen ook al hun ervaringen van de eerste weken meedelen in enkele mooie artikels. Opvolging verzekerd voor het nieuwe PK-bestuur! Aan iedereen dat het organiseren van deze doop mogelijk heeft gemaakt: BEDANKT! Zonder jullie hadden we zo een geweldige doop niet kunnen verwezenlijken! Er zullen dankzij jullie nog veel mensen terugdenken aan de pissende Theodore Verhaegen, de 5,5 ton bietenpulp (met een geschat verwerkt gewicht van 7 ton voor de clash), de ZWARTE clash, het geweldige PK-logo in het midden van de zaal en uiteraard de beste doop-TD! Naar jaarlijkse traditie gaat PK ook dit jaar weer op skireis. Dit jaar wordt deze terug georganiseerd door PK en GK. Dit jaar gaan dus alle facultaire kringen (buiten WK) mee met onze skireis! De skireis gaat door tijdens de lesvrije week (van 01/02 tot 10/02) in Avoriaz voor de prijs van €444. De nodige gratis drank, après ski’s en activiteiten zullen uiteraard aanwezig zijn! We zijn trouwens de grootste groep van skikot, het belooft dus een feest te worden! Twijfelaars, schrijf jullie dus gauw in. De inschrijvingen lopen nog tot 2 december. Ik heb ook al het genoegen om jullie al uit te nodigen voor het Galabal der Ingenieurswetenschappen. Dit jaar zal het galabal plaatsvinden in het Salon de Waerboom en dit op vrijdag 15 maart 2013. Dit jaar is er bewust gekozen voor geen all-in formule. De mensen die vorig jaar aanwezig waren op het bal zullen dit met het nodige gezond verstand absoluut begrijpen. De inschrijvingen zullen in het begin van 2013 openen. Hou jullie e-mails en facebook dus maar in de gaten! Hopelijk heb ik het genoegen om jullie daar allemaal te verwelkomen. Hoewel ik hier al volop over het 2e semester zit te praten, zit het eerste semester er nog niet helemaal op! Er komen nog vele activiteiten waaronder een bezoek aan de kerstmarkt, het Vrijzinnig Zangfeest Vlaanderen, cantussen, een filmavond en een voordracht in samenwerking met de VIRBR. Als ultieme afsluiter is er natuurlijk onze jaarlijkse KERST TD op donderdag 20 december met dit jaar een end-of-the-world-edition! Ik verwacht jullie allemaal op 20 december om massaal feestend het einde van de wereld tegemoet te gaan en als de wereld niet vergaat… Gaan we feestend de blok tegemoet! Gaudeamus, Sander Fonteyn, Voorzitter Polytechnische Kring VZW 2012-2013.
3
Waar is Sander zijn lint? - The sequal!
Beste PK'ers Gaat alles goed met jullie? Nu is het al lang geleden dat ik jullie gezien heb. De tijd gaat toch zo snel. Zoals beloofd, stuur ik jullie nog een brief zodat jullie op de hoogte blijven van mijn leven. Nu het nieuwe schooljaar begonnen is, wil ik onze schachten graag welkom heten op de VUB en mezelf even voorstellen. Ik ben het lint van Sander. Sander is, zoals jullie weten, de voorzitter of praeses van PK. Een praeses heeft altijd een lint en dat ben ik! Maar ik voelde mij toch niet zo goed als lint. Ik hoorde andere linten fluisteren dat ik een identiteitscrisis doormaakte, maar wat weten zij daar nu van! Die domme linten van andere kringen. Ik maakte helemaal geen crisis door, ik wist heel goed wat ik wou: de wereld rondreizen. Dus op een dag, terwijl Sander van La Jefke naar zijn kot stapte, ben ik ontsnapt. Ik ben van z'n schouder gesprongen en ik ben stilletjes blijven liggen tot hij weg was. Dan ben ik mijn reis begonnen.
4
In mijn vorige brief kan je lezen hoe ik Europa doorkruiste. London, Parijs, Rome, alles heb ik gezien en meegemaakt. Toen ik op het punt stond om te vertrekken naar Milaan, las ik op Facebook dat Sander een nieuw lint heeft. Ja hallo! En ik dan? Als ik zo snel vervangen ben, kom ik zeker niet meer terug. Ik ben op het eerste vliegtuig naar New York gestapt en ik verzeker u: nu kom ik nooit meer terug. Dat zal je leren. New York is zeer groot, je kan er maanden blijven en nog steeds nieuwe dingen ontdekken! Maar ik wilde ook eens de andere kant van Amerika zien. Via de Route 66 ben ik van de Oostkust naar de Westkust gegaan en nu ben ik in Los Angelos. Ik ben serieus aan het overwegen om een carrière te beginnen als acteur. Steven Spielberg heeft me al gecontacteerd en wil me casten als een magisch lint met bovennatuurlijke krachten in zijn nieuwe Jurassic Park. Maar dat vond ik een beetje vergezocht, dus heb ik geweigerd. Kijk, dit ben ik in Hollywood.
That's all for today, folks! Ik wil aan iedereen de groetjes doen, maar niet aan Sander en ook niet aan zijn lelijk nieuw lint. Getekend, Lint van Sander.
5
De inval… … door de ogen van een schacht !
begonnen ze met het voorstellen van onze doopmeesteres Inez, praeses Sander en vice-praeses Yuri. Daarna legden ze uit wat hun toga’s, hun klakken en hun boulons allemaal betekenden en werd er ook iemand uitgezocht om de klak van Vincent te lezen, wat vrij moeilijk was. We leerden ook de PK-kreet en het PKlied uit volle borst mee te zingen/schreeuwen en het schachtenlied. Daarna werden er ook andere schachten uitgekozen om een LRC-kring te tekenen op het bord en de structuurformule van TNT. Toen dit eindelijk lukte (bijna - niemand wist blijkbaar hoe dit moest), mochten/moesten deze schachten voor het eerst een officiële PK-ad fundum doen. Buiten het PK-lied en het schachten lied werden er ons ook andere liedjes aangeleerd die we van buiten moesten leren. En zo kwam de inval op zijn einde, kregen we onze PKledenkaart en werden we meegenomen naar de Ruck ‘n maul voor enkele spelletjes zoals kapitein Poef, wat een waardige afsluiter was voor deze jaarlijkse inval.
Naar goede VUB-gewoonte begint elk studentenjaar met een inval van de studentenvereniging van jouw faculteit. Voor dit schooljaar, schooljaar 2012-2013, organiseerde de PK een hoorcollege informatica om ons, de schachten van de PK, te verrassen. De “les” ging door in lokaal D.0.03. De les begon met een klein testje over de algemene kennis waardoor we om de 2 rijen een rij open moesten laten zodat de “assistent” de eventuele vragen van de leerlingen kon beantwoorden. Na deze kleine test begon de echte les, waar niemand iets van snapte over binominaal rekenen. De les werd ook verschillende keren “verstoord” door 2 leerlingen die bv. een blad vroegen aan andere leerlingen om daar dan een vliegtuigje mee te maken of door te bellen in de les. Dit was het signaal voor de PK, om al zingend, de les binnen te vallen en ons onder onze banken te gaan laten zitten, wat niet iedereen zo plezant vond en ook niet iedereen direct deed. Toen iedereen onder de banken zat,
Arnoud Maes, PK schacht 2012-2013.
6
Nieuw stamcafé, nieuw liedje Vanaf dit academiejaar zitten we niet langer in draftbar, PK heeft voortaan zijn vaste stek in de Ruck ’n Maul op de Triomflaan, tegenover het KK. In dit café kunnen we aan een studentikoze prijs pintjes en whiskey-cola’s drinken, poolen of kickeren, gezellig hangen , feesten als beesten en tal van andere superleuke activiteiten… Maar omdat wij vonden dat de naam Ruck ’n Maul niet zo vlot in de mond ligt - Engels, ’t is niet zo ons ding- dachten we een bijnaampje te bedenken, “voor de vrienden”, of voor zij die liever iets Nederlandstaliger, -of vulgairder ;)- gebruiken. Daarom, we introduce to you, ons nieuw stamcafé: de Rukken en Moalen (*plat voor muilen).
Het refrein bestaat al, maar er is een ‘vrije versie’-gedeelte, waar iedere PK’er een mooi stukje op zou kunnen bedenken voor een liedje waardoor iedereen gelijk zin krijgt om naar dit café te trekken voor een frisse pint of wat anders).
Omdat een nieuw café zonder slogan, kreet of liedje, veel minder zou aanslaan dan één met, hebben we ineeens ook maar een liedje bedacht, maar het is nog niet helemaal af: daarvoor hebben we jou nodig, ja JOU!!!
(*= vrije versie)
Here we go (voor de melodie/het ritme, vraag maar aan AP of SB hoe het gaat, of binnenkort aan iedereen, want gauw zal iedereen het wel kennen :D). Rukken en moalen, dat is toch niet voal en, *Wij roepen HOERA, wij zijn van PK! *Wij drinken graag bier, PK maakt veel plezier! *Wij drinken orval, PK is oooooveral! *…
Om jullie aan te moedigen om ook een vet rijmpje vrije versie te bedenken, organiseren we een wedstrijd. Mail dus een rijmpje naar
[email protected] en wie weet win jij een awesome prijs! En ook al win je niet, hoe meer coole zinnetjes, hoe beter ! Alvast bedankt voor jullie geniale inspiratie!
7
Retro Night PK-GK De eerste tent td van het jaar, ook als retronight, was ook dit jaar een succes. Samen georganiseerd door de pk en de gk trok dit evenement zeer veel volk aan. De tent was in no-time gevuld en het feest kon beginnen!
Ook de cocktails vlogen over de toog. Ook de dj’s hebben alles gegeven om ons te onderhouden met een voorraad goeie muziek. Dit waren dj Ekza, Fred Aster en Dj Svb. Het publiek stond geen moment stil.
Een massale opkomst, dat kon je wel zeggen. Maar wat verwacht je ook als 2 grote kringen samenwerken. Een samenwerking die ook dit jaar weer goed is verlopen. En bij een massale opkomst hoort natuurlijk ook veel drank. De vaten bleven maar komen om al die studenten hun dorst te lessen.
Hieruit concludeer ik dat Retro-Night een goed feestje was, en degenen die er bij waren zullen mij ongetwijfeld gelijk geven. En de anderen zouden alleen maar wensen dat ze er geweest waren!
8
2 boulons TD dingen te regelen, besloot ik hem een postduif (e-mail) te sturen, daarop reageerde hij om de volgende avond af te spreken, maar omdat ik zelf een steekduel uit te vechten had op verplaatsing, smeekte ik jonkvrouw Barbara om deze taak te vervullen. Alzo werd zij mijn kompaan, mijn steun en toeverlaat in het organiseren van de TD. Eer de datum vastlag was er door mijn collega’s ook reeds een thema besloten: Dirty Halloween, “want er is precies nog niets in thema van halloween”. De aankondiging werd op het marktplein opgehangen met een prachtige tekening bij (op facebook werd dus gespamd). Alle heksen zouden op 23 oktober op de brandstapel gegooid worden! Maar toen merkten we dat er op 24 oktober ook al een heksenverbranding van een andere gilde was in dezelfde kroeg, en op 25 oktober ook al, in een dorp hier niet ver vandaan, Jette genaamd. En die andere gilde, de MGG (Mentaal Gestoorde Gilde), die van de verbranding op 24 oktober begon heel hard te wenen, want ja, er zouden geen heksen meer over zijn om te verbranden nadat wij ze de dag ervoor allemaal zouden opfikken.
Maandag 8 oktober- bestuursvergadering, ik herinner het me nog goed, de dag dat mijn medeboulonners en ik een heuse queeste kregen van onze Praeses Keizer Sander Fonteyn: een 2 boulonTD organiseren. Dolenthousiast nam ik mijn zwaard, zadelde ik mijn paard op en vertrok ik naar de ronde tafel om te overleggen hoe we dit zouden aanpakken -gezien we in de 21ste eeuw leven, zag die ronde tafel eruit als een facebookgroep, dat paard als een doodle (om een geschikte datum te vinden) en dat zwaard als een document in de groep waar iedereen- maar vooral ikzelf- zijn gekste thema-ideeën in gooide, want een verkleedfeestje moest en zou het worden (ik HOU van verkleedfeestjes )-. Die avond nog, keerde ik niet rechtstreeks van de ronde tafel terug naar mijn burcht, maar hield ik nog even (of een beetje langer dan even (lees: het werd veel te laat)) halt bij de café TD die die avond plaatsvond in de ruck ’n Maul. Ik moest toch al eens op prospectie zijn geweest naar de locatie waar wij onze TD zouden doen, zekers… En na die geslaagde TD was de Ruck’n Maul als TD-café goedgekeurd en kon de verdere organisatie gebeuren. Na 2 keer Steve niet te hebben kunnen treffen om de TD vast te leggen en enkele
Dus was de MGG heel boos op ons, ze wilden ons wel op hun brandstapel gooien. Echter omdat wij met velen zijn, en zo slim dat wij vuurbestendige vesten zouden kunnen vervaardigen, moesten ze iets anders bedenken. Zo kwamen ze op het idee onze heksenverbranding te boycotten, ze zouden alle heksen, van alle gildes behalve onze eigen gilde, diep in het woud voor ons verstoppen. Zo kwam het dat er slechts enkele heksen waren op onze 2boulonTD en dat de investering in de brandstapel duurder was dan de consumpties van het schouwende plebs, 9
we hadden ook te veel consumpties voorzien dan er benut werden. Niet te vergeten was het feit dat de mooist verklede heks of andere griezel, niet op de brandstapel moest en in tegendeel een prijs kreeg die een aantal consumpties inhield.
Deze prijs ging naar jonkvrouw (schachtin) Kelly, die deze beruchte avond wel bezeten door de duivel leek, door de alcohol hebben we de duivel in haar dus verdreven. Tegen 2u reeds waren alle lelijke draken, heksen en pompoenen verbrand en was de Ruck ’n maul dus nogal leeg, we besloten de keet dus af te sluiten en het feest verder te zetten in Luigis, de plaatselijke danszaalkroeg waar er altijd iets te beleven valt, heksenverbranding of niet… Suzanne Brouwers
10
Baptême CP Op 24 oktober trokken een 20-tal PK-ers naar de ULB om er de doop van onze franstalige CP-vrienden te aanschouwen. De helft ervan had nog een veel te witte labojas die na dit gebeuren nooit meer wit zou zijn. Sommigen druipend van de olie (niet dat het veel heeft geholpen, achteraf bekeken) waren helemaal klaar voor een nieuwe “blauw-ervaring”. Na 2 uur of langer wachten, een “Sanders” op de zwarte plastiek en een aantal pintjes, begon de doop. De drank werd rijkelijk uitgedeeld genre “ééntje voor PK, ééntje voor een andere kring…”. De schachten dansten en wij clashten, zowel op hen als op elkaar . Het methyleenblauw was heel geconcentreerd en leek wel bijna zwart, onze favoriete kleur en toevallig ook de kleur van whisky-cola. Van die laatste eigenschap maakte Yuri gebruik om een grapje uit te halen en zo zagen niet alleen heel veel
labojassen, gezichten, handen en haren blauw, maar ook tongen, tanden en tandvlees, mmmm, pretty pretty! Wat later waren er ook organen om op elkaar mee te motten, ook dit was een groot plezier! De terugweg was koud omdat we doorweekt waren. Babs was een beetje allergisch, dus dat was ‘ne mindere’, maar gelukkig heeft ze het overleefd, want wat zouden we zonder haar zijn ?! Zij die nog zin hadden, konden nog naar doopTD in het BSG gaan, maar daarover kan ik jullie geen avonturen vertellen, want ik was er niet bij. De volgende dagen zag mijn haar nog heel blauw, gelukkig vind ik dat een mooie kleur . Om af te sluiten : “C’était CHOUETTE!!!” Suzanne Brouwers.
11
Descente CP De dag begon vroeg voor de 8 dappere PK’ers die op de afspraak aanwezig waren. Tegen half elf waren we op Solbosh en vielen we met een oorverdovende PK kreet binnen in bar CP. Daarna was het eventjes stil want onze goede vrienden van de ULB waren niet zo goed georganiseerd en eer er een vat werd aangesloten, had iedereen al zware dorst! Bijgevolg kon de eerste ého niet ver af zijn. Na enkele affond‘kes en nog wat andere zuipgelegenheden werd het tijd voor de PKers om zich terug te trekken en het fameuze CP spel te spelen. Alleszins toch toen we eindelijk een pak kaarten vonden, dan nog wel van CdS. In het spel werden de nieuwe toga's in het begin geviseerd, maar al snel draaiden de blikken zich tot het nieuwe bestuur. Toen uiteindelijk bleek dat de kaarten op waren, werd er gelukkig aangekondigd dat de inval ging plaats grijpen.
Zo werd haar trui in de boom gegooid en kon niemand er nog aan. En zo kwam de vice uiteindelijk in de boom terecht.
Nadien nam Rosen, Le vénérable Président de baptême de l'énorme cercle Polytechnique, me mee naar hun lokaal waar we nog eens 8 flessen wiskey-cola gekregen hebben. Vanaf dan weten weinigen nog wat er gebeurd is.
Na enige doolhofwerk door de gangen van de ULB kwamen we eindelijk aan het lokaal waar de eerstejaars les hadden en werd er met alle kringen naar binnen gestormd terwijl het filmpje van de CP aan het lopen was op de achtergrond. Zoals altijd werden alle kringen afgegaan en kregen een flesje drank. Toen het eindelijk aan de PK was werden er ons 3 flessen wiskey-cola gegeven. Nadien moest iedereen naar buiten, behalve de Comité de baptême van CP en PK. Daar werden aan de weinig overgebleven eerstejaars liedjes en regels aangeleerd.
Enkele Solvay‘ers wisten ons nog te zeggen dat we op een schild van Saint Barbe aan het skateboarden waren en dat we daarbij op onze doos vielen, verklaart de blauwe plekken van de dag nadien alleszins...
Legion Noir noirisante la clarté wiskey-cola!)
Nadien verzamelde de PK zich op het graspleintje waar Inez gepest werd door onder meer net aangekomen Vincent.
( Avec
Yuri Durodié, vice-praeses 2012-2013
12
De 3 toga’s op CP weekend Vrijdag voordat het academiejaar begon, was het zover, de drie toga’s van PK zouden meegaan op CP weekend. Zo vereerd dat we waren, het was immers de eerste keer dat PK mee op CP weekend werd gevraagd, des te zenuwachtiger voelden we ons. Hoe hard zou CP ons op weekend laten afzien? Zoals jullie allen wel weten, drinkt CP nogal graag. Dit was niet echt een probleem, dat doet een PKer namelijk ook graag. Het was eerder de verhouding 30 CPers – 3 PKers waar we ons wat zorgen over maakten, de afond’s zouden ons om de oren vliegen. Laten we ook even vermelden dat doopmeester Inez nogal schrik had voor haar haren, een kort gewiekte kop was niet echt het kapsel waarmee ze het academiejaar wou inzetten. Jammer genoeg moesten we eerst nog naar het lotingconvent vooraleer we konden vertrekken. Dit weerhield onze praeses er echter niet van om al enkele whisky-cola’s achterover te slagen, dat zou hij zich achteraf nog wel beklagen. Na deze boeiende vergadering, konden we dan eindelijk vertrekken! Na een rit van anderhalf uur kwamen we ‘s avonds aan bij ‘Maison Thomas’, een oud schooltje zonder enige meubels aanwezig, later zouden we weten waarom. Na een hartelijk ontvangst van CP besloten Sander, Yuri en Inez mee te doen aan de activiteit van de avond, CP beerpongt namelijk ook heel graag. Iets later sloten ook de commitaires van CP zich bij ons aan, zij hadden namelijk ‘2ième session pour les élections des toges’, waar nieuwe toga’s werden verkozen. Toen werd de vodka bovengehaald en beste lezer nu moet ik u teleurstellen, het vervolg van de avond is zeer wazig, om niet te zeggen onbestaand in mijn geheugen. Uit de verhalen van de ochtend achteraf kunnen we reconstrueren dat: door een taalprobleem Inez dacht dat een CPer haar uitschold voor fascist, hierna een ferme ruzie ontstond en Inez naar het schijnt tegengehouden moest worden om niet op deze CPer zijn gezicht te slaan. Al kan ik mij dit moeilijk voorstellen, vermits zij heus niet zo agressief is. Naar ’t schijnt was rond 01u30 het bier op, dit was
vanzelfsprekend een erg groot probleem. Er werd besloten dat iemand die nog nuchter was in de nachtwinkel achter bier zou moeten gaan. Probleem, niemand was nuchter, dan maar de meest nuchtere persoon. Onze vice Yuri besloot zijn leven te riskeren en ging mee met deze CPer, die trouwens in een auto rijdt die bijna uit elkaar valt. Sander besloot dan maar om een dutje te doen. Ze kwamen terug met bier en het feestje kon verdergaan tot in de vroege uurtjes. En ja hoor, vanaf er terug bier was, is Sander opgestaan. Inez was in form want ze is deze nacht ook nog kwaad geworden op Yuri, opnieuw laat haar geheugen zich in de steek voor de reden waarom dit gebeurde. Blijkbaar bleef het feestje duren tot in de vroege ochtend. Opnieuw, vraag me niet hoe laat het was. Wie denkt dat na zo’n nacht iedereen zijn roes wel zou uitslapen, heeft het mis. CP slaapt niet zo graag en wie dit wel graag doet, spijtig, opstaan zal je! Yuri had hier geen probleem mee en ging mee naar de winkel om de nieuwe lading Jupiler te halen. Iets later stond ook Sander op en uiteindelijk ook Inez met veel tegenzin. Deze laatste merkte aan de hand van haar vuile kleren en pijnlijke knieën dat ze afgelopen nacht wel vaak op haar bakkes gevallen moest zijn. Rustig ontbijten en een koffietje drinken zoals we op PK weekend doen, dat zat er bij CP niet in. Meteen werd er gestart met bier drinken, Yuri en Inez besloten hiervoor te passen. Sander wou echter niet onderdoen en begon mee te drinken met CP zonder te beseffen dat hij nog niet gegeten had. Tegen de middag was het tijd om te gaan kajakken. Op de bus naar daar werden er cantusliederen gezongen, CP en wij vonden dit net iets plezanter dan onze medepassagiers. Vermits Sander al goed beschonken was, besloten Yuri en Inez wijselijk samen in een kajak te gaan en Sander te droppen bij CP. Na een tocht van zo’n 3 uur lang geen teken van Sander te hebben gehad, kwamen Yuri en Inez aan. Enige tijd later kwam ook Sander toe. Wat bleek nu, Sander vond het een geniaal idee om onderweg een beetje te zwemmen. Niet zo vreemd denkt 13
u? Hij deed dit met zijn klak, lint en toga. Tot op vandaag is het nog steeds een raadsel hoe het komt dat hij niet verdronken is. Na het kajakken besloten we terug naar maison Thomas te gaan, waar het feestje verder gezet zou worden. Nu zullen we jullie jammer genoeg teleur moeten stellen. Vermits PK nog last had van de voorgaande nacht, waren we niet zo in form om te feesten. Inez besloot als eerste te gaan slapen, later volgden al snel Sander en Yuri haar voorbeeld. Dit was echter buiten CP gerekend, al snel stonden enkele CPers met een bak bier aan de slaapplaatsen van PK. Gedurende een half uur klonk het volgende als maar opnieuw ‘PK est fatigué!’. Sander en Inez besloten volhardend in hun bed te blijven liggen, Yuri moest dit echter bekopen en werd door de CPers uit bed gejaagd. ‘La la la la la la la la la…. LA FILLE LA FILLE!’. Het plan van CP was Yuri zo veel te laten drinken dat hij over Inez zou overgeven…
Vermits Yuri een deftige jongen is, besloot hij vooraleer hij zou kotsen naar buiten te gaan. Waarvoor hartelijk dank. Toen ging voor Inez en Sander het licht uit. Wat er vervolgens met Yuri is gebeurd, kunnen we ons wel inbeelden, 1 PKer, 30 CPers… Zondag stonden we op en zagen we de ravage van de voorgaande nacht: kots plekken in de tuin, smurrie en etensresten op de grond, kapotte bierflesjes verspreid over gans het huis,… Het was dus tijd om te kuisen, Yuri, Sander en Inez besloten de tuin voor hun rekening te nemen, alleen al maar omdat de stank van binnen niet te verdragen was. Na een stop bij de Quick was het tijd om huiswaarts te keren. Kortom, een onvergetelijk weekend, maar wanneer CP nog eens zegt hoe extreem PK is, zullen we terugdenken aan dit weekend en weten dat wij toch nog behoorlijk beschaafd zijn. Inez Bakx, Doopmeester 2012-2013.
14
Rallye Café Elk jaar heeft “L'enorme cercle polytechnique de la VUB” een standje op het welbekende rally café, van CP. Zo zeggen traditie alleszins en zo kon het dit jaar ook niet anders zijn. Na vorig jaar gedoken te zijn in de wereld van de Pokémons was het dit jaar tijd voor een goede old fasion kermis...
Bij de laatste groep kwam grappiger wijs een oude bekende terug. De schachtin die door Sander, Vincent en Sofiaan gekocht was geweest op de parenage. Zij heeft waarschijnlijk de zwaarste rally café ooit meegemaakt, en toen ze eindelijk klaar met haar waren was ik juist aan het eendjes vissen, toevallig werd zij le petit canard die gevangen werd en een heerlijke shake mocht drinken.
Maar voor ze de kermis mochten betreden moesten we ze eerst terugbrengen naar hun kindertijd: 'Moi je m'en fous j'ai 4 ans je fais pipi tous seule... '. Eens ze dit liedje onder de knie, of liever op hun knieën, hadden, mochten ze binnen.
Juist naast onze stand in de hal van het BSG was er ook een stand van onze Waalse vrienden. Daar moesten de schachten toe zien hoe hun Commitard de baptême overgeven in een bordje. En werden dan gedwongen om versneden lasagne te eten. Ook moesten ze kak, speculaas met chocolade saus, eten. Heerlijk! Tot voor 1 van de commitard echt moest kakken en dit dan ook voor de ogen van de schachten heeft gedaan! Geniaal!
Het eerste spelletje was de bowling. Waar een schacht over een natte plastiek moest rollen naar de andere en de juiste kegels om verwerpen, wat dan ook nooit lukte. Na dien kregen ze allemaal een heerlijk kermis snackje, zoals enkel op een PK kermis gemaakt zou kunnen worden. Na het lekkere hapje, dat met veel smaak en plezier op opgegeten werd, was het tijd voor het alom gekende en gevreesde badje.
De avond werd zoals, zo veel avonden met CP, afgesloten in luigi's, waar, volgens CP, al kilometers alfredo's gepasseerd zijn.
Natuurlijk werd eerst getest naar de kennis van de PK kreet, die ze al op voorgaande activiteiten hadden moeten leren. Bij de meeste zat dit wel snor en zo konden we overgaan naar het laatste spelletje op de kermis : Eendjes vissen. De schachten moesten rondjes in het badje maken en kwak kwak! Roepen terwijl ik met een hengel hun eruit viste. Die die gepakt werden, werd getrakteerd op een heerlijke leverschake. Jam! Jam!
Légion Noire condamné a guindaller! Yuri Durodié, vice-praeses 2012-2013.
15
Jenever voetbal Op de eerst dag van de tweede week van het academiejaar was het verzamelen geblazen ter hoogte van het grasveld voor de dienst huisvesting voor de enige echt PK voetbal. Deze minicompetitie om op een sportieve manier kennis te maken met de schachten, heette tot vorig jaar nog jenevervoetbal. In tegenstelling tot de vlag, is de lading nog steeds dezelfde: de ploeg die een doelpunt maakt, krijgt een shotje jenever. En doelpunten werden gemaakt! Maar liefst 9 schachtenploegen en 2 bestuursploegen waren present. En om het aantal even te maken, arriveerde even later een delegatie van CP, die weliswaar al goed in de stemming was. Na enkele uren sportief gevoetbal was het de bestuursploeg, die respectievelijk de
Smurfen, CP en het Kernbestuur had uitgeschakeld, die de finale heeft gewonnen van een schachtenploeg genaamd Obey. Later die avond zakte een deel van het bestuur met enkele schachten af naar de tent voor de KICK OFF TD. Aangezien de verhouding (gratis bier) / (# personen) vrij groot was, leidde dit snel tot het nodige amusement en grappige taferelen. Stefaan Bruffaerts, Sportverantwoordelijke 2012-2013.
16
PK ft. Brussels Marathon Zondag 7 oktober was het moment om de loopschoenen aan te trekken en zich richting Jubelpark te begeven voor de Brussels marathon. Reeds in alle vroegte, was Pieter M. aan de 42,195 km begonnen, de afstand der die harders. De deelnemers van de 4 km en halve marathon hadden nog ruim de tijd om hun nummer en loopshirt af te halen aan het (iets groter dan vorig jaar uitgevallen) VUB standje. Dan was het de beurt aan oa. Britt en enkele oude zakken om 4 km richting Grote Markt te racen. Ten slotte namen oa. Barbara, Suzy, Selma, Joerie en ik de start van de 21,1 km. En er werd niet zomaar ter plaatste
getrappeld, Pieter klokte af op een mooie 3 u 44 min, Joerie en Suzanne bleven sterk rond de 2 u en ik verbrak mijn record van 1 u 30 min met een symbolische minuut. Barbara en Selma waren iets minder getraind, maar beten toch op de tanden en snelde wat later naar de receptie, voor de gelegenheid aangeboden door de VUB. Daar kreeg PK, ondanks een lagere opkomst dan vorig jaar, de prijs van de kring met het meeste aantal deelnemers. Deze zal verzilverd worden in gratis bier. Stefaan Bruffaerts, Sportverantwoordelijke 2012-2013.
17
Acceuil CP Beste homo’s en leche-biennes,
toen er nog massa’s bloem over bleek te zijn, barstte er spontaan een gevecht tot de dood uit tussen TC en DVDB (zie foto). Het bleek dus een zeer geslaagde activiteit die zeker voor herhaling vatbaar is met bovendien een witte kerst die dit jaar nogal vroeg viel. Jullie nederige dienaars, TC en DVDB PS: NO HOMO!
Voor de eerste keer dat we een standje kregen op Acceuil CP, hebben wij, Les Animaux, onze bijnaam waargemaakt. De Bleus van CP kregen een beestig parcours voorgeschoteld om zich dichter bij ons (Les Animaux) te voelen. Vooral onze favoriete Bleuette (zie Parrainage) voelde zich echt beestig. De Bleus konden zich verwachten aan een douche van: - Confituur - Mensenhaar - Hondenvoer - Lekkere gepelde tomaten - Melk (aka. Sander zijn sperma) - Ketchup (voor de ontmaagding*) - Eieren - Kattenbakvulling -… * Bij de ‘ontmaagding’ bleek er echter één meisje waarbij de ketchup niet nodig was waarna Pitch (Prosenior CP) haar tot de keuze stelde: oftewel een abrikoos te eten oftewel (met zijn broek al aan zijn enkels) zijn ‘bîte’. En rijk word je niet door te verspillen dus
18
Spel zonder grenzen 2012!
Spel Zonder Grenzen is zonder twijfel één van de gebeurtenissen die ik nooit zal vergeten. Het was echt een super leuke namiddag en vuil worden was nog nooit zo plezant! Toen de PK’ers ons vertelde dat het één van de machtigste dingen is dat je ooit zal doen, dan logen ze dus zeker niet! Allereerst kregen we bij het verzamelen in de parking één voor één een prachtig schild en zwarte strepen op ons gezicht, echte warriors! Toen we eindelijk op onze heuvel waren hebben wij eten gekregen en bier! Dan nog wat kreten gezongen, de sfeer zat er in! Eens de strijd begon en de bloem overal vloog, merkte we dat die andere kringen hun petje niet aanhadden toen ze ons aanvielen, dus wat zouden wij
Waarom ik Spel Zonder Grenzen zo geweldig vond? Je leert direct een hele boel mensen kennen en iedereen praat en helpt iedereen. Het vuil worden kan u echt niks meer schelen na de eerste strijdslag en vooral het schreeuwen bij een aanval en T-shirts afpakken gaat mij simpelweg
eeuwig bijblijven! De activiteiten (drinkmarathon, touwtrekken, modderworstelen) erna waren wat rustiger maar ook zeker goeie teambuilding activteiten. Hierna begon ik te beseffen dat zowat da laatste 15cm van mijn haar vanzelf rechtstond, ik had ineens dreads! Tip voor in de douche: veel shampoo en kammen!
dan moeten afpakken? Tja, dan verliezen ze hun T-shirt maar… Onze kar zag er goed uit met al die ontelbare schachten-Tshirts. In het midden van een aanval en ik bloem en eieren op iemand was aan ’t gooien, werd ik ineens opgepakt en gekidnapt! Ik weet niet bij welke kring ik terecht kwam, maar ik heb niet geleden, ze hadden niks bloem of eieren meer terwijl wij vanaf dat moment nog zeker 2 à 3 karren erbij hebben gekregen! Good bye, suckeeers!
SZG is iets dat je enkel in je eerste jaar mag doen, dus zelfs niet als je schacht bent in een later jaar, dus geen tijd om te twijfelen, gewoon doen, you won’t regret it, and I sure as hell enjoyed every second of it! Ines Pay, PK schachtin 2012-2013. 19
Schachtenkoning “Schachten!! Maandag is het schachtenkoning(in) een verplichte activiteit!! Afspraak om 18u00 in Ruck 'n Maul!! See you there :D Inez”
Ik vermoed dan ook dat ik niet veel later besloot op een iets lager tempo verder te drinken en toe te kijken hoe de iets meer ervaren drinkers hun eer verdedigden.
Met dit berichtje en nog enkelen die volgden, werden we onder lichte dwang van onze doopmeester aangespoord om maandag 15 oktober naar Ruck ’n Maul te komen. Na de vele verhalen die we erover gehoord hadden, zoals ‘je gaat drinken totdat je van je stoel valt’, kwamen de meeste van ons naar daar met het gedacht gewoon even te komen kijken en de liters bier aan ons te laten voorbijgaan. Ook ik had me voorgenomen het ‘rustig aan’ te doen, maar dat was buiten onze doopmeester gerekend, die meteen bij binnenkomst een nummer op men wang schreef. (Welke nummer het juist was is door omstandigheden helaas gewist uit men geheugen.)
Over het verdere verloop van de avond zijn er een paar gaten in men geheugen. Ik denk dat ik na nog enkele pintjes mijn maaginhoud ben gaan ledigen om daarna weer verder te kunnen drinken en de schachten te kunnen aanmoedigen in de finale.. Hier moesten ze per kledingstuk een Adje drinken en dit kledingstuk uitdoen. Daarna moesten ze zich terug aankleden, uiteraard ook met het nodige bier. Ik ben er nog niet goed uit hoe het hen gelukt is na de hoeveelheden bier die ze op hadden, maar hun kleding ging vlot uit en ook weer aan. Het was al vrij snel duidelijk wie er met de titel van schachtenkoning en – koningin naar huis zouden gaan. Ondanks de pogingen van andere schachten, van de ene al meer succesvol als van de andere, was deze verdiend. Voor Adam en Laura, proficiat! Ik ben er zeker van dat jullie de eer van de pk goed zullen verdedigen en die andere kringen onder tafel zullen zuipen op schachtenkeizer.
Een beetje later begonnen we er dan aan, schachten 1, 2 en 3 mochten naar voor komen en als eerste een fris getapte pint naar binnen kappen, gevolgd door de rest van ons. Ook aan eten was gedacht, in een volgende ronde kregen we een smakelijk toastje, met o.a. augurk, tandpasta…, en natuurlijk bier om het door te spoelen. Ondertussen hadden er al een paar schachten opgegeven, maar ik voelde me nog goed en vond (zoals dat ook het geval zou zijn bij de volgende rondes) dat een extra ronde er nog wel bij kon.
Van één ding ben ik overtuigd, PK is vastberaden om van haar schachten volwaardige drinkers te maken, en ik vermoed dat we dit nog wel zullen merken het komende jaar. Ahja, en om je nooit zomaar te laten afschrikken door verhalen die je hoort vertellen, want een stoel heb ik die avond niet gezien, laat staan dat ik er kon afvallen…
Eén van die rondes was ‘het stoplicht’, waar onze drie pinten de kleuren van een verkeerslicht hadden gekregen. Ikzelf ben niet voorbij het oranje geraakt, maar gelukkig waren er andere schachten die dit beter deden.
20
PK weekend! Na verschillende dagen af te tellen was het eindelijk zover, op vrijdag 19/10 vertrokken we allemaal naar het verre Oostduinkerke voor een avontuur van formaat. Sommigen vertrokken vrijdag al zeer vroeg naar onze overnachtingsplaats om alles klaar te zetten.
Robin Reussens doopmeester van onze geliefde kring was, werd de strijd steeds grimmiger. Verschillende teams wilden de overwinning behalen, en de obligatoire ad fundums die werden uitgedeeld door de quizmaster vlogen al snel in het rond. Ook waren er tijdens de quiz verschillende ludieke opdrachten voorzien waardoor er nog meer werd gelachen als normaal. De overwinning werd uiteindelijk behaald door het superieure 2008!!!, dat bestond uit Dieter, Sander, Aline, Inez en Nympha! Na de quiz was de pret echter nog verre van gedaan. Verschillende mensen besloten namelijk een douche te nemen. Op zich niets speciaals, ware het niet dat deze mensen op hetzelfde moment een douche namen en er maar 1 douche aanwezig was. Dit zorgde uiteraard voor het nodige vertier, en achteraf ook voor de gebruikelijke roddels. Ook werd er ‘s nachts nog naar het strand gegaan. Onderweg moesten de blazen natuurlijk geleegd worden en dit deed H.B. op haar gemak in de brievenbus. V.D. moest haar hierbij echter opheffen waardoor hij een beetje besproeid werd door pis. Ach die jongen is al meer gewoon.
Daar wachtte hen echter een verrassing van formaat, geen krakkemikkige barakken zoals we de laatste jaren gewend waren, maar wel een luxueuze villa. Onze geliefde PK-Praeses kreeg, zijn bestuur kennende, al snel schrik voor de schadevergoedingen die hem boven het hoofd hingen waardoor de breedbeeldtelevisie die in de living stond op een veilige plaats werd verstopt. Ook de lederen zetels werden beschermd door middel van grote zeilen plastic om de kotsers geen kans te geven deze te besmeuren, wat achteraf gezien zeker geen slechte beslissing was. Op de eerste avond werd er een quiz georganiseerd en kregen we zoals gewoonlijk het gezelschap van de gebruikelijke hoeveelheden alcohol. Nadat we ons hoofd hadden gebroken over hoeveel verschillende soorten boa constrictors er bestonden en in welk academiejaar onze immer sympathieke
Wat Hannah kan, kan ik ook! Dacht Evelyne.
21
Op het strand werden verschillende kledingstukken kwijtgespeeld door hun eigenaar, die besloten om in de zee te gaan zwemmen. Toen passeerde er echter een wat vreemd duo, waardoor de naaktzwemmers in paniek raakten. Het duo bestond uit twee zelfverklaarde rappers, die kost wat kost hun zangtalent wilden demonstreren. Het talent van de zangers was echter vergelijkbaar met het niveau van Ian Thomas en werd dus een afgang van formaat. Een van beide wist in zijn muzikale tekst echter nog een “want de gendaaaaaaarme zijn daar” te placeren, wat bij de heer Fonteyn voor het nodige plezier zorgde. Zijn bestuur was dan ook verplicht om bovenstaande zin 10 keer per dag te horen. (maar we vergeven het u Sanders)
komen vergezellen. Beide heren hadden echter verregaande interesse in onze secretaris en wisten over “zijn jeneverfles” te wrijven. Toen het koppel de PK’ers uitnodigde om hen naar hun appartement te vergezellen, werd dit snel geweigerd, al had onze secretaris best wel zin in een homoseksueel avontuurtje. Gelukkig konden Sander en Inez de anale vernedering van onze secretaris voorkomen, al wordt er nu uiteraard wel volop getwijfeld aan zijn seksuele geaardheid. De andere groep bestond uit J.S., Jarne De Mey, An Pletinckx en onze niet-nader vernoemde stockverantwoordelijke die meestal zwaar scheef gaat op PK weekend. Zij kwamen al snel op een golfterrein terecht en wisten niet hoe ze er terug af moesten geraken. Jeremy wou in ware ninjastijl over een gracht springen, maar zijn groepsgenoten wisten dit gelukkig te vermijden. Na het gebruikelijke gezang en gestap naderden ze langzaam maar zeker de slaapplaats. De stockverantwoordelijke had echter blijkbaar geen zin om te crashen en hield zich het hele weekend opvallend koest. Na het gebruikelijke wildgeplas en gezoek wisten ook zij, tegen alle verwachtingen in, heelhuids hun bestemming te bereiken.
Zaterdagochtend (voor sommigen zaterdagnamiddag) werden we langzaam maar zeker wakker. Sommigen gingen op het strand de frisse zeelucht insnuiven terwijl anderen zich bezighielden met het verslavende spel “junglespeed”. In de namiddag werd er echter overgeschakeld op beerpong, wat achteraf gezien misschien niet het meest geniale idee ooit was. ‘s Avonds laat was het tijd voor een stevige maaltijd waarna het tijd was voor een activiteit die we ons lang zullen herinneren, (met uitzondering van J.S.) namelijk de dropping! We kregen allemaal het genoegen om in verschillende groepjes en met 1 fles jenever de man in de wagen van Yuri te stappen, waarna hij met ons “een toerke” deed. Daarna werden we op barbaarse wijze uit de wagen gesmeten en was het onze missie om zo snel mogelijk terug op onze slaapplaats te geraken. Elke groep beleefde spectaculaire avonturen. Hieronder een kort overzicht:
De groep waar het meeste ambiance was was ongetwijfeld die van de 2 prosenioren en B.V.H. Ook zij trokken een café binnen, waar relatief snel de nodige lichaamssappen werden uitgewisseld. Aangezien Joerie Lersberghe de omgeving relatief goed kent, werden zij ook extra ver gedropt. Yuri Durodie kreeg echter al snel de melding dat het vrolijke gezelschap opgepikt moest worden omdat ze op eigen kracht niet meer terug gingen geraken en omdat er meer gemuild dan gewandeld werd.
De groep van Sander, Inez, Evelyne en Dimitri kwam een oude bekende tegen in het West-Vlaamse nachtleven. De snoodaard wist hen mee te lokken op café waar hij ze aangenaam verwende. De lucky bastards van dienst werden getrakteerd op verschillende drankjes en mengsels en de factuur liep al snel op tot tachtig euro. De oude bekende had ondertussen zijn vriend (jawel, ZIJN vriend) uitgenodigd die het olijke gezelschap ondertussen ook al was
De laatste groep bestond uit Vincent Dartevelle en co. Zij besloten al vrij snel zich terug te trekken in de duinen om daar, hoe kan het ook anders, drankspelletjes te spelen. Ook zij waren al relatief snel beschonken maar hebben hun hachelijke avontuur toch overleefd. Vincent Dartevelle kwam deze keer niet op militair terrein, maar wel in zijn bed terecht. 22
Het beste moest echter nog komen… Toen iedereen terug op de locatie was, met uitzondering van de groep van Dimitri aangezien hij het homokoppel nog zat te playen op café, waren sommige mensen zwaar scheef aan het gaan. De normale hiërarchie werd grondig verstoord aangezien de normaal nuchtere mensen aan het crashen waren en de gebruikelijke crashers (Welja crashers… Eigenlijk alleen Nicolas Delay) nuchter waren. De babysitters van dienst wisten nog snel wat spaghetti te maken zodat de zatlappen toch nog iets te eten kregen. Dit viel echter niet bij iedereen in goede aarde, zoals bij Pieter Minnebo bijvoorbeeld. De ouddoopmeester, wiens maag die avond even slecht presteerde als zijn favoriete voetbalploeg, belandde al snel met zijn hoofd boven de pombak. Een verstopping van de gootsteen was logischerwijze het gevolg. Wie geen last had van verstopping was echter J.S. De onverlaat rende plots richting badkamer op zoek naar een toilet, maar helaas voor hem stond het toilet niet in de badkamer waardoor J.S. zich tot wildkakker van het jaar wist te kronen. Ook zijn maag had al de nodige werkuren achter de rug aangezien de pombak in het toilet –hoe raadt u het?- ook al snel verstopt zat. De stouterik werd ook onder de douche gegooid om hem terug proper te krijgen.
De babysitters legden ondertussen iedereen in hun bedje. Dit werd echter grondig gesaboteerd toen D.V.I en B.V.H. besloten om zich terug te trekken in de anonimiteit en Jarne en Suzanne hierdoor uit hun bed werden gegooid waarna de deur van de kamer op slot ging. Gezien de half comateuze toestand van beide personen wordt er echter aangenomen dat ze niet veel verder geraakt zijn dan het op slot doen van de deur. Zondagochtend mochten de crashers van dienst zich bezighouden met de opkuis van de verstopte gootstenen terwijl de rest zich bezighield met het verzinnen van “wist je datjes” voor het geliefde tijdschrift dat u nu aan het lezen bent. Daarna vertrokken we allemaal huiswaarts, om verder te bekomen van een onvergetelijk weekend Nicolas Delay, stockverantwoordelijke.
23
Portretten van de praeses (Quizronde):
24
Het winnend portret (onterecht !)
… 25
Manneke PK 19/09/2012 Dit jaar was Manneke PK, na een jaar over te hebben geslaan, er weer. Door vertragingen met de bus kwamen we dit jaar helaas wel met vertraging toe. Bij onze aankomst stond Manneken-Pis, met zwarte toga en zwarte studentenklak, speciaal afgezet en stond de Orde der Vrienden van Manneken-Pis ons op te wachten met pins van Manneken-Pis die we konden kopen, en een vat. Deze dag heette Manneken-Pis Manneken-PK. Uit respect voor Manneken-PK lieten we onder andere onze PK-kreet en PK-lied weergalmen door de straten. Erna volgde de traditionele togafoto’s. Door veiligheidsredenen waren de foto’s per twee in plaats van per drie zoals vroeger. Het bier vloeide iets minder goed als anders door het zware programma van ervoor (17/09: CP inval en 18/09: Schildophanging in Ruck ’n Maul). SF kreeg een la file aan zijn been die hij duidelijk niet aankon. SF had erna de goot voor Manneken-PK zodanig bekotst dat leden van de Orde der Vrienden van Manneken-Pis het heeft mogen wegspoelen met water. De activiteit eindigde met op café te gaan in Brussel-centrum en te gaan eten in Amadeo. Thibault Cayron,cultuurverantwoordelijke.
26
Interessant weetje! “Dag Aline!
De kloten van het paard zijn glanzend geel in tegenstelling tot de patina op de rest van het standbeeld. In Budapest is het de traditie om als ingenieursstudent over deze kloten te wrijven de ochtend van een moeilijk examen. Dit zou namelijk geluk brengen aan de student.
Ik ben in de lesvrije week naar Budapest gegaan en daar staat een bronzen paard, waar al sinds het begin van de ingenieursfaculteit daar (iets lager gelegen dan het standbeeld) de ingenieursstudenten over de kloten van dat paard gaan wrijven voor 'moed' tijdens de examens. Groetjes, Eowyn” Het standbeeld van Hussar generaal András Hadik, de favoriet van keizerin Maria Theresia is goedgekend door de lokale studenten. Het standbeeld, ontworpen door György Vastagh Jr. werd aan het publiek gepresenteerd in 1937. De generaal is te paard. Hieronder een foto van dit standbeeld.
27
In memoriam Serge Lenoir (Ukkel, 12/5/1962 – 12/5/2012) Een praeses om nooit te vergeten - hoe het allemaal begon. Het was 1980, het PK bestond 15jaar.
schachtenkoning en een nieuwe praeses was in de maak. Drie jaar later was hij al zover. Io Vivat! Io Vivat! ... In zijn praesesjaar gingen we nog regelmatig samen op stap, vaak de ganse nacht. Soms ging het er zo heftig aan toe dat Serge besloot in het PK Lokaal (K007) te gaan slapen i.p.v. naar zijn kot te gaan. Op een keer geraakte hij maar tot in de lift van de K en viel daar in slaap. Zijn benen lagen nog half buiten en de liftdeuren bleven maar open en dicht gaan terwijl de eerste proffen en studenten die morgen in het gebouw aankwamen. Serge was een speciale kerel die ik nooit zal vergeten. Hervé Keirsse, PK Pro-Senior 1980 - 1981 Een “in memoriam” voor Serge Boordevol leuke herinneringen. Hoe kan het ook anders? Iedereen herkende wel
Serge, een onbekende schacht kwam op de campus aan en ik was zijn praeses. Al na enkele dagen was het duidelijk dat dit een schacht met potentieel en ambitie was. Meteen was hij fel geïnteresseerd in de liedjes uit de Codex. Maar er was meer, hij vroeg me om hem tijdens de doop kaal te scheren. Een oude traditie die toen door protest al lang in onbruik was geraakt, maar Serge stond erop de traditie te herstellen en meteen had het PK een primeur voor haar doop. Toen ik de tondeuse bovenhaalde was er een verontwaardigd gemor in de zaal. Om het publiek te bespelen deed Serge eerst alsof hij weerstand bood en genoot vervolgens in de spotlight van de aandacht terwijl zijn rosse haren op het podium vielen (zie foto). We hadden meteen een nauwe band, hij werd mijn
zijn fluittoon en zijn luchtspel in de keel. En vooral dat laatste intrigeerde mij. Geen idee hoe hij het klaarspeelde, maar hij slaagde erin een keeltoontje te produceren dat geleek op het klotsend geluid van een leeglopend bierflesje ;-) En eenmaal de avond en de nacht intrad, schakelde hij over op zang of trompet. Of opende hij de deur naar een nieuw 28
bekende voorbeeld “les Montois” ) in de aula Paul Emile Janson aan de ULB. Het PK verbergt heel wat talent en talenten maar muzikale talenten met een perfecte kennis van het frans die hen in staat stellen muzikaal te rijmen in de taal van Molière zijn toch veeleer dun gezaaid. En hier komt Serge dan op de proppen. Hij helpt “Aloha” herschrijven samen met Nick Trachet en Rikus Daems, sindsdien een hit in de codex. Maar enkel een liedje brengen was natuurlijk niet voldoende. Het PK zou het Festival revolutioneren en meteen de eerste prijs winnen. Enkele pinten dienden
studentikoos avontuur. Wist u trouwens dat Serge ook aan de wieg lag van de oprichting van Folklore-Academie (hij maakte immers deel uit van de zogenaamde “Schare van Dertien”) in 1983. Of dat hij in 1985 de stuwende kracht was achter de oprichting van de studentenfanfare? Serge genoot zichtbaar van elke beleving. En wij genoten allen samen van elk initiatief van Serge. Vrijwel nooit hebben we met elkaar de avond ingezet. Maar in de loop van… zochten we elkaar tijdens een cantus, in de Faculty of in de BSG zaal telkens weer op. Serge toonde zich als “rolder in de nacht” ook al een wereldreiziger ”avant la lettre”. Zo logeerde hij vrijwel elke nacht bij één van zijn vrienden (of vriendinnen) voor een verkwikkend slaapje waarna de muzikale beleving enkele uren later met een levenslustige fluittoon opnieuw begon. Serge, vriend, compaan, pappenheimer van het late uur, chevalier de la table ronde. Let the music play. Prosit ! Den Alain (Surkol), Praeses VSKM 19841985, Consul Primus Folklore Academie 1986-1987. Aloha Serge Lenoir, “de rosse”, “el torro rojo”, de red bull die vol energie zat zonder energiedrankje, zal voor eeuwig verbonden blijven met het eerste optreden van de PK in het “Festival de la chanson estudiantine” aan de ULB in het academiejaar 1982-1983. Het verhaal begon een jaar eerder, in 1981. In dat jaar viert het PK zijn 15 jarig bestaan. Een van de activiteiten die binnen dit kader georganiseerd wordt, is een sportcompetitie tussen alle Belgische Ingenieursfaculteiten. Dit zou het begin zijn van intensievere contacten met de zusterverenigingen van het PK en in het bijzonder van een alsmaar innigere samenwerking met de CP. Als gevolg hiervan wordt op een avond, na enkele stevige pinten het besluit genomen voor het eerst deel te nemen aan het Festival de la chanson estudiantine, sinds jaren georganiseerd door de CP aan de ULB. Uitdaging: het brengen van een nieuw frans studentenlied en een algemeen bekend studentenlied voor een massa dolgedraaide studenten ( meest
hier inspiratie te brengen en na enig “hersenstormen”, samen met eveneens Nick Honinckx (http://www.beeldenstorm.be), werd besloten af te stappen van het klassieke patroon waarbij een / enkele student(en) met klak en labojas een liedje te berge brachten. Het PK zou voor het eerst in de geschiedenis zorgen voor een “totaalspektakel”. We zouden “Aloha” brengen met de nodige Hawaïaanse attributen en een decor met een Hawaïaanse zonsondergang op het strand. Spijtig genoeg hadden we deze briljante ideeën op de dag dat we voor de preselecties dienden op te treden en dus was er geen tijd om de nodige strooien rokjes, bloemenkransen etc.. te produceren. Nick deed op dat mijn zijn burgerdienst binnen cultuur en was de drijvende kracht achter het zeefdrukatelier. Hij had ons er van overtuigd alle PK affiches in zeefdruk te maken en had op dat moment een 29
tentoonstelling in het cultuurcafé met als thema ‘tijd” in de vorm van een kunstwerk bestaande uit 52 doeken die het jaar illustreerden. Bij ons optreden voor de preselecties tooiden de “Vahinées” ( Eddie en Rita ) en de zangers (Serge, Alain, Gina, Hugo, Nick en mezelf) zich met een van de doeken uit het kunstwerk van Nick...We slaagden met brio voor de test en konden ons voorbereiden voor het grote Festival.
een uurtje vroeger op te staan, rustig de tijd te nemen om te douchen en met een stevig ontbijt de dag te starten. Serge nam graag tijd voor de dingen des levens. Een "komen eten" anekdote is me steeds bij gebleven. Niet zozeer het eten maar het moment nadien van samen aan de afwas, vergeet ik nooit. Serge stond als afwasser en ik was de afdroger. En zoals dat gaat, is het pas wanneer de kookpotten aan de beurt komen dat de afdroger zijn achterstand wat kan inhalen. Zo stond ik eindelijk net even rond te draaien van wanneer komt het volgende stuk eraan, toen ik zag waar Serge met bezig was. Zwarte ingebakken plekken op mijn tweedehandse kookpot, die voor zo ver ik de pot kende, er ook steeds geweest waren, was Serge ijverig aan het weg schrobben en schuren tot hij er rood van aan liep. Langzaam maar zeker kwam er terug kleur op de kookpot. Mijn kookpot stond er terug als nieuw! Natuurlijk riep ik snel een stop toe. Voor mij was het al lang voldoende. Maar zo kenden we Serge, als hij aan iets begon, dan was het grondig en met een onverwoestbare energie tot het beoogde resultaat bereikt werd. Dankbaar en blij ben ik dat we ook na onze studententijd in contact zijn gebleven. Gezien Serge's buitenlandse carrière bij Besix was dat niet evident. Maar af en toe, als hij in het land was, sprong hij nog eens binnen. Met de opkomst van facebook werd dit voor Serge al vlug HET kanaal om in contact te blijven met vrienden in België en collega's van afgeronde projecten. Hij plaatste er graag korte berichtjes over hem en zijn familie. Graag deel ik voor hem er ééntje met jullie:
Nu hadden we meer tijd en die werd dan ook nuttig gebruikt voor het schilderen van het decor, het maken van de strooien rokjes en bloemenkransen en te zorgen voor de nodige schmink zodat zangers en danseressen een iets “exotischer” huidskleur kregen. Het betreden van het podium werd reeds een spektakel op zich. Een bende “nuchtere” enthousiaste studenten wenste maar al te graag in aanraking te komen met onze beide, enkel in strooien rokje en bloemenkrans getooide “Vahinées”. De zangers dienden vooreerst op te treden als bodyguards...Het optreden werd een overdonderend succes en we kaapten de 2de prijs weg. Voor allen die hieraan hebben mogen meewerken blijft dit een onvergetelijke herinnering, mogelijk gemaakt dankzij Serge. Aloha. Luc De Mondt, PK Pro-Senior 1982-1983 Aloha in the Hawaiian language means affection, peace, compassion and mercy. Since the middle of the 19th century, it also has come to be used as an English greeting to say goodbye and hello. Een herinnering aan Serge Als je samen start aan de VUB, dan zijn er veel herinneringen, heel veel. De openbaring van het studentenleven, de schachtenontvangsten, mijn doop en eerste cantussen beleefde ik samen met Serge. Een studentikoziteit die Serge enorm koesterde en uitbouwde. Maar graag vertel ik hier één enkele huishoudelijke anekdote. Want Serge was, en dit misschien wel tot verbazing van sommigen, van het type dat verkoos om 30
<< Saturday evening ... work is done ... supervising the job is hard!! >>
schachtenstoeten geanimeerd, waarin jij een krak was als geen ander. Daarna zagen we elkaar nog sporadisch, de PK viering aan manneke pis en de daarop volgende cantus waren één van onze laatste wapenfeiten samen. Dat komt nooit meer, nooit meer terug… We gaan je missen. Onder de glans van de manestralen, Que les vagues t'emportent chez les Vahinés… Allez-y, pousser, pousser, Vous y trouverez un accueil chaleureux. En laat deze nacht nooit een einde zijn!
Rita Keulemans, SecretatrisPenningmeester PK-bestuur 1984-1985, maar vooral vriendin.
Joeri Uyttendaele, PK Pro-Senior 19911992 De asverspreiding van Serge Lenoir vond plaats in familiekring in België én Uganda. Serge startte daar samen met zijn vrouw Grace en zijn broer Pascal een liefdadigheidsproject: Children's Education in Uganda. Dit project is nog in de beginfase en kreeg ook al de hulp van Besix om het niveau van scolariteit op te vijzelen in bepaalde regio's van Uganda, voornamelijk op logistiek/materiaal vlak (schoolgerief,boeken, etc.). Afhankelijk van de financiële status zijn er kleine school bouwprojecten gepland met de lokale bevolking.
Allez, mannekes, come on, hé… Ik ben pas zes jaar na Serge gestart met mijn ir studies. De kans was dus klein dat wij elkaar zelf maar zouden ontmoeten op de VUB, maar toch hebben we samen heel wat mooie momenten mogen delen.
Je sympathie voor Serge kan je steeds uiten door zijn project te steunen via een gift op volgend rekeningnummer : IBAN BE07126109318666 BIC CPHBBE75 met melding: Children's Education in Uganda - In memoriam of Serge.
Als schacht was er onmiddellijk un déclic, een band, die verder blijven groeien is bij PK, via de folkore en enkele unieke ULB momenten. Onze 3 weken ononderbroken skivakantie zullen me altijd bijblijven, waarbij we samen in je compacte Renault wagentje Frankrijk doorkruist hebben. Eerst twee weken op ski in Tignes met den HILOK, om daarna de PK-ski te gaan vervoegen in ValTho en tussendoor je muziek tapes beluisteren. Na afstuderen hebben we samen nog enkele onvergetelijke PK 31
Wist je dat? Wist je dat ...? ... het door 2 PK'ers experimenteel is bewezen dat je 'het' ook kan doen op een skilift ... SVW eigenlijk niet viel op blond, volgens EVW, maar nu toch wel samen is met AP :p *an zegt: suzanne, ge zijt een onozele :p*
... V.D. PK-strings koopt ... hij die volgens betrouwbare bron zelf aandoet ... S.B. dit vreemd genoeg ook doet, en bukt voor P.C.
... SF er niet tegen kan als je 'zijn' woordje "Désolé" gebruikt/afpakt ... SF er in geslaagd is het hele CP weekend zat te zijn
... er maar liefst 3 halloweentd's waren op 3 opeenvolgende dagen ... die van de 2-boulonners van PK toch wel de eerste was
... PK de beste doop had -weeral!- P!B!A! ... er dit jaar voor het eerst zwarte clash was ... er 5.5 ton clash was ... dit ongeveer een ton per opkuiser van WUK was
... het PK weekend voor heel wat leuke wist-je-datjes heeft gezorgd ... ND zich heeft ingehouden op PK weekend in tegenstelling tot bijna al de rest. ... ingehouden hier letterlijk mag worden geïnterpreteerd ... de gendarme daar zijn ... HB in een brievenbus kan plassen ... ze hier hulp bij kreeg van VD ... HB,BG,JDM,SF en PM met 5 samen gedoucht hebben ... HB en VD daarna nog samen een bad hebben gepakt 32
... BG en HB into bondage zijn ... PM en VD 3D bierpong begonnen te spelen om 15u ... ze rond 21u het toernooi hebben gewonnen. ... SB en BG empirisch hebben vastgesteld dat rolschaatsen je zattigheid bevorderen
... er die avond een dropping gepland was ... IB,SF,EDM en DVDB als laatsten terugkwamen na de dropping ... dit kwam omdat ze de homoschacht van 2008 en zijn boyfriend waren tegengekomen ... ze door hem een hele avond werden getrakteerd ... hij Duvel-fristi's ad fundum heeft gedronken ... SF meedeet met vodka-fristi's ... door de taalbarrière vlaams/west-vlaams de barman BVH vroeg of ze zijn ballen wilde zien ... de homoschacht al zijn piercings wilde laten zien, maar werd tegengehouden toen hij zijn broek wilde aftrekken ... de groep zijn uitnodiging om mee naar zijn appartement te gaan hebben afgewezen ... DVDB wél mee wilde naar het appartement
... de boyfriend over DVDB zijn "jeneverfles" heeft gewreven ... dit wel eens de reden kan zijn waarom DVDB mee naar het appartement wou ... YD in een café een emmer wilde overkopen ... dit was omdat BVH aan het kotsen was en hij geen kots in de auto wilde ... hij die emmer gratis heeft meegekregen ... JS nu ook tot de groep van de wildkakkers hoort ... -sterker nog- JS kan kakken en kotsen tegelijk ... JS goed luistert naar zijn vice ... PM en VD samen een bad pakten en "no homo" riepen ... VD SB probeerde te kussen terwijl ze aan het kotsen was, mmmm ... BVH en DVI het nogal gezellig maakten op weekend ... ze hiervoor JDM en SB uit de kamer hebben "ge-hop-hop-hop't" ... we niet weten hoe gezellig, gezien de deur op slot moest en we BVH 2 minuten later "ey!" hoorden roepen 33
... dit vermoedelijk inhield dat DVI in slaap was gevallen ... SB het liefdesnestje van PM en ND verstoorde, nadat ze uit een ander bed was gehopt ... het een heel leuk PK weekend was :D
34
35
Meedoen met de PK ploeg kan door ten laatste 1 week op voorhand een mail te sturen naar
[email protected] 36
