LOG(O)BOEK
BULLETIN Jaargang 29 nummer 7 november 2015
Van de redactie Beste lezers, Het jaarlijkse spektakel, de marathon van Eindhoven, waar velen van ons naar toegetraind hadden, is weer achter de rug. Prachtige omstandigheden, veel loopplezier en iedereen heeft op zijn of haar niveau een goede prestatie neergezet! Lees in dit nummer de belevenissen van Laurens en Loes. En wat waren we herkenbaar met onze grijs-rode LOGO-clubkleding, nét op tijd geleverd. Weer de vaste rubrieken o.a.'Keek op...' en de Wisselpen, gevuld door Gerda (die inderdaad niet kiezen kan). Enthousiaste Ronald moesten we wat beteugelen in zijn vele woorden over zijn Zeeuwse Kust Mathon. Ook de wandelaars (wéér Tonnie!) schreven gezellige verhalen over hun avonturen. Op de beleidsmiddag werd er gewerkt aan de plannen voor 2016; we gaan het echt anders doen! Want, 'als je doet zoals je altijd deed, krijg je wat je altijd kreeg'… Op 7 november de voetjes van de vloer met een surprise... Op deze avond wordt een keertje geen LOGO-kleding verwacht! Veel leesplezier, Joyce
Overdracht 'Notities...' Eens moest het er toch van komen: Jan Wasscher heeft -weliswaar met pijn in het hart- het 'verzamelen-van-de-uitslagen-bordje' overgedragen aan Erik Bekkering. Jan, heel hartelijk bedankt voor al die jaren dat je elke maand deze rubriek voor ons hebt ingevuld. Namens de redactie, Jan van den Eshof
Bestuurskunst Net terug van de clubavond van oktober, traditioneel de dinsdag na Marathon Eindhoven, kruip ik achter de pc om deze bestuurskunst te schrijven. Een prachtige zondag zit er weer op, waar iedereen zijn of haar eigen verhaal had. Mooie PR’s op de verschillende afstanden, soms teleurstelling, maar meestal euforie en vooral mooie herinneringen. En de meesten in dat mooie, vaak kakelverse LOGOshirt waar de kledingcommissie en het bestuur zich de afgelopen maanden nog aardig kopzorgen over gemaakt hebben, maar die vrijdagavond en zaterdagochtend dankzij de geweldige inzet van de kledingcommissie verdeeld konden worden. Oktober al weer, we lopen weer in het donker op de avonden. Ik zelf ben inmiddels een paar keer met de vrijdagochtendgroep meegelopen en ik moet zeggen, dat is me erg goed bevallen. Lekker over de hei en door de bossen zonder lampjes met een gezellige groep mensen die op vrijdagochtend nergens anders hoeven te zijn. Echt een aanrader hoor. Als jullie dit lezen zit de eerste vooruitblik naar 2016 al op, want zaterdag 17 oktober zit een aantal vrijwilligers uit diverse commissies met het bestuur aan tafel om de plannen voor 2016 te bespreken. 2016 het jaar waarin LOGO alweer 30 jaar bestaat. Een mooie reden om een feestje te bouwen. Daarom zijn we op zoek naar mensen die het leuk vinden om dat feestje vorm te geven en samen een feestcommissie willen vormen. Als je daar interesse in hebt, dan ben je welkom op een informatieavond hierover op dinsdag 17 november om 20:30 uur in de bar van de Smelen. Graag even vooraf aanmelden bij
[email protected] Tot snel op een van de trainingen. Groet Marjo Schepers, secretaris
Leden-in-formatie Door Ellen Winters, ledenadministratie Aanmeldingen Jan Rietsema Gonnie Loverbosch Julianna Nagy Ineke Snelders Myriam van Amelsvoort Dorien Kessels-van Hoek Hanny van der Vleuten Aanmelding #startcoach Kristel Sandberg
Afmeldingen Marjolein van Osch Maaike van den Einden Gerard Sluijter Ingrid Jaspers Helene Boender Bas Vreede Gerda Verhoef Maaike Jansens Brenda Waldekker Anja Rohlfs Ellen Spanjers Willemien van der Linden Corry de Man-Janssen Gerry Swinkels Anouk van Grootel Gerard Moerenhout Monique Moerenhout Karin Pluijms
Het aantal leden is: 338 waarvan 183 vrouwen en 155 mannen. Verjaardagen 10 10 11 14 16 19 20 21 22 22 22
nov nov nov nov nov nov nov nov nov nov nov
Peter Bos Annie Benninga Joyce Matulessy Marion van Bilderbeek Misha Benschop Erik Bekkering Erna van Aerle Marcel Limburg Koen Jansen Saskia Jochems-Nelisse Peter Philipsen
23 nov 29 nov 1 dec 1 dec 1 dec 2 dec 2 dec 3 dec 5 dec 6 dec 6 dec
An Parren-Verstappen Farida Raap Martha Klaassen Frank Thijssens Werner Jorissen Consuale Gutiérrez Rodarte Hanneke van der Leegte Petra Nooijen Geert Cornelissen Henriette van Hout Anja Jansen
Allen een prettige verjaardag toegewenst! NB: Leden die willen opzeggen in 2015 moeten dit uiterlijk 15 november doorgeven via
[email protected]
Notities van Her en Der Uitslagen verzameld door Erik Bekkering Rectificatie dinsdag 16 juni 2015: 3e trimloop LOGO in Geldrop 10 km: Erik Eisma 1:02:46 9,6 Erik ipv Ronald zondag 6 september 2015: StrongmanRun in Hellendoorn 21 km met 39 hindernissen: Roel Dekens 2:39:46 7,9 Robin Simonis
2:39:46
7,9
zondag 20 september 2015: 8e Marathon van Cranendonck, Soerendonk 21,1 km: Jan Rietsema 1:53:10 11,2 zondag 20 september 2015: LOGO Testloop in Geldrop 30 km: Erik Bekkering 2:17:21 13,1 Els Koenen Marion Kuiten 2:17:21 13,1 Rian Gerris Peter van Zon 2:29:02 12,1 Roel Dekens 15 km: René van den Heuvel 1:01:55 14,5 Petra van Keulen Bert Schepers 1:07:29 13,3 Frans van den Oord Mark Musters 1:07:45 13,3 Klaas Meijer Mario Arts 1:09:09 13,0 Jaap Pesman Willem van den Boomen 1:10:48 12,7 Maurits Smits Carmen Triki 1:11:02 12,7 Bert Quik Peter Philipsen 1:11:02 12,7 Patrice van den Buijs Leon Weekers 1:12:55 12,3 Bianca Roelofs Jamie McCormack 1:15:17 12,0 Ton van den Boomen Wilco Furster 1:16:15 11,8 Henk Jan Reins Joyce Bekkering 1:16:18 11,8 Etienne te Braake Werner Jorissen 1:16:27 11,8 Ardi Moolenaar Yvar de Weerd 1:16:27 11,8 Erik Eisma Marcel Aarts 1:21:05 11,1 Laura van den Boogaart Ronald Reints 1:21:48 11,0 Corrie Menke Dave Corben 1:22:11 11,0 Marjo Schepers Bart Verberne 1:22:12 10,9 Eduard van Casand Ad Vermeer 1:22:35 10,9 Betty van Rooij Ellen Broekhuis 1:22:50 10,9 Godry Wijffelaars Marij Glas 1:23:30 10,8 Wijnand Hollander Huub van Lankvelt 1:24:13 10,7 8.8 km Testloop: Ellen Winters Anja Jansen
53:40 53:40
9,8 9,8
Menno van Noort Peter Bakker
zaterdag 26 september 2015: Mudmasters in Biddinghuizen 18 km met 45 hindernissen Robin Simonis 2:03:29 8,7 zondag 27 september 2015: Postbankloop Velp in Velp 15 km: Jamie McCormack 1:15:25 11,9 zondag 27 september 2015: Berlijn Marathon in Berlijn 42,2 km: Werner Jorissen 3:55:52 10,7
2:39:00 11,3 2:39:00 11,3 2:39:00 11,3 1:24:36 1:25:14 1:25:14 1:25:19 1:26:25 1:26:39 1:27:14 1:27:15 1:27:42 1:28:06 1:28:48 1:28:53 1:28:53 1:29:54 1:32:29 1:32:41 1:32:46 1:34:00 1:34:00 1:34:00
10,6 10,6 10,6 10,5 10,4 10,4 10,3 10,3 10,3 10,2 10,1 10,1 10,1 10,0 9,7 9,7 9,7 9,6 9,6 9,6
53:40 53:40
9,8 9,8
vrijdag 2 oktober 2015: Light Kustrun Zeeland in Zoutelande 11,2 km: Lianne Simonis 1:24:49 7,9 Robin Simonis
1:24:49
7,9
1:52:52
8,9
1:46:51 1:48:15 1:49:37
8,4 8,3 8,2
zaterdag 3 oktober 2015: Zeeuwse Kust Marathon in Zoutelande 42,2 km: Ronald Simonis 4:46:55 8,8 zondag 4 oktober 2015: Devil's Trail in Utrecht 16,66 km: Sally Salemink 1:51:48 8,9 Betty Mulders zondag 4 oktober 2015: 15 km: Elly van Rozendaal Etienne te Braake Jeffrey Weel 7,5 km: Onyda te Braake
Postbank Trail in Rheden 1:42:17 1:46:43 1:46:49
8,8 8,4 8,4
1:03:09
7,1
Ellen Broekhuis Frans van der Waals Patrice van den Buijs
zondag 11 oktober 2015: 32e DLL Marathon Eindhoven 42,2 km: Nico van Dijck 3:05:39 13,6 Rian Gerris Erik Bekkering 3:24:19 12,4 Els Koenen Jan Rietsema 3:36:38 11,7 21,1 km: René van den Heuvel 1:29:57 14,1 Toon van Cranenbroek Robin Simonis 1:34:18 13,4 Roland Tacken Peter van Zon 1:36:50 13,1 Monique Louwers Marion Kuiten 1:39:28 12,7 Aline Baijens Mario Arts 1:39:41 12,7 Frans van den Oord Willem van den Boomen 1:41:55 12,4 Patrice van den Buijs Leon Weekers 1:43:12 12,3 Ton van den Boomen Roel Dekens 1:44:02 12,2 Bianca Roelofs Hans van Aerle 1:44:17 12,1 Cees Castelijns Egon Triki 1:44:37 12,1 Jaap Pesman Anneke van de Par 1:44:45 12,1 Klaas Meijer Carmen Triki 1:45:32 12,0 Peter Bakker Marcel van Berkum 1:46:24 11,9 Henk Jan Reins Laurens Vervoort 1:51:52 11,3 Gerda Bindels Jamie McCormack 1:51:54 11,3 Ardi Moolenaar Bart Verberne 1:53:10 11,2 Erik Eisma Bart Smits 1:53:14 11,2 Huub van Lankvelt Joyce Bekkering 1:53:41 11,1 Bert Quik Dave Corben 1:55:25 11,0 Petra Nooijen Ad Vermeer 1:55:28 11,0 Eduard van Casand Ronald Reints 1:56:01 10,9 Laura van den Boogaart Marcel de Groof 1:56:18 10,9 Paul Hellings Marcel Aarts 1:57:40 10,8 Suzanne van Zeeland Sjef de Groot 1:57:51 10,7 Stephan Straetemans vetgedrukt: PR 10 km: Linda Koers 53:10 11,3 Annemarie Steinmann Jan Pullens 53:17 11,3 Erna van Aerle Daphe Broers 53:17 11,3 Bert Vermeer Michel te Braake 53:17 11,3 Ellen Winters Loes van de Pol 53:59 11,1 Etienne te Braake Joyce Matulessy 55:28 10,8 Onyda te Braake Marij Glas 55:28 10,8
3:38:43 11,6 3:48:55 11,1 1:58:12 1:58:20 1:58:28 1:58:31 1:59:27 2:00:01 2:00:22 2:00:35 2:02:04 2:03:14 2:03:17 2:03:21 2:03:32 2:04:03 2:04:20 2:04:25 2:04:30 2:07:09 2:07:47 2:09:13 2:09:34 2:11:31 2:13:45 2:15:34
10,7 10,7 10,7 10,7 10,6 10,5 10,5 10,5 10,4 10,3 10,3 10,3 10,2 10,2 10,2 10,2 10,2 10,0 9,9 9,8 9,8 9,6 9,5 9,3
56:26 57:42 57:53 58:11 1:10:11 1:10:11
10,6 10,4 10,4 10,3 8,5 8,5
zondag 18 oktober 2015: 40e TCS Amsterdam Marathon 2015 in Amsterdam 42,2 km: Roel Dekens 3:53:25 10,8 21,1 km: Bert Schepers 1:39:17 12,8
Nieuw: uitslagen voortaan mailen naar
[email protected] of noteren op de lijst in de accommodatie.
Keek op... Gerda Bindels Geboren: 27 april 1952 te Heerlen Woonplaats: Geldrop Gezinsleden: Getrouwd met Jo, volgend jaar feest (40 jaar) Beroep: Ik werk met heel veel plezier al 38 jaar bij accountskantoor BDO, mijn functie is helpdeskbeheerder van ons intern computersysteem. Tevens geef ik met regelmaat interne cursussen in het land Mooiste sportieve moment: Het uitlopen van een wedstrijd is altijd al een mooi moment. Mijn mooiste sportieve moment is mijn 1e hele marathon in Londen, gevolgd door nog 2x in Londen en 1x in Rotterdam Mijn allermooiste moment was toch wel op mijn 50 e de marathon van New York te mogen lopen Sportief dieptepunt: Tijdens een duurloop ben ik gestruikeld over een uitstaande putdeksel, 2 gebroken vingers opgelopen en hierdoor een hele tijd uit de running geweest Favoriete boek op het nachtkastje: Diverse boeken van Simone van der Vlugt en boeken van Corine Hartman (groot nachtkastje) Goed boek: Boek 'Getuige' van Lars Kepler Favoriete muziek: Heel veel smaken: Zucherro, Pink Floyd, Fleetwood Mac, Direct, en uiteraard What the Heck, dit is de band waar Jo in speelt Aan welke muziek heb je een hekel: Rapmuziek vind ik minder leuk om te horen Wat eet je voor een wedstrijd? Een boterham met stroop Waar kunnen ze je ’s nachts voor wakker maken: Een vliegreis naar Zuid-Afrika of een andere vakantiebestemming Wat drink je het liefste: Een lekker glaasje rode wijn Leukste sport naast hardlopen: Sport waar ik heel graag naar kijk is een voetbalwedstrijd van PSV, daarnaast wielersport en schaatsen Minst leuke sport: Judo Hobby's: Ik ben wel een echte Bourgondiër, kan ook niet anders als je roots in Limburg liggen! Dus ik hou van lekker eten, samen uit eten gaan met vrienden. Weekendjes weg vind ik leuk, bioscoopje pikken, het bezoeken van concerten, soms ook in het buitenland, lezen, tuinieren, te veel om op te noemen Mooiste vakantieland: Tot nu toe Zuid-Afrika, Namibië, Botswana Favoriete stad: Ik kan niet kiezen: New York, Rome, Lissabon, Berlijn, Maastricht, Amsterdam, te veel om op te noemen Leukste tv-programma: Op dit moment volg ik de Nederlandse serie ‘Penoza’ en ‘Overspel’ omdat deze spannend zijn en er heel goed geacteerd wordt. De series ‘Jeuk’ en ‘Toren C’ vind ik leuk vanwege hun flauwe humor Idool: Heb ik niet Slechte eigenschap: Vraag dat maar aan Jo! Goede eigenschap: Ik denk dat ik wel heel sociaal ben Hekel aan: Sneaky mensen en mensen die liegen Bewondering voor: 2 clubiconen van LOGO: Jan Wasscher en Sjef Verreyt Toekomstwens: Samen gezond oud worden, nog heel lang kunnen sporten, reizen, leuke dingen doen Wektijd: Om 6:15 uur sta ik op, zodat ik op mijn gemak kan ontbijten en op mijn gemak de krant kan lezen. Om 7:30 uur stap ik op de fiets zodat ik om 8:15 uur op kantoor ben Waarom LOGO: Er zijn heel veel hardloopverenigingen maar bij LOGO is het altijd leuk en gezellig en de trainingen worden prima verzorgd. Ik heb het uitstekend naar mijn zin bij LOGO
LOGO-feest zaterdag 7 november Ook dit jaar is het natuurlijk weer tijd voor een feestavond voor onze LOGO-leden en we hopen dat jullie in groten getale aanwezig zullen zijn. Het feest vindt plaats bij Hoog & Droog in Geldrop, Winkelcentrum Coevering 32a op 7 november en begint om 20:00 uur. We hebben wel één klein verzoek; in verband met een geplande activiteit willen we graag dat jullie voor 20:30 uur aanwezig zijn. De consumpties van de avond zijn voor eigen rekening. En uiteraard is ieder LOGO-lid vrij om één introduce mee te nemen. Dit graag bij je aanmelding vermelden. Uiterlijk vóór 22 oktober aanmelden op een van de lijsten bij de kleedkamer! Feestelijke groeten, De ontspanningscommissie
Mijn eerste halve door Laurens Vervoort Sinds een jaar ben ik lid van LOGO. In dat jaar heb ik getraind voor de halve marathon van Eindhoven. In deze voorbereiding heb ik drie keer per week getraind bij LOGO. Daar heb ik veel tips gekregen en veel geleerd hoe je het beste naar de halve marathon toe kunt leven. Door de training heb ik veel stappen vooruit gemaakt als je kijkt naar houding en techniek. Het was voor mij de eerste keer dat ik een halve marathon liep. Spanning en zenuwen had ik niet, maar ik was wel heel erg gefocust om het uit te lopen. Verder had ik er ook héél veel zin in om die halve marathon te lopen! De dag van de halve marathon brak aan! Samen met Bart en Marcel, twee vrienden van mij die ook bij mij in R3 zitten en waar ik ook mee getraind heb, gingen we samen van start. Het was een gezellige sfeer bij de start. Het weer was perfect om te lopen, er waren veel supporters langs de kant en we hadden met zijn drieën veel lol! Af en toe een grapje maken met de andere lopers om je heen om de sfeer nog leuker te maken dan het al was. In het begin van de eerste 10 km deed ik het rustig aan. Ik liet mezelf niet gek maken door de massa die me inhaalde en ik hield goed in de gaten hoe mijn spieren reageerden op het lopen. Ongeveer halverwege ging ik een klein beetje versnellen, maar nog steeds deed ik rustig aan en genoot van alles om me heen. Laurens: bovenste rij uiterst rechts
Na 16 km liep ik alleen verder. Ik was nog hartstikke fit, ik liep goed en ik ging het tempo nog een klein beetje meer versnellen. Ik was nog steeds met plezier aan het lopen en vond het geweldig om de mensen te zien die ons aanmoedigden. Na 21,1 km kwam ik op 1:51:53 over de finish! Ik was zelf hartstikke trots dat ik voor de eerste keer de halve marathon had gelopen. Hierna was ik ook wel een beetje gaar, maar ik had nog wel de puf om met iedereen te praten. Vrienden en familie kwamen mij feliciteren. En daarna gingen we met andere LOGO-leden naar de kroeg om een borrel te drinken op onze prestaties! Het was een fantastische dag en ik vond het leuk om in het LOGO-blad iets te mogen vertellen over mijn eerste ervaring op de halve marathon.
Wandeling met Toos door: Cor Spuijbroek Zondag 4 oktober hebben we weer eens een bezoekje gebracht aan een van oudste LOGO-leden: Toos Frederiks. Toos woont in het Vitalis Engelsbergen aan de Maria van Bourgondiëlaan 8, appartement 512 in Eindhoven. Toos is 12 oktober j.l. 82 jaar geworden. Soms liep zij de Halve Marathon van Eindhoven op haar verjaardag en ook wel eens de lunchloop (startnummer 75 op haar 75ste verjaardag). Bij Toos staat nog steeds héél veel in het teken van LOGO. Dat begint al bij de voordeur van haar appartement waar duidelijk LOGO op vermeld staat. Eenmaal binnen komen de fotoboeken op tafel om in te bladeren of ze laat wat foto’s zien. Het liefst zou Toos nog wekelijks naar LOGO willen gaan, zowel voor het sportieve bezig zijn als voor gesprekjes met de vele bekenden. Toos was dan ook duidelijk blij ons te zien, want het vorige bezoekje met aansluitende wandeling was al weer enige tijd geleden. Aan tafel in het restaurant van Engelsbergen komen de herinneringen van haar steeds weer aan de orde. Uiteraard gaat het over de trainingen door de bossen en over de Strabrechtse Heide en haar deelname aan veel hardloopevenementen in binnen- en buitenland, zoals de reisjes naar o.a. : -Marrakech (2005) Daar liep zij de halve Marathon. De foto onderaan het artikel is van Toos met Jan Wasscher op de voorkant van AD Sport. -Mallorca (2009) Het hardlopen van de Halve Marathon waarvan een deel rondom de kathedraal van Palma met die toch best pittige hellingen in de stad en de storm op de laatste dag. Daar heeft zij het nog steeds over. Zie de foto hiernaast >> -Istanbul (2010) het was ‘slechts 15 km’, maar zij herinnert zich nog heel goed het vals plat van de brug over de Bosporus en de weg naar de finish door het steil oplopende park. Na de finish sprak ze dan ook heel duidelijk: “Dat doe ik nooit meer”.
Toos is echt heel blij als er af en toe eens een bezoekje komt van een van haar bekenden bij LOGO om dan samen wat leuke herinneringen op te halen over de trainingen, de sportreisjes etc. Heb je Toos goed gekend en wil je haar met een bezoekje verrassen, dan graag kort vooraf haar even bellen voor een afspraak. Beter is het eerst haar dochter Linda te bellen: 06 2750 2862. Toos is nog steeds lid van LOGO en is blij met o.a. het clubblad.
AD Sport: ‘Oudste deelnemers aan de Halve Marathon van Marrakech’ Toos woont mooi, met direct naast haar appartement het park aan de oever van de Gender. Goed voor zeg een korte wandeling met een babbeltje. Dat hebben we uiteraard óók gedaan...
3
Hier aan de (Zeeuwse) kust Door Ronald Simonis "De zoute zee slaakt een diepe zilte zucht. Boven het vlakke land trilt stil de warme lucht." Dat is Bløf natuurlijk, maar de beleving van deze volgens sommigen 'zwaarste en mooiste marathon van Nederland' was wel degelijk geweldig. Een absolute aanrader voor iedereen die niet (meer) voor een tijd gaat, maar wel voor ruim 42 km genieten van een mooie omgeving, van weidse uitzichten en van de koele zeewind over je bezwete loperslijf. Twee van mijn beste vrienden hadden een jaar geleden bedacht om hun zilveren bruiloft te vieren op de avond voor de Eindhoven Marathon. Geen al te beste voorbereiding dus voor een toptijd in onze jaarlijkse thuiswedstrijd. Daarom koos ik voor de Zeeuwse Kust Marathon van BurgHaamstede op Schouwen-Duiveland naar Zoutelande op Walcheren een week eerder, op zaterdag 3 oktober. Mijn lopersdroom is om ooit nog eens een echte lange trail te lopen en dan was deze marathon over het strand en door de duinen een mooie voorbereiding. Een soort van ultieme test of mijn lichaam een dergelijke beproeving aan kan. Ik wil wat dat betreft graag mijn unieke Zeeuwse ervaring met de lezer delen, want door heel rustig en beheerst te lopen en niet op de tijd te letten heb ik ditmaal veel genoten, langer genoten, minder afgezien, minder spierpijn overgehouden en was ik sneller hersteld. Wellicht ook een mooie metafoor voor het dagelijks leven: als je rustig-aan doet, kom je er ook wel en misschien zelfs met meer voldoening. Maar laat ik bij het begin beginnen. Op 1 januari werd de inschrijving geopend en was ik er als de kippen bij om tussen champagne en oliebollen via internet een startnummer te bemachtigen. Geen idee hoeveel belangstelling er zou zijn. Op 2 januari besloten vrouwlief Lianne en zoonlief Robin mee te gaan en er samen een leuk weekendje Zeeland van te maken. Een hotel vlak bij de finish was al geregeld, zo beweerden ze. Negen maanden later had mijn training geleid tot een voldragen voorbereiding op mijn vijfde marathon. Toch leken wat zeurende enkelpijntjes in de laatste weken nog roet in het eten te gooien. Maar met de goede zorgen van trainers, masseur, fysio, podo, pedicure, huisarts, maar bovenal door een paar stapjes terug te gaan in trainingsintensiteit, dacht ik er alsnog helemaal klaar voor te zijn en had ik er in elk geval onwijs veel zin in. Vrijdagmiddag op tijd afgereisd naar Zeeland om in te checken in een mooi hotel aan de duinen van Zoutelande. Snel een hapje pasta naar binnen geschoven, want Lianne en Robin zouden die avond mee doen met de De Light Kustrun die start in Domburg net na zonsondergang en over het laatste gedeelte van het marathonparcours voert. Lianne en Robin vertrouwden mij aan het ontbijt toe dat deze kilometers nogal aan de pittige kant waren met de vele zanderige, bochtige en heuvelachtige paden.
Afijn, ik kon eerst nog 30 km warmlopen, sprak ik mezelf moed in terwijl ik nog maar een extra sneetje witbrood met honing naar binnen werkte. Even later zat ik bij Robin achterop de fiets en werd ik afgeleverd bij de bussen die de gelukkigen met een startbewijs naar de start in Burg-Haamstede brachten. Een van de mooie aspecten van deze marathon is dus dat je geen rondje loopt, maar een fraaie route in dit geval van B naar Z. In de bus natuurlijk een opgewonden stemming met de nodige heroïsche ervaringen over eerdere edities. Bij aankomst lekker rustig omkleden in een grote sporthal, de tas inleveren en dan op tijd naar de start drentelen. Daar kom je niet terecht tussen de gebruikelijke bouwhekken en bijbehorende hectische taferelen, maar sta je gewoon in een zonnig en aangenaam warm Zeeuws dorpstraatje onder het toeziend oog van een lieftallig kerktorentje tussen zeer aardige andere lopers. Nadat de vlaggenparade met alle nationale vlaggen van deelnemers uit verschillende Europese landen maar ook uit Australië en Japan(!) voorbij is getrokken, vraagt de omroeper om mee te tellen met de kerkklok die 12 keer slaat voor het startschot klinkt. Een prachtig, intiem moment. Ik beschouw het als een voorrecht om hier te mogen staan en een poging te doen ook deze marathon te gaan volbrengen. En daar gaan we, onder trompetgeschal en respectvol applaus. Ook in mijn hoofd begint een deuntje te spelen. "Iemand slaat soms onverwacht maar zeker op de vlucht. Alarmfase Twee is hier nauwelijks nog berucht. Maar men weet het niet. En zwijgt van wat men hoort en ziet." Weer Bløf natuurlijk, ik geniet nu al van deze Zeeuwse route. We draaien het dorp uit, het bos in, de duinen door, het strand op, een kilometer later het strand weer af, de duinen op en via de dijk richting de Oosterscheldekering waar het altijd waait. Dan is het tot ongeveer het 20 km-punt vooral meters maken en de rust bewaren, want iedereen die hier eerder heeft gelopen bezweert de beginner om zich te sparen voor het tweede deel. Gelukkig staan daar Lianne en Robin met nieuwe sportdrank om mijn Camelbak weer bij te kunnen vullen, want het is aardig warm in de zon. De halve bekertjes water die onderweg worden aangereikt zijn goed bedoeld, maar natuurlijk niet genoeg om het vochtverlies in voldoende mate aan te vullen. Nog gauw een zoen en een high-five en dan draai ik bij Vrouwenpolder het strand van Walcheren op, waar ik probeer een beetje fatsoenlijk beloopbare route te vinden naar Domburg. Onderweg mogen we nog een stukje duin meepakken om aan de nodige hoogtemeters te kunnen komen, maar gelukkig ook af en toe een stukje bos om even verlost te zijn van die zon. Onderweg had ik wonderlijke gesprekken met o.a. een jonge Engels sprekende Duitse vrouw, met een jongeman uit Oostkapelle, die hopelijk het mooiste kadootje (een medaille aan de finish) heeft gekregen op zijn 19e verjaardag, met een vrouw die op de dag af een jaar geleden haar dochter was verloren en nu dus speciaal voor haar liep en tenslotte met een man die hoopte om eindelijk een keer binnen de vijf uur te kunnen finishen.
Tja, dan begrijp je wel dat ik had ingezet op een lekker rustig tempo. Ik hield mezelf steeds voor dat ik al blij was als ik kon uitlopen en zo is het maar net. Rond kilometer 30 is het heerlijk ploeteren op en af door de duinen bij Oostkapelle en Domburg, maar daarna kunnen we gelukkig lekker herstellen op de Zeedijk richting Westkapelle waar we kilometer 37 passeren. Rechts de eindeloze Noordzee en links de uitgestrekte Zeeuwse polder. Nog maar 5 kilometer, maar de organisatie heeft blijkbaar een tikje sadistisch genoegen gehad om hier een paar hoge trappen en vooral heel veel bultige duinen in op te nemen. Ronduit hilarisch is het feit dat je bij kilometer 40 nog een keer via een steile trap naar beneden mag, een kilometer over het strand van Zoutelande loopt om dan met evenveel plezier weer met een trap terug naar de dijk te klimmen. Vervolgens zie en hoor je daar de finish al, maar mag je eerst nog een ommetje van een kilometer maken alvorens dat je echt naar het finishdoek kunt lopen. Geheel in Eindhoven-stijl eigenlijk, waar je na de morele finish op het Stratumseind eerst nog die grote bocht mag maken naar de Vestdijk.
Finishen went nooit. Elke finish is weer even mooi, zelfs deze na maar liefst 4 uur en 3 kwartier. Ik was ontzettend blij dat ik zonder problemen vlak en relatief makkelijk heb kunnen lopen en in de laatste 10 km nog heel veel wandelaars en treuzelaars heb kunnen inhalen. Ik kon mijn blijdschap natuurlijk weer eens niet verbergen (“Blije guppekop” zegt Els dan altijd) en dat viel ook het camerateam van Omroep Zeeland op, want ineens werd er zo’n grote microfoon voor mijn gezicht gehouden. “Meneer, gaat het?” “Geweldig”, is het eerste woord dat ik spontaan kan uitbrengen, gevolgd door “Dit is mijn vijfde marathon, ik ben zo blij!” En op de vraag “Wat maakt het hier dan zo bijzonder, meneer?” antwoord ik sociaal wenselijk, maar niet geheel buiten de waarheid “Ik heb Amsterdam gelopen, Rotterdam en Eindhoven, maar nog nooit hier in Zeeland. Zo mooi….zo zwaar en daarom zo mooi.” Later blijkt dat dit stukje reclame voor de Zeeuwse Kust Marathon herhaaldelijk als onderdeel van het sfeerbeeld werd uitgezonden op tv in Zeeland en ben ik zowaar een BN-er geworden of in elk geval een BZ-er. Hoogste tijd voor een gratis (alchoholvrij) biertje en dan met enigszins verzuurde benen achterop de fiets terug naar het hotel voor een lekkere douche, een heerlijk diner, een zalige nachtrust, een voedzaam ontbijtje en dan terug naar Brabant. Gelukkig kan ik met mijn 'blije guppekop' effe twee uurtjes nagenieten achterin de auto. "Gedenkt de goede tijden van zuiverheid en kracht. Maar men weet het niet. En zwijgt van wat men hoort en ziet. Hier aan de kust, de Zeeuwse kust." Bløf natuurlijk. Ronald
"Gewoon beginnen dus" aan die 10 km Door Loes van de Pol Zondag 11 oktober was een speciale dag voor mij. Voor het eerst liep ik zelf tussen de lopers waar ik zelf van jongs af aan al zoveel bewondering voor had. Ik ging toen naar familieleden kijken en dacht: "Ooit wil ik daar zelf lopen". Ik deed echter altijd aan andere sporten dan hardlopen. Ik wilde het wel doen, maar ik wist zelf nooit waar ik moest beginnen en was wat onzeker dat ik mezelf het 'fout' zou aanleren. Toen mijn moeder een half jaar eerder dan ik lid werd en ik haar positieve verhalen hoorde over LOGO heb ik afgelopen januari de knoop doorgehakt en ben ik begonnen met #startcoach. Ik vind het altijd stom als mensen iets als doel of als droom hebben, er vervolgens alleen maar over praten en dat niet omzetten in daden. "Gewoon beginnen dus", dacht ik! Het lopen van de 10 km hoort voor mij bij de weg om uiteindelijk bij mijn ultieme doel te komen, namelijk het lopen van de halve marathon. De 10 km tijdens de DLL Marathon was mijn eerste, echte wedstrijd. De enige wedstrijdjes die ik tot nu toe had gedaan waren tijdens de trimloopcyclus. Ik was toen pas een paar maanden bezig met #startcoach, en liep daarom toen ook nog geen 10, maar 5 kilometer. De trimloopcyclus ging me goed af, maar 10 km is toch weer andere koek. Toch heb ik geen seconde getwijfeld om me in te schrijven samen met mijn moeder. Ik wil vooruitgang boeken, dus ik zou wel zorgen dat ik het tegen die tijd kon! Sinds september loop ik in R4, waar we eigenlijk altijd wel ongeveer 10 km lopen tijdens de training. Ondanks dat ik de afstand daarom in ieder geval aan moest kunnen, was ik toch ontzettend zenuwachtig. Dat je 10 km kan lopen weet je, maar wat ik vooral spannend vond was hoe snel ik die zou gaan lopen. Mijn doel was om een tijd onder het uur neer te zetten, en ik moet ook eerlijk zeggen dat ik redelijk teleurgesteld zou zijn als dat niet zou lukken. Wat ik aan voorbereidingen heb gedaan is twee keer in de week, op dinsdag- en donderdagavond bij LOGO trainen. Ik ben er niet extra voor gaan trainen. Op het laatst werd het nog even spannend, want ik raakte geblesseerd aan mijn kuit. Gelukkig kon ik nog op tijd een aantal behandelingen bij de fysiotherapeut krijgen, maar ik wist niet of ik tijdens de wedstrijd er last vanzou krijgen. Op die stralende, zonnige dag was het dan eindelijk zo ver. Bijna de hele familie liep mee! Mijn vader Hans de halve marathon, en ik samen met mijn moeder de 10 km. Ik kan daarom wel zeggen dat we flink naar de dag toegeleefd hadden. Bij de Café de
Looijer ontmoetten we onze groepsgenoten die ook de 10 km liepen, en samen liepen we gezellig naar de start. De start was pas om half 4, wat van mij wat eerder had gemogen. Ik had op een gegeven moment zoveel energie dat ik gewoon wilde beginnen! Samen met de andere LOGO- leden en mijn moeder deed ik een warming-up en toen klonk dan eindelijk het startschot. De wedstrijd zelf verliep eigenlijk heel goed. Ik vind het ’t fijnst om tijdens een wedstrijd alleen te lopen en mijn eigen tempo aan te houden, en dat heb ik ook gedaan. Ondanks dat je de afstand al vaker hebt gelopen, loop je natuurlijk wat harder dan
normaal en na ongeveer 7 km merkte ik wel dat ik moe werd. Gelukkig kwam toen al snel de binnenstad in zicht met de Markt en het Stratumseind. Wauw, wat was dat een ervaring! Al die mensen geven je weer zoveel energie, zodat ik mijn tempo kon blijven behouden en niet verslapte. Je wordt door zoveel mensen, bekenden en onbekenden, aangemoedigd en dat geeft zo’n power boost! Toen ik over de finish kwam was ik wel even helemaal leeg, maar super tevreden met mijn tijd: 53:59! Daar stonden ook mijn vrienden en familie op me te wachten. Gelukkig heb ik ook helemaal geen last gehad van mijn blessure. Na de wedstrijd dronken we nog gezellig wat bij Café de Looijer en moe maar voldaan gingen we naar huis. Eenmaal terug in Mierlo zijn we nog gezellig uit eten gegaan met het gezin, om een bijzondere dag af te sluiten.
Al met al, mijn eerste DLL Kwart Marathon was een geweldige ervaring met alle LOGO-leden die meededen en vooral met mijn loopmaatje; mijn moeder. Deze wedstrijd was een begin van meerdere wedstrijden, want dit smaakt naar meer. Vergeleken met een halve of hele marathon is 10 km misschien niet zo veel, maar als je afgelopen januari tegen me had gezegd dat ik in 53 minuten 10 km zou lopen had ik me er nog niet veel bij voor kunnen stellen. Dat vind ik ook het mooie bij LOGO: iedereen begint met zijn of haar persoonlijke doel, maar samen werk je ernaar toe die doelen te bereiken. Je bent zeker niet alleen! Aan alle leden die mee hebben gedaan zondag: ik ben trots op ons! Natuurlijk ook op mijn moeder die 3 minuten na mij binnenkwam en op mijn vader die de halve marathon in1:44 liep. En aan alle leden die ons aangemoedigd hebben en meegeleefden: heel erg bedankt daarvoor! Ik ga zeker door met trainen, want na dit verhaaltje kan ik er ook niet echt meer onderuit: hopelijk zien jullie me volgend jaar lopen tijdens de halve marathon!
Mooi, ook zonder lolly's Op 26 september liepen we de NS-wandeltocht Wekeromse Zand van Wolfheze naar Lunteren. De wandeling was 23 km lang, dus we vertrokken al vroeg in de morgen met, zoals we gewend zijn, geweldig mooi weer!! Het was weer erg druk in de trein maar toch konden we redelijk bij elkaar zitten. Nu was het wandelgroepje niet zo groot: 11 vrouwen en geen enkele man dit keer. Vooral onze man Jan hebben we wel gemist, want die wist ons altijd redelijk bij elkaar te houden en zijn lolly's moesten we deze keer dus ook missen!
Omdat we allemaal boven de zestig zijn, is het onthouden van perrons toch wel moeilijk. Kwamen we nu aan op perron 17 of 14 of net andersom of was het toch 14 en dan naar 17 en hoeveel minuten hebben we de tijd om van het ene perron naar het andere te komen, was dat nou 13 of toch 14 of 17? We zijn toch goed aangekomen in Wolfheze en konden meteen vertrekken, want plassen hadden we in de trein al gedaan en gingen dus met een lege blaas op stap! In ons gezelschap was er ineens een vreemde vrouw bij gekomen die ook deze route zou lopen. Niet voor heel lang, want onze groep was tóch niet de groep waar ze mee van huis was vertrokken… Vervelend voor haar want ze moest weer terug lopen; wij hopen maar dat ze haar wandelmaatjes gevonden heeft.
We liepen door een mooi stukje bos op weg naar onze eerste stop na 5 km en omdat de zon al scheen, konden we fijn op het terras zitten. We bestelden allemaal iets te drinken en de meesten van ons lustten natuurlijk ook wel een stukje taart erbij. Deze keer was het heel lekkere walnotentaart. De thee serveerden ze met een koekje en een klein potje honing en de koffiedrinksters kregen er een likeurtje bij wat er ook goed in ging. En als er iets gedronken wordt komen er ook veel verhalen los, teveel om op te noemen, maar twee ervan wil ik jullie niet onthouden.
-Wisten jullie dat je in het buitenland geen paprikachips kan krijgen? De persoon die dit vertelde nam ze daarom altijd mee van thuis! -Wisten jullie als je last had van krampen dat je dan kurken in een washandje moet doen en dat in je bed moet leggen. De krampen verdwijnen dan als sneeuw voor de zon! Nee, dat wisten wij niet!!! Na al dat gezever begonnen we aan het tweede deel van de wandeling en nu duurde het zeker 15 km voordat we weer een drankgelegenheid tegen zouden komen. We waren allemaal onder de indruk van wat we zagen: het was zo'n mooi stukje Nederland: schapen die aan het grazen waren, dan weer koeien, stieren en daar liepen we gewoon tussendoor en die beesten deden niks, zelfs ons niet. Nou zijn deze beesten natuurlijk al veel gewend en kijken ze niet op van elf vrouwen en wat voor vrouwen!! In deze tijd van het jaar zagen we ook al veel paddenstoelen, maar of je ze ook kan eten, dat hebben we maar niet geprobeerd. We hebben ons maar aan onze eigen boterhammen gehouden.
We kwamen een uitkijktoren tegen en daar kon je het hele gebied prachtig bekijken en met dit heldere weer was het helemaal geweldig! Nu was er op dat plateautje ook een echtpaar uit België, met twee grote honden, dat meteen opstond toen wij eraan kwamen. Nou willen we natuurlijk niet dat iemand vertrekt door ons. Nadat we dat gezegd hadden, hebben we nog gezellig met hen gepraat. Wij op z'n Brabants en zij in hun dialect en we verstonden elkaar goed, helemaal geen probleem! Zo kan het dus ook. Toen we op een stukje kwamen waar geen markering was, hebben we wat fietsers van hun fiets getrokken en de kaarten die ze weer vertrekken. Wat was het geval: we hadden twee verschillende beschrijvingen, een uit 2007 en een uit 2011 en daarom ging het even niet goed. Toen we moe maar voldaan aankwamen bij onze laatste stop, ging bijna iedereen aan het bier of de wijn en dat was niet zo'n goed idee omdat we nog 3 km hadden te gaan. Ondertussen zwelden onze voetjes goed op door het zitten, dus onze laatste 3 kilometers waren erg zwaar.
De terugreis ging ook voorspoedig met als klap op de vuurpijl twee rozen die iemand achtergelaten had op het perron in Utrecht. Een date die verkeerd afgelopen is? We hebben de rozen meegenomen, dan heeft er iemand nog iets aan! Het was weer een prachtige wandeling, volgens ons de mooiste tot nu toe, maar dat zeggen we elke keer. De volgende keer zal weer een mooie wandeling worden, want dan gaan we op zaterdag 21 november wandelen bij Maastricht. We sluiten weer af met een wandelgroet van An, Truus, Joke, Marijke, Maria, Tonnie, Anneke, Tineke, Pia, Marij en Diny. De groeten van Tonnie
Wisselpen Hallo lezende lopers, Mijn naam is Theo Slaats, geboren Geldropper, getrouwd met Toos en vader van twee dochters en een zoon. In Geldrop kennen de meesten mij als de directeur van het gelijknamige Auto en Bandenservicebedrijf dat al jaren adverteerder is in dit clubblad. In januari 2015 zag ik de mededeling in de lokale Middenstandsbelangen over de #startcoachtrainingen. Op de introductieavond met Yvar de Weerd werd uitgelegd hoe dat in zijn werk gaat. Ik ben toen naar de training op dinsdag gegaan om te kijken of het zou lukken om mee te lopen. Ik had er namelijk net een half jaar revalidatie opzitten. De #startcoach-groep ging goed van start, ook al was het soms fris en regenachtig, de ene keer veel deelnemers, de andere keer wat minder. Maar het was altijd gezellig, soms ging het gemakkelijk en de andere keer was het afzien en zoals we tegen elkaar zeiden: “Gewoon doorlopen, we doen het voor ons plezier”. In het begin waren we met ongeveer 15 lopers.Ik heb in de loop der maanden wel wat kleding aangeschaft want dat is wel belangrijk, zeker als je bescherming zoekt tegen de wisselende temperaturen. De warming-up was in mijn geval ook wel belangrijk om de spieren los te krijgen en dat gaat na verloop van tijd steeds beter. In het voorjaar werd het wat beter met de temperatuur en de oefeningen en conditie gingen ook vooruit. Ik heb 3 keer aan de Trimloop van 5 km meegedaan, de eerste keer over de finish helemaal totalloss, om maar in autotermen te spreken. De StrabrechtseHeideloop ook meegelopen en ook daar weer een prima tijd neergezet, hoewel dat niet zo belangrijk voor mij is. Maar ik ben blijven lopen; als het even kan twee keer per week en ik merk nu dat het steeds beter gaat. Ik loop nu in R4 met een vaste groep en dat gaat me goed af. Tot nu toe geen blessures gehad behalve natte voeten.
Zondag 11 oktober was ik om 9 uur in Eindhoven bij de DLL-Marathon en nee, ik heb niet de marathon gelopen maar wel de IAK City Run van 5 km, dit keer in minder dan een half uur.
Een mooi en druk spektakel op de vroege zondagmorgen, gelukkig scheen de zon maar het was wel fris. Zoals uit bovenstaande blijkt word ik een echte 5-km-specialist, maar dat zal nog wel veranderen. Iedereen tijdens de komende wintermaanden veel loopplezier en tot ziens. Groeten, Theo Slaats.
Als ik mijn startnummer maar niet vergeet… Door Annemarie Steinmann Zondag 10 oktober. Vandaag is het zover. Mijn eerste grote hardloopevenement: 10 km door Eindhoven rennen. Ik heb er heel erg veel zin in, maar voel natuurlijk ook de gebruikelijke gezonde wedstrijdspanning. En de spanning bouwt zich gedurende de dag op. Zou het allemaal goed gaan? Ik ga de wedstrijd vast uitlopen, maar wordt het ook een tijd waarmee ik kan thuis komen? Ga ik de wedstrijd eigenlijk wel uitlopen?
Misschien kom ik wel te laat of kan ik de start niet vinden? Hoe laat zou ik weg moeten gaan om op tijd te zijn? Ik wil niet te laat zijn, want ik wil een goede warming-up doen. Maar ik wil ook niet veel te vroeg zijn, want dan koel ik veel teveel af. Hoeveel moet ik drinken van tevoren? Teveel is niet handig, maar te weinig natuurlijk ook niet. Neem ik dan zelf nog drinken mee? Op welke tijd zal ik eten? Heb ik al mijn spullen klaarliggen? Pfff, als ik mijn startnummer maar niet vergeet. Is mijn horloge eigenlijk wel opgeladen? Zo gaat het nog elke keer voor een wedstrijd, maar omdat de ED 10 kilometer pas om 15:30 uur begint, duurt deze dag best wel lang. Tussendoor kijk ik nog naar stukjes van de marathon op televisie. De Kenyanen lopen gemakkelijk een kilometer binnen drie minuten, en weten dat ook nog ruim twee uur vol te houden. Wat bijzonder! Onvoorstelbaar! Erg gaaf om te zien, en als ik ze over de finish zie gaan, bedenk ik me dat ik daar vanmiddag ook loop. Ik krijg er kriebels van in mijn buik. Heel veel zin heb ik om te gaan rennen! Mijn zoontje van anderhalf zorgt voor de nodige afleiding gedurende de dag. Waar ik nog niet zo lang de tien kilometer kan hardlopen, loopt hij pas sinds een week zelf los. En hij vindt het erg leuk! Mamma heeft getraind voor de tien kilometer, en hij traint voor zijn eerste tien meter. Bijzonder dat het bij mij ook ooit zo gestart is, en bij iedere hardloper. Wie weet gaat hij later ook hardlopen! Rond 14:00 uur fiets ik naar Eindhoven, mijn spullen laat ik achter bij een vriendin en daarna loop ik naar de start. Al snel kom ik een groep andere LOGO’ers tegen. Samen doen we een warming-up in het mooie herfstzonnetje. Beter weer dan dit kunnen we niet krijgen. Wat een geluk hebben we daarmee. Na de warming-up is het wachten totdat de wedstrijd gaat beginnen. Er wordt een groepsfoto gemaakt. En daarna nog twee keer, want er komen steeds weer mensen bij. Uiteindelijk lopen we met een stuk of tien mensen van LOGO deze 10 km. En iedereen is even enthousiast!
Om 15.30 uur mogen we starten…3, 2, 1, go! Ik heb me voorgenomen om de eerste kilometer rustig te lopen. Dat lukt veel te goed. Het is voor mijn doen een hele langzame kilometer, zie ik na 6:34 minuten! Ik ben goed warm, dus ik besluit wat meer tempo te maken. Het zonnetje, het enthousiasme langs de kant van de weg, de lopers zelf, de muziek…de sfeer zorgt ervoor dat ik vrij gemakkelijk loop. Er lopen veel mensen mee, en het is constant scannen waar ik kan inhalen en waar ik juist even moet inhouden. Ik zigzag om de mensen heen en ondertussen maken de mensen langs de kant er een groot feest van! Wat staan er veel mensen en wat zijn ze allemaal enthousiast! Ik vind het geweldig om hier te lopen en eigenlijk is dit de eerste keer dat ik tijdens het lopen geen spanning voel. Het gaat heel erg gemakkelijk. De tweede kilometer loop ik in 5:43 minuten, maar daarna loop ik een stukje sneller en ik weet het goed vol te houden. De kilometers vliegen voorbij; ik vlieg over de Europalaan, de Berlagelaan, Vredeoord, Achtseweg-Zuid, de Oirschotsedijk, Strijp-S en langs het PSV stadion. Als we langs de Mediamarkt komen en het centrum ingaan, neemt de mensenmassa weer toe. Het voelt alsof we bijna bij de finish zijn, maar gelukkig heb ik een horloge om en weet ik dat we er nog niet zijn. We moeten nog twee kilometer. Bij elke stap merk ik dat ik er wel aan toe ben om te gaan finishen. De energie begint toch enigszins op te raken. Achteraf bleek dat de negende kilometer mijn snelste was! Deze sfeer geeft je namelijk vleugels. Het loopt heerlijk. Toch is het fijn om de finish te zien, waar vandaag al duizenden mensen gefinisht zijn. Een eindsprint zit er niet meer in. Voor mij betekent dat dat ik heel goed gelopen heb. Ik ben blij dat ik er ben, en trots op mijn tijd. 56:26 minuten! Dat is ruim een minuut sneller dan mijn tijd bij de Strabrechtse-Heideloop, een PR! Geweldig! Na de wedstrijd volgt het moeilijkste stuk…ik moet nog naar huis fietsen. Mijn benen werkten niet echt meer mee en natuurlijk heb ik wind tegen. Maar hey, ik heb een heerlijke wedstrijd gelopen. Het was fantastisch en ik denk dat ik nu wel begrijp waarom er zoveel mensen meelopen met de Halve Marathon. Twee keer zoveel sfeer, twee keer zoveel enthousiasme, twee keer zo’n groot trots gevoel achteraf…wie weet, volgend jaar… Eerst nog maar even nagenieten van deze wedstrijd!
de mensen van de LOGO-waterpost
Bedankt, iedereen die dit mogelijk maakt! Bedankt, organisatie! Bedankt, aaaaaalle vrijwilligers bij de water- en verzorgingsposten! Bedankt, publiek! Bedankt, lopers! Bedankt, iedereen!
Mag het ietsje steiler zijn? Door Sally Salemink In deze tijden van zelfverheerlijking (selfies met de buitenwereld delen, schaamteloos je leven op facebook te kijk zetten, twitteren, enzovoorts), is het wel ethisch verantwoord om trots te zijn op je zelf? Misschien als het vrouwtje ook trots op je is (op mij dus in dit geval). Nu ..., wel ..., vooruit. Ik ben trots op mijzelf. Na wederom enkele maanden van sociale uitsluiting door blessure toch weer een trimloop gedaan. En belangrijker: deze volbracht! Zonder (vrijwillig) te wandelen, alleen die twee keer dat een flessenhalssituatie een heuse opstopping veroorzaakte. Even een paar feiten. Een wonderschone dag, Herfst met een hoofdletter, zonneschijn, veel kabouter-Spillebeen-zetels, heerlijke temperatuur, geen wind en alle dieren feest (dierendag). De loop: Devil's Trail, Utrechtse Heuvelrug. Start en stop in het Doornse Gat (klinkt wat duister). We liepen de Lucifer Trail (slechts 16,66 km), de derde van 4 afstanden (ook 36,66, 26,66 en een mini trail). De ondergrond: het begon met een belachelijk lange zandhelling (omhoog natuurlijk), daarna heerlijk dalen en klimmen door het bos, over paadjes, bruggetjes, paardensporen, en niet te vergeten de Ginkelseheide, waar je zo ongeveer tot aan je enkels door het mulle zand moest stampen. Verder nog talloze boomstronken, takken, glibberpaadjes en eikels (de boomvrucht deze keer). Na de laatste kuitblessure (altijd weer de kuiten), opgelopen door op een zondag rustig de trap op te lopen (?!), even gedacht aan klootschieten als sport (je komt uit Twente, o nie da). Maar omdat ik twee dagen daarvoor twee paar hardloopschoenen (nou ja, in mijn geval gewoon loopschoenen) had gekocht toch maar besloten weer te gaan trainen. En natuurlijk had ik me ook allang ingeschreven voor de trail. Trainen ja, maar wel met twee beloftes aan mijzelf: 1 : 90% van de kilometers gaan onverhard 2 : Testosteron op slot (wie me ook voorbij gaat, dik of dun, jong of oud, m of v, ik laat ze gaan) Tot op heden gaat dat goed. Lekker in het truttenverzet over de velden hobbelen (ik woon vlak bij de Rielsedijk, dus binnen 200m loop ik in de zegge), klein beginnen en langzaam uitbouwen naar een uur. Ook al een paar keer mijn neus laten zien bij LOGO, al kan ik meestal niet meelopen omdat alle R's nu eenmaal in het najaar op de weg lopen. Baantraining lukt wel, maar daar is men bij LOGO niet zo happig op (snap ik niets van,
maar enfin), dus dat wordt niet zoveel gedaan. Inmiddels een flinke draagbare bouwlamp in mijn bezit want ook met de R in de maand zal ik het bos in gaan (en daar wordt het donker, brrr). Terug naar de trail. Afgesproken dat Betty en ik samen zouden lopen (belofte 2) om wederzijds steun te geven. Ik had tot deze dag max. 70 minuten gelopen (tegen ca. 8 km/uur), dus is 16,66 km best spannend. Tussen ca. 300 uiterst fit ogende lopers en loopsters zijn we begonnen aan de beproeving. Wel met een glimlach op ons gezicht, want kort daarvoor hadden we beide een handje van Pieter van den Hoogenband gehad die breed grijnsde: “jullie zijn van mijn favoriete loopclub!”. (Ik ben trouwens vergeten te vragen of je daar kon zwemmen). Zoals eerder gemeld: na de start direct helling óp. Dat is een redelijk verzurende bezigheid. Als je eenmaal boven bent duurt het wel even voor je weer op adem bent. Hoe dan ook, ik heb driftig achter Betty aan gelopen, maar kwam na zo'n drie kilometer tot de conclusie dat haar conditie beter is dan de mijne. Helling op ben ik wel sterker, maar duurpuf kom ik te kort. Dus, bij een bocht het vertwijfelende handgebaar gemaakt “ik kom wel, ga maar”. En dan gaat het toch pruttelen in je brein. 'Is dit wel verstandig, had ik niet dit of dat...'.
Gaandeweg leek zich echter een soort herstel in te zetten, en ik bleef op zo'n 50 m van Betty plakken. De tweede steile klim (niet normaal meer!) was naar een toren, en op het smalle paadje waren er toch wat te veel lopers en vooral wandelende lopers. Op de spiertjes naar boven en zowaar Betty weer bijgehaald. Samen verder en na 6 km de eerste drankpost. Drankposten bij trails betekenen: lekker even uithijgen, wat drinken, wat eten, wat keuvelen en dan “Ik ga maar weer eens verder!” Niet te vergelijken met het duwen en trekken bij wegwedstrijden. Het is moeilijk om tijdens het lopen te genieten (want geen meter is vlak en je moet goed uitkijken, kijken met alleen je tenen is niet genoeg), maar toch: wat een geweldige omgeving. Zoveel bossen, velden, hei, schaapskuddes, vriendelijke wandelaars, zonlicht door de bomen, fantastisch. Al doende schiet het natuurlijk ook een beetje op, maar wat ook leuk is bij trails: geen kilometerbordjes. Je hebt geen idee waar je bent, hoe ver nog. Je loopt dus heel relaxed, geen hartslagmeter nodig, ik hoef niet te weten of ik in de zone zit, geen “Loop ik wel het goede tempo?”, alleen maar lopen. Samen met je lief en vele anderen door bos en heide. En op die heide was het warm. Geen beschutting, wel reflectie vanaf het witte zand, dus dubbel warm. Eén keer op Betty gewacht, maar langzaam toch wat uitgelopen. Bij een volgende drankpost (geheel onverwacht, er zou er maar eentje zijn) bleek ze toch weer vlak achter me te lopen. Samen weer verder. Tussentijds haal je vooral veel wandelende lopers in, met name op de hellingen geeft men het snel op, lijkt wel. Wij niet, de hele tijd blijven hobbelen. Langzaam met een kleine afstand tussen B. en mijzelf, maar het ging zoooo lekker... Volgens het hoogtekaartje (in totaal 219 m naar boven en 219 m naar beneden) zouden er op het einde nog twee klimmetjes zijn. Dit bleek mee te vallen, dat wil zeggen: wel een paar lange paden omhoog, maar niet super steil (gewóón steil). Op een gegeven moment krijg je door dat er rechts van je een grote kuil lijkt te zijn: zou dat het Doornse Gat zijn? En ja, even later bleek de verzurende, zanderige starthelling ineens de heerlijke laatste afdaling te zijn. Binnen! Gelukkig! En trots! Vrouwtje een minuutje later over de streep. Ook trots, weer gedaan. Heerlijk gelopen. Een feest. En het mooie is: niet eens stijf achteraf, wel moe, maar lekker moe. Trailen begin ik steeds leuker te vinden. Ook de collegalopers zijn vriendelijk, de hele sfeer is er een van totale ontspanning, ondanks de inspanning. Wat wel tegen viel waren de vier bloedblaren onder mijn ring- en wijs-tenen. Als er iemand bij LOGO nog reserve tenen heeft hou ik mij aanbevolen. Desondanks: ik blijf trailen. Tien keer leuker dan lopen op de weg. En dan mag je best trots zijn op jezelf.
Hardloopagenda november 2015 door Freek Rohlfs Zondag 1 november * Valkenswaard,Valkenloop, AVV, 12,5 km 12:00u; 21,1 km 11:00u Info: www.valkenloop.nl/ *Lieshout, Duvels cross, 2-4-6-8 km 11:00u Info: www.runnersclublieshout.nl/ Zondag 8 november *Helmond-Stiphout, Molenven Cross, HAC vanaf 10:00u vele reeksen Info: www.limbracross.nl *Veldhoven, Witven Cross, vanaf 10:00u div. afstanden Info: www.gvac.nl/recreatief-hardlopen/witvencross Zondag 15 november * Nijmegen, Zevenheuvelenloop, 15 km 13:00u Info: www.zevenheuvelenloop.nl *Bergen op Zoom, Kievitloop, Spado 5-10-15 km, 10:30u Info: www.spado.nl Zondag 22 november *Tilburg, Warandeloop, 5-10 km 10:00u; 21,1 km 11:45u; cross vanaf 12:30u Info: www.warandeloop.nl *Sint Oedenrode, Drie Dorpencross, reeksen vanaf 11:00u Info: www fortuna67.nl Zondag 29 november *’t Is voor Niks, alle LOGO-leden aan de start!!! Zie ook elders in het clubblad (geen inschrijvingen meer mogelijk; alleen via wachtlijst) Info: www.tisvoorniks.nl Elke 2e, 4e (en evt. 5e) zondag van de maand: *Veldhoven, GVAC trimloop, 3,9-6,3-7,8-11,7-12,6-18,9 km 10:30u Info: home.hccnet.nl/gvac.atletiek 040-2530331 Laatste zondag van de maand: *Someren, Jasperloop, 2,5-5-7,5-10-12,5-15 km 10:30u Info: 0493-492539, www.jaspersport.nl
Wandelagenda november 2015 door Louis Dreesen Elke maandag en woensdag *Geldrop, ochtendwandeling. Start: Zwembad de Smelen. 9:00 uur. Duur 1,5 uur. Inl. 06-53578940 (maandag) 06-41294762 (woensdag) Eerste maandag van de maand lange wandeling. Duur 2 uur. Zondag 1 november. *Lierop, Hermodé Winterserie. 10-15-20 km. Start: Spoorweg 5. Inl. www.hermode.nl Zondag 8 november. *Afferden, Maasduinentocht. 10-15-20-25 km. Start: Kapelstraat 7a. Inl. www.wsvdwsafferden.nl *Tilburg, Hart van Brabant. 10-15-20-25 km. Start:
[email protected] Woensdag 11 november. *Huizen, 3e Gooimeertocht. 25 km. Start: Bovenweg 5. Inl.
[email protected] Zaterdag 14 november. Ravenstein, 3e Ravesteintocht. 40 km. Start: v. Kesselplaats 2. Inl. www.ws78.nl Zondag 15 november, D.E.W. Escharen, Winterserie.10-15-20 km. Start: Essinklaan 1. Inl.
[email protected] *Sint Oedenrode. Olat winterserie, 15-20-25-30-40 km. Start: P. Teurlingstraat 30. Inl.
[email protected] Woensdag 18 november. *Werkendam, 2e uiterwaardentocht. 25 km. Start; Lange iep 1. Inl.
[email protected] *Gulpen, de Veldlopers. 5-10-15 km. Start: Dorpstraat 13. Inl.
[email protected] Zondag 22 november. *Etten-Leur. Snertwandeling de losse veter. 10-1520-30 km. Start: Wipakker 66. Inl. www.delossefeeter.nl *Gemert, Winterserie Z.U.T.H. 12-20 km. Start: Churchillaan 12. Inl. www.wsvzuth.nl Meer wandelingen op www.wandekalender.nl en op http:/www.zandstappers.be/zandstappers/wandelkalender
Trainingsschema wandelen november 2015 Groepen 1 wandelen en nordic wandelen wk dinsdag 45 3-nov 17-21-17((3)Z3/4 46 10-nov 6x9(2)Z3/4 47 17-nov 3x20(2)Z3/4 48 24-nov 6x10(2)Z3/4
donderdag 5x11(2)Z3/4 10-16-16-12(2)Z3/4 4x15(2)Z3/4 15-20-20-5(2)Z3/4
za/zo 110Z3 108Z3 120Z3 120Z3
Groepen 2 wandelen en nordic wandelen wk dinsdag 45 3-nov 3x15(2)Z2/3 46 10-nov 4x11(2)Z2/3 47 17-nov 5x10(2)Z2/3 48 24-nov 4x12(2)Z2/3
donderdag 20-25(4)Z2 3x15(3)Z2/3 10-15-15-10(2)Z2/3 15-20-15(2)Z2/3
za/zo 90Z2 90Z2/3 100Z2/3 100Z2/3
donderdag 4x9(2)Z2 5x7(2)Z2 20-20(4)Z2 3x13(3)Z2
za/zo 72Z1 70Z1 80Z1 78Z1
Groep 3 wandelen wk dinsdag 45 3-nov 2x15(3)Z2 46 10-nov 10-13-12(3)Z2 47 17-nov 4x10(2)Z2 48 24-nov 15-15-10(3)Z2
Verklaring: -2x 4-24-5 (1) Z2 betekent 2 perioden van achtereenvolgens 4, 24 en 5 minuten wandelen in Z2=zone 2 met herstel van 1 minuut in zone 1 ertussen in. - De laatste kolom geeft het aantal minuten en de zone. Betekenis van de zones in de Zoladzmethode: (Z5)=zone 5= HFmax – 10. Enkele minuten in dit tempo levert al zware benen op (Z4)=zone 4= HFmax – 20. Dit tempo kunt u maximaal een uur volhouden (Z3)=zone 3 =HFmax – 30. Praten is erg lastig, u raakt buiten adem (Z2)=zone 2 =HFmax – 40. Praten is een beetje lastig, u raakt niet buiten adem (Z1)=zone 1 =HFmax – 50. In dit tempo kunt u onderweg gemakkelijk praten. HFmax = maximale hartslag Bouw een marge in van 5 slagen. Voorbeeld: Z3 is tussen 25 en 35 slagen onder de maximale hartslag.