Instelling Taxforius Imposto Advocaten www.taxforius.be
Onderwerp De invoering van het begrip ‘ernstige fiscale fraude’ – naar een strengere aanpak van de fiscale fraude !
Datum 6 juni 2013
Copyright and disclaimer De inhoud van dit document kan onderworpen zijn aan rechten van intellectuele eigendom van bepaalde betrokkenen, Er wordt u geen recht verleend op deze rechten. M&D Seminars geeft u via dit document informatie, maar verstrekt geen advies. M&D Seminars garandeert niet dat de informatie in dit document foutloos is. U gebruikt de inhoud van dit document op eigen risico. M&D Seminars, noch een van haar directieleden, aandeelhouders of bedienden zijn aansprakelijk voor bijzondere, indirecte, bijkomstige, afgeleide of bestraffende schade, noch voor enig ander nadeel van welke aard ook bij het gebruik van dit document en van de inhoud van dit document. © M&D Seminars – 2013
M&D SEMINARS Eikelstraat 38 | 9840 De Pinte | T 09 224 31 46 | F 09 225 32 17 |
[email protected] | www.mdseminars.be
STRAFRECHT // 06-JUN-13
DE INVOERING VAN HET BEGRIP ‘ERNSTIGE FISCALE FRAUDE’ - NAAR EEN STRENGERE AANPAK VAN DE FISCALE FRAUDE ! Auteurs: Jan Sandra (advocaat-vennoot) & Steven Vancolen (advocaat-vennoot)
In de fiscale (straf)wetgeving komt slechts één strafbepaling voor inzake fiscale fraude. Elke inbreuk op een bepaling van de fiscale wetgeving, die werd gepleegd met bedrieglijk opzet of met het oogmerk om te schaden kan strafrechtelijke gesanctioneerd worden. Er wordt tot op heden in de fiscale wetgeving geen onderscheid gemaakt naargelang de ernst van de gepleegde fraude. Daaraan komt binnenkort een einde door enkele wetswijzigingen die worden doorgevoerd in het kader van het opvoeren van de strijd tegen de fiscale fraude en in het kader van de zogenaamde budgettaire maatregelen. In een wetsontwerp van 17 april 2013 (houdende fiscale en financiële bepalingen en bepalingen betreffende de duurzame ontwikkeling) wordt het inschrijven van het concept “ernstige fiscale fraude, al dan niet georganiseerd” in de diverse fiscale wetboeken voorzien. Daaraan wordt een strafverzwaring op het vlak van de gevangenisstraf gekoppeld; in geval van ernstige fiscale fraude, al dan niet georganiseerd kan een maximum gevangenisstraf van 5 jaar worden opgelegd in plaats van een maximumgevangenisstraf van 2 jaar in geval van een ‘gewone’ fraude. Het ernstig karakter van de fraude slaat voornamelijk op de aanmaak en of het gebruik van valse stukken en op het omvangrijk bedrag van de verrichting en het abnormaal karakter van dit bedrag gelet op de activiteiten. De georganiseerdheid van de ernstige fraude geldt als een verzwarende omstandigheid. Het georganiseerd karakter van de fraude wordt omschreven als “het gebruik van een constructie die opeenvolgende verrichtingen voorziet en/of de tussenkomst van een of meerdere tussenpersonen, waarin hetzij complexe mechanismen worden gebruikt hetzij procédés van internationale omvang (ook al worden ze gebruikt op nationaal niveau). De complexe mechanismen blijken uit het gebruik van simulatie -of verbergingsmechanismen die onder andere een beroep doen op vennootschapsstructuren of juridische constructies.” In de nieuwe definitie van de fiscale fraude wordt de mate van organisatie aldus één van de criteria van de ernst ervan zonder dat dit vereist is om als dusdanig te worden beschouwd. In de zogenaamde preventieve en de repressieve witwaswet werd al een onderscheid gemaakt naargelang de ernst van de fraude. Ook in deze regelgeving wordt evenwel, net zoals in het fiscaal strafrecht, het begrip “ernstige fraude al dan niet georganiseerd” ingevoerd. Verschillende wetgevingen die op dezelfde feiten van toepassing kunnen zijn worden daarmee geharmoniseerd. Het wetsontwerp van 22 april 2013 (houdende dringende bepalingen inzake fraudebestrijding) voorziet daartoe in de aanpassing van het strafwetboek, het wetboek van vennootschappen en de wet op de Cel voor Financiële Informatieverwerking van 11 januari 1993 (CFI). Telkens wordt er het begrip “ernstige en georganiseerde fiscale fraude waarbij bijzondere ingewikkelde mechanismes of procedés van internationale omvang worden aangewend” vervangen door het begrip “ernstige fiscale fraude, al dan niet georganiseerd”. Een doeltreffender bestrijding van het witwassen van geld voortkomend uit fiscale fraude wordt daardoor beoogd. Als gevolg van de nieuwe definitie zal het CFI ook het witwassen van geld voortkomend uit ernstige fiscale fraude kunnen aanpakken die helemaal niet georganiseerd is maar die bijvoorbeeld door de grote bedragen van de fraude als ernstig kan worden beschouwd. Ernstige fraude (zoals hoger gedefinieerd) zal dus systematisch moeten worden gemeld aan de CFI. Het voorkomen van één van de indicatoren uit het KB van 3 juni 2007 (zoals bv. onregelmatigheden in facturen en het gebruik van stromannen, zeer forse stijging van de omzet en verrichtingen op onlangs geopende rekeningen, etc) zal gelden als een indicatie van ernstige fraude dat moet worden gemeld. Het fiscaal strafrecht wordt dus alsmaar strenger. Anderzijds kan men anno 2013 nog overgaan tot regularisatie. De fiscale zondaar kan dus nog tot inkeer komen, maar de tijd dringt; op 1 juli 2013 loopt de huidige regularisatieregeling af; op 31 december 2013 loopt ook de nog in te voeren “allerlaatste” regularisatieronde ten einde… Noteer dat in deze laatste regularisatieronde ook inkomsten uit “ernstige en georganiseerde fiscale fraude“ al dan niet verjaard kunnen worden geregulariseerd. Het regulariseren van fiscaal verjaarde inkomsten is een bijzonder aandachtspunt
wanneer aan de fiscale inbreuk een niet-verjaard misdrijf kan worden gekoppeld zoals witwas. In het wetsontwerp van 22 april 2013 is tevens voorzien in een aantal andere maatregelen. Zo wordt de beperking van cash betalingen voor de aankoop van edele metalen uitgebreid net zoals de identificatieverplichting van de klant. Ook de KBO-wet zal worden aangepast door de inschrijving van de ambtshalve schrapping van het KBO-nummer van die vennootschappen die voor het derde opeenvolgende jaar geen jaarrekeningen hebben neergelegd, zij het dat onder bepaalde voorwaarden een reactivering mogelijk wordt. In de fiscale wetboeken evenals in diverse andere wetten die op dezelfde feiten kunnen van toepassing zijn worden diverse gradaties van fraude ingeschreven waarbij ernstige fraude, al dan niet georganiseerd strenger zal worden bestraft dan een ‘gewone’ fraude. De georganiseerdheid van de ernstige fraude geldt bovendien als een verzwarende omstandigheid. Het moge duidelijk zijn dat de strijd tegen de fiscale fraude steeds meer wordt opgevoerd, dit zowel op nationaal als op internationaal niveau. Anderzijds kan anno 2013 de fiscale zondaar nog tot inkeer komen en regulariseren maar de tijd dringt …
STRAFRECHT // 06-JUN-13
DE INVOERING VAN HET BEGRIP ‘ERNSTIGE FISCALE FRAUDE’ - NAAR EEN STRENGERE AANPAK VAN DE FISCALE FRAUDE ! Auteurs: Jan Sandra (advocaat-vennoot) & Steven Vancolen (advocaat-vennoot)
In de fiscale (straf)wetgeving komt slechts één strafbepaling voor inzake fiscale fraude. Elke inbreuk op een bepaling van de fiscale wetgeving, die werd gepleegd met bedrieglijk opzet of met het oogmerk om te schaden kan strafrechtelijke gesanctioneerd worden. Er wordt tot op heden in de fiscale wetgeving geen onderscheid gemaakt naargelang de ernst van de gepleegde fraude. Daaraan komt binnenkort een einde door enkele wetswijzigingen die worden doorgevoerd in het kader van het opvoeren van de strijd tegen de fiscale fraude en in het kader van de zogenaamde budgettaire maatregelen. In een wetsontwerp van 17 april 2013 (houdende fiscale en financiële bepalingen en bepalingen betreffende de duurzame ontwikkeling) wordt het inschrijven van het concept “ernstige fiscale fraude, al dan niet georganiseerd” in de diverse fiscale wetboeken voorzien. Daaraan wordt een strafverzwaring op het vlak van de gevangenisstraf gekoppeld; in geval van ernstige fiscale fraude, al dan niet georganiseerd kan een maximum gevangenisstraf van 5 jaar worden opgelegd in plaats van een maximumgevangenisstraf van 2 jaar in geval van een ‘gewone’ fraude. Het ernstig karakter van de fraude slaat voornamelijk op de aanmaak en of het gebruik van valse stukken en op het omvangrijk bedrag van de verrichting en het abnormaal karakter van dit bedrag gelet op de activiteiten. De georganiseerdheid van de ernstige fraude geldt als een verzwarende omstandigheid. Het georganiseerd karakter van de fraude wordt omschreven als “het gebruik van een constructie die opeenvolgende verrichtingen voorziet en/of de tussenkomst van een of meerdere tussenpersonen, waarin hetzij complexe mechanismen worden gebruikt hetzij procédés van internationale omvang (ook al worden ze gebruikt op nationaal niveau). De complexe mechanismen blijken uit het gebruik van simulatie -of verbergingsmechanismen die onder andere een beroep doen op vennootschapsstructuren of juridische constructies.” In de nieuwe definitie van de fiscale fraude wordt de mate van organisatie aldus één van de criteria van de ernst ervan zonder dat dit vereist is om als dusdanig te worden beschouwd. In de zogenaamde preventieve en de repressieve witwaswet werd al een onderscheid gemaakt naargelang de ernst van de fraude. Ook in deze regelgeving wordt evenwel, net zoals in het fiscaal strafrecht, het begrip “ernstige fraude al dan niet georganiseerd” ingevoerd. Verschillende wetgevingen die op dezelfde feiten van toepassing kunnen zijn worden daarmee geharmoniseerd. Het wetsontwerp van 22 april 2013 (houdende dringende bepalingen inzake fraudebestrijding) voorziet daartoe in de aanpassing van het strafwetboek, het wetboek van vennootschappen en de wet op de Cel voor Financiële Informatieverwerking van 11 januari 1993 (CFI). Telkens wordt er het begrip “ernstige en georganiseerde fiscale fraude waarbij bijzondere ingewikkelde mechanismes of procedés van internationale omvang worden aangewend” vervangen door het begrip “ernstige fiscale fraude, al dan niet georganiseerd”. Een doeltreffender bestrijding van het witwassen van geld voortkomend uit fiscale fraude wordt daardoor beoogd. Als gevolg van de nieuwe definitie zal het CFI ook het witwassen van geld voortkomend uit ernstige fiscale fraude kunnen aanpakken die helemaal niet georganiseerd is maar die bijvoorbeeld door de grote bedragen van de fraude als ernstig kan worden beschouwd. Ernstige fraude (zoals hoger gedefinieerd) zal dus systematisch moeten worden gemeld aan de CFI. Het voorkomen van één van de indicatoren uit het KB van 3 juni 2007 (zoals bv. onregelmatigheden in facturen en het gebruik van stromannen, zeer forse stijging van de omzet en verrichtingen op onlangs geopende rekeningen, etc) zal gelden als een indicatie van ernstige fraude dat moet worden gemeld. Het fiscaal strafrecht wordt dus alsmaar strenger. Anderzijds kan men anno 2013 nog overgaan tot regularisatie. De fiscale zondaar kan dus nog tot inkeer komen, maar de tijd dringt; op 1 juli 2013 loopt de huidige regularisatieregeling af; op 31 december 2013 loopt ook de nog in te voeren “allerlaatste” regularisatieronde ten einde… Noteer dat in deze laatste regularisatieronde ook inkomsten uit “ernstige en georganiseerde fiscale fraude“ al dan niet verjaard kunnen worden geregulariseerd. Het regulariseren van fiscaal verjaarde inkomsten is een bijzonder aandachtspunt
wanneer aan de fiscale inbreuk een niet-verjaard misdrijf kan worden gekoppeld zoals witwas. In het wetsontwerp van 22 april 2013 is tevens voorzien in een aantal andere maatregelen. Zo wordt de beperking van cash betalingen voor de aankoop van edele metalen uitgebreid net zoals de identificatieverplichting van de klant. Ook de KBO-wet zal worden aangepast door de inschrijving van de ambtshalve schrapping van het KBO-nummer van die vennootschappen die voor het derde opeenvolgende jaar geen jaarrekeningen hebben neergelegd, zij het dat onder bepaalde voorwaarden een reactivering mogelijk wordt. In de fiscale wetboeken evenals in diverse andere wetten die op dezelfde feiten kunnen van toepassing zijn worden diverse gradaties van fraude ingeschreven waarbij ernstige fraude, al dan niet georganiseerd strenger zal worden bestraft dan een ‘gewone’ fraude. De georganiseerdheid van de ernstige fraude geldt bovendien als een verzwarende omstandigheid. Het moge duidelijk zijn dat de strijd tegen de fiscale fraude steeds meer wordt opgevoerd, dit zowel op nationaal als op internationaal niveau. Anderzijds kan anno 2013 de fiscale zondaar nog tot inkeer komen en regulariseren maar de tijd dringt …
