Jaargang 14 nr 4 cursus 1994-1995 zomer 1995 de laatste loodjes voor de vakantie
Inhoud 4
Uit de school de rector klapt
7
Brugnieuws over niet meer zo kleine brugpiepers
11 Wachten op Jan en op leestekens
13 Van koffieschenken tot... werk voor de ouderraad
15 Agenda hoeveel uurtjes nog?
18 Bibliotheek een open boek
20 Met mavo 3 naar Texel hoe warm het niet was en hoe ver
22 Krom eindelijk antwoord op de meest gestelde levensvraag
24 Dekanieuwtjes voor als je toch nog aan het werk wilt
26 VSB-gebouw een gedicht
27 Gesprek met Willem-Jan Renger het geheim van het hoedje
32 Camera's op Blaucapel hoe men zonder moeite bij de film kan
34 Pinksteren '95
nog een gedicht
35 Uitslagen ... en telt het doel alleen
36 Computer wel en vooral wee van een readctielid
39 Wij en de anderen de Blauwe Kapelaan
41 Mozambique afsluiting van een geslaagde actie
42 Wist u dat? nee? dan weet u het nu
Uit de school Van Pasen tot de zomervakantie, het is een heel spannende periode. De examenklassen sluiten hun SO-periode af. Ze doen tijdens de herkansingen nog een laatste poging de uitgangspositie voor het Centraal Examen te verbeteren en leveren een laatste krachttoer bij het examen. De niet-examenkandidaten maken hun eindspurt in het zo belangrijke derde trimester. Maar het is ook de periode van de Parijs-reis, van MAVO-3 die traditioneel op Texel bivakkeert en VWO-5 die van Ameland, via Friesland tot in de Ardennen actief is. Uiteraard is deze periode ook de periode van Xanten voor G-3, van de Effectenbeurs en de goudbroodjes van De Nederlandse Bank voor V-5, Leiden (oudheidkundig museum) voor VWO-2, de projectdagen voor klas 1 t/m 3 en toch ook weer tijdens die projecten: de algemene proefwerken voor de voor-examenklassen. Natuurlijk ook: onze LSD (Laatste School Dag) van de examenkandidaten. Als examenstunt werkte een aantal docenten mee aan een modeshow. Paul de Boer, in haar creatie van Madonna, won. Dank zij een prima commissie liep het weer perfect, al was het bijzonder plezierig dat de commissie haar werkzaamheden met een bedelbrief naar de ouders toe begonnen was. Het bleek nodig. docenten Het derde element in deze periode is de planning van alle lessen voor het komend jaar. Het hangt nauw samen met het eerste element en met de algemene proefwerken van het tweede. Het aantal docenten dat Blaucapel in dienst heeft, hangt af van het aantal leerlingen. Vorig jaar groeiden we flink en dus moet er heel wat geregeld worden. Fijn dat veel van de collega's die dit jaar op Blaucapel begonnen zijn, kunnen blijven. Op 31 mei namen we afscheid van mevrouw Trudi Dekker (ne) en conrector Jan van Os. Trudi gaat na het onderwijs nu meer als therapeute aan het werk en voor Jan komt het in feite uit op een pensionering. Daarnaast vierden maar liefst zes collega's hun 25- jarig schooljubileum. 's Middags fietsten we over de hei met allerlei foto-opdrachten en 's avonds kregen we eten uit "pannechies"; het was dank zij onze docenten festiviteitencommissie prima geregeld. Ons ziekenfront vertoont helaas weinig beweging. Met het oog van de heer de Rooy wil het nog niet echt goed; het netvlies zit nu wel, maar het gezichtsvermogen is nogal achteruit gegaan. Mevrouw de Jong moet nog maar liever niet aan school denken. Mevrouw Wezenbeek daarentegen zou het liefst morgen beginnen, maar is nog veel te vlug moe, dat gaat helaas nog niet. Met de heer Bleekemolen gaat het gelukkig wel wat beter, hij start in augustus weer met een groot deel van zijn werkzaamheden.
Collega's, sterkte en beterschap. Gelukkig hebben we, dat is ook voor de jullie een hele geruststelling, prima vervangers gevonden en dus hebben de leerlingen er niet zo heel veel last van. en ook Twee zaken wil ik nog apart noemen. De kantine: onze oud- conciërge de heer van Overbeek heeft samen met een aantal leerlingen de banken en tafels onder de kwast en de roller genomen. Die zijn nu in bij de kantine passende kleuren gezet. Dank. Ik hoop dat de bar en dergelijke in de vakantie gerealiseerd kunnen worden. Nog belangrijker: dit voorjaar volgden onze docenten een drietal oriëntatie-bijeenkomsten die gingen over het structureren van lessen, over het stellen van vragen aan leerlingen en over het zelfstandiger laten werken van leerlingen. Aan het eind van de derde bijeenkomst hielden we een stemming en gelukkig vond 90% van de collega's het voor Blaucapel een goede zaak om hiermee door te gaan. We hebben dan ook afspraken gemaakt voor maar liefst drie cursusgroepen het komende jaar. bedankt Een beetje gek is het wel. Ik zit dit stukje te typen op 15 juni, ofwel het duurt voor de school nog een maand en voor de schoolleiding en roostermakers nog wel een weekje langer, voordat we echt weg kunnen. Toch: wanneer ik heel ver kijk, dan komt de vakantie echt. Voordat het zover is, wil ik alle leerlingen, ouders en collega's bedanken voor hun inzet. De leerlingen en collega's spreek ik nog wel, dat komt. Wat de ouders betreft, denk ik speciaal aan de ouders in de ouderraad, in ons curatorium, onze koffieschenkers tijdens het SO en het examen en last but not least: alle ouders die hebben meegeholpen in onze bibliotheek. Ik hoop dat we allemaal genieten van die vakantie en dat we in september weer met heel veel zin in ons werk mogen gaan beginnen. J.G. Snijders
brugnieuws 4 'Wat is dit jaar hard gegaan', verzuchtte Herry Groothuis onlangs. 'Ik heb het gevoel dat ik nog maar net ben begonnen met de brugklassen en nu staat het einde van het jaar al weer voor de deur.' We zaten met ons drieën bij elkaar op onze kamer: Ria, Herry en ik. Het was na afloop van de tweede projectdag. We hadden zojuist onze eerste vergadering met de brugklasmentoren van het volgende cursusjaar achter de rug. Na de woorden van Herry viel er even een stilte, één van weemoedige overweging, zoals u zult begrijpen. We staarden uit het raam. Buiten zag de wereld er enigszins vertreurd uit. Ik was ervan onder de indruk dat Herry zo treffend woorden gaf aan wat ook mij op dat moment zo bezig hield. Voor iemand van mijn leeftijd zijn dergelijke overwegingen vertrouwd, maar Herry is bijna drie hele weken jonger dan ik. Het raakte mij dat iemand van zijn leeftijd al tot zulke diepe gedachten kon komen. Wij filosofeerden er, na de stilte, nog enkele minuten geducht op los. Ria veel minder dan Herry en ik. Op haar hebben de jaren veel minder vat. En dat is weer iets wat Herry en mij erg dankbaar stemt. 'Tempus ruit, hora fluit.' Mijn moeder mompelde het nogal eens, herinner ik me nu. Als ze aan het stofzuigen was. Blijkbaar een meditatief moment. Mijn moeder had toen dezelfde leeftijd als ik nu, heb ik in de gauwigheid uitgerekend. Maar zij onderbrak haar bezigheden niet voor haar diepe gedachten. Wij handelden dus in de geest van mijn moeder toen wij daarna weer doorgingen met onze bezigheden. lijsten
Er moest nog iets geregeld worden voor de spel- en buitenmiddag van 29 juni. Dat zou Ria verder verzorgen. Maar ook moesten de prognoselijsten nog eens doorgenomen worden. Weliswaar hebben we de keuzegesprekken achter de rug, maar daarmee is de definitieve beslissing nog niet genomen. Natuurlijk weten we van ruim 90 procent van de kinderen zeker waar ze na de brugklassen naartoe gaan, maar er blijft altijd een groepje over van wie dit nog niet helemaal duidelijk is. En dat groepje is wel bepalend voor de indeling van de tweede klassen van de komende cursus. Zo zijn er leerlingen die het af laten weten. De afdeling waarin ze aanvankelijk terecht wilden komen, blijkt niet haalbaar en daarmee is de uitdaging weg. Voor een veel grotere groep geldt het tegenovergestelde en soms worden ongedachte mogelijkheden waar. Weer anderen bevinden zich in de, naar mijn persoonlijke mening, afgrijselijke positie dat ze kunnen kiezen. Intussen weten kind noch ouders wat het beste is. Wij, als begeleiders, proberen wel wat bij te sturen, maar dat kan ook niet altijd. Tegen de tijd dat u deze Blaupraet in handen hebt, zal alles wel zijn beslag krijgen. Op 29 juni immers worden de eindcijfers ingeleverd. Dat is op dezelfde dag dat de Brugklassen de al genoemde spel- en buitenmiddag hebben. Daarna worden de rapportvergaderingen voorbereid. Dan ook gaan we druk aan de slag om de laatste puntjes op de i te zetten. De lessen gaan intussen door, ook zonder cijfers. Op donderdag 6 juli, dat is op de sportdag, tevens de laatste schooldag van de brugklassen, beginnen de overgangsvergaderingen. Op woensdag 12 juli kunnen de leerlingen hun rapport komen ophalen en dan zit de eerste jaarronde op Blaucapel er definitief voor ze op. In no time hebben we ze getransformeerd tot heuse pubers. De wijze woorden van Herry laten me maar niet los. Nog even een terugblik: van de keuzegesprekken is druk gebruik gemaakt. De mentoren hebben daarin veel tijd en energie gestoken. Afgezien van een echtpaar dat twee uur heeft zitten wachten, is alles goed verlopen. Tja, dat komt ervan als je goeie mentoren hebt. fietsen De tocht naar het Muiderslot betekende voor sommige leerlingen een uitnodiging tot balorigheid. Maar zo'n uitnodiging hadden wij helemaal niet bedoeld. Dat is de uitslovertjes inmiddels duidelijk geworden. Bij de stadswandeling kwamen we met twee fietsen minder terug dan waarmee we waren aangekomen. Gestolen bij de Domkerk. Je zou bijna gaan denken dat er op kerken geen zegen rust. Zo ben ik ooit een fiets kwijtgeraakt bij de Janskerk en een half jaar terug weer één bij de Jacobikerk. Volgend jaar gaat er een docent posten op het Domplein. U begrijpt dat we benieuwd waren wat ons de derde dag te wachten zou staan. Dat kwam neer op een reuze gezellige, zonder meer geslaagde presentatie van alle activiteiten waarmee onze brugklassers bezig waren geweest. Ik mocht met de helft van B1a een toneelstuk voorbereiden en als zij er net zo van hebben genoten als ik, dan hebben ze het fantastisch gehad. Misschien was onze groep niet de beste (de taarten gingen naar andere presentaties), maar volgens mij wel de leukste. boeken Het jaar teneinde vóór het goed en wel begon. Hebben we weer eens vakantie en dan moeten we zo nodig het land het. Zo komt een mens toch nooit tot rust. Enfin, toch maar wat leestips tot besluit. Voor de kinderen: het nieuwste boek van Imme Dros is Ongelukkig Verliefd. Het is goed zelfstandig te lezen, maar maakt deel uit van een serie van drie boeken. De eerste twee delen zijn nog verkrijgbaar als Jeugdsalamander. Voor uzelf: boeken van Nabokov, en nu eens niet Lolita, maar bijvoorbeeld het aandoenlijke Pnin of bizarre boeken als De Verdediging, De Gave of Het Oog. Wat romans betreft, hebben Herry Groothuis en ik niet dezelfde smaak, maar als het om poëzie gaat, zijn we het in elk geval hierover eens: De Geur van Verbrande Veren, van Gerrit Kouwenaar, is tot nog toe de beste dichtbundel van de jaren negentig, al is ie dan al een paar jaar oud. Wel is de bundel te mooi uitgegeven om mee te nemen naar de camping. Ziezo, uw vakantie kan niet meer stuk. Len Borgdorff
wachten op jan nee maar zegt piet tegen klaas wat je zegt mompelt klaas zo luid dat alle hoofden op het terras zich richting hem draaien alsof prins bernhard met hoofd links voorbij komt marcheren wat is die man flink ik wou dat ik zo flink was ik heb net genoeg fut om me te scheren het terras ligt aan een zonovergoten dorpsplein maar piet en klaas zitten gelukkig in de schaduw van de ontluikende kastanjebomen het wachten is op jan aan de overkant van het plein staat een toren waarvan de klok zojuist tien voor half elf heeft geslagen de bijbehorende kerk is hervormd wat laatromaans en een tikkie gotisch vanwege het koor dat zingt daar trouwens ook op donderdagavond als piet naar koersbal gaat zit zijn vrouw daarop vroeger gaf dat wel eens problemen met wie er bij de oppas moest blijven maar nu de kids groter zijn komt die vanzelf niet meer voorheen ging piet op donderdagavond altijd wekelijks naar de kroeg alsook op vrijdag zaterdag maandag dinsdag en woensdagavond op zondag was het cafe dicht nu helemaal de waard rekende eens buiten zijn gasten en daarna is het nooit meer goed gekomen nee maar nou breekt me de zegt piet en kijkt naar zijn afgetrapte schoenen nou breekt me de sigaar zegt hij dan maar he he die piet is ook geen echte lulhannes hoewel menigeen die hem ziet dat niet gauw zal beamen hij pakt de peuk uit zijn mond en breekt hem door wat natuurlijk niet lukt hij houdt een hoopje rafels in zijn hand maar dat geeft niet want dat is piet eigenlijk zelf ook wat je zegt bromt klaas hij is meer het brommerige type en heeft zich derhalve ook een integraalhelm aangeschaft die staat goed en zit lekker zegt hij vooral als het regent op het terras heeft hij hem af zullen we er nog eentje of zegt piet doe dr maar twee zegt klaas niet dat hij vies is van piet maar om samen uit een kopje te drinken is lastig klaas behoort tot de laatsten der mohikanen die in dit dorp nog betrekkelijk veel voorkomen hij wordt algemeen beschouwd als de beste pruimtabaksapsprietser van het dorp iedere vent van boven de 18 moet dit kunnen en als naieve nietautochtone cultuurschouwer loop je hier meer kans zo n spriets op je stropje te krijgen dan dat er een kraai op je boord poept nee maar waar blijft jan toch zegt piet wat je zegt mompelt klaas de ober brengt de koffie nou ja ober een gure noordwester blaast om de hoek van de kerk en bijna de cacao van de cappuccino het is maar goed dat het een beetje kleeft op de schuimkraag ik wou dat jan kwam huivert piet wat je zegt bromt klaas en sprietst nog een keer voordat hij de pruim voorzichtig in een papiertje wikkelt hij zet de helm half op drinkt zijn koffie en laat hem dan helemaal zakken dat is wel een nadeel ik ga eens naar de velden of wegen zien waar jan blijft nee maar zegt piet want hij verstaat hem natuurlijk niet met die helm nou ik vind dus dat er in het nederlands interpunctueel gezien rijkelijk omgesprongen wordt en dat dat best wat minder kan zoals je in dit neoabsurdistisch verhaal kunt zien wie het water bij het lezen toch tegen de lippen stuit kan er zelf wat punten en komma s door strooien en zijn inzending opsturen naar de redactie uit de nietgecorrigeerde stukjes wordt de winnaar getrokken dat is de beste andere prijzen zijn er niet dit was de eerste aflevering in de serie linguakundige overpeinselen een volgende keer zal het gaan over sgrijvu zoals jut hoort want waarom moeilijk als je t makkelijk kunt maar daarover een volgende keer cor
Van koffie schenken tot... nieuws uit de ouderraad Kent u die reclame nog : Laat eens wat van je horen ? We beloofden u de vorige keer dat u regelmatig iets van ons zou horen. Deze belofte lossen we graag in. Wij pakken echter niet de telefoon maar wij gebruiken de Blaupraet. In het voorjaarsnummer van de Blaupraet maakten we melding van het feit dat de ouderraad met een aantal werkgroepen aan de gang was gegaan. We zouden daar nog nader op
terugkomen. Op onze vorige vergadering hebben alle werkgroepen verslag uitgebracht. We kwamen tot de conclusie dat de werkzaamheden van een aantal werkgroepen elkaar overlapten. Er zal nog nader worden bekeken hoe we dat in het vat zullen gieten. Wel werd er besloten dat elke werkgroep één activiteit zou uitzoeken, die volgens die werkgroep prioriteit verdient. De werkgroep voor in- en externe communicatie vindt bijvoorbeeld dat u meer van de ouderraad moet horen. Bij deze dus! ouderavond Het is niet alleen belangrijk dat u iets van ons hoort, maar ook dat wij iets van u horen. Een gelegenheid bij uitstek om elkaar te ontmoeten is de algemene ouderavond. De ouderraad organiseert deze avond samen met de school. De laatste ouderavond had als thema 'Verslaving'. Jammer dat er niet zoveel mensen aanwezig waren; het waren er maar een kleine tachtig. Wij vragen ons af hoe dat komt. Spreekt het onderwerp niet aan? Is de datum van de avond niet gunstig gekozen of ligt het aan de berichtgeving? In elke Blaupraet staat een agenda, waarin ook de ouderavonden vermeld staan; bovendien krijgt u van ons ook nog een uitnodiging. Of werkt uw persoonlijke postbode niet helemaal correct? Wij zijn zeer geïnteresseerd in het hoe en waarom. Graag zijn wij bereid te verbeteren wat er te verbeteren valt. Laat het ons weten; wij staan open voor suggesties. werkgroepen Onze laatste vergadering van dit schooljaar is gepland op dinsdag 27 juni. We hopen dan weer verder te gaan met onze werkgroepen. In ieder geval nemen we deze avond ook nog afscheid van een aantal mensen. Maar hierover een volgende keer meer. Nog wel een woord van welkom voor Marijke Batteljee. Zij komt van af nu de redactie van de Blaupraet versterken. Heeft u interesse voor het werk van de ouderraad? U bent van harte welkom. Allen een heel fijne vakantie gewenst! Ineke van der Wulp
AGENDA Volgens de overlevering viel de eerste Marathonloper uit de geschiedenis (490 v.C.) bij aankomst dood neer, nadat hij in het zicht van de finish er nog een schepje bovenop gedaan had. Ongetwijfeld berust dit verhaal niet op waarheid en wil het slechts het heroïsch karakter van de loper onderstrepen. Van de leerlingen verwachten wij dergelijke finale krachtsinspanningen met dodelijke afloop niet, maar toch wel een flinke eindspurt. Schoolweek 39 ma 26 jun 08.20 Aulabijeenkomst B1 09.10 Aulabijeenkomst B2, H3, A3, G3 10.00 Aulabijeenkomst M3, H4, V4, V5 di 27 jun 19.30 MR wo 28 jun Examenuitslag CE 2e tijdvak do 29 jun Inleveren Eindcijfers alle klassen Buitenmiddag Brugklas 19.30 Diploma-uitreiking M/H/V 2e tijdvak vr 30 jun Sportdag/laatste schooldag klas 5 Seksproject klas 3, aangepast rooster voor 1 en 2 20.00 FC-avond - slotfeest Sportdag voor een klas impliceert dat dit voor die klas de laatste schooldag is. Dus V5 heeft na vrijdag 30 juni geen les meer, H4 en V4 na maandag 3 juli, klas 3 na dinsdag 4
juli en klas 2 na woensdag 5 juli. Voor de brugklas geldt een iets andere regeling: dinsdag 4 juli laatste gewone lesdag; woensdag 5 juli vrij; donderdag 6 juli sportdag. Schoolweek 40 Rapportvergaderingen - verkorte lestijden; 6e, 7e en 8e uur vervallen voor alle klassen: 1e uur 08.20-09.10, 2e uur 09.10-09.50, 3e uur 09.50-10.30 1e pauze 10.30-10.50, 4e uur 10.50-11.30, 5e uur 11.30-12.10 *ma 3 jul Sportdag/laatste schooldag klas 4 Seksproject klas 3, aangepast rooster 1 en 2 *di 4 jul Sportdag/laatste schooldag klas 3 *wo 5 jul Sportdag/laatste schooldag klas 2; klas 1 vrij *do 6 jul Sportdag/laatste schooldag klas 1 *vr 7 jul Nog niet afgelopen? Voor de leerlingen vrijwel, voor anderen nog lang niet. Wat hebben de leerlingen te doen in schoolweek 41?Het inleveren van oude en het bestellen van nieuwe boeken. En natuurlijk het in ontvangst nemen van het officiële bewijs van bevordering, voorzover zij daarvoor in aanmerking komen, tijdens de zogenaamde promotie. Voor sommigen zal dat gepaard gaan met de uitreiking van een taak. Schoolweek 41 wo 12 jul Promotie klas 1-5 09.00 B1 10.00 klas 2 11.00 M3,H3,H4 12.00 V3,V4,V5 16.-18.00 Boekenbeurs Zomervakantie zaterdag 15 juli t/m zondag 3 september 1995 boeken Vanaf dinsdag 11 juli staat in de hal een aantal containers waarin de boeken bestemd voor Iddink gedeponeerd kunnen worden. Deze containers blijven staan t/m woensdag 12 juli. Wie later komt met zijn boeken en/of bestellijst, moet alles rechtstreeks naar Iddink sturen. Volg de aanwijzingen van Iddink voor de juiste manier van verpakken en bestellen zorgvuldig op. De school draagt hiervoor geen verantwoordelijkheid. eerder met vakantie? Het is zeer ongewenst, maar het kan voorkomen dat je niet op de promotie aanwezig kunt zijn. Meld dit dan aan je leerlingbegeleider en lever (s.v.p. alleen als het niet anders kan) een aan jezelf geadresseerde enveloppe die voldoende gefrankeerd is (ƒ 0,80), in bij je leerlingbegeleider. Zet ook je klas erop. Je krijgt je rapport dan thuisgestuurd. Rapporten worden in het algemeen niet meegegeven aan klasgenoten. Verwacht je een taak: neem dan een beetje fors formaat enveloppe en frankeer met ƒ 1,60. A. van Os
Bibliotheek De bibliotheek heeft een druk schooljaar achter de rug. Er is veel gebruik gemaakt van deze ruimte, niet alleen voor het lenen van boeken, maar ook om rustig te zitten studeren, krantje te lezen of uittreksels te copiëren. Zeker de laatste weken voor het mondeling examen zag je enigszins nerveuze eindexamen-leerlingen driftig bladeren in de uittrekselboeken.
De knipselkast die we in een paar maanden tijd opgezet hadden, werd steeds meer geraadpleegd voor bijvoorbeeld het maken van werkstukken. Helaas hebben we op dit moment het bijhouden van deze knipselkast wegens een tekort aan medewerkers op een laag pitje moeten zetten. Vandaar dat ik weer eens een oproep wil doen. Zijn er ouders/verzorgers die het leuk vinden om een dagdeel in de bibliotheek te helpen met bijvoorbeeld het doornemen van kranten en tijdschriften op belangrijke artikelen, met het copiëren van deze artikelen voor de knipselkast en met het helpen bij de uitleen? Zo ja, neem dan tijdens schooltijden even contact met mij op.(tel. 030-712214) Ik wens iedereen een prettige vakantie. Misschien ziet deze vakantie eruit als in het volgende gedicht van Marijke Boon. Mij lijkt het iets te vermoeiend. Ria van den Brink
De wonderen van een vijftiendaagse trektocht door Europa Tent in de rugzak, tent uit de rugzak, rugzak in de tent, rugzak uit de tent, tent in de rugzak, tent uit de rugzak, rugzak in de tent, rugzak uit de tent, tent in de rugzak, tent uit de rugzak, rugzak in de tent, rugzak uit de tent, tent in de rugzak, tent uit de rugzak, rugzak in de tent, rugzak uit de tent, tent in de rugzak, tent uit de rugzak, rugzak in de tent, rugzak uit de tent, tent in de rugzak, tent uit de rugzak, rugzak in de tent, rugzak uit de tent, 15 x Uit: Marijke Boon, Ik fiets door het leven
alle jaargetijden binnen een week.:
Met mavo 3 naar Texel Herfst hadden we tijdens het garnalen vissen. Een brandblusser zorgde voor de winterse sneeuw. Voorjaar op het terras bij paal 9 en zomer in het tropisch zwemparadijs.
Zo wisselend als het weer waren ook de stemmingen van de Texelgangers. De één miste zijn vriendinnetje, de ander haar vriend, de volgende miste gewoon thuis en een aantal miste het ontbijt. Afwisseling was er ook in het programma. Maandag aankomst en verkenning van het strand. Dinsdag Ecomare en een heleboel fietsen. Woensdag garnalen vissen met hoog bezoek uit Utrecht. (Annelies kon niet wegblijven.) 's Avonds een beetje de verjaardag gevierd van 'meneer Staps'. Donderdag de keuzedag: naar een privévoorstelling in de bois of naar het zwembad. Vrijdag afscheid in tranen van menig Texelaar. Tranen van verdriet of van plezier..? We zullen het niet weten. Volgend jaar een nieuwe groep naar hetzelfde eiland met hetzelfde programma misschien. Zal er dan weer een wachtlijst zijn van docenten die meewillen op vakantie? Joop Nugteren
Krom Van alle wezensvragen in het menselijk bestaan heeft er één wel bijzonder veel aandacht gekregen van de beoefenaars van de wetenschap en de filosofie. Ik bedoel natuurlijk de vraag: 'Waarom zijn de bananen krom?' Vele grote denkers hebben geprobeerd, er een antwoord op te formuleren. Descartes stelde bijvoorbeeld in zijn 'Discours de la banane': ze zijn krom dus ze bestaan. Volgens Darwin waren de bananen krom doordat ze afstammen van de komkommers. Marx beweerde dat de kromheid de schuld was van het kapitaal. Einstein wees erop dat bananen maar relatief krom zijn maar Heisenberg beweerde dat ook die kromming niet met zekerheid te bepalen is. Ik noem nog de antwoorden van Leibnitz ('om te zorgen dat ze volmaakt passen in de volmaakt kromme bananeschillen'), en van Basil Fawlty ('Let er maar niet op, ze komen uit Barcelona'.) De interpretatie van Freud zullen we maar buiten beschouwing laten. Om een definitief antwoord op deze vraag te krijgen, hebben we ons gewend tot een paar vooraanstaande en bekende tijdgenoten met een filosofische inslag. Dit is hun antwoord. Nicolette Boerma: Dat de bananen krom zijn, dat komt van het woord bananus en dat is eigenlijk gewoon een erg krom woord. Marieke Capel: Dat zal ik jullie wel uitleggen als ik groot ben. Guus Geertman: Het heeft te maken met de wet van vraag en aanbod. Als ze recht waren, wilden de mensen ze niet hebben. Otto Jellema: Tja, waar'm z'n de banan'n kr'm? Paul de Boer: Daar zou je best een aardige scriptie over kunnen schrijven. Philip van Egmond: Dat is heel simpel: de kromme van een banaan is recht evenredig met de wortel uit de afstand tussen de twee uiteinden. Dick Berents: Omdat dat altijd zo geweest is in het verleden. Kijk, ik zal het even tekenen. Henk van Herwaarden: En waarom zijn de sigaren recht? René de Hosson: Dat is heel interessant, wisten jullie het ontzettend interessante feit dat 80 tot 85% van de wereldbananenoogst niet wordt verbouwd op grote plantages maar op kleine lapjes grond achter het huis? En dat de stam van de bananeplant eigenlijk helemaal bestaat uit elkaar overlappende bladeren en dat de echte stam eigenlijk onder de grond zit? Cor Jongkind: Krom is enkelvoud, dus het moet zijn: waarom is de banaan krom? Of misschien wel: waarom zijn de bananen kromme. Jo Kapteyn: Ja dat vind ik ook. Hans Kool: Het zit in de genen. Degenen die de bananen maken dus. Meneer Ockhuysen: Daar heb ik ooit eens een cursus over gevolgd... Fred de Vries: Daar kan ik je een aardig computermodel van laten ... O, jammer, hij doet het eventjes niet.
Annelies Helleman: Ik snap er niks van maar ik blijf lachen. Theo Verschuur: En hier heb ik een stuk gereedschap waarmee je ze recht kunt buigen. Fred Pruis: Ik ben ervan overtuigd dat de kip eerder was. Rommy von Wersch: Kchom? Waachom? Rob Volkers: Aannemende dat de graduele kromming zowel het exterieur als het interieur betreft, is het evident, alle factoren op een rij zettend, dat het onderhavige fruit, hoewel smakelijk voor de perceptie, noodzakelijkerwijze zowel innerlijk als uiterlijk als het ware existentieel gekromd is. Ad van Os: Hmmp. Bananen? Hmmp. Weet je wel dat het nog heel vroeg is! Dick Berents
Dekanieuwtjes Volgens het arbeidsbureau zijn er nog veel vacatures in de detailhandel. Zowel via het MEO (middelbaar economisch onderwijs) als via leerlingwezen kun je daar goed terecht. Als je belangstelling hebt, dan kun je je het beste zo snel mogelijk aanmelden. Inlichtingen bij Brancheteam detailhandel arbeidsbureau Utrecht, Willem Dreeslaan Utrecht, tel. 030-737892.
G De nieuwe studieplanner-agenda's voor HAVO-4 (80) en VWO-5 (80) zijn weer in te geringe aantallen gearriveerd. Dhr. E. Huygen zorgt voor de verspreiding onder H4 - leerlingen (cursus 95/96) en dhr. R. Volkers zorgt voor de verspreiding onder de VWO-leerlingen. G Toekomst magazine (juni 1995) heeft weer een interessant nummer uitgebracht. Er staat iets in over faalangst en een advies hoe je je denken kunt beïnvloeden, waardoor je gevoel verbetert. Er staat de "studiefouten top vijf" in: 1. Uitstellen, uitstellen, uitstellen. 2. Meteen bij pagina 1 van het boek beginnen. 3. Exacte vakken: elke opgave anders benaderen in plaats van op een vaste manier. (Wat wordt er gevraagd? Wat weet je? Hoe hangt dat samen?) 4. Talen: idioom alleen leren direct voor een tentamen repetitie. 5. Alles overkalken in plaats van gericht aantekeningen maken. Er staat ook de "snel-succes-verbeteringen top vijf" in: 1. Voor veel extra gemoedsrust: maak zo snel mogelijk een planning. 2. Voor twee keer zoveel rendement van een les: Kijk tevoren waar het over gaat. 3. Voor een tijdwinst van zeker 30%, maak overal een schema van. 4. Werk aantekeningen meteen uit. 5. Tegen blackouts: werk opgaven bij wiskunde, economie en andere exacte vakken uit volgens een stappenplan. Algemene werkwijze: a. Wat wordt er precies gevraagd? b. Welke gegevens heb ik? c. Welke gegevens heb ik nodig? d. Hoe kom ik daaraan? e. Bereken de gegevens. f. Los de opgave op. Er staat in welke type je kunt zijn: een Grazer, een Denker, en Doener of een Stamper. Denkers en Doeners hebben het in het algemeen het gemakkelijkst op school, omdat zij van nature proberen nieuwe leerstof in te passen bij wat ze al weten. Verder is er informatie over studentensteden, de literatuurlijst met de lijst van 21 , de werkvakantie of uitwisseling, overgang van HAVO naar MBO, waar ook een bekende decaan van College Blaucapel wordt geciteerd. Het magazine is in beperkte mate bij de decanen te verkrijgen. Gratis. Felix Metselaar
VSB-gebouw denkend aan jou zie ik zeer brede muren statig in 't oneindig laagland staan rijen ondenkbaar glimmende ruiten als hoge spiegels aan de hemel staan en in de geweldige ruimte verzonken de ambtenaren verspreid door de gang kantoorgroepen klanten je leeft met ze mee geld en computers samen als één je aanzien is groot en je klantenkring wordt langzaam in grote verscheidenheid vertrouwd en vergroot tòch wordt in alle gewesten de roep van vernieuwing gevreesd & gehoord. (Dit was het resultaat van een van de opdrachten voor de leerlingen van A3 bij hun project van 7 tot 9 juni. Het is gebaseerd op 'Herinnering aan Holland' van H. Marsman.)
In gesprek met...
Willem-Jan Renger Mijn eerste kennismaking met hem vindt plaats voor de school. Hij staat op het punt te vertrekken met V-5. Een weekje naar de Ardennen. Leuk! 'Leuk', is ook zijn antwoord als ik hem vraag of hij wil meewerken aan een gesprek voor de Blaupraet. We maken de afspraak dat ik hem zal bellen als hij terug is van het kamp. Dan vertrekt hij, met hoedje, richting België. Anderhalve week later treffen we elkaar weer, ditmaal in de docentenkamer. Hij is er al als ik binnenkom, speciaal voor dit gesprek eerder naar school gekomen. Hij moet nog enige leerlingen te woord staan die hun werkstukken komen inleveren. Eén leerling brengt een zelfgebouwd kastje. Het heeft iets te maken met computers. Willem-Jan krijgt het te leen om ermee te experimenteren. Ben je geïnteresseerd in computers? Ja, en ik vind het heel leuk dat er een aantal leerlingen zijn die daar in hun vrije tijd mee bezig zijn. Daar praat ik dan over met ze. Zelf maak ik met behulp van de computer en mijn synthesizer muziek. Heb je naast de computer nog andere hobby's? Een heleboel. Het maken van houten speelgoed, boekbinden. En muziek maken. Je woont met je vriendin in Lelystad. Ik neem aan dat je ook een tuin hebt. Houd jij die bij?
Nee, dat is het werk van mijn vriendin. Ik heb alleen een kruidenhoekje. Doe je nog wat met die kruiden? Die gebruik ik bij het koken, dat is namelijk ook nog een hobby van me. Ik verzorg ook nog een kookhoekje in het docentenblaadje. Dat blaadje bestaat nog niet zo lang. Het verschijnt elke vrijdag. Iedere docent kan daar zijn of haar ei in kwijt. We hebben het nu over je hobby's gehad. Laten we het nu eens over je werk hebben. Hoe ben je hier op Blaucapel verzeild geraakt? Na het VWO ben ik aan de universiteit sociale geografie gaan studeren. Daar heb ik me ook bezig gehouden met het ontwerpen van lesmateriaal. Dat vond ik leuk om te doen. Na een snuffelstage bij het onderwijs - nodig om toegelaten te worden op het IVLOS - wist ik dat mijn toekomst in het onderwijs lag. Na de universiteit heb ik dus een jaar IVLOS gedaan om mijn onderwijsbevoegdheid te halen. Tijdens die periode heb ik stage gelopen op het De Bruynelyceum. Ik heb daar veel geleerd. Toen kreeg ik van de universiteit de uitnodiging om les te komen geven aan eerstejaars studenten. Dat lijkt me leuk: allemaal mensen die interesse hebben in je vak! Ja, dat dacht ik ook, maar dat viel tegen. Het was vaak net de middelbare school. Pas na een paar maanden werd dat wat anders. Ik vond het ontzettend leuk werk, maar aangezien er bezuinigd moest worden, was er na twee jaar geen plaats meer. En toen kwam Blaucapel in beeld? Na de eerstejaars kwam voor mij Blaucapel. Dit was ook maar een voorlopige aanstelling en het zag ernaar uit dat ik aan het eind van dit schooljaar zou moeten vertrekken. Het is wat ingewikkeld, maar dat komt door al die regels van het ministerie. De beroemde of beruchte TWAO-regeling? Ja, een wachtgelder of iemand die elders moet afvloeien, heeft voorrang. Maar de rector heeft zijn best voor me gedaan en op het moment is het vrij zeker dat ik kan blijven. Aan welke klassen geef je nu les? Ik geef 27 uur les, van brugklas tot en met VWO-5. Geen MAVO-klassen (nog een nieuwe uitdaging !) en geen eindexamenklassen. Lesgeven aan eindexamenklassen lijkt me boeiend, omdat het een test is voor jezelf: heb ik het wel goed gedaan? Je doet veel aan buitenschoolse activiteiten. Hoe dat zo? Die buitenschoolse activiteiten vind ik erg belangrijk. Je stopt er wat in, maar er komt ook veel uit. Dat merk ik bij het lesgeven. Zelf heb ik een reuzeleuke schooltijd gehad op het Rhedens Lyceum, veel projecten die vakoverschrijdend waren en veel buitenschoolse activiteiten. Elk jaar bijvoorbeeld een musical. Ik speelde dan mee in het orkest op mijn klarinet. Ik denk dat mijn eigen schooltijd de basis is geweest voor wat ik nu doe. Mijn keus voor aardrijkskunde maakte ik ook omdat mijn leraar mij heel erg gestimuleerd heeft. Op mijn eigen school zag ik hoe leuk een middelbare schooltijd kan zijn. Dat wil ik aan mijn leerlingen doorgeven. Speel je nog weleens klarinet? Nee, de klarinet van toen heeft plaatsgemaakt voor een saxofoon. Ik heb een tijdje in een band gespeeld, maar die band is helaas gestopt. Maar ik ben nu bezig met een nieuwe band. Dat zie ik wel zitten. Toen ik kennis met je maakte droeg je een hoedje. Zit daar nog een verhaal aan vast? Dat is mijn speciale kamphoedje. Als ik op kamp ga, draag ik het altijd. Andere jaren ging ik mee
met de Utrechtse Vakantieweken voor kinderen van acht tot tien jaar lekker een weekje erop uit. We bedachten dan een thema en daar hingen we het hele kamp aan op. In de bus heen begonnen we er al mee en we stopten weer in de bus als we teruggingen. Dit jaar ga ik niet mee. Dat gaat me wel aan het hart, ja. Ik ga deze zomer eens echt vakantie houden! De bel gaat. Het is tijd om dit gesprek te beëindigen. Willem-Jan moet weer voor de klas. Als ik ook aanstalten maak om te vertrekken, word ik door een collega van hem aangesproken. Of mijn werk er weer opzit? Of ik het leuk vond om met hem te praten? Dat het toch wel heel jammer zou zijn als hij aan het eind van het schooljaar weg zou moeten. Zo'n fijne collega en nooit ergens te beroerd voor! Ik ben het volledig met haar eens. Volgend jaar zal ik reikhalzend uitkijken naar dat ene speciale hoedje! Ineke van der Wulp
Camera's op Blaucapel Blaucapel is onderdeel van de Nederlandse samenleving en in die samenleving is helaas soms het verschil tussen het mijn en dijn wat aan het vervagen. Incidenteel verdween er op Blaucapel een fiets. Meestal een die niet op slot stond, maar niet altijd. We praatten al jaren geleden over een video-bewakingssysteem, maar het was toen echt onbetaalbaar. De kleedkamers van l.o. waren een volgend onderwerp van gesprek. De deuren waren voorzien van sloten, maar in de kleedkamers stonden ook prullenbakken en die werden door leerlingen voor het gemak tussen de deur gezet. Kennelijk stonden die prullenbakken ook weer niet altijd in de deuropening, want onze technische man dhr. Volmer moest om de paar maanden de scharnieren en slotschoten vervangen. Leerlingen hielden en houden helaas de deur nog altijd niet voor elkaar open. Het slot verdween en leerlingen kregen de instructie, absoluut geen geld of waardevolle artikelen in de kleedkamers achter te laten. Op de deur van de jongenskleedkamer stond al jaren een camera gericht, die hielp wel wat, maar het beeld werd niet opgenomen en de conciërges zitten niet de hele dag naar de monitor te kijken. Eén vrij recente maatregel werkte gek genoeg wel redelijk: wanneer je tijdens het lesuur gesignaleerd werd in een kleedkamer, had je per definitie drie uur corvee te pakken. Die maatregel dekte natuurlijk niet alle verdwijningen. Een paar maanden geleden kregen we een nieuw verschijnsel: zaken verdwenen uit kluisjes. Het gerucht wilde dat er een valse moedersleutel in omloop zou zijn. We hebben er geen vinger achter kunnen krijgen, al hebben we op ieder gerucht gereageerd met: tas en zakken leeg, kluisje controleren. Het leverde niets op. Op een beurs die we bezochten in verband met de inrichting van de kantine, ontdekten we een betaalbaar systeem voor videobewaking. We hebben proeven genomen en er zijn nu een kleine twintig camera's geplaatst waarvan de beelden allemaal worden opgenomen. Zo zijn de uitgangen van de fietsenstallingen bewaakt, verder de bromfietsstalling ter voorkoming van geknoei, de kluisjes, een deel van de garderobe, de hoofduitgang, de deuren van de kleedkamers van l.o., de voorzijde en de zijkant van de school en de automaten in de kantine. De camera's hangen goed in het zicht en tot nu toe is het aantal diefstallen op deze plaatsen gereduceerd tot nul. Een groepje leerlingen kon het niet geloven en dus probeerden ze vrijdag jongstleden de lens van één van de camera's te voorzien van een klein prijsstickertje. Op maandagmorgen kon ik ze vragen wat ze op vrijdag 9 juni om 13.55.04 uur gedaan hadden. Een illusie armer en een uur corvee rijker vertrokken ze weer. We gaan nu een rek maken waarin veel overzichtelijke ruimte is voor tassen onder het wakend oog van een camera. In een tussenuur kan een leerling daar dan zijn tas kwijt. De pauzes blijven voorlopig nog een probleem, al zoeken we ook daarvoor naar een oplossing. Misschien toch ook nog een bijkomend voordeel: Ik heb eerder al eens geschreven over ons beleid ten aanzien van de rondhangende jongeren voor ons schoolgebouw. Ze deden daar niets goeds, maar de meesten deden ook absoluut niets kwaads. Die voelen zich nadat de camera's geplaatst zijn
kennelijk wat "bekeken" en hebben een andere verzamelplaats gekozen. J.G. Snijders
Pinksteren '95 men zegt pinkpop toch een succes wel zes tigduizend mensen daar voorwaar voorwaar een hele schaar men zegt er werd gezongen en gespeeld maar tongen als van vuur zijn niet gezienKan de eindredacteur ook tevreden zijn. Als dit stuk tenminste straks ook maar weer niet zoek is. misschien was het te guur zegt men cor
UITSLAGEN Voordat de examens begonnen, hoefde je maar het woord 'Wiskunde B' te laten vallen, en de leerlingen trokken bleek weg. Na het examen was sprake van een opvallende verandering van kleur: de meeste kandidaten waren knalrood, om geleidelijk aan te verkleuren tot een bleekgroen. En die kleur bleef. Gelukkig heeft de overheid zich een en ander aangetrokken en alle wiskunde-B-kandidaten van de HAVO 0.8 punten cadeau gedaan en alle VWO-kandidaten 1.0 punten. Eén kandidaat steeg hierdoor tot ruim boven de tien van de volmaaktheid. Jammer genoeg was de ophoging bij andere vakken minder ruimhartig, zodat veel kandidaten voor de herkansing moeten aantreden of zijn afgewezen. Van de 53 MAVO-kandidaten zijn er 38 geslaagd = 70 %. Door een herkansing kunnen er nog 9 slagen. Eén kandidaat moet zijn examen nog afronden. Van 5 kandidaten staat nu reeds vast dat ze zijn afgewezen. Van de 68 HAVO-kandidaten zijn er 40 geslaagd = 59 %. Door een herkansing kunnen er nog 17 slagen. Van 11 kandidaten staat nu reeds vast dat ze zijn afgewezen. Van de 85 VWO-kandidaten zijn er 56 geslaagd = 66 %. Door een herkansing kunnen er nog 14 slagen. Eén kandidaat moet haar examen nog afronden. Van 14 kandidaten staat nu reeds vast dat ze zijn afgewezen. De vermoedelijke eindstand is: MAVO 38 + 7 = 45 = 85 % HAVO 40 + 6 = 46 = 68 % VWO 56 + 11= 67 = 79 % A. van Os
Computer Dacht ik alles op tijd klaar te hebben, nee dus. Enkele dagen voor de deadline had ik mijn floppy ingeleverd en ik dacht dat ik alles keurig op een rijtje had. Stukjes geschreven op de computer, bestanden gekopieerd naar een ander floppy: het kon niet meer stuk. Maar helaas had ik toch nog iets niet goed gedaan. Waar het interview moest staan, stond een ander stuk. Het interview was foetsie. De eindredacteur belde dat er iets niet goed was gegaan. Of ik alsnog voor het interview kon zorgen. Lichte schrik maakte zich van mij meester. Wat was er fout gegaan? Dat ik iets niet goed gedaan had, stond als een paal boven water. Ik ben immers een leek op het gebied van computers. Angstig zette ik mij direct achter het apparaat. Toen ik het betreffende bestand opvroeg, begon ik hevig te twijfelen. Het eerste wat ik zag was dat andere stuk. Waar, oh waar was mijn interview? Gelukkig kwam na dat bewuste stuk mijn interview met Gaby over het scherm gerold. Hoera, ik had het dus nog! Toch ook nog maar eens kijken in die andere bestanden. Misschien stonden daar ook wel andere stukken in. Nou, dat viel niet tegen, die klopten. Terug maar weer naar mijn interview-bestand. Maar wat was daar nu weer gebeurd? Opeens was dat bestand minstens verdrievoudigd! Alle verhalen die ik op het scherm bekeken had, stonden nu in dat bestand. Hoe had ik dat nu weer voor elkaar gekregen? Nu moest ik dus een manier vinden om al die overbodige stukken er weer uit te halen. De vraag was hoe ik dat moest doen zonder ook mijn interview te wissen, want dan was ik verder van huis. Bovendien zou de eindredacteur daar niet blij mee zijn! Eerst maar eens het boek erbij gepakt. Dat bracht uitkomst. U zult mijn opluchting begrijpen, zeker als u, net als ik, uit een tijd stamt waarin maar enkele mensen een tv hadden. Weet u nog? Dan mochten de buurtkinderen op woensdag- en zaterdagmiddag komen kijken. Eerst schoenen uit bij de deur en dan met z'n allen op de grond voor de tv. De hoogtepunten van de week! Ik herinner mij uit die tijd nog één programma in het bijzonder. Het heette "Morgen gebeurt het" en ik vond het doodeng! Wat vroeger voor de tv gold, geldt nu voor de computer. In steeds meer huisgezinnen heeft de computer haar - of is het zijn? - intrede gedaan. Toen heette het "Morgen", nu heet het "Vandaag". Vandaag gebeurt het, ook met mijn computer. Begrijpt u nu een beetje waarom ik opgelucht was? Mijn interview-bestand bevatte eindel−k alleen maar mijn interview. Nu nog een ander probleem: hoe kreeg ik dat bestand nu weer op een ander floppy? Het volgende boek erbij gehaald. Toch fijn dat er van die boeken zijn en dat ik kan lezen! In dat boek stond hoe ik een bestand moest kopiëren. Proberen dus maar. Even controleren en ja hoor, het was gelukt. Twee uur na dat verontrustende telefoontje kon ik opgelucht ademhalen. De eindredacteur kon aan de slag. Ik moet hem een beetje te vriend houden, want hij zal nog heel wat met mij te stellen krijgen op het gebied van floppy's, bytes, bestanden en zo! Enfin, ik ben weer wat wijzer geworden over de computer. Toch niet gek voor iemand uit het pre-computertijdperk! Bovendien heeft mijn gestuntel nòg iets opgeleverd: een stukje voor de Blaupraet. Ineke van der Wulp
WIJ EN DE ANDEREN Goeie morgen, jongens en meisjes, welkom bij les 3 uit de reeks 'Zelf communiceren naar de ander toe'. Vandaag gaan we het hebben over manieren, de sleutel tot succes. We zullen ons na een kort exposé omtrent school-etiquette, in het bijzonder toeleggen op manieren naar de docent toe. Ofschoon fijnbesnaarde zielen ons anders willen doen geloven, is hoffelijkheid
een achterhaald begrip. Maar wie zich houdt aan de ongeschreven regels en codes op het gebied van school-etiquette, zal door zijn omgeving gewaardeerd worden. Goede schoolmanieren zijn een soort van pincode waardoor je wordt geaccepteerd. School-etiquette is een strak keurslijf van schijnbaar zinloze protocollen. Zo is het nuttig te weten dat je niet zonder pet in de schoolbank moet plaats nemen. Doe je dat toch, dan sta je buiten de groep. In het gunstigste geval word je beschouwd als een naïeve clown. Dat handen nooit uit de zak gehaald mogen worden, is algemeen bekend. Toch zijn er leerlingen die hier wel eens de hand mee lichten. Het spreekt voor zich dat een dergelijke leerling door zijn omgeving als 'zak' aangesproken wordt. Vermoedelijk is deze aanspreekvorm uit dit soort situaties ontstaan. In de omgang met de docent wordt verder warm aanbevolen: - altijd zo hard mogelijk schreeuwen - nooit je walkman afzetten - altijd éénlettergrepige woorden gebruiken - nooit je boeken bij je hebben - altijd je boeken dichtplakken met paarse kauwgom - nooit je pet afzetten - altijd met volle mond praten Privé- en schoolsituaties lopen vaak door elkaar heen. Dit kan een niet geringe belemmering vormen in de omgang naar de ander toe. Samen op de gang lopen met je docent, elkaar tegenkomen bij de fietsenstalling, moeten we dat vangen onder de noemer privé of onder het kopje school? Je ziet, het is niet eenvoudig. Mede vanwege dit soort prangende kwesties kan het belangrijk zijn, steeds te laat te komen. De kans om je docent anders dan in de klas tegen te komen, wordt zo een stuk kleiner. Doe je dit niet, dan kan het zelfs gebeuren, dat je op de gang in gesprek raakt met je docent. Het gevolg hiervan kan zijn dat je gevoelens gaan bekruipen als 'hij valt toch wel mee'. Doe dan het volgende. Praat er met niemand in de klas over; dit wekt slechts lachlust en meewarigheid op. En laat, voor alle zekerheid, bij het betreden van het klaslokaal van de betreffende docent, een luide boer. Strafbaar ben je dan niet, want de les is toch zeker nog niet begonnen. Dit was wel genoeg voor vandaag. Volgende keer gaan we het hebben over het maken van schoolwerk. Dat belooft een makkelijke les te worden. Want je moet meer nalaten dan doen. De Blauwe Kapelaan
Mozambique afsluiting van de actie In de week van 19 juni organiseren we een afsluitende bijeenkomst van onze Mozambiqueactie. Tijdens die bijeenkomst wordt aan de stichting Vluchteling een cheque overhandigd met een bedrag van ongeveer 18.000 gulden. We kijken terug op een geslaagde actie. Er is niet alleen geprobeerd veel geld op te halen, ook zijn door een aantal lessen over Mozambique de problemen in het land voor veel leerlingen zichtbaar gemaakt. Vele kleine en grote acties vonden plaats in de periode tussen kerst en pasen: vastenacties, muziekoptredens, de cake van de week, een modeshow, de sponsorloop. Er werd een dag lang pannekoeken gebakken voor het goede doel. Een fantastische actie was ook het lied van Sharon en Stef. Het lied staat in de poëziebundel die in de eerste week van mei verscheen. We hopen dat de vrede in het land stand zal houden en dat mede dankzij onze bijdrage de school in Marare opgeknapt kan worden. Allen die meewerkten en een bijdrage leverden: bedankt voor alle inspanning. Het Mozambique-comité
Wist u dat ? - het woord 'mikado' de term is voor de jongste groep docenten en dat dit woord 'minstens zo kapabele docenten' betekent? - sommigen meenden dat het 'minder kale docenten' betekende en anderen dachten aan 'minder kapitaalkrachtige docenten'? - Ad van Os de 123-ste versie van het lesrooster heeft gemaakt sinds de aanvang van het nieuwe schooljaar? - hij vast wel opgenomen kan worden in het Guinness Book of Records? - het korte-broeken-seizoen is aangebroken, tot horreur (pardon, afgrijzen) van enkele echte dames. Zij vinden dat mannen eerst hun knieën en hun broeken moeten laten keuren door een ter zake kundige jury. - de eindexamenkandidaten en hun examinatoren, tijdens het mondeling examen, bij wijze van geestelijk voedsel, iedere dag vers, Bijbelteksten aangevoerd kregen? "Sommigen stellen zich rijk aan terwijl zij in het geheel niets hebben, anderen houden zich arm bij veel bezit." Zouden de teksten geholpen hebben? - een hele groep docenten dit jaar vijftig werd? En dat niet iedereen daarmee gefeliciteerd wil worden? - het eten van kauwgum in de les voortaan wordt verboden op straffe van onder meer het in te moeten slikken? - er op het spugen op de grond eigenlijk dezelfde straf zou moeten staan? - er een kauwgofage bacterie is uitgevonden om de vloeren schoon te eten van kauwgom? - deze bacterie er tijdens het eten ook al net zo dom uitziet als een kauwende kameel of leerling? Adu Twist VI
14e jaargang nr. 4 Blaupraet is het contactblad van docenten, leerlingen en ouderraad van College Blaucapel - Utrecht. Blaupraet verschijnt vier keer per jaar (oktober, december, april en juni). DRUK Bram van Vliet REDACTIE Ineke van der Wulp Marijke Batteljee Ad van Os Dick Berents (vormgeving en eindredactie)
