Jaargang 12 nr 3 cursus 1992-1993 voorjaar 1992
Inhoud
3 7 10 12 15 18 22 24 25 28 34 35 38 41 42
uit de school brugnieuws agenda column: innet geutsie heb ik er zo lang op gezeten: studievaardigheden interview met Joke van Wijk paaslied 1993 paasmaaltijd: uitnodiging ga jij een gauw aan je huiswerk: ouderavond cultureel goed: interview dekanieuwtjes: van de dekaan studiekeuzemarkt: van de dekaan langbussen en kurzlaufen: column muziekavond: uitnodiging wist u dat...
Uit de school Duidelijkheid heeft zo zijn voordelen. Binnen het half jaar wist dhr. Meyer wiskunde - dat de voorstelling die hij zich gemaakt had van het leraarschap niet overeen kwam met zijn werkelijkheid. Hij maakte een nieuwe start in de levensverzekeringswiskunde bij de AMEV. Het bevalt hem daar uitstekend. En dat is dan weer het leuke: dhr. v.d. Kooy en mevrouw Weiss hebben weer heel veel plezier juist in dat onderwijs. Dirk-Jan en Kathy: welkom en succes. Mevrouw de Jong moet het helaas een poosje kalmaan doen. Zij kon haar examenklas en haar examenklas kon haar niet missen, dus die lessen bleef ze geven. De rest werd (dank!) overgenomen door de overige leden van de sectie frans. We hebben goede hoop dat mevrouw de Jong na Pasen haar bovenbouwklassen weer kan gaan draaien. Sterkte. Paul Boddeke kreeg een dochter. Gefeliciteerd. Om in dezelfde lijn te blijven: Mevrouw Wezenbeek gaat per eind maart met zwangerschapsverlof. Sanny sterkte. Mevrouw v.d. Vlist komt haar lessen waarnemen. Welkom. Tot slot: voor een maand of zes krijgen met name onze conciërges hulp van Lotfi Nasseri. Hij neemt ze al enorm veel werk uit handen en dat kan vooral in deze (bouw)periode geen kwaad. Lotfi: Welkom. Ja, en dan de overige wetenswaardigheden: Sint Nicolaas arriveerde dit keer per vorkheftruck. Het aantal bezoekers bij de kerstbijeenkomst bovenbouw was weer groot. De brugklas kreeg een toneelvoorstelling. Het aantal excursies neemt voortdurend toe. We zijn al een poosje met name onze gymnasium-afdeling aan het promoten, dat lukt best, maar het hoeft nu ook weer niet zo ver te gaan dat we klachten krijgen van onze atheneum-leerlingen. Onze ouderraad vindt het oneerlijk dat H4 tijdens de kennismakingsdagen de nachten thuis door moet brengen en dus zoekt dhr. Los naar een programma waarbij de leerlingen overdag zo moe gemaakt worden dat we 's nachts geen kind aan ze hebben en zo zit er op tal van punten weer beweging in Blaucapel. De feestcommissie kreeg gelukkig vrijdag 19 maart weer eens loon naar werken. Op zich geen bijzondere avond, maar het was weer ouderwets vol met een prima sfeer. Dat belooft veel voor de gala-avond van 14 mei en vooral ook voor het slotfeest van 18 juni. Volgens de 1
feestcommissie moet dat de klapper van het jaar worden. Zet alvast maar in je agenda. In het najaar vierden we het lustrum. Eén activiteit stelden we toen uit naar het vroege voorjaar: het langlaufen. Drie keer lag er onvoldoende sneeuw, maar omdat de sneeuwkansen vlak voor de voorjaarsvacantie heel goed waren, probeerden we nog een vierde woensdag. Op woensdag 3 maart heerste er om 5.30 uur grote bedrijvigheid in de Winklerlaan. Zeshonderd Blaucapellers in twaalf bussen. In de bagageruimten onderin 600 paar schoenen, 1200 stokken en 1200 ski's, allemaal voorzien van een naam. Alleen in Willingen arriveerden we op een spekgladde parkeerplaats onderaan een ski-helling en weiden uitsluitend voor sleetjes. Sander gleed uit bij het uitstappen en moest naar de dokter. De bussen moesten naar elders en dat kostte soms wel heel veel moeite; dank aan de heren van Veen en Borgdorff voor hun overredingskracht. Maar: het totaal overziend een uitermate geslaagde dag. Een helling af op langlaufski's: het blijft moeilijk, maar aan het eind van de dag lukte het me om te blijven staan. Het leerlingenaantal van Blaucapel is de laatste jaren helaas wat teruggelopen. Het gebouw werd te groot en waarschijnlijk komt nu ons verenigingsbureau in een deel van de voorbouw. Daartoe moeten een paar practicumlokalen met de kabinetten verhuizen, het decanaat komt op een andere plek en datzelfde geldt voor onze drukkerij. Aan de andere kant: die practicumlokalen worden nu wel nieuw ingericht en we krijgen een heuse bibliotheek. Natuurlijk wordt ook op Blaucapel volgend jaar les gegeven in het vak Techniek en daarvoor moet ook al een lokaal gebouwd worden. Kortom: ook op dit terrein activiteiten genoeg. Die bouwactiviteiten passen overigens uitstekend in de actie om Blaucapel qua kleuren een wat frisser uiterlijk te geven. Heel veel lokalen zijn de wat sombere groene kleur gelukkig al kwijt, de meeste gangen hebben een verfbeurt gehad en met de aula zijn we bezig. De leerlingenraad bereidt op dit moment een enquête voor. Die gaat onder meer over de inrichting van de kantine. Ik hoop dat we die kantine volgend jaar gericht kunnen aanpakken. Nu ik het over enquêtes heb: U weet dat we op Blaucapel dit jaar weer begonnen zijn met functioneringsgesprekken. Eén van de belangrijke onderwerpen van zo'n gesprek is de bespreking van de resultaten van een enquête onder de leerlingen. Het valt me iedere keer weer op hoe serieus die enquêtes zijn ingevuld en ook hoe serieus die enquête door de docenten genomen wordt. Dank. Ik hoop dat het ons lukt, de goede dingen uit die enquêtes vast te houden en ook om de wat mindere punten te verbeteren. We enquêteren zo heel wat af en we proberen rekening te houden met de resultaten. Voor zover ik weet, zijn we voorlopig nog niet toe aan een integrale enquête onder de ouders. Dat betekent natuurlijk niet dat u uw commentaar of uw voorstellen niet kwijt kunt. Heeft u een idee, heeft u een suggestie? Bel eens met school of met iemand van de ouderraad. Zeer onlangs ontving u het paasrapport van uw dochter of zoon. Ik hoop voor ieder dat de resultaten een beetje behoorlijk waren. Misschien heeft u zich verbaasd over het aantal dagen waarop absenties voorgekomen zijn. Inderdaad: heel vaak klopt dat niet. De computer registreert prima en telt ook al prima, maar wel per maand. Om de absenties van b.v. februari toe te voegen aan die van januari, daarvoor moest je een knop indrukken. Drukte je die knop twee keer in, dan doet die computer die telling heel braaf twee keer en zo voort. Ter geruststelling: deze fout is nu uit het programma gehaald. Op dinsdag 16 maart hadden we onze algemene ouderavond. Een honderdtal ouders luisterde naar een prima inleiding over studievaardigheden, huiswerk maken, de bemoeienis van ouders bij dat huiswerk enz. van dhr. Boerhout van het CPS (Christelijk Pedagogisch Studiecentrum). Na de pauze een forum. Dhr. Boerhout is op Blaucapel een goede bekende want hij verzorgt voor een 15-tal docenten een training studievaardigheden. Die docenten gaan de kern vormen van een integrale aanpak van dit probleem volgend jaar. U hoort er meer over. De aankondiging van de algemene ouderavond was wellicht wat summier. Vandaar dat ik U nu alvast wil vragen de volgende data te reserveren: wo 7 april - 19.00 uur - paasbijeenkomst bovenbouwleerlingen. Ook ouders zijn hierbij van harte welkom. S.v.p. even vooraf aanmelden bij de conciërge. do 29 april - 20.00 uur - Muziekavond. Verder aanbeveling overbodig. vr 4 juni - 20.00 uur - Toneel. Let op de aankondiging. Tot slot: Weet u nog dat Christian Visser tijdens het lustrum de logo-wedstrijd gewonnen had? Op basis van dat idee is hij verder gegaan en het nieuwe logo is nu vrijwel klaar. Ik hoop dat we het in de volgende Blaupraet kunnen publiceren. Snijders 2
Brugnieuws 3 Herinnert u zich dat prachtige weekend van 13 en 14 maart? Dat is het weekend waarin ik dit schrijf. Met een gezicht dat een beetje prikt vanwege de zon die ik opdeed tijdens twee fietstochten. Het is ook het weekend voor de rapportvergaderingen van de brugklassen. Daarom heb ik nog even overwogen om de inlevering van de kopij nog enkele dagen uit te stellen, maar mijn agenda fluisterde me in dat dat niet erg verstandig zou zijn. Wel zijn de cijferlijsten voor die vergaderingen doorgenomen en de resultaten liegen er over het algemeen niet om: die zien er heel aardig uit. Al zijn er ook leerlingen voor wie het allemaal wat minder voorspoedig verloopt en dat is altijd vervelend. Intussen zijn we er nog niet. We beginnen nu aan de eindronde. Een lange ronde van drie maanden, waarin het erop aankomt. Als prettige afleiding zitten er nogal wat vrije dagen in die periode, maar dergelijke onregelmatigheden kunnen de werksfeer ook verstoren. Ik weet het zeker: dankzij het mooie weer van dit weekend ben ik veel minder aan mijn leesmap toegekomen dan ik mij had voorgenomen. Hopelijk regent het volgende week. De laatste ronde. Wat gaat er daarna met uw dochter of zoon gebeuren? Daarover hebben we het uitgebreid op de speciale brugklasouderavond van donderdag 22 april. Begin mei leveren alle docenten voor de tweede keer hun determinatieformulier in. Ze geven daarop aan, welke vervolgafdeling naar hun idee het meest voor uw kind in aanmerking komt. De tot dan toe behaalde cijfers en de determinatiegegevens vormen uitgangspunt voor een gesprek tussen u, eventueel met uw kind, en de leerlingbegeleider of het afdelingshoofd. Deze gesprekken zijn gepland in de weken van 10 tot 21 mei. U wordt nog uitgebreid geïnformeerd. Een heel ander onderwerp: bijzondere activiteiten. We vierden kerst, we zijn wezen langlaufen. Begin maart zagen alle brugklassers een toneelstuk van theatergroep Steil over Pesten. Het werd drie keer gespeeld, steeds voor twee klassen tegelijk. Zeer overtuigend werd neergezet hoe gemakkelijk een groep iemand zondebok kan maken. Uiteraard kozen alle toeschouwers zonder meer partij voor het slachtoffer, al had die ook wel een paar domme zetten gedaan. Vervolgens werd de draad halverwege het stuk weer opgepikt. Nu moest een leerling de rol van zondebok spelen en proberen de zaak tot een beter einde te brengen. Ik stond versteld van het aantal leerlingen dat die rol voor de hele groep op zich durfde nemen, van de inventiviteit die zij hadden en van het acteertalent dat ze aan de dag legden. Daar zou je toch veel meer mee moeten doen, dacht ik toen. Ik heb dan ook al een plannetje voor deze acteurs, maar dat vertel ik lekker niet. (Met zo'n opmerking kun je jezelf tot zondebok maken.) In de studieles is het onderwerp, pesten dus, nog uitgebreid nabesproken. Zoiets is geen overbodige luxe. Want er wordt, net als helaas op elke school, gepest en soms worden een leerling buitengesloten. Niet vaak, maar het gebeurt en elke keer is een keer teveel. Nog meer activiteiten: pasen wordt door de aulacommissie voorbereid. De sectie godsdienst onderzoekt de mogelijkheden voor een excursie voor de brugklassen in mei. Begin juni worden de geschiedenislessen afgesloten met een meerdaags project over de Middeleeuwen. Het jaar wordt afgesloten met de roemruchte sportdag. Hier en daar sijpelt er nog wel een klasseavond tussendoor en de feestcommissie heeft een aantal vrijdagavonden gereserveerd. Zo lijken die drie maanden toch wel weer erg kort. 't Zal mij benieuwen of ik nog aan fietsen toekom. Len Borgdorff
Agenda Sommige leerlingen zijn gewogen en voorlopig nog te licht bevonden; maar gelukkig zijn er nog tien schoolweken te gaan waarin alles nog goed kan komen. De examenkandidaten worden voor de tweede maal aan de tand gevoeld (SO-II) en dan is het weer vakantie. ma
5 apr Uitreiking Blaupraet 3 3
wo do
7 apr 19.00 Paasviering bovenbouw 8 apr Huiswerkvrij 10.00/11.00 Paasviering onderbouw
Paasvakantie vrijdag 9 april t/m zondag 18 april Voor wie het zoet der vrijheid gesmaakt heeft, de volgende geruststellende mededeling: vrijwel elke schoolweek die nu volgt, bevat naast de vrije zaterdag en zondag nog een extra vrije dag. ma 19 apr Huiswerkvrij wo 21 apr Excursie H3 (ak) - H3 geen les do 22 apr 20.00 Ouderavond Brugklas vr 23 apr Aanvraag herkansing StudieKeuzeMarkt wo 28 apr Herkansingen do 29 apr Herkansingen FC-avond - Muziekavond vr 30 apr Vrij - Koninginnedag wo 5 mei Vrij do 6 mei 13.15 ADV vr 7 mei LaatsteSchoolDag ma 10 mei Studieverlof M4,H5,V6 di 11 mei Studieverlof M4,H5,V6 wo 12 mei Studieverlof M4,H5,V6 De docenten gaan uit - de lessen eindigen om 12.00 do 13 mei Start Centraal Examen; het examen eindigt vrijdag 28 mei vr 14 mei Uitreiking 5e termijnrapport (1-5) Hemelvaartsvrij donderdag 20 en vrijdag 21 mei ma 24 mei VWO 5 gaat op kamp t/m vr 28 mei vr 28 mei Kop− inleveren Blaupraet 4 Pinkstervakantie zaterdag 29 mei t/m dinsdag 1 juni wo do
2 jun Huiswerkvrij 3 jun Les in project-vorm voor klas 1, 2, 3 en V4 Algemeen proefwerk (ne, wi) H4, V5 vr 4 jun Les in project-vorm voor klas 1, 2, 3 en V4 Algemeen proefwerk (ne, wi) H4, V5 20.00 FC-avond - toneelavond vr 11 jun Excursie V5 (ec) - V5 geen les za 12 jun 10.00 Introductie nwe. brugklassers ma 14 jun Uitreiking Blaupraet 4 di 15 jun Examenuitslag 1e tijdvak wo 16 jun 19.00 Uitreiking examen-cijferlijsten do 17 jun Buitendag brugklas vr 18 jun FC - slotavond Hoe het dan verder moet? Dat leest u in de laatste Blaupraet van deze cursus. Zoveel is wel zeker: de zomervakantie begint officieel zaterdag 3 juli en eindigt zondag 22 augustus, waarna de nieuwe leien weer uit de tas gehaald worden. A. van Os
4
Innet geutsie Jaantsie smetse gaatsie innet geutsie gevaale. Faalde raalde rire, faalde raalde rare. Jaantsie smetse gaatsie innet geutsie gevaale. Faal, faal, faalderaalderaal! Dankzij het uitstekende onderwijs dat zij genieten, spreken veel van onze leerlingen tegenwoordig vrij zuiver Utrechts. Daarom is het zinnig om aandacht te besteden aan één van die prachtige oude liederen in deze prachtige oude taal, die ertoe hebben bijgedragen om de stad Utrecht tot een brandpunt van verfijnde beschaving te maken. En mijn keuze viel deze keer niet op oude gezangen zoals 'Aasik bove nop dedom staan' met zijn indrukwekkende centrale regel 'daan zieke touwe graachie', maar op een lied dat bij neerlandici bekend staat als 'Jaantsie'. Wat wil de dichter ons vertellen? En wat zegt het gedicht over de mentaliteit van de Utrechtse leerling? Ik zal eerst een proeve van vertaling wagen. In de eerste plaats willen we natuurlijk weten wie die bewuste 'Jaantsie' of 'Jantje' kan zijn. Is het dezelfde die ooit pruimen zag hangen en die is beschreven door de Utrechtse dichter Hiëronymus van Alphen? Maar Jan is ook de verkorte vorm van Johan of Johannes. We weten dat Johan de Wit ook bekend stond als Jan de Wit, van wie de bekende jongens zijn. Daarom kunnen we bij Jantje natuurlijk denken aan 'de kleine Johannes' die door Frederik Van Eeden is geschetst. Maar er zijn meer Jantjes in de Nederlandse literatuur: Jan, Jannetje en hun Jongste kind bijvoorbeeld, of de hoofdpersoon uit het prachtige middeleeuwse gedicht Jan Doedel: Het quam een fluter ghelopen / een doedelsac in de hant. / Siin flute hat goude cnopen / de mooiste in het lant. Er zijn zoveel Jannen in onze literatuur dat ze spreekwoordelijk zijn geworden: Jan Boezeroen, Jan Rap, Jan Piet en Klaas, Blode Jan en Dode Jan. Jan, dat zijn wij eigenlijk allemaal, het is Jan Publiek, het is 'Elckerlyc'. En dan het woord 'smetse', een samentrekking van is-met-zijn. Drs. Jo Kind, de bekende Reinaert-kenner, verklaart het woord 'gaatsie' als een uitroep van afkeer; een beschaafd mens zou zeggen 'bah!' En hij ziet 'smetse' ook als een vorm van 'smet', dus opnieuw iets smerigs. Ik ben bang dat we hem op deze heilloze weg niet moeten volgen. Want wat is een 'gaatsie'? Het gaat hier natuurlijk om een zitvlak, de dubbelhoofdige zitspier, in het latijn nates sedentarii. Jantje is met zijn gatje gevallen; het zou voor hem zelfs bijzonder moeilijk zijn om zonder dat gatje te vallen. Maar door de aanwezigheid van onderhuids vetweefsel is het ongeluk niet zo tragisch als het lijkt. In een baanbrekend artikel over 'de bil in het voetlicht' (Nederlandse Letteroefeningen 1952 pagina 416-414) heeft drs. K. Patijn verdedigd dat het hier niet om een 'gatje' maar om een 'gaatje' gaat. Dat is natuurlijk flauwekul van drs. Patijn. Een gaatje kan niet vallen. En dan 'innet geutsie'. 'In de kleine goot', kunnen we natuurlijk vertalen. Maar welke goot? Niet de dakgoot waarschijnlijk maar de goot naast de stoep. De stoep waarop ooit dezelfde Hoeperdepoep zat van wie we ons ook een lied kunnen herinneren. De goot is natuurlijk een beeldspraak voor een liederlijk leven, zoals in de uitdrukking 'hij (of zij) is uit de goot opgeraapt' of 'hij legt in de goot'. De betekenis is dus dat Jantje aan lager wal geraakt is. 'Gevaale': gevallen. Waardoor is onze Jantje gevallen? Dat vertelt de dichter niet, met opzet. Het is namelijk iets dat ons allemaal kan overkomen, het verlies van maatschappelijke positie, de lage wal, de goot. De volgende twee regels zijn in hoge mate raadselachtig. Is 'faalde' een vervorming van het latijnse 'valde' dat 'zeer' betekent? Dat wil mevrouw drs. Verscheur ons laten geloven in haar bijdrage 'Het zeer van "zeer".' Het hoeft geen betoog dat we dit zwak geklets van haar vinden; ze weet meer van koken dan van latijn. Waarom niet de eenvoudigste oplossing? Faalde is de verleden tijd van falen, mislukken. En natuurlijk is Jantje hier mislukt; hij heeft de plank bij het verkeerde eind, of, als u me een klein grapje veroorlooft: hij zit er naast. En ook het woord 'gefaale' wijst in die richting. En 'raalde'? We kennen het in zeldzame zinnen zoals : 'Wa raal je dat vundaan?' Het betekent hier waarschijnlijk zoiets als 'hebben'. Het enige dat we zeker weten is dat 'rire' het Franse woord voor lachen is. We kunnen de zin dus vertalen als 'Het ging mis, maar je hebt lachen 5
nodig'. Het woord 'rare' versterkt het element van vrolijkheid nog. De volgende strofen zijn alleen een herhaling van het voorafgaande. Maar met die herhaling onderstreept de dichter zijn boodschap, die hij kennelijk heel belangrijk vindt. Wat is dus nu de boodschap van de dichter? Deze kan nu blijken uit de vertaling. We lezen: De mens ('Jantje') loopt in het leven telkens weer (herhaling) de kans om aan lager wal te raken (het gootje). Maar dat is niet erg. Als het misgaat moet je toch blijven lachen. En dat is beslist een goed voorbeeld van de mentaliteit van de Utrechter, die ondanks tegenslagen toch vrolijk blijft. Dick Berents
"Heb ik er zo lang op gezeten..." Sinds enkele maanden volgt een groep docenten een Training Studievaardigheden van het Christelijk Pedagogisch Studiecentrum in Hoevelaken. Hieronder iets over aanleiding, inhoud en doelstelling van deze training van de hand van een van de deelnemers. Docenten vragen zich soms af of de energie die in huiswerk geïnvesteerd wordt wel altijd voldoende opbrengt aan studieresultaat. Leerlingen weten wel zeker van niet, althans niet altijd. "Zo lang erop gezeten en dan nog een vier!" Een paar jaar geleden zijn wij als docenten daarom in alle klassen - in de brugklassen was het al een vast onderdeel - begonnen over studievaardigheid: het maken van huiswerk kan misschien wel veel efficiënter en rendabeler! Pragmatisch als leerlingen zijn vertaalden zij dat in 'sneller' en 'gemakkelijker' en we werden uiterst welwillend aangehoord. Hadden ze zelf al niet altijd het vermoeden gehad dat dat huiswerk zwaar overdreven werd aan gene zijde van de lessenaar en hadden ze niet zelf al dikwijls besloten om het wat lichter op te vatten? Maar tips als 'Maak eerst een hergroepering van de woordjes die je moet leren' werden hoofdschuddend afgedaan als niet van deze wereld en op het advies om van een lange onoverzichtelijke leertekst eerst een samenvatting te maken werd gereageerd met een snelle calculatie van de daarmee doorgebrachte tijd. Kortom, als docenten hadden we wel de indruk dat een betere studievaardigheid in belangrijke mate zou kunnen bijdragen aan de resultaten en aan misschien wel een prettiger schooltijd, maar de leerling, zo begrepen we, 'moest al genoeg vaardigheden leren en als studievaardigheid toch niet voor een cijfer was...' We zouden de leerlingen ervan moeten overtuigen dat er doordachte methoden bestaan voor het aanpakken van verschillende huiswerk-taken en dat het misschien wel even lijkt alsof dat meer tijd kost, maar dat die tijd dubbel en dwars terugverdiend zou worden. Het werd tijd voor een degelijke gezamenlijke aanpak van dit probleem door de hele school en daar zijn we deze cursus mee begonnen. Vijftien afgevaardigden van de verschillende secties volgen dit jaar een vrij intensieve training van het Christelijk Pedagogisch Studiecentrum met de bedoeling het geleerde aan hun sektie door te geven. Het CPS maakt onderscheid tussen sociaal-psychologische aspecten van studeren en technische studievaardigheden. Persoonlijke problemen, onenigheid met docenten, faalangst, slijtage van de motivatie kunnen bijvoorbeeld een studiehouding ondermijnen. In de bijeenkomsten besteden we aandacht aan het bespreken van zulke blokkades met de leerling, zodat iedere docent zo snel mogelijk kan handelen in voorkomende gevallen. Daarnaast bezinnen we ons op de mogelijkheid om meer uniformiteit aan te brengen in de manier waarop we onze heel verschillende lesstof (laten) benaderen. Een voorbeeld: leerlingen kunnen er zeer bij gebaat zijn als zij leren een leertekst, ongeacht van welk vak, eerst schematisch te ordenen. Als alle docenten consequent zo'n aanpak toepassen, trainen zij daarmee de studievaardigheid van de leerlingen. Wij leren in de bijeenkomsten te werken met het volgende handelingsschema:
6
ORIËNTEREN
P
LEZEN
L
SAMENVATTEN
STRUCTUREREN
OPBOUW ANALYSEREN begrippenlijst maken REPETEREN STAMPEN
A N N E N
TOETS De deelnemers maken lesvoorbeelden waarin dit schema wordt toegepast, zowel om zelf te oefenen als om materiaal te verzamelen voor de achterban, zodat op den duur zoveel mogelijk docenten deze studie-aanpak in hun lessen zouden kunnen toepassen. Het is niet reëel om te verwachten dat zo'n doelstelling binnen een jaar gerealiseerd kan worden; de cursus Studievaardigheden kan er misschien een begin van zijn. E. van den Brink
Interview met Joke van Wijk Vanaf de docentenkamer, waar we hebben afgesproken gaan we met één van de jongere leraressen, Joke van Wijk, naar haar eigen lokaal op de derde verdieping. Zij geeft Engels en dat is duidelijk te zien aan de moderne posters en prachtige foto's van Engelse landschappen. Aan Joke's tongval is een klein beetje te horen dat ze uit het noorden van ons land komt. Ze is geboren op een Groningse boerderij: "Ik had daar met m'n broer en zusjes een heerlijke jeugd en ik ga er nog steeds graag naar toe. Het was vroeger een gemengd bedrijf, met veel hectaren land, maar sinds de superheffing worden er geen koeien meer gehouden; jammer, want vooral dat jonge vee was zo leuk." Na de lagere school in het dorp ging ze naar de MAVO in Appingedam, 12 kilometer fietsen of met de bus als het heel erg waaide. En waaien doet het daar in het hoge noorden bijna altijd. Maar je wordt er flink en sterk van, want toen ze haar diploma had gehaald ging ze dagelijks nog een aantal kilometers verder, namelijk naar Delfzijl, waar ze met veel plezier de HAVO en het Atheneum bezocht. In Groningen ging ze vervolgens Engels studeren, want in Engels was ze goed. Met veel enthousiasme vertelt ze over die heerlijke stad waar ze ook nog een klein jaar in de horeca heeft gewerkt. "In die tijd kon je je het nog permitteren om iets langer over de studie te doen." In 1988 studeerde ze af. Op haar stage-school aan de Groningse HAVO/VWO kon ze twee jaar les geven ter vervanging van een collega die China bezocht. Tijdens haar tweede werkjaar, gaf ze ook op een MAVO in de provincie 9 uur Engels. Toen die ene collega weer terug keerde kon ze daar niet blijven, maar ze wilde toch al graag naar het midden van het land. Er kwam een plaatsje vrij op Blaucapel. In haar eerste jaar gaf zij 14 uur les en in het tweede werd het een volledige baan. Dit jaar is zij voor het eerst klassedocent van een brugklas. Ze geniet ervan. "Het is wel heel arbeidsintensief: een kamp, klasseavonden, huisbezoek en een extra uur studiebegeleiding (dat is ook nodig, zeker als ze pas op school zijn). Door het vele contact leer je de meisjes en jongens goed kennen. Over het algemeen zijn ze heel spontaan. Ze vertellen veel en ze willen ook veel weten: "Hoe oud ben je? Ben je getrouwd? Waar kom je vandaan?" Verleden jaar ging een tweede-klasser met z'n zusje al tienertourend op zoek naar DE boerderij. Toevallig ging Joke die dag ook met de trein richting "Golden Raand" (Groningen). Ze stapte uit in Loppersum, en daar stonden die twee; ze dachten de boerderij zó te vinden. Gelukkig voor hen dat Joke ze wijzer kon maken. Gedrieën gingen ze met de bus verder en toen beleefde die twee 7
de dag van hun vakantie; ze kregen het hele bedrijf te zien. Terug naar Blaucapel. Naast de brugklas geeft ze ook les aan klas 2, 3, 4 en de examenklas. Er zijn nauwelijks parallel klassen bij. Aan de ene kant maakt dat 't werk zwaar, maar aan de andere kant is het leuk door de grote afwisseling. Bij de oudere leerlingen ben je bezig met literatuur en bij de jongere met het aanleren van een vreemde taal. Als de leerlingen van de basisschool komen hebben ze al twee jaar Engels gehad. Dat betekent, dat ze al wat vertrouwd zijn gemaakt met deze vreemde taal en van de t.v. steken ze ook aardig wat op. Toch is het begin-niveau nog vaak verschillend. Dit wordt al beter nu op de PABO's een echte scholing voor Engels is opgenomen. Sinds tweeënhalf jaar wordt er op Blaucapel een nieuwe methode Engels gebruikt: "Unicom". Toevallig had Joke op de MAVO ook deze boeken gebruikt en dat kwam leuk te pas bij de sollicitatiegesprekken. Deze methode sluit heel goed aan bij de kerndoelen van de basisvorming die in september aanstaande start. Op dit ogenblik zijn de brugklassen aan hoofdstuk 11 toe. "Het is een heel communicatief boek, het nodigt uit tot gesprekjes, en daar hang je de grammatica aan op. Ze kunnen zich voorstellen, naar de winkel gaan en de weg vragen bijvoorbeeld. Veel wordt in gesprek- en stripvorm gebracht. Hiermee gaan ze door tot aan de derde klassen. In de hogere klassen komen er brieven, vertalingen en literatuur bij. Met hetzelfde enthousiasme als over de ouderlijke boerderij, het "Pronkjewail", de lessen en de studiebegeleiding vertelt ze over het lustrum, de langlauf-dag, de Ardennentocht en ... Sinterklaas. "Weleens een blauw/zwarte Piet met bril gezien? Ik was het, maar werd niet herkend. Iek de Vos was een rode-Piet en Sinterklaas was vrouwelijk. Het brandalarm ging en buiten stond een brandweerauto met dit extravagante gezelschap. 't Werd een dolle boel op school!" Joke maakte in het afgelopen jaar deel uit van de Lustrumcommissie en deed mee aan het cabaret: "Het was heel veel werk, maar ik heb het met veel voldoening gedaan!" Ze ging met de jongste Blaucapellers mee naar Altastenburg, toen de steeds uitgestelde langlaufdag (gelukkig) toch doorging. "Het was een heerlijke dag, als dat ooit nog eens wordt georganiseerd, dan ben ik zeker van de partij!" Dit jaar gaat ze mee met de VWO-5 klassen naar de Ardennen. Zij rijdt dan een busje van 8 personen. Haar groep gaat de streek verkennen en wildwaterkanoën. Onze tijd is om. Maar voor we kans krijgen om afscheid te nemen, vertelt ze nog dat er ook een dropping op het programma staat en een dagje Spa, de watervallen van Coo en een bezoek aan Maastricht. We hadden allang begrepen dat Joke's energie niet te stuiten is en haar enthousiasme is buitengewoon aanstekelijk. Het kan bijna niet anders dan dat iedereen in school binnen of buiten de lessen met Joke van Wijk te maken heeft of krijgt. Wij twijfelen er niet aan dat dat alleen maar leuk en prettig is. Gerda Veenstra en Tineke Rigters
Paaslied 1993 Op vrijdag schreeuwde je het uit: 'Mijn God, je mag me niet verlaten!' Enkelen zwegen stil van schrik; je hoorde and'ren spottend praten: 'Hoor je die zot, zo zonder God?' Op vrijdag schreeuwde je het uit: 'Mijn God, je mag me niet verlaten!'
8
refrein: Je lijkt ver weg. Je lijkt dichtbij, van vroeger of mijn tijd voorbij. Maar telkens kijk je om en wenkt naar mij. Ging nooit die zaterdag voorbij? Ik werd bestormd door duizend vragen. Waarom had jij ons ingeprent dat God elk mens zou blijven dragen? Ging hier Gods heil niet voor de bijl? Ging nooit die zaterdag voorbij? Ik werd bestormd door duizend vragen. refrein Was zelfs jouw liefde dan vergeefs? Ik kon er 's nachts niet meer van slapen. Ben zondag vroeg naar 't graf gegaan. Graf dat mij leeg lag aan te gapen. De steen opzij! Een droom voorbij? Was zelfs jouw liefde dan vergeefs? Ik kon er 's nachts niet meer van slapen. refrein Ik sta verdwaasd in 't groene gras als ik je naar me toe zie lopen. Jij zegt, wanneer ik wijs naar 't graf: 'De dood staat voor het leven open.' Steeds zie ik weer die ene keer: ik sta verdwaasd in 't groene gras als ik je naar me toe zie lopen. refrein Nooit gaat het paasfeest meer voorbij. Jouw leven laat zich niet verdringen. Dwars door het laatste nieuwsbericht kan ik jouw woorden horen klinken: 'Vertrouw op mij. Ik ben erbij.' Nooit gaat het paasfeest meer voorbij. Jouw leven laat zich niet verdringen. refrein
De paasmaaltijd Leerlingen van de klassen drie en hoger, maar ook ouders nodigen wij van harte uit voor de paasmaaltijd. Het gaat om een sobere, maar vast en zeker sfeervolle bijeenkomst. Behalve op brood en soep kun je rekenen op muziek; ook het in deze Blaupraet afgedrukte paaslied zal worden gezongen, maar er is meer. De belangstelling voor de Paasmaaltijd neemt jaarlijks toe. Zo hoort het ook. Bovendien wordt telkens voor 20% meer ingekocht dan de aanmeldingen aangeven. Toch willen we graag van tevoren weten op hoeveel mensen we kunnen rekenen. De opgaven worden in de week voor de maaltijd door de klassedocent verzameld. Nogmaals: hartelijk welkom, op woensdag 7 april om 6 uur 's avonds.
9
Ga jij eens gauw aan je huiswerk! verslag van een ouderavond Het gaat bij de woorden: "Ga jij eens gauw aan je huiswerk!"om twee personen; de ene die het zegt en de andere die het moet doen. Om het beoogde doel, optimale studieresultaten van uw zoon of dochter, te bereiken, leiden vele wegen naar Rome. Het kiezen voor bovengenoemde route van 'huiswerkbegeleiding' is niet de beste. Dat weten de ouders die afgelopen dinsdag 16 maart de algemene ouderavond op Blaucapel hebben bijgewoond. Ook weten zij dat er zeer veel factoren zijn die de schoolresultaten van de leerling kunnen beïnvloeden. Dit werd allemaal uitgelegd door de heren Boerhout en van Dalen van het Christelijk Pedagogisch Studiecentrum (CPS). Er werd "bovenaan" begonnen. Slechte resultaten kunnen ontstaan door slecht onderwijs. De kwaliteit van het onderwijs wordt bepaald door de overheid, de school en de leerkracht. Maar ook bij de leerling kunnen tekorten aanwezig zijn. Er werden er zeven op een rijtje gezet en vooral punt 6 en 7 werd verder besproken. 1) Onvoldoende studie-capaciteiten (intelligentie, doorzettingsvermogen), 2) te laag beginniveau (voorkennis), 3) geen motivatie, 4) verkeerde keuzes, 5) persoonlijke problemen, 6) verkeerde manier van leren en 7) te weinig tijd aan je huiswerk besteden. Studievaardigheden kunnen een verkeerde manier van leren (6) helpen oplossen. Blaucapel besteedt hier samen met het CPS extra aandacht aan, zoals u elders in Blaupraet kunt lezen. Bij de hoeveelheid tijd die aan het huiswerk wordt besteed (7), komt de rol van huisgenoten aan de orde. De wijze raad werd in de vorm van 8 punten als "Adviezen voor ouders/opvoeders" met de overhead geprojecteerd: - spoor uw kind aan op tijd met huiswerk te beginnen - help alleen als er echt problemen zijn - overhoor alleen als er om gevraagd wordt - geef hulp door te letten op leertechnieken en leercondities - wees ook belangstellend, als het goed gaat! 't Rijtje adviezen komt me bekend voor. Waar heb ik die meer gehoord? - maak nooit zelf het huiswerk... - zoek bij problemen met huiswerk naar de oorzaak. Thuisgekomen weet ik het weer. In de Blaupraet van Kerst 1991 deed Toos Peterson verslag van een ouderavond ... Als het u nog niet allemaal duidelijk is, dan kunt u op school (bij Len Borgdorff à f 5.50) een aardig boekje "Huiswerkproblemen, een handleiding voor ouders/verzorgers met kinderen in het voortgezet onderwijs" krijgen. Het is geschreven door J. Zuylen en H. Verbeeten en uitgegeven door MesoConsult, Tilburg 1992. Tijdens de ouderavond zijn de aanwezigen ook aan het werk gezet. De oefening die we opkregen, toonde zeer duidelijk hoe moeilijk het is om de gegeven instructie op te volgen. Als je snel met de oefening klaar was, kon je nog proberen een limerick te maken over een "probleemsituatie" uit de eigen schooltijd. Bijgaand een keuze van de redactie. Tineke Rigters HBS, zei men hem, dat was zwaar maar er lag een nog groter gevaar want juist door de sport was vijf jaar te kort en 't einde kwam pas na acht jaar Ton Knoester
Er was eens een knul uit Rosmalen, die zat dus op school maar te balen, want wat hij ook deed en hoe hij ook leed hij snapte maar niets van "Van Dalen". Joop Nugteren
We hadden een leraar gymnastiek. Hij diende iedereen van repliek, bleef met een aantal praten en kon de gymnastiek aan de groep overlaten dat was nog een moderne methodiek. Cees van Scherpenzeel
Een middelbaar leerling uit Zuilen, die kon van zijn huiswerk wel huilen: le, la, du en des, 't ging mis les na les Nu mag zijn zoon d'ellende met hem ruilen. Ed Cramer
10
Cultureel Goed Je hebt van die lui die in een volgend leven in een totaal andere gedaante op deze aarde wensen te verschijnen. 't Liefst in diervorm natuurlijk, want da's pas interessant. Nou geloof ik sowieso niet in die onzin, maar als je dan per ongeluk toch in zo'n gezelschap van zweverige types bent verzeild geraakt, wat mij ooit overkwam, dan word je geacht mee te doen. Ik wilde gewoon weer mezelf zijn, zei ik, ook al laat dat nog zoveel te wensen over, maar dat mocht natuurlijk absoluut niet! Doe dan maar een goedlachse mollige negerin met acht kinderen, antwoordde ik na lang aarzelen; deels ook om van al 't zweverig gezemel af te zijn. Besefte ik wat ik zei? Want is het in Nederland als kleurling wel zo goedlachs toeven? Chiejoung Poon, Nagihan Yilmaz, Rishi Jagernath, Nesrin Akbulut, Karim El Guallai enne .... Christiaan Peterson hadden het erover met mij. We praten over zaken als: het medelanderschap, de eigen cultuur en geloofsleer, discriminatie, en uiteraard de houding van school t.o.v. haar allochtone leerlingen. Hoe ervaren zij het om tussen twee culturen in te moeten zitten? Chiejoung is de enige die met zijn achternaam wordt aangesproken. Poon ligt inderdaad wat makkelijker in de mond. "Natuurlijk vind ik het goed dat u ook Poon zegt", lacht deze jonge Chinees met oorbel. "Met die oorbel waren ze het thuis helemaal niet eens, ook mijn opa niet, maar uiteindelijk was hij het die het ding voor me kocht." In Nederland leven naar schatting tussen de zestig- en tachtigduizend Chinezen. De grootste groep kwam in de jaren vijftig. Aanvankelijk vooral uit het voormalig Nederlands-Indië. Zij spraken dus vloeiend Nederlands. De oriëntaalse keuken die de Nederlands Indiërs meebrachten, lokte vele Chinezen naar ons land. Ook de ouders van Poon hebben in Utrecht een Chinees afhaalrestaurant. Zijn vader, die enkele decennia geleden vanuit Hongkong naar Nederland kwam, ontmoette hier zijn vrouw. De huwelijksvoltrekking lieten zij liever in het geboorteland plaatsvinden. Zij keerden terug naar Nederland en kregen hier hun kinderen. Poon beschouwt zichzelf eerst Nederlander en pas dan Chinees. "In mijn vriendenkring komen nauwelijks Chinezen voor. Dat is gewoon zo ontstaan. Per slot van rekening zit ik op een Nederlandse school en waarom zou ik dan mijn vrienden zoeken in de Chinese samenleving?" Nesrin is ook in Nederland geboren net als haar broertje en zusje. Haar vader kwam hier naar toe om werk te zoeken. Toen dat eenmaal was gevonden, kwam ook haar moeder. Nesrin maakt al meteen tijdens de kennismaking duidelijk hoe kwetsbaar zij zich na 17 jaren Nederland als Turkse voelt. "Ik begrijp niet waarom de keuze voor dit gesprek is gevallen op Turken, Marokkanen en Surinamers. Die hebben het toch altijd gedaan in dit land. Okay, Poon is Chinees, maar we willen dat er ook een Nederlandse leerling aan het gesprek deelneemt. Je krijgt dan een veel algemener beeld." Een pittige Turkse, van wie ik niet 'Turk' mag zeggen. "Want Turk is ook een scheldwoord. U kunt maar beter spreken van Turkse mensen." Dat ik toch waarachtig alleen maar de nationaliteit heb willen aanduiden, legt zij naast zich neer. "Het woord heeft een discriminerende klank, kijk maar in het woordenboek, net als Jood", zegt zij met vochtige ogen. Ook Nagihan raakt geëmotioneerd als zij vertelt van die keer in de kantine toen een autochtone leerling een andere uitmaakte voor "stomme Turk". "Ik liep er toevallig naast en zei toen maar: nou bedankt hoor! Zoiets doet pijn. Ze zullen het misschien niet opzettelijk doen, maar laten ze toch eerst even nadenken." Nagihan kwam eveneens in Nederland als Turkse ter wereld. Haar vader, die in Turkije een goede baan had, vertrok naar Frankrijk om zich daar verder te ontplooien. Toen hij hoorde dat de kans op werk in Nederland ook gunstig was, kwam hij hier naar toe. Het hele gezin gaat bijna jaarlijks terug naar Turkije om daar de familie op te zoeken en vakantie te houden. Nagihan kijkt blij en gelukkig als zij daarover vertelt. "Ik vind het echt heerlijk om in Turkije te zijn. Het leven daar is anders, maar ik kijk er niet raar tegen aan. Het is mijn cultuur, ik ben er trots op en voel me daar thuis." Rishi's ouders kwamen lang voordat Suriname onafhankelijk werd naar Nederland. "Ze bleven eerst een paar keer tussen Nederland en Suriname heen en weer reizen. De keuze was niet zo makkelijk, maar uiteindelijk zijn ze toch in dit land neergestreken. Mijn ouders waren toen al getrouwd; wij, hun kinderen, zijn hier geboren. Ja, ik ben Hindoe. We hebben pas, 8 maart, het 11
Holi-feest gevierd. Dat is voor ons nieuwjaarsdag, verder doen we er niet zoveel aan. Mijn ouders willen op den duur wel weer terug naar Suriname. 't Leefklimaat is daar toch wel iets gemoedelijker. Maar ja, de toestand in Suriname is bepaald niet rooskleurig te noemen en of je ooit terug gaat, hangt toch af van de situatie daar." Het land van herkomst van Karims ouders is Marokko. Al hun kinderen zijn in Nederland geboren. Karims vader vestigde zich na veel omzwervingen ook in dit land. "Hij was boodschapper in het Spaanse leger dat Noord-Marokko bezet hield. Mijn opa had overigens de rang van majoor in het leger. Nadat mijn vader de wereld een beetje had verkend, vond hij hier werk en een onderkomen. Mijn ouders zouden heel graag teruggaan naar Marokko. Als wij eenmaal volwassen zijn, willen ze terugkeren naar hun geboorteland. Maar wanneer ben je in de ogen van je ouders volwassen? Ze zullen altijd bang zijn om je los te laten. En als je dan zelf eenmaal getrouwd bent, en ze dus wel kunnen gaan, blijven ze voor hun kleinkinderen.Niet zozeer wij, maar vooral onze ouders zullen het moeilijk hebben naarmate zij langer hier wonen." De rest beaamt dit. "Ze worden toch min of meer tussen twee werelden heen en weer geslingerd. Eenmaal terug in het land van herkomst, trekt het verre Nederland weer. Zijn ze eenmaal weer hier, dan is er heimwee naar het geboorteland." Drie van deze jonge mensen zitten in de Ramadan als het gesprek plaatsvindt. De Ramadan is de negende maand van het islamitische jaar. Men eet, drinkt en rookt niet van zonsopgang tot zonsondergang en lichamelijke genoegens moeten worden onderdrukt. Zieken en menstruerende, zwangere of zogende vrouwen behoeven zich niet aan Ramadan te houden. Zij moeten op een later tijdstip de niet gevaste dagen inhalen. "Er wordt op school wel rekening met ons gehouden. Een enkeling biedt wel eens iets aan, maar zeg ik dan dat ik vanwege mijn geloof niets mag nuttigen, dan hebben ze daar alle begrip voor. Soms wordt er op een overdreven manier geëxcuseerd voor dat aanbieden. Ik denk dan: stel je niet zo aan," vertelt Karim. Op Poon en Christiaan na zijn ze allen overtuigd van hun geloof en niet omdat ze dat van thuis moeten. Onze Westerse "beschaving" heeft hen niet aan het wankelen gebracht. Zij wonen bijna allen in buurten waar reeds cultuurgenoten waren gehuisvest. Onder gelijkgestemden vind je toch de meeste raakvlakken.Zouden u en ik niet onmiddellijk op de spruitjes- en bloemkoollucht afgaan als wij naar Turkije zouden moeten verhuizen om onze kinderen daar een beter bestaan te kunnen bieden? Ik weet het wel zeker. Zij hebben tot op zekere hoogte begrip voor het feit dat er mensen zijn die vinden dat er te veel allochtonen in Nederland zijn. "Maar zijn onze ouders niet naar dit land gehaald om het vuile werk op te knappen!" We hebben het over discriminatie. Wat is de ergste vorm: de neerbuigende lankmoedigheid, alsof ze per definitie allemaal onnozel zijn, of de openlijke vijandigheid? Ze storen zich aan elke vorm, alhoewel ze ook kunnen relativeren. "Racistische moppen zijn vervelend, maar ach, als je soms de Belgenmoppen hoort! En daar kraait geen haan naar." Nesrin en Karim kregen allebei eens te maken met openlijke "afkeuring". Nesrin vertelt dat zij ooit per ongeluk het kind van een zwarte vrouw omver liep. "Kijk toch uit stomme kanker-Turk, ga terug naar je eigen land" kreeg zij naar haar hoofd geslingerd. "Ik was er vreselijk door aangeslagen en begreep het gewoon niet. Waarom moest zij dat tegen mij zeggen?" Karim werd eens toen hij bij Q8 gewoon wat stond te lummelen, tegen de grond gelopen. "Althans, dat was de bedoeling. De man liep recht op me af en wilde dwars door me heen lopen. Waarom! Ik vond dat heel erg, alsof je als Marokkaan niet bestaat. Dan heb ik liever dat ze zeggen: donder op naar je eigen land." Hoe is de houding van de school t.o.v. haar allochtone leerlingen? Over 't algemeen genomen goed. "Maar soms verbazen we ons ook over bepaalde zaken. Als er bijvoorbeeld van de Majella Mavo een autochtoon oversteekt naar onze school, dan wordt daar niets van gezegd. Maar er wordt onmiddellijk ingegrepen als ze zien dat een allochtoon hetzelfde doet. Dan hebben ze meteen zoiets van: o jee, een kleurling, da's rottigheid." Ze vertellen hoe het wel eens is voorgekomen dat bij een conflict de schoolleiding de schuld aan de verkeerde heeft gegeven. "Nou begrijpen wij ook wel dat ze de reputatie van de school hoog willen houden, maar er zijn natuurlijk grenzen. Als er onenigheid is gaan we dan ook meestal niet naar de schoolleiding." Ze spreken allen met respect over hun ouders. Poons ouders hebben het, naar hij zegt, altijd 12
verschrikkelijk druk, "maar zit ik in de puree, dan staan ze voor me klaar." Hoe zien zij hun toekomst als culturele minderheid in Nederland? Nagihan zegt zich daarover nog maar geen zorgen te maken. "Ik wil als 't kan in elk geval door blijven leren met in gedachten management als einddoel. Wie weet kan ik daar later ook in Turkije iets mee gaan doen, voor 't geval we eens terug mochten gaan." Ze zijn allen van plan verder te leren, thuis wordt het erg gestimuleerd. Rishi weet nog niet wat hij later wil worden. "Wel graag rijk" zegt hij. "En dan lig ik in mijn hangmat te genieten van alles wat mijn hart maar begeert." Daar hoort u mij dus verder niet over. Karim wil snel naar de HTS om ingenieur te worden. Utrecht benauwd hem een beetje. Hij vindt het de hoogste tijd worden dat zijn grenzen worden verlegd. Poon wil later ook iets doen in management. Hij lacht veel en maakt zich over de toekomst nog maar geen zorgen. Nesrin zou graag internationaal recht gaan studeren om ook in Turkije op dat gebied ooit de helpende hand te bieden. "Want 'k voel me toch in de eerste plaats Turkse." Christiaan die er meer als bliksemafleider en voor spek en bonen bij zit, ziet wel wat hij later gaat worden: "Als 't mij maar het Zwitserlevengevoel bezorgt, dan vind ik alles best." Deze allochtone jongeren spreken positief over Nederland en Nederlanders. Ook hun ouders vinden dat dit land hen goed heeft behandeld, al wordt er ook wel eens door hen gekankerd. Bij het aanhoren van hun milde kijk op ons, bekruipen mij gevoelens van plaatsvervangende schaamte voor alle vreemdelingenhaat door zo veel Nederlanders bedreven. "Onverschilligheid is de grootste bondgenoot van racisme," sprak onlangs Amsterdams burgemeester Van Thijn. Durf ik het aan om in een volgend leven een andere huidskleur aan te nemen? Dat ligt aan ons u en mij. Toos Peterson
Dekanieuwtjes van de dekaan Nieuws over de opleidingen 1. Instituut Praehep, Sweelinckplein 46, 2517 GP Den Haag, tel. 070-3469634 start dit najaar een nieuwe opleiding: Praktijkdiploma loonadministratie. Een mondelinge cursus wordt onder meer in Utrecht gegeven. De cursus kan ook schriftelijk worden gevolgd. Het is een post - MBO opleiding (dus na een MBO-opleiding). 2. De hogeschool Utrecht startte in 1992 met een nieuwe post - HBO opleiding (dus na het HBO): Human Resources Management. De opleiding is gericht op het aanreiken van praktische instrumenten aan leidinggevenden bij het (be)sturen en ontwikkelen van personeel. 3. Het interne rendement van het MBO valt tegen: - slechts een klein percentage van de leerlingen haalt onvertraagd het eindexamen. - 23% van de meao-leerlingen verlaat de school tijdens of na het eerste leerjaar. - het percentage dat na het 2e leerjaar daadwerkelijk naar het 3e leerjaar gaat is bij het MTO 46%, bij het MEAO 45% en bij het MDGO 70%. 4. De HMN (Hogeschool Midden Nederland) start in 1993 een nieuwe studie-richting: Educatie en welzijn. Na de studierichtingspropaedeuse CMV (Culturele en Maatschappelijke Vorming) kun je vanaf het 2e jaar de opleiding Educatie en Welzijn volgen. 5. Nederlanders met een havo-opleiding kunnen vanaf 1993 gaan studeren aan een Fachhochschule in de Duitse deelstaat Nordrhein-Westfalen. 6. De Rijks Agrarische Hogeschool in Groningen heeft de enige HBO-opleiding Diermanagement. Als dierkundig ingenieur houd je je bezig met het welzijn, de voeding en het houden van dieren, die niet voor produktie bedoeld zijn.
13
7. De VVV-vakopleiding stopt i.v.m. het geringe aantal aanmeldingen ('92-'93). Deze leerlingen zijn doorverwezen naar de 2-jarige opleiding kort HBO toerisme en recreatie van de nationale hogeschool voor toerisme en verkeer. 8. Het laatste mannenberoep is nu ook opengesteld voor vrouwen. Vrouwen mogen nu ook het stuwadoorsberoep uitoefenen door een wijziging van de Nederlandse arbeidswetgeving. 9. De RU Utrecht, faculteit sociale wetenschappen, startte in september 1992 een 2-jarige verkorte opleiding sociologie "beleid, organisatie en sociale technologie". Met b.v. HEAO, HPO en HSAO word je ook toegelaten. Felix Metselaar dekaan mavo/havo
Studiekeuzemarkt van de dekaan - Stel dat een leerling thuiskomt met de mededeling: Luitjes ik heb het eindelijk gevonden, ik ga Cognitieve Kunstmatige Intelligentie studeren. Voorzichtig probeer je als enigszins behoudende ouder rechten nog naar voren te schuiven, maar nee hoor, kindlief ziet het helemaal zitten: het zal Cognitieve Kunstmatige Intelligentie worden. Ook als ouders wil je dan natuurlijk wel weten wat dat dan inhoudt en hoe kom je nu als ouder daar achter? Wel, door vrijdag 23 april 's avonds naar College Blaucapel te gaan. Want daar vindt dan de traditionele Studiekeuzemarkt plaats. - Stel dat je ouders eindelijk de juiste opleiding voor je hebben gevonden, je bent altijd zo behulpzaam, kunt goed met mensen omgaan en als de familie ziek is, sta jij altijd klaar. En daarom, zo zeggen ze, dachten wij dat verpleegkunde precies iets voor jou is. Maar ja, verpleegkunde? Wat houdt dat in de praktijk allemaal wel in? Hoe kom ik daarachter? Wel, door vrijdag 23 april 's avonds naar Blaucapel te gaan. Want daar vindt dan de traditionele Studiekeuzemarkt plaats. - Stel dat........ Laat ik maar stoppen. Het zal duidelijk zijn wat er aan de hand is. - Op vrijdagavond 23 april organiseren de dekanen in samenwerking met de ouderraad de jaarlijkse Studiekeuzemarkt. - Wat gebeurt daar? Ongeveer 50 voortgezette studies en opleidingen worden daar toegelicht door oud-leerlingen van Blaucapel. - Hoe gebeurt dat? In de aula staan tafels en stoelen en daarachter zitten dan de oudBlaucapellers bereid te zijn om vragen over hun studie of opleiding te geven. Het is echt een markt voor elk wat wils. Vierentwintig universitaire studies en achtentwintig H.B.O., M.B.O. richtingen alsmede de krijgsmacht en Rijkswaterstaat zullen daar vertegenwoordigd zijn. - Voor wie wordt dit georganiseerd? Voor de leerlingen van 3 en 4 Mavo; 3, 4 en 5 Havo en 4, 5, 6 VWO. En natuurlijk, dat is traditie op Blaucapel, zijn ouders ook van harte welkom. - Hoe laat precies? De studiekeuzemarkt duurt van 19.15 - 21.00 uur Dus, tot ziens op de Studiekeuzemarkt. Namens het dekanaat en de ouderraad, Rob Volkers, dekaan
14
Langbussen en kurzlaufen Op school zijn ze altijd heel knap in het bederven van iemands kleine genoegens. Ga je een keertje in lestijd uit, moet je er een opstel over schrijven. Het begon allemaal belachelijk vroeg. Om half zes in de nacht vertrok ik van huis in gierende haast. Over een kwartier ging de bus. De haan keek mij verbijsterd na. Meestal maakt hij mij wakker. In de buurt van school gekomen raakte ik vast in een verkeersopstopping. Talloze vaders en moeders waren druk doende hun kinderen uit te laden. Een rij ronkende bussen die tot het Eykmanplein reikte, versperde de toegang tot de school. Je zag geen hand voor ogen, want het was dik duistere nacht, maar je hoorde zoveel te meer: waarschuwingen - 'val niet', goed bedoelde adviezen - 'stop je goed in', dreigementen - 'als je niet doet wat meneer Borgdorff zegt, doe ik jou wat', technische aanwijzingen - 'de ski's onder houden', vragen - 'wanneer stoppen we', maar vooral wanhoopskreten - 'waar is mijn bus, weet nou niemand waar mijn bus is'. Vreselijk. De hemel zij dank mocht ik mee met de groten, VWO 6; die zijn ook op rust gesteld. Een mooie uitvinding in dit verband is verder de video: zolang de film draait, kunnen geen meegenomen eigen lawaaibandjes afgedraaid worden. En zo hobbelden we ongemerkt Duitsland binnen. Allengs veranderde het landschap van kleur: stralend wit nam de plaats in van bleek groen. Het leek wel een wasmiddelen-reclame-spotje. Na vijf uur bussen en een half uur file mochten we de ski's onderdoen. Gruwelijke taferelen had ik verwacht: leerlingen die elkaar met stokken prikken en wanhopige docenten die als een Vance en Owen zonder resultaat de strijdende partijen tot kalmte manen. Hoe heerlijk anders was de werkelijkheid: rustig stond V6 te wachten tot de noodzakelijke attributen waren uitgereikt, nog rustiger stond Cor Jongkind kluwens van schoenen en stokken te ontwarren, bijgestaan door een al even rustige Philip van Egmond. Zelf deed ik niets. Heerlijk. En het skiën zelf? Fout. Het betrof langlaufen. Volgens ingewijden iets heel anders. Ik zal daar kort over zijn, want daar ging het natuurlijk niet om. De essentie van de hele onderneming was de busreis. De rest was bijzaak. Maar goed, een enkele opmerking dan. Langlaufen gaat hoofdzakelijk de helling op. Een heel enkele keer gaat het omlaag, maar dan is een val onvermijdelijk. Verder kan het voorkomen dat het parcours een bocht vertoont. Ook dan is een val onvermijdelijk. Tenslotte is een val onvermijdelijk wanneer één van de deelnemers een foto wil nemen en het te fotograferen object - i.c. een groepje langlaufers - vraagt, in stilstand het linker- of rechterbeen - naar keuze - op te heffen. Berry Dwarswaard weet nu waar zijn stuitje zit. Lopen kon hij nog wel. Toen bleek eerst recht hoe hoog de moeilijkheidsgraad van langlaufen is: hoezeer wij ons ook repten, atletisch vermogen aan technisch kunnen parend, wij waren niet bij machte Berry bij te houden. Wie ook veel gelopen heeft, was Philip van Egmond. Hij dacht dat het met één stok ook wel ging en verstopte de overtollige stok tussen de struiken. Het ging dus niet. Elisabeth van Dalen vroeg zich af waarom er overal langs de route bomen waren aangeplant, tot ze op één van de spaarzame neerwaartse hellingen uit de bocht vloog: wat de vangrail is voor een snelweg, zijn de bomen langs een loipe. Annemarie Stegeman deed het op één schoen. En de overige deelnemers? Ach, Cor had het nog zo gezegd. "Bij elkaar blijven; we zijn één groep en dat willen we zo houden." Zijn woorden echooden nog na tussen de hoge toppen van het Sauerlandmassief, en weg zoefden zij, Tsjeard-Peter, Margriet, Jeroen, Karen, Matthijs, Olivier, Astrid, Jaap, Maaike en hoe al die andere snelheidsduivels ook mogen heten. Sommigen schijnen het parcours wel zes keer te hebben afgelegd. Intussen begon het frisjes te worden. Tijd om terug te keren. Weer een filmpje gedraaid. De derde. Silence of the lambs. Niet zo bloedstollend als een afdaling op één been, maar toch wel onderhoudend. En toen begon het. Terwijl Cor opgewekt keuvelde over de dingen des levens en andere belangrijke zaken, begon V6 te zingen als een jonge lijster die geslaagd is voor zijn vliegexamen. De chauffeur vond het zo gezellig dat hij besloot tot een omweg. Tegen tienen stapten wij zo fris als hoentjes de bus uit. Hoe het al die andere klassen vergaan is? Ik zou het niet weten, maar het schijnt, dat hun begeleiders oneigenlijke middelen zoals scabreuze films, glühwein en bovenwettelijke snelheden te baat genomen hebben om de stemming er nog een beetje in te houden. Voor zij het 15
niveau van V6 bereiken, hebben ze nog heel wat jaartjes te gaan. De Blauwe Kapelaan
Muziekavond donderdag 29 april 20.00 uur Omdat het op vrijdag 30 april koninginnedag is, vindt de jaarlijkse muziekavond niet plaats op vrijdag maar op donderdag. Laat je niet verrassen. Leerlingen, ouders en docenten zullen een rijk gevarieerd programma brengen van de meest uiteenlopende soorten muziek. Die avond krijg je een antwoord op vele vragen: Hebben de parelvissers (Steph en Dirk-Jan) iets gevangen? Welke sectie is (na de muzieksectie natuurlijk) muzikaal het meest actief? Zijn er nog componerende leerlingen op school? Wie vormen 'Anthology'? Ouders en introducés zijn ook van harte welkom. De toegang is gratis. Wout van Veen
Wist U dat.... 16
Paul Boddeke vader is geworden? Hij zijn dochter naar de lustrumcommissie heeft genoemd? Ook mevrouw Wezenbeek gezinsuitbreiding verwacht? Roderick Groen (V6) al weken niet meer met een vriendinnetje is gesignaleerd? Hij dus zijn kapsel maar heeft aangepast? Wij ons afvragen of dit het beoogde resultaat zal hebben? De boekenlijsten dit jaar weer origineler zijn dan ooit? We 2 nieuwe docenten wiskunde hebben? Dhr. van Wersch dit jaar alleen bij ons les geeft? Hij dit erg leuk vindt? Wij ons afvragen uit welke provincie hij oorspronkelijk komt? Wij dat ons bij nog een collega afvragen (we zullen haar naam niet noemen)? Mevrouw v.d. Dunk, mevrouw Polak, dhr. van Wuyckhuyse en dhr. Volkers dit jaar een school-jubileum vieren? Dhr. van Egmond prima kan langlaufen met één stok? Wenda Cools een echt jubileumjaar tegemoet gaat? Wij het verder niet over haar leeftijd zullen hebben? De engelse sectie een verjongingskuur aan het ondergaan is? De sectie economie langzaam kaler wordt? Wij Annette de Graaf toch wel missen? De sectie geschiedenis ook al geen vrouwen kent? Het langlaufen een ongekend succes was? Lyda Brouwer de enige OOP-er was die meeging? Zij dan ook flink gelaufen heeft? Guus Geertman alle collega's in zijn agenda heeft staan? Zijn vrouw zich hier ook het nut van afvraagt? Dhr. Ad van Os onvermoede sportieve kwaliteiten heeft? Je dit op het eerste gezicht niet zou vermoeden? Cor de Rooy nog steeds last heeft van zijn been? Stef Breukel op Lex Goudsmit lijkt? Hij daarom Anatevka is gaan zingen? De sectie muziek aan de ene kant steeds gewichtiger en aan de andere kant steeds minder gewichtig aan het worden is? College Blaucapel qua meubilair steeds roder wordt?
- Bij dhr. Huygen de herrie van de verbouwing de herrie van de lessen inmiddels overstemt? - Dhr. Los herhaaldelijk tot Prins Carnaval gekozen wordt? - Dhr. Jongkind laatst op TV te zien was? - Hij het op zo'n tijdstip gepland had dat de hele school al op één oor lag in verband met het langlaufen? - Hij wel even heel duidelijk de naam van de school noemde? - De eerste plaats aan hem voorbij ging? - Dhr. van Herwaarden steeds zijn rolletje pepermunt kwijt raakt? - Hij dan maar een sigaar opsteekt?
12e jaargang nr. 3 Blaupraet is het contactblad van docenten, leerlingen en oudercommissie van College Blaucapel - Utrecht. Blaupraet verschijnt vier keer per jaar (oktober, december, april en juni). REDACTIE A. van Os T. Peterson C.A.E. Rigters D.A. Berents (eindredactie, illustraties en layout) DRUK A.L. van Vliet
