Jaargang 14 nr 3 cursus 1994-1995 voorjaar 1995
Inhoud 4
Uit de school geklapt door de rector
10 Brugnieuws een pan vol brugpiepers
14 Nieuws uit de ouderraad van koffie schenken tot verslaving
17 Basisvorming beter onderwijs zonder schokken
20 Agenda pak hem erbij en neem de gegevens over
24 Goed bedoeld waarin uw eindredacteur een gedicht in elkaar schroeft
26 Mozambique activiteiten rond een actie
28 Op herhaling waarin een moeder de klassieke cultuur binnenstapt
30 Proficiat waarin de sectie klassieke talen een gelukwens uitspreekt
32 In gesprek met Gaby Staps een interview met een jonge docente
36 Dekanieuwtjes nieuwe studies en opleidingen
38 Simson en Delila de Blauwe Kapelaan slaat weer toe
40 De kantine
wat het wordt en wat je er kunt krijgen
42 Muziekavond een kort verslag
43 Tafeltjes overpeinzing over tafeltjesavonden en hoe het vroeger ging
45 Bibliotheeknieuws een verhaal van misdaad en misère
47 Wist u dat ? of wist u het niet?
Uit de school Met Kerst zijn we gestart met de actie voor Mozambique; op maandag 10 april sneuvelden tot bijna slot van die actie de baard van dhr. van Os, de snor van dhr. Goslinga en voor het fraaie bedrag van ƒ.300 offerde de heer de Vries zelfs zijn snor en zijn baard(je). Al die blote onderdelen, het is even wennen. Elders in dit nummer leest u meer over het enthousiasme van leerlingen en docenten rond de Mozambiqueactie. Velen gaan nu proberen een paar kilo cake, kruimelkoek, en andere lekkere dingen die ik niet bij name ken, weer kwijt te raken. Op 25 januari gingen we langlaufen. Drie jaar geleden moesten we drie mogelijkheden wegens gebrek aan sneeuw voorbij laten gaan. Nu was het de eerste geplande datum al raak. Met 750 leerlingen en docenten vertrokken we 's morgens heel vroeg. De reis verliep perfect. Ik kon me van de vorige keer nog herinneren dat we tot vlak voor het Sauerland geen vlokje sneeuw zagen, dus ik had er wat meer vertrouwen in dan de vorige keer en echt, op het allerlaatste moment: prima sneeuw. De bussen naar Willingen (daar zat ik dus niet in) kwamen precies aan op de geplande plek. Naar Winterberg verliep de tocht minder. Eén eigenwijze chauffeur, maar wel degene die de ski's bij zich had, reed naar een hem bekende plek. Prima sneeuw, daar niet van, maar in de route zaten wel een paar vervelende hellinkjes. Dat kostte mij, ondanks de instructiefilm op de heenweg, een paar extra keren vallen, maar langlaufen over bospaden heeft ook zo zijn charme. Op de terugweg bleek een nadeel van dubbeldeksbussen. Even wat forser remmen en Mariëlle en Meredith zaten tegen de voorruit. Na een bezoek aan het ziekenhuis mochten ze gelukkig meteen weer mee naar huis. Met drie buiten-telefoonlijnen alle ouders van de vertraagde leerlingen bellen: het was een hele klus en achteraf blijk je dan toch een enkele "verstekeling" die van bus geruild had, gemist te hebben. Dank aan de langlaufdag-commissie die er voor zorgde dat de organisatie weer prima was. De periode tussen Kerst en Pasen is ook de periode van open dagen, open lessen, inschrijven van nieuwe leerlingen en al dat soort zaken. Het
recordaantal van vorig jaar haalden we niet helemaal, maar met ruim 190 toegelaten nieuwe bruggers zijn we best tevreden. We zullen er hard aan werken dat de leerlingen en hun ouders blij blijven met hun keus. zieken en gezonden Mevrouw van Wijk draait weer helemaal mee en mevrouw Schouten heeft na een buikoperatie haar mondelinge schoolonderzoeken al weer zelf kunnen afnemen. Gunstige berichten dus. Hoe relatief alles is, ervoer mevrouw Wezenbeek die na de kerstvakantie ook weer vol goede moed was gestart. Ze kreeg volledig onaangekondigd iets dat op een epilepsie-aanval leek. Achteraf was het gelukkig dat het gebeurde op school, waar hulp genoeg aanwezig was, al was het voor haar leerlingen natuurlijk een hele schrik. Na onderzoek bleek er weefsel in haar hoofd te zitten dat tegen de hersenen gedrukt had. Dat weefsel is operatief verwijderd en het herstel gaat met rasse schreden. Het was plezierig dat de heer Maseland, nog maar net op school gearriveerd, haar lessen over kon nemen. De komst van de heer Maseland hing weer samen met het vertrek van de heer Mossink, die het ondanks al zijn enthousiasme en inzet voor de klas niet redde. Jammer. Felix welkom en Arnoud: succes elders. Van het ziekenfront valt verder nog te melden dat de heer de Rooy alles en meer is overkomen wat iemand met een losgelaten netvlies kan overkomen. Gelukkig is hij nu aan de beterende hand. Begeleidingsgesprekken, daar hoef je niet zo veel voor te lezen en dat gaat dus wel. Lesgeven moeten we nog maar even vergeten. onderwijs De basisvorming is aan haar tweede jaar bezig. De BAVO-commissie voert gesprekken met de secties om achter problemen te komen, maar het valt gelukkig allemaal wel mee. Over de aanpak van zaken als grammatica, brieven, woordjes leren en dergelijke zijn tussen de secties afspraken gemaakt en er zal in dit afsprakenlijstje nog wel een aantal onderwerpen volgen die bij meer vakken voorkomen. Binnenkort drukken we er weleens een overzichtje van af, maar iedere leerling kan ze nu al raadplegen via het leerlingen-computernetwerk in lokaal 130, en ook vanuit tal van andere lokalen en de bibliotheek. Dat de basisvorming afgesloten moet worden en dat dat in Nederland een hoop gekerm geeft, heeft u in de kranten kunnen lezen. Blaucapel probeert, wanneer de toetsen ook maar enigszins in het onderwijspakket passen, gewoon mee te werken aan die toetsing. Hoe merk je als leerling nu of je de basisvorming "gehaald" hebt? Bij ons is dat simpel: wanneer een leerling bevorderd wordt van klas 3 en klas 4 heeft zij/ hij ook voldaan aan de basisvormingseisen. Die speciale basisvormingstoetsen hebben wij dan wel met de overige werkjes en overhoringen gemixt. Op Blaucapel gonst het trouwens van de activiteiten op nascholingsgebied. De mentoren van klas 1 en 2 kregen een training van een paar middagen. Het APS (Algemeen Pedagogisch Studiecentrum) lichtte de "school" onderwijskundig door en kwam met voorstellen die inmiddels ook al vertaald
zijn in een oriënterende cursus van drie middagen voor alle docenten. Ik hoop dat we er volgend jaar mee door gaan. Tot slot organiseerde het IVA (Instituut Voor Arbeidsverhoudingen) een workshop voor hele jonge en ook voor de wat oudere docenten waaruit een aantal aanbevelingen voor de arbeidsverhoudingen op Blaucapel volgden (o.m. taak- differentiatie, jobrotation e.d.) U merkt het al: de tijd dat er niets verandert in het onderwijs is definitief voorbij. Begin februari leverde de heer van Os weer eens een gewijzigd rooster af. Dit keer had die wijziging een speciale oorzaak: vakken als informatica en verzorging staan voor één jaar-uur op het rooster. We hebben geprobeerd hoe het is om bijvoorbeeld het vak verzorging een half jaar twee uur per week te geven en dan dat eerste half jaar geen informatica en het tweede half jaar twee uur informatica, terwijl de verzorgingskoek dan uiteraard op is. Eindelijk eens een doorbreking van het jaarrooster, al is het begin zeer bescheiden. Aan het eind van het jaar gaan we evalueren. buiten de lessen De voorjaarsvakantie werd gebruikt om de kantine helemaal op te verven. Jammer is het dat de rest van de operatie (bouwen bar, aanschaf nieuwe automaten, benoemen kantinebeheerder e.d.) enige vertraging heeft opgelopen. De problematiek van het wegwerpplastic, daar zijn we wel uit. We gaan, uitgaande van een statiegeldsysteem, allemaal een soort Mepalbekers gebruiken. Het betalingssysteem, dat kost nu nog de meeste hoofdbrekens. Contant geld moet je tellen en naar de bank brengen. Een geldwisselautomaat kost vrijwel hetzelfde als een magneetkaartopwaardeerder en een muntmechanisme op een automaat kost hetzelfde als een afwaardeerder. En een magneetkaart werkt heel veel sneller dan contact geld. Maar ja, moet je nu magneetkaarten van de ene fabrikant (ƒ.5 per stuk) of toch van die andere (ƒ.2 per stuk, maar minder bekend) nemen. Of moeten het toch chip-kaarten worden? We zijn er helaas nog niet helemaal uit. Een gelukkig ieder jaar terugkerende echt leuke happening is de muziekavond en zo is er op vrijdagavond (filmmarathon en disco-avonden) meer dat ieder jaar terugkomt. Met name ook op excursiegebied, te veel om zo op te noemen. Nieuw daarentegen is dat Blaucapel toch ook weer naar het buitenland trekt. Naast de al weer traditionele Parijsreis komt er dit jaar ook een door de EG half gesubsidieerde excursie naar het Europarlement in Straatsburg met V4. En alsof het niet op kan: een volledig gesubsidieerde excursie naar Kottbus (bij Berlijn) voor A3 en G3 ter gelegenheid van het 50jarig bestaan van de Raad voor Europa. We komen er in de volgende Blaupraet uitvoerig op terug. Pasen Je kunt niet zeggen dat we Pasen ongemerkt voorbij hebben laten gaan. We zijn er zelfs met Kerst al mee begonnen. Onze actie voor Mozambique (van Pasen tot Kerst) was bedoeld om vluchtelingen een kans te geven om hun leven opnieuw op te bouwen. En is dat nu niet de betekenis van Pasen? Wegen hoeven niet dood te lopen. Na een laatste kans moet er ook een allerlaatste kans zijn. Misschien hebben we daarvan iets kunnen laten zien.
Voor alle leerlingen organiseerden we een soort "leer-aula-dienst" over "Bevrijding", "Pesach" en het "Christelijke Paasfeest". We sloten af met een klassikaal gevierde Sedermaaltijd. De eieren waren helaas niet allemaal even hard, maar dankzij een heel fijn meedraaiende feestcommissie (dit keer onder leiding van Paul de Boer) en veel souplesse van de docenten was het een leuke afsluiting. J.G. Snijders
Brugnieuws Zondagmiddag fietste ik met vrienden naar het winkeltje van Oostbroek. Eerst de Voordorpsedijk, dan De Bilt door. In het dorp zag ik Anne (nee, niet mijn dochtertje, want die zat achter mij op de fiets). Anne is een leerling van Blaucapel en ze stond te praten met twee andere leerlingen die ik niet met name zal noemen omdat zij niet, zoals Anne, vorige week zestien geworden zijn. We zeiden elkaar gedag. Regelmatig kom ik op fietstochten bekenden tegen. Dat is wel leuk. De vrienden trouwens waren stuk voor stuk ook ouders van leerlingen. Gezellig, zo heb je altijd iets om over te praten. Toch benauwt het me ook wel eens: al die directe en indirecte lijnen die er zijn tussen mijn privéleven en mijn werk. Het geeft je enerzijds het gevoel overal thuis te zijn en anderzijds het idee dat je er nooit eens uit bent. 't Is maar net hoe mijn pet staat. Als je het tunneltje neemt onder de Utrechtse Weg (even voorbij het tunneltje zag ik in een voortuin de bakfiets staan van Meindert, ook al een leerling), kun je via een onverhard pad naar Oostbroek. Midden in het weiland naast dat pad zagen we een ooievaar. Dat was geen leerling en ook in andere opzichten was er niet een verband te leggen met school. Uniek toch, een ooievaar zo dichtbij en niet eens opgezet. Daar hingen we dan over onze fiets. Het beest stond er ideaal bij, één poot opgetrokken (de andere niet), de wind blies door zijn veren. Jawel, prachtig. En toen kwam de veronderstelling dat er iets met het dier aan de hand kon zijn. Je gaat toch niet voor je lol als ooievaar midden in een weiland staan. Langzaam maakte ons pure genieten plaats voor bezorgdheid. Later, tijdens onze wandeling door het moerasbos achter Oostbroek, hinkten we op al te drassige plekken van tak naar tak. Ieder zag in verbeelding al één van de kinderen onderuit gaan. Ja, over ambivalentie gaat dit stuk. thuis voelen De afgelopen maanden was aan een groot aantal brugklassers te merken hoe ze opbloeiden, hoe ze zich steeds meer thuis gingen voelen op school en hoe goed het voor ze was nu op Blaucapel te zitten: ze waren de basisschool ontgroeid. Dat kinderen hun plek vinden, blijkt ook wel als er meer rust in de tent komt. Ze weten wat er door docenten en medeleerlingen van ze verwacht wordt en ze kunnen met die verwachtingen omgaan. De verlegen jongen ziet
er niet tegenop om zijn woordje te doen, de drukteschopper kent en respecteert de grenzen. Ik zie het van dichtbij gebeuren. En de meester is tevreden. Het tegenovergestelde vindt ook plaats. Meisjes zijn te druk bezig met verliefdheden, jongens gebruiken krachttermen waar de honden geen brood van lusten. Je betrapt iemand op een diefstalletje, een ander vindt zijn rekenmachine niet meer terug. Sommige lokalen nodigen blijkbaar uit tot geschreven commentaar op de stoelen. Kauwgom en blauwe snoep zijn populair. En een smerig gezicht dat ik dat vind! verschillen De actie voor Mozambique. Wat een energie hebben veel leerlingen daarin gestoken en wat een lol hebben ze eraan beleefd. Maar tot andere leerlingen lijkt het amper doorgedrongen te zijn dat er iets aan de hand was. Ik ervaar de verschillen dit jaar als groter dan in vorige jaren het geval was: dus aan de ene kant een enorme betrokkenheid, een sterke saamhorigheid en een dito normbesef en aan de andere kant een verregaand individualisme, weinig betrokkenheid en weinig gevoel voor wat kan en niet kan. Voor de schoolleiding een reden om de leefregels van de school samen met de collega's weer eens uitgebreid onder de loep te nemen. Moeilijk is dat. Duidelijke regels zijn goed, zonder meer, het bespreken ervan en de controle erop ook. Het niet nakomen van regels moet ook consequenties hebben. Maar elke maatregel moet goed zijn voor het klimaat van de school en het is niet goed om veel regels te hebben. Wat jammer trouwens als je bedenkt dat voor het merendeel van de leerlingen het huidige beleid juist uitstekend werkt. Toch ben ik optimistisch als het gaat om de resultaten van het heroverwegen van de regels. Dat komt goed, vast en zeker. Het kost alleen tijd, energie en aandacht. En dat gaat weer ten koste van andere zaken waarmee we ons bezig willen houden. en verder Vandaag ook lang staan twijfelen bij de kapstok: winterjas of toch maar dat dunne jasje? Straks hoeft dat niet meer. Dan wordt het natuurlijk de laatste. Maar ja, dan komt het volgende probleem. Hoe doseren we werktijd en vrije tijd? We leven nu in de laatste periode voor het overgangsrapport. Met het oog op ieders schoolloopbaan toch de belangrijkste periode van het cursusjaar. Het zijn ook de maanden met veel vrije tijd: paas-, tulp-, hemelvaart- en pinkstervakantie, de meerdaagse excursies van hogere klassen hebben lesuitval tot gevolg voor de achterblijvers. En toch moet je volhouden. Als het moeilijk gaat, mag je de moed niet laten zakken. Straks moet er gekozen worden naar welke vervolgklas iemand gaat: kiezen tussen lopen op je tenen of op je sloffen. Nee, het onderwijs is geen kleinigheid, het lijkt het leven zelf wel... lijstje Nog even wat zaken op een rijtje: 27 april: ouderavond brugklas 1 over keuze; begin mei: docent leveren hun vijfde determinatiegegevens in;
termijncijfers
en hun
medio mei: ouders krijgen te horen in welke klas de school meent dat hun kind na de grote vakantie het best kan plaatsnemen; mei/ juni: keuzegesprekken met ouders en leerlingen; 7 - 9 juni: middeleeuwenproject; 29 juni: inleveren eindcijfers en buitenmiddag voor klas 1; 6 - 7 juli: overgangsvergaderingen klas 1. Ik rond dit stukje af met gemengde gevoelens. 1. Was het erg te merken dat ik niet zo in de stemming was? (Dat levert namelijk spaghetti-zinnen en onduidelijke mededelingen op.) 3. Doe ik wel goed aan die opmerkingen over bevriende ouders? 3.Zou het wel goed zijn met die ooievaar? Len Borgdorff
Van koffie schenken tot... nieuws uit de ouderraad Met ingang van deze Blaupraet is het de bedoeling dat u hier iedere keer informatie vindt over en van de ouderraad. In de ouderraad wordt op dit moment de discussie gevoerd hoe we de ouderraad beter kunnen laten functioneren, niet alleen ten opzichte van de school, maar ook ten opzichte van u als ouders. Bovendien bekijken we hoe we bepaalde zaken nog efficiënter zouden kunnen regelen. Om wat meer inzicht te krijgen in het reilen en zeilen van de ouderraad werden er binnen de ouderraad werkgroepen gevormd. Deze werkgroepen hebben zich bezig gehouden met een vijftal aandachtsgebieden zoals medezeggenschap, in- en externe communicatie, ad hoc-activiteiten. Het lag in de bedoeling deze zaken op de vergadering van 14 maart af te ronden, maar door omstandigheden is dat opgeschoven naar de volgende vergadering. Nieuws op dit gebied laat dus nog even op zich wachten. komen en gaan Ander nieuws is er wel. Leuk en minder leuk nieuws. Om met het leuke nieuws te beginnen: Aan het begin van dit schooljaar kon de ouderraad weer een aantal nieuwe leden begroeten. Als ouderraad zijn we altijd weer blij dat ouders onze geledingen willen komen versterken. Hartelijk welkom dus aan Marijke Batteljee, Joke Drieënhuizen, Sonja van Eck, Jan Frankfort, Feiny Hulskamp, Chris Maas, Maud Timmer en Ed Wetzel. Inmiddels hebben zij al aan een aantal activiteiten deelgenomen. Misschien heeft u hen al gezien, koffie schenkend misschien? Bij leden die komen, horen ook leden die gaan. Meestal gaan die leden aan het eind van een schooljaar weg omdat hun kinderen Blaucapel verlaten. Dit jaar hebben echter al een aantal leden tussentijds afscheid van de ouderraad genomen. Om uiteenlopende redenen
bedankten Roelie Nijenhuis, Anneke Tijmes, Hannelies van der Pol, Wim Duizer en Ton Knoester. Allen ook vanaf deze plaats nog heel hartelijk bedankt voor jullie inzet! Het staat hierboven al: ook Ton Knoester moest voor de ouderraad bedanken en wel om gezondheidsredenen. We wisten dat hij aan het eind van dit schooljaar zijn werkzaamheden voor de ouderraad zou beëindigen na jarenlange trouwe dienst (waarvan bijna drie jaar als voorzitter). Dit afscheid kwam voor hem en voor ons onverwachts. Ton, bedankt voor alles en beterschap! We zien je nog als we feestelijk afscheid van je nemen. Omdat Ton had laten weten dat hij ermee zou stoppen, was de ouderraad al op zoek naar een nieuwe voorzitter. Gelukkig bleek Gerard Blom bereid om de voorzittershamer over te nemen. Vanaf 14 maart, het is even wennen, heet onze voorzitter dus Gerard. Gerard, veel succes gewenst met je nieuwe taak! Oh, ja bent u 11 april nog naar de algemene ouderavond geweest? Onderwerp was dit keer verslaving. Ineke van der Wulp Voorzitter ouderraad: Gerard Blom, Zuilenselaan 10, 3611 AP Oud-Zuilen, tel. 030-438908 Nieuwe leden: Marijke Batteljee, Ramsesdreef 193, 3564 CK Utrecht, 030-617550 Joke Drieënhuizen, Bereklauw 13, 3738 TG Maartensdijk, 03461-2868 Sonja van Eck, Prinsenlaan 31, 3738 VE Maartensdijk, 03461-3156 Jan Frankfort, Mr. S. van Houtenweg 42, 3732 BR De Bilt, 030-202765 Feiny Hulskamp, F. C. Dondersstraat 8, 3572 JG Utrecht, 030-713914 Chris Maas, A. Thaerlaan 8, 3571 EA Utrecht, 030-712186 Maud Timmer, Bildzigt 15, 3721 XJ Bilthoven, 030203327 Ed Wetzel, Chico Mendesstraat 34, 3573 AT Utrecht, 030710304
Basisvorming: de stand van zaken op Blaucapel Ongeveer 5 jaar geleden begonnen de docenten op onze school opnieuw na te denken over het onderwijs in de klas. Studievaardigheden, zoals werken met tekst en de aanpak van het huiswerk, speelden daarbij een grote rol. Toen konden we nog niet vermoeden dat deze pogingen heel goed zouden aansluiten bij de ontwikkelingen die via de Basisvorming op ons af zouden komen. Eigenlijk waren de leraren best bereid om te veranderen en daardoor waren we in staat om zonder grote brokken op de basisvorming over te stappen. Doordat er in die eerste jaren veel overlegd werd. konden we in korte tijd veel veranderingen in gang zetten. Veranderingen
De organisatie van de eerste twee leerjaren ging op de helling. Er zijn drie typen brugklassen ontstaan waarin de leerlingen hun onderwijs op onze school beginnen. Voor een groep leerlingen is de definitieve keuze voor de afdeling, Mavo, Havo of VWO, uitgesteld tot aan het einde van de tweede klas. Alle secties hebben nieuwe vakwerkplannen geschreven voor de eerste twee leerjaren. Daarin staat precies op welke manier en in welke stappen ze de principes van de basisvorming willen toepassen. Vaak ging hier eerst een keuze voor een nieuw schoolboek aan vooraf. Men concentreert zich momenteel op de voorbereiding van het derde leerjaar en op het beoordelen van de eerste ervaringen met de nieuwe vakwerkplannen. Tot zover de stofinhoud. Maar als je beter onderwijs wilt geven, moet ook de aanpak van de les veranderen. Niet alleen de kerndoelen van de Basisvorming dwingen daar toe maar ook de nieuwe bovenbouw werpt wat dit betreft zijn schaduw vooruit. Daarom zijn de docenten eigenlijk nog steeds bezig met de verbetering van het lesgeven in de klas. In dit verband zijn de brochures "Huiswerk" en "Teksten" nuttige hulpmiddelen voor de leerlingen en ook voor de docenten. Deze maand is op school een cursus gestart voor alle docenten gestart die de veelzeggende titel "Alle leerlingen bij de les" draagt. De docenten maken hierbij kennis met technieken waardoor ze minder lang voor de klas staan te praten. Dat betekent niet dat ze nu zomaar achterover in hun stoel naar de klas zitten te kijken; ze moeten juist meer doelgerichte aanwijzingen en begeleiding gaan geven. Ook hierbij is het ontwikkelen van betere vaardigheden bij leerlingen op het gebied van zelfstandig leren heel belangrijk. Afsluiting Basisvorming Er is in de kranten nogal wat geschreven over de afsluitende toetsen van de basisvorming en de bezwaren die enkele scholen daartegen hebben. Misschien is het belang van die toetsen door de pers een beetje overdreven. het gaat in elk geval niet om een soort examen. Aan het eind van de volgende cursus gaan ongetwijfeld, net zoals alle andere jaren, vele leerlingen op alle afdelingen over van klas drie naar klas vier. Zij zullen niet beseffen dat zij hiermee formeel de Basisvorming hebben afgesloten. Geen diploma markeert dit tussenstation in hun loopbaan. Onderweg naar dit eindpunt zullen zij voor alle vakken heel wat toetsjes en meer of minder grote repetities hebben gemaakt. Enkele van deze werken zullen landelijke toetsen zijn die door het Cito zijn vervaardigd. Deze toetsen hebben tot doel dat de docenten, met behulp van de resultaten die de leerlingen bij deze toetsen behalen, antwoord verkrijgen op de vraag of hun onderwijs succesvol was. Voor de leerlingen zullen deze toetsen geen bijzondere gevolgen hebben, het zijn repetities net zoals alle andere. Beweging Blaucapel in beweging. Dat zal in de toekomst niet anders zijn. Is het niet de Basisvorming, dan zal het de nieuwe bovenbouw zijn. En klaar zijn we nooit, want altijd zal er weer de uitdaging zijn om het beter te doen.
Hans Kool
Agenda Uit, goed voor U. Het lijkt wel alsof Blaucapel deze reclame-slogan heeft uitgevonden. Dat is niet het geval. Maar toegepast hier op school wordt zij wel: Vorige week zijn reisjes gemaakt naar Straatsburg (V4) en Parijs (frans-kiezers). In de tulpvakantie gaat V3 naar Berlijn (de overige leerlingen naar de camping - met hun ouders) in de examenweek gaat M3 naar Texel, V5 naar Friesland, Limburg of België. Zelfs de docenten gaan op pad: 31 mei, maar let op de verschillen: na het 5e uur, naar de Veluwe, om daar te fietsen. ma *di do vr
24 apr Herkansingen 25 apr Herkansingen 13.15 Studiemiddag Verkorte lestijden 27 apr 11.00 Examenklassen op foto 20.00 Ouderavond Brug 28 apr Publicatie SO eindcijfers Laatste gewone lesdag examenklassen Excursie godsdienst V2 Amsterdam
Tulpvakantie van zaterdag 29 april t/m zondag 7 mei In de weken na deze vakantie vinden de keuzegesprekken voor klas 1 en 2 plaats: Welke afdeling is voor uw zoon of dochter de meest geschikte. Details hierover volgen in een part schrijven. ma di wo vr
8 mei
Huiswerkvrij SO eindcijfers naar inspectie 9 mei Excursie go H2 Amsterdam 19.30 Medezeggenschapsraad 10 mei 12.00 Laatste School Dag examenklassen 12 mei Publicatie 5e termijn
Dan volgen twee bloedstollende weken: het Centraal Examen. ma di wo
*di wo
15 mei CE M3 en V5 kamp 16 mei CE M3 en V5 kamp 17 mei CE M3 en V5 kamp do 18 mei CE M3 en V5 kamp vr 19 mei CE M3 en V5 kamp ma 22 mei CE 08.20 Aulabijeenkomst B1 09.10 Aulabijeenkomst B2, H3, A3, G3 10.00 Aulabijeenkomst M3, H4, V4, V5 23 mei CE 13.15 Studiemiddag; verkorte lestijden 24 mei CE
Hemelvaartsweekend donderdag 25-05-95 t/m zondag 28-05-95 ma
29 mei
Huiswerkvrij CE
di 30 mei *wo 31 mei do vr
1 jun 2 jun
CE 12.10 Jubilarissendag; verkorte lestijden; school sluit na 5e uur. Excursie godsdienst M2 Amsterdam
Pinkstervakantie zaterdag 03-06-95 t/m maandag 05-06-95 di do vr za di wo do vr ma di wo do ma
di wo do vr
6 jun 8 jun 9 jun
Huiswerkvrij Project 1-3,V4; alg proefw. M3,H4,V5 Project 1-3,V4; alg proefw. M3,H4,V5 Inleveren kopij Blaupraet 4 10 jun 10.00 Introductie nwe. brugklassers 13 jun Uitslag examen CE I 14 jun 19.00 Uitreiking examen-cijferlijsten 15 jun Excursie G3 (latijn) Xanten 16 jun Excursie V5 (economie) Amsterdam 20.00 Toneel 19 jun 19.30 Diploma-uitreiking MAVO 20 jun CE 2e tijdvak 19.30 Diploma-uitreiking VWO 21 jun 19.30 Diploma-uitreiking HAVO 22 jun Excursie G2 ot Leiden 26 jun 08.20 Aulabijeenkomst B1 09.10 Aulabijeenkomst B2, H3, A3, G3 10.00 Aulabijeenkomst M3, H4, V4, V5 Publicatie Blaupraet 4 27 jun 19.30 MR 28 jun Examenuitslag CE 2e tijdvak 29 jun Inleveren Eindcijfers alle klassen Buitenmiddag Brugklas 19.30 Diploma-uitreiking M/H/V 2e tijdvak? 30 jun Sportdag/laatste schooldag klas 5 20.00 FC-avond - slotfeest
De laatste loodjes: rapportvergaderingen; verkorte lestijden; sportdagen *ma 3 jul Sportdag/laatste schooldag klas 4 *di 4 jul Sportdag/laatste schooldag klas 3 *wo 5 jul Sportdag/laatste schooldag klas 2 *do 6 jul Sportdag/laatste schooldag klas 1 wo 12 jul Promotie klas 1-5 16.00-18.00 Boekenbeurs Zomervakantie zaterdag 15 juli t/m zondag 3 september 1995
A. van Os
Goed bedoeld Maar ken je het verhaal niet van Jacobus van der Hijs? Hij was net doctorandus en koos voor het onderwijs. Hij was zeer onder indruk van de prachtige vertogen van Dalton en van doctor Spock en andere pedagogen. Wanneer hij voor de klas stond, vanaf acht tot tien voor drieën, dan dacht hij aan de mooiste progressieve theorieën. Hij had wel vaag gehoord van Dasberg en van Bladergroen, maar 't enige probleem was: hij wist niet wat hij moest doen. Hij liet de kinderen zelf bedenken hoe ze wilden werken. Ze leerden dan ook niets bij hem, dat kon je heel goed merken. Maar omdat hij goedhartig was, en heel bevlogen tevens, gaf hij geen onvoldoendes maar gemiddeld meestal zevens. Of het nu om een scriptie ging of om een wandeltocht hij had een vaste regel in de lessen: alles mocht. Al zaten al zijn leerlingen te vechten of te maffen, hij wou er niet aan denken om de kleintjes te bestraffen. Terwijl ze vrolijk hamerden op al zijn meubelstukken zei hij: 'Laat ons hun kinderziel vooral niet onderdrukken. Ze zijn alleen maar bezig om hun grenzen te verkennen. Dat moet wel in de puberteit, al is het even wennen.' Hij brulde niet om orde en riep zelden maar 'potdorie', indachtig aan het voorbeeld van Maria Montessori. Het was een grote chaos, maar je snapt natuurlijk wel: de school waar ik het over heb, dat was niet Blaucapel. En telkens als hij twijfelde, dan las hij weer een boodschap van een halfbakken pedagoog van 't Nederlands Genootschap Van Leraren, die schreef: 'Laat ons de ziel van onze kinderen vooral niet met bestraffingen belemmeren en hinderen.' Maar op een dag (je snapt wel dat het nu nog erger wordt!) toen bonden ze zijn handen vast en hingen ze hem aan 't bord. Ze maakten elk een prop met spuug om naar zijn hoofd te mikken en één meisje begon hem met de bordestok te prikken. Ze gooiden met een voetbal en ook met een nasibal, ze stompten elkaars neuzen blauw, de jongetjes vooral. En menigmaal werd iemand door een andere gebeten. Ze deden echt niets anders meer dan keten keten keten. De leer- en levensmiddelen vlogen dwars door het lokaal. Ze zongen vieze liedjes en ze maakten veel kabaal, met schreeuwen en met schetteren, met brullen en met boeren. Het leek wel op een oefening in sonisch oorlogvoeren. Maar toen een grote spuugbal op zijn hoofd te pletter sloeg, toen rukte hij zich los en zei hij 'NOU IS HET GENOEG! Je bent niet op de wereld om het schoolgebouw te slopen. Ga zitten, hou je monden, zwijg. Nu is het AFGELOPEN!' Hij gaf ze allemaal strafwerk, honderd regels of zoiets
en ook een dag corveeën. Maar dat hielp natuurlijk niets. Nu wil je zeker weten hoe het verder is gegaan. Welnu, hij zag niet erg veel perspectief meer in zijn baan. Hij kreeg geen zenuwcrisis en ging niet in een gesticht. (Dat mag ook niet, ik wil een vrolijk eind aan dit gedicht.) Hij zorgde dat hij niet meer elke dag hoefde te schreeuwen en koos een makkelijker baan: in Artis bij de leeuwen. Dick Berents
Mozambique Het spektakel zat hem in de staart, de slotmanifestatie van vrijdag 7 april is achter de rug. Het eerste deel van de avond werd onder andere een fancy fair gehouden. Het tweede deel werd er muziek gemaakt door een Mozambiquaanse groep. Het is op dit moment nog niet bekend wat de uiteindelijke opbrengst is, maar we hopen op veel. In de periode van kerst tot pasen zijn leerlingen en docenten in de weer geweest om geld in te zamelen voor Mozambique. In de lessen is er aandacht besteed aan het vluchtelingenprobleem in de wereld. Van vluchtelingen hebben we allemaal weleens gehoord, maar bij twintig miljoen stopt ons bevattingsvermogen. Een actueel probleem ook: sla de krant maar op en je ziet dat het vluchtelingenbeleid hoog scoort. Ons paarse kabinet wordt geprikkeld door een discussie die o.a. door Bolkestein wordt aangewakkerd. Daarover is genoeg gezegd, dat doe ik nog niet even over! Het blijft natuurlijk voor velen een afstandelijke discussie, de actualiteit vraagt om een verduidelijking. Als voorbeeld voor ons diende de enorme stroom vluchtelingen die in de loop der jaren was gevlucht uit Mozambique en die vooral in 1994 probeerde terug te keren naar huis en haard. De terugkeer was mogelijk doordat de strijdende partijen na jaren van burgeroorlog elkaar de verzoenende hand toestaken. Eind oktober waren er democratische verkiezingen en de rust keerde weer. Regelmatig zien we in journaals de terugkerende vluchtelingen. De stichting Vluchteling gaf ons de gelegenheid om ons steentje bij te dragen aan het herstel van een school in het dorpje Marare. De school werd een bouwval en zal mede met de opbrengst van onze actie worden hersteld. Wat deden we? In januari en februari werden de leerlingen in verschillende lessen geconfronteerd met de algemene problematiek van de vluchtelingen. In een speciale Blaupraet stond o.a. een stukje geschiedenis van het land. Op 13 februari werd de actie uitgebreid gestart met dia's, en een toelichting van een vertegenwoordiger van de stichting Vluchteling. Een fototentoonstelling van een fotograaf van het dagblad Trouw hing een paar weken in de lange gang van de eerste verdieping. U zag hem toch ook? Grote en kleine acties werden gevoerd, van de cake van de week, bijna elke vrijdag, muziekuitvoeringen op De Gaard, vastenacties en een sponsorloop, alles met de bedoeling geld in te zamelen. Door de hele school hingen door de leerlingen gemaakte tekeningen en in de hal stonden borden met allerlei mededelingen over de actie. Zo'n tweehonderd leerlingen en docenten (we hoopten op meer) liepen zich de blare voor Marare. Dat gebeurde op vrijdag 31 maart in de regen na een startschot van Anton Geesink. Een voorlopige opbrengst f9800,-. Nu alvast iedereen bedankt voor de fantastische inzet. Vrijdagmiddag 7 april werd de school omgetoverd tot feest en actieruimte. Een kleine greep uit de activiteiten; een grand café, een rad van fortuin, een modeshow, een rommelmarkt, een waarzegster, een schoolbandje. Tientallen leerlingen liepen zich het vuur uit de sloffen. Halverwege de avond startte het optreden van een Mozambiquaanse band met swingende muziek, in de pauzes aangevuld met eigentijdse disco. We maken natuurlijk zo snel mogelijk bekend wat het eindbedrag is. Zodra dat bekend is, zullen we het geld op gepaste wijze aan de Stichting Vluchteling overhandigen.
Namens ons Mozambique-comité wil ik vast iedereen die een steentje heeft bijgedragen, hartelijk bedanken. Herry Groothuis
Op herhaling Ervaringen van een moeder uit G3a Heeft u er als ouders wel eens aan gedacht, hoe het zou zijn om weer op de middelbare school te zitten? De luxe te proeven van een conversatieles Frans, een lesje 'ruimtelijke ordening' bij aardrijkskunde mee te pikken, of toch eens facultatief filosofie te gaan doen? Of... misschien een lesje klassieke vorming? Meestal was je blij eindelijk van de middelbare school af te zijn en een beroepsopleiding te kiezen met een vakkenpakket dat bij je paste. Maar eenmaal in het beroep blijkt je blik zich, als je niet uitkijkt, te vernauwen tot je vakgebied. Inmiddels sta je als ouder 'aan de andere kant van de lijn'. Dat betekent meeleven met het wel en soms het wee van je kinderen en ontdekken dat er bij bepaalde vakken veel veranderd is, zodat het meehelpen met huiswerk niet altijd een simpele klus is. Zelf ontdekte ik dit jaar enige gevoelens van heimwee naar het vak Grieks toen ik op een keer in de boeken van mijn dochter uit G3a snuffelde. Voor ik het wist had ik 'ja' gezegd op haar vraag of ik nog wel eens een lesje Grieks zou willen volgen. Ook voor ik het wist had ze één en ander geregeld en zat ik in de klas. Alsof ik in een tijdmachine was beland. Niet alleen zette deze tijdmachine me in de 5e eeuw voor Christus (de Perzische oorlogen waren net begonnen), maar ook in die van mijn eigen gymnasiumtijd. Na een heerlijk uur waarin ik ontdekte hoeveel kennis er toch nog in mijn grijze massa was blijven hangen, werd ik door de uiterst gastvrije Rob Volkers uitgenodigd, vaker te komen als ik dat wilde. Dit is inmiddels ontaard in een wekelijks uurtje, drie heuse repetities en een s.o. Nogmaals gaat de Oude Wereld voor mij open. De tijd van Perikles en Themistokles met volwassen ogen weer te lezen... weten wat 'Sophisten' zijn... leren waarom de kinderen uit Sparta 'Spartaans' werden opgevoed... Na enig studiewerk ken ik de vervoegingen weer van diverse 'verba contracta' alsmede de grilligheid van de gemengde declinatie. Het vertalen gaat ook weer aardig lukken. Ik bespeur zelfs bij mezelf enig ongeduld naar het 'echte werk': het lezen van Herodotus of Homerus. Hoewel dit nog wel even zal duren, wordt de structuur van het oude Grieks toch weer doorzichtig. Waar ik vroeger moeite mee had, lijkt nu kinderspel. Met een volwassen blik en zonder het zwaard van Damokles boven je hoofd van een dreigende onvoldoende op je rapport ziet het er zo anders uit. De lieve kinderen uit G3a lijken nauwelijks op te kijken van mijn verschijning. Na mijn eerste repetitie werd er belangstellend door iemand gevraagd: 'Hoe heb jij het gemaakt?' Thom overhoort mij soms nog even voor de les en ik zie dan enige verbazing in zijn blik als ik mijn woordjes nog blijk te kennen ook. Ik bewonder en waardeer Rob Volkers, die mij zomaar in de fijne keuken van zijn Griekse lessen laat kijken, mijn repetities geduldig nakijkt en mij een heerlijk wekelijks uurtje bezorgt. Myrthe van Heelsbergen G3a
Proficiat Een veel gebruikt woord om iemand geluk te wensen. Trouwens, een evenveel gebruikt woord om geluk te wensen is "feliciteren". Beide woorden komen uit het Latijn. Er zijn veel meer woorden in de Nederlandse taal afkomstig uit het Latijn, soms direct herkenbaar als bijvoorbeeld "proficiat", vaak ook minder zoals bijvoorbeeld, "tafel", "straat", "poort", "keizer" en ga zo maar door. En wat te denken van het Grieks? Ook talrijke Griekse woorden zijn doorgedrongen in de Nederlandse taal, heel gewone woorden als bijvoorbeeld "politiek", "democratie", "monarchie", "hygiëne" enzovoort. Latijn en Grieks mogen dan wel "dode talen" genoemd worden maar ze zijn nog steeds levendig aanwezig in onze dagelijkse taal. Op Blaucapel zijn we in de gelukkige positie (Latijns woord) om leerlingen kennis te laten nemen van de taal en cultuur van de Grieken en Romeinen. Een leerling hoeft daar gelukkig niet voor naar een speciaal gymnasium (Grieks woord), hij of zij kan daar voor gewoon naar Blaucapel. Elk jaar weer grijpen leerlingen hun kans en kiezen voor een gymnasiale opleiding en komen zo in contact (Latijns woord) met de bakermat van de Westeuropese Cultuur. Maar hoe zit het met de ouders? Die willen dat misschien ook wel, maar ja, zij gaan niet meer naar school. Tussen twee haakjes: school is een Grieks woord en betekent oorspronkelijk "vrij tijd" en "dat wat je met je vrije tijd kon doen: kennis verwerven". Elders in deze Blaupraet kunt u lezen van een moeder die haar kans gepakt heeft en meeloopt met de lessen Grieks. Nu heeft niet elke ouder de mogelijkheid om dit overdag te doen, maar er zijn misschien ouders, die wel weer eens in de schoolbanken willen zitten om gewoon lekker kennis op te doen. Welnu, proficiat. Want met ingang van de komende cursus (Latijns woord) willen wij beginnen met een programma (Grieks woord) "Griekse taal en cultuur" en Latijnse taal en cultuur" voor ouders. Uiteraard vinden deze lessen 's avonds plaats. Wie kan daaraan deelnemen? Iedereen, u hoeft zelf geen gymnasiale opleiding gehad te hebben (die krijgt u dan van ons). Ook hoeft uw kind niet op de gymnasiale afdeling van Blaucapel te zitten. Misschien zijn er ook ouders die vroeger op een gymnasium hebben gezeten en die nog weleens... Wel, ook dat kan, want als daarvoor voldoende belangstelling is, willen we met deze ouders "op herhaling gaan", een cursus voor gevorderden dus. Conclusie (Latijns woord): In de komende cursus willen wij starten met een cursus "Taal en Cultuur van de Grieken" en "Taal en Cultuur van de Romeinen" voor beginners en bij voldoende belangstelling met een cursus voor gevorderden. Ons motto met het onderwijs in de klassieken is "non scholae, sed vitae discimus": "wij leren niet voor de school, maar voor het leven". (een variant op de uitspraak van de Romeinse filosoof Seneca). Als u zich op wilt geven kan dit door contact op te nemen met een van ons. Namens de sectie Oude Talen: Nicolette Boerma 03404-22006 Rob Volkers 03461-2013
In gesprek met... Gaby Staps Om tien uur hebben we afgesproken in de docentenkamer. Gaby heeft dan een tussenuur met aansluitend een pauze, zodat we even rustig de tijd hebben om te praten. Even na tienen komt ze aangelopen, zich verontschuldigend dat het iets later is geworden: ze moest de video nog even terugzetten. Maar dan zitten we dan toch, met koffie, die Gaby eerst gehaald heeft. Hoe lang werk je nu op Blaucapel?
Vorig schooljaar ben ik hier na de herfstvakantie begonnen met elf uur Duits. Nu geef ik vijftien uur Duits en twaalf uur geschiedenis. Je geeft dus nu twee verschillende vakken. Heb je voorkeur voor een bepaald vak of maakt je dat niet uit? Nee, niet echt. Beide vakken hebben hun charmes. Met het geven van Duits heb ik een jaar ervaring, geschiedenis geef ik dit jaar voor het eerst. Het lesgeven in deze twee vakken valt eigenlijk niet te vergelijken. Geschiedenis is toch vaak een luisterles, veel meer dan Duits. Ook je voorbereiding is daarom anders. Dat ik les kan geven in twee vakken, heeft als voordeel dat ik in beide vakken bijblijf en niet over pakweg tien jaar met een vak opnieuw moet beginnen. Sinds augustus ben je ook klasseleraar. Raak je daardoor meer betrokken bij zo'n klas? Ja, dat vind ik wel. Niet dat ik in die klas anders lesgeef dan in andere klassen, maar je bent nauwer betrokken bij andere zaken. Een klasseavond bijvoorbeeld, houden we die wel of houden we die niet; wat gaan we dan doen? Maar ik kan me ook voorstellen dat als er eens iets niet helemaal goed verloopt in die klas, ik degene ben die daar met hen over praat. Volgend jaar wil ik best wel weer klassedocent zijn! Zou je iets willen vertellen over je eigen schoolloopbaan? Dat wil ik wel doen, maar ik weet niet of dat wel zo'n goed voorbeeld is. Maar zo'n voorbeeld hoeft niet altijd negatief te zijn, het kan ook juist positief uitwerken. Goed, na de kleuterschool en de lagere school ging ik naar een school voor HAVO-VWO. In de eerste twee klassen heb ik niet zoveel uitgevoerd: Lang leve de lol. In VWO-3 bleef ik zitten. Daarna toch naar VWO-4. Halverwege ben ik overgestapt naar de HAVO, naast school vond ik een heleboel andere dingen ook heel belangrijk, vandaar. Zelf wilde ik juf worden vanaf de eerste dag op de kleuterschool. Had jij dat ook? Nee, ik wilde na de HAVO naar de sociale academie om maatschappelijk werkster te worden, maar na een jaar hield ik dat voor gezien; voor mij was alles te "soft". Ik wist wel dat ik met kinderen wilde werken. Even heb ik nog gedacht om psychologie te gaan studeren, maar ook dat idee is van tafel verdwenen. Ik koos voor de lerarenopleiding in Tilburg. Dat het uiteindelijk de vakken Duits en geschiedenis werden en niet iets anders, kwam omdat ik voor die twee vakken de beste cijfers had op mijn eindexamen HAVO. Het hadden dus net zo goed twee heel andere vakken kunnen zijn. Hoe ben je vanuit Tilburg hier op Blaucapel terecht gekomen? Gevraagd! Leuk hè? Nee, hoor. Dat liep via een soort vacaturebank voor docenten. Ik had me in Tilburg aangemeld bij een lerarenbank en nog geen maand nadat ik afgestudeerd was kreeg ik van Blaucapel het verzoek om te komen werken. De hele herfstvakantie heb ik lopen denken: zal ik wel of zal ik niet. Maar ik ben heel blij dat ik toen ja heb gezegd! Ik heb het hier erg naar m'n zin. Uit heel ons gesprek blijkt dat je werk ook je hobby is. Heb je daarnaast ook nog andere hobby's? Ja, die heb ik zeker, alleen kom ik daar nu eigenlijk niet meer aan toe. Vroeger deed ik aan hockey, nu niet meer. Wel ga ik nog ieder jaar met mijn familie skiën. Het klinkt een beetje tuttig, maar kleding maken vind ik ook erg leuk of borduren en verder nog lezen. Maar als ik het 's avonds echt zat ben, mag ik graag onderuit gezakt op de bank voor de tv hangen, verstand op nul, blik op oneindig en dan maar kijken naar bijvoorbeeld Ron's Honeymoonquiz!
Als je over een poosje iets meer tijd krijgt, stort je je dan weer op je hobby's? Nee, dan wil ik weer wat gaan studeren. Ik heb wel interesse voor remedial teaching. De pauze is om en Gaby wacht weer een klas met leergierige leerlingen. Aan die hobby's en die studie zal deze bezige bij voorlopig wel niet toekomen, want er gaan hardnekkige geruchten dat zij en haar vriend druk bezig zijn met de voorbereidingen van hun bruiloft in het voorjaar van 1996! Ineke van der Wulp-de Keijzer
Dekanieuwtjes M De vijf hbo-opleidingen voor toerisme, recreatie en vrije tijd zijn positief beoordeeld door de visitatiecommissie (uitleg 12-10-1994)
M Aan de universiteit van Leiden is een nieuwe afstudeerrichting bedrijfswiskunde gekomen. De bedrijfskundige afstudeerrichting kent vier varianten: - Numerieke/toegepaste analyse - besliskunde/stochastiek - discrete wiskunde/besliskunde - bedrijfswiskunde met informatica en economie
M Er komt een nieuw opleidingsstelsel voor verpleging en verzorging. Daarin wordt opgeleid tot drie beroepen: verpleegkundige (HBO) verzorgende (MBO) assisterende/helpende (MBO) Het biedt de leerwegen "leren-werken" (duaal onderwijs) en "leren-stage" (dag-onderwijs).
M Alle eerstejaars van de Hogeschool Midden Nederland (HMN) krijgen per 1 januari 1995 een negatief bindend studie advies. Dat betekent, dat als zij te weinig punten halen, zij van de opleiding verwijderd zullen worden. Dit is een voorstel.
M In Doetinchem, Enschede en Eindhoven verzorgt DOC Opleiding en Training de dagopleiding MAKELAAR ONROEREND GOED. Dit kan m.i.v. 1995/96 ook in Amersfoort. Voor de dagopleiding is studiefinanciering van toepassing. Inlichtingen tel. 08340-63937
M Per 1 augustus 1995 fuseren Vredeborch Stichts College, Versfelt/Ruygenhoek en het Catharijne College. De nieuwe naam wordt: Het Utrecht College. De eigen sfeer en het karakter van elke opleiding blijft behouden. Aanmelden bij Vredeborch en Stichts College is dan in beide gevallen aanmelden voor het Utrechts College.
M College Abstede biedt bij voldoende belangstelling het volgend studiejaar de volgende nieuwe opleidingen aan: - tweejarige korte vakopleiding logistiek - tweejarige MBO+ opleiding logistiek voor leerlingen met HAVO- of VWO-diploma. Informatie bij P.H.M. Haring-de Graaf tel. 030-815120
M Scutos start drie nieuwe opleidingen - vormgeving in de bouwkunde ("meisjesvriendelijk") - transport en logistiek, vierjarige lange opleiding - MBO+ opleiding technische informatica voor leerlingen met HAVO- of VWO-diploma
("meisjesvriendelijk") Informatie bij T. den Breejen tel 030-815150
M In Elsevier 25 (25 juni 1994) stonden de belangrijkste factoren, die het vinden van een baan belemmeren: - onvoldoende sollicitatie- vaardigheden 69% - geen reële werkervaring 69% - onvoldoende geschoold 57% - medische klachten 39% - psychische/sociale klachten 31% Felix Metselaar
Simson en Delila De actie voor Mozambique heeft veel moois te weeg gebracht. Docenten die hun buiken vol en rond aten tot ze geen pap meer konden zeggen, zodat leerlingen in tussenuren hun zelfgebakken vlaaien probeerden te slijten aan hongerende ouden van dagen. Jammer dat sommige lieden zo'n actie dan weer proberen te misbruiken voor eigen doeleinden. Zo hebben leerlingen van klas M3a pogingen in het werk gesteld docenten te ontdoen van snor en baard. Zogenaamd voor het goeie doel. Om hun werkelijke bedoelingen te achterhalen moet men te rade gaan bij het boek Richteren. Hierin wordt beschreven hoe Simson door zijn geliefde Delila om de tuin geleid wordt: "als je echt van me houdt, vertel je me het geheim van je kracht." Na lang aandringen openbaart Simson aan Delila de bron van zijn kracht: zijn haar. De afloop is bekend. Zodra de zeven vlechten van zijn hoofd zijn afgeschoren, verliest hij al zijn kracht en valt in handen van zijn vijanden. Vreselijk is dan zijn lot. Zijn ogen worden uitgestoken, hij wordt geboeid met twee koperen ketenen en moet in de gevangenis de molen draaien. Wie zijn nu de Simsons uit het docentenkorps die, aangelokt door vage beloftes van geld voor een goed doel, met open ogen in de val zijn gelopen en wekenlang geen gezicht hadden? In alfabetische volgorde: Gorrit Goslinga, Ad van Os en Fred de Vries. Maar dat wist u al, want het viel van hun gezichten af te lezen. Veel nieuwsgieriger bent u natuurlijk naar de identiteit van Delila. Welnu, dat is dezelfde over wie elders in dit nummer zoveel goeds te lezen staat, Gaby Staps. Zo ziet u weer, geen vruchtengebakje zo heerlijk, of er schuilt een vullingen brekende kersepit in, geen soep zo lekker, of er drijft een vlieg tussen de peterselieblaadjes. Gelukkig is het met deze drie Simsons verder goed afgelopen. Ze zijn niet in handen van M3a gevallen, ze kunnen nog zien, lopen vrij rond en zeker niet met molentjes. Want het spreekwoord luidt: een docent verliest wel zijn haren, maar niet zijn streken. De Blauwe Kapelaan
De kantine Na lang wachten is de kantine eindelijk aan het veranderen. Alle sombere, bruine kleuren zijn vervangen door vrolijke tinten. De meningen over die nieuwe kleuren zijn verdeeld: de één vindt de kantine net een speelgoedpaleis, een ander vindt het een onderzee-aquarium en een derde moet erbij denken aan een kleuterschool. Toch vinden de meesten de veranderingen, en ook de toekomstige veranderingen, positief. Het blijft niet bij een ander kleurtje. Er komt een buffet, waarvan lange tijd een tekening op het mededelingenbord heeft gehangen. Door deze nieuwe aanwinst zal een aantal automaten
overbodig worden. De snoepautomaat blijft staan zolang deze het doet en er komt een nieuwe automaat voor warme dranken. Aan het buffet wordt natuurlijk ook drinken geschonken en omdat het milieu tegenwoordig erg belangrijk is, zal er een soort statiegeldsysteem worden toegepast. Je koopt één keer een munt, die je bij het buffet kunt inwisselen voor een milieuvriendelijke beker. Het drinken zelf moet apart worden betaald. Wanneer je de beker inlevert, krijg je je munt terug en deze kun je later opnieuw inwisselen voor een beker. Het assortiment van het buffet zal bestaan uit appels voor de gezondheidsfreaks, belegde broodjes en wat klein snoepgoed voor de snoepers onder ons. Misschien verandert er nog iets in dit aanbod, dat hangt van jullie af. Achter het buffet zal een kantinebeheerder komen te staan, maar deze persoon kan al die drukte natuurlijk niet alleen aan.Daarom zal er een aantal leerlingen moeten helpen. Anders zouden er ellenlange rijen ontstaan en dan is je pauze al om voordat je thee met twee klontjes suiker hebt. Verder wordt er gewerkt aan meer meubilair, maar dat schiet helaas nog niet erg op. Het is logisch dat de kantine na deze verbeteringen goed onderhouden moet worden. Ruim dus je afval op en klad niets onder. De kantine is van ons allemaal. Judith van der Worp, Herbert Kers
Muziekavond Eindelijk was het dan zo ver: op 10 maart was de muziekavond van Blaucapel. Weken vooraf was er geoefend en de mensen brachten nu ten gehore wat ze hadden geleerd. Ook dit jaar was de belangstelling erg groot en het was weer reuze gezellig. We genoten van het koor, piano, gitaar, solozang, dwarsfluit, viool, harp en een heel goede band. Hopelijk zien we al deze talenten volgend jaar terug, mogelijk aangevuld met een aantal nieuwe gezichten. Carla Venekamp
Tafeltjes De tafeltjesavonden, waar je docenten zeven minuten te spreken kunt krijgen, zijn alweer enige tijd geleden gehouden. Toch wilde ik daar nog even op terugkomen. Als ik op zo'n avond binnenloop zie ik in de hal verschillende ouders staan wachten, al dan niet onder het genot van een kopje koffie. Ze turen op het bord in de hal en van het bord op hun papiertje: waar moet ik straks zijn? Sommige ouders ken ik van de klas van mijn kinderen, andere van de ouderraad. Met deze en gene maak ik een praatje. Over de kinderen, de school, soms over docenten of meer persoonlijke dingen. Telkens als de zoemer gaat, is het een komen en gaan, de één naar binnen, de ander naar buiten. Ik voel me weer even leerling, wachtend op de bel om het klaslokaal in te mogen gaan. Daar gaat ie, ik mag naar binnen. Het zoeken naar het goede tafeltje is begonnen. Gelukkig ken ik al een aantal docenten, zodat ik ook naar gezichten uit kan kijken, dat maakt de zaak iets eenvoudiger. Gevonden! Het gesprek kan beginnen. Elke keer als ik op zo'n tafeltjesavond kom, moet ik denken aan een voorval van pakweg vijfentwintig jaar geleden. In juni was ik overgegaan van HBS-2 naar HBS-3. Geen probleem. Maar in de zomervakantie waren mijn ouders verhuisd van een dorp in de Achterhoek naar een stad in het westen van het land. Op school viel me dat niet echt mee. De mentaliteit was anders, maar wat erger was, ook de gebruikte methodes. Met name bij Engels leverde dat problemen op. Dat kwam tot uiting op mijn kerstrapport. Voor het eerst van mijn leven had ik een onvoldoende: een vijf voor Engels. Ik had het er al met de docent over gehad, maar hij kon me niet helpen. Mijn vader bood aan om naar school te gaan, naar het docentenspreekuur om de zaak nog eens aan te kaarten. Ook hij kwam van een koude kermis thuis: het was niet de
zaak van de docent, daar was een docent niet voor, een docent had wel andere zaken aan zijn hoofd, een docent kon zijn tijd wel beter gebruiken! Kortom, mijn vader was met een kluitje in het riet gestuurd en ik moest mijn zaakjes zelf maar zien te regelen. Voor mijn vader was het de eerste en tevens de laatste keer dat hij naar een docentenspreekuur was geweest. Toen mijn oudste hier naar school ging, heb ik mijn vader verteld hoe het nu op een middelbare school toegaat. Hoe anders het is vergeleken met vroeger. Dat soms, als er iets niet helemaal naar wens gaat, de docent naar huis opbelt voor een gesprek en dat je ook altijd zelf contact kunt opnemen met de school. Dat docenten niet meer op een voetstuk staan, ver verheven boven de scholieren, maar dat het gewoon hardwerkende mensen zijn, met interesse in hun leerlingen. Gelukkig is er dus wel het een en ander veranderd met vroeger, zei mijn vader. Gelukkig wel, maar laat ik ze niet allemaal over één kam scheren, er waren ook goede docenten in die tijd. De afstand tussen ouders en docenten is niet zo groot meer en zo hoort het ook. Docentenspreekuur klinkt zo afstandelijk, ik houd het op tafeltjesavond, als u het niet erg vindt, veel huiselijker. Dat moeten wij als ouders worden:kind aan huis, pardon, kind aan school in het belang van onze kinderen! Ineke van der Wulp
Bibliotheeknieuws Vanaf 17 april zullen wij het in de bibliotheek zonder de hulp van Fred moeten doen. Bijna een jaar is hij via het Jeugd Werk Garantieplan bij ons werkzaam geweest. Mede dankzij zijn hulp is de bibliotheek in dat jaar uitgegroeid tot een druk bezochte studeeren uitleenruimte. We zullen hem missen. Bij het JWG is een nieuwe aanvraag ingediend voor een administratieve kracht. Zolang er nog geen geschikte kandidaat gevonden is, zullen de openingstijden van de bibliotheek ingekort worden. Helaas moet ik nog een vervelende mededeling doen: Op zaterdag 1 april (en dat is geen 1 april- grap) werd door surveillerende agenten geconstateerd dat er was ingebroken. Alle 5 computers die er stonden zijn gestolen. Hieronder hoorde ook de gloednieuwe computer met CD ROM die wij ter gelegenheid van de officiële opening van de schoolbibliotheek cadeau hadden gekregen. Voorlopig moeten we het nu doen met 2 computers en kunnen de leerlingen niet zelf de catalogus raadplegen. Er zijn nieuwe boeken aangeschaft voor de afdelingen Nederlandse literatuur, klassieke talen, jeugdboeken, biologie en geschiedenis. Gedicht uit: Vic van de Reijt: Ik wou dat ik twee hondjes was Ik zit mij voor het vensterglas onnoemelijk te vervelen Ik wou dat ik twee hondjes was dan kon ik samen spelen Godfried Bomans Gedicht uit: Willem Wilmink: Ik heb de liefde lief Ik belde eens, na een wanhoopsnacht vol angst en liefdespijn, mijn beste vriend: waar of die dacht dat mijn Jeanette kon zijn Ach, ik had me weer eens op hol gebracht om niks. Om mijn ziek brein. Want dáár klonk, slaperig, héél zacht,
Jeanette over de lijn. Lévi Weemoedt Ria van den Brink
Wist u dat ? Nou, wij weten het intussen ook niet meer.
14e jaargang nr. 3 Blaupraet is het contactblad van docenten, leerlingen en ouderraad van College Blaucapel - Utrecht. Blaupraet verschijnt vier keer per jaar (oktober, december, april en juni). DRUK Bram van Vliet REDACTIE Ineke van der Wulp Ad van Os Dick Berents (illustraties en eindredactie)
