Nooit meer wachten op Heerde?

De Déelnemêr is un fascinerende diersoort, aansquouw par example de paringsdanse ...

Ik hou van je, mannetjesdeelnemer. Ik ook van jou wijfjesdeelnemer.

Zeer onhandique skuivelèn zij over de vlour, het mannetje zoekt zèn moquelijkheid om tóu te slaan.

ledenblad LCKV Jeugdvakanties jaargang 35 • nr. 3 • mei 2007

Maar al snèl is het oveur, en ‘et wijfje lakt ‘et mannetje uit avec ‘aar vriendinnen.

verschijnt 5 maal per jaar

En ‘et mannetje? Tja...

Pieter Versnel en Marcel Janssen Timmer- en Onderhoudsbedrijf Van der Waalstraat 7, 2313 VB Leiden Telefoon 071 514 30 55 Fax 071 514 20 46 / 0172 515 742 E-mail [email protected]

Nooit meer wachten op Heerde?

Vrijwillig, maar niet ... pag 4 Gezond op kamp?

pag 5

Strijd om de tieners duurt voort pag 9

De Opzetter Aafke Plug

Ik word, net als de meeste Nederlanders, altijd erg vrolijk van de zon. Iedereen is plotseling veel aardiger tegen elkaar, je kan dat ene leuke jurkje (of die leuke korte broek voor de heren

onder ons) weer aan en de gezelligheid op het terras kent geen tijd. Met de komst van zomers weer bemerk ik bij mezelf ook altijd de eerste LCKV kriebels. Ik zie mezelf al weer in het zweet rennen op een zonnig kampterrein en een frisse duik nemen in het Heerdermeer of de Urthe. Dat het meestal regent als ik op kamp ga vergeet ik dan voor het gemak maar even.

kadertraining? De LCKV kriebels worden niet alleen veroorzaakt door het mooie weer. De meeste LCKV’ers hebben hun stafavond al achter de rug en sommigen zijn zelfs al op stafweekend geweest. Om me heen is iedereen druk bezig met sport en spelprogramma’s, bestellijsten en menu’s. Het duurt nu echt niet lang meer… Naast alle voorbereidingen voor het aankomende kampseizoen is er weer veel gebeurd binnen én buiten de vereniging. Zo is er tijdens de ledenvergadering druk gediscussieerd over de vraag of wij leden Heerde nog wel ‘begeren’. In deze Opzet wordt hier uiteraard uitgebreid aandacht aan besteed. Daarnaast is er een reactie binnengekomen op het stuk van Arjan van Duivenboden over ‘De strijd om de tieners’ en roept Joan de Ruyter op tot gezond eten op kamp. Ook is er weer een sport en spelweekend geweest en maakt de regering plannen om een ‘bewijs van goed gedrag’ verplicht te stellen voor alle vrijwilligers, dus ook voor jou. Lees er meer over in deze Opzet!

De afgelopen kadertrainingen zijn wegens een tekort deelnemers niet door gegaan. Wat is de bedoeling van deze training en is er eigenlijk nog wel behoefte aan? Olga Blok

Het is officieel dan nog geen zomer, maar je hebt me toch al regelmatig kunnen betrappen met een witbiertje op het terras en ik ben zelfs al verbrand.

Is er nog wel behoefte aan

Info-avond Hoofdleiding en chefs 12 juni, 19.30 uur

Donateurs van de LCKV ontvangen één maal per jaar de Opzet. Regelmatig krijgen wij de vraag of het mogelijk is om als donateur een abonnement te nemen en zo ook de andere Opzetten te ontvangen. Dat kan vanaf nu! Voor € 5 per jaar ontvang je een heel jaar lang de Opzet.

Info-avond EHBO en stemgebruik 19 juni, 19.30 uur

Interesse? Bel op maandagavond (071) 572 22 55.

Colofon Hoofdredactie Aafke Plug

Redactie Heleen Barnhoorn Nils Bierman Olga Blok Arjan van Duivenboden

2

Freelancers

Druk

Sanne Schutte Sanderijn Schuur Joan de Ruijter Jan van Zwieten

Drukkerij Graficon, Leiderdorp

Tekeningen/layout Nils Bierman

Correspondentie-adres LCKV Jeugdvakanties Voorschoterweg 8e 2324 NE Leiden (071) 572 22 55

Foto’s Edward Niewold

www.lckv.nl - [email protected]

Dinsdag 3 april was het weer zo ver. Rond de 70 leden hadden zich verzameld op de ‘zolder’ van ons pand om op erg dicht op elkaar gezette klapstoeltjes de voorjaarsledenvergadering bij te wonen. Sanderijn Schuur

Abonnement op de Opzet

Kan de vereniging dit wel van zijn hoofdleiders vragen en waarom is de training verplicht? “Als hoofdleider ben je eindverantwoordelijke voor een kamp. We willen de hoofdleiders dan ook een aantal instrumenten bieden om deze verantwoordelijkheid op een goede manier te kunnen

dragen, en op die manier is de kadertraining ontstaan. Wij vinden het zo belangrijk dat het goed verloopt, dat we de training verplicht hebben gesteld.” Aldus Koen van der Poel, bestuurslid Leiding. Ook kadertraining 2 is dit jaar niet doorgegaan. Deze kadertraining is niet verplicht en bedoelt als een vervolg op de eerste. In kadertraining 2 verdiept de hoofdleider zich in de andere aspecten van het hoofdleiderschap, zoals het opleiden van een DS. Gelukkig klinken er een hoop positieve geluiden van de hoofdleiders die de training gevolgd hebben. Deelnemers aan de training hebben het ervaren als een leerzaam en gelukkig ook gezellig (het blijft toch de LCKV) weekend. De voorgelegde situaties waren herkenbaar en brainstormen hierover met ‘collega’s’ werd nuttig gevonden. Volgend jaar is de planning dat beide kadertrainingen gewoon door gaan en hopelijk weer een groot succes worden!

De Ledenvergadering

Belangrijke data Info-avond adju’s en koks 5 juni, 19.30 uur

Er zijn twee kadertrainingen. Kadertraining 1 is bedoeld om de hoofdleiders te helpen bij het leiding geven aan de staf. Je leert aan de hand van rollenspellen om te gaan met moeilijke situaties. Deze kadertraining is door het bestuur verplicht gesteld. Dit betekent dat een hoofdleider deze training gevolgd moet hebben binnen drie jaar nadat hij begonnen is als hoofdleider. Waarom is het zo belangrijk dat de kadertraining gevolgd word? Jan van Zwieten, mede oprichter van deze trainingen, zegt hier het volgende over: “Wanneer je mee wilt gaan als hoofdleiding, kies je zelf voor deze verantwoordelijkheid. Je moet dan wel kwaliteit kunnen leveren. Om de hoofdleiders de kans te bieden deze kwaliteit te kunnen leveren hebben we de kadertraining opgezet.”

Toch is er de laatste jaren weinig animo voor de kadertraining. De afgelopen drie jaar is het slechts één keer door gegaan. Na wat rondvragen bij een aantal hoofdleiders blijkt dat vooral de tijd die het kost hierin een belangrijke rol speelt. De kadertraining duurt een heel weekend en veel mensen hebben deze tijd niet, of willen deze tijd er niet voor vrijmaken. Als hoofdleider heb je al een groot aantal dagen en avonden waarbij je aanwezig moet zijn. Zo is er de eindevaluatie na het kamp, de kampverdeelmiddag, de goenenavond, de Dankjewelgraaggedaanavond, twee ledenvergaderingen en natuurlijk het gebruikelijke stafweekend. Ook nog een weekend training kan dan te veel worden.

Op de agenda van de vergadering stond tussen de punten over het bespreken van allerhande jaarverslagen en notulen eigenlijk maar één punt waarbij ik actie verwachtte: de discussie over het terreinenbeleid van de LCKV. Helaas werd deze kwestie al door iemand anders beschreven (zoals je elders in deze Opzet kunt lezen) en bleven er weinig opzienbarende onderwerpen over. Vanaf mijn positie in de relhoek, zoals de heren van de achterste rij het zelf noemen, heb ik een opsomming proberen te maken van andere onderwerpen die de revue passeerden. Hopelijk sla ik geen punten over die mij door het bulderende

gelach van de relhoek-gang ontgaan zijn. Hier komen de punten in willekeurige volgorde: Doordat het kortingsfonds blijft groeien zijn de regels om ervoor in aanmerking te komen versoepeld, zodat er de komende jaren meer mensen gebruik van kunnen maken. Er zijn drie nieuwe leden voor de kascontrolecommissie per acclamatie benoemd: Richard Pellicaan, Jan Hein Dunselman en Robin Zoet (reservelid). Er werd gechoqueerd gereageerd op het voorstel om de barprijzen te verhogen. Het mondelinge verslag van de commis-

sie “Vrienden van de LCKV” werd op een prettige, bondige manier gepresenteerd. Zoals in de vorige Opzet stond, zijn de tienerkampen in Wiltz en Lieler erg populair. Er is gebrainstormd over nieuwe mogelijkheden voor deze doelgroep. Al met al was het een ledenvergadering zoals we die gewend zijn. Na afloop werd er genoeglijk een drankje genuttigd in de bar en kon men gezellig napraten. Vooral voor mensen zoals ik, die op maandagavond andere verplichtingen hebben en vrijwel nooit naar de bar kunnen komen, zijn dit soort avonden erg leuk! Ik zou daarom vooral de leden die niet zo vaak in het pand te vinden zijn van harte willen uitnodigen voor de najaarsledenvergadering.

3

Vrijwilligers onder de loep

Heleen Barnhoorn

Al eerder is de Verklaring Omtrent het Gedrag (VOG) ter sprake gekomen, ook binnen de LCKV. Twee jaar geleden schreef Bieneke Verhaar in dit blad over de mogelijke komst van zo’n ‘bewijs van goed gedrag’. En nu lijkt het dan werkelijkheid te gaan worden. Wat is de Verklaring Omtrent het Gedrag nu precies? Het is een bewijs van de gemeente waarvan je inwoner bent, waarin staat dat je geen strafbare feiten op je naam hebt staan. Voor onderwijzers en taxichauffeurs is dit al de normaalste zaak van de wereld. Bij de afdeling Burger- en publiekszaken van de gemeente kan je voor € 30,05 een bewijs aanvragen. Na ongeveer 4 weken heb je het bewijs in handen… of niet natuurlijk. De minister van justitie wil dit bewijs ook gaan invoeren voor vrijwilligers, en dan vooral als er met kinderen gewerkt wordt. Hier valt de LCKV uiteraard ook onder. Dit betekent dat alle stafleden in het bezit moeten zijn van zo’n VOG. Voor de gemiddelde 17 jarige tentchef is dit een behoorlijk bedrag. Ook is het natuurlijk maar de vraag of LCKV’ers zo’n bewijs willen aanvragen. Je doet immers niets verkeerd en toch moet je 30 euries betalen om dit te bewijzen. Aleid Wolfsen (PvdA) heeft in de kamer voorgesteld dat het bewijs gratis zou moeten zijn, maar helaas is zijn voorstel afgeketst. Nu is natuurlijk de vraag: Wie gaat dit betalen, de vereniging of de vrijwilliger? Even een klein rekensommetje. De LCKV bestaat ongeveer uit 600 vrijwilligers. Dat keer € 30.05 is 18 duizend euro. Dat is een behoorlijke investering voor de vereniging. Heeft de LCKV dit over voor zijn vrijwilligers, of moet het toch uit eigen zak betaald worden? Ik kan me voorstellen dat niet iedereen blij is met de VOG. Misschien uit princi-

4

pe niet, misschien om andere redenen. Riskeert de LCKV hiermee een verlies in vrijwilligers of zijn LCKV’ers eigenlijk wel blij met de VOG? En wat als je een zedendelict op je naam hebt staan? Dan weet iedereen dit en mag je niet meer mee met de LCKV. Ik heb 3 LCKV vriendinnen gevraagd om hun mening.

Reactie Barbara Lange: “€ 30.05 staat voor een ouder wellicht garant voor het uitsluiten van een risico. Is het niet iets heel moois dat ouders massaal vertrouwen hebben in de

plezier en nieuwe vriendjes te bezorgen, zal ik er geen 5 seconden over twijfelen als het moment daar is om mijn bewijs van goed gedrag te halen.”

Reactie Iemke Hungerink: “Het argument dat jouw verleden bekend wordt binnen de LCKV is niet aan de orde. Als jij het bewijs niet wilt afgeven, ben je hiertoe niet verplicht. Als jij niet wilt dat jouw verleden bekend wordt bij het bestuur van de LCKV, die hierin ook nog eens een geheimhoudingsplicht hebben, dan kun je er zelf voor kiezen om dit bewijs niet af te geven. Ik geloof graag dat er mensen zijn die zich in hun eer of trots aangetast voelen. Maar het gaat erom die ene rotte appel niet binnen te kunnen krijgen. Ik zet dus graag mijn trots opzij om zo'n bewijs aan te vragen. Niet om te bewijzen dat ik vrij ben van blaam, maar om ervoor te zorgen dat de LCKV de mogelijkheid heeft om die ene rotte appel uit de vereniging te kunnen weren.”

Reactie Naouille Saddoug:

LCKV? Dat ze hun kinderen voor een week meegeven en nog steeds reclame maken bij vrienden om hun kinderen ook mee te sturen. Is het niet een terechte tegemoetkoming aan de ouders om stafleden een bewijs van goed gedrag te vragen? Is € 30.05 een oprecht probleem als je een deel van je hart in het vrijwilligerswerk hebt zitten. Zij die niets te verbergen hebben zien wellicht geen probleem, zij die wel iets te verbergen hebben horen niet thuis binnen de LCKV. Met het uitgangspunt dat de LCKV er is om kinderen een zorgeloze week vol

Gelukkig gaat het naar mijn weten al jaren goed. Ik heb nooit iets gehoord over zedendelicten bin-

“Het is de bedoeling dat wij de kinderen een leuke tijd bezorgen die ze niet snel vergeten. Niet een tijd waar ze liever niet aan terug denken. Ik wil niet zeggen dat dit gebeurt, maar er zal maar net iemand tussen zitten. Ouders sturen hun kinderen met ons mee en vertrouwen er op dat wij ze goed verzorgen. Het is niet de bedoeling om daar misbruik van te maken. Als je van jezelf weet dat je niets te verbergen hebt zal een bewijs van goed gedrag iets extra’s geven.” In het LCKV beleidsplan staat dat er bij toetreding van nieuwe stafleden geen hoge drempel wordt opgeworpen. Stafleden worden vooraf niet getoetst en iedereen kan staflid worden bij de LCKV. Mensen zonder een LCKV verleden worden juist aangemoedigd om “erbij” te komen. Het is namelijk zo’n leuke nieuwe ervaring! Heel wat ouders sturen hun kinderen mee met de LCKV en vertrouwen er blind op dat hun kind een weekje goed verzorgd wordt en dat hij of zij weer heelhuids terugkomt.

nen de LCKV. Maar ik denk zelf, net als de bovenstaande LCKV’ers, dat het een prima idee is om mensen te screenen op hun eventuele verleden. Er zal maar net één rotte appel tussenzitten. En het zal net jou kind zijn waarbij het fout gaat. Dan sla je toch een flater als vereniging. Maar vast niet iedereen zal er hetzelfde

over denken als ik en mijn vriendinnen. Stel dat dit allemaal door gaat, en daar ben ik eigenlijk wel zeker van, dan voorspel ik dat het wel eens een heftige ledenvergadering zou kunnen worden. En bij deze…iedereen is welkom, met of zonder bewijs van goed gedrag!

Gezond op kamp! Kamp is eigenlijk een weekje om je niet druk te maken over je gezondheid. Beweging krijgt iedereen genoeg en met de voeding valt het ook wel mee. Joan de Ruijter

Vrijwilligers die met kinderen werken moeten mogelijk aantonen dat zij in het verleden geen zedendelicten hebben gepleegd. Minister van justitie Hr. Ernst Hirsch Ballin (CDA) laat onderzoeken of van hen een bewijs van goed gedrag kan worden gevraagd.

Ik wil het ook niet hebben over de stafhap of overmatig alcoholverbruik. Zolang het maar niet ten koste gaat van je humeur of energie de volgende ochtend, moet iedereen voor zich zelf bepalen wat hij eet en drinkt. Voor ons stafleden is dat een eigen keuze en wij hebben natuurlijk ook de mogelijkheid om via de adjudanten een paar extra vitaminen te bestellen. Die hebben we dan ook hard nodig, omdat weinig slaap en veel drank de meeste mensen niet echt goed doen. Het gaat mij dan ook niet om de gezondheid van de stafleden, maar om de gezondheid van de deelnemers. Ook zij weten dat een weekje kamp als enige doel ‘lol maken’ heeft. Maar om veel plezier te beleven is het bij een kinderkamp aan te bevelen de deelnemers voldoende slaap te garanderen. Je kan het als hoofdleiding niet maken om bij 8-10 veel avondspelen toe te laten. De vermoeidheid onder deelnemers kan namelijk ten koste gaan van het plezier de volgende dag. Oververmoeidheid tegengaan is dus een belangrijke taak van de hoofdleiding. Dat geldt volgens mij ook voor eten en drinken op kamp. Dit hoeft helemaal niet ten koste te gaan van het plezier van de deelnemers. We moeten er op letten dat

ze ten eerste genoeg energie binnen krijgen om de hele dag te rennen. Een mooie vuistregel (van Hans Koenen) hiervoor is: een mens heeft pas vijf uur na de laatste maaltijd weer echt honger. Als je laat ontbeten hebt moet je dus ook laat lunchen, enzovoort. Natuurlijk is het ook niet verstandig een uitgebreide kantine te houden voor het avondeten. Verder lijkt het me goed dat de LCKV zorgt dat elke deelnemer elke dag de mogelijkheid heeft zijn minimaal benodigde bouwstoffen binnen te krijgen. Op de meeste kampen waar ik mee ben geweest kregen deelnemers te weinig fruit binnen. Fruit is best duur en nou eenmaal vaak niet zo lekker. Het blijft meestal bij een appeltje of sinaasappeltje toe. Maar als er elke dag bij het ont-

bijt fruit of sinaasappelsap is en nog eens tussendoor, hebben de deelnemers al genoeg. Een andere kwestie zijn de vegetariërs. Vegetariërs missen over het algemeen helemaal niets als ze hetzelfde eten als de rest, maar dan zonder vlees. Ze moeten echter meer eieren, melk, kaas of vleesvervangers eten dan de andere kinderen. Er komen steeds meer vegetarische burgers en dergelijke in de supermarkt (ook in Epe!), dus vergeet dit niet bij het maken van de bestellijsten. Kortom; bij een leuke week hoort ook een gezonde voeding en hoe meer je sport (en/of alcohol drinkt!) hoe meer bouwstoffen je nodig hebt. Probeer daar als kok aan te denken.

5

Sport en Spel weekend 2007: “Vol nieuwe ideeën en slimme tips naar huis.” Zaterdag 31 maart. Rond kwart voor 10 lopen mijn broer en ik op de Voorschoterweg. Van veraf zien we al veel mensen staan, een berg tassen en slaapzakken ernaast. Mmm lekker, het LCKV gevoel begint nu al te kriebelen. Na een kopje koffie en het gebruikelijke tellen of iedereen er is, vertrekken we dan richting Austerlitz (en nee, dat ligt niet in Duitsland, maar in Utrecht). Sanne Schutte

Na aankomst volgt er een kort kennismakingsspel en moet iedereen keihard zingen om in een groepje te komen. Daarna beginnen we met de eerste workshops. Voor mij is dit de ‘planning van de week’. Leuk om te horen hoe verschillend iedereen er over denkt. (Nee, de bonte avond moet gewoon de laatste avond zijn. Nee, juist op donderdag, anders moet je zaterdag nog alles oprui-

men.) Hierna gaan mijn groepje en ik door naar ‘voor de groep staan’ en de laatste workshop op zaterdag is ‘kompas lezen’, mijn sterkste punt…! Na de verschillende workshops gaan we lekker in de zon zitten met wat versnaperingen. Maar al snel gaat het programma verder en spelen we het bekende Zweet en Ren spel. Leuk om te doen met allemaal ervaren (en vooral fanatieke) sport en spellers. Er wordt vals gespeeld, geduwd en onzin antwoorden gegeven. Maar vooral door iedereen erg hard gerend. En van hard rennen krijg je honger. Lekker allemaal aan de patat met een gehaktbal. Tijdens het eten zijn de koks (of waren het meer adjudanten?) druk bezig met het versieren van de kamer. Overal vliegen ballonen in het rond. Dit is omdat de voorzitter Frido Heuer jarig is en die komt samen met

Barpraet

Patrick Kraan en Koen van der Poel

6

Ons spel komt na even brainstormen al snel op tafel: Het “Zero-inspiratiespel”, waarbij sport en spel duo’s hand in hand van post naar post moeten rennen. Dit om allereerst een bepaald spel te bemachtigen (ochtend,middag,avond) en de volgende post is de ‘inspiratiebron’, waar ze een thema krijgen. Vervolg pagina 8

schreven terrasregels houdt. “Alleen”, roept een ‘maandavondbarganger’, “het is natuurlijk te gek voor woorden dat, op het moment dat je even opstaat om je mobiel uit je broek te vissen en je weer wilt gaan zitten, je stoel blijkt te zijn weggehaald door het al te vriendelijke barpersoneel”. Schreeuwend wordt je verzocht om stil te zijn in verband met de buurtbewoners en of je het terras zo snel mogelijk wil verlaten. Hoezo klantvriendelijk?

Bijna ieder kamp sluit af met de bekende zaterdagavond in De Uyl van Hoogland. Gezellig met elkaar borrelen, kampherinneringen ophalen en vooral opscheppen dat jouw kamp toch echt wel veel cooler is geweest dan alle andere. En ieder jaar blijf je je verbazen over de gastvrijheid die geboden wordt bij de Uyl. Toch...? De laatste maandagavonden in de bar en op verjaardagen horen we wel anders. Iedere keer als er over De Uyl wordt gesproken is het niet positief. En dan drukken we het nog zacht uit. De afgelopen jaren zijn er door verschillende kampen alternatieve locaties bezocht, zoals De Twee Spieghels, Re-spons of de De Marenpoort. Toch jammer dat een centrale plek, waar je met z’n allen kan afkicken van een weekje kamp, verloren gaat. Maar waarom is men zo negatief? Uiteraard kan het bijna niet hollandser, maar de prijs is voor velen een doorn in het oog. Ook De Uyl is meegelift met zijn prijsbeleid door de euro. Een getapt biertje is voor Leidsche begrippen aan

Koen van der Poel (bestuurslid Leiding) gezellig even kijken. Na hard gezongen te hebben worden we in drie groepen verdeeld en elke groep moet een eigen spel bedenken. Mijn groep bedenkt een nieuwe avondspel, een andere groep een nieuw nachtspel en dan laatste groep verzint een spel voor de zondagmiddag.

de dure kant. Zelfs al is er hier sprake van een vier- tot vijfsterrenlocatie. Verderop in de bar zitten nog een aantal hoofdleiders te smoezen over De Uyl. De irritatie zit ook enorm in ‘klantvriendelijke’ bediening. “Die @#~!!-bediening: altijd chagrijnig, geen lach kan er vanaf. Het ergste is dat je nog lang op je bestelling moet wachten. Ik kom er voor mijn plezier. Een beetje klantgerichtheid zit er niet in.” Het terrasbeleid mag er ook zijn. Het is logisch dat men zich aan de voorge-

Nieuws

van de afdelingen van de Voorzitters

Deelnemers:

Kampterrein Heerde

Er zijn nog een paar open plekken!

In de ledenvergadering van april is het kampterrein Heerde ter sprake gekomen. Het bestuur heeft een brief van de gemeente Heerde ontvangen waarin staat dat we per 2008 niet meer welkom zijn op dit kampterrein. Dit betekent: actie!

Het kampseizoen staat voor de deur en een recordaantal kampen is al gevuld met deelnemers. Er is nog maar in een paar kampen plek. Helpen jullie ons om die vol te krijgen? Dus weet je misschien nog een kind dat mee wil, laat hem/haar zich dan inschrijven via www.lckv.nl/2007. Er zijn speciale informatiepakketten met folders en posters voor degenen die les geven of in een wijk-/buurtcentrum komen. Deze zijn af te halen bij de afdeling Communicatie In de volgende kampen hebben we nog plek: Diever: Kamp 2, 3, 4 (9-12 jaar, jongens/meisjes) Heerde: Kamp 9, 11 (9-13 jaar, jongens/meisjes) Bladel: Kamp 14, 15 (11-13 jaar, jongens/meisjes) Terschelling: Kamp 20, 21 (13-14 jaar, jongens) La Roche: Kamp 26 (14-15 jaar, jongens) Kijk voor de meest actuele stand van de open plekken op: www.lckv.nl/2007/openplekken.php

Een oud hoofdredacteur van de Opzet weet op te merken dat de Uyl benaderd is om in de Opzet te adverteren, maar helaas geen respons. En dan te bedenken dat er tijdens het kampseizoen gemiddeld zo’n 200 stafleden gedurende zes weken € 30,- (tel uit je winst!) wegbrengen naar De Uyl.

Bar:

Voor een aantal LCKV-ers is de maat vol. Zij geven aan geen zin meer te hebben in de malaise van De Uyl. Zo wordt er gesproken over het Praethuys of de Respons als alternatief. Redelijk geprijst biertje, niet al te krappe sluitingstijden en een mooi ruim terras. Zal dit de nieuwe locatie worden om af te kicken van een heerlijk weekje kamp?

Wat daar ook bij hoort is een nieuw schema voor de koffiedienst op het vertrek-aankomstpunt (ochtend 6:30 – 12:30, middag 12:30 – 20:00) en extra mankracht op maandag- èn donderdagavond in de LCKV bar (respectievelijk 20:00 – ongeveer 24:00 en 20:00 – ongeveer 23:00). Graag willen we iedereen die nog wat tijd over heeft - en het

Hulp Gezocht! Over krap drie maanden is het weer zover: het kampseizoen begint! Geweldig! Het is tenslotte het jaarlijkse feest waar we het allemaal voor doen!

De aanleiding voor het negatieve bericht uit Heerde is het aflopen van de Wet op de Open Lucht Recreatie (WOR). Per 1 januari 2008 wordt de Wet op de Open Lucht Recreatie (WOR) afgeschaft. Dit betekent dat gemeenten zelf een eigen beleid moeten maken op het gebied van kamperen. Op basis van deze wet kon er op bosgebieden die in het bestemmingsplan aangemerkt zijn als bosgebied toch een vergunning worden verleend voor recreatie activiteiten, zoals kamperen. Door het wegvallen van deze wet kan de gemeente niet zo maar een ontheffing voor bosgebied verlenen om in te kamperen. Het bestuur heeft een brief geschreven naar het college van Burgemeester en Wethouders van Heerde, waarin we schrijven deze beslissing te betreuren. Daarnaast hebben we op 18 april met een delegatie van het bestuur een bezoek gebracht aan de wethouder van Heerde, die recreatie en ruimtelijke ordening in zijn portefeuille heeft. In dit gezellig vindt -op één van deze dagen, gedurende het hele seizoen (21 juli 2007 – 01 september 2007) vragen, om je toch vooral op te geven voor een dienst hier of daar. Het opgeven kan via [email protected], graag onder vermelding van naam, telefoonnummer en datum dat je beschikbaar bent. Hou daarbij uiteraard rekening met je eigen kamp en je eventuele eigen vakantie. Ook als je verdere vragen hebt kan je die via dit mailadres stellen. Alvast hartelijk bedankt ! De barcommissie

gesprek heeft de wethouder zijn besluit toegelicht. Naast het feit dat de WOR ophoudt te bestaan wil de gemeente graag kampeerterreinen waar groepen zoals LCKV kamperen verplaatsen naar de rand van de Veluwe. Dit past in het Veluwe beleid zoals de Provincie Gelderland dit wenst te zien. Uit het gesprek bleek dat de gemeente Heerde zich nu aan het beraden is op een alternatief. Ze erkennen dat de LCKV al zeer lang kampeert op het terrein. Hierdoor heeft de LCKV een zogenaamd gewoonterecht opgebouwd en op basis van dit recht is het gebruikelijk dat de gemeente een passend alternatief dient aan te bieden (overgangsrecht). In het gesprek liet de wethouder doorschemeren dat er wellicht, als er niet tijdig een passend alternatief gevonden kan worden, ook nog in 2008 gekampeerd zou kunnen worden. De gemeente Heerde probeert ook via een Algemene Plaatselijke Verordening (APV) een uitzondering te creëren voor de LCKV. Het is echter de vraag of dit gaat lukken. De gemeente Heerde heeft toegezegd om binnen zes weken na 18 april met een tegenvoorstel te komen voor het kamperen op het huidige kampterrein. Ze zien in dat wij ook per december al een uitgewerkt kampprogramma aan moeten bieden in onze kampfolder voor 2008, dus snel handelen is wenselijk. Het bestuur zal de voortgang dit proces bewaken. Het is per slot van rekening nog maar de vraag of de gemeente Heerde het “samen zoeken naar een oplossing” waar kan maken. Ook zal het bestuur bij de andere binnenlandse kampterreinen Emst en Diever vinger aan de pols houden. Bij deze terreinen speelt dezelfde ‘WOR problematiek’. Het lijkt er nu echter op dat deze gemeenten geen acties tegen de LCKV ondernemen. Frido & Patrick

7

RE: De strijd om de tieners Vervolg van pagina 6 Vervolgens moeten de sport en spel duo’s onder het rennen naar de hoofdleiding bedenken met wat voor spel ze uiteindelijk komen. Onderweg kunnen ze getikt worden door de ‘Black-out’, waardoor je minder punten kan krijgen voor het spel dat je hebt bedacht. Na het spelen blijkt het een erg leuk spel, waarbij je ziet dat sport en spellers zeer inventief zijn. Bij het nachtspel krijgen we eerst een spannend verhaal te horen en hierna moeten we in koppels van drie het bos in om letters te vinden van ‘het overleden meisje’. Onderweg moet je voorkomen dat je beschenen wordt door de graven en door andere groepjes. Maar je kan zelf ook op andere groepjes schij-

nen en op die manier weer levens veroveren. Ook dit is een erg spannend en leuk spel. Ik heb momenten om me heen gekeken en gedacht; “Sta ik nu serieus te doen alsof ik een boom ben, midden in een bos, op een zaterdagavond…?” Na het nachtspel kan iedereen zijn gang gaan en zijn er tot laat in de nacht maffia’s en weerwolven bezig geweest. Na het ontbijt de volgende ochtend volgt de laatste workshop. Dat is voor mijn groepje de ‘dagtocht’. Hierna spelen we het laatste zelfbedachte spel. Dit spel begint eigenlijk met: “er zijn geen regels en als ze er toch zijn volgen ze vanzelf wel.” We moeten met de hele groep een route lopen, waarbij we ongeveer om de tien stappen een wit A4’tje tegenkomen met een aanwijzing. Met bij die aanwijzing een

voorwerp, zoals een pion, een vlaggetje, een tennisbal, enz. Het laatste voorwerp is een theedoek en drie mensen worden hiermee geblinddoekt. Weer terug bij het gebouw moeten de drie met de blinddoek levend memorie spelen. Dat betekent: wie droeg tijdens de tocht welk voorwerp en wie droeg dat voorwerp nog meer? Nog best ingewikkeld, aangezien geen van de drie bedacht had daarop te letten. Na dit spel volgt een korte evaluatie over hoe iedereen het weekend had beleefd. (Waar alleen maar positieve opmerkingen te horen zijn.) Daarna gaat iedereen weer vol nieuwe ideeën op huis aan. Naja, ik ga in ieder geval vol nieuwe ideeën en slimme tips naar huis. Wat mij betreft mag het kampseizoen beginnen!

Advertenties

Persberichten, jaarverslagen, folders, brochures, advertenties, personeelsbladen, mailings, huisstijlen, communicatie-advies, grafische vormgeving, drukwerkbegeleiding… J.A. de Gravenlaan 36, 2381 TC Zoeterwoude. Tel.: 071-580 48 16, Fax: 071-580 48 17, E-mail: [email protected]

Tijdig ingrijpen voorkomt problemen. Een goede account a n t c o n t r o l e e r t d e h a r t s l a g v a n d e o n d e r n e m i n g. H i j i s voor iedereen toegankelijk en spreekt de taal van elke ‘ k l e i n e ’ o f ‘ g r o t e ’ o n d e r n e m e r.

Naar aanleiding van het verschil in inschrijvingen tussen Lieler enerzijds en Zwitserland / Tsjechië anderzijds, stelt Arjan van Duivenboden in de voorgaande Opzet de vraag of er wel zoveel tijd, promotie, organisatie en moeite moet worden gestoken in de laatste twee. Arjan noemt als oorzaken o.a. reistijd, kampduur en kosten, en interessanter; programma en beeldvorming. Deze twee zijn natuurlijk met elkaar verbonden, maar niet perse gelijk. Het grootste deel van het imago van een kamp wordt bepaald door wat indruk maakt en wat deelnemers doorvertellen. Dit zullen vaak (overdreven) extremen van een kamp zijn. Een ander (overschat) deel van het imago bestaat uit de LCKV communicatie. Overschat, omdat we tegenwoordig van kleuter af aan leren informatie te filteren. Het idee heerst dat mensen zelf het beste kunnen bepalen wat belangrijk en wat waar is, niet de gevestigde instituten (zoals ook de LCKV). Communicatie, zoals de LCKV folder en website, ontvangen we de hele dag door (reclame). We zijn getraind om deze te ontmaskeren als propaganda en te negeren. Deelnemers hechten hierom dan ook meer waarde aan kampverhalen van vrienden en vriendinnen. Het gaat dus vooral om de ervaring van de kampen door deelnemers, die is bepalend voor het imago van een kamp. Hier zit de verbinding met het programma. Het is nu eenmaal een kracht van de diversiteit van onze vereniging dat kampprogramma's per groep stafleden anders zullen zijn.

De Ruijterstraat 2, Rijnsburg. Tel.: 071 - 402 16 21, e-mail: [email protected]

O VERGAAUW Thuis in Beeld en Geluid Breestraat 146-148 2311 CX Leiden 071 5126862 Op vertoon van deze Opzet 10% korting

Om Arjan's vraag beter te beantwoorden kunnen we hem opsplitsen: niet alleen óf, maar ook waaróm er relatief zoveel moeite gestoken moet worden in deze kampen. Het stuk van Joan de Ruijter, op dezelfde spread als dat van Arjan, is in dit opzicht erg interessant. Joan probeert 'de LCKV generatie' te benoemen, en hoe de LCKV hierbij aansluit. Zij noemt drie kenmerken: - Goede omgang met chaos en versnipperde informatie. - Veel keuzevrijheid, ruimte voor discussie, zelfs binnen het gezin. - Leeft in een eigen (‘genetwerkte’) wereld en geeft hierin vorm en uiting aan de eigen identiteit.

Joan schrijft dat we als volwassen volgens pedagoog Thomas Ziehe jongeren uit hun 'zelfwereld' moeten lokken om ze kennis te laten maken met nieuwe dingen. Deze zelfwereld wordt volgens hem veroorzaakt doordat de populaire cultuur de leidende is geworden. Dit is de wereld van beelden, popmuziek en games, kortom, de (snelle) consumptiecultuur. Met deze eenzijdige dominantie dreigt bij de jeugd het geduld te verdwijnen. Enthousiast raken door je ergens in te verdiepen kennen zij niet meer. Ook is de consumptiecultuur de norm geworden van waaruit beoordeeld wordt wat interessant, relevant en fascinerend is en van waaruit keuzes gemaakt worden. De dominantie van deze cultuur als bron en doel veroorzaakt een tunnelvisie. Consumptiecultuur is gericht op snelle tevredenheid en (onhaalbare) idealen. Jongeren verlangen directe herkenbaarheid vanuit hun zelfwereld, is die er niet, dan is iets saai en oninteressant. Dit beantwoordt gedeeltelijk de vraag over het waaróm; neem de gemiddelde muziekclip (feesten, populariteit), reclames (uiterlijk, spullen), sites als youtube en hyves (populariteit, persoonlijke waarde). Dit kennen deelnemers en hieraan toetsen ze wat leuk en goed is. Het is daarom niet vreemd dat je aan de promotie van kampen die niet direct voldoen aan dit beeld, meer energie moet besteden. Jouw propaganda moet opboksen tegen die van de vermogende commercie. Ziehe geeft indirect ook antwoord op de vraag óf je deze energie eraan moet besteden. De Zwitserland / Tsjechië kampen zijn wellicht qua programma en beeldvorming minder vanzelfsprekend, maar bieden deelnemers daardoor juist nieuwe avonturen en ervaringen. Niet alleen qua programma of omgeving, maar ook mentaal. Zo is het in je pubertijd bijvoorbeeld prima om eens te zien dat je ook voldoening haalt uit jezelf opofferen voor de groep. Of trots en ener-

gie uit doorgaan tot waar je denkt niet meer te kunnen. Of vrij te zijn van je bestaande masker en opnieuw je plaats in een groep te vinden. Stafleden die met deze kampen de diversiteit en vitaliteit hopen te handhaven, kunnen voor zichzelf bepalen hoeveel energie zij hierin willen steken. En dát deze energie in de kampen wordt gestoken geeft reeds hun bestaansrecht aan. Stafleden gaan namelijk uiteindelijk ook voor zichzelf op kamp, met een persoonlijke voorkeur voor bepaalde kampen. Zo breng ik liever mijn enthousiasme voor buitenlandse culturen, steden, natuur en outdooractiviteiten op deelnemers over dan voor feesten tot diep in de nacht (wat met evenveel overgave gebeurt natuurlijk). Persoonlijk draai ik dus liever één van de actievere kampen, zoals anderen liever Lieler draaien. Zo houden deze kampen elkaar in evenwicht, versterken ze elkaar en voorkomen ze eentonigheid. Dat kampen in Zwitserland en Tsjechië een tweede keuze zijn, is dus vooral te wijten aan beeldvorming en onbekend zijn met de voldoening die dit soort activiteiten bieden. Het is voor deelnemers nieuw en dus iets waarvoor wij als stafleden ons enthousiasme kunnen overbrengen. Zo is het zelfs te zien als een geluk als je met je tweede keuze mee mag. Zolang er vanuit deze kampen deelnemers door blijven stromen de vereniging in, zal er staf zijn die dit soort kampen wil draaien. Deze doorstroom van frisse, actieve mensen is essentieel voor experiment, innovatie en vooruitgang binnen de vereniging. Als we optimaal willen voldoen aan de wensen van de markt, zouden we dan niet beter richting Salou vertrekken? Als we echter willen staan voor onze (persoonlijke) overtuigingen en idealen, en elkaar hierin de ruimte willen laten, dan is het wellicht constructiever eens goed na te denken over hoe we de actievere kampen van deze imagoproblemen afhelpen. Dit doen we in ieder geval niet door ons af te vragen of we ze niet af moeten schaffen. Zie voor de volledige text: lckv.loud.nl/re_opzet

(behalve op aanbiedingen en plasma’s)

8

9

LCKV(ers) in het NIEUWS

Adieu Heerde!

Teek that

Oud-LCKV’er Vincent van Duijn stond deze maand in het ondernemersblad bv.leiden.nl. En wat schetst onze verbazing: hij doet het met onze eigen Oosterse trots, Leung Wong.

Arjan van Duivenboden

Al jaren is het bezig. Gaan we nog naar Heerde? Krijgen we nog een vergunning? En willen we nog wel naar Heerde? Ook in de gemeenteraad van Heerde is de LCKV bijna ieder jaar een onderwerp van gesprek. Maar de ledenvergadering was duidelijk: Mocht er een prima alternatief komen, dan zeggen we adieu tegen Heerde. Vanaf 1952 heeft de LCKV verschillende terreinen bezocht in Heerde. Oorspronkelijk lag het kampterrein op de hei tussen de kiosk en de eigenlijke Renderklippen. Later verhuisden de kampen naar de overkant van de weg. Bovendien kwam enige honderden meters verder westelijk een ander kampterrein, dat De Dellen werd genoemd, het huidige kampterrein. Twee terreinen dus, vlak bij elkaar. Op de Renderklippen bleef de LCKV tot en met 1976. Op De Dellen, het huidige terrein, had ook de motorcrossclub zijn baan. Aangezien deze club nogal wat schade had aangericht is de LCKV in 1978 en 1979 teruggekeerd naar De Renderklippen. Vanaf 1980 kampeert de LCKV uitsluitend nog op De Dellen. Voor een snel rekenwonder betekent dit dat er ruim 6400 deelnemers naar Heerde zijn geweest. Deze hebben allen in het Heerdermeer gezwommen en zich gewassen onder de pomp. En toch besluiten we, indien het alternatief goed is, Heerde te laten voor wat het is. Wat is dan eigenlijk een goed alternatief? Aan welke criteria moet deze voldoen? In de ledenvergadering werden zaken als meer nachtspellen en een goed spelbos genoemd. Zaken die mijn inziens prima zijn geregeld in Heerde. Natuurlijk is het zo dat je maar één keer een nachtspel mag doen in Heerde, maar voor kinderen tot 11 á 12 jaar is een rondje rond het kampterrein al spannend genoeg. Een beetje creatieve staf kan genoeg activiteiten in de avond en nacht verzinnen, zodat kinderen het idee hebben dat ze iedere avond wel een nachtspel hebben gedaan. Volgens mij hebben we als LCKV een andere uitdaging. Hoe houden de hoofdleiders hun stafleden en deelnemers stil na 23.00 uur? Een disco in de keukentent is bijna niet meer weg te denken uit een kamp. Maar kan dit nog wel? In Emst zeker niet, en eigenlijk ook niet in Heerde, Terschelling en Diever. Is dat niet iets waar we naar moeten kijken? Het probleem in heel Nederland is dat we om 23.00 uur stil moeten zijn. Iets dat gewoon heel moeilijk is voor de meeste kampen. En als je dit als criterium neemt, dan rest ons nog maar een ding: Op naar het buitenland.

Breng LCKV Jeugdvakanties en jezelf in het nieuws! Altijd al graag in het middelpunt van de belangstelling gestaan? Dit is je kans! Lukt het je om met vlag op het NOS Journaal/ TV West/ Onderweg naar Morgen of in de NRC/ Het op Zondag/ Libelle te komen, dan maak je kans om mét foto in de Opzet afgedrukt te worden!

10

Download de LCKV-vlag van de site van de LCKV (www.lckv.nl), print en knip hem uit en zorg dat je altijd in de buurt bent van (foto) camera’s. En wie weet word jij een BL’er (Bekende LCKV’er)! Mail je one second of fame naar: [email protected] o.v.v. Vlag in het Nieuws.

“Dit is toch echt iets om eens aandacht aan te besteden.” Zoals altijd wanneer Sjaak denkt dat hij iets belangrijks te melden heeft gaat hij een beetje plechtig praten. Voor ons een signaal om ongeïnteresseerd te kijken. Voordat je het weet word je getrakteerd op een verhaal dat je niet wilt horen. Sjaak voelde dit trouwens haarscherp aan en voegde er aan toe dat het er hier ook juist om gaat dat niemand zich er druk om lijkt te maken. “Waarover dan?” wilde jammer genoeg iemand weten. “Over de teken natuurlijk! Ben ik dan echt de enige die af en toe een krant leest?” verzuchte Sjaak. Met de semi-intelligente blik van een krantenlezer op kamp keek hij rond. De Teek rukt op. Er zijn ongeveer twee keer zoveel teken als vorig jaar en een kwart daarvan is ook nog eens een keer besmet met de ziekte van Lyme.” Langzaam begonnen de gezichten vanuit het stro een beetje bij te draaien. Onwillekeurig gingen de blikken omlaag, naar de lichaamsdelen waar we ooit gepakt waren. “Jawel” zei Sjaak, nu zelfs triomfantelijk, hij merkte dat het begon door te dringen. “En daar is nog steeds geen beleid op. Dat bedoel ik. Moeten we in de krant lezen dat je beter de bossen niet meer in kan gaan, laat ondertussen ons bestuur weten dat wij bossen tekort komen om alle kampen te bergen. En als je nou nagaat dat er pak'em beet zo ongeveer 20 kinderen per kamp een teek hebben, doe dat maal twee en daar weer een kwart van, dan kan je wel nagaan hoe groot het probleem is.” Ergens begon er vanuit een slaapzak iets te morren over kansberekeningen en dat het waarschijnlijk niet zo'n vaart liep, maar Sjaak was niet meer te stuiten. “We hebben het over tien kinderen per kamp die besmet raken. Reken even uit dat er dan in de hele LCKV 400 kinderen met Lyme rondlopen. Je kan beter in Afghanistan zitten, dan heb je meer kans om je kamp te overleven.” “Waarom ben je daar dan niet naar toe gegaan?” vroeg de slaapzak, “Je heb in ieder geval de goeie kleren al in je koffer zitten.” Dat ging Sjaak te ver. Briesend liep hij de tent uit, struikelde over de haring op de hoek en koerste richting pomp. Maar hij had echt zijn dag niet. Uitgerekend de deelnemers die hij gisternacht in zijn camouflagetenue te pakken had genomen bij het kampveroveringsspel, stonden net een paar emmers te tappen om de tafels schoon te maken. Ze bedachten zich maar heel even en gaven hem toen de volle laag. Even later stond hij weer in de tent zijn natte kleren uit te trekken. De slaapzak gaf de genadeklap: “Check meteen even op die beestjes Sjaak!”

7

tent

11