In dit nummer: Troost S. Koelewijn Z

Gemeenschapskrant Almere Jaargang 4, nummer 3 27 juli 2003 Redactiesecretariaat C.A. Bosch Jaap ter Haarstraat 65 1321 LB Almere [email protected]

Troost S. Koelewijn

Z

ondag 27 april was de Apostel in Almere. Nu echter wel met een heel andere reden dan vorig jaar augustus. De Apostel wilde bij ons zijn om troost en bemoediging te geven en daar zagen wij, en vooral de Herder, erg naar uit. Groot was dan ook de schrik bij binnenkomst toen bleek dat onze Herder dezelfde ochtend per ambulance naar het ziekenhuis in Harderwijk was gebracht. De combinatie van medicijnen hadden hem dusdanig ziek gemaakt dat hij vakkundige hulp nodig had. Even voel je je allemaal verslagen want juist de Herder en zr. Van der Linden verlangden zo naar deze dag.

Ook de familieleden van de Herder die speciaal op deze dag waren uitgenodigd, schrokken natuurlijk erg van de onverwachte wending die deze dag zo kreeg. Maar zij lieten zich gelukkig omstellen door de gemeenschap en voelden de liefde en betrokkenheid die hiervan uitging. Verbondenheid De dienende kring mocht voor aanvang van de dienst de Apostel ontvangen en gelijk voelden wij de sterke verbondenheid die de Apostel met de Herder heeft. Ze hadden de dag ervoor nog met elkaar gebeld en een heel diepgaand contact met elkaar gehad. De Apostel wist mij gelijk al te troosten met de woorden dat onze Herder gewoon onze Herder blijft. Dat willen we allemaal het liefst denk ik. Hij krijgt wel als eerste hulp pr. van Schaik en natuurlijk de hulp en steun van iedereen om hem heen.

Groeien op je eigen plaats Het was een mooie ochtend waarin we dicht bij elkaar waren. We ervaren al geruime tijd dat deze omstandigheden een diep contact en een warme verbondenheid binnen de gemeenschap teweeg brengen maar nu was het heel direct voelbaar van de zijde van de Apostel en van de Oudste. Dat voelt goed want we zijn toch allemaal met hetzelfde bezig. De Apostel sprak over de roos die zijn geur voor iedereen verspreidt en geen onderscheid maakt voor deze of gene. Ook de boom met zijn prachtige takken geeft schaduw aan wie er maar van genieten wil. Zo willen wij als apostolische mensen leven ten opzichte van onze medemensen. En… zoals de Apostel in zijn weekbrief schreef: Stabilitas loci……” groeien en bloeien waar je geplant bent”. Op je eigen plaats, in jouw situatie of gezin en in de eigen gemeenschap.

In dit nummer: 1

- Troost

2

- Overige gemeenschapsactiviteiten

3

- Uitgaansdag 2003

4

- Op bezoek bij… - zr. S. Koelewijn - pr. P.C. Trauschke

5 6

- AGA welkome aanvulling - Spreuk

7

- Thema-avond

8

- De confiez

9

- Daar juicht een toon! - Adobe Acrobat voor de “digitale Parel”

10 - Gemeenschap mutaties - De Parel digitaal ontvangen - Colofon

Kracht De Apostel liet het meisjeskoor naar voren komen dat heel toepasselijk het lied “The Rose” prachtig en heel gevoelig zong; ”echte roosjes, die meiden” zei de Apostel die duidelijk genoot van dit nog maar pas opgerichte koor. Aan het einde van het samenzijn bood de Apostel zich bij ons aan waarbij hij benadrukte dat hij de Herder en ons zal blijven helpen en steunen waar hij maar kan. Ook de Oudste zal extra hulp geven de komende tijd en zo…….. zullen we samen deze slag winnen! Het is een zin die de Apostel in het begin tegen de Herder heeft ge-

zegd en die een ”gouden regel” wordt bij al degenen die van hem houden. Het is een zin waar kracht vanuit gaat en waarbij je weer voelt dat je ervoor gaat! De Apostel beloofde ons op een woensdagavond terug te komen (inmiddels is bekend dat dit maandag 18 augustus wordt! Red.) maar dan met de Herder en zr. Van der Linden erbij. Helaas kan het niet op een zondag want de zondagen van de Apostel zijn “volgeboekt“ tot en met kerstmis. Deze ontmoetingen kan je niet genoeg hebben in deze toch wel heel intensieve tijd vol met belevenissen.

nachtkastje te zetten) ‘De Apostel had het vermogen om, ondanks dat we de Herder natuurlijk vreselijk misten, ons het gevoel te geven dat hij er helemaal bij was. Hij zat helemaal verweven in de arbeid. Overigens heeft de Herder een paar dagen later een kleine fotoimpressie gekregen van de ‘hoffotograaf’ zodat hij toch een indruk had van de ochtend. Het is heel bijzonder deze aandacht en troost in een allesomvattende liefde zo samen te mogen beleven! ■

Bloemstukje Het prachtige bloemstukje dat de verhoging sierde was zo mooi in zijn eenvoud en moest maar bij de Herder worden gebracht vond de Apostel.(Het is uiteindelijk het bloemstukje uit de spreekkamer geworden omdat dat wat kleiner was en geschikter om op het

Overige gemeenschapsactiviteiten K. Schillert

I

ndertijd is in elke gemeente een broeder of zuster gevraagd om de "bijzondere gemeenschapsactiviteiten" te coördineren. In onze gemeente was dit br. Wortel. In verband met drukke werkzaamheden is het echter voor hem niet meer mogelijk deze taak in te vullen. De Herder heeft dan ook aan br. Haverlach gevraagd om deze taak over te nemen. Als hulp zijn de broeders Olgers en Schillert toegevoegd. Deze wijziging is tevens de aanleiding om wat nader in te gaan op de groep "bijzondere activiteiten" en op welke wijze wij als gemeenschap daarbij betrokken kunnen zijn. Het woord "bijzonder" is geen waardeoordeel maar het geeft aan dat de bestaande activiteiten niet daaronder vallen. Vandaar ook wel de naam "Overige Gemeen-

schapsactiviteiten".

Ondersteuning Voorganger Het belangrijkste doel van de coördinator betreft het ondersteunen van de Voorganger bij het zoeken naar mogelijkheden die de gemeenschapszin kunnen bevorderen en het helpen coördineren van de activiteiten die hier het gevolg van zijn. Buiten onze gemeente is de coördinator periodiek betrokken bij de vergaderingen van de districtswerkgroep. In deze groep worden de ervaringen gedeeld met de andere gemeenten in ons district. Verder is er een informatie uitwisseling en/of activiteiten inzake thema's die structureel spelen binnen de landelijke coördinatiegroep. Deel te zijn en deel te voelen van de gemeenschap, een ontmoetingsplaats waar je ervaringen deelt, elkaar troost en steunt, is een belangrijk doel in je leven. Een netwerk van mensen die van elkaar willen houden en de apostoliPagina: 2

sche levensvisie samen willen beleven. Een levende gemeenschap! Alles wat leeft moet echter worden onderhouden. Van tijd tot tijd is het dan ook nodig even stil te staan bij de behoeften die in de gemeenschap kunnen leven. De initiatieven hiervoor kunnen vanuit de voorganger of de coördinator komen, doch zeker ook uit de gemeenschap. Te denken valt aan de verjaardag van de Herder, van de Apostel of aan activiteiten rondom het vijfjarig bestaan van onze gemeenschap. Uw ideeen zijn van harte welkom!. U kunt deze melden bij br. P.Haverlach, telefoon 0365309133 of emailadres [email protected]■

Uitgaansdag 2003 S. Prinsenberg

O

p 17 Mei was het weer zover. De dag waar de eerste kring elk jaar weer naar uitkijkt. De uitgaansdag. Het was wel vroeg opstaan, want ze werden al om 8.15 uur in het gebouw verwacht. Om 8.30 uur opende priester van Schaik de dag en begon het startspel o.l.v. zuster van Groenigen.

Elk kind kreeg een envelop met daarin een puzzelstuk. Een complete puzzel leverde een foto van een broeder of zuster op, bij wie ze in de auto zouden zitten. Vooral de foto van broeder Webster was erg mooi. Om 8.45 uur vertrok de hele stoet van elf auto’s richting Leiden, waar we het Naturalis gingen bezoeken. Na wat drinken en snoepen gingen ze om 10 uur naar binnen. Naturalis is een natuur historisch museum. Bij binnenkomst kregen de kinderen, per groepje, een chipkaart waarmee ze vragen in het museum op computers konden beantwoorden. Deze vragen gingen vooral over dieren die in opgezette vorm in het museum aanwezig waren. Van muis tot leeuw. Verder was er de voorstelling, Dino Argentino, waar je dinosaurussen kon bewonderen en er veel over kon leren. Na het museumbezoek vertrokken we om 12.30 uur richting de Noordwijkse duinen voor de lunch en middag programma. Langzaam brak de zon ook door.

Het werd nog even spannend…… Om 13.00 uur waren er maar twee auto’s in Noordwijk aangekomen en was de rest de weg kwijt. Gelukkig heeft iedereen het, na een flinke omweg, toch kunnen vinden. Er werd achteraf hartelijk om gelachen en moest de routeplanner het ontgelden. Na een korte lunch begon het middag programma met het spel “Levend Stratego” , georganiseerd door de confirmantenkring. Sommige chauffeurs mochten ook meedoen en deden dit ook zeer fanatiek. Struikrover Webster heeft met zijn groepje tweemaal gewonnen, omdat zij als een groep Rambo’s door het bos renden. Andere chauffeurs bleven achter op het veld en wat voor moppen die vertelden……… Die passen niet allemaal in de Parel.

Hijgend en puffend wilden ze niet onderdoen voor elkaar en ja, dat levert pijntjes op als je niet meer zo regelmatig sport……. Om 16.30 uur vertrok de stoet weer naar Almere waar in het gebouw zou worden gegeten. Hier was het “kookteam” al druk bezig. Onder hen was een bezorgde zuster Koelewijn, want haar man was vergeten zijn lunchpakketje mee te nemen. ‘En die kan behoorlijk wat wegwerken’ zei ze. Ik kon haar gerust stellen, hij was goed voorzien door allemaal. Na het opfrissen begon de Middeleeuwse/Bourgondische maaltijd geserveerd door de tweede kring. Er was geen bestek aanwezig, want dat hadden ze vroeger ook niet. Dit werd echter niet eens opgemerkt door de kinderen, die al behoorlijk moe waren. Het diner begon met soep, hompen brood en hartige soesjes. Daarna frietjes met spareribs, kipkluifjes en satéstokjes. Als afsluiting waren er flensjes met ijs. En dat was vrij lastig eten zonder bestek. Om 18.30 uur werd er, om even uit te buiken, nog een stoelendans gedaan en werd om 18.45 uur de goed verlopen dag afgesloten.Enkele hadden het al-

Toen het spel afgelopen was konden de kinderen na wat versnaperingen vrij spelen en was er natuurlijk de traditionele voetbal partij met alle aanwezigen. Dit moeten we volgend jaar eens filmen, want de capriolen van sommigen zijn geheid goed voor een eerste plaats bij ‘de leukste thuis’. weer over volgend jaar. Helaas moeten we daar nog even op wachten, maar kunnen we wel genieten van de foto’s. De foto’s staan nu op de AGA-site. Zo kunnen onze Herder en zuster Van der Linden toch nog genieten van de uitgaansdag, want zij werden wél gemist op deze dag. ■ Pagina: 3

Op bezoek bij… C.A.Bosch en P. Olgers

I

n de serie “Op bezoek bij….” richt de redactie van De Parel deze keer de schijnwerpers op twee nieuwkomers in de kring van dienenden: zr. Koelewijn en pr. Trauschke.

middels overleden. Zij heeft goede herinneringen aan haar tijd in Amsterdam. “Mijn vader was al eerder getrouwd geweest en bracht uit dat huwelijk twee zoons mee. Ik ben de jongste uit het gezin en m’n oudste broer is nu 80. Dat scheelt dus bijna 35 jaar.” Zr. Koelewijn kreeg op 17jarige leeftijd verkering met Cor . Koelewijn. Zij trouwden twee jaar later. Samen kochten ze een flatje (thans: appartement) in de Burgemeester Roëllstraat in Amsterdam. “We hebben in Amsterdam 4 (Derkinderstraat) een zalige tijd gehad met herder Jacobsson. Wij In dit dubbelinterview dat plaats- waren in die gemeenschap helevond ten huize van de familie maal ingeschoten en deden mee Koelewijn, laten wij eerst, zoals aan de jeugdverzorging, zusterhet hoort, de vrouw aan het kring, meisjeskoor, mannenkoor woord: en noem maar op. De samenvoeging in 1983 met Sandra Koelewijn: Amsterdam 8 hebben mijn man ”Ik ervaar de gemeenschap en ik niet als positief ervaren. Wij Almere als een warme deken. waren onze vertrouwde omgeIk voel mij er helemaal thuis” ving kwijt. Dit ging zelfs zover dat wij besloten in 1983 “het werk” C.A.Bosch vaarwel te zeggen”. en Herder toegewezen krijgen die je niet kent, lijkt in Lelystad eerste instantie moeilijk maar dat In 1983 verhuisden broeder en viel met onze Herder gelukkig zuster Koelewijn met hun twee mee. Inmiddels zijn wij echte zielenvrienden geworden. De gemeenschap Almere voelt voor mij als een warme deken. Ik voel mij hier heel gelukkig”. Aan het woord is Sandra Koelewijn, sinds een aantal maanden dienende zuster in onze gemeenschap. “Door deze plaats die ik van de Apostel heb gekregen, krijg je toegang tot het zielsgebied van broeders en zusters. Voor mij een heel bevoorrechte positie”.

E

Sandra Koelewijn-Marinus is 46 jaar. Zij is van-huis-uit apostolisch en opgegroeid in Amsterdam Watergraafsmeer. Het gezin Marinus bestond uit vader, moeder en tien kinderen. Haar ouders en een aantal broers en zussen zijn inPagina: 4

kinderen Maurits en Thalina naar Lelystad waar zij een eengezinswoning betrokken. “Ik was kleuterleidster van beroep en kon direct als invalkracht aan de slag. Maar niet bij de kleuters. De nood op de basisschool “De Poolster” was zo hoog, dat ik direct voor groep 4 kwam te staan. Dat was stressen want die stap was wel groot. Later kreeg ik op deze school een vaste aanstelling voor de gecombineerde klas ¾. Dus achteraf bleek dat het allemaal wel was goed gegaan.” Terugkeer In 1986 werd Jurrien geboren, de jongste van de drie kinderen. Rond 1988 begonnen zuster Koelewijn en haar man het apostolischzijn te missen. “Vooral ook omdat ik op school met kinderen uit allerlei gezindten te maken had, zag ik grote verschillen in de opvoeding van deze jongens en meisjes. Mijn man en ik werden opmerkzaam op “doodnormale dingen” zoals het geven van liefde en aandacht aan elkaar, zingen, handen geven, leren luisteren enz. En dat was in eerdere jaren toch anders. De klap op de

vuurpijl was dat onze zoon Maurits op een zondagmorgen doelloos tegen een lantaarnpaal stond geleund. ’Wat doet die jongen daar nou?’ vroeg mijn man; ’Het is toch zondag?’ Voor ons was de zondag bijzonder maar hoe breng je dat op je kind over? Bij nader inzien is dat de druppel geweest die ons deed besluiten de draad weer op te pakken”. Het was inmiddels eind 1988 en zij besloten een brief te schrijven naar apostel Slok. “Op Oudejaarsdag ging de telefoon en nadat ik had opgenomen hoorde ik aan de andere kant van de lijn: “U spreekt met Wils”. Het was de Oudste die ons namens de Apostel van harte uitnodigde voor de Oudejaarsavonddienst in Harderwijk. Een beter eind van het oude en een begin van het nieuwe jaar konden wij ons niet wensen”. Broeder Wils en de familie Koelewijn zijn sinds die tijd echte vrienden van elkaar. “Hij bood zich bij ons ook als vriend aan”, aldus zr. Koelewijn. “Dat gebaar, dat apostolische gebaar hadden wij de vijf

jaren daarvoor echt gemist”.

Pr. Trauschke: “Het oprecht genieten van het succes van anderen was iets wat mij erg aansprak”

daar als metaalarbeider een goede boterham. Maar na enige tijd werd het voor zijn ouders steeds moeilijker zich in de wereld van enorme verschillen tussen zwart en blank te voegen. Het leek hen beter weer naar hun vertrouwde Amsterdam te vertrekken.

P. Olgers

P

r. Chris Trauschke werd op 4 maart 1961 in Zuid-Afrika geboren. Zijn vader verdiende

Oudejaarsavond Die 31e december 1988 zal de familie Koelewijn niet licht vergeten. Het sprak hun inmiddels 10jarige zoon Maurits zeer aan dat

“al die mensen zo lief naar hem keken”.

De Koelewijners volgden tot 1999 in de gemeenschap Harderwijk. Zij bezochten enige malen de bouwplaats in Almere en na een gesprek met broeder Van der Linden besloten zij daar ook te gaan volgen. “Ik heb daar nooit spijt van gehad. Ik ervaar onze gemeenschap als heel bijzonder en krijg er steeds meer vrienden bij. Ik wil er graag deel van uitmaken”. De Poolster Op school had Sandra veel te maken met kinderen en ouders van allerlei pluimage. Zij was inmiddels ook coördinator van de onderbouw. Door de vele problemen in de overwegend allochtone gezinnen waar ze op school mee werd geconfronteerd, voelde ze zich naast leraar zo langzamerhand ook sociaal- en maatschappelijk werkster. Bovendien

Zo groeide pr. Trauschke op in een gezin van drie kinderen in diverse delen van Amsterdam. Van huis uit werd er weinig aandacht geschonken aan kerken, God en wat daar niet allemaal bij komt kijken. Na de middelbare school te hebben afgerond werd Chris op 17 jarige leeftijd eerst loodgieter en later onderhoudsmonteur in een machinefabriek. Pagina: 5

was het ziekteverzuim onder haar collega’s heel hoog. De één na de ander werd overspannen. Ook Sandra. Na enige tijd ziek thuis te hebben gezeten, besloot ze in overleg met het schoolbestuur per 1 december 2002 met haar lerarentaak te stoppen. Sandra: “Via de gemeente werd outplacement aangeboden. Ik ben inmiddels zover dat ik “het leven weer aankan”. Ik studeer momenteel zelf voor outplacementadviseur. Aan ’t eind van dit jaar hoop ik mijn diploma te behalen”. Ansichtkaarten Zuster Koelewijn verzamelt ansichtkaarten. Ook is ze gek op spreuken en gedichten. Die verwerkt ze op tegeltjes als cadeautje. U kent ongetwijfeld de tegeltjes aan de muur bij de vierseizoenenzalen in onze Plaats van Samenkomst. Voor de pasgeborenen in onze gemeenschap ontwerpt ze een geboortetegeltje. “Als hoffotograaf doet mijn man er dan een CD bij met de gemaakte foto’s van de doop” besluit zuster Koelewijn dit interview met een knipoog naar haar man.■ Lelystad Chris Trauschke: “In 1977 verhuisden wij naar Lelystad. Ik vond het beter hier naar een andere baan te zoeken. Na sollicitaties lukte het mij een baan te vinden bij een groothandel in automaterialen: eerst als chauffeur en later als magazijnmedewerker. In die tijd kende ik mijn vrouw Anke al want met een groepje gingen wij regelmatig Amsterdam in. Later kreeg ik met haar verkering. Ik was niet apostolisch en enige dagen vóór Oud en Nieuw werd mij door Anke uitgelegd wat dat precies inhield. Er was mij natuurlijk in de achterliggende periode al wat aan Anke opgevallen. Met name het zo blij zijn met en het oprecht genieten van het succes van een

ander was iets dat mij erg aansprak.” Deze ervaringen deed pr. Trauschke er toe besluiten met zijn aanstaande vrouw naar herder Jacobsson in Amsterdam 4 te gaan om zich voor te stellen. Het ging allemaal heel snel en binnen de kortste keren had ik een gesprek met pr. Lipsius, de vader van mijn vriend. Voor de “bearbeiding” kwam ik in Harderwijk terecht. Op een vrijdagmiddag werd er nog net voor sluitingstijd een kostuum gekocht en de zondag daarop volgde het voorstellen in de gemeenschap Harderwijk. Pr. Trauschke: “Met de jonge volgelingen werden mooie avonden beleefd waarbij men diepe gevoelens met elkaar deelde en waar ik nog met veel plezier aan terug denk. Ik voelde mij daar als een vis in het water”. Avondstudie Een huwelijk met zijn grote liefde kon niet uitblijven en het jong gehuwde paar volgde nog een aantal jaren in Harderwijk. Totdat na een aantal zeer intensieve jaren van avondstudie pr. Trauschke zich om liet scholen tot leraar.

Br. Koelewijn: ”De AGAwebsite is een welkome aanvulling ter bevordering van de interne communicatie” C.A. Bosch

N

aar aanleiding van opmerkingen van sommige broeders en zusters uit onze gemeenschap is op een dag br. C.Koelewijn begonnen met het ontwerpen van een website voor onze gemeenschap. De redactie ging op bezoek bij deze webmaster en kwam tot de ontdekking dat broeder Koelewijn reeds dertig jaar werkzaam is bij de

“Toen er in Almere een vacature kwam op de middelbare school “Het Baken” solliciteerde ik daar onmiddellijk op. Ik werd aangenomen en kon snel aan de slag. “Het Baken” van toen was nog geen fractie van de school van thans.

De professionaliteit stond op tal van punten nog in de kinderschoenen. Na het volgen van een aanvullende studie geef ik al enige jaren les in wiskunde en informatica aan kinderen in de bovenbouw. Ik heb het best naar mijn zin en zal voorlopig wel op “Het Baken” blijven lesgeven”.

Nederlandsche Bank te Amsterdam. Sinds 1980 is hij daar ICT-er. Br. Koelewijn: “Ik heb door mijn vak uiteraard affiniteit met het maken van Intranet- en internetsites. Dat er meer mogelijkheden waren voor onze gemeenschap leek me een uitdaging in het verlengde van het digitale suc6 (lees succes) waarover we in alle bescheidenheid met betrekking tot de ‘digitale Parel’ toch mogen spreken.”

Verhuizing In 1990 volgde de verhuizing van Lelystad naar Almere. De gemeenschap Weesp werd als thuisbasis gekozen. Chris Trauschke: “Onze drie kinderen gingen daar met veel plezier naar de kring. Maar na de realisering van het gebouw in Almere namen wij het besluit ook in onze woonplaats te gaan volgen. Dat was in het begin bouwen aan gemeenschapgevoel door een plaatsje in de ondersteuningsgroep en later in 2002 een aanwijzing in de dienende kring als priester”. Chris Trauschke doet ook aan sport. Het kan zijn dat u hem op een goede dag voorbij ziet rennen of fietsen. Want dat doet hij graag. Daarnaast volgt Chris een studie Informatica aan de Open Universiteit van Amsterdam. .Je vraagt je af hoe hij dat doet. Hij heeft toch een drukke baan, een vrouw, drie kinderen, is priester, doet aan sport en daanaast nog een studie. Maar zegt pr. Trauschke hierover op de voor ons bekende manier: “Ach, dat gaat eigenlijk vanzelf”.■ van APGEN de officiële website van het Apostolisch Genootschap. AGA is voor de regio in en rondom Flevoland bedoeld. Dit moet wel ruim worden gezien. De opbouw en “bemensing” van de AGA site laat toe dat vrijwel direct tot publicatie kan worden over-

AGA Cor Koelewijn: “AGA staat voor

Apostolisch Genootschap Almere. Het is absoluut geen vervanger

Wij zijn er niet om te getuigen, Wij getuigen door er te zijn. Pagina: 6

Abt van de abdy O.L.V. van Koningshoeven

gegaan. Je kunt dus doorgaans sneller met nieuws naar buiten komen. Ook de mogelijkheden zijn talrijk. Neem bijvoorbeeld de publicatie van teksten, kringsamenkomsten, foto’s, mededelingen enz.” Verbeteren communicatie Na een kopje koffie gaat br. Koelewijn verder:” Nadat de digitale Parel zijn intrede had gedaan kwamen er wensen van verschillende broeders en zusters binnen om voor onze gemeenschap een website te beginnen. Na overleg met onze Voorganger leek het een goede zaak de interne communicatie te bevorderen door middel van deze “digitale tool”. De vorming van AGA-site was begonnen….”. Het groene licht Br. Koelewijn: “De AGA ging als proef van start op 12 november 2002. Het zou tot de nieuwjaars-

Thema-avond “In de wereld” P. Olgers

W

oensdag 7 mei jl. werd in onze plaats van samenkomst de thema-avond “In de Wereld”gehouden. Na een welkom door pr. Van Schaik gingen we in vier groepjes van ongeveer tien broeders en zusters uiteen. Na een kopje koffie kwamen wij met elkaar in gesprek hoe we in de wereld staan en hoe we met anderen spreken over ons Apostolisch-zijn.

ontmoeting duren dat AGA echt van start ging. Na een kort gesprek werd door onze Apostel het groene licht gegeven. Tot op heden is AGA continue in bedrijf en ontdekken steeds meer broeders en zusters, ook velen van buiten onze gemeenschap, alsmede andere wereldburgers de site. AGA groeit en moet voorlopig ook nog doorgroeien. Er kan nog zoveel meer….”. Chello “De AGA-site draait op de provider CHELLO. Zolang deze actief is kan op de site worden gewerkt.

andere PC bij mij thuis. Wanneer men dus klikt op het downloaden van een Parel dan begint in Lelystad de computer te knipperen. Dit alles dag en nacht. De computer mag dus niet meer uit”. Webmaster Koelewijn eindigt dit gesprek met een oproep aan broeders, zusters en jeugd om ideeën met betrekking tot het verbeteren van de website naar hem te e-mailen of op een andere manier onder zijn aandacht te brengen. “Ideeën??? GRAAG!”■

De opmaak gebeurt bij mij thuis middels het programma ‘FrontPage’. De pagina’s worden middels FTP ge-upload. Dit geldt ook voor de foto’s. Helaas is er een begrenzing aangebracht door de provider (10mB). De Parels konden er niet meer bij. Deze staan dan ook opgeslagen op een Onze groep was een goede doorsnee uit de gemeenschap. Een paar senioren die heerlijk vertelden hoe er vroeger eigenlijk geen (behoefte aan) ruimte was buiten de “apostolische wereld”. Men hoefde aan weinig mensen uit te leggen wat en hoe men het Apostolische werk ervaarde. De groep van ongeveer 40/50-jarigen had van huis uit vaak toch wel een strenge opvoeding waaruit men zich probeerde los te maken van het strakke van de vorige generatie en de jongeren bleken toch open over ons werk te willen spreken. Echter, wanneer de ander dan verder door begint te vragen is een goed verstaander het halve werk. In de loop van de avond, toen de wat oudere broeders en zusters vertelden over hun ervaringen met bijvoorbeeld kerstcadeaus kreeg menig jongere het warm van binnen en bleek dat velen de grote mate van respect graag over wilden nemen. Er werden ook ideeën uitgewisseld Pagina: 7

hoe we ons Werk meer bekendheid kunnen geven.

Daaruit kwam naar voren dat we er nog niet echt aan toe zijn om “de straat” op te gaan. Wel zouden we door het geven van bijvoorbeeld een orgelconcert of een open kerkendag in Almere mee willen doen. De conclusie van de avond was dat we ten opzichte van vroeger ons makkelijker kunnen uiten over ons apostolisch-zijn en dat het een “way of living” is waar veel mensen respect voor hebben en waarbij je jezelf goed voelt. Ook al blijft het moeilijk om alles goed uit te leggen. Misschien hoeft dat ook wel allemaal niet. Laat het maar zien, dat is al moeilijk genoeg.■

Natuurlijk zijn er weer veel jongeren geslaagd dit jaar. En alle confirmanten die examen moesten doen zijn allemaal geslaagd ! Hieronder een rijtje die zijn geslaagd en wat ze verder gaan doen! Joeri geslaagd voor MAVO, gaat door studeren voor elektra techniek. Robert geslaagd voor VWO en gaat doorstuderen op de universiteit. Elise geslaagd voor MBO SPW en gaat doorstuderen voor HBO pedagogiek. Jurrien geslaagd voor Horeca – assistent en gaat door voor kok. Arantxa geslaagd voor Damesmode en gaat door voor Herenmode.

Simon geslaagd voor VMBO en gaat naar het ROC. Elise Jurrien , Arantxa , Joeri

Kijk ook eens op:

WWW.AYOPLAZA.NL Robert

Workshops Na de eredienst was er een pauze van ongeveer een uur. Na deze pauze was er de mogelijkheid om verschillende workshops te volgen. Deze workshops varieerden van theatersport tot film, van Chi Neng tot discussiëren in het Lagerhuis. De workshops duurden ongeveer twee uur.

Verslag Jeugdappèl 15 juni 2003 Robert Bosch

Z

ondag 15 juni vond het Jeugdappèl plaats in het Congrescentrum te Den Haag. Voorheen was dit altijd het geval in de Doelen te Rotterdam. Deze nieuwe locatie was in vergelijking tot de oude locatie in vele opzichten anders. De zaal waar de eredienst plaatsvond (Prins Willem Alexanderzaal) was anders ingedeeld, ook waren er veel “bijzalen” waar de verschillende workshops (15) werden gehouden. De verzorgers zaten boven de jeugd en dit zorgde voor een overkoepelend effect. Voordat de dienst begon werden er vlakbij de ingang schriften, potloden e.d. ingezameld voor kansarme kinderen in Roemenië.

Luiken open De dienst was van 11.00 tot 13.00 uur. De hoofdthema’s van de eredienst richtten zich op het godsbeeld (wat houdt dit nou precies in?) en op het begrip “de luiken open” wat te maken heeft met de bekendmaking van het Apostolisch Genootschap en zijn visie. De dienst was een combinatie van muziek en het spreken van de Apostel. De muziek was gericht op de jeugd, er werden namelijk veel Engelse en swingende liederen gespeeld. Pagina: 8

Het dak d’r af Als afsluiting van het jeugdappèl 2003 werd er een muzikale opvoering ten gehore gebracht onder de naam “het dak d’r af”. Deze opvoering was een combinatie van twee projecten (deze vonden de gehele dag plaats) die aan het eind werden samengevoegd tot één geheel. De opvoering bestond uit een grote groep zangers en slagwerkers die samen het stuk “O Fortuna” van Carl Orff speelden.■

Daar juicht een toon….. B. Sikkema

D

aar juicht en toon, daar klinkt een stem, Die galmt door gans Jeruzalem. Een heerlijk morgenlicht breekt aan: De Zoon van God is opgestaan! Dit is het eerste couplet van een al oud paaslied, met de inhoud waarmee ik niet zoveel heb. Ik zit een beetje met de mond vol tanden als mij gevraagd wordt wie God is en ik weet ook niet wie z’n zoon is. Daarbij geloof ik niet zo erg dat iemand weer terugkomt als hij of zij is doodgegaan. De Perzische dichter Omar Khayyam schreef in de elfde eeuw:

‘k Toog op mijn pas woestijnen door en dalen: Tot elke aardse uithoek drong mijn dwalen: Nooit zag ik één die terugkwam van de reis, En niemand ging de weg ten tweede male.

het graf.” Het graf was het graf van Jezus en die ze waren de vrouwen. Toen ze bij het graf waren aangekomen, ontdekten ze dat Jezus er niet meer was. Drie dagen eerder hadden die vrouwen onder aan het kruis gestaan, vertelt het verhaal. Daar heb je weer zoiets. Waar waren de mannen? O ja, die hadden de haan horen kraaien en waren op de vlucht geslagen. Als we het al lezen, lezen we er overheen, maar we mogen er best even bij stil staan.

Adobe Acrobat voor de “digitale Parel” C.Koelewijn

H

Is er dan geen leven na de dood? Natuurlijk wel. Hitler bestaat al lang niet meer, maar we weten nog steeds niets goeds over hem te vertellen. En we weten nu al dat, wanneer Nelson Mandela er niet meer zal zijn, we altijd met eerbied aan hem zullen blijven denken.

In de Bijbel, in het evangelie dat aan Marcus wordt toegeschreven, staat het zo: “Al heel vroeg, op de eerste dag van de week, toen de zon begon op te gaan, gingen ze terug naar

niet reële- opstanding van Jezus wordt herdacht. De dag waarop de vrouwen naar het graf gingen, omdat ze een band hadden met de man die gestorven was. En dat was ook precies de reden waarom de kinderen, de zusters en de broeders naar hun plaats van samenkomst gingen. Omdat ze een band met elkaar hebben! En daarom gingen ze met elkaar eten. Witbrood, bruinbrood, krentenbrood. Kaas, ham, hagelslag. Hardgekookte eieren. Ondanks de ziekte onder de vogels waren er daar een heleboel van en bleven er veel over. Je moet echt een band met mensen hebben, voordat je met ze gaat eten. Zakenlunches kun je nauwelijks eten noemen. Daarom dus: daar juicht een toon!■

En nu naar 2003 Al heel vroeg, op de eerste dag van de week, toen de zon was opgegaan, gingen ze naar hun plaats van samenkomst. Die ze waren de leden van de gemeente Almere van Het Apostolisch Genootschap en in hun plaats van samenkomst was het paasontbijt. Wat een kromme gedachtensprong, denkt u nu. Wat heeft het één met het ander te maken? Meer dan u denkt, misschien. In ieder geval was het de eerste dag van de week waarop de –al of Pagina: 9

et is alweer enige tijd geleden dat de broeders en zusters in onze gemeenschap werden gevraagd om een financiële ondersteuning voor continuering van ons gemeenschapsblad. Niet dat het voortbestaan van ons regionale blad op de tocht stond. In de verste verte niet. Neen, maar de digitale versie was zijn “prille” bestaan voorbij en dus moest er een softwarelicentie worden aangeschaft om de digitale verspreiding te kunnen waarborgen. Zo is dankzij uw aanbieding het programma Acrobat writer aangeschaft. Dit programma is nodig om “De Parel” als het ware digitaal te verkleinen voor het Internet op gaat. Zoals u weet kunnen wij dankzij de digitale verspreiding van “De Parel” de drukkosten in de hand houden. Dus hoe meer digitale abonnees hoe liever. Namens de gehele redactie: Dank voor uw aanbieding! ■

Welkom in onze Gemeenschap

Fam. H. van der Puijl Verzetslaan 7 1318 BP Almere

Gedoopt...

Laurens Wortel (op 22 juni 2003)

Wilt u ‘de Parel’ ook digitaal ontvangen? Dat kan indien u de volgende spelregels in acht neemt:: • • • •

u behoort tot Het Apostolisch Genootschap of u heeft toestemming van onze Voorganger u kunt ‘De Parel’ op uw computer lezen m.b.v. ‘Acrobat Reader’ uw PC beschikt over internetaansluiting (modem of kabel)

Een mailtje naar: [email protected] is voldoende.

De Parel Gemeenschapskrant van Het Apostolisch Genootschap te Almere. Verschijnt 4 x per kalenderjaar

Redactie C.A. Bosch, secretariaat C. Koelewijn, fotografie S. Koelewijn P.M. Olgers K.E. Schillert B. Sikkema, coördinatie N. Wortel

Vormgeving P. van ‘t Hof C. Koelewijn

Uitgebreide info vindt u op de AGA-website: www.trak.to/aga Kies hiervoor de knop: AGA-plaza (wachtwoord: fakkel) en ‘Parel, de…’ Ook kunt u vanaf de site de eerder verschenen ‘Parels’ downloaden.

De confiez Robert Bosch Jurrien Koelewijn

De Parel Digitaal

Voor inhoudelijke info inzake ‘De Parel’ wordt verwezen naar het redactiesecretariaat.

[email protected]

Eindredactie G.J. van der Linden

Pagina: 10