Redactioneel. In dit nummer:

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 1

Redactie: Charlotte Bertin (4C), Lazarie Eeckeloo (4E), Livia Vermeulen (5A), Hanneke Vereecke (5A), Magali Eben (5B), Aurélie de Hemptinne (5B), Saskia Bosch (5B), Willem-Jan Ingels (6B) Eindredactie: Saskia Bosch Secretariaat en correctoren: Gerrit Liessens, Veerle Nackaerts, Moniek Goossens en Eddy Van de Velde e-mail: [email protected]

Veertiende jaargang nr. 37 – december 2007 Verschijnt in december, maart en juni

V.U.: Eddy Van de Velde, Sint-Jan Berchmanscollege, Ursulinenstraat 4, 1000 Brussel Tel.: 02 512 03 70 www.sint-jan-brussel.be Lay out en druk:Two by Two Letter en Beeld n.v.

Nieuwe leerkrachten

Redactioneel Met trots meldt de kersverse redactie van Pandora u de geboorte van haar eerste nummer van dit schooljaar. Onze boreling ziet er goed uit… (maar zeggen niet alle nieuwbakken ouders dat ? ) Compleet is ons kerstekind in elk geval, alles erop en eraan. Net als vorig jaar vindt u de vertrouwde rubrieken zoals personalia en nieuws van de ouderrraad . Daarnaast zijn er interviews met de nieuwe leerkrachten op onze school. Wist u bijvoorbeeld al dat de heer Geeroms niet van appelmoes houdt en dat mijnheer Vanautgaerden boswachteraspiraties heeft? Speciaal aandacht is er voor ons aller Mevrouw Kerckhof. Met een krop in de keel hadden we een exclusief interview met deze, in alle opzichten bijzondere, lerares, die ons binnenkort zal verlaten. Sint-Jan will never be the same! Verslagen van de uitstappen, de sociale stages en de klasweekends van de eerstejaars mét foto’s mogen natuurlijk ook niet ontbreken. Pandora start ook met een nieuwe, driedelige reportage. Dit jaar gaan we gluren en dringen we binnen in bijzondere, voor ons leerlingen, ontoegankelijke plekken op onze school. In deel één nemen we een kijkje op het oude internaat. En voor diegenen die na de examens nog steeds behoefte hebben aan het beantwoorden van vragen is er ook een heuse quiz over naschoolse activiteiten. De redactie wenst U veel leesplezier bij de kerstboom!

Elk jaar mag Sint-Jan een aantal nieuwe leerkrachten begroeten. Pandora is erin geslaagd met enkelen een exclusief interview te hebben. Een eerste groep interviews vindt u in deze Pandora. De rest houden we voor het paasnummer. Hoe zijn ze op Sint-Jan terechtgekomen en wat is hun eerste indruk? Allen zijn ze jong, ambitieus en toegewijd. De school is belangrijk, maar er blijft tijd voor ………... In de verdere persoonlijke ontwikkeling zouden ze zelf nog meer tijd willen investeren. De mens achter de lera(a)r(es): Pandora doet een poging op blz. 11

Eerste gezondheidsontbijt kon op veel sympathie rekenen Vanaf dit schooljaar dient elke school een gezondheidscoördinator te hebben. Op onze school viel deze eer te beurt aan de heer Delcroix. In samenspraak met de directie organiseerde hij een gezondheidsontbijt voor het eerste, tweede en derde jaar. Op 26 november, precies op de dag van St-Jan Berchans, patroonheilige van onze school, werden de leerlingen om 08u30 in de eetzaal uitgenodigd voor een gezond ontbijt. De leerlingen konden er smullen van bruin en vezelrijk brood, vlees, kaas, yoghurt en fruit. Drankjes bleven beperkt tot melk, fruitsap, thee en water. Lekker en gezond!! Nu maar hopen dat leerlingen ook thuis meer aandacht schenken aan en tijd maken voor een gezond ontbijt! Ondertussen probeert de heer Delcroix ook een appelproject van de grond te krijgen.

In dit nummer: Personalia

2

Verborgen plekjes

Ouderraad

3

Activiteiten

Aankondigingen

3

Nieuwe leerkrachten

Sociale stage

4-5

9 10 11-12

Buitenschools

13

Waarom Grieks?

6

Kalender

14

Afscheid

7

Leerlingenraad

15

Lerarenweekend

8

Parijs

16

1

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Personalia Geboorte -

-

-

-

Op 22 juni 2007, Merel en Jade Borms, dochtertjes van de heer Dirk Borms, opvoeder en mevrouw Kim Van der Straeten Op 21 augustus 2007, Samuel Dieusaert, zoontje van mevrouw en Anne-Sophie De Decker, klassenleraar van 3F, leraar Latijn en Grieks en de heer Stijn Dieusaert Op 4 september 2007, Elize, dochtertje van mevrouw Ann Bral, lerares wiskunde en de heer Christian Busschaert Op 17 september 2007, Elena, dochtertje van mevrouw Katrien Vandenbroucke, lerares wiskunde en de heer Jonathan Coussement Op 9 oktober 2007, Emiel, zoontje van de heer Raf Van Roy , leraar Aardrijkskunde en Nederlands en klassenleraar van 2A en mevrouw Liesbet Deboeck

Huwelijk -

Op 15 september 2007, de heer Maarten Vanderbeke, leraar Geschiedenis, Nederlands, Godsdienst, klassenleraar 2E met Liesbeth Sonck

Pagina 2

Bezinning Het gedenken van Jezus’ geboorte herinnert ons aan Gods menslievendheid: “Heer, in uw zorg voor ons, weet ik me veilig geborgen.”

-

-

-

-

-

Op 10 augustus 2007, de heer Piet Buffels, oud-leraar van het college Op 16 augustus 2007, Pater Raymond Uyttenhove s.j. oud-leraar van het college Op 20 augustus 2007, de heer Jos Staut, vader van de heer Patrick Staut, leraar Engels, Geschiedenis, Nederlands, klassenleraar van 5F Op 28 augustus 2007, de heer Réné Vangrunderbeeck, schoonvader van de heer Michel Tops, leraar Frans, Duits, klassenleraar van 4D Op 5 september 2007, Merel Borms, dochtertje van de heer Dirk Borms, opvoeder Op 8 september 2007, de heer Yves Cogels, grootvader van Charline Cogels (3B) Op 18 september 2007, de heer Petrus Avau, schoonvader van mevr. Marleen Vergauwen, lerares Duits en Engels Op 19 september 2007, de heer Eduard Langlet, grootvader van WillemAlexander Langlet (1G) Op 21 september 2007, de heer Patrick Viaene, vader van Pierre-Adrien Viaene (6A) Op 24 september 2007, de heer JeanPierre Bauchau, grootvader van Oriane (6E), Xavier (5A) en Jean-Charles (1B) Bauchau Op 24 september 2007, de heer Leon Gysel, vader van de heer Bert Gysel, leraar wiskunde en klassenleraar van 4A Op 29 september 2007, mevrouw Lucia Becqué, zus van de heer Raf Becqué, econoom Op 15 oktober 2007, de heer Carl Platteau, oom van Domien Kriger (1G) Op 14 november 2007, broeder Gustaaf Vermeiren s.j., oud-medewerker

Kaas- en Wijnavond op het Sint-Jan Berchmanscollege Ursulinenstraat 4 - 1000 Brussel

Het feestelijk bijeen-zijn met geliefde mensen geeft de zekerheid van een innig verbonden-zijn: “Nooit zal ik er alleen voor staan.”

op zaterdag 16 februari 2008 om 20u De opbrengst gaat volledig naar het Bouwfonds. Een vrijwillige bijdrage kan steeds gestort worden op rekeningnummer 427-2068761-96.

Het elkaar begroeten, hartelijker dan op andere dagen, geeft het goede gevoel van genegenheid: “Velen hebben het zeer goed voor met mij.”

Hartelijk dank bij voorbaat! Uitnodigingen krijgt u thuis de tweede week van januari.

Zo schenkt de kersttijd ons een innerlijke vrede die niets of niemand ons kan ontnemen

het Jongerencafé

Valeer Deschacht

Jongeren van het college (vanaf 12 jaar) zijn welkom in

Leuke muziek, hapjes en drankjes!

Zomerkamp 2008

Overlijdens -

Het schoolteam en de Ouderraad nodigen u vriendelijk uit voor de 10de

Zit je in het 1e, 2e , 3e of 4e jaar ? Wil je samen met schoolvrienden plezier maken, op avontuur gaan, sportief zijn, grenzen verleggen, de bergen intrekken, genieten van de natuur … kom dan mee op zomerkamp !

6 tot 16 augustus 2008 in het schattige dorpje

Holzgau (Oostenrijk) omgeven door een prachtige natuur. Op het programma staan rafting, wandelingen, zwemmen, fietsen, overnachting in een berghut, bezoek aan Schloss Neuschwanstein, volksdans, avondactiviteiten… Haast je – er zijn nog enkele plaatsen vrij !! Info: Hans Timmerman

2

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 3

Sterk Vernieuwde Ouderraad De ouderraad is al jarenlang actief en probeert een positieve bijdrage te leveren aan de goede werking van de school, met bijzondere aandacht voor de verstandhouding tussen ouders en leerkrachten en directie, en de praktische uitvoering van de schoolvisie. Zij helpt bijvoorbeeld mee aan de organisatie van individuele oudercontacten, organiseert vergaderingen en activiteiten voor de ouders van de leerlingen en ondersteunt allerlei activiteiten op de school. Toen hun kinderen eind vorig schooljaar afstudeerden, verlieten enkele zeer actieve ouders de ouderraad. De groep werd daarom grondig vernieuwd met een nieuwe voorzitter (Peter Bogaert), twee nieuwe ondervoorzitters (Greet Depoortere en Donaat De Boodt) en heel wat nieuwe leden. De eerste twee maanden van het schooljaar waren zoals altijd erg druk. De ouderraad werkte mee aan de ouderavonden tijdens de bekende klassenweekends voor de eerstejaars in Huizingen en hielp ook mee bij de oudercontactavond voor het eerste en het tweede jaar op 20 september. Eind september was er een stadswandeling voor de klasafgevaardigden en hun partners, geleid door de bekende gids Roel Jacobs, met daarop aansluitend een barbecue. Zowel de wandeling als de barbecue werden door alle aanwezigen erg gesmaakt. Tijdens de opendeurdag op 20 oktober hebben klasafgevaardigden en leden van de ouderraad, samen met verschillende leerkrachten, talrijke geïnteresseerde ouders en kinderen rondgeleid langs de klassen waar de wijde waaier aan activiteiten van de school voorgesteld werd. Die rondleidingen maken het mogelijk de vele praktische vragen van ouders en kinderen op een persoonlijke manier te beantwoorden en hen daarbij een gevoel te geven van de rijke mogelijkheden die de school biedt. Deze activiteiten zetten de sterke traditie van de ouderraad voort. “Het is een eer en een genoegen te mogen meewerken aan dit project”, zegt de nieuwe voorzitter Peter Bogaert. “De vorige voorzitters, ondervoorzitters en andere leden hebben veel bijgedragen tot de school. Het nieuwe team staat klaar om hun werk verder te zetten. Uiteraard ontvang ik met plezier opmerkingen en suggesties van ouders en leerkrachten.”

foto – genie – k ook dit jaar nemen we - traditiegetrouw? – deel aan het

internationaal fotografisch experiment met monumenten 2008 een fotowedstrijd uitgeschreven door het Ministerie van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest voel je het plezier jouw kijk op Brussel te vereeuwigen zoek dan mijn zwarte schaduw of mail mij vóór 20 januari 2008 (aantal deelnemers van sj is beperkt tot 30, inschrijving is pas in orde na bevestiging door mij) lily newman

Billy’s Art Club Musical retorici 2007-2008

De volgende grote activiteit is de Kaas- en Wijnavond op zaterdag 16 februari 2008. “Zoals altijd zijn alle leerkrachten hartelijk uitgenodigd, en ik hoop dat het een gelegenheid zal zijn voor vele ouders om medeouders van dezelfde klassen, en ook leerkrachten, te kunnen ontmoeten in een ongedwongen en gezellige sfeer”, aldus de voorzitter. De avond is altijd een groot succes en we hopen dat ook dit jaar vele ouders aan het feest zullen deelnemen!

Deze musical is een vervolgverhaal op ‘Billy Boy’ van vorig jaar. De klasgenoten van Billy zijn afgestudeerd aan de kunstacademie. Hier pikken we de draad op. Het verhaal speelt zich af in Chicago tijdens de veertiger jaren. De hoofdpersoon is de werkloze actrice Julie. Om toch de kost te verdienen werkt zij, samen met nog een aantal werkloze acteurs, in de Art Club Brasserie van haar vriendin Billy. Door een kleine intrige van Billy komt Julie in contact met Tom en Rob, twee musicalschrijvers. Tussen Tom en Julie bloeit een romance op. Zij besluiten een oud theater te gaan huren en daar hun nieuwe musical ‘Love’ te gaan opvoeren waarin alle werkloze acteurs van de Art Club een rol zullen krijgen. Dat dit alles niet zonder slag of stoot gaat, ziet u in deze spetterende musical.

Tenslotte wenst de voorzitter de leden van de ouderraad en alle klasafgevaardigden te danken voor hun inzet. “Het is een fantastische ploeg en we kunnen veel bereiken. Bovendien wil ik zeker ook de echtgenoten/s van de leden bedanken voor het begrip dat zij opbrengen voor al de tijd en energie die hun partners aan onze activiteiten spenderen.”

De repetities zijn volop aan de gang. Zoals vorig jaar hebben we een twintigtal deelnemers. Zang en dans zullen dit jaar nog meer aan bod komen. Alle acteurs zetten zich enthousiast in. Hun persoonlijke inzet leidt soms tot hilarische toestanden …… U wordt vriendelijk uitgenodigd in

Billy’s Art Club op vrijdag 25 en zaterdag 26 april 2008.

3

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 4

Sociale stage vijfde jaar Op 24, 25 en 26 oktober trokken onze vijfdejaars naar tal van organisaties in het land om er hun meeleefdagen tot een goed einde te brengen. Ze werden er ondergedompeld in het leven van blinden, bejaarden, of arme mensen of werkten in een wereldwinkel. We geven graag een aantal indrukken uit hun verslagen vrij voor Pandora.

in de eetruimte of babbelruimte. Die mensen waren precies dood. Ze gaven geen antwoord, bleven stil. Het was griezelig. Bij het voeden van een bejaarde kreeg ik geen antwoord, geen reactie, maar op het einde van de rit had ik precies wel een band met haar opgebouwd.

BLINDENZORG LICHT EN LIEFDE Wat heeft je verrast, wat was anders dan je verwacht had, wat heeft je veranderd in je opvattingen? Op voorhand dacht ik dat je het woord “zien” niet in de mond mag nemen in het bijzijn van blinden. Na een tijdje merk je dat zij daar helemaal geen problemen mee hebben en zij ondanks hun handicap gelukkig in het leven staan en van alle momenten intens genieten. Waar ben je op je eigen grenzen gestoten? Toen ik voor het eerst met een blinde op straat stapte, was het moeilijk voor mij om die goed te helpen door alle fietsen heen. Heel vaak is de stoep te smal en is mijn blinde man bijna gevallen. Blinden moeten altijd op anderen vertrouwen en zo’n blindelings vertrouwen zou ik niet hebben. Welke inzichten onthoud je vooral van deze meeleefdagen? Dat je ondanks een handicap nog steeds van het leven kan genieten. Dat we blinde mensen niet hopeloos aan de kant mogen schuiven. Voor ons is zien normaal, maar eigenlijk hebben we veel geluk. Welke inzichten onthoud je vooral van deze meeleefdagen? Mensen helpen kan soms een goed gevoel opleveren. Dat bejaarden vaak vergeten worden in onze samenleving. Ze verdienen meer aandacht en zorg van iedereen. Welk mooi moment zal je bijblijven? De glimlach en de blik in de ogen van de bejaarden die we als jonge gasten hebben mogen ontvangen. Het laatste gesprek van ongeveer 45 minuten met een vrouw van 100 jaar met een prachtige, wijze geest. Het applaus dat ik kreeg van de ouderen nadat ik voor hen een stukje op de piano speelde.

IN OXFAM WERELDWINKEL Wat heeft je het meest geraakt, wat is je vooral bijgebleven? Goeie sfeer tussen vrijwilligers en anderen. Dat in deze wereld nog zoveel boeren zijn die geen loon naar werk krijgen. Het enthousiasme van de vrijwilligers die allemaal zonder loon werken. Toen we actievoerden tegen de EPA’s waren er zoveel voorbijgangers die ons negerend voorbij liepen en niet even tijd konden maken om naar ons te luisteren. Er zat elke dag een bedelaar voor de deur die meehielp als de vrachtwagen kwam leveren, in ruil kreeg hij elke dag zijn koffie van de winkel. Welke inzichten onthoud je vooral van deze meeleefdagen? Dat er op deze aardbol nog mensen zijn die onbaatzuchtig maar enthousiast werken opdat anderen het beter zouden hebben. Kritische blik of vragen die nablijven over jouw instelling of organisatie? Op welke maatschappelijke problemen ben je tijdens je tweedaagse gestoten? De kloof tussen arm en rijk in de wereld. Geef enkele heel positieve aspecten van de instelling waar je gewerkt hebt. We zien dat het werk dat we doen iets opbrengt: dankzij de inzet van deze vele vrijwilligers kunnen heel wat boeren overleven. IN SINT- BERNARDUS ZORGCENTRUM Wat heeft je het meest geraakt, wat is je vooral bijgebleven? Toen ik in het gedeelte voor dementie zat, bleef ik op een moment alleen

4

RUSTHUIS HOF VAN EGMOND Wat heeft je het meest geraakt, wat is je vooral bijgebleven? De blik van de dementerenden, hij is zo… leeg. Er is geen emotie op hun gezicht af te lezen. Ze weten niet meer wat ze zeggen en wie ze zijn. Ik vroeg me af wat hen bezighield. Wat heb je over jezelf ontdekt? Je moet genieten van het leven als je jong bent. Welk inzichten onthoud je vooral van deze meeleefdagen? Hoe humor vaak de pijn van de oude mensen kan verzachten. IN WOON- EN ZORGCENTRUM BETLEHEM Wat heeft je het meest geraakt, wat is je vooral bijgebleven? Met hoe weinig bejaarden gelukkig kunnen zijn.

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 5

Waar ben je op je eigen grenzen gestoten? Ik heb mijn grenzen eerder verlegd. Ik heb ervoor gezorgd dat de mensen op de afdeling toch tenminste in mij een steun en toeverlaat hebben kunnen vinden en dat we tijdens de activiteiten samen een heel leuke tijd hebben beleefd. Welke inzichten onthoud je vooral van deze meeleefdagen? Het leven is toch wel zeer kort en we moeten er het beste van maken nu we nog kunnen. We moeten onze tijd niet verspillen met futiliteiten. De zorg voor ouderen is belangrijk, want zij hebben vroeger heel veel voor de maatschappij gedaan. We moeten ze met warmte omringen. Ik breng mijn ouders nooit naar een rusthuis. Welk mooi moment zal je bijblijven? Een vrouw die me bedankte omdat ik de moeite deed om haar te begrijpen, ondanks het feit dat ze zich heel moeilijk kon uitdrukken.

Hoe sommige ouderen nog profiteren van elk moment, met de schittering in hun ogen en dat ze heel dankbaar zijn tegenover degenen die hen helpen. Bejaarden zijn mensen zoals wij, ze hebben aandacht en affectie nodig. Wat had je helemaal niet verwacht, wat viel je moeilijk of pijnlijk? Dat sommige bejaarden geen familie meer hebben en hun enige thuis het bejaardentehuis is. Welk mooi moment zal je bijblijven? Een bejaarde die ontzettend actief was en zelf nog meehielp bij de verschillende activiteiten. Het dansen met de bejaarden op accordeonmuziek. Toen een bejaarde me vroeg nog eens voorbij haar kamer te komen voor ik vertrok. Kritische blik of vragen die nablijven over jouw instelling of organisatie? Wat heb je geleerd van/over de professionele hulpverleners/personeel in jouw instelling of organisatie? Er is veel moed, doorzettingsvermogen en geduld nodig om daar te werken. Wat heb je geleerd van/over de mensen voor wie je gewerkt hebt? Ze zijn zeer dankbaar voor de weinige aandacht die ze krijgen. Op welke maatschappelijke problemen ben je tijdens je tweedaagse gestoten? Niet iedereen heeft blijkbaar recht op dezelfde zorgen: rijk - arm. Geen bezoek, waardoor een gevoel van eenzaamheid de kop opsteekt.

IN RUSTHUIS REMY Wat had je helemaal niet verwacht, wat viel je moeilijk of pijnlijk? De vrouw van 42 jaar die ook in het rusthuis verbleef. Twee mannen die een dode komen ophalen terwijl de andere bejaarden toekijken. Ze verliezen steeds meer vrienden terwijl ze ook stilletjes wachten op hun dood. Welk mooi moment zal je (denk je) bijblijven? Een koppel waarvan de man elke dag opnieuw voor zijn vrouw zorgde. Op welke maatschappelijke problemen ben je tijdens je tweedaagse gestoten? De vereenzaming van de bejaarden en het negeren van de bejaarden door de maatschappij. Onze maatschappij schenkt geen aandacht aan oude mensen.

NOG ANDERE RUSTHUIZEN Wat heeft je het meest geraakt, wat is je vooral bijgebleven? Een vrouw wou een gesprek met me voeren, maar kon de woorden niet vinden. Ze keek me in de ogen en begon te huilen. In het hoofd gaat alles nog goed, maar het lichaam wil niet mee. Het feit dat een vrouw waarmee ik de vorige dag had gepraat mij niet meer kende. Ze wist helemaal niet meer wie ik was.

5

Kritische blik of vragen die nablijven over jouw instelling of organisatie? Het is belangrijk om te beseffen dat kennis uiteindelijk niet het allerbelangrijkste is. Wat ben je met al je kennis als je heel oud wordt en het vergeet? Ik denk dat op dat moment het belangrijkste is dat je een goed leven hebt gehad. Het leert je ook meer aan anderen te denken. Wat ik ook leuk vond, was dat onze verschillende ervaringen ’s avonds zorgden voor verrijkende uitwisselingen.

POVERELLO, LEGER DES HEILS, NATIVITAS Wat heeft je het meest geraakt, wat is je vooral bijgebleven? Een clochard die binnen wordt gehaald zonder schoenen, krijgt eten en er wordt mee gepraat. Het enthousiasme waarmee de mensen in het leven staan ondanks hun problemen. De blijheid van deze arme mensen omdat ze door iemand worden aangesproken, iemand is in hen geïnteresseerd. Bij mensen in nood is er veel solidariteit, ze helpen elkaar veel. Wat heeft je verrast, wat was anders dan je verwacht had, wat heeft je veranderd in je opvattingen? Ik had een groot centrum verwacht, maar integendeel: het was superklein. Iedereen kent elkaar en het was als een vriendenclub. Sommige daklozen zijn toch wel echt intelligent, maar krijgen weinig kansen om het te bewijzen. Welke inzichten onthoud je vooral van deze meeleefdagen? Sta open voor anderen, dan staan zij open voor jou. Je moet je eerst inleven in de situatie van de mensen om te kunnen oordelen over hun situatie. Met ietsje minder materialisme moet het ook gaan.

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 6

Waarom Grieks studeren? In een voor sommigen welbekende klas, waar studie en jolijt elkaar regelmatig afwisselen en ieder vrij zeker is van zijn stuk, stonden de leerlingen met de mond vol tanden bij het horen van de vraag: « Waarom doe je verder met Grieks? » De leerkracht in kwestie – shame on him – zorgde met zijn intrigerende vraag voor een boeiend debat, waar een moeilijke opdracht op volgde: vat je argumenten samen in een verhandeling. Het werd een opvallende zoektocht naar persoonlijke motieven en eigen opvattingen. Eén leerling – die de opdracht eigenlijk niet helemaal had begrepen – was vriendelijk genoeg om z’n eigen ludieke versie aan ons af te geven. Veel meer woorden kunnen we er voor de rest niet meer aan vuil maken: de tekst spreekt voor zich. Geniet van de niet-zo-domme visie op het Grieks door de ogen van een poésisleerling. Door James Ik stop met Grieks, beste lezer, dat is een uitgemaakte zaak. Deze opdracht is nu écht de druppel die de emmer doet overlopen. Al vanaf de eerste les Grieks, het prille begin, werden we overspoeld met huistaken allerhande, de ene opdracht al wat lastiger dan de andere. En zonder uitzondering heb ik ze naar bestvermogen volbracht; daar ben ik best wel fier op. Maar een verhandeling schrijven, drie pagina’s lang, met een opgelegde tekststructuur en vooral, een werkelijk steriel onderwerp, dat doet mij zo hard twijfelen aan het waarom van dit alles, dat mijn besluit vaststaat: ik kap ermee, I quit, c’est fini! Ik ga niet over één nacht ijs, laat dat duidelijk zijn. Eerst en vooral moet u weten dat ik per dag (!) maar liefst een halfuur (!!) kwijtspeel aan het uit het hoofd leren van woordjes en verbuigingen die zelfs de grootste intellectueel links heeft laten liggen. U wilt een voorbeeld? Ik kan er duizenden geven! πλεθρον, ‘ευνυχοζ, … Do you get the point? En als het daarbij zou blijven, maar neen, dat was nog maar het topje, ja het topje van de ijsberg. Onlangs werden we alweer getorpedeerd door een ‘overhoring’ (lees: lakonische straf) over werkwoorden (het ‘determineren’). Uiteraard draait dit niet alleen over het juist ‘gokken’ van de correcte tijd. Neen: je moet eerst de wijze kennen (keuze uit vijf vormen), dan de tijd (6 vormen) en vervolgens de persoonsvorm (nog eens zes vormen mogelijk). Je moet geen genie zijn in kansrekenen om te weten dat je kansen bij Euromillions hoger liggen dan de kans op een correct ontleed werkwoordje. Ten tweede is de antieke Griek zo ‘snugger’ geweest om geen perifrastische structuur bij zijn werkwoordsvormen toe te passen (zoals de Nederlander, Engelsman, Spanjaard,… [ de Fransman is hierop weer de uitzondering maar ja… deze is altijd al een beetje gek geweest] het doen). Neen, ze moesten weer eens zo wijsneuzerig zijn om alles, maar dan ook alles, van optatief tot passief plusquamperfectum, in een monofrastische bestaat dit woord überhaupt wel?- structuur te plakken. En wie is van dit alles de pineut? Ja wie? Ik natuurlijk! Omdat mijn leven niet enkel bestaat uit het onnozelweg vanbuiten leren van uitgangen en werkwoordsvormen. Geef toe, wat ben je met het vanbuiten leren van uitgangen als je… zelfs de stam niet herkent, want jazeker: de antieke Griek was zo bedwelmd door de wazige dampen van de pythia dat hij het nodig vond het merendeel van de werkwoorden in een ander jasje te stoppen als ze in een andere tijd komen te staan! Of ik nu loop of liep schrijf: iedereen weet dat het over de infinitief ‘lopen’ gaat. ‘οραν en ‘οψεσθαι lijken nu nét iétsje minder op elkaar! En daarbij houdt het niet op, neen, onze leerkracht laat ons daarbovenop in de eerste persoon schrijven. Makkie denkt u? You are the weakest link, goodbye! Het Grieks is nu net dat tikkeltje anders. Een gezonde mens met een normale denkwijze zou redeneren als volgt: lopen, ik loop; spelen: ik speel, etc… Een Helleen daarentegen gaat zich eventjes afvragen of er geen contractie in het werkwoord zit en of het wel om een thematisch werkwoord gaat. Waarop ik bij mijn volgende frustratie aanbeland, met name onze leerkracht Grieks. Tien maanden lang teistert hij ons met allerhande gekke taken: we lijken wel zijn proefkonijnen! Eind juni nog deed ik het in mijn broek uit pure angst voor een mailtje van mijnheer Delcroix om mijn vakantie te verpesten met weer één van zijn ideeën. Gelukkig is het zover

6

niet gekomen, anders zou ik er nu niet zo bruin uitzien! (eerder wit met gigantische balken onder mijn ogen en mijn haar nog vettiger; hoogstwaarschijnlijk heeft hij dat willen vermijden.) Dierbare lezer, dit is een noodkreet, help me! Deze man laat ons zo zwaar zwoegen dat zelfs de heer Sisyphos zou lachen en Tantalos even zijn honger zou verliezen! Om u een klein voorbeeldje te geven: mocht ik hier SisyphUs (Latijnse schrijfwijze) noteren, had ik niet lang meer te leven want dan vloog dhr Delcroix rechtstreeks vanuit de Paternosterstraat naar hier over om me te laten lijden op een manier waar zelfs Prometheus van zou huiveren. Waar is die drommelse Herakles wanneer je hem nodig hebt? Dat hij me hier eens uit komt redden! Of is dat weer zo’n verzonnen mythe? Want geef toe, die Grieken hadden verdomd veel fantasie: hoe kan één man nu in ‘s hemelsnaam de aarde dragen, of hoe valt de geboorte van Athena wetenschappelijk te verklaren? Moet ik dààrvoor elke dag 20 woordjes in mijn hoofdje prenten, om kinderverhaaltjes te ontcijferen? Dan valt er qua levensles op tv of op een goeie boerenfuif wel meer op te steken! Of het nu Socrates, Plato, Sophocles, Delcroix,… was die ooit zei ‘ken jezelf’; wel ík ken mezelf, en ik weet dat dit gewoon titanenwerk is. We kunnen evengoed hiërogliefen gaan bestuderen, dat komt op hetzelfde neer: met Grieks ben je níets, maar dan ook níets. Met andere vakken (uitzondering hierop is wederom het Frans) ben je veel meer: bij chemie leer je bommetjes maken, dankzij fysica kan je berekenen met welke kracht je het best uit een boom valt om morsdood te vallen, en het Nederlands leert je jonge jonkvrouwen het hof te maken door ze een gedicht te brengen van Guido Gezelle. Maar met Grieks, beste lezer, bent u noppes, nada, rien. Volgt u nog? Mijn excuses voor de ellenlange zinnen, alweer zo’n misvorming na 4 jaar Grieks. U hebt het goed, de Griek was een geboren grapjas: vijf werkwoordsvormen in één zin met hierbij nog ‘ns een tiental lijdende voorwerpen in de datief geschreven en nog eens zeven genitieven die bij – God weet wie of wat - horen, dát noem ik geslaagde humor. Bestaat er nu een remedie tegen deze ziekte? Neen, op alles vinden ze wel wat: van botoxlippen tot teenverdunners, maar tegen het Grieks, neen, dáár hebben ze geen tijd voor. Soms vraag ik me af of ze het Grieks niet beter kunnen rekenen tot de hard drugs, of ziet ú dan het verschil met cocaïne en LSD? Want net als drugs laat Grieks je hele leven zware psychologische littekens achter. M-m-m-aar u moet me vergeven, b-beste lezer, hett wordt me allemaal even te, teveel, I need a break en wel dringend! …………………………… -een paar uur en wat pijnstillers laterIk weet niet wat te zeggen, maar deze paar uurtjes rust hebben me werkelijk deugd gedaan! Ik herlees mijn schrijfsels van zo-even: wat een pittige, soms ironische, dan weer cynische ondertoon, spitsvondige woordspelingen, toepasselijke zegswijzen, en jawel, zelfs enkele alliteraties! Een tekst doorspekt met beeldspraak, dat kan toch enkel ontsponnen zijn uit het brein van een student Grieks! Wat heb ik in die lessen veel bijgeleerd zeg, en die leerkracht, dat is nog zo’n kwaaie niet, die heeft het goed voor met ons! Want dát leer je er ook, in die lessen Grieks, kritisch zijn en dat gevat formuleren, het draait niet enkel om de taal, het gaat hier over een eeuwenoud maar onversleten gedachtegoed! U heeft het nu wel door, beste lezer, dat gal-gespui van de vorige alinea’s, was maar een mopje hé! Een emoticon hier en daar had dat kunnen aangeven, of waarom niet het nieuw uitgevonden ironie-leesteken. Maar dat hebben échte Grieken als u en ik natuurlijk helemaal niet nodig! Ziet u, beste lezer, ik heb geen drie bladzijden nodig om te weten wat ik wil doen later. Want was het niet die wijze Socrates die ooit zei “veel wijsheid zit in korte woorden besloten”? Misschien toch maar dat extra jaartje Grieks!

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 7

Afscheid van mevrouw Kerckhof door Magali en Aurélie Voor mevrouw Kerckhof, leerkracht Frans en graag geziene verschijning op ons college, is na een lange carrière de tijd aangebroken om het onderwijs vaarwel te zeggen. Maar dat doet ze niet zomaar: ze kent ons college door en door en het zal altijd een plaatsje in haar hart hebben. En ze stelde ons gerust: ze zal geen vreemde worden. We mogen haar verwachten op dezelfde kerstconcerten waar ze nu al een ‘local’ is. Mevrouw Kerckhof, naar eigen zeggen een échte Belg, bracht haar jongste jaren door in Gent, waar regels als ‘geen Frans spreken op school’ niet van toepassing waren. Thuis was het Nederlands de voertaal, met straffe uitspraken in het dialect tussen de regels door, en op school werd ze ondergedompeld in een mengeling van Frans en Nederlands – iets dat zijn sporen heeft nagelaten en de aandachtigen misschien niet is ontgaan. Na de middelbare school volgde ze, zoals je waarschijnlijk wel had verwacht, Romaanse. Maar niet omdat men haar dat had aangeraden. Neen, ze ging net tegen alle verwachtingen in niet voor iets dat ze zeker kon doen, maar voor iets dat ze wou doen. En dat op zich is, volgens ons, al een bewonderenswaardig initiatief. In 1976 kwam ze toe op het Sint-Jan Berchmanscollege, na een zevenjarig verblijf in Afrika waar ze ook als leerkracht Frans werkte. Voor haar een hele aanpassing; in Afrika had men geen middelen, maar alle tijd, hier had men wel de middelen, maar geen tijd. Dat op zich is al iets om over na te denken. Ook waren hier nog maar weinig vrouwelijke leerkrachten, en al zeker geen vrouwelijke leerlingen. In die tijd was onze school nog alleen voor jongens en dat lag haar wel. Ze beweert dat –integendeel tot wat men vandaag de dag meestal gelooft- jongens niet slordiger of minder bereid tot studeren waren dan meisjes. (Natuurlijk heb je altijd wel eens een uitzondering die de regel bevestigt!) Volgens haar waren de jongens ook makkelijker om mee te werken. De meisjes erbij nemen was wederom een inspanning. Als een jongen kwaad werd, kon je dat onmiddellijk zien: hij uitte zijn frustraties, liet zich even gaan en daarna was het voorbij. Maar bij meisjes las je hun ergernis nog dagenlang op hun gezicht. En dat scheelde. Ook haar woordenschat werd ‘gezuiverd’. Meisjes bleken sneller geshockeerd te zijn en stilaan verdwenen bepaalde termen uit haar vocabulaire. Termen die ze zich nu zelfs na lang peinzen niet meer voor de geest kan halen Leuk om te weten is trouwens dat mevrouw Kerckhof het niet heeft op ‘barbie-agenda’s, girlyroze of met make-up, het hoeft allemaal niet. Toen we mevrouw Kerckhof de vraag stelden of ze een verschil had opgemerkt in de mentaliteit van de leerlingen, antwoordde ze dat alles enorm veranderd is. En dat ze het altijd al boeiend heeft gevonden te zien hoe de interesses van de jongeren door de jaren heen verschuiven. Al is er wel één tendens die ze in de laatste vijf jaar met spijt heeft aanschouwd: door alle nieuwe technieken en de snelheid van alles, achten de leerlingen het minder belangrijk na te denken voor ze iets zeggen. Als ze een vraag voorgeschoteld krijgen, kunnen ze heel snel tot het antwoord komen. Het wordt bij wijze van spreken in hun schoot geworpen. Gewoon even neerzitten en de dingen overpeinzen, lijken ouderwetse ideeën te zijn geworden. En dat tegengaan, is waar mevrouw Kerckhof zich nog steeds voor inzet. Mevrouw Kerckhof heeft altijd in het eerste en vierde middelbaar les gegeven (dit jaar dan weer niet) en naar eigen zeggen houdt ze van routine. Het geeft haar een gevoel van veiligheid. Net als het feit dat meneer Peeters al een tijdje directeur is op dit college. Hij biedt standvastigheid en mensvriendelijkheid aan en leeft niet onder het motto ‘time is money.’ Dat standvastigheid een grote rol speelt in haar leven, kan ze zelf enkel in het Frans verwoorden met “je m’incruste” – of, zoals het velen onder ons ook bekend is: “ik incrusteer me”. Niet jezelf vastwortelen, je wortels in de grond plaatsen en niet meer los laten, maar jezelf ergens in plaatsen en er uiteindelijk in blijken te passen. De scherpe kantjes afgeslepen. Als je haar hoort spreken, besef je het al snel: mevrouw Kerckhof is een vrouw van het heden. Ze leeft in het hier en nu en niet van herinneringen. Die zijn voor haar als een blik-

7

ken doos met foto’s. Je opent ze, bladert door de prenten en staat er even bij stil. Maar liefst niet te lang. Dan word je nostalgisch. Wel leeft ze van indrukken, die ook letterlijk ‘drukken’, op haar lichaam, op haar hart, op haar ziel. Die indrukken wil ze nooit verliezen, die draagt ze mee van dag tot dag. Die vormen haar. Dat is zo geweest tot nu. Dat zal altijd zo blijven. Al wordt ze 99. Ook gaf mevrouw Kerckhof ons nog mee dat ze de sympathie waarmee haar collega’s haar eigenaardigheden hebben beleefd en bij zijn gesprongen bij sommige lacunes, erg op prijs stelt. Behalve de appreciatie voor de directeur, voelt ze ook dankbaarheid voor de leerkrachten. En nu rest ons natuurlijk de vraag: wat staat er op mevrouw Kerckhofs planning na haar afscheid van de school? Dat is haar geen grote zorg. Het belangrijkste voor haar nu is dat haar leerlingen goed voorbereid zijn voor de examens, want het heden is wat het meeste uitmaakt! Daarna zal ze immers genoeg tijd hebben om te doen waar ze zin in heeft. Ze zal eindelijk kunnen uitslapen en genieten van haar avonden: naar de goede Tv-programma’s kijken die ’s nachts worden gespeeld, eindelijk meer boeken lezen en oude vrienden opzoeken. Daarnaast heeft ze tamelijk veel hobby’s die ze nu haar volle aandacht kan schenken. Ze speelt immers piano, geniet ten volle van kamermuziek en wijdt zich ook aan voordracht. Meer tijd hebben zal ervoor zorgen dat ze grotere rollen op zich kan nemen zonder zich zorgen te maken over een gebrek aan tijd. Wist je trouwens dat mevrouw Kerckhof aan Tai Chi* doet? Nu zal ze eindelijk de tijd hebben te oefenen. Glimlachend zegt ze dat ze veel inzet van haar leerlingen eist, net omdat ze zelf sommige dingen verwaarloost en daarom niet vooruitgaat. Behalve tijd voor al haar hobby’s, krijgt ze nu ook de kans om zich vol enthousiasme in te zetten voor vrijwilligerswerk. Op haar gemak zal ze zich informeren, een keuze maken en… er volledig in springen. En minder hadden we ook niet van haar verwacht!

Mevrouw Kerckhof, bedankt voor alles wat u doorheen de jaren voor dit college hebt gedaan; voor de inzet en bezieling die u hebt gestoken in de dingen die u deed. Bedankt voor de vele jongeren die mede dankzij u zijn uitgegroeid tot wie ze nu zijn. Bedankt voor uw oprechtheid en openheid. Bedankt voor alles. We gaan u zeker missen. Met uw eigen, uitzonderlijke persoonlijkheid betekende u een meerwaarde voor dit college, en u zult zeker niet worden vergeten. * Tai Chi is een bewegingsactiviteit die traditioneel deel uitmaakt van het Chinese Wushu, de kunst van de zelfverdediging en de inwendige krijgskunst.

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 8

Het leven zoals het is… Leerkrachten

Nu het jaar met rasse schreden naar de eindmeet spurt, is het misschien niet onwenselijk een kleine balans op te maken van het eerste trimester… Jullie hebben het examenleed en de daarmee gepaard gaande slapeloze nachten, doorzitwonden, en sloten koffie of cola alvast overleefd. De tijd is aangebroken om een gilletje van opluchting te slaken en die vermaledijde leerkrachten – die verantwoordelijk zijn voor de voorbije stress – te vervloeken… Want ja, zij hebben het natuurlijk gemakkelijk. Zij hoeven immers die karrevracht aan nutteloze definities, hallucinant moeilijke oefeningen of vervelende woordjes niet meer te leren. Neen, voor hen is er geen vuiltje aan de lucht. Dat dacht je maar… Ook wij leerkrachten hebben het lastig… Niet alleen hebben we op dit eigenste moment vereelde vingers van het vele verbeteren, er is ook een aantal kleinere dagelijkse probleempjes die ons het leven al snel zuurder kunnen maken dan een overjaarse Beierse brandewijn… Hoog tijd dus om die eventuele plooien in het – uiteraard meestal onkreukbare gedrag van de leerkrachten – plat te strijken en op daadkrachtige wijze naar oplossingen te zoeken. We kregen daarom van de heer Van de Velde een admitatur om ons te bezinnen in het Ardense hinterland en vertrokken prompt op lerarenweekend. Omdat wij leerkrachten nu eenmaal een uiterst filantropisch ras zijn, willen we de oplossingen die we uitgekiend hebben, de buitenwereld niet onthouden… Een eerste bekend euvel bij leerkrachten is het fenomeen van de stramme spieren. Menig uur staat, zit of ijsbeert elke leer-

kracht op zijn of haar klassentrede. Dit blijft uiteraard niet zonder gevolgen. In een poging ‘klassentrede’tendinitis te voorkomen en ook eens die andere spieren in het lichaam aan het werk te zetten, zijn we op het weekend aan het bewegen geslagen. Naar jaarlijkse traditie had de heer Van der Weyden een (en ik citeer) ‘vrij korte en rustige’ fietstocht uitgestippeld. Gelukkig is een gewaarschuwd leerkracht op zijn minst twee-en-een-halve leerling waard, en weet die leerkracht bijgevolg dat de heer Van der Weyden fitter is dan een chronisch gedopeerde Tour-winnaar. Omdat ondergetekende en heel wat andere leerkrachten op maandag niet geradbraakt voor de klas wilden staan, opteerden wij daarom voor keuzemogelijkheid twee: een rustgevende boswandeling. Ergens onderweg maakten we een pitstop in een lokaal campingcafeetje

waarvan de rood-wit-geruite gordijntjes zo uit de FC-de-Kampioenen-kantine geplukt leken. Het handjevol aanwezige kampeerders leek er een schijnbaar lager levensritme op na te houden. Net zoals traag grazende koeien weinig acht slaan op de homo sapiens en vaak onverstoorbaar verder kauwen in de wei, lieten ook de kampeerders zich door ons – het luidst balkende en kirrende wild in het bos – niet opjagen. En het moet gezegd: na de wandeling voelden we ons even kiplekker als een Mechelse kloek die er een wellness verwenweekendje in de Antwerpse zoo had opzitten. Op zaterdagavond bereidt de heer Peeters naar goede gewoonte zélf een feestdis voor de leerkrachten. Wederom was het smullen van begin tot eind en wederom hoefden wij enkel de voeten onder tafel te schuiven en

te wachten tot al dat lekkers geserveerd werd. De maaltijd was meteen een gelegenheid om over de kleinere maar daarom niet minder belangrijke dingen des levens te reflecteren. Dingen zoals daar zijn: welk wasproduct verwijdert het best krijtvlekken? Het spreekt voor zich dat Dash. Witter dan Wit hiervoor niet in aanmerking komt…. Of ook nog: hoe ontgrendel ik elegant een klasdeur? Tot een sluitend antwoord kwamen we tijdens de discussie niet, al kunnen we al meegeven dat én een handtas én een schooltas én sleutels én kopieblaadjes én overhoringen in de handen hebben, niet bevorderlijk werkt. Tot slot: hoe kunnen we er voor zorgen dat we de gele afwezigheidsbriefjes niet vergeten in te vullen? Vermits het geheugen van heel wat leerkrachten al méér gaten vertoont dan een 20-jaar oud dartsbord werd geoppperd om een beroep te doen op onze allerliefste bloedjes van leerlingen. Helaas, vermits het geheugen van heel wat leerlingen al méér gaten vertoont dan een Oostends garnalennet, zullen we ons lot moeten laten afhangen van de gratie van de studiemeesters. Waarvoor dank. Eén probleem hebben we evenwel razendsnel kunnen oplossen. Het betreft hier het medische mysterie van de schorre keel. Eén leerkracht offerde zich – puur voor de wetenschap – op en waagde zich om een niet nader gedefinieerde vloeistof tot zich te nemen. En het werkte. De keel werd terstond beter. De andere leerkrachten volgden het voorbeeld eerst nog wat weifelend, maar deze geneeswijze werd in de loop van de avond met steeds minder schroom toegepast. Deze remedie leek bovendien een onvoorzien positief neveneffect op de gemoedsgesteldheid te hebben: leerkrachten werden steeds blijer en blijer. Leerkrachten lachten steeds luider en luider. Ik wil hierbij met klem benadrukken dat wij ons – uiteráárd – niet vergrepen hebben aan geestesverrijkende alcoholische substanties. Integendeel, onze kelen zijn enkel door ambachtelijk gepompt Ardeens bronwater gesmeerd. Tot slot is de kroonraad tot het plechtige besluit gekomen dat lesgeven de gezondheid meer dan ernstige schade toebrengt. Denk daar maar eens aan als je je leerkrachten al puffend, kuchend, zwoegend of verstrooid door de schoolse gangen ziet dwalen. Maar toch blijven we met zijn allen voldoende en vooral gráág prettig gestoord. Geniet van jullie kerstvakantie en drenk het jaar nog een laatste keer in het feestgedruis want voor je het weet, wentelt het zich weer in een nieuw schools kleedje… Tot dan en tot uw dienst! De leerkrachten. (C. Heytens)

8

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 9

De verborgen plekjes van Sint-Jan door Saskia Je kent het gevoel vast wel: gebouwen waar je elke dag langsloopt en waarvan je je afvraagt hoe ze er nu eigenlijk van binnen uitzien. Het gebouw van Sint-Jan heeft ook tal van plaatsen en ruimten waar amper iemand ooit komt, maar waar velen zich van afvragen wat er zich achter de gesloten deuren bevindt. Deze ruimten hebben soms een lange historie en er bestaan veel verhalen over van wat er zich daar allemaal heeft afgespeeld. Pandora zal dit schooljaar een aantal van die ruimten bezoeken en verklaren. Deze keer deel 1: Het internaat.

dikke strepen werd alles ontsmet. De onfortuinlijke jongen werd gedurende zijn verdere internaatstijd ‘den indiaan’ genoemd. De jongens waren één week weg van huis; van sommige van deze jongens woonden de ouders in het buitenland, zij verbleven in het weekend bij familie. Vele vrijwilligers staken regelmatig een handje toe, zo bijvoorbeeld Dhr. Kr. De la Marche, Dhr. Fr. Parren, Dhr. R. Becqué, , Dhr. Kr. Delcroix, Dhr. H. Timmerman (die zelf ook op het internaat heeft gezeten)…. In de jaren negentig daalde de populariteit van internaten in het algemeen sterk en zo was het ook op Sint-Jan. In 2001 werd het dan wegens een tekort aan internen gesloten. Vandaag worden enkele kamers van het vroegere internaat ingenomen door klas 6B, het economie- en het godsdienstlokaal. Door het grote aantal lopende bouwdossiers is er voor de vleugel in de Priemstraat nog geen bestemming gevonden. Hoewel naar het schijnt de behoefte aan internaten weer stijgende is, is het zeer onwaarschijnlijk dat deze ruimten hun oude bestemming zullen terugkrijgen. Het internaat van SintJan lijkt daarmee voltooid verleden tijd.

Toen de oorspronkelijke derde verdieping met klassen was afgebroken, werden in 1958 de bouwwerken voor het internaat gestart: boven de vleugel in de Priemstraat werd een dubbele verdieping kamers gebouwd. In 1960 waren de werkzaamheden voltooid en vond de opening plaats. Het internaat bood plaats aan ongeveer 80 tot 90 jongens tussen de 12 en 18 jaar. In die tijd kende het internaat een ongekende populariteit. Sint-Jan was ook toen al één van de meeste geliefde Brusselse scholen en ouders vanuit alle windrichtingen zonden hun zonen naar het internaat. In de tweede helft van de jaren ‘70 waren er zelfs 128 internen, zodat er ook in de lagere school internen sliepen. In de jaren ’70 hadden ze ongeveer de volgende dagindeling: • 7.00 u. : opstaan • 7.20 u.: misviering of ochtendstudie • 7.50 u.: ontbijt (daarna recreatie of studie) • 8.30 u.: start schooldag • 15.20 u.: vieruurtje (daarna speeltijd) • 16.15 u.: studie • 18.40 u.: avondmaal (daarna activiteiten) • 20.30 u.: studie • 21.30 u.: bedtijd lagere cyclus • 22.30 u.: bedtijd hogere cyclus

Het internaat had verschillende kamers, gangen en trappen. In het huidige gebouw zijn daarvan nog aantoonbare overblijfselen. Zo is er helemaal aan het einde van de oude internaatsgang nog een klein houten kronkeltrappetje dat leidt naar het dak. Als we dit trappetje zouden bestijgen verkrijgen we naar het schijnt een magnifiek zicht over Brussel waarvoor menig Chinees een fortuin zou willen betalen. Helaas is deze plek niet zomaar toegankelijk, de balustrade is amper 50 centimeter hoog en dat zou een te groot gevaar betekenen, zelfs voor een Chinees van gemiddelde lengte. Pandora heeft zijn leven voor u gewaagd en van op deze plek foto’s voor u genomen.

In de jaren ’90 werd het regime soepeler (zoek de wijzigingen !): • 7.30 u. : opstaan • 7.50 u.: ontbijt (daarna recreatie of studie) • 8.30 u.: start schooldag • 15.20 u.: vieruurtje (daarna speeltijd) • 15.50 u.: studie • 17.30 u.: avondmaal (daarna activiteiten) • 20.15 u.: studie • 21.30 u.: bedtijd lagere cyclus • 22.30 u.: bedtijd hogere cyclus De grootste veranderingen hebben zich in de ochtenduren voorgedaan. De internen stonden later op en er werd geen tijd meer ingeruimd voor ochtendstudie of misviering. Voor de avondactiviteiten konden de leerlingen kiezen uit ontspanning op de speelplaats, muziekinstrument bespelen, dactyloles, leesclub, tv-kijken (nieuwsuitzending, voetbalwedstrijden, panorama-uitzendingen, …), loopstage in het stadspark De Warande, theater-, muziek- en filmvoorstellingen . De ontspanning was goed verzorgd, voor echte creatievelingen was er zelfs een heuse kleioven geïnstalleerd. De woensdagnamiddagen werden ook gevarieerd ingevuld: sportactiviteiten op de Heizel of in Meise, loopwedstrijden en voetbalkampioenschappen tegen de internaten van andere jezuïetencolleges; bezoek aan tentoonstellingen (en er zijn/waren er heel wat interessante!), natuurexploratie in het Zoniënwoud in Oudergem, werken in natuurreservaten, enz. Het leven op het internaat was naar verluidt nogal hectisch en met meer dan 100 jongens in één gebouw kan het er af en toe nogal stormachtig aan toe gaan. Door de gebeurtenissen, hun uiterlijk of gedrag hadden vele internen een bijnaam. Zo kende iedereen bijvoorbeeld ‘den indiaan’. Deze intern was tijdens de LO-les gevallen na op een bal te hebben getrapt. Hij viel recht op zijn gezicht en zijn brilglazen waren totaal afgeschroefd. Ook zijn gezicht zelf was gehavend en het bloed gutste uit een brede snee op zijn gezicht. Gelukkig werd de wond door de Pater Perfect deskundig verzorgd met het toen gebruikelijke potje ‘rood’ en met enkele

9

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 10

Activiteiten Schrijf-ze-vrijdagactie

Week van de eerlijke handel Als je week na week het menu bekijkt op Sint-Jan, merk je dat Christel en haar team regelmatig variatie brengen in het menu door mee te doen aan de week van het hart, de bioweek, de week van de smaak en… de week van de eerlijke handel. Tijdens die week stonden een aantal Fair Trade producten op de toog, er hingen affiches uit en elke middag werd minstens één Fair Trade product in het menu verwerkt. Ook de koffie en de chocolademelk voor de boterhameters waren Fair Trade. Alle leerlingen van het 1e leerjaar tot het 6e middelbaar konden deelnemen aan een wedstrijd over de producten. Al wie de vragen juist beantwoordde, kreeg een reep wereldwinkelchocolade als beloning. Het 3e leerjaar C nam met heel de klas deel en kreeg dan ook een speciale beloning.

Welke naschoolse activiteit past het best bij jou

Op 9 november schreven 32 leerlingen, vooral uit de lagere cyclus, een brief naar de regering in Congo of Senegal om straatkinderen beter te beschermen. Beide landen hebben de conventie voor de Rechten van het Kind ondertekend. Daarom konden we hen vragen om de vele straatkinderen niet door politie of leger te laten wegjagen of zelfs in de gevangenis te steken maar juist te beschermen. We vroegen de Congolese regering ook om de wet te veranderen die verbiedt om te bedelen. Veel van die straatkinderen hebben geen ouders of familie meer omdat die gestorven zijn in de burgeroorlog of aan AIDS. Als ze niet kunnen bedelen, gaan ze dood van de honger. (3A)

Vredesweek

Het is 15u20 en de school is uit. De meesten onder ons keren direct huiswaarts. Toch kan je nog even op school blijven, want er zijn nog veel activiteiten gaande. Zoveel dat je soms niet kan kiezen. Neem deze test en ontdek welke activiteit het best bij jou past! Weldra is het vakantie, waar gaat de reis heen?  Skiën, een beetje actie mag wel na al het studeren  Naar de zon, ontsnappen aan de Belgische winter  Een culturele citytrip Wat is voor jou de belangrijkste rede om een naschoolse activiteit te volgen?  ‘Leren’ nadenken  Fit blijven/worden  Bijleren Wie zou je een dagje willen zijn? Shakira  Christiano Ronaldo  Kant



Het thema van de vredesweek was ‘samen onder één paraplu, ook vluchtelingen hebben bescherming nodig’. In Brussel alleen al leven zo’n 3000 vluchtelingen zonder papieren. Ze hebben bij aankomst in België een aanvraag ingediend maar die is geweigerd. We luisterden naar het verhaal van Mehdi, één van hen, die hier reeds 17 jaar woont. Hij komt uit Algerije en studeerde in België voor dokter toen in zijn land een burgeroorlog uitbrak. Hij is met zijn studies gestopt omdat hij het niet meer kon betalen. Maar hij kon ook niet meer terug en vroeg asiel aan. Dat werd hem geweigerd. Ondertussen vond hij werk en kreeg hij hier vrienden, en hij vroeg geregulariseerd te worden. Al zeven keer werd het hem geweigerd. Maar de criteria zijn niet transparant, dus probeert hij het telkens opnieuw. Misschien was hij wel beter gebleven, dan had hij tenminste de miserie niet meegemaakt die hij nu heeft: geen geld, opgejaagd door de politie, jezelf niemand voelen, … (4B)

10

Het mooiste land op aarde is…  Griekenland  Spanje  China



Je houdt van talen en reist graag, vooral naar een zonnige bestemming zoals Spanje. Waarom dan niet Spaans leren? Voor de geïnteresseerden: vrijdag, 15u20 Spaans met meneer Delcroix  Altijd al geboeid geweest door de filosofie? Volg dan nu een cursus filosofie van de 19e en 20e eeuw! Elke vrijdag in lokaal Klassieke talen, met meneer Liessens

 Je doet het liefst aan sport. Als je wil volleyballen of voetballen met schoolvrienden, kom dan zeker woensdag direct na school naar de sporthal. Meneer de Berlangeer leidt alles in goede banen. Opmerking: Als je geïnteresseerd bent in één van deze cursussen, kan je altijd informatie gaan vragen aan de leerkracht die de cursus geeft. Maar houdt er wel rekening mee dat de cursus filosofie reeds gestart is en de cursus Spaans is 1 keer om het jaar . Volgend schooljaar is er dus weer een cursus Spaans.

WIST U DAT…? Vlgones een oznrdeeok op een Eglnese uvinretsiet mkaat het neit uit in wlke vloogdre de ltteers in een wrood saatn, het einge wat blegnaijrk is is dat de eretse en de ltaatse ltteer op de jiutse patals saatn. De rset van de ltteers mgoen wllikueirg gpletaast wdoren en je knut vrelvogens gwoeon lzeen wat er saatt. Dit kmot odmat we neit ekle ltteer op zcih lzeen maar het wrood als gheeel.

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 11

Nieuwe leerkrachten Elk jaar mag Sint-Jan een aantal nieuwe leerkrachten begroeten. Pandora is erin geslaagd met enkelen een exclusief interview te hebben. Een eerste groep interviews vindt u in deze Pandora. De rest houden we voor het paasnummer. Hoe zijn ze op Sint-Jan terechtgekomen en wat is hun eerste indruk? Allen zijn ze jong, ambitieus en toegewijd. De school is belangrijk, maar er blijft tijd voor ………... In de verdere persoonlijke ontwikkeling zouden ze zelf nog meer tijd willen investeren. De mens achter de lera(a)r(es): Pandora doet een poging.

Tom Geeroms, leraar Nederlands en Engels in het derde en het vierde jaar door Lander

weinig terecht. Werken op Sint-Jan is bevredigend maar ook veeleisend en er blijft maar weinig ruimte voor andere activiteiten. Tijd wordt wel gemaakt voor een jeugdbeweging voor mentaal gehandicapten waar hij eens in de twee weken als leider naar toe gaat.

Interview met Maarten Vanautgaerden, leerkracht chemie, biologie en wiskunde door Willem-Jan

De heer Geeroms is een wereldburger als het om eten gaat. Zijn voorkeuren gaan van de Italiaanse keuken, via de Oost-Europese naar de Aziatische. Rode kool met appelmoes, ongetwijfeld een favoriet van vele leerlingen, valt echter niet in de smaak. Als germanist heeft de heer Geeroms al menig boek doorgewerkt. Hij heeft een brede kennis van de literatuur en breidt die steeds verder uit. ‘Het lezen van een page turner’, antwoordt hij dan ook op de vraag waarvoor hij thuis zou blijven . Een echt lievelingsboek heeft hij echter niet, al heeft hij wel bijzondere waardering voor het boek ‘In ongenade’ van de Zuid-Afrikaanse auteur J.M. Coetzee. Met ‘In ongenade’ won Coetzee de Booker Prize in 1999 en hij was daarmee de eerste schrijver in de geschiedenis die voor zijn romans tweemaal werd bekroond met deze prijs. Als geld en tijd geen probleem zouden zijn, zou de heer Geeroms graag een verre reis ondernemen. Gevraagd naar zijn voorkeursbestemmingen glinsteren zijn ogen en noemt hij Australië en Nieuw-Zeeland. Als het aan hem zou liggen, zou hij deze zomer reeds willen vertrekken, maar dan spreekt de realist in hem als hij besluit ‘maar het zal wel niet voor direct zijn’.

P: U bent een echte bosmens. Wat hield uw job daar in? V: Voornamelijk struikjes omhakken opdat ze niet in brand zouden vliegen. Brand brengt immers enorme schade toe aan de fauna en flora. In opdracht van de Portugezen hakte ik dus met mijn bijl het halve bos om, om zo de natuur te beschermen tegen het vuur. P: Logica is duidelijk niet het sterkste punt van de Portugezen. Over Portugal gesproken: hebt u er de vrouw van uw leven ontmoet? De meeste mensen kennen de heer Vanautgaerden als leraar chemie, biologie en wiskunde in het 3e en 4e jaar, maar slechts een enkeling weet dat hij na zijn uren een begenadigd boswachter is, of toch bijna. Pandora wist deze aardige man zonder veel moeite te strikken voor een onthullend interview. Het argument dat we een geheel fictief interview uit onze duim zouden zuigen, zat daar ongetwijfeld wel voor iets tussen…

P: Wat heeft u gestudeerd? V: Van opleiding ben ik bio-ingenieur. Ik heb een passie voor biologie, chemie en wiskunde. Daar ik niet kon kiezen tussen deze drie – laten we het “disciplines” noemen – besloot ik maar een richting uit te gaan waar deze drie vakken gecombineerd worden tot een smakelijke cocktail (yeah right… - red.). En een studie voor bio-ingenieur was net wat ik nodig had. Helaas vond ik ondanks mijn diploma niet dadelijk een job…

In september is de heer Geeroms zijn loopbaan op Sint-Jan begonnen. De eerste maanden in een nieuwe omgeving zijn voor iedereen altijd even wennen maar de eerste indrukken en ervaringen zijn positief. De school bevalt hem. Hij kan het goed vinden met zijn collega’s en de leerlingen zijn ‘niet te moeilijk…..’ Zijn keuze voor Sint-Jan is niet toevallig. Na afronding van zijn studies ging de heer Geeroms actief op zoek naar een baan die bij hem paste. SintJan reageerde als één van de eerste op de sollicitatiebrief. Hij wilde graag in of in de buurt van Brussel werken en onze school was daarom een logische keuze. De heer Geeroms heeft een solide opleiding. Na zijn studies in het secundair onderwijs in Halle heeft hij zijn regentaat Nederlands, Engels en Geschiedenis behaald. Vervolgens heeft hij zijn studies voortgezet op universitair niveau en studeerde hij Germaanse Talen. Zwemmen en badmintonnen zijn zijn twee belangrijkste hobby’s, maar van het voornemen om deze activiteiten ten minste één keer per week te doen komt de laatste tijd

P: Het zijn harde tijden voor iedereen. U was dus eventjes werkloos… V: Nou, ik vond inderdaad geen interessante job. Ik besloot daarom deel te nemen aan een examen om boswachter te worden. Een boswachter is als het ware de politieagent van het bos. Het leek me wel een nobel en verrijkend beroep. Helaas zakte ik voor het boswachtersexamen… P: U zag door de bomen het bos niet meer, neem ik aan. Maar toch: een bioingenieur die zakt voor een examen voor boswachter?? V: Eeeuuuh … daar moet wel bijgevoegd worden dat de normale voorbereidingstijd

11

voor de test 1 jaar is, terwijl ik door omstandigheden slechts 1 maand voorbereiding had. En het was geen dikke buis, ik had maar een klein tekort (*kuch* – red) waardoor ik dus geen boswachter kon worden. Gelukkig kon ik een tijdje later wel aan de slag als bosarbeider in Portugal.

V: Neen, maar ik heb wel een verloofde. Ik hoop binnenkort te trouwen en een gezin te stichten. Ik weet zeker dat ik een goede vader zal zijn voor mijn kinderen. P: Kinderen? Heeft u nog niet genoeg aan die kleine lastposten hier op school? V: Míjn kinderen zullen wél goed opgevoed zijn … P: En wie gaat er koken voor de kids? V: Ik kook graag, maar mijn vriendin is helaas geen grote fan van mijn kookkunsten. P: Ze heeft vast een goede smaak. Nog een laatste vraag: hoe zou u uzelf omschrijven in 4 woorden? V: Rustig, introvert en relativerend. En ja, ik ben ook wel sportief. Ik hou van lopen door de bossen. In Portugal heb ik geleerd hard te lopen, toen ik nog bosarbeider was… P: Wat een klein bosbrandje toch allemaal niet teweeg kan brengen. Bedankt voor uw geheel vrijwillige medewerking! V: *mompel* graag gedaan *mummel*

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Interview met Charles Faveere, leraar Wiskunde in 5 en 6 door Hanneke

Pagina 12

(lacht) Ook tussen de leraren kan ik me heel goed vinden. Er zijn veel jonge leerkrachten wat altijd positief is en er hangt een plezante sfeer in de leraarskamer. P: Hebt u hobby’s? F: Ja, ik speel iedere vrijdagavond minivoetbal en ga heel graag fietsen. Op het internet surfen vind ik ook heel ontspannend. P: Wat eet u het liefst? F: ‘Ballekes in tomatensaus!’ (lacht) Maar ook andere dingen hoor… Eigenlijk alles wat de pot schaft.

Meneer Faveere, de nieuwe leerkracht wiskunde voor de leerlingen uit het 4e, 5e en 6e, stapte op 1 september voor het eerst door de schoolpoort van ons college. Wij zijn natuurlijk allemaal benieuwd wat zijn eerste indrukken waren van het college en hoe hij het ervan afbracht op zijn ‘eerste schooldag.’ P: Hoe bent u op het college terecht gekomen? F: Het is eigenlijk allemaal heel rap gegaan. Ik was namelijk op zoek naar een baan omdat mijn opdracht in Leuven was gestopt. Daarom besloot ik even op het internet naar alle kandidaturen die nog openstonden te kijken en zo heb ik ontdekt dat ze hier, op Sint-Jan een fulltime job aanboden voor een leraar wiskunde. Ik heb onmiddellijk gereageerd en in augustus nog had ik een afspraak met Dhr Peeters. P: Wat zijn uw eerste indrukken van Sint-Jan? F:Ik vind het vooral een heel mooi gebouw en ook de leerlingen zijn heel vriendelijk en enthousiast! Ik heb al erger meegemaakt!

P: Welk boek las u het laatst? En welke film zag u het laatst? F: Oh… Boeken lees ik eigenlijk zelden of nooit. (denkt na) Het laatst wat ik me kan herinneren is dat ik de boeken van The Lord of the Rings heb gelezen nadat de films uitwaren. Ik had dus eerst de films gezien en daarna de boeken gelezen maar ik ben eigenlijk totaal geen literatuurmens. En film… (denkt na) Ik kijk eigenlijk meer naar reeksen zoals Prison break of Friends want ik kan het me amper herinneren dat ik dit jaar nog naar de film ben geweest. (lacht) P: Hebt u er altijd van gedroomd om wiskundeleraar te worden? F:(lacht uitbundig) Gedroomd, nee. Maar ik deed heel graag wiskunde toen ik zelf nog op school zat en mijn moeder zat ook in het onderwijs. Zij bracht dan altijd van die gekke verhalen mee naar huis en ik heb dus eigenlijk van hetgeen ik graag doe mijn werk kunnen maken. Dat is altijd heel aangenaam natuurlijk.

P: Wat was uw studierichting vroeger? F: Wetenschappen-wiskunde, met 8 uur wiskunde.

P: Hebt u ooit gespiekt? F: Neen, daar ben ik altijd heel eerlijk in geweest. P:U bent onlangs getrouwd, misschien kan u ons daar ook wat meer over vertellen? F: Ja dat klopt. Ik ben in 2005 getrouwd met Els en we hebben ondertussen ook al een dochtertje, Margot. Voorlopig is dat ons gezinnetje. P: Waar gaat u het liefst op vakantie; naar de zee of naar de bergen? F: Naar de zee. Ik ben niet zo het wandeltype. Ik lig liever languit aan het zwembad met een boekje in de zon. P: Ging u veel uit tijdens uw studententijd? F: Ja, te veel. (lacht) Ik zat in Heverlee op kot en we gingen vaak naar ‘De Reynaerd,’ dat was ons stamcafé. Daar heb ik Els ook ontmoet tijdens een kotfeestje van een vriend en zo ben ik dan uiteindelijk in Leuven blijven plakken want oorspronkelijk ben ik van Tiegem. P: Op het lerarenweekend bent u in contact gekomen met Meneer Van Der Weyden (geschiedenisleraar in 5 en 6). Kunt u ons daar iets meer over vertellen? F: Ja, ik heb enorm veel respect voor die man dat hij op zijn leeftijd nog zoveel energie heeft om zoveel te fietsen. Ik fiets zelf ook heel graag maar toen hij mij uitdaagde voor een tochtje moest ik toch achterblijven. P: Hebt u nog een advies voor de leerlingen? F: Goh een advies… Maak veel wiskundeoefeningen! Doe vooral wat je graag doet en relativeer soms wat met school te maken heeft.

Kathelijne Merchier, lerares Frans in eerste en tweede jaar

Wou u al lang lesgeven? Ja, als kind al, maar door allerlei omstandigheden heeft het een tijdje geduurd alvorens ik uiteindelijk voor een klas stond. En ik hoop dat ik nog lang met voldoening zal kunnen lesgeven. Hoe bent u eigenlijk op Sint-Jan terechtgekomen? Ik heb gesolliciteerd voor de vrijgekomen betrekking en werd uitgenodigd voor een gesprek, met een positief resultaat (lacht). Wat was uw eerste indruk van de school? Wat me opviel, was de goede organisatie en de vriendelijkheid waarmee ik door iedereen werd onthaald. Alles lag er ook heel netjes bij, vond ik. De buitenkant kende ik al langer want ik passeerde hier vaak met de trein. Maar op het moment dat ik hier begon, was de school helemaal ingepakt. Wat vond u van het lerarenweekend? Ik vond het een originele manier om je collega’s beter te leren kennen. Het deed me goed om eens te ontspannen in een nieuwe omgeving met nieuwe gezichten. Als ik de kans krijg, zal ik zeker nog eens meegaan! Normaal heb ik het druk en heb ik weinig tijd om eens een weekendje weg te gaan. Nu kon ik dat dus wel en ik heb er van genoten. Waarvan kunt u genieten op culinair gebied? Ik hou van visgerechten en ik eet graag Italiaans. Kookt u dat dan graag zelf? Nee, eigenlijk niet, ik ben niet zo’n keukenprinses. Ik vind het meestal veel lekkerder als iemand anders het voor mij klaarmaakt (lacht). Wat zijn uw hobby’s? Ik las als kind al heel graag, en dat is nog altijd zo. Ik hou ook van fietsen, ik ga elke dag met de fiets naar het station. Ik heb het geluk dat er langs mijn weg fietspaden zijn, waardoor het al een stuk veiliger is. Hebt u een levensmotto? Niet echt, maar ik vind het belangrijk om actief te blijven. Ik vind dat onze maatschappij enorm snel evolueert. Het tempo ligt denk ik veel hoger dan vroeger. Vindt u dat positief of negatief? Daar ga ik mij niet over uitspreken, maar ik wil mee evolueren. Daarom heb ik bijvoorbeeld ook informatica gekozen. Daarvoor kon ik wel met de computer overweg, maar dat was beperkt. Ik probeer dus niet achterop te blijven maar mee te zijn met elke verandering.

Wat hebt u gestudeerd? Ik heb eerst bedrijfsbeheer gestudeerd en na een lange carrière in de privé-sector heb ik een lerarenopleiding gevolgd voor de vakken Frans, informatica en Nederlands.

12

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 13

Sint-Jan zendt zijn zonen en dochters uit Klassendagen van de eerstejaars

Cultuuravonden vijfde- en zesdejaars

De klasdagen van 1F waren bijzonder leuk. Hiervan getuigen onderstaande tekstjes

Het klinkt de vijfde- en zesdejaars niet onbekend in de oren: ‘de cultuuravonden’. Ook dit jaar heeft de school een hele rij verschillende opvoeringen waar de leerlingen van de hogere cyclus uit kunnen kiezen. Van dans tot toneel, van cabaret tot opera: voor ieder wat wils. En dit voor een prijsje waar de normale toeschouwer van achterover valt, zo goedkoop.

1F mocht de spits afbijten en als allereerste klas van alle eerstejaars op klassendagen vertrekken naar Huizingen. Het was goed dat deze dagen zo snel na de start van het schooljaar vielen. Op die manier leerden we elkaar snel beter kennen. Hoewel er veel nieuwe kinderen in de klas zaten, was ik aangenaam verrast door de ‘Fun’ in de groep. Alle Franstalige kinderen deden enorm hun best om Nederlands te praten. We hebben zowat van alles gedaan. De uitstap biologie was op bepaalde momenten zeer interessant maar heel soms duurde het iets te lang. Ook de oriëntatieloop was super. Mijn groep is echter verkeerd gelopen. Ik vermoed dat dit te wijten was aan de onvolledige uitleg die we gekregen hadden of niet soms? Bij het bezoek van de ouders en de avondwandeling hebben we ons allemaal, zonder uitzondering, heel voorbeeldig gedragen. De groepskamers waren leuk. Wel spijtig dat we niet mochten praten. Het eten was lekker in Huizingen en de sfeer zat er goed in. Keitof! Benoit Duysters De eerste dag vertrokken we vanuit de school met de trein naar Buizingen. Daar stapten we af en gingen te voet verder naar Huizingen. Zodra we aangekomen waren, verfristen we ons en vertrokken op excursie biologie : we maakten een wandeling, verkenden de omgeving en de gids vertelde ons allerlei leerrijke dingen over de natuur. Een heel vriendelijke man! ’s Avonds kozen we in de jeugdherberg van Huizingen onze slaapkamer. We spraken af wie er beneden of boven mocht liggen, want het waren stapelbedden en ik deelde de slaapzaal met nog 7 andere klasgenootjes. Je kan je al inbeelden hoe druk het er aan toe ging om de bedden op te maken voor ‘s avonds en de reistassen en andere persoonlijke spullen een geschikt plaatsje te geven. De rest van de dag konden we samen sporten in de tuin van het domein en/of gezelschapspelletjes spelen. Zo leerden we elkaar op een andere manier kennen dan in de klas. De eerste avond kwamen onze ouders op bezoek. Ook zij konden zo kennis maken met de andere jongens en meisjes van onze klas, met hun ouders en met de begeleidende leerkrachten. We maakten allen een grote wandeling die afgesloten werd met een kleine receptie, georganiseerd door het oudercomité. De volgende dag gingen we met de hele klas naar een sportzaal waar we ons flink konden uitleven. Na het middageten was er een groot spel “dropping”. Superleuk! In de late namiddag hadden we een korte misviering. Door de vele leuke activiteiten gingen deze klassendagen heel snel voorbij. De dag nadien mochten we alweer inpakken want om 11 uur kwamen onze ouders ons afhalen. Dit was echt een leuke ervaring! Isabelle Moens

Ondertussen zijn er al twee cultuuravonden voorbij waarin toneel en dans zich vlijtig afwisselden. Als je de beschrijving van opvoering ‘creatie Wim Vandekeybus’ leest, valt je al snel iets op: “Daan himself zorgt voor de muziek.” Dit liet vooral de meisjes niet onbewogen en in de zaal zelf zaten massa’s jongeren die je normaal niet bij zijn opvoeringen verwacht. Of die rol nu vanuit commerciële of artistieke overwegingen aan Daan werd toegekend, is een raadsel. Maar één ding is zeker: het werkt! Een insider verkondigde: “Het was erg leuk: super dansers, geniale muziek, meeslepend verhaal. Het leek net een film: grappig en serieus tegelijk en zonder clichés die het saai maakten. Het publiek was wel nogal jong. Het bestond voornamelijk uit fans van Daan.” Wim Vandekeybus is jullie misschien niet helemaal onbekend: zijn dansgezelschap Ultima Vez vierde vorig jaar zijn twintigste verjaardag. En dit met de voorstelling ‘Spiegel’ die de meest opmerkelijke scènes uit het werk van Wim Vandekeybus bij elkaar bracht. In de kranten verschenen de meest lovende kritieken en zelfs de Standaard schreef: “Zelden gekloond, misschien niet eens na te volgen, getuigt het werk van een uitgesproken persoonlijkheid. De signatuur is uniek. Ze heeft geen stroming op gang gebracht, ze is evenmin uit een andere ontstaan. Wim Vandekeybus is Wim Vandekeybus. En wel in zeer hoge mate.” Naast ‘Creatie Wim Vandekeybus’, had de hogere cyclus ook de kans ‘It’s not funny’ te gaan bekijken. Het werd een komedie waarin de focus lag op de meest schrijnende aspecten van het menselijk wezen. Helemaal anders dus dan de opvoering van de gerenommeerde Vandekeybus met Daan op sleeptouw. En met minder jonge meisjes in de zaal. Die ene cultuuravond waar ik bovenal naar uitkijk is de toneelopvoering van ‘Fort Europa’ van Tom Lanoye. Het eerder uitgeschreven stuk is niet zonder reden één van mijn lievelingsboeken. Tom Lanoye slaagt er ook in dit boek/stuk weer in de dingen zo ruw en onomwonden neer te schrijven, dat het poëtisch wordt. Wanneer een stamcelbiologe zich uitlaat over de Nieuwe Mens en de drie gratiën onverbloemd zingen, word ik steeds weer geroerd door de hardheid van hun uitspraken. Door hun scepticisme en fatalistische houding. ‘Fort Europa: hooglied van versplintering’ is een novelle van en voor de Europeaan. Het is een prikkelend stemmenballet waarin anonieme Europeanen elkaar aflossen onder hilarische dialogen en harde monologen. Ze verlangen terug naar het Europa van weleer of komen met verbeteringen op de proppen. Of ze zijn gewoon te moe om nog verder te denken. Maar allen verklaren ze iets te zullen missen aan Europa. Het Europa dat versplintert. De eerste gelijknamige voorstelling die werd opgevoerd op basis van ‘Fort Europa’, was er één van de theatergroep ZTHollandia die, in en regie van Johan Simons, in première ging op de Wiener Festwochen. Daarna was ‘Fort Europa’ nog te gast op festivals in Utrecht, Essen en Avignon. En nu is het onze beurt om dit meesterwerk te smaken. Ieders bevindingen over de cultuuravonden zijn welkom bij Pandora. Geniet van wat je ziet en hoort: het zijn ervaringen die je leven meegaan.

Bezinning derdejaars

Een greep uit de reacties: We hebben elkaar beter leren kennen door samen of in groepjes te praten over onszelf. De toekomst van de klas stond even ter discussie. Zo zijn we de verwachtingen van iedereen in verband met de klassfeer te weten gekomen. Voortaan kunnen we daarmee rekening houden. Toch was er al één opvallende, unanieme mening… we willen in de loop van het schooljaar een klassenweekend. Jammer dat onze titularis er niet bij was. Sommige spelen vond ik niet zo leuk. Ik vond het tof dat er een enorme goed sfeer en samenhorigheid te bespeuren was, wat ook duidelijk werd op het einde van de dag. We mochten toen een figuurlijke pluim geven aan onze medeleerlingen. Sommigen veegden er een beetje hun voeten aan en waren heel luid bezig. Ik vind dat we vooral hebben neergezeten, wat meer beweging mocht wel.

13

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 14

Kalender Ma 21 april Di 22 april

 Januari 2008 Wo 9 januari Do 10 januari Ma 14 januari Di 15 januari Wo 16 januari Do 17 januari Vr 18 januari Vr 25 januari Za 26 januari

Expo Rubens (6A, 6B, 6C en 6E) Expo Rubens (5e jaar en 6D) Cultuuravond Fort Europa Gezondheidsvoorlichting SOA (3e jaar) Belangstellingsproef retorica (15u20) Schoolraad Wiskunde Olympiade (eerste ronde) Eerste meeleefdag (4e jaar) Cultuuravond Dido en Aeneas Lerarentoneel Lerarentoneel

Vr 25 april

Za 26 april Di 29 april

 Mei 2008 Do 1 mei Vr 2 mei Di 6 mei

 Februari 2008 Vr 1 februari Ma 4 februari Di 12 februari

Vr 15 februari Za 16 februari Ma 18 februari Di 19 februari Do 21 februari Vr 22 februari Wo 27 januari Vr 29 januari

Cultuuravond Transfer! Rapport 1e en 2e jaar Start krokusvakantie Start overhoringenweek 3 (retorica) Tweede meeleefdag (4e jaar) Excursie Aardrijkskunde, Mira (5e jaar) Rapport 3e en 4e jaar Kaas –en wijnavond (org. Ouderraad) Cultuuravond We people Ecoman (6e jaar Economie) Excursie Biologie AZ-Jette (2e jaar) Cultuuravond Broeders van Liefde Rapport 5e en 6e jaar Wiskunde Olympiade (tweede ronde) Het Gouden Krijtje Rapport 1e en 2e jaar Cultuuravond Peer Gynt

Wo 19 maart

Do 20 maart Vr 21 maart Ma 24 maart

Do 27 maart Vr 28 maart Za 29 maart Ma 31 maart

Ma 12 mei Wo 14 mei Do 15 mei Vr 16 mei Ma 19 mei Di 20 mei Do 22 mei

Ma 26 mei Di 27 mei Vr 30 mei

 Juni 2008 Pedagogische studiedag (vrijaf lln) Start overhoringenweek 4 (retorica) Start toetsenreeks 4e jaar Start toetsenreeks 1e, 2e en 3e jaar Honderddagenviering retorica Rapport 5e en 6e jaar Vastenvoettocht vijfde jaar Quo Vadis zesde jaar Vertrek Italiëreis Vertrek Griekenlandreis Rapport 1e, 2e, 3e en 4e jaar Oudercontact (13u30 tot 18u00) Start paasvakantie Vertrek koorreis (Engeland) Vertrek Krakau (5e jaar) Einde koorreis Terugkeer Krakau Terugkeer Griekenland Terugkeer Italië

Ma 9 juni Vr 13 juni Ma 16 juni Wo 25 juni Vr 27 juni Ma 30 juni

Di 15 april Do 17 april Vr 18 april

Start toetsenreeks 4e, 5e en 6e jaar Excursie 1e, 2e en 3e jaar Start toetsenreeks 1e, 2e en 3e jaar Afscheid retorica Rapport 1e, 2e, 3e, 4e en 5e jaar Oudercontact (09u00-12u00 en 14u00-17u00) vrijaf

Wie vooruit wil in het leven, moet zichzelf vooral ernstig nemen. De leerkrachten van Sint-Jan spelen

Het Belang van Ernst Een serieuze komedie van Oscar Wilde Voorstelling op

25 en 26 januari 2008

 April 2008 Wo 9 april Vr 11 april Ma 14 april

Hemelvaart / Dag van de Arbeid (vrijaf) Brugdag (vrijaf) Filmforum (6e jaar) Mus. Voor Kunst en Geschiedenis (2D) Schoolraad Mus. Voor Kunst en Geschiedenis (2C) Mus. Voor Kunst en Geschiedenis (2E) Schoolbal Pinkstermaandag (vrijaf) Mus. Voor Kunst en Geschiedenis (2F) Mus. Voor Kunst en Geschiedenis (2G) Rapport 1e, 2e en 3e jaar Start overhoringenweek 5 (retorica) Filmforum (5e jaar) Excursie Doel (5e jaar) Excursie Ieper (5e jaar) Mus. Voor Kunst en Geschiedenis (3E / 3B) Cultuuravond Wolf Mus. Voor Kunst en Geschiedenis (2A) Labo KULeuven (6e jaar Wetenschappen) Rapport 4e, 5e en 6e jaar

Wo 7 mei Vr 9 mei

 Maart 2008 Ma 3 maart Ma 10 maart Do 13 maart Vr 14 maart Di 18 maart

Excursie Aardrijkskunde (1A, 1E en 1G) Filmforum (3e jaar) Drugspreventie (1e jaar) Cultuuravond Kamp Finale Popidool Excursie Aardrijkskunde (1B en 1F) Musical retorica Musical retorica Excursie Aardrijkskunde (1C en 1D) Mus. Voor Kunst en Geschiedenis (2B)

om 20u Jeugd en Muziek Cello (1e en 2e jaar) Jeugd en Muziek String People (5e en 6e jaar) Hepatitisvaccinatie 3 (1e jaar) Jeugd en muziek String People (3e en 4e jaar) Filmforum (4e jaar) Drugspreventie (1e jaar) Cultuuravond In het bos Excursie Aardrijkskunde (6e jaar)

Tickets verkrijgbaar op het secretariaat

Starring: Stefan Vos, Wim Gemoets, Charlotte Heytens, Mona De Meyer, Lily Newman, Anne Vansteelandt, Maarten Vanautgaerden, Geert Coppens, Samir Louenchi. Regie: Virginie Platteau

14

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 15

“De leerlingenraad van 1, 2 en 3 is paraat!”

Aardbeving in El Carmen Op 15 augustus 2007 werd Peru opgeschrikt door een zware aardbeving. Ook El Carmen werd zwaar getroffen; maanden later leven vele mensen nog steeds op straat, overnachten in tenten en hopen op kansen om hun huis terug op te bouwen. Gelukkig werden de gebouwen die Kestepabro met o.a. de steun van de tweedejaars bouwde - zoals het jongerencentrum- niet beschadigd; van daaruit wordt nu de hulpverlening georganiseerd. Je kan de mensen van El Carmen al helpen door je lege inktpatronen en tonercartridges mee te brengen naar school. Je kan ook een financieel steuntje geven op het rekeningnummer van Kestepabro 735-2142095-32 .

Leerlingenraad van het 4e jaar

Tijdens het eerste trimester kwam de leerlingenraad van de lagere cyclus driemaal bijeen. Er werden voorstellen gedaan over sporttornooien, de versiering van de lokalen, het groen op school, overhoringen, het probleem van vertragingen bij het openbaar vervoer, het recycleren van papier en petflessen, het verbod om Frans te praten, het gebruik en de vernieuwing van materiaal. Het gezond ontbijt werd positief geëvalueerd vooral wegens de goede sfeer. De leerlingen van het 3e jaar deden ook een oproep om lege inktpatronen te verzamelen voor de mensen in El Carmen, die getroffen werden door een aardbeving.

De acht verkozen afgevaardigden van het 4 de jaar bespraken hun verwachtingen voor de sportdag, de reis naar Parijs, het feest van Sint-Jan, het gebruik van de speelzaal tijdens de middagpauze, de sportdag, de mogelijkheden om na school te sporten, het materiaal en de inrichting van klaslokalen, bijdragen voor Pandora, het plaatsen en regelmatig vernieuwen van foto’s op de website van de school. Op elke vergadering werden ook enkele wensen geformuleerd naar de keukenpieten toe. Jammer dat er nog steeds twee klassen niet vertegenwoordigd zijn.

Sportdag 2007 - een impressie

15

pandora december 2007

20-12-2007

09:08

Pagina 16

Parijsreis 4de jaar: zware gasten in de lichtstad Ik, Mona Lisa, een van de beroemdste schilderijen, ontvang jaarlijks miljoenen bezoekers. Onlangs was er een delegatie van het vierde jaar van Sint-Jan Brussel in Parijs. Ik vind het bijzonder leuk bewonderd te worden door jonge mensen, maar ik heb toch wel klachten over die Sint-Janners. Ze zijn niet allemaal langsgekomen. Maar dan mag ik wel van mijn collega’s horen dat ze langs geweest zijn bij die Picasso. Kubisme, geef nu toch toe, is dat wel geschikt? Ik hoorde hun medeleerlingen vertellen over wat er allemaal gebeurd is in dat museum. Omdat de leerlingen van 4E zich er zo verveelden, gingen ze zich amuseren in een videolokaal. Maar daar stoorden ze andere, wel geïnteresseerde bezoekers. Dan gingen ze in groep naar het tuintje en hebben ‘beleefd’ gewacht tot de afgesproken tijd voorbij was. In plaats van naar mij te komen kijken! Ook gingen ze naar het Musée d’Orsay, waar ze kennis gemaakt hebben met het impressionisme en het pointillisme. Déjeuner sur l’herbe, is dat nu zoveel mooier dan mijn fameuze glimlach? Monet, Degas, Van Gogh, Bazille,… die zijn toch veel minder interessant dan mijn geestelijke vader, Da Vinci? Die leerlingen vertelden ook dat ze het Musée Rodin bezocht hadden. Rodin met zijn beelden die er uitzien alsof ze nog altijd niet afgewerkt zijn. En daarover heeft meneer Swinkels de professionele uitleg gegeven dat Rodin, geïnspireerd door de Divina Comedia van Dante, Le Penseur en De Hellepoort gebeeldhouwd heeft. In die hellepoort zit een klein beeldhouwwerk dat hij heeft uitvergroot: De Kus. Paulo en Fransesca zijn verliefd op elkaar en omhelzen mekaar hartstochtelijk. Helaas betrapte de echtgenoot van Francesca hen en vermoordde hen. Voor hun zonde branden ze nu nog altijd in de hel. Toch triestig voor hen. Nog erger dan vierhonderd jaar aan de muur van het Louvre te hangen. Maar om nu terug te keren naar het bezoek van het vierde jaar aan Parijs, natuurlijk hebben ze ook de Eiffeltoren gezien, een icoon! Ja, natuurlijk. Maar ik ben ook een icoon! En mij hebben ze niet gezien! Ze houden wel van torens, die Sint-Janners. ’s Nachts zijn ze op de Eiffeltoren geklommen en overdag op de Notre-Dame. Als je die gammele houten trap volgt tot boven, kun je de grote klok van Quasimodo zien van heel dichtbij. Je mag natuurlijk geen hoogtevrees hebben. Ja, dat vonden ze echt de moeite waard. Ook de binnenkant: die enorme rosettes, die hoogte, dat moet echt overweldigend zijn. Dat is ook wel iets voor mij, denk ik. Als je naar Parijs gaat, dan moet je, behalve mij, ook Montmartre gezien hebben. Dat was echt heel gezellig volgens sommigen. En voor wie pas volgend jaar gaat, daar vind je de ideale souveniertjes. De Moulin Rouge hebben ze alleen maar van de buitenkant gezien. Typisch natuurlijk dat er een paar waren die teleurgesteld waren in het formaat. Ja, die molen is klein, maar dat zeggen ze van mij ook, en toch blijf ik nog altijd even populair! Ik hang hier hele dagen te glimlachen naar het publiek. Ik krijg er zelfs kramp van in mijn wangen, want mijn spieren zijn niet meer van de jongste. Ik hang achter glas, ik krijg nooit een hap frisse lucht. En wat is mijn dank? Ze gaan naar alle musea, behalve naar het Louvre. Maar ze hebben hun kans gehad. Als ze ooit nog een keer durven langskomen, die van Sint-Jan, dan moeten ze geen vriendelijke blik meer verwachten. Ik ga gewoon mijn tong uitsteken. Mona Lisa Vertaling Làzarie Eeckeloo

16