HONDENSLEEËN IN HET HOGE NOORDEN
op de lappen Op de lappen
Dat ze zo graag het noorderlicht wil zien, zegt mijn mama op een zomerzondag. (Vreemd, denk ik, want ze houdt niet van de kou. Misschien vanuit een dekstoel op een cruiseschip, onder Dat ze zo graag het noorderlicht wil zien, een dekentje of zo.) Maar dat ze weet datzegt wijmijn wildebrassen zijn mamahouden op een zomerzondag. (Vreemd, denk want ze en meer van wat actie. Dus of weik,zin hebben om een houdt niet de hondensleeën, kou. Misschien vanuit een Lapland? dekstoel op Absof*** weekje mee te van gaan in Fins een cruiseschip, onderinglutely, een dekentjemam! of zo.) Maar dat ze weet dat wij wildebrassen zijn en meer houden van wat Door Gaea Schoeters actie. Dus of we zin hebben om een weekje mee te gaan hondensleeën, in Fins Lapland? Abso-f ***-ing-lutely, mam! Door Gaea SchoeterS
38 38
lapland
finland noorwegen oslo
zweden
helsinki
stockholm
Ann-sofie dekeyseR
R
reizen
39 39
gIds Hondensleeën In Het Hoge noorden
Op een zondagavond landen we in Kittilä, ruim tweehonderd kilometer boven de poolcirkel. Dik ingeduffeld in onze donsjassen lopen we de luchthaven uit, maar het is een pak warmer dan verwacht. Het vriest natuurlijk wel, maar ook niet meer dan dat. Teleurgesteld kijken we naar het beetje sneeuw. Is dat het nu, het Hoge Noorden? Een busje haalt ons op en brengt ons naar de Galleria Raekallio, niet zo ver van het wintersportstadje Levi. Daar treffen we meteen ook onze medereizigers: een Amerikaans koppel en drie Duitsers. Allemaal twintigers en dertigers. Nog voor de rendierstoofpot op tafel staat, vliegen de stoere reisverhalen al in het rond. Trekkings in de Himalaya, toerski tochten in Lapland, parapentetripjes in India. Mijn mam, die net 68 is geworden, kijkt wat bedenkelijk. Hoeveel fysieke conditie was er vereist voor dat hondensleeën? Op een zondagavond landen we in Rennen! Kittilä, ruim tweehonderd kilometer boven de poolcirkel. Dik ingedufDe volgende ochtend haalt Karri, feld in onze donsjassen lopen wede de wildernisgids, ons op en brengt luchthaven uit, maar het is eenons pak naar de dogfarm , waar we onze warmer dan verwacht. Het honden vriest toegewezen krijgen. Vijf of natuurlijk wel, maar ook zes nietstuks meer elk, afhankelijk van onskijken gewicht. We dan dat. Teleurgesteld we naar krijgen er ook een poolpak, compleet het beetje sneeuw. Is dat het nu, het met muts, handschoenen en Hoge Noorden? onmisbare viltlaarzen. het lijkt Een busje haalt ons opWant en brengt ons nu wel te vallen, eenmaal naar demee Galleria Raekallio, nietop zode ver slee het maakt de wind het algauw van wintersportstadje Levi.tien Daar graden kouder. Daarna treffen we meteen ookvolgt onzeeen medesnelle briefing bij de slee: de en reizigers: een Amerikaanshoe koppel honden in te spannen, te remmen drie Duitsers. Allemaalhoe twintigers en en wat te doen je de valt. En vooral: dertigers. Nog als voor rendierstoofdat we stoppen als een van de pot op moeten tafel staat, vliegen de stoere honden gaat al zitten om zijn Trekkings gevoeg te reisverhalen in het rond. doen. zozeer omdat de in de Niet Himalaya, toerski-tochten in hondenstront je anders om de Lapland, parapentetripjes in oren India. vliegt,mam, daar maalt hier om, Mijn die net 68niemand is geworden, maar omdat de slee anders tegen de kijkt wat bedenkelijk. Hoeveel fysieke honden aanglijdt. En devoor honden zijn conditie was er vereist dat honheilig. ‘En wat er ook gebeurt, nooit je densleeën? slee loslaten’, waarschuwt Mari, de tweede begeleider, ons nog. ‘Want de honden lopen gewoon door. Daar zijn
E
ze op getraind.’ Ze herhaalt het minstens drie keer. ‘Hoe moet je sturen?’ ‘Niet. De honden volgen de eerste slee.’ Dat kan nooit moeilijk zijn. Intussen is het geblaf oorverdovend. De honden weten dat ze zo meteen weer mogen rennen, ze worden ongeduldig. Omdat het de eerste dag is, krijgen we hulp bij het inspannen. Rennen! Gelukkig, wantochtend een enthousiaste, De volgende haalt Karri, beresterke husky inons zijnop harnas hijsen de wildernisgids, en brengt is geen sinecure. En ook de volgorde , waar we onze ons naar de dog farm is van belang: bij vertrek eerst Vijf de of honden toegewezen krijgen. leidhond dan hetvan gespan zes stuksvasthangen, elk, af hankelijk ons verder opbouwen. Bijeraankomst in gewicht. We krijgen ook een poolomgekeerde de honden pak, compleetvolgorde met muts, handschoelosmaken. We worstelen en kunnen nen en onmisbare viltlaarzen. Want de honden nauwelijks uit elkaar het lijkt nu wel mee te vallen, eenmaal houden. touwen en op de sleeRaken maaktverstrikt de windinhet algauw harnassen. Eneen tien gradenOmvergesprongen. kouder. Daarna volgt intussen zwelt bij hetdegeblaf nog de verder snelle briefing slee: hoe honaan.in Zetewillen gaan,hoe gaan, gaan. en den spannen, te remmen Bagage in deals slee dan maar. Zoeken wat te doen je valt. En vooral: dat naar evenwicht op de smalle we moeten stoppen als eenlatten. van de De honden aanzijn de gevoeg touwen.te honden gaatsnokken zitten om Met één voet op deomdat rem leun ik opzij doen. Niet zozeer de hondenom de knoop los te waarmee stront je anders ommaken de oren vliegt, daar maalt hier niemand om, maar omdat de slee anders tegen de honden aanglijdt. En de honden zijn heilig. ‘En wat er ook gebeurt, nooit je slee loslaten’, waarschuwt Mari, de tweede begeleider, ons nog. ‘Want de honden lopen gewoon door. Daar zijn ze op getraind.’ Ze herhaalt het minstens drie keer. ‘Hoe moet je sturen?’ ‘Niet. De honden volgen de eerste slee.’ Dat kan nooit moeilijk zijn. Intussen is het geblaf oorverdovend. De honden weten dat ze zo meteen de slee vasthangt aanzeeen boom.ongeEn weer mogen rennen, worden weg zijnOmdat ze. Mijnhet honden en mijn duldig. de eerste dag is, slee. En we ik zit op twee knieën in de krijgen hulp bij het inspannen. sneeuw. ‘Rennen!’ gilt Mari. De Gelukkig, want een enthousiaste, honden zijnhusky al omin dezijn bocht. Terwijl beresterke harnas hij-ik er door de diepsneeuw sen is geen sinecure. Enachteraan ook de volgploeter, zie belang: ik nog net mijn liefeerst op de orde is van bij vertrek mijn mama botsen. Ook dat vertrek leidhond vasthangen, dan het gespan ging niet zo vlot, blijkbaar. verder opbouwen. Bij aankomst in Gelukkig heeft Karri mijn hondenlosomgekeerde volgorde de honden tegengehouden. Ik krabbel weer opde de maken. We worstelen en kunnen glijders,nauwelijks houd de slee twee honden uitmet elkaar houden. handenverstrikt stevig vast en hup,en daar gaan Raken in touwen harnas40 40
we weer. Zelfs met twee voeten op de rem zijn die beesten nauwelijks te houden. Nooit gedacht dat er zoveel trekkracht in zes honden kon zitten. Het eerste uur is afzien. Verkrampt van de stress om het span weer kwijt te raken, vergeet ik om me heen te kijken. Ik heb alleen oog voor de rem, een ijzeren kam die je met twee voeten in de sneeuw drukt de boel sen. Omvergesprongen. Enom intussen af te remmen. Maar een tijdje zwelt het geblaf nogna verder aan.krijg Ze ik de smaak te pakken. durf in ik al willen gaan, gaan, gaan.En Bagage de eensdan achterom te kijken, waar mijn slee maar. Zoeken naar evenwicht vriendin voorzichtig naar me zwaait. op de smalle latten. De honden snokken aan de touwen. Met één voet op Handen de mouwen de rem leunuit ik opzij om de knoop los te maken waarmee de slee vasthangt Tweeeen uurboom. later houdt Karri Ik aan En weg zijnhalt. ze. Mijn trap mijn zo zit diep honden en sneeuwanker mijn slee. En ik op twee mogelijk harde sneeuw van gilt het knieën inindedesneeuw. ‘Rennen!’ sleespoor en kruipzijn richting boom Mari. De honden al om een de bocht. om daar vast te binden. Terwijl ikde er boel door aan de diepsneeuw achOef. Gelukt. Intussen brandt er al lief een teraan ploeter, zie ik nog net mijn vuur en mama deelt Karri worstjes op mijn botsen. Ook uit datom ver-op een ging stok niet te roosteren. ‘Geen Fin die de trek zo vlot, blijkbaar. wildernis intrekt zondermijn zijn honden mes en Gelukkig heeft Karri een braadworst.’ Uit het vuurweer stijgtop de tegengehouden. Ik krabbel geur van kaneel op:dedeslee geroosterde de glijders, houd met twee appels voor hetvast dessert. Zelfs bijgaan min handen stevig en hup, daar vijfweer. picknicken ze hier stijl. op de we Zelfs met tweeinvoeten Het tweede gaat al wat beter, rem zijn dievertrek beesten nauwelijks te al blijft het eengedacht oefeningdat in er zoveel houden. Nooit coördinatieinenzes snelheid om hetzitten. anker trekkracht honden kon los teeerste maken, je opVerkrampt de rem Het uurterwijl is afzien. blijftdestaan. is kwijt het van stressEn omeenmaal het spanweg, weer genieten. Eigenlijkikisom het me nietheen zo heel te raken, vergeet te anders Ik dan skiën of motorrijden: niet kijken. heb alleen oog voor de rem, remmen de bocht, genoeg je een ijzereninkam die je met tweedoor voeten knieën buigendrukt en opom tijdde je boel gewicht in de sneeuw af te verleggen.Maar Mijnnamoeder heeft hetik de remmen. een tijdje krijg lastiger, in elke scherpe bocht gaat ze smaak te pakken. En durf ik al eens onderuit. te Maar wat waar er ookmijn gebeurt, ze achterom kijken, vrienlaatvoorzichtig haar slee niet al sleuren din naarlos, mezelfs zwaait. de honden haar op haar knieën tientallen meters mee. Opgeven staat Handen uit de mouwen niet inuur haar woordenboek: Twee later houdt Karritelkens halt. Ik weermijn krijgt ze haar slee zo rechtop. Even trap sneeuwanker diep mogelateringaat het steil bergop. lijk de harde sneeuw vanMijn het sleeleidhond Myrsky (Fins een voorboom storm) spoor en kruip richting om kijkt de vermanend achterom: zou ik daar boel aan vast te binden. Oef. niet eenIntussen beetje meehelpen? de Gelukt. brandt er alVan een vuur sleedeelt danKarri maar worstjes en meerennen, en uit om tot op een boven. dan vooral weerFin op de stok te En roosteren. ‘Geen die de glijders springen hetzijn bergaf wildernis intrekt voor zonder mesgaat en »
41 41
Ann-sofie dekeyser
en de honden ervandoor zijn. Verdomd vermoeiend, dat hinkstap springen in de diepsneeuw.
Schemerdonker glijdt het landschap voorbij, tot we de wildernishutten bereiken waar we een week zullen 42 42
logeren. Stromend water is er niet, elektriciteit evenmin. Wie hier logeert, moet zijn handen uit de mouwen
gIds
ann-sofie dekeyser
Hondensleeën In Het Hoge noorden
een braadworst.’ Uit het vuur stijgt steken. Mari instructies uit: elke de geur van deelt kaneel op: de geroosterde hond moet inhet zijndessert. eigen hok. Debij min appels voor Zelfs harnasjes moeten vijf picknicken zeopgehangen hier in stijl. worden in de juiste En beter, voor Het tweede vertrekvolgorde. gaat al wat dealmensen eten, de honden aan blijft het eenzijn oefening in coördidenatie beurt. halen we uit hetlos enDus snelheid omwater het anker wak in het meer, koken de blijft te maken, terwijl je opdat deinrem sauna, bevroren vlees in geniestaan.hakken En eenmaal weg, is het stukken, ontdooien boel en slepen ten. Eigenlijk is hetde niet zo heel anders dedan voederslee alle hokken. skiën oflangs motorrijden: nietEn remdan, onsgenoeg binnendoor het je mendaarna, in dewacht bocht, vuur. En het vieruurtje, met je verse knieën buigen en op tijd gewicht bessencrumble. Finnen eten bessen verleggen. Mijn moeder heeft het bijlastiger, alles. Allerlei hetgaat ze in elkesoorten. scherpe Om bocht lekkerst. Intussen ook in de onderuit. Maar brandt wat er ook gebeurt, blokhut houtkachel. Wezelfs installeren ze laat de haar slee niet los, al sleuonze en duiken de sauna ren slaapzakken de honden haar op haar knieën in.tientallen Zwaar dagje. Mijn mam knikt staat meters mee. Opgeven stilletjes. die twee maanden niet in Zelfs haar na woordenboek: telkens fitness die we haar voorbereiding weer krijgt ze haarterslee rechtop. Even cadeau hadden gedaan, was het later gaat het steil bergop. Mijn leidbehoorlijk heftig. hond Myrsky (Fins voor storm) kijkt vermanend achterom: zou ik niet een Luciferdoosje beetje meehelpen? Van de slee dan maar en meerennen, tot boven. En De volgende dagenopwennen we sprindan vooral weer de glijders langzaam een vast patroon. Vroeg gen voor aan het bergaf gaat en de honden op. Drollen rapen. Honden voeren. ervandoor zijn. Verdomd vermoeiend, Dan ontbijt. Honden inspannen. dat pas hink-stap-springen in de diepVertrekken. sneeuw. Sleeën. Picknicken in de sneeuw. Appels met kaneel het Schemerdonker glijdt hetin landschap vuur. Sleeën. Taart. voorbij, totHonden we devoeren. wildernishutSauna. Avondeten. ten bereiken waarOnvoorstelbaar we een week zulwat mens kan eten in deze kou. leneen logeren. Stromend water is er Afwassen. En kletsen rond hetWie vuur. niet, elektriciteit evenmin. hier Finnen doen niet zijn aan smalltalk, dus de logeert, moet handen uit Markku zitsteken. er meestal zwijgend bij. mouwen Mari deelt instrucAlleen Karri kletsen. ‘Daar ties uit: elkeblijft hond moet in zijn eigen beginnen mee in de Engelse les. hok. De ze harnasjes moeten opgehanNiet de woordenschat of de genmet worden in de juiste volgorde. En grammatica, maareten, met ons voor de mensen zijn uit de te honden leggen je soms moet aan dedat beurt. Dusook halen wepraten water uit alshet je wak eigenlijk niet per koken se iets wilt in het meer, dat in de zeggen.’ gesprek springt allein stuksauna, Het hakken bevroren vlees kanten op. In wiens hetslepen woordde ken, ontdooien de taal boelisen voor luciferdoosje het langst, voederslee langs alle hokken. En dan, bijvoorbeeld? ‘Matchbox.’ daarna, wacht ons binnen het vuur. ‘Tulitikkurasia.’ ‘Streichholzschachtel.’ En het vieruurtje, met verse bessenVoor één keer moeten Finnen crumble. Finnen etende bessen bij alles.
Tijdens heT sleeën hoor je Tijdens het sleeën hoor nieTs, alleen de je niets, alleen de nagels nagels van de van de honden opde de honden op harde sneeuw en hun harde sneeuw en hun hijgen hijgen als het span alsje heT span achter te dichtbij achTer je komt Te dichTbij komT onderdoen voor de Duitsers. Voor de rest is hun taal eindeloos veel complexer. Al een geluk dat je de honden niet met gesproken commando’s moet aansturen, anders waren we compleet verloren. Al praat Karri wel tegen zijn span. ‘De leidhond de eerste de Allerlei van soorten. Omslee hetis lekkerst. slimste van brandt het heleook roedel. Dieblokhut moet Intussen in de gewoon, hoezeer het tegen zijn de houtkachel. We ook installeren onze natuur ingaat, en meteen de diepsneeuw slaapzakken duiken de sauna in. inspringen als jeMijn linksmam of rechts roept. Zwaar dagje. knikt stilEn zo hetZelfs spoornauitzetten. rest is letjes. die tweeDemaanden alleen brute Dieter volgen.’ fitness diekracht. we haar voorbereiHet is cadeau maar een van vele dingenwas diehet ding hadden gedaan, Karri ons leert. Tijdens het sleeën behoorlijk heftig. tekent hij met zijn vinger wildsporen inLuciferdoosje de sneeuw: rendier, vos, konijn, tientallen vogels. Omwennen ons nadien op De volgende dagen we langdezaam pootafdrukken te wijzen. Hij Vroeg leert aan een vast patroon. ons te maken – ‘Niet zo’n voeren. op.vuur Drollen rapen. Honden piramideachtig Donald Duckvuur, Dan pas ontbijt. Honden inspannen. dat brandt alleen in tekenfilms’ en in Vertrekken. Sleeën. Picknicken legt uit hoe je, als het nodig is, onder de sneeuw. Appels met kaneel in het een sparSleeën. een shelter bouwt. Allemaal vuur. Honden voeren. Taart. geleerd de wildernisschool. ‘Een Sauna.opAvondeten. Onvoorstelbaar goede wildernisgids tegelijkertijd wat een mens kan iseten in deze kou. standupcomedian, dokter, Afwassen. En kletsen rond het vuur. meteoroloog, visser enaan kok.’ smalltalk, Net als Finnen doen niet Markku is hij hier het zwijdus Markku zitgeboren, er meestal buitenleven zit hem in het bloed. gend bij. Alleen Karri blijft kletsen. Zeker in de winter. ‘Het is alleen zo ‘Daar beginnen ze mee in de Engelse warm dit jaar. het min vijftig is, les. Niet metAls de woordenschat of de vormt zich eenmaar witte met tunnel grammatica, onsom uit de te leghonden, deook condens hunals gen datomdat je soms moet van praten zweet bevriest. Prachtig zien.’ je eigenlijk niet per seom ietstewilt zegZo extreem wordt het niet, alle maarkanten twee gen.’ Het gesprek springt 43 43
op. In wiens taal is het woord voor dagen later klaart de langst, hemel uitbijvooren luciferdoosje het zakt het kwik naar min twintig. De beeld? ‘Matchbox.’ ‘Tulitikkurasia.’ hondenruggen worden wit, deéén keer ‘Streichholzschachtel.’ Voor harnasjes bevriezen. Foto’s nemen moeten de Finnen onderdoen voor de wordt lastig, de de sluiter Duitsers. Voor rest vriest is huntelkens taal einvast. Wijveel rillen, de FinnenAllachen. deloos complexer. een geluk ‘Eindelijk dat je dewinter.’ honden niet met gesproHet is hier hard, maar daar doe kenleven commando’s moet aansturen, jeanders niet flauw over. wordt er van waren weDat compleet verloren. jongs af aan ingeprent. Net zoals de Al praat Karri wel tegen zijn span. jacht. Karri neemt mee naar ‘De leidhond van ons de eerste sleede is de plek waarvan ze een paarroedel. dagen eerder slimste het hele Die moet een eland hebben Met de gewoon, hoezeergeschoten. het ook tegen zijn hele familie, want ook de natuur ingaat, meteen dekinderen, diepsneeuw Mikko and Miia, eerste inspringen als jehebben links of hun rechts roept. jachtexamens al achter de rug. En zo het spoor uitzetten. DeHet rest is hoort kanvolgen.’ hier alleenerbij. brute‘Iedereen kracht. Die schieten. En ineen de van autovele magdingen je geendie Het is maar geweer maar ophet eensleeën slee Karri meenemen, ons leert. Tijdens wel. Alleen de eland van hieruit tekent hij met zijn vinger wildsporen thuiskrijgen was rendier, een heel gedoe. Een in de sneeuw: vos, konijn, volwassen weegtOm bijnaons 400nadien tientallenstier vogels. kilogram.’ Diezelfde eland ’s op de pootafdrukken te verschijnt wijzen. Hij avonds op vuur ons bord. Mari lacht: leert ons te maken – ‘Niet‘Prijs zo’n jepiramideachtig gelukkig, dat vind je nietDuck-vuur, in de Donald supermarkt. Dat houden de Finnen dat brandt alleen in tekenfilms’ - en wijselijk zichzelf.’ legt uit voor hoe je, als het nodig is, onder een spar een shelter bouwt. Allemaal Tarkovski geleerd op de wildernisschool. ‘Een goede wildernisgids is tegelijkertijd Het mooiste is misschien welmeteorode stilte. stand-upcomedian, dokter, Tijdens het sleeën hoor niets, alleen loog, visser en kok.’ Netjeals Markku is de van de honden op de harde hijnagels hier geboren, het buitenleven zit sneeuw, hijgen alsin het hem in en hethun bloed. Zeker despan winter. achter te dichtbij komt. ‘Het isjealleen zo warm dit Het jaar. Als het landschap doet aan de min vijftig is, denken vormt zich eenfilms witte van Tarkovski: eindelozeomdat leegtede in contunnel om de honden, onwerkelijk licht, metbevriest. aan de horizon dens van hun zweet Prachtig alleen maan.Zo‘Inextreem de winter,’ vertelt om tedezien.’ wordt het Karri, ‘staantwee in dedagen krant later niet alleen niet, maar klaartde de uren datuit deen zon opkomt, maar ookmin de hemel zakt het kwik naar dagen. Want gebeurt dat twintig. Demeestal hondenruggen worden gewoon Morgenbevriezen. wel. Dat wordt wit, deniet. harnasjes Foto’s genieten.’ En inderdaad, volgende nemen wordt lastig, dede sluiter vriest dag kleurtvast. de einder heel even telkens Wij rillen, de Finnen zalmroze. Het schijnsel maakt het lachen. ‘Eindelijk winter.’ landschap veel zachter Het leven totaal is hieranders, hard, maar daar doe ook. Hetflauw doet deugd de zon weerereens je niet over. Dat wordt van tejongs zien,af al aan is het maar heelNet even. Maar ingeprent. zoals de »
gIds Hondensleeën In Het Hoge noorden
kwamen we niet voor dat andere schijnsel? De aurora borealis? ‘Vannacht is er hoop’, zegt Markku. ‘Er is een zonnestorm aangekondigd, dus met wat geluk krijgen we noorderlicht. Altijd recht tegenover de maan. In korte fases.’ons Dusmee houden jacht. Karri neemt naar we de die Beurtelings staan pleknacht waarde zewacht. een paar dagen eerder we om hebben buiten, in de vrieskou, eenop, eland geschoten. Metdede hemel af te speuren. Hetde groene licht hele familie, want ook kinderen, blijft uit.and Er Miia, is alleen de kou, deeerste stilte Mikko hebben hun en de maan, dieallange schaduwen jachtexamens achter de rug. Het tussen de sparren trekt. Enhier massa’s hoort erbij. ‘Iedereen kan schiesterren. Wat toch, ik ten. En in de prachtig auto magis.jeMaar geen geweer had mijn mam zo graag haarslee wel. meenemen, maar op een noorderlicht gegund. Dat zeg ik haar, Alleen de eland van hieruit thuiskrijals naeen onze wacht samen genwe was heel gedoe. Een volwasontdooien bij hetbijna vuur.400 ‘Wekilogram.’ komen sen stier weegt gewoon eenverschijnt keer terug.’ Diezelfdenog eland ’s avonds op Bedenkelijk kijktlacht: ze op‘Prijs van boven ons bord. Mari je gelukhaar kopje hete thee. ‘Dan toch in een kig, dat vind je niet in de supermarkt. dekstoel op een cruiseschip. Wantvoor dat Dat houden de Finnen wijselijk hondensleeën is wel een ervaring, zichzelf.’ maar misschien hou ik toch van net iets minder actie.’ Tarkovski Het mooiste is misschien wel de Praktisch stilte. Tijdens het sleeën hoor je niets, alleen de nagels van de honden op de harde Wij maakten tocht met Pallas sneeuw, deze en hun hijgen als het Husky, een klein met span achter je tefamiliebedrijf dichtbij komt. Het vijftig eigendoet honden. Markku enfilms Mari landschap denken aan de organiseren al hondensleevakanties van Tarkovski: eindeloze leegte in sinds 1993. Hun in onwerkelijk licht,blokhutten met aan destaan horizon Rauhalla, tweehonderd kilometer alleen de maan. ‘In de winter,’ vertelt
boven de poolcirkel, vlak bij het prachtige Pallas Ylläs National Park. Iedereen kan hondensleeën, al is enige fysieke conditie wel aangewezen. Voor een huskyweek (5 dagen sleeën, ‘staan allin behalve de vlucht) betaal Karri, in de krant niet alleen je €uren 1.500, driedaagse je ook net de dateen de zon opkomt,kost maar geen de dagen. Want meestal gebeurt dat € 1.000.niet. Finnair vliegtwel. in het gewoon Morgen Dat wordt winterseizoen op Kittilä voor € 450. genieten.’ En inderdaad, de volgende Meer infode opeinder www.pallashusky.com dag kleurt heel even zalmroze. Het schijnsel maakt het landschap totaal anders, veel zachter ook. Het doet deugd de zon weer eens te zien, al is het maar heel even. Maar kwamen we niet voor dat andere schijnsel? De aurora borealis? ‘Vannacht is er hoop’, zegt Markku. ‘Er is een zonnestorm aangekondigd, dus met wat geluk krijgen we noorderlicht. Altijd recht tegenover de maan. In korte fases.’ Dus houden we die nacht de wacht. Beurtelings staan we op, om buiten, in de vrieskou, de hemel af te speuren. Het groene licht blijft uit. Er is alleen de kou, de stilte en de maan, die lange schaduwen tussen de sparren trekt. En massa’s sterren. Wat prachtig is. Maar toch, ik had mijn mam zo graag haar noorderlicht gegund. Dat zeg ik haar, als we na onze wacht samen ontdooien bij het vuur. ‘We komen gewoon nog een 44 44
keer terug.’ Bedenkelijk kijkt ze op van boven haar kopje hete thee. ‘Dan toch in een dekstoel op een cruiseschip. Want dat hondensleeën is wel een ervaring, maar misschien hou ik toch van net iets minder actie.’
PrakTisCH • Wij maakten deze tocht met Pallas Husky, een klein familiebedrijf met vijftig eigen honden. Markku en Mari organiseren al hondensleevakanties sinds 1993. Hun blokhutten staan in Rauhalla, tweehonderd kilometer boven de poolcirkel, vlak bij het prachtige Pallas Ylläs National Park. Iedereen kan hondensleeën, al is enige fysieke conditie wel aangewezen. • Voor een husky-week (5 dagen sleeën, all-in behalve de vlucht) betaal je € 1.500, een driedaagse kost je net geen € 1.000. Finnair vliegt in het winterseizoen op Kittilä voor € 450. • Meer info op www.pallashusky.com einDe
