Heraut. Heet u welkom!

De Heraut, lijfblad van de Nijmeegse Politicoloog, Editie 51, Introductie 2013. www.ismus.nl/de-heraut/

De

Heraut lijfblad van de Nijmeegse politicoloog

Heet u welkom!

Met onder andere: Introductie Politicologie in Nijmegen // Dagboek van een eerstejaars // Mijmeringen van een mentorpapa // Waar kan ik lekker dineren? // Introductie van het nieuwe ismus bestuur // Idealisme: per definitie positief

Heraut, jaargang 12, editie 51

1

JOOST MAG HET WETEN

Beste Joost,

Beste minister Plasterk,

Ondanks dat ik tijdens dit zomerreces heerlijk heb kunnen genieten van een zonnige vakantie, voel ik mij bij lange na niet genoeg hersteld om weer volledig aan de bak te gaan. Nadat ik zoveel rust heb ervaren tijdens mijn vakantie, kan ik mij niet indenken dat mij binnenkort het vuur weer aan de schenen wordt gelegd in de Tweede Kamer. Ik moet er al helemaal niet aan denken weer aan die ontzettend lange ministerraden deel te nemen. Dit jaar is het tijdens mijn vakantie steeds meer gaan kriebelen. Steeds liever zou ik mijn droom willen waarmaken. Een leven op het platteland in Frankrijk, een droomhuis in de zon tussen de wijngaarden en heuvels. In het geheim heb ik al contact op genomen met verschillende omroepen als Omroep MAX en SBS 6 voor programma’s als ‘droomhuis gezocht’ en ‘droomhuis in de zon’. Ook ‘de buitenlandse droom’ lijkt me een mooi programma voor de realisering van mijn droomhuis. Het liefst zou ik een prachtige Franse boerderij ombouwen tot een waar vakantiewalhalla voor (ex-)politici. Ik weet precies wat deze groep gestreste en hardwerkende mensen nodig hebben om zich op te laden.

Blijkbaar is de werkdruk voor politici erg hoog. Het lijkt me een goed idee dit plan eerst volledig uit te denken. Door dit alles alleen te ondernemen denk ik niet dat je veel werkdruk zult verliezen. Ik weet niet of u ook naar de Alpen bent geweest, maar misschien heeft de ijle berglucht u niet alleen maar goed gedaan. Ik moet toegeven dat ik het een wat vreemd signaal vindt, een minister van Binnenlandse Zaken die gaat emigreren. Ik snap dat een nieuw leven in de polder opbouwen ietwat problematisch kan zijn, gezien de argwaan die u heeft gewekt bij de inwoners van de nieuwe ‘superprovincie’. Beter kunt u inderdaad een volledig nieuwe start maken in onbekend gebied, of althans, in een gebied waar ú onbekend bent. Voordat u voet op Franse bodem zet, moet u uw plannen voor herinrichting van het Franse platteland even goed overzien. U wilt niet na een jaar al weer vertrekken omdat de plaatselijke bevolking niet zo gecharmeerd is van uw ideeën. Voordat u uw herkenbare hoed inruilt voor een baret of alpinopet moet u lering trekken uit het proces rond de ‘superprovincie’. Wees niet bang voor gelukzoekers uit Nederland die uw land in Frankrijk ondertussen inpikken om een droomhuis te bouwen want, vergeet niet, maarliefst 75% van de emigranten keert toch weer terug! Over dat feit kunt u wellicht ook even nadenken…

Doordat ik mij de laatste tijd sterk heb gemaakt voor het samenvoegen van de provincies zoek ik misschien ook naar een nieuwe uitdaging. Een uitdaging aangaan in een ongerept gebied. Een gebied dat ik volledig kan inrichten, samenvoegen, openbreken en ga zo maar door. Als ik eerlijk ben, droom ik er van om van Normandië en Bretagne ‘Nortagne’ te maken. Ook mijn achtergrond als wetenschapper in de biologie zal van pas komen. Ik wil terug naar het platteland, terug naar de aard van het leven. Ik wil mij vrij voelen tussen de dieren en het groen. Beste Joost, help me terug te keren naar de natuur!

Met vriendelijke groet, Joost.

Met vriendelijke groet, Ronald Plasterk

2


Dorien enema

INHOUD 2 JOOST MAG HET WETEN

9 ISMUS IN MAROKKO

3 REDACTIONEEL

10 HET ISMUSBESTUUR STELT ZICH VOOR

4 DAGBOEK VAN EEN EERSTEJAARS 5 MIJMERINGEN VAN EEN MENTOR PAPA 6 ER IS LEVEN... NA DE INTRODUCTIE! 7 LIEVE JET...

12 IDEALISME 15 MEER DAN DUIZEND WOORDEN 16 DE LEUKSTE PLEKKEN VAN NIJMEGEN 18 WOORDJE VAN DE VOORZITTER

REDACTIONEEL Beste studenten, Het is zomer en dat doet me deugd. Want in de zomer maakt de drukte van het collegejaar plaats voor feestvreugde en plezier. Zonder de zorgen van alledag kun je ‘s zomers doen wat je wilt. De rust en het vooruitzicht dat er pas over twee maanden verplichtingen komen, geeft een ongekend gevoel van vrijheid. Althans geen verplichtingen... Er is één verplichting waar je aan zou moeten voldoen voor het begin van het academisch jaar. Het ontdekken van je stad en je studie tijdens de introductie in Nijmegen. Mocht je dit stukje tekst lezen tijdens de introductie dan wil ik je hierbij complimenteren voor jouw juiste beslissing. De komende dagen zijn druk, erg intensief kun je wel stellen, maar buitengewoon leuk. Er staan veel feestjes op de agenda, een eerste collegedag om kennis te maken met de hoogleraren, een sportdag, introweekend etc. Direct bij aankomst wordt het stokje van je lieve ouders overgedragen aan je mentorouders die je met liefde omarmen en opnemen in je mentorgezin van vele broers en zussen. In het artikel, mijmeringen van een mentorpapa, lees je meer over de introductie en staan tips om het plezier de komende dagen te vergroten. Verder lees je hoe Nicole het eerste jaar politicologie heeft ervaren vanaf de introductie vorig jaar tot nu. Genoeg te lezen dus over de introductie, maar wat kun je daarna verwachten? Ook daar zal deze Heraut vanuit een

studentenperspectief antwoord op geven. Daarnaast lees je alles over het ondoordachte experiment van Jet Bussemaker om de regels van het BSA te verruimen en de vraag of idealisme per definitie iets positiefs is. Mocht je tijdens het lezen een hongerklop krijgen dan wijzen wij je de weg naar de leukste tentjes in Nijmegen om te lunchen of dineren en last but not least stellen we graag het nieuwe bestuur van onze studievereniging aan jullie voor. Waarschijnlijk heb je ze al langs zien komen op de campus of in de stad, en zoals het studenten betaamt zullen zij druk zijn met allerlei ‘belangrijke’ zaken, waarbij ze er alles aan zullen doen om de introductie in goede banen te leiden. Mocht je niet toekomen aan een persoonlijke kennismaking dan kun je gelukkig op papier lezen bij wie je aankomend jaar elke pauze terecht kan voor een praatje en, niet onbelangrijk, een goede kop koffie. Ik hoop dat je de introductie als een onvergetelijk begin van je studententijd zal ervaren. Veel sterkte met de brakke momenten die in het verschiet liggen en heel veel succes aankomend collegejaar politicologie in Keizer Karelstad. Felix Verhagen Hoofdredacteur


3

DAGBOEK VAN EEN EERSTEJAARS

Een jaar geleden liep ik het veldje achter tva 5 op. Met klamme handjes, want het was warm en ik wist niet wat ik de komende dagen kon verwachten. Zat ik bij leuke studenten in de groep? Voelden de mentoren zich verheven boven de “feuten”? Dat soort onzekere vragen spookten door mijn hoofd. Maar al snel bleek dat ik me geen zorgen had hoeven maken. De introductie is een week vol toffe feesten en gezelligheid, maar ook de praatjes om 10 uur ’s ochtends van de studieadviseur en de docenten horen erbij. Het afsluitende weekend was een groot succes. Door de vermoeidheid en de heerlijke rosé leek alles voor mij wellicht wat rooskleuriger dan het in werkelijkheid was, maar wat was die salsaworkshop leuk en wat genoot ik van het knisperende kampvuur tegen het einde van de nacht. Bijzonder vond ik het om mee te maken hoe mijn mentorgroep – een paar willekeurig bij elkaar geplaatste individuen - binnen een paar uur een hechte eenheid vormde. De week die daarop volgde was er één met heel veel lol, waarin iedereen in mijn mentorgroep elkaar steeds beter leerde kennen. En ja, dan wil er nog wel eens een romance uit voortvloeien… Lieve eerstejaars, er staat jullie zoveel te gebeuren. Laat het allemaal over je heen komen. Doe alles wat je leuk vindt. Alles is oké! In de introductietijd ga je van feest naar college, van ismus-dag naar diner, van kroeg naar kroeg; je wordt in feite geleefd en dat is geweldig! Maar dan is de intro voorbij. Je hebt de touwtjes (weer) zelf in handen en staat er alleen voor. Nouja, alleen? Je hebt een groep fantastische mentor- broers, zussen, papa’s en mama’s

4


om je heen die vanaf nu altijd voor je klaarstaan. Bovendien zijn er nog veel meer eerste- en ouderejaars politicologen die al net zo leuk (b)lijken te zijn als de rest. Voor mij (en ik denk voor velen van jullie) is alles veranderd sinds het eerste studiejaar aan de RU: studeren, op jezelf wonen in een nieuwe stad, weg van familie en vrienden. Hoewel ik achteraf niets anders zou hebben gedaan, was het niet alleen maar rozengeur en “zonneschijn”. Voor het eerst in mijn leven voelde ik wat heimwee is. Mijn moeder die elke avond voor een lekkere maaltijd zorgt, mijn vriendinnen met wie ik over alles kan praten en mijn eigen kamer in mijn eigen huis in mijn eigen kleine polderdorp. Bovendien had ik moeite met de academische stijl van het onderwijs aan de universiteit en vond ik dat mijn tentamenresultaten niet in verhouding stonden met de studiearbeid die ik ervoor had verricht. Toch heb ik het afgelopen jaar zoveel geweldige dingen meegemaakt: ik heb veel lieve mensen leren kennen, ik heb geleerd voor mezelf te zorgen, en ik ben veel uit geweest (in de Noordoostpolder is het prima wonen, maar de hoeveelheid kroegen is minimaal). Ik ben meer dan ooit buiten mijn comfort zone geweest en hoewel dat eng, raar of onverstandig lijkt (en dat is het soms ook), zullen de mooiste herinneringen niet uit je dagelijkse routine komen, maar juist uit wat je anders hebt gedaan dan je normaal zou doen. Ik wens jullie een fijne introductie, een goed begin van het studiejaar en bovenal een fantastische studententijd!

Nicole Nibbering

MIJMERINGEN VAN EEN MENTORPAPA Eén week per jaar verandert Nijmegen in één grote speeltuin: tijdens de introductie van de Radboud Universiteit welteverstaan. De verse eerstejaars worden omgedoopt tot ‘mentorkinderen’, gaan met argusogen (of soms wat zekerder) op zoek naar hun ‘mentorpapa’s’ en ‘-mama’s’ alwaar zij zich zullen verenigen met hun ‘mentorbroertjes’ en ‘-zusjes’. Voor één week gaan ze alle speeltoestellen en attracties in de stad af. Geen wonder dat de faculteit in al haar wijsheid een stel mentorouders aan ze heeft toegewezen: ouders van echte kinderen houden hun kinderen immers ook in het oog als zij de trap naar de glijbaan beklimmen of als zij de schommel ambitieus aanslingeren. Wellicht gaat de metafoor niet helemaal op wanneer we deze doortrekken naar de vermaarde wipwap (gij zult geen introcestueuze handelingen verrichten; vrij voor interpretatie), maar ze laat wel zien waar het op staat: tijdens de introductie maak je deel uit van een bont gezelschap, je ‘mentorgezin’. Je kiest je familie niet – het zijn misschien niet de mensen waarmee je in eerste instantie een avondje zou gaan stappen, maar toch schep je in één week een hele sterke band met ze (cliché alert: don’t judge a book by its cover is de les hier). Je schept, zogezegd, ‘familieverhalen’. Wel nu, mentorkinderen, zoals in ieder attractiepark zijn er tijdens de Nijmeegse introductie een aantal regels die in acht dienen te worden genomen! Ten eerste, handen en voeten binnenboord. Je moet wel daadwerkelijk in het attractiepark zijn als je er plezier aan wilt beleven. Ten tweede, sla acht op het bestuur van de opleiding, zegge, ismus (gij zult de naam van uw bestuur niet zonder eerbied gebruiken). Waarom? Wel, het verhaal gaat dat het ismusbestuur een vijfkoppige draak is die door de sluier van inkoopprijsonwetendheid kan vliegen waarachter wij ons allemaal bevinden. Dat wil zeggen: tijdens de introductie kan het bestuur van ismus zich gratis bezatten terwijl het gepeupel moeten betalen (waar denk je dat dat de term ‘lamme draak’ vandaan komt?). Ik zou zeggen: gaat heen, slijm en profiteer. Na de introductie staat deze regel natuurlijk vrij voor interpretatie. Wat vadertje kapitalisme betreft: geen

Niek Kok

zorgen, je zult regelmatig wakker worden naast een lege portemonnee waarin de avond daarvoor nog tien maaltijden bij de refter zaten (en dat is héél véél geld). Ongebreideld, heet dat. Eert uw mentorouders! Zij hebben weliswaar niet de wipwap bestegen om je te maken, ze stoppen wel tijd en beltegoed in hun mentorfamilie. Zij regelen een veilig thuiskomen voor je. Zij proberen je af te weren van het ‘omgekeerde drinken’, dat wil zeggen, braken. Wees niet geïrriteerd als ze je ’s ochtends weer opbellen om te vragen of je zo snel mogelijk komt, omdat er verplichte activiteiten op het programma staan; ze zijn daadwerkelijk bezorgd (dat ze hun mentoroudervergoeding niet krijgen)! Zo werkt het natuurlijk allemaal niet. De introductie moet leuk blijven. Het gaat niet om introcest, gratis bier en mentoroudervergoedingen. Tijdens de introductie gaat het erom dat de totaliteit van het Nijmeegse studentenleven op straat ligt: overal organiseren allerlei verenigingen feesten en activiteiten, borrels en etentjes. Je zou kunnen zeggen dat de introductieweek één jaar uit het leven van een student samenvat. En tijdens de intro sta je misschien voor de korte-termijnkeuze ‘morgen: kater of niet?’, maar die keuze wordt al fundamenteel anders als je jezelf ‘morgen’ om acht uur naar de collegezaal moet dragen en je een uitputtingsslag moet gaan voeren met de onderwijsintensivering. De introductie vormt voor iedere eerstejaars de prelude van zijn studentenleven. Je leert de mensen van je studie kennen, je leert Nijmegen kennen en je leert het Nijmeegse studentenleven kennen. Op de korte termijn kies je misschien voor de kater, op de lange termijn kies je voor het bestaan van een politicus, journalist, diplomaat, wereldverbeteraar of wetenschapper. Ik zou zeggen: de lange termijn komt na de introductieweek. Leef nu vooral in het chaotische heden van het Nijmeegse studentenleven. Maak ‘familieverhalen’. En laat in de toekomst vooral dit gebod gelden: gedenk de intro en houdt hem in ere. Word mentorouder.


5

ER IS LEVEN... NA DE INTRODUCTIE! Welkom in Nijmegen en gefeliciteerd met je keuze voor de studie politicologie! Dit zullen jullie al veel gehoord hebben in de introductie. Zo zullen jullie ook al meer dan genoeg informatie over de studie ontvangen hebben – ervan uitgaande dat je je in politicologie verdiept hebt voordat je je inschreef. Toch vonden we het belangrijk om in deze intro-Heraut een artikel te wijden aan Politicologie & Nijmegen. Gewoon, om te benadrukken hoe leuk de studie is. En om te benadrukken hoe leuk Nijmegen is als je het studeren even beu bent. Wat staat jullie te wachten als jullie een beetje uitgebrakt zijn na de intro? Een stapel boeken en snel aan de slag, want het jaar begint met een intensieve cursus Algemene Vaardigheden. Deze cursus is overigens waarschijnlijk ook de meest nuttige cursus van het eerste jaar, omdat je leert hoe je onderzoek doet en hoe je papers schrijft – iets wat je veel zult moeten doen in je studie-carrière. Dat de verplichte AV-reader het enige boek is uit het eerste jaar dat ik als derdejaars ooit nog inkijk lijkt me dan ook tekenend voor de relevantie van het vak. Maar vrees niet, intensieve cursus wil nu ook weer niet zeggen dat je geen tijd meer hebt om te stappen en te brakken. En dat is maar goed ook, want er is meer in Nijmegen dan alleen een universiteit met collegezalen! Op het moment van schrijven zit ik midden in de Vierdaagseweek – en de zomerfeesten. De zomerfeesten laten mij elk jaar weer opnieuw zien hoe gezellig Nijmegen is en hoeveel Nijmegen te bieden heeft. Van klein straattheater op het Waalstrand tot feesten op de verschillende pleinen tot het uitzwaaien en aanmoedigen van de lopers, Nijmegen heeft het allemaal! Buiten de zomerfeesten om worden ook vaak concerten georganiseerd in het Goffertpark, waar je zomers ook goed terecht kunt voor een picknick of barbecue. Bovendien is er naast het reguliere uitgaansleven een groot aantal kroegen en cafés waar regelmatig bandjes optreden of waar je op het terras kunt neerstrijken voor een wit biertje of een kannetje sangria. En als alle drukte van de cafés je even te veel wordt en je toe bent aan een relaxmoment om heerlijk zen van terug te keren vind je aan de rand van de stad ook nog het Sanadome: sauna’s, bubbelbaden en massages te over. Vanzelfsprekend is het ook fijn om zo af en toe in je vrije tijd met je studie bezig te zijn en gelukkig biedt Nijmegen een aantal mogelijkheden om het nuttige met het aangename te verenigen. Zo organiseert de gemeente Nijmegen elke twee weken een politieke avond en ben je binnen een kwartiertje met de trein in Arnhem waar het provinciehuis van Gelderland gevestigd is. Mocht je nog meer willen doen en je écht in willen zetten voor de politiek, als cv-building dan wel uit

6


oprechte interesse, biedt Nijmegen een keur aan jongerenafdelingen van politieke partijen. Zowel DWARS als ROOD, de JOVD, de Jonge Democraten en de Jonge Socialisten hebben een eigen afdeling gevestigd in Nijmegen waar je altijd langs kunt lopen voor meer informatie en een vrijblijvende borrel. Ook in de introductie zijn deze jongerenorganisaties vaak goed bereikbaar voor een praatje (mocht deze Heraut je nog op tijd bereiken). Mocht je oprecht geïnteresseerd zijn in nevenactiviteiten die je cv een beetje opfleuren mogen we natuurlijk ook de ismus commissies niet vergeten. Aan het begin van elk academiejaar organiseert ismus een bijeenkomst waarbij de verschillende commissies zich aan je voorstellen, zo kun je kennismaken met de feestcommissie, de reiscommissie en de lezingcommissie en natuurlijk de Herautredactie. Op dezelfde middag en in de dagen erna kun je je inschrijven voor één of meer van deze gezellige commissies. Er is dus genoeg te doen in Nijmegen, ook ná de introductie. Haal er voor jezelf uit wat je leuk vindt en geniet, geniet, geniet van je studententijd! Want het is voorbij voordat je het weet… So much to do, so little time!

EETTIPS VOOR NA DE INTRO Eettips voor ná de intro, als alle friet en pizza je neus uitkomen. Omdat Nijmegen een groot aantal studenten herbergt en de horeca medelijden met ons budget heeft kun je op verschillende plekken lekker eten voor weinig. Hieronder een greep uit het assortiment: • De Riva: Waalkade, drie gangen-menu €16,95 (op vertoon van je studentenkaart) • Van Buren: Molenstraat, drie gangen-menu €12,50 • De Dromaai: Plein 44, hoofdgerechten voor €9,50 • De Muis: Tweede Walstraat, maandag t/m woensdag alle schnitzels €7,50 • De Gelagkamer: Waalkade, drie gangen-menu €14,95 (op vertoon van je studentenkaart) Zie voor een uitgebreidere inwijding in de wondere wereld van de Nijmeegse culinairiteiten het artikel ‘De leukste plekken in Nijmegen voor drankjes, lunch en diner’ elders in deze Heraut.

Laura Buuts

LIEVE JET, Stop experimenteren met een tweejarig BSA!

Het eind van de zomervakantie nadert. Studenten proberen langzaam weer in een natuurlijk dagen nachtritme te komen, schaffen een collegeblokje aan en schrijven zich in voor de vakken die het komend semester op het programma staan. Er is geen enkele reden tot zorg. Ze hebben netjes voldaan aan de eis van het bindend studieadvies en mogen de studie, zonder de druk om weggejaagd te worden, blijven voortzetten. Voor sommige studenten is het bindend studieadvies bijzaak, met voldoende discipline en doorzettingsvermogen kun je 60 studiepunten behalen het eerste jaar, maar voor anderen is het positieve advies een hele opluchting. Je hoort niet het stemmetje in je achterhoofd of het duiveltje op je schouder fluisteren dat het allemaal voor niets is geweest en je van studie moet switchen. Dit gevoel van opluchting na het eerste jaar is fijn voor studenten aan de Radboud Universiteit want zij zullen dit gevoel nog steeds kunnen ervaren, maar aan drie andere Universiteiten en één hogeschool zal dat gevoel van opluchting uitblijven. Daar zullen studenten zich in het tweede jaar wederom moeten bewijzen. Men moet opnieuw 45 studiepunten behalen om te voorkomen dat de examencommissie alsnog een brief stuurt met de teleurstellende tekst dat je voor de komende drie jaar niet meer welkom bent bij de onderwijsinstelling voor dezelfde opleiding. Hoe is dit mogelijk? Dit voorjaar heeft Jet Bussemaker een algemene maatregel van bestuur getroffen waarmee de mogelijkheden van het BSA zijn verruimd. Een ontwikkeling die naar mijn mening onwenselijk is.

De minister wil experimenteren met een tweejarig bindend studieadvies om de geleidelijke disciplinering van studenten voort te zetten. In de jaren 80 kon je studeren zonder tijdslimieten, een beroep doen op ruimhartige studiebeurzen en na afstuderen gemakkelijk een bijstandsuitkering aanvragen om te wachten op de baan van je dromen. Nu zijn de regels aanzienlijk aangescherpt. Het BSA, de prestatiebeurs, binnenkort een sociaal leenstelsel waarbij moet worden terugbetaald naar draagkracht en dan nu een verruiming van de bestaande BSA regels. De overheid liet derig jaar geleden de teugels vieren, men moest zelf verantwoordelijkheid nemen, het resultaat was ongebreideld hedonisme. Nu treedt de overheid op om de verkeerde beslissingen van toen te beteugelen, maar een tweejarig BSA zet geen zoden aan de dijk. Immers, een student die ook het tweede jaar overleeft, kan daarna alsnog beslissen om wat meer ruimte te creëren om zich anderszins te ontplooien. In het achterhoofd van de minister draait het alleen om de overheidsfinanciën. Hoe sneller je bent afgestudeerd, hoe beter. De staat verdient haar investering binnen afzienbare tijd terug en jij kunt eerder blauwe brieven op de mat ontvangen zodat de schatkist gevuld wordt. De overheid slaat twee vliegen in één klap zo lijkt het, maar dan moet de student in het tweede jaar opnieuw driekwart van de jaarlijkse punten zien te scoren. Falen is geen optie, feestjes worden opzij geschoven, aantrekkelijke nevenfuncties gaan op de lange baan en de kans op een burn-out neemt


7

simpelweg toe. Geen prettig vooruitzicht. En stel je voor dat je aan het eind van het tweede jaar bij je tutor komt, die zegt: ‘leuk Kees dat je 100 studiepunten hebt behaald de afgelopen twee jaar, je hebt al meer dan de helft van het totaal aantal studiepunten van deze bachelor bemachtigd, maar helaas moet ik je van de opleiding afsturen omdat je volgens minister Bussemaker en onze onderwijsinstelling niet voldoende discipline hebt’. Een vreemde gewaarwording: je wordt weggestuurd omdat je niet aan een arbitraire norm van de minister voldoet, terwijl je wel degelijk hebt aangetoond dat je het universitaire niveau aankan en er feitelijk nog mogelijkheden zijn om de bachelor nominaal af te ronden. Afgelopen juli zag ik op tv een persoonlijk pleidooi van Midas Dekkers over vooruitgang. Ook hij stelt dat de minister niet alleen moet spreken over studenten die steeds maar hogerop moeten komen om onze kenniseconomie te versterken. Uiteindelijk is het de bedoeling dat er in je studententijd af en toe een lampje boven je hoofd gaat branden en je denkt: ik vind het interessant en wil hier meer van weten. Dat gevoel van plezier in je studie wordt door deze maatregelen verlamd aangezien er toch een beklemmende angst heerst dat je het tweede jaar geschrapt kan worden. Angst ondermijnt de gemoedsrust en het zelfvertrouwen. Twee belangrijke aspecten die je studieprestaties negatief kunnen beïnvloeden waardoor je wellicht blijft steken op ‘zesjes’ terwijl je zonder die druk van de minister in een ontspannen klimaat tot veel betere prestaties zou kunnen komen. De minister kan hameren dat talenten zo veel mogelijk ontwikkeld moeten worden, het onderste uit de kan halen, maar dan moet daar ook het klimaat voor zijn. Alleen in een veilig, prettig leerklimaat kunnen talenten van studenten geactualiseerd worden. En dat maakt dit vraagstuk paradoxaal. Aan de ene kant wil

8


je dat studenten hun talenten tot uiting brengen, maar dat moet wel binnen een bepaald tijdslimiet met een minimale prestatie per jaar etc. om te voorkomen dat studenten naar willekeur een paar vakjes per jaar gaan volgen. De oplossing lijkt een compromis van lichte werkdruk in het eerste jaar en vrijheid in de jaren erna om zelf te beslissen hoe je studeert, zonder de verlammende druk van de overheid. Volgens mij bestaat deze vorm onderwijs al, inderdaad de huidige situatie met een eenjarig bindendstudieadvies is de uitkomst voor een niet bestaand probleem. De drang naar regelgeving van de overheid om studenten zo snel mogelijk door het universitaire apparaat te duwen lijkt steeds meer op een machine. Tijdens dit proces blijft de overheid controleren of er geen studenten zijn die afwijken van de norm, want studenten die iets afwijken van de norm kosten meer geld en daarom moeten we ze voldoende testen. Afgelopen semester zei René ten Bos van het vak filosofie van de managementwetenschappen dat je een oordeel moet kunnen vellen over de resultaten die studenten leveren door tests. Elk tentamen is voor een student opnieuw een test waarbij je aan het eind van het jaar een oordeel kan geven of de student geschikt geacht wordt om de opleiding af te maken en dat is begrijpelijk. Het probleem is dat de overheid te veel wil testen waarbij je je afvraagt wat er nu eigenlijk nog getest wordt. Ik ben het hier volledig mee eens. Wat ben je nog aan het testen aan het eind van het tweede jaar van je studie, doorzettingsvermogen of studiebekwaamheid? Het testen van studiebekwaamheid na 100 behaalde punten is toch wat ongeloofwaardig, geloof ik. Een tweejarige BSA enkel om het studietempo op peil te houden is een verkeerd uitgangspunt en een waardeloos instrument om de motivatie voor je studie te bevorderen.

Felix Verhagen

ISMUS IN MAROKKO

Wil je ook op reis dit jaar of deelnemen aan andere activiteiten van onze studievereniging? Word dan lid van ismus!


9

HET ISMUSBESTUUR STELT ZICH VOOR Beste lezer van de Heraut, Mijn naam is Ruud Penders en dit jaar mag ik mij voorzitter noemen van ismus, de studievereniging voor studenten politicologie. Ik ben 18 jaar oud en opgegroeid in een klein Limburgs dorpje. Maar ik woon nu alweer ruim een jaar Nijmegen. In mijn vrije tijd houd ik van lekker eten, op stap gaan en mijn sociale contacten in Limburg en Nijmegen onderhouden. Hopelijk hebben jullie tot nu toe al een super tijd gehad in Nijmegen, en voor de eerstejaars: het wordt alleen nog maar mooier! Ik hoop dan ook velen van jullie persoonlijk te leren kennen. Samen met mijn mede-bestuursgenoten gaan wij een geweldig jaar proberen neer te zetten! Een jaar waarin we veel leuke en interessante activiteiten gaan organiseren, hier hoop ik jullie dan ook allemaal te begroeten. Als voorzitter zal ik onder andere de algemene ledenvergaderingen leiden, contacten met andere verenigingen onderhouden en het gezicht naar buiten toe zijn. Jullie zijn altijd welkom in of buiten de pauzes op de ismus kamer, daar vinden jullie de overheerlijke ismuskoffie (en thee!), gezelligheid en andere politicologen. Dit kan heel gezellig zijn, maar ook zijn er altijd ouderejaars die je kunnen helpen met het beantwoorden van je vragen over bijvoorbeeld de studie. Kortom: Samen met jullie en mijn mede-bestuursgenoten hoop ik er een prachtig jaar van te maken!

Beste (aankomende) politicologen, Aankomend jaar ben ik, Remco Frank, Commissaris Externe Betrekkingen van ismus. Ik ben 20 jaar oud en zit, net zoals mijn mede bestuursgenoten, in het tweede jaar van de bachelor politicologie. Ik ben opgegroeid in het Overijsselse Kampen en ben dan ook het enige bestuurslid van ‘’boven de revieren’’. In deze hoedanigheid ben ik een beetje de ambassadeur van het noorden. Dus als je nog nooit gehoord hebt van Schrobbelèr en vastelaovend of geen verschil ziet tussen taart en vloai (vlaai) dan kun je altijd bij mij terecht! Maar voor de mensen van ‘’beneden de revieren’’ niet getreurd in het afgelopen jaar ben ik in Nijmegen aardig ingeburgerd in de zuidelijke gebruiken en zienswijzen. In mijn taak als Commissaris Externe Betrekkingen moet ik, zoals de functietitel ook al een beetje verklapt, zorgen voor het onderhouden van de externe contacten van ismus. Hierbij moet je denken aan contact met café eigenaren, het zoeken van sponsoren en collegepraatjes. Naast deze taken ben ik er natuurlijk vooral om van ismus een gezellige en actieve vereniging te maken en het iedereen naar de zin te maken met leuke en interessante activiteiten. Ik hoop (en weet bijna zeker) dat jullie een leuke introductie zullen hebben en ik nodig jullie bij deze uit om een keer langs te komen bij een van onze activiteiten of op de ismuskamer!

vlnr.: Ruud Penders, Remco Frank, Maren Backbier, Manouk Smeets, Dyon Bambacht

10


Beste Heraut lezers, Mijn naam is Maren Backbier en ik ben dit jaar penningmeester van ismus. Ik ben 20 jaar oud en kom uit Simpelveld, een klein dorp in Zuid Limburg. Samen met de mijn medebestuursleden zit ik in het tweede jaar van Politicologie. Ik woon al bijna een jaar in Nijmegen en heb een fantastisch tijd gehad. In mijn vrije tijd houd ik, net als de meeste van de studenten, van gezelligheid en uitgaan. Daarnaast kook ik veel en eet graag met vrienden. Als penningmeester ben ik verantwoordelijk voor de financiën van ismus. Dit houdt vooral in de begroting en de boekhouding van ismus. Daarnaast heb ik als bestuurslid de taak om voor jullie een geweldig jaar neer te zetten. Voor ismus zijn de leden heel belangrijk en we willen dan ook iedereen een gezellige tijd geven. Dit jaar zullen dan ook veel leuke, maar ook interessante activiteiten worden georganiseerd, waar we hopen dat we zo veel mogelijk mensen zullen ontmoeten. Iedereen is welkom op de ismuskamer om te genieten van een lekkere kop koffie of thee en gezellig geklets. Ik wens iedereen, eerste en ouderejaars, een prachtig jaar toe. Daarnaast wil ik de eerstejaars welkom heetten in Nijmegen en wens ik ze na een, vast en zeker, leuke introductie een geweldig eerste jaar toe. Als laatste hoop ik vele van jullie te zien bij ismusactiviteiten of op de ismuskamer!

Beste Heraut lezers, Mijn naam is Manouk Smeets, ik ben 18 jaar en opgegroeid in Dongen (een dorp tussen Tilburg en Breda). Afgelopen jaar ben ik begonnen met de studie politicologie en al snel daarna heb ik van Nijmegen mijn nieuwe woonplaats gemaakt. Na een geweldig eerste jaar had ik besloten om te solliciteren voor het ismusbestuur, dit pakte positief uit en dus mag ik mij dit jaar Commissaris Interne Betrekkingen van ismus noemen. In mijn vrije tijd ga ik graag, net als bijna alle studenten, stappen en kletsen met vrienden. Daarnaast houd ik ook van koken, waar ik helaas veel te weinig tijd voor vrij maak. Als Commissaris Interne Betrekkingen ben ik verantwoordelijk voor de jaarplanning en houd ik mij bezig met de activiteiten die georganiseerd zullen worden door de studievereniging. Dit doe ik natuurlijk niet alleen, de commissies die worden ingesteld zullen grotendeels verantwoordelijk zijn voor het organiseren van activiteiten. Ik hoop vele van jullie daarom te ontmoeten in de commissies, aangezien jullie (de leden van ismus) het meest belangrijk zijn voor onze studievereniging. Ik hoop dat dit jaar een mooi jaar wordt met nieuwe en leuke ismusactiviteiten en natuurlijk hoop ik vele van jullie te zien op de ismuskamer waar we onder het genot van een kopje thee of koffie gezellig kunnen babbelen.

Beste (toekomstige) ismi, Ik ben Dyon Bambacht, 19 jaar oud en kom uit het mooie Drunen in Noord-Brabant. Sinds november woon ik in het bourgondische Nijmegen en hoewel het bourgondische leven mij niet met de paplepel is ingegeven, zoals bij anderen wel het geval is, ben ik hier zeker op mijn plek. Komend jaar ben ik de secretaris bij ismus. Behalve dat dit natuurlijk de beste functie is en de enige met een eigen (feest)dag, ben ik hopelijk de eerste maand bezig met het invoeren van alle nieuwe leden in het ledenbestand. Lid moet je sowieso worden voor de boekenkorting, maar daarnaast zijn er nog veel meer voordelen. Neem plaats in een commissie en regel dat Mark Rutte naar Nijmegen komt of kom gezellig een kopje thee drinken op de kamer en natuurlijk de vele borrels die we gaan organiseren. Maar voordat alle stress van het studeren begint, is het eerst nog gewoon vakantie. Dus leef je uit tijdens de introductie, ga naar alle feestjes, praat met iedereen en hopelijk zien we je dan bij het begin van het jaar op de ismuskamer.


11

IDEALISME Overdenkingen van een nostalgische emotie

In 2009 kwam een boek uit met de titel “De Grenzeloze Generatie”, over de gemakzuchtige, oppervlakkige en hedonistische karaktertrekken van de hedendaagse jongeren, geboren na 1986. Ze zijn pragmatisch en vooral: individualistisch. Maatschappelijke betrokkenheid doet hen allemaal niet zo veel, 41% stemt niet eens. Tot die generatie behoren wij. Als deel van de studerende bevolking nog wel, waar protest in het verleden zo vaak begonnen is. Maar ook daar is het ontbreken van idealen – en, zo lijkt het soms, van doelen – pijnlijk te merken. Vaak kijk ik verlangend terug naar een tijd waarnaar ik niet eens kan terugkijken, omdat het voor mijn geboorte plaatsvond. Vol bewondering heb ik alle boeken verslonden over de jaren zestig, bruisend van woede, maar ook van hoop en idealen, die overgingen in de hardere, duisterdere decennia van protest daarna. Dit rooskleurige idealisme bracht ook geradicaliseerde effecten met zich mee, terreur en angst. Maar toch: er was iets fundamenteels waar voor gestreden werd. En dat is nu juist wat ik zo mis: kan mijn pragmatische, individualistische generatie nog wel een betekenisvolle bijdrage leveren?

12


Ik realiseer me dat ‘idealisme’ een ongedefinieerde, wellicht zelfs subjectieve, term is. Het lijkt me een combinatie tussen maatschappelijke betrokkenheid en nog niet bereikte – soms ook niet bereikbare - idealen. Onduidelijk blijft echter hoe breed gedragen een protestbeweging moet zijn om als zodanig gezien te worden en of de termen ‘protestbewegingen’ en ‘idealisme’ überhaupt wel zo makkelijk voor elkaar ingewisseld kunnen worden. Bovendien zijn de gebeurtenissen in de jaren ’60 en ’70 van een totaal andere orde dan andere voorvallen van idealisme, in andere tijden en andere plaatsen. Toch is het wellicht de moeite waard om ons eens te buigen over deze beladen term, om te kijken of mijn nostalgische emoties terecht zijn. In de tweede helft van de jaren zestig barstte overal in Europa massaal protest los. Met name (linksgeoriënteerde) studenten verenigden in een beweging tegen het autoritarianisme en vermeende hypocrisie van de regeringen. Men was teleurgesteld in de huidige politieke partijen, die zich lieten meeslepen in de stroom van het kapitalisme en het zogenaamde industriële complex. Geprotesteerd werd tegen het gebrek aan democratie, tegen de hiërarchie ook, met name op universiteiten. Ook de emancipatie van het individu en gelijkheid van geslacht

vonden hun oorsprong in die beruchte jaren zestig. Het verstikkende conservatisme van de vorige generatie, werd met verve afgeworpen. Dit ging gepaard met het afwijzen van de kapitalistische grootmacht van de Verenigde Staten, wat zich uitte in steunbetuigingen voor de slachtoffers van vermeend Amerikaans imperialisme wereldwijd. De historicus Hockenos benadrukte dat elke vaststaande waarheid van de vorige generatie werd vervangen door haar tegenhanger: preutsheid werd vervangen door vrije liefde, nationalisme door internationalisme, het kerngezin door communes, provincialisme door solidariteit voor de Derde Wereld, wetsgehoorzaamheid door burgerlijke ongehoorzaamheid, traditie door experimenten, dienstbaarheid door ‘in-your-face’ activisme. De vruchten van deze ontwikkelingen plukken we vandaag de dag nog steeds. Maar na het hoogtepunt in 1968, het jaar dat de wereld in brand leek te staan, ging het bergafwaarts met die massale protestbewegingen. Ideeën over hoe het nu allemaal verder moest liepen te zeer uiteen, mede omdat sommige groepen gewelddadige actie voorstonden en anderen hier sterk tegen waren. In de jaren zeventig ontstonden wel “nieuwe” sociale bewegingen, rondom onderwerpen als feminisme, ecologie, burgerrechten en pacifisme, voortbouwend op de brede protesten in de jaren zestig, maar met een postmaterialistisch tintje en minder unitair. De meerderheid van deze bewegingen bleef legale protesten voeren, maar een kleine, invloedrijke groep begon te experimenteren met illegale maatregelen. Het protest werd bijvoorbeeld in Duitsland in geradicaliseerde vorm voortgezet door anarchistische en militante bewegingen. Wellicht als reactie hierop besloten steeds meer activisten dat het tijd was om protest op meer traditionele manieren voort te zetten: er werden nieuwe politieke partijen opgericht, met als bekendste voorbeeld de groene partijen. Het protest werd langzaamaan geïnstitutionaliseerd en – door de noodzakelijke compromissen die daarbij komen kijken –het verloor haar scherpe randjes.

Waren het dan niet de specifieke omstandigheden in de jaren zestig en zeventig die maatschappelijk idealisme mogelijk maakten? Verlang ik niet terug naar aspecten van een tijd die eenvoudigweg voorbij is? De historische last van de Tweede Wereldoorlog en de Koude Oorlog is sterk verminderd, we hebben niet meer een zo sterk conservatieve oudere generatie, de welvaart is – ondanks de economische crisis – nu nog steeds op een hoog niveau. Francis Fukuyama verklaarde na de val van de muur in 1989 het einde van de geschiedenis: het eindpunt van de ideologische evolutie van de mensheid met de liberale democratie als definitieve bestuursvorm. Wellicht is er in dit liberale, zorgeloze tijdperk geen plek meer voor ideologisch protest. En misschien is het feit dat er niets is om écht tegen te strijden wel het grootste geschenk dat we ons kunnen we wensen. Dat rooskleurige idealisme is namelijk ook de oorzaak geweest van veel geweld, angst en terreur. Dit was weliswaar de minderheid en een uitwas van de protesten, maar het is belangrijk om te bekijken of de voordelen wel opwegen tegen de nadelen.

IN ELKE SAMENLEVING ZAL RUIMTE ZIJN VOOR VERBETERING EN OOK IN DE HUIDIGE MAATSCHAPPIJ ZIJN GENOEG REDENEN OM DE HANDEN UIT DE MOUWEN TE STEKEN

HET PROTEST WERD LANGZAAM GEÏNSTITUTIONALISEERD EN VERLOOR HAAR SCHERPE RANDJES

Dit hele artikel ben ik ervanuit gegaan dat idealisme per definitie iets positiefs is. Maar wat is er nu eigenlijk zo goed aan al dat idealisme, behalve de charmante klank? De kern daarvan is volgens mij: de twijfel. Het bekritiseren van bestaande waarheden om de weg open te houden naar verbetering. Maatschappelijk idealisme laat mensen vragen stellen bij wat voor samenleving eigenlijk wenselijk is en helpt zo, ook al is het soms zo gevoelsmatig en zo utopisch, stagnatie te overkomen. Het maakt progressie mogelijk en dat weegt naar mijn mening wel degelijk op tegen de nadelen. In elke samenleving zal ruimte zijn voor verbetering en ook in de huidige maatschappij zijn genoeg redenen om de handen uit de mouwen te steken- bij uitstek een taak voor ons, de nieuwe generatie.

Dit alles gebeurde in samenspel met andere factoren die ertoe leidden dat het ooit zo vurige protest een langzame dood stierf. Na de jaren ‘80 kwam Europa in economisch rustiger vaarwater, waar de welvaart grenzeloos leek te kunnen stijgen. Tegelijkertijd ging de emancipatie van het individu over in individualisering. Al met al werd het politieke, het maatschappelijk belang, vervangen door het economische en het individuele belang. Deze processen leidden het vroegere idealisme in de richting van individueel pragmatisme.

Rutger Bregman is één van de mensen die de gebreken van onze huidige samenleving onlangs in een artikel in de Volkskrant benoemde. Hij noemde stress en burn-outs, ideeënarmoede en apathie, onbehagen en zinledigheid. Wellicht zijn juist dat de problemen waarop een creatief, geïnspireerd idealisme ons een uitweg kan bieden. Hijzelf geeft daarin – volgens mij terecht – aan deze te zoeken in respectievelijk minder efficiency, meer vrije tijd, meer verwondering en minder kenniseconomie, minder cv-building en, jawel, meer idealisme.


13

Wellicht kunnen we hoop putten uit de huidige economische crisis. Hoe zwaar deze ook is, het kan een kans bieden om vaststaande waarheden eens onder de loep te nemen. Misschien is het pragmatisch individualisme wel op zijn retour en ligt de weg open voor ideologische ideeën en bewegingen die de blik naar voren richten, naar hoe de toekomst er uit zou moeten zien. Het feit dat ik lang niet de enige ben met nostalgische gevoelens naar een tijd waarin wij zelf niet eens geleefd hebben, lijkt er op te wijzen dat er weer ruimte is voor idealen en maatschappelijke betrokkenheid. Laat het idealisme maar komen.

14


NOSTALGISCHE FILMS Ook last van nostalgie? Wellicht kun je je ei kwijt bij één van deze films: Berkeley in the Sixties (1990), documentaire over de Californische universiteit Berkeley, epicentrum van het Amerikaanse protest – Woodstock (1970), momentopname van het hippietijdperk op zijn hoogtepunt, in een artistieke uiting van de jaren zestig - Joschka und Herr Fischer (2011), documentaire over hoe Joschka Fischer de overstap maakte van radicale activist naar een van de meest populaire politici van Duitsland - Der Baader Meinhof Komplex (2008), over het ontstaan en de ondergang van de Rote Armee Fraktion, een militante groepering in de jaren 70 - The Edukators (2004), over protest binnen onze eigen generatie en wat te doen als alles al geprobeerd is.

Sophie Lauwers

MEER DAN DUIZEND WOORDEN

Elke editie een foto die de belangrijkste, grappigste, meest toonaangevende of vreemdste politieke gebeurtenis weergeeft van de afgelopen tijd. Een foto zegt immers meer dan duizend woorden. Dit keer de onthullingen van klokkenluider Snowden en de Russische activist Navalny. Aan het begin van de zomer werden we opgeschrikt door berichten van klokkenluider Edward Snowden, voormalig medewerker bij de NSA, die aantoonde dat de Amerikaanse overheid verregaande surveillancebevoegdheden had. Hij lekte geheime details van onder andere het programma PRISM, dat inlichtingen vergaart uit gegevens van internetbedrijven zoals Facebook en Google. Dit leidde over de hele wereld tot een debat over de spanning tussen veiligheid en privacy. De Amerikaanse overheid heeft een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd. Snowden had dit duidelijk al verwacht en vluchtte nog voor zijn onthullingen bekend werden gemaakt naar Hong Kong. Van daar vloog hij eind juni naar Moskou, waar hij vervolgens tijdelijk asiel aanvroeg. Het ziet er naar uit dat Snowden voorlopig in Rusland blijft. Zijn keuze voor

Vivian Sanders

dit land is opmerkelijk, gezien de twijfelachtige reputatie die Rusland heeft op het gebied van mensenrechten, waaronder het recht op privacy. In juli werd de Russische activist Aleksej Navalny veroordeeld tot vijf jaar strafkamp na beschuldigingen van verduistering en fraude. Zijn veroordeling wordt door velen gezien als een politiek gemotiveerde uitspraak: Navalny strijdt tegen corruptie en machtsmisbruik in Rusland en is daarmee een felle tegenstander van president Poetin. Momenteel is hij vrij op borgtocht in afwachting van het hoger beroep. Deze onverwachte vrijlating wordt gezien als reactie op de grote protesten die plaatsvonden naar aanleiding van zijn veroordeling. Links is een foto van Navalny te zien met de tekst: ‘Navalny onschuldig’. Ook voor Snowden gingen de Russen de straat op. Ze protesteerden tegen de inbreuk op vrijheidsrechten en droegen borden met ‘хватит’: zo is het genoeg. Navalny doet mee aan de verkiezingen voor burgemeester van Moskou, die op 8 september plaatsvinden. Zou hij een eerlijke kans krijgen?


15

DE LEUKSTE PLEKKEN IN NIJMEGEN Voor drankjes, lunch en diner

De leukste plekken in Nijmegen voor drankjes, lunch en diner Naar sommige eettentjes in Nijmegen wordt maar al te vaak doorverwezen door studenten. Maar Nijmegen heeft meer te bieden dan Mr. Jacks! Voor de mensen die eens een keer iets anders willen, hieronder een aantal tips voor lunch, diner en borrel. Bewust, origineel, gezellig of gewoon lekker. En dat hoeft niet duur te zijn! De Hemel Net achter de Oude Markt verstopt, ligt het mooiste terras van Nijmegen. Dichtbij de drukte zit je heerlijk rustig bij Restaurant en Brouwerscafé de Hemel. Schijnt de zon een keertje niet, dan kun je in het mooie oude pand zitten om de 10 verschillende speciaalbiertjes van de tap te proeven, allemaal beneden in brouwerij De Hemel gebrouwen. De koffie komt van Coffijn, de koffiebranderij die ook in het pand zit. Met een uitgebreide lunchen dinerkaart die varieert van een ‘8-gangen’-diner tot daghappen. Mocht je met vriendinnen nog op zoek zijn naar een plek voor een leuke High Tea: gevonden! Met zowel zoete als hartige lekkernijen kun je je heel de middag vermaken, het altijd enthousiaste personeel vult aan als iets op is. Franseplaats 1, geopend maandag 12:00 tot 18:00 uur en dinsdag tot en met zondag vanaf 12:00 uur, menu €28,50 per persoon. High Tea €18,50 per persoon. De Firma

16


In de benedenstad van Nijmegen, aan het verlengde van de waalkade, ligt De Firma. Het hele pand is, zoals ze het zelf noemen, ingericht in ‘Amerikaans-Scandinavische’ stijl. Dat houdt onder andere in: industriële lampen, veel aardetinten, veel houten elementen, een groot krijtbord, een open keuken en een loungeruimte met veel kussens. Voor 8 à 9 euro worden er gerechtjes geserveerd die je kunt delen (daar moet je er wel meerdere van bestellen). De nadruk ligt op versheid, originaliteit en duurzaamheid. Borden staan opgestapeld op tafel en het bestek staat in grote potten ernaast. Het personeel behandelt je alsof ze een oude bekende tegenkomen en vertellen uitgebreid over hun duurzame wijnen. Reserveren kan via facebook of twitter (of even bellen). Lage Markt 47, geopend maandag t/m zondag vanaf 17:00 uur, avondje tafelen ongeveer €35 per persoon Smaakrijk De hezelstraat is sowieso goed natuurlijk, maar dit is wel heel goed. Ze hebben een aantal stoeltjes aan de straat staan, maar het wordt pas echt leuk als je doorloopt naar achter, een stadstuin in. Daar kan je genieten van een fair trade kopje koffie met bonen uit Guatemala, een broodje waarvan een deel van de opbrengst gaat naar het opknappen van de Sint Stevenskerk of een kopje soep dat net gemaakt is (je loopt in je weg naar de tuin langs het kleine keukentje af waar de pan op het vuur staat). En ze maken ook zelf taart! En ze maken hartjes in je cappuccino!

Hezelstraat 12, geopend maandag t/m zaterdag 09:30 uur tot 17:30 uur en koopzondagen, ontbijtje met gekookt eitje €7,50 Qke-Leq Tegenover het valkhof (dicht bij appels en peren – voor de liefhebbers: daar hebben ze zeven verschillende carpaccio’s) ligt Qke-Leq (spreek uit: Kukelu). Dit restaurant staat bij veel mensen bekend om zijn goede prijs-kwaliteitverhouding. Alle gerechten worden in Bourgondische proporties geserveerd. Dat betekent: minimaal 250 gram. Hét restaurant om met je vriendje uit eten te gaan. Wees nooit zo stoer om een 4-gangen-diner te bestellen. Dat krijg je niet op (het personeel raadt dit zelfs af ). Het restaurant is wat kitscherig ingericht, met kronenluchters en overweldigende kleuren, maar daardoor wel warm en gezellig. De tafels zijn altijd mooi gedekt, zelfs het zout- en peperstel is leuk, en een rijkelijk gevuld broodmandje kost slechts €3,50. Trouwens, ga niet naar de site. Die is in Comic Sans MS geschreven. Het is ze vergeven. Kelfkensbos 45, geopend maandag t/m zondag vanaf 17:00 uur, 3-gangen menu €26,95 (let op: wel redelijk wat meerprijzen).

Karlijn Martens

Vaderland Dit broertje van Lodewijk en Notting Hill (twee andere restaurants in Nijmegen) is aan de Waalkade gelegen in een stijlvol pand. Op het menu staan lekkere pasta’s, maar ook wat originelere gerechten. Het kaasplankje wordt à la minute gemaakt in een kast halverwege het restaurant. Een avondje dineren hier hoeft niet veel geld te kosten, maar is erg smakelijk. Waalkade 1, geopend dinsdag t/m zondag vanaf 17:30 uur, pasta hoofdgerecht voor ongeveer €12 Beij Ons Eén van de leukste kroegjes van Nijmegen Oost is proeflokaal Beij Ons. In een grote huiskamer kun je een spelletje spelen onder het genot van één van de vele speciaalbiertjes. Lunchen van de kaart of wisselende daghappen voor een prima prijs hebben ze hier ook. Doe vooral een keertje op dinsdagavond mee aan de pubquiz. Gezelligheid gegarandeerd! Daalsedwarsweg 21, geopend maandag t/m zondag 11:00 uur tot 02:00 uur, 8 bieren van de tap en 65 bieren op fles, dinsdag pubquiz vanaf 20:30 uur


17

WOORDJE VAN DE VOORZITTER Beste (aankomende) ismi, Daar sta je dan, de dag dat je wist dat zou komen is eindelijk hier! En dan heb ik het niet over Koningsdag, maar over de introductie van de Radboud Universiteit! Deze week gaan jullie Nijmegen ontdekken, veel stappen en met een lichte kater colleges volgen. Kortom: Een fantastisch begin van je studententijd hier in de oudste stad van Nederland! Of je nu rechtstreeks van de middelbare school komt, van studie bent gewisseld of een tussenjaar hebt gehad, je hebt in elk geval een goede keuze gemaakt door voor de studie politicologie in Nijmegen te kiezen! En deze studie heeft natuurlijk ook een studievereniging, namelijk ismus, voor studenten politicologie. Jawel, ismus met het puntje op de i, iets wat mij vorig jaar in de intro ook al meteen werd geleerd. Je zal tijdens de introductie en de rest van het collegejaar merken dat ismus een actieve vereniging is. Zo organiseren we excursies, borrels, gastcolleges en nog veel meer leuke en interessante activiteiten! Hiermee hopen wij je studententijd in Nijmegen te veraangenamen en te verrijken. Veel van deze activiteiten worden georganiseerd door commissies. Zo is er bijvoorbeeld een reiscommissie en lezingcommissie. Hier kan jij ook aan deelnemen, het is namelijk een perfecte manier om ervaringen op te doen en nieuwe contacten te leggen! En misschien nog wel het belangrijkste, ismus heeft een ‘eigen’ kamer op de campus, hier vind je gezelligheid , de overheerlijke ismuskoffie/thee en medepoliticologen.

Vorig jaar heb ik zelf ook deelgenomen aan de intro en ik weet nog goed dat ik mijn eerste Heraut kreeg samen met mijn kroegentocht T-shirt tijdens de markt op de Thomas Van Aquinostraat. Ik had nooit verwacht dat ik dit jaar als voorzitter van ismus een stukje in de Heraut mocht schrijven. Wie weet wat jullie volgend jaar allemaal bereikt hebben… Dus, beste aanstormende politicologen, ismi en toekomstige wereldleiders, ik hoop jullie dit collegejaar vaak te mogen begroeten en wens jullie een fantastische introductietijd toe! En heel veel sterkte met het volhouden van deze enorm vermoeiende week. Jullie kunnen ismus natuurlijk vinden op facebook, twitter en op onze eigen website: ismus.nl. Met hartelijke groet, Ruud Penders Voorzitter ismus 2013-2014

COLOFON Redactie:

Vormgeving

Ann-Silvie Penning de Vries

Myron Albering

Malu Verkuil

Chelsey Buurman

Niek Kok

Mark Vlek de Coningh

Dorien Venema

Vivian Sanders

Sophie Lauwers

Nicole Nibbering

Oplage

Karlijn Martens

Hoofdredactie:

120

Laura Buuts

Felix Verhagen

18


SPONSORS


19

DE HERAUT WANTS YOU! Op zoek naar een uitdaging? Ben jij actief in het politicologische- of studentenleven en wil je je ervaringen delen? Heb jij je altijd al willen verdiepen in de actualiteit of wil jij gewoon je mening kwijt over wat er in de wereld gebeurt? Grijp je kans! Mail naar [email protected] of neem contact op met Felix Verhagen, hoofdredacteur van de Heraut. Kijk ook op: www.facebook.com/deheraut

Heeft u interesse om hier te adverteren? Neem dan contact op met studievereniging ismus via onderstaande contact gegevens: Studievereniging ismus Postbus 9108 6500 HK Nijmegen Thomas van Aquinostraat 5.00.3 6525 GD Nijmegen

20


Telefoonnummer 024 – 361 16 59 E-Mailadres [email protected] [email protected] Of bekijk de website www.ismus.nl

Heraut. Heet u welkom!

Recommend Documents