Hallo, Bernadette Van Looveren

Hallo, Terwijl het nieuwe schooljaar en het nieuwe werkjaar niet meer zo ‘heel nieuw’ zijn, draait ook De Brug weer op volle toeren. Hopelijk heeft iedereen kunnen genieten van een deugddoende vakantie om, vol energie, er tegenaan te gaan ! Ik herinner mij een fijne ontmoeting van afgelopen zomer waar een zuster mij het volgende vertelde over haar medezuster die vele, vele jaren les gaf in Congo. ‘Ma mère, zuster, als je hier bij ons blijft totdat je wel honderd jaar bent, word hij dan ook zo donker als wij?’ Dat hadden de Congolese kinderen haar gevraagd. Ik weet niet wat die missiezuster daarop geantwoord heeft, maar is dat geen prachtige, veel omvattende vraag? Hoe meer ik erover denk, hoe meer ik ook tussen de regels lees. Het mag dan misschien wel de gewoonte zijn in de missielanden om ‘ma mère’ te zeggen voor zuster; toch is die aanspreking treffend... Ze was de graag geziene moeder voor al haar leerlingen. De zwartjes zouden dan ook niet liever hebben dan dat ze daar zou blijven tot ze 100 jaar zou zijn; ze wilden haar ‘voor altijd’ hebben. Het geweldigste van al voor de kinderen zou zijn dat ze ook zo zwart zou worden, hun GELIJKE... als dat eens waar kon zijn. In elk geval, die spontane vraag van de kinderen drukt een diep menselijk verlangen uit, groter dan wij ons kunnen inbeelden. Ook ‘De Brug’ probeert telkens weer opnieuw om binnen te komen in de wereld van de missionarissen en de bevolking in de derde wereld. Dankzij de vele correspondenten en dit tijdschrift wordt het nieuws doorgespeeld en verspreid. Dat is toch een onmisbare schakel in de verbondenheid tussen het thuisfront en de werkterreinen van onze helpers, zuster, paters. Hoewel de verbeteringen die men had bereikt, soms bruusk ineenstorten door allerlei omstandigheden... toch zou het verkeerd zijn te denken dat het allemaal niks uithaalt. De missiemaand staat voor de deur, het solidariteitsmaal komt eraan... ‘t Is misschien ook een gelegenheid om eens even te bezinnen over ‘het missionaris zijn’ in ons eigen hart, in onze eigen levenshouding, onze onmiddellijke omgeving. Terwijl ik dit neerschrijft is de orkaan over Jamaïca amper uitgeraasd en teisteren hevige regens en storm Haïti... machteloos zijn we tegenover de krachten van de natuur. Wat mogen wij blij en dankbaar zijn dat wij het jaar rond alle weertypes MET MATE mogen meemaken. Laten we dus opgeruimd blijven, ook op frisse, winderige, sombere, grijze herfstdagen... (zoals vandaag). B e r n a d e t t e Va n L o o v e r e n

1

Heb je vragen over de werking van De Brug? Wil je meer weten over haar activiteiten? Ben je geïnteresseerd in een bepaald project? Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving? ........ Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen: 03.666.84.33 03.667.63.55 03.666.72.39 03.677.30.22 03.666.77.52 03.666.20.69 03.666.99.69 015.21.88.04

Inge Beyers Ann Costermans Koen Francken Mieke Goetschalckx Frank Kalhöfer Micky Poelemans Guy Verpoten Kristel Verpoten

?

Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U gebruik maken van het faxnummer 03.666.24.81 van de familie Roosens-Poelemans Lieven en Micky of van het e-mail adres: [email protected]

ONS REKENINGNUMMER

833-3647592-68 (BACOB)

Ontwikkelingshulp ‘De Brug’ vzw Brasschaatsesteenweg 64 2920 Kalmthout

Verslag bestuursvergadering Dinsdag 7 september: Micky Poelemans, Inge Beyers, Guy Verpoten, Koen Francken Aanwezig: Verontschuldigd: Ann Costermans, Mieke Goetschalckx, Kristel Verpoten, Frank Kalhöfer Voorbereiding Concert:. – Het concert van 24 september werd uitgewerkt aan de hand van het draaiboek van de vorige jaren. – Podium opstellen: donderdag 23/09 om 14.00u. Solidariteitsmaaltijden: Organisatie door ‘Support’ – Prijzen: Volwassenen = euro10.00, Kinderen = euro 5.00. – Drankprijzen zullen aangepast worden.. – Brood: enkel nog bij bakker Neys, Heuvel. – Vlees: Van Gool. Projecten. – Guy heeft het droevige nieuws ontvangen dat Pater Swerts is overleden op zijn missiepost in Congo. – Ann C. stelt brief op met voorwaarden om in aanmerking te kunnen komen/blijven voor steun van De Brug (na 30/09) – Doel: Alle projecten moeten aan de voorwaarden van het ministerie voldoen tegen 30 juni 2005. Kasverslagen. zie achteraan in tijdschriftje Varia. – GROS: – Nieuwe brochure verwacht in oktober – Kiosk in bibliotheek zal ter beschikking komen voor de verenigingen voor Ontwikkelingssamenwerking vanaf oktober. – Website: De huur en registratiekosten van de ‘domeinnaam’ wordt dit jaar terug gesponsord door ‘Multibusy’. – ONTBIJT AAN BED 2005: 22 mei 2005. GITOK is vastgelegd. Volgende vergadering: 21oktober 2004 om 20.15u bij Guy Verpoten

2

3

Brieven INFORMATIE BETREFFENDE HET VERSCHIJNEN VAN DE BRIEVEN IN HET TIJDSCHRIFT. Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4). Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactie binnen te komen uiterlijk eind december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari), eind maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), eind juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli) en eind september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodige tijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand.

IRENE PEETERS – Congo

29 februari 2004

Adres: Soeur Irène Peeters, Maison de district, Avenue Colonel Ebeya, 1430, B.P. 9997, KINSHASA 1, Congo.

Dag. Hoe gaat het met U? Ik hoop van heel goed. Met mij is het ook heel goed. Verontschuldig mij dat ik niet meer geschreven heb. Eergisteren kwam ik terug van Seke-Banza-Nedercongo. met de Congolese zuster Marie José van het provinciaal bestuur was ik er naartoe geweest voor acht dagen. De terugreis met de autobus vanuit Boma-Matadi-Kinshasa was van 7 uur ‘s morgens tot 20 uur ‘s avonds. Een lange reis. Bij mijn thuiskomst was er het boekje nr. van de Brug. Ik verschrok wel wat voor mijn nalatigheid in de briefwisseling. Het is waar, ik had nog niet gedankt en ook het nieuw project niet ingediend. Op 31 juli 2003 kreeg ik hier het bericht toe van de gift van 1.295 euro. Ik bied u mijn verontschuldiging aan voor het uitblijven van de briefwisseling. Door het vele werk als hulp in het provinciaal bestuur stelde ik steeds maar uit om op een rustig ogenblik te kunnen schrijven. Eind juli van dit jaar kom ik in verlof. Dan zal ik beter kunnen uitleggen hoe wij hier werken in ons dierbaar Congoland. Ik zou heel blij zijn als ik mijn project nog mag indienen. Ik ben nu in dienst van het provinciaal bestuur. Het is een groot werkterrein. Het onthaal verzorgen, dat gaat vanaf de bisschoppen, ambassadeurs tot de meest

4

eenvoudige behoeftige man en bedelaar. Het huishouden dirigeren en verzorgen, aankopen doen op de markt en in de magazijnen. Ik kreeg er nog de boekhouding bij. Samen met de Filippijnse zuster-dokter zorg ik voor de zusters die ziek worden van malaria en andere ziekten. Zo was ik een keer gedurende 24 uur bij een zieke Belgische zuster in de intensieve dienst van het hospitaal. Ook contact per phonie met de twee missieposten in het binnenland nl. Seke-Banza en Imbonga. En op bezoek samen met de vice-provinciale. Ik ben ook actief aanwezig in onze parochie van Onze Lieve Vrouw van Fatima, bijgevolg veel contacten. Zo blijf ik de behoeftigen en armsten ook daadwerkelijk helpen. Het komt in hun handen terecht: aan weeskinderen, aidspatiënten, mentaal gehandicapten. Zo blijf ik nog de missies steunen van Imbonga, Mbandaka en Seke-banza-Nedercongo. In Seke-Banza wordt er hard gewerkt. De kleuterschool ‘Cocorico’ staat een lokaal af om te kunnen beginnen met een lagere school, het eerste leerjaar. Er moeten klasjes gebouwd worden. En voor het centrum ‘Familiale vorming’ ‘KIVUVU’ – de hoop, voor aankoop van stoffen. Zo vind ik voor het volgend project de eerste noodzaak in deze oorlogstijd, van te blijven zorgen voor de armste mensen. En ten tweede voor de missie van SekeBanza. Voor de lagere school hopen zij te beginnen met het tweede leerjaar. Met de briefwisseling is het allemaal wat misgelopen. Ook mijn familie heeft er onder geleden. Maar je weet dat ik een vurige missionaris ben en van de heimat van Achterbroek met de vele missievrienden. Ik geloof er in dat ik van de achterstal nog zal genieten, ten voordele van het beproefde oorlogsland Congo. Ik zal mijn schade inhalen om regelmatig te schrijven. Ik hoop dat het in je familie best gaat. Voor mij, ik heb mijn gezondheid goed behouden en ik ben een gelukkige missiezuster. Heel veel dank voor de missiegift en voor de missieliefde van de brugvrienden. Oprecht genegen. Correspondente: Gretel Beyers

5

HENRI MAES – Congo

5 april 2004

Adres: Rev. Père MAES Henri, B.P. 10020 Ndjili-Aéro, KINSHASA 24, Congo.

Deze keer kan ik U jammer genoeg geen gunstig rapport voorleggen over ons varkensbedrijf door U gesteund. Op het ogenblik hebben we elf hokken in cementen blokken, bedekt met golfplaten. Daarin huizen nu 7 volwassen varkens, 12 middelmatige en 17 biggen. En dat is te weinig. Maar wij hadden af te rekenen met veel tegenslag. De meeste varkensbedrijven in Kinshasa werden vorig jaar geteisterd door varkenspest; ondermeer één bedrijf waarmee wij nauw samenwerken. Van haar 220 varkens stierven de helft. De andere helft hebben ze voortijdig met groot verlies moeten afslachten. Ze hadden niet voldoende diepvriesinstallatie om dat vlees te bewaren. Bij ons stierven maar 7 varkens van pest. Zes anderen gingen op in de voeding van onze eigen gemeenschap. Zes andere hebben we omgewisseld of verkocht aan andere bedrijven. Slechts voor enkele varkens vonden we klanten omdat er niet genoeg kapitaalkrachtige kopers zijn. Vijf naburige bedrijven komen bij ons hun zeugen laten dekken. In feite werken we met verlies omdat het varkenseten zeer duur is (rijstzemelen, lijnkoek, brouwerijafval, enz.). Daarbij komt dat ons varkenseten geen bergplaats heeft en buiten nabij het varkenskot ligt, blootgesteld aan regen en zon, wat niet gezond is voor de dieren. Daarom willen we voorlopig ons bedrijf niet uitbreiden, maar uw hulp gebruiken voor een magazijn-werkplaats van 8 op 3 meter voor varkensvoer op te slaan. Uw bijdrage zal daarvan niet al de kosten dekken, maar toch een welgekomen hulp zijn. De varkensmest gaat gedeeltelijk naar onze tuin, waarvan een deel der groeten ook verwerkt wordt tot varkenseten. En heel wat vrienden en geburen met een tuin komen bij ons gratis de mest ophalen voor hun tuin. Spijtig dat ik U deze keer geen gunstiger rapport kan voorleggen. We danken de mensen van De Brug voor hun zeer gewaardeerde hulp aan ons ontwikkelingsproject. C o r r e s p o n d e n t e : I r m a Va n G e s t e l

6

LISETTE DE BRUIJNE – Argentinië

12 juli 2004

Adres: DE BRUIJNE Lisette, Colegio Agrotechnico, nro 6, 3763 LOS JURIES, Santiago del Estero, Republica Argentina.

Hartelijk dank voor je ‘gedocumenteerde’ brief, echt leuk om zo een sfeerbeeld te hebben van het ‘ontbijt-aan-bed’. Werkelijk jong en oud en echt een ‘lopende gecoördineerde’ band. Hartelijk dank aan allen, wij hier in het verre Los Juries zijn er jullie allen dankbaar voor. Hoe gaat het hier? Vanaf vorige week donderdag is het beginnen vriezen en dat werd tijd. Door het zachte weer, zonder regen, zijn er heel wat ziektes: blijkbaar overleefden alle bacteriën en microben. Hier werken we goed verder. Het is echter niet gemakkelijk. In de provincie hadden we een interventie van de federale regering. Dat houdt in dat alle hoge functionarissen vervangen werden door personen uit Buenos Aires die de administratie dienen te regelen. Er zijn heel wat processen voor corruptie en machtsmisbruik. Het is een hele soep: iedereen klaagt iedereen aan, zeggend dat de mensenrechten niet werden eerbiedigt. Het is niet gemakkelijk, niemand wil verantwoordelijkheid nemen. Ik heb echt tegenslag dit jaar met de administratieve kant van het college. Ik had geen secretaris en wanneer men mij uiteindelijk er een te benoemen, bleef hij slechts een maand wegens te veel werk. Men denkt dat men enkel wat handtekeningen moet zetten maar vergeten dat ze alles moeten schrijven, klasseren, … Ik zit momenteel dus opnieuw zonder secretaris en moet weer afwachten of ze me een nieuwe benoeming zullen toestaan. Met de leerlingen gaat het goed. We hadden in het 9de studiejaar wat disciplinemoeilijkheden: ze zeiden dat de leerkrachten hen niet graag zagen. Dat hebben we echter handig kunnen oplossen: op 9 juli, dag van de onafhankelijkheid, hebben we hier steeds een officieel feest op het dorpsplein. De leerlingen moesten helpen met enkele volksdansen uit de tijd van San Martin. Het was niet gemakkelijk maar de repetities brachten hen tot dialoog en uiteindelijk konden we alle moeilijkheden bespreken. Heel wat spanningen in deze groep van leerlingen werden opgelost en momenteel zijn ze weer volop aan het studeren. Als er iets ontbreekt in de keuken zijn ze de eersten om hun diensten aan te bieden: hout hakken voor het vuur, water halen uit de waterput, … Met Caritas in het dorp gaat het ook goed. We hebben een nieuwe bisschop en wachten nu af of we wat meer steun vanuit het bisdom zullen krijgen. Hopelijk komt er ook gespecialiseerd personeel om met de gehandicapten te werken. We zijn begonnen met de werkplaats voor gehandicapten, met leeftijden van 9 tot 37 jaar. Ze zijn erg enthousiast en fier op de tekeningen die ze maken of op de eenvoudige handenarbeid dat ze verrichten. Hun ouders brengen en halen hen. We werken momenteel uitsluitend met vrijwilligers maar hopen om iemand als vrijgestelde van de gemeen-

7

te te kunnen krijgen. Zo zouden we wat systematischer kunnen werken.De gehandicapten zijn ook naar de officiële feesten geweest. De eerst keer dat ze deelnamen, op 25 mei ter herdenking van de revolutie, was er echt een verbijstering bij het publiek: deze realiteit was hen niet bekend. Enkele kinderen hebben moeilijkheden om te lopen, allen zijn ze zeer eenvoudig van geest maar ze zijn zeer spontaan. Ze wilden allen de vlag dragen. Ze waren zeer trots: een echte les voor de andere scholen, want de meeste jongeren zouden niet deelnemen als ze niet verplicht werden. Nadien hebben we hen chocolademelk gegeven met een gebakje, bereidt door de dames van Caritas. Onnodig te zeggen dat alles gretig werd opgegeten. Hun participatie was zeer positief: een eerste stap om bekend te maken dat er met hen gewerkt wordt, dat ze er ook zijn. We werken ook met een groep personen die instaat voor kinderen die niemand hebben: kinderen van gescheiden ouders die hen achterlieten, kinderen die aan hun lot werden overgelaten, weeskinderen, … Zij worden soms opgevangen door familie of buren maar zitten vaak echt in marginale situaties. We zijn begonnen met hen eens per maand voedingspakketten te geven en hen wat voorlichting te geven: over diarree, schoolgaan, alcoholisme, … We proberen hen zo nieuwe waarden bij te brengen. Dat gaat traag maar we hopen toch op een mentaliteitsverandering. Ik ga hier afsluiten: ik moet nog naar het dorp om enkele administratieve zaken te regelen en dan kan ik ook deze brief posten. C o r r e s p o n d e n t e : K r i s t e l Ve r p o t e n

LOUIS FRANCKEN – India 1

8 juli 2004

Adres: FRANCKEN Louis sj., Indian Social Institute, 10 Institutional Area, Lodi Road, NEW DELHI 110 003, India.

Beste groeten uit Delhi. Het is nu de tijd van de moesson ( regenseizoen) . Op sommige plaatsen zijn er grote overstromingen, vooral in Assam en Bihar. Hier in Delhi is het nog altijd droog en heet. Het is nog 38 graden, een beetje te veel zomer. In de afgelopen week hadden we twee keer een regenbui van 10 minuten. Dat is alles. Er wordt elke dag voorspeld dat er regen op komst is maar er valt niets. Het regenseizoen loopt op zijn einde, het wordt dringend tijd dat het veel regent. Van 19 juni tot 11 juli was ik op bezoek in Ranchi. Daar had het begin juni veel geregend maar tijdens mijn verblijf was het een aangenaam klimaat. De bedoeling van mijn bezoek was de lopende projecten op verschillende missieposten en scholen te bezoeken. Op twee posten, Bardih en Vijagiri, zijn de paters bezig met het bouwen van een

‘Hostel’, een internaat voor jongens, deze posten zijn zeer ver van Ranchi, een op het platteland en een in bergachtig land.De jongens komen twee uur te voet naar school, te ver om elke dag te doen. Op twee andere plaatsen Marangadah en Patrachauli, is men bezig met de lagere school te herbouwen, de oude waren echt niet meer bruikbaar, hoog tijd om alles te vernieuwen. Deze missieposten bestaan al zo’n 50 jaar,’k ben er al verschillende keren op bezoek geweest. Het meest interessant waren de bezoeken aan drie nieuwe posten, tussen 10 en 15 jaar. Het was mijn eerste kennismaking. Op alle drie de plaatsen zijn er jonge Indische Paters die alles in handen hebben. Zij doen zeer goed werk: al het parochiewerk, zondagvieringen en vergaderingen met organisaties, zieken bezoeken en ook parochiewerk in afgelegen dorpen. Zij zijn ook verantwoordelijk voor de lagere en soms ook middelbare scholen. Een van de posten, Rutumkel, is heel mooi gelegen, omgeven door bossen en bergen. Zij hebben een mooie groentetuin en veel bananen. Soms zijn er enkele wilde olifanten die veel schade veroorzaken op de velden van de mensen. De tuin van de missiepost hebben zij tot nu toe nog niet geplunderd. De missiepost bestaat uit een lagere en middelbare school, een kleine vergaderzaal, een dispensaria en een huis voor de paters. Zij hebben plannen om een kerk te bouwen. Nu wordt de mis gevierd in het zaaltje en op feestdagen om de grote boom (Banyan tree ) in het midden van de campus. De plaats waar vroeger een kwade geest gevestigd was die de mensen de schrik op het lijf joeg. Op een van mijn tours ben ik ook in Gobritoli geweest, het project van De Brug. De nieuwe vijver had een meter water en toen ik daar was waren de buffalo’s (waterkoeien) van het dorp een bad aan het pakken.(die beesten moeten regelmatig kunnen baden om gezond te blijven). Er is nog een beetje werk om de aarde te verspreiden op de velden naast de vijver. Voor het werk van dit jaar (2004) is er een ‘Field worker’ ter plaatse die de mensen (mannen en vrouwen ) motiveert en animeert om de andere activiteiten te starten die gepland zijn. Ik heb veel deugd gehad aan mijn bezoek aan Ranchi. De bezoeken waren heel interessant, een goede afwisseling voor mijn leven hier in Delhi. Hier zit ik meestal op mijn bureel en ben bezig met sociale onderzoeken en rapporten schrijven. Hier terug in Delhi staat er nog veel op het programma. Volgende week hebben we een Seminarie over Kinder Arbeiders (child labourers) Wij zullen de resultaten van een studie over kinderarbeid in vijf verschillende industries (tapijten, sloten, bangles, lucifers, silksarees, slates) voorstellen aan de verantwoordelijken van De Staat, NGO’s, aan sociale werkers en andere geïnteresseerden. Wij hopen dat het een vruchtbare bijeenkomst zal worden. Nog hartelijke groeten en tot schrijfs, Correspondente: Clara Francken

8

9

JEANNE VANDEKEYBUS – Brazilië

21 juli 2004

TOBIAS SAMELLA – Malawi

30 juli 2004

Adres: VANDEKEYBUS Jeanne, Santa Casa, C.P. 1034, C.E.P. 39400.103 MONTES CLAROS, M.G., Brasil.

Adres: SAMELLA Tobias, Archdiocese of Blantyre, P.O.Box 385, BLANTYRE, Malawi.

Eerst en vooral wil ik U bedanken voor de grote gift en ook voor het boekje dat ik ontvangen heb. Wel ja, hier in Santa Casa is alles zeer goed, vooral op de kinderafdeling. Er komen wel heel veel kinderen met brandwonden binnen nu het ‘s nachts wat frisser is: in het vuur vallen, met erge brandwonden in het gezichtje of in het vuur lopen, met brandwonden aan de voetjes. De verpleegster leert de moeder om voorzichtig te zijn, maar dat is soms niet genoeg. Nu op het ogenblik zijn er 8 met brandwonden, waarvan de meesten tussen twee en vier jaar. We hebben al veel gevraagde onderzoeken kunnen doen, waarvoor jullie hartelijke dank. De arme mensen komen van zeer ver en we doen wat we kunnen om zo snel mogelijk röntgenfoto’s, scanners, echo’s... te laten nemen. Het gebeurt dat ze dagen of weken moeten wachten. Ze komen met niets aan en weten niet waar naartoe. De ziekenkas vergoedt niet de speciale onderzoeken en met een aanvraag kunnen we dan vermindering krijgen. Dank zij U allen kunnen we deze arme zieken helpen. In de Santa Casa is er veel plaats, maar nooit genoeg. Velen liggen in de eerste hulp te wachten op een brancard of op een bank. We gaan dagelijks zien of ze wel de hoogst nodige zorgen ontvangen. Ja, wij danken U allen voor de grote hulp, het is zo nuttig voor de arme zieken. In hun naam: hartelijk dank !!

Hartelijk bedankt voor je brief met het formulier dat ik moest invullen. Ik heb je in mei geschreven om te laten weten dat het geld was aangekomen. Hoogstwaarschijnlijk hebben onze brieven mekaar gekruist. Ik heb geprobeerd het formulier zo volledig mogelijk in te vullen. Bedankt dat je alles zo duidelijk had vertaald voor me. In de brief die ik in mei gestuurd heb, heb ik gezegd dat het geld me veilig en wel bereikt had. Toen ik me echter nader informeerde over het geld om bepaalde vragen van het formulier beter te kunnen beantwoorden, heb ik ontdekt dat de persoon wiens bankrekening ik gebruikte, het geld één maand heeft achtergehouden alvorens het mij te bezorgen. Ik ben er zeker van dat hij er veel interest van heeft gekregen. Misschien had hij besloten zichzelf te belonen voor zijn hulp. Volgende keer zal dat geen probleem meer zijn daar ik nu mijn eigen bankrekening heb. Intussen zijn er nog gesprekken aan de gang om samen te werken met andere groepen die zich inzetten voor kinderen, wat ons werk heel wat eenvoudiger zou maken. Hartelijke groeten.

Correspondente: Sonja Broos

Adres: Sr. VAN DEN BERGH Lina, Mission Catholique FALADYE, B.P. 298 BAMAKO, République du Mali.

C o r r e s p o n d e n t e : Ve e r l e D e S c h e p p e r

LINA VAN DEN BERGH – Mali

1 augustus 2004

Vrije vertaling uit het Frans van de brief van Sr. Pauline, die het project van Lina zal overnemen:

10

Ik wil u in de eerste plaats bedanken voor al hetgeen er reeds verwezenlijkt is. Ik heb het geld ontvangen voor de nieuwe moto Jamaka, die wij nodig hebben om ons vaccinatieproject in de verschillende dorpen uit te voeren. In de loop van de maan juli wordt hij aangekocht. Het zal een zwarte zijn in plaats van een blauwe en wees er zeker van dat wij heb goed zullen gebruiken. Mag ik mijn nieuw project voor 2005 voorstellen? Wij hebben dringend een nieuwe sterilisator nodig. In het gezondheidscentrum moeten al onze medische instrumenten nog worden gekookt – zij roesten, worden beschadigde, zijn soms versleten voor wij ze kunnen gebruiken. Ook zijn ze niet steriel genoeg. Om dit te vermijden hadden wij graag een degelijke sterilisator die ons van nut kan zijn bij al onze medische zorgen, want wij doen heel veel chirurgische interventies (méér dan in 2003).

11

Vermits wij te maken hebben met een toeloop van zieken, het optreden van overdraagbare ziekten, zoals SIDA, de zorgen die wij hebben om de zorg voor onze patiënten te verbeteren, vraag het centrum van Faladyé, door middel van zijn verantwoordelijken, uw steun en welwillendheid, bij de aankoop van een nieuwe sterilisator (Poupinelle) voor het project van 2005. Aanvaard, beste vrienden, onze vraag en onze hartelijke groeten. Dank u. Antwoord van Lina op deze aanvraag: Bij dit briefje van Sr. Pauline graag een woordje. Samen met de dokter hebben we aan de uitbouw van dit project gewerkt. Persoonlijk vind ik het een verantwoord en goed project gezien de positieve groei in de verzorging van het Centre de Santé. Ondertussen zitten wij in de concrete voorbereiding van ons vertrek uit Mali. Elke dag heeft zowat zijn eigenheid. Ja, afscheid nemen van een taak met zoveel zorg gedaan, kan maar met een hart vol heimwee. We voelen het in zoveel en elke dag. Op 8 augustus gaan we naar Kati voor de officiële overdracht van Faladyé, tussen de twee congregaties in aanwezigheid van de bisschop. Zo schuiven de dagen voorbij en mijmeren we vaak over het leven hier in mali. Voor jullie graag de beste groetjes en nog een mooie maand augustus. Met een warme dank vanuit Faladyé. Cor resp ondente: Mady Cattoor.

WIST JE … Dat dit tijdschrift in het kader van een arbeidstraining werd bijeengeraapt, geniet en gevouwen door de leerlingen van opleidingsvorm 2 van BuSo Berkenbeek-Wuustwezel. Onze hartelijke dank aan leerlingen en personeel!

DINA VINCKX – India

5 augustus 2004

Adres: Sr. VINCKX Dina, Da Costa Layour 43/1, Cooke Town, BANGALORE 560084, Karnataka, India.

Dank U voor het briefje van 21 juni 2004 en voor de formulieren. Ik ben er gisteren aan begonnen. Ik hoop dat het in orde is... Ik voegde er een papier bij van Sumanahalli, een vereniging en ook een instituut dat werkt voor de melaatsen. Dan kunt U zien welke modellen van huisjes er worden gebouwd. Ik vind het wel van groot belang voor deze mensen wat te doen. Ze voelen zich zo uitgestoten van de maatschappij. Ik geloof zeer sterk dat na enkele jaren hard werk melaatsheid volledig kan uitgeroeid worden. Een vroegtijdige opsporing is nodig en dan met een goede behandeling kan elke patiënt genezen. De staat helpt voor bepaalde medicatie. Ook AIDS patiënten worden er verzorgd, voor hen is er ook hulp nodig. Deze mensen worden ook uitgestoten in de maatschappij, het is zelfs erger dan melaatsheid. Je ziet: financiële en ook humanitaire hulp zijn zeer welgekomen. Hoe ouder men wordt, hoe meer men bewust is van de menselijke broosheid en van Gods goedheid en liefde. Want tenslotte kunnen we zonder ZIJN kracht niet veel. Hier in India gebeuren er erge dingen. Je zag het zeker op TV. De gijzelingen in Irak. Wat zal de uiteindelijke beslissing zijn? Drie onschuldige Indische vrachtwagenchauffeurs zijn ongeduldig aan het wachten, alsook hun familie. Allemaal politiek. Zij gaan er om een centje meer te verdienen, maar ze werken voor maatschappijen van de U.S.A. en dat is het probleem. In minstens 6 staten heerst er zeer erge droogte, miljoenen mensen hebben geen drinkbaar water. In andere staten is er overstroming. Er stierven al veel mensen. Natuurrampen daar hebben we elk jaar genoeg problemen mee. Maar onze nieuwe regering doet het goed. Maar zo’n groot land met zovele miljoenen mensen, het is niet zo gemakkelijk. Na China is India het meest bevolkte land. Meer dan een derde van de armen van de wereld leven in India. Onze president is een moslim, onze eerste minister een Sikh, de president van de congrespartij is een rooms-katholieke, Sonia Gandhi, dat maakt me en ons allemaal blij. De ‘minorities’ staan aan het hoofd. vele goede dingen gebeurden er in India de laatste maanden. Het was ook nodig, onze nieuwe eerste minister zal geen corruptie toelaten. Regelmatig ontmoet ik mensen van België, korte bezoekjes. En dan ervaar ik dat oost en west zo verschillend zijn, mochten we elkaar verrijken. De wereld is zo klein. Ik heb alle reden om God te danken voor de wonderen die HIJ verricht. En ik vraag Hem dat we allemaal mogen en leren met ZIJN ogen de wereld te bekijken, zodat we Hem mogen ontdekken in goede en kwade tijden. Zeer veel hartelijke groeten: WANNAKAM, de Indische groet. Correspondente: Wieza Dictus.

12

13

JOS VAN BOXEL – Oeganda

10 augustus 2004.

Adres: VAN BOXEL Jos, Witte Paters van Afrika, Box 532, JINJA, Uganda - East Africa

Hartelijk dank voor de zo nodige 1.505 euro. Een grote hulp voor de noodlijdende kinderen van KIN (Kids in Need). Inderdaad, de kinderen die in KIN terechtkomen na te straten verlaten te hebben, zijn geen noodlijdende kinderen meer: zij krijgen goed eten, onderdak, medische zorg, kleding. Ook wordt hen bescherming, opvoeding en onderwijs gegeven. Uw hulp werd gebruikt om de speciale noden van 16 straatmeisjes te helpen met hun heropvoeding en onderwijs. Op het einde van het jaar zullen we U een rapport overmaken over de activiteiten van KIN vergezeld van een financieel overzicht. In naam van de kinderen, de staf en het bestuur van KIN wil ik U nogmaals danken. Zolang er mensen zijn als jullie zal het hier een ‘paradijs in transit’ zijn. Genegen groeten. Christopher Wakiraza, director KIN. C o r r e s p o n d e n t : M i l Va n S t e e n b e r g e n

AUGUSTE MOANDA – Congo

20 augustus 2004

Adres: Père MOANDA Auguste, MBANZA-NGUNGU, Ninoofsesteenweg, 548, 1070 Brussel.

Vrije vertaling uit het Frans Ik hoop dat u in goede gezondheid deze brief ontvangt en dat de Heer uw familie en uw activiteiten zegent. Na een lange periode van stilte ben ik hier opnieuw om u wat nieuws te melden. Ik ben blij vast te stellen dat wij dankzij de hulp van de Heer enkele pastorale en sociale werken hebben gerealiseerd. Op 20 juni 2004 hebben we met vreugde het 100jarige bestaan van onze parochie gevierd. Het was een gelegenheid om God te danken voor de mooie werken tussen zijn mensen, het pastorale en sociale werk van vele Belgische en Congolese missionarissen. Ik heb reeds de gelegenheid gehad jullie te danken voor de financiële steun die we van ‘De Brug’ bij het begin van dit jaar gekregen hebben. Dit geld is besteed aan een grote akker voor het voedingscentrum dat de parochie beheert. We hebben maïs geplant, maar we hebben kleine moeilijkheden gehad met klimaatstoringen. Gedurende de maanden maart, april en mei hebben we bijna geen regen gehad. Maar ondanks deze moeilijkheden hebben we toch nog heel wat maïs kunnen oogsten, en met deze hoeveelheid kunnen we toch een periode de ondervoede kinderen te eten

geven. Nu wachten we op de terugkeer van de regen in oktober om de maïs cultuur te hervatten en deze keer gaan we ook soja zetten. In het centrum hebben we momenteel 35 ondervoede kinderen die we verzorgen. Wij moeten het aantal tot 35 beperken aangezien de plaats en middelen in onze instelling. Zo nemen we enkel de ernstigste gevallen. Indien u wenst kan ik u met de post enkele foto’s sturen zodat u een idee kan vormen van het werk. Ik eindig hier met u mijn hartelijke groeten te zenden. Correspondente: Paula Ansoms

JAN ANTHONISSEN – Filippijnen

24 augustus 2004

Adres: Rev. Fr. ANTHONISSEN John, Catholic Mission, 3812 PUDTOL, APAYAO, Philippines.

Verleden week kreeg ik nummer drie van de Brug. Een brug die vertrekt in Vlaanderen, nl. in Kalmthout en omstreken en zo reikt tot in Midden- en ZuidAmerika, en dan in verschillende landen in Afrika en vandaar verder naar het Midden-Oosten en het Verre Oosten. Hartelijk bedankt. Ik wist al het een en ander over Jet Jorssen, maar nu weet ik ook dat zij eigenlijk van onze streek was. Bedankt voor dat nieuws. Een deel van mijn werk hier is onze middelbare school, en een voornaam punt daarin is een beetje orde en tucht erin te brengen. Het is niet zo simpel om zowel de leerkrachten als de leerlingen aan het verstand te brengen dat ze eigenlijk op tijd moeten komen, want we wonen op minder dan 100 m. van het gemeentehuis en van al die daar verondersteld zijn van te werken, komt er niemand op tijd. Maar al lang voor het vijf uur is hebben ze gedaan met hun werk. Zelfs met de helft zoveel volk zouden ze nog heel gemakkelijk het werk aankunnen. Hoe meer volk de bazen daar aan een jobke helpen, des te meer stemmen halen ze bij de volgende verkiezingen. De economie draait hier nog altijd vierkant. een reden is de olieprijzen die gestadig omhoog gaan. Maar de tweede reden die veel meer schade doet is de corruptie. Twee derden of meer van het geld wordt gestolen of verdonkeremaand. De groten steel veel en de kleintjes knippen van hetgeen er overblijft ook nog een stukje af. De finale in het kampioenschap van de corruptie wordt elk jaar betwist tussen het ministerie van openbare werken en het ministerie van onderwijs. Van het privaat onderwijs kunnen ze niks stelen, want daarvoor wordt nooit iets voorzien in de begroting. Naar het schijnt hebben ze daarvoor geen geld. Wie dat gelooft mag zijne vinger opsteken. Voor de rest zullen we maar zeggen dat hier alles goed gaat. Met mij in alle geval wel. Het allerbeste, ook voor de mensen van Berkenbeek. God zegene U. Correspondent: Fons Elst.

14

15

FONS VAN HOOYDONCK – Haïti

27 augustus 2004

Adres: VAN HOOYDONCK Fons, Mon Rêve, B.P. 1594, PORT-AU-PRINCE, Haïti (West Indies).

Op 18 augustus ontving ik de storting van De Brug. DANK EN NOG EENS DANK. Zoals ge me gevraagd hebt, stelde ik dan ook niet uit om mijn huiswerk te maken, zodat alles op tijd binnen is... en om alle nutteloze lasten te vermijden. Eigenlijk komt het indienen van het project voor 2005 op zijn juiste tijd. Daar zullen we het seffens wel over hebben. Eerst wil ik toch wat nieuwe over Haïti geven, want dat zult ge zeker niet hebben. Goddank mogen we dit jaar niet te veel klagen over het regenseizoen hier bij ons. Het regent regelmatig en sommigen spreken ervan dat ze misschien een twee oogst zullen hebben; dat is welgekomen nu alles zo peperduur geworden is en de bestaande lonen (weinig) zijn zeker niet de hoogte ingegaan. De onveiligheid is nog steeds het grootste probleem. De politie was zeker corrupt, machtenlaas en onbekwaam. Dat is een van de redenen dat de blauwhelmen in het land zijn.. Ze zouden de politie moeten vormen en voor de veiligheid zorgen, maar ze kennen niets van het land. Ik heb zo een groep soldaten uit Brazilië naast mijn huis liggen. Daar hebben ze hun kamp opgeslagen, maar ik heb de indruk dat ze zich goed amuseren gedurende de dag. Zo kan het gemakkelijk gebeuren dat ge bijvoorbeeld bij een verplaatsing naar de stad, op een plaats tegengehouden wordt door een paar gewapende mannen of jongeren... Gelukkig heb ik het nog niet meegemaakt, maar een rustige verplaatsing bestaat niet meer. Het is ook zo dat heel veel mensen over wapens beschikken. Zo spreekt men dat er een ontwapening zou beginnen op 15 september... Maar hoe gaan ze dat doen? Op 18 augustus was en een voetbalmatch gepland tegen Brazilië... Een voetbalmatch ‘Voor de Vrede’. Om naar de match te gaan, dat was het eerste gedacht, zou men een wapen moeten inleveren om toegelaten te worden om de match te volgen op het stadion. Dat gedacht verdween natuurlijk heel vlug ! Onder Aristide werd het leger afgeschaft (ze waren eigenlijk meer politie) en een politiemacht werd opgericht. Maar om Aristide te doen verdwijnen hebben die oudmilitairen een grote rol gespeeld. Zij deden zich ook voor als de ‘Bevrijders van het land’. Maar nu laten ze zien wat ze echt in hun buik hadden: 10 jaren achterstallig loon en de heroprichting van het leger (ook daar was veel corruptie). Zij weigeren nu de wapens neer te leggen... Een heel delicaat probleem. Ondertussen zijn de staatsexamens achter de rug en nu moeten die verbeterd worden. Men begint dan aan de verbetering, maar na een paar dagen zien ze in dat hun loon te klein is.. En dan maar staken. Dat alles ten nadele van de studenten en hun familie, en half september herbegint de school. Maar als men geen resultaten heeft kan men zich nergens inschrijven...

16

En zo doen we maar verder. In het hospitaal is er een hele verandering. Een paar NGO’s willen een steun geven aan het staatshospitaal en dat is nu mogelijk. Er komen heel veel zieken over de vloer, maar van de mensen wordt haast geen bijdrage gevraagd. Dat brengt een grote geest van afhankelijkheid. Men neemt de verantwoordelijkheid van de mensen weg... en dat brengt hen tot een grotere onderontwikkeling; dikwijls zitten daar politieke redenen achter. Dus zo eenvoudig is het ook niet. Wat de oogarts betreft: hun maandelijks bezoek gedurende een week was weer een succes dit jaar. De huidige oogartse was zeer toegewijd en bekwaam. We moesten ons beperken tot 70 tot 80 consultaties per dag en die toelatingstickets waren ‘s morgens om 5 uur al uitgeput. Ook startten we dit jaar met een dokter voor oor-, neus- en keelproblemen. Een probatie. Daar ging de bijdrage van De Brug naar toe.. en het was positief en het staat nu al vast: vanaf januari 2005 zal hij maandelijks met de oogarts aanwezig zijn.Vroeger gebeurden alle consultaties door de oogarts.. Dat was ook hun opleiding, maar nu is dat gescheiden. Het was wel een hele aanpassing voor ons, maar financieel zal het wel mogelijk zijn. Zo hopen we toch. Er is wel een probleem... Een oogchirurg uit Rusland schonk me een generator van 20 kW, maar hij vroeg me wel een aansluiting te maken met de kliniek. Dat helpt voor de onderzoeken en kleinere en grote ingrepen. Maar dat kost natuurlijk wel wat. Dat zou dus mijn vraag zijn voor De Brug voor 2005. Ik liet een berekening opmaken en ik stuur u die ook op. Het zou dus weer een stap vooruit zijn voor de mensen. Blinden en doven genezen, daar had Christus het ook heel dikwijls over. Het is natuurlijk zo dat zij het blinds zijn als ze niet willen zien en zij het doofst als ze niet willen horen. Wij kunnen alleen maar aanbieden en helpen, zij moeten het tenslotte doen. Hierbij ga ik het laten voor vandaag. Het was inderdaad al lang geleden dat ik nog wat nieuws gestuurd had, maar het komt er dikwijls niet van. Nogmaals DANK aan DE BRUG voor hun meeleven. Mijn hartelijkste groetjes en wensen aan jullie ALLEMAAL. P.S. De ‘originele papieren’ komen natuurlijk ook langs de post, maar ‘soms’ duurt dat wel even ! C o r r e s p o n d e n t e : B e r n a d e t t e Va n L o o v e r e n .

17

JAN VAN MOL – Brazilië

augustus 2004

21 september 2004

Adres: VAN MOL Jan, C.P. 7862, SALVADOR BAHIA, Brasil.

Adres: BRACKE Inge, Shangrila Kids Academy, P.O.Box 7818, Tinchuli-Boudhanath - KATHMANDU, Nepal.

Verslag van de bibliotheek Jorge Amado, rua Caixa d’Agua, fazenda coutos 1, CEP. 40760-250, SALVADOR BAHIA, Brasil.

Politieke onrusten in Kathmandu.

http://users.pandora.be/Shangrila

We stellen aan Inge Beyers voor: de werking en de activiteiten van de bibliotheek Jorge Amado, gelegen aan de rua da caixa d’agua in de wijk fazenda coutos I (refentiepunt, naast de vereniging van ‘beter-wonen’). De cijfers hierbij zijn van het voorbije jaar. De bibliotheek is van groot nut in de wijk en in de verdere wijken (fazenda coutos II en III), VISTA ALEGRE, ALTO DE COUTOS, PARIPE). Ze doet dienst als steun voor de studie, alsook om boeken uit te lenen, voor enquètes, als studiezaal, voor culturele activiteiten (verhalen beluisteren, video’s bekijken, recyclage cursussen, theateropleiding, voordrachten voor de gemeenschap). Bijgevoegd een verslag van 2003 en 2004. Getekend: Tatiana Bina da Anunciçao. Correspondente: Inge Beyers.

ADRIAAN AERNOUTS – Congo

1 september 2004

Adres: AERNOUTS Adriaan, MBUJIMAYI, Ninoofsesteenweg, 548, 1070 Brussel.

Nog een kort verslag over de situatie in Muena-Ditu. Ondanks het feit dat de oorlog theoretisch is afgesloten in de Congo zijn er nog heel veel nieuwe gevallen van weeskinderen, verstoten en verlaten kinderen. Muena-Ditu is een grote stad met zo’n 500.000 inwoners. De straatkinderen blijven een groot humanitair probleem, vooral naar de toekomst toe. De twee sociale centra in Mamu Kapi en Bena Dianyi proberen opvang te voorzien voor deze kinderen. In Mamu Kapi verblijven reeds een 40-tal kinderen. Dankzij vroeger gekregen steun kon dit centrum reeds verder uitgebouwd worden. De kinderen krijgen er opvoeding, medische zorgen, ook kleding en voeding. Het is voor hen een huis waar ze terecht kunnen, waar ze een beetje thuis kunnen zijn. Het opgerichte centrum in Buena Dianyi, waar een 135 kinderen zouden kunnen verblijven, moet nog verder uitgebouwd worden. Financiële steun hierbij is meer dan welkom! C o r r e s p o n d e n t e : R i a Va n T h i l l o .

18

INGE BRACKE – Nepal

1 september zal de Nepalese geschiedenis ingaan als ‘Zwarte Woensdag’. Die avond kregen de Nepalezen het droevige bericht dat hun 12 in Irak gegijzelde landgenoten op gruwelijke wijze om het leven werden gebracht door een fundamentalistische organisatie. Hen werd verweten dat zij de Amerikanen, Christenen en Joden steunden. Sinds jaren zijn er politieke onlusten in Nepal en is het land bestuurloos geworden. De ene regering volgt de andere op. Er beweegt op politiek vlak niets meer in dit land. Slechts 20% van het land wordt nog ‘geregeerd’. Corruptie viert hoogtij, de werkloosheidcijfers gaan pijlsnel omhoog. 80% van het land wordt niet geregeerd. Dit vacuum wordt opgevuld door het Rebellenleger. Wegens de stuurloosheid van het land heeft de regering zelf de ideale voedingsbodem gekweekt om de rebellen hun propaganda te laten voeren. Vele Nepali’s ontvluchten het land en gaan elders het fortuin zoeken. Er zijn overeenkomsten tussen de oliestaten en Nepal en de uitzendbureau’s zijn de laatste jaren als paddestoelen uit de grond geschoten... het is een goede business. De sommen die betaald dienen te worden voor een job in het buitenland zijn fenomenaal. Er wordt geleend, al wat verkoopbaar is wordt verkocht om toch maar aan die felbegeerde job te geraken. Eens ter plaatse (Saoudi Arabie, Koeweit, Qatar, Jordanie) blijkt dikwijls dat de werklustigen er bedrogen uitkomen. En zoals nu is gebleken worden vele van deze mensen via tussenpersonen naar Irak geloodst. Zij zijn de moderne slaven van deze tijd. De 12 Nepalezen die op illegale wijze in Irak terechtkwamen hadden absoluut geen politieke beweegredenen. Voor hen is het al gelijk waar zij werk krijgen, zij doen dit enkel en alleen maar om geld te verdienen om hun familie in leven te houden. Na het bericht van de moord op deze 12 mensen schoot Kathmandu wakker. Woede en frustratie vonden een uitweg in vernielingen en vandalisme. Al wat ook maar enigszins te maken had met de oliestaten en Islam werd aangevallen. Het gevolg hiervan was een uitgaansverbod gedurende 4 dagen. En toen werd het terug kalm... En het leven gaat verder... Ook in Shangrila Home... Vorige maand openden we een nieuw bijhuis waar 20 jongens een onderkomen vinden. Het YRP-huis (Youth Rehabilitation Program) is er voor straatjongens die willen afkicken van drugs en alcohol en wat van hun leven willen maken. Na de eerste

19

opvang in een socialiseringsprogramma kunnen ze een beroepsopleiding kiezen. Deze opleidingen gaan van automechaniek tot metser, loodgieter en schrijnwerkerij. Na jaren straatleven zijn deze jongens te groot om nog op de gewone school ingeschreven te worden. De meesten van hen zijn nooit naar school geweest en voor een 16-jarige is het gewone onderwijs een soort dwangbuis waar ze zich onbehaaglijk en gevangen voelen. Zij zijn immers gewend aan de straatvrijheid ook als is dit een zeer relatieve vorm van vrijheid. Het moeten overleven op de straten van Kathmandu is bikkelhard. Doordat zij zo dikwijls bedrogen en vernederd werden door grote mensen is de vertrouwensband met deze jonge mensen zeer broos. Maar toch... zij zijn zo vreselijk trots op hun nieuwe huis, zij stralen gewoon. Aangezien zij amper een draad aan hun lijf hadden werd voor ieder een nieuwe broek en 2 t-shirts gekocht en werden ze van schoeisel voorzien. De meesten liepen barrevoets en hadden bijgevolg lelijke ontstoken wonden aan voeten en benen. De eerste dagen waren we vaste bezoekers bij de dokter, de ene had geelzucht, anderen TB, wormen, hoofdluis... langzaam maar zeker werd iedereen opgelapt en mits de juiste medicatie konden ze terug op krachten komen. Regelmatige en gebalanceerde voeding doet ook wonderen. Na een maand hebben deze jongens een ware metamorfose ondergaan. De achterdocht is uit de blik in hun ogen en ze zien er ontspannen uit. Ze moeten zelf hun huis onderhouden, koken om beurten en wassen zelf hun kleding, lakens en handdoeken. En ze doen dat met plezier. De eerste week zagen we hen zelfs alle dagen hun ruiten zemen... zo trots waren ze op hun nieuwe woonst. Wat de toekomst voor deze jongeren gaat brengen is voor iedereen een raadsel. Soms is het om een beetje moedeloos van te worden, ze volgen wel beroepsopleidingen maar waar gaan ze werk vinden? Ach, het voornaamste voor ons op het ogenblik is dat er weeral 20 jonge levens een menswaardig bestaan hebben gevonden, ze moeten niet meer zien te overleven op de vuilnisbelten van Kathmandu, moeten ‘s nachts niet meer bang zijn om beroofd of gearresteerd te worden, niemand meer die hen slaat of vernedert, niet meer alleen ziek op straat liggen... De levenslust die deze 20 jongens uitstralen is aanstekelijk... het geeft ons ook weer de moed om er voor de volle 100% in te vliegen. Cor respondent: Koen Cassimon.

FREDDY DE GEYTERE – Guatemala

25 september 2004

Adres: DE GEYTERE Freddy, Casa Parroquial 12013, EL TUMBADOR, Guatemala, Central America. (via email)

Beste vrienden van De Brug, De duistere zijde van de eeuwige lente. Een verhaal vol ressentiment en wraak. Vervolg van mijn vorig artikel. 1) Het werkelijke leven Vandaag (25 september 2004) sloeg ik de krant open om het aantal vermoorden te tellen: liefst 29, waaronder elf in onze provincie San Marcos, die men sedert enkele jaren San Narcos aan het noemen is (Heilige Drugs). Er worden tegenwoordig méér mensen vermoord per dag dan tijdens het heetste van de burgeroorlog. En mét de bezwarende omstandigheid dat er nu geen lijn noch partij in te ontdekken valt. Als je destijds een patrouille van het leger tegenkwam, wist je dat het gevaarlijk kon zijn. Met de guerrilleros was dat soms een gezellig onderonsje. Maar met beiden waart ge zeker dat ze niet zomaar een bus opstapten en in het wilde begonnen te schieten. Er zat ook steeds nog een ideologische lijn in. De ene streed vóór en de ander tegen iets. De kogels en de doden vielen samen voor het goede of het slechte doel. Je kon er heilig door verklaard worden, of een Nobelprijs winnen, de staat beschuldigen, of lang overleden ideologen bekladden. Je was steeds voor of tegen één van de partijen. Maar nu gaat dat manicheïstische cowboyspelletje niet meer op: er zijn geen ‘goeden’ en geen ‘kwaden’ meer. Er zijn alleen nog slechten en verliezers. Honderden per maand. Meestal slachtoffers van drugverslaafden. Als een droevig symbool bijna, werden er op het defilé op het nationale feest twee mensen vermoord door zo’n bendeleden. Ze zijn mooi kunnen weglopen natuurlijk. Ook in ons lieve Tumbador is nog steeds geen enkel onderzoek begonnen tegen de moordenaars van enkele mensen bij een busoverval van twee maanden geleden. De bende van de ‘Altunes’ loopt vrij rond in Santo Domingo Pajapa (verafgelegen gehucht van onze gemeente), de mensen durven geen aanklacht indienen, en het openbaar ministerie heeft belangrijker werk dan een moord te gaan uitkammen. Evenmin om iemands hand af te hakken als wraak voor een kruimeldiefstal, hier op 30 meter van mijn deur. Die is allang straffeloos de Mexicaanse grens over. Commentaar in gerechtelijke kringen: ‘Zó zullen ze leren, die dieven’. Eigenaardig genoeg zit hier dan wél een gemeenschappelijke noemer; in beide gevallen zijn de daders ex-militairen. O toeval!!!

21

2) Het geweer van schouder veranderd In hun recente boek: ‘El lado oscuro de la eternal primavera’ (de duistere zijde van de eeuwige lente) analyseren de sociologen Vela en Sequén het blijkbaar onmogelijke verband tussen de vredesverdragen en het huidige blinde geweld in Guatemala. Dat geweld blijkt dan uiteindelijk niet zó blind te zijn. Er zijn wel veel goede dingen gebeurd na de vredesverdagen, maar nog veel meer slechte. Dat lijkt het besluit te zijn van hun studie. 1. Goede dingen a) Het leger is ingekrompen tot ? van zijn oorspronkelijke sterkte: ongelooflijk gewaande situaties doen zich nu voor: o.a. de belangrijkste en wreedaardigste militaire bases van het westen (Quetzaltenango, San Marcos, en Solalá) werden ontmanteld, en de terreinen en gebouwen aan pedagogische projecten overhandigd. b) Zo ook de Nationale Plantage Santo Tomás, de pronkerige speeltuin van de hoge militairen, waar ze dan ook af en toe eens presidenten en ministers lieten in spelen. Overhandigd aan een project om jeugdmisdadigers her op te voeden. Gewoon onvoorstelbaar 10 jaar geleden. c) Verder heel het proces om de corruptie onder de militairen uit te graven: - De opgedoekte presidentiële état major. (Een term die ons, dappere Belgen, al te vertrouwd klinkt nietwaar? Wanneer zal die in België verdwijnen, want het is toch al lang geen oorlog meer zeker?) - De meer dan onmogelijk gewaande afschaffing van het IPM (Insituto de Previsión Militar), ook al een sluis waardoor enorm veel geld verduisterd werd, en het overhandigen van de volledige (?) geheime dossiers van die generale staf aan het gerecht. Wellicht na een geruststellend telefoontje van de Amerikaanse ambassade, ge weet wel: de geneugten van de gsm tegenwoordig. Het lijkt allemaal van het beste te veel.

22

weet ge nu waarom ik die bewegingen niet zó onverdeeld enthousiast tegemoet zie…) De man van ‘de vis en het water’, de strategie waarmee het leger duizenden mensen in El Quiché heeft uitgemoord. De vissen waren het handvol guerrilleros die zich verborgen in de dorpen. Het water waren de mensen die hen beschermden, met of tegen hun zin. Je moest dus gewoon het water wegnemen om vissen te vangen. Wat de meest wrede massamoorden veroorzaakte uit de Guatemalteekse geschiedenis. Plus dat alle mensen zich dan ook maar moesten bekeren en rond hun nieuwe god moesten dansen. Niet voor niets won de militaire partij (FRG) uitgerekend dan ook de meeste stemmen in de streken waar het repressiegeweld het sterkst was. (San Marcos had zelfs 7 FRG-volksvertegenwoordigers op 7 kandidaten in 2000.) Heel dat mooie militaire schema is dus aan het uiteenvallen sedert de grote diefstallen van de vorige regering. (3.000.000.000 miljard Belgische Frank – ik wist niet dat Guatemala zó rijk was.) 3) Hete hangijzers in de ijskast CICIACS, Openbaar Ministerie, Opperste Gerechtshof, Opsporingsbrigades. 1. De Ciciacs: (Onderzoekscommissie naar de geheime diensten van de staat) Die geheime diensten bestaan nog steeds. (Persoonlijk ken ik een kolonel van de G2, de Gestapo van het Guatemalteekse leger destijds, en die man is nog steeds op post…) De regering doet het onmogelijke om die commissie niet van de grond te laten komen. 2. Openbaar Ministerie: Dat zit nog steeds zeer stevig in handen van FRG-minded volk (lees ‘de legerpartij’). 3. Opperste Gerechtshof: Ook reeds op het punt in handen te vallen van legergezinde rechters: gisteren hebben ze uit de eerste kandidatenlijst iedereen verwijderd die maar iets met de mensenrechten gecompromitteerd is.

2. Afleidingsmanoeuvres

4) De eigenlijke kracht van het leger

Maar uiteindelijk lijken dat toch maar mooie afleidingsmanoeuvres om alsnog het nekvel van de hoge militairen zelf te redden: ook zij hebben nogal aan de ruif gezeten tijdens de fatale vorige regering. En ei zo na wonnen ze dan nog op ‘democratische’ wijze de verkiezingen, om de laatste sporen van hun misdaden te kunnen uitwissen. Vooral dan van de messiaanse generaal Ríos Mont, die toch wel in je reinste Cacique stijl de laatste dertig jaar de Guatemalteekse geschiedenis heeft getekend: niet alleen een grote massamoordenaar, maar ook een vulgaire dief, een smerige leugenaar en een diepgelovig christenbekeerling, die zelfs zijn persoonlijke lijfwachten bekeerde en doet meedansen in de religieuze shows van zijn charismatische groep. (Wellicht

Volgens de auteurs van ‘De duistere zijde van de eeuwige lente’ ligt die 1. in het systeem om misdaden te bewijzen, of… de bewijzen te ontkrachten. De enige instantie die nog écht een systeem heeft om misdaden efficiënt op te sporen, is het leger: gevormd personeel, technische opsporingsmethodes, bestanden, infrastructuur, enz. Gans dat apparaat wordt ‘grandioos’ aangetoond, maar dan op negatieve wijze, in de moord op Mons. Gerardi, de massamoord van Xanán, de moord op Mirna Mack en de ontelbare ontvoeringen die nooit opgehelderd werden. 2. in de infiltratie op alle niveaus, van ex-militairen in het nationale leven, niet in het

23

minst in de ontelbare drug- en bandietenbendes overal rond. Een paar voorbeeldjes: a) een ex-commandant van een militaire basis koopt met zijn ‘pensioentje’ een… scheepsrederij. In Guatemala betekent het dat je dan de grote oceaanreuzen, die niet kunnen aanmeren in de snerthaventjes hier, moogt gaan leeghalen, en alles aan wal brengen. Maar dan ook álles. Waarom denkt ge dat de grootste drugvangsten gedaan worden op weg van de havens naar elders … En wie kan wat bewijzen? Juist, goed geraden… b) een ex-kapitein heeft geen zo’n groot pensioentje, maar kan nog steeds een douaneagentschap kopen. Daarmee kunt ge van alles en nog wat binnenkrijgen in het land. De band met de commandant zal natuurlijk niet toevallig zijn… c) Een chef van de politie van El Tumbador wordt doodgeschoten in Tecún Umán, het grensstadje van onze provincie. Hij werd vermoord in een gevecht tussen twee drugsbendes om de controle over een paar straten (lees bars) van het dorp. Niet als politieman. Als leider van één van de bendes. Hij was ook al een ex-militair… d) De politie van Ocós, een middeleeuws vissersdorpje aan de grens, zit te kaarten terwijl op 50 meter van hun oren en ogen, de speedboten de drugs overvaren naar Puerto Madero in Mexico. Zo simpel als een partijkaart om uw postje te bemachtigen… Tot spijt van wie ‘t benijdt: dat boek werd amper gedrukt op 1000 exemplaren, meestal voor bibliotheken, en nog enkele voor peter en meter, en de suikernonkels, en een of andere duistere pastoor die het toevallig zag liggen in een universitaire boekenwinkel. Daarom ook even onschadelijk als de stapels krantenartikels over de corruptie in Guatemala. Zolang de échte macht niet écht volledig in handen van échte burgers komt, zal de toekomst blijven afglijden naar een algemene onveiligheid. En wie weet roept de moegetergde bevolking dan uiteindelijk niet weer het reddende leger tot leven, om de krokodillenpoel te klaren die het zelf geschapen heeft. De omslag van het boek vertoont dan ook kraaien die de ogen uitpikken van de mensen die ze aaien.

MARLEEN RENDERS – Guatemala Stand van zaken: project ‘Alfabetisering’ In 2003 kon ik rekenen op de steun van De Brug bij het organiseren van onderwijs voor volwassenen. De reeds in 1987 opgerichte vereniging ‘Vereniging voor onderwijs voor volwassenen’ werkt rond een sociale bekommernis: de allerarmsten en meest uitgesloten groepen bijstaan in hun meest dringende noden. Het werk begon met kinderopvang, een lagere school voor jongens en meisjes, een apotheek en gezondheidspost en alfabetisering. Er volgden vier jaar werking in de wijk ‘Terra Nueva II’ waarvan de werking nadien werd overgenomen door mensen van de wijk. De werking werd dan verder gezet in twee andere wijken maar groeide stilaan. De laatste jaren werkten we jaarlijks in 6 tot 8 wijken met ons project van alfabetisering en lager en middelbaar onderwijs. Dankzij de steun die we mochten ontvangen, vanuit De Brug, en elders, konden we verderwerken aan dit belangrijke project. C o r r e s p o n d e n t e : R i a Va n T h i l l o .

Bezoek onze website

www.debrugvzw.be

Veel leesgenot. C o r r e s p o n d e n t : K r i s Va n L a n d e g e m .

24

25

kaasmaaltijd S O L I D A R I T E I T S M A A L

Algemene ledenvergadering Onze statutaire algemene vergadering gaat dit jaar door op vrijdag 14 januari 2005 in het parochiecentrum van Heide om 20.00 uur. Agenda:

ACHTERBROEK

Zondag 21 november Parochiezaal

– Overzicht werkjaar 2004. – Goedkeuring kasverslag. – Goedkeuring projecten 2005. – Vooruitzichten 2005. – Ontslag en benoeming bestuurders. – Varia

HEIDE

Vrijdag 26 november zaterdag 27 november zondag 28 november

Wie belangstelling heeft tot een bestuursfunctie of ons bij één of meerdere van onze vele taken te verlichten, kan steeds contact opnemen met iemand van het huidig bestuur. Graag uw kandidatuur voor 01.12.2004.

St.-Jozefzaal Heide

Info: Verpoten tel. 03 666.99.69 • Beyers tel. 03 666.84.33

ALGEMENE VERGADERING VRIJDAG 14 januari 2005 20 H. (HEIDE)

26

27

In memoriam Op 28 juli 2004 is in Kinshasa, de hoofdstad van de Democratische Republiek Congo, na een kort ziekbed op 77-jarige leeftijd overleden PATER JAN SWERTZ S.V.D. Zaterdag 31 juli werd in Kinshasa voor hem de H. Eucharistie gevierd en de hele nacht een dodenwake gehouden. Op zondag 1 augustus werd zijn stoffelijk overschot per vliegtuig overgebracht naar Masi-Manimba en vandaar over de weg naar ons huis en bezinningscentrum ‘Sychar’ in Ngondi, waar hij na een pontificale Eucharistieviering op ons SVD-kerkhof is begraven. Joannes Carolus Franciscus, zoon van Joannes Swertz en Francina Verlinden, werd op 22 december 1926 in Utrecht geboren. Het gezin telde vijf kinderen, vier jongens (waarvan Jan de oudste was) en een meisje. Zijn vader was hoofdinspecteur van politie. Van 1933 tot 1939 bezocht Jan de lagere school St.Petrus Canisius en van 1939 tot 1946 het Sint Bonifatiuslyceum in Utrecht. In 1946 haalde hij zijn Staatsexamen Gymnasium B. Al lang had hij het verlangen om priester te worden. Zijn ouders en anderen dachten dat hij misschien Jezuïet of diocesaan priester zou worden, maar Jan wilde missionaris worden en meldde zich in Steyl, waar toen het missiehuis St.Willibrord tijdelijk was ondergebracht. Die verwezen hem naar het missiehuis St.Lambertus te Helvoirt, waar hij op 4 september 1946 zijn noviciaat begon. Daar studeerde hij filosofie (1947-1949) en legde hij op 8 september 1948 de eerste geloften af. Zijn theologiestudie deed hij in Teteringen en Helvoirt. Op 1 juni 1952 legde hij in Helvoirt zijn eeuwige geloften af en op 10 augustus werd hij in Teteringen tot priester gewijd. Op 2 mei 1953 benoemden zijn oversten hem voor de Kwango-missie in Belgisch Congo. In dit gebied, dat de SVD in 1951 van de Jezuïeten had overgenomen, waren nog geen middelbare scholen. Wie middelbaar onderwijs wilde volgen kon dit alleen maar doen in het buurbisdom. Eénmaal per jaar gingen de leerlingen per vracht-

28

wagen daarheen en verbleven het hele jaar in een internaat. Nu wilde de apostolische prefectuur zélf met middelbaar onderwijs beginnen. Dat zou Jans taak worden. Maar om les te mogen geven en een school te leiden moest hij een jaar in België verblijven en een Belgisch diploma hebben. Daarom ging hij studeren voor ‘regent’ aan het St.Thomasinstituut te Brussel, dat geleid werd door de Broeders van de Christelijke Scholen. Half september 1955 haalde Jan zijn diploma. Vervolgens studeerde hij enkele maanden Frans in Normandië en op 18 februari 1956 vloog hij van Parijs naar Brazzaville. Daar stak hij de Congostroom over naar Kinshasa en vloog vervolgens naar Bandundu, waar hij op 21 januari aankwam. Na enkele maanden studie van de Kikongotaal liep hij drie maanden stage op het Jezuïetencollege van Kiniati. Op 12 september 1956 begon hij met 19 leerlingen de eerste normaalschool van de Apostolische Prefectuur Kenge. Zevenentwintig jaar lang zou hij zijn beste krachten wijden aan het onderwijs: eerst een paar aan de normaalschool van Bandundu, vervolgens vier jaar in Beno, vier jaar weer in Bandundu en zes jaar in Kenge, steeds als directeur van de school. In 1972 kwam een einde aan zijn directeurschap, omdat Congolese priesters de leiding overnamen. Wel bleef hij nog tot 1995 les geven, gewoonlijk fysica, chemie en biologie: van 1972-1979 aan het kleinseminarie van Kalonda, vervolgens aan het Pauluscollege in Bandundu en aan de SVD-novicen in die stad. In 1983 werd hij tot provinciaal econoom benoemd. Twaalfjaar lang heeft hij die taak vervuld tot in 1995 een Poolse medebroeder, die in Parijs economie had gestudeerd, die taak overnam. Van 1996 tot 2002 was Jan rector van de SVD-communiteit en het bezinningscentrum ‘Sychar’ in Ngondi. Toen in 1997 de strijd ontbrandde tussen Laurent Kabila en president Mobutu beleefde Ngondi enkele angstige maanden vanwege de oprukkende troepen van de rebellen, die ook in Ngondi voorbijkwamen. Over die maanden schreef Jan een soort ‘oorlogsdagboek’ aan zijn broers en zus. In 2002 vierde hij zijn gouden priesterfeest, in Ngondi en in Utrecht. Daarna keerde hij naar Congo terug om in Kinshasa de financiën te behartigen van ORPER, het werk dat zich over de straatkinderen van die stad ontfermt. Midden in dat werk heeft de dood hem en ons verrast: op zaterdag 24 juli kreeg hij ademhalingsmoeilijkheden. Het bleek dat hij longontsteking had. Vanwege complicaties besloot men hem naar een andere kliniek te brengen, waar hij onmiddellijk in de intensive care werd opgenomen. Maar het mocht niet meer baten: zijn hart begaf het en nog diezelfde dag, woensdag 28 juli, is hij overleden. Achtenveertig jaar lang is Jan missionaris in Congo geweest, van 1956 tot aan zijn dood, ondanks veel teleurstelling en bange dagen vanwege de maatschappelijke en economische achteruitgang van Congo, het gebrek aan leraren, de financiële moei-

29

lijkheden, de politieke onrust en de verscheurdheid van een land, dat door hebzucht van binnen- en buitenlandse machten enorm veel geleden heeft. Waarom bleef hij? Hij had een diep geloof en een ontzaglijk vertrouwen in het werk van de H.Geest. Op 18 augustus 1998 schreef hij:’We leggen onze toekomst en ons werk en leven in de hand van Hem, die ons naar dit mooie land gezonden heeft. Daarom blijven we ook, niet voor onszelf, maar voor de mensen voor wie wij al die jaren het beste van ons gegeven hebben...’ En op 8 december 1998:’We leggen het laatste jaar van deze eeuw in de handen van de Vader, die over ons waakt. We rekenen op jullie gebeden voor onszelf en het land waarin we werken en blijven werken ondanks steeds zwaardere belasting door de vaak uitzichtloze omstandigheden.’ En in een overdenking van 28 juni 1995:’Ik heb geprobeerd geïnspireerd te blijven door het antwoord, dat Jezus gaf aan zijn apostelen: ‘Mijn dagelijks voedsel is de wil te doen van degene die mij gezonden heeft en zijn werk te voltooien.’ Ik hoop dat ik dit nog wat jaren in Zaïre mag blijven doen.’ Nog negen jaren werden hem gegeven. Toen zei de Heer:’Kom, goede en getrouwe knecht, ga binnen in de vreugde van je Heer.’. Het project van Pater Swertz is het oorspronkelijk project van Pater Willy Van Tichelen dat bij diens overlijden in 1992 achtereenvolgens werd overgenomen door Pater Rotchen en Pater Hoff. Vanaf 1997 heeft Pater Swertz dit project voortgezet.

Kasverslag IN KAS OP 24/06/2004

23.270,34 EUR 938.723 BEF

PROJECTEN (2 x 1505 EUR)

-3.010,00 EUR -121.423 BEF

• Van Hooydonck • Vandekeybus J

GIFTEN EN STORTINGEN

6 15 6 3 13 3 3 8 6 1 2 2 1 1 1 1

x x x x x x x x x x x x x x x x

2,48 4,96 7,44 10,00 12,39 12,50 14,87 15,00 24,79 30,00 40,00 50,00 100,00 125,00 500,00 600,00

= = = = = = = = = = = = = = = =

IN KAS OP 26/09/2004

30

2.210,84 89.185

EUR BEF

14,88 74,40 44,64 30,00 161,07 37,50 44,61 120,00 148,74 30,00 80,00 100,00 100,00 125,00 500,00 600,00 22.471,18 EUR 906.485 BEF

31

Hulp solidariteitsmaal 2004

Solidariteitsmaal 2004

Vorig jaar mochten wij tijdens het solidariteitsmaal beroep doen op heel wat vrijwilligers. Zonder deze hulp is deze actie niet denkbaar. Wij hopen dat velen dit jaar weer wat tijd kunnen uittrekken om ons een handje toe te steken. In Achterbroek beginnen wij op 21 november om 11.30 uur tot ongeveer 20.00 uur. In Heide op vrijdag 26 november vanaf 19.00 uur, op zaterdag 27 november vanaf 17.00 uur en op zondag 28 november vanaf 12.00 tot 18.00 uur. Om organisatorische redenen zouden wij graag op voorhand weten wanneer U zich ten dienste wilt stellen.

Ons SOLIDARITEITSMAAL vindt dit jaar plaats:

Voor hulp in Achterbroek graag antwoord voor 14 november en voor Heide voor 19 november.

KINDEREN (ouder dan 3 jaar):

U kunt ons dit best melden door onderstaande strook in te vullen en te bezorgen of te mailen aan: Guy VERPOTEN Koen FRANCKEN Withoefstraat 13 K. Van Thillostraat 39 03 666.99.69 03 666 84 33 [email protected] [email protected] .......................................................

Adres:

......................................................................................

Tel

.........................

Tel: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

...................................................

Te Achterbroek op zondag 21 november Te Heide op vrijdag 26 november op zaterdag 27 november op zondag 28 november

van van van van

......... ......... ......... .........

op zondag 21 november vanaf 11.30 tot 19.00 uur

te Heide op vrijdag 26 november vanaf 19.00 tot 21.30 uur op zaterdag 27 november vanaf 17.00 tot 21.30 uur op zondag 28 november vanaf 12.00 tot 19.00 uur

Frikadellen met krieken of appelmoes of Assortiment kazen of Enkel te Achterbroek: Breugheltafel

€5 € 5 €5

VOLWASSENEN:

Naam:

e-mail

te Achterbroek

tot . . . . . . . . . tot . . . . . . . . . tot . . . . . . . . . tot . . . . . . . . .

uur uur uur uur

Frikadellen met krieken of appelmoes of Keuze uit een 50-tal kaassoorten of Enkel te Achterbroek: Breugheltafel

€ 10 € 10

Dranken zijn in deze prijzen NIET begrepen, maar zijn zoals steeds aan matige prijzen verkrijgbaar. Zelf afhalen kan.Wij zorgen eventueel ook voor THUISBEZORGING. Zoals steeds treffen wij elkaar:

Mijn voorkeur (onderlijnen) gaat naar: Afwas – Opdienen – Tappen – Kaastafel Bakken (frikadellen) – Brood snijden – Brood aanbrengen Afbraak/Opkuis te Achterbroek/Heide Herschikken zaal Heide zaterdag 27 november vanaf ca. 20.00 uur

€ 10

te Achterbroek in de Parochiezaal. te Heide in de St.-Jozefzaal.

Inschrijvingen

Inschrijvingsformulier

Indien mogelijk liefst inschrijvingen met nevenstaande strook of telefonisch bij uw toerverantwoordelijke.

Naam:

......................................................................................

Code nr. (te vinden rechts onder op uw adressticker) . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . Mogen wij U vragen de dag en het uur op de inschrijvingsstrook in te vullen en dit zoveel mogelijk te respecteren.

Adres:

......................................................................................

Graag ontvangen wij uw inschrijving voor deelname in: Volwassenen: Achterbroek vóór 14 november Heide vóór 19 november Inge BEYERS Robert BEYERS-CAPPUYNS Maria BEYERS Ann COSTERMANS Koen FRANCKEN Mieke GOETSCHALCKX Gerarda HOEFMAN Frank KALHÖFER Ludo KONINGS Pierre PEETERS Micky POELEMANS Rob RIBBENS Cecile SANDERS Jan & Mia SPAENJERS Jan VAN DEN EYNDEN Bern.VAN LOOVEREN Karel VERBREUKEN Mil VAN STEENBERGEN Werner VERHOEVEN Leo VAN LAERHOVEN Guy VERPOTEN

Brasschaatsteenweg 64 Noordeind 35 Statiestraat 3 Oude Baan 51 (Essen) K.Van Thillostraat 39 Laaglandstraat 1 (Essen) Heibloemlaan 22 Withoeflei 79 Darm 61 Missiehuislei 46 G.Gezellelaan 26 Achterbroeksteenweg 126 Minnedreef 2 St. Godelievestraat 26 (Wuustwezel) Kalmthoutsteenweg 340 Witgoorsebaan 69 Roosendaalsebaan 140 Middendreef 33 Epiciadreef 3 Warandelei 13 Withoefstraat 13

03 666 84 33 03 666 68 54 03 666 07 83 03 667 63 55 03 666 72 39 03 677 30 22 03 666 55 80 03 666 77 52 03 677 04 62 03 666 57 41 03 666 20 69 03 666 73 72

........

X Kaas

X € 10 = €

...........

........

X Breugheltafel (enkel Achterbroek)

X € 10 = €

...........

........

X Frikadellen

X € 10 = €

...........

X Kaas

X€5=€

...........

........

X Breugheltafel (enkel Achterbroek)

X€5=€

...........

........

X Frikadellen

X€5=€

...........

Kinderen: ........

Vermoedelijk uur van komst: 03 667 19 36 03 666 91 84 03 666 56 36 03 666 71 00 03 666 96 38 03 666 93 58 03 666 50 54 03 666 99 69

Achterbroek

Zondag 21 november:

...........

uur

Heide

Vrijdag 26 november:

...........

uur

Zaterdag 27 november:

...........

uur

Zondag 28 november:

...........

Ik wens THUISBEZORGING op

.............................

te

...........

uur

Ik haal zelf af

.............................

te

...........

uur

op

GEHEUGENSTEUN (prik dit op uw prikbord): Wij zijn ingeschreven voor het solidariteitsmaal van ‘De Brug’ op .............................................

te

..................

uur.

uur

Betaald aan:

........................................

de som van €

..........