Hallo. Ik wens het jullie van harte! Bernadette

Hallo ` Misschien dat er hier of daar nog late feestverlichting is blijven hangen maar de meeste glitter en lampjes zijn verdwenen, de kerstbomen zijn verbrand en het ‘fonkelnieuwe’ van het jaar is er alweer een beetje af… als de kern van de kerstboodschap maar niet ingepakt en opgeborgen is. Worden we niet elk jaar opnieuw weer uitgedaagd om ‘heilbrenger’ te zijn in onze eigen omgeving, maar ook veraf… en als het kan wereldwijd. ‘HEIL’: het is misschien een ouderwets woord, maar er steekt ontzettend veel in: helen – mensen heel maken – mensen tot hun recht laten komen – werken aan het welzijn van je medemens. Daaraan werkt ook De Brug voortdurend! Het jaar 2005 is toch weer schitterend geweest en dan denken we niet op de eerste plaats aan de financiële opbrengst maar wel aan die pijlers die DE BRUG stevig maakt: het contact met de projectverantwoordelijken, de inzet van ontelbare vrijwilligers, het gemeenschapsgevoel. Mogen we weer rekenen op jullie in 2006, het jaar waarin de Brug zijn dertigste verjaardag viert?! Om die uitdaging aan te kunnen, hebben we juist dat nodig, wat de figuren uit de kerststal zo mooi typeert: de ontvankelijkheid van de herders, de durf om op stap te gaan, zoals de wijzen, de dienstbaarheid van Maria, het zorgzame van Jozef en het licht van het Kerstkind op je weg! Ik wens het jullie van harte! Bernadette

1

Heb je vragen over de werking van De Brug? Wil je meer weten over haar activiteiten? Ben je geïnteresseerd in een bepaald project? Is één en ander je niet duidelijk bij een storting of overschrijving? ........ Bel dan gerust één van de volgende Bruglijnen: 03.666.84.33 03.667.63.55 03.666.72.39 03.666.20.69 015.21.88.04

?

Inge Beyers Ann Costermans Koen Francken Micky Poelemans Kristel Verpoten

Indien er problemen zijn om post door te zenden naar België dan kan U gebruik maken van het faxnummer 03.666.24.81 van de familie Roosens-Poelemans Lieven en Micky of van het e-mail adres: [email protected]

ONS REKENINGNUMMER

833-3647592-68 (BACOB)

Ontwikkelingshulp ‘De Brug’ vzw Brasschaatsesteenweg 64 2920 Kalmthout

Bezoek onze website

www.debrugvzw.be

2

Verslagen bestuurvergadering dinsdag 15 en vrijdag 18 november 2005 Aanwezig: Micky P., Koen F., Ann C., Krist V.T., Inge B., Kristel V. Verontschuldigd: Mieke G., 1 Verslag vorige vergadering: goedkeuring Het verslag van de vorige vergadering werd goedgekeurd. 2 Projecten De evaluatieformulieren en projectvoorstellen van alle projecten werden besproken. 3 Varia De scouts-BBQ-band heeft de opbrengst van hun Comma-optreden aan De Brug geschonken. Enkele bestuursleden hebben een gesprek gehand met Dhr. Schrauwen, burgemeester van Essen. 4 Datum volgende vergadering Woensdag 28 december om 20.00 uur ten huize van Ann.

woensdag 28 december 2005 Aanwezig: Micky P., Koen F., Ann C., Krist V.T., Kristel V. Verontschuldigd: Mieke G., Inge B. 1 Verslag vorige vergadering: goedkeuring Het verslag van de vorige vergadering werd goedgekeurd. 2 Formaliteiten vzw 1 Stand van zaken en lastenbrief: OK 2 Fiscale attesten: Er is nog geen antwoord toegekomen op onze aanvraag om ook in de toekomst fiscale attesten te mogen uitschrijven. 3 Stand projecten 1 Uitbetaling projecten afgelopen werkjaar: OK 2 Projecten: de verschillende projecten werden overlopen ter voorbereiding van de algemene vergadering. Maximum 35 projecten zullen in aanmerking komen om uitbetaald te worden. 3 Nieuwe projecten: vorig jaar werd op de AV afgesproken om dit jaar geen nieuwe projecten toe te laten. Dit zal opnieuw besproken worden. Als de AV het licht op groen zet om nieuwe projecten op te nemen, kunnen die projecten zich voorstellen in een van de boekjes 2006.

3

4 5

6

7

8

4

4 Voorstel i.v.m. legaat: voorstel om de uitbetaling van het geld te spreiden over 5 jaar maar wel een minimumbedrag per jaar te garanderen (1600 of 1700 ). Voor dit jaar zou dat betekenen dat bovenop de verdeling van de normale gelden, 1/5 van het legaat zou verdeeld worden onder de goedgekeurde projecten. Kasverslagen Zie achteraan in boekje. Algemene vergadering 1 Taakverdeling werd besproken. 2 Volgende bestuursleden stellen zich niet opnieuw beschikbaar voor een nieuw bestuursmandaat: Mieke Goetschalckx en Kristel Verpoten. Actiepunten volgend werkjaar 1 Boekje en website: oprichten werkgroep: 2 Public relations: OAB 2006 3 SUPPORT: er zal een evaluatie gemaakt worden van de werking van Support. Varia 1 Gespreksavond met pater Aernouts is verplaatst naar 9/1/06 te huize van Ria Van Thillo. 2 Nieuw evaluatieformulier is in de maak en zal verder besproken worden op de volgende vergadering 3 GROS: voor 21 jan 06 moet ons werkingsverslag binnen om subsidies te kunnen bekomen. Datum volgende vergadering Dinsdag 17 januari om 20.00 uur ten huize van Koen.

NACHT VAN DE BURGEMEESTER De opbrengst van de ‘Nacht van de burgemeester’ is dit jaar verdeeld onder 4 Kalmthoutse vzw’s die voor het goede doel werken. ‘De Brug’ behoorde tot de gelukkigen. Het bestuur van ‘De Brug’ was erg blij met de steun van 1250 euro. De cheque is overhandigd door burgemeester Lukas Jacobs, tijdens een gezellige receptie op het gemeentehuis. Hartelijk dank aan het gemeentebestuur en aan het team dat de ‘Nacht van de burgemeester’ heeft georganiseerd. De centjes zullen integraal naar onze projecten worden doorgestort. Het bestuur.

SOLIDARITEITSMAAL 2005 Wat nog te schrijven over een succesactiviteit die het al meer dan 25 jaar doet?! Het is weer goed geweest ons solidariteitsmaal: veel deelnemers, gezellige sfeer, zalige kazen, lekkere breugelgerechten, echte rijstpap, … Bedankt Support-medewerkers voor de organisatie hiervan! Bedankt de vele helpers om de handen uit de mouwen te komen steken. Zonder jullie hulp was dit alles niet mogelijk geweest! Noteer alvast 19 november (Achterbroek) en 24-25-26 november 2006 (Heide) in je agenda. We hopen dat jullie allen dan weer van de partij zullen zijn.

WIST JE ……………. Dat dit tijdschrift in het kader van een arbeidstraining werd bijeengeraapt, geniet en gevouwen door de leerlingen van opleidingsvorm 2 van BuSo BerkenbeekWuustwezel. Onze hartelijke dank aan leerlingen en personeel!

5

Brieven INFORMATIE BETREFFENDE HET VERSCHIJNEN VAN DE BRIEVEN IN HET TIJDSCHRIFT. Het tijdschrift wordt 4 maal per jaar uitgegeven nl. eind januari (1), eind april (2), eind juli (3) en eind oktober (4). Daar er meerdere personen meewerken aan het boekje dienen de brieven op de redactie binnen te komen uiterlijk eind december voor boekje nr. 1 (dat verschijnt eind januari), eind maart voor nr. 2 (dat verschijnt eind april), eind juni voor nr. 3 (dat verschijnt eind juli) en eind september voor nr. 4 (dat verschijnt eind oktober), zodat iedereen de nodige tijd heeft om zijn taak in orde te brengen (typen, lay-out, fotokopiëren, bijeenrapen en nieten en verdelen of verzenden). Dat werk is gespreid over een volledige maand.

ETIENNE VAN EYGEN – Congo

15 februari 2005

Adres:VAN EYGEN ETIENNE, B.P. 7463, KINSHASA 1, Congo.

Gisteravond kreeg ik uw brief in handen van eind mei van verleden jaar (2004). Dit wilde ik u even laten weten. Bijgevoegd vond ik bepaalde documenten waarop Jean Swertz zijn rapport moest uitwerken voor de fiscus. Natuurlijk is dat alles waarschijnlijk veel te lang onderweg geweest en hoeft het waarschijnlijk niet meer. Wegens de maandenlange staking van de mensen van de post, die al jaren geen salaris meer gezien hebben, heeft Jean die brief niet meer gezien. Dit wilde ik u even laten weten. Met de beste groeten vanuit Kinshasa waar we de laatste weken geteisterd worden door een extra hitte. Vandaag weer 34 graden en het is zeer vochtig. De meest mensen hebben problemen om in slaap te geraken. Correspondent: François De Meulder

6

ADRIAAN AERNOUTS – Congo

mei 2005

Adres: Adriaan AERNOUTS, MBUJIMAYI, Ninoofsesteenweg, 548, 1070 Brussel.

Met veel dank heb ik de som van 1550 euro ontvangen van De Brug. Aan dat project zijn wel wat reparatieplannen verbonden, dus dat komt goed uit hier met het begin van het droog seizoen. De som zal gebruikt worden voor de twee sociale centrums van verlaten kinderen en weeskinderen. Eigenlijk is er nog een derde centrum: dat van maman Muayumu, waar een twintigtal kinderen zijn. Ze is een jaar geleden overleden. Ze had zelf geen kinderen. Ze heeft hier in Muena-Ditu een perceel met twee kleine huisjes waar de kinderen logeerden. Ze heeft dit aan de kinderen gegeven. Maar juridisch wordt dat nog aangevochten door een paar familieleden. Die huisjes zijn hoognodig aan herstelling toe. Het er overal binnen. Ik wacht nog wat af tot die affaire een beetje klaarder wordt. Bij maman Kapi ben ik al beginnen werken. Daar is het juridisch duidelijk op papier gezet, ook op mijn aanvraag. Letterlijk staat er geschreven: het perceel met de gebouwen is gegeven aan het centrum van de kinderen, als gave aan God (Pro Deo, zegden ze vroeger). Bij een grote storm was het dak van de slaapzaal eraf gewaaid. De gegalvaniseerde golfplaten waren kapot. Ze hadden het een beetje voorlopig hersteld, zonder veel resultaat. Ik heb het nu gans vernieuwd. We gaan ook beginnen met andere reparaties: muren, vloer en deuren. Zo zal het een beetje bewoonbaar worden. ‘Bena Dianyi’ is het sociale centrum van de zusters van het bisdom. Daar zitten de meeste kinderen, meer dan 100. Daar moet ik nog zien en bespreken wat het meest dringend is, want er zijn veel dingen te doen en er moet voor veel dingen gezorgd worden. Misschien wordt het gewoon wat voorraad eten kopen. Die kinderen weten wel dat er van alles en nog wat nodig is voor hen. De school is hier niet gratis. De medische zorgen kosten zeer duur en er is hier geen ziekenkas. Heel wat kinderen die toekomen zijn ziek, hebben schurft, malaria, wormen en nog wat van alles. Ze moeten heel wat recupereren en inhalen op alle gebied. Het is zo, zo belangrijk dat ze iemand vinden die een beetje met hen bezig is en voor hen zorgt, ook dat ze een ‘thuis’ vinden. Dat vele werk wordt door vele anderen gedaan. Maar ik tracht ook mijn steentje bij te dragen. En U doet dat ook. Heel veel dank! Nog de allerbeste groeten. C o r r e s p o n d e n t e : R i a Va n T h i l l o

7

HERMAN COENRAETS – Congo

juli 2005

Adres: COENRAETS Herman, Paroisse St.-Leonard, Quartier Mbudi, Commune de Mont Ngafula, Ville de Kinshasa, BP 1800 Kinshasa I, Congo.

Verslag van de vorming van 40 deelnemers aan de sessie ‘La Communication non violente et la loi fondamentale’ in Brazzaville-Congo. Brazzaville??? In ‘Congo’? Ja, de ‘Franse’ Congo die op de landkaart plakt tegen de ‘Belgische’ Congo, langgerekt, zo groot als Italië. Het ziet eruit als een langgerekt hoofd met dikke lange neus… Een karikatuur van De Gaulle zou men zeggen. Brazzaville is de hoofdstad en ligt vlak tegenover Kinshasa. Vergelijken we even Brazzaville met Brussel. Stel je voor: in 1998 een stadsoorlog in Brussel! De burgeroorlog tussen Vlamingen en Walen die stomweg begonnen was tussen twee opzijgezette generaals was al uitgedraaid op een nationaal conflict toen de president er met volle geweld tegenaan ging. Toen waaide de oorlog over naar Brussel. De Noordisten tegen de Zuidisten schieten hun lange afstandskanonnen leeg over de hoofden van de bevolking van de stad heen van Pajottenland tot Woluwe, heen en weer.. De gevechtshelikopters zitten als horzels de jongerenmilities van de twee kampen achterna: de ‘Ninjas’ en de ‘Cobras’ (twee slangennamen afgekeken van Zuid-Afrika). Vele Brusselse families zijn kinderen uit gemengde huwelijken. Vrouwen en kinderen en eigen vel in veiligheid brengen: de een afkomstig uit het Noorden, naar het Noorden. De ander, afkomstig uit het Zuiden, naar het Zuiden. Hele families uiteengereten een jaar aan een stuk door de burgeroorlog. Manlief alleen zonder vrouw valt soms te prooi aan… AIDS! Kinderen creperen van kwasiorkor (ondervoeding). De vrouwen doen niet mee met de oorlog en ondergaan alle geweld als slachtoffers. Alleen de mannelijke jeugd, gedwongen tot leegloperij bij gebrek aan banen, grijpt naar hun Kalasnikov! Tonnen Kalasnikovs en munitie ingevoerd uit het Oostblok. (Nu nog, in 2005, bij de hand!). Tot zover de vergelijking met een burgeroorlog in Brussel… Zo was het in Congo-Brazzaville. In 1998 toen ik die bommen hun vernietigingswerk zag doen vanaf mijn balkon in Kinshasa (de Congostroom die de twee hoofdsteden Kinshasa en Brazzaville scheidt is slechts 8 km breed op die plaats!). Ik dacht: noch man noch muis komt daar levend uit. Het gras groeide terug meters hoog in de binnenwijken. De opzijgezette generaals: Numbi en Sasou uit het Noorden van het land en de toenmalige president van Congo-Brazzaville, Lissouba uit het Zuiden die de Balaris rond de Stanleypool steunde, vochten het uit. Sasou heeft gewonnen met behulp van de Angolezen en is nu terug de president. Wapenstilstand tussen de vechters, maar niks is opgelost aan de basis. De Zuidistische milities maken het binnenland nog steeds onveilig.

8

Frans Overlaet en Christiane Hendrickx waren uitgenodigd in Brazzaville door Cléophas Lubutuku, een broeder Gabriëlist uit Kinshasa, die verleden jaar met enthousiasme de sessie ‘Geweldloze communicatie en vredesanimatorenvorming’ gevolgd had. Hij was sindsdien benoemd in Brazzaville als novicemeester. Hij was vroeger reeds begeleider van de ‘Jongeren van het Licht’ in Brazzaville en zo kende hij er enkele honderden mensen. Die beten dadelijk in zijn voorstel enkele sessies te organiseren. Toen het er nog vrede was heeft Frans Overlaet drie maal per jaar in Brazzaville vormingssessies gegeven aan die groepering. Eén der verwezenlijkingen van die groep was het lanceren van ‘Le forum des jeunes entreprises’. Een Bretoens priester, Chrisian De la Breteche, heeft 15 jaar lang de eerste kern gevormd van een groep jonge ondernemers. Nu zijn dat er enkele honderden. Zij en hun kleine ondernemingen hebben de drie burgeroorlogen eind jaren 1990 in Congo-Brazzaville doorworsteld. Het was dus voor Frans een hartelijk weerzien! Voor Christiane was het echter een totaal vreemde groep. 18 Getrouwde mensen, waaronder 6 gemengde koppels, man en vrouw (NoordZuid), volgden de sessie de eerste week. Zo konden we de inhoud aanpassen aan de familiale problemen. Eerste vraag: ‘Nu, 6 jaar na de burgeroorlog, hoe voel ik me en welke behoeften blijven nog gefrustreerd?’ Enkele antwoorden: Paul (uit het Noorden): Ik blijf op mijn qui vive om niet een etnische groep te bevoordeligen… Gaat die groep me niet verzwelgen?… Wie daar aankomt is niet van hier, oppassen dus!… Ik heb nood aan betrouwbaarheid… Judith, zijn vrouw (uit het Zuiden): Ik heb een vreselijke schrik overgehouden om mijn kinderen alleen te laten. Vele koppels zijn verscheurd gebleven. Ghislain: Ik heb schrik om nog te investeren in iets. In mijn quartier dat zeer onstabiel is, heb ik alles verloren. Ghislaine (zijn vrouw): Ik ben nog altijd bang.. Ik zou weg willen van hier!.. Wij hebben veel ondergaan… Ik heb nood aan veiligheid! Michaël (uit het Zuiden): Ik ben woedend op de politiekers, ik kan ze niet meer zien, ze hebben ons misbruikt. Ik wens ze naar de verdoemeis. Ik heb nood aan respect. Claudia, zijn vrouw (uit het Zuiden): Om mijn kinderen veilig te stellen zou ik een huis in het Noorden en een ander huis in het Zuiden voor ze bezitten. Nood aan een toevlucht en bescherming als de hel weer losbarst. Gildas (35 jaar toen de oorlog uitbrak): Ik ben nog verontwaardigd over het ronselen van de jeugd voor de oorlog. Niemand kende de ware redenen voor de oorlog! Ik heb mijn sandalen moeten afstaan aan een snotneus van 10 jaar omdat zijn grote broers met een geweer rondliepen.. Ik schaam er me nu nog steeds voor! Ik heb behoefte aan rechtvaardigheid en waarheid.

9

Jean-Marie: Ik heb een gevoel van broosheid. Kan ik nog vertrouwen op een kind? Zelfs op mijn eigen zoon? Enz… De tweede week was het de beurt aan 24 kaderleden van het ‘Forum des jeunes entreprises’. Dat viel heel wat zwaarder uit wegens veel scepticisme en vooral wederzijdse argwaan ontstaan tijdens de burgeroorlog. De twee groepen zijn samengesteld uit leden van beide etnische groepen die mekaar bevochten hadden: Noord en Zuid. Nochtans zijn alle wonden door de burgeroorlog geslagen na 5 jaar wapenstilstand nog niet genezen.. En toch werken ze terug samen! Een sessie van geweldloze communicatie en verzorging van spanningen en conflicten was er dus erg welkom. Herman Coenraets komt daar ook soms langs om er sessies of retraites te geven. Hij steunde voor een bedrag van 550 euro van De Brug deze twee sessies. De overige 1000 euro van de Brug is door hem beheerd voor lingalavertaling van de brochure ‘Oser aimer en paix, la communication non violente et la loi’. Met veel dank dus voor die hulp! Correspondent: Frans Overlaet

TOBIAS SAMELLA – Malawi

0 september 2005

Adres: SAMELLA Tobias, Archdiocese of Blantyre, P.O.Box 385, BLANTYRE, Malawi.

Er gebeurt veel hier in Malawi. Ik had graag veel willen schrijven, maar de omstandigheden staan het mij niet toe. Op de eerste plaats wil ik je laten weten dat ik naar een andere parochie ben overgeplaatst, Namulenga, die op ongeveer 35 km van Blantyre ligt. Volgens de statistieken is het de grootste parochie in het Aartsbisdom Blantyre als we het aantal katholieken tellen (60.000). Er zijn tien kerken en we zijn met drie priesters om al het werk te doen. Desalniettemin kan je er zeker van zijn dat mijn overplaatsing naar een andere parochie mijn projecten hoegenaamd niet in het gedrang zal brengen. Ik zal alles leiden en beheren zoals tevoren. Het gaat helemaal niet goed hier in Malawi. De hongersnood heeft zijn hoogtepunt bereikt. Er zijn meldingen dat in sommige gebieden al mensen omkomen van de honger, voornamelijk in het zuiden van het land. Er is in de parochie dus een grote toevloed geweest van kinderen (niet enkel wezen) en volwassenen die om eten kwamen vragen, en dat terwijl ik al maïs tekortkom. Echt, de situatie is onbeschrijfelijk geworden. Ik heb een paar krantenartikelen bijgevoegd zodat je nog wat extra informatie hebt. Ik heb de projectformulieren van De Brug begin augustus opgestuurd per brief en

10

per fax. Ik hoop dat je ze goed ontvangen hebt en dat ze volledig en duidelijk inge vuld waren. Intussen is er een korte onderbreking in de bouw van het weeshuis, omdat we ons nu volledig concentreren op de hongersnood. Verdere ontwikkelingen laat ik je meteen weten. Ik wens je veel geluk in al wat je doet. Breng mijn groeten over aan je ouders, broers en zussen, de kleinkinderen en het bestuur en alle leden van de Brug. Ik bid voortdurend voor jullie. Gezegende groeten. C o r r e s p o n d e n t e : Ve e r l e D e S c h e p p e r

GANI EHIDO – Congo

17 oktober 2005

(Vrije vertaling uit het Frans). Goedendag! Gedurende twee maand heb ik alles gedaan om terug in goede gezondheid te geraken, maar de arts heeft me aangeraden om nog 6 maand te wachten alvorens terug te keren naar Congo. Ik dacht dat ik reeds mocht vertrekken in augustus! Tegenslag! Gezien ik reeds op de Filippijnen ben sinds de maand mei hebben mijn oversten voorgesteld om hier om gezondheidsredenen te blijven gedurende één tot 3 jaar. Op het ogenblik werk ik in Cebu voor de communicatie. Weet je dat we veel parochies hebben en dat geen enkele parochie mogelijkheid heeft om met elkaar te communiceren. Verleden week was ik in Olutanga, Zamboanga. Het is een eiland van moslims… er zijn ook geweren en allerhande! Wij hebben ook parochies in Augusan en op de Surigaoeilanden. Het merendeel van onze confraters heeft geen mogelijkheid tot communiceren en mijn werk is hen de nodige info te verschaffen. Het probleem: Het is waar dat ik Congo verlaten heb zonder de gedachte van lang op de Filippijnen te blijven. Ik ben dus vertrokken met slechts één broek en 2 hemden! En het ergste is nog dat ik al mijn eigen zaken, radio en computer heb achtergelaten. Ik ben daardoor dus werkelijk gehandicapt. Mijn vraag is nu: gezien ik hier nog werk, heb ik dan nog de mogelijkheid om te genieten van steun van De Brug? Kan ik nog een project indienen om aan communicatiemateriaal te geraken? Dit project is bestemd om onze jongeren de mogelijkheid te geven de moderne communicatiemiddelen aan te leren. Ik zou zeer tevreden zijn mocht u me kunnen helpen met dit voorstel. Op voorhand bedankt. Mijn groeten aan u allen! Leve De Brug! Correspondente: Cecile Kalhöfer

11

JAN VAN EECKHOUT – Bolivia

24 oktober 2005

Adres: Padre Juan VAN EECKHOUT, Casilla 789, SUCRE, Bolivia, America del Sur.

Dank voor uw brieven van 6 en 11 oktober die hier samen aankwamen. De brieven met de tekeningen zijn nog niet aangekomen. We hebben nu een goede vrouw gevonden voor ons ‘Hogar San Agustin’, MariaElena doet het goed. Ze roept nooit en heeft een goed gezag. Ze wordt gerespecteerd door al de jongens. De werken aan de vaste brug zijn nog niet begonnen. Het is het regenseizoen en de rio is al verschillende keren met veel water afgekomen. Ik denk dat ze maar eerst het volgend jaar zullen beginnen met de werken. Geduld en nog geduld! Ik ben blij dat mijn brief op tijd is aangekomen voor het boekje van oktober. Voor de rest is alles goed. Ondertussen wens ik u beiden nog het allerbeste en stuur jullie veel dank voor al wat ge voor ons doet. Zeer hartelijke groeten. Correspondente: Gerarda Hoefman

TINNEKE VAN LAERHOVEN – Jamaïca 2 november 2005 Adres: VAN LAERHOVEN Leontine – icm, 8 Newark Ave, KINGSTON 11, Jamaica, West-Indies.

Toch weer al een tijdje geleden dat je van mij iets gehoord hebt. Zoals je weet ben ik terug in Jamaïca en ik ben beland op de parochie St. Jude’s, dat is gelegen in the inner city. Het leven in de inner city hoofdstad, Kingston, is zeer bevolkt. Dat zal zo wel zijn in alle grote steden en daar is altijd van alles te doen, zowel op parochiaal vlak als in de zakenwereld. Zeker heb je op internationaal vlak wel gezien hoe we elk jaar af te rekenen hebben met die fameuze orkanen. Ja, we zijn er zo nogal goed van af gekomen, maar we mogen het niet te luid zeggen, want het seizoen is maar eind november gedaan. Ja, het valt wel niet mee en daar kun je niet veel aan verhelpen dan juist zien dat je huisje en andere dingen goed beschut zijn en dan het maar over laten en zien wat er gebeurt. Jamaïca is een land met veel talent en uitdagend voor de jonge mensen. Daar is van alles op de markt voor hen, zelfs dingen die ze helemaal niet nodig hebben. De concurrentie is dan ook heel hoog en ze willen dan ook van alles proeven. Op economisch vlak doen we het niet te goed, de mensen doen maar voort voor zo

12

ver het mogelijk is. Elke dag is er wat anders, veel beloven, maar in werkelijkheid verandert er niet veel. Onze politiekers doen het ook niet te fameus, die werken maar om zo veel mogelijk stemmen te krijgen in de volgende verkiezingen. Het woord heeft heel veel kracht bij de mensen. Op de parochie doen we stilletjes verder. Mijn verantwoordelijkheid is het catechumenaat. Dat zijn mensen die willen aansluiten bij onze kerk. Het is een zeer prachtig programma voor onze volwassenen. Het programma loopt over twee jaar. Het is echt de moeite om daar veel energie in te steken. Je weet dat daar zoveel taken en andere dingen te doen zijn. Ik ben bij de mensen en steun daar waar het mogelijk is, maar onze leken nemen wel veel verantwoordelijkheid over. Inderdaad zij moeten het doen, wij missionarissen blijven op de achtergrond, we geven hen de vorming. Nu dat Kerstmis voor de deur staat wil ik graag aan ieder van jullie een schoon kerstfeest toewensen. Moge het Kerstkind jullie verder steunen in al wat jullie doen voor je medemensen, daar waar je die ook moogt ontmoeten. Aan ieder van jullie: dank om jullie steun voor ons allen. Correspondente: Clara Francken

PAULINE TOUNKARA – Mali

15 november 2005

Adres: Sr. TOUNKARA Pauline, Mission Catholique FALADYE, B.P. 298 BAMAKO, République du Mali.

Ik heb in de samenwerking met zuster Lina sinds twee jaar kennis gekregen van uw projecten. Dank zij haar heeft uw organisatie hier in Mali al heel wat kunnen realiseren. Daarvoor onze beste dank. Sinds ik de verantwoordelijkheid draag van het gezondheidscentrum weet en zie ik dat er al een echte brug is gegroeid tussen ons. Voor twee jaar hebben wij een mobilette gekregen om de vaccinaties in de omliggende dorpen te kunnen doen. De mobilette is tot op vandaag in prima staat en heeft al heel wat kilometers gereden sinds oktober 2004. Wij hebben deze keer in het programma van de vaccinaties vooral de nadruk gelegd te vaccineren tegen mazelen, gele koorts, kinderverlamming en tetanus. Tot op vandaag gaan deze vaccinaties door. Wij bereiken zo 20 omliggende dorpen die tot onze sector behoren. Wij danken de organisatoren en verantwoordelijken om deze zo belangrijke werking te ondersteunen. Zo beantwoorden wij aan het programma van de vaccinatie en bereiken wij het beoogde peil voorgeschreven door de WGO van Genève. De sterilisator zal binnenkort ook functioneel zijn. Deze projecten zijn voor ons een ware steun voor onze werken en wij hopen dat wij samen mogen voortgaan in het kader van goede gezondheidszorg.

13

Een warme DANK voor het project van De Brug en als wij eens een beetje traag zijn in de correspondentie, vergeef het ons dan. We proberen ons best te doen en blijven hopen dat alles ten goede komt. Het is niet altijd eenvoudig in deze omstandigheden te werken, maar met goede wil en vereende krachten kan er heel veel. Wij wonen ook ver van de stad. Graag nog mijn beste groeten voor iedereen met een warme DANK. Moge 2006 voor U allen en die u nauw aan het hart liggen een gezegend en boeiend jaar worden. GELUKKIG NIEUWJAAR! C o r r e s p o n d e n t e : Z r . L i n a Va n d e n B e r g h

AUGUSTE MOANDA – Congo

21 november 2005

Adres: Père MOANDA Auguste, MBANZA-NGUNGU, Ninoofsesteenweg, 548, 1070 Brussel.

Ik ben blij uw brief van vorige maand te lezen. Ik verontschuldig me dat ik zo laat antwoord, maar wij hadden problemen met het internet. Nu dit hersteld is, haast ik mij om u te antwoorden. Met mij gaat alles goed. Ik ben benoemd tot econoom van de congregatie hier in Congo. Voortaan werk ik dus in Mbanza-Ngungu en in Kinshasa. Een collega gaat me vervangen als priester. Het project met de weeskinderen dat ik begonnen ben, ga ik voortzetten tot oktober 2006. Daarna regelen we, met de priester die mij gaat vervangen, dat hij het werk verder zet. Het is een probleem dat me nauw aan het hart ligt, omdat het probleem van de weeskinderen zeer groot is hier in Congo. Er zijn zeer veel kinderen die geen ouders meer hebben door de oorlog en door AIDS. Deze kinderen zijn dikwijls ondergebracht bij familieleden. Maar deze families hebben zelf ook al problemen en moeilijkheden. Er is de armoede en ook zij hebben vele kinderen. De kinderen die in deze families ondergebracht worden, hebben onvoldoende te eten, gaan niet naar school en hun toekomst is somber. Wij zijn gevoelig geworden voor deze situatie, omdat veel van deze kinderen hulp kwamen vragen op de parochie. We zijn met dit project gestart om toekomst te geven aan deze kinderen. Zelfs als deze kinderen geen studies kunnen doen, maar een beroep kunnen aanleren dat ze kunnen uitoefenen, helpt dit zichzelf te herpakken en kunnen ze dit doorgeven aan hun jongere broers. Dit is een beetje wat me aangezet heeft dit project te starten. En hoe gaat het met u en uw familie? U vraagt me of ik aardappelen ken. Ja, natuurlijk. Er zijn er veel hier, zelfs in Mbanza-Ngungu plant men deze. Wij houden er ook van, maar dit is duurder dan ‘le fufu’, het brood van hier. Eieren hebben wij ook. In

14

de gemeenschap hebben wij kippen die eieren leggen. Wij verkopen er ook een deel van, om deze teelt te bekostigen. Wat het land betreft, volgende maand hebben wij het referendum om de constitutie te kiezen. Voor de andere verkiezingen heeft men nog geen datum vastgelegd. We hopen dat het voor volgend jaar is. Maar men spreekt hier niet veel meer over de verkiezingen, dit is een teken dat de mensen het wachten moe zijn. Ik eindig hier met u het beste te wensen. Groeten aan de hele familie. Correspondente: Paula Ansoms

MAGDA GEUDENS – Egypte

november 2005

Adres: GEUDENS Magda, Langbaanvelden 144, 2100 Deurne.

‘Alexandrië, bruid van de witte zee’. Zaterdag, in de late namiddag gingen we op zoek naar wat Egyptische snuisterijen voor de verkoop in de winkel van Wereldmissiehulp. Niet slim, dus. Nog nooit zoveel mensen samen gezien; één grote deinende menigte, waartussen toeterende taxi’s hun weg zochten. Gelukkig was het veel rustiger bij de Zusters in hun ‘Deier El Raghma’ of ‘klooster van Barmhartigheid’. Daar werd de draad weer opgepikt van het vorige trainingsprogramma; leuke activiteiten en nieuwe materialen uitproberen met de kleuters. De juffen hebben de smaak te pakken en ze proberen nu zelf modelletjes uit die ze vinden in de ‘Do-re-mi-kes’ die vanuit België worden verstuurd; maskers en poppenkastpoppen van papierdeeg, leuke hoedjes en kroontjes voor feestjes, trekpoppen. Voor de kleuters heel wat plezanter dan alleen maar letters en cijfers………….. En tijdens de vrije uurtjes heb ik verschillende pakketjes met modelletjes en pedagogische suggesties klaargemaakt voor de 4 missieposten van de zusters in en rond de woestijnstad El Kousseya. Ik zal er logeren bij de ‘Filles de la Charité, in het klooster waar Sœur Viviane Fadel de overste is. (een bekende voor de mensen van ‘Missio’ en voor degenen die de campagnekrant van de Wereldmissiedag hebben gelezen) Hopelijk is de drukte van de suikerfeesten en van de campagnes voor de nakende parlementsverkiezingen wat weggeëbd en is het vrij verkeer tussen de verschillende wijken geen probleem, zodat ik ook nog de orthodoxe parochieschooltjes kan bezoeken. Benieuwd hoe ze het nieuwe schooljaar gestart zijn, maar daarover krijg je later nieuws, Inch Allah! Gepakt en gezakt, meermaals de valiezen gewikt en gewogen (en allicht te zwaar voor de check-in). En razend zenuwachtig, want alvorens we hoog in de lucht hangen,

15

hebben we nog andere katjes te geselen; we hopen namelijk vrijdag aanstaande veilig en tijdig in Zaventem te arriveren voor onze vlucht naar Alexandrië. Voorts zijn we danig benieuwd naar nieuws uit de wijk Moharram Bey, waar vorige week een Coptische Kerk werd bestormd: een feit dat aantoont hoe gespannen de sfeer is tussen de Copten en de Moslims, die tijdens de Ramadan bijzonder vlug geïrriteerd geraken. Zij menen dat Allah voor de vastende Moslim zo barmhartig is dat hij zijn misdaden terstond vergeeft. De Ramadan is daarom een gevreesde tijd voor de Christenen want het is een tijd van ‘vergelding’. Er vallen jaarlijks slachtoffers in de dorpen, maar de autoriteiten kunnen dat doorgaans stil houden. In Alexandrië, de voordeur naar het westen is het lastiger om de media op een afstand te houden. In de wijk Moharram Bay (allerarmste wijk van de overigens schitterende stad aan de Middellandse Zee), heb ik veel kennissen, omdat ik er meerdere projecten (probeer) te steunen, o.a. 1.het ‘Asile Internationale’ waar na WO1 door de UNO Armeense vaderlandslozen werden ondergebracht. De meesten van hen zijn hoogbejaard en als er na een overlijden een plaats vrijkomt kunnen ook bejaarde Copten en/of Moslims er komen genieten van een goede verzorging door de Zusters van Lourdes. Maar bij elk sterfgeval van een Armeense bejaarde, valt ook zijn vergoeding (van de UNO) weg en moeten de zusters op zoek gaan naar nieuwe fondsen. 2.een parochie in opbouw, geleid door een jonge dominee van de ‘Nieuwe Methodistenkerk’. Wekelijks is er voedselbedeling en Pastor Bassem betaalt voor de zieken, de rekeningen van de apotheker … Zijn vrouw Manel, een zeer bekwame kleuterjuf, wil een klasje inrichten op het dak van de pastorie om de kleuters uit de stoffige stinkende straten te halen. 3.het werk van de 84-jarige Sour Odile: dagopvang van een groep mentaal gestoorde jongeren en volwassenen in het centrum: ‘Vive le soleil’. 4.het huis van Soeur Odile waar de straatkinderen, naast de dagelijkse warme maaltijd nu ook 1 maal per week een douche kunnen nemen en propere kleding krijgen. Naast de bezoekjes aan deze instellingen, is er nog het trainingsprogramma van de juffen in het kleuterschooltje van de ‘Dochters van liefde’ van St.-Vincentius. En na de terugkeer van Bart naar België, vertrek ik naar El Kousseya, mijn vaste stek in het Zuiden. Ik heb voldoende pedagogisch materiaal voor een paar conferenties met workshop en natuurlijk ben ik erop uit om de 16 Orthodoxe parochieschooltjes te bezoeken en de drie grote missieposten van de ‘Dochters van Liefde’. Duimen jullie voor mij? Groetjes en graag tot ziens tijdens de Kerstperiode. Mail van 18 november Vandaag in Assiut geweest, vertrokken met de bus die elke week de studenten voor het catechetisch centrum komt ophalen en aldaar opgehaald door Dr. Safwat, degene die we ontmoet hebben bij de zusters in Alexandrië. Hij heeft mij rondgeleid in

16

zijn ‘brandwondencentrum’. De meeste slachtoffers zijn jonge vrouwen die in een zodanig conflict zijn met de schoonmoeder, waar ze na hun huwelijk gedwongen bij in wonen, dat het leven niet meer mogelijk is; ze overgieten zich dan met kerosine en steken zichzelf in brand. Vaak is hun gezicht zodanig verminkt dat manlief hen niet meer wil, dan mogen ze terug naar hun eigen familie …Volgens Dr. Safwat worden nog alle huwelijken geregeld door de ouders( ook bij de christenen, want traditie is sterker dan de religie die respect tussen man en vrouw predikt). Met de mening of de gevoelens van de meisjes wordt geen rekening gehouden. Ik heb daar een bestelling gedaan voor de ‘Missio-winkel’ ;voor 50 euro een pakketje van zeer leuke sierraden met fijn pareltjes, vervaardigd door de patiënten. De dokter zal er zelf een korte historiek bijvoegen, over het ontstaan en de werking van het centrum. Morgen en zondag: conferentie met workshop voor alle kleuterleidsters van de 4 missieposten en de wijkschooltjes van de ‘Filles de la charité de St.-Vincent de Paul’. Om de ouders gerust te stellen over de veiligheid van de meisjes, geven we hen volpension met de centjes van ‘De Brug’. Verder nieuws volgt, want er is hier maar één telefoonlijn voor de hele missiepost en die moet zo vlug mogelijk vrijgemaakt worden. Zodoende vlugge groet. Mail van 20 november Dr. Safwat was vandaag op de conferentie en bracht een cd mee over zijn project: revalidatie en rehabilitatie van brandwondenpatiënten; beter dan het animatiefilmpje van Greet Rouffaer dat wij gebruikten in het Provinciaal Veiligheidsinstituut, want de beelden waren uit eigen omgeving en beter herkenbaar voor de meisjes. Alvorens hij de film startte, liet hij de foto van Lotte (een kleindochter om trots op te zijn..........) op het scherm verschijnen, (die hij eerder op zijn laptop gesafed had om eventueel voor mij in kleuren af te printen). Daverend applaus in de zaal toen ze hoorden wie dat kleine meisje met de koddige staartjes en het jolige gezichtje was (is). Dus conferentie en workshops reuze geslaagd en iedereen met massa ideetjes en modelletjes naar huis. Morgen de theorie van vandaag met de juffen van Zarabi uitproberen in hun schooltje, of naar Assiut om verblijfsvergunning te laten verlengen. Ik ben juist terug van het Orthodoxe Bisschoppelijke Paleis. Ik had er een afspraak met Sajedna Thomas. Hij wil een aanvraag bij ‘Missio’ ondertekenen voor de projecten van de nieuwe parochies van van Abouna Benjamien en van Abouna Armeya. Beshoy zal hen helpen bij het opstellen van het verzoek tot hulp. Misschien kan ik volgend weekend met iemand van zijn bedienden of met hemzelf, mee naar Anafora, (onthaal- en bezinningscentrum in een plantage in de woestijn), want nu ben ik echt moe, mentaal en fysiek. De conferentie vraagt een enorme inspanning qua commu-

17

nicatie, simultaan Engels met Beshoy, Frans met de zusters en daar tussendoor Arabisch met de juffen. De geplande conferentie voor mei 2006 (voor alle 13 katholieke congregaties die in het bisdom Assiut kleuteronderwijs organiseren) krijgt stilaan vorm. Bisschop William Kyrollos zal onze gastheer zijn en ik mag gebruik maken van de accommodatie in het Catechetisch Centrum aldaar. Ik hoop echt dat ‘De Brug’ mij verder wil steunen, want in de meeste van deze schooltjes ontbreekt het aan eender welk pedagogisch materiaal en/of speelgoed. Verder nieuws volgt en tot dan. Gezandstraalde groeten uit de woestijn. C o r r e s p o n d e n t e : H i l d a Va n L a e r

DINA VINCKX – India

20 oktober 2005

Adres: Sr. VINCKX Dina, Da Costa Layout 43/1, 2nd Cross, Cooke Town, BANGALORE 560084, Karnataka, India.

Het was me zeer aangenaam uw mooie kaart te ontvangen met al het goede nieuws. En ik zal dan ook Jef De Schepper ontmoeten. Het is inderdaad een grote som geld. Er zullen weer veel armen mee geholpen kunnen worden. Wat een vreugde en geluk. Hier gaat alles goed, maar niet in Pakistan en in Kashmir. Je hebt het zeker op tv gezien en in de gazet gelezen: 40.000 mensen overleden in Pakistan en in Kashmir ongeveer 1.000. Natuurrampen, ja, waarom op zovele plaatsen in de wereld. Anders niet veel nieuws. Het allerbeste en vele lieve groeten aan alle bekenden en de leden van De Brug. Zeer dankbaar en zeer hartelijk. Correspondente: Wieza Dictus

18

FONS VAN HOOYDONCK – Haïti

19 november 2005

Adres: VAN HOOYDONCK Fons, B.P. 19252, HT 6112 PORT-AU-PRINCE, Haïti (West Indies).

En hoe gaat het met jullie allemaal? Hopelijk alles wel. Nu de dagen vermoedelijk heel kort zijn, waarschijnlijk wat meer tijd om eens gezellig thuis te zijn. Ja, de storting van De Brug is op 16 november toegekomen in Port-au-Prince. In Scheut moet er een moeilijkheid geweest zijn, maar toen onze econoom de navraag deed was alles onmiddellijk in orde. Hopelijk heeft deze vertraging in Scheut jullie administratie niet teveel last bezorgd. Sorry! Dank aan De Brug voor hun meeleven met Haïti. De generator werkt goed en de aansluiting gebeurde en vele mensen genoten reeds van de dienst die daardoor enorm verbeterde. Waarschijnlijk hoort ge niet veel over Haïti, maar dat wil echt niet zeggen dat het goed gaat: in de maanden juni, juli en augustus was het bijzonder slecht: onveiligheid, een gemiddelde van 5 kidnappingen per dag (!) in de stad, gewapende overvallen (ook gedurende de dag), auto’s werden zo maar afgenomen of eenvoudig in brand gestoken, verkrachtingen, ja, dit gebeurde vooral in de stad, maar die geest waaide over het ganse land. Er zijn wel veel blauwhelmen in het land, maar het zijn vreemdelingen die het land niet kennen… en wat zijn hun mogelijkheden en opdrachten? De fiere Haïtianen houden zeker niet van deze ‘bezetting’, maar moesten zij er niet geweest zijn, dan zouden de rampen nog veel erger geweest zijn. Er waren ook de spanningen tussen de Haïtiaanse politie (corrupt tot en met) en de blauwhelmen en dan ook het leger (door Aristide ontbonden) dat zijn eisen stelde. Alles kreeg een politieke kleur… en op het gerecht kon men niet rekenen (ook corrupt); al de schermutselingen en de doden die vielen werden op de naam van de aanhangers van Aristide geschreven… maar nu gelooft haast iedereen dat er allerlei klassen van mensen bij betrokken waren die hun voordeel zochten. Het was en is nog steeds een moeilijke tijd. Sinds meer dan een jaar spreekt men over verkiezingen op alle vlakken. De datum van 7 februari is heilig, zowel op nationaal als op internationaal vlak. De datum voor de verkiezingen werd reeds verscheidene keren verdaagd… en naar het schijnt zou nu maandag de officiële datum van de verkiezingen bekend gemaakt worden. Maar voor de presidentsverkiezingen (meer dan 30 kandidaten) en de verkiezingen voor de kamers moeten er zeker 2 stembeurten zijn!!! Hoe gaat de meerderheid van de bevolking wijs geraken uit al die papieren als ze willen gaan stemmen? Komt daarbij dat de bevolking tot en met verdeeld is. Het is echt niet moeilijk om alles in brand te steken. En dan nog de buitenlandse invloed, vooral van de Amerikanen, de Canadezen en de Fransen! Ze komen de laatste tijd heel vlug naar Haïti.. en ze geven ook veel geld voor de verkiezingen!! Het zijn ook die landen geweest die een zeer grote rol speelden bij het vertrek van Aristide. Elk jaar in november komt onze groep van Scheut gedurende een week samen (de

19

internationale groep wordt al heel klein!). Het thema voor onze gesprekken gedurende de eerste dag was: te midden van de duisternis die we altijd zien zijn er en welke zijn de tekenen van hoop (noem ze!). En goddank, die zijn er. Ja, ook dat moeten we zien, want als er geen hoop meer is, dan is ‘t eind van het leven. Gisteren had ik een telefonisch gesprek met een bezoekster van Broederlijk Delen. Zij volgt Haïti en heeft heel wat contact met de Haïtianen. Wanneer ik haar vroeg hoe zij de toestand nu ziet, dan bevestigde zij mij dat de ze de indruk had dat de mensen met dit gebeuren veel bewuster geworden zijn. Dat is positief en een zeer grote stap in de goede richting. Een crisis is nooit aangenaam, maar het is een kans om veel te leren. Niet dat we denken dat de oplossing voor morgen zal zijn!!! Dit is zeker geen pessimistische brief.. We moeten de werkelijkheid durven bekijken. Gedurende mijn 44 jaar Haïti zijn er in dit land toch een paar zaken veranderd waar men niet meer kon naar terugkeren. Inderdaad, het zal wel iets van heel, heel lange adem zijn! Ons project om mensen die problemen hebben met hun ogen en oren… die willen we helpen. Het grote thema voor Kerstmis is toch ‘LICHT’. Blinden en doven is een groot thema in de bijbel! We zijn natuurlijk allemaal ‘mensen onderweg’… maar soms kunnen we verder gaan!! Nogmaals mijn hartelijkste wensen voor een Zalig Kerstfeest en dat gedurende het ganse nieuwe jaar 2006! Volgend jaar (mei-juni) kunnen wij het nog beter bepraten! DANK voor jullie meeleven met ons! C o r r e s p o n d e n t e : B e r n a d e t t e Va n L o o v e r e n

A.L. DAMEN – België-Brazilië 21 november 2005 Adres: DAMEN A.L., Geluwestraat 10, 2600 BERCHEM.

Hartelijke dank voor het nummer 4 van het. BRUG-boekje. Weer wat plezierige en inspirerende lectuur. Graag herhaal ik het dat die contactbrieven zo inspirerend zijn en ons op de hoogte houden van het zovele mooie Caritas- en ontwikkelingswerk dat in die wereldwijde wereld tot stand wordt gebracht voor het goed van de mensen. ‘DE BRUG’ maakt dat mogelijk. Proficiat! Ook wil ik proficiat wensen voor de knappe initiatieven die men blijft nemen om middelen bijeen te krijgen ter ondersteuning van dat mooie werk. Op het thuisfront wordt er echt hard gewerkt. Veel edelmoedigheid en inzet gaat er mee gepaard. Ik stel het wel. De viering van mijn GOUDEN PROFESSIEJUBILEUM op 10 september laatsleden in de Norbertijnenabdij van Averbode is een mooi en deugddoend feest geworden. De dankmis was een topper! Dank aan de verschillende mensen die ‘De Brug’ in Averbode kwamen vertegenwoordigen. En na wat feestroes gaat het

gewone leven weer verder. Ik heb zeer drukke weken achter de rug. Vooral in de maand oktober had ik het druk. Uitgezonden door WERELDMISSIEHULP (Boechout) verbleef ik hele dagen in enkele grote scholen. in West-Vlaanderen, zoals Zeebrugge, Kortemark en Roeselare. Het is de bedoeling de kinderen en jeugd te animeren voor solidariteitsacties. Men staat er echt open voor! Een boeiend missiewerk hier bij ons. Mijn jarenlange ervaring in Brazilië kan ik dan gemakkelijk omscheppen tot een flink stuk ‘getuigenis’. Nog heel wat andere scholen staan voor dit jaar en meer voor volgend jaar op het programma. De abt van de abdij van Averbode was in dat werk voor mij een ware leidsman. Nu zijn we die fantastische abt voor dit leven kwijt. Op zondag 13 november Is hij onverwachts en vrij plots overleden. Men vond hem dood op zijn kamer. Onder massale volksbelangstelling is hij op zaterdag 19 november in Averbode begraven. Zijn lichaam is in de crypte onder het hoogaltaar van de barokkerk bijgezet. Het heengaan van de abt naar het Vaderhuis laat voor onze abdijgemeenschap en voor de Norbertijnenorde en ook voor de Vlaamse Kerkgemeenschap een grote leemte na. God inspirere mijn confraters om een waardige opvolger te kiezen. Persoonlijk heb ik door het overlijden van Abt Ulric Geniets een grote vriend en vader verloren. Altijd heeft hij mijn projecten en pastorale werk in Brazilië gesteund en mij door vele moeilijke perioden op de goede weg weten te zetten. Uit Brazilië meldt men mij regelmatig dat het niet zo goed gaat met het beleid van de huidige linkse president Lula (Luiz Inàcio Lula da Silva). Zijn partij zit té veel verwikkeld in serieuze corruptieschandalen. Toch zou de overgrote meerderheid van de arbeidersmassa nog achter hem staan. Hij heeft de inflatie kunnen de kop indrukken en op commercieel vlak gaat de door hem ingevoerde tendens verder, nl. Brazilië voert veel meer uit dan het invoert. En dat is iets nieuw en goed. Met mijn project in CABO VERDE, nl. de bouw van mijn vierde GEHANDICAPTENSCHOOL gaat het goed. Zij zal op 23 april ‘06 ingewijd worden. De Brug hielp mij dit jaar met 1.550,00 Euro voor de oprichting van die gehandicaptenschool. Voor het komende jaar 2006 blijf ik als project voorstellen: VOLLEDIGE INRICHTING VAN DE ZALEN VOOR FYSIOTHERAPIE, REVALIDATIE EN MEDISCHE VERZORGING van de gehandicapte kinderen en jongeren. In mijn vorige brieven heb ik dit ook al meegedeeld. Ik hoop echt dat ‘DE BRUG’ mij daarin wil helpen. Er moet veel apparatuur aangekocht worden, maar met jullie steun erbij komt het knap voor mekaar Gelieve op jullie vergaderingen dit projectvoorstel van mij te noteren en hopelijk goed te keuren. In naam van de zovele gehandicapten bij voorbaat dank. Nog een vriendelijk groet van me. Correspondente: Angela Blancke

21

HENRI MAES – Congo

25 november 2005

Adres: Rev. Père MAES Henri, B.P. 10020 Ndjili-Aéro, KINSHASA 24, Congo.

Ik heb heel slecht nieuws. Vorige twee weken hadden we varkenspest. We riepen er onmiddellijk de veearts bij, doch die kon niets meer doen. Ruim 20 grote en 15 kleine varkens zijn op enkele dagen gestorven. Overal in Kinshasa was dezelfde pest. Nu staan onze varkenshokken leeg. Ze moeten eerst volledig ontsmet worden, dan 6 maanden leeg blijven, dan opnieuw ontsmetten vooraleer er andere varkens in mogen komen. Drie jaar geleden hadden we hier vlektyfus met 7 dode varkens, maar de rest was niet besmet en we konden ermee voortdoen. Nu zijn we helemaal ontmoedigd. We waren zo goed op dreef en nu hebben we niets meer. Zullen we binnen een half jaar opnieuw kunnen starten, of blijven de hokken leeg? Verder heb ik weinig nieuws. Op mijn 84 ste voel ik het gewicht van de jaren en weet dat het met mij stilaan naar zijn einde loopt. Ik ben soms heel moe en verdraag moeilijk de stikhete maanden en daarmee slaap ik ook slecht. De post hier is ook weer in staking, misschien voor maanden. God zegene U allen. Heel hartelijk. Correspondente: Irma Van Gestel

JEF VERCRAEYE – Colombia

9 december 2005

Adres VERCRAEYE Jef, Barrio Manrique, Calle 78 nro 43/57, MEDELLIN, Colombia.

Dank voor je brief van 19 november die ons Mien me opstuurde per fax, want hier was niets aangekomen. Ik weet dat jullie in het reine moeten staan met de ‘staat’ (hier is het ook zo en hoe langer hoe meer) en verre van mij om het moeilijk te maken. Om het zomaar te zeggen: ik zit er zoals jullie ook mee verveeld. Het project 2005 is tot nu toe een ‘veremos’ (klassieke Colombiaanse uitdrukking die zoveel betekent als ‘het zal er wel eens van komen’). De grondreden is dat er bij het begin van het jaar een nieuw bestuur is gekozen (president, schatbewaarder, secretaris, enz..), gelegitimeerd door een officiële instantie. Ik sta daar helemaal buiten, ik ben zowat de ‘éminence gris’. Het project dat we voorstelden voor 2005 was van het vorige bestuur, ik was de schatbewaarder, waar ik uiteindelijk alles besliste, met instemming van wie als president fungeerde (Alicia Gaviria). Omwille van de interne spanningen tussen de aangesloten leden en het oude bestuur zagen we in de algemene vergadering van maart de noodzaak in een nieuw bestuur te kiezen. Daarmee kwam het project op los zand, met de vraag: wat denkt het nieuwe bestuur daarvan.

22

Volgens de brief van 19 februari en het opgestuurde ontvangstbewijs heb ik het geld overgemaakt aan het kindertehuis ‘Amigos de la alegria’, een tehuis met 63 inwonende weeskinderen. Ik steun dat kindertehuis al jaren en ik ben er actief mee betrokken (zie brief van 4 januari). Om in zekere zin tegemoet te komen aan wat het project 2005 is, maar dan als wijziging met min of meer dezelfde doelstelling, ben ik onafhankelijk van het bestuur, in december 2004 begonnen met 40 voedselpakketten voor alleenstaande moeders uit te delen. Zo bereiken we een 120-tal kinderen. Dit in samenwerking met de president van het vorige bestuur (brief van 4 januari). Ik denkt dat dit alles bijeen nogal verward voorkomt, uiteindelijk bezielt het mij te helpen waar er nood is en dat is soms moeilijk in te passen in de officiële regels. Het nieuwe bestuur, met als president Sergio Sandoval, gaat akkoord met het project 2005 en na maandenlang discuteren van hoe en wanneer hebben ze een architect aangezocht voor de plannen van de eetzaal en wachten we nu, al twee maanden, op de bouwvergunning.Alles bijeen wordt het voor mij moeilijk een project in te dienen en daarna te wachten op de uitvoering die afhangt van de ‘goodwill’ van het bestuur dat uiteindelijk geen verantwoordelijkheid aanvoelt ten opzichte van de gever (De Brug). Daarom heb ik liever het ingediende project 2006 te schrappen en zo mogelijk… te zien als bijdrage voor de onderhoudskosten van het bejaardentehuis in afwachting dat het project 2005 vorm krijgt. In alle geval mijn dank voor al de hulp en het begrip dat ik jarenlang heb mogen ondervinden van ‘de Brug’. Correspondente: Agnes Van Laer

JOS VAN BOXEL – Oeganda

17 december 2005

Adres: VAN BOXEL Jos, Witte Paters van Afrika, Box 532, JINJA, Uganda – East Africa

Het einde van het jaar is weeral in zicht en daarom hoogtijd om nog eens wat nieuws door te seinen vanuit Oeganda. Dit jaar is voor mij echt voorbijgevlogen. Ik geef nog altijd (graag) les(filosofie en psychologie)aan het Filosofisch Instituut van Jinja (PCJ) en ben voltijds bezig met de opleiding van onze Afrikaanse kandidaten. Wij hebben hier dit jaar 37 jonge kerels te gast uit 5 verschillende landen, namelijk Oeganda, Tanzania, Kenia, Zambia en Malawi. Op het einde van het schooljaar in mei werd mij een beetje onverwachts gevraagd om Rector te worden van het PCJ. Ik heb dat aanvaard en dat heeft me wel wat meer werk gegeven, vooral wat betreft vergaderingen en administratie. Ondertussen ben ik het al wat gewend en dank zij de goede en vlotte medewerking van collega’s en van het algemeen bestuur draait alles naar behoren. Dan stond er me nog een verrassing te wachten. Sinds begin juli hebben we een nieuwe provinciaal, een Oegandees die al 6 jaar in de Algemene Raad in Rome heeft gezeten.

23

Tijdens de verkiezingen voor de provinciale raad ben ik verkozen tot eerste assistent en secretaris van de raad…zoveel van het goede bijeen zou je kunnen zeggen! Maar verantwoordelijkheid brengt ook meer werk en zorgen mee en zodoende heb ik de laatste maanden zeker niet stilgezeten. Vandaar misschien ook de reden dat ik zo weinig heb gecorrespondeerd maar daar ben ik niet zo fier op. De Adventtijd is een mooie tijd om tot inkeer te komen en zo beloof ik op zijn minst twee keer per jaar wat nieuws door te geven. Op politiek vlak zitten we hier in een moeilijke periode. Sinds president Museveni beslist heeft om op te komen voor de derde keer en daarvoor de grondwet heeft laten wijzigen, zit het niet meer pluis. Zijn grootste tegenstander Kizzy Besigye heeft hij laten aanhouden en opsluiten op beschuldiging van terrorisme… het proces is nu aan de gang en binnen enkele dagen valt het verdict. Ondertussen heeft Besigye zich toch kunnen laten benoemen als presidentskandidaat voor de FDC, de grootste tegenpartij. Nu maar afwachten wat het gaat worden…de verkiezingen zijn gepland voor februari volgend jaar. Het project Kids in Need dat gesteund wordt door de Brug breidt nog steeds verder uit. Het centrum voor de meisjes is bijna afgewerkt en draait al op volle toeren. Binnenkort zullen hier een 60-tal straatkinderen onderdak, verzorging en een opleiding kunnen krijgen. Ondanks de grote financiële nood heb ik toch geprobeerd dit jaar een nieuw voorstel in te dienen, namelijk hulp in de vorm van schoolgeld voor weeskinderen hier uit de buurt van Jinja. In het kader van de wereldwijde armoedebestrijding proberen we tegen het jaar 2015 alle kinderen van onderwijs te laten genieten. Daarom zijn we hier nu al begonnen, met de hulp van enkele sociale werkers, kinderen op te sporen die niet naar school gaan omdat ze geen schoolgeld kunnen betalen. Ik ga rustig afwachten wat ‘de Brug’ zal beslissen en anders gaan we gewoon verder met steun aan KIN. Wat mijn weekendpastoraal betreft ga ik nog trouw elke zondag naar de buitenpost van Mafubira en we zijn erin geslaagd onze kerk verder af te werken tot grote vreugde van de locale bevolking. Komt daarbij nog dat ons zangkoor dit jaar de eerste prijs in de wacht sleepte tijdens de zangcompetitie binnen de parochie en zo kan de Kerstvreugde niet meer stuk! Tot slot nog even vermelden dat ik volgend jaar einde mei voor een dikke 2 maanden op verlof kom…juist op tijd (zullen sommigen beweren) om de Wereldbeker voetbal te volgen, maar dat is natuurlijk puur toeval. Een bezoek aan het bestuur van ‘de Brug’ moet er dan zeker en vast bijkomen! Voor de rest wens ik alle leden en medewerk(st)ers van ‘de Brug’ een vredig en vreugdevol Kerstfeest en een gezegend en gelukkig Nieuwjaar! Deze wens stuur ik ook aan allen die door de Brug worden gesteund en die de wereld van vandaag tot een betere plaats maken voor de allerarmsten onder ons. Een speciale groet aan Hugo Gotink met wie ik enkele jaren geleden 3 maanden mocht doorbrengen in Jeruzalem. Zijn Kerst- en Nieuwjaarsbrief kwam hier toe enkele weken na Pasen!… Shalom. Correspondente: Mil Van Steenbergen

24

JEF LOMBART – India

december 2005

Adres: LOMBART Jozef, Bishop’s house Ambikapur, P.O. Phunduldihari 497 110, SURGUJA DT CHHATTISGARH, India.

Pater Sylvanus zit naast mij, en ik was in slaap gevallen. Hij is naar hier gekomen om jullie allemaal zijn (en mijn) wensen te sturen voor een Zalig Kerstfeest en een gelukkig Nieuwjaar 2006. Zoals altijd is er goed en slecht nieuws. Laat ons beginnen met het slechte nieuws. De voorbije week hebben wilde olifanten schrik en ongerustheid gezaaid onder de bewoners. Deze 10 grote dieren zwerven hier rond; ze gaan OVERAL. Een dode olifant is erger dan een dode mens. Ze verwoesten de rijstoogst op het veld en ook de opgeslagen oogst in de lemen huisjes. Een duw tegen de muur van zo’n huisje volstaat om het huis te doen instorten. Waar moeten de mensen naartoe? Daar maakt de overheid zich geen zorgen om. De mensen zijn aangewezen op zichzelf. Ze gaan naar het woud en blijven daar totdat de dieren verder getrokken zijn naar een volgend dorp waar ze dan vernieling gaan zaaien. Ge vraagt u af of ze zich niet willen ontdoen van die olifanten: ‘ Nee, ‘Wild Life’ moet kost wat kost beschermd worden. Voor dit doel worden in Europa miljoenen euro’s ingezameld en vullen de zakken van de politici, de administratie en de verantwoordelijken van deze projecten. En dan het goed nieuws!! OUR POND( vijver): The pond is nu 7 voet diep, 100 voet lang en 80 voet breed. Het werk heeft stil gelegen van juni tot augustus en is opnieuw gestart in september. Er was 2 voet water op dat moment. Op dit ogenblik is er geen water en in mei 2006 beginnen we opnieuw te graven. De bron die drie jaar geleden werd gegraven, werpt nu zijn vruchten af: we eten vers ‘biological’ groenten, geteeld dankzij de irrigatie van de tuin. Het spijt ons dat we u geen pakket verse groenten kunnen sturen ‘from Bhaiyathan with love’: we hebben bloemkolen, witte kolen, tomaten, ajuin, aardappelen, bonen, worteltjes, etc. dinges die ze thuis niet te eten krijgen. Vele jongens hebben geen groenten tuin alleen maar een klein huisje. De bedden zijn volop in gebruik; sommige jongens slapen met zijn tweeën op het eerste verdiep. Het is nu koud en sommige gasten hebben niet genoeg dekens om zich warm te houden; met zijn tweeën gaat dat beter!!!Ze zijn nu bezig met hun trimestriële examens; daarna een korte vakantie van amper een week: van 23 tot 29 december. Pater Sylvanus is daar voor de 80 internen, letterlijk alles in alles: directeur van de school, vader, moeder, verpleger, studiemeester, hovenier, en wat weet ik nog, ook pastoor. Heeft minder tijd om naar Ambikapur te komen. Al pratende kwam hij naar boven met de voorstellen voor de volgende drie jaren. a) 2006: w.c’s b) 2007: een afdak voor de internen waar ze hun maaltijden kunnen nemen (nu is

25

dat overal waar ze kunnen op de grond gaan zitten – minder aangewezen als het regent) c) 2008: Ze studeren nu in de slaapzaal op de grond, er is geen elektriciteit in de klaslokalen, verbinding met de inkomende leiding zou hiervoor een oplossing zijn Dat is dan een verlichtende voorstelling van ons/uw Bhaiyathan in december 2005. Hartelijke groeten van ons beiden aan de zo velen die voor ons werken en hun tijd geven. Correspondente: Inge Beyers

FREDDY DE GEYTERE – Guatemala

Kerstmis 2005

Adres: DE GEYTERE Freddy, Casa Parroquial 12013, EL TUMBADOR, Guatemala, Central America.

Aan de vrienden van ‘De Brug’ Kerstbezinning vanuit Guatemala MIJMERINGEN VAN EEN EZEL Ik ben geboren in de vlakten van Esdrelon, Samaria. Toen ik twee jaar was verkochten ze me aan een joodse timmerman, een zekere Josué of José, geloof ik. Het eigenaardige is dat de bijbel mij bijna nooit vermeldt. Natuurlijk reisden die mensen altijd te voet of te paar. Ze hielden niet van ezels. Nochtans waren andere ezels heel beroemd in de bijbel: Een voorzaat van me kreeg klop van de profeet Balaam, omdat hij gestopt was toen God voor hem verscheen op de weg. Zo zijn die profeten: hij had God niet eens opgemerkt. Wie was er de ezel in dit geval? Een achterkleinkind werd gehuurd om iemand te vervoeren die ze ‘Zoon van David’ heetten. Slechts veel later lichtte men mij in dat ik die ooit van Nazareth naar Betlehem had vervoerd. Maar dat kon ik niet weten, want hij was toen nog niet geboren. Ik voel nog steeds die mooie last op mijn rug: een mooi jong meisje in verwachting, en een oude mopperpost die me voortsleurde. Ik moet toegeven dat ik het nooit erg op had met teugels. Wij, ezels, verkiezen los te lopen.

26

Hebt gij zelf ooit al eens geprobeerd een touw tussen uw tanden te stoppen en erop te bijten? Dat is gewoon verschrikkelijk! Eenmaal in Betlehem, gingen we van het ene hotelletje naar het andere, om onderdak te vragen ‘Buiten gij, oude baardeman met uw afschuwelijke ezel’! riepen ze ons toe. Ook zij herkenden de aanwezigheid van God niet. ‘Wie is hier de ezel’ dacht ik, en ik vond het jammer dat wij, ezels, niet kunnen spreken. Juist op tijd bereikten we de stal van een hut. Natuurlijk waren de eigenaars gaan boemelen, want de os en de kippen liepen nog los. En net wanneer ik begon te keuvelen met de os, gebeurde het: Het stemmetje van een pasgeboren kind deed heel de wereld verstommen. Plots was er geen kou noch duisternis meer: eigenaardige vormen tekenden zich af in de lucht: Je zou zweren dat ze zongen: ‘Eer aan God in den hoge’ zongen ze ‘en vrede op aarde’ Van de hemel kan ik niet meespreken, maar op aarde was er van alles, behalve vrede. Die Romeinen hadden alles om zeep geholpen: ze legden de mensen zware belastingen, op, en aan ons, ezels, verplichtten ze hun zware lasten naar Jeruzalem te sleuren. En daar bovenop, keken hun witte paarden ons met misprijzen aan. En dat is voor een ezel simpelweg onaanvaardbaar. Natuurlijk ontbraken er geen lokale politiekers die meeheulden met die vervloekte Romeinen. Daardoor kreeg ik midden in de nacht plots een schop van die Josué en hij fluisterde me in het oor: ‘Kom Theofiel, we zijn er van onder, ze zitten ons op de hielen. Ik herinner me nog steeds hoe het meisje haar schepseltje op de rug bond, en het met een groot doek bedekte. Twee soldaten met bebloed zwaard hielden ons tegen. Maar toen ze Josué zagen en het meisje, bulderden ze van het lachen en zeiden: ‘Oude kat, jonge muis’ maar ze lieten ons gaan.

27

Ook zij herkenden de aanwezigheid van God niet. Wie die wél hadden gezien, waren enkele herders. Dat zijn onbeschofte vlegels, die schietlappen en honden bijhebben. Wij ezels, hebben het niet op honden, want ze bijten in onze poten. Ik herinner me dat een van de herders melk en eieren bij had. Onder ons allen verwarmden we het pasgeboren kind. Alles was zo vredevol geweest. Maar nu is alles afgelopen. Door de schuld van hen die ons als ezels behandelen. Zij zien niet dat God op de rug ven ezels door de geschiedenis trekt. Wanneer ze onderweg stoppen voor Zijn Aanwezigheid, schoppen ze op ons, en roepen ze: afschuwelijke ezel’. Verleden week ontsnapte er een afstammeling van mij uit een circus, en trok terug naar Betlehem. Maar hij vond de hut niet terug. Men had hem omgebouwd tot een luxe hotel: ‘IN DE STAL VAN BETLEHEM. Vijf sterren’. Juist ernaast was een speelpleintje met enkele joelende kinderen. En juist op het moment dat ik meende één ervan te herkennen, (Zijn stemmetje was me véél te bekend) gaven ze hem een verschrikkelijke stamp, en schreeuwden: ‘Buiten gij, ezel’. Toen is hij maar terug naar zijn circus gaan optreden, en tot op vandaag is hij heel fameus in deze wereld van gezever en onnozelheden. ZALIG KERSTFEEST. Freddy De Geytere – El Tumbador Commentaar van Freddy bij deze tekst: En ‘deze wereld’ blijkt in Guatemala niet veel interesse te vertonen. De sensatiebelangstelling na de orkaan ‘Stan’ is allang weggeëbd en de mensen zitten nog steeds te wachten. En op 1 januari komt het vrijhandelsakkoord in voege. Dan kunnen de Noord-Amerikanen hier de mooiste bedrijven opkopen (bierbrouwerij – likeurstokerij – cementfabriek – grootwarenhuisketen) en verder massaal hun afgewerkte snertproducten naar hier sturen. lustig verder GOUD bovengraven in onze streek en nog 300 van alle soorten mijnen méér beginnen exploreren. De drie koningen omge-

28

keerd: in plaats van geschenken aan de arme te geven, komen ze zijn goud stelen. In ruil voor wat spiegeltjes: plastieken stereoketens en T-shirts met de foto van Lance Armstrong…

JAN ANTHONISSEN – Filippijnen

Kerstmis 2005

Adres: Rev. Fr. ANTHONISSEN John, Tabuk Pastoral Center, Bulanao, Tabuk, 3800 KALINGA, Philippines.

Het is nu bijna een jaartje geleden dat ik hier in Kalinga terecht gekomen ben en ik begin mijn draai te krijgen hier tussen de Kalingas. Van al de stammen die hier in de bergprovincie wonen, houden zij nog het meest vast aan hun oude tradities en gewoonten; Ze hebben het hier alle dagen over stammenoorlogen. Maar die benaming is eigenlijk niet juist. Het zijn de Kalingas van het ene dorp tegen de Kalingas van een ander dorp. Elk dorp is een tamelijk gesloten gemeenschap. Onrecht aangedaan aan een lid van een gemeenschap is onrecht aangedaan aan heel de gemeenschap. En elk lid van de gemeenschap van de dader wordt beschouwd schuldig en is in gevaar van weerwraak. Een andere eigenschap van de Kalingas waar we alle dagen rekening moeten mee houden: ze schijnen het verschil niet te kennen tussen het ‘mijn ‘ en het ‘dijn’. En niks is te heet of te zwaar. En zo zijn wij hier al een paar zware ijzeren poorten kwijt geraakt. Dicht bij het dorpje waar ik deze morgen naartoe reed, is al een tijdje een brug in de maak, maar het werk ligt al maanden stil. De ijzeren bouten waren gestolen en ze wachten nu op andere bouten die naar het schijnt van Japan moeten komen. Een paar dagen geleden was er geen stroom in het hospitaal. Toen de aalmoezenier, die hier bij ons woont, er aankwam zal hij overal brandende kaarsjes staan. De generator kon niet draaien, want de draad was gestolen. Na een sterke storm was de leiding van de elektriciteit op vele plaatsen kapot. Tegen de avond trok het werkvolk naar huis en toe ze de volgende morgen willen verder werken was al de draad die tot op de grond hing spoorloos verdwenen. Zo worden dus voorzieningen van algemeen nut regelmatig lam gelegd. Heel wat zaken in de politiek draaien vierkant, maar in de private sector is het dus niet veel beter. Hier stop ik maar met mijn litanie, anders gaat ge nog denken dat ik een klaaglied aan het zingen ben. We blijven hopen op beterschap. Ik wens U allemaal en ook al de enthousiaste Brug-medewerkers een Zalig Kerstfeest en een heel goed jaar 2006, met daarbovenop een goede gezondheid. Volhouden zou ik zeggen. Met Gods beste zegen.

29

Correspondent: Fons Elst

30

IN MEMORIAM In oktober laatstleden overleed te Essen de heer Boot. De familie Boot-Vis heeft meermaals een open-tuin-dag gehouden en de opbrengst hiervan geschonken aan De Brug. De gastvrijheid die deze familie ons betoonde bij een bezoek aan hun prachtige tuin, zullen we niet snel vergeten. Wij willen zijn echtgenote en kinderen onze diepe deelneming betuigen bij dit overlijden. SCOUTS-BBQ-BAND Jaarlijks wordt er n.a.v. de barbecue van de scouts een band opgericht om dit gebeuren muzikaal op te luisteren. Deze scouts-BBQ-band heeft ook een succesvol optreden gegeven voor Comma in ’t Centrum te Heide. De opbrengst hiervan werd integraal aan De Brug geschonken.

BERICHT AAN DE PROJECTVERANTWOORDELIJKEN: Velen van jullie hebben een emailadres. Vinden jullie het gepast dat dit emailadres wordt vermeld in het boekje, zodat belangstellenden ook zo eens een briefje naar jullie kunnen sturen (volgens de wet van de privacy mag ik dat adres maar publiceren met uw eigen toestemming)? Jullie antwoord hieromtrent mag je sturen naar: [email protected] ••• ADRESWIJZIGING VAN PATER FONS VAN HOOYDONCK! VAN HOOYDONCK Fons, B.P. 19252, HT 6112 PORT-AU-PRINCE, Haïti (West Indies). ••• INGE BRACKE – Nepal Knack Weekend heeft een mooie reportage gepubliceerd over Shangrila Home in Nepal, een project dat reeds jaren gesteund wordt door De Brug. Indien U interesse heeft in dit artikel kan U contact opnemen met Koen Cassimon (03/666.99.72 of [email protected]) •••

31

Projectvoorstellen Aernouts Adriaan Hulp aan de centra van verwaarloosde jeugd van Muena-Ditu: Centrum van Maman Muayumu: als het juridisch in orde komt: een dak op één van de gebouwen waar het doorregent, repareren. Centrum van Maman Kapi: voortzetten van de werken: 2 of 3 deuren, rekken in het magazijn en misschien wat vloer repareren. In Bena Dianyi: bespreken van de financiële toestand bij eindrapport 2005 en budget 2006 om te zien wat het meest dringend is. Coenraets Herman Verdere vervollediging van de som, nodig voor het drukken van de lingola-brochure. Damen Louis Op 23/4/2006 (of misschien nog iets vroeger) zal ik persoonlijk de nieuwe gehandicaptenschool inwijden en dan onmiddellijk starten met verdere inrichting, in het bijzonder de afdelingen van physiotherapie en revalidatie en al wat daarbij hoort. De financiële steun hiervoor gevraagd is uitsluitend bestemd voor mede-financiering van die medische afdelingen. Gani Ehido Nieuw projectvoorstel voor de Filippijnen is nog niet binnen. Geyskens Gerard Het broodjesproject. De verhoging van de benzineprijs, van 1 SRD naar 3 SRD = ± 1 euro, heeft als gevolg verhoging van bustarieven, verhoging van de broodprijs en van alle goederen in de winkels. Er zullen nu meer gezinnen zijn die hun kinderen zonder een broodje naar school sturen. Het project kost ons ± 1000 euro per maand. Wij voorzien 500 kinderen dagelijks van een broodje, ongeacht godsdienst of aard van de school. Renders Marleen Het project ‘alfabetisering’ is een project dat vele jaren in beslag neemt. Het aantal wijken dat van lager en middelbaar onderwijs wordt voorzien, neemt steeds toe. Ook is het noodzakelijk om de wijken waarin het project reeds draait, te blijven opvolgen en ondersteunen.

32

Mijn voorstel: verder zetten van het alfabetiseringsproject in reeds bestaande wijken in Guatemala en het oprichten van het alfabetiseringsproject in enkele nieuwe wijken via het voorzien van lager en middelbaar onderwijs. Van Boxel Jos In het kader van de wereldwijde campagne van armoede-bestrijding zijn we hier begonnen met registreren van aids-weeskinderen die niet meer naar school kunnen, omdat ze geen schoolgeld kunnen betalen. Het zijn vooral aids-weeskinderen die bij grootouders of familie verblijven. Dit is een persoonlijk initiatief van mijzelf bijgestaan door enkele pastorale werksters. Het zal gaan om een 20-tal aids-weeskinderen in de lagere scholen van Kimasa en Mpumudde en een 10-tal jongeren in de middelbare scholen van Jinja Secondary School en Lake View School. Zr. Pauline bezoekt die kinderen thuis en onderzoekt elke situatie nauwkeurig, zodat de hulp gaat naar die kinderen die het echt nodig hebben. Vandekeybus Julia/Bernadette Bernauer Hulp aan de pygmeeën van St Séraphins – Pelenge (Congo) Landbouw: voor de Batwa vrouwen: aankoop van werktuigen en zaailingen Scolarisatie van de Batwa kinderen: schriften, pennen en dekens Gezondheid en hygiëne: productie van zeep en bezorgen van zout aan 100 families Totale kost van het project: 1.332 Van Genechten Maurice In het dorp Karangaso, waar de autochtone bevolking leven, telt 5000 mensen. Dat dorp kent zo’n sterke groei (prefectuur, lagere school, middelbare school) en worstelt met ontwikkeling. Mensen van de plaatselijke gemeenschap verlangen naar een infrastructuur (polyvalente zaal) om de vorming op allerlei manieren te bevorderen. Voorzien bedrag: ± 5800 Euro’s. Van Hooydonck Fons Onze dienst van oftalmologie en URL startten we in 1987. Pas sinds een jaar werden deze diensten gescheiden in Haïti en dat vraagt een aanpassing. Ook zijn we meer en meer overrompeld door consultaties en kleinere ingrepen gedurende het jaar. De voornaamste plaatsen van de provincie bezoeken we 1 maal per jaar en mensen buiten de provincie beginnen ook al op consultatie te komen. Ook starten we in november ’05 met bezoeken van scholen en groepen. Dit alles veronderstelt dat we sommige personeelsleden voor langere tijd in dienst moeten nemen… dus loonsverhoging. Dit zal ons 1.800 kosten. Gaarne zou ik uw hulp daarvoor gebruiken.

33

Vercraeye Jef Bijdrage voor de onderhoudskosten van het bejaardentehuis. Verstraete Angèle Zoals vorige jaren is het project weer in dienst van de ‘indigents’ = verlaten en verstoren patiënten, in het staatshospitaal (HGK = Hôpital Général Kinshasa). Ik kreeg een nieuwe wasmachine uit België. Het installeren moet door ons gebeuren. Een kleine ruimte moet hersteld worden. De elektrische aansluiting en de afvoermogelijkheid van water zal een grote kostprijs zijn. Daarbij komt de betaling van het personeel. Zo mogelijk zouden we nog een lavabo laten plaatsen in twee grote ziekenzalen. Nu moet het personeel ver buiten lopen om eens de handen te kunnen wassen.

34

Kasverslag 2005 IN KAS OP 31/12/2004

49.642,87 EUR

PROJECTEN (30 x 1550)

-46.500,00 EUR

Aernouts Anthonissen Bracke Coenraets Damen De Bruijne De Geytere De Pauw Francken Geudens

Geyskens Gotink Lombart Maes Moanda Peeters Renders Samella Tinsay Tounkara

GIFTEN EN STORTINGEN 24 x 2,48 1 x 0,50 2 x 45,00 1 x 2,00 26 x 50,00 15 x 2,48 2 x 60,00 60 x 4,96 1 x 75,00 1 x 5,00 1 x 80,00 24 x 7,44 8 x 100,00 15 x 10,00 1 x 110,00 52 x 12,39 3 x 125,00 13 x 12,50 1 x 130,00 12 x 14,87 1 x 150,00

Van Boxel Van de Velde Van Eeckhout Van Genechten Van Hooydonck Van Laerhoven Vandekeybus Verbeeck Vercraeye Verstraete 14.332,04 EUR = = = = = = = = = = = = = = = = = = = = =

9,52 0,50 90,00 2,00 1.300,00 37,20 120,00 297,60 75,00 5,00 80,00 178,56 800,00 150,00 110,00 644,28 375,00 162,50 130,00 178,44 150,00

35

27 5 6 4 1 3 24 1 6 3 43 1 1 1 1 1 8

36

x x x x x x x x x x x x x x x x x

15,00 200,00 20,00 250,00 22,00 300,00 24,79 358,00 25,00 500,00 30,00 510,00 31,00 600,00 35,00 610,00 40,00

= = = = = = = = = = = = = = = = =

405,00 1.000,00 120,00 1.000,00 22,00 900,00 594,96 358,00 150,00 1.500,00 1.290,00 510,00 31,00 600,00 35,00 610,00 320,00

NACHT VAN DE BURGEMEESTER

1.250,00

EUR

LEGAAT

54.391,96 EUR

ACTIVITEITEN DERDEN (ontbijt, concert, solidariteitsmaal, solid party)

23.719,00 EUR

IN KAS OP 31/12/2005

96.835,87 EUR