V@st&Zeker 2
1
Hallo digitale leden van V@st&Zeker! Wat ontzettend leuk dat jij je hebt opgegeven voor V@st&Zeker digitaal! Als redactie zijn we enorm blij met jouw aanmelding! Op het beeldscherm voor je, of als je de V&Z per post ontvangt op papier, zie je het tweede nummer van V@st&Zeker digitaal. Het kerstnummer…. Benieuwd wat er allemaal in staat? Lees gauw verder… Maar eerst even dit.. Je hebt je opgegeven voor V@st&Zeker digitaal en dat betekent dat je ons blad leuk vindt. Toch? Wij zijn eigenlijk wel benieuwd hóe leuk je het vindt.. En misschien heb je wel tips om het nog leuker te maken of ideeën voor het volgende nummer. Laat het ons weten! Mail je reactie naar:
[email protected] Omdat je ons blad zo leuk vindt, zijn er vast nog wel mensen in je omgeving, in je familie of op school, die V&Z digitaal ook erg leuk zouden vinden. Misschien kennen ze V&Z digitaal al, maar hebben ze zich nog niet opgegeven. Of misschien weten ze nog helemaal niets van V@st&Zeker digitaal. Nou, laat ze dit blad maar lezen en vraag of ze zich willen aanmelden. Opgeven gaat als volgt: Als je een emailadres hebt, ga dan naar de website www.christelijkejeugdkampen.nl. Klik op nieuws. Klik vervolgens op de link 'V@st&Zeker digitaal' en vul je gegevens in op de aanmeldpagina. Als je geen emailadres hebt en je wilt V@st&Zeker digitaal toch graag (per post) blijven ontvangen, kun je dat aan ons laten weten. Gebruik hiervoor de antwoordkaart achterin dit blad. Nogmaals, V@st&Zeker digitaal is gratis, voor iedereen! Dat was het. Ga maar gauw verder lezen! De redactie van V@st&Zeker digitaal wenst jullie alvast een heel fijne kerstvakantie toe, gezegende kerstdagen en Gods zegen voor 2006! Namens de redactie, Geertine Huisbrink
V@st&Zeker 2
2
Kampherinneringen
Dit keer zijn er weer twee leuke kampherinneringen binnengekomen. Van een joffer en van een kappie. Ja, zij lezen ook dit super gave blad. Maar we zouden het ook ontzettend leuk vinden als jullie zelf een herinnering via de mail naar ons opsturen. Je hebt toch wel zeker ìets leuks meegemaakt? Of was de kampweek zo verschrikkelijk? Vast niet, want anders lees je nu niet dit blad. Dus de volgende keer reken ik erop dat jullie allemaal een leuke herinnering sturen naar
[email protected] . Je mag je naam erbij schrijven maar dat hoeft niet. En wie weet, krijg je nog een leuke verrassing!!
De herinnering van een joffer
“Wij willen eten!” Het hongergeroep van 69 meisjes vult de witte tent. Het is tijd voor de warme middagmaaltijd en de kokkies hebben hun uiterste best gedaan om een heerlijke maaltijd klaar te maken. Vanuit één hoek echter komt een heel ander geluid dan het geluid dat de rest van de tent maakt. Het is tent 3… en dat zijn geen meisjes, dat zijn dieren! Plotseling zitten er apen, geiten, schapen, koeien, paarden, kippen, hanen, ezels, olifanten, leeuwen, honden, katten en muizen in de tent. Het is een lawaai van jewelste.
V@st&Zeker 2
Arme joffers, ze krijgen vast hoofdpijn van al het lawaai. Joffer Anke besluit dat ze een ander geluid wil horen en probeert samen met joffer Charissa de dierentuin de tent uit te werken en de meisjes weer terug te krijgen. Maar de dieren laten zich niet zomaar verjagen! Ze verzetten zich met nog meer geluid. Gelukkig… als ze horen dat ze mogen zingen verdwijnen de dieren en komen niet meer terug. En liederen tot eer van de Heere Jezus vullen de tent en de joffers halen opgelucht adem.
3 3
De slang en het varkentje
Ja, die laatste kampweek was me er een. Zo’n week heb ik nog nooit meegemaakt. Vorig jaar hadden we last van wespen en werden we midden in het bos door de wespen aangevallen. We hadden per ongeluk een stoel op hun nest laten vallen. Ja, dat was vervelend en vooral pijnlijk. Maar dit jaar….. Je gelooft het gewoon niet. We hadden op het heideterrein een smokkelspel. Maar voordat je op het heideterrein bent, moet je er eerst naartoe lopen. Dus wij (kappies) liepen samen met de jongens door het bos en opeens was er een en orm geroep en geschreeuw. “Pas op”! “Kijk uit joh, die is vet gevaarlijk” “Kappie, kappie een slang! Kappie een slang!” “Is die giftig?” En inderdaad daar lag tussen twee modderplassen in een joekel van een super giftige adder! Zo’n grote adder had ik nog nooit gezien. Wat je wel niet meemaakt als je kappie bent! Ja, en dan moet je ook nog die jongens bij die adder vandaan zien te krijgen. Nou ja, uiteindelijk is dat dan toch gelukt. Maar wat denk je? Kom je terug op het kamp hangt daar een biggetje aan het spit, boven het vuur. Gelukkig wel van de slager, want er was een kappie (ik zal geen namen noemen) die de jongens wilde laten geloven dat de kampvader het biggetje gevangen had! Het gevolg was dat de helft het biggetje niet lustte. Maar leuk was het wel!! V@st&Zeker 2
44
Een groot verdriet… Elk jaar als Elkana naar de tempel ging, was het weer hetzelfde: De kinderen van Peninna waren blij met de cadeau’s die ze van hun vader Elkana kregen. Maar Hanna, Elkana’s tweede vrouw, was verdrietig. Terwijl zij nog wel het grootste cadeau kreeg! Maar ze had geen kinderen. En dat deed haar zo’n pijn. En om het nog erger te maken, plaagde Peninna haar daar ook nog mee. Elk jaar weer opnieuw. Daarom huilde Hanna en wilde ze niet eten. Elkana begreep haar niet. ‘Waarom ben je zo verdrietig?’ vroeg hij. ‘Je hebt mij toch? Ben ik niet beter dan 10 zonen?’ Toen stond Hanna op en ging naar de tempel. Ze had zo’n enorm verdriet! En niemand begreep haar. Alleen de Heere kon haar begrijpen. Daarom bad ze tot Hem en huilde erg. Ze zei: ‘Heere, als U mij een zoon wilt geven, dan zal hij U zijn hele leven dienen.’ Plotseling schrok ze van de stem van de priester Eli. ‘Zeg dronken vrouw, wil je wel snel uit de tempel gaan en je roes uit gaan slapen!’ Eli had alleen de lippen van Hanna zien bewegen en haar niet horen praten. Daarom dacht hij dat ze V@st&Zeker 2
dronken was. ‘Nee meneer, ik ben niet dronken,’ zei Hanna. ‘echt niet. Ik heb alleen mijn hart uitgestort voor de Heere.’ ‘Dan is het goed,’ zei Eli. ‘Ga heen in vrede. Je zult krijgen waar je voor gebeden hebt.’ Opgelucht ging Hanna weg. Ze wist: Nu zal de Heere ervoor zorgen. En inderdaad, na een tijdje kreeg Hanna een zoon. Ze noemde hem Samuël. Dat betekent: Ik heb hem van de Heere gebeden. Een paar jaar later bracht Hanna de kleine Samuël naar de tempel. Ze had haar zoon aan de Heere beloofd en daarom zou hij in de tempel blijven. Toen zong Hanna een lofzang voor God. Herken je jezelf wel in Hanna? Ben je ook zo verdrietig? Is er niemand die je begrijpt? Zelfs degenen niet van wie je het meeste houdt (je ouders, vriend(in), broer, zus)? Word je misschien zelfs wel geplaagd? Of heel erg gepest? Doe dan hetzelfde als Hanna: Vertel alles aan de Heere. Hij kan je 5 5
begrijpen. Hij luistert naar je. Hij troost je. En Hij helpt je. Al is je probleem misschien niet opgelost, het lucht wel op als je alles aan de Heere vertelt. En ook al zie je het niet: Hij helpt echt! Probeer het maar. En vergeet dan later ook niet, net zoals Hanna, om Hem te danken voor Zijn hulp.
Lees maar eens Psalm 121. In vers 2 staat: ‘Mijn hulp is van de Heere, Die hemel en aarde gemaakt heeft.’ Zoek dit verhaal ook maar eens in je bijbeltje op. Het staat in 1 Samuël 1 en 2.
…even ter herinnering de data van de kampen in 2006!
Kamp 1 Meisjes
10 t/m 12 jr
10 juli
t/m 15 juli
Kamp 2 jongens 10 t/m 12 jr
17 juli
t/m 22 juli
Kamp 3 Meisjes
13 t/m 14 jr
24 juli
t/m 29 juli
Kamp 4 jongens 13 t/m 16 jr
31 juli
t/m 5 aug
Kamp 5 Meisjes
10 t/m 12 jr
07 aug
t/m 12 aug
Kamp 6 meisjes 15 t/m 17 jr
14 aug
t/m 19 aug
Kamp 7 jongens 10 t/m 12 jr
21 aug
t/m 26 aug
V@st&Zeker 2
6
6
Kerstverhaal Kyra is een heel gewoon meisje van 10 jaar, zij zit in groep 6 en het is bijna kerst… In de afgelopen dagen is het koud geworden. Het is zelfs zo koud, dat je handen bijna aan het stuur van je fiets vriezen. Niet alleen buiten is het veranderd. Ook op school is alles veranderd in een feestelijke sfeer. Overal branden lichtjes en het is er zo gezellig… Maar Kyra is niet echt blij. Eigenlijk is zij zelfs een beetje verdrietig. Toen zij vanmorgen V@st&Zeker 2
met David naar school fietste, was ze zelfs een beetje boos geworden! Ze had het niet laten merken, maar van binnen voelde ze het wel. David had namelijk de hele tijd verteld over wat hij in de kerstvakantie zou doen. “Ik ga voor een paar dagen met mijn ouders bij mijn oom en tante logeren! Da’s tof joh, die wonen helemaal in München. Dat is in Duitsland, wist je dat?” ‘JAAAHA’, dat wist zij wel. Ze had een keertje een juf uit Duitsland gehad en die had verteld waar dat lag. En haar broer was ook een beetje fan van de voetbal ploeg uit München! “Nou en daar krijgen we nog heel veel cadeautjes. Want in Duitsland vieren ze geen sinterklaas maar Kerst. En mijn tante bakt koekjes en daar ligt zeker weten
een stapel sneeuw en…” David had helemaal niet kunnen stoppen met zijn verhalen over de Kerst! Maar zij? Zij had helemaal geen zin in Kerst. En toch moest ze elke keer weer aan Kerst
Ze had helemaal geen zin in Kerst denken. Ach ja, hoe kon het ook anders? De hele school was versierd en ze moesten de hele tijd oefenen voor de kerstuitvoering. Inmiddels is het avond geworden. Kyra ligt al een hele poos in bed, maar ze kan niet slapen. Haar hoofd is ook met zoveel dingen bezig. Ze moet steeds denken aan wat er vandaag is misgegaan… Haar dictee is mislukt! Ze heeft echt wel geleerd. Heel hard zelfs. Maar als ze de 7
7
woorden moet opschrijven, weet ze het gewoon niet meer. En toen zei de juf tegen haar dat het zo niet verder kan en dat ze meer aan haar dictee moest doen. Net alsof ze er niks aan deed. Maar weet de juf dan niet dat ze echt haar best doet? Denkt de juf dat ze het leuk vindt om onvoldoendes te halen? En nu had ze er toch weer eentje bij … Verder is het ook niet leuk gegaan op school. Ze kreeg straf terwijl ze niks gedaan had. Twee meisjes uit groep 3 maakten ruzie met elkaar. Zij had alleen maar tegen hen gezegd dat ze moesten stoppen met slaan en domme woorden zeggen. Toen was er een meester langs gekomen en hadden ze alle drie strafwerk gekregen. De meester luisterde niet eens naar haar toen
V@st&Zeker 2
Niemand luistert naar mij ze vertelde wat er gebeurd was. ‘En zo gaat het altijd’, denkt Kyra bij zichzelf. ‘Niemand luistert naar mij en ik maak altijd fouten terwijl ik zo mijn best doe’. Ook na het avondeten heeft ze
zo haar best gedaan. Ze heeft zonder mopperen geholpen met afdrogen. Maar toen liet ze een kopje gevallen. Niet een gewoon kopje, maar een heel speciaal kopje! Dat kopje is namelijk van oma geweest. Toen oma twee jaar geleden overleed, mocht mama dat kopje hebben als herinnering. Mama heeft er niks van gezegd, dat ze het
kopje liet vallen. Want mama weet wel dat zoiets kan gebeuren. Maar Kyra zag heus wel dat mama het echt jammer vond. Ze vond dit altijd zo’n bijzonder kopje… En als mams iets bijzonder vindt, dan heeft het een plekje in haar hart. Een herinnering… en nu is het alleen nog maar een gebroken kopje in de vuilnisbak! Het duurt een hele poos voordat Kyra in slaap valt. Ze ligt wakker van alle dingen die vandaag zijn gebeurd. Haar hart is er zo zwaar van. De volgende ochtend is ze nog heel erg moe als haar moeder haar wakker maakt. Vandaag is het weer zover. Ze moeten oefenen voor de kerstuitvoering en zij moet stille nacht, heilige nacht helemaal alleen zingen, terwijl de rest
8
8
van de klas op de achtergrond mee neuriet. Ze oefenen in de kerk, want daar hebben ze ook de uitvoering. Zoals altijd duurt het een poos voordat iedereen stil is. De jongens hebben een heel gesprek over de voetbalwedstrijd van gisteravond en de meisjes praten honderd uit over wat ze in de vakantie gaan doen. Maar na een paar minuten is iedereen stil en kunnen ze beginnen met oefenen. Ze zingen eerst een paar andere liederen maar Kyra heeft helemaal geen zin in zingen en helemaal niet in haar solopartij. Ze is eigenlijk veel te moe vandaag en ze voelt zich vreselijk.
V@st&Zeker 2
Dan is het moment aangebroken dat Kyra solo moet zingen. Ze begint: “Stille nacht, heilige nacht.” Maar bij ‘David’s Zoon’ lukt het haar niet meer. Op het moment dat ze die hoge noot wil zingen, blokkeert haar stem. Het lukt haar gewoon niet. Ze begint te trillen en de
Kyra, gaat het? Wat is er aan de hand? tranen biggelen over haar wangen. Geschrokken kijkt juffrouw Dekker Kyra aan. “Kyra, gaat het? Wat is er aan de hand?” Kyra, snikt en snikt en probeert zich te beheersen maar het lukt haar niet om te praten. Juffrouw Dekker loopt naar Kyra toe en fluistert in haar oor: “Kom maar, dan gaan we even naar het kamertje hiernaast. Dan
kunnen we even met elkaar praten, zonder dat de klas erbij is. Goed?” Ook de rest van de klas is geschrokken. “Juffrouw, gaat het wel goed met Kyra? Moet ze naar de dokter”? Vraagt David. “Nee” zegt de juffrouw, “Kyra is gewoon wat moe. Ik ga met haar naar het kamertje hiernaast, dan kan ze even tot rust komen en dan komt alles weer goed. Mevrouw van Rooijen gaat de andere twee liederen met jullie oefenen. We zijn zo terug.” Terwijl mevrouw van Rooijen in de handen klapt om de aandacht van de kinderen weer te krijgen, loopt Kyra met de juffrouw naar het kamertje naast de kerkzaal. Kyra gaat naast de verwarming zitten en juffrouw Dekker pakt een stoel en zet die tegenover Kyra neer. De juffrouw kijkt Kyra een poosje aan.
9
9
“Kyra, volgens mij komt het niet zomaar dat je niet kan zingen. Normaal zing je altijd zo mooi en zo goed. En je kijkt ook zo verdrietig. Wil je mij vertellen wat er aan
Ik kan helemaal niks… de hand is?” Kyra kijkt de juffrouw eens aan. Ze lijkt echt bezorgd en Kyra merkt dat ze er graag over wil vertellen. “Ik heb geen zin in de kerst en ik wil ook niet solo zingen.” Zegt Kyra zachtjes. “En waarom niet? Wat vind je er niet leuk aan?” “Nou, alles mislukt eigenlijk.” Snikt ze “Ik kan helemaal niks. Ik wil wel proberen alles goed te doen. Maar als ik het probeer gaat het mis. Gisteren heb ik nog een onvoldoende voor mijn dictee gehaald. Ik kreeg strafwerk van de meester die op
V@st&Zeker 2
het plein liep en het mooie kopje van oma viel op de grond. En nu moet ik solo zingen maar dat kan ik ook niet…” Kyra moet nu huilen. Juffrouw Dekker zegt eerst even niks. Ze luistert rustig naar Kyra’s s verhaal. En dan zegt ze: “Kyra, juist daarvoor is de Heere Jezus geboren! Voor alle fouten die we maken, voor alle dingen die ons niet lukken en voor alle gebroken kopjes van het leven, is de Heere gekomen. Hij is geboren om te sterven voor de schuld van allen. Daaraan moet je denken bij het Kerstfeest! Dat is het belangrijkste van
deze tijd. Niet de cadeautjes die je misschien krijgt of de kerstversiering… Het is niet de tijd waarin je moet laten zien dat je goed bent, maar de tijd dat je mag weten: Voor mijn fouten is er een oplossing. De Heere Jezus is geboren om voor mijn verkeerde dingen te sterven, zodat ik met al mijn ‘gebroken kopjes’ bij
Kyra, juist daarvoor is de Heere Jezus geboren! Hem kan komen!” Kyra kijkt op. De ogen van de juffrouw stralen. Ze snapt zo goed wat zij bedoelt. Het lijkt echt alsof ze weet wat er in Kyra’s hart zit. “Probeer daaraan te denken in deze tijd. Als je dat doet kun je echt blij zijn. En dan kan je ook van de vakantie
10 10
en de gezelligheid en alle andere mooie dingen genieten die GOD ons als cadeau geeft! En trouwens, dat je niet kan zingen
is onzin. Ik heb jou niet voor niets gekozen om solo te zingen.” Ze geeft Kyra een knipoog. “Niet verder vertellen hè,
anders worden de andere kinderen jaloers.” En samen gaan ze weer terug om verder te gaan met oefenen.
Kampeerpuzzel! terreincorvee trefbal varkensstal voetbal volleybal vragenuurtje waswagen
koeienstal kokkie lijnbal middagafwas pingpongbal slagbal speurtocht stapelbed tafeltenniscompetitie
bosspel broodcorvee broodjesbakken bijbelverhaal eettent harderwijkerweg joffer kampvuur kappie
w
a
s
m e
d
a
t
w
a
t
e
e
h
t
e
t
n
t
v
e
n
k
a m p
i
n
r
u
u
v
p m a
k
e
e
e
n
o
w
e
i
l
a
n
d
w
a
a
r
d
e
k
r
o
v
r
e
i
e
b
e
n
i
n
n
e
k
k
a
b
s
e
j
d
o
o
r
b
e
t
r
e
n
l
a
n
g
e
o
l
a
a
h
r
e
v
l
e
b
ij
b
o
p
t
o
c
h
t
j
e
l
k
e m o
r
r
l
i
g
e
a
o
n
e
e
i
k
k
o
k
n
e
l
e
w
a
e
n
v
o
l
d
n
d
i
l
a
n
f
g
s
k
o m e
ij
n
y
c
o m
i
c
n
d
p
e
v
l
f
i
g
b
o
x
e
k
n
b
o
s
m
t
o
a
l
p
g
a
e
e
j
t
r
u
u
n
e
g
a
r
v
i
m
r
o
l
a
k
r
e
r
n
t
e
w
p
o
r
r
l
v
d
d
e
v
e
n
k
e
k
n
d
i
e
p
l
i
o
w
t
s
e
e
d
e
e
i
t
i
t
e
p m o
c
s
i
n
n
e
t
l
e
f
a
t
e
l
i
n
g
n
s
t
i
l
s
t
g
a
g
a
n
a
l
g
t
s
j
e
e
v
s
e
d
e
b
l
e
p
a
t
s
n
n
a
a
e
a
l
e
p
s
s
o
b
r
t
h
c
o
t
r
u
e
p
s
f
n
z
e
t
o
e
t
l
k
o
e
i
e
n
s
t
a
l
o
o
w
t
p
w
a
s
w
a
g
e
n
t
o
f
g
e
e
n
b
a
l
a
n
a
a
r
z
e
l
t
o
s
l
a
g
b
a
l
e
s
c
h
s
i
e
t
–
e
e
n
o
n
v
e
r
g
a
e
t
e
l
ij
k
e
w
e
e
k
w
a
s
t
r
e
f
b
a
l
ij
n
b
a
l
h
e
t
V@st&Zeker 2
k
n
11 11
Hoi! Hier ben ik weer! Hoi! Hier ben ik weer, Karen! Zoals jullie je misschien nog kunnen herinneren, werk ik met heel jonge ‘straatkinderen’ in Zuid-Afrika. Ik werk op een peuterschooltje waar nu acht kinderen naar toe gaan. De vorige keer vertelde ik dat er zes kinderen op ons schooltje zitten. In de tussentijd zijn er twee kinderen bijgekomen, waar ik jullie graag wat meer over wil vertellen. Ze heten Erik en China. Erik is vier en China is twee jaar oud. Ze wonen in stenen huisjes in de krottenwijk samen met hun opa en oma en allerlei andere neefjes en nichtjes. De moeder van Erik is afgelopen jaar overleden en niemand weet waar zijn vader is. China’s moeder leeft gelukkig nog wel en zij woont samen met China bij opa en oma in huis. Erik was net een paar dagen op school toen we merkten dat hij erg
V@st&Zeker 2
ziek was. We gingen samen naar de dokter toe. De dokter zei dat Erik erg ziek was en dat hij gelijk naar het ziekenhuis moest. In het ziekenhuis werd hij in een klein bedje gelegd op een kamer waar nog meer zieke kinderen lagen. Hij moest een week blijven! Omdat het ziekenhuis in een dorpje verderop ligt, konden zijn opa en oma niet zomaar even langskomen. Af en toe ging ik of de andere juffrouw Erik opzoeken in het ziekenhuis, maar de meeste tijd lag hij daar alleen in zijn bedje voor zich uit te staren. Hij was daar erg ongelukkig en er kwam geen glimlach op zijn gezichtje. Maar gelukkig mocht hij na een week weer naar huis. Sinds een paar weken is hij weer bij ons op het schooltje. Weet je wat zo bijzonder is? In het begin kende Erik ons helemaal niet. Hij was zelfs een beetje bang voor ons. Maar als we
12 12
hem dan op schoot namen en met hem het liedje zongen: “Jesus loves you, yes I know. For the Bible tells me so. YES Jesus loves me!” dan begon hij te glunderen, en kroop hij helemaal weg in onze armen. Doordat Erik ziek is geweest is hij nog steeds erg zwak. Hij kan niet rennen of fietsen want dan krijgt hij niet genoeg lucht. Maar hij geniet enorm van het samenspelen met andere kinderen. Gelukkig heeft Erik weer een lach op zijn gezicht en zingt hij zijn favoriete liedje mee met de cd: JA, Jezus houdt van mij! De vorige keer schreef ik dat ik iets meer over Zuid-Afrika zou vertellen. Omdat ik afgelopen week in een olifantenpark geweest ben, heb ik een aantal dingen opgezocht over olifanten in ZuidAfrika. In het jaar 1800 liepen 400 à 500 olifanten in een plaatsje niet ver van waar ik nu woon. Deze olifanten leefden hier in de bossen. Omdat er zoveel op gejaagd werd, waren er omstreeks 1900 nog een stuk of 50 van deze zachtaardige reuzen over. Tegenwoordig is er van deze kudde nog
V@st&Zeker 2
maar één olifant over. Hij is ontzettend schuw, en laat zich niet veel zien. Dit is dus de enige in het wild levende olifant die Zuid-Afrika nog heeft. Verder leven er veel olifanten in beschermde natuurgebieden. Dat zijn grote stukken bos en woestijn waar allerlei wilde dieren leven. Hier kunnen de dieren ongestoord leven, zonder dat er op hen gejaagd wordt. Vaak kun je als toerist met een auto in deze gebieden rondrijden om de wilde dieren te zien. Dat heb ik dus ook gedaan in het olifantenpark. Dat was ontzettend leuk, want hele olifantenfamilies liepen gewoon langs onze auto heen! Echt een prachtig gezicht en er waren ook
13 13
twee babyolifantjes bij! Zo lief ☺. Olifanten zijn ontzettend grote beesten, de mannetjes kunnen wel 3 meter hoog en 3 tot 4 meter lang worden! En nog een leuk weetje: De bosolifant heeft vijf tenen aan de voorpoten en vier tenen aan de achterpoten. De olifanten die ik in het park tegenkwam waren bruinrood van kleur. Dat vond ik erg vreemd, want ik dacht dat olifanten altijd grijs waren?! Totdat we bij een modderpoel kwamen waar een aantal olifanten elkaar aan het
Ben ik niet te slecht? Ik heb al heel vaak gehoord dat ik een kind van God mag worden. Ik wil dat ook wel, maar ik heb zoveel verkeerde dingen gedaan. Mag ik dan wel bij de Heere komen? Ben ik niet te slecht? V@st&Zeker 2
wassen waren. Met hun slurven slurpten ze modder op en spoten dat over zichzelf heen. Dit doen ze uit bescherming tegen de hete zon. Het zand hier in Afrika is roodbruin en opeens snapte ik de bruinrode kleur van de olifant ☺… Tot de volgende keer en de groetjes uit Zuid-Afrika!
Wat een eerlijke vraag! Het is heel knap als je van jezelf durft toe te geven dat je een zondaar bent. En
Voor zondaars heeft God Zijn Zoon gezonden… dat is ook waar. In de bijbel staat in Romeinen 3:12: ‘Er is niemand die goed doet, zelfs niet één.’ En in Romeinen 3 : 23: ‘Want allen
14 14
hebben gezondigd.’ Niemand uitgezonderd! Maar juist voor zondaars heeft God Zijn Zoon gezonden. ‘Want alzo lief heeft God de wereld (dus zondaars) gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verderve, maar het eeuwige leven heeft.’ (Johannes 3 : 16) Romeinen 3 : 24 vertelt ook verder over de zondaars: ‘En worden om niet gerechtvaardigd, uit Zijn genade, door de verlossing die in Christus Jezus is.’ Dit is wel een moeilijke zin. Eigenlijk betekent het dat je, door in de Heere Jezus Christus te geloven, verlost wordt van de straf van je zonden. Want Hij heeft die straf al aan het kruis gedragen. Jouw zonden zijn dan vergeven. Maar dat niet alleen! Als je in de Heere Jezus gelooft, ziet God jou alsof je nooit gezondigd hebt. Dat is de betekenis van rechtvaardiging. Snap jij dat? Ik niet, maar we mogen het geloven en God ervoor danken! En maakt God verschil tussen goede zondaren en slechte zondaren? Nee, gelukkig niet. Dus je vraag kunnen we volmondig met ‘ja’ beantwoorden. Iedereen mag bij de Heere Jezus komen. Vertel Hem al je zonden. ‘Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve en ons reinige van alle ongerechtigheid.’ (1 Johannes 1 : 9). Zelfs de moordenaar aan het
V@st&Zeker 2
kruis kreeg vergeving. Wacht dus niet langer, kom nu! Als je tijd hebt, zoek dan in je bijbel Lukas 15 : 11 – 24 eens op. Lees dan rustig het verhaal over de verloren zoon. Dit verhaal mag je ook op jezelf toepassen. God is net als de vader in dit verhaal. Heb jij je vraag al gesteld? Doe het gerust! Je kunt je vraag mailen naar vragenbox@ vastenzeker.net. Of je mag hem per post opsturen naar: Asmond en Eunice Luimes De Pas 62 7123 AG Aalten Tot schrijfs/mails! Asmond en Eunice
Heb jij je vraag al gesteld? Doe het gerust!
1515
De les van de trolleybus Heb je wel eens een trolleybus gezien? Dat is een bus die met twee stangen vast zit aan de bovenleiding, want de trolleybus rijdt op stroom. Arnhem is de enige stad in Nederland die nog trolleybussen heeft en als het aan de inwoners van Arnhem ligt, blijft dat ook zo, want de trolleybus heeft veel voordelen. Het grootste voordeel is de milieuvriendelijkheid van de trolleybus, want hij rijdt op stroom. Je hebt dus geen last van vieze uitlaatgassen die de dieselbussen produceren. Maar waarom rijden er dan niet overal trolleybussen? Ja, dat is een goede vraag. Dat komt omdat een trolleybus een bovenleiding nodig heeft en zo’n bovenleiding kost erg veel geld: € 400.000 per kilometer! Omdat het veel te duur is om overal bovenleidingen te maken, kunnen trolleybussen dus niet overal rijden. Dat is ook de reden waarom alleen Arnhem trolleybussen heeft.
Zo’n trolleybus kan ons veel leren over het leven van een christen met God! Interessant hè, zo’n trolleybus. Maar het wordt nog interessanter! Het kan ons namelijk veel leren over het
V@st&Zeker 2
leven van een christen met God! Een trolleybus? Ja, een trolleybus.
De dieselbus kan je vergelijken met iemand die nog niet bekeerd is. Hij produceert allemaal vieze stoffen, zonden, en doet wat hij zelf graag wil. Maar de trolleybus kun je vergelijken met iemand die bekeerd is, een christen. Een christen is niet verbonden met dure bovenleiding maar met een onbetaalbare ‘bovenleiding’, om te kunnen leven zoals God dat wil. Wie die bovenleiding is? Christus Zelf! In 1 Johannes 4 : 9 staat: “Hierin is de liefde Gods jegens ons geopenbaard, dat God Zijn eniggeboren Zoon gezonden heeft in de wereld, opdat wij zouden leven door Hem.” God wil graag dat we leven door de Heere Jezus. Hoe kan je dan leven door de Heere Jezus? Door de stroom uit de bovenleiding! Geen echte stroom natuurlijk, maar God geeft ons kracht
1616
om als een christen te kunnen leven! Lees Filippenzen 4:13 maar, daar zegt Paulus: “Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft.”
Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft Maar om die kracht van Christus te ontvangen moeten we wel verbonden blijven met de bovenleiding, met God. Bij de trolleybus gebeurt dat door twee stangen. Door de ene stang ontvangt hij stroom en door de andere stang geeft hij de rest van de stroom terug aan de bovenleiding. De twee stangen van de christen zijn gebed en de Bijbel. Door te bidden vertellen we aan God waarvoor we kracht nodig hebben. Bijvoorbeeld voor proefwerken en tentamens op school of om ervoor uit te komen dat je christen bent, of om verdriet te kunnen dragen, etc etc. Er zijn zoveel dingen waarvoor we elke dag weer kracht nodig hebben en God geeft ons kracht voor al die situaties als we in de bijbel lezen. Lees bijvoorbeeld eens de vier evangeliën en denk daar eens over na. Wat een wonderen doet de Heere Jezus en wat een macht en kracht heeft Hij! God wil ons Zijn kracht geven, om te doen wat Hij van ons vraagt. Maar als de trolleybus van de bovenleiding raakt, stopt de V@st&Zeker 2
elektromotor en schakelt de bus over op een klein dieselmotortje, dat wel al die vieze uitlaatgassen produceert en veel lawaai maakt. Zo gaat dat bij ons als christenen ook. Als we bijvoorbeeld besluiten om mee te gaan met jongens en meiden op school naar feestjes waar we beter niet kunnen komen. Of als we achter Internet zitten en naar porno kijken, of besluiten om verkering te nemen met een ongelovige jongen of meisje, dan maken we ons los van de bovenleiding en slaan we wegen in die geen bovenleiding hebben en die niet bedoeld zijn voor ‘trolleybussen’. Het enige dat we dan produceren zijn vieze uitlaatgassen, zonden en … we raken steeds verder weg van God! Maar gelukkig kunnen we altijd terug naar onze bovenleiding, God, en weer opnieuw aangesloten worden, want eenmaal een trolleybus, altijd een trolleybus! “Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve en ons reinige van alle ongerechtigheid.” (1 Johannes 1:9).
Hij is getrouw en rechtvaardig! Laten we dus in verbinding blijven met God, door te bidden en bijbel te lezen en te doen wat Hij van ons vraagt zodat we laten zien dat we een trolleybus zijn!
17 17
Kerst in Bam (Iran) Cadir rent zo hard hij kan door de smalle straten van Bam naar hun huis. Zijn longen branden van de inspanning, maar dat kan Cadir niets schelen. Het enige dat hem bezighoudt, is hulp halen. Oh, als hij nog maar op tijd is! Als hij bij hun huis komt, rent hij de trap op, ramt de deur open en schreeuwt
Mama, ze hebben papa in elkaar geslagen! hijgend: “Mama, mama, ze hebben papa in elkaar geslagen. Snel! Papa kan niet meer lopen van de pijn en hij bloedt overal. We moeten hem meenemen naar huis voordat ze nog meer mensen erbij gaan halen”. Mevrouw Musara kijkt verschrikt naar haar zestien jaar oude zoon Cadir. “Wat zeg je? Is papa in elkaar geslagen?” “Papa?” roept ook Omar, het dertien jaar oude broertje van Cadir. “Waarom?” “De overbuurman en twee andere mannen hebben papa in elkaar geslagen, omdat hij weigerde de Heere Jezus te verloochenen en terug te keren naar de Islam. Ik liep met papa op de Mekkaweg, vlakbij de moskee toen ze eraan kwamen. Toen ze papa begonnen te
ondervragen waarom hij christen geworden was, heeft papa dat uitgelegd. Maar toen werden ze woest, omdat hij Allah zou beledigen. Ze begonnen hem te slaan en te schoppen. Ik ben toen meteen naar de markt gerend en heb daar twee politiemannen opgehaald. Toen die eraan kwamen, zijn ze opgehouden en weggerend. Maar ze kunnen elk moment terugkomen. Ik heb papa naar het steegje vlakbij de moskee gesleept. Mam, we moeten opschieten.” Mevrouw Musara fluistert: “Oh Heere Jezus, wilt u ons beschermen en wilt U geven dat het met Yousef goed mag komen.” Ze doet vlug haar schort af. “Omar, jij gaat zo snel mogelijk naar broeder Hoesani,” beslist ze. “Zeg dat hij meteen moet komen om naar papa te kijken en… doe alsjeblieft voorzichtig!”
Maar ze kunnen elk moment terugkomen… “Ja mama,” antwoordt Omar. “Maar papa dan?” “Ik ga met Cadir naar papa. We nemen een kruiwagen mee en twee warme dekens en dan vervoeren we hem daarmee naar huis.” Mevrouw Musara drukt snel een kus op het hoofd van haar
18
zoon. “Ga nu maar vlug”. Omar rent de deur uit. Zo snel ze kunnen gaan Cadir en zijn moeder naar het steegje vlakbij de moskee. Gelukkig is het al bijna donker en vallen ze niet zo op, want aandacht kunnen ze nu niet gebruiken. Bijna de hele stad is streng islamitisch en moet niets van
Bijna de hele stad is streng islamitisch en moet niets van christenen hebben christenen hebben. Regelmatig worden de weinige christenen die in Bam wonen om hun geloof op straat afgeranseld en bedreigd. Er zijn gelukkig nog geen broeders en zusters vermoord, maar de situatie wordt wel steeds slechter. Als ze bij het steegje aankomen, laat mevrouw Musara zich op haar knieën naast haar man vallen en neemt zijn hoofd in haar handen. “Oh, Yousef! Wat hebben ze met je gedaan?” Verdriet en angst klinken door in haar stem. “Nee, sst! Zeg maar niets! Spaar je krachten. Je moet hier zo snel mogelijk weg. Cadir heeft een kruiwagen meegenomen en twee dekens. We proberen je er zo voorzichtig mogelijk in te leggen.” Terwijl ze over zijn donkere haar streelt, vraagt ze: “Ben je er klaar voor?”. Meneer Musara knikt. Ze tellen tot drie. Samen tillen ze meneer V@st&Zeker 2
Musara op en leggen hem in de kruiwagen. Voorzichtig kruien ze hem naar huis. Als ze thuis zijn, dragen ze hem naar het bed in het kleine logeerkamertje naast de woonkamer. Even later komt ook Omar met broeder Hoesani binnen. Broeder Hoesani is arts en hij komt ook uit hun land Iran. Hij is voor zijn studie naar Amerika gegaan en heeft daar de Heere Jezus leren kennen als zijn Verlosser en Zaligmaker. Toen hij met zijn studie klaar was, is hij teruggegaan naar Iran om zijn landgenoten van de Heere Jezus te vertellen en is toen in Bam gaan wonen. Nu, twintig jaar later zijn er door het werk van broeder Hoesani tientallen christenen in Bam. Broeder Hoesani onderzoekt Yousef zorgvuldig. Als hij klaar is, gaat hij naar zijn vrouw.
Margaret, je man heeft zijn beide benen gekneusd en een rib gebroken… “Margaret, je man heeft zijn beide benen gekneusd en een rib gebroken. We mogen God dankbaar zijn dat het niet erger is, maar hij heeft wel veel rust nodig. Ik heb hier wat pijnstillers. Die zal hij de komende dagen wel nodig hebben, maar ik verwacht dat hij over ruim zes weken, zo rond de
19 19
kerst, weer normaal zal kunnen lopen.” “Dank u wel dat u meteen gekomen bent en mijn man hebt geholpen. Ik kan u geen geld geven, want dat hebben we niet, maar ik zou het fijn vinden als u wilt blijven eten en met ons voor Yousef wilt bidden.” “Ja, in wiens handen kunnen we Yousef beter opdragen dan in de Gods handen? En over dat geld hoef je echt niet in te zitten. Dat weet je best. Trouwens, jouw kookkunst kennende, is een maaltijd meer waard dan wat ik normaal zou verdienen”, zegt broeder Hoesani lachend. Zes weken later kan Yousef inderdaad weer normaal lopen. Gelukkig maar, want met kerst is er
V@st&Zeker 2
altijd veel werk voor hem te doen. Yousef is namelijk gids en omdat er zoveel archeologische monumenten in Bam zijn, komen er veel toeristen. Rond de kerst komen de meeste toeristen uit Europa en dan kan hij een goed salaris verdienen met de extra fooien die hij van de westerlingen krijgt. Het is eerste kerstdag en al laat als Yousef ’s avonds moe thuiskomt. Omdat Iran een islamitisch land is, vieren ze geen kerst en moeten ze gewoon werken. “Hallo allemaal”, zegt Yousef als hij binnenkomt. “Dag paps!” roepen Omar en Cadir blij. “Hoe was het vandaag?” vraagt zijn vrouw terwijl ze hem een kus geeft. “Het was erg druk,” antwoordt
20 20
Yousef, terwijl hij aan de gedekte tafel gaat zitten en over zijn zere benen wrijft. “Er waren veel westerlingen die allemaal naar de citadel en de oude moskee wilden, omdat ze voor hun religieuze gevoel toch nog een beetje aan kerst wilden doen. Net alsof je daardoor een goed mens bent en je in de hemel kan komen. En dan gaan ze nota bene naar de moskee, alsof dat hetzelfde zou zijn als een kerk. Ze moesten eens weten dat het verboden is om je als moslim te bekeren tot Jezus Christus en dat je daarvoor de doodstraf kan krijgen”, zegt Yousef zacht. “Ik snap ze niet. Zien ze dan niet, wat voor een dwaasheid het is te geloven dat de islam en de christenen dezelfde God hebben?
Alleen God kan echte vrede geven Alleen God kan echte vrede geven, als we geloven dat Zijn Zoon, de Heere Jezus, voor ons naar de aarde is gekomen om voor onze zonden te sterven op het kruis. Oh, ik zou ze wel door elkaar willen schudden en het uit willen schreeuwen dat alleen God vrede geeft en niet Allah”. “Je hebt helemaal gelijk”, zegt zijn vrouw, “ze zijn verduisterd in hun verstand, net zoals wij dat waren, maar als God in Zijn liefde en genade naar ons heeft omgezien
V@st&Zeker 2
en ons Zijn vrede heeft gegeven, kan Hij ook hun ogen openen. We moeten maar veel voor hen en voor de moslims bidden, dat ze zich tot God bekeren.” “Laten we dat meteen maar doen”, zegt Yousef, “dan danken we meteen ook voor het eten, want over een uur begint de dienst bij broeder Hoesani thuis.” Het was een mooie dienst. Bijna iedereen van de huisgemeente was er en broeder Hoesani had een preek gehouden over het wonder dat de Heere Jezus vanuit de hemel op aarde is gekomen door mens te worden, om zondige mensen te behouden en hen vrede in hun hart te geven. Daarna had hij Filipenzen 2:5-11 en 1:27-30 voorgelezen en had hij verteld welk een enorm offer het voor de Heere Jezus was om mens te worden, ja dat Hij Zichzelf vernietigd had voor ons. En dat God hen nu oproept om net zo te worden als de Heere Jezus; God te gehoorzamen zelfs als dat zou betekenen dat de islamitische bevolking hen zou doden. Ze moesten ook ondanks alle tegenstand doorgaan met het verkondigen van het evangelie, want het is een geschenk van genade om voor Christus te mogen lijden. Ja, het was erg indrukwekkend geweest en iedereen had ademloos zitten luisteren, ook Cadir. En nu ligt Cadir
21 21
wakker in bed en probeert over de preek na te denken. Hij heeft al lekker geslapen maar nu is hij klaarwakker. Het is eigenlijk nog te vroeg om eruit te gaan, het is nog maar 5 uur. Maar hij voelt zich zo onrustig dat het nadenken ook niet echt lukt. Hij ligt maar wat te woelen in bed. Ook Omar is al wakker. “Cadir, ben je al wakker?,” vraagt Omar. “Ja, ik kan niet meer in slaap komen. Ik ben zo onrustig. Ik heb het gevoel dat er wat gaat gebeuren en dat God ons wil waarschuwen. Misschien klinkt het wel gek, maar dat denk ik echt.” “Nou ik heb precies hetzelfde. Zullen we naar papa en mamma gaan?”
“Een aardbeving!” roept Yousef “Ja, laten we dat maar doen.” Als ze bij hun vader en moeder op de slaapkamer aankomen, merken ze dat zij ook al wakker zijn. Ze willen net vertellen dat ze zo’n raar voorgevoel hadden, als alles plotseling begint te trillen. Eerst zachtjes maar het gaat steeds harder en harder. “Een aardbeving!” roept Yousef. “Naar buiten. Snel, vóórdat het huis instort!” Ze lopen zo snel ze kunnen naar buiten, terwijl de stukken klei en hout hun om de oren vliegen.
V@st&Zeker 2
Het huis begint te kraken en er komen dikke scheuren in de muren! Het huis begint te kraken en er komen dikke scheuren in de muren, terwijl de grond steeds harder gaat beven. Het beeft nu zo hard, dat ze niet meer kunnen staan. Op handen en voeten zoeken ze hun weg naar buiten terwijl ze hardop roepen of de Heere hen wil bewaren. Als ze buiten komen, stort hun woning als een kaartenhuis in elkaar. “Kom”, schreeuwt Yousef, terwijl hij Omar en Cadir vastgrijpt, “ga midden op straat liggen en doe je handen over je hoofd.” Na een paar minuten houdt het op met beven. Ze kijken voorzichtig om zich heen. Het is beangstigend stil en overal waar ze kijken, zijn de huizen veranderd in hopen puin. Ook van hun huis is helemaal niks meer over, maar dat is nu niet belangrijk. Zij leven tenminste nog. God heeft hun gewaarschuwd én bewaard! Plotseling hoorden ze wat zwak gekreun uit de puinhoop tegenover hen. “Help, help”, klinkt het heel zwak. “Help, help”. Voorzichtig lopen ze in hun pyjama en op blote voeten over de brokstukken in de richting van het geluid. Als ze bij de 22 22
puinhoop aankomen, horen ze het weer: “Help, help.” Het is de overbuurman! De man die Yousef
Overal waar ze kijken, zijn de huizen veranderd in hopen puin… in elkaar heeft geslagen. Yousef luistert goed om te bepalen waar het geluid vandaan komt. “Margaret! Hij ligt hier, onder deze berg stenen en balken.” Terwijl Yousef voorzichtig de zware stenen
en balken begint te verwijderen, hurkt Margaret neer en zegt dat hij vol moet houden, omdat zij met Gods hulp hem proberen te bevrijden. Ook Omar gaat snel zijn vader helpen, maar Cadir blijft voor de puinhoop staan.
V@st&Zeker 2
“Papa, dat is de overbuurman”, zegt hij boos. “Hij heeft u bijna doodgeschopt en nu wilt u hem bevrijden? Er zijn nog genoeg andere mensen die hulp nodig hebben. Misschien is het huis van broeder Hoesani ook wel ingestort en ligt hij ook onder het puin op hulp te wachten.”
Hij heeft u bijna doodgeschopt en nu wilt u hem bevrijden? Yousef strekt zijn rug, wrijft over zijn zere benen en kijkt Cadir aan en zegt: “Cadir, kan je je de preek van gisteravond nog herinneren? Wat heeft Christus voor ons gedaan?” Terwijl Yousef op antwoord wacht, legt hij weer een paar zware stenen aan de kant, maar Cadir antwoordt niet. “Volgens mij weet je best wat Christus voor ons gedaan heeft,” zegt Yousef voordat hij een zware balk optilt. Hij balanceert even met de balk in zijn handen, vindt zijn evenwicht weer en terwijl hij voorzichtig over de stenen loopt, zegt hij: “Hij is naar de aarde gekomen, toen wij nog niet eens bestonden. De Bijbel zegt dat we zelfs haters van God waren en dat de Heere Jezus voor ons gestorven is.” Yousef legt de balk weg en kijkt Cadir aan. 23 23
Veel mensen hebben op een andere manier een ‘puinhoop’ van hun leven gemaakt
“Cadir, wij moeten net zoals Christus worden en ook onze vijanden liefhebben, want hoe kan de overbuurman anders de liefde van de Heere Jezus leren kennen?
Hoe kan de overbuurman anders de liefde van de Heere Jezus leren kennen? Broeder Hoesani is al behouden en als hij overlijdt, komt hij in de hemel, maar de overbuurman kent God niet en staat de hel te wachten. Daarom moeten we hem helpen! Begrijp je dat?” Cadir knikt beschaamd. Papa heeft gelijk. Als de Heere Jezus hem zó lief had, dat Hij mens wilde worden om te sterven voor zijn zonden, dan moest hij ook zijn vijanden liefhebben en helpen. “Papa, ik zal u helpen”, zei Cadir. En zo hebben ze met zijn vieren de overbuurman met zijn vrouw en kinderen uit de puinhoop bevrijd.
In 2003 is Bam in de ochtend van tweede kerstdag getroffen door een verschrikkelijke aardbeving, die aan ongeveer 40.000 mensen het leven kostte. In Nederland hebben we bijna geen aardbevingen, maar veel mensen hebben op een andere manier een ‘puinhoop’ van hun leven gemaakt. Ze zijn verslaafd aan drugs, alcohol, seks of gokken. Toch is ook voor hen de Heere Jezus gekomen, zodat ze in Hem zouden gaan geloven! Ook aan hen mogen we vertellen dat de Heere Jezus op aarde is gekomen en Mens is geworden, om voor de zonden van ieder die in Hem gelooft aan het kruis te sterven en vrede en rust in het hart te geven en eeuwig leven!
COLOFON V@st&Zeker: gratis voor de kampeerders van de Vast & Zeker kampen in LaagSoeren en voor iedereen die het wil ontvangen. Verzending: heb je een e-mailadres dan ontvang je V&Z per e-mail, anders per post. Wanneer: V&Z verschijnt eind maart, eind juni, eind september en eind december. Adreswijzigingen: als je verhuist of een ander e-mailadres krijgt, dan horen wij dat graag van je. Administratie: V@st&Zeker, De Pas 62, 7123 AG Aalten Redactie: Karen Arentsen, David Damminga, Geertine Huisbrink, Andries Loos, Maaike Loos, Asmond Luimes, Eunice Luimes, Joyce Winterhoff.
V@st&Zeker 2
24
24
!!! MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING !!! Het adres dat in de colofon en op de antwoordstrook vermeld staat, is alleen bedoeld voor aanmeldingen en adreswijzingen e.d. voor dit digitale blad (vandaar dat er V@st&Zeker staat met een apenstaartje). Adreswijzingen en aanmeldingen e.d. voor het kamp of voor het Vast&Zeker-winterboek moeten niet naar dit adres. Adreswijzingen die tot nu toe al wel naar dit adres gestuurd zijn en vermoedelijk bestemd zijn voor de kampadministratie zullen wij doorsturen. !!! MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING MEDEDELING !!! -------------------------------------- --------------------Ja, ik wil V@st&Zeker graag ontvangen! Ik heb geen mogelijkheden om V&Z via de e-mail te ontvangen. Voornaam: ___________________________________ jongen/meisje Achternaam: ___________________________________ Straat: ___________________________________ Postcode: ___________________________________ Plaats: ___________________________________ Geboortedatum: ___________________________________ Hoe vaak heb je in Laag Soeren gekampeerd? __________ keer. Stuur deze bon in een envelop met postzegel naar: Administratie V@st&Zeker De Pas 62 7123 AG Aalten
V@st&Zeker 2
25
25
