Groeipijnen REGELRECHT. Baptistengemeente Silo

Baptistengemeente Silo

REGELRECHT

Groeipijnen In dit nummer o.a. • Het kruis de weg omhoog • Opnieuw: Credo in Silo • Wachten in een nieuw begin • Pasen: Leven vinden bij de open wond

gemeenteblad

jaargang 64

nummer 2

pag 2 pag 17 pag 19 pag 31

maart/april 2013

REGELRECHT MAART/APRIL 2013

VAN DE REDACTIE

Groeipijnen Door IB Het ijs en de sneeuw zijn weer weggesmolten, de hoop op een Elfstedentocht vervlogen. De tekenen van het voorjaar liggen al weer in de winkel. Maar de bomen zijn nog kaal. Vanuit het klaslokaal waarin ik lesgeef, heb ik uitzicht op een prachtige boom. De komende tijd moet ik deze boom goed in de gaten houden, want als de zon wat meer gaat schijnen krijgt deze boom in heel korte tijd weer een prachtige groene mantel. Groeispurt, zo noemen we dat. Aan de lengte die ik uiteindelijk bereikt heb zou je het niet zeggen, maar ik had ze als kind behoorlijk : groeipijnen. Trekkende benen en armen, vooral ’s nachts. Bijna 1 op de 5 kinderen heeft er wel last van. De botten worden sterker gemaakt, zodat je steviger op je benen kunt staan. Zodat je tegen een stootje kunt. Wat er in de natuur gebeurt, gebeurt ook in ons geestelijk leven. Groeipijnen. Het beeld van de nacht hoort daarbij. Pijn die we moeten verduren om situaties waarin we zijn beland, vanwege dingen waarin we tekort geschoten zijn of waar we een tekort aan ervaren hebben. Pas als de nacht verdwenen is, het licht van de nieuwe dag binnenvalt, kunnen we zien dat we er sterker van zijn geworden, gegroeid zijn. Beter op onze benen kunnen staan. Dat is wat Pasen ons leert. Door de veertigdagen van boete, berouw en lijden zijn we op weg naar het licht van Pasen. Dat licht geeft ons nieuw leven in Christus! Daarom in deze Regelrecht aandacht voor Groeipijnen.

1


O VERWEGING

Het kruis, de weg omhoog! Door Arie de Boer In de kersttijd zet ik mij altijd schrap tegen de vloedgolf van romantiek en zoetigheid die niets te maken heeft met de geboorte van de Heer. In de 40-dagentijd is de sfeer en muziek bijvoorbeeld van de Mattheüs Passion geladen van droefheid en medelijden. Het laatste koraal: “Wir setzen uns mit tränen nieder” (huilend gaan wij zitten) en de laatste woorden: “Ruhe sanfte, sanfte Ruh” (rust zacht, rust in vrede). Geen opstanding in de Mattheüs Passion! En Jezus de grote verliezer die medelijden oproept en vooral slachtoffer van kwade machten! Zet daar wat het medelijden en de tranen betreft nou eens de woorden van de Heer tegenover als Hij vanaf Zijn positie aan het kruis de huilende vrouwen toespreekt met de woorden: ‘Huil niet om mij. Huil liever om jezelf en je kinderen’. Dat is niet een soort grootmoedigheid van Jezus. Ik denk dat Hij de vrouwen en ook ons uitnodigt om totaal anders naar Hem, daar aan het kruis, te kijken. Natuurlijk, de kruisiging van de Heer is om stil en vol van afgrijzen naar te kijken. Liever wend je je blik er van af. Het is een onverdraaglijk en traumatiserend schouwspel. Als je wel zoals de vrouwen en de hele menigte kijkt, weet dan dat je in de spiegel kijkt van alle kwade machten die jouw leven en de wereld beheersen. Het kruis als donkere vuilnisbelt van de hele wereld! Huil om jezelf! God zij dank (!!) Er gebeurt tegelijk iets anders. Ik mag daar met diepe eerbied en stil ontzag getuige van zijn! Want het is ontzagwekkend wat er gebeurt. Ik kan het niet beter zeggen dan Paulus in zijn brief aan de Kolossenzen (2, 15 Oude Vertaling): ‘Hij heeft de overheden en machten ontwapend en openlijk tentoongesteld en zo over hen gezegevierd’. In oude tijden, bijvoorbeeld in Rome, werden overwonnen vijanden triomfantelijk aan de strijdwagens van de overwinnaars gebonden, Rome binnen gevoerd en aan het volk en de keizer getoond. Het volk was getuige van de overwinning en de overwinnaars werden toegejuicht. Wat er dus eigenlijk gebeurt aan het kruis is een tentoonstelling van alle machten van het kwaad. Overwonnen en ontwapend door de Heer! Die worden meegevoerd omhoog en daardoor ontstaat er (Efezeziërs 4, 8) ‘ruimte’ voor de Heer om zichzelf aan ons te geven in alle geestelijke gaven.

2


De machten van de duisternis hebben het niet voor het zeggen: Jezus is Heer! Dat vieren wij op de Goede Vrijdag en dat Jezus Heer is wordt bevestigd op de Paasmorgen als Hij opstaat uit de dood! Een weg omhoog dus. Die weg voert verder omhoog richting Pinksteren als wij vieren dat de heilige Geest ons alles geeft wat in Jezus is. Het is de verjaardag van de gemeente van Christus. Dan hoort onze kerk opnieuw barstensvol te zitten en komt de lofprijzing tot een hoogtepunt!

Tekening van H B : D e Kruisw eg

3


40 D AGENTIJD

Hoe vult u deze tijd in? Door Willemijn Bakkes “Van de Heer is de aarde en ALLES WAT daar LEEFT, de wereld en wie haar bewonen!” Alles wat leeft! Dat is het uitgangspunt van de missionaire organisatie TEAR voor deze 40 dagentijd. TEAR gelooft in de kracht van de lokale kerk in de strijd tegen armoede en onrecht. Voor meer informatie over TEAR zie www.tear.nl TEAR heeft een 40 dagen kalender uitgegeven die ik graag onder uw aandacht breng. De kalender bestaat uit zeven posters, voor elke lijdensweek één. Op elke poster staat een aandachtsgebied voor die week. Misschien heeft u wat aan deze 40 dagen kalender en kan deze kalender een handreiking zijn voor de momenten waarop u stil wilt zijn in deze periode. Week 1: ‘recht van spreken’ De tekst uit. Spreuken 31: 8-9 staat centraal. In deze tekst lezen we de laatste woorden van het advies dat een moeder aan haar zoon geeft: ‘Spreek voor hen die weerloos zijn, bescherm het recht van de vertrapten. Spreek, oordeel rechtvaardig, geef de armen en behoeftigen hun recht.’ Week 2: over recht, nee eigenlijk meer over het onrecht. Jezus komt bij een zieke. Deze man is al 38 jaar ziek. Hij ligt aan de rand van een bad bij de Schaapspoort. Als het water in beweging komt en je bent in staat om dan het water in te gaan, wordt de eerste de beste genezen. ‘Wilt u genezen?’ vraagt de Heer. ‘Ja, natuurlijk wil ik dat, maar als het water in beweging komt is er niemand die mij wil helpen,’ antwoordt de man. De man wordt genezen, maar niet voordat het onrecht benoemd wordt, er wordt niets verdoezeld. Week 3: alles wat je geeft, kunt geven aan die ander. Hoe kun je als christenen elkaars gaven aanvullen? Wat kunnen we samen doen? Lees Joh. 17: 1-26 over de eenheid: ‘opdat zij allen één zijn’. In Jer. 29:5-7 staat: ‘Zoekt de vrede van de stad…’ 4


Week 4: alles wat goed is. Kleine dingen hebben grote gevolgen in het Koninkrijk van God. De kleine dingen waarin je getrouw bent zijn een voorafschaduwing van de wereld die komen gaat. Wie heb jij een glas water gegeven? Het Koninkrijk van God is gebouwd op ogenschijnlijk onbelangrijke mensen die ogenschijnlijk onbelangrijke dingen doen door middel van ogenschijnlijk onbelangrijke eigenschappen. Lees de Bergrede, het is de wereld op z’n kop. ‘Gelukkig wie nederig van hart zijn, want voor hen is het Koninkrijk van God. Week 5: alles wat je ziet. Van inzicht naar uitzicht. ‘Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven’, staat in Joh.20:29. Psalm 43:5 : ‘Wat ben je bedroefd mijn ziel en onrustig in mij; Vestig je hoop op God, eens zal ik Hem weer loven, mijn God die mij ziet en redt.’ Rom. 3:10: ‘De liefde berokkent uw naaste geen kwaad, dus de wet vindt zijn vervulling in de liefde.’ Week 6: alles wat je verwondert. Jezus redde de wereld door zijn leven te delen. Tijdens zijn leven en sterven nam Jezus de plek in van iedereen. Zo lezen we in Fil. 2:7: ‘Hij nam de gestalte aan van een slaaf en werd gelijk een mens.’ In Jesaja 42 staat geschreven: ’Het geknakte riet breekt Hij niet af en de kwijnende vlam zal Hij niet doven.’ God is trouw in zijn zorg voor ons, zijn trouw is niet veranderd. Week 7: alles wat je beweegt. Pasen maakt het verschil tussen leven en dood. Jezus schonk met Zijn offer het eeuwige leven aan iedereen die in Hem gelooft. Om te herstellen moeten we een keuze maken. In de weg van herstel blijkt juist wie God is. In Amos 9:11 staat: ‘Dan zal ik de vervallen hut van David herbouwen, Ik zal de muren herstellen en opbouwen wat neergehaald is. Ik zal het in zijn vroegere luister herstellen.’ God zal de oorspronkelijke orde herstellen voor zijn geliefden, mensen met een hersteld hart dat leeft voor God. Herstel is een weg, een proces waarin allerlei momenten en fasen zich afwisselen. De Bijbel verzekert en Jezus bewijst dat ál die momenten deel uit maken van Gods plan. Ik wens u allen een goede, gezegende 40 dagen tijd. Willemijn Bakkes, uw pastor.

5


R EGELRECHT UIT DE R AAD Zondag 3 februari was de eerste bijeenkomst van de raad samen met de gemeente, “Op de koffie bij de raad”. Er bleven veel mensen na de dienst in de tuinzaal, om te luisteren naar de mededelingen van de raad, door Jan Bouman. Onze voorzitter Carla van Weelie was door een verkoudheid niet bij stem. Jan vertelde de uiteindelijke stand van de vrijwillige bijdragen over 2012. Door de gemeente is ruim gehoor gegeven aan de oproep waar mogelijk de bijdrage te verhogen. Het tekort is verminderd van een geschatte € 12.000,- naar € 2.500,- Door het initiatief van de gulle gever, sluiten we het jaar uiteindelijk af met een positief saldo van € 2.500,- Geweldig dat we met elkaar de schouders eronder gezet hebben en een hartelijk dankwoord aan de gulle gever. In het voorjaar zal er een nieuwe reeks Credozondagen van start gaan. Deze keer wordt er een andere vorm gekozen. We gaan niet met elkaar in gesprek na de dienst, maar op verschillende manieren met het thema van de zondag aan de slag. Elders in deze Regelrecht leest u er meer over. Door Algert Wentink werd er een oproep gedaan voor een tweetal mensen die samen zouden willen werken als koster en zo het kostersteam versterken. Ook het geluidsteam had dringend mensen nodig. Carla deed daarom zondag 17 februari aan het eind van de dienst een dringende oproep. Er meldden zich toen spontaan vijf mensen! Het voorjaar is het moment waarop de beide jaarvergaderingen plaatsvinden. De raad heeft twee data gepland: • Woensdag 13 maart, om 20.00 u in Silo, is de financiële jaarvergadering, waar de cijfers over 2012 besproken zullen worden. Tijdens deze vergadering wordt de begroting voor 2013 opgesteld. Het lijkt misschien wat saai, praten over cijfers en getallen, maar laten we niet vergeten dat we zonder financiële middelen geen gemeente kunnen zijn. De financiële stukken zijn begin maart beschikbaar bij het secretariaat. • Zondag 7 april, om 11.30 u na de dienst in Silo, is de jaarvergadering, waar we terugkijken op het jaar dat achter ligt aan de hand van de verslagen. Het jaarboekje van 2012 is nog niet klaar. Dat ontvangt u in de loop van de maand maart. Beide vergaderingen worden van harte aanbevolen. De vergadering zijn toegankelijk voor leden en huisgenoten, maar nadrukkelijk ook voor vrienden en anderen die zich bij Silo betrokken voelen (deze laatsten hebben alleen geen formeel stemrecht). Namens de raad H E-R

6


D IENSTEN VAN DE AFGELOPEN MAAND 6 JANUARI

OOG VOOR DE STERREN door JB

Voorganger: Schriftlezingen:

Willemijn Bakkes Psalm 72, Jesaja 60:1-6, Mattheus 2:1-18

Gelukkig nieuwjaar. De beste wensen. Tijdens de bestuurlijke mededelingen worden we nadrukkelijk uitgenodigd om voor en achter ons, links en rechts van ons het goede toe te wensen voor 2013. Gods zegen in dit nieuwe jaar. Er moeten stoelen bijgezet worden. Een hoopvol begin. Willemijn zet het verhaal van de Wijzen uit het Oosten in een ander perspectief. In Jeruzalem en Bethlehem was er niemand die het opviel. Arme mensen op reis die een kindje kregen in een stal. Niets te melden dus. Toch kwamen er mensen van ver, rijk uitgedost en voornaam, hulde brengen aan dat kindje. Oh ja, en de herders in het veld. Maar dat waren arme drommels met een lage status waar niemand naar luisterde.De profeten hadden dit meer dan 700 jaar voor de geboorte van het kindje voorzegd. De inwoners van Israël hadden zich een andere komst van de Messias voorgesteld. God doet wat Hij zegt en meestal op een andere manier en op een ander moment dan dat wij denken. Belangrijk is dus om de stem van God te leren verstaan. Komen en gaan. Wij nemen afscheid van Henk en Hendrik als raadsleden. Gerben en Ruth worden verwelkomd als nieuwe leden maar we nemen ook afscheid vanwege hun verhuizing naar Noorwegen. Rachel wordt als nieuw lid verwelkomd te midden van de gemeente en haar ouders, die bij haar staan tijdens het welkomstgebed. Zij vertrekt naar Afrika voor een half jaar. Alle drie zijn ze ver maar dichtbij vanwege hun betrokkenheid bij Silo. Zowaar een hoopvol begin van het nieuwe jaar.

13 JANUARI

EEN GOED BEGIN EN THUISKOMEN BIJ DE VADER door IJ

Voorgangers: Schriftlezingen:

Arjan Noordhoek en Arie de Boer Lucas 3:15-22 Lucas 15:20-24

Vandaag een bijzondere dienst met maar liefst twee voorgangers. Zwaar geschut, maar met blijdschap gebracht! Arie en Arjan kijken samen terug op hun Cubareis. Ze hebben prachtige ontmoetingen gehad met mensen die ervaringsdeskundigen zijn op het 7


gebied van opgesloten zitten. Deze mensen zijn dikwijls tot geloof gekomen in de gevangenis en ze zijn nu dankbaar en blij dat ze iets mogen betekenen voor andere gevangenen en hun familie. Nu is het wel zo dat je in Cuba voor het stelen van een brood een behoorlijke gevangenisstraf moet uitzitten! De kerk speelt een prachtige rol. Geen veroordeling voor de ex-gedetineerden, maar thuiskomen in het gezin van Christus. Arjan vertelt over de doop als een nieuw begin. Velen van ons kennen de doopformulieren waarin ons wordt verteld dat we in zonde geboren en getogen zijn en tot weinig goeds in staat. Maar is de doop zo bedoeld? De realiteit van de zonde poetsen we niet weg, maar door de doop mogen we thuiskomen in het Koninkrijk van God. Arie pakt hier de preek over en neemt ons mee in het schilderij "De verloren zoon" van Rembrandt. Als Jezus gedoopt wordt in de Jordaan, schreeuwt God het uit: "Ik houd van Hem, Hij is mijn geliefd kind"! En zo kijkt God ook naar ons. Op het schilderij zien we een innige omhelzing van de vader die zijn zoon verwelkomt. Laten we als kerk erop uit zijn om mensen te verwelkomen en niet te veroordelen! In Cuba had Arie een afbeelding van dit schilderij bij zich en overal liet hij de mensen kijken naar het gezicht en de handen van de vader: een vrouwenhand en een mannenhand die de rug van de verloren zoon strelen. En dat in macho-Cuba! De dienst stelt ons ook in staat wat spaanse woorden te leren bij de mooie liederen die we zingen. Het was een heerlijke, gezellige, positieve dienst!

20 JANUARI

EEN KINK IN DE KABEL door HN

Voorganger: Schriftlezing:

Wout Huizing Johannes 2:1-11

De dienst begon met prachtig ingetogen pianospel door Tim. De opmaat naar een bijzondere uitleg van het verhaal rond de bruiloft van Kana. Meestal staan in dit soort preken de grootsheid van Jezus centraal, ingrijpend in ons dagelijks leven. Maar Wout legde niet zozeer de nadruk op het wonder, maar op het ultieme doel van dit verhaal 8


volgens Johannes: echt gaan geloven dat Jezus de zaak weer op gang kan brengen in je leven. Juist in deze onzekere crisistijden weten we niet wat ons boven het hoofd hangt. Morgen kunnen we werkeloos zijn. Of de doktoren ontdekken een kwaadaardige tumor bij je. Het feest lijkt dan over, of in elk geval…. je weet niet direct meer hoe het verder moet. De hopeloosheid dreigt toe te slaan, de glans is verdwenen. Het feest eindigt plotseling in een soort panieksituatie. Zo ken je jezelf niet meer. Hoe verder? Welke hoop heb je dan nog? Op dat moment komt Jezus binnen. Vaak met middelen en door omstandigheden die nogal alledaags lijken: water bijvoorbeeld. Hij wijst op een nieuwe toekomst. Hij bevestigt zijn liefdesband met ons. Hij zorgt er voor dat de vreugde door kan gaan, dat we weer moed krijgen om ons met elkaar en met het leven te verbinden. Misschien inclusief je werkeloosheid en inclusief de tumor. De weerbarstigheid van het leven. Maar het is mogelijk om aan Zijn hand het nieuwe jaar in te gaan. Niet de crisis heeft het laatste woord, maar met Jezus aan tafel krijgen we weer moed om door te gaan. De latere wijn is zelfs de beste!

27 JANUARI

DE PROFEET IN ZIJN VADERSTAD door JB


Arie de Boer Jesaja 61: 1-9, Lucas 4: 14-21

Weinig mensen zijn door de smeltende sneeuw naar Silo gekomen. Met elkaar moeten we het doen. Gemeenschap vormen. Kees geeft ons een hand bij de ingang en Marjanne vertelt ons wat er te doen is deze week. Jezus keerde terug naar Galilea. In Nazaret aangekomen ging Hij op de sabbatdag naar de synagoge. Hij las voor uit Jesaja. Het ging over de Gezalfde die gezonden wordt om het evangelie te brengen, om te bevrijden en om te genezen. Nadat Hij het boek aan de dienaar had gegeven vervolgde Hij: “Heden is dit schriftwoord voor uw oren vervuld”. Toen de mannen van Nazaret eenmaal begrepen dat Jezus over zichzelf sprak wierpen ze Hem de stad uit en wilden hem van de steile rots werpen. Toch wel arrogant zo’n uitspraak, klinkt het uit de kerkzaal in Silo. Je zult het maar horen van iemand die je al van kind af aan kent. De mensen oordelen over Jezus. Misschien is het wel woede omdat Hij hun de profetie ontneemt. De hoop dat eenmaal die redder uit Jesaja komt. En dan is daar die zoon van Jozef die we allemaal kennen.Jezus kan de mensen niet bereiken vanwege hun ongeloof. Hij kan de boodschap niet aan hen kwijt omdat ze oordelen. Als je te veel 9


over Jezus vindt dan krijg je Hem klein. Oordeel blokkeert het Zien met een grote Z. Misschien is dat het wel: Geen oordeel – zelfs geen mening – over Jezus hebben en gewoon jezelf open stellen. Ervaar dat Hij op je in werkt. In de open ruimte zijn er veel mensen die reageren. Ook zijn er kinderen in de dienst… wel drie. Johanna laat ons haar zwemdiploma’s zien. Gisteren B gehaald!

3 FEBRUARI Voorganger: Schriftlezingen:

LIEFDE IS! door JK Tjeerd de Graaf Deuteronomium 10: 16 - 19 , 1 Korinthiërs 12: 31 - 3 : 13

Ook deze zondag is het weer goed elkaar te begroeten en welkom geheten te worden. Dan komen we tot rust en wordt de kaars aangestoken en zingen we en bezinnen ons tijdens een “stil moment”. Bij de wijding klinken de woorden: “Gij die uw naam hebt uitgeroepen in ons gezicht, ga mee in ons midden, ’s nachts in een vuurzuil om ons te verlichten, overdag in een kolom van wolken om ons op de weg te leiden, houd ons gaande tot waar het land is. waar Gij zijt, alles in allen. Liefde is sterk als de dood.” Na de schriftlezingen over de liefde komt heel dichtbij wat Henk Boeschoten vertolkt over “mooie woorden die in slaap zijn gevallen”, die bij ons pijn, onrust en onhandigheid oproepen. Kor. 13 is een triomfantelijke tekst, zo begint Tjeerd de overdenking. En wij, we proberen de liefde wel en maken ook surrogaatliefde zoals op Valentijnsdag. Maar hoe moeilijk liefde is lezen we in Deutr. 10 waar het gaat over recht doen en zorg geven aan wees, weduwe en vreemdeling ( in de Naardense vertaling genoemd “zwerver-te-gast). Waren we dat zelf ook niet in Egypte?! Hoe voelt het om vreemdeling te zijn? We zien een korte film over een blinde bedelaar. Pas nadat een jonge vrouw een bord bij hem neerzet met het opschrift : “prachtige dag, maar hij kan het niet zien”, realiseren voorbijgangers zich dat ze zich om hem moeten bekommeren. Het gaat om het aan- en invoelen wie zorg en liefde nodig heeft. Liefde geven is niet lief zijn! Huub Oosterhuis zegt : ”er staat niet knuffel ze, maar zorg voor ze, zie ze. Je kiest ze niet uit, maar ze komen op je weg. Soms vereist het een lange adem, maar gun ze een kans. Na een korte bezinningspauze sluit Tjeerd af: de bevrijdende liefde van Jezus, aanwezig en onvoorwaardelijk die mij uitdaagt naar de ander toe. Dan vieren we avondmaal. Als zwervers-te-gast mogen we delen in brood en wijn en in ’t lijden van Christus. 10


Bij de “open ruimte” wordt Mieke bevestigd nu ze naast haar pastorale taken weer raadslid wordt, wordt HNvoorgesteld als aspirant lid, vertelt Marjanne Lam dat ze een baan heeft en een Italiaanse pastor, die in Rome evangelisatiewerk doet, dat hij weliswaar de taal niet verstaat, maar dat de symbolen hem raken. We sluiten zingend af in de kring.

10 FEBRUARI

OVER ZELFKENNIS door JvL


Arjan Noordhoek Jesaja 6 :1-8 en Lucas 5: 1-11

Na een nacht vissen en niets gevangen te hebben zegt Jezus tegen Petrus dat hij het net aan de andere kant van de boot moet uitgooien. En dan vangen ze overdag in het diepe zoveel vissen dat de netten bijna scheuren. Petrus wordt geconfronteerd met zijn eigen falen, schrikt van zoveel goedheid, heiligheid en vraagt daarom aan Jezus of hij weggaat. Juist als Petrus aangeeft dat hij de norm niet haalt, dat hij tekort schiet, laat Jezus zien dat hij grote plannen met hem heeft: ik zal je een visser van mensen maken Jezus benoemt de bijzondere rol die Petrus zal krijgen in de plannen van Jezus. De erkenning dat je een mens bent die tekortschiet, is juist eerder een reden voor Jezus om bij je te blijven. In dit verhaal gaat het nog meer om Jezus dan om Petrus. In dit verhaal laat Jezus zichzelf zien, als iemand die boven mensen uitstijgt. Als iemand die machtig is. Als iemand die te vertrouwen is als hij wat zegt. Als iemand die overstelpend goed is, die overvloedig geeft. Jezus wil aan boord komen van mensen. En als Jezus in je boot stapt, dan neemt hij de regie. Jezus zegt wat er moet gebeuren en net als Petrus moeten we leren vertrouwen op wat Jezus zegt. Jezus werkt volgens het principe van genade – veel geven om niets. Als Jezus zich inlaat met je leven, dan ga je ook jezelf leren kennen. Jezus neemt er geen genoegen mee om aan de kant te blijven staan. Hij wil graag bij jou in de boot. En dan gaat hij er zich mee bemoeien – niet om je leven te verzuren, integendeel. Om daar geweldig genadig te zijn. Om je te laten zien, dat hij voorziet, dat hij je zoveel wil geven. En soms ook om je een nieuw doel te geven. Misschien zeg je daar ook van: ‘ga weg van mij, want ik ben een zondig mens’. Misschien zie je dat ook niet zitten, vind je dat eng. Dan zegt Jezus vandaag ook: wees niet bang! __________________________________________________________________________ 11


17 FEBRUARI

OVER BEELDVORMING GESPROKEN Door IB

Voorganger: Schriftlezing:

Hans Baas I Samuel 16

Op de eerste zondag van de veertigdagentijd heeft Janneke Muller weer een prachtige tafelschikking gemaakt bij het thema ‘Groeien naar het licht van Pasen’. Het past mooi bij de lezing van deze dienst, die gaat over de zalving van David tot koning. “Ik zie, ik zie wat jij niet ziet”, daarmee begint Hans zijn preek. Koning Saul is door God verworpen, en Samuel krijgt de opdracht een nieuwe koning te zoeken onder de zoons van Isaï. De zoon Eliab ziet eruit als een ware koning, met zijn grote postuur. Maar God laat weten dat hij niet aangewezen is. Zo gaat dat met alle zonen die Isaï aan Samuel laat zien. Maar die ene jongste zoon, David, is achterwege gebleven. Een jongen waar niemand een koning in ziet. Maar God kijkt met andere ogen naar mensen. God ziet dingen die wij niet zien. En zo wijst God David aan als de nieuwe koning. Het leert ons om met de ogen van God naar elkaar te kijken. In de ogen van God telt niet de buitenkant, maar de binnenkant. Hans wijst op nog een bijzonderheid in deze tekst. Een bijzonderheid die mij erg aanspreekt. Alle zonen die aan Samuel werden voorgesteld, moesten eerst gereinigd worden om deel te nemen aan de offermaaltijd met Samuel. Maar als bij geen van de zoons duidelijk wordt dat God hem aanziet als koning, wordt David gehaald. Vers van het schapenveld. En in al zijn onreinheid wordt hij gezalfd. Daar hoor ik de genade van God die verheft wat onrein is. Hoe vaak denken we niet te min van onszelf? Dit verhaal helpt ons te zien, dat God zelfs – of juist - het kleine, ongeziene inzet voor zijn Rijk. De dienst wordt opgeluisterd door Paul Cherryseed, een troubadour, die net als David met zijn muziek zaadjes voor Gods koninkrijk wil planten.

12


De tafel van Silo in de 40 dagentijd door JM en Arjan Noordhoek Als in de vier weken van de Advent verzorgt Janneke Muller een tafelschikking die ons helpt om de weg naar Pasen ook visueel in de dienst mee te maken. Het thema van dit jaar op de tafel zal zijn 'Groeien naar het licht van Pasen'. Elke zondag zal Janneke dit inleiden met onderstaande woorden: Veertigdagentijd, een tijd van bezinning, inkeer en overdenken. Deze tijd is als een levenstocht die ons brengt naar Pasen, het feest van de opstanding van Jezus. Dit jaar valt deze periode in de vroege lente, waarin we zien hoe de natuur begint te ontwaken uit haar winterslaap. Voorzichtig beginnen de knoppen te ontluiken en komt het groen weer tot leven. Deze periode sluit dan ook naadloos aan bij de weg die wij als gelovigen gaan: groeien naar het licht van Pasen. Elke week zal er meer groen te zien zijn, maar ook wordt elke week één kaars gedoofd, en komen we zo dichter bij de Stille week, waarin het laatste licht zal worden gedoofd. De lezingen voor de 40 dagentijd zijn uit het bijbelboek Samuel.

Liturgische bloemstukken Er ligt een weg van jute, houtsnippers en stenen. De weg verbeeldt de tocht die koning David, maar ook Jezus gaan als koningen naar Gods hart. De weg van David is geen geplaveide weg, maar een weg vol struikelblokken. Op de puinhoop van het koningschap van Saul moet David het rechtvaardige koningschap handen en voeten zien te geven en daarbij laat hij zijn verbinding met de Eeuwige niet los. Elke week plaatsen we bloemen of een voorwerp op de weg die David en Jezus gaan. 13


17 februari Eerste zondag van de 40 dagentijd – David tot koning gezalfd 1 Samuel 16 De Heer vroeg aan Samuel: “Hoe lang blijf je nog treuren om Saul, die ik als koning van Israël verworpen heb? Kom, vul je hoorn met olie en ga voor mij naar Isaï in Bethlehem, want één van zijn zonen heb ik als koning uitgekozen.” Als beeld van de Gezalfde, koning David en Jezus, is er een brander met olie geplaats aan het begin van de weg. Deze zal gedurende de veertigdagentijd branden en doven tijdens de Stille week. 24 februari Tweede zondag van de 40 dagentijd – Kwaad met goed vergelden 1 Samuel 24 Dit is je kans! Dit is het moment waar de Heer op doelde toen hij zei: “Ik zal je vijand aan je uitleveren… “ David stond op en sneed stilletjes een reep van Sauls mantel af. Als beeld van de ontmoeting tussen koning Saul en David is er een lap stof geplaatst. We komen dichterbij de Stille week, er wordt weer één kaarsje gedoofd. 3 maart Derde zondag van de 40 dagentijd – David en zijn zonen 2 Samuel 12, 16-25 David bad tot God voor de jongen. Hij vastte streng en legde zich ’s nachts op de grond te slapen. Als beeld van het gebed en het moment dat David zich keerde naar God zijn er tulpen geplaatst. De tulp staat symbool voor het gebed. We groeien naar het licht van Pasen, er ontluikt meer groen. 10 maart Vierde zondag van de 40 dagentijd – Zorgvuldig met elkaar omgaan Samuel 14, 1-24 We zijn als water dat in de aarde wegvloeit wanneer het niet wordt opgevangen. Als beeld zijn er roze bloemen in ronde bladeren gewikkeld. Zo worden ook wij opgevangen. Het is de vierde zondag van de 40 dagentijd, het licht van Pasen breekt door en neemt even de plaats in van het paars: het is rozerood geworden, de kleur van Zondag Laetare, we mogen ons verheugen op wat komt. 17 maart Vijfde zondag van de 40 dagentijd – Vaders en zonen 2 Samuel 15 1-12 Absalom, de zoon van David, grijpt naar de macht. Hij wil koning worden. Steeds meer mensen sluiten zich bij Absalom aan, omdat hij het volk van Israël met leugens inpalmt.

14


Als beeld van het volk Israël dat koning David verlaat, is er een ketting geplaatst waar enkele schakels loslaten. De Stille week komt dichterbij, er branden nu nog drie lichtjes. Het licht van Pasen is in zicht, er ontluikt zich steeds meer groen. 24 maart Zesde zondag van de 40 dagentijd – Palm-en Passiezondag Mattheüs 21, 1-9 Vanuit de menigte spreiden vele van hun mantels op de weg uit, anderen braken twijgen van de bomen en spreiden die uit op de weg. De talloze mensen die voor hem uit liepen en achter hem aan kwamen, riepen luidkeels: ‘Hosanna voor de Zoon van David!’ Als beeld van de intocht in Jerusalem ligt een palmtak op de schone weg, de houtsnippers en de stenen zijn aan de kant geschoven. De weg die Jezus gaat lijkt een weg van triomf, maar hij weet dat hij de weg gaat van dienstbaarheid en nederigheid. Violen zijn daar het symbool van. De kleur rood staat voor de intrede van de Rechtvaardige. Begin van de Stille week, er branden nog twee lichtjes. (in deze dienst kijken en luisteren we naar het muziekspel 'Barabbas' van de groep HINENI, zie verderop in deze Regelrecht) 29 maart Goede Vrijdag - Denk aan mij Johannes 18-19 Zijn lichaam voor ons gebroken, Zijn bloed voor ons vergoten Als beeld van het lijden is er een krans van doornen geplaatst aan de voet van het kruis. De rode bloemen verwijzen naar het bloed dat voor ons is vergoten. De judaspenning als beeld van het verraad. De laatste kaarsjes worden nu gedoofd. 31 maart Pasen – Nieuw Leven Johannes 20 1-18 Op de derde dag ontdekken Maria en de anderen dat het graf leeg is, Jezus is niet dood, Hij leeft! God geeft nieuw leven, zijn weg gaat verder dan de dood. Als beeld van reinheid, feest en overwinning zijn er witte bloemen geplaatst.

15


VASTEN Door Willemijn Bakkes Vasten is ruimte maken om te bidden. Bidden is luisteren naar de stem van God Dichterbij God komen en ervaren dat Hij bij je is en van je houdt. Hij wijst je de weg in deze Veertig dagen tijd. Gods zegen.

God, tot U roep ik in de vroege morgen, help mij te bidden en mijn gedachten te richten op U, ik kan het niet alleen. In mij is duisternis, maar bij U is licht. Ik ben eenzaam, maar U verlaat mij niet. Ik ben bevreesd, maar bij U is hulp. Ik ben onrustig, maar bij U is vrede. In mijn hart is bitterheid, maar bij U is geduld. Ik begrijp Uw wegen niet, maar U kent mijn weg. Dietrich Bonhoeffer

16


O PNIEUW

Credo in Silo! door Arjan Noordhoek In de eerste helft van 2013 gaan we in Silo opnieuw met elkaar in gesprek, maar vooral samen aan het werk op een drietal Credo-zondagen in de maanden maart , april en mei. Het thema 'Gemeenschap, de gemeente als nieuwe familie' is gekozen door de gezamenlijke voorgaanden van Silo naar aanleiding van een paar preken van de afgelopen maanden in Silo. Die waren voor velen indrukwekkend en vragen om praktisch uitgewerkt te worden als gemeente. Zo werd ons in de overdenkingen van Arie de Boer en Willemijn Bakkes de vraag voorgelegd: Zien we, horen we, en geloven we de teksten en de tekens op de weg naar de nieuwe gemeenschap? Naar aanleiding van Mattheus 2, 1-12, 'de wijzen die werden geroepen om naar huis te komen. Naar Bethlehem, naar Jezus. Daar is je nieuwe thuis, bij Jezus en Hij brengt je bij de Vader en zelfs een nieuwe familie, broers en zusters en zelfs vaders en moeders in het geloof, meer dan natuurlijke vaders en moeders: de gemeente van Christus. Bij Hem moet je zijn om je diepste verlangens gestild te krijgen en je angsten af te leren. Thuis komen bij de Heer is ook thuis komen bij jezelf...' En in de overdenking van Inge Boef van 30 december over 'family-issues' hoorden we: 'de gemeenschap van Jezus' volgelingen vormt de nieuwe familie. Deze gemeenschap overstijgt alle tegenstelling, zij luistert naar het woord van God en handelt er naar. Elk van ons is in het verhaal van Jezus gestapt. Als een nieuw gezin, door Jezus zelf gedefinieerd: jij hoort er bij' De vragen die hieruit voortrollen zijn: is de gemeente als nieuwe gemeenschap dan ook een veilig thuis, als nieuwe familie, waar je met recht kunt 'thuiskomen'? Delen we alleen onze problemen en niet onze 'zonden'? Hoe komt dat dan en hoe kunnen we elkaar beter ont-moeten, en een meer gunnende doperse gemeente zijn en worden? Velen van ons zijn al heel praktisch in de gemeente actief om 'gemeenschap' vorm te geven en elkaar te laten ervaren dat we in een 'familie-relatie ' met elkaar staan. Met name de wijkavonden, de Thanksgiving-maaltijd en de Silo Eetgroep laten dat zien en voelen. Maar misschien kan het ook met eens in de maand met ‘Een goed beginontbijten met…’? Om daarover met elkaar te praten en vooral er praktisch mee bezig te zijn, komen de voorgaanden van Silo met het aanbod van : 17


-

-

drie Credo-zondagen in het voorjaar van 2013, waarin we het ervaren van 'gemeenschap' belangrijker vinden dan het praten er over. elke Credo-zondag een korte viering vooraf en een aantal te kiezen workshops, met als afsluiting een liturgisch moment, in een tijdsbestek van twee uur. (eventueel lunch er na)

In de dienst en de workshops hopen we met elkaar te ervaren dat de gemeente 'nieuwe familie' is en we elkaar ontmoeten in een ontspannen en elkaar bemoedigende sfeer. Maar ook dat we van elkaar kunnen leren en elkaar mogen aanspreken op wat we geloven en doen om Jezus in deze tijd te horen en te volgen. Wat zou het mooi zijn als we na een workshop kunnen zeggen: ik heb jou beter als broeder en zuster In Christus leren kennen! De data van de Credo-zondagen 2013 zijn: 17 maart met Jaap Boeschoten; 28 april met Piet Brongers en 26 mei met Hans Baas. We hopen veelzijdige workshops ter keuze aan te kunnen bieden met maximaal 7 deelnemers, zodat er goed samen kan worden gewerkt. Zo kunnen we: ! ! ! ! !

! ! !

samen beeldend aan het werk met een 40 dagen thema, bv een kruisweg-statie, onder leiding van JM en HB. samen luisteren naar gedichten of zelf maken, bv een haiku, onder leiding van HB. samen naar muziek luisteren en zelf maken, onder leiding van JB en PS. samen luisteren naar teksten en zelf zeggen wat bij je losmaakt (lectio divina) met Willemijn Bakkes en ML. samen luisteren naar Bijbel-uitleg en met elkaar delen wat het jou te zeggen heeft, kernvraag: wat betekent het om verbonden te zijn aan de gemeente van Christus? Onder leiding van Arie de Boer en Arjan Noordhoek. samen kijken naar stukjes film en wat dat oproept bij jezelf en bij elkaar, onder leiding vanJB en IB. samen kijken naar kunst en te ontdekken wat dat met geloof te maken kan hebben. De begeleiding van deze workshop wordt later bekend gemaakt. samen een Bijbelgedeelte uitspelen in een rollenspel (bibliodrama). De begeleiding van deze workshop wordt later bekend gemaakt.

Doen we het weer samen? Reserveer dan de data van Credo in Silo 2013!

18


Wachten in een nieuw begin Door RD Vi er i Oslo, vi gjør en ny begynnelse. Oftewel: Wij zijn in Oslo, wij maken een nieuw begin. Een nieuw begin van een toch wel heel ander leven. Een leven ver weg van het ondertussen vertrouwde Nederland, iets verder weg van familie en vrienden, weg uit de Nederlandse maatschappij die al na drie weken in het buitenland heel wat minder relevant is geworden. Een nieuw begin in een land vol sneeuw, waar overal om ons heen het mooie Noors klinkt, waar nog niets echt vertrouwd is of eigen, waar niemand ons kent. Een nieuw begin, gelukkig met z’n tweeën, gelukkig samen met God. Tot nu toe kent het opstarten van het leventje hier nog niet heel veel groeipijnen. Er was een gemeubileerd appartementje waar we zo in konden, we konden twee dagen na aankomst allebei gelijk weer aan het werk, de supermarkt wisten we nog te vinden van de vorige keer. En alles was, en is, nog even mooi in dit land van fjorden en noorderlicht. Echter beginnen de eerste frustraties nu wel te komen. Die frustraties komen voort uit afhankelijk zijn van anderen, het niet kunnen regelen en organiseren van de dingen nu, zoals wij ze willen. Het begon al in november met (voor ons gevoel) eindeloos wachten totdat DNV (=werkgever Gerben) eens met een aanbod voor Gerben zou komen. December en januari vlogen voorbij, maar nu wachten we sinds begin februari op de Noorse bureaucratie. Die zouden binnen een week een skattekort (belastingskaart) en een sofi-nummer verstrekken, en elke dag kijken we in de brievenbus waar die toch blijven. Ook het vinden van een eigen appartementje blijkt een kwestie van wachten. Wachten tot er iets goeds beschikbaars komt, maar dat doen meer mensen. Het gaat hier dan zo: iedereen die geïnteresseerd is komt tegelijkertijd kijken, en dan beslist de eigenaar of makelaar wie het appartementje

19

Baptistengemeente Silo krijgt. Het lijkt ons willekeurig wie er gekozen wordt, dus is het wachten totdat we een keertje geluk hebben en een makelaar treffen die ons geschikter vindt dan de andere gegadigden. Ook moeten we geduld met onszelf hebben als we hier niet alles in één keer snappen, nog geen Noors kunnen, als we snel moe worden van al het nieuws of gewoon het constante wachten beu zijn. Gelukkig weten we dat het wachten niet voor niets is, dat er iets gaat gebeuren, al is het misschien niet wanneer wij dat willen (namelijk nu). Zo is het ook met wachten op de lente hier na een lange winter; we weten dat ‘ie eraan komt, al is er nu nog niets van zichtbaar. Ooit is het hier licht van 4 uur ’s ochtends tot 1 uur ’s nachts, ooit vriest het niet meer. En sommige dagen zouden we wel willen dat het nu al lente zou zijn, maar ja, dat zorgt er niet voor dat die lente eerder komt. Wachten is de enige optie. En zo kan het ook zijn met God: zijn Licht komt wanneer het komt, en we kunnen daarop vertrouwen, maar wanneer het komt, en hoe, hebben we niet in de hand. Het enige wat we kunnen doen, is ons voorbereiden en wachten op Licht. Verwachtingsvol, omdat we weten dat het er zal zijn.

Een brief aan Silo Krefeld 25-01-2013 Lieve broeders en zusters van Silo, Pas nu kom ik er toe om u allen te bedanken voor de gelukwensen voor mijn verjaardag in november, die tussen de vele kerstkaarten in mijn brievenbus viel. Ik verheug mij elke keer weer als er een nieuwe regelrecht op mijn deurmat valt. Zo neem ik opnieuw deel aan het gemeenteleven van Silo. Omdat ik niet meer naar Utrecht kan komen, het reisplezier is inmiddels voorbij, ik ben nog steeds geïnteresseerd in het wel en wee van de gemeente. Intussen heb ik aan den lijve ondervonden wat het wil zeggen: “oude bomen moet men niet verplanten”. Vier maanden lang had ik het gevoel slechts op bezoek te zijn in het appartement. Maar nu heb ik erkend dat de verhuizing naar mijn nieuwe appartement definitief is. Een zuster van de gemeente hier in Krefeld heeft drie dagen dood in haar woning gelegen voordat men het ontdekte. En dat wil ik niet meemaken. Dat was één van de redenen dat ik gekozen heb voor een appartement in een verzorgd wooncomplex. Zo, nu heb ik u een klein blik in mijn nieuwe leven gegeven. Ik groet u allen, die mij nog kennen, heel hartelijk. Met Gods zegen, E J-H

20


Palmzondag in Silo met Barabbas en 'Hineni' door Yvonne Guldenaar Op zondag 24 maart komen wij met onze muziekgroep Hineni in de Silokerk met ‘Barabbas’. Uitgangspunt voor dit programma is de betekenis van zijn naam: Bar Abbas betekent 'zoon van de Vader'. Barabbas wordt geportretteerd als een zoon die geen relatie met zijn hemelse Vader heeft en die zich in zijn woede en eenzaamheid in de gevangenis afvraagt of herstel van die relatie mogelijk is. Het antwoord komt uit een voor hem totaal onverwachte hoek: het offer van Jezus. Het kruis van Barabbas wordt het kruis van Jezus! Na zijn vrijlating volgt Barabbas de gebeurtenissen van de processie en de kruisiging en komt hij tot het besef dat deze gebeurtenissen een diepere geestelijke dimensie hebben. Zo ziet hij God’s liefde in het offer van Jezus en erkent hij de mogelijkheid tot herstel in zijn relatie met de Vader. Visie van Hineni De groep Hineni richt zich voornamelijk op gedetineerden en patiënten in justitiële instellingen. Daarbij willen wij iets betekenen voor mensen wiens leven is getraumatiseerd of ontspoord. Met onze boodschap van God’s liefde en vergeving hopen wij als instrument van God een bijdrage te leveren aan innerlijke genezing en herstel. "Hineni" komt uit het Hebreeuws en betekent "Hier ben ik". Dit gebruiken wij in de context van de bereidheid om te gaan naar die plaatsen waar God ons zendt. Daarbij identificeren we ons met Jesaja 61: "gezonden om een blijde boodschap te brengen aan ootmoedigen, om te verbinden verbrokenen van hart, om voor gevangenen vrijlating uit te roepen en voor gebondenen opening der gevangenis, [...] om alle treurenden te troosten, [...] dat men hen geve hoofdsieraad in plaats van rouw, een lofgewaad in plaats van een kwijnende geest." Hineni en de Silokerk Hineni brengt programma's met zang en muziek, dans en vertelling. We hebben vaker opgetreden in de Silokerk. Na het optreden in april 2011 heeft Silo ons een gift gedaan. Die gift hebben we mede mogen gebruiken voor een uitvoering van ‘de 21

Baptistengemeente Silo Samaritaanse Vrouw ‘ in oktober 2012 bij de stichting Blood and Fire uit Amsterdam die hulp biedt aan prostituees. De response was heel bijzonder, en de zegeningen enorm. Onze dank aan God en Silo! Verdere Informatie Voor verdere informatie over Hineni en de inhoud van de programma’s verwijzen we u graag naar de internetsite: http://home.planet.nl/~gulde184

O P DE LEESPLANK … Door IB Jezus voor ogen We zijn al goed anderhalve week op weg in de veertigdagentijd, maar graag breng ik het boek “Jezus voor ogen” onder redactie van Marleen Hengelaar-Rookmaker onder uw aandacht. In dit boek vind je voor elke dag een prachtig kunstwerk en een tekst die het beschrijft en zoekt naar de betekenis. Zo ga je de veertigdagentijd door, al bezinnend over Jezus en wat kunstenaars je over hem laten zien. Verder vind je wekelijks een handleiding voor een groepsgesprek over een kunstwerk. Jezus voor ogen brengt vooral hedendaagse kunstwerken uit binnen- en buitenland voor het voetlicht, naast ook oudere werken. Zo kun je tientallen christelijke kunstenaars beter leren kennen. De beeldmeditaties en beeldbijbelstudies werden ontwikkeld door kunstkenner Marleen Hengelaar-Rookmaaker. Ze richtte Artway op (www.artway.eu) dat geloof, kunst en kerk verbindt. Jezus voor ogen Beelden en woorden voor de veertigdagentijd Auteur: Marleen Hengelaar-Rookmaaker Verchijningsdatum: 25-11-2012 Uitvoering: paperback, geïllustreerd Prijs: € 16,90 ISBN: 9789058816917 Druk: eerste Aantal pagina's: 174

22


Slapen in de Oekraine door Carla van Weelie Woensdag avond. Ik zit alleen op mijn hotelkamer In Donetsk, Oekraine en zie hoe de sneeuw langzaamaan het schuine dakraam van mijn kamer vult. Mijn ontdooide natte jas ligt op de bank te drogen, mijn blubber schoenen heb ik netjes bij de deur al uit gedaan. Ik kan zo onder een heerlijke douche bijkomen en daarna begint de nacht in een door een ander keurig opgemaakt breed bed. Toch voel ik me niet vrolijk. Moeder Jana, dochter Natasha van 10 en zoontje Vanja van 7 hebben zich pijnlijk aan de randen van mijn hart vastgeklonken. Vandaag bezocht ik hen in hun kleine huisje. Een kamer met een bed voor mama, een stapelbed voor de kids. Oud, krakkemikkig, zonder lakens, vieze doorgehangen matrassen. Een enkele harde vlekkerige paardendeken per bed. In het aangrenzende halletje staat een houtkacheltje, maar die brandt niet de hele dag, hout is duur moet ik weten. Ze proberen het eerst met een extra trui en een jas, daarna als het echt niet meer uit te houden is dan pas gaat het vuur aan. Jana heeft een paar jaar geleden de moed gevat om met de kinderen weg te lopen bij haar man. Hij dronk te veel, sloeg en schold en ze was bang dat het ooit verder zou gaan dan blauwe plekken en dat er echt ongelukken zouden gebeuren. Ze hoeft geen geld meer van hem. In de Oekraine moeten kinderen een soort pensioen betalen aan een bejaarde vader als hij ooit voor hen gezorgd heeft. Ze wil niet dat Natasja en Vanja ooit financieel vast komen te zitten aan deze man die alleen maar vedriet en pijn bracht. Gevolg van die keuze is dat ze heel hard moet werken om haar gezinnetje in leven te houden. Zij verdient 5 euro per dag, de ene keer met auto's wassen,de andere keer met sjouwen van spullen in een supermarkt. Als ze gaat werken moet ze heel regelmatig haar dierbare kleintjes aan hun lot overlaten. Alleen blijven ze in de donkere kamer achter. De ramen zijn tegen de kou dichtgestopt met papier en oude lappen. Het zijn lange eenzame dagen zo zonder mama. Natasja warmt de oude pap op en ze doden de tijd met kraaltjes rijgen. In de zomer verbouwt Jana op een stukje land bloemen en frambozen, met de opbrengst kan ze net de aardappelen voor de winter kopen. Rijstepap en aardappelen dat eten ze. Vanja is veel te klein voor zijn leeftijd, en ze zijn bleek van ondervoeding, maar wat voor keus heeft ze. Doorgaan na een dieptepunt, blijven geloven in een betere toekomst. Tegen de klippenop doorgaan. Deze drie houden van elkaar dat zie ik aan de manier waarop ze tegen elkaar aan kruipen, om wat warmte bij elkaar te zoeken. De pijn van het verleden staat in hun ogen, toch hebben de kinderen de lach om hun mond van hun moeder geerfd. Blijven lachen, blijven geloven, blijven leven. Als ik vraag wat ik vandaag voor haar kan gaan kopen zegt Jana:"een pot vitaminepillen" daar doe ik langer mee dan met een zak appelen..." Ze verlangt naar de lente, dan gaan de frambozen weer groeien, dat geeft haar hoop. 23


Ontvangen en schenken op Cuba (2)

dec. 2012 door Arjan Noordhoek

Op verzoek op bezoek , Arie de Boer en ik, twee studiegenoten, senioren, predikanten, de een uit het leger, de ander uit de gevangenis. Met onze ervaring en vragen aan de gevangeniswerkers daar. Morgen, zondag 2 december, begint de Advent, komst van Licht in een donkere wereldtijd. Zullen wij op Cuba licht kunnen brengen of gaan ontvangen?

We gaan ter kerke, nee we worden door modderstromen en buien gegidst naar de pinksterkerk van Luciano en tolk Junior, een golfplaten schuur zonder ramen. We worden verwacht, de voorganger Maikel zit zelf achter de keyboard, opzwepende lofzangen, hier en daar wat tongentaal. Vertalen gaat niet meer, onverstaanbaar met zoveel geluid, maar ook onmogelijk gezien de snelheid van Bijbelteksten die voorbij komen. We voelen ons hollandse harken, maar klappen wel mee en voelen ons thuis. 'Gracia de Dios para tu e para mi', tussen de krijsende varkens een aanraking van de Geest zelf. Wat een Advent! Wat een armoe en wat een

24

rijkdom. We mogen na twee uur zelf ook spreken, ook al mag dat geen preek zijn, want we zijn hier op 'toeristenvisum'. Als Arie noemt dat we "prinsen en prinsessen" zijn van het Koninkrijk, klinken vele "amens" uit de zaal hem tegemoet. In de kleine huiskamer naast de kerk worden we speciaal door zeven 'cappelianes' onthaald en delen we bijbels en koek uit. Een paar vrouwen schrijven met gedetineerden onder een schuilnaam, twee anderen koken of rijden auto voor gezinnen van gedetineerden, wat een

REGELRECHT MAART/APRIL 2013 warme mensen hier. Studiebijbel nummer drie gaat naar de dankbare dominee Maikel, 29 jaar oud en gezien zijn preek over Johannes 1 (die bijna een uur duurde) kan hij nog veel leren. Zondagmiddag rijden we naar Gibara aan de noordkust, 70 kilometer naar de plaats waar volgende week de Conferentie zal zijn in het Quaker-Peace-Centre, waar ik vorig jaar in de hete juni-maand te gast was. Dit jaar zullen we de conferentie niet bijwonen, maar wel meerdere deelnemers bezoeken in hun eigen woon-werkomgeving. Onderweg vraagt Luciano ineens om linksaf te slaan. Onverharde weg, we belanden in kuilen en diepe plassen, een nederzetting met landbouwers en loslopende honden, maar met Luciano is alles de moeite en mogelijk. We stoppen bij een groot afdak, een openlucht baptistenkerk, waar een predikant met strafblad de leiding heeft. Hij kreeg 4 jaar voor een kleine diefstal, en leidt nu een kerk met een boerderij met kippen en agave-teelt. Wat een gedreven en blijmoedige man, zo midden in de modder en de armoe! We nemen foto's en hij vraagt om pijnstillers, die zijn vrouw nodig

heeft, wij hebben ze in de auto, toevallig? "Jullie komen als geroepenen" zegt hij, we bidden in het open veld samen, met dank voor deze onverwachte reisontmoeting. Agua Viva staat op de waterput achter het huis, levend water, wat mensen levend maakt. Wij zien opnieuw dat diepe crisis vaak de bron is van nieuw leven, ook hier. s' Avonds maken we de dienst mee bij de Methodisten van Holguin-city, maar nu gevuld met honderden mensen, een complete dans-en lichtshow, met een professionele band, choreografie en regie, waarin ook nog een avondmaal tussendoor plaats vindt. Wat een tegenstelling met het bezoek aan het afdak van eerder op de dag. Deze kerk heeft geen bijbels of vitaminen nodig, maar wij weten nu wel waar ons hart ligt. Onze reizen naar Bayamo en Santiago hebben dit beeld bevestigd: de kleine kerken aan de kant van de snelweg boden ons zoveel warmte en inzicht in wat er voor de armen in de bajes gebeurt. Het lijkt hoe meer het werk in handen komt van geschoolde en niet-onbemiddelde pastores en oudsten, hoe meer er gewerkt wordt van boven af naar beneden. En hoe meer er gelet wordt op scoren en getallen. Daar 25


waar de ex-gedetineerden zelf werden ingezet (in Bayamo zelfs het hele team onder leiding van Camillo die zelf ook heeft gezeten) was een betrokkenheid en een geloof te ervaren, dat bergen kan verzetten. De samenwerking in dat team was voorbeeldig, men had in elkaar een 'nueva familia' gevonden. Juist daar waren de bijbels en de vitaminen uit Holland het meest op z' n plaats en wisten wij waarom we waren gekomen. Op de terugweg naar het vliegveld hadden we nog eenmaal een bezoek aan Luciano en zijn gezin in Holguin te goed. Deze hardwerkende en grootgelovige man heeft onze reis gestempeld. Zelf als exverslaafde en laagopgeleide man kreeg hij het vertrouwen van ds Paco Rodes en blijkt hij dit waard te zijn. Onze laatste bijbels en pesos zijn bij hem en zijn team van Holguin achtergebleven. Hij gaf mij tabellen mee, waarop getallen van gedetineerden en hun hulpvragen op staan die ons doen duizelen. Zijn inzet voor de armen van de armen is reden om deze werkers te blijven steunen, met gebed en met de Schrift. Als er al stemmen zijn, dat er genoeg bijbels op Cuba zijn, dan kwamen die vanuit het minder arme noorden ('bij ons in Havanna') 26

waar de levensstandaard beduidend hoger ligt, mede door meer toerisme. Onze vraag blijft of de aanpak en zorg van kerken voor de achtergebleven gezinnen van gedetineerden ook in Nederland zou kunnen worden toegepast. Wat ons vooral bijblijft is de waarneming, dat de gezamenlijke schaarste en soms uitgesproken armoe de bron zijn van de praktische broederschap die wij hebben gezien en ervaren. In een rijk land als het onze hebben we de neiging om hulpvragen niet in de gemeenschap maar per individu op te lossen. Waar verkeersborden en benzine genoeg zijn, hoef ik niet de weg te vragen. Op Cuba ligt het allemaal anders. Daar zijn geen kerken 'zonder stip', gewoon omdat het niet anders kan dan dat een mens die vrijkomt weer mee moet gaan doen. Wij kunnen het in ons land blijkbaar veroorloven om mensen buiten het bestel te zetten en te houden. Dat opnieuw opnemen in de gemeenschap hebben wij vooral gezien in de kleine 'vrije 'kerken op het platteland. Met niets aan materie en veel aan geloof waren zij voor ons een Adventslicht dat nog lang zal doorschijnen in ons werk en privéleven.


Erkenning aan en van de Buurkerken… Door Arjan Noordhoek In 2012 hebben we in het overleg van de Utrechtse binnenstadkerken (ook wel Buurkerken genoemd) besloten om aan elkaar de activiteiten-agenda door te gaan geven. Waarom zouden we ieder apart boeiende avonden, lezingen en werkgroepen organiseren terwijl we samen op een paar vierkante kilometers als kerken actief zijn? Een van de eerste dingen die in Silo daarvan zichtbaar werden was de gezamenlijke lectorentraining, die plaats vond in het najaar van 2012. Zeven leden vanuit de Lutherse, Remonstrantse, Doopsgezinde en Waalse gemeenten deden driemaal samen met Siloleden een oefensessie in het lectoraat. Ze waren vol lof over hun ontvangst in Silo met brood en soep! In januari besloten Inge Boef en ik om samen bij de Remonstranten een workshop van drie avonden over ´Erkenning´ te gaan doen. Beter dan een verslag van ons beiden, laten we u graag lezen wat de cursusleider zelf er over schreef in de `Geertebrief´, het maandblad van de Geertekerk. Zonder erkenning kun je niet leven januari 2013 door ds Florus Kruyne Honger naar aandacht of erkenning is één van de fundamentele drijfveren in ons leven, aldus de geniale psychiater Eric Berne (1910-1970). Erkenning is iets waar je dagelijks, net als met ander voedsel, een portie van nodig hebt voor je gezondheid en welzijn. Hij onderscheidt 3 soorten erkenning: verbaal – non-verbaal, positief – negatief, voorwaardelijk (voor wat je doet) en onvoorwaardelijk (voor wie je bent). Ieder heeft zo zijn/haar (on)gevoeligheden qua herkenning, het zogenaamde ‘erkenningsprofiel’. Sommige vormen van erkenning hebben een hoge ‘voedingswaarde’. Voor de één is (non-verbale) aanraking heel voedend. Voor een ander is die speciale erkenning in de vorm van een promotie in je werk heel voedend, of gevraagd worden voor een taak in plaats van jezelf aan te bieden. Andere vormen van erkenning daarentegen die je regelmatig krijgt, kunnen volstrekt langs je heen gaan. In het algemeen zijn mensen minder gevoelig voor positieve erkenning voor wat ze doen of kunnen en overgevoelig voor negatieve erkenning (kritiek). In het verlengde van het psychologische of misschien wel algemeen menselijk verhaal is er het religieuze verhaal. Een ultieme vorm van erkenning beluister ik in het verhaal van Jezus’ doop in de Jordaan. Hij hoort dan zeggen door een stem uit de hemel: ‘Jij bent de zoon die ik zo lief heb. Jij bent de mens naar mijn hart.’ Henri Nouwen 'democratiseert' deze exclusieve erkenning en zegt dat ieder mens op zijn/haar beurt zó door God wordt erkend als uniek en geliefd mensenkind. 27


Onvoorwaardelijke erkenning voor wie jij bent. Dit is de diepste verzadiging die alle honger naar erkenning stilt. Maar dat gaat er niet zomaar in bij ons mensen. Het past niet zomaar in ons erkennings-profiel. Nouwen zegt dat je de rest van je leven bezig bent om deze ultieme erkenning toe te laten. De meeste mensen blijven aangewezen op de alledaagse sociale erkenning van medemensen en huisdieren. Die is veel tastbaarder dan de goddelijke. In beide gevallen blijf je afhankelijk van een ander (Ander) en blijft ook de honger. Ook als je leven gebaseerd is op die krachtige goddelijke erkenning, moet deze regelmatig ‘ververst’ worden. Dat gebeurt op momenten die je zelf niet kan uitkiezen. Ondertussen kunnen wij mensen elkaar wel tegemoet komen in onze elementaire honger. Door enerzijds je bewust te worden hoe je eigen honger naar erkenning vaak verholen en soms open in zijn werk gaat. Daarmee worden we attenter op hoe anderen, op hun wijze, hongeren en dorsten naar erkenning. Want zonder erkenning kunnen we niet leven. Het gaat nooit over.

The Passion door GK Het paasspektakel The Passion krijgt ook in 2013 een vervolg. Het muzikale evenement over de laatste uren van Jezus wordt dit jaar opgevoerd in Den Haag, het politieke hart van ons land. Net als voorgaande jaren trekt er een processie met een groot verlicht kruis door de straten op weg naar het hoofdpodium. Mensen die willen meelopen in de processie kunnen zich aanmelden via de website van de eo: www.eo.nl. Klik op "Loop mee in de processie" en vul het opgave-formulier in. Deelname kan inidividueel en ook als groep (bijvoorbeeld als kerk). Het vindt plaats op Witte Donderdag 28 maart bij de Hofvijver in Den Haag.

The Passion wordt live uitgezonden op 28 maart om 20.25 uur op Nederland 1. Vorig jaar trok de uitzending ruim 1,7 miljoen kijkers. Het evenement is gratis te bezoeken. 28


VANUIT DE UNIE Thema-avonden ‘luisteren’ Op vrijdag 1, 8 en 15 maart organiseert de Unie op drie verschillende plekken thema-avonden waar we bespreken hoe gemeenten aan de slag kunnen gaan met het jaarthema 'Luisteren'. 'Luisteren' is onderdeel van het overkoepelende thema voor de komende drie jaren 'Samen Gods missie ontdekken'. Tijdens de avonden worden manieren aangereikt om in kringen, preken en kinderen jeugdwerk invulling te geven aan het jaarthema. Verder gaan de aanwezigen aan de slag met het bijbehorende kringenboekje en is er informatie over de leergemeenschap ‘Samen Gods missie ontdekken’ voor kleinere gemeenten die extra begeleiding willen rond de jaarthema’s. De avonden starten met een maaltijd om 18.00 en eindigen om 21.00 uur. Symposium Genereuze kerk Ter gelegenheid van de inauguratie van Henk Bakker als bijzonder hoogleraar aan de Vrije Universiteit vindt op 5 april een Engelstalig symposium plaats met als Nederlandse titel “Gunnende Kerk: het drama van de tastbare kerkelijke transformatie”. Identiteit en ethische overtuiging zijn de verankering van kerkelijke verandering. De weg naar een gunnende kerk loopt via identiteit en ethiek. Dit symposium begint om 10.00 uur. Opgeven hiervoor is mogelijk via de website www.baptisten.nl Inauguratie Henk Bakker Op 5 april vindt om 15.45 uur de inauguratie van Henk Bakker plaats tot hoogleraar aan de Vrije Universiteit in Amsterdam plaats. Elke gemeente ontvangt per post een uitnodiging die bestemd is voor alle gemeenteeden. De voertaal van de inauguratie is Nederlands; de inauguratie vindt plaats in de aula van de VU. Voor het bijwonen van de inauguratie hoeft u zich niet op te geven. Gespreksavonden Unie ABC-gemeenten Op 18, 19 en 20 maart vinden gespreksavonden plaats over het verslag van de werkgroep Identiteit. Deze werkgroep is ingesteld voor het onderzoek naar de mogelijke samensmelting van de Unie van Baptistengemeenten en de Alliantie van Baptisten en CAMA-gemeenten. De Unie nodigt elke gemeente van harte uit om met 2-4 afgevaardigden per gemeente aan deze gesprekken deel te nemen! De besprekingen tijdens deze regioavonden zijn ons inziens een voorwaarde om met elkaar scherper te krijgen of een eventuele samensmelting wenselijk en haalbaar is. Aanmelden voor de gespreksavonden is mogelijk via de website.

29


Geef Silo smoel op Facebook! Silo gaat met de tijd mee en is nu ook op Facebook te vinden. Facebook is een sociaalnetwerksite waar mensen elkaar op de hoogte houden van (on)zinnige dingen als dagelijkse bezigheden, maar ook artikelen, lezingen of activiteiten. Voor onze silogemeenschap kan aanwezigheid op Facebook betekenen dat mensen zien wat voor soort gemeenschap wij zijn en wat we zoal doen. Daarom zijn er twee paginavormen aangemaakt: ! ls pagina “Baptistengemeente ‘Silo’. Utrecht Centrum” (http://www.facebook.com/#!/pages/Baptistengemeente-Silo-Utrecht-Centrum/25 3836854655988) Er moeten nog 19 mensen deze site leuk vinden, om meer zichtbaar te worden op Facebook. Meer zichtbaarheid betekent dat we ook te vinden zijn bij locaties en je kunt aangeven ‘ik was hier’. ! ls groep http://www.facebook.com/#!/groups/448783098526652/ Je kunt je aanmelden bij deze groep. Door berichten met elkaar te delen, kunnen we nog eens reageren op de afgelopen dienst of andere activiteiten in de week. Ook kun je een makkelijke oproep plaatsen of groepsleden attent maken op andere activiteiten (lezingen, concerten) of artikelen. Swipe dus gauw naar Facebook en voeg je toe aan onze digitale gemeenschap! Van de redactie

30


Pasen: Leven vinden bij de open wond Door IB Het schilderij ‘De ongelovige Thomas’ van Caravaggio (1573-1610) heeft altijd grote indruk op mij gemaakt. De discipel Thomas wordt hier bijna als een wetenschapper neergezet, die heel precies wil weten dat de opstanding van Jezus echt is. De ongelovige Thomas. Thomas legt voor mij de vinger op de zere plek: de dood is onomkeerbaar, onherroepelijk. Hoe kan het Leven er door heen breken? De twijfel van Thomas is ook mijn twijfel. Hij wil fysiek zien dat het waar is, aan zijn eigen lijf ervaren dat het wél klopt, dat vreemde verhaal van Jezus’ opstanding. ‘Indien ik in zijn handen niet zie het teken der nagels en mijn vinger niet steek in de plaats der nagels en mijn hand niet steek in zijn zijde, zal ik geenszins geloven’ (Johannes 20:25). Hij wilde voelen dat het waar is, door de plek van het lijden aan te raken. Pas dan gaat het verhaal voor hem kloppen. En zo is het. De nieuwe werkelijkheid van God, waar Jezus een voorbode van is, is geen werkelijkheid zonder littekens en wonden. Integendeel, het is heel dicht bij die littekens en wonden komen, ze aanraken zelfs. We mogen net als Thomas de vinger op de zere plek leggen, en dan overtuigd raken dat het Leven óók daar gevonden wordt. Of misschien wel júist daar. Het verhaal van Pasen is een vreemd verhaal, omdat het ons vertelt dat we Leven vinden zoals Thomas het Leven vond, in de gapende wond in Jezus’ zijde en Maria van Magdala het Leven vond bij het graf. Dat het niet klopt, de twijfel, wordt dan tot onwrikbaar geloof dat het Leven – en alles waar het leven voor staat – sterker is dan de dood.

31


Diensten Silo maart en april 2013

32

Datum

Voorganger

Bijzonderheid

3 maart

Arjan Noordhoek

Avondmaal

10 maart

Piet Brongers

17 maart

Jaap Boeschoten

1e Credozondag

24 maart

Arjan Noordhoek

m.m.v. muziekgroep Hineni

29 maart

Arjan Noordhoek

Goede Vrijdag m.m.v. Silocantorij

31 maart

Willemijn Bakkes

Pasen m.m.v. Silocantorij

7 april

Arjan Noordhoek

14 april

Willemijn Bakkes

Opname voor radiodienst m.m.mv. Silocantorij

REGELRECHT APRIL/MEI 2012

INFORMATIE Eetgroep (wijkavond Noord West) Eens per 4 weken op dinsdagavond

Wijkavond Zuid Oost

Eens per 4 weken op woensdagavond.

Wijkavond Noord Oost

Eens per 4 weken.

Silo Cantorij

Eens per twee weken op dinsdagavond.

KOPIJ Uw bijdrage aan Regelrecht is van harte welkom. Wij ontvangen uw kopij graag uiterlijk woensdag 24 april 2013. Emailadres: [email protected].

GIRONUMMER VAN DE GEMEENTE Giro 101892 t.n.v. Baptistengemeente Silo te Culemborg

Groeipijnen REGELRECHT. Baptistengemeente Silo

Recommend Documents