REGELRECHT. De zomer begint! DRUKWERK. Baptistengemeente Silo. Baptistengemeente Silo

DRUKWERK

Baptistengemeente Silo

R EGELRECHT De zomer begint!

Baptistengemeente Silo Herenstraat 34 3512 KD Utrecht 030 231 49 37 [email protected] www.silogemeente.nl

In dit nummer o.a. • Overdenking: Weet u al op welke partij u gaat stemmen? • Hallo, met mij! • Onder het gehoor van Anselm Grün door Tim Borgdorff • Oranjegevoel door Carla van Weelie

maandblad

26

jaargang 61

nummer 6

Pag 3 Pag 11 Pag 17 Pag 21

juni 2010

REGELRECHT JUNI 2010


OVERDENKING Door ds Willemijn Bakkes

WEET U AL OP WELKE PARTIJ U GAAT STEMMEN? 9 juni is de datum waarop wij onze stem uit mogen brengen. Weet u al op wie u gaat stemmen? Ik moet eerlijk zeggen dat ik het nog niet weet. Ik ben wel blij met Job Cohen, maar is hij die sterke man die Nederland nodig heeft? Hebben wij op dit moment wel de juiste krachtdadige mensen? Ik weet het niet. Aan 29 prominente christenen is naar hun mening gevraagd en de vraag luidde: Wat heeft Nederland volgens u nodig ? En zo krijg je 29 verschillende antwoorden en 29 verschillende combinaties. Een mooie vond ik: ’Nederland heeft een kabinet nodig dat z’n oren niet laat hangen naar ‘het volk’, maar een visie neerzet waar wij oren naar krijgen.’ Dit klinkt heel goed, maar welke partij is daartoe in staat? Helpt dit antwoord ons echt op weg? Ik haal er één uit die mij wel aansprak, namelijk: ‘De ChristenUnie moet terug in de oppositie, zodat zij een partij wordt die de inaugurele toespraak (de Bergrede) van haar Koning uitdraagt.’ ( Matthijs Vlaardingerbroek, gemeentestichter) ‘Kan de CU alleen in de oppositie de inaugurele toespraak, de Bergrede, uitdragen?’, vroeg ik mij meteen af. Heeft Jezus die Bergrede niet voor alle mensen gehouden? Volgens mij is het de bedoeling dat wij allen trachten te leven op de wijze waarop Jezus tot zijn volgelingen heeft gesproken. De Bergrede vraagt van de volgelingen van Jezus een karakterverandering, een andere manier van leven en omgaan met elkaar. Moet je daarvoor als partij in de oppositie zitten? Totale omkering Jezus gaat met ons de berg op en op die berg spreekt Hij tot ons hart. Hij wil ons uit ons oude leven leiden naar een leven dichtbij en vanuit God. Het is nu niet Mozes die voor de mensen staat, maar Jezus. In de Bergrede wordt een totale omkering van onze kijk op onszelf en onze naaste en de wereld gevraagd. Nou, dat zou de politiek helemaal geen kwaad doen, is mijn gedachte. Jezus wil ons duidelijk maken dat als we werkelijk een leven met God willen, dit ook mogelijk zal zijn. Jezus wenst voor ieder mens een rijk, een zinvol en een echt leven. Hij wil dat wij oog hebben voor de ellende van de ander. Jezus wil dat wij de ander zo objectief mogelijk tegemoet treden en hem in zijn waarde laten en hem leren zichzelf te begrijpen en te waarderen, zonder dat wij onze doelen en belangen aan die persoon opdwingen. Jezus wil niet dat wij leven volgens het oude gezegde: ’Si vis pacem para bellum’ wat betekent: als u vrede wilt bereidt u dan maar voor op de oorlog. Nee, Jezus heeft het over een leven in vrede, een leven in de bescherming van God. God is de bron van alle vrede. Jezus spreekt over een geweldloosheid die in eerste instantie gekenmerkt wordt door oprechtheid, bescheidenheid, verdraagzaamheid en vriendelijkheid. Deze geweldloosheid staat ieder mens ter beschikking en is machtiger dan de krachtige vernietigingswapens. Wat zou de wereld, de politiek, Europa, er anders uit gaan zien als oprechtheid, bescheidenheid, 2

KOPIJ VOLGENDE REGELRECHT Je welkome bijdrage voor de Regelrecht van juni wordt

uiterlijk 25 juni verwacht bij Riejanne Boeschoten, [email protected].

25



BERICHTEN VAN DE UNIE VAN BAPTISTENGEMEENTEN' Vakantie voor ouderen Van 14 tot en met 21 augustus vindt voor de 23e keer de Baptisten Ouderen Vakantie Week plaats. De vakantieweek wordt gehouden in Fredeshiem te Steenwijk-de Bult, in de kop van Overijssel. Op het programma staan onder meer gezamenlijke maaltijden, spelletjes, natuurwandelingen voor wie daaraan kunnen moment wel een de juiste krachtdadige mensen? Ik weet hetdagopening niet. deelnemen, uitstapje met de bus, en dagelijks een en avondsluiting, waarbij er veel gezongen zal worden. Elke kamer heeft een eigen douche en toilet en alle zalen zijn gemakkelijk toegankelijk, ook met rollators. De tarieven bedragen 525 tot 595 euro per persoon, exclusief toeristenbelasting. Neem voor meer informatie en opgave contact op met Fredeshiem, tel. 0521535100, e-mail [email protected]. Strubbenkampen In juli en augustus organiseert het taakveld Jeugdwerk van de Unie (voormalig NBJB) weer Strubbenkampen. Deze vinden plaats op De Strubben in Schoonloo, een prachtig terrein in de bossen van Drenthe. Er zijn kampen voor kinderen en tieners, ingedeeld naar leeftijdsgroepen. Tijdens de kampweek is er veel tijd voor sport, spel en gezelligheid. Maar de Strubbenkampen hebben als doel jonge mensen in aanraking te brengen met het geloof. Mede aan de hand van de Bijbel en andere activiteiten gaan de groepen aan de slag met het thema 'Wakker worden'. Moeder-kindkamp Het Moeder-kindkamp is een volle week vakantie voor alleenstaande moeders en hun kinderen. Elke moeder krijgt een slaapkamer in het kamphuis en zal een week lang genieten van de natuur en tot rust komen. De kinderen verblijven in het kamphuis daarnaast, met een eigen team van leiders. Kinderen en moeders beleven beide hun eigen vakantieweek, maar zullen ook momenten samen delen. Data Unie-activiteiten Campingevangelisatie Zomerkamp kinderen en tieners Moeder-kindkamp Baptisten Ouderen Vakantie Week Symposium 'Laat de vlam weer branden'

10 juli-31 augustus 17-31 juli 24-31 juli 14-21 augustus 5 november

verdraagzaamheid en vriendelijkheid de boventoon gaan voeren. Hoe zou een debat er uit gaan zien als de debaters zich hieraan zouden gaan houden. Weer vertrouwen Uit de vele antwoorden kwam sterk naar voren dat het vertrouwen weer terug moet komen in de mensen. Velen hebben geen vertrouwen meer in de toekomst, in elkaar, in de politiek. De praktijk leert dat het vertrouwen verliezen veel sneller gaat dan het vertrouwen weer terug winnen. Dit laatste vraagt veel tijd en veel tact. In ons leven moet het er niet om gaan om recht te hebben of te behouden, maar om recht te zijn en een leven te leiden dat recht is voor God. Het gaat niet om dat succes, maar om er gewoon te zijn en te leven. Ons leven is een ‘onderweg’ zijn. En uiteindelijk zal God ons vragen: wat hebben wij gedaan met onze angst, met onze gelijkhebberij, met onze geldingsdrang? Met al die vormen van haat in ons leven die uiteindelijk onszelf treffen. Hij zal ons vragen wie we werkelijk geweest zijn en hoeveel mensen wij op onze levensweg tot steun zijn geweest. Maar zonder vertrouwen komt men er niet. Ons land heeft behoefte aan vertrouwen, vertrouwen in elkaar, vertrouwen in de toekomst, vertrouwen in de leiders. Met de Bergrede wil Jezus een einde maken aan de strijd om wie het recht aan zijn zijde heeft, of wie het recht weet te krijgen en te behouden, wie de sterkste is en wie de ander vernietigt. Ja, het zou prachtig zijn als de CU op zou staan en daadwerkelijk liet zien en horen hoe wij als mens met elkaar om zouden moeten gaan en hoe je in de politiek met elkaar behoort om te gaan. Hoe krijg je het vertrouwen terug bij de mensen? Zonder vertrouwen kom je er niet, maar als het vertrouwen het wint van de angst dan is het niet meer nodig om tegen ‘elkaar’ te vechten. In de politiek en in ons eigen leven geldt: alleen de mens die in het reine is met zichzelf, is bij machte in zijn spreken en handelen met zichzelf samen te vallen: zijn ja is ja, zijn nee is nee. (Eugene Drewermann) Inspiratiebron De Bergrede zou niet alleen een inspiratiebron voor de CU moeten zijn, maar voor ons allemaal. Verander de wereld en begin bij u zelf. We mogen weten dat God er altijd voor ons is. Jezus wil ons met de Bergrede in de nabijheid van God brengen. God die tot ons komt door de Heilige Geest. Deze Geest die onze Helper is en die weet wat wij nodig hebben in dit leven. In dat vertrouwen kunnen wij onze angst overwinnen. En nu op naar 9 juni. Wie gaat het worden, wie wordt onze leider? Ik wens u heel veel sterkte met het maken van de juiste keuze.

Meer informatie: www.baptisten.nl en www.nbjb.nl.

24

3

REGERLECHT JUNI 2010

DIENSTEN VAN DE AFGELOPEN MAAND De overdenkingen van deze diensten unt u in hun geheel nalezen op de website van Silo: www.silogemeente.nl onder het kopje “downloads”.

2 MEI - VREDE Voorganger: Hans Baas Door Marjanne Lam ‘Wie mij liefheeft bewaart mijn geboden’…. mijn vrede geef ik u, zoals de wereld die niet geven kan.’ (Joh. 4: 23-29) Een bekende spreuk luidt: ‘breng vrede in uw eigen hart en duizenden rondom u zullen vrede vinden.’ Jezus nam afscheid van zijn vrienden, om terug te gaan naar zijn vader. Hij deed dat met de woorden die gelezen werden uit Johannes (zie hierboven). Als we als mens afscheid nemen van een ander mens, doen we dat wel met de woorden: ‘ik zal aan je blijven denken’. Ook een mens waarvan je afscheid hebt moeten nemen, leeft soms door in onze herinnering. We gedenken vaak door spulletjes van die persoon te bewaren, door foto’s, door een gedenksteen… En langzaam vervagen de herinneringen... De woorden en daden van Jezus brengen wij telkens opnieuw in herinnering, bijvoorbeeld door het vieren van het avondmaal. En wij brengen Jezus opnieuw tot leven door ons leven heen: ‘Ik ben in de goede dingen die je doet.’ God is niet te vatten in iets tastbaars waarin wij God kunnen ‘vangen’, opbergen en herinneren. Hij is een levende herinnering: Hij is niet dood, maar leeft door ons leven. Brengen wij Jezus in/door ons leven in herinnering? De vraag die bij mij nog bleef hangen is wat het ‘bewaren van mijn geboden’ te maken heeft met het vinden van vrede? Ik denk heel veel. Wij herinneren Jezus door middel van ons leven. En terwijl we dat doen, ontvangen wij vrede, zoals God ons beloofd heeft. Leven in zijn voetsporen betekent misschien geen vredig leven, maar wel één die vrede geeft.

ZONDAG 9 MEI - LEVEN UIT ÉÉN STUK Door Karin Borninkhof Voorganger : dr. Olof de Vries Schriftlezingen : Deutr. 6:4-9 en Matth. 22:34-40

REGELRECHT JUNI 2010 de verwoesting van de Akropolis in Athene. Er zijn nog prachtige reliëfs te zien. Ook het graf van koning Cyrus is hier vlakbij, een koning die in de Bijbel nog in positieve zin wordt genoemd (Jes. 44/45) omdat hij, nadat eerder het tienstammenrijk in ballingschap was gevoerd naar delen van het huidige Iran, het joodse volk liet terugkeren naar Jeruzalem (De tijd van Ezra en Nehemia). Hij was de eerste koning in de geschiedenis die vrijheid van godsdienst afkondigde. Iran is een islamitische republiek. De meerderheid van de bevolking is sjiiet (een stroming binnen de islam die gekenmerkt wordt door religieuze hiërarchie, vroomheid en sympathie met de onderdrukten), toch wordt het vrijdaggebed maar door 1,5% van de bevolking bezocht, en is de religieuze elite niet echt populair bij het volk. Vrouwen zijn in Iran verplicht in het openbaar een hoofddoek te dragen (dus ook in ons reisgezelschap, de hoofddoek is overigens meer een culturele uiting dan iets islamitisch, onze reisleidster had het nagevraagd, en het staat nergens in de Koran). De scheiding tussen mannen en vrouwen zie je bijvoorbeeld ook in de bus, de vrouwen zitten achterin, de mannen voorin. Toch kun je niet alleen maar van onderdrukking spreken, veel vrouwen hebben een goede baan, en de meerderheid van de studenten op de universiteit is vrouw. Ook opvallend is dat er (officieel) geen alcohol verkrijgbaar is, ook niet in de restaurants, er is alleen een Rivella-achtig drankje dat voor alcoholvrij bier moet doorgaan. Wat mijzelf het meest bij zal blijven van deze reis zijn de ontmoetingen met de mensen. De mensen zijn vriendelijk, gastvrij, op relatie gericht en vinden het leuk een praatje met je te maken. Eerst is de vraag waar je vandaan komt, maar voordat je het weet zit je dan zomaar een half uur met iemand te praten over allerlei onderwerpen. Een enkele keer werd ik zelfs thuis uitgenodigd. Of bijvoorbeeld de keer toen ik in Esfahan de weg was kwijtgeraakt, werd ik zomaar aangesproken of ik hulp kon gebruiken, en kon ik vervolgens meereizen naar het stadscentrum. In de verhalen van mensen hoor je wel dat het leven in Iran niet makkelijk is, naast het gebrek aan vrijheid is er veel werkloosheid (>30%), voor jongeren is het erg moeilijk een baan op niveau te krijgen. Toch vind ik dat we qua vriendelijkheid in het westen best nog wel iets van de Iraniërs kunnen leren.

Het moderne leven is verzapt. Dagelijks kunnen we op TV kiezen uit nieuws, sport, geweld, sex, emotie, religie en zingeving. Het beeldscherm is de spiegel van de ziel. 4

23



VAKANTIEVERHALEN Iran, geen doorsnee vakantiebestemming, toch? Arno Weerstra schreef, op verzoek, onderstaand reisverslag voor de Regelrecht. Hopelijk wil hij als vaste bezoeker van de Silo Eetgroep binnenkort daar meer vertellen over dit bijzondere land!

IRAN? IS DAT NIET GEVAARLIJK? Door Arno Weerstra Vorige maand ben ik op vakantie naar Iran geweest, een boeiende reis naar een zeer interessant land. Als je in Nederland zegt 'Ik ga naar Iran', dan is de eerste reactie vaak 'Iran, is dat niet gevaarlijk ?'. Van Iran is vaak een beeld van ayatollahs, zwarte sluiers en kernwapens. Dit is echter maar een klein deel van de werkelijkheid (hooguit is het verkeer gevaarlijk: verkeersregels zijn er om overtreden te worden). De andere kant is dat Iran een zeer rijke cultuur heeft, moderner is dan veel mensen denken, en dat de mensen erg vriendelijk zijn.

Daardoor valt het leven in delen en felle flitsen uiteen. Ook onze week valt uiteen in keihard werken en genieten van vrije tijd, het gezin, relaties en de natuur. Maar het gaat mis als het beiden niet lukt. In een verzapt leven moeten veel goden gediend worden. De Heer is onze God en de Heer is één lazen we in Deuteronomium. God valt niet in stukjes te delen. Het leven en de mens moeten een eenheid zijn. De Heer is één, hij heerst over het leven, de gezondheid en zelfs over de dood. De mens is een wonderlijk geheel van mogelijkheden. We moeten zorgen voor eenheid en niet voor verdeeldheid. Maar dit gaat niet vanzelf. Heb God lief en je naaste als jezelf. Dit is een onverbrekelijke eenheid. God geeft ons de ruimte om Hem, de ander en jezelf lief te hebben. Deze overdenking met humor en licht sarcasme gaf een ieder weer veel stof tot nadenken, precies zoals we van Olof de Vries gewend zijn.

6 MEI 2010 - WEZENZONDAG Door Inge Boef Voorganger : Lezingen :

Jaap Boeschoten Psalm 27, Exodus 23:1-17, Johannes 14: 15-21

Ik heb gereisd met een gezelschap van 10 personen. Onze reisleidster had 5 jaar in Iran gewoond, en sprak daardoor vloeiend Farsi, en kon veel vertellen over het gewone leven in Iran. Onze reis begon in Teheran, een wat moderner aandoende metropool, maar zonder echte hoogtepunten. Vandaar hebben we de steden Yazd, Shiraz, Esfahan en Qom bezocht. Met name Esfahan en Shiraz zijn absoluut de moeite waard. In deze steden zijn de hoogtepunten van de islamitische architectuur te vinden, grotendeels daterend uit de 16e eeuw. Er zijn hier schitterende moskeeën van verschillende bouwstijlen en gedecoreerd met kleurige mozaïeken en tegels. Daarnaast zijn er paleizen met mooie muurschilderingen, kun je slenteren door gezellige en drukke bazaars, even tot rust komen in schaduwrijke tuinen, of een lekker kopje thee drinken in een traditioneel theehuis.

Deze zondag na Hemelvaart wordt ook wel Wezenzondag genoemd. De eerste dag van de week waarop de leerlingen van Jezus zich achtergelaten voelden, als wezen. Hoe moeten ze nu verder? Waar kunnen ze de nabijheid van Jezus terugvinden? Zo lezen we in deze dienst Psalm 27: “Uw nabijheid, Heer, wil ik zoeken”. Het is een psalm waarin het verlangen naar God uitspreekt en waarin David eindigt met de oproep te wachten op de Heer.

De rijke geschiedenis van Iran hebben we gezien met een bezoek aan de ruines van Persepolis. Dit is een enorme paleisstad gebouwd onder de koningen Darius en Xerxes, maar later verwoest door Alexander de Grote als wraak voor

Het is een mooie parallel met de Exodus: het Joodse volk in de leegte van de woestijn, na een roerige uittocht en met een grote open toekomst voor zich. Te midden van die leegte mochten zij bewaren en gedenken. Zo ook de leerlingen van Jezus, in de leegte na het afscheid, de vriend die wegging. Ook zij mogen bewaren en gedenken. Jaap leest met ons een prachtig gedicht van Rutger Kopland dat juist ook over zo’n

22

In het tweede Bijbelgedeelte, Exodus 23:1-17, lezen we over regels die volgen na de 10 geboden. Regels die gaan over de rechtspraak, het geven van ruimte aan de vreemdelingen en regels die zorgen voor een heilzaam levensritme. Regels die in een ander licht gesteld worden door Jezus. De liefde voor Jezus komt tot uiting in het houden en bewaren van deze geboden (Joh. 14:15). In Johannes 14:15-21 belooft Jezus de Heilige Geest. Sinds Hemelvaart blijven de leerlingen, blijven wij, niet als wezen achter: Jezus belooft de Trooster. We zijn op weg naar Pinksteren. En op die weg mogen we 2 kernwoorden uit deze schriftgedeelten meenemen: ∗ Bewaren : we worden opgeroepen om de liefdesgeboden van Jezus te bewaren, te bewaren wat Hij ons gegeven heeft in zijn voorbeeld. ∗ Gedenken : we mogen onszelf eraan herinneren dat Jezus ons liefheeft. Dáár komen we vandaan, uit die Liefde mogen wij ons bewegen naar mensen om ons heen.

5

REGELRECHT JUNI 2010 afscheid gaat:: Weggaan

REGELRECHT JUNI 2010 Maatjes Een derde van de ondervraagde stipkerken maakt geen gebruik van een speciale maatjesgroep. Het kan zijn omdat men wacht tot de eerste bezoekers zich aandienen. Maatjes aanstellen kan altijd nog wanneer het nodig is. Eén van de respondenten merkt op: “een diaken als maatje werkt prima”. Ook combineert men de functie wel met de opvang van bijvoorbeeld daklozen en/of psychiatrische patiënten. De volgende opmerking is het citeren waard: “Ieder die met exgedetineerden te maken heeft voelt zich maatje.” Men moet in dit werk ook tegen teleurstelling bestand zijn, doordat mensen soms abrupt afhaken. Bevoorrecht is een kerk in de Randstad met een maatjesgroep bestaande uit gepensioneerde maatschappelijk werkers. Maar elders heeft men goede ervaring met de opvang in bestaande groepen. De Spaanssprekende migrantenparochie Sagrada Familia in Rotterdam voelt niets voor een aparte maatjesgroep voor ex-gedetineerden, omdat zij weigert onderscheid te maken tussen mensen met en zonder strafblad: “Diaconale hulp is er voor iedereen die het nodig heeft.”

Weggaan is iets anders dan het huis uitsluipen zacht de deur dichttrekken achter je bestaan en niet terugkeren. Je blijft iemand op wie wordt gewacht. Weggaan kun je beschrijven als een soort van blijven. Niemand wacht want je bent er nog. Niemand neemt afscheid want je gaat niet weg. Afscheid nemen gaat niet altijd zacht of met instemming, soms gaat het met een daverende klap. In ieders leven komen momenten dat we het alleen moeten doen. Zo hebben de leerlingen zich wellicht ook gevoeld: onzeker op zichzelf teruggeworpen. Maar… Jezus heeft er vertrouwen in. Hij belooft ons iets van Zichzelf in ons: de Heilige Geest. Zo is Jezus nog steeds heel dichtbij. Dat mogen we gedenken volgende week.

ACHTER DE TRALIES

ZONDAG 23 MEI - IEDER IN Z’N EIGEN TAAL

Pieter Baan Centrum, vrijdagmiddag gespreksgroep om 15.40 uur met een tiental twintigers, de leeftijd van mijn dochters die op dat moment wellicht met hun studentenvrienden een biertje pakken aan de gracht.

Door Karin Borninkhof Voorganger : Schriftlezingen :

Arjan Noordhoek Psalm 104:27-33, Joël 2:26-3:2 en Hand. 2:1-17

De kerkzaal zit vol op deze zonnige 1e pinksterdag, er zijn vele bekende gezichten maar ook een aantal nieuwe. De Silo Cantorij zorgt weer voor prachtige liederen. De overdenking begint met de preek in één zin: In de Heilige Geest geeft God zichzelf aan ons en zoekt ons op in ons eigen leven, in onze eigen taal, met de blijde boodschap van Pasen. 50 dagen na Pasen vieren we Pinksteren. Oorspronkelijk was dit een oogstfeest. Gods volk geeft iets van z’n gekregen gaven vrijwillig terug aan God. Juist op dit joodse Pinksterfeest valt ons Pinksterfeest. De geest komt plotseling, het overvalt de discipelen. Op deze dag vol betekenis giet God zijn Geest uit en geeft alles een nieuwe betekenis. In zijn Heilige Geest geeft God zichzelf aan ons, op een nieuwe manier en toch te herkennen. God keert het Pinksterfeest om. Het was een feest van geven, het is een feest van ontvangen geworden. God komt tot de mensen, Hij zoekt hen op. Mensen vinden elkaar door gelijk te worden, ze spreken dezelfde taal. Want als je iemand wil bereiken dan moet je zijn taal spreken. De geest van God zoekt mensen, wil mensen bereiken maar Hij dwingt hen niet. Tijdens de pastorale mededelingen delen we zorg en blijdschap met elkaar. 6

Door Tim Borgdorff

Mike zegt wel mee te werken aan het onderzoek. Twintig is ie, pet op. Durft hij kwetsbaar te zijn onder lotgenoten of is het nog iets van de kinderlijke naïviteit als hij vertelt dat hij al sinds zijn 17e op straat zwerft? Hij mag wel bij zijn ouders komen voor een kop koffie, maar moet daarna weer oprotten. De emotie is voelbaar en ook wel zichtbaar. Hij vertrouwt op God en de liefde van zijn vriendin. Vandaag is Roger voor het eerst in het Pieter Baan Centrum. Roger is 22, zit al 6 jaar in de TBS. Hij is psychopaat en toont geen enkele kwetsbaarheid, kijkt je ook niet aan als hij praat. Beangstigend ondoordringbaar. Met de geestelijke vraag van Arjan waar hij zijn kracht van-

daan haalt kan hij niets. Het leven is zoals het is. Hooguit de wens om ooit nog eens vrij te komen zou hem in beweging kunnen krijgen. Liefde van familie of vrienden om zich aan op te trekken zoals de meeste gedetineerden doorgaans noemen als bodem onder hun bestaan, zegt hem niets. Mike vraagt hem hoe lang iemand gemiddeld in de TBS zit. Mike zelf hoopt er met een jaar of twee toch wel weer uit te zijn. Maar die hoop slaat Roger toonloos de bodem in: gemiddeld 8 jaar. De kans op verbetering is klein in de TBS zegt Roger. Van de paar honderd TBS-ers die hij heeft gezien in de afgelopen zes jaar, weet hij dat vier gedetineerden er beter op zijn geworden. Mike zakt terug in zijn stoel. Hij probeert zijn teleurstelling niet te laten merken. Later in de kerkdienst is hij weer een en al aandacht. Zijn pet heeft hij niet op. Uit respect voor God zegt hij.

21



UIT DE NIEUWSBRIEF VAN KERKEN MET STIP Door Arjan Noordhoek

Resultaten in 2009 Onlangs is er weer een enquête gehouden onder 45 in 2009 actieve Stipkerken. Hierbij enkele resultaten. Cijfers Aantal passanten, voor zover bekend Aantal regelmatige bezoekers Deelnemers enkel aan vieringen Deelnemers aan overige activiteiten Deelnemers aan vieringen en overig Totaal

94 personen 110 personen 55 personen 18 personen 67 personen 140 personen

Werken met speciale maatjesgroep Werken zonder speciale maatjesgroep Onbekend

25 kerken met stip 15 kerken met stip 5 kerken met stip

Doordeweekse deelname Gezamenlijke maaltijd Geloofscursus, Bijbelstudie Gesprek, counseling en huisbezoek Diaconale hulp: kleding, voedsel, woninginrichting, financieel, afkickprogramma Kinderclub, jeugdactiviteiten en klussen

5 x genoemd 5x 4x 4x 3x

Verder worden tweemaal genoemd: helpen bij voedselbank door ex-gedetineerden, deelname aan een muziekgroep en bezoek aan een inloophuis, open huis. Eenmaal genoemd worden: film¬avond bezoeken, deelname fotoproject, stagelopen in stipkerk, bekleding diakenambt (prot.), dagelijkse deelname aan middaggebed (aandachtscentrum), ontmoetingen op straat via het straatpastoraat.

Signalen uit het werkveld Dwarsverbanden Er blijken vruchtbare contacten te bestaan tussen kerken met stip en de kerk in de bajes. Zo is een stipkerk in Almere betrokken bij de TBS-kliniek, onder meer via een Alpha-cursus en een kerstactie. “Door een gast uit de TBS ontstaat in de gemeente een gesprek over een gebroken wereld en het omgaan met angst.” In Arnhem gaat een predikant van een kerk met stip soms in een dienst in de bajes voor en neemt dan een deel van het jongerenkoor mee. Menige kerk met stip assisteert in het gevang met kerkvrijwilligers. Meer dan één respondent waarschuwt: “blijf als kerk met stip werken aan openheid en gastvrijheid. Houd de drempel laag. Blijf vriendelijk, ook als gasten zich niet aan afspraken houden.” In Delft daarentegen helpen ex-gedetineerden graag bij de verschaffing van tweedehands spullen. 20

REGELRECHT UIT DE RAAD Door Harryet Eijkman en Henk Boeschoten Invulling bestuurlijke raad Op de jaarvergadering van de gemeente, zondag 18 april, is er over een aantal voorstellen betreffende de invulling van de bestuurlijke raad gesproken. Zij komen er kortweg op neer dat de voorgangers als adviserend lid deel gaan uitmaken van de raad, dat de functie van coördinator vervalt en dat men ook voor een kortere periode dan de huidige vier jaar tot raadslid verkozen kan worden. Deze voorstellen zijn in niet in stemming gebracht; we hebben vooral met elkaar nagedacht over de inhoud en consequenties van deze veranderingen. Een vluchtige peiling leerde dat er een grote bijval is voor deze voorstellen; we zullen dan ook de stappen zetten die nodig zijn om dit te formaliseren. Lidmaatschap Een ander onderwerp dat ter sprake kwam, riep meer discussie op. Dit betreft de suggestie om het raadslidmaatschap ook open te stellen voor huisgenoten. Gebleken is dat de bespreking hiervan meer tijd nodig heeft. Dat is logisch want dit raakt rechtstreeks aan fundamentele kwesties: het lidmaatschap, de doop en het avondmaal. Die tijd willen we ruim nemen en daarom start er in het najaar een reeks van gemeenteavonden met als onderwerpen: doop, avondmaal en lidmaatschap. Wat betekenen die? En wat zeggen ze ons? Wat houdt het lidmaatschap van Silo in en hoe geven we hier met elkaar vorm aan? Het beloven boeiende gesprekken te worden, waarin het gaat over de kern van ons geloof en het gemeente zijn. En waar kun je daarover beter van gedachten wisselen dan met geloofsgenoten in het midden van de gemeente? Zoals gezegd kon de gemeente zich in een aantal voorstellen heel goed vinden. Om hierover formele besluiten te nemen is er in juni een vervolgvergadering. Zondag 20 juni willen we over de definitieve tekst van de voorstellen stemmen en tevens stemmen over de nodige aanpassingen van de Statuten en het Huishoudelijk Reglement. Voor deze wijzigingen is het nodig dat tweederde van de leden aanwezig is. De raad roept daarom iedereen op aanwezig te zijn bij deze vergadering. Indien de benodigde tweederde meerderheid van de leden niet gehaald wordt, wordt er een nieuwe vergadering uitgeschreven. Zoals de laatste jaren gebruikelijk is, is die tweede vergadering op dezelfde dag en begint na een schorsing van tien minuten. De raad stelt voor deze procedure ook nu weer te volgen. De benodigde vergaderstukken heeft u intussen ontvangen, hetzij digitaal hetzij per post. Kosterswoning Graag willen we deze vergadering ook gebruiken om u te informeren over de stand van zaken rond de kosterswoning en over de rolverdeling van onze beide voorgangers. De invulling van hun beider aandachtsgebieden wordt iets aangepast, omdat inmiddels is gebleken dat een strikte scheiding tussen liturg en pastor niet werkzaam is. 7



RADIOCOLUMN CARLA VAN WEELIE - WWW.EO.NL En andere zaken Naast bovenstaande onderwerpen is op de maandelijkse Raadsvergadering op 12 mei een reeks van andere zaken aan de orde geweest. Zo heeft de Bestuurlijke Raad haar standpunt bepaald met betrekking tot de onderwerpen die op de Algemene Vergadering aan de orde komen en is de vertegenwoordiging van onze gemeente geregeld. Daarnaast hebben we stilgestaan bij het feit dat de eetgroep van Silo als Kerk met Stip sinds een jaar een opnamestop kent, terwijl de omstandigheden inmiddels behoorlijk veranderd zijn. Het is de vraag in hoeverre die stop nog opportuun is. Tenslotte hebben we gesproken over het activiteitenprogramma voor het komende seizoen 2010-2011. Er staan weer een paar mooie activiteiten op stapel! En: zet deze datum alvast in uw agenda: de startzondag is 12 september.

EEN PASTORAAL MOMENT Door ds Willemijn Bakkes

HALLO, MET MIJ Ik zit als één van de eersten in de trein naar Leiden maar binnen een mum van tijd stroomt de trein vol en voor je het weet hoor je hoe laat bij een voor jou onbekend persoon de aardappels op gezet worden. ‘Hoi, met mij. Ja, het is wat later geworden maar om kwart over zeven sta ik in Leiden. Tot straks!” ‘Hai, met mij’, zegt een zwoele vrouwenstem,’Ik kom er aan hoor. Zullen we dan ergens gaan eten en misschien een filmpje pakken. Ja. Leuk. Dag lieverd!’ ‘Ja, met mij’ zegt een stem kortaf. ‘Ik heb een latere trein en ben om tien over zeven in Leiden. Ja, het was druk. Nee, kan ik ook niet helpen. Ja, sorry, hoor. Ik kom er aan.’ En achter mij roepen een paar dames: ”Zeg, haar maar dat ze de piepers alvast opzet. Dan komen wij gezellig mee!” En zo gaat het nog een tijdje door. De één brult nog harder door zijn/haar mobiel dan de ander en het commentaar van de andere medereizigers is niet van de lucht. Je vraagt er volgens mij ook om als je zo luidruchtig privégesprekken zit te voeren. Waarom gaan mensen zo hard praten als ze een mobieltje aan hun oren hebben. De enige reden die ik kan verzinnen is dat zij vanuit de trein in Utrecht met iemand zitten te praten in Leiden en dat is een hele afstand die overbrugd moet worden. Ik weet dat dit een flauwekul reden is, maar anders snap ik het niet. Alleen als het verboden is om je mobiel aan te hebben en te gebruiken en iemand wil dat toch doen, dan kan er ineens wel zacht door dat apparaatje gesproken worden. Ondertussen zal wel duidelijk geworden zijn dat ik tot de groep behoor die zich blauw ergert aan dat getelefoneer in de trein. Ik wil al die privégesprekken niet horen, de problemen die collega’s met elkaar hebben, de ruzie met een klant, de woordenwisseling tussen twee echtelieden en de liefdesperikelen van twee jonge meiden. Je kunt het zo gek niet noemen of je wordt ongewild getuige. 8

KONINGINNEDAG We hebben te maken met een heel lang durend oranjegevoel, want wat op 30 april, 4 en 5 mei, begon, gaat volgens mij met overtuigend gemak over in het voetballen in juni. Ik kom daardoor maar niet los van mijn Koninginnegevoel en dat was niet een vrolijke dit jaar.

Aangezien ik al meer dan 10 jaar niet meer op zoek hoef naar speelgoed was ik jarenlang niet op rommelmarkten geweest. Dit jaar heb ik dus in 3 steden een hele middag rondgehangen tussen kleedjes met zolderinhoud. Gaandeweg de dag zag ik tot mijn stomme verbazing in de steek gelaten kleedjes met nog erg veel koopwaar erop. Achtergelaten omdat de klandizie tegenviel en men niet de moeite nam om de rommel ook weer mee naar huis terug te nemen. Verderop stond een grote container waardoor sommigen nog net de moeite namen om het overschot in ieder geval zelf te dumpen ipv het voor oud vuil achter te laten. Rond de container verzamelden zich drommen mensen die in de berg aan het plukken waren of er nog gratis iets van waarde te vinden was. Speelgoed, skischoenen, bergen met kleding, TV’s, boeken, heel veel boeken, buggy’s, je kon het zo gek niet bedenken of het lag er. De sfeer was graaierig en een beetje grimmig zelfs, ik werd en verdrietig en in de war van.

Het begint voor mij met Koninginnedag 1968, voor het eerst in ons leven gingen mijn 2 broers, mijn zusje en ik naar de kermis. De grote kermis in Hilversum. We mochten allemaal 2 attracties uitkiezen. Mijn zusje en ik kozen het reuzenrad en poffertjes eten. Mijn vader zat in het midden, mijn 4,5 jaar jongere zusje links en ik rechts van hem. Ik heb geen hoogtevrees, mijn zusje wel. Dus terwijl mijn vader haar probeerde te kalmeren hing ik ronde na ronde uitgebreid overboord te kijken. Totdat ons bakje niet meer wilde meebewegen, omdat mijn rechter vlecht zich om de as van het bakje had gedraaid. Bij de volgende ronde kapseisden wij, waardoor mijn zusje van 8 hoog naar beneden op de wachtende rij stortte en ik door de draaikracht letterlijk half gescalpeerd werd. Bewusteloos en zwaar bloedend ben ik afgevoerd en was voor ons het feest over. U snapt dat Koninginnedag altijd een rauw trauma randje heeft gehouden voor mij.

Blijkbaar hebben we in Nederland ondertussen zoveel huisraad dat we Koninginnedag gebruiken om grote schoonmaak te houden, we proberen er nog een paar euro aan te verdienen en daarna knallen we het in een container. Is dat de manier waarop we met wat God ons gegeven heeft om moeten gaan? Waarom niet zoals in vrijstad Christiania in Kopenhagen, daar hebben ze een plek gemaakt waar iedereen wat niet meer nodig is neerzet en iedereen van de wijk er gratis mag weg pakken wat je gebruiken kunt. Gratis ruilhandel. Waarom niet minder kopen zodat we ook niet zoveel over hebben, we kunnen ook aan andere dingen ons geld uitgeven dan aan te veel spullen waar we na een paar jaar op uitgekeken zijn.... Zullen we van oranje de kleur van duurzaamheid, gratis ruilhandel en goede doelen donordag maken??

Sinds 2 jaar probeer ik op 30 april in ieder geval poffertjes te scoren, als een soort goedmaker van toen... dit jaar ben ik begonnen in Hilversum, nergens poffertjes te krijgen, via Bussum en Weesp waar ook geen poffer te vinden was, ben ik thuis aan de magnetron supermarktpoffers gegaan. Maar dat was niet waar ik niet blij van werd die dag. Wat mij zeer geschokt heeft is de rommelmarkt. Voor mij en mijn kinderen jarenlang dé plek om goedkoop aan speelgoed, rolschaatsen en fietsen te komen. Gezellig, ontspannen en vrolijk.

19

REGELRECHT JUNI 2010 iets zijn geweest waardoor je liever verdween, later, tussen matzwart asfalt en de loodgrijze hemel boven een tongbrekend land. Ik vraag me af of je soms ging toen ik passeerde op mijn zwarte Vespa, zoals altijd met de dood in het hart onderweg naar een afslag. Een mens verdwijnt niet na een vingerknip, als een konijn in de hoed van een goochelaar (maar dan achterstevoren) – het lijkt meer op het verval van een beschaving, met achterlating van duidelijk zichtbare restanten. Als het zo bedacht was, is het mooi bedacht, verdwijnen naast een weg waar alles altijd door blijft razen. Maar je laatste tien kilo liggen voor me, gevonden door een passant, genoeg voor een kleine vijfhonderd zielen van eenentwintig gram. We zullen alles zo begraven dat je niet meer terug hoeft naar de dalen van Gazzanigo. We laten je gaan zonder grote verhalen of weidse gebaren, Stefano, we laten je gaan met je raadsels en je vreemde wegen, we groeten je verlegen, als onzekere passanten in een schaars verlichte tunnel door de nacht – rust zacht. © Ingmar Heytze, 2008 Aan het eind van zijn leven, als er nog maar 10 kilo van Stefano over is, is er iemand die zich inleeft in zijn leven en zijn naam noemt: de uitvaartdichter. Even is hij geen passant die voorbij gaat zonder Stefano’s leven te raken. Even wordt het geheim van het leven geraakt, het verhaal van Stefano, een mens die 47 jaar onder de hemel rondzwierf. Wie heeft hem liefgehad? De zwaarte die ik voel bij het horen van deze verhalen is de diepe confrontatie met de gebrokenheid in het leven. Daarom wil ik zijn naam, en alle van hen die in eenzaamheid stierven, noemen als ik een kaars aansteek op Allerzielen. Een naam noemen is iemand laten bestaan. Niet als een zwervende, anonieme, eenzame, maar als een eerbiedwaardige naaste die een bepaalde tijd op aarde gegeven is als mens mét de mensen.

18


Stel, dat de Here God alleen per mobiel te bereiken is, zou er dan ook zo veel in de trein gebeld worden en zou men dan ook zo hard spreken? Ik realiseer mij dat dit een vreemde vraag is, maar hij kwam zo ineens in mij op. Nee, gelukkig hebben we om contact te krijgen met de Heer geen mobieltje nodig. Ik schrijf dit stuk op de zaterdag voor Pinksteren en heel veel mensen gaan naar de Pinksterconferentie. Het laatste christelijke feest vlak voor de zomervakantie: De uitstorting van de Heilige Geest. Jezus heeft ons beloofd dat we niet als wezen achter zullen blijven , maar dat we een Helper, de Trooster, zullen ontvangen als wij de Heer liefhebben en ons houden aan zijn geboden: God liefhebben boven alles en onze naaste als onszelf. Jezus komt bij ons terug, Hij wil bij ons inwonen en dat gebeurt door de Heilige Geest. We hoeven niet te schreeuwen, maar we mogen ons in de stilte tot de Heer wenden en Hem vragen om te helpen, om ons te leiden. De Geest zal ons de weg wijzen tot de Heer, Hij leert ons naar Zijn stem te luisteren. In alle rust en in alle stilte mogen wij met Hem communiceren en erop vertrouwen dat Hij ons hoort. Wij moeten leren Zijn stem te verstaan en dat lukt alleen als wij regelmatig in gesprek gaan met Hem. Misschien is de komende zomertijd, de vakantieperiode wel een goede gelegenheid ons te oefenen in het meer gericht zijn op de Heer. Hij vraagt van ons om Hem te betrekken bij alles wat wij doen en bij alles wat we denken. Hij zegt: ’Ken mij in al uw wegen en Ik zal u helpen.’ Hoe meer we de kracht van de Heer in ons leven gaan ervaren, hoe minder we dan (misschien) naar dat mobieltje grijpen, maar rust gaan ervaren en op een andere manier gaan communiceren. Uit onderzoeken blijkt dat mensen, maar vooral kinderen overprikkeld raken door dat mobieltje; communiceren met de Heer daarentegen geeft rust. Het maakt rustig en geeft een goed gevoel. Ik wens u allen een hele goede zomertijd en een hele fijne, ontspannen vakantie. Gods zegen gewenst.

9


VRIJWILLIGE BIJDRAGEN EN COLLECTEBONNEN Door Willem Jan Stuut Vorig jaar heeft de raad beloofd om met enige regelmaat informatie te geven over de stand van zaken m.b.t. de vrijwillige bijdragen. Deze actie is opgepakt door de opbrengsten visueel te maken met behulp van een thermometer. De thermometer bij deze tekst laat zien dat we tot 15 mei met z’n allen bijna 17.000 euro bij elkaar hebben gebracht, ongeveer één derde van het totaal begrootte bedrag. Als we dit uitzetten op de tijdlijn voor 2010 en er van uitgaan dat we elke maand hetzelfde bedrag binnenkrijgen, zouden we nu uitkomen op een totaal van ongeveer € 44.750, ruim € 5.000 lager dan het begrootte bedrag. We zullen er dus met z’n allen de komende maanden onze schouders onder moeten zetten om het begrootte bijdragen te kunnen halen. Collectebonnen De laatste tijd wordt mij regelmatig gevraagd hoe men aan collectebonnen kan komen. De bonnen zijn te verkrijgen in een boekje van 50x € 1,- of 20x € 2,50. U kunt ze bestellen door € 50,- (of een veelvoud hiervan) over te maken op ING-rekening 10.18.92, tnv. Baptisten gemeente Silo te Culemborg. Vergeet niet te vermelden welke waarde er op de bon moet staan. Wist u trouwens dat ook de collectebonnen bij uw vrijwillige bijdragen worden opgeteld en dus aftrekbaar is voor de belastingen? Zo kunt u voor hetzelfde geld nóg meer bijdragen in de collectes.


BUURKERKEN UTRECHT Op dinsdag 26 april vond de laatste van een reeks avonden plaats over Hedendaagse Rituelen, georganiseerd door de Utrechtse Buurkerken. Daar neemt ook Silo aan deel en Marjanne Lam vertegenwoordigt ons daarin. Inge Boef schreef een persoonlijke impressie van deze avond.

NAMEN NOEMEN - over eenzaam sterven door Inge Boef Eenzaam sterven – dat is iets wat de meeste mensen vrezen. Toch overkomt het velen. Daar werd ik bij stilgezet toen ik dinsdagavond Seintje Bos hoorde spreken over haar werk bij Stichting Eenzame Uitvaart. Sinds 2002 wordt in Amsterdam, Utrecht, Den Haag en Rotterdam een bijzonder saluut gebracht aan die overledenen, waar anders niemand hun uitvaart zou bezoeken. Dichters schrijven voor iedere eenzame uitvaart een gedicht en lezen dat bij de uitvaart voor. Terwijl ik luister probeer ik me er een voorstelling bij te maken. Mensen die eenzaam zijn, niemand om zich heen hebben die bij hen blijft tot het laatste eind. In stilte en verborgenheid gestorven. Zoals Stevano. Zijn naam wordt genoemd om ons een beeld te geven hoe zo’n uitvaart gaat. Het is vreemd om met een veertigtal mensen in een kerk de naam van Stevano te horen noemen en kennis met hem te maken door het verslag van de dichters die dienst deden bij zijn uitvaart. Door wie is zijn naam genoemd tijdens zijn leven? Nu wordt zijn naam genoemd en zijn verhaal raakt mij, en de mensen die om mij heen zitten, diep. Een zwerver, 47 jaar, geboren in Italie, gevonden langs de A12. Hij moet er maanden hebben gelegen. Niemand die hem miste. Wellicht werd Stefano verwelkomd toen hij geboren werd – zoals bij de meeste mensen het geval is. Verwelkomd in de gemeenschap van mensen. Maar er kwam een moment of misschien eerder een fase waarin Stefano buiten de gemeenschap van mensen viel, het lukte de gemeenschap niet betekenis te geven aan het leven Stefano. Hij is iedereen ontglipt. Hij doolde rond in eenzaamheid tot aan zijn laatste adem toe. De titel van het gedicht dat Ingmar Heytze voor Stefano geschreven heeft is toepasselijk voor de voorstelling die ik maak van het leven van Stefano: PASSANTEN In memoriam Stefano Maffeis, 1961-2008 Stefano, vannacht vloog ik over je geboortedorp, waar vijfduizend zielen verblijven tussen onmogelijk groene bergen. Jij trok daar via via vandaan, er moet

10

17

REGELRECHT JUNI 2010 Bijvoorbeeld Tantallus: op de dwaasheid van de gierige mens die niet genieten kan antwoordt Jezus met de gelijkenis van de man die van plan is steeds grotere schuren te bouwen om al zijn graan in op te kunnen slaan. Maar die man sterft nog diezelfde nacht. Of Procrustes: de mens die zichzelf niet goed genoeg vindt en voortdurend te hoge eisen aan zichzelf stelt en daarmee zichzelf dreigt te vernietigen, antwoordt Jezus met de gelijkenis van het bouwen van een toren. Al die hoge eisen kwellen de mens slechts door het risico dat je de toren niet af kunt maken. Jezus geeft de ruimte om de toren te mogen bouwen naar het beeld dat God van je heeft. Of Icarus: de mens die steeds hoger en meer wil, op de vlucht voor het ongeleefde leven, maar uiteindelijk naar beneden stort. Jezus laat de mens de eigen onmacht onder ogen zien en te accepteren en wijst de weg van de deemoed. Fouten In het tweede deel van zijn lezing sprak Anselm Grün over de barmhartigheid zoals die in de bijbel op ons afkomt, bijvoorbeeld in het woord eleos (erbarmen). Het geen fouten mogen maken verzwaart het leven. Een mens moet juist kunnen leren van fouten. Anders verstopt iedereen zich, bijvoorbeeld achter de ander. Erbarmen houdt de hemel open. Anselm Grün eindigde zijn lezing in het Pinksterweekeinde met de liefde van de Geest die ons in beweging zet. De Geest als bron van vertrouwen. Liefde die opbloeit, sterker dan de dood en niet alleen mij het leven gelukkig maakt, maar ook tot een zegen wordt voor de ander.


SCHOLA DAVIDICA ‘OP VREEMDE GROND’ Door Jaap Boeschoten

Een dromerige Choral Evensong op 27 juni in de Domkerk Voor de Choral evensong van 17 juni verlaat de Schola Davidica voor een keer haar vertrouwde Janskerk en zingt de evensong bij de buren in de prachtige Utrechtse Domkerk. In verband met een tentoonstelling is de Janskerk deze zondag niet beschikbaar. Ook wat betreft de muziek gaat we naar vreemde oorden: zingt de Schola meestal in het Engels, Nederlands, Frans, Duits of Latijn, deze evensong klinkt er Zweeds en zelfs Lets. De anthem ‘Ir tikai nakts’ is een werk dat door de componist Romualds Jermaks persoonlijk aan Gert Oost is gegeven en de Schola Davidica is waarschijnlijk het enige koor buiten Letland dat het op zijn repertoire heeft staan. Het is een nocturne, een nachtlied, dat het verlangen naar ontwaken in het nieuwe licht weergeeft. Het werk begint met een prachtig dromerig orgelkoraal in Bachstijl, waar na een paar minuten pas het koor mee gaat vocaliseren. Het lied beschrijft de nacht die ten einde loopt, muzikaal weergegeven door het grotendeels tekstloze koor. De maan is al ‘oud en roestig’ en langzaam begint het licht te dagen. Over de slapende bomen klinkt zacht de orgelmelodie van ‘Wer nur den lieben Gott lässt walten’ van Johann Sebastian Bach en een solo tenor bezingt het verlangen naar het licht. De tenor zingt ook een belangrijke rol in het Magnificat en Nunc dimittis voor het Collegium Regale van Herbert Howells. Als koorgebed klinkt Drömmarna van Johan Sibelius, ook een lied over de verlangende dromen die generaties lang blijven bestaan en mensen gaande houden. Zo kijken we aan het einde van dit seizoen verlangend uit naar een toekomst van licht. De Schola gaat deze zomer ook letterlijk naar vreemde grond: van maandag 9 tot en met zondag 15 augustus zingt de Schola de dagelijkse Choral Evensong in de kathedraal van Ely, Engeland. Je kunt je afvragen of we vreemd gaan, of dat het misschien juist wel thuiskomen is in de traditie van de dagelijkse Choral Evensong. Het blijft in ieder geval voor de leden van de Schola een heerlijke ervaring een week lang zo’n mooie traditie voort te zetten. Bent u in de buurt met vakantie, kom dan luisteren en meezingen. Het koor staat onder leiding van Lisette Bernt, het orgel wordt bespeeld door Jan Hage. Op 27 juni gaan de deuren van de Domkerk om 16.30 uur open. Toegang is gratis en bij de uitgang is een collecte. U bent van harte welkom!

16

11



DIENSTEN EN ROOSTER VOOR DE ZONDAGMORGEN Datum

Voorganger

Begeleider

Medewerking

6 juni ds.Arjan Noordhoek Peter Spreeuwers Avondmaal 13 ds Dirk Jan Horjus Tim Borgdorff

2e collecte

Diaconie Silo

Janny Kruizinga

SDB

Arno Weerdstra

20

Hans Baas

Willem Jan Stuut

Silo Cantorij

27

ds Tjeerd de Graaf

Peter Spreeuwers

4 juli

ds Willemijn Bakkes Tim Borgdorff

Mannenkwartet SolidariteitsTed Pel fonds Lenie Amersfoort

11

Jaap Boeschoten

18

ds Arjan Noordhoek Peter Spreeuwers

25

ds Willemijn Bakkes Tim Borgdorff

Silo Combo

Oegandaproject Marjanne Lam APP USRK Dorete de Vries Zending

AGENDA Dinsdag Woensdag Dinsdag Woensdag Donderdag Zondag Dinsdag Zondag Zondag Donderdag Donderdag Woensdag Dinsdag

1 juni 2 juni 8 juni 9 juni 10 juni 14 juni 15 juni 20 juni 27 juni 1 juli 8 juli 14 juli 20 juli

20.00 uur 19.30 uur 18.00 uur 19.30 uur 20.00 uur 11.30 uur 20.00 uur 11.30 uur 11.30 uur 20.00 uur 20.00 uur 19.30 uur 18.00 uur

Repetitie Silo Cantorij Laatste wijkavond NO t.h.v. Annemarie Mulder Eetgroep Raadsvergadering Repetitie Silo Combo Gebedsgroep Repetitie Silo Cantorij Gemeentevergadering en afsluiting seizoen Lectorentraining Laatste keer gespreksgroep Openbaring Repetitie Silo Combo Raadsvergadering Eetgroep

Door Tim Borgdorff

Lector

Guido Kerpestein

Willem Jan Stuut

ONDER HET GEHOOR VAN ANSELM GRÜN

Guido Kerpestein

Zaterdagmorgen 22 mei jl. reisde ik met mijn dochter Marianne (studente theologie) af naar het klooster te Wittem, een kleine 20 km ten oosten van Maastricht. Wat bezielde ons om zo optimaal gebruik te maken van de NS-kortingkaart? Het antwoord luidt eenvoudig: Anselm Grün live. Maar wie is dan toch deze Anselm Grün? Wie is Anselm Grün? Anselm Grün (geb. 1945) is een Duitse monnik, doctor in de theologie en bedrijfseconoom. In het dagelijks leven is hij manager van de benedictijner abdij te Münsterschwarzach. Hij wordt beschouwd als een van de meest bekende en meest gelezen spirituele auteurs van deze tijd. Hij heeft al veel boeken het licht doen zien, waarvan er in allerlei talen reeds miljoenen exemplaren zijn verkocht. Hij is tevens werkzaam als geestelijk adviseur (o.a.van een retraitehuis voor priesters en kloosterlingen) en als cursusleider. Een typerende uitspraak van Anselm Grün: “Theologie beoefenen betekent voor mij niet: de mensen iets geprefabriceerds voorzetten waarin ze moeten geloven, maar hen helpen om in iedere levenssituatie opnieuw te antwoorden op de vragen van hun hart.” De schatkamer in ons binnenste Centraal thema bij Anselm Grün is het stil worden bij God. In ieder mens is de ruimte van de stilte aanwezig, hoewel we er meestal van afgesloten zijn. Met deze ruimte van zwijgen, de plek waar God in ons woont, kunnen we – zij het vaak slechts zeer kort – in contact komen door stil te worden tijdens het bidden of mediteren. Tot die innerlijke plek hebben de mensen met hun eisen en verwachtingen geen toegang en ook onze eigen gedachten en hartstochten niet. In deze schatkamer in ons binnenste komen we in contact met het oorspronkelijke en onvervalste beeld dat God van ons heeft. Zaterdag 22 mei jl. sprak Anselm Grün dan ook over “Levenskunst, een spirituele weg.” En inderdaad: niet met het hoofd in de wolken, maar met grote pastorale wijsheid gaf hij ieder mens met haar of zijn levensvragen de woorden van Jezus door. Jezus die als de biddende mens vrij maakt van de macht van de mensen en van mijzelf. Moeiten van het leven In de Griekse oudheid was er al volop aandacht voor de moeiten van het leven en die we in diverse mythische verhalen tegen komen. Jezus verlost van de kwellingen die we ons aan (laten) doen. Anselm Grün behandelde een aantal aan de Griekse mythologie ontleende moeiten van het leven en verwees telkens naar het verlossende woord van Jezus daarover zoals dat met name in het Lucas-evangelie op ons afkomt.

12

15



AANVANG 10.00 UUR

UITNODIGING voor leden en huisgenoten, vrienden en bekenden van baptistengemeente Silo Utrecht

gemeentevergadering en afsluiting seizoen 20092009-2010 Zondag 20 juni is er een gemeentevergadering, aansluitend aan de dienst waarin voorgaat Hans Baas en de cantorij haar medewerking verleent. Na de dienst is er een korte koffiepauze, waarna we elkaar aan de vergadertafel ontmoeten. Kom ook, praat mee, denk mee, luister mee. Wanneer: Voorganger Waar: Tijdstip:

zondag 20 juni Hans Baas Silokerk 10.00 tot 11.00 uur dienst 11.30 tot 13.00 uur vergadering

Deurdienst

Afgelopen mnd

Koster

Koffiedienst

Guido Kerpestein

Dorete de Vries

Oeds Veen

fam Hoevers

fam Hoevers

Janny Kruizinga

Jean Paul Stevens

Martijn van Laar

Guido Kerpenstein Guido Kerpenstein

Arno Weerdstra

Janny Kruizinga

Marjanne Lam

Rinus de Jager

fam Eijkman

Ted Pel

Kees Reijnart

Karin Borninkhof

Gerard Smits

Gerard Smits

Lenie Amersfoort

Mieneke Nieboer

Inge Boef

Fam. Van Laar

Fam. Van Laar

Marjanne Lam

Miranda van Laar

Algert Wentink

Hans & Jacquelien Hans & Jacquelien

Dorete de Vries

Wil Nieboer

Oeds Veen

Fam. Nieboer

Fam. Nieboer

Guido Kerpestein

Rinus de Jager

Tim & Christien

Tim & Christien

Voor wie:

∗ ∗

Leden en huisgenoten: als lid of huisgenoot heeft u formeel spreekrecht en stemrecht. Vrienden en bekenden van Silo: als vriend of bekende heeft u geen formele status. Wel ervaren wij met u als min of meer regelmatige bezoeker van Silo, een speciale band. U wordt nadrukkelijk uitgenodigd om aanwezig te zijn en om deel te nemen! Vragen? Meer weten? De vergaderstukken digitaal ontvangen? Neem contact op met onze secretaris, Harryet Eykman, 033-4944313, [email protected]

14

13

REGELRECHT. De zomer begint! DRUKWERK. Baptistengemeente Silo. Baptistengemeente Silo

Recommend Documents