REGELRECHT. Donker en Licht. Baptistengemeente Silo

Baptistengemeente Silo

REGELRECHT

Donker en Licht In dit nummer o.a. • Hemel op aarde? • Stil worden tijdens herfststormen • Te koop: licht in het donker

gemeenteblad

jaargang 64

nummer 6

pag 14 pag 18 pag 21

november/december 2013

REGELRECHT MEI/JUNI 2013

VAN DE REDACTIE We hebben de klok vorig weekend amper een uur terug gezet en de herfststormen staken gelijk op. Alles in de natuur laat weer weten dat we naar binnen gaan. Gelukkig gaat dat in Nederland meestal nog wel geleidelijk zodat ik er wat aan wennen kan. De tuinstoelen weer naar binnen en alle gezellige lantaarntjes in de tuin verplaatsen zich naar de woonkamer. Als het buiten donkerder wordt, dan geniet ik er van om het binnen gezellig te maken. Beslagen ramen, kopje thee, lekkere speculaasjes… Met een spannend boek op de bank. En als het gaat schemeren, dan gezellig de kaarsjes aan. Geniet u daar ook zo van? Of boekt u al tijdig een vakantie naar de zon om deze koude en donkere maanden door te komen? Warmte maakt de kou draaglijk, licht maakt het donker gezellig. Deze laatste editie van Regelrecht 2013 staat alvast in het teken van de Adventstijd die komen gaat. In donker en kou zoeken we naar licht en warmte. En in ons leven is het soms precies zo. Soms zien we geen hand voor ogen en voelen we ons alleen. Waar zoeken we dan naar licht en warmte? In de meest donkere tijd van het jaar vertellen we elkaar dat oude verhaal van het Licht dat naar de aarde kwam. Dat doen we niet zomaar. Het zet onszelf in het Licht, het beloofd ons dat God bij ons is – hoe dan ook. Daar komen we de donkerte wel mee door! De redactie wenst u een warme verwachting van het Licht! Namens de redactie, IB

1


OVERDENKING

Donker en Licht door Arie de Boer ‘God is licht, er is in Hem geen spoor van duisternis’, zo staat er in 1 Johannes 1, 5. God wordt in de bijbel met veel eigenschappen beschreven. God is liefde, rechtvaardig, goed, enzovoort. In Psalm 139, 5 wordt van God gezegd dat Hij ‘omsluit mij, van achter en van voren’ en ‘U legt Uw hand op mij’. Het zijn beelden van nabijheid. Maar liever gebruik ik het woord Aanwezigheid dan het woord nabijheid. God is de Aanwezige. Die werkelijkheid van Gods Aanwezig-zijn kun je je maar een beetje voorstellen en dat ‘beetje’ heeft al grote invloed in je leven. Als je er maar een beetje in gelooft is dat ‘geloofje’ al een grote kracht. Gedurende afgelopen jaar heb ik in Silo en andere kerken veel gesproken over bidden, geïnspireerd door een zin van de schrijver Henri Nouwen: ‘bidden is treden in Gods Aanwezigheid’. God is er al. Daar hoeven wij dus niet om te bidden. De vraag wordt ons gesteld, wat wij met die aanwezigheid doen. Anders gevraagd: Hoe reageren wij op God’s Aanwezigheid (met Hoofdletter!)? In Silo heb ik weleens een mooi citaat van Augustinus aangehaald: ‘U was bij mij, maar ik was niet bij U’. Wij kunnen over God praten alsof de Aanwezige afwezig is. Soms kunnen we over God praten als een derde en dan is het soms misschien maar goed ook dat Hij/Zij er niet bij is. Wij kunnen ook geloven in God zonder het contact bewust met Hem aan te gaan. Ik geloof ook, dat God ook de Aanwezige is in ons praten en geloven zonder dat wij dat bewust beleven. De bijbel staat echter vol verhalen over het grote belang van het gebed. In het gebed wordt het contact met de Aanwezige bewust aan gegaan. En dan wel op een ‘horende’ manier. Dat wil zeggen dat ik in alles wat ik Hem voorleg open sta om te horen/zien wat Hij mij over dat alles te zeggen heeft en nog veel meer wil geven aan geestelijke gaven. Het gaat erom dat er iets groeit in mij, de vrucht van de Geest (Galaten 5, 22) . De vrucht van de Geest gedijt als er veel licht en liefde in ons is. Wij worden aangespoord in 1 Johannes 1, 7 om onze weg te gaan in het licht, om te ‘wandelen’ in het licht. Als wij in Zijn warme liefde en licht treden en bewegen, geven wij Hem de gelegenheid ons te doordrenken met Zijn licht en liefde. Dan vlucht al het duister. Dan gaan wij als lichtgevende mensen door de donkere dalen van deze wereld om ons heen en waar die 2

REGELRECHT NOVEMBER/DECEMBER 2013 zich aandienen in ons leven. Wij zullen zijn als een stad op een hoge berg, waar mensen in diepten rondom meer van willen weten, omdat het zoveel goeds uitstraalt. De Heer nodigt ons tot dat spannende avontuur met Hem vanwege Zijn grenzeloze en onvoorwaardelijke liefde voor Zijn wereld. En er valt nog heel veel meer te ontdekken, dus aan het licht te brengen, dan wij hebben gezien van dat grootse visioen.

3


REGELRECHT UIT DE RAAD door H E, secretaris Zondag 6 oktober was er na de dienst een gemeentevergadering. De opkomst was groot en onze voorzitter Carla van Weelie bedankte de aanwezigen daarvoor. Eerst werden er door Carla een aantal mededelingen gedaan. Als eerste vroeg zij aandacht voor de financiële situatie van de gemeente die zorgelijk is. Indien er niets verandert aan de vrijwillige bijdragen, zullen we het jaar met een groot tekort afsluiten. We hebben samen de begroting goedgekeurd, samen kunnen we er ook voor zorgen dat we financieel gezond blijven.Vervolgens stond zij stil bij het aankomende emeritaat van onze pastor Willemijn Bakkes. Zij gaat halverwege volgende jaar met pensioen, 1 juni 2014 zal haar afscheidsdienst zijn. De raad gaat de komende maanden een plan maken hoe we verder willen met de invulling van de betaalde taken en de daarbij horende uren van Silo. Uiteraard komen we voor de goedkeuring van dat plan terug bij de gemeente. De raad wil de komende tijd de beamer meer gaan gebruiken. In een overgangsfase zal het gebruik van een papieren orde van dienst langzaam verdwijnen. De laatste mededeling ging over de viering van het avondmaal. Vanaf november zal er wisselend gebruik worden gemaakt van de grote en kleine bekertjes. Volgend jaar wordt dit geëvalueerd. Hierna stonden de plannen van de Unie rond een samensmelting van de Unie met de ABC-gemeenten op de agenda. De Unie heeft rond deze plannen diverse onderzoeken verricht en informatiebijeenkomsten gehouden. Intussen is er een definitief conclusiedocument met aanbevelingen voor de Unieraad. Op de komende najaars AV op vrijdag 15 november in Amsterdam wordt er over dit conclusiedocument gestemd. Om onze afgevaardigden goed voorbereid naar de AV te kunnen laten gaan, is het nodig dat we als gemeente nadenken over ons standpunt. Er werden verschillende vragen gesteld, waar betrokkenheid en zorg uit sprak. Ook leven er binnen de gemeente bezwaren tegen het voornemen van een gezamenlijke geloofsbelijdenis. De oproep klonk dat wij als gemeente Silo, met onze eigen identiteit, een erkende plek in de Unie kunnen behouden. Vlak voor deze vergadering is een brief van Baptistengemeente Drachten Elim binnengekomen met zorgen en bezwaren m.b.t. het samensmeltingsproces. De gemeente vraagt de raad om deze brief serieus te nemen en eventueel met een open brief daarbij aan te sluiten. (N.B. : De raad heeft inderdaad besloten om aan te sluiten bij deze brief en bij een nog daarna gestuurde brief van Gemeente Heerenveen) Woensdag 30 oktober is er een informatiebijeenkomst in Zwolle geweest, waar de gelegenheid was om als gemeente op het conclusiedocument te reageren. Namens Silo zijn Henk Boeschoten, Arno Weerstra, Mieke Koning en Carla van Weelie geweest. Bij het ter perse gaan van deze Regelrecht wisten wij de uitkomst nog niet van dit overleg. Zondag 3 november willen we in een gemeentevergadering hier verder met elkaar over praten, ook ter verdere voorbereiding op de AV. U bent hiervoor van harte uitgenodigd.

4

REGELRECHT NOVEMBER/DECEMBER 2013

DIENSTEN VAN DE AFGELOPEN MAAND 1 SEPTEMBER

SHOW ME THE PLACE door I J

Voorganger: Tjeerd de Graaf Schriftlezingen: Deuteronomium 24:17-22 en Lucas 14:1/7-14 Het is weer een gezellige drukte in de kerk. Velen zijn terug van vakantie en ik zie ook mensen die ik al heel lang niet heb gezien, maar dat kan ook aan mij liggen.... Terwijl ik dit stukje schrijf, kijk ik tegelijkertijd naar het You Tube filmpje van Leonard Cohen waarin hij vanuit zijn tenen "Show me the place" bromt en zingt. Tjeerd gebruikt dit prachtige lied als thema in de dienst. Hierbij het linkje als je het lied nogmaals wilt horen: http://www.youtube.com/watch?v=AN-fR6y19-I Jezus wordt uitgenodigd op een etentje bij een vooraanstaande Farizeeër en naar aanleiding van het haantjes-gedrag van de andere gasten vertelt Hij een gelijkenis. Direct herken je jezelf in dit verhaal. Zo dikwijls ben ik zelf ook druk om te berekenen wat de beste plek is of hoe ik kan handhaven wat ik heb. De pikorde is altijd en overal aanwezig. We vieren vandaag avondmaal en als er ergens een plek is waar de pikorde afwezig moet zijn, is het tijdens het avondmaal. Daar is niemand meer of minder dan de ander.

8 SEPTEMBER MET HART EN ZIEL EN VERSTAND door I B Voorgangers: Willemijn Bakkes & Arjan Noordhoek Schriftlezingen: Psalm 1, Deut. 4:1-2, 9, Lukas 14:25-33 Deze zondag starten we het nieuwe Silo-jaar met elkaar. De dienst draagt het thema van het catecheseprogramma: ‘Met hart, ziel en verstand’. Als we gelovig Jezus willen navolgen, dan doen ze alle drie mee. Actief geloven doe je met je hart, met je ziel en met je verstand. Het eerste en grootste gebod is om God lief te hebben met heel ons hart en alles wat er in ons is. Het tweede, dat daaraan door Jezus gelijk gesteld wordt, is het liefhebben van onze naaste als onszelf. Jezus heeft ons hierin een voorbeeld gegeven. Met hart en ziel was hij betrokken bij mensen, bij de gemeenschap, en dan vooral betrokken bij het kwetsbare. Als wij Jezus willen volgen, dan laten we ons aansporen om te doen zoals hij: met hart en ziel op elkaar betrokken zijn in Silo, maar ook naar kwetsbare mensen buiten Silo. We mogen elkaar aanvuren in deze bevlogenheid. Dat doen we als we samenkomen in de dienst, met onze eigen kwetsbaarheden in de aanwezigheid van God, maar ook als we elkaar in een kring ontmoeten rondom de bijbel. Op al die momenten bevestigen we de betrokkenheid op

5

Baptistengemeente Silo elkaar en geloven we met ons hart en onze ziel. Maar het gaat meer dan om alleen gevoel. Ook het verstand doet mee. Het helpt ons te verstaan wie er kwetsbaar is, wat er bedoeld wordt met kwetsbaar mogen en kunnen zijn. Samen geloven in een gemeenschap is niet altijd alleen maar elkaar aanvullen, maar soms ook komen er gevoelens van bedreiging als blijkt dat de ander niet is zoals ik ben, niet zo gelooft zoals ik geloof. En daarom moeten we elkaar leren verstaan. In ieder geval was er voor deze startzondag met veel hart en ziel gekookt door sommigen. Daar mochten we heerlijk van genieten. Wat is het toch mooi om met elkaar een tafel te vullen vol met lekkernijen! Een smaakvolle bevestiging van gemeenschap.

15 SEPTEMBER

MET HART EN ZIEL EN VERSTAND door J v L

Voorganger: Kirsten Timmer Schriftlezingen: Exodus 32, Lucas 15 De lezing uit Lucas 15 gaat over het verloren schaap dat gevonden was. In exodus 32 gaat het over de almachtige God die het volk bevrijd. Hij voorziet het volk van eten en drinken en ook geestelijk onderhoud. Het volk vertrouwt op God zolang Mozes bij hen is. Wanneer hij lang wegblijft worden ze onrustig, de bevrediging, de directe communicatie blijft uit. Het menselijk brein gaat op zoek naar troost, zichtbaar en tastbaar. Het verstand kwam niet aan z'n trekken. De relatie tussen ziel en verstand was verstoord. Ze maken iets tastbaars. Maar het volk kan alleen rust vinden in God, niet in het gouden kalf. Hoe zit dat met ons, zijn Hart en Ziel en Verstand in harmonie. Hebben wij geleerd bevrediging opzij te zetten, geduldig te wachten, geen gouden kalf te willen,geen carrière boven God, onszelf op de eerste plaats. Ondanks de bezuinigen wil de overheid de JSF, een gouden kalf? Ga maar naar Rome: de St. Pieter mooiste eerbetoon aan God, eigenlijk is het een gouden kalf. Gesprekken zonder betekenis en diepgang, over koetjes en kalfjes: onbetekenend. De echte betekenis: levensonderhoud. Schapen waren voor de herder belangrijk, hij beschermt ze. God spreekt ons aan over ons gouden kalf. Het is eng om toe te geven dat je een gouden kalf hebt. In Silo hebben we de ruimte om ons kwetsbaar op te stellen, om elkaar te bevragen, aan te moedigen. In de drie gelijkenissen over verloren en gevonden worden is er vreugde als er gevonden wordt. Mensen worden vergeleken met schapen, hulpeloze dieren. In het Nieuwe Testament wordt Jezus als herder neer gezet. Jezus nodigt mensen uit tot Hem te komen, tot rust te komen. Zelfs als we druk zijn met ons gouden kalf gaat Hij weer naar ons op zoek. En wanneer Hij vindt is er feest. Durf jij schaap te zijn:het kost je je gouden kalf. Dan vind je rust en vind je je medemens. In deze dienst werd Marjanne Lam bevestigd als voorganger in bijzondere dienst t.b.v. haar werk als geestelijk verzorger. 6

REGELRECHT NOVEMBER/DECEMBER 2013 22 SEPTEMBER

LEER ONS BIDDEN door J K

Voorganger: Arie de Boer Schriftlezingen: Psalm 46: 2-5, 11, Lucas 11:1-4,9-13 Deze zondag is een vervolg op een eerdere themadienst over bidden. In de liturgie staat een verhelderend verhaaltje over “luisterend bidden”, met de vraag wie het woord voert tijdens het gebed. Wij zijn immers geneigd ons hart uit te storten bij God. Maar bidden is zoveel meer. Het is heilzaam als we leren loslaten wat ons bezig houdt zodat de Geest ruimte krijgt in ons. En God tot ons kan spreken. De hemel is waar we God ontmoeten. Als we bidden betreden we een heilige plaats. We mogen bij God thuiskomen. Staan we dan open voor wat God tot ons zegt? Kunnen we leren luisteren, horen wat God tot ons wil zeggen? Misschien moeten we wel meer afleren dan leren. Het zijn indringende vragen die worden gesteld. Ook na deze viering gingen we huiswaarts met veel om verder over na te denken.

29 SEPTEMBER HEMEL

RIJK EN ARM OP AARDE EN IN DE door K B

Voorganger: Jaap Boeschoten Schriftlezingen: Psalm 49, 1 koningen 17:17-24, Lucas 16 Zoals gebruikelijk bij Jaap, worden er voor aanvang van de dienst enkele onbekende liederen geoefend. De overdenking gaat over de gelijkenis van Lazarus. Hij wordt bij naam genoemd en dat is bijzonder want dat gebeurt eigenlijk nooit in gelijkenissen. Het gaat altijd over de blinde, de lamme, de weduwe enz. De rollen worden omgedraaid, de arme wordt na z'n overlijden door engelen opgehaald en mag bij Abraham op schoot zitten. De rijke niet. Wat wil deze gelijkenis ons leren? waarom willen we iets goeds doen voor anderen? God wil dat wij omzien naar anderen. Wij mogen "Elia"zijn voor andere mensen. Jaap verduidelijkt het thema met 2 Joodse verhalen waaruit we kunnen leren hoe we met elkaar om zouden moeten gaan. Niet eerst aan jezelf denken maar aan de ander. Beide verhalen zijn na te lezen op de website.

7

Baptistengemeente Silo 6 OKTOBER

ONDER GODS BESCHERMING door A W

Voorganger: Schriftlezing:

Willemijn Bakkes Psalm 91

Deze ochtend wordt de samenkomst in een grote kring gevierd. Willemijn legt uit dat dit goed aansluit bij de inhoud van de dienst waarin we stil staan bij de liefde van God voor zijn kinderen. Het geeft het gevoel van één groot gezin, en geeft de ruimte en openheid om met elkaar te delen. Er wordt gelezen uit Psalm 91, een psalm waarin David geraakt is door de ervaring van bescherming van de Allerhoogste, dat de Heer ons beschermt tegen dat wat ons angstig maakt, en ons omringt met liefde, goedheid, ontferming. Ook Jezus noemt het beeld van een hen die zijn kuikens beschermt. Psalm 91 wordt vaak gelezen aan het eind van de dag voor het donker, in het vertrouwen je veilig te kunnen overgeven aan de Heer die beschermt. God wil ons niet alleen voor het kwaad behoeden, maar ook voor de angst voor het kwaad. Willemijn vertelt over de ervaring dat bij een visumaanvraag voor Tanzania haar paspoort niet in orde bleek, ze zich veel zorgen maakte of de reis wel doorging, en dat het even duurde voor ze de rust weer vond. Soms lijkt de psalm wat ver gaan, er is toch ook de ervaring van ziekte, ongelukken. Maar wij hebben altijd de keuze God te volgen of niet. Geloof kan niet zonder voeding, we hebben elkaar nodig om gesterkt te worden. Ons geloof wordt pas gevormd in de omgang met medegelovigen, hun verhalen te horen, naar hun vragen te luisteren. Willemijn nodigt mensen uit te vertellen waar zij de zorg en leiding van de Heer in hun eigen leven hebben ervaren. Een aantal mensen vertellen ervaringen die ze meegemaakt hebben, bijzondere verhalen die mij raken, mooi om de werking van Gods Geest zo concreet te zien.

13 OKTOBER

'NOOD LEERT DANKEN?' door H N

Voorganger: Schriftlezingen:

Arjan Noordhoek Lucas 17:11-21

Een dienst waarin veel klopte. Mooi is dat altijd. Indrukwekkende schilderijbeelden geprojecteerd van de melaatsen die bij Jezus komen voor genezing. En verder in de dienst Ellis Dijkstra als alt, zingend over bevrijding, maar zelf ook het toonbeeld van zingen in vrijheid; het slavenlied 'Nobody knows the trouble I have seen'. Twee keer omdat we het zo mooi vonden.

8

REGELRECHT NOVEMBER/DECEMBER 2013 Dan de preek. Het thema was natuurlijk een variatie op het spreekwoord: nood leert bidden. Met daarachter de vraag: maar leert nood ook danken? Eigenlijk schetst het verhaal in Lukas 17 wel een beetje de harde werkelijkheid die we zelf kennen: melaatsen, vluchtelingen, junks, daklozen,…..; mensen die misschien al jaren gewend zijn aan het uitgestoten bestaan, aan het niet gezien worden, aan het harde overleven buiten, aan het vechten voor je dagelijkse portie. Geen gevende types, vaak geen idee hoe ze iets terug kunnen doen voor een goede daad van iemand die hen helpt, het vertrouwen in de mensheid al jaren kwijt. In dat licht is het niet gek dat er maar 1 van de 10 terugkomt. Veel van te leren? Ik weet het niet. Duidelijk is wel dat die ene een extra zegen uit de ontmoeting met Jezus haalt. Soms leert nood danken. En zalig ben je als je op zo'n moment misschien een stuk bitterheid achter je kan laten en de ontmoeting weer aandurft, jezelf weer durft te geven aan de ander.

20 OKTOBER

DE AANHOUDER WINT? door I J

Voorganger: Piet Brongers Schriftlezingen: Lucas 18:1-8, 2 Tim. 3:14 – 4:4 Er is een weduwe, en ze staat in haar recht. Maar met haar recht wordt geen rekening gehouden. Er is een rechter, maar hij is niet rechtvaardig. Hij verschaft de weduwe geen recht, want hij is onverschillig. De weduwe blijft “zeuren” om haar recht, of is het volharden? Wanneer ben je koppig en drijf je de boel op de spits om je eigen gelijk te halen en tot hoever ga je om het goede gedaan te krijgen? Bij volharding blijft de communicatie met de ander(en) bestaan en bij koppigheid doet de ander gewoon niet meer mee. De weduwe komt op voor haar eigen waardigheid. Ze telt mee en ze heeft dezelfde rechten als ieder ander. Is het dan zeuren wat ze doet? Nee, bepaald niet! Zij doet een beroep op de waardigheid van de rechter. Ze spreekt hem aan op iets van hemzelf. Ergens raakt ze hem. Uiteindelijk komt de rechter in beweging op het duurzaam handelen van de weduwe. Wij mogen ook duurzaam zijn in ons vragen aan God. Ik mag er ook zijn, ik heb ook recht op gerechtigheid, niet op mijn gelijk. De strijd tussen de rechter en de weduwe is de strijd in onszelf: tel ik nog mee? Is er een aanhouder die wint? Als je terecht komt bij de liefde als basis voor gerechtigheid, zal er geloof zijn en zal de aanhouder zegevieren.

9

Baptistengemeente Silo 27 OKTOBER

VREDE MET JEZELF? door I B

Voorganger: Arjan Noordhoek Schriftlezingen: Psalm 84, Lucas 18:9-14 Wat een heerlijke verfrissende overdenking vanochtend! Met verfrissend bedoel ik dat de preek me een nieuwe invalshoek geeft om over dit oude bekende verhaal van de tollenaar en de Farizeeër na te denken. Inderdaad, zoals Arjan zegt, ben ik ‘groot geworden’ met het idee van de schijnheilige Farizeeër in dit verhaal. Zo luid, duidelijk en zichtbaar biddend jezelf gelukkig prijzen – nee, dat deed je meer voor jezelf dan voor God. De tollenaar kent zijn plaats en zet God centraal. Het is een gevaarlijke gelijkenis, want al snel vergelijken we onszelf met deze Farizeeër. Maar vanochtend reikte Arjan een andere bril aan om naar deze Farizeeër te kijken. Deze Farizeeër neemt ernst met zijn levensheiliging, kan ik juist daar geen voorbeeld aannemen? De radicale keuze die de Farizeeër maakt voor God, voor zijn geloof boven wereldse machten, carrière, ambities, aanzien? Toch op zijn minst een beetje respect voor deze Farizeeër, die mij brengt bij mijn innerlijke stemmen waar ik mezelf mee vergelijk. Gelukkig ben ik niet als…. De tollenaar voelt zich minder kind aan huis in de tempel, hij blijft op een afstand staan. Vol besef van al zijn tekortkomingen. De tollenaar brengt mij bij mijn innerlijke stemmen die mezelf doen minachten. Ik ben nooit zo goed als... En zo komen de Farizeeër en de tollenaar in mijn eigen-zijn, in mijn hart, samen. Ik herken ze allebei in mijn leven. De een die zich op de borst slaat en de ander die zich op de borst klopt. In de tempel, in Gods aanwezigheid, zijn ze beiden welkom. Want in Gods aanwezigheid gebeurd het wonder: daar wordt een nieuw mens opgericht. Een mens dat zichzelf herkent in de ander en stopt met zichzelf te vergelijken.

Zoveel felicitaties: hartelijk dank Het deed hem goed, al die lieve en mooie felicitaties die Marinus met z’n verjaardag in september ontving. Het nieuwe prikbord op zijn kamer was meteen helemaal vol. Hij heeft er goed zicht op. Zo wordt hij dagelijks herinnerd aan zijn Silo-broeders en zusters die hem niet vergeten. Het maakt ons dankbare mensen. I B-H

10


FINANCIEEL BERICHT door Willem-Jan Stuut Zoals beloofd houden we u een paar keer per jaar op de hoogte van de financiële situatie. Tijdens de begrotingsvergadering begin dit jaar hebben we een ambitieuze begroting voor de vrijwillige bijdragen gemaakt, gebaseerd op het resultaat van 2012. We hebben toen uitgesproken dat het niet eenvoudig zou zijn om deze begroting te halen, maar dat het – als we er met z’n allen de schouders onder zetten – geen onhaalbaar bedrag is. Zoals het plaatje toont, hebben we nu iets meer dan 60% van dit bedrag gehaald, € 36.730 terwijl we per half oktober op ongeveer € 47.500 zouden moeten uitkomen. We komen dus nog steeds ruim € 10.000 tekort en op jaarbasis zou dat tekort oplopen tot zelfs € 15.000. Daarom bij dezen het dringende verzoek aan ons allemaal om nog eens te kijken of we nog iets extra’s aan Silo kunnen bijdragen om de financiële basis van onze gemeente gezond te houden.

11


Speciaal voor de kinderen door J M-M Nog heel eventjes en dan is het wintertijd. Dan wordt het steeds sneller donker, wordt het kouder en speel je meer binnen dan buiten. De verwarming gaat aan en misschien steken jullie ook wel kaarsjes aan. Maar nu het sneller donker wordt en het bijna winter is betekend het ook dat kerst nadert en we gaan lezen over de geboorte van het kindje Jezus. Jezus word ook wel het “Licht der wereld” genoemd. Hij schijnt ook met Zijn licht op jou en ben je zo niet alleen in het donker. Hieronder kun je het verhaal lezen van een jongetje die een heel eind in het donker moest lopen, wat zou er gebeuren? Verder hebben we voor jou weer een leuke knutselplaat, deze keer een kerstlantaarn. Deze knutselplaat zit dit keer niet bij de Regelrecht, maar ligt in Silo klaar. Kleur alles in, knip daarna alles uit en plak dan de delen op elkaar. Daarna kun je er een waxinelichtje in plaatsen en samen met papa of mama het kaarsje aansteken. Welk verhaal zie je dan? De volgende zondagen hebben we iets speciaals voor jullie, kom je ook? 3 november 2013 1 december 2013 25 december 2013 (1ste kerstdag) Licht schijnt altijd vooruit. Er was eens een jongetje dat een heel eind door het donker moest lopen om bij zijn opa te komen. Hij nam zijn lantaarn en liep het huis uit. De lantaarn gaf echter maar weinig licht, en om hem heen was het aardedonker. Het jongetje keek naar het zwakke schijnsel van zijn lamp en vroeg zich af hoe hij in die duisternis de weg zou kunnen vinden. Gelukkig kwam hem op het pad een oude boer tegemoet. De boer vroeg hem waarom hij zo aarzelend over het pad liep. Het jongetje vertelde de boer dat hij bang was om door het donker te lopen met een lantaarn die maar twee meter naar voren scheen. De boer glimlachte en zei tegen de jongen: “Ook het licht gaat met iedere stap die jij zet naar voren. Het licht zal altijd twee meter voor je uitschijnen, je hoeft je dus geen zorgen te maken en je kunt met vertrouwen je weg vervolgen.” Dat deed de jongen en zo bereikte hij veilig zijn bestemming..

12


Bij het licht genezen door I B Ik heb soms best moeite met het lezen van de bijbel. Als theoloog ben ik in mijn opleiding toch behoorlijk getraind om allerlei vragen aan de tekst te stellen: wat staat hier eigenlijk? Wat wordt er bedoeld? Wat staat er eigenlijk in de grondtekst? Welke betekenis hadden deze woorden in de eerste eeuw na Christus? En hoe zijn deze woorden in diverse theologische scholen uitgelegd? Ik wil de tekst begrijpen en beheersen. Al heel gauw wordt de bijbel dan een studieboek waar ik mijn kritische oog en passie voor woorden lustig op los laat. Maar vaak blijft mijn hart dan wat leeg achter. Daarom ging ik onlangs weer eens op zoek naar een boek dat mij een leidraad geeft om te mediteren. Het woord mediteren is verwant met het woord ‘medere’, dat genezen betekent. In een christelijke boekwinkel vond ik het Stiltedagboek van Mirjam van der Vegt. In haar “Woord Vooraf” legt ze precies de vinger op mijn zwakke plek: ‘Het is niet de bedoeling dat jij de tekst jouw vragen oplegt, maar andersom: de tekst mag vragen aan jou stellen. Welk woord of welke zin raakt je? Wat is de oproep die in de tekst tot jou doorklinkt?’ Mirjam van der Vegt biedt met haar 365 meditaties een Lectio Divina (goddelijke lezing) voor elke dag. Zo lees je in een jaar de hele bijbel door. Elke dag heeft hetzelfde ritme. Het lijkt haast op een verkorte sabbatsviering. De meditatie begint met het aansteken van de kaars om jezelf in Gods licht te brengen. Dat ervaar ik misschien nog wel als het meest mooie moment van de meditatie. Het helpt mij om de knop van ‘studiestand’ om te zetten naar ‘in Gods aanwezigheid zijn’. Daar hoeft niets, daar hoef ik niets te begrijpen. Daar mag ik zijn, fluisteren en horen. Daar stelt de Eeuwige mij vragen, omdat ik mag ervaren dat de Eeuwige ook naar mij verlangt. Day by day, day by day O, dear Lord, three things I pray: To see Thee more clearly, To love Thee more dearly, Follow Thee more nearly, Day by day (gebed van de bisschop van Chichester) Mirjam van der Vegt, Stiltedagboek – 365 bijbelmeditaties, Uitgeverij Boekencentrum

13


Hemel op aarde? door R W-D Als er even iets tegenzit, of als alles tegenzit, neem ik graag een uitspraak van mijn ooit vrijgemaakte promotor uit Baflo in de mond: “hier beneden is het niet.” Zo vaak is het duidelijk dat we in een kapotte wereld leven, waarin we er met z’n allen niet veel van bakken, en dan is zo’n uitspraak terecht, en ook troostend: er is gelukkig meer dan alleen ‘hier beneden.’ Iets wat ons hier in het Noorden bezighoudt, is een zoektocht naar een kerk om ons bij aan te sluiten. We zijn een poosje naar een Lutherse kerk hier vlakbij geweest, maar door gebrek aan warmte en gemeenschap, en een teveel aan leeg ritueel aldaar, zijn we sinds de zomer weer op zoek. En lijkt het alsof we nergens echt passen: we zijn te jong, of juist al te oud (stel je voor!), te liberaal, misschien te kritisch... Afgelopen zondag waren we dan ook blij met het volgende beeld dat werd neergezet in de methodistenkerk waar we waren:

Op de onderste plank staat menigheten ‘de gemeente’, en op de bovenste plank himmelen ‘de hemel.’ In eerste instantie stond alleen de onderste plank er, en paste in de ronde gaatjes alleen ronde houtjes, of blokjes met een andere vorm die een ronde uitgang hadden – die zich hadden aangepast aan het verwachte beeld van ‘gemeentelid’. Gelukkig werd daar toen de tweede plank opgezet: in himmelen pasten houtjes met uiteenlopende vormen, die ‘hier beneden’ misschien nooit in menigheten hadden gepast. De kerk is, evenals de rest van de werkelijkheid, niet perfect. Maar zij heeft een hemel om zich aan te spiegelen. En dat biedt perspectief: zowel wij als de kerken waar we komen zijn onderweg. En dat mag soms best een beetje – of veel schuren. Want hier beneden is ’t (nog) niet.

14


Intrede nieuwe Hoofdpredikant Justitie in Silo door Arjan Noordhoek Op zondag 10 november zal in een middagdienst de bevestiging- en intrede plaatsvinden van de nieuwe hoofdpredikant bij het Ministerie van Veiligheid en Justitie. Dominee Jan-Gerd Heetderks is sinds deze zomer in dienst bij de Dienst Geestelijke Verzorging nadat zijn voorganger, de ons bekende ds. Jan Eerbeek met pensioen ging.. De dienst begint om 15.00 uur en ds Heetderks zal bevestigd worden door dr. A.J.Plaisier, scriba van de generale synode van de Protestantse Kerk in Nederland. Silo is welbewust als kerkplek voor deze feestelijkheid gekozen, omdat wij als Kerk met Stip bekend staan om de actieve inzet voor mensen met een strafblad na de detentie (Eetgroep en Maatjesproject). De Silo Cantorij zal haar medewerking geven met het uitvoeren van het glorialied 'Kijk om je heen' (Look at the World) op muziek van John Rutter: Eer aan God de Heer, voor heel de schepping Dank aan Hem omdat wij mogen zien alles wat bestaat, aan ons gegeven, alles komt van God en het 'Lied van een Gevangene', dat Huub Oosterhuis speciaal schreef voor het 60 jarig bestaan van het justitiepastoraat, zal worden uitgevoerd: Hoe ben ik hier beland? In dit benarde, in deze hellekooi niet om te harden in deze lege godverlaten bunker, hier moet ik eenzaam tuchten, ongezien… Ook zullen vanuit Silo meedoen Tim Borgdorff (begeleider in Pieter Baan Centrum) en Peter Spreeuwers (begeleider in tbs-kliniek Almere) en solozang verzorgt troubadour en gitaarleraar Paul Cherryseed, die eerder dit jaar in een Silodienst te horen was. De schriftlezing zal zijn uit Efeziërs 4: 1-15 , de collecte zal bestemd zijn voor het protestants justitiepastoraat. Alle Silogangers van harte uitgenodigd deze bijzondere gebeurtenis bij te wonen! 15


De route van het Licht…. Om wat wij hoorden (maar wat hoorden wij?) Om wat op vrijheid leek, Omdat het moest en blijven niet meer kon, Zijn wij gegaan, onstuimig en verward, Om nergens om, om Jou – Om liefde, over alle grenzen heen Een troep die sloft en zwerft, de richting kwijt. De nagalm van een stem. De weerklank van wat woorden in ons hart. Een slingerende stoet naar goed wijd land. Een eeuwenlang smal pad. Een ademtocht, de route van het licht. Het duizendschone schitterende licht, Een file in de nacht, Een spoor van mensen die de nacht verslaan. Vroeg in de morgen, donker was het nog, Zijn wij gegaan, een keer. Met niets dan in ons hart: ‘Ik zal er zijn’ Huub Oosterhuis

16


De Silo- eetgroep door A B Maandelijks mag ik aanschuiven bij de Silo maaltijd. Mag ik mensen ontmoeten die me inmiddels bekend en vertrouwd geworden zijn. Gemeenteleden van Silo, gasten uit de van der Hoevenkliniek, mensen die korter of langer geleden vrij kwamen uit de PI, vrijwilligers, gasten die voor het eerst aanwezig zijn en mee-eters die al jaren aan tafel zitten. Een gezelschap in de zin van metgezellen. Een kostbaar moment van verbonden zijn aan tafel, in naam van Hem die ons niet los laat. Afgelopen dinsdag was een mooie avond. Met Marieke Sillevis Smit als gast, met een heerlijk menu, met een brandalarm. En met Arjan als dagsluiter op TV. Marieke Sillevis Smit vertelde over haar vorige werk als buurtpastor op Kanaleneiland. En over haar huidige werk als pastor voor vluchtelingen zonder verblijfplaats. Mensen die uit hun eigen land weg zijn gevlucht en die in ons land niet of nauwelijks welkom zijn. Mensen die zij ontmoet in en in wie zij de Heer ontmoet. Een getuigenis van iemand die in haar hart overtuigd is dat zij zich voor deze mensen moet inzetten. Het menu bestond uit pompoensoep en pasta en vla en koffie met eigen gemaakte koekjes. Zo lekker dat het moeilijk werd om maat te houden. Vooral de pompoensoep van Wil Jan vond ik heerlijk! Na het eten schrokken we ineens van een heftig geluid: brandalarm. Geen grap, maar een echte oefening. We slaagden voor de test, want in korte tijd stonden we buiten op de binnenplaats. Algert keek tenminste tevreden vanonder zijn rode brandweerhelm. Na afloop fietste ik naar huis en kon nog op TV zien en horen wat Arjan te vertellen had over zijn werk, zijn mensen en zijn Heer. Zingend, vertellend van zijn eerste kennismaking met gedetineerden, samenwerkend met vrijwilligers maakte hij helder dat onze Vader in de hemel een groot hart heeft met daarin plaats voor ieder mens. Het maakt me dankbaar dat ik betrokken mag zijn bij het gezelschap dat maandelijks samenkomt om te eten, om te luisteren, om te bidden, om in het leven overeind te blijven, om te ....... ieder zal zijn eigen motieven hebben. Verbonden in Hem.

17


Stil worden tijdens herfststormen J K bracht het volgende stukje uit het Kerkblad van de Protestantse Gemeente te OOrsterbeek-Wolfheze onder de aandacht van de redactie: Ik merk steeds weer hoezeer de seizoenen de mensen beïnvloeden. Je stemming kan zo ongedurig zijn als het weer. Het ene moment ben je kleurrijk als de lente of als een herfstig bospad, waar het naar blad en bodem ruikt. Het volgende ogenblik ben je onstuimig als een lentestorm, waarin de wind aan je haren rukt en je regenjas laat wapperen. Soms loop je te springen als een lentebokje, dan weer lig je uitgedroogd als haver in de zomerhitte. Onverwacht lopen tranen net zo gemakkelijk als de regenbuien in het najaar en laat je sombere gevoelens de vrije loop, als de blaadjes die van de bomen vallen. Een enkele keer ben je ijskoud als het winterweer. Het heeft geen zin om van de seizoenen weg te vluchten, om je krampachtig aan de zomer vast te klampen of te hunkeren naar het moment dat de dagen weer langer zullen worden en het voorjaar gaat beginnen. Het heftig verlangen naar warmte en licht brengt de zomer geen dag dichterbij. In de Bijbel, in het boekje Prediker, lees ik dat er voor alles een goede tijd is. Ik kan, als ik wat wijzer zou zijn, best bij de tijd blijven. Ik hoef alleen exact die dingen te doen, die bij de juiste tijd horen. Leef nu! Waarom zwerft mijn hart rond? Waarom vind ik nergens rust? ‘Omdat je niet in het ‘nu’ bent, omdat je de juiste tijd niet in acht neemt!’ zegt de Prediker. Aan het verleden mag ik uiteraard best denken, maar het is niet goed om erin te blijven hangen. Natuurlijk mag ik mijn gedachten vormen over de toekomst, maar die gedachten kunnen mij al dromend of piekerend ook wegtrekken van het hier en het nu. Ook mijn leven kent seizoenen, de zomer is al over haar hoogtepunt heen. Ik ben aan het nazomeren toe. Ik doe mijn best om dat te beseffen, om te leven en te genieten van deze tijd. Ik wil ontvangen wat er nu is. Ik wil me oefenen, om ieder dit ogenblik op het moment zelf te doorleven, zelfs als de tijd van verdriet is, van pijn, of van spijt. Deze dag, dit uur komt immers nooit meer terug. Als ik zo om mij heen kijk, als ik de komende herfst zo probeer te beleven, dan kan ik ook genieten van de vreugde, die onverwacht op mijn pad komt. Zelfs een blad dat van haar tak waait en neerdwarrelt, kan dan van een onschatbare schoonheid zijn. Alles heeft zijn uur en zijn tijd en een wijs mens weet dat naar waarde te schatten, zegt de Prediker. Laat ik er maar eens tijd voor maken en God bidden om die wijsheid. Irene Builtjes-Faber

18


Friedensfeier door Inge Boef De Duitse dichter Hölderlin (1770-1843) bewonder ik om zijn mystieke bewoordingen en om de knappe wijze van vermenging van christelijke theologie met antieke mythologie. Hölderlin weet heel goed om met zulke rijke beelden iets te zeggen over het mens-zijn. Dat mystieke, dat heeft deze dichter al heel jong meegekregen van zijn ouders die allebei doordrongen waren van de traditie van het piëtisme. In de gedichten van Hölderlin valt daar wel iets van terug te lezen. Bij kerst herlees ik altijd graag een bepaald deel van zijn gedicht ´Friedensfeier´ (´vredesviering´). Een prachtig deel, omdat het heel beeldend iets verteld over kerst, over God die mens werd. Om samen met ons een feest te vieren! Vertaling door Erik Derycke en Geerst van Istendael: Des Göttlichen aber empfiengen wir Doch viel. Es ward die Flamm´uns In die Hände gegeben, und Ufer und Meersfluth. Viel mehr, denn menschlicher Weise Sind jene mit uns, die fremden Kräfte, vertrauet Und es lehret Gestirn dich, das Vor Augen dir ist, doch nimmer kannst du ihm gleichen. Vom Allebendigen aber, von dem Viel Freuden sind und Gesänge. Ist einer ein Sohn, ein Ruhigmächtiger ist er, Und nun erkennen wir ihn, Nun, da wir kennen den Vater Und Feiertage zu halten Der hohe, der Geist Der Welt sich zu Menschen geneigt hat.

Van het goddelijke echter ontvingen wij Zeer veel. Het vuur werd ons In handen gegeven en oevers en vloed van de zee. Veel meer, want op menselijke voet Zijn zij met ons vertrouwd, de vreemde krachten. En het gesternte dat u voor ogen staat, Onderricht u, maar nooit kunt gij zijns gelijke zijn. Van de levende echter, aan wie Zo veel vreugde ontspringt en gezang, Is er één zoon, rustig en machtig is hij, En nu herkennen wij hem, Nu, omdat we de vader kennen En omdat de hoge, de geest van de wereld, Om feestdagen te vieren Zich tot de mensen heeft gekeerd.

19


Gevangenenzondag 17 November 2013 door Arjan Noordhoek Een goede jaarlijkse traditie van Silo wordt op zondag 17 november voortgezet: de Gevangenenzondag op de zondag voorafgaand aan de Gedachtenis-zondag (laatste zondag van het kerkelijk jaar) . Juist omdat Silo als tweede Kerk met Stip van ons land door de jaren heen zo verbonden is geraakt met het gevangenispastoraat. De twee halve stenen op de tafel, die vlak voor het opengeslagen Woord liggen, herinneren ons wekelijks aan de bijzondere band tussen onze gemeente en de gevangenen, stenen symbolen die Hoofdpredikant Ds. Jan Eerbeek ons jaren geleden heeft aangeboden, met dank voor wat Silo door de jaren voor (ex) gevangenen doet en heeft gedaan. Afgelopen 3 juni nam deze Silo-gastspreker en nu oud-hoofdpredikant van Justitie afscheid vanwege pensioen, na 15 jaar leiding te hebben gegeven aan de justitiepredikanten van Nederland. Bij dit afscheid werd ook het nieuwe (tweede) boek van Jan gepresenteerd: Gaan in het licht van de hoop. Een terugblik van 33 jaar werken voor en met gedetineerden. Een hoopvol boek, vol geloof en optimisme als het gaat om geschonden mensen, die nooit afgeschreven mogen en kunnen worden in het licht van het Evangelie. Uit zijn ervaringen trekt hij lijnen door naar de samenleving, de kerk en de politiek. Jan Eerbeek heeft toegezegd om op zondag 17 november op Gevangenenzondag in Silo de dienst te komen leiden en ongetwijfeld zal hij citeren uit dit nieuwe boek. We zien in Utrecht uit naar zijn komst en die van Irene, zijn vrouw, met wie hij samen zijn roeping heeft gevolgd en met zegen heeft uitgewerkt.

20


24 november

Gedachteniszondag in Silo door Arjan Noordhoek Vergeten leidt tot ballingschap, gedenken is het geheim van de verlossing… (Baäl Shem Tov, Polen, 18e eeuw) In de Advent lezen we, samen met zoveel andere kerken, uit het bijbelboek Jesaja. De profeet van de ballingschap roept ons op niet te vergeten. Het lijkt erop dat wij iets kwijtgeraakt zijn of dreigen kwijt te raken. Er is iets aan de hand met ons geheugen. Als het om ons korte-termijngeheugen gaat, hoef je daar niet wakker van te liggen. We worden dagelijks gebombardeerd met een overmacht aan informatie en zouden gek worden als we alles zouden moeten onthouden. Maar wij hebben ook zoiets als een lange-termijn geheugen. Dat laat ons niet zelden ook in de steek, lijkt het wel. En dat is ernstiger. Door vergeetach¬tigheid weten we vaak niet meer waar we vandaan komen. Of waarheen we op weg zijn of te onderscheiden waar het op aankomt. Dan leven we op de impulsen van het hier en nu. Ballingschap Dat vergeten leidt tot ballingschap... De joodse toehoorders van de Baal Shem - met hun eeuwenlange ervaring van wat ballingschap inhoudt - zullen meteen begrepen hebben wat hij bedoelde. Alleen al door de ballingschap uit de zesde eeuw voor Christus. Met al hun zekerheden werden de mensen toen onderuit gehaald: het land werd bezet, Jeruzalem verwoest, het koningschap eindigde, de mensen werden versleept naar Babel. Vooral dat de tempel werd verwoest - plaats van de Aanwezige, van lofzang en liturgie - hakte er diep in. Mensen raakten ontworteld en werden geestelijk apathisch. Ze kwamen terecht in een soort verstomming, verlamd en hopeloos. Een wereld zonder hoopvolle tegenspraak. Dat is rampzalig, want als er geen echte tegenspraak is in het leven kan het vergeten gemakkelijk toeslaan. Ik zie onze eigen westerse cultuur voor me, met heel veel goeds, maar ook met veel oppervlakkig en drukdoenerig lawaai. Met zijn ontevreden mensen en met zijn onbehagen. Met zijn enorme macht van wetenschap en techniek, maar ook met zijn onmacht. We zijn vastgelopen, juist ook in onze goede bedoelingen. De deur naar het verleden is op slot. En de toekomst ‘is ook niet meer wat zij geweest is'. We darren maar wat rond in het heden. Gedenken 'Gedenken is het geheim van de verlossing'. Dat is het keerpunt in het denken van de Baal Shem Tov. Wat is dat gedenken? 21

Baptistengemeente Silo Geden¬ken wil zeggen: we komen ergens vandaan. We zijn weliswaar 'kortstondig als het gras', maar wij zijn wel geschapen naar Gods beeld. We passen in Gods langere termijnplanning. Dat te gedenken, geeft lucht. Gedenken wil zeggen: wij zijn op weg ergens naar toe, naar Gods toekomst. Ook al zien we nu nog in een donkere spiegel. in raadselen. Dat te gedenken, geeft moed en vertrouwen. Gedenken wil zeggen: er is die stem uit de hoogte die ons aanspreekt (heden is U een Redder geboren!), die ons oproept om te gedenken en ernaar te leven en zo waarachtig mens te zijn in liefde en solidariteit. Dat houdt je als mens dichtbij je bestemming. Gedenken is ook de toekomst gedenken, hoe gek dat ook moge klinken. Gedenken heeft alles te maken met je niet neerleggen bij de feiten of de zogenaamde feiten. Gedenken is openstaan voor 'dat wat ons overstijgt'. Gedenken is horen 'de Stem in het gebeuren', de aanspraak van de Geest om Gods liefde ‘te doen’ met onze menselijke verantwoor¬delijkheid. Verlossing Gedenken is zo een kracht tot bevrijding, is in feite het geheim van de verlossing zelf. Laten wij daarom de ballingschap gedenken uit het verleden, laten wij gedenken de toekomst en gedenken onze verantwoordelijkheid in het 'heden der genade’. Want uiteindelijk gedenkt God ons. Dat is de diepste laag van het woord gedenken. Wij zijn niet onopgemerkt gebleven in een wereld die zo vol is van vergeetachtigheid en ballingschap. Hij zelf kwam ‘gedachtig’ zoveel profetenwoorden om als een kind zo kwetsbaar in ons bestaan te wonen, te doen waar Hij in geloofde. Laten wij gedenken én doen waartoe Jesaja ons oproept. En in het doen worden we verlost, los gemaakt, vrij voor Leven in het komende jaar.

22


Te koop: licht in het donker! door Arjan Noordhoek

1 december weer VERKOOPTAFEL voor DE WIJNGAARD Het is een goede traditie om in Silo in de Adventstijd een verkooptafel voor de Wijngaard te Bosch en Duin te organiseren. Met die prachtige veelkleurige kaarsen gemaakt door bewoners, onder andere door Luuk Koning. Zondag 1 december is in Silo bij uitstek een dag om iets moois te kopen voor een ander, en geven goed doet, zeker zo dichtbij het feest van Sint Nicolaas. Wat is de Wijngaard? De Wijngaard is het huis waar Luuk woont, waar we jaarlijks collecte voor houden en waar soms onze wijkavond met Luuk en zijn groepsgenoten wordt gehouden. Het is een gereformeerd centrum voor verpleging en reactivering een plek waar zorg geboden wordt aan 170 bewoners, die als gevolg van één of meer functiestoornissen (tijdelijk) niet meer zelfstandig kunnen functioneren. Er is naast de woonbegeleiding en verpleging een team van artsen, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, activiteitenbegeleiders, psychologen, een diëtiste, een logopediste. Er wordt alles aan gedaan om het verblijf in de Wijngaard zo prettig mogelijk te maken. Bewoners moeten 23

Baptistengemeente Silo zich thuis voelen. Luuk zelf woont op de jongerenafdeling De Kuip, met 32 plaatsen, met vier leefgroepen, met elk een eigen huiskamer en keukenblok. Leuke dingen kosten geld De leuke dingen kosten altijd geld. Bloemen, uitjes, vakanties, in de Wijngaard doen ze er alles aan om de bewoner zo goed mogelijk te verplegen en verzorgen. Maar ze willen méér bieden. De extraatjes worden niet door de overheid gefinancierd. De verkooptafel in Silo op de Eerste Adventszondag, 1 december, na afloop van de dienst kan daar zeker een bijdrage aan leveren, als we allemaal meedoen!

24


Kerstmis is tranen drogen Kerstmis is Als ieder klaar staat voor het feest Kerstmis is Leven met hoop. Kerstmis is Je verzoenen met elkaar, Vreemdelingen opnemen, Anderen helpen, het slechte mijden En het goede doen. Dat is Kerstmis. Kerstmis is Tranen drogen, Delen met elkaar Al wat je hebt. Als een noodlijdende geholpen wordt, Dan wordt het Kerstmis. Iedere dag, Als liefde aan elkaar gegeven wordt, Iedere dag is het Kerstmis op aarde, Als mensen tevreden en gelukkig zijn. Dan komt God weer op deze aarde En brengt Zijn licht. André Philippe, Haïti.

25


VANUIT DE UNIE Seminarium Sprekersroute van start Met ingang van september 2013 start het Baptisten Seminarium met een verkort traject voor beginnende- en ervaren sprekers binnen de Unie. De afgelopen periode was er een groeiende vraag naar geschoolde sprekers op de preekstoel. Omdat we getrainde predikers toejuichen, hebben we een kleinschalig vakkenpakket samengesteld dat minimaal nodig is om voor te gaan in erediensten. Als lerende gemeenschap willen we hen die het preken ambiëren of al uitoefenen, maar om praktische redenen geen theologiestudie kunnen volgen, de mogelijkheid geven om zich op deze nieuwe wijze te laten scholen. U treft de informatiefolder en het rooster aan op onze website. Ook kunt u de folder aanvragen via het Uniebureau (telefoon: 0342-712457; e-mailadres: [email protected]). Wees er snel bij: we starten op 1 november! Algemene Vergadering Op 15 november vindt de Najaars Algemene Vergadering plaats. De gemeenten en de voorgangers hebben eind september de vergaderstukken ontvangen. De Unie stelt het zeer op prijs als uit elke gemeente afgevaardigden aanwezig zijn. Michazondag Op Micha Zondag staat gerechtigheid centraal in kerkdiensten van Zuid-Amerika tot Afrika en Europa. In 2013 is er bijzondere aandacht voor armoede als gevolg van corruptie en uitbuiting. Bijbelboek Jakobus laat in hoofdstuk 5 zien dat dit onrecht niet ongezien blijft. De Michabeweging roept mensen op in navolging daarvan ook de klacht te horen van hen die, waar ook ter wereld, onrechtvaardig behandeld worden. Micha Nederland stelt materiaal beschikbaar. Het pakket bevat dit jaar niet alleen de gebruikelijke preekschetsen en liturgieën, maar ook veel gebeden, een extra kindermoment en uitgebreid kindermateriaal voor alle leeftijdsgroepen. Daarnaast is er dit jaar een speciaal jongerenpakket toegevoegd, geënt op het onlangs gelanceerde project Micha Young. Het kerkenpakket is te downloaden via www.michazondag.nl.

26

REGELRECHT NOVEMBER/DECEMBER 2013 4 november 2013 Baptisten Vrouwen Wereld Gebedsdag Hieronder de uitnodiging voor deze dag.

U bent uitgenodigd om

In het voetspoor van de Geest te gaan.

4 november 2013

De vrouwen afdeling van de Baptist World Alliance (BWA) is samengesteld uit 7 continentale unies die 235 nationale Baptisten vrouwen organisaties uit 136 landen vertegenwoordigt. Het programma is dit jaar samengesteld door de Europese Baptisten Vrouwen Unie (EBWU). Agenda Unie-activiteiten 4 november Baptisten Vrouwen Wereldgebedsdag 8 november Dag voor emeriti, Ede 15 november Najaars Algemene Vergadering, Amsterdam

27


DIENSTEN SILO NOVEMBER EN DECEMBER 2013 Datum

Voorganger

3 november

Tjeerd de Graaf

Avondmaal Gemeentevergadering

10 november

Wout Huizing

m.m.v. Schola Kwartet

17 november

Arjan Noordhoek/ drs. Jan Eerbeek

Gevangenenzondag

24 november

Arjan Noordhoek

Gedachteniszondag

1 december

Piet Bongers

Avondmaal 1e advent

8 december

Willemijn Bakkes

m.m.v. Schola Kwartet 2e advent

15 december

Jaap Boeschoten

3e advent

22 december

Arie de Boer

m.m.v. Silocantorij 4e advent

25 december

Arjan Noordhoek

Kerst

29 december

Hans Baas

i

28

Bijzonderheid


INFORMATIE Eetgroep (wijkavond Noord West) Eens per 4 weken op dinsdagavond Wijkavond Zuid Oost

Eens per 4 weken op woensdagavond.

Wijkavond Noord Oost

Eens per 4 weken.

Silo Cantorij

Eens per twee weken op dinsdagavond.

KOPIJ Uw bijdrage aan Regelrecht is van harte welkom. Wij ontvangen uw kopij graag uiterlijk woensdag 18 december 2013. Emailadres: [email protected].

GIRONUMMER VAN DE GEMEENTE ING NL85 INGB 0000 1018 92 Rabobank NL51 RABO 0364 2141 55 t.n.v. Baptistengemeente Silo te Culemborg

REGELRECHT. Donker en Licht. Baptistengemeente Silo

Recommend Documents