Baptistengemeente Silo
R EGELRECHT
Komt verwondert u hier mensen maandblad
jaargang 61
nummer 11
december 2010
VAN DE REDACTIE
Zijn de wonderen de wereld uit? Voor u ligt het kerstnummer van Regelrecht., deze keer helemaal in het teken van “verwondering”. “Komt verwondert u hier mensen”, zingen we met kerst. Verwondering over een pasgeborene, een koningskind, de Messias. Verwondering over engelen die voor de herders zongen en de wijzen die zich door een ster lieten leiden. 2000 jaar geleden was geloven in wonderen misschien wel gemakkelijker dan nu. Er was veel wat men niet begreep en dus was er al snel iets om je over te verwonderen. Dingen die wij nu wetenschappelijk kunnen verklaren. En datgene wat we niet kunnen duiden, verwachten we toch binnen afzienbare tijd wel te kunnen begrijpen. Waarover verwonderen wij ons nog? Welke wonderen gebeuren er in óns leven? Gelóven we nog in wonderen? Zouden wij ons nog door een ster laten leiden in de verwachting aan het eind iets bijzonders te vinden? Dit bracht ons ertoe een aantal mensen hiernaar te vragen. Waarover verwonder jij je? Geloof je in hedendaagse wonderen? Of heb je misschien wel eens een wonder meegemaakt? En zou je dat eens op willen schrijven? Dat leverde een aantal ontroerende, prachtige columns op die wij her en der in deze Regelrecht geplaatst hebben onder het kopje “verwondering”. En ook de overdenking van AdB is in dat licht geschreven. Kom, lees deze Regelrecht en verwonder je. Over zoveel schrijftalent. Over zoveel openhartigheid. Over mensen die schrijven over hun meest bijzondere intieme momenten. Wij wensen u een goede adventstijd toe en, nu alvast, gezegende kerstdagen.
2
OVERDENKING
Leven van de verwondering Door AdeB Mijn kleindochtertje, bijna 2 jaar, kijkt uit het raam, ziet de Domtoren, wijst met een heel groot gebaar en roept: KIJK ES!! Grootvaderlijke verrukking! Ik ben getuige van die totale uitbundige verwondering van het soort dat leidt tot grote ontdekkingen. „Komt verwondert u hier, mensen‟! Daartoe roept een kerstlied ons op. Waarover moeten wij ons verwonderen? „Ziet, hoe dat u God bemint‟! Kijk! Gods wonderbaarlijke liefde ontdekt! Albert Einstein heeft ooit het volgende gezegd: „Wie niet langer in verwondering en verbijstering kan staan, is zo goed als dood‟. Een mens reageert verwonderd als hij iets bijzonders meemaakt of ontdekt, iets wat niet vanzelf spreekt of wel te verwachten was. Kijk es! Wat ik zie is zo bijzonder dat ik het wel van de daken zou willen schreeuwen! Ik wil wat ik zie met je delen, want het is een wonder! Net even anders kijken dan je bent gewend. Leg eens een grassprietje onder een microscoop en je ziet een fijnzinnige structuur die verwondering oproept. Je zou er gelovig van worden heb ik eens een bioloog horen zeggen. Wij zijn aangelegd op „leven van de verwondering‟. Die aanleg maakt het ons mogelijk naar alle mensen en dingen te kijken met de ogen van de Schepper? Het maakt ons tot „handlanger‟ van de Schepper, tot „Medeschepper‟. Met dat grassprietje als wonder zien worden wij betrokken bij de schepping. De schepping doet ons aan. Het wordt mogelijk om de hand van God te zien, die hand die ons aanraakt. Wat een vreugde! Verwonderd raken gebeurt niet automatisch door het zingen van een lied, niet door de oproep om ons te verwonderen en het gebeurt ook niet vanzelfsprekend wanneer wij praten over Gods liefde. Het wonder vindt plaats wanneer het tot ons doordringt waar 3
we het nu werkelijk over hebben. Als Gods liefde werkelijkheid voor ons wordt en aansluiting plaats vindt met de dagelijkse „gewoonheid‟ van het leven Misschien met wat hulp bij het kijken van een medemens(je) die uitroept: KIJK ES! Leven van de verwondering heeft dus alles te maken met het zien van Gods liefde. Maar dat weten wij toch, is het niet? Wonderlijk, verbazingwekkend hart van het evangelie van Jezus Christus: God heeft de hele wereld lief! God heeft mij lief! Hij komt naar ons toe als één van ons. Hij neemt onze wereld voor zijn rekening. Hij kruipt in onze huid. Kerst! Gods liefde is de bestaansgrond van ons leven. Maar niet als theorie en ook niet als geloof alleen. Als wij Zijn liefde niet ontdekken en zien in ons gewone dagelijks leven blijft alle spreken en preken in de lucht hangen. Dan zullen we, vroeg of laat niet meer kunnen horen en niet meer kunnen zien en is het wonder verdampt. Als we Zijn liefde wel leren zien en horen dan wordt het gewone bijzonder. Ontelbaar als de sterren aan de hemel zijn de manifestaties van werkelijk onbaatzuchtige liefde, Gods liefde. Immers God is liefde! Zo vaak te zien! En altijd even bijzonder!
AANDACHT VOOR Door MK December is voor veel mensen een moeilijke maand. Juist deze periode versterkt het gevoel van verlies en eenzaamheid. Goed om eens extra op te letten of iemand wat extra aandacht nodig heeft of een kaartje. Natuurlijk willen we vlak voor de Kerst weer een Kerstattentie brengen aan onze ouderen en de mensen die een extra steuntje in de rug kunnen gebruiken. Maar daar hebben we JULLIE BIJ NODIG ! 19 december staan er weer een aantal bakjes klaar en aan jullie het verzoek om een bakje te bezorgen. We gaan als afgezanten van Silo en dat wordt door de mensen zeer gewaardeerd. Hou vast een gaatje vrij in je agenda.
4
Verwondering Meer dan voldoende
Door CK
Woensdagavond 24 november, 22.00 uur; twee uur voor de deadline van Regelrecht. Ik heb er last-minutewerk van gemaakt met mijn bijdrage aan deze „Komt, verwondert uspecial‟. Een paar weken geleden werd mij gevraagd om voor deze uitgave te verwoorden waar ik mij over verwonder en wat mij stil maakt of ontroert. Meer dan voldoende tijd gehad om na te denken over dit thema dus… Ik zeg expres meer dan voldoende, omdat ik ook meer dan voldoende voorbeelden heb bedacht. Een mooie bos bloemen, de geboorte van een baby, een indrukwekkend schilderij. Maar ook: een ingenieus boek, een treffende uitspraak. Een openhartoperatie mag er ook zijn (die wordt op het moment dat ik dit schrijf live op tv getoond; behoorlijk verwonderlijk!), evenals alle muziek van Bach; hoe vaker je die hoort, hoe mooier het wordt. Herman van Veen en Stef Bos, die maken wonderlijk mooie liedjes. Het mooist en ontroerendst vind ik „t, als mensen hartelijk, lief en goed voor elkaar zijn; een arm om iemands schouder, mensen die samen lol hebben en lachen, een goed gesprek, een jarenlange vriendschap, of oude mensen die nog steeds verliefd zijn. Tja, nou is ‟t een heel clichématige opsomming geworden met allemaal open deuren, die iedereen kan bedenken. Toch durf ik het op te schrijven, omdat ik denk dat verwondering niet altijd over grootse dingen hoeft te gaan maar juist in hele kleine dingen terugkomt. De kunst is om er oog voor hebben en ervan te genieten. Ik kan het iedereen aanraden!
5
ADVENTSVIERING MET DE SILO CANTORIJ
De Cantorij werkt aan een adventsprogramma- het Kerstverhaal dat bestaat uit muziek, lezingen en zang door een soliste, de gemeente en de cantorij. De muziek is een keuze uit koralen en cantates van Bach, van Praetorius en gedeelten uit de Messiah van Händel. U wordt van harte uitgenodigd om te komen luisteren en meedoen aan deze adventsviering die we dit jaar vier keer hopen uit te voeren. 12 december 19 december 19 december 21 december
Wilhelminakerk Silogemeente Kerkboerderij de Hoef Aula Diaconessenziekenhuis
aanvang 10.00 uur aanvang 10.00 uur aanvang 19.30 uur aanvang 20.30 uur
De Silocantorij hoopt u bij een van deze bijeenkomsten te mogen begroeten
OPROEP!!!! Op aanwijzing van de brandweer is Silo momenteel samen met een extern bureau bezig met het opstellen van een ontruimingsplan. In zo‟n plan spelen BHV‟ers (bedrijfshulpverleners) een belangrijke rol. Bij elke kerkdienst moeten er een paar BHV‟ers aanwezig zijn. We zijn op zoek naar leden van onze Silofamilie die al in het bezit zijn van dit certificaat. Of misschien heeft u wel zin om dit certificaat te gaan halen. Er zit een belangrijk deel EHBO bij, altijd handig. Interesse? Neem even contact op met de beheerder AW 6
DECEMBERMAAND ACTIEMAAND door AN Evangelisatie onder studenten Op zondag 5 december komt een lid van de Navigators Studentenvereniging Utrecht (NSU) ons in de dienst iets vertellen over hun wens om op donderdag 9 december aanstaande een groots Winter-event voor studenten te organiseren. Dit evenement heeft een gevarieerd programma met een spreker, livemuziek en ook zullen de studenten een heerlijke winterse maaltijd voorgeschoteld krijgen. Hun doel is het organiseren van een gezellige winteravond als aanloop naar Kerst, waarbij ze met de studentenwereld en ander langslopend publiek stil willen staan bij de kerstgedachte. Naast het doel van het Winterevent willen wij ook de algemene missie van NSU uitdragen, namelijk: Christus kennen en hem bekend maken. (Van Karin, dochter van WB, weten wij dat zij tijdens haar studie de Navigators in Maastricht heeft opgericht). Hun verzoek om ook in onze gemeente geld te mogen inzamelen, heeft de Raad beantwoord met een toezegging vanuit ons evangelisatiefonds. Zo kan ook namens Silo op deze manier het evangelie bij studenten worden verkondigd. Met het geld dat zij in de diverse kerken en gemeenten ophalen willen zij de Kerst-cd „Waarom Kerst‟ aanschaffen, die ze deze gratis willen uitdelen aan de studenten. Verkooptafel De Wijngaard Na afloop van deze dienst staat zoals eerder aangekondigd de Verkooptafel van de Wijngaard klaar om alsnog iets moois te kopen voor een ander, omdat geven goed doet, en het kan op 5 december dus onder het mom van Sint Nicolaas. U weet wel, met die prachtige veelkleurige kaarsen gemaakt door bewoners, onder andere ook door LK. De Wijngaard in Bosch en Duin is voor ons in de eerste plaats het huis waar Luuk Koning woont, waar we jaarlijks ook een collecte voor houden en waar enkele malen de wijkavond temidden van L en zijn groepsgenoten plaatsvindt. Zo moet de dierenweide er komen, waar L als echte activist vaak voor opkomt, met geld dat door het huis zelf moet worden opgebracht. Onze verkooptafel in Silo op 5 december kan daar zeker een bijdrage aan leveren. Kaartenschrijfactie voor gedetineerden Op deze tweede zondag van Advent willen we de Kaartenschrijf-actie voor gedetineerden afsluiten. Vanaf de Gevangenenzondag van 14 november liggen in Silo kaarten klaar om te verzenden naar Ark-Mission, die voor verzending aan de diverse gevangenissen zorg draagt. Als u de beschrijving goed volgt, en de kaarten voegt bij uw zelfgeschreven wensen, dan kan er veel aan goede wensen en betrokkenheid vanuit de kerk worden doorgegeven aan de gedetineerden rondom de Kerstdagen. 7
Kleding voor het Wolvenplein De hele maand december doen we mee met een actie van het Diaconaal Platform Utrecht. Dit is een nieuw initiatief voor diaconale samenwerking tussen Utrechtse kerken op het gebied van diaconie, waarin ML onze gemeente vertegenwoordigt. Zij komen met de volgende oproep aan Silo: Willen jullie meehelpen Utrechtse gevangenen van kleding te voorzien? Het is weinig werk en groot effect! Uit een gesprek met dominee Marijke Zuilhof, gevangenispastor aan het Wolvenplein bleek dat er een groot tekort is aan kleding voor gedetineerden. Daarom hierbij een oproep om te helpen de gevangenen tijdens de winter te kleden. De gevangenis heeft op korte termijn behoefte aan winterkleding voor mannen: 50 broeken maat 30-34 (Amerikaanse maat) 50 paar schoenen maat 41-45 truien en warme overhemden Jassen U kunt de hele maand december kleding meenemen naar Silo. Wij zullen zorgen dat het begin januari naar het verzamelpunt, de St. Antoniuskerk, wordt gebracht Kerstcollecte voor Oeganda de Kerstcollecte van zaterdag 25 december wordt jaarlijks bestemd voor de zending. Dit jaar ontvingen we het verzoek van BW om een opname te kunnen maken van het koor van gevangenen in de Luzira-gevangenis in Kampala, Oeganda. Ze zou het willen combineren met een aantal liederen gezonden door het koor van een andere gevangenis, de Murchison Bay Prison, die ook een geweldig sterk koor heeft. Er gaat een groot getuigenis uit van deze Afrikanen in hun benarde situatie. Als we hen een opname apparaat kunnen toesturen en daarmee een CD kunnen maken, zal het een dubbele betekenis hebben: een financiële steun voor het SCS werk en een geloofsgetuigenis voor ons.
8
KERSTPROGRAMMA IN SILO 4e Advent Allereerst is er op 19 december een prachtige adventsviering met de Silo Cantorij. Zij hebben een programma ingestudeerd dat zeer de moeite waard is. Daarover leest u elders in deze Regelrecht meer. 1e Kerstdag Op de eerste Kerstdag vieren wij om de geboorte van Jezus met een gevarieerde dienst, waaraan o.a. een gelegenheids-kerstkoor meewerkt. En natuurlijk is er daarna koffie met iets lekkers. Samen eten Voor belangstellenden is er op 1e Kerstdag een lekkere kerstlunch. Wilt u daaraan deelnemen? U bent van harte welkom. Geef u wel even op bij de secretaris, emailadres
[email protected]. 2e Kerstdag De tweede kerstdag valt dit jaar op zondag. Daarom ook op deze dag een dienst, zoals gewoonlijk „s ochtends om 10 uur. Dit wordt een bijzondere, intieme viering, voorbereid door ML en HB. Wij hopen als gemeente met elkaar goede gezegende kerstdagen te vieren.
9
Verwondering Over zoveel steun Door BWvdW Enige dagen geleden kregen Victor en ik een mailtje van de voorganger van de pastorale dienst van het Zuwe Hofpoort Ziekenhuis in Woerden. Ik heb daar jarenlang voor de kerkdiensten de liturgie gemaakt. Toen ik bij het Regionaal Psychiatrisch Ziekenhuis als verpleegkundige ging werken moest ik met het werk voor de pastorale dienst stoppen en heeft een vriendin het van mij overgenomen. Maar met de voorganger, MvdK heb ik nog steeds contact. Haar houden we, zoals zovelen, op de hoogte over ons werk in gevangenissen in Oeganda. Kregen we deze week ineens een mailtje van haar dat ze tijdens alle adventsdiensten en tijdens de kerkdienst de collecte gaan bestemmen voor het opknappen van de ziekenzaaltjes in de Kigo gevangenis. Heeft ze ook nog even gevraagd aan het Zuwe Zorg Centrum, het verpleeghuis, in Woerden of ze hetzelfde willen doen. Het antwoord daarop was ook positief! Stel je eens voor, het ziekenhuis en verpleeghuis in Woerden die geld collecteren voor hun medepatienten hier in een ziekenzaaltje in de Kigo gevangenis in Oeganda. Wij verwonderen ons iedere dag weer over het medeleven en de ondersteuning die wij ontvangen voor het werk dat wij hier mogen doen. Goede Kerstdagen vanuit een warm Kampala!
10
DIENSTEN VAN DE AFGELOPEN MAAND 31 OKTOBER
FARIZEEËR OF TOLLENAAR?
Voorganger: Schriftlezingen:
ds. AdeB Psalm 84, Jeremia 14:7-10, Lucas 18:9-14
Door ML
We lezen: 'Wie zichzelf verhoogt zal vernederd worden. Wie zichzelf vernedert zal verhoogd worden' (Lukas 18:14). De tollenaar en de farizeeër gaan allebei naar de kerk om te bidden. Tja, zo zitten beide 'persoonlijkheden' ook in ons. Wij kunnen o zo snel oordelen, zonder ons daar bewust van te zijn. We zijn soms zo 'blij' met onszelf! Onderhuids kan er ook veel woede huizen en ergeren we ons 'dood' aan de ander die niet is zoals wij. Denken we niet vaak dat we in ons anders-zijn toch niet iets beter zijn dan de anderen? Durven wij kwetsbaar te zijn bij elkaar? 'Zondig' te zijn bij elkaar? Zo drukken wij onze gelijkwaardigheid uit: door kwetsbaar te zijn en onze moeiten te delen. Zo zullen wij ons niet snel boven de ander stellen. Mooi vond ik hoe A duidelijk maakte dat wij, door onszelf zo mooi mogelijk naar buiten toe te tonen (zoals de farizeeër), de afstand naar de ander toe vaak alleen maar vergroten en daarmee ook ver verwijderd zijn van onszelf! We moeten/mogen van die 'hoge troon' naar beneden komen en mens worden! In de buurt komen van de tollenaar, de onrechtvaardige, de geknielde. We mogen de diepte in en de nood van ons hart drijft ons daar. En 'daar'.. is Jezus. Het belijden van onze eigen kleinheid geeft ons toegang tot Gods werkelijkheid/koninkrijk. Ik hoef me niet op te peppen tot iets buiten mijzelf: mij niet op te schroeven, maar neerdalen. De omgekeerde werkelijkheid!
7 NOVEMBER
TRANEN OM JERUZALEM
Voorganger: Schriftlezingen:
HB Jesaja 1:18-26, Lucas 19:41-48
Door IB
Hoe heeft het zo ver kunnen komen met Jeruzalem dat Jezus, wanneer Hij er aan komt na een lange reis, huilt over de stad? Hoe heeft het zo ver kunnen komen dat de kerk voor heel veel mensen niet meer geloofwaardig is? We worden dagelijks geconfronteerd met een wereld die anders is dan ze zou moeten zijn. En ook in ons eigen leven kennen we zulk soort confrontaties die ons doen afvragen: hoe heeft het zo ver kunnen komen? In de preek van vandaag worden we voor veel vragen gesteld. Hoe staan wij tegenover deze confrontaties? Hoe gaan we om met de werkelijkheid die anders is dan wij zouden wensen? Een droom hebben, hoop hebben in hoe de toekomst kan zijn heeft ook een keerzijde: namelijk het verdriet, de tranen om wat nog niet aan die droom, aan die toekomst voldoet. Dat is de werkelijkheid: goed en kwaad door elkaar heen. Jezus huilt om wat Jeruzalem had kúnnen zijn, maar niet is. Hij is diep bewogen. Volgen wij in Zijn voetstappen? Zijn wij ook diep bewogen om hoe de wereld, hoe de 11
levenssituatie van mensen om ons heen, had kúnnen zijn, maar niet is? Hoe gaan wij om met deze bewogenheid? De preek wordt afgesloten met een moment van kijken naar je handen. God heeft geen andere handen dan de onze. Wat maken onze handen in onze werkelijkheid? Wat maken ze van die droom van Jesaja, die droom van Jezus, het toekomstvisioen van de Bijbel? Handen kunnen maken, kunnen breken, kunnen sjouwen, kunnen raken, kunnen smeken, kunnen slopen, kunnen bouwen, kunnen strelen, kunnen knijpen, kunnen tillen, kunnen wijzen kunnen delen, kunnen grijpen, kunnen villen, kunnen eisen. Kunnen troosten, kunnen geven, kunnen bidden, kunnen leven! Handen! Laat ze zien! (Rob Favier, Steek je handen uit)
14 NOVEMBER
KOMEN TOT JEZUS
Voorgangers: Schriftlezingen:
ds. JE en ds. AN Psalm 36, Marcus 5:1-20
Door AW
Mede dankzij de vele gasten uit justitieland was de kerk lekker gevuld. Qua opkomst leek het wel een hoogtijdag, en een feestelijke stemming maakte zich dan ook al snel van mij meester. De dienst heb ik ook echt als een feest beleefd, ondanks de zware thematiek: zoals elk jaar in Silo stonden we vandaag stil bij gevangenen en gevangenschap. Aan de hand van Marcus 5:1-20 (de genezing van een bezetene) gaf ds. JE, hoofdpredikant bij Justitie, een indrukwekkend getuigenis van zijn geloof in „de helende kracht in het Justitiepastoraat‟. Gevangenen, met name in TBS-klinieken, lijken soms op de bezetene uit het Bijbelverhaal: zij zijn in de greep van de machten van de chaos, het is een hel binnenin hen, ze zijn geneigd tot zelfvernietiging. In navolging van Jezus gaat een justitiepastor zo iemand niet uit de weg, maar zoekt hem juist op. Hij/zij gaat op zoek naar wie deze persoon (nog) méér is, behalve zijn delict. De pastor breekt door de chaos heen, verdraagt wat maar weinig anderen verdragen en bevrijdt zo de tbs‟er uit zijn isolement. Hij doet dat door rust uit te stralen en houvast te bieden. Net als Jezus dat deed. De kerk is daarbij van grote betekenis volgens E. De kerk in wier midden Jezus Christus staat. Door tot Hem te komen genezen wij. Hij biedt ons de ultieme vrijheid. Via de kerk komen wij in contact met die brede kring van mensen, het volk van God. De kerk is een schuilplaats in de wildernis. Ook de wetenschap onderkent in toenemende mate het belang van een kerkelijke gemeenschap voor rehabilitatie van (ex-)gedetineerden en voorkoming van recidive. Behalve ds. E‟s bijdrage klonken er nog vele andere stemmen en geluiden vanuit het justitiepastoraat en (de hulpverlening aan) gedetineerden. Behalve de bijdragen van onze eigen vaste voorgangers WB en AJ, tevens werkzaam in het 12
justitiepastoraat, was daar het relaas van LM, huisvriend van V en BW, over de hulpverlening aan gedetineerden in Oeganda. AB justitiepredikant en sinds kort als coördinator betrokken bij de Silo-eetgroep, schonk Silo, de „moeder‟ van alle kerken met stip in Nederland, een heuse „stip‟ voor aan de gevel. Ter aanduiding van het gedetineerden-vriendelijke karakter van onze kerk. Muzikaal gezien dient nog vermeld te worden dat het orgel weer eens klonk, al was het dan vanwege de restauratie van de vleugel. Voor velen denk ik een aangename verrassing, in ieder geval heb ik zelf erg genoten van het spel van PW.
21 NOVEMBER
OP WEG NAAR HET LICHT
Voorganger: Schriftlezingen:
ds. WB Psalm 46, Jesaja 65:17-23, Lucas 21:5-19
Door AW
Gisteravond zag ik op TV de uitzending Hans Teeuwen in Londen. Met bijtend sarcasme veegt de cabaretier hierin de vloer aan met het idee dat alles wat er gebeurt (pijn, lijden, ziektes, rampen etc.) onderdeel uitmaakt van Zijn plan. Een groots en complex plan, waarvoor wij mensen te onbeduidend zijn om het te kunnen begrijpen. Een echo van dit idee klonk vanochtend door in de preek. Ter gelegenheid van Gedachteniszondag maakte ds. WB ons duidelijk waarom wij het vaak zo moeilijk hebben met God als ons iets ergs overkomt. Juist in onze nood vergeten wij nl. zo vaak om God te vragen naar Zijn bedoeling met ons leven. In ons gebed zijn wij vooral gericht op ons eigen welzijn, terwijl de „oplossing‟ voor onze nood zo vaak ergens anders ligt dan waar wij haar zelf zoeken. Juist in tijden van nood moeten wij daarom vertrouwen op Hem. Wij moeten standvastig zijn in ons geloof, dat dood en verlies geen einde zijn maar een nieuw begin. Hoewel ik zelf net als Hans Teeuwen wat moeite heb met het idee dat alles wat ooit gebeurd is en nog zal gebeuren Gods plan is, geloof ik wel dat mijn leven een bedoeling heeft die ik zelf niet ken. En dat het daarom juist in moeilijke tijden erop aankomt op Hem te vertrouwen, en daarin standvastig te zijn. Trouw, standvastig: het zijn woorden waar ik van hou. Het zijn de kenmerken van „onze‟ God, als een vaste burcht is Hij. Mogen die woorden ook kenmerkend zijn voor ons en voor ons geloof. Betekenis tafelschikking 21 nov: De bol gedroogde hortensia beeldt de vergankelijkheid van de aarde uit. De krans met gedroogde bladen staat voor de dood. Jezus Christus leidt de mens door de dood heen naar de nieuwe wereld en dat wordt weergegeven door de open witte lelie op groene blad. De hedera, de groene klimop staat voor trouw.
13
REGELRECHT UIT DE RAAD Door HE-R secretaris Kosterswoning Hoewel we vaak vol zijn van hemelse dingen gaat het in de Raad soms ook om aardse zaken: geld en gebouwen. Zo hebben we op de laatste raadsvergadering van 10 november stilgestaan bij de voorgenomen renovaties aan de kosterswoning. Sommige aanpassingen zijn hard nodig, maar de financiën zijn niet altijd toereikend. De vraag is dan: hoe kunnen we verantwoord investeren in het onroerend goed dat onze gemeente ontvangen heeft van haar stichters en van vorige generaties. En dan zodanig dat dit niet verpaupert maar weer op een redelijk niveau gebracht wordt, zonder dat dit onverantwoorde uitgaven met zich meebrengt. We zijn druk doende daarin het juiste midden te vinden. Diaconie Iets vergelijkbaars geldt voor de diaconale aanvragen die we als raad met zekere regelmaat ontvangen. Hier speelt dat geld dat stom is, soms een enorme zegen kan zijn voor mensen die financieel of materieel zwaar in de knel zitten. Natuurlijk kunnen we niet alle financiële nood oplossen, maar iets kunnen – ja: moeten - we wel doen. Ook hier is het zoeken naar het juiste midden tussen verantwoordelijkheden en mogelijkheden. Geloofsgesprekken Dit najaar zijn onze voorgangers bezig geweest met de voorbereiding van het catecheseprogramma en met de gemeentebrede geloofsgesprekken over doop, lidmaatschap en avondmaal. Er liggen goede plannen en de eerste gespreksgroepen zijn gestart of gaan binnenkort van start. In het nieuwe jaar beginnen we met de geloofsgesprekken. AV De Algemene Vergadering van 19 november is voorbereid. Op de agenda staat een statutenwijziging die samenhangt het in mei aangenomen voorstel over uitbreiding van het lidmaatschap van de Unie. Verder wordt er gesproken over het aantrekken van een jeugdwerker en samenwerking met Youth for Christ. Op deze manier wil de Unie een breder draagvlak creëren voor het jeugdwerk. Daarnaast staat de begroting voor 2011 op het programma. De voorstellen zijn besproken en de standpunten zijn bepaald. Silo wordt vertegenwoordigd door WB en MK.
Life is fragile - handle with prayer 14
Verwondering Bestaan wonderen?
Door TB
Denkend aan wat een wonder mag heten, ontsnap ik in eerste instantie niet aan de voor de hand liggende inval: dat wat aan het alledaagse ontstijgt. Zou het? Van Godswege krijg ik een doodgewone bouwvakker op mijn dak die er niet uit ziet en ook nog eens een boodschap vol dwaasheid brengt. Tweeduizend jaar later zou Jezus er een dagtaak aan hebben kasten te timmeren om de boeken te herbergen die alles wat het alledaagse ontstijgt, verklaarbaar hebben gesystematiseerd. Ik vraag het aan het kind: kind hoe je doe je dit of dat? En het kind antwoordt: nou, gewoon, zo, niks aan, gaat vanzelf. En prompt krijgt het de handen opgelegd en wordt gezegend. Ik ontdek: wonderen bestaan niet. Ze ontstaan, daar waar ik mij gods ganse dag over het alledaagse, kinds verwonder, vol overgave spelend, zonder mitsen of maren. Ik word wel geroepen als het tijd is om binnen te komen.
15
VRIJE KERK, LOS VAN TRADITIE, HEEFT TOEKOMST Dr. Nigel G. Wright, rector van het baptisten seminarium Spurgion’s College in London was aanwezig bij de laatste Algemene vergadering van de Unie van Baptistengemeenten, waar hij o.a. een college gaf. Daarbij waren namens Silo WB en MK aanwezig. Zij waren onder de indruk van dit college en willen zijn verhaal graag met u delen. Wellicht biedt het een ander perspectief op gemeente zijn, dan wij gewend zijn. Wellicht helpt het ons ook na te denken over onze eigen gemeente en haar toekomst. Hieronder leest u een verkorte weergave van een artikel dat op 19 november in het Reformatorisch dagblad verscheen, geschreven door Klaas van der Zwaag. Voortrs kunt u een verslag lezen op de site van de Unie: www.baptisten.nl onder de knop “nieuws”. De vrije kerk, los van oude tradities en van de staat, díé heeft de toekomst, stelt dr. Nigel G. Wright, rector van Spurgeon‟s College in Londen. „Wat vroeger de minderheidskerk was, wordt steeds meer een meerderheidskerk.” Vrije gemeente heeft de toekomst De Londense rector ziet de wereldwijde kerkelijke kaart als een ellips, waarvan de rooms-katholieke en baptistische kerkvariant de twee uiteinden vormen. „De twee varianten vertegenwoordigen als het ware de twee hoofdkenmerken van de kerk. Het katholieke kerktype legt de nadruk op de continuïteit van de kerk met de tijd van Christus; het baptistische kerktype stelt de vrijheid van de plaatselijke gemeente centraal.” De vrije gemeente heeft volgens Wright steeds meer de toekomst. „Het is de kerk die naar mijn mening ook door Christus gewild en bedoeld is: een kerk gebaseerd op persoonlijke bekering.” Als baptist ziet Wright de doop als het teken van de bekering en daarmee van de toetreding tot de gemeente. „We worden geen christen door geboorte, door ouders of door cultuur, maar door wedergeboorte. De doop is het moment waarop we onze persoonlijke belijdenis van het geloof uitspreken en zo ingaan in het Koninkrijk van God.” Er is de laatste twintig jaar in Engeland een geestelijke opwekking binnen migrantengemeenten met vooral een Afrikaans-zwarte achtergrond. Zij huren steeds meer gebouwen in de binnenstad van Londen. Er zijn kerken ontstaan die soms duizenden leden tellen, zoals de Kingway‟s International Church, met 5000 leden, vooral uit Nigeria.” Onder de Britten slaat de secularisatie nog steeds toe, constateert Wright. „Hoewel de daling van het kerkbezoek tot stilstand is gekomen. De snel groeiende
16
gemeenten binnen de Anglicaanse Kerk zijn vooral charismatische gemeenten die voortgekomen zijn uit de Alpha-cursus. Er is vanuit deze hoek een initiatief ontstaan om leeglopende gemeenten weer nieuw leven in te blazen door zo‟n honderd gemeenteleden daar naartoe te verhuizen. Zo zijn er twintig kerken in Londen opnieuw tot bloei gekomen. Dat zijn de positieve tekenen in Londen die het vaak genoemde negatieve beeld corrigeren.” De Baptistengemeente is niet democratisch, maar Christocratisch De Baptistengemeente wordt gekenmerkt door vrijheid. De kerk is vrij, de gelovige is vrij. En er is geloofsvrijheid (freedom to believe). Elke kerk mag gezien worden als 'competent', want Christus woont daar. Maar weet wel dat geen enkele kerk omnicompetent is ( 1 Cor 12). Gezamenlijk hebben wij meer wijsheid en zijn wij sterker, dan dat we alleen zijn. Hoe ver die vrijheid binnen de gemeente reikt? Baptisten zijn volgens Wright geen gesloten maar een open gemeenschap. Iedere gelovige is welkom, ook aan het avondmaal. En de gelovige die als kind gedoopt is en die besluit om zich aan te sluiten bij de Baptistengemeente en daar ook actief wil zijn? Als hij de beginselen van de baptistentheologie van harte onderschrijft, is hij voor Wright van harte welkom. Aan de avondmaalstafel en aan de bestuurstafel. Aan de andere kant zou hij leden van de ledenlijst schrappen als ze niet of zelden komen, of als ze her en der gaan shoppen, want op hen kan een gemeente niet bouwen. En tussen de gemeenten? Baptistengemeenten moeten naar elkaar omzien, elkaar helpen, zo nodig ook financieel. Wright onderschrijft het katholiek-baptisten spectrum van gemeente zijn: het onderling verbonden zijn. Hij sluit evenwel zijn ogen niet voor het nadeel ervan, de mogelijke controle. De kracht van het Baptist zijn is vrijheid, maar dat kan doorschieten. Dan wordt het een zwakte die leidt tot fragmentatie. Het is niet goed om als kerken gescheiden te zijn, want gemeente zijn betekent: wij zijn allen kinderen van God, Het Lichaam van Christus, de Tempel van de Heilige Geest. Christus is aanwezig in de plaatselijke kerk, maar ook in al die andere kerken. Eigenlijk kan er dus geen sprake zijn van autonomie. Geen enkel deel van het Lichaam van Christus kan zeggen: Ik heb jou niet nodig. Het woord verbinding, association, is hier op z'n plaats want het maakt duidelijk dat er enerzijds sprake is van vrijheid en anderzijds solidariteit.
17
VAN ACHTER DE TRALIES
Column door TB
GRIP Pieter Baan Centrum, vrijdagmiddag. Gespreksgroep. Het enige uurtje per week waarop de gedetineerden niet worden geobserveerd. Voor de nieuwkomers legt A uit dat ik meedoe met de gespreksgroep om te ondervinden wat er zoal leeft, wat er die week gaande is. De dominee en de pianist rapporteren niet. Dat willen de 9 mannen en één vrouw wel geloven. Maar de argwaan tegen het Pieter Baan Centrum is groot, ze weten bijna zeker dat ze worden afgeluisterd.
We praten nog door over hoezeer je geraakt kan worden door het gedrag van een ander. Hoe je je daar tegen kunt wapenen. Op uitnodiging van A vertel ik iets over die Duitse monnik, Anselm Grün, die aanraadt om door de stilte op te zoeken, dicht bij je ziel te blijven. Daar waar anderen geen grip meer op je hebben, alleen nog met jezelf en soms uiteindelijk alleen nog met God. Een aantal mannen knikt instemmend. En in hun ogen lees ik verlangen om vrij te zijn van andermans grip op hun bestaan.
Deze week is er onrust op de afdeling. Eén van de gedetineerden – niet bij de gespreksgroep – ligt erg slecht bij de anderen. Met z‟n vrome smoel en z‟n mooie praatjes vinden ze hem onbetrouwbaar. Zelfs in het Pieter Baan Centrum drukt deze man nog dingen achterover. H is er pisnijdig over, zo zit hij – recht voor z‟n raap – zelf niet in elkaar en kan dat gedrag van die andere man niet hanteren. Al pratend wordt hij steeds bozer en staat op en wil weg gaan. Maar de anderen weten hem te bewegen om weer te gaan zitten. De saamhorigheid en de zorg voor elkaar is groot in deze groep. Maar H is zijn negatieve gevoelens nog niet kwijt en opnieuw golft de woede zijn lijf in. Dit keer houden zijn makkers hem niet tegen als hij weer opspringt. Ze lijken perfect aan te voelen wanneer hij ruimte nodig heeft. Later komt H weer rustig terug en A prijst hem om het bewaken van zijn agressiegrenzen.
18
DE LEESGROEP LEEST
DE LEESCLUB Door CV
Het boek: De Leesclub van Renate Dorrestein 29 oktober 2010 Dit boek heeft ons heel wat stof tot praten gegeven. En ook opluchting en herkenning van wat ik hieronder probeer weer te geven in een kleine interpretatie. Ieder had er op zijn eigen manier mee gestoeid, en het toch ook uitgelezen. Dit omdat het boek ook boeide. Dit komt door de wijze waarop de schrijfster je meenam in haar verhaal. ik vind dit heel knap om ons als lezers zo uit te dagen tot het uitlezen van zo boek Voordat ik het las, had ik al het nodige over dit boek gehoord. Ik had er echt zin in. Het leek mij spannend en gezellig om dit boek over de Leesclub te lezen. Dacht in een spannend avontuur onder te duiken. Niets is minder waar, je komt gelijk in een woordenwisseling terecht, van de hak op de tak je brein word flink aan het werk gezet. Zo had ik me het begin van dit boek alles behalve voorgesteld. Het heeft ook even geduurd voor ik het weer ter hand nam. Het tweede deel leest vlotter en hier ontspint het verhaal zich. Er is een reisgids met verklaringen en omschrijvingen in het boek opgenomen, waar regelmatig bij wordt stilgestaan. Deze reisgids ervoer ik als een rustpauze tussen de voortdurende discussies en gebeurtenissen. Het boek bevat een mooi portie humor en een knipoog naar de leesclubs in het algemeen. Het is zeker het lezen waard. Het volgende boek dat wij lezen is “”De grote zaal”, cadeautje van uw openbare bibliotheek. Er kunnen deus veel mensen meelezen. Datum van de volgende bijeenkomst is 14 januari 10 uur bij IB. De keer daarna willen we “Dorstvloer vol confetti “ lezen van Franka Treur. Deze bespreken wij op 11 maart ook bij I. Tot slot: Het boek over de Leesclub heeft ons niet doen besluiten om er mee op te houden. Zo beleef je nog eens wat en breng je een gezellige en leerzame morgen met elkaar door. Groet van de leesgroep
19
Verwondering Engelen op Heidestein Een waar gebeurd verhaal Door JB Ik loop hier vaker. Ook bij koud en guur weer als de mensen het liefst bij de kachel zitten. Kijken, ruiken en voelen hoe de natuur z‟n gang gaat op Heidestein. De striemende windvlaag over het water van de grote vijver. De goudbruin beklede bospaadjes. De gevallen takken die in halfschaduw allerlei gedaanten aannemen. De geluiden, het geblaat en geritsel. Wat een leven in een schijnbaar stervend bos. Hé, de zon lijkt door te breken. Daar een zonnestraal over het heideveld. Een windvlaag in de rug wijst mij naar de vlakte. De wolken worden donkerder maar de zonnestraal word lichter en scherper. Een groepje bomen aan de bosrand staat in het volle licht. Het contrast met de omgeving is zo groot dat ze lichtgevend zijn. Als witgouden engelen bewegen ze aan het einde van de vlakte. Mijn ogen volgen de zonnestraal naar de hemel. Op het moment dat ik de regenboog zie schrik ik door geblaat en gestamp van kleine hoeven achter mij. De schapen zijn in beweging gekomen en passeren mijn links en rechts. De heide op naar het licht. Als ik in de verte het schouwspel overzie breken de wolken open. De wereld staat in het volle licht.
20
HET WONDER VAN DELEN In noord-Brazilië ligt Belem, een miljoenenstad met hoge flatgebouwen, luxueuze appartementen met uitzicht op het regenwoud. Oorverdovend verkeer, gigantische winkelcentra. Maar ook met sloppenwijken, criminaliteit, onveiligheid op straat.
Door CvW
de verschillende gezichtsvormen en haarsoorten de afkomst raden. Deze verstoten groepen hebben geen geboortebewijs. Als zij in een peddelbootje naar de overkant gaan om hulp te zoeken worden ze zonder pardon weggestuurd. Ze „bestaan‟ niet dus ze worden ook niet geholpen. Ze kunnen niet aan het werk, niet naar school Belem ligt aan een van de grote rivieren in „aan de overkant‟. Ze leven van wat het het Amazone regenwoud. Ik ben meegeoerwoud ze geeft. Ze wonen in houten varen met de Hospitaalboot van het Brazi- paalwoningen, omdat eb en vloed soms 3 liaanse Bijbelgenootschap. Een aantal meter verschillen. Ze eten fruit en ze ruikeer per week varen ze uit naar de 25 len fruit voor rijst “aan de overkant”. eilanden die bij Belem horen. Ze liggen op een half uur tot 20 uur varen. De boot lijkt De Hospitaalboot vaart tot aan de advent. op een groot pleziervaartuig. Bovendeks Daarna stoppen ze met medische hulp. zijn een aantal hutten met 3-4 slaapplek- De regentijd in de Amazone betekent een ken. Benedendeks zijn de hutten omgepaar maanden geen oogst. Kerst is honbouwd tot behandelkamertjes. Er gaan ger en schaarste in het oerwoud. Ik sprak vrijwillige artsen, verpleegkundigen en de moeder van Natali. Zij zei stralend, tandartsen mee. maar met tranen in haar ogen: “Volgende maand komt de boot met voedselpakketNa een paar uur varen door allerlei kleuten en met 1 kadootje per kind, dat is het ren groen, komen we op een iets opener wonder van Kerst. Dat wij mogen bestaan, plek. Een grote steiger vol mensen. Er is dat er Christenen “van de overkant” de een bootje vooruitgegaan om te melden moeite nemen om naar ons toe te komen dat we komen en de mensen zijn van het en ons helpen deze maanden door te hele eiland naar deze plek gekomen. Als komen.” het meezit komen de dokters een paar keer per jaar. Vrijwel iedereen wil een Het wonder van Kerst is delen van onze consult. De dokters doen een eerste scan, overvloed met degene die met lege hanjij wel, jij volgende keer, jij eerst, jij achter- den staat…. aan, jij in de wacht afhankelijk van hoe snel we gaan. Als de dokters weer de boot op lopen, gaat het evangelisatie team aan de slag. Tijdens het wachten kan iedereen meedoen met zingen, dans, poppenkast, Bijbelstudie. De sfeer is opgewekt, dankbaar en hoopvol. Dankbaar omdat de dokters zijn gekomen. De “River-People” zoals ze genoemd worden zijn afstammelingen van Indianen en achtergelaten slaven. Belem was ooit een van de grootste doorvoerhavens voor gestolen mensen uit Afrika. Je kunt aan 21
NAAR DE EETGROEP MET EPAFRAS
door AW
Op 9 november jl. was ik met nog ongeveer 25 mensen aanwezig bij de Silo eetgroep. Ik had die dag buiten gewerkt, en dan vind ik het aangenaam om 's avonds lekker te kunnen eten en met mensen in gesprek te zijn. Het leuke van de eetgroep vind ik dat de avonden eigenlijk steeds weer anders zijn, er gebeurt altijd wel iets inspirerends. GS was de hele dag actief geweest en had een uitstekende vegetarische maaltijd klaargemaakt. Na het hoofdgerecht werd A door H in het zonnetje gezet vanwege zijn verjaardag en zijn inzet voor de eetgroep. F vertelde dat hij blij was na langere tijd weer bij de eetgroep aanwezig te kunnen zijn. G vertelde dat hij binnenkort weer aan het werk gaat. Voor deze avond was weer een speciale gast uitgenodigd, PM. Naast predikant is hij voorzitter van de stichting Epafras. Deze stichting zet zich er sinds 1985 voor in om Nederlandse gevangenen in het buitenland te bezoeken. P vertelde dat een team van 43 geestelijke verzorgers vrijwillig hun vakantie inzetten om over de hele wereld nederlandse gevangenen geestelijk bij te staan. Ook Silogangers als MB en AdB hebben voor deze stichting reizen gemaakt. Momenteel verblijven er ongeveer 2500 Nederlanders in buitenlandse gevangenissen. Daarmee is Nederland na Spanje het land met relatief de meeste mensen in buitenlandse gevangenissen. P denkt dat dit komt door ons liberale drugsbeleid. Vaak betreft het mensen die in Nederland al in de problemen zaten. Voor hen lijkt het aantrekkelijk om door een drugstransport uit de schulden te komen, maar ze realiseren zich niet dat je zelfs met een beetje drugs voor eigen gebruik in het buitenland lange tijd achter de tralies kunt belanden. Door het verblijf in een buitenlandse gevangenis worden mensen heel erg op zichzelf teruggeworpen, zo vertelde P. Ze zijn erg geïsoleerd doordat ze de taal niet spreken en vaak geen advocaat hebben. Vrienden en familie kunnen meestal weinig steun bieden. De meeste gevangenen vinden het daarom heel fijn als er mensen op bezoek komen. Het is voor hun vaak een opluchting om met iemand in je eigen taal te kunnen spreken en je eigen verhaal kwijt te kunnen. De gesprekken hoeven niet altijd geestelijk te zijn. P vertelde dat hij in zo'n gesprek vragen stelt als 'hoe houdt je het vol?' of 'hoe kijk je naar je toekomst?'. Vaak zijn het ontroerende ontmoetingen. Op de vraag hoe de situatie nu is in buitenlandse gevangenissen sprak P over zijn ervaringen in Peru. Een gevangene als Joram vd Sloot heeft het daar nog relatief goed omdat hij publicitair interessant is, maar in andere gevangenissen zitten vaak veel meer mensen dan de gevangenis aankan, en wordt het regime door bendes bepaald. Het voelt dan best gevaarlijk om een binnenplaats over te moeten steken en je moet oppassen dat je als rijke westerling niet je spullen kwijt bent voordat je aan de overkant bent. De laatste vraag aan P was „wat hem nu beweegt om dit werk te doen‟. Hij gelooft dat achter iedere gevangene een mens zit die waardevol is, die een hart heeft en gehoord mag worden. Die mens is meer dan de daad waarvoor hij vast zit.
22
Verwondering
Open staan
Door HK
Ik ben wat ouder dan ik me voel. Dat heb je zo na de vijftig. Niet erg (zegt iedereen), maar toch. Ik word door mijn leeftijd overvallen en dat heb ik dan maar te accepteren. Het werd toch tijd dat ik het wat rustiger aan ging doen. Me iets (of veel) minder ging opwinden over dingen. Dat zeggen ze tenminste. En ja, waarom zouden ze geen gelijk hebben. Minder stress, meer tijd …klinkt leuk. Maar is dat haalbaar? Is het duurzaam? Dat rustige bestaan waar je je niet druk maak over zaken waar je misschien geen invloed op kunt uitoefenen of kunt veranderen. Ik weet het niet zo gauw. Waarom zou de wereld veranderen als ik ouder wordt? Dat doet hij natuurlijk niet. En als ik toch van plan ben om te blijven leven (en dat ben ik), ga ik me druk maken om de wereld (mijn wereld) en wat er in gebeurt. “Uw koninkrijk kome, Uw wil geschiede gelijk in de hemel als op aarde.” Dat is een sterke tekst. En wij mogen als Christenen bijdragen aan de realisatie van die werkelijkheid. Ieder op zijn eigen manier maar nooit alleen. En misschien is dat wat ik me moet realiseren. Ik beleid al heel wat jaren dat ik in God geloof en een goede Christen wil zijn. Toch is mijn kracht te veel op de eigen energie gericht. Ik vergeet te snel om me op Zijn hulp te beroepen. Zijn advies in te winnen. Ik verlies daarmee zijn leiding en hou steevast vast aan mijn eigen opvattingen over wat er moet gebeuren en hoe. Dit dwaalspoor van eigenzinnigheid leidt onherroepelijk tot teleurstelling en eenzaamheid. Op zo‟n moment twijfel ik aan mijzelf en aan God. Juist dan heb ik een wonder nodig. Een wonder dat bevestigt dat Hij er is. En dat het allemaal goed komt. En dan ben ik ook nog zo onbescheiden dat ik ga aangeven bij de Heer, hoe Hij zich aan mij het best kan openbaren. Om alle onduidelijkheid voor te zijn natuurlijk. Nou, die gebeden worden niet verhoord. Vind je het gek? Ik niet. En gelukkig zie ik dat later weer in, en herstel ik in mijn geloof. Het wonder van God is dat Hij er altijd is. Ons gebrek is dat wij daar vaker niet dan wel voor open staan. Onze wereld, onze werkelijkheid, is tastbaar en rationeel. We hechten waarde aan oorzaak en gevolg, voor wat hoort wat en voor niets gaat de zon op. We zijn fair en straight en geven graag aan goede doelen. Maar tegelijkertijd raken we onze spiritualiteit kwijt en ons vermogen om God in ons leven te laten werken. Open staan voor God is ook open staan voor zijn wonderen. Zien hoe Hij zich met je leven bemoeit. Hoe Hij je zegent, waar je dankbaar voor kunt zijn en welke wonderen je dagelijks overkomen.
23
VERSCHENEN: BUNDEL ONDER DE REGENBOOG “Onze” Inge Boef schreef mee aan de bundel “Onder de regenboog. De Bijbel queer gelezen”. Deze verschijnt in december bij uitgeverij Skandalon. Redactie: Adriaan van Klinken en Nienke Pruiksma. Auteurs: Mariecke van den Berg, Inge Boef, Marco Derks, Wielie Elhorst, Ruard Ganzevoort, Wietske de Jong, Anne-Marie Korte, Mark van der Laan, Lucien van Liere, Christiaan Ravensbergen, Martin Ruf, Peter-Ben Smit. Ter gelegenheid van de verschijning van dit boek is er op 9 december een symposium in de Utrechtse Janskerk. De betekenis van queer bijbellezen: nieuw licht op oude discussies over (homo)seksualiteit? Tijdens het symposium zullen de redacteuren, Van Klinken en Pruiksma, worden geïnterviewd door de dagvoorzitter ds. Jasja Nottelman. Het symposium vindt plaats op 9 december in de Janskerk (Janskerkhof) te Utrecht, van 15 tot 17 uur.
Flaptekst van het boek Is Simson echt zo’n überseksuele macho als het bijbelverhaal ons op het eerste gezicht doet geloven? Wat te denken van de Emmaüsgangers: twee vrienden onder één dak, die Jezus uitnodigen te blijven slapen? Het paradijsverhaal, met die boom van kennis van goed en kwaad: is dat echt de basis voor een vaststaande heteroseksuele scheppingsorde? Als er in Christus geen jood of Griek, geen man of vrouw is, hoe zit het dan met het onderscheid tussen homo en hetero? Deze en andere vragen staan centraal in dit boek. Vaak wordt met een beroep op de Bijbel heteroseksualiteit tot norm verklaard en homoseksualiteit veroordeeld. De bijdragen aan deze bundel laten zien dat de Bijbel volop ruimte biedt voor alternatieve interpretaties. De auteurs lezen bekende en onbekende bijbelse teksten, van Genesis tot Openbaring, door een queer bril. Dat betekent dat ze vragen over (homo)seksualiteit aan de orde stellen, de norm van heteroseksualiteit uitdagen en nieuwe perspectieven openen op gender, seksualiteit en diversiteit in relatie tot de Bijbel, de kerk, de theologie en de samenleving. „Queer Bijbellezen is de zoektocht naar wat het betekent om de teksten te lezen vanuit de marge. Tegen de vanzelfsprekende mannelijke en heteroseksuele interpretaties wordt hier een lezing aangeboden die er volgens velen niet mag zijn, die niet deugt.‟ Ruard Ganzevoort, hoogleraar praktische theologie, Vrije Universiteit „De bijdragen in dit boek laten het enthousiasme zien van eerste verkenningen van nieuw terrein, de opwinding en de begeestering wanneer bijbelteksten, dankzij ongehoorde vragen, nieuwe samenscholingen van betrokken lezers, andere leeswijzen en creatieve interpretaties, veel spannender, meer divers en ambigu blijken ten aanzien
van (homo)seksualiteit en gender dan vaak wordt aangenomen.‟ Anne-Marie Korte, hoogleraar religie en gender, Universiteit Utrecht 24
ADVENTSGEDACHTEN VAN EEN WERELDJURIST Op 12 oktober hadden we bij de Eetgroep te gast Alexander de Savornin Lohman, niet alleen een buurman uit de Schoolstraat, maar ook een bevlogen jurist en wereldreiziger. Hij was verrast zijn naam en verhaal terug te vinden in ons kerkeblad. Hij liet mij, AN, weten geraakt te zijn door een adventspreek die hij per ommegaande mailde om ons via de Regelrecht door te geven. Bij dezen dus.
MOZES EN ADVENT door AdSL Nog helder voor de geest staat mij een preek van ds Meiners op een adventszondag in de Woudkapel. Studies van mystiek en Kabbala hadden hem tot overtuigingen gebracht, waardoor hij leerstellingen van de Lutherse kerk niet meer kon onderschrijven. Hij was uitgetreden. Zijn preek ging over Mozes, die op de berg Sinaï het heilige land mocht zien. Maar hij zou het volk Israel niet het heilige land in leiden. Meiners maakte duidelijk waarom dit verhaal met Advent te maken heeft. Het uitverkoren (Joodse) volk, zei hij, staat in de Bijbel symbool voor de mens, voor ieder mens. De slavernij in Egypte staat voor de fase waarin de mens gevangen zit in zijn driften. Mozes is een kracht, die in ieder mens werkzaam is, de kracht waardoor we in staat zijn ons uit die slavernij te bevrijden. Op dit pad tot bevrijding met de Mozeskracht als leidsman ervaart de mens wonderbaarlijke dingen. Maar we hebben ook ongeloof en weerstand, precies zoals het Joodse volk tijdens de uittocht uit Egypte beleeft. Maar met de bevrijding van driften is niet het einddoel van ons leven. De mens wil tot vervulling komen, het beloofde land bereiken. Daarvoor is een nieuwe leidsman nodig: Jozua, ofwel Jezus (wat dezelfde naam is), Jezus de drager van de Christuskracht. Jozua en Jezus staan symbool voor de kracht die in ieder mens aanwezig is en die de mens als leidsman kan kiezen om tot vervulling te komen. Het heilige land wordt niet veroverd door strijd, maar door aandacht, door liefde: na zeven dagen om de stad te hebben gelopen en de laatste dag zeven maal, vallen de muren van Jericho. Vijf steden moeten worden veroverd om het heilige land te bereiken. Ds Meiners vertelde dat de heersers van deze vijf steden de namen dragen van onze vijf zintuigen. De symboliek die in de Bijbel verscholen zit heeft mij diep geraakt. De adventstijd is de tijd waarin wij symbolisch ons persoonlijke Heilige Land kunnen aanschouwen, en wij in verwachting zijn van de komst van de nieuwe leider in onszelf, de Christusgeest, die ons in staat stelt door liefde meester te worden van onze zintuigen en ons persoonlijke heilige land te bereiken.
25
Verwondering Engelen in spijkerbroek
Door RB
“Hebt u ooit in uw leven een engel gezien?” Dat vroeg een huisarts te Haarlem, H.C. Moolenburgh, aan zijn patiënten als ze bij hem op het spreekuur kwamen. Hij deed een onderzoek naar engelen in deze tijd. Engelen? Tot zijn grote verrassing bleken veel mensen, protestanten, katholieken en ongelovigen, hier iets over te kunnen vertellen. “Nou u het zo vraagt, dokter, inderdaad. Ik heb het nog nooit aan iemand verteld, maar….” En dan kwam er een mooi, verbijsterend, of verrassend verhaal. Niet over engelen in witte gewaden en met vleugels. Maar veeleer engelen in een gewoon pak of in een spijkerbroek. Maar wel degelijk engelen, volgens zijn patiënten. Dr. Moolenburgh schreef er een boek over, dat ik jaren geleden van iemand kreeg. Dat boek is me bijgebleven, wat lang niet van alle boeken gezegd kan worden die ik gelezen heb. Toch is een behoorlijke dosis Groningse nuchterheid mij niet vreemd. Zou het dan toch kunnen… Gek is dat. Als ik in de bijbel lees over engelen vind ik het heel gewoon. Ik ben al lang gewend aan het idee van een engelenschaar die de geboorte van Christus aan de herders verkondigt. Ik ben opgegroeid met beelden van engelen in de kinderbijbel. Maar in het hier en nu? En ook in mijn leven? Of was het toch een engel die mij die ene keer behoed heeft voor een verkeersongeluk? Of die mij het licht deed zien, terwijl ik diep in de put zat? En misschien ben ik er me niet eens van bewust geweest dat ik op bepaalde momenten beschermd werd. En heb ik boodschappen ontvangen van engelen en noemde ik dat intuïtie. Wie zal het zeggen. Maar het lezen van dat boek heeft mij er wel voor open doen staan. Engelen in het hier en nu, die ons helpen en beschermen. Nee dokter, ik heb er nooit een gezien. Of misschien toch toen...
26
VANUIT DE UNIE Regiodagen Op 5 en 12 februari vinden er opnieuw missionaire dagen in acht verschillende regio‟s plaats. Een ideale plek om gemeenten uit uw omgeving te ontmoeten en over verschillende thema‟s rondom het thema 'Laat de vlam weer branden' met elkaar in gesprek te zijn en toegerust te worden. De dag begint met een prikkelend ochtendprogramma over hoe je een gemeente kunt zijn die zich richt op de buitenwereld. 's Middags gaan de aanwezigen uiteen voor een workshop over jeugdwerk, zending, gemeenteopbouw of het onderwerp 'bezield door geloof'. Training 'communiceren in de gemeente' In Zuid-Holland worden op 22 januari, 5 maart en 2 april drie trainingsdagen 'communiceren in de gemeente' georganiseerd. Dag één gaat in op levensvragen, dag twee gaat in op communicatie in groepen en dag drie gaat in op de gemeentevergadering en welke processen hierin spelen. Deze drie dagen zijn los van elkaar te volgen. Kijk voor meer informatie op www.baptisten.nl/ gemeenteopbouw. Fotografen gezocht De Unie is op zoek naar baptisten die op vrijwillige basis één of meer keren willen fotograferen of filmen tijdens evenementen. Het gaat voornamelijk om de Algemene Vergaderingen in het voor- en najaar, de opening van het seminariumjaar in september, symposia en andere landelijke bijeenkomsten. Hebt u ervaring met fotograferen en/of filmen en wilt u dit eenmalig of met regelmaat voor de Unie doen, neem dan contact op met Gerdien Karssen,
[email protected]. Data Unie-activiteiten Start training contextueel pastoraat Trainingsdag communiceren in de gemeente Start training gemeenteopbouw Regionale missionaire dagen Open dagen Baptisten Seminarium
8 januari 22 januari 29 januari 5 en 12 februari 11 en 18 maart
Meer informatie: www.baptisten.nl.
De volgende Regelrecht verschijnt op de 2e zondag van januari.
KOPIJ GRAAG INLEVEREN VÓÓR 30 DECEMBER Het thema van het januarinummer
DOOR WELKE BRIL KIJK JE? 27
Baptistengemeente Silo Herenstraat 34 3512 KD Utrecht 030 231 49 37
[email protected] www.silogemeente.nl
28
