"Geen savoir vivre, dan ook geen Fred van der Wal!" "GEEN SAVOIR VIVRE? DAN OOK GEEN FRED VAN DER WAL, WANT DIE TWEE GAAN HAND IN HAND IN KUNSTENAARSLAND!" Onzin! Iedereen gaat onder de druk van de Nieuwe Economis che Wereld Orde tegenwoor dig hand in hand, heb ik zo het idee. Allemaal vrienden en vriendinnen! Nooit meer oorlog! Z elfs de homootjes , de anders denkende import allochtoon, dus doorgaans het onges choolde, s emi- analfabete lagere volk, waarbij ik de homootjes even uits luit, want daar zitten echt hoog s taande tiepes bij, zingen met een octaaf te hoog ges temde s tem het Rotterdams e volks lied; hand in hand kameraden. Die homootjes ; ik ben er s inds kort vierkant voor! Nooit geweten, maaar nu weet ik het na het zien van de laats te gay parade op de fotos van Richard Koek uit New York. Mannen in een tutu en behahaha; da's andere koek. Als kapper, ober, galeriehouder, liftboy, interieurverzorger, s choolmeees ter, kleuterleider, s tilis t of huis knecht gooien de homos hoge ogen. Ik loop er mee weg. Z o lang zij niet met mij weg lopen. Een afwijking blijft het natuurlijk toch en wij weten allen wat de Bijbel er over zegt, ondanks Jos Brink zaliger die in een witte jurk parmantig beweerde dat de Heilige Schrift de wijze van Sodom om armt en met kokette gebaartjes goed praat. Hij kent de Bijbel dus van geen kanten, maar wat kun je verwachten van een aanhanger van de vals e leer van de RK kerk. Ik heb ook niets met Rooms e gluiperdjes , want ook al zijn ze van hun ketters e geloof afgevallen, het blijven achterbaks e s tiekemerds die je in de gaten moet houden en met iedereen mee lullen. Opportunis ten. Nu zal het mij verder wors t wezen wat twee dames met elkaar in bed uitvoeren en het heeft toch ook wel weer wat aan de andere kant, dat in de dames bladen veel bezongen les bis me, maar om nou pers oonlijk als volwas s en vent met een pervers e, veneris che kolens jouwer voor de lol te liggen poep s tampen in een duinpannetje achter het huis van die Z andvoorts e koffiemok kuns tenares Jannie Rebus of in de achtertuin tus s en de wilde rozen van de Heems teeds e dakpans childeres Hyacinth Reynvos , daar moet ik vanuit mijn geloof keihard Nee op zeggen, al hoewel natuurlijk alles zo zijn charme heeft! Da's pos t modern en de pos tman always rings twice. Z o lang ze maar boeken lezen de mens en en mij een bes childerde mok kofie aanbieden is mij trouwens alles egaal als ik ze maar niet op de bek hoef te pakken. Ik heb liever een Pizza di Mam ma om te verhaps tukken en dat heeft niets met een Ojdipoes complex te maken. Wie geen boek van mij lees t is s owies o een bees t en wie niet naar een expos itie van Fred van der Wal gaat is van de s traat. Laat ik het eens voor de verandering een keer over iets anders hebben dan mijzelf. Wat woont er nou beneden de grote rivieren, behalve onmondige dieren? Ik weet 't niet! Als waar achtige kuns tenaar ga je niet zoals Kees Kammeloog in Cambodja, Maas tricht, Arnhem, Haarlem, Z andvoort wonen of een ander onontwikkeld gebied. Knoopt U dat nu eens in uw rozevingerige s noeperige oortjes want die leuke s chelpjes hebt U niet voor niets gekregen. Kan ik niet even mijn tong in Uw oor s toppen en 'm een tijdje daar houden? Ik heb mij als realis tis ch werkende kuns tenaar altijd verzet tegen onzin en luchtfiets ers . Ik maak mij daar nog s teeds niet populair mee, maar dat kan me niets s chelen. Wie populair wil zijn moet in de politiek gaan om zijn groots te gemene deler verhalen op te hang en voor een lege tweede kamer of zoals de kinloze kaalhoofdige Edwin Rutt de clown uithangen in TV kinderprogrammas met een petje omgekeerd op zijn pap kop. Drummen kan die boy ook al niet want zijn pens zit 'm in de weg. Ik heb bijvoorbeeld als arties t en genie ook een duidelijke vis ie op ontwikkelings werk in de tropen en aanverwanten. Je hebt van die welzijns werkers die om geld bedelen voor hun privé initiatieven met huizen voor kleine jongetjes in Verweggis s tan, maar mij eers t verrot s chelden op het internet en dan verwachten dat ik een paar duizend euro over maak voor condooms en medicijnen tegen aids want die Cambodjanen werken flink met hun bananen, de rooie Khmer komen van ver, dat zijn toch communis ten die naas t de inter nationale pot pis ten, die willen ook gratis kaartjes voor de bus en als de Chinezen niet zo goed konden kezen zouden er niet zoveel Chinezen wezen. Ik weet zeker dat ik van de vlakte der kruiken al helemaal niks kan gebruiken, dus blijven we thuis hangen voor de kijkbuis met een zak paprika chips en een krat pils van s upermarkt De Prijs breker, en na het veertigs te pijpje weet ik weer: Ik hou van Holland, dat vlakke kleine kolereland met zijn kankerkuttyfus kont likkers kolerelijers . Ams terdam Magies Sentrum, dat was ook zoiets in de jaren zes tig: Eers t bracht een s tel luilakken van het Leids eplein onder leiding van akela Simon Vinkenoog de hele s chooljeugd aan de verdoven de middelen, daarna importeerde de bevlogen PVDA man Joop den Uyl in 1972 de halve bevolking van Suriname naar de hoofds tad waar ze de moois te flats kregen. Nu is de halve bevolking van de hoofds tad allochtoon en eveneens ook de helft die van een uitke ring trekt. De PVDA heeft zijn gelijk gehaald met hun ges laagde multiculti experiment. De Weg Met Nederland gedachte. Vals internationalis me. Als ik dat Joods e vrouwtje Hedy d'Ancona hoorde reb belen in heur onooglijke kleding naas t die verlopen kuns tarties t dan bekroop mij een gevoel van grote ergernis . Een Haarlemmer, eigenwijs als al die leden van de Kennemer kliek, meende mijn mededeling te moeten betwijfelen dat de helft van de Ams terdams e bevolking allochtoon is en de helft van de bewoners van de hoofds tad een uitkering trekt. Het kwam ter s prake tijdens een etentje, ergens op een warme zomeravond in een tuin met uitzicht tot aan de horizon, bij
Bouhy waar hij en zijn echtgenote al heel lang en huis hebben, dus heb ik de volgende dag wat s tatis tis che gegevens op het internet opgezocht en een uitdraai van gemaakt want ik ben natuurlijk geen lulletje rozewater, die maar wat beweert, zoals veel van mijn opponenten, die zo graag hun lamme kloten warm houden in het zand van het goud gele s trand van Ameland of Spanje: Las ter en leugens vers prei den, daar zijn mijn minder s ucces volle collegaatjes beneden de grote rivieren altijd s terk in gewees t. Net als die Fries e kuns tenaars . De een of andere bejaarde dorps idioot annex s ubs idiekuns tenaar uit Z eeland die 's avonds monke lend op zijn tuinbank voor zijn arbeiders woning een pijpje has j rookt, probeert allerlei onbekenden tegen mij op te zetten, voornamelijk talentloze kroegkuns tenaars die een hoop praatjes verkondig en van achter het biljart en de s tamtafel, maar eigenlijk te talentloos , te uitgeblus t en te dom zijn om een goed s childerij bij elkaar te s childeren. Een ex-klas genoot in Fries land, een buitengewoon eigenwijze leraar Nederlands die zijn voormalige leraar in het zelfde vak aan de Da Cos takweeks chool nog s teeds poogt te imiteren, gaat elke zaterdagmiddag naar de dorps kroeg ergens in een klein kutdorp om daar de vrije tijds filos oof te s pelen na een dozijn pils jes . Ja, dan is het goed filos oferen met het biers chuim nog op je bek en een pond bitter ballen in je brutale mond, maar het hoeft allemaal maar een dertig, veertig procent achteruit te gaan in Nederland of diezelfde gemoedelijke categorie verandert met hun chris telijke moralis tis che praatjes in bloeddors tige mons ters . Het is altijd goed te weten waar je vijand zit! Ik ging indertijd in de s ixties om met een aantrekkelijke, kwikzilverige akademies tudente die geïmpo neerd was door het s oort Ibizagangers dat in die boeken van Jan Cremer en zijn navolgers wordt bes chreven en voor de vrije s ex was want de dame lus tte wel een regelmatige doors meerbeurt van onderen. Z e vond dat modern. Ik was daar altijd op tegen, die in links e kringen zo geroemde s exuele los bandigheid, want dat leidde nergens naar, behalve naar de kliniek voor ges lachts ziekten en de ps ychiater. Wel wis t ik na die relatie dat ook een A cupje niets te maken heeft met de mate van goes ting van de draags ter. Mis s chien is de erotis che lus t zelfs omgekeerd evenredig met de grootte van de tietenbeteugelaar, maar daar heb ik de hulp van een in de s tatis tiek goed ingevoerde academica voor nodig die in al heur academis che arrogantie een ijzers terk wetens chappelijk gewe ldig doortimmerde cas e s tudy zal leveren. In navolging van die Cobra klodderaar Cons tant klets te iedereen het onzinnige idee na dat de creati viteit aan het toenemen was om dat iedereen een kuns tenaar zou zijn. Weer anderen, de neo-heidenen, mees tal langharige a-productieve ongewas s en dames en heren in zelf gebrejen truien s chreven dat toe aan The Age Of Aquarius . Ik vond dat allemaal grote nons ens en s prak mijn ongerus theid over de BBK initiatieven uit om iedereen tot de BKR toe te laten; fiets hers tellers , over s pannen gymleraren, mis lukte s tudenten, veneris che hippies ; Haarlems e dorps gekken, je kon het zo gek niet bedenken, er was een enorme toes troom. Vooral in Haarlem en Z andvoort was het tiepe kroegkuns tenaar populair dat vijf maanden per jaar op het s trand lag en als het tijd werd om voor de contrapres tatie werk in te leveren even op een middag wat in elkaar flans te en per taxi naar het gebouw van de s ocia le diens t bracht, dan hadden ze weer een kluit voor een half jaar. Ik zie nog Barend N. de beruchte Barry uit dat boek van Jan Cremer, beiden geruime tijd in de contrapres tatie, een reis beurs van toen 2000 gulden ophalen, een bedrag dat onmiddellijk werd omgezet in drugs . Z oals wij weten is het met Barry s lecht afgelopen. Dat komt er van als je niet goed oppas t in het leven. Heel wat cultuur profeten beweerden in de jaren zes tig dat het paradijs s nel zou aanbreken en de mens heid nog maar één dag per week zou werken en de res t van de week iedereen creatief in de weer met houts nijwerk, breipennen, broodbak ovens en macramee. Daarbij vergat men dat het geen grote voouitgang is als iedereen creatief zou zijn en een devaluatie van het kuns tenaars chap zou op leveren. Die aanhangers van de Sigma groep die ik altijd de Smegma groep noemde vanwege hun ontuch tige vrij gevochten ongewas s en le vens wandel zeiden met het licht van de waarheid in de bloed doorlopen drugs ogen; het tijdperk van de kuns tenaar met een grote K, die in grotere mate creatief begaafd zou zijn dan de doors neeburger, is helemaal vooorbij. Het Karel Appel Syndroom van kloddder maar raak met je kwas t. Waat heeft het opgeleverd? Helemaal niets ! Ik zag met enig genoegen hoe de s childerijen van een meneer die zich als bejaarde erg artis tiekerig kontendraaierig aans telt, nep en namaak powezie s chrijft en ook nog s lecht proza met taal en s tijlfouten, voor een euro geveild werden. Nogal logis ch dat de vrouw van zo'n charletan dan weg loopt en meneer voor goed in de AOW alleen moet gaan wonen. Ook in de relationele s feer zien wij de wet van oorzaak en gevolg. Dat s oort op het eers te gezicht zo gevoelige tranen trekkende kuns tarties ten maakt met hun dikke bierpens en befbaard altijd grote indruk op alleens taande juffrouwen op leeftijd die van de beeldende kuns t totaal geen vers tand hebben, maar in de Libelle wel eens iets hebben gelezen over de rooie befbaard van die vres elijke gek van Gogh en over Rembrandt met zijn half dozijn aan wijven. Die twee kuns tenmakers zijn de heiligen van het ongeïnformeerde ongeletterde EO volk. Het belachelijke idee dat iedereen kuns tenaaar moet zijn doet mij denken aaan voetballen, waar ik een grote hekel aan heb vanwege de onaangename randvers chijns elen. Sport was ook voor iede reen, alleen worden maar enkelen daar kampioen in dankzij een genetis che aanleg. Z elfs s ocialis ten zullen niet kunnen ontkennen dat vers chil in aanleg en pres taties altijd zullen blijven bes taan. Er zijn legioenen die s port bedrijven zonder verdere pretenties en nog veel meer miljoenen die alleen naar Studio Sport kijken op de TV of het lottobriefje invullen met een krat pils naas t zich. Sport heeft niet veel zin, zo zegt de Grote Schrifts teller Paulus in het NT. en die heeft gelijk, daar volg ik de SGP graag in. Lichaams beweging in het zwembad of de open lucht, daar kan niemand iets op tegen hebben of je moet in een rols toel zonder je benen zitten en voortgedouwd worden door een achterlijke, homo fiele negroïde brancardier van Joods e afkomt met een bochel, een onzekere s eros tatus en een zwarte vriend met een houten been.
In Ams terdam, culturele hoofds tad nummer één worden weerloze mens en op krukken pootje gehaakt en van hun AOW-tje beroofd of bejaarden bij hun achterpoten uitges chud boven de Ams tel. Ik zag laats t hoe een invalide met wagen en al op zijn kop werd gezet en voor de s neltram getrapt. Daar heb ik niets op tegen. Ik ben s pontaan gaan applaudis s eren. Het klinkt mis s chien hard, maar het was echt heel humoris tis ch om te zien. Nee, daar worden de minder valide mannen en vrouwen juis t weerbaar door ge maakt, die vragen geen zak met duiten voor een mus kietennet in Cambodja, maar gaan op een curs us jujuuts ie van drie dagen. Ja, ja! Men doet maar waar men zin in heeft hoor ik bij de ontuchtige omroeps ters van BNN. Vullis dus . Afvegen en doortrekken. Wat is de mens meer dan een klots ende zak vol paars e blubber, kwaad bloed, s lijm, lymfes appen, etter, kots , s puits perma, dicht geknoopt bij de navel. En maar geilen op elkaar en liggen dobberen op andermans vlees . De mees te vullis mannen zijn trouwens al miljonair nog voor ze beginnen. Wat die al niet vinden langs de kant van de weg! En anders is het van : kun je nog s tinken, s tink dan mee! Op zondag ruikt die olijke, fijngris telijke journalis t Ruurd X. vres elijk uit zijn kleren als hij in de evan gelis che gemeente te Leeuwarden zit en vreet van de zenuwen hele s tukken uit zijn neus nog voor de preek. Hij mag daar zo nu en dan de clown uithangen met zijn klets praatjes . Geen wonder dat die kerk grotendeels leeg zit. Ik krijg altijd as s ociaties met een geurende, opeen gebars ten vullis zak in de brandende zon als ik Ruurd zie zitten met zijn ongewas s en paardens taart en kalende voorhoofd. Een mix van zure zolder lucht en ranzige roomboter s laat er van af. Ik krijg van zo'n ongewas s en mans pers oon liever geen kleverig, grauw King pepermuntje aangeboden uit een rol van een jaar geleden. De witte peper munten zien s oms gewoon loodgrijs van het zakvuil in fijngris telijke evangelis che kringen, terwijl de peper muntjes van de s tugge, orthodoxe griffermeerden vrijgemaakt op art. 31 er altijd helderwit uit zien als of ze voor de erediens t eers t even door de Dreft zijn gehaald en van het bleekveld ko men. Dan moet je het zelf verder ook maar weten als je een gezonde King pepermunt af s laat en veel liever een kankerverzwekkende rook wors t zoekt met een loodje, dan ga je maar naar de Hema, heb je in no time balzakkanker en kun je op je ballen gaan zitten als of je een leren poef van de meubelgigant tus s en je achterpoten hebt hangen. Toevallig weet ik dat de Hema de afkorting is van Hier Eet Men Afval, dat heb ik zelf van een familielid gehoord in de vijftiger jaren toen ik nog in de Pales trinas s traat woonde, achter het concertgebouw, vlak bij het Vondelpark en alleen bij de Bijenkorf kocht. Ja, die vlotte Ruurd met zijn glimmende racefiets hééft natuurlijk niet veel anno nu in de melk te brok ken met die dagblad cris is , want wat maakt zo iemand nou mee, alleen zijn eigen onbenullige avonturen op kantoor van het Fries ch Dagblad van acht tot vier en daarna een intermezzo in de file op weg naar het flatje, even hands free bellen met het kijvende vrouwtje dat ook niets mee te delen heeft omdat ze de hele dag in de keuken s taat waar de fijngris telijke vrouw thuis hoort. Een tus s en s top op de parkeerplaats vlak bij de afwerkplek de laats te Candy doorbladeren en een potje rukken aan je pientere pookje en dan in de overdrive naar huis . Mijn Godt, denk je dan bij je eige! Wat een leven! Gots almetruttenbollen! Het ontbreekt er nog maar aan dat ze de kanker aan haar tieten krijgt in haar Gots kolere en die lus tbollen worden leeg gelepeld. Eens kijken waar Heer Ruurd dan zijn eigen gerief haalt. Bij Janny Fijnvandraat van de EO? Daar liggen ze toch te neuken op de buros na afloop van kantoortijd? Goed idee eigenlijk, een multi functioneel gebruik van een meubels tuk op kos ten van de baas . Ja, wat moet je dan allemaal als je echt niks te vertellen hebt als journalis t van een zieltogend chris telijk blaadje? Dan is het lulligheid troef, hier verkoopt men toverballen, dan is geen andere mogelijkheid dan fijn over je levens lot tegen je mede pas s agier in de bus te lullen die uit Verweggis tan komt dus alleen maar s tamelt: "Ieke niet weet! Ieke niet begrijp!" Duidelijke taal, daar houd ik van. Z involle mededelingen. Simpele mens en. Helemaal mijn s oort! In elk geval heb je dan een luis terend oor. Liever nog lees ik dan verder in die kuns tcatalogus van Danielle Kwaaitaal met kuns t waar ik als normaal mens niets van begrijp, daarom maakt het niet uit of je die catalogus op zijn kop houdt. Het blijft toch Chinees voor mij. Over Chinezen ges proken; dan denk ik weer aan die begaafde waterverfkuns tenares Jeanne uit Has kerhorne, die in China op de fiets het evangelie ging brengen maar zich te laat realis eerde dat ze helemaal geen Chinees kende. Z e kon zich wel voor d'r kop s laan ach teraf. Die evangelis che chris tenen zijn ook altijd zo praktis ch inges teld en het verbroedert zo ontzettend s amen met een s tel halluvve zolen op de fiets over de Chines e muur. Nee, dan ben je voor donker nog niet thuis ! Ik ken een mevrouw (C.K.) die nog s teeds in het zorghuis over d'r verloren uitzet en d'r betonnen on derbroeken en jaegerhemmetjes na haar s cheiding van 53 jaar geleden zit te kniezen. Ik heb voor dat s oort lulligheden het burgermans temperament gelukkig niet inge s chapen gekregen en dat is goed. Nee, ik heb acht computers s taan in een prachtig huis in Frankrijk, drie parabool antennes waar mee ik met de wereld communiceer via UHF en VHF, 3 GSM toes tellen, een paar internet verbinding en, tot 2006 een huis in Stramproy en overal ruime ateliers , rus t, reinheid, regelmaat en ik had mijn echtge note in 1999 een nieuwe oto gegeven, dan houdt die ook weer even d'r bek en …. Nee, die Fred van der Wal, als of je gotdome een emmer leeg gooit...een wederhelft die de oto voor mij rijdt, een gouden vonds t zo'n mobiel wijf, want toevallig ben ik op de mees te terreinen des levens veel liever lui dan moe! En als ik het over de ideale vrouw heb, dan heb ik het niet over een kont op wielen en ook geen Centuriontank met een Solex motor er in met zo'n s tenen wiel op de s lippende voorband! Mijn vals e rijbewijs raakte ik kwijt in 1961 toen ik met mijn zilver ges poten Merces Sport 190
SL met 190 km. over de Heems teeds e Dreef s cheurde met naas t me een zwart harige s toot toen ik een negen tien jarige adelijke blondine Evelyne van Riets tengelwaters choot toe Wes terflierbos bes s chepte die op de fiets net van tennis s en terug kwam. Z e hebben behalve haar gebit, een ons je hers enweefs el en een gebroken racket niet veel van haar terug gevonden. Gelukkig konden ze in die tijd nog geen DNA trekken want de hele bumper en grill zat onder maar toen heb ik gewoon tegen de rechercheur gezegd dat ik net een hijgend hert met twee reetbruine ogen had aangereden in de Haarlemmer Hout, maar dat heb ik een vorige bijdrage reeds uitveorig uitgelegd aan de lezer, die ook wel eens wil weten hoe de achtergond van een hoog begaafde kuns tarties t zich afs peelt in het kader van de internationale ontwikkelingen op beeldend gebied, want mijn ambities reiken verder dan voorzitter te worden van de Z eeuws e Provinciale Amateur Kuns tenaars vereniging, waar een uitgerangeeerde, teleurges s telde ex-Ams terdams e arties t zich thuis voelt als een vis in het brakke water. Spijt? Dat woord ken ik niet! Spijt is wat de bok s chijt. Daar is geen aardigheid aan. Ik houd trouwens niet van hoog blonde vrouwen, alleen van hennakopjes , exotis che tiepes , dus er is niets aan verloren. Het was een bedrijfs ongelukje, daar s laap je geen nacht minder om. Mijn rijbewijs was ik wel voor goed kwijt en het werd een paar jaar zitten in de s traf gevangenis van Haarlem. In de cel naas t mij zat K. te zuchten die nu hoogleraar is in Leiden. Hij was betrokken bij de gerucht makende s paarbankboekjes affaire begin zes tiger jaren en kreeg anderhalf jaar. Z ijn vader, notaris te Heems tede keek wel even vreemd op toen zoonlief gearres teerd werd. Twee s traten verder op woonde Mr. J., een advokaat die wegens groots chalige oplichting twee jaar de bajes in draaide. Da's Heems tede! Z e zeggen wel eens afguns tig als ze mijn huizen zien: Z o, zo! Het kan niet op bij U ! Ja, en daar ben ik trots op want ik heb dat allemaal verworven zonder s ubs idie of de s teun in de rug van een liefhebbende pa en ma! Ik heb dat met mijn beide jatten, vanaf dat ik op m'n veer tiende fabrieks jongetje werd en met mijn nerveuze, s chriele s chijnges talte bij maanlicht in de vierploegendiens t op een aardappelkis tje net bij de hendels kon van de kouds taalflenzen s tans machi ne, alles aan de wereld wat ik nu bezit met mijn koude, eeltige kalvinis tis che klauwen vol bloedbla ren los ges cheurd! Buiten hoorde ik vanachter mijn s chamele blaas kacheltje winter 1967 bij tem peraturen van min negen tien op die koude zolder in de Nieuwe Spiegels traat 48 te Ams terdam een rijdend carillon van het Leger des Heils een prachtig Godd'lijk gezang s pelen, net toen die frivole Catharina , licht op mijn weg, lamp voor mijn voet, bij me weg was . Ik was vierentwintig jaar en had een jarenlange relatie achter de rug met Alice, een s treng gerefor meerde jonge onderwijzeres die ik van de Da Cos takweeks chool kende. Hoe gereformeerde, hoe geiler, dus at kwam goed uit voor een jongeman die op het toppunt was aangeland van zijn poten tie. Je hebt je gereeds chap niet voor niets van de Schepper gekregen en gebruiken zal je het, an ders kan je het er net zo goed met de kartels chaar laten afknippen. En toen, die koude donkere winternamiddag in 1967…toen brak er heel even iets in mij en was een dozijn clos etrollen niet genoeg om mijn tranen te s telpen. No kidding! Ik was alleen en realis eerdde mij dat je alleen komt en alleen vertrekt van de aardkloot. Er is me verder in het leven gotzijdank niets gratis gegeven. En als je in tijden dat er s lapte aan de beurs was en je als twen niet anders over bleef dan jezelf met je hele hebben en houwen moes t verhuren aan de hoogs te bieder van de manlijke kunne, daar s chaamde ik mij als aantrekkelijke hoog blonde, vrouwelijk inges telde jongeman die met graagte van af zijn veertiende levens jaar in zijn vrije tijd dames lingerie, pumps en kekke kokerrokjes met een broek vol liefde droeg en bovendien nog s teeds van alle s eks juwelen markten thuis was als Titatovenaar met de tote tieten, toch echt niet voor. Je moet natuurlijk wel een beetje aanleg voor die onder s odommiet en gangbare praktijken hebben, anders kom je niet helemaal geloofwaardig over. Z onder handvat gaat het niet. Je moet ook een duchtig getrainde krings pier hebben, een mannenk*t die kan s chrokken, grote brokken, een koe en een kalf, een heel paard half. Nou; ik mocht dan geen echte heupwiegende relnicht zijn maar lus t(te) er toch echt wel pap van, zo vanaf mijn twaalfde, dus ik zat ondanks alles geramd en gebeiteld als vals e ads pirant pis nicht in wording! Tot 1996 liet mijn haar blonderen in een s alon te B. in Fries land. Ik wilde mijn s tembaanden ook nog laten inkorten om zo'n onder de homootjes zo populaire wijvens tem op te kunnen zetten. En zou het ook maar een beetje tegen zitten dan zet ik in Frankrijk de was emkap in de keuken wel even op 12 beaufort, dan weten we weer waar voor we leven. En dat geloei uit de ventilator doet me meteen aan Z eeland en zijn s ullige, bes cheten inwoners met van die vertrokken ouwe rukkers koppen denken, als of ze op punt van klaar komen s taan, doordat ze s teeds tegen de wind in moeten fiets en op de dijk en dan bars t ik me toch in een lachen uit! Dat wil je niet horen, dan s top je je vingers in je oren! Loeiende klokken uut Liemburg mien lân, daar kaan toch ook niets goeds vandaan komen op kuns tgebied. En verder amus eer ik mij hevig met alles wat leeft en bloeit en altijd weer boeit. Want o, o, o…wat heb ik het mijzelf en mijn oms tandigheden toch getroffen! Wat ben ik toch blij, blij, blij! En dat realis eer ik mij zelve elke dag als ik ops ta met een bees tachtige depres s ie vanwege mijn nachtelijk onmatige alcohol- en drugs gebruik en vervolgens moeizaam uit bed kom al godt las terend, benevens mijn medemens hels vervloekend, de blinden open s la, met onts token rode, onbetrouwbaar knipperende ogen vol kors ten over de goudgele koolzaad velden tot aan den einder zie, die wonderb're s chepping en voel hoe het daglicht mij onbarmhartig in mijn onges choren artis tenbakkes s tompt, ja, dan weet ik weer dat we niet voor niets leven en er een Schepper met een reus achtig grote s chep is die alles heeft ges chapen! Ja, dan vliegen van de weeroms tuit even later toch weer vrolijk en wel om niet de godvers door ons ruim bemeten huis als ik om s terke koffie s chreeuw en een royaal ontbijt op bed … want als ik iets verdien!
Mijn Godt, waar hebben we het over. Om van die twintig jaar jongere loops e lopende bandwerker uit de vier ploegen diens t maar niet te reppen die me wilde neuken zonder condoom, want daar ben ik niet voor in de wieg gelegd, zeg! Ik heb echt niet zo erg veel zin in andermans kiemen, virus s en en bacillen in mijzelve op te s laan. Ik wil niet als etterende bes metbak door het leven gaan. Een keer een druiper in 1968 was mij genoeg. Moet ik ook nog verder door het leven s choffelen met een aids amme reet? U woont al weer enige tijd in Frankrijk. Om welke reden? Fries land is een veel te kleine vijver voor een grote vis zoals ik. Je s topt een walvis ook niet in een goudvis s ekom en een Z oenvis niet in een zoetwater aquarium. Wel s preek ik graag mijn waardering uit voor de begaafde s childeres K.Z . en de gedichten van heur part ner P.Z . die met hun namen liever niet vol uit willen worden genoemd in verband met mijn ons tuimige aanpak van de hoofdzaken des levens in het algemeen en de doorgaaans onnozele collegaatjes in het algemeen. In 2002 ging ik dus weg uit Fries land. Er kon niks en er mocht niks in Fries land. Een atelier bij ons landhuis bouwen werd tegen gewerkt door de gemeente. De regionale pers weigerde tus s en 1978 en 2002 over mijn werk te s chrijven. Van Fria, de Fries che arties tenvereniging die ik n.b. zelf heb opgericht kon ik geen lid worden dankzij mijn geniale kuns twerken, heldere analys es , bevloegen ccommentaren en verbaal vermogen, want die Fries e arties ten kunnen s chrijven, s childeren noch s preken. Een beginnende provinciale galeriehou der uit Langezwaag , met de weinig daadkrachtige naam Z weethout, roddelt over mij als of ik de zoon van Al Capone ben. Hij zette mijn overburen tegen mij op. We werden geruime tijd af geluis terd. Ik ben getipt. In Nederland luis tert de ene helft de andere af. Het blijven NSB-ers en verraders . Ik ben de enige ex-Fries e kuns tenaar die lid is van Arti et Amicitiae in Ams terdam en Pulchri Studio in Den Haag, maar ook van de Nederlands e Kring Van Tekenaars en Le Groupe Nevers in Frankrijk. Ik ben ook de enige realis tis che s childer die met twee werken in het prentenkabinet van het Stedelijk Mus eum is vertegenwoordigd. Ik kan alles aantonen op papier. Er loopt een actie tegen mij van een uitermate gefrus treerde, koeterwalende Amerikaan, die geen Nederlands s chrijft, uiteraard een PVDA aanhanger, de Partij Van De Afgang, daar voelen mis lukte kuns tenaars zich bij thuis .In Fries land ben je beter uit als beroeps neger, aan aids lijdende homophielt of allochtoon dan als ex- Ams terdammer en beeldend kuns tenaar van het tiepe Erik uit Turks Fruit, want ik ben me een wilde jongen, daar gaan me een verhalen over in de s ofte arties ten kringen…. Z e doen het in de broek voor exAms terdammers . Ik ging op een woens dag om drie uur naar het gemeentehuis in Tietjerks teradeel maar dat was al lang ges loten, want die ambtenaren voeren geen bal uit, die gaan al om twaalf uur naar huis , dus ik riep door de klep van de brievenbus ; "Geen s avoir vivre? Dan ook geen Fred van der Wal!" Toen heeft de portier de politie gewaars chuwd, maar die kwam weer eens uren te laat. Het Frans e chans on, zegt U? Gekwijlebabbel van gepommadeerde mietjes ! De Frans e keuken? Smeerlapperij! Frans en? Door de bank en in de wandeling genomen? Z es maanden ongewas s en. En die s feer van oh-la-la heb ik nog nergens aangetroffen! Wel koop ik illegaal dure wijnen bij een niet nader te noemen mors ige Cave van de plaats elijke maffia waar de met dum dum munitie geladen punt 44 op tafel ligt voor als de concurrentie langs komt. En dan lachen we wat af als ze me weer eens aanbieden voor een s potprijs je even bij een collega langs te gaan…
© februari 2010, fredvanderwal, BasicPublishing.nl
