Gepubliceerd op woensdag 06 juni 2012 15:54 Geschreven door en vertaling Lex Veelo
Exclusief interview met Vladimir Megre
Tijdens de 2008 Zoemende Ceders conferentie in Turkije Dhr. Megre spreekt over belangrijke onderwerpen en Familiedomein kwesties. (Interview door Regina Jensen” Regina Jensen: Welkom weer, mijn beste Vladimir Nikolayevich, of - zoals je beter
bekend bent bij vele miljoenen van je lezers - Vladimir Megre. Ik waardeer het zo dat je nog een keer tijd je tijd besteedt aan ons in dit interview. Er zijn zoveel vragen die we allemaal hebben, ik weet nauwelijks waar ik moet beginnen. Maar weet je, omdat deze beweging rond Ecodorpen draait, en dat er geloof ik ongeveer driehonderd Ecodorpen in Rusland alleen al zijn, die ofwel reeds bestaan ofwel in de ontwerpfase zijn, zou je misschien daarover eerst met ons willen praten. Er zijn over de hele wereld groepen die samenkomen en er wordt land gekocht of gehuurd en ik weet van de dorpen die gecreëerd gepland worden in de Verenigde Staten en in Duitsland. Dat is zo'n geweldig fenomeen op zich en erg blij nieuws. Maar als psychotherapeut, die bijna vijfentwintig jaar gewerkt heeft met groepen, weet ik zeer goed, dat zelfs de meest goedbedoelende mensen onderschatten wat er nodig is om wat we zouden kunnen noemen een "bewuste gemeenschap" te creëren, namelijk een dorp dat er komt en samen blijft gaan door bewuste keuze, niet door toeval. Velen van ons zijn vergeten wat er werkelijk voor nodig is om te leven in een gemeenschap waar men de dingen met elkaar deelt. Zou je willen spreken over een
aantal valkuilen en problemen die je in de toekomst kunt zien voor mensen die idealistisch en vol vreugde en hoop samen komen, om samen niet alleen hun eigen Ruimte van Liefde, maar ook de gemeenschappelijke woonruimtes te maken die we Ecodorpen noemen bestaande uit vele Familiedomeinen? Vladimir Megre: Welke problemen ik zie ? Ik denk dat er heel veel problemen zijn, maar ze zijn allemaal te overkomen. Bij elke persoon die ergens naar toe wil, die naar iets streeft, kunnen zich problemen voordoen, maar deze persoon zal ze niet opmerken, hij zal er geen erg in hebben, want hij zal voortdurend aan zijn prachtige toekomst denken, over zijn droom. Deze mensen die nu hun Familiedomeinen in Rusland opbouwen, hebben een groot aantal problemen. Het eerste concrete probleem is dit. Het concept van een "Familiedomein" bestaat niet in de Russische wetgeving. Er zijn slechts algemene wetten of wetten die dit idee benaderen. Dus deze mensen, die begonnen zijn met deze nieuwe manier van leven, doen voortdurend een beroep op de autoriteiten: "Doe dit! Bereid een wettelijk kader voor voor dat ." Ik denk dat er wetgeving voor zal worden gemaakt, vanwege het antwoord dat Dmitry Medvedev, de huidige president van Rusland, onlangs heeft gegeven op een vraag tijdens een Internetconferentie. Hij was toen nog geen president, maar wel premier. De vraag ging erover of hij voorstander van de oprichting van Familiedomeinen was. Ik zal proberen je te vertellen wat hij zei. Hij was van mening dat het idee van Familiedomeinen, zoals die gepresenteerd werden, positief was. En Medvedev relateerde dat aan hun idee van wat hij "laagbouw" noemde of een één-verdiepingen Rusland. Hij zei dat ze met name dat onderwerp een paar maanden eerder eigenlijk specifiek hadden opgenomen. Hij zei ook dat het duidelijk was dat in een dergelijk uitgestrekt land als het onze, met zulke grote gebieden, het geen zin heeft om je alleen te concentreren op kleine gebieden of kleine percelen, zelfs in zeer grote steden. Hij zei, dat het veel meer zin had, ook voor de algemene gezondheid van de bevolking, om het land te spreiden over het grotere grondgebied van Rusland. (Ed. notitie: het volledige antwoord is te lezen en beschikbaar in THE EARTH nieuwsbrief, zie de volledige link hieronder.” Maar toch, voor dit moment is er geen wettelijke basis. We begrijpen dat bureaucratieën niet erg snel werken, en dat er een groot aantal andere problemen
zijn. Maar ze zijn ermee bezig. Ik denk dat de Russische regering hier wel uit zal komen. Welnu, een aantal van deze mensen die ik noemde, konden niet wachten tot deze wetten werden aangenomen en gingen naar buiten om op het land te leven. Zij deden dit op verschillende manieren, sommigen van hen hebben gewoon grond gekocht van mensen die eigenaar waren, maar het niet wilden bewerken. Sommigen van hen hebben grond gekocht van boeren. Ze kwamen samen, spontaan, en begonen simpelweg te werken, begonnen met het bouwen van hun dorp. Sommigen begingen zelfs kleine overtredingen, ze hebben grond gekocht die in het overheidsregister vermeld wordt als landbouwgrond. Zij kochten hun hectare als een perceel voor agrarische doeleinden en zonderden ongeveer vijf are (500 m2” af voor de bouw van een huis. Ik denk niet dat dit zo slecht is, maar het is een kleine overtreding. Maar tegelijkertijd zei Dmitry Medvedev, toen hij nog niet de president, maar nog steeds de vice-premier was, dat het tijd werd om verlaten agrarische stukken land weer voor een beter gebruik ter beschikking te stellen en aan de mensen te geven zodat zij collectieve boerderijen kunnen opzetten. Dat is bijvoorbeeld het probleem dat voor het dorp in de Vladimir Oblast, niet ver van waar ik woon, bestaat. Ongeveer driehonderd gezinnen kregen hier land voor agrarische doeleinden. Ze werken, maar daarnaast hebben zij er hun huis op gebouwd. Ik denk niet dat er hiermee iets mis is, hoewel er sprake is van een klein conflict met de lokale overheid. Het zou natuurlijk veel beter zijn als er geen conflicten waren. Maar het feit dat een persoon zijn huis bouwde op zijn kleine perceel betekent niet dat hij klaar staat om het door te verkopen, maar dat hij van plan is om het te onderhouden, te verbeteren, een tuin aan te planten en zijn kinderen daar op te voeden. Ik denk dat alles goed zal uitpakken. Moeilijkheden bestaan nog steeds, en elke persoon interpreteert ze op zijn of haar eigen manier. Een ruimte van Liefde - wat is een ruimte van Liefde eigenlijk? Wat betekent het om te leven als gemeenschap? Zie je, wij zijn gewend om op verschillende verdiepingen van een gebouw te leven en zelfs niet iets te weten over onze buurman. In een gemeenschap discusiëren mensen soms met elkaar, en verwensen elkaar soms zelfs, maar als ze discussiëren en verwensen, geeft dit aan dat zij elkaar niet onverschillig zijn. Buren zouden natuurlijk geen ruzie met elkaar moeten maken of elkaar verwensen, zeker niet op het grondgebied van hun Familie-domeinen. Ik heb
de geschiedenis bestudeerd en vond een zeer interessant feit: oude Russen stonden zichzelf niet toe om op hun domein ruzie te maken met een buurman over hun Ruimte van Liefde. Wanneer zij ruzie wilde maken, gingen ze naar een eikenbos en deden het daar. Zij bakkeleiden, keerden terug, en alles was weer oke. Dus, er zijn moeilijkheden te verwachten, maar ze zijn niet onoverkomelijk. Zij zijn zeer klein in vergelijking met wat in deze mensen in de toekomst te wachten staat. En hun toekomst zal gewoon geweldig zijn! Regina Jensen: Dat klinkt inderdaad zeer hoopvol, Vladimir Nikolayevich. Waren er
nog andere inzichten die je misschien over dit alles met ons wil delen? Hoe vind men een "gemeenschappelijke taal" met de autoriteiten? Hoe kunnen we de overgang maken naar een constructieve dialoog met de administratieve instanties om land te verkrijgen voor mensen om hun Familie-domeinen te creëren? Vladimir Megre: ik kan waarschijnlijk geen antwoord op die vraag geven, want als iemand het antwoord op zo'n vraag wist, dan zou er al samenwerking met de overheid bestaan, en zou de ideale situatie ook reeds bestaan. Het blijkt dat de meest ingewikkelde zaak is om een idee op een zodanige wijze te presenteren dat het voor iedereen begrijpelijk is. Om de een of andere reden is Anastasia in staat dit te doen. Tien jaar geleden zei ze een paar woorden, en ze werden begrepen door miljoenen mensen en die mensen begonnen te handelen. De een in de regering kan deze woorden begrijpen, en de afgevaardigden begrijpen en ondersteunen deze ideeën ook; iemand anders begrijpt het om de een of andere reden niet. Iedereen moet hun eigen antwoord op deze vraag zoeken en uitvinden hoe hij zich moet uiten om echt te kunnen communiceren. Deze uitdaging is in het algemeen veel serieuzer. Hoe kunnen we elkaar leren begrijpen, ongeacht de positie die wij bekleden. Laten we daarop een antwoord vinden. Regina Jensen: Dat is zo diepgaand en toch eenvoudig antwoord! Ja, als we alleen
maar een manier zouden kunnen vinden om de dingen op een manier te zeggen, zodat de regeringsvertegenwoordigers ons en onze behoeften kunnen begrijpen, zodat we kunnen slagen.
Vladimir, ik zou nu willen ingaan op een ander probleem met iemands Familiedomein, waarvoor je een prachtige uitleg hebt in antwoord aan een publiek in Zürich in Zwitserland, namelijk over de diepere spirituele betekenis en de gaven die mensen ontvangen door hun familieland - het Familiedomein te ontwikkelen. (Red: zie de link voor de volledige toespraak hieronder.” Daar sprak je je gedachten uit over hoe belangrijk het is om daadwerkelijk iemands spiritualiteit rechtstreeks te uiten in de materie anders wordt het niet vastgelegd. Je sprak over het feit dat de mens bij het maken van een Familiedomein door het in contact komen met de natuur eigenlijk werken met de gematerialiseerde gedachten van God. Op een geheel nieuwe wijze gaf je jouw idee van een echte "spirituele persoon. Kan je alsjeblieft jouw gedachten met ons delen over dit ongewone, belangrijke concept van een mens die in feite contact maakt met de kosmos door middel van zijn land? Vladimir Megre: Die vraag is zo diep dat het een lange tijd neemt om te beantwoorden - de verbinding met de kosmos en haar wisselwerking met de Aarde vergt meer dan één boek alleen. Dit is allemaal heel belangrijk. Ik zal proberen op het kleinste onderdeel van deze vraag te antwoorden. Het verbinding maken - maar wie is "ons"? Immers, wij zijn niet de enigen die op aarde leven, wij niet alleen. Zoals je weet, ontwikkelt een persoon die land heeft verkregen - niet als een object waarop hij aardappelen, tomaten en komkommers zal laten groeien en vervolgens verkoopt, maar als zijn Familiedomein
deze hectare grond, dit areaal, met zijn
denken, hij voorziet het van extra betekenis. Hij zegt: "Ik ben Mijn Familiedomein aan het creëren." Met wie maakt hij daardoor verbinding? Hij maakt op deze plek verbinding met zijn gehele voorgeslacht, dat een doorlopende lijn is regelrecht naar God. Immers, de zin "Ik ben Mijn Familiedomein aan het creëren" betekent ook dat hij ooit een Familieruimte had, maar het ging met de tijd verloren, en daarmee ging de voorouderlijke verbinding ook gedeeltelijk verloren. En nu kijkt deze persoon na twintigduizend jaar, misschien dertigduizend, misschien wel een miljoen jaar naar de grond en zegt: "Dit is mijn Familiedomein, hier zal ik mijn hele geslacht verzamelen." Daar, in de hemelen, voelen zijn familieleden, zijn overgrootvaders en overgrootmoeders, die net als hijzelf op hun Familiedomeinen hebben gewoond, misschien na een miljoen jaar voor het eerst dat iemand zich hen herinnert.
Hun energie, hun krachten zullen zich zeker verzamelen en op deze plaats worden geconcentreerd. Deze persoon zal zijn verwanten herenigen en zal dus door de oprichting van zijn Familiedomein ook worden verenigd met God en Zijn schepping. En zo zal het ook gebeuren, maar er is erg veel over te zeggen. Het is zeer belangrijk dat de persoon op dit kleine stukje grond alle energie van zijn voorouders verzamelt, hij zal er een aards paradijs scheppen en hij zal een buurman krijgen die precies hetzelfde doet, aan zijn rechter en linker kant zal hij een buurman hebben, en hij zal een andere buurman hebben die een kilometer verderop woont, en er zullen veel van dergelijke percelen zijn. Dus de aarde zal worden omgezet in een paradijs. En dat is allemaal heel simpel. Wij hoeven geen lange discussies over spiritualiteit of over verheven onderwerpen te houden. Neem je spiritualiteit en materialiseer die, dan zal het voor iedereen duidelijk zijn hoe spiritueel iemand werkelijk is. Regina Jensen: Ja, ik vind die gedachte zo prachtig. Daar buiten, in de natuur, op
ons Familiedomein, is alles wat we moeten doen te onthouden dat we de gedachten van God aanraken als we een boom of zelfs een steen aanraken. Dat besef zou de meest elementaire vorm van gebed kunnen zijn. Nu zou ik graag, Vladimir Nikolayevich, willen ingaan op een algemene, maar moeilijke kwestie. Als psychotherapeut beschouw ik het als de oorzaak van het meeste lijden, namelijk wat we het "dualistische denken" zouden kunnen noemen. Ik bedoel het idee dat we niet allemaal onderdeel van dezelfde EEN gebied van bewustzijn zijn, maar afzonderlijke geïsoleerde kleine mensen. Dit lijkt een van onze diepste en meest oude wonden te zijn, die resulteert in verdeeldheid van denken. Het verzwakt ook onze geest en de geest van de gemeenschap. Ik weet dat zelfs de Zoemende Ceder beweging niet immuun is gebleken voor dergelijke verdeeldheid in denken, namelijk dat sommige mensen door middel van dergelijke donkere gedachten hebben geprobeerd om de positieve verwachtingen van anderen te vernietigen, vooral de prachtige ambities die in de "Zoemende ceders van Rusland" boeken zijn beschreven. Vladimir Megre: Verzet tegen de Zoemende Ceder beweging: als je het idee van de aard van oppositie in gedachten hebt, die in het algemeen karakteristiek is voor, laten we zeggen, tegengestelde politieke krachten, of een perspectief van de ene
werkelijkheid versus de andere, dan is die door haar aard te verwaarlozen. In het algemeen is het onmogelijk om met de Zoemende Ceder beweging te stoppen, net zoals het onmogelijk is om de zon te stoppen om op te gaan, evenals het onmogelijk is om de maan te stoppen om op te komen. Maar het is mogelijk om de beweging tegen te gaan door hem te belasteren, om er slecht over te spreken, en hem aan verdenkingen te onderwerpen. En misschien zijn er een aantal krachten die op een of andere manier, om wat voor reden ook, op deze manier werken. De kwestie van de oppositie heeft ook een ander aspect, een meer globaal aspect. We leven in een technocratische wereld, dus moet er op een bepaald moment besloten zijn dat de mens besloot dat er iets mis was met al die natuur om hen heen, dat we het beter moesten en konden maken. En we begonnen huizen te bouwen en machines en zelfs te vliegen in de ruimte. Maar we meteen liep tegen een probleem aan: zeker, we vlogen de ruimte in, en zeker, we bouwden huizen, vonden machines uit, maar we hebben niets natuurlijks meer te eten, wij hebben geen toegang meer tot eenvoudig, levend voedsel. Hier ligt het probleem ergens anders, in de technocratische richting van de ontwikkeling. Dat is zeker een ontwikkelingsweg, maar er is ook een andere: de natuurlijke. We hadden de natuur moeten onderzoeken en vóór die te vernietigen, moeten proberen te begrijpen waarom die gecreëerd was en hoe het de mens zou kunnen dienen. Waarom is een dier bijvoorbeeld geschapen, of een beer? We zijn vertrouwd met katten en honden, maar er zijn nog vele andere dieren en de overgrote meerderheid van de mensen hebben geen idee van het doel daarvan. Dat wil zeggen dat er twee wetenschappelijke paden van ontwikkeling zijn. Wij volgen alleen maar één wetenschappelijke weg, maar bewegen ons helemaal niet langs de tweede weg. Ik veronderstel dat er een eenmaking van deze tegenpolen zou moeten zijn. Deze paden zijn tot een zekere hoogte tegengesteld, maar we moeten niet tegenover elkaar opstellen, maar hen op een of andere manier verenigen. Dat is de taak van onze tijd. Regina Jensen: Ja, dat is zo waar! Anastasia lijkt de Aarde, of beter de kosmos, te
ervaren als een reusachtige bibliotheek, waartoe ze gemakkelijk toegang heeft. Maar wat gebeurt er bij jou, Vladimir
draag jij zoveel informatie in je bewustzijn?
Vladimir Megre: Ik kan op die vraag met geen enkele nauwkeurigheid antwoord geven, omdat ik het echt niet weet. Ik heb mijzelf echt niet zo nauwkeurig geobserveerd, maar wat Anastasia betreft ... Anastasia's grootvader heeft ooit gezegd dat Anastasia niet met woorden, maar met gevoelens met je communiceert. En met behulp van gevoelens, kan in dezelfde tijd aan ons onmetelijk meer informatie worden doorgegeven dan met woorden. Nou, laten we eens veronderstellen dat ik tegen je zeg: "Hallo, Regina." Wat voor soort informatie kan ik overbrengen? Maar ik kan het van harte zeggen: "Hallo, Regina!" waarmee ik eveneens gevoelens overbreng, en dat is meer dan een simpel "Hallo, Regina." In dit gevoel ligt er een veel grotere omvang van informatie besloten, en toen zij met woorden sprak, communiceerde zij ook met haar gevoelens. Dan bereik je spontaan een bepaalde staat, laten we zeggen, een aangename staat, en je herinnert je hoe lief ze is, hoe mooi ze is, hoe haar haar er uit ziet en hoe ze loopt. Of, aan de andere kant, zodra je in een slecht humeur komt - het is niet belangrijk waardoor - maar dan wil je meteen een boek te schrijven over "hoe koppig alle mensen zijn." Wat ik zeggen wil, is dat de communicatie van informatie met behulp van gevoelens een veel groter volume oplevert; in vergelijking met een computer: zonder gevoelens heb je bytes, en met de gevoelens gaat het om terabytes. Regina Jensen: Dat is zoiets goeds om te onthouden. Overdracht van informatie op
een heel andere manier. En dat brengt me bij mijn volgende vraag. Veel mensen hebben nog steeds een slecht begrip van hoe de mooiste en meest krachtige menselijke eigenschap, de goddelijke kracht van co-creatie via de Wetenschap der Verbeelding, tot deze helse diepten is gedaald. Zoals je al eerder hebt uitgelegd, Vladimir Nikolajevitsj, spelen we nu met het dode speelgoed van deze gestorven wetenschap en noemen deze dode beelden "ons leven": auto's, grote huizen, sieraden - en we betalen voor hen met onze ziel. Zowel de hongerige als de meest bevoorrechte mensen van de wereld voelen dood van binnen zolang ze geloven dat deze karikaturen van het leven echt zijn. Kunt u wat meer vertellen over de wereld van de levende beelden versus de wereld van de dode beelden?
Vladimir Megre: Ik zal eerst proberen om je vraag te verduidelijken om te zien of ik hem goed begrepen heb - namelijk hoe we tegenwoordig, we in een wereld van dode beelden en dode voorwerpen leven? Regina Jensen: Ja. Vladimir Megre: Ik ben het met je eens. Ik zou er ook nog aan toe willen voegen dat dit een wereld van voortdurend sterven. Het is verschrikkelijk. In en van zichzelf is een mens onsterfelijk, en hij is onsterfelijk toen hij wordt omringd door onsterfelijke dingen en wanneer zijn gedachten onsterfelijk zijn. Tenminste, dat is zoals ik Anastasia begrijp. En wanneer je gaat in de morgen naar buiten gaat en een bloem in bloei ziet staan - het is elke keer altijd weer nieuw
je ziet een veulen geboren
worden van je paard, een nieuwe arbeider voor jou, een nieuwe helper, en alle "Dit" wordt steeds weer geboren, dit hele proces is eeuwig. Of zelfs als je op je eigen kasteel leeft, waar de vloer constant moet worden gewassen, en de kranen constant moeten worden gerepareerd. Laten we zeggen dat de werknemers dit allemaal in je kasteel doen, al met al zie je dat "Dit" vergankelijk is, "Dit is stervende, en je gedachten zullen samen met "Dit" sterven en de persoon zal niet langer eeuwig zijn. En je zegt: "Hoe was het mogelijk dat deze wetenschap heeft kunnen zinken tot dit niveau?" Maar waar anders zou het zinken, het arme ding? Toegegeven, ik denk niet dat hij hier "verzonken" is. Misschien is het gewoon op deze plek aangekomen zijn vrienden, zijn kennissen, haar toekomstige kinderen op te roepen om tot een andere wereld te komen, te voelen,en te kijken naar een andere wereld. En dat is wat er zal gebeuren. En jij en ik zullen leven in een andere wereld. Regina Jensen: Ja, dat zullen we, samen met miljoenen andere mensen! Vladimir
Nikolayevich, de enige visie die ik ken die de wereld als geheel beschouwt, een globale visie, is die jij en Anastasia hebben gedeeld met de wereld. Weet je enig andere leider van de wereld die biedt wat jij te bieden hebt, een genezende visie voor de gehele planeet?
Vladimir Megre: Ik heb deze informatie niet, als ik wel over deze gegevens beschikte, zou het al lang geleden in alle landen zijn verkondigd door middel van alle vormen van massamedia. Maar het is waar
er bestaat een mondiale crisis, en er zijn geen
ideeën voor een uitweg uit deze crisis. Dit is de meest trieste vaststelling die kan worden gedaan. Misschien is dat de manier waarop het moet gaan. Ondertussen nemen de mensen die in de eerste plaats iedereen in de crisis geleid hebben, beslissingen over hoe je uit de crisis worden gehaald. Is het niet waarschijnlijk dat als ze echt enkele nieuwe ideeën hadden, ze in de eerste plaats de mensheid niet in dit vreselijke dilemma zouden hebben geleid? Maar ik denk dat de "Familiedomein" gedachte - dit is de meest bekende term die wij hebben gebruikt, "Familiedomein" - en alles wat daarmee verband houdt ons met gemak uit de crisis kan halen. Ongetwijfeld is het belangrijkste, zoals in de praktijk is gebleken, dat dit zeer eenvoudige idee hopeloosheid en depressie uitschakelt, hetgeen het meest beangstigende is dat zich in deze cris voordoet. Regina Jensen: Vladimir Nikolayevich, u heeft gesproken over hoe dit zeer
Wetenschap van de Verbeelding in positieve en negatieve zin kan worden gebruikt, hoe met deze wetenschap, een zeer klein aantal personen hele landen en zelfs de mensheid als geheel millennia lang hebben gemanipuleerd. Kun je de mensen die aan dit destructieve gebruik van beelden twijfelen enkele hedendaagse voorbeelden geven van hoe de mensheid wordt geknecht en gemanipuleerd weg hun geboorterecht - hun goddelijke krachten van co-creatie? Vladimir Megre: Ja, de wereld wordt beheerst door beelden, dat is nu al buiten kijf. Op een gegeven moment werd in Rusland het beeld van een gelukkig man afgebeeld als iemand die naar een fabriek gaat, en er dan weer uit komt en naar huis gaat, al die tijd terwijl de rook afkomstig van de schoorstenen bewonderend. Beelden werden geschilderd, films werden gemaakt over deze onderwerpen
en een beeld
van "de gelukkige man" was gemaakt. Dus iedereen begon dat na te volgen en het platteland verlaten om naar de stad te gaan. Wel, wij oogsten nu de vruchten van dit alles: Er zijn geen mensen meer in onze plattelandsgebieden - of er geld in is geïnvesteerd of niet - er is niemand daar, er is niemand aan wie we het geld kunnen geven. Dit is het gevolg van de uitwerking van een beeld, een idee dat voor de mens
is gecreëerd. Dit beeld is gemaakt door vele, vele mensen gedurende vele jaren. Anastasia heeft nu een ander beeld gemaakt, allemaal in een keer en alleen. Zonder enige hulp van "officiële bronnen", om zo te zeggen. Ik geloof dat dit beeld zo veel mooier is, meer aanvaardbaar voor vandaag de dag, en dit ons uit de crisis zal leiden: de criminaliteit zal dalen, het geboortecijfer zal normaliseren, en wij hebben een ander type mooie vrouw. Laat ik dat voorbeeld over vrouwen gebruiken: Hier is een van die beelden - dit type beeld dat gecreëerd is in Rusland - namelijk dat de gelukkigste en meest mooie vrouw een model is. Honderdduizenden jonge Russische meisjes dromen een van die modellen te zijn en over de catwalk te slenteren, flaunting zelf, maar niet beseffend dat slechts een of twee het naar de top kunnen maken, als dat al mogelijk is, en die zijn naar alle waarschijnlijkheid toch niet gelukkig. Maar het beeld is gemaakt, en iedereen wil het navolgen. Maar het lijkt me dat het noodzakelijk is om het beeld van de vrouw-als-moeder te creëren, een geliefde vrouw, een vrouw die op een mooi Familiedomein leeft. Dat is iets wat voor iedereen haalbaar is. En het is zoveel meer dan een model op een catwalk. Regina Jensen: Vladimir Nikolayevich, ik hoop persoonlijk dat Anastasia zichzelf niet
meer ter beschikking van het nieuwsgierige publiek zal stellen dan ze al heeft gedaan. Carl Gustav Jung, een gevierd auteur, analist en psycholoog zei een lange tijd geleden dat "mensen kunnen sterven aan massa-projectie", zoals mensen van grote roem die blootgesteld zijn aan de vele beelden die anderen dag en nacht op hen projecteren. Terwijl Anastasia zich meer dan wie ook op deze planeet tegen deze aanvallen heel goed kan beschermen, ben je het ermee eens dat we haar niet meer moeten lastigvallen dan we al gedaan hebben met onnodige eisen? Vladimir Megre: Ik denk niet dat ze is bang voor deze aanvallen, immers zij zei zelf, "het kwaad van de wereld, laat uw werken, kom snel naar me toe, probeer het, ik sta alleen vóór jou, strijd omwille van de strijd. Laat iedereen op mij vallen, er zullen gevechten zijn zonder gevecht," enzovoort, enzovoort. Ze is niet bang voor. Voor wat het "zichzelf beschikbaar maken" betreft, denk ik dat het voor haar onmogelijk is om zich meer beschikbaar voor het publiek te stellen dan ze al heeft gedaan. Oordeel zelf, een persoon komt naar voren op het publieke podium en zegt:
"Kijk, ik ben het." Hij staat voor publiek, iedereen kijkt naar hem. "Dus je bent gekomen, je bent hier, en wat nu?" De mensen zien iemand voor hen, ze weten niets van zijn gedachten, wat zijn persoonlijkheid is als wat hij heeft over zijn geest, wat hij heeft gepland, ze zien alleen het lichaam voor zich! Wat doet dit hen? Niets, natuurlijk. Hier in Europa, Canada, Amerika, Rusland, de landen van het GOS, de Baltische staten, en Israël, zo veel verschillende mensen over de hele wereld zijn begonnen met het elkaar begrijpen zonder te weten elkaars taal alleen door te zeggen het woord "Anastasia. " Ze is niet het maken van zelf beschikbaar zijn, ze is geen "godin" geworden - ze is een vriendin geworden, gewoon een vriendin. Ja, hoe veel meer zou ze zichzelf echt beschikbaar kunnen maken? Door uit de keuken de keuken te komen waar ze aardappelen schilt? Of zich in een zodanige wijze tevoorschijn te komen dat alles om haar heen is verlicht door haar stralende gedachte? Ik denk dat ze zichzelf beschikbaar heeft gesteld. En wat is meer, ik denk dat ze zich beschikbaar zal stellen voor elke man, maar dan in het beeld van de vrouw die hij liefheeft. En dat zal pas echt een meesterlijke entree zijn! In het algemeen is deze vraag meer dan eens gesteld. En ik vind altijd dat het een beetje vreemd klinkt. Oordeel zelf, Regina. Jij en ik lopen naar John en vragen: "John, wanneer zal je vrouw zich voor ons beschikbaar maken?" Hij zou zeggen: "Waar heb je het over?" Dus, Anastasia heeft zich in de geest beschikbaar gesteld, maar in het lichaam, voor het moment, laat haar lichaam blijven waar ze zich het meest comfortabel voelt. Regina Jensen: Beste Vladimir Nikolayevich! Pratend over het beschikbaar maken
van jezelf in de geest, kan ik niet genoeg aan je uiten hoezeer wij allemaal voor de energie die je aan ons allen geeft waarderen, ook de beantwoording van vragen die voor jou kunnen aanvoelen als steeds weer terugkerend. Je bent altijd zo vriendelijk en geduldig. Ik hoop nogmaals dat wij dit interview niet langer hebben gemaakt dan je lief was. We hebben nog veel meer vragen voor jou, maar we moeten je nu laten gaan. Heel veel dank, in de naam van je lezers over de hele wereld! © 2008 Regina B. Jensen © 2008 Vladimir Megre © 2008 RingingCedarsofRussia.org
* Dr. Regina Jensen bezit licenties als psychotherapeut, fysiotherapeut, certificeringen als Master Executive Coach, en somatische therapieën met professionele opleiding en ervaring van meer dan 35 jaar. Ze is een schrijver en onafhankelijke onderzoeker met een inzet "voor het vinden van intelligente, doelmatige en vreugdevolle oplossingen voor de predicaments wij mede-gecreëerd voor elkaar op onze Moeder Planet." fullyalivewellnesscenter.com *1. U kunt het antwoord van de heer Medvedev voluit lezen: In het Russisch: http://www.rost.ru/themes/2007/03/052148_8215.shtml In het Engels: DE AARDE krant, http://www.ringingcedarsofrussia.org/newsletter/02_03_07.htm # 12 *2. U kunt Dhr. Megre's toespraak in Zürich lezen op het volgende adres: In het Russisch: De Anastasia Stichting voor Cultuur en Creatieve Ondersteuning van de Stad Vladimir: http://www.anastasia.ru/forums/topic_2586.html In het Engels: DE AARDE krant: http://www.ringingcedarsofrussia.org/theearth/vladimir_megre_conference_zurich_20 08_may.html # world112 http://www.earthlife.info/ * Vertaling uit het Engels: Anastasiadorp.nl
