ENSIE IS DE NIEUWE WIKI DEMONSTREREN IN DEN HAAG WORDT HIER NOG LESGEGEVEN?

www.sensor-magazine.nl

jrg 19 #7 26 november 2014

magazine voor studenten en medewerkers van de han

Afgestudeerd!

EN DAN?

ENSIE IS DE NIEUWE WIKI • DEMONSTREREN IN DEN HAAG •WORDT HIER NOG LESGEGEVEN? • 15 JAAR LOKAAL ’99 • GEZONDHEIDSWINKEL IPS

ONDERTUSSEN

FOTO’S

MAGAZINE

OP WWW.SENSOR-MAGAZINE.NL Studente boezemt ontzag in

Say cheese!

Een stukje girlpower in de academische wereld wordt wel gewaardeerd door het ‘internet’. Dat bleek toen de Australische Jacci Sharkey, moeder van twee, een foto van zichzelf op Facebook deelde waarop ze borstvoeding geeft tijdens haar diploma-uitreiking. Meer dan 300.000 likes!

AGENDA

CONTACT

2000

Het aantal studenten dat afkwam op de demonstratie tegen het leenstelsel. Daar waar het Malieveld in Den Haag bij studentendemonstraties in het verleden vaak tienduizenden studenten kon verwelkomen, was de actiebereidheid nu een stuk minder.

VOLG SENSOR OP

WWW.SENSOR-MAGAZINE.NL Een Nijmeegse student werd tijdens een college op compromitterende wijze gefotografeerd: tijdens het verorberen van een heel stuk kaas (WTF!?). De foto werd gedeeld op 9gag.com en ging direct viral. Studentenblad Vox spoorde de dader op en kwam met een naam: de kaasverorberaar heet Florian Koller. Florian ‘Kollumer’ voor intimi…

STUDENTENKAMPIOENSCHAP TRAPPENLOOP Het is één van de leukere evenementen die in studentenstad Nijmegen worden georganiseerd: het Nederlands Studentenkampioenschap Trappenloop. Jaarlijks begeven tientallen studenten uit heel Nederland zich in het trappenhuis van het Erasmusgebouw. De bedoeling is dat de deelnemers zo snel mogelijk de twintig etages van de Nijmeegse ‘landmark’ beklimmen. En dat levert altijd veel spektakel op. En natuurlijk een leuk feestje, want het blijven immers studenten. Dit jaar vindt de wedstrijd op 12 december plaats. Inschrijven kan via http://trappenloop.haasjeatletiek.nl.

2

TWITTER (@SNSR) OF FACEBOOK.NL/SNSR.HAN

Het citaat:

‘Ik heb drie keer succesvol een tentamen kunnen maken met deze schoolpas!’ Een ludieke actie van een Zwolse student is een hit op internet. Stefan Post plaatste een foto van Bauke Mollema, een Nederlandse wielrentopper, op zijn collegekaart en kwam ermee weg.

B

Sensor is het redactioneel onafhankelijk magazine van de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen. Het magazine is gratis voor studenten en medewerkers. Het volgende nummer verschijnt op 10 december 2014.

14

REDACTIE-ADRES Nijmegen, Kapittelweg 33, Kamer A -1.01 (024) 353 03 90 Arnhem, Ruitenberglaan 29, Kamer 3.19 (026) 369 12 40 www.sensor-magazine.nl, [email protected] POSTADRES Postbus 6960, 6503 GL Nijmegen REDACTIE Han Geurts, hoofdredacteur, (024) 353 03 88 Herman van Deutekom, plv. hoofdredacteur (026) 369 12 40 Renée Jenniskens, (024) 353 03 92 Olga Helmigh, (026) 369 12 16 Sander Arink (024) 353 03 89 Raïssa Soeter (024) 353 03 91 Laurence de la Porte (024) 353 03 89 Els Sanders, redactie-assistente (024) 353 03 90 MEDEWERKERS Marieke van der Horst Ruud Kroes Claudia Fitsch Mart Geurts Gino Luurssen Judith Mellendijk REDACTIERAAD B. Looten (voorzitter), ]P. Freriks, E. Cuppen, J. Veltman, M. van Koolwijk, N. Kuiper FOTOGRAFIE Ralph Schmitz, Coos Dam Maaike van Helmond Cover: Ralph Schmitz VORMGEVING EN PRODUCTIE Laura Foppen Ben Schot, Graphic Design bno ADVERTENTIES Bureau Nassau BV Achterom 100 C 1621 KW Hoorn [email protected], tel. 020-6230905 KOPIJ Kopij en reacties moeten voorzien zijn van naam en telefoonnummer. De redactie houdt zich het recht voor ingezonden stukken te weigeren of in te korten.

16

Studentenmanifestatie

PROTEST TEGEN LEENSTELSEL

AFGESTUDEERDEN

WAAR KOMEN ZE TERECHT?

26 Lokaal ’99 bestaat 15 jaar

HET VERHAAL VAN HET LOKAAL

WIN 37

RUBRIEKEN Ontwikkeld: Dahlen, Oost-Duitsland

4

Olga Oordeelt: Suspicious Minds

13

Passie: Niet zingen, maar schreeuwen

32

VERDER IN DIT NUMMER Move over, Wikipedia: hier komt Ensie

23

Kwestie: Wordt hier nog lesgegeven?

24

Gezondheidswinkel IPS

30

ONTWIKKELD De medewerker en de foto

WIE: HANS HEINRICH GLÖCKNER (63) FUNCTIE: ONDERZOEKER LECTORAAT LOGISTIEK EN ALLIANTIES WAT: LEREN FIETSEN WAAR/WANNEER: DAHLEN, OOST-DUITSLAND, 1959

ONBEZORGD LEVEN IN OOST-DUITSLAND ‘Ik weet nog veel van mijn vroege jeugd dankzij mijn moeder. Zij hield dagboeken met foto’s bij van mijn geboorte tot mijn twaalfde jaar. Op de foto ben ik acht en kreeg ik mijn eerste fiets. Met acht jaar is je lichaam al zo ontwikkeld wat kracht en evenwicht betreft: ik fietste zo weg. Ik ben geboren in Dahlen, een klein stadje tussen Leipzig en Dresden in de Deutsche Democratische Republik. Het was zes jaar na de oorlog. We hebben in die tijd geen honger geleden, hoewel alles wel op rantsoen was. Ik heb er een mooie jeugd gehad. We waren veel in de natuur, we zwommen veel in het meer. We gingen in de zomer ook op vakantie. De bestemmingen waren wel beperkt tot landen achter het ijzeren gordijn als Bulgarije, Hongarije en Polen: daarvan zaten de grenzen naar het westen ook dicht. Thuis hadden we gewoon tv. We ontvingen de Oost-Duitse zenders maar ook die van West-Duitsland. Wij wisten meer van het leven in West-Duitsland dan andersom. Maar er was nooit de behoefte om naar het westen te ‘vluchten’: mijn familie en vrienden leefden allemaal in Oost-Duitsland. Als gezinnen probeerden de grens over te gaan en werden gepakt, gingen de ouders naar de gevangenis en werden de kinderen bij familie geplaatst. Hoe kun je dat je kinderen aandoen?’

‘We hadden nooit de behoe fte om naar het westen te vluchten’ ‘Op mijn dertiende verhuisden we naar Leipzig waar mijn vader, die in Dahlen hoofd van een basisschool was, een baan kreeg op de universiteit. Ik wilde helemaal niet voor de klas staan en koos voor een economieopleiding in Oost-Berlijn, een geweldige stad met veel kunst en cultuur. Ik kreeg er een baan aangeboden maar kon geen woonruimte vinden, een van de grootste schaarstes in Oost-Duitsland. Terug in Leipzig kwam ik toch voor de klas te staan, bij de economische opleiding van de universiteit. In 1989 kwam Jan Jansen, toen en nu docent van de FEM, bij ons op bezoek, enkele maanden voor de muur viel. Na ‘die Wende’ ben ik door Jan uitgenodigd om in Arnhem te komen kijken. Bij de FEM zag men wel wat in mijn contacten in Oost-Duitsland. En ik spreek Russisch, zoals alle Oost-Duitsers, ook handig voor toekomstige contacten in Rusland. Een half jaar later kreeg ik een baan aangeboden bij de FEM. Ik heb twee seconden nagedacht. Nu zit ik hier bijna 25 jaar.’ HvD

4

KINDVRIEZEN Eigenlijk zijn we maar een doorsnee hogeschooltje. We scoren gemiddeld in de lijstjes, we hebben goede en minder goede opleidingen, de catering is net zo duur als elders, en we schreeuwen hypocriet moord en brand als er een bloot plaatje in ons lijfblad staat. Niets bijzonders, dus. Alleen op één punt onderscheiden we ons positief, althans ten opzichte van de meeste collega-hogescholen en universiteiten. De man-vrouw verdeling in het hoger management is hier fifty-fifty. Kom daar maar eens om bij onze collega’s, laat staan in het bedrijfsleven. Ook hier is er een gat binnen de ondersteunende diensten en bestaat er nog steeds een loonkloof, maar het gaat de goede kant op. Dat onze twee mannelijke bestuursleden het goed met de dames voor hebben, blijkt niet alleen uit de aanstelling van een vrouw als ‘Dritte im Bunde’. Nee, de beide macho’s gaan verder: uit onderzoek is gebleken (jaja, zij lezen ook wel eens een boek) dat rammelende eierstokken de loopbaan van dames danig in de weg kunnen zitten.  In

Doe wat je wilt

Volgens de HAN-site biedt onze school 65 bacheloropleidingen aan. Keus genoeg, toch? De kunst is om een studie te kiezen en hopelijk een baan te vinden die je leuk vindt. Een opleiding die je interesseert, maakt alles makkelijker: je gaat zonder problemen naar school, je gaat met plezier naar je werk. Dat proberen we te bereiken, maar het werkt niet altijd zo, zoals te lezen in onze special ‘Waar zijn ze gebleven’. We spreken enkele voormalige studenten die werk hebben gevonden in hun vakgebied, of (bewust of gedwongen) iets totaal anders zijn gaan doen. Het voornaamste blijft: het maakt niet uit welk werk je doet, als je het maar met plezier doet.

navolging van reuzen als Facebook en Apple gaat nu ook de HAN - primeur voor Nederland -  met een opmerkelijk initiatief van start om de carrière van vrouwen te bevorderen. Wij meiden kunnen onze eicellen op kosten van de baas laten invriezen en op deze manier eerst carrière maken om daarna pas aan kinderen te beginnen. Vijftienduizend euro krijgt een vrouw bij Apple, de hogeschool denkt aan een soortgelijk bedrag. De procedure is uiterst eenvoudig gehouden: een mailtje naar het CvB, een sekse-check via de afdeling HR, een bewijs van de diepvries en het geld wordt op uw rekening gestort. Ik heb er al twee rondes opzitten. Dat het zo ongeveer de laatste eicellen zijn die ik ooit produceer, is irrelevant. Invriezen die hap. Vijftienduizend euro is vijftienduizend

Herman van Deutekom plaatsvervangend hoofdredacteur

euro.

-x- HannaH SENSOR 7, JAARGANG 19 5

NIEUWS

NIEUWE DIRECTEUR GEZONDHEID, GEDRAG & MAATSCHAPPIJ Dr. Saskia van der Lyke is de nieuwe directeur van de Faculteit Gezondheid, Gedrag en Maatschappij (GGM). Zij heeft een echt onderwijshart en is een warm pleitbezorgster van de kwaliteitscultuur die de HAN nastreeft. De benoeming gaat in per januari 2015. Tot die tijd is Van der Lyke directeur bij Stichting ISZ De Brug en Stichting Beukenstein, twee organisaties voor verpleging van en thuiszorg aan ouderen.

IN MEMORIAM MARC LEMMENS Op 12 november bereikte ons het trieste bericht dat onze geliefde collega Marc Lemmens na een kort ziektebed is overleden. Marc was een zeer behulpzame en betrokken collega, met veel verstand van zaken en een groot gevoel voor humor. Bij zijn studenten en cursisten was hij heel geliefd en zij verliezen in hem een zeer betrokken, bekwame docent. Marc werkte de laatste jaren voor het HAN-Talencentrum, maar heeft daarvoor gewerkt bij de sectie Engels van het ILS en als docent Engels bij de Pabo. We zullen hem ontzettend missen. Medewerkers HAN-Talencentrum

IN MEMORIAM PETER BROEDERS Op 1 november 2014 is Peter Broeders onverwacht overleden. Peter heeft zich de afgelopen zes jaar vol enthousiasme ingezet voor de Studiecentra van Pabo Groenewoud en de faculteit GGM. Dienstverlening stond bij Peter hoog in het vaandel. Hij stond bekend om zijn vrolijkheid, zijn humor en zijn brede interesse voor muziek. Peter was de drijvende kracht achter de Pabonieuwsdienst, een online nieuwsplatform dat niet alleen binnen Pabo Groenewoud, maar ook breder in Nederland zeer gewaardeerd en veelvuldig gebruikt werd. Binnen de Studiecentra laat Peter een leegte achter die moeilijk te vullen is. Wij zullen hem missen. We wensen zijn vrouw, hun twee dochters en hun naasten veel sterkte bij het verwerken van dit verlies. Team HAN Studiecentra en management en medewerkers Studentzaken

6

EXPRESSIONISTISCH

STADSBEELD De hal van het Nijmeegse FEM-gebouw dient half november eventjes als atelier. Diederik Grootjans kwast nonchalant wat verfstrepen. Een groepje studenten kijkt toe. ‘Leuk om te zien hoe zo’n schilderij ontstaat. Hoe lang duurt het voordat je het écht kunt’, vraagt een studente. ‘Ik doe dit al dertig jaar en weet nu dat het altijd goed komt, maar de eerste tien jaar vond ik het heel spannend om op zo’n groot doek te schilderen’, antwoordt de kunstenaar. Ondertussen kijkt hij naar de foto in zijn hand en vervaagt hij wat streken. ‘Is dit expressionisme?’ Grootjans beaamt: ‘Fotografisch expressionisme. Omdat ik hierbij met foto’s werk.’ Enkele mannen bestuderen de, nog vage, auto op het schilderij. ‘Mogen we de foto? O, het is een BMW uit de 1 serie. U heeft de achterlichten verkeerd geschilderd, haha, het is geen Golf.’ Twee dagen later is het schilderij klaar, met de juiste achterlichten. Het is een van de stadsbeelden van Grootjans die komende maanden te bewonderen zijn in het FEM-gebouw aan de Laan van Scheut. CF

Superman op de campus Een Superman op de campus, dat zie je niet vaak. Studenten van de minor Evenementenorganisatie organiseren de uitreiking van de Bikkel Award, een prijs voor een echte HAN-bikkel. Om aandacht te vragen voor dit fenomeen organiseerden ze een kussengevecht op de campus. Meerdere studenten lieten zich graag uitdagen

door deze Superman, die bij nadere beschouwing zelfs een Superwoman bleek te zijn. Weet jij inmiddels wie jij gaat nomineren voor de Bikkelaward? Stuur dan een mail met jouw kandidaat naar [email protected]. RJ

SENSOR 7, JAARGANG 19 7

NIEUWS

Oud-Logopediestudenten schrijven beste bachelorscriptie Tijdens het jaarcongres van de Nederlandse Vereniging voor Logopedie en Foniatrie (NVLF) is de prijs voor beste hbo-bachelorscriptie Logopedie van 2014 toegekend aan drie studenten van de HAN. De inmiddels afgestudeerde Lotta Finck, Jennifer Plank en Yvonne Schreiber hebben in het studiejaar 2013-2014 een afstudeerscriptie geschreven over verworven afasie bij kinderen. Afasie is een taalstoornis die ontstaat na hersenletsel. Dit kan leiden tot problemen bij activiteiten en in de omgang met anderen. In de scriptie leggen de studenten uit hoe een specifieke therapie, genaamd International Classification of Functioning, ondersteunend kan werken. Bron: www.han.nl / HvD

HAN-Scholar op je iPad, vergeet het maar! Heb je net van je ouders een iPad gekregen (‘Nee mam, je kunt op de HAN echt niet zonder, iederéén heeft er een’), doe je een update naar het nieuwe besturingssysteem IOS 8 en dan merk je dat je fantastische tablet er geen zin meer in heeft. Althans zo verging het ons hier op de redactie. Vanwege de Facebook app deden we een upgrade, maar nu is Safari, de standaard ingebakken browser, niet meer vooruit te branden. Erger nog is dat hij niet kan werken met HAN-Scholar. Hij blijft hangen in het inlogscherm. De oplossing van dit probleem is de Google Chrome browser voor Scholar te gebruiken, maar elegant is anders. Links vanuit de mail blijven standaard om Safari vragen. Kortom: huilen met de pet op. Ons advies: Updaten? Voorlopig niet doen. RJ

SPH-DOCENT WINT GROOTSTE DUITSE VRIJWILLIGERSPRIJS Docent Willi Kisters van Sociaal Pedagogische Hulpverlening heeft met zijn initiatief ‘Unternehmen Zündkerze’ (Onderneming Bougie) de grootste vrijwilligerswerkprijs van Duitsland gewonnen (Deutscher Bürgerpreis) in de categorie ‘publieksprijs’. Het leverde Kisters en zijn team een video-award en een geldbedrag van 5.000 euro op. De vrijwilligersvereniging ‘Zündkerze’ is een motorrun voor mensen met een beperking. Kisters wist met zijn team 2.188 publieksstemmen

8

binnen te slepen en eindigde daarmee op de eerste plaats. Een keer per jaar nodigt ‘Unternehmen Zündkerze’ gehandicapte kinderen en jongeren uit om zich uit te leven op een ​​motorfiets. Via een speciaal programma genieten ze als passagier van een tour op een motorfiets of in een zijspan. Bron: www.han.nl

ZEVENHEUVELENLOOP

Nat en fris heuvel op, heuvel af

truien achter. HAN’er Cécile Nowack doet voor de eerste keer mee aan deze 15 kilometerloop, de grootste in Nederland. Als één van de ruim 25.000 deelnemers rent ze heuvel op, heuvel af. Bij hotel Erica, in Berg en Dal, zwoegen de lopers omhoog, opgewacht door onze fotograaf. Nowack en alle andere HAN-deelnemers gaan op in de eindeloze stroom. Na één uur en 22 minuten bereikt ze de finish. ‘Ik heb het gevoel dat ik alles heb gegeven.’ Volgend jaar is ze weer van de partij. ‘En dan met mooi weer.’ CF

Ralph schmitz

Op een zondag in Nijmegen klinkt overal het knisperend geritsel van regencapes. Terwijl de deelnemers in vak rood (Celebesstraat) zich nog warmspringen, komen op de nabijgelegen Groesbeekseweg de eerste professionele lopers over de finish. Ethiopiër Abera Kuna wint deze 31e Zevenheuvelenloop. Bij de vrouwen is de Keniaanse Priscah Jeptoo het snelst. En dan mag de rest. Al dravend ontdoen de ‘rode’ lopers zich van hun plastic regenkleding en laten dranghekken volgehangen met tassen, jassen en

SENSOR 7, JAARGANG 19 9

NIEUWS

HARDLOPEN VOOR MISBRUIKTE VROUWEN Martijn Hendriks, docent en praktijkcoördinator HBO Rechten, is een van de circa zestig hardlopers die meedoen aan de Coast2Coast Run van 20 en 21 december aanstaande. Dit is een estafetteloop van Hoek van Holland, via Den Helder, naar Haarlem. Doel is om met zo’n 60 hardlopers zoveel mogelijk geld binnen te lopen voor de stille ramp waar Het Glazen Huis dit jaar aandacht aan besteedt: seksueel misbruik van vrouwen wereldwijd. Het bedrag dat tijdens de Coast2Coast Run wordt opgehaald komt volledig ten goede aan de actie van 3FM Serious Request. Martijn kijkt naar de wedstrijd uit: ‘Het is mooi om iets te doen wat je leuk vindt en waar je ook nog geld mee inzamelt voor een goed doel.’ Je kunt Martijn sponsoren door een bedrag over te maken via de website www.kominactie.nl/bax onder vermelding van zijn naam. Meer info: www.bax2give.nl. HvD

10

HAN KRIJGT MAGERE VOLDOENDE VAN GEHANDICAPTE STUDENT Studenten met een functiebeperking beoordelen de HAN met een 6,2. Dat blijkt uit de jaarlijkse gebruikerstoets ‘Studeren met een handicap’. In de toets werden studenten met een functiebeperking gevraagd naar een oordeel over studie en instelling. Studenten van de HAN zijn het minst te spreken over de voorlichting op onze hogeschool. De magere voldoende zorgt ervoor dat de HAN onderaan de middenmoot bungelt in de lijst van Nederlandse hogescholen. De beste hogeschool voor een gehandicapte student is volgens de toets de NHTV in Breda. In de lijst staat hogeschool InHolland onderaan. SA

Solidariteit met homoseksualiteit Niet vreemd opkijken als je op vrijdag 12 december opvallend veel mensen in paars uitgedost ziet. Je hebt het hier kunnen lezen, dus kun je niet beweren dat je het niet wist: je toont daarmee je solidariteit met homo- en biseksuele, lesbische en transgender jongeren. In de regenboogvlag, wereldwijd symbool voor homoseksualiteit, staat de kleur paars voor spirit, oftewel karakter. De Canadese studente Brittany McMillan kwam met dit initiatief na een reeks zelfmoorden onder homoseksuele jongeren. Dito, de Nijmeegse homojongerenorganisatie, organiseert op die dag ook een aantal activiteiten. Houd hun website in de gaten als je daar graag bij betrokken wilt zijn: www.ditonijmegen.nl. OH

WERELDPIET, WIE KENT ‘M NIET? Je kunt er niet meer omheen: de Zwarte Pietendiscussie. Op de Pabo moesten ze er ook ‘iets’ mee, want de basisschoolleraren van de toekomst krijgen meer dan wie dan ook te maken met het kinderfeest. ‘Daarom hebben we eerstejaarsgroepen uitgedaagd om op educatieve en creatieve wijze invulling te geven aan de veranderingen die plaatsvinden’, aldus docent Jan Martens. Sinterklaas kwam er speciaal voor op de proppen, pietloos, maar geassisteerd door Pabo-directrice Karin van Weegen. Zij beoordeelden de verzinsels van de groepen. Zo was er ‘Pietje Paniek’, die te klungelig is voor de schoorsteen en dus maar gewoon door de voordeur komt. Een ander groepje had drie mooi versierde, alternatieve pieten, maar de boodschap was onduidelijk. K3-muziek ging over in gangstarap. Zonder uitleg. Een rap waarin traditionele pieten het opnemen tegen de 21st century skills-pieten valt wel in de smaak (‘De schoorsteen? Waaaattt? Wij komen digitaal binnenvliegen via snapchat, yo!’). Uiteindelijk wint ‘wereldpiet’: het gezicht wordt beschilderd met de wereldkaart. Zodat het een wereldfeest wordt, in plaats van alleen in ons (bekrompen?) kikkerlandje. OH

SENSOR 7, JAARGANG 19 11

O

lga

ORDEELT Sensor-redacteur Olga Helmigh zet het mes erin

SUSPICIOUS MINDS MUZIEK SERIE BOEKEN ETEN APP ‘Ik zeg niet dat je niet ongelukkig mag zijn. Ik zeg dat je je ongeluk niet moet problematiseren. Ja, je bent ongelukkig. Ja, dat is KUT. Nee, dat is géén probleem. Alsof het feit dat je vijfentwintig bent en in de 21e eeuw leeft een ziekte is waar je aan lijdt, en dat het door die ziekte komt dat je niets bereikt in je kleine leventje. Het komt niet door die ziekte. Doe iets of doe het niet. Word gelukkig of blijf lekker ongelukkig, maar stop om er fucking de hele tijd een probleem van te maken’, briest Elger tegen Frans. Die zit op een traptrede in een studentenhuis te klagen over generatie ‘ik’, waarin iedereen oh zo succesvol en gelukkig lijkt. Maar hij niet, want zijn website ‘Lasergamedisco.nl is failliet. Om hen heen lallen dronken twintigers over ware liefde, een betekenisvolle stage naar Afrika, het belang van quinoa, toestemming vragen om vreemd te gaan en nog één knuffel voordat het definitief uit is. Ik weet me nog prima te heugen hoe ik geregeld met een achtste wijntje in mijn hand een ontzettend ‘diep’ gesprek voerde, terwijl m’n motoriek rap achteruit holde en mijn ogen scheel van dronkenschap probeerden te focussen op m’n gesprekspartner. In ‘Suspicous Minds’, een dramakomedie over het leven van de narcistische, hoogopgeleide twintiger uit de Randstad, wordt die

ultieme zoektocht treffend in beeld gebracht. Zwabberend ouwehoert en danst iedere aanwezige zich uitzinnig of ongemakkelijk door de nacht heen, hun levens uitvergrotend, elkaar letterlijk en figuurlijk aftastend. Onzekerheid wordt gemaskeerd door interessantdoenerij. Ze filosoferen, kotsen, pijpen, zoenen en zuipen zich in de rondte. De scenes zijn flarden, de tijd achterstevoren. Aflevering één speelt zich af om 04:00 uur ’s nachts, als de chaos welig tiert. Langzaam werk je terug naar 00.00 uur, als de avond nog fris en rustig is. Makers Ivo van Aart (regisseur) en Daan Windhorst (scenarioschrijver), beiden betrokken bij Dorst - het audiovisuele platform voor jong talent- kregen van de VPRO groen licht om dit ‘ironische portret van onze generatie’ te maken. Alle afleveringen zijn (how very Netflix) direct online gezet zodat je alles in één ruk kunt zien. En dat raad ik je aan. Het is een waas van herkenning en geestige generalisatie. Ontzettend grappig, soms ronduit droevig en verbazingwekkend au naturel geacteerd door een verse lichting van de toneelacademie. Docenten, directeuren, studenten, kijk deze serie. En ontmoet de typische twintiger in jezelf of je eigen studenten.

SENSOR 7, JAARGANG 19 13

STUDENTEN DEMONSTREREN TEGEN LEENSTELSEL

Hoe dik is de portemonnee van jouw ouders? Vijfduizend demonstranten zouden zich op het Malieveld hebben verzameld, schat de organisatie. Dat lijkt een overdreven ruime gok. De studenten en scholieren die zich wel hebben verenigd (hooguit tweeduizend?) blijven staan, ondanks de regen. Aan het eind van de dag gooien ze tomaten naar de minister. TEKST: LAURENCE DE LA PORTE // FOTO’S: LIE LO

Twee meisjes in een koeienpak dragen met verve borden met de tekst: ‘Wij willen niet uitgemolken worden!’ Dat is waar vandaag tegen gedemonstreerd wordt: de financiële strop van een leenstelsel. Nadat HAN’er Tom Hoven, voorzitter van de Landelijke Studenten Vakbond (LSVb), iedereen welkom heet, begint presentator en cabaretier Gijs Dekkers meteen lekker: ‘Willen jullie meer of minder lenen?’ ‘MINDER!’, schreeuwen de aanwezigen. ‘Willen jullie meer of minder terugbetalen?’ ‘Minder, minder, MINDER!’ Onder toeziend oog van de ME, die voor de gelegenheid flink heeft uitgepakt, schreeuwen de studenten en scholieren bij iedere spreker die daarna het podium bestijgt dat het een lieve lust is. Dat lijkt wat aan de late kant: het wetvoorstel is al met een meerderheid door de Tweede Kamer. De voor- en tegenstanders van het nieuwe leenstelsel voor studenten in het hoger onderwijs stonden in het debat lijnrecht tegenover elkaar. Oppositiepartijen SP, PVV, CDA, ChristenUnie en de Partij voor de Dieren hekelden de omzetting van de basisbeurs van een gift in een lening per september 2015. Het zou studenten opzadelen met een enorme schuld, of zelfs potentiële studenten afschrikken om überhaupt aan een studie te beginnen. Voorstanders VVD, PvdA, D66 en GroenLinks denken dat het zo’n vaart niet zal lopen. De blik is

14

nu gericht op de Eerste Kamer, die het wetsvoorstel nog moet goedkeuren. Al hebben ook daar de vier pro-leenstelsel-partijen een meerderheid. ‘It’s not over Jet’, scandeerden de aanwezigen op het Malieveld desondanks. Annelotte Lutterman, voorzitter van Het Landelijk Aktie Komitee Scholieren (LAKS) spreekt vurig: ‘Eén op de tien scholieren gaat niet studeren als het leenstelsel er komt; dat zijn er drie in jouw klas. Dat is een topadvocaat, die de rechtszaal nooit van binnen zal zien. Dat is een arts die niemand zal genezen. Dat is de scherpe journalist, die nooit dat kritische stuk over die walgelijke minister zal schrijven.’ Abvakabo FNV, de grootste vakbond in de publieke sector, doet intussen goede zaken: hun neongele naambandjes worden als fashionable items om hoofden en armen geknoopt. De samenscholing op het Malieveld lijkt een grote vakbondsreclame. Woordvoerders Robert Koenmans en Jacco Hoekstra, de laatste is van de jongerenafdeling, spreken namens hun 1,1 miljoen leden: ‘Wanneer wordt het de politiek duidelijk? Onderwijs is geen kostenpost! Eerst waren de leraren de klos met een jarenlange nullijn en nu zijn de studenten aan de beurt. Beste

leden van de Eerste Kamer die nog wel de luxe van goed onderwijs hebben genoten: stem dit voorstel van tafel. Zodat niet de dikte van de portemonnee van je ouders zal bepalen of je gaat studeren.’ In het georganiseerde debat dat erop volgt laat de politiek van zich horen; de kamerleden die voor en tegen zijn gaan met elkaar in discussie. De oppositie bedient zich direct van sterke taal. Volgens de SP zou dit niet een studievoorschot genoemd moeten worden, want ‘het is een studienekschot!’. Michel Rog van het CDA voorziet een ramscenario: ‘Je zult maar je vriendje of vriendinnetje tijdens je studie ontmoeten, dan begin je samen een schuld van een ton.’ Jesse Klaver van GroenLinks begint slinks: ‘Wie vindt dat de OV-kaart voor iedereen moet blijven?’ ‘Wie vindt dat de aanvullende beurs omhoog moet?’ Het publiek juicht, zonder dat het zich lijkt te realiseren voor de tegenpartij te jubelen.

‘Mooi! Dat hebben we vast voor jullie kunnen regelen.’ Samen met PvdA’er Mohammed Mohandis staat hij volledig achter het nieuwe sociale stelsel, want afbetalen gaat naar draagkracht. Per maand zou het gaan om een luttele achttien euro extra. Mohandis: ‘Pak die kans! Geloof geen indianenverhalen en ga studeren.’ Het begint te regenen; paraplu’s worden opgestoken. De protestborden krijgen een tweede leven als regenhoedjes, en iedereen blijft staan wachten op minister Jet Bussemaker. Als de grote baas van Onderwijs zich aan het einde van de middag eindelijk in het hol van de leeuw begeeft, doet ze op het podium een moedige poging haar beleid uit te leggen. Daar hebben de demonstranten geen boodschap aan. Ze horen geen woord van haar betoog door hun luide boegeroep. Er vliegen zelfs een paar tomaten en lege plastic flesjes richting het podium. Als er ook nog rookbommen afgaan, blaast iedereen de aftocht. Op naar de Eerste Kamer.

SENSOR 7, JAARGANG 19 15

WAAR ZIJN ZE GEBLEVEN? Je diploma is het einde van je studie, maar het begin van je carrière. Althans, dat is de bedoeling. Waar je terechtkomt is een samenloop van logisch gevolg, ijzeren wil, geluk, toeval én het economisch klimaat. Sensor zoekt oud-HAN-studenten op en kijkt wat ze zijn gaan doen met dat felbegeerde papiertje en een schone lei. TEKST: REDACTIE // FOTO’S: RALPH SCHMITZ

16

LESGEVEN EN CATEREN Als klein meisje wist ze al dat ze les wilde geven, en Engels vond ze een prachtige taal - dus de Lerarenopleiding Engels bleek een schot in de roos. Esmay Elson staat sinds ze afstudeerde in 1997 voor de klas, en runt tevens met een vriendin cateringbedrijf ‘Smooth & Spicy’. Na een jaartje als intercedent te hebben gewerkt, werd Esmay gebeld door een middelbare school in Apeldoorn. ‘Gezien het lerarentekort in die tijd vroegen ze bij de HAN een lijst met afgestudeerden op –en zo kwamen ze bij mij uit. Het waren andere tijden: ik kreeg al snel een vast contract. Tegenwoordig worden jonge krachten er helaas vaak na drie jaar uitgewerkt.’ Ze werkte twee jaar in Apeldoorn, tot ze switchte naar een functie in Boxmeer. ‘Ik was het reizen zat, en in Boxmeer kon ik terecht op een school met het jenaplanconcept [hierbij staat het individu centraal, red] – wat me erg aantrok.’ DE DIEPTE IN ‘Door tot het derde jaar alle niveaus in één klas te plaatsen, leren leerlingen veel van elkaar. Ik heb op deze school veel kansen

gekregen, maar na acht jaar was de koek ook hier op. Ik was het puberale een beetje zat.’ Nu werkt Esmay sinds zeven jaar bij het ROC in Nijmegen, op de afdeling Detailhandel. ‘Heel prettig om met een oudere doelgroep te werken waar je meer van mag verwachten en ook de diepte in kunt gaan.’ HOME COOKING Naast het lesgeven heeft deze beauty echter een ander talent: koken. ‘Ik heb met vrienden jarenlang een kookclubje gevormd; de Surikookclub.’ Dit was voor de fun, maar het bracht haar op het idee een eigen cateringbedrijf te beginnen. Samen met compagnon Raimunda Carrilho runt ze sinds anderhalf jaar Smooth & Spicy. ‘We cateren, koken op locatie en bij mensen thuis. Iemand kan ons dus boeken om een etentje te hosten. Voor 26,50 per persoon nemen we zelf alle spullen en ingrediënten mee, gebruiken we diens keuken, staan we met een smile drie gangen te bedienen en ruimen we de boel weer op.’ Het eten is geïnspireerd door de Creoolse keuken, en is altijd fair trade en biologisch verantwoord. Meer weten? Check Facebook.com/ pages/Smooth-Spicy, of www.smoothandspicy.com. RS

SENSOR 7, JAARGANG 19 17

EVENTJES NAAR JAPAN Ze is net terug uit Fukuoka (Japan), maar zit er alweer fris en fruitig bij: Sofie van Opstal. In 2009 studeerde ze aan de HAN af als fysiotherapeut. Inmiddels vliegt ze als KLM-stewardess de wereld over. ‘Als tiener was ik sociaal, zorgzaam en sportief. Een opleiding in de ‘verzorgende hoek’ leek een logische keuze. Het werd Fysiotherapie aan de HAN in Nijmegen, waar ik ben opgegroeid en altijd heb gewoond.’ Hoewel ze de opleiding leuk vond, kwam ze er tijdens de stages achter dat het toch niet bij haar paste. ‘Ik zat op dat moment al in mijn derde en vierde jaar, dan stop je niet zomaar.’ Na haar afstuderen kreeg Sofie bovendien meteen een baan aangeboden. ‘Ik heb twee jaar als waarnemend fysiotherapeut gewerkt, terwijl ik dacht: waar ben ik mee bezig? Ik denk dat ik meer het type ben voor een ‘positief beroep’. Mensen die fysiotherapie krijgen, hebben altijd pijnklachten waar een persoonlijk verhaal bij komt kijken. Ik trok me dat erg aan, ben er te gevoelig voor.’ NIET MIJN VAK Ze besloot een didactische opleiding te volgen in Amsterdam, zodat ze fysiotherapie kon doceren. ‘Ja, ik heb echt geprobeerd er wat van te maken. Maar er kwam een moment waarop ik dacht, “Genoeg is genoeg. Dit is niet mijn vak”. Best moeilijk om dat toe te geven.’ Na diverse invalbaantjes viel haar oog op een vacature bij de KLM. ‘Stiekem heb ik daar altijd van gedroomd en de vacatures in de gaten gehouden. Mijn moeder is ooit stewardess geweest. Het leek me spannend en ik hield echt van reizen.’ ROLLENSPEL Van de duizenden aanmeldingen werden begin 2011 tweehonderd nieuwelingen aangenomen die voldeden aan de strenge eisen. Waaronder Sofie. ‘De sollicitatieprocedure met onder meer een rollenspel was pittig, evenals de interne opleiding die volgt nadat je bent aangenomen. Het tempo ligt hoog, en haal je een herkansing niet, dan lig je er uit. Ja, ik was best trots toen ik door was.’ Sofie vliegt inmiddels wekelijks met de Boeing 747, 777 (intercontinentaal) en 737 (Europa). ‘Heel bizar dat je ineens overal komt en slaapt. Dat je het ene moment met vrienden in de kroeg staat, en het andere moment aan de andere kant van de wereld zit.’

18

ALTIJD WEG Haar favoriete bestemmingen zijn New York, Washington, San Francisco en Bangkok, maar de oud-HAN-studente vliegt ook veel naar Canada, Bonaire en Panama. ‘KLM zorgt goed voor ons, dus we overnachten altijd in de betere hotels. In onze vrije tijd gaan we er met het team op uit. Vooral in het begin vond ik alles ‘nieuw en gaaf’. Maar er zit ook een andere kant aan het stewardessenbestaan: je móet altijd weg. Ook als je bijvoorbeeld bij de verjaardag van je oma wilt zijn of het thuis even niet zo lekker loopt. Bovendien is er veel aan de hand in de wereld. We vliegen ook naar landen waar de situatie soms onveilig is. Zo worden we in Nigeria door politie begeleid naar het hotel, dat we tijdens het verblijf niet mogen verlaten. KLM wordt elke dag nauwkeurig op de hoogte gehouden van de situatie in elk land. Indien nodig worden er passende veiligheidsmaatregelen genomen.’ REGELMATIG EEN NACHT OVERSLAAN Sofie krijgt wel eens de ‘serveren in de lucht’ opmerking naar haar hoofd geslingerd, maar weerlegt dit beslist: ‘De bemanning moet hard werken. Zo sla je regelmatig één of meer keer per week een nacht over. En naast het reguliere werk gebeurt er van alles aan boord. Voor elke vlucht wordt de ‘flight safety’ van de crew getoetst en besproken.  Passagiers kunnen bijvoorbeeld onwel worden. En incidenteel kun je ook met bevallingen of overlijden te maken krijgen. In het laatste geval moet je eventueel doen wat een arts je op de grond vertelt (dit gaat telefonisch via de cockpit). Een gezondheidsopleiding komt dus zeker van pas.’ Hoewel het ritme volgens Sofie went, vindt zij fulltime vliegen zwaar. ‘Ik moet wel nadenken over het vervolg van mijn carrière, ook vanwege mijn relatie. Misschien dat het ooit een parttime dienstverband wordt met nog iets ernaast. Maar ik ben blij dat ik gegaan ben voor wat ik écht wilde, daar zal ik nooit spijt van krijgen.’ RS

WAT NOU ‘SERVEREN IN DE LUCHT’?

SENSOR 7, JAARGANG 19 19

‘NEDERLAND IS EEN MOOI

VAKANTIELAND Stephane Reinink behaalde zijn International Business and Management Studies (IBMS) diploma in 2005. Momenteel werkt hij als regional manager voor C&A in China. ‘Ik ging naar China voor het avontuur: vijf maanden daar stage lopen leek me wel wat. Natuurlijk moest ik aanvankelijk enorm wennen. De taal, het eten, de geuren, de kleuren, de mensen en hun cultuur.’ In 2004 vertrekt Stephane Reinink voor zijn verplichte buitenlandstage bij IBMS naar Beijing. Het bevalt hem daar zo goed dat hij besluit op eigen kosten een half jaar langer te blijven om de taal te leren, waarna hij zijn afstudeeropdracht doet bij de Makro in Beijing. Hij keert even terug naar Nederland om zijn bul op te halen en zit twee dagen later alweer in het vliegtuig met een driejarig contract op zak als management trainee.  VLOEIEND CHINEES Stephane stapt in 2008 over naar multinational Tesco, spreekt dan inmiddels vloeiend Chinees en trouwt zijn Long Yue, die hij tijdens zijn stage heeft leren kennen. Twee jaar later verhuist hij naar Shanghai omdat daar het hoofdkantoor is. ‘De omschakeling naar Shanghai was groot. Het klimaat is er niet prettig: vreselijk warm in de zomer, en zeer koud en vochtig in de winter. Shanghai ligt beneden de grens waar huizen een centrale verwarming krijgen, dus in de winter kan de kamertemperatuur teruglopen tot 15 graden.’   TWIJFEL ‘Ik heb op het hoofdkantoor van Tesco verschillende functies bekleed, kreeg erkenning voor wat ik deed, en was op weg naar grotere functies. Toch ben ik begin 2013 gaan twijfelen over mijn toekomst bij dit bedrijf. Ten eerste wilde ik eens iets nieuws proberen. En bovendien zat Tesco China al enkele jaren in zwaar weer. Binnen een vrij klinisch, beursgenoteerd bedrijf vertaalde zich dat in een kille werksfeer. Op persoonlijker niveau voelde ik een drang om, nu

20

ik een jonge dertiger was, eens een andere industrie te proberen. Nog eens vijf jaar supermarkt en misschien zou ik mijn hele leven niets anders meer doen. In april 2013 werd ik benaderd door een oude kennis, met de vraag of ik voor C&A wilde werken. Na enkele maanden van mogelijkheden aftasten en contractonderhandelingen, ben ik sinds februari van dit jaar werkzaam als ‘Regional Manager’ voor C&A China.’

‘IK HEB MENSEN GEPROMOVEERD EN IN ENKELE GEVALLEN OOK ONTSLAGEN.’ SECOND TIER CITIES ‘In deze functie ben ik verantwoordelijk voor de prestaties van momenteel twintig winkels. Mijn region bevat de centrale provincies van China, met winkels in steden als Chengdu, Chongqing, Changsha en Wuhan. Dit zijn zogeheten second tier cities, steden die economisch gezien wat later op gang zijn gekomen dan Beijing en Shanghai, maar die met een indrukwekkende inhaalslag bezig zijn. Mijn grootste uitdaging is de balans tussen werk en privé: hoe explosief de groei in deze steden ook mag zijn, ik wil niet uit Shanghai verhuizen. Dit zal altijd het commerciële hart van China blijven, en ik wilde ook niet nog eens van mijn vrouw verlangen om haar baan op te geven. Dat betekent dat ik gemiddeld drie dagen per week van huis ben en minimaal anderhalf uur in een vliegtuig moet zitten. Chengdu is zelfs drie uur vliegen. Sinds mijn aanstelling acht maanden geleden heb ik al meer dan zestig keer in een vliegtuig gezeten!’  

VERTROUWEN ‘Ik krijg een enorme energy boost van het werken in de Fast Fashion industrie. Het personeel, onze klanten, de winkels, de collecties, alles is jong, creatief en hip. Ik begrijp dat Nederlanders deze drie woorden niet noodzakelijk met C&A associëren, maar geloof me dat in China ons merk een zeer hoogstaande strijd met H&M en Zara voert. Qua management heb ik dan ook veel geleerd sinds de dagen dat ik store manager was bij Tesco. De mensen waar ik nu mee werk, zijn extrovert, nieuwsgierig, en zeer ambitieus. Bovendien begrijpen ze veel meer van fashion dan ik! Ik heb wel de bestaande managementstructuur stevig aangepast: mensen geobserveerd, gepromoveerd, naar een geschiktere functie geschoven, en in enkele gevallen ook ontslagen. Dat is niet altijd makkelijk, maar ik steek mijn hand in het vuur voor de mensen die ik nu heb.’ ‘Ik heb mezelf ten doel gesteld mijn huidige functie twee jaar te bekleden, en dan terug te keren naar het hoofdkantoor in Shanghai. En Nederland? Ik zie mezelf best op een dag voor C&A in Europa werken, maar dat heeft geen haast. China blijft inspireren, we zijn gelukkig hier, en Nederland is een mooi vakantieland.’ HG

SENSOR 7, JAARGANG 19 21

‘OPGEVEN IS

GEEN OPTIE’ Chantal (23) is vorig jaar afgestudeerd in Commerciële Economie. Het lukt haar niet om een baan in de branche te vinden. Sinds kort werkt ze bij kledingwinkel Primark in Arnhem. ‘Is het mijn droom om bij Primark te werken? Nou, nee. Maar ik ben allang blij dat ik een baan heb. Ik zat al maanden thuis. Helemaal gek werd ik ervan. Na mijn afstuderen ben ik vol goede moed gaan solliciteren. Na de zoveelste brief terug met “Bedankt, maar helaas”, zakte de moed me in de schoenen. Je begint te twijfelen aan jezelf:

MET JE DIPLOMA

OP DE BANK Het is al lang niet meer zo dat een papiertje van een HBO-instelling garant staat voor een baan, laat staan een vast contract. Wat zeggen de cijfers?

Sinds afgelopen februari bedraagt de jeugdwerkloosheid in Nederland 16.3%. Een op de vijftien jongeren is werkloos. In totaal zijn 135.000 jongeren op zoek naar werk voor meer dan twaalf uur per week. Meer dan de helft van deze groep is op zoek naar een bijbaan, stage of leerbaan. Iets minder dan de helft zoekt ‘gewoon’ een baan. ‘Jongeren leggen het in de concurrentie nogal eens af vanwege een gebrek aan werkervaring en een goed netwerk’, rapporteert ombudsvrouw Jeugdwerkloosheid Mirjam Sterk. De HAN-student kan gelukkig ietsje opgeluchter ademhalen dan die van andere hogescholen. Onze onderwijsinstelling doet het relatief goed in vergelijking met de rest. De werkloosheid onder afgestudeerden is hier 6%, dat is 2% onder het gemiddelde van 8%. Bij bijvoorbeeld de Hogeschool der Kunsten in Den Haag heeft maar liefst een kwart van de afgestudeerden geen werk (23%). Je bent het beste af als je in de sector gezondheidszorg of techniek bent afgestudeerd. Afgestudeerden uit de richtingen kunst, economisch en agrarisch hebben volgens de HBOmonitor te maken met de hoogste werkloosheid. LdlP

22

schrijf ik beroerde brieven? Hoe val ik op? Is mijn cv zo crappy? Hoe kan ik ‘meer ervaring’ bieden als ik het niet eens kan ópdoen? Bij Primark sta ik op de vloer. De winkel is net open dus het is een gekkenhuis. De dagen vliegen voorbij. Het betaalt niet best, maar ik ben bezig, heb inkomsten en zorg dat het ‘werkloosheidsgat’ op mijn cv niet te groot wordt. De angst is wel dat ik me er uiteindelijk bij neerleg en nooit meer terechtkom waar ik terecht wil komen. Maar ja, daar ben ik zelf bij. Er breken vast wel weer betere tijden aan. Ondertussen blijf ik brieven sturen. Opgeven is geen optie.’ OH

STUDENT BEDENKT CONCURRERENDE KENNISSITE

WIKIPEDIA e over

Mo v

Informatie delen die to-the-point is en waarvan je kunt achterhalen wie het geschreven heeft. Dat is het doel van Ensie.nl, een website opgericht door student Logistiek & Economie Bart Welzen (22) en zijn broer Tom. Hoog tijd voor een gesprek met Bart: ‘Ensie is een digitaal platform waar de experts van nu kennis met elkaar kunnen delen.’ TEKST: RAISSA SOETER // FOTO: RALPH SCMITZ

Op zijn veertiende ontwierp en bouwde de Logistiek- en Economiestudent al websites, een lucratief bijbaantje. En het wereldwijde web bleef lonken. Drie jaar geleden hadden Bart en zijn broer een goed idee, namelijk het opzetten van een website zoals Wikipedia, maar dan met beknopte informatie, waarvan het auteurschap te achterhalen is. ‘Ik werkte op dat moment bij Clipit, een bedrijf dat gespecialiseerd is in (online) media monitoring, en besloot de oprichter te vragen ons te helpen.’ En zo is Ensie geboren.

‘HET ALLERBELANGRIJKSTE IS DAT WE KENNIS BLIJVEN DELEN EN DAT MENSEN INZIEN HOE WAARDEVOL DIT IS.’

leesbaarheid. En mochten meerdere schrijvers een onderwerp beschreven hebben, dan wordt met een ratingprogramma de best scorende tekst bovenaan geplaatst.’ 2015 De broers werken momenteel hard om niet alleen ensie.nl, maar ook ensie.com uit te breiden. ‘Na mijn afstuderen begin volgend jaar, wil ik Ensie serieuzer oppakken. En er hopelijk wat mee verdienen, wat nu nog niet het geval is. Maar het belangrijkste is dat we kennis blijven delen, en dat mensen inzien hoe waardevol dit is.’ RS Ook je kennis delen? Kijk voor meer informatie op www.ensie.nl.

Digitaal naslagwerk ‘Op Wikipedia zijn de teksten vaak lang en is het onduidelijk wie het geschreven heeft, waardoor je je af kunt vragen hoe betrouwbaar de informatie is’, legt Bart uit. Op Ensie worden definities beschreven in maximaal driehonderd woorden. Door koppeling met LinkedIn is de auteur altijd bekend. Dit is van meerwaarde voor de lezer, maar ook voor de schrijver. Je creëert een soort digitaal naslagwerk, dat op jouw naam staat. Resultaten worden bovendien doorgelinkt naar Google.’ Een mooie manier om jezelf in de kijker te spelen. Zo schrijven niet alleen experts en doctorandussen voor Ensie, ook docenten en studenten van de HAN. Objectiviteit en leesbaarheid Voorwaarde voor de auteur is een LinkedIn-account. Bezoekers, inmiddels zo’n 100.000 per maand, kunnen ‘vrij’ zoeken naar definities. Ruim 3000 definities zijn tot heden omschreven. Bart: ‘Om de kwaliteit te waarborgen hebben we bepaalde eisen opgesteld. Zo worden teksten voor plaatsing gecontroleerd, onder meer op objectiviteit en

SENSOR 7, JAARGANG 19 23

Bart (links) en Tom Welzen

SENSOR DENKT ER HET ZIJNE VAN

kwestie

HET JAARVERSLAG ANDERS BENADERD

Wordt er hier nog les gegeven? Geweldig. Fantastisch. Deel nog meer sinaasappels uit, want wat een geweldige hogeschool is dit. Dat lezen we in het Jaarverslag 2013. En hij wordt nóg geweldiger. Kwaliteitscultuur. Valorisatie. Centers of Expertise. University of Applied Science. Maar wordt er hier eigenlijk nog wel les gegeven? Dat is toch de core business van de HAN? Sensor zocht het uit. Met het Jaarverslag 2013 van de HAN in de hand. TEKST: RENEE JENNISKENS // FOTO’S: RALPH SCHMITZ

Volgens het jaarverslag staan er in 2013 31.332 studenten ingeschreven bij de HAN. Er lopen dat jaar 3180 medewerkers rond, goed voor 2471 fte’s. Een rekensom leert dat elke docent hier dus dik twaalf studenten de hele week zou kunnen begeleiden, inclusief de vijftien procent deeltijders. De praktijk is anders, want er moet ook worden vergaderd, voorbereid, nagedacht en bestuurd. Soms zijn docenten ziek en dan moet er ook nog koffie gezet worden en gepoetst. Hoewel, koffie komt uit de automaat en schoonmakers komen van een apart bedrijf, net als de mensen van de catering, surveillanten en kabelaanleggers.

Contact Een hele week les? Had je gedacht. ‘Het is hier een veredelde schriftelijke cursus’, verzucht een docent, ’zo weinig contacturen krijgen de studenten.’ Een bekend fenomeen: niet voor niets heeft de HAN de ambitie om het aantal contacturen voor studenten op te voeren naar minstens vijftien klokuren per week, want ‘meer uren betekent meer studiesucces’, meldt het jaarverslag. Vier blokken van acht lesweken (en twee tentamenweken zonder les) maakt dus minimaal 480 contacturen per jaar. Hoe is dat nu? Volgens het jaarverslag ‘ervaart’ de grootste groep (55%) studenten 12 tot 17 of 18 tot 23 uren contacttijd. Gemiddeld komt dat neer op achttien lessen van drie kwartier, ofwel 13,5 klokuren.

Meer werken dan betaald Maar wat doen de docenten dan als ze hier aan het werk zijn? Gaat elke HAN-docent om kwart over twee lachend naar huis, met de broodtrommel onder de snelbinder? Integendeel. Docenten klagen zelfs dat ze veel meer uren werken dan dat ze

24

betaald krijgen. Neem bijvoorbeeld studieloopbaanbegeleiding. Als je daar één uur per student per jaar krijgt (en dat komt voor op sommige opleidingen) dan hoef je maar weinig verbeelding te hebben om te begrijpen hoeveel vrije tijd het kost om dit werk goed te doen. Daarnaast zijn er legio werkzaamheden van docenten die helemaal niet beloond worden, maar die wél gedaan moeten worden, zoals reizen naar stagebezoeken, collegiaal overleg of het meewerken aan open dagen. Maar het is vooral de bureaucratie en administratieve rompslomp waar docenten gek van worden, zo blijkt ook uit het onderzoek van het lectoraat Human Resources naar duurzame inzetbaarheid van het personeel. Dat gaat niet alleen om het aanvragen van een medewerkerspasje om te kunnen printen, of het incidentnummer dat je krijgt van de helpdesk. Het gaat vooral ook om het documenteren van alles wat los en vast zit, vooral wat betreft toetsen, om het gedoe met HAN-SIS, maar ook om het toetsen zelf en alle verslagen van studenten, die daar een eerlijke feedback op verwachten.

Wie doet wat? Tot zover de docenten. Naast die groep lopen er ook nog ondersteuners, managers en beleidsmakers rond, alles bij elkaar 37% van het personeel, zo zegt het jaarverslag. Het zou best wel eens een rooskleurige voorstelling van zaken kunnen zijn. Zo zijn wij op de hoogte van een opleiding waar maar 55 procent van de toegewezen fte’s direct voor de lessen zijn. De rest gaat op aan beheer, administratie en verlof. Dat is dan binnen de opleiding. De HAN als kennisinstituut kan er ook wat van. Met zeven centers of expertise en ongeveer vijftig (associate) lectoren, met bijbehorende kenniscentra en ondersteuning en 140 fte voor onderzoek, wordt er inderdaad

hard gewerkt aan het ontwikkelen van kennis, een belangrijke maatschappelijke taak. Een deel van dit werk genereert zelf geld: zo is de prestatieafspraak dat de lectoren minimaal 150 duizend euro uit externe middelen moet halen. Dat lukt nog lang niet overal, meldt het jaarverslag. Bij veel van deze projecten zijn studenten betrokken, maar het zou misschien wel een goed idee zijn om eens te onderzoeken hoeveel studenten hier direct en daadwerkelijk van profiteren. De meeste studenten op de HAN weten namelijk niet eens dat er lectoren bij de HAN werken.

‘De meeste studenten weten niet eens dat er lectoren op de HAN werken.’

Twee dagen op de hei Onderwijs bestaat uit schrijven, lezen en praten. Vooral met studenten. Komend voorjaar gaat het hele personeel twee dagen op de hei praten over de gemeenschappelijke ambitie van de HAN, het instellingsplan 2016-2020. Voor studenten betekent dat nóg eens twee dagen zonder lessen. Studiesucces en contacttijd hangen samen, zegt het jaarverslag. Zou het dan zo zijn dat met méér contacttijd dat succes gaat toenemen? Van de voltijdstudenten verlaat nog steeds dertig procent de HAN binnen één jaar na inschrijving. Zou het niet nuttig zijn om bij deze groep diepgaand te onderzoeken waarom ze verdwijnen? Misschien ook aardig om hén eens te vragen of zij de HAN ook een 7,2 geven, zoals de zittende studenten.

REAGEREN?

Twitter (@sensormagazine) [email protected] www.sensor-magazine.nl

SENSOR 7, JAARGANG 19 25

Het verhaal van het Lokaal Lokaal ’99 bestaat vijftien jaar. Het Arnhemse campuscafé vierde dat een week lang uitgebreid. Met spelletjes, ouderwets goeie feestjes en het ophalen van herinneringen. ‘Iemand heeft ooit dronken onze huisgoudvis opgegeten.’ TEKST: OLGA HELMIGH // FOTO’S: COOS DAM

26

Pien van de Nieuwenhof, voorzitter van de activiteitencommissie, bladert door een barboekje van vijf jaar geleden. ‘Hierin schreven barvrijwilligers van toen op wat ze meemaakten. Zo ging het verhaal rond dat er al jarenlang een fles drank onder de barvloer verstopt zat. Het was echt een mythe geworden. Maar bij een verbouwing bleek er niks onder te zitten. Een grapje van de vrijwilligers van vroeger.’ Pien is trots dat ze bij Lokaal ’99 ‘hoort’. ‘We zijn heel hecht, maar de deur staat open voor iedereen. We zijn geen besloten clubje dat er strenge ontgroeningen op nahoudt. We zorgen ervoor dat alle vrijwilligers een band opbouwen. Door uitjes te organiseren, feestjes te houden en voor elkaar klaar te staan. Er ontstaan hier bijzondere vriendschappen en relaties. Met trouwpartijen en zelfs één ‘Lokaal ’99-baby’ tot gevolg.’ VOOSHUT Op 11-11-1999 openden de deuren van Lokaal ’99 officieel. Er is hard geknokt voor de prominente plek op de campus, eigenlijk waren er plannen voor een studieboekenwinkel. ‘Trifonius, de studievereniging van Civiele Techniek en Bouwkunde, vond dat er te weinig gedaan werd voor studenten om samen te komen. Leden ontmoetten elkaar in de stad of bij elkaar thuis, terwijl een campuscafé ideaal zou zijn’, vertelt Pien. ‘Je kunt het er hebben over je studie, maar ook even ontladen na een zware dag in de collegebanken. Een betaalbaar biertje erbij, spelletje doen, ouwehoeren.’ Natuurlijk moest de HAN overtuigd worden, maar uiteindelijk kregen de studenten groen licht. In de zomer van 1999 hebben Trifoniusleden geklust in het toen nog kale, betonnen gebouwtje. Het resultaat was een gezellig café met bar, banken en destijds een binnen geparkeerde caravan. ‘Later is die omgedoopt tot ‘vooshut’, want nou ja, ehm, je kon je er makkelijk afzonderen met z’n tweetjes, haha!’ DREMPEL LAAG De naam, ‘Lokaal ‘99’ hebben ze ‘gekregen’ van Stadsboerderij Presikhaaf, gelegen naast de Arnhemse campus. Pien: ‘Trifonius schonk dat jaar een gelijknamige koe aan de boerderij, bij wijze van versterking van de buurband. In ruil kwamen de vrijwilligers van de Stadsboerderij naar de opening van het café en onthulden de naam.’ Sensor berichtte daar destijds over: ‘Geen enkele school heeft een lokaal met het nummer ‘99’’, aldus de allereerste voorzitter, Wybran Jansen. ‘Op de prikborden hangen altijd lokaalverwijzingen. Daar kunnen wij op inspelen. En 99 staat natuurlijk voor het jaar van de oprichting.’ Trifonius deed afstand van zijn verenigingsnaam om de drempel laag te maken. Zodoende werd het een vrijblijvende studentenvereniging. ‘Wij zijn géén studievereniging, want we zijn niet gebonden aan één bepaalde studie. We zijn er voor iedereen die studeert aan de HAN’, aldus Pien.

MYTHE In de afgelopen vijftien jaar is er natuurlijk een hoop kattenkwaad uitgehaald en lol getrapt. ‘Er was ooit een weddenschap waarbij de verliezer de huisgoudvis op moest eten’, lacht Pien. Dan stopt ze met lachen. ‘Wat natuurlijk superzielig was, want dat arme beestje is gewoon door een beschonken idioot opgevroten.’ Huisdieren bleken sowieso een slecht idee. ‘De kat is weggelopen en de schildpad was behoorlijk slaapverwekkend.’ Het café herbergt een paar geheime plekken. ‘Zo is er een verborgen biervoorraad ergens in Lokaal’, verklapt Pien. ‘Twee blikjes Heineken van tien jaar geleden. Het waren er drie, maar laatst is er eentje soldaat gemaakt. Hoe het smaakte? Dood, maar wel speciaal.’ Over geheimen gesproken: tussen de wc’s en het fustenhok zit een holle ruimte. ‘Bij een verbouwing is een verkeerde muur weggehakt. Uiteindelijk is er een driehoekje ontstaan waar niks is.’ Of ligt er wél wat? De mythe voor toekomstige vrijwilligers is geboren.

SENSOR 7, JAARGANG 19 27

Het verhaal van het Lokaal

Van je vrienden moet je ‘ t hebben

De jubileumweek ging van start met een bijzonder onbaatzuchtig feest: een bedankje aan alle ‘vrienden van Lokaal ‘99’. Leden van Trifonius (waarmee het allemaal begon), collega verenigingen Creas en Quertes en hulpvaardige lui als de conciërges en beveiliging namen een cadeautje in ontvangst en genoten van een biertje.

99 minuten

00:00 uur: dinsdag 11 november is aangebroken. Dé verjaardag van Lokaal ’99. Dus gingen de deuren 24 uur open. Om de 99 minuten vonden winacties plaats. De eerste om 01:39 uur. En ja: er waren mensen!

Fratsen

Zaklopen, bierbrillen, touwtjespringen met een vol dienblad in je handen: midden in de week deden leden en oudleden spelletjes. Dat leverde klunzige fratsen en een hoop lol op.

Voeten van de vloer

Een ouderwets groot feest met dj’s (Hein & Ken) ontbrak uiteraard ook niet. Gooi die handjes in de lúúúúúcht!

Goeiesmorges

Al dat gefeest (lees: gezuip) is een aanslag op je lijf. Dat vraagt om een anti-katerontbijt. Lekker zout en vet. Yum!

28

SENSOR 7, JAARGANG 19 29

STUDENTEN INSTITUUT PARAMEDISCHE STUDIES STARTEN GEZONDHEIDSWINKEL

Nuldelijnszorg Aan het eind van je studie opmerken dat je in de beginjaren de praktijk erg gemist hebt. Dat overkwam fysiotherapiestudenten Daniel Nijman, Jasper van Steenhoven en Mitch van Dijk. Ze bedachten een oplossing die inmiddels werkelijkheid is geworden: de Gezondheidswinkel IPS (Instituut Paramedische Studies). Sensor sprak met Daniel Nijman, een van de initiatiefnemers. TEKST: RUUD KROES // FOTO: RALPH SCHMITZ WAT HEBBEN JULLIE PRECIES GEMIST? ‘De eerste twee jaar van de studie Fysiotherapie bestaat uit heel veel theorie en casussen die je met elkaar oefent. Dat is heel belangrijk en goed als voorbereiding op de stage in het derde jaar, maar het is echt heel anders dan het oefenen met een cliënt. Het gedrag van een echte cliënt is niet voorspelbaar. Bij de Gezondheidswinkel krijgt iedereen eigen cliënten met casussen die allemaal verschillend zijn. Dit is dus anders dan in je opleiding, en het leerrendement is hierbij hoger en leuker. Bij de huidige casuïstiek is de verleiding groot om te kijken hoe je buren het aanpakken.’ EN DE OPLOSSING IS DE GEZONDHEIDSWINKEL IPS? ‘Een Gezondheidswinkel is een plek waar je gratis gezondheidsadvies kunt krijgen. Als beginnend professional mogen we nog niemand behandelen, maar we kunnen wel een gratis (gezondheids)advies bieden. We willen ook graag dat het een gezamenlijk project is, dus niet alleen voor fysiotherapeuten, maar ook voor andere paramedische studies, zoals Logopedie, Voeding & Diëtetiek en Ergotherapie.’

30

HOE MOET IK ME DAT CONCREET VOORSTELLEN? ‘Stel je hebt overgewicht, last van je rug en je komt naar ons toe. Dan kun je bijvoorbeeld een gesprek hebben met een ergotherapiestudent die een werkplekonderzoek doet. De student kan mogelijk ontdekken dat je bureaustoel niet op de optimale hoogte staat. Een student Voeding & Diëtetiek kan adviezen geven over voeding. Fysiotherapiestudenten kunnen met een andere blik bijdragen aan hetzelfde doel: het oplossen van de hulpvraag van de cliënt. We willen graag een brede benadering bieden die vooral preventief gericht is. Gaan de klachten niet over, dan verwijzen we bijvoorbeeld door naar het behandelcentrum IPS, want nogmaals: we mogen niet behandelen. We willen ook workshops aanbieden en als het kan de wijk in. Ons initiatief sluit namelijk goed aan bij de nieuwe ontwikkelingen in de zorg waarbij preventie en buurtzorg een grote rol spelen.’ ZIJN JULLIE GEEN ONEERLIJKE CONCURRENTEN VAN BESTAANDE HULPVERLENERS? ‘Dat willen we nadrukkelijk niet zijn door ons op preventie en advies te richten. Sterker nog, als ons advies niet helpt, dan sturen we mensen door naar de reguliere hulpverlening. Wat wij doen is meer ‘nuldelijnszorg’. Het gaat vooral om vragen en/of klachten die nog niet zwaar genoeg zijn om naar een professional toe te stappen.’ WAT ZIJN JULLIE ERVARINGEN TOT NU TOE? ‘We hebben al tien studenten van diverse studies die aan de slag willen. Ook zijn we al uitgenodigd voor een evenement waarbij we ons gepresenteerd hebben met ontspanningsmassages en voorlichtingsgesprekken. Hier werd veel gebruik van gemaakt en het is ook een gelegenheid voor mensen om hun verhaal kwijt te kunnen. Er kwam ook een ouder persoon op ons af met reuma die niet wist dat er aangepast bestek bestaat. Op die manier kun je laagdrempelig hulp bieden. Docenten en managers binnen de HAN zijn heel erg enthousiast en staan open voor ons idee. Binnenkort hebben we een gesprek met iemand van IPS over het budget, maar dat gaat vast goed komen.’

WAT HEBBEN JULLIE GELEERD? ‘Dat het best moeilijk is om medestudenten te activeren om een stapje meer te doen. ‘Hoeveel tijd ben ik ermee kwijt’, is vaak de eerste vraag. Ook leer je omgaan met zaken die je vooraf niet voorziet en met praktische zaken zoals een begroting opstellen en een realistisch projectplan uitwerken. Nu zijn we bijvoorbeeld bezig met de juridische afdeling van de HAN om toestemmingsformulieren te ontwikkelen, zodat de juridische verantwoordelijkheid gedekt is. Het stimuleert je ondernemerskwaliteiten enorm.’ NOG WENSEN? ‘Een vaste ruimte binnen de HAN krijgen. Dat blijkt nogal een probleem te zijn. In de toekomst willen we graag samenwerken met sociale opleidingen. Het zou mooi zijn als de Gezondheidswinkel uiteindelijk meer binnen het onderwijs en in de wijk geïntegreerd zou worden. Nu kunnen studenten er kwaliteitspunten mee ver-dienen, maar het is nog geen onderdeel van het gewone onderwijs. Tot slot willen we veel cliënten voorzien van advies. In eerste instantie denken we aan studenten en docenten binnen de HAN. Onze eerste cliënt heeft zich al gemeld, een student Ergotherapie.’

SENSOR 7, JAARGANG 19 31

Schreeuwtalent

‘Metal is voor mij een perfecte uitlaatklep. Ik kan mezelf tijdens een optreden helemaal laten gaan.’ Bram Glaser (23) is derdejaars student Lerarenopleiding Engels en vocalist van de metalband Through The Struggle. TEKST: RAÏSSA SOETER // FOTO: RALPH SCHMITZ

Hij vloert meteen alle stereotyperingen die er zijn over ‘metalheads’. De duivel, zwartgalligheid en geweld – niets van dat alles: Bram is een heel vrolijke, sociale student. ‘Er heersen nogal wat clichébeelden waar niets van waar is. De sfeer binnen de metalscene is juist ontzettend relax. Of je nou naar een metalavond gaat in de Bijstand, de Onderbroek [cafés in Nijmegen, red] of de Ziggo Dome – de sfeer is altijd goed.’ Soilwork Op zijn vijftiende hoorde hij voor het eerst metal in achtergrondmuziek van videogames. ‘Ik luisterde in die tijd met name naar metalband SOiL waar later Soilwork uit voortkwam – een all time favourite. Ook ging ik vaak kijken naar vrienden die een eigen metalband hadden. Toen deze opsplitste en ze een vocalist nodig hadden, hoefde ik daar niet lang over na te denken. Ik ben niet bang om voor publiek te staan: optreden ligt me.’ Na een aantal jaren bij de progressive death metalband ‘Vermin’, voegde de student zich als bandlid bij Through The Struggle. Bram: ‘Dit betekende een switch van ‘grunten’ naar ‘schreeuwen’, waarvoor ik mijn technieken moest aanpassen in stemhoogte, diepte en zwaarte.’ Zingen, zo noemt hij het niet. ‘Je mag gerust schreeuwen zeggen, want dat is het.’ Warming-up met thee Zien mensen hem optreden, dan krijgt hij steevast de vraag: krijg je geen last van je keel? Zijn antwoord: ‘Nee, zolang je maar een techniek gebruikt die voor jou werkt. Om het onder de knie te krijgen, bekijk ik veel YouTubefilmpjes. Zo ben ik gefascineerd door de stemmen van Lamb of God, Architects, Whitechapel en Black Dahlia Murder. Grunten en nummers schreeuwen, het vergt training en voorbereiding.’ Overigens is Brams warming-up minder ruig dan je zou verwachten: neuriën, van hoog naar laag hummen en thee drinken.

Geen improvisatie ‘On stage ben ik me heel bewust van mezelf en van de interactie met het publiek. Ik entertain, maar er zijn ook momenten dat ik helemaal uit mijn plaat kan gaan. Metal is voor mij een perfecte uitlaatklep.’ Dit betekent niet dat Bram staat te improviseren. Het geschreeuw bestaat wel degelijk uit (zelfgeschreven) songteksten. ‘Stel dat ik mijn tekst zou vergeten -wat zelden gebeurt- dan is het makkelijker op te vullen vergeleken met een ‘gewoon’ zangoptreden, maar kenners zullen het zeker horen.’ Stage in Brighton Een pasklaar antwoord op de vraag welke muziek zijn band nou precies maakt, heeft hij niet. ‘Het is lastig te definiëren. Het stamt af van hardcore metal, maar het is melodieuzer. En het heeft punk, hardcore en metalcore invloeden.’ Met andere woorden: gewoon luisteren. Online, welteverstaan, want momenteel ondergaat de band een rustige periode. ‘Ik ga binnenkort stagelopen in Brighton (Groot-Brittannië), daarna pakken we het weer op en gaan we ons richten op het buitenland.’ Roos van Nijmegen Met kans van slagen: Through the Struggle werd dit jaar eerste bij dé Nijmeegse bandcompetitie ‘Roos van Nijmegen’. De Groesbekers wonnen onder meer drie dagen studiotijd, een professionele videoclip en een optreden op het Valkhof Festival. Bram: ‘De band heeft de EP ‘Absolute Nothing’ uitgebracht met vijf nummers. En er ligt genoeg materiaal om aan te werken, dus de verwachting is dat we binnenkort nieuwe muziek uitbrengen.’ Over een grote doorbraak heeft hij echter geen illusie: ‘De metalscene is helaas klein. In Nijmegen zijn er naast Fortarock weinig grote evenementen. Hopelijk trekt het nieuwe Doornroosje meer metalbands aan. Ik zou het geweldig vinden om daar op te mogen treden. Doorbraak of niet, alle bandleden hebben één en dezelfde ambitie, en dat is véél spelen.’ Facebook.com/throughthestrugglenl

32

PASSIE

‘Wie écht naar metal luistert, hoort zoveel meer’

SENSOR 7, JAARGANG 19 33

LIKE, VOLG en CHECK sensor facebook.com/ sensormagazine

Voor je dagelijkse portie studentennieuws, winacties, uitgaanstips en Hannah. Praat mee en geef je mening!

@sensormagazine Volg ons voor het laatste HAN nieuws. Stel je vraag, tip ons, en reageer op oproepjes en winacties.

www.sensor-magazine.nl De digitale thuishaven van Sensor waar alles samenkomt. Lees het nieuws en onze vaste column, laat je inspireren door de UIT-agenda, en check winacties, fotoalbums en de digitale Sensor.

34

Mededelingen OP ZOEK NAAR DE AGENDA? KIJK OP WWW.SNSR.NL

In de rubriek Mededelingen is plaats voor aankondigingen die interessant zijn voor medewerkers en/of studenten. De redactie kan inzendingen weigeren of inkorten. Nummer 8 van jaargang 19 verschijnt op 10 december; de deadline van dit nummer is 1 december. Informatie voor de agenda of de mededelingen kan naar de redactie van Sensor, liefst per e-mail naar [email protected].

CVB BERICHTEN HAN-BELEID EBOLA RISICOLANDEN Het College van Bestuur heeft besloten dat afreizen als student naar de landen waarvoor een negatief reisadvies van het Ministerie van Buitenlandse Zaken en het Centrum voor crisisondersteuning (Crion) geldt vanwege het ebolavirus, niet toegestaan is.

ALGEMEEN HAN PITSTOP SEMINAR: HOE VERDIENT DE FINANCIËLE WERELD HET VERTROUWEN TERUG? Welke veranderingen zijn noodzakelijk in de financiële wereld? Wat is de taak van de controller? En kun je blind vertrouwen op het oordeel van de accountant? Nyenrode-hoogleraar Corporate Finance Prof. dr. Jaap Koelewijn geeft zijn visie op 27 november van 16.00 tot 18.00 uur op de Hogeschool van Arnhem en Nijmegen (HAN) in Arnhem. Hij is een fenomeen op het gebied van Finance en gastspreker tijdens de tweede HAN Pitstop Academy, met als thema: Finance in Crisis – Hoe verdient de financiële wereld het vertrouwen terug? De HAN Pitstop Academy is een initiatief van Werken en Leren van de Faculteit Economie en Management van de HAN. Tijdens de inspirerende Pitstop seminars – met steeds wisselende, actuele onderwerpen – kunt u snel en kosteloos kennis bijtanken. Ideaal voor ondernemers, professionals en managers die weinig tijd

DE BIKKELWEEK IS BEGONNEN! NOMINEER NU JOUW BIKKEL De Bikkelweek is van start! Op 25, 26 en 27 november kun jij jouw ‘bikkel’ nomineren voor zijn of haar topprestaties. Ken jij een bijzondere HAN-student die ondanks een hindernis toch doorgaat met de studie? Denk hierbij aan studenten met een functiebeperking of een vluchtverleden, aan studenten die mantelzorger zijn of topsporter, of aan studenten die naast hun gezin en baan nog een zware studie volgen. Deze bikkels verdienen een steuntje in de rug en een nominatie voor de Bikkel Award! Nomineren kan op de volgende HAN-locaties: dinsdag 25 november van 10:15 - 10:30uur, Kapittelweg 33, Nijmegen (Opening) dinsdag 25 november van 12:15 - 15:30uur, Laan van Scheut 10, Nijmegen

woensdag 26 november van 10:00 - 15:30uur, Ruitenberglaan 31, Arnhem donderdag 27 november van 10:00 - 15:30uur, Kapittelweg 33, Nijmegen Nomineren kan ook door een e-mail te sturen naar bikkels2014@ gmail.com met daarin de voor- en achternaam en het e-mailadres van ‘jouw’ bikkel en waarom je hem of haar nomineert, samen met je eigen contactgegevens. Elke nominatie wordt zorgvuldig behandeld. Uit alle genomineerden worden vijf bikkels geselecteerd die kans maken op mooie prijzen tijdens de Bikkel Award. Deze uitreiking zal plaatsvinden op 15 januari 2015.

SENSOR 7, JAARGANG 19 35

hebben, maar wel voorop willen lopen. Na afloop is er tijdens een borrel alle ruimte om te netwerken. Voor meer informatie en inschrijven www.han. nl/pitstop. MET AKKU OP GROEI!-WEEKEND! Wil jij het jaar 2015 op een knallende en productieve manier beginnen? Wil jij je graag ontwikkelen in een inspirerende omgeving? Meld je dan vóór vrijdag 19 december aan voor het Groei!-weekend van 30 januari tot en met 1 februari: een weekend boordevol trainingen, andere inspiratievormen en gezelligheid. Voor meer informatie en het volledige trainingsaanbod op www.groeiweekend.nl. NSSR SPORTGALA & SPORTER VAN HET JAAR-VERKIEZING Op maandag 8 december vindt het jaarlijks terugkerende NSSR Sportgala weer plaats. Alle sportende studenten zijn uitgenodigd om er samen een sportief en mooi gala van te maken. Tijdens deze avond zal ook de Sporter van het Jaar Verkiezing plaatsvinden. Via de website van NSSR kun je je stem uitbrengen en een toegangskaart kopen. Voor €7,50 heb je toegang tot het gala, krijg je een welkomstdrankje en krijg je een consumptiebon. http://www.nssr.nl/

DOE MEE AAN HET NSK-TRAPPENLOOP 2014! Ben jij klaar om de Erasmustoren te bedwingen? Op vrijdagavond 12 december 2014 vindt het enige echte Nederlands Studenten Kampioenschap (NSK) Trappenloop weer plaats in het Erasmusgebouw in Nijmegen. Je kunt je voor diverse onderdelen inschrijven en 2014 afsluiten met een hoogtepunt! Traplopers uit verschillende (studenten) steden doen mee, dus schrijf je snel in! Voorinschrijving is mogelijk tot en met 9 december 23:59 uur! Na de Trappenloop is er een borrel in Café de Fuik, waarvoor ook slaapplekken geregeld kunnen worden. http://trappenloop.haasjeatletiek.nl/ MELD JE AAN VOOR DE SUSACUP! SUSA studenten uitzendbureau, hoofdsponsor van de Nederlandse

36

Studenten Kampioenschappen (NSK) en het Groot Nederlands Studenten Kampioenschap (GNSK), geeft ook dit sportseizoen weer een grote prijs weg. Studentensporters kunnen met hun prestaties punten verdienen tijdens geselecteerde NSK’s. De studentenstad met de beste en fanatiekste sporters wint de SUSA-cup en €1500, -! De geselecteerde sporten voor dit jaar, die punten opleveren voor het algemeen klassement, zijn: turnen, wintersport, schaatsen, tennis, grasvolleybal en voetbal. De stad, die na het laatste sportevenement (op het GNSK) de meeste punten heeft verdiend, wint de SUSA-cup 2015 en verdient € 1.500, - voor zijn stad! Heb je als sporter met je team (of individueel) punten verzameld voor het algemeen klassement, ding je ook mee in de prijs van de SUSA-cup. Ben jij of ken je een studentensportteam dat altijd fanatiek traint voor het NSK? Of vind jij dat jouw studentensportvereniging extra aandacht verdiend in aanloop naar de NSK’s? Meld je aan via info@ studentensport.nl of marketing@ susa.nl!

INFOAVOND SUMMERCAMP USA IN ARNHEM Ben jij gek op kinderen, fan van het outdoorleven, gefascineerd door Amerika, flexibel, en enthousiast? Dan is werken op een Summercamp in de Verenigde Staten echt iets voor jou! Op 4 december organiseert Travel Active van 19.00 tot 20.30 uur een informatieavond in de Openbare Bibliotheek in Arnhem. Hier wordt ingegaan op het werk als Summercamp begeleider, de voorwaarden en selectieprocedure. Een oud-deelnemer is aanwezig om over zijn ervaringen te vertellen. Naast de geweldige ervaring, is Summercamp uitermate geschikt om relevante werkervaring op te doen. Vooral voor studenten die een opleiding volgen in de richting sport, psychologie, toneel/ theater, verzorging/verpleegkunde, sociaal of maatschappelijk werk of de lerarenopleiding. Aanmelden kan gratis via travelactive.nl/evenementen.

DOE DE SANTA RUN ARNHEM VOOR UNICEF! Op 18 december 2014 vindt er een Santa Run in Arnhem plaats. Dit is een Kerstmannenloop, met het thema ‘Colorful Christmas’, waarin 225 deelnemers verkleed in een Kerstmannenpak 2 rondes van 2 km zullen afleggen door het centrum van Arnhem met een start en finish op de Korenmarkt. Tijdens de looproute worden de deelnemers met kleurenpoeder ondergesneeuwd en omgetoverd tot gekleurde Kerstmannen. Zo zullen verschillende elementen tijdens de Santa Run de kernwaarden van UNICEF uitdragen. De avond wordt afgesloten met een spectaculaire afterparty in Bar XO, gelegen op de Korenmarkt. Warm lopen voor de Santa Run kan al op 27 november op het Centraal Station van Arnhem waar iedereen tussen 16.00 en 23.00 uur op groot doek een kleurrijke wens of tekening kan achterlaten voor Unicef. Volg de Santa Run op Facebook: Facebook.nl/ SantaRunArnhem2014.

WIN WIN EEN GESIGNEERD EXEMPLAAR VAN ‘HET AFZIEN VAN 2014’! UITERAARD VAN FOKKE & SUKKE. Volgens de kenners kan het jaar pas afgesloten worden als Het afzien van 2014 is verschenen. Dat kan dus nu! In ‘Het afzien van 2014’ tref je weer een overzicht aan van alle hoogte- en dieptepunten van het afgelopen jaar, bekeken vanuit het perspectief van Fokke & Sukke. Dit onafscheidelijke cartoonduo heeft ook in 2014 het nodige moeten verduren. Sensor mag dit jaar, op de valreep, vijf gesigneerde exemplaren weggeven van ‘Het afzien van 2014’! Wat moet je doen om er een te winnen? Stuur een e-mail naar [email protected] vóór 10 december en vertel ons jouw persoonlijke hoogte- of dieptepunt van 2014.

SENSOR 7, JAARGANG 19 37

@Jade & @Laura Online #Sensor-checkt-je-social-media-accounts #durftevragen

Jade Oosterom en Laura Gerrits zijn vierdejaars studenten SPH, online behoorlijk actief en echte vriendinnen. ‘We houden allebei van zeuren, een beetje stangen en zwarte humor. Als Laura valt, dan lach ik en dat snappen we van elkaar’, aldus Jade. Laura Facebookt, Twittert en gamed online terwijl Jade, naast Facebook en Snapchat, online poker speelt. Beiden loeren ze ook op Tinder.

Vleeskeuring ‘Het leuke van Tinder is dat je mensen kunt kijken zoals op een terras. Maar eigenlijk is het ook een soort vleeskeuring. Je geeft aan wie je leuk vindt en daar kun je dan mee chatten maar dat doen we bijna nooit.’ Jade en Laura zijn het roerend eens. Laura volgt op Twitter voornamelijk mensen die grappige oneliners neerzetten. ‘Ik ben fan van de Eindhovens stadsdichter Merel Morre. Zij is zo scherp en gevat. “Het beste uit jezelf halen? Laten zitten juist.” Daar geniet ik van.’

Screenshots Jade is voorzichtig met Snapchat. ‘Je kunt makkelijk een screenshot maken dus ik ga er geen erge foto’s op zetten. Jongens die leuk denken te zijn en een dickpic rondsturen, ontvriend ik meteen. Dat vind ik niet grappig.’ Beide Facebooken ze, al is het niet superveel. Ook hier geldt: voorzichtig zijn. ‘Bikinifoto’s zet ik er niet op’, aldus Jade. Laura: ‘Ik maak sowieso geen bikinifoto’s.’ Waar ze beiden een hekel aan hebben, zijn mensen die vooral selfies plaatsen, zoveel mogelijk vrienden verzamelen of lui die je uitnodigen voor allerlei stomme spelletjes. Laura: ‘Ik heb heel lang de regel gehad dat ik niet meer dan honderd vrienden mocht hebben.’

Hersenloos Op Instagram kan Jade meer zichzelf zijn en plaatst ze wat gekkere foto’s van zichzelf. Daar zitten vooral vrienden en vriendinnen op en geen ouders en collega’s zoals op Facebook. Wat het leuke is van instagram? ‘Dat je niet al die teksten hoef te lezen zoals op Facebook. Het is wat hersenlozer.’ Tot slot bekent Laura dat ze wel houdt van een potje online gamen: ‘Ik heb vroeger veel Halo gespeeld, dat is een shooter.’ Jade vindt online poker leuk: ‘Ik heb weleens vijftig euro verloren. Ik moet wel een beetje opletten, want ik ben nogal verslavingsgevoelig.’ RK

38

De avonturen van

PIM IN TAIWAN

Pim Boderie (20), vierdejaars Facility Management, gaat voor een klein half jaar naar Kaohsiung, Taiwan, waar hij zijn studie voortzet op de National Sun Yat-sen University (NSYSU). Pim houdt ons op de hoogte van zijn belevenissen op dit eiland aan de Chinese oostkust.

Voor- en nadelen van studeren in het buitenland Het was toch even slikken dit weekend toen ik me realiseerde dat ik alweer halverwege mijn avontuur hier in Taiwan zit. Dat de tijd hier voorbij vliegt, blijkt wel aan alle dingen die we hier al gedaan en gezien hebben. Maar goed, dit betekent natuurlijk niet dat ik het vanaf nu rustig aan ga doen. Daar heb ik ook helemaal geen tijd voor want afgelopen dagen heb ik bezoek uit Nederland gehad! Nou ja, Nederland: mijn goede vriendin en medestudent Iris is vanuit haar tijdelijke studieadres in Hongkong even overgekomen naar ‘mijn’ tijdelijke stad. Toen we vorig jaar bij elkaar op kantoor onze stage volbrachten, hadden we nooit kunnen bedenken dat we één jaar later, samen in de Zuid-Chinese zee zouden zwemmen. Want, samen door een miljoenenstad scooteren, kipstokjes eten op de nightmarket en uitgaan tussen honderden Taiwanezen maakt het studentenleven toch wel heel bijzonder. Best apart, hoeveel ik al van de stad kan laten zien en vertellen, in pas twee maanden tijd. Maar het feit dat ik het merendeel van het weekend nog steeds nieuwe dingen in en rondom Kaohsiung ontdek, geeft aan hoe ongelooflijk veel een vrij onbekend land als Taiwan te bieden heeft. En eerlijk gezegd, de dingen die je wel iedere dag tegenkomt, zoals blije en zwaaiende Taiwanezen die

twee blonde Nederlanders op een scooter zien rijden, vervelen natuurlijk ook nooit. Toch duurde dit korte bezoekje minder dan drie dagen: op maandag gaan ook hier en in Hongkong de lessen gewoon door. Maar of ik nou een ietwat saaie periode op school in ga? Dat valt wel mee want over een paar weken ga ik lekker een week lang vakantie houden op de Filipijnen. Het is wat, dat studeren in het buitenland.

SENSOR 7, JAARGANG 19 39

Opgetekend 2 Studenten en medewerkers tonen hun tatoeage(s) en vertellen het verhaal achter hun lichaamsversiering.

Gino Luurssen (23) Derdejaars Lerarenopleiding Engels, Woont in Nijmegen

8

‘In 2008 liet ik mijn eerste tatoeage zetten, een beetje uit rebelsheid. De drie Japanse tekens op mijn schouderbladen ‘Bu, Shi, Do’, staan voor de krijgerscode van de Samurai. Vrij vertaald, ‘Weg van de krijger/het zwaard’. Eerlijkheid, eer en compassie waren belangrijk voor de Samurai. Dat trok me aan, vandaar dat ik ‘m heb laten zetten. Voor mij symboliseert het ook mijn voorliefde voor Azië. Sinds mijn pubertijd heb ik me daar meer en meer in verdiept, onder meer in Oosterse gevechtskunst, Aziatische films en het boeddhisme.’ ‘De tatoeage op mijn onderarm heb ik recentelijk laten zetten. Het verbeeldt de ‘Lotus dam’ uit het kinderprogramma ‘Avatar: Legend of Aang’. Deze dam wordt gebruikt in de serie door Iroh, een karakter welke ik als puber vergeleek met mijn vader. Op mijn twaalfde zijn mijn ouders uit elkaar gegaan, waarna ik hem helaas weinig zag. Iroh uit Avatar was voor zijn neefje een hele rustige mentor, een vaderfiguur, maar dan op de achtergrond. Zo voelde ik ook de liefde van mijn vader, maar tevens het gemis omdat ik hem weinig zag.’

‘De tattoo op mijn rug symboliseert mijn voorliefde voor Azië.’ ‘De Avatar-tatoeage heb ik samen met mijn tatoeëerder bewerkt. Ik heb aan het bestaande plaatje bepaalde elementen toegevoegd: vuur, aarde, water, lucht – ofwel ‘balans’-, en een lotus. Deze bloem wordt veel in het Tibetaanse boeddhisme gebruikt. Ik ben zelf boeddhist en probeer de idealen [goed doen, kwaad vermijden en jezelf ontwikkelen] waar mogelijk na te streven. Overigens heb ik dit jaar de Dalai Lama in Rotterdam gezien, heel indrukwekkend.’ ‘Het boeddhisme en tatoeages gaan trouwens prima samen. In Thailand zetten ze bijvoorbeeld beschermende gebeden op het lichaam, zoals Angelina Jolie heeft. Maar helaas heerst er in Nederland een stigma op tatoeages. Vroeger was je ordinair als je een spijkerbroek aantrok, nu ben je dat als je tattoos hebt. En je hebt per definitie emotionele problemen. Wat een onzin. Ik ben in ieder geval nog lang niet klaar, wil er nog veel meer. Als aanstormend docent moet ik echter voorzichtig zijn. Leerlingen zijn positief en geïnteresseerd, maar schoolbesturen zijn helaas nog niet zo ver.’ RS

Foto: Ralph Schmitz

8

2