Engelse ziekte is terug sinds de invoering van aluminium hydroxide in vaccins Toename van Rachitis ontmaskert de boze opzet van de farmacie en handlangers Omdat iedereen die dit zeer belangrijke schrijven – naar aanleiding van een zeer recent gepubliceerd onderzoeksverslag – ontvangt, al eerder materiaal van me kreeg toegezonden – te weten de 4 open brieven aan dr. Conyn van het RIVM, de 3 brieven aan de GGD’s en de open brief aan minister Klink – zal ik eerst van wal steken met het antwoord dat ik op 23-4-2009 kreeg van het RIVM, en dan nog niets eens van dr. Conyn zelf, maar door een ‘namens’. Het grote ‘doorschuiven van de Zwarte Piet’ is begonnen. Voor de volledigheid zal ik deze brief van het RIVM hieronder in zijn geheel laten volgen. Blijf vooral doorlezen, want verderop in dit schrijven komt er een angstaanjagend lelijke en met evidentie onderbouwde aap uit de mouw, maar daar moet ik eerst naar toe werken. Het wordt schokkend! Het antwoord van het RIVM op een papieren brief plus 4 open brieven per e-mail:
Geachte mevrouw Kuiper, Met excuus voor de vertraagde berichtgeving vanuit het RIVM, reageren wij hierbij op de door u ingezonden mails (incl. mail dd 19-04-2009 naar de GGD-en) waarin u uw bezorgdheid uit aangaande de veiligheid van vaccins en ons onderzoeksvoorstellen doet. Met betrekking tot de veiligheid van vaccins beschikt Nederland over een zelfstandig bestuursorgaan, het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG). Het CBG is verantwoordelijk voor de toelating en bewaking van werkzame geneesmiddelen (waaronder vaccins) op de markt. Het zwaartepunt van deze opdracht ligt bij de bescherming van de volksgezondheid. Voordat een geneesmiddel in Nederland in de handel mag worden gebracht, moet het een registratie (ook wel handelsvergunning genoemd) krijgen van het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen (CBG). Hiertoe beoordeelt het CBG de geneesmiddelen op basis van criteria die in de Geneesmiddelenwet staan en stelt het de voorwaarden vast voor toelating op de Nederlandse markt. Verder zorgt het CBG o.a. ook voor hoogwaardige bewaking van de werkzaamheid en veiligheid van geneesmiddelen (waaronder vaccins) die in de markt aanwezig zijn.
Voor het Rijksvaccinatieprogramma en ook de HPV-vaccinatie worden uiteraard alleen door CBG goedgekeurde middelen gebruikt. Voor uw bezorgdheid met betrekking tot de veiligheid van vaccins verwijs ik u naar dit College, wat hiervoor het aangewezen orgaan is. Met betrekking tot uw onderzoeksvoorstellen geef ik u graag mee dat het RIVM een onafhankelijk onderzoeksinstituut is dat opdrachten aanneemt van voornamelijk de ministeries van VROM, VWS en LNV, en een aantal diensten van de ministeries, zoals de inspecties. Verder voert het instituut opdrachten uit voor Defensie en andere departementen en diensten, waaronder de inspecties en internationale organisaties, zoals de Europese Unie en de Verenigde Naties. Deze onafhankelijkheid is vastgelegd in de Wet op het RIVM. Het RIVM neemt geen onderzoeksvoorstellen van particulieren in behandeling. Wij kunnen dan ook niet op uw voorstel ingaan.
1
Met vriendelijke groeten, Anita Hoegee-Wehmann namens Dr. M.A.E. (Marina) Conyn-van Spaendonck, arts-epidemioloog Rijksvaccinatieprogramma-manager RIVM - Centrum Infectieziektebestrijding (CIb) Postbus 1 (postbak 14) 3720 BA Bilthoven
Het CBG Hier volgt een citaat uit het Algemeen Dagblad van 8-12-2004 dat onder de titel Een bittere pil publiceerde over de verantwoordelijkheden van verschillende gezondheidsautoriteiten en instanties inzake de veiligheid van medicijnen:
[…] In ons land mogen nieuwe medicijnen pas worden verkocht na goedkeuring door het CBG. Aan toelating (of afwijzing) gaat diepgaand wetenschappelijk onderzoek vooraf. Daarbij baseert het CBG zich op testrapporten en andere gegevens van de fabrikant. Geeft zo’n ‘papieren exercitie’ de fabrikant niet de kans zijn product rooskleuriger voor te stellen dan het is? Volgens CBG-voorzitter Frits Lekkerkerker laat de procedure niet veel ruimte om de zaak te bedotten. Hij geeft toe dat ‘vertrouwen dat de studies juist zijn uitgevoerd een rol speelt’.”Is dat vertrouwen er niet, dan kunnen we de Inspectie voor de Gezondheidszorg het onderzoek laten inspecteren. In theorie zouden academische ziekenhuizen vooronderzoek kunnen doen. Maar dat is vreselijk kostbaar; wie zal dat betalen?” […] […]Eenmaal toegelaten middelen blijft het CBG volgen. “Vooral van nieuwe werkzame stoffen willen we weten of alles uitkomt zoals gedacht. Is dat niet zo, dan zijn er diverse opties. Soms volstaat aanpassing van de productinformatie en de bijsluiter. Maar is de veiligheid in het geding, dan kunnen we het product schorsen. Dat is 20 jaar geleden bijvoorbeeld gebeurd met het slaapmiddel Halcion. Toen daar problemen mee rezen en de fabrikant weigerde de productinformatie aan te passen, werd dat geschorst.”[…] […] Farmabedrijven geven miljarden uit aan reclame en beïnvloeding en ook dat heeft volgens de DVG-directeur wel degelijk invloed op het voorschrijfgedrag. Aan de promotie van Vioxx werd méér geld uitgegeven dan Pepsi besteedt aan reclame voor zijn cola.”[…] Veiligheidsgaranties zijn er inderdaad niet
2
Veiligheidsgaranties zijn er inderdaad niet, maar waarschuwingen kunnen wel tijdig ter harte worden genomen en gehonoreerd met een extra en gedegen onafhankelijk onderzoek. Zeker waar het gaat om het menselijk welzijn is anticiperen altijd beter dan eventuele rampen in de empirie af te wachten. Dat geldt niet alleen voor orale middelen, maar ook voor vaccins. Maar kennelijk vindt men het verstandiger om veel te dure en gevaarlijke middelen voor te schrijven dan door tijdig onderzoek naar aanleiding van alarmerende bevindingen veel onnodige kosten en leed te besparen. En voor onverwacht opduikende tijfel aan de veiligheid na de registratie sluit men ook liever de ogen dan gebruik te maken van de diverse opties, zoals schorsing totdat tenminste zekerheid is verkregen omtrent de in het geding zijnde veiligheid van middelen. Het schuiven met de Zwarte Piet Nadat hierboven door CBG-voorzitter Lekkerkerker is geschetst volgens welk protocol de veiligheid van medicijnen bewaakt wordt, zal ik weergeven hoe in 2003 en 2004 mijn waarschuwingen voor de zeer gevaarlijke bijwerkingen van het antikankermiddel Taxotere, vergezeld van mijn omvangrijke studies daarnaar, stelselmatig opzij werden geschoven. Nergens gehoor. •
•
• •
Ik wendde me eerst met een uitvoerig gedocumenteerde waarschuwing tot staatssecretaris C.I.J.M. Ross-van Dorp van VWS (19-11-2003). Namens haar deelde de Directeur Preventie en Openbare Gezondheidszorg, de heer A.A.W. Kalis, mij mee dat het niet tot de taken van de overheid behoort om wetenschappelijk onderzoek te beoordelen. Vervolgens stuurde ik mijn onderzoeksmateriaal naar de Gezondheidsraad (1712-2003). De Algemeen secretaris, de heer M. van Leeuwen, liet weten dat het niet de taak is van de Gezondheidsraad om zich uit te spreken over de claims van de farmaceutische industrie. Maar …..waar er onder de bevolking ongerustheid heerst, behoort een overheid toch in actie komen en duidelijkheid te verschaffen. Artikel 22 van de gezondheidswet luidt: ‘Het is de taak van de Gezondheidsraad de Regering en het Parlement voor te lichten over de stand der wetenschap ten aanzien van vraagstukken op het gebied van de volksgezondheid’. Daarna richtte ik mij tot het Nederlands Bijwerkingen Centrum Lareb (9-2-2004). Van het Lareb mocht ik geen reactie ontvangen. Vervolgens stuurde ik mijn waarschuwing voor de al eerder in kaart gebrachte middelen plus de inmiddels als zo mogelijk nog gevaarlijker stof docetaxel (Taxotere) naar de Inspecteur-Generaal van de Inspectie voor de Gezondheidszorg, de heer J.H. Kingma (8-3-2004). Van de Inspectie voor de Gezondheidszorg mocht ik via mevrouw J.M. Runnenberg, Sectie Geneesmiddelenbewaking, een reactie ontvangen. Zij schreef me dat prof. Stricker na bestudering van mijn onderzoek van mening was dat mijn bevindingen het beste kenbaar gemaakt konden worden aan het College ter Beoordeling van Geneesmiddelen. Prof. Stricker is notabene zelf inspecteur van de Geneesmiddelenbewaking van de Inspectie voor de Gezondheidszorg, die de verantwoordelijkheid draagt voor het Agentschap CBG! Hoewel hij niets afdong 3
•
•
•
•
•
•
•
op mijn onderzoek, liet hij mij zelf contact opnemen met het CBG, terwijl hij zondermeer het CBG had kunnen opdragen om nader onderzoek te (laten) verrichten en/of zelf een onderzoek had kunnen gelasten, zoals uit het verhaal van de heer Lekkerkerker naar voren komt! Op 2-6-2004 stuurde ik mijn onderzoeksmateriaal omtrent docetaxel (Taxotere) naar het Agentschap College ter Beoordeling van Geneesmiddelen. Per omgaande ontving ik een ontvangstbevestiging en enkele dagen later volgde een tweede reactie waarin werd gesteld dat het CBG mijn brief over taxotere niet verder in behandeling zou nemen omdat het een product betreft dat niet is geregistreerd door het CBG. Taxotere is namelijk geregistreerd door de Europese Commissie. Men verwees me door naar de met name genoemde website van het Europese geneesmiddelenagentschap EMEA. De namens het Agentschap CBG berichtende mevrouw I. Van den Brink gaf me met dit internetadres wel een waardevolle hint om verder te kunnen komen. Ik schreef op 11-6-2004 nogmaals een brief naar het Agentschap CBG om hen op hun verantwoordelijkheid aangaande een kritisch onderzoek naar docetaxel te wijzen en voegde daarbij een recent uitgevoerd literatuuronderzoekje naar de effectiviteit en bijwerkingen van de combinatie van docetaxel plus prednison die inmiddels weer als ‘grote stap voorwaarts’ werd aangeprezen. Op 7-6-2004 verzond ik mijn waarschuwing voor Taxotere/docetaxel aan de heer I. Wolffers, hoogleraar Gezondheidswetenschappen en auteur van de tweejaarlijkse Medicijngids. Na het uitwerken van de combinatie van docetaxel plus prednison stuurde ik de heer Wolffers op 11-6-2004 ook deze studie toe. Op beide brieven mocht ik geen reactie ontvangen. Op 14-6-2004 richtte ik mij tot het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu, dat voor overheidsinstellingen, zoals het Agentschap CBG, chemischfarmaceutisch, farmacologisch en toxicologisch onderzoek verricht. Van het RIVM heb ik nog geen reactie ontvangen, maar dat ligt ook niet voor de hand omdat het RIVM uitsluitend werkt in opdracht van de overheid en dus niet hoeft te reageren op initiatieven van anderen. Op 18-6-2004 richtte ik me tot de heer P. van Buitenen met het verzoek om in het Europees Parlement deze kwestie aan de orde te stellen. Ik kreeg geen enkele reactie. Op 25-10-2004 schreef ik naar drs. K. Arib, lid van de Tweede-Kamerfractie Partij van de Arbeid, met de vraag of zij de kwestie via de tweede-Kamer kon aanzwengelen. Ik kreeg geen enkele reactie. Op 30-11-2004 richtte ik me – achteraf ook vergeefs - tot DGV , het Nederlands Instituut voor Verantwoord medicijngebruik.
Hoewel geen van de geadresseerden mijn onderzoeksuitkomsten weersprak of anderszins kritiek had op mijn bevindingen, lijkt het wel of ze zich allemaal proberen te distantiëren van het onderwerp, hetzij door het doorspelen van de Zwarte Piet of door gewoon te zwijgen. En dat terwijl de door mij aangeschreven overheidsinstanties stuk voor stuk een eigen verantwoordelijkheid hebben op het gebied van de veiligheid van geneesmiddelen. Wat kon hier aan de hand zijn? 4
Eindelijk duidelijk wat er aan de hand is. Tijdens een tv-programma in het begin van 2009 kreeg ik daarop een helder antwoord. Onomwonden werd verteld dat het CBG wordt gesponsord door de farmaceutische industrie! In 2007 ontving het CBG van de farmaceutische industrie 27 miljoen euro en van de overheid slechts 2 miljoen euro… Onderzoek door universiteiten wordt ook royaal gesponsord door de famaceutische industrie. Ik was er tijdens mijn eigen afstudeerfase in Leiden zelf getuige van hoe deze oudste universiteit van ons land zijn ziel verkocht aan de duivel en daardoor alleen nog met voor deze industrie welgevallige bevindingen naar buiten mocht treden. Dit wordt beschreven in het boek De onwelkome boodschap, of hoe de vrijheid van wetenschap bedreigd wordt, dat de Leidse hoogleraar André Köbben samen met Henk Tromp in 1999 schreef, Mets & Schilt. Het CBG en de universiteiten hebben dus hun geloofwaardigheid verkocht aan de farmacie! De Australische dr. Viera Scheibner deed veel onderzoek en legde haar ervaringen neer in het boek Vaccinatie, het eind van een mythe. Zelf ontdekte ik nog twee andere – en minstens zo gevaarlijke, zo niet nog ergere – bijwerkingen van vaccins en dan met name vaccins die elektro-actieve elementen zoals kwik en aluminiumhydroxide bevatten. Hierdoor kunnen allerlei lichaamseiwitten een verkeerde vouwing - en daardoor afwijkende ruimtelijke structuur – krijgen waardoor – kort gezegd – alle denkbare lichaamsfuncties kunnen worden ontregeld, met alle mogelijke aandoeningen als gevolg. Dat was mijn eerste ontdekking die gestoeld is op de al in mijn HBS-B-natuurkundeboek uit 1958 genoemde ‘Van der Waalskracht’. Mijn tweede ontdekking is gestoeld op de in het Drug-Induced Nutrient Depletion Handbook uit 2001 genoemde depletie van vitamine D, calcium en fosfor door aluminium hydroxide. Dit reguliere medische handboek is – in tegenstelling tot andere handboeken uit dezelfde gerenommeerde serie – niet in Nederland of via Nederlandse kanalen te verkrijgen!!! Het toeval wilde dat ik op deze titel werd getipt en het boek via Duitsland in mijn bezit kon krijgen. De gedachte aan het ‘afschermen van kennis voor Nederlandse artsen’ dringt zich op. Door het lezen in dit uiterst handzame naslagwerk zou men immers kunnen ontdekken dat vaccinaties met aluminium hydroxide bevattende vaccins (80% van alle vaccins) de belangrijkste oorzaak zou kunnen zijn van vele moderne welvaartsziekten. En dat mag natuurlijk niet bekend worden.
Gesjoemel door farmaceut Merck
5
Op 25-4-2009 vond ik in mijn mailbox een doorgestuurd bericht over het HPV-vaccin Gardasil, met daarbij een speciaal verslag door Judicial Watch: Examining The FDA’s
HPV Vaccine Records. In de ‘Executive Summary’ staat als vijfde van de zeven punten het volgende te lezen:
[…] During testing, an aluminium-containing placebo was used. Aluminium can cause permanent cell damage and is a reactive placebo, unlike most standard saline placebo’s. This means that tests of Gardasil may not have given an accurate picture of safety levels […] Hierdoor werden alleen de aan het vaccin zelf toe te schrijven bijwerkingen in kaart gebracht en bleven alle door aluminium hydroxide veroorzaakte bijwerkingen – vooral op de kortere termijn – gemaskeerd. Die op de langere termijn komen in een relatief korte trial nog niet in volle omvang naar voren. Doordat er geen objectieve controlegroep was kon in deze invalide trial geen negatief effect van de adjuvans aluminium hydroxide naar voren komen. Helaas voor Merck – die deze trial uitvoerde – loopt deze firma toch tegen de lamp………
Terugkeer van Engelse ziekte (rachitis) wijst aluminium hydroxide aan als boosdoener Voordat ik dit verhaal vertel, zal ik eerst een bericht citeren uit de ZorgKrant van het Erasmus MC van 14-4-2008
[…] Geheim van effect aluminium in vaccinaties ontmanteld Onderzoekers van het Erasmus MC en de Universiteit Gent hebben voor het eerst aangetoond wat exact het positieve effect is van het toevoegen van aluminium aan vaccinaties. De resultaten van het onderzoek werden onlangs online en binnenkort in print gepubliceerd in het wetenschappelijk tijdschrift Journal of Experimental Medicine. Met deze vondst kunnen vaccinaties in de toekomst worden verbeterd. ‘Dirty secret’ Al jarenlang wordt aan zo’n 80% van de vaccinaties die wereldwijd aan mensen worden toegediend aluminium hydroxide toegevoegd. Sinds 1926 was duidelijk dat dit een belangrijk positief effect heeft op de werkzaamheid van de vaccinaties, maar hoe dat proces exact werkte, was tot nu toe onbekend. De stof kreeg daarom de bijnaam ‘dirty little secret of immunology’. Actie Het vermoeden bestond al dat de aluminiumzouten de dentritische cellen van het lichaam activeert. Dit zijn de verkenners van het immuunsysteem. In eerdere onderzoeken leken aluminiumzouten echter geen effect te hebben op de dendritische cellen. Het onderzoek onder leiding van prof.dr. Bart Lambrecht toont nu aan dat dit effect wel plaatsvindt, maar via een tussenstap. Door de aluminiumzouten komt in de spieren het zogenoemde urinezuur los, een stof die vooral bekend is als aanleiding van jichtaanvallen. Dit urinezuur wordt door de dentrische cellen opgemerkt die vervolgens het immuunsysteem aanzetten om tot actie over te gaan. 6
Pijn Deze vondst kan een belangrijke stap voorwaarts betekenen bij het verder verbeteren van vaccinaties. Zo voelen sommige patiënten bijvoorbeeld plaatselijk pijn na een vaccinatie. Die zou kunnen ontstaan door de toegevoegde aluminiumzouten. Wellicht leidt een vermindering van de toegevoegde aluminiumzouten in de toekomst tot minder of geen pijn bij deze patiënten. Kijk voor de onderzoeksresultaten op de website van the Journal of Experimental Medicine […] Eerst wat opmerkingen naar aanleiding van dit stukje: • Ook bijwerkingen van aluminium komen tot stand via nog steeds niet onderkende of zelfs genegeerde tussenstappen, zoals de vorming van afwijkende eiwitstructuren en depletie van de essentiële stoffen calcium, fosfor en vitamine D • Door het versterken van de immuunrespons werkt aluminium dus ook het aspecifieke stress-syndroom (GAS) in de hand, hetgeen kan leiden tot wiegendood en extreem verlopende infecties ingeval van min of meer gelijktijdige besmetting met andere ziekteverwekkers. Dat kan heel goed de oorzaak zijn geweest van het overlijden van Freek Hagoort in het vroege voorjaar van 2009, binnen enkele dagen zijn zijn DTP-BMR-vaccinatie. Dit vaccin bevat ook aluminium hydroxide. Een al 8 jaar durend smerig geheim van aluminiumhoudende vaccins In bovenstaand citaat wordt aluminium hydroxide het ‘Dirty secret’ genoemd omdat men niet wist langs welke weg de effectiveiteit tot stand komt. Ondanks dat ging men vrolijk verder met inspuiten van nog steeds gezonde kleine kinderen. Helaas vertonen die kinderen steeds vaker allerlei aandoeningen waarvan men ook de aanleiding niet zou weten. En dat is een grote leugen, zoals me onlangs bleek uit een medisch handboek dat ik niet via het Nederlandse bedrijf Geneeskundeboek.nl kon bemachtigen, maar dat me vanuit Duitsland wel per omgaande werd toegestuurd. Het gaat om het boek Drug-Induced Nutrient Depletion Handbook, 2nd Edition, door Ross Pelton, RPh, PhD, CCN, James B. LaValle, RPh, DHM, NMD, CCN, Ernest B. Hawkins, RPh, MS, Daniel L. Krinsky, RPh, MS, 2001. In het genoemde Drug-Induced Nutrient Depletion Handbook staat op bladzijde 28 te lezen dat aluminium hydroxide leidt tot de depletie van calcium, fosfor en vitamine D. In feite is vitamine D nodig voor de beschikbaarheid van calcium en fosfor. Elders in dit handboek staat vermeld dat alleen al de depletie van vitamine D kan leiden tot osteoporose, spierzwakte en gehoorverlies. Bovendien is depletie van fosfor gerelateerd aan een vergroot risico op de ontwikkeling van kanker. Calcium is onder meer nodig voor de aanmaak van melatonine, zodat de depletie van calcium allerlei functies van melatonine – zoals een gezonde slaap en de methylering van het DNA – benadeelt. Beschadiging van de methylering van het DNA door melatoninegebrek– en daardoor van de epigenetische codering van het DNA – kan leiden tot een versterkt kankerrisico en allerlei andere degeneratieve aandoeningen.
7
In in haar boek Vaccinatie, het eind van een mythe - dat voor het eerst uitkwam in 1994 en in 1999 in de Nederlandse vertaling verscheen en nog steeds verkrijgbaar is – beschrijft dr. Viera Scheibner hoe bij sommige kinderen na de eerste vaccinaties spontaan botbreuken kunnen optreden. Hiervoor werden zelfs al ouders berecht omdat ze zogenaamd hun kinderen heftig door elkaar zouden hebben geschud en daardoor dit letsel zouden hebben veroorzaakt. Dr. Scheibner schreef dit nog toe aan een door de vaccinatie teweeggebrachte verlaging van vitamine C, een mechanisme dat ook optreedt na vaccinaties omdat vitamine C door het lichaam wordt ingezet om schade door de vaccins te neutraliseren. Vitamine C is ook betrokken bij het collageen dat de botten hun souplesse geeft. Maar als we ons realiseren dat deze vaccins depleties veroorzaken van calcium, fosfor en vitamine D, dan zal duidelijk zijn dat door deze aluminiumhoudende vaccins de bij jonge kinderen relatief sterke ontwikkeling van de botten ernstig wordt gefrustreerd. Er kan dus in redelijk korte tijd na vaccinaties – en vooral na diverse prikken in korte tijd – een ernstige vorm van osteoporose ontstaan, waardoor zelfs kinderbotjes spontaan of heel erg makkelijk kunnen breken. Ook in Nederland waren nog niet zo lang geleden vanuit enkele ziekenhuizen meldingen van jonge kinderen met onverklaarbare botbreuken, waarbij men al beschuldigend wees naar verplegend personeel. De terugkeer van Engelse ziekte, ofwel rachitis Op 23-4-2009 ontving ik van NaturalNews.com een interessant artikel over een kwalijk gevolg van lage vitamine D-spiegels, onder de titel Vitamin D levels in Kids are So Low that Rickets is Back with a Vengeance. Ik citeer uit dit verslag:
[…] Kids get so little Vitamin D these days, that Rickets – a disease that was thought to be virtually eradicated over 50 years ago in developed countries – is back again. With it’s characteristic bowed legs from improper bone hardening, rickets is caused by a simple nutritional deficiency, yet children right here in the US are getting this easily preventable disease in numbers never thought possible! Rickets became prevalent during the Industrial Revolution in England when the already weak British sun’s ultraviolet rays were blocked entirely by the incredible pollution in the air. Since Vitamin D is made naturally when the skin is exposed to sunlight, but is present in few foods, this caused children in the cities to get the characteristic bone deformities that left doctors and scientists scratching their heads as to the cause. When it was finally discovered that lack of Vitamin D was the culprit, scientists soon learned to make a synthetic form of Vitamin D and quickly began fortifying milk products, solving the rickets problem for good – or so they thought. Some 80 years after the problem was ‘solved’, rickets is back … DR. Laura Tosi, bone health chief at Children’s National Medical Center in Washington says, “I am now treating rickets in a way that I never treated it 20 years ago.” Even more alarming, however, is a new epidemic where bone formation in children appears normal, but is actually much softer than it should be. As such, girls
8
today break their arms 56% more often than their peers did 40 years ago – and boys 32% more often! […] In het voorgaande besprak ik al enkele mechanismen waarlangs vitamine D-gebrek kan worden veroorzaakt. Maar die periode van 80 jaar legde meteen een link met iets dat ik recent ontdekte. Vanaf 1926 – dus ruim 80 jaar geleden – gebruikt men in vaccins als hulpstof aluminium hydroxide. En in het Drug-Induced Nutrient Depletion Handbook, 2nd Edition, door Ross Pelton, RPh, PhD, CCN, James B. LaValle, RPh, DHM, NMD, CCN, Ernest B. Hawkins, RPh, MS, Daniel L. Krinsky, RPh, MS, 2001, staat op op bladzijde 28 te lezen dat aluminium hydroxide leidt tot de depletie van calcium, fosfor en vitamine D. In feite leidt depletie van vitamine D ook tot een verminderde beschikbaarheid van calcium en fosfor. Goed 80 jaar geleden begon men met het steeds grootschaliger en veelvuldiger vaccineren van kinderen met vaccins die als adjuvans aluminium hydroxide bevatten, dat leidt tot depletie van vitamine D. Vanaf WO II nam het aantal vaccinaties steeds sneller toe en daardoor werden de laatste 50 jaar de spiegels van vitamine D ook in steeds sneller tempo steeds lager. Het raadsel van de primaire oorzaak van de lage spiegels van vitamine D lijkt hiermee opgelost. In de ijver om kinderen tegen van alles en nog wat in te enten, zijn kinderen nu blootgesteld geraakt aan het risico op allerlei ander ziekten die meestal een chronisch verloop hebben. En voordat kanker, diabetes type 2, hart- en vaatziekten, hypertensie etc. zich op de langere termijn beginnen te openbaren, manifesteert dat gebrek aan vitamine D zich het eerst op een kortere termijn in de vorm van de als uitgebannen beschouwde Engelse ziekte ofwel rachitis. Op deze manier is de gezondheidszorg gewoon weer terug bij af, waarbij aangetekend moet worden dat wel de incidentie van genoemde welvaartsziekten epidemisch toeneemt. Welvaartsziekten en gebrek aan vitamine D Die welvaartsziekten die kunnen worden gerelateerd aan gebrek aan vitamine D – en waarover de laatste tijd allerlei reguliere onderzoeksverslagen worden gepubliceerd – zijn opgesomd vanuit die berg van reguliere publicatie in de toonaangevende bladen: Spierzwakte, osteoporose, artrose, artritis, jicht, kanker, diabetes type 2, zwangerschapsdiabetes, hypertensie, multiple sclerose, dementie, gingivitis, autisme, depressie, grotere kans op botbreuken/heupfracturen, grotere kans op keizersnedes, partieel gehoorverlies, algehele degeneratie, premenstrueel syndroom (PMS) en een grotere kans op griep door verzwakking van het immuunsysteem. De hele reeks van moderne welvaartsaandoeningen en een groter risico daarop zijn dus te herleiden op het feit dat men in 1926 ontdekte dat aluminium hydroxide de effectiviteit van vaccins kon verhogen. En daarmee werd vanaf dat moment de wereld opgezadeld met een toename van de hierboven opgesomde gevolgen hiervan. En naarmate de hoeveelheid vaccinaties met aluminiumhoudende vaccins werd opgeschroefd, namen ook deze gevolgen in incidentie toe, zelfs in epidemische mate. 9
En toch heeft men nog een aantal nieuwe vaccinaties in de pijplijn zitten, waardoor het aantal prikken vanaf de prille jeugd nog sterk zal toenemen en die aandoeningen dus ook. Omdat door die vaccinaties ook het immuunsysteem steeds zwakker wordt, neemt de afweer tegen allerlei infectieziekten steeds verder af en wordt de mens hiervoor gevoeliger en is het verloop van opgelopen infecties ook steeds vaker ernstig. Dit is dan weer een reden om tegen voorheen vaak onschuldig verlopende infectieziekten ook maar te gaan inenten, zodat de mens nog gevoeliger wordt voor infecties. Dit is een eindeloos neergaande spiraal die nodig moet worden doorbroken. Verband tussen Rachitis en vaccinaties met aluminium En gelukkig kwam dat mechanisme onomstotelijk aan het licht doordat een oplettende onderzoekster ontdekte dat meteen nadat rachitis de wereld was uitgeholpen, een nieuwe opleving al weer werd voorbereid. Dit al zo’n 80 jaar aan de gang is. Precies net zo lang als aluminium al wordt gebruikt in vaccins. Rachitits (Engelse ziekte) wordt pas manifest en waarneembaar zodra kinderen gaan staan en lopen en hun beentjes dus het volle lichaamsgewicht moeten torsen. Dus is zo ongeveer een jaar na hun eerste prikken vanaf de leeftijd van 2 maanden. De kinderarts en onderzoeker dr. Robert Sears heeft uitgerekend hoeveel aluminium hydroxide de kinderen op deze leeftijd al in hun relatief kleine lijfjes hebben ontvangen en opgeslagen. Dat is schrikbarend veel. Dus een jaar na de invoering van aluminium hydroxide in vaccins was er al weer een nieuwe/eerste lichting kinderen met een ernstig gebrek aan vitamine D, calcium en fosfor. En dat gebrek aan vitamine D - door de veelvuldiger toegediende vaccins werd steeds ernstiger en algemener. Het RIVM weet donders goed waarmee het bezig is en tracht dit te verhullen door me door te sturen naar het CBG dat met 27 miljoen euro door de farmacie wordt betaald om me ook weer met een kluitje in het riet te sturen. En de Gezondheidsraad maakt deel uit van het complot door nu voor alle risicogroepen extra suppletie van vitamine D aan te bevelen. Eerst vitamine D via vaccins verlagen en dan maar weer via suppleties proberen de schade nog iets te beperken. Dweilen met de kraan open. En dat allemaal ten gunste van de farmacie en de supplementenindustrie, die voor een groot deel ook al is geïncorporeerd door de farmacie. Zo blijft de winst tenminste bij dezelfde belanghebbenden en hun bevriende relaties. Alternatief Het is dus de hoogste tijd dat vaccinaties worden afgeschaft. Alleen in extreme gevallen, als bijvoorbeeld reizen moeten worden ondernomen naar niet geciviliseerde gebieden waar geen hospitaals voorhanden zijn, is het verstandiger om wel prikken te halen tegen in die gebieden heersende infectiegevaren. Dan slaat de afweging door naar wél vaccineren. Maar … in de laatste decennia is de mensheid door de farmacie steeds banger gemaakt voor de gevolgen van infecties, waarbij vaccinaties steevast werden afgeschilderd als de ultieme oplossing. De mens zal dus niet meer durven leven 10
zonder een alternatief omdat door het steeds zwakker worden van het immuunsysteem het geloof in de normaliter gezonde kracht van het eigen afweersysteem sterk is afgenomen. Omdat ik me dat ook terdege bewust ben, heb ik mede daarom in de loop van enkele jaren – op basis van eigen studies die wat breder zijn dan de optiek van het medisch establishment – een alternatief ontwikkeld voor het effectief elimineren van allerlei infecties van virale, bacteriële en andere aard. Deze aanpak zou heef effectief kunnen zijn en – althans in de bewoonde wereld waar apparatuur voor deze aanpak ruim voorhanden zou kunnen zijn – infecties in een zeer vroeg stadium kunnen verhelpen. Op deze manier zouden bepaalde ziekmakers op termijn zelfs geheel de wereld kunnen worden uitgeholpen. Deze therapeutische hypotheses moeten echter nog steeds in de praktijk van een laboratoriumsetting worden getoetst. Hoewel ik deze hypotheses voor een energetische aanpak al diverse malen onder de aandacht bracht van de reguliere medische wereld, worden ze nog steeds totaal genegeerd. Dit ondanks een groeiende berg evidenties, die wijzen in de richting van een mogelijke effectiviteit van mijn innovaties door al eerdere partieel succesrijke en dus veelbelovende experimenten. Nu de farmaceutische aanpak middels aluminiumhoudende vaccins is ontmaskerd, wordt het de hoogste tijd dat mijn eigen alternatieve suggesties serieus worden onderzocht. Aan een ieder die geïnteresseerd is in mijn hypothetische alternatieve aanpak stel ik mijn onderzoeksvoorstellen (226 bladzijden in nog ongeredigeerde vorm) beschikbaar. Dat geldt ook voor de artikelen die ten grondslag liggen aan de opgesomde bijwerkingen van aluminium hydroxide. Teuni Kuiper, 26-4-2009.
11
