t Krantje WOORD VAN DE REDACTEUR anno 1995 JAARGANG 12 NUMMER 3, Mei 2007 BESTUUR Beschermheer: Ambassadeur E.F.Ch. Niehe Beste lezers,

‘ ‘t Krantje anno 1995 JAARGANG 12 NUMMER 3, Mei 2007 BESTUUR Beschermheer: Ambassadeur E.F.Ch. Niehe Voorzitter: Raymond Wasser (9810411175) Penningmeester: Bas den Dulk [email protected] Secretaris: Annet Bakker (2665 8380) Evenementen: Erica Verweij [email protected] Redacteur Krantje Marc den Hartog (2689 9692) LIDMAATSCHAP Rs 1500 per jaar per volwassene REDACTIE Marc den Hartog [email protected] (2689 9692) Krantje Website: www.mdhartog.dds.nl/krantje.html Secretariaat: [email protected]

WOORD VAN DE REDACTEUR Beste lezers, In Nederland viel in de maand April geen druppel regen. Tegelijkertijd hebben we in Delhi niet alleen de gebruikelijke stofstormen die wat afkoeling brengen, maar zelfs regenbuien. Hierdoor valt de electriciteit minder vaak uit dan “normaal” in dit seizoen, maar India blijft het enige economischetijger land dat stoisch doorleeft met structurele tekorten aan electricteit. De problemen begonnen eind tachtiger jaren, dus het is nu al zo’n twintig jaar aantobben). Toch zullen de gebruikelijke invloedrijke Zuid-Delhi bewoners de stadsregering en zelfs de nationale politiek binnenkort weer lastig vallen met de eis de electriciteitstarieven in Delhi omlaag behoren te gaan. Het blijft een raadsel dat mensen met een gemiddeld IQ van toch wel wat boven de honderd niet kunnen bevatten dat hoe minder men betaalt voor electricteit, hoe minder er geinvesteerd wordt en dus hoe minder betrouwbaar het systeem wordt. De “activisten” in Zuid Delhi zijn prominente gepensioneerde politici, leger officieren. rechters, en andere bestuurders. Allemaal mannnen dus. Wellicht zit ’t hem daarin… Het jaarlijkse Oranje Bal ter gelegenheid van Koninginnedag ligt inmiddels weer achter ons. Het klinkt wat onbescheiden, maar uw bestuur is er danig trots op. Zal een uitdaging worden om volgend jaar weer iets heel speciaals te bedenken. Suggesties zijn van harte welkom. In deze editie van ’t Krantje weer een mengsel van artikelen, tips en ander materiaal. De volgende editie zal tijdens de moesson verschijnen. Veel leesplezier

toegewenst, Marc den Hartog

Hay Sorée in India Belevenissen en observaties van India-veteraan Hay Sorée. Verse aanvoer.

FIETSPAD Dachten we toch dat we zo ongeveer het alleenrecht hadden op fietspaden en nu komt Delhi met een fietspad plan dat voor de Commonwealth Games in 2010 ingevoerd moet zijn. Geweldig toch! Kan ik dan eindelijk zonder gevaar op mijn zeventien jaar geleden meegebrachte, nooit gebruikte, maar stevig in de kruipolie gezette vouwfiets klimmen. Toch geeft het me te denken, want wat kan er hier in India zoal niet van zo’n fietspad gebruik maken? Ik denk om te beginnen, alles wat maar iets te maken heeft met het begrip fiets. Beginnen we met de fiets rikshas. Zijn dat soms geen fietsen? En waarom zouden die fruit karretjes op vier fietswielen er niet op mogen? Is een plank met fietswielen eronder soms niet 75% fiets? Natuurlijk, dan moeten die fietspaden veel breder. En dat betekent weer een uitnodiging voor motorfietsen. Ik hoor jullie al zeggen: Ja maar dat mag niet. Echter, een eenvoudig bordje: “verboden te brommen “ zal hier weinig uithalen. En “alleen voor fietsers” zal door riksha rijders en fruitverkopers als goed nieuws worden ervaren. Als er bij zijn die niet kunnen lezen, hoeven ze er een die dat wel kan, gewoon maar te volgen. En dan, milieu-gevoelig, zoals ze hier zijn, krijgen we er zeker sappig groene bermen naast. Die hoeven ze nooit te maaien, daar zorgen de koeien en stieren voor, tenzij ze die tegen 2010 echt uit het straatbeeld hebben verwijderd, maar of dat gebeurt

hangt wel mooi af van de partij die aan het bewind komt.

JAMMER “Jammer toch”, dacht ik, toen ik het arrestatie bevel voor Richard Gere las, uitgevaardigd door een publiciteitsgevoelige puritijnse Magistraat in Jaipur. “Jammer dat onze Maxima niet van Indiase afkomst is”. Ik zag die wereldberoemd geworden zoen van Willem Alexander en Maxima op hun trouwdag weer voor me. Niks geen “peck” op de wang zoals bij Shilpa Shetty, maar vol op de mond. Een hapklare brok voor Indiase rechters met een erotische aberratie. Stel je voor dat Maxima wel oorspronkelijk Indiase zou zijn geweest. Geheid dat Willem Alexander hier door de een of andere idiote gerechtsdienaar op het matje zou zijn geroepen voor het kwetsen van het Indiase eergevoel. Geheid ook dat onze ambassadeur een scherp protest zou hebben aangetekend. Maar wat ik vooral voor me zie is een protestmars van alle Nederlanders in India naar het Supreme Court in Delhi, gehoor gevend aan een dringende oproep in ’t Krantje. Wij, een dikke honderd, zouden fier onze rood-witblauwe vlag voorop dragen. We zouden ons kleden in oranje hemden, op het gevaar af te worden aangezien als Sadhus in wording. Met onze leuzen als: “Ontsla die magistraat”en “Onze prins gaat niet in de bak” zouden we de kranten halen en het gewenste effect sorteren. Helaas, het heeft niet zo mogen zijn. Toch jammer.

Het Bestuur van de Nederlandse Vereniging in Delhi bedankt hierbij de vier sponsors voor het Koninginnebal op 28 April ’07 j.l. (in alfab. volgorde): AGS - Fourwinds Coca Cola Foodsmith KLM De gulle bijdragen van deze bedrijven hielpen veel in het maken van het verschil tussen een goed feest en een echt speciaal feest.

Bangladesh - redux NOS correspondent Wilma van der Maten woont sinds vorig jaar in New Delhi. Zij houdt een zeer actieve weblog bij vanuit haar huidige standplaats: www.nos.nl/nosjournaal/columns/newdelhi

Boos op de Britten New Delhi, 10 mei - In de tuin voor het Rode Fort, het voormalige paleis van Oud Delhi, staat een groot oranje podium. Artiesten vanuit heel India zijn uitgenodigd voor het Indiase bevrijdingspopfestival. Feestelijk wordt vandaag herdacht dat precies 150 jaar geleden India voor het eerst tegen de Britse overheersing in opstand kwam. De Muiterij mondde uit in een groot bloedbad. De oude stad, het toenmalige Sjahjahanabad, genoemd naar de ooit zo machtige Moghul (Islamitische) leider Shah Jahan, lag grotendeels in puin. Naved Yar Khan, een nazaat van een van die helden van destijds, neemt me mee in een riksja, een fietstaxi, ver van het podiumgedruis. We zijn op weg naar de plek waar zijn overgrootvader en overgrootoom 150 jaar geleden door de Britten aan een boom werden opgehangen. Tot zijn verdriet staat er geen herdenkingsmonument, maar vervuilen stinkende auto’s en afvalbakken op een geasfalteerde parkeerplaats deze historische plaats. Voor een oud Brits koloniaal gebouw stapt Khan boos uit de fietstaxi. Nadat de Britten in Delhi de macht overnamen, vernielde ze er een van de mooiste paleizen. Hij laat een afbeelding zien van een weelderig gebouw met balustrades, grote tuinen en een oprijlaan. Volgens de Britse bestuurders verstopten de vrijheidstrijders zich in dit gastenpaleis. Dus werd het met de

grond gelijk gemaakt en kwam er een “foeilelijk” stadhuis voor in de plaats. “De Britten vermoorden destijds niet alleen onze soldaten, maar ze vernielden ook onze rijke cultuur en tradities”, zegt Khan geëmotioneerd. Via een smal steegje komen we op een plein uit met allemaal huizen. “Hier woonde mijn familie generaties lang. De Britten confisqueerden onze bezittingen en onze goudstukken. Na de Muiterij werden we arme paupers”. Eén huis bleef achter, waar Khan nu een guesthouse (hotelletje) runt. Echt boos wordt Khan als de fietstaxi stopt voor de Haveli (paleisje) van de laatste koningin van Delhi. Ze was negentien toen deze Zinat Mahal met Koning Bahadur Shah Zafar II trouwde. Haar paleis is ernstig in verval geraakt. Uit alle gaten en spleten groeit onkruid. Het balkon staat op instorten. Inwoners van de oude stad openden er onder in hun winkeltjes. De laatste koningin van Delhi en haar echtgenoot werden door de Britten naar Birma verbannen waar ze ook overleden. De drie koningszonen werden standrechterlijk buiten de oude stad geexecuteerd. Met de Muiterij kwam er ook definitief een einde aan het eeuwenlange Moghul Imperium. Het zou nog bijna een eeuw duren voordat India echt onafhankelijk werd. Wikipedia over de opstand van 1857: http://en.wikipedia.org/wiki/Sepoy_Muti ny_of_1857

Levensgevaarlijke substanties Een beschouwing over feiten en onzin op het internet. MdH

E-mails zoals dit vinden een wijd publiek op het internet. Het probleem is niet zozeer dat we allemaal goedgelovige sufkoppen en dromers zijn, maar dat dit soort berichten bijzonder overtuigend klinken voor iedereen die de betrokken specifieke branch van wetenschap niet goed kent. En als het dan gaat over iets dat gevaarlijk is of schadelijk voor de gezondheid, dan maar beter het zekere voor het onzekere nemen. . .

Veel wetenschappelijke onderzoekers maken zich hier zorgen over: hoe meer de scheidingslijn tussen echte wetenschap en goedbedoelde “namaak” vervaagt, hoe groter ook het risico van misbruik voor malafide doeleinden. Een groepje onderzoekers heeft hiervan een zeer effectieve illustratie gegeven op de website http://www.dhmo.org/ . DHMO is een chemische substantie die wereldwijd verantwoordelijk is voor vele duizenden dodelijke ongelukken ieder jaar, de meeste door verstikking. DHMO wordt volop gebruikt in nucleaire reactors. Het is een van de hoofdbestanddelen van zure regen. Er is volop bewijs dat DHMO bijdraagt een het broeikas effect. Het wordt nog steeds door veel fabrieken volop in rivieren en meren gestort als afval. Kortom, een griezelige substantie. Wat doen onze regeringen en publieke instellingen hier aan? Waarom zijn er geen NGOs die zich specifiek op dit gevaar richten? Op de website van dhmo.org vindt U nog veel meer – en alles wetenschappelijk 100% correct. Zeer de moeite waard – neemt U vooral een kijkje…

Wat is de “catch” vraagt U zich wellicht af? DHMO staat voor dihydro- monoxide, een chemische formule voor H2O, water. Overigens zijn er wel degelijk NGOs die zich bezig houden met de gevaren van water: met name de groepen die zich inzetten voor het geven van zwemles.

Eerder schreef ’t Krantje al eens over de zogenaamde “Broodje Aap” verhalen die tegenwoordig veeltallig de ronde doen op het internet. U kent ze wel: als U #1608# intoetst op uw Nokia, dan doet de batterij het nog 15 minuten langer. Proctor & Gamble heeft een pact gesloten met de duivel, dus nooit meer Pampers kopen voor uw Baby. Of – levensgevaarlijk! - als U uw mobieltje gebruikt terwijl de batterij oplaadt dan kunt U worden ge-electrocuteerd door dat opladertje van 6 Volt. Wat al deze berichten gemeen hebben is het verzoek om ze aan zoveel mogelijk van uw kennissen door te sturen. Ook claimen ze vaak gebaseerd te zijn op een wetenschappelijke basis en authentieke “feiten”. Recentelijk ontving de redactie een e-mail die waarschuwde tegen het drinken van Coca Cola. Heel verstandig advies natuurlijk: water is veel gezonder. Maar om die boodschap te verkopen gaf de auteur een lange lijst van wetenschappelijke feiten die incorrect waren of irrelevant. Een voorbeeld: er zit verdund fosforzuur in Coca Cola – en in puur fosforzuur kun je in 4 uur een vingernagel oplossen. Dit is plausibel maar irrelevant. En: Coca Cola is “geclassificeerd als een gevaarlijk materiaal” voor vervoer over de weg (onzin).

Waarom nog waarom vragen?

?

In onze serie filosofische reflecties, deze maal een paar echte Nederlandse limericks (is dat een oxymoron?). Een berouwvol zondaar te Hindelopen ging een hond voor een blinde kopen Voor die blinde een feest dus mocht het brave beest een vers geplante linde dopen Een bloedmooie stewardess in Drachten bleef te lang op een rijkaard wachten Zeker niet met plezier trouwde ze een kale poelier en helpt die vent nu met kippen slachten... Een meisje stond danig te gillen zij kon haar geschreeuw moeilijk stillen want haar broer op haar kamer die sloeg met een hamer haar spijkerbroek vast aan haar billen Bron: Henk van Petten, http://home.hetnet.nl/~hvpetten/

Internet tip: uw eigen wijn maken – echt waar. . . Jonge mensen dromen van een sportauto of een wereldreis die ze zich niet kunnen veroorloven. Dan word je wat ouder en wijzer, en schakel je over naar dromen over andere grootse zaken. Een eigen gerestaureerde boerderij in Toscanie (slecht idee; huren is altijd goedkoper & minder werk) een golf handicap van onder de 10 (slecht idee; nooit voldoende tijd om de nodige tijd erin te stoppen) of een wijngaard beginnen in Zuid Frankrijk (slecht idee, veel te veel geld en moeite). Echter, een substituut voor deze laatste droom kunt U voortaan aardig realiseren voor een handjevol geld. Bij een wijngaard in noord Californie kunt U uw eigen wijn maken, te beginnen met een enkel vat. U kunt zelf zo’n 30 keuzes maken over b.v. druiven, rijping, wijnvat, rijping, verpakking enz. Advies van experts is ook altijd beschikbaar. Het minimum is een vat wijn, ongeveer 150 flessen. Met een web camera kunt U ook nog zelf direct een oogje in het zeil houden. Overigens, als uw wijn eenmaal klaar is, ligt die nog steeds in San Fransico. Ze versturen het overal voor U, maar zolang U in India woont zult U wel wat moed moeten opbrengen om de productie van uw eigen chateau netjes door de douane te loodsen… http://www.crushpadwine.com/

Nog een tip:

Dit is echt een van de beste activiteiten in Delhi sinds 1992. “Seven Cities” is een studiegroep die de lange en fascinerende historie van Delhi bestudeert. De groep komt wekelijks bij elkaar gedurende zo’n drie maanden. Iedere week wordt er een ander historisch stuk van Delhi bekeken. In groepjes van 2 of 3 organiseren de deelnemers organiseren zelf ieder een tour. Voertaal is Engels. Materiaal van voorgaande groepen is beschikbaar als referentie. Als je van wat geschiedenis en oude architectuur houdt, is dit een van de interessante dingen die je in Delhi kunt doen. Het nieuwe seizoen begint in Augustus van dit jaar, wanner ook de eerste bijeenkomst zal worden gehouden. Meer informatie: [email protected]

BIJDRAGEN GEZOCHT VOOR HET KRANTJE.. Als het grootste Nederlandstalige tijdschrift in Zuid Azië wordt ’t Krantje voortdurend overspoeld met bijdragen uit alle hoeken van het subcontinent. Echter, we willen niemand teleurstellen dus U kunt alsnog uw eigen bijdragen insturen. De redactie zal dan haar uiterste best doen om deze spoedig te plaatsen. Tekst in Engels of Nederlands is OK. Submissies bij voorkeur per e-mail. De redactie zorgt voor formattering en kort zonodig tekst wat in. ‘’t Krantje staat open voor alle gezichtspunten en perspectieven – zolang deze niet de standaard van algemeen respect voor anderen overschrijden. Bijdragen graag naar: [email protected]