‘ ‘t Krantje anno 1995 JAARGANG 11 NUMMER 3, Mei 2006 BESTUUR Beschermheer: Ambassadeur E.F.Ch. Niehe Voorzitter: Raymond Wasser (9810411175) Penningmeester: Ferry Monné (98106 66656) Evenementen: Annet Bakker (2665 8380) Ambassade liaison: Allard de Boer (2419 7622) Redacteur Krantje Marc den Hartog (2689 9692) LIDMAATSCHAP Rs 1500 per jaar per volwassene
REDACTIE Marc den Hartog
[email protected] (2689 9692) Website: www.mdhartog.dds.nl/krantje.html
WOORD VAN DE REDACTEUR Beste lezers, Staatsverkiezingen woeden in alle hoeken van India, en nog meer dan in vorige verkiezingen beloven politici restitutie in goederen in ruil voor iedere stem. Naast gratis elektriciteit en kunstmest, nu ook banen en bruidschatten. Democratie in werking, maar wellicht ook een van de redenen dat er dit jaar in Delhi nog minder elektriciteit uit de stopcontacten komt dan normaal tijdens de hitte? Of is dat gewoon onvermijdelijk zodra Delhi overgaat op het langzamere tempo dat nu eenmaal bij die hitte past? In contrast heeft de Nederlandse Vereniging de voet niet van het gaspedaal gehaald. Na het eerdere sporttoernooi volgde er op 29 April een fonkelend, drukbezocht Oranjefeest. De zomer is traditioneel een stille periode, maar lang niet iedereen gaat weg, dus het bestuur is van plan om door te gaan met het organiseren van activiteiten. Het bestuur neemt met dank afscheid van Danielle SuriWijlaars die met veel succes en energie het secretariaat van de vereniging in handen heeft gehad in de afgelopen jaren. Leden die interesse hebben om mee te doen met het bestuur van de vereniging worden verzocht om contact op te nemen met een van de bestuursleden. Een of twee extra bestuurders zouden zeer welkom zijn! In deze editie van ’t Krantje een mengsel van artikelen, ideeën, en tips.
Veel lees plezier toegewenst, Marc den Hartog
Hay Sorée in India Belevenissen en observaties van India-veteraan Hay Sorée.
Teamleider We hadden hem aangetrokken als Indiase teamleider van een opleidingsproject in biologische landbouw in Pondicherry, maar pas nadat we hem behoorlijk hadden laten testen door onze Indiase gastheren, want onze kennis van India en Indiërs was toen nog uiterst beperkt. Hij zag er charmant uit, praatte als Brugman, kon goed schrijven, wist van financiën en had goede papieren. Vier weken later werd ik opgebeld door een van de drie teamleden met het dringend verzoek over te komen, want er waren moeilijkheden. De teamleider was onmiddellijk begonnen met zijn werk, waarvan de prioriteiten waren vastgelegd en door hem geaccepteerd. Maar hij was meer van het type dat wat je belooft, nog niet noodzakelijk hoeft in te houden dat je het ook doet. Bovendien was hij nu teamleider en kon doen wat hij wilde, dacht-ie. Het meest dringende voor hem was om zijn eigen imago in de buitenwereld onmiddellijk op te poetsen. Dat kon mooi, want hij had bij zijn aanstelling een motor bedongen en gekregen op afbetaling, want het project lag wat ver van de stad, waar zijn imago taak lag. Zijn eerste op eigen initiatief genomen taak was het ontwerpen en laten drukken van naamkaartjes. Daar
was op zichzelf niets mis mee, behalve dan dat hij de artistieke kwaliteiten van zijn drie teamleden, laag aansloeg, zelf ging tekenen en een vijf kleuren proefdruk van het kaartje liet maken, dat hij trots na twee weken intensief en uitsluitend hieraan werkend, aan zijn maten overhandigde. Die vonden het protserig en argumenteerden dat het kaartje bovendien veel te duur zou worden. Maar hij wist dat het sierlijk en kleurrijk was en wat die kosten betrof daar wist ie wel raad op. Zij hoefden zich er niet mee te bemoeien. En dat bleek. Om de kosten per kaartje te drukken had hij er tienduizend voor zichzelf laten maken en honderd voor elk van zijn teamleden. Toen ik het hoorde, moest ik onmiddellijk denken aan dat verhaal van Willem Elsschot: Lijmen - het Been, waar een eenvoudige smederij, met vijftig klanten per jaar, tienduizend brochures kreeg aangesmeerd met hetzelfde argument: de kosten per brochure dalen scherp naarmate je er meer van laat drukken. Dit en nog een aantal merkwaardige management beslissingen waren voldoende om hem te ontslaan. Hij mocht de motor houden en drie maanden salaris. En dat nog wel in de proef periode. Maar we zouden nog van hem horen.
De naakte aap & zijn hondje Honden passen daadwerkelijk bij hun eigenaar. MdH
Evolutionaire psychologie is een tak van wetenschap die in de laatste jaren geweldig veel aandacht krijgt. Het uitgangspunt is ruwweg dat onze hersens biologisch netjes zijn afgestemd op het leven dat onze verre
voorouders – apen die van de jungle verhuisden naar de graslanden van Afrika. Dus eigenlijk niet zo verbazingwekkend dat we met die mentale uitrusting niet altijd even makkelijk rond kunnen komen in de moderne wereld die wij zelf over de laatste
5000 jaar in elkaar gezet hebben (een voorbeeld: de mens is de enige aardbewoner die doelbewust en op flinke schaal eigen soortgenoten doodt). Hoe populair evolutionaire psychologie ook is deze eeuw, de grondslag voor dit denken werd al gelegd in de 60-er jaren door de toenmalige directeur van de Londense dierentuin. De bioloog Desmond Morris werd wereldberoemd vanwege zijn boek “The Naked Ape” en ook nu nog worden er regelmatig nieuwe oplagen gedrukt (en ook nu nog wordt het boek verbannen in diverse theocratische landen). In een van de aardigste hoofdstukken in het boek beschrijft Morris de relatie van mens en dier. Hij deed enquêtes onder de bezoekers in zijn dierentuin waaruit bleek dat de meest geliefde dieren degene zijn die het meest op mensen lijken (apen, paarden, zoogdieren in het algemeen) en dat de meest gehate dieren degene zijn die het minst op ons lijken (spinnen, slangen). Het dier dat het er in de relatie met de mensheid waarschijnlijk het beste heeft afgebracht is de hond. We voeren en verzorgen ook allerlei andere beesten, maar dan doorgaans met het doel om ze later op te eten of op zijn minst uit te melken. Dus wat zet de hond apart?
U heeft vast wel eens de theorie gehoord dat hondenliefhebbers lijken op hun honden en omgekeerd. Wel, Christina Payne en Klaus Jaffe van de Simon Bolivar universiteit in Venezuela besloten dit op de proef te nemen. Ze gingen naar de Nationale hondenshow in Carácas, waar ze 36 rashonden en apart de 36 eigenaren fotografeerden. Vervolgens bewerkten ze de foto’s zodat alleen de gezichten van de eigenaren zichtbaar te maken, geen kleding. De foto’s werden daarna door elkaar gemengd, en aan vrijwilligers werd gevraagd welke hond bij welke eigenaar hoorde. Verbazingwekkend genoeg maakten de vrijwilligers aanmerkelijk meer correcte combinaties dan zou gebeuren door toeval. Dus honden en eigenaren lijken echt op elkaar. Toch is het niet zo dat mensen en honden op elkaar gaan lijken omdat ze zoveel tijd met elkaar doorbrengen. De waarschijnlijke verklaring ligt in het welbekende feit dat mensen meer vertrouwen hebben in andere mensen die fysiek op hen lijken (“we all recruit in our own image”, zoals de HR consultants zeggen). Wel, keurig in lijn met de theorie van Desmond Morris veertig jaar geleden, lijkt dit niet alleen het geval te zijn voor onze smaak in mensen maar ook honden.
Being Indian Een korte boekbespreking door Hay Sorée. Zij die India al wat langer kennen vinden veel bevestigingen van wat ze al langer dachten, zoals: Indiërs zijn in ieder geval materialistisch en soms spiritueel. Het één sluit, althans voor Indiërs, het andere niet uit. Voor nieuwkomers worden een aantal vooroordelen weggenomen, zoals: Indiërs zijn vredelievend, non-violent en niet helemaal van deze wereld. De schrijver van “The truth about why the 21st century will be India’s” doet een oproep aan zijn landgenoten om zich rap te ontdoen van deze mythen, waarvan ze weten dat ze onzin zijn, maar ze wel gebruiken als “Unique Selling Point”. De schrijver laat zien, met massa’s observaties, citaten en documentaties, dat het mogelijk is dat een Indiër zijn eigen volk kritisch en liefdevol onder de loep kan nemen. Het is boeiend geschreven en een “Fundgrube” voor Indofielen.
Being Indian The truth about why the 21st century will be India’s Pavan K. Varma Penguin Books 2005
Reistip Ik heb een handig boekje over leuke hotels en hotelletjes in India. Het is geschreven door Alastair Sawday en is in de serie Special places to stay. De inhoud staat ook op
www.specialplacestostay.com.
Wellicht ook handig als je eens iets anders dan Neemrana wil proberen. groeten, Anne Bouma
Waarom nog waarom vragen?
?
Deze maal al uw technische vragen met betrekking tot alcohol beantwoord. Vindt U dat het niveau van deze rubriek aan het dalen is? Zo ja, dan gaarne uw eigen bijdragen naar de redactie… SYMPTOM: Drinking fails to give taste and satisfaction, and the front of your shirt is wet. FAULT: Mouth not open when drinking or glass applied to wrong part of face. ACTION: Buy another beer and practice in front of mirror. Drink as many as needed to perfect drinking technique. SYMPTOM: Feet cold and wet. FAULT: Glass being held at incorrect angle. ACTION: Turn glass other way up so that open end points toward ceiling. SYMPTOM: Feet warm and wet. FAULT: Improper bladder control. ACTION: Go stand next to nearest dog. After a while complain to the owner about its lack of house training and demand a beer as compensation. SYMPTOM: Floor blurred. FAULT: You are looking through bottom of empty glass. ACTION: Find someone who will buy you another beer. SYMPTOM: Floor moving. FAULT: You are being carried out. ACTION: Find out if you are being taken to another bar. If not, complain loudly that you are being kidnapped.
?
SYMPTOM: Opposite wall covered with ceiling tiles and fluorescent light strip across it. FAULT: You have fallen over backward. ACTION: If your glass is full and no one is standing on your drinking arm, stay put. If not, get someone to help you get up; lash self to bar. SYMPTOM: Everything has gone dark. FAULT: The Bar is closing. ACTION: Panic.
Een aardig idee: de Toy Bank: De Toy Bank verzamelt gebruikt speelgoed wat vervolgens wordt uitgedeeld onder kinderen in sloppenwijken. U kunt zowel gebruikt en nieuw speelgoed doneren. Afgeven kan bij het speelgoed centrum: Aadharshila Vidyapeeth, CD Block, Pitampura, Delhi 110 088. Telefoon 2731 6362 / 2731 1222. Indien gewenst komt de Toy Bank speelgoed ook bij U thuis ophalen.
In het kader van de dodenherdenking op 4 Mei werd de jaarlijkse kranslegging gedaan op het oorlogskerkhof van Delhi. Op de voorgrond Ambassade Chargé d’Affaires Desiree Bonis. Daarachter Jo Ann den Hartog, die een krans legde namens de Nederlandse Vereniging
BIJDRAGEN GEZOCHT VOOR HET KRANTJE.. Als het grootste Nederlandstalige tijdschrift in dit deel van de wereld wordt ’t Krantje wordt voortdurend overspoeld met bijdragen uit alle hoeken van het subcontinent. Echter, we willen niemand teleur stellen dus U kunt alsnog uw eigen bijdragen insturen. De redactie zal dan haar uiterste best doen om deze spoedig te plaatsen. Tekst in Engels of Nederlands is OK. Submissies bij voorkeur per e-mail. De redactie zorgt voor formattering en kort zonodig tekst wat in. ‘Krantje staat open voor alle gezichtspunten en perspectieven – zolang deze niet de standaard van algemeen respect voor anderen overschrijden. Bijdragen graag naar:
[email protected]
