November 2006 BESTUUR Beschermheer: Ambassadeur E.F.Ch. Niehe Beste lezers,

‘ ‘t Krantje anno 1995 JAARGANG 11 NUMMER 4, Oktober/November 2006 BESTUUR Beschermheer: Ambassadeur E.F.Ch. Niehe Voorzitter: Raymond Wasser (9810411175) Penningmeester: Bas den Dulk Secretaris: Annet Bakker (2665 8380) Ambassade liaison: Allard de Boer (2419 7622) Evenementen: Erica Verweij Redacteur Krantje Marc den Hartog (2689 9692) LIDMAATSCHAP Rs 1500 per jaar per volwassene REDACTIE Marc den Hartog [email protected] (2689 9692) Krantje Website: www.mdhartog.dds.nl/krantje.html

Secretariaat: [email protected]

WOORD VAN DE REDACTEUR Beste lezers, Het sociale seizoen in Delhi is inmiddels vol op gang nu het wat is afgekoeld vooral s'avonds, maar nog voor dat de wintersmog arriveert. U houdt niet van koken? Dan is dit dé tijd van het jaar om iedere avond wat recepties en andere “functies” af te gaan voor een brede selectie van drankjes en hapjes. Uw redacteur dacht enige jaren geleden een boeklancering bij te wonen in een van Delhi’s hotels. Pas na enkele glazen bier bleek dit niet de lancering was, maar de borrel na een lezing over ontwikkelingswerk. Niet zo grootschalig als Hollywood’s rendering van “The Wedding Crashers”, maar toch… Het bestuur van uw Vereniging heeft recentelijk wat wijzigingen ondergaan. Erica Verweij is toegetreden in de evenementenrol, en Bas den Dulk heeft zojuist Ferry Monné vervangen als penningmeester. Dank aan Ferry voor zijn inspanningen over de afgelopen jaren. Tevens verslag in dit Krantje van de jaarlijkse algemene ledenvergadering van de Vereniging. Distributie van het Krantje gebeurt momenteel per email, via een website, en ook nog per post voor leden woonachtig in Delhi. Dit laatste is eigenlijk toch wat 20eeeuws, dus in een poging om wat bomen te sparen en de planeet wat koeler te houden heeft de redactie besloten om het versturen per post geleidelijk aan uit te faseren. We zullen echter wel ons best voor doen om er voor te zorgen dat iedereen nog steeds zonder moeite aan zijn of haar Krantje kan komen. In deze editie van ’t Krantje een mengsel van artikelen, tips en diverse aankondigingen. Veel leesplezier

toegewenst, Marc den Hartog

Hay Sorée in India Belevenissen en observaties van India-veteraan Hay Sorée. Hay vierde onlangs zijn 70e jaar, dus hierbij felicitaties van de Nederlandse Vereniging. En flink blijven doorschrijven, Hay. . .

Ontbijtje Hij was net als Sector deskundige drinkwater, op de Ambassade in Delhi aangesteld en was Fries. Hij had wel eerder in Afrika en Indonesië gewerkt, maar India was nieuw. Nederland had besloten om in Andhra Pradesh, in Zuid India een ruraal drinkwater project van de grond te tillen. Eerst moest er door een team precies uitgezocht worden, waar, wat, wie, hoe en hoeveel en om dat goed voor te bereiden ging ik een paar dagen met hem naar Hyderabad, de hoofdstad van die staat en van daaruit zouden wij met wat overheidsambtenaren het voorgestelde project gebied bezichtigen. Om 7.00 uur ‘s ochtends zouden wij worden opgehaald. Om 6.30 vraag ik hem: “Wil je eerst een kopje thee, voor we vertrekken?”. Hij: “Thee? Niks daarvan. En stevig ontbijt”. “Ik zou dat niet doen”, adviseerde ik. “Ik ken dat hier. Ze stoppen je onmiddellijk vol, met de lekkerste zaakjes. “Ik ben niet zo dol op dat Indiase eten”, zei hij. “Niks ervan, eerst een stevig Hollands ontbijt”. Ik zat erbij en keek ernaar hoe hij pap, gekookte eitjes en een stapel boterhammen naar binnen werkte, tevreden zijn mond afveegde en sprak” Zo, nu kunnen we gerust weg”. De auto’s stonden klaar: negen in totaal. Wij bij de hoogste baas en de rest van de drie en dertig begeleidende ambtenaren in de andere acht Ambassadors. Om 8.00 uur werd gestopt. “Eerst effe lekker ontbijten” sprak de baas. “Het staat al klaar, we hoeven niet te wachten, want jullie zullen wel honger hebben”. Dat had ik

inderdaad. Onze Fries keek mij wat pijnlijk aan en ik dacht: Ben nu wel benieuwd hoe je je daar uitdraait, want weigeren hier, zeker als je ze nog niet goed kent is niet alleen onbeschoft, maar wordt gewoon niet geaccepteerd, dat wordt proppen. Maar ook ik stond voor een verrassing. Voor hem en voor mij stonden twee flessen bier op tafel en de glazen waren volgeschonken, voordat we er erg in hadden. En dat om acht uur ‘s ochtends. “Je kunt niet weigeren”, siste ik. Nu nog niet. “Allemensen”, zei hij, “ik heb nog nooit van m’n leven zo vroeg aan het pils gezeten”. “Ik wel” zei ik, “maar dat was met carnaval in Venlo en ik was toen nog op”. De volgende stop om tien uur, voor een kopje thee bestond uit schalen vol gebak, waar we aan konden ontsnappen door slechts het kleinste koekje te kiezen. Bovendien waren we nu gewaarschuwd. Voordat ze de twee bierflessen konden openen, konden we dat weerhouden. Het was de tweede keer en nu konden we beleefd weigeren. Toen pas viel op dat alleen wij dit vocht kregen aangeboden. “Drinken jullie niet” vroeg ik aan de baas. “Nee, hoor” sprak hij: wij zijn allemaal Moslims hier” Bij de lunch en daarna bij de middag-thee: Bier. Maar dat raakten wij niet meer aan. We moesten tenslotte nog iets doen ook. Jeuk Jullie hebben vast wel eens van hen gehoord. Sadhus. Heilige mannen, die, om een succesvolle volgende incarnatie op te bouwen, zich tijdens het huidige

leven, constant in de crematie-as wentelen, of jaren, merendeels, zo niet helemaal in hun blootje, op een been staan of een arm omhoog houden. De meeste politici hier hebben weinig met hen op, want ze geven het broodnodige positieve Indiase imago wel een heel merkwaardig cachet. Ik besloot met één van hen een praatje te maken. Hij stond onder een heilige boom, met vrijwel niks om het lijf, een tevreden blik in de ogen en één arm omhoog. “Doet dat pijn” vroeg ik. “Welnee” zei hij. “Niet meer, de eerste paar jaar wel”. Ik zag dat hij niet tot de jongsten behoorde. “Hoe lang heb je die arm nu omhoog” vroeg ik. “Wat bedoel je, deze of de vorige keer” vroeg hij. “Vertel maar alles”, nodigde ik hem met een wijds gebaar uit. En hij vertelde: “De eerste keer begon toen ik zestien was”. Hij keek bij de herinnering eraan wat mijmerend voor zich uit. “Op m’n zesendertigste hield ik het wel voor gezien. Ik wilde ook wel eens iemand gewoon de hand

schudden. Maar ik kreeg mijn arm niet meteen naar beneden. Na vier jaar, op mijn veertigste was ik pas halverwege en stak die arm als een speer recht voor me uit. Dat vond ik zo’n stom gezicht en bovendien kon ik moeilijk op mijn buik slapen, wat ik zo lekker vind”. Hij onderbrak zichzelf om zich even te krabben en vervolgde: “Toen besloot ik, omdat dit toch ook niets was, maar weer omhoog te gaan. Dat ging gelukkig veel sneller. Op mijn twee en veertigste was mijn arm al aangekomen op de hoogste stand. Deze dus” en hij wees met z’n andere hand naar boven. “Morgen word ik vijftig, dus ik sta nog maar aan het begin”, sprak hij verheugd. “Wat vind je nu het allermoeilijkste” was mijn laatste vraag. Hij dacht even na en zei: “Als ik jeuk krijg aan mijn gewone arm, is krabben er niet bij en ik kan toch niet iedere keer iemand daarvoor lastig vallen?”

De planeten, vervolg Een alternatief voor astrologische rubriek in de dagelijkse krant, wellicht . . .

Het Krantje heeft in eerdere edities gerapporteerd over een merkwaardige gewoonte van velen. Dat is de gewoonte om aan de planeten in ons zonnestelsel de macht toe te schrijven om onze toekomst te bepalen. India staat geenszins alleen in dit respect. De meeste Europese kranten hebben een dagelijkse astrologische rubriek. Islam neemt het onderwerk serieus, maar heeft zich desalniettemin verknocht aan een maan-gedreven kalender die van de weerseizoenen in ons natuurlijke zonnejaar een rommeltje maakt. China prijst zichzelf in de 21e eeuw op het feit dat zij haar astrologische wetenschappen ontwikkelde lang voordat Europa zover was. Ook al doen de planeten helemaal niets om onze gezondheid, rijkdom en geluk te bepalen (echt waar), ze zijn wel een van de

interessantste onderdelen van de nachthemel. Delhi met haar vele wolkeloze nachten leent zich uitstekend voor wat sterrenkijken, ook zonder telescoop. Maar waar te beginnen? John Walker heeft een zeer veelzijdig stuk gratis software geschreven met de naam Homeplanet. U kunt met dit programma in zo veel detail gaan als U zelf wilt. Voer als uw lokatie Delhi in, en Homeplanet verteld U precies wat er die avond te zien valt in de hemel. Of U wilt begrijpen hoe het komt dat de maan voller en minder vol wordt? Homeplanet heeft het antwoord. U wilt zien hoe de aarde eruit ziet vanaf Venus? U wilt satellieten voorbij zien schieten? Met een catalogus tot aan 256.000 sterren en objecten vindt U het allemaal . . . http://www.fourmilab.ch/homeplanet/

Waarom nog waarom vragen?

?

In deze serie deze keer reflecties over waarom toch, deze keer wat diep filosofische vragen, gevolgd door observaties over Engelse werkwoorden. Heeft U wellicht een nog groter vraagstuk in uw leven, dan gaarne bijdragen naar de redactie… Waarom wordt er geen kattenvoer met muissmaak verkocht? Waarom geloven mensen wel dat er 400 biljoen sterren zijn, maar als je zegt dat de deurpost is geverfd, moeten ze toch effe voelen? Als een schizofreen persoon met zelfmoord dreigt, kan hij dan wegens gijzeling veroordeeld worden? Als het vandaag nul graden is en morgen wordt het tweemaal zo koud, hoe koud wordt het dan morgen? Als maïsolie van maïs wordt gemaakt, hoe zit het dan met babyolie? Hoe pak je piepschuim balletjes in als je ze wilt opsturen? Hoe zouden stoelen er uitzien als onze knieën aan de andere kant zaten? Is er een ander woord voor synoniem? Waarom bestaat citroenlimonade voor het grootste gedeelte uit kunstmatige middelen en zit er in afwasmiddel echte citroen? Waarom moet je om een waarzegger te bezoeken een afspraak maken? Waarom staat er een uiterste verkoopdatum op een beker zure room? Waarom zitten er in vliegtuigen zwemvesten en geen parachutes?

?

A boy who swims may say he swum, but milk is skimmed and seldom skum, and nails you trim; they are not trum. When words you speak, these words are spoken, but a nose is tweaked and can’t be twoken. And what is seek is seldom soken. If we forget, then We’ve forgotten, but things we wet

are never wotten, and houses let cannot be lotten. The things one sells are always sold, but fog dispelled is not dispold, and what you smell is never smold. When young, a top you oft saw spun, but did you see a grin ever grun, or a potato skun??

Komende Activiteiten van de Vereniging Zondag 19 november sportdag voor jong en oud. Tennis & badminton (mixed dubbel) Voetbal toernooi (mixed teams van jong en oud) Jeu de boules, zwemmen, spelletjes voor de kleintjes Donderdag 14 december kerstborrel met hollandse erwtensoep en glϋhwein.

Deze foto in India maken? Dan wel eerst even de weg later afzetten door uw lokale politie agent…

Hoi medelanders Wij zijn recent een website begonnen met de verkoop van Nederlandse tijdschriften in het buitenland. Je kunt je eigen leesmap samenstellen zonder enige verplichting. Zouden jullie onze website als link op jullie site willen plaatsen? www.tijdschriften.winkelslim.nl We horen graag van jullie. Met vriendelijk groeten uit Nederland, Irma Irma Velde, [email protected]

Mag ik mij even voorstellen? Ik ben Wendy de Graeve, eigenaar van een nieuwe webwinkel voor Nederlandse en Belgische produkten (voeding, souvenirs, andere geschenken..) www.broodnodigshop.nl Wat kan u er vinden? Heel wat Nederlandse en Belgische produkten zoals allerlei artikelen om maaltijden te bereiden, soep, koffie, snoep, koekjes, bier, ontbijtprodukten, chocolade maar ook souvenirs zoals koelkastmagneetjes, flessenopeners, sleutelhangers, vingerhoedjes, porselein, enz.. Ook zijn er andere geschenken zoals Noordzee dingetjes en Van Gogh en Rembrandt souvenirs. De prijzen zijn zo laag mogelijk gehouden, alles wordt uiteraard met de grootste zorg verpakt en verstuurd. Kleine artikelen worden in noppenfolie enveloppen verstuurd zodat de verzendkosten niet hoog oplopen. Omdat wij het belangrijk vinden dat mensen kopen bij personen die ze kunnen vertrouwen, kan een referentie van betrouwbaarheid altijd verkregen worden. Ook leveren wij op aanvraag (artikelen die niet in de webwinkel staan). Gewoon even doormailen wat u precies zoekt, en we sturen onze offerte. Met vriendelijke groeten, Wendy de Graeve, [email protected]

Algemene ledenvergadering en financieel jaarverslag van de Nederlands Vereniging Op 27 Oktober j.l. hield de Nederlandse Vereniging in Delhi haar jaarlijkse algemene ledenvergadering gecombineerd met een borrel. Voorzitter Raymond Wasser opende met een korte introduktie en een jaarverslag. Penningmeester Ferry Monné deed vervolgens het financiële verslag. Over het afgelopen jaar heeft de vereniging een

verlies geboekt van ongeveer Rp 26,000. Hiermee is de eerdere jaren opgebouwde reserve opgebruikt, dus in het komende jaar zal de vereniging kosten-neutraal moeten draaien. De kascontrole werd dit jaar uitgevoerd door lid Warner Rootliep, en de boeken werden in orde bevonden. Ferry Monné gaf te kennen dat hij wilde aftreden als penningmeester. De andere bestuursleden stelden zich beschikbaar voor herverkiezing. Lid Bas den Dulk stelde zich verkiesbaar voor de rol van penningmeester waarna alle bestuursleden werden verkozen voor het verenigingsjaar ’06-‘07.

BIJDRAGEN GEZOCHT VOOR HET KRANTJE.. Als het grootste Nederlandstalige tijdschrift in dit deel van de wereld wordt ’t Krantje wordt voortdurend overspoeld met bijdragen uit alle hoeken van het subcontinent. Echter, we willen niemand teleurstellen dus U kunt alsnog uw eigen bijdragen insturen. De redactie zal dan haar uiterste best doen om deze spoedig te plaatsen. Tekst in Engels of Nederlands is OK. Submissies bij voorkeur per e-mail. De redactie zorgt voor formattering en kort zonodig tekst wat in. ‘Krantje staat open voor alle gezichtspunten en perspectieven – zolang deze niet de standaard van algemeen respect voor anderen overschrijden. Bijdragen graag naar: [email protected]