Nieuwsbrief KLM RoadRunners Oktober 2013
Wat lezen wij in deze nieuwsbrief?
Welkomstwoord
Hardlopen voor het goede doel!
Een andere variant op hardlopen….
Welkomstwoord Beste KLM Road Runners, In het vorige voorwoord, zoals gebruikelijk geschreven door onze voorzitster, was het Kitty al opgevallen dat wij als KLM Road Runners leden hebben die een paar jaar geleden nog buiten adem waren bij een korte afstand en nu schrijven wij ze in voor een Amsterdam marathon. The full monty wel te verstaan dus 42195 meter. Dat zijn hele mooie verhalen zal je denken en ik heb het van dichtbij meegemaakt. Een collega (ik noem hem voor de gelegenheid maar even "Frank") die 10 maanden geleden nog buiten adem was als hij de trap opliep (nou doe ik dat ook vrij snel want trappenlopen is niet mijn ding) en bij 100 meter hard doorlopen was hij volledig buiten adem. "Franks" gewicht/BMI speelde ook niet mee. Na een tijdje tobben over wat te doen was opeens die knop om. Gewicht moest eraf door minder inname en meer verbranding. Dan is hardlopen een mooie tijdsbesteding om de calorieën erdoor te jagen. Daarbij is "Frank" omringd door maar liefst 7 Road Runners in een straal van 30 meter in zijn kantoor ......hoort "Frank" om zich heen wel eens van die sportieve verhalen. Ziet hij af en toe een collega 's middags in zo'n raar strak pakkie naar huis gaan met allemaal lampjes aan een band met water flesjes.......stoere verhalen over verre reizen om ergens te gaan hardlopen.........iets met een {in de} WAR(r) loop....... en dat allemaal voor 17 euro en 50 cent per jaar.....wat is dat voor club die KLM Road Runners....dacht "Frank" En het helpt als er een kaskraker als de Dam tot Dam loop eraan zit te komen... Nou heeft bijna iedereen in Nederland daar wel van gehoord maar 16.1 km hardlopen...."you must be kidding"... Het devies is: rustig aan beginnen en korte afstanden proberen. Dat is DE manier. Rustig opbouwen. Geen kortstondige uitspattingen maar met geduld en door tijd te nemen opbouwen van je loop conditie. Het is net de Dam tot Dam. Knal....startvak uit racen over de kade en de tunnel in.....want het gaat zo lekker en hard die tunnel in....maar dan... wat begint het aardig warm te worden.....en dat vlakke stuk begint bergje op te lopen........wat een eind is het dan nog als je eruit komt maar einde tunnel is 2 km..........en dan moet je nog 14 km......pppfffffff...... De geoefende loper herkent dit en weet wel beter. Maar jullie hebben ze weer gezien. En niet eentje maar wederom velen. Nog voor het eerste stuk op de Buiksloterdijk zijn er mensen die moeten lopen. Je maakt mij niet wijs dat die een goede training hebben gehad. Er zijn altijd omstandigheden dat het wat minder gaat. Maar het waren er dit jaar wel erg veel. Het weer speelde niet mee want het was warm en vochtig maar het is blijkbaar ook een trend om ongeoefend de DTD te doen...Ik denk dan...niet slim. Met een 5km kom je dan nog weg, maar de 16.1 is andere koek. Om terug te komen bij de collega die we in dit voorwoord voor het gemak "Frank" zouden noemen. "Frank" liep rustig. Begon voor zijn eerste DTD achterin het startvak. Had advies ingewonnen over voeding, drinken, kleding en opbouw van de race. Het eindresultaat: zonder kleerscheuren de 16.1 km volbracht! Helemaal trots en happy en plezier in het lopen en is volgend jaar weer van de partij.
En de loopjes naar het buitenland. Natuurlijk, die komen er ook aan, nog niet mee naar Zuid Afrika voor de WARR maar de WARR volgend jaar (schrijf maar alvast in jullie agenda: 1 tm 5 oktober 2014 in Dublin) is "Frank" erbij. En wie weet wat voor andere hardloopwedstrijdjes die er weer aan zitten te komen. Deze winter is het volledige Zorg en Zekerheid circuit opgenomen in ons KLM Road Runners klassement. Maar vergeet ook niet dat er 100 KLM'ers lopen tijdens een van de afstanden van de Amsterdam marathon. En 14 December zijn op het strand en door de duinen van Langevelderslag onze clubkampioenschappen. De aankondiging om in te schrijven komt jullie kant op. tot lopens, Frank Jegers
Hardlopen voor het goede doel!
Op 10 november 2013 gaan we hardlopen voor een goed doel: drinkwatervoorziening voor twee scholen in Nepal. Op een plaats waar kinderen nu helemaal geen water en geen toiletten hebben. Op deze manier willen we bijdragen aan een wereld waarin iedereen toegang heeft tot schoon water. Dat kunnen we niet alleen. We hebben daarvoor uw hulp nodig. We zetten een aantrekkelijk hardloop parcours uit op de voormalige luchtmachtbasis Soesterberg. Hardlopen over een 3,5 km lange airstrip? Het kan: doe mee en sponsor een goed doel. Voor alle info zie www.run4water.nl Groet, Hans Koole
Een andere variant op hardlopen… Mud Masters Marathon Biddinghuizen 28 september 2013 De Mud Masters Obstacle Run is een ruig hindernisparcours ontworpen door mariniers; een stormbaan geïnspireerd op de meest uitdagende militaire stormbanen ter wereld. Begin 2013 sprak ik een vriend die vertelde dat hij zich ging inschrijven voor een unieke variant van de Obstacle Run, er werd namelijk voor het de eerst een marathon afstand georganiseerd. Dat sprak me wel aan dus ik dacht ‘doe eens gek’ en heb me ook ingeschreven. Enkele maanden later las ik in de nieuwsbrief update dat deze loop was voorbehouden aan 38 lopers, een soort elite groep voornamelijk bestaande uit commando’s en mariniers. Hoe was ik daar nou weer in verzeilt geraakt?! Toch wel spannend om iets te gaan doen waarvoor ik geen enkele specifieke training had gedaan behalve de kunst van het hardlopen. Zo gezegd zo gedaan, zaterdagochtend 28 September was het D-Day en stond ik voor het eerst aan de start van de Mud Masters Obstacle Marathon in Biddinghuizen. In de briefing werd uitgelegd dat het parcours van 12 km 3 keer zou worden afgelegd en aansluitend nog 1 ronde van 6 km. Vrijwel vanaf het begin heb ik samen met Jeffrey en Bart gelopen in uitstekende sfeer en met goede teamspirit.
De loop begon al vrijwel direct met het doorwaden van een ijskoude sloot; ca. 75 meter zwemmen en prutten. Daarna volgde een kruip onder het prikkeldraad hindernis (4x) en werd er verder gelopen naar een volgende tewaterlating bestaande uit 3 stukken van ca 75 meter. Verderop moest een klimwal genomen worden en volgde een werkelijk oer smerig stinkende prutsloot waarbij geen millimeter schoon bleef.
Tussen alle obstakels door werd er op tracks en door bospartije n gelopen (een soort vlakke trail), een sloot met monkeybars overgestoken en diverse hooibaal wallen genomen.
De volgende uitdaging was het doorwaden van een meertje met in het midden een klimwand, gevolg door de zgn. de laatste 2 kilometer liepen pal langs Walibi dat op deze prachtige zonnige dag, gemeten aan het gegil uit spannende attracties goed bezet leek. De laatste 3 serieuze obstakels stonden natuurlijk vlak in de buurt van het finish terrein zodat de toeschouwers een mooi spectakel konden aanschouwen; 1. de splash, een klimrek op touwen naar het platform op pak 'm beet 7,5 meter hoogte waar vanaf gesprongen
werd om de vaart vervolgens over te zwemmen; 2. drie klimwallen van resp. 2, 3 en 4 meter hoogte en last but not least, de halfpipe achtige klimwand waar met een reuzevaart op gerend- danwel met een touw diende te worden beklommen. Het geheel werd afgemaakt met een licht desert, tw een doorgang met schokdraden zodat je lekker wakker en nog net niet met de haren omhoog aan de finish kwam.
Al met al een erg leuke ervaring. Wat het ook erg leuk maakte was de grote letter M facemark die bij de 38 Marathoners op hun voorhoofd werd getekend. Hierdoor waren we erg herkenbaar als het elitekorps en gingen de handen (vooral bij het telkens na elke ronde doorkruisen van het finish- / startgebied) veelvuldig in de hoogte. Nu voel ik spieren waarvan ik het bestaan niet kende...
Vlak voor de finish nog een 4-tal breedgeschouderde mariniers bijgehaald, al met al een interessante ervaring die na 5 uur en 4 minuten werd bekroond met een goudgele rakker. Marc Jansz
