Nieuwsbrief KLM RoadRunners September 2013
Wat lezen wij in deze nieuwsbrief?
Welkomstwoord van de voorzitter
Trail de Fantomes
Annie traint voor de dam tot damloop
Courmayeur – Champex – Chamonix
Bosbaan marathon
Welkomstwoord van de voorzitter Beste mensen, Het afgelopen weekend hebben wij van het bestuur, alle inschrijvingen gedaan voor de Amsterdam Marathon. Dus alle potentiële deelnemers die zich via de KLM RRI hebben opgegeven voor een gratis startbewijs op de 8, 21.1 en de 42,195 km. Zo typende besefte ik dat we van de 100 startbewijzen, dit jaar voor 90% aan de eigen clubleden konden toewijzen. Uniek, want dat betekent dat bijna de helft van ons ledenbestand op de 20ste oktober in Amsterdam aanwezig zal zijn. Nog iets bijzonders is dat ik een loper op de hele marathon inschreef, die slechts 3 jaar geleden voor het eerst op de training voor de Dam to Dam verscheen. Een en al twijfel of hij het wel zou halen. Geen of nauwelijks loopervaring en dan zo ver….! En ziet, hij loopt als een trein - en als je het mij vraagt zal hij zijn richttijd van 3.59 makkelijk halen. En waarom niet…hij is zeer bewust bezig, neemt geen risico‟s en je ziet dat hij er plezier in heeft. Ook het feit dat er keer op keer een verbetering op diverse afstanden merkbaar is, betekent een stimulans. Herken jij jezelf hierin? Plezier in wat je doet is het belangrijkste geheime wapen. Het maakt niet uit wat een ander doet, je doet het uitsluitend en alleen voor jezelf. Dat jij jezelf nog beter kunt stimuleren door de ander te zien als een in te halen doel, prima! Zo kun je allerlei manieren bedenken die voor jou kunnen dienen als doel of mogelijkheid tot verbetering van je tijd, prestatie, afstand of het lopen in algemene zin. Of gewoon het lopen te ervaren als het “even resetten van de geest” en daardoor een beter humeur en tevens gezonder lijf te krijgen. Het maakt dus allemaal niet uit waarom je loopt, als je er maar in vindt wat je hoopt aan te treffen. Plezier is daar een onmisbare factor in. De Haarlemmermeerrun was ook zo een prima evenement waar enkele lopers van de DtD training zich voor het eerst aan de 10 km waagden. Het doel: de finish op 22 september. Een perfecte sfeer, organisatie en niet te vergeten het weer. Prima temperatuur, en ja oké…wat wind. Maar die had stukken erger gekund en dat is dus iets waar iedereen dan last van heeft. Het bereiken van deze finishlijn na 10 kilometer was voor hen een nog niet eerder bereikt hoogtepunt in hun loopcarrière. De gelopen tijd? Absoluut onbelangrijk. Het plezier en trots straalden van de gezichten! Zo zullen we op zondag 22 september meerdere collega‟s zien stralen…omdat zij – voor zich zelf – een prestatie van formaat hebben neergezet. En daar gaat het toch om? Sportieve groeten, Kitty
Trail de Fantomes Trail de Fantomes – 17 augustus 2013 Voor het eerst in mijn (ultra) trail carriere ben ik naar België afgereisd, om precies te zijn naar La Roche-en-Ardennes. Vrijdagmiddag na het werk afgereisd en een half uur voor het donker wordt aangekomen in dit mooie stadje. Eerst nog even naar het kasteel Floreal gereden om het startnummer op te halen. De race start zaterdagochtend al om 7 uur dus dat kan maar geregeld zijn. Ik kom hier een aantal bekende traillopers tegen die net als ik helemaal in de mood zijn voor wat gaat komen. Snel door naar Camping Benelux om voor het donker de tent op te zetten en tegen 12 uur lig in de slaapzak. Ik word s‟nachts om drie uur wakker en kan niet meer de slaap vatten, ik dommel tot tegen zessen en dan uit de veren. Ik maak me wel wat zorgen of deze dag zal brengen wat ik ervan had gehoopt. Drie a vier uur slaap is niet echt het beste recept voor een 50km loop door de ardennen.
Om 7 uur gaan de pak „m beet 200 lopers die deze afstand lopen van start. Later op de ochtend zullen de 25 en 13 km lopers vertrekken. Het parcours is prachtig, al na enkele kilometers doorwaden we het riviertje Ourthe en gaat de reis verder langs rivierbedding, over heuvels en afgewisseld met soms steile en technische klimpartijen. Ik geniet van de net opgekomen zon en het prachtige parcours. Het is soms best pittig, ik maar liefst drie keer onderuit waarvan een keer in zweefvlucht. Na de loop in het finishgebied moet ik zoeken naar mensen die niet gehavend zijn, het hoort er dus bij . Ik loop de eerste 20km iets te snel en besluit te vertragen, het is immers een laatste trainingsloop voor de CCC die eind augustus gepland staaqt. Bij KM25 verzwik ik mijn voet en vertraag nu serieus het tempo. Het voelt best gevoelig en ik zoek voor de linkervoet zoveel mogelijk horizontale passen om de enkel niet verder te belasten. In het parcours zitten toch bijna 2.400 hoogtemeters en dat is best pittig, temeer het een constante overgang is van dalen en stijgen. In Alpinegebied heb je soms dat je 2 uur non-stop stijgt om dan weer een uur af te dalen, dat vind ik persoonlijk veel prettiger. Het weer is best warm, vooral op open stukken van het parcours, in bosgedeelte is het wat koeler. De verzorgingsposten komen op de juise momenten en zijn goed georganiseerd; had wel grag er wat meer hartig voedsel gehad. Bij KM40 voegen de parcours van de 50 en 25 KM zich samen en lopen de blauwe en oranje shirts door elkaar. Hier kan weer regelmatig een kletspraatje gehouden worden, leuk! Kort voor de finish wordt de Ourthe nogmaals overgestoken. Al met al een prachtige trailloop en na de finish een prettige sfeer in het zonnetje en AHV biertje erbij. Puur genieten dus en zeker voor herhaling vatbaar
Fotoalbum op FaceBook: http://ifly.to/TdF_2013
Marc Jansz
Annie traint voor de Dam tot Damloop Trainen op dinsdagavond in het Haarlemmermeerse bos Nog een paar weken en dan is het zover, de Dam tot Damloop. Soms denk ik waar ben ik aan begonnen, maar door de training die ons is aangeboden gaat lopen toch beter. Dat heb ik ook gemerkt met de Haarlemmermeer Run, door steeds op mijn houding te letten heb ik de 10 km zonder problemen uitgelopen.
Elke week is het gezellig trainen met veel humor, zeker toen we les kregen van Kees, oefeningen in het gras tussen de hondenkeutels.
Ik denk dat velen van ons de trainingen dan ook zullen missen.
Annie Schrijvers
Courmayeur – Champex - Chamonix
Courmayeur – Champex – Chamonix [CCC] 30 Augustus 2013 Begin Januari 2013 overdenk ik mijn sportieve daden van het afgelopen jaar en realiseer me dat ik in 2012 best wel een aantal grenzen heb opgezocht zoals het lopen van de Two Oceans marathon (56K) en La Mascareignes (64K) trailloop. Hieraan zijn de nodige voorbereidingen voorafgegegaan, veelal in de vorm van 50K duurlopen en dit is allemaal goed bevallen. Wat op dat moment al door mijn hoofd speelt is het lopen van de 60 van Texel en de Comrades (87K). Mijn veronderstelling is dat als dit allemaal lukt ik in staat moet zijn om de CCC te lopen. Op 7 januari is het een feit, ik heb me opgegeven voor pre-registratie van de CCC. Hieraan is een telefoongesprek met Chris van Beem voorafgegaan. Ik heb hem mijn achtergrond en plannen voorgelegd met de simpele vraag of het
allemaal realistisch is. Het antwoord van Chris luidde volmondig “ja” dus no more excuses. Hij adviseert me om nog wel wat specifieke trailervaring op te doen en ik schrijf me dus ook meteen in voor Trail de Fantomes, deze is 50K en zou een goede afsluiting vormen in de voorbereiding, twee weken voorafgaand aan de CCC. Al met al best spannend omdat de hele ambitie is gestoeld op voorgenomen prestaties en niet op reeds gemaakte ervaringen. Sterker nog, de enige trail ervaring die ik heb is La Mascareignes (wel mega zwaar en mijn eerste trail ooit), de Jungfrau Marathon en Trail by the Sea. Al met al dus niet een enorm CV om een dergelijk avontuur aan te gaan.. Eind januari is het dus best even schrikken als de email binnenkomt dat ik ben ingeloot en de inschrijving definitief is. Ik maak het restant inschrijfgeld over en besluit alle gedachten over de CCC tot nader order te parkeren; eerst maar wat meer comfortlevel opbouwen op basis van concrete prestaties… Gedurende het jaar worden de midwinter- en Ultimarathon gelopen met extra lusjes tot 50K, de Dam-tot-Damloop van huis uit met 53K, de Veluwezoomtrail en de 60 van Texel en last but not least op 2 juni de Comrades over 87K. Op dat moment is het vertrouwen zo gegroeit dat ik hardop begin te denken over de CCC. Ik realiseer me dat ik nog wel iets moet ondernemen tussen 2 juni en 30 augustus dus als ik precies in die periode een startbewijs win voor de Salomon4Trails kan ik mijn geluk niet op. Ik loop deze 4 etappentrail over 160K met 10K hm in goed gezelschap van trailvrienden die ik in de trailwereld heb leren kennen. Het avontuur voert van Garmisch Partenkirchen door Oostenrijk naar Samnaun in Zwitserland. Wat een prachtig avontuur en achteraf gezien de ideale voorbereiding in Alpengebied. In de laatste weken voorafgaand aan de CCC wordt nog een redelijk ambitious trainingsprogramma afgewerkt waaronder een trail naar de top van Livrio (3100 meter) een duurloop van Almere naar Kampen (66K) en een nachtelijke duurloop met Jerry, Stella, Wilbert en Julia over het Krijtlandpad (91K). De afsluiting van alle voorbereidingen is de Trail de Fantomes in La Roche. Vanaf dat moment is het enige dat telt “uitrusten”. Ik heb hier mij linker enkel enorm verzwikt en de laatste 30km mee uitgelopen. De goede (in tape) verzorging van Julia brengt het probleem gelukkig op tijd in orde. In de week van 26 augustus t/m 1 september vinden maarliefst 4 verschillende ultratrails plaats rond de Mont Blanc. Om te beginnen start op maandag 26 augustus de PTL, een trail over 300 km met 24.000 hm waaraan 88 teams, bestaande uit 2 of 3 personen aan meedoen. Wij zwaaien de enige NL deelneemster Paula IJzermans uit. De PTL‟ers vormen de buitencategorie. Op woensdag vertrekken Stella, Jerry, Ronnie en Marjolein om de TDS te lopen, een trail over 119K met 7.250 hm, Matthew en ik starten op vrijdag om de CCC te lopen, deze voert ons over 101K met 5.950 hm en last but not least… de UTMB start vrijdagmiddag waaraan ons aller Wilbert meedoet. Hij zal 168K met 9.600 hm volbrengen. Het is een gezellige week met prachtig weer en goede sfeer. Chamonix laat zich in al haar charme zien en is vergeven van sportievelingen en traillopers. Wij verblijven met een groep nederlanders in een leuk chalet met uitzicht op de Mont Blanc. Het enige minpuntje is dat we niet tegelijkertijd lopen en de CCC‟er ietwat wordt beinvloed door de oplopende spanning bij de TDS‟er die al op woensdag mag vertrekken. Natuurlijk supporten we de TDS‟ers bij nacht en ontij en
proeven daarmee al de sfeer en onmetelijke inspanning die gevergd zal worden. Eindelijk is het zover en mag ik op vrijdagmorgen op pad. Samen met Peter en Matthew vertrekken we s‟morgens om 7 uur met de bus naar Courmayeur. Ik voel me totaal relaxed en maak me nergens zorgen over. Ik heb er zin in en als na de laatste toiletstop het startvak vol staat met supergemotiveerde sporters, alle handen in de lucht gaan en Conquest of Paradise spelt is de sfeer 100%. We gaan van start en draaien door het dorp onder het geluid van koeienbellen en juichende toeschouwers. Het gaat vrijwel direct omhoog en we beklimmen de Tete de la Tronche op een hoogte van 2.584 meter. Dit is de hoogste berg in het parcours maar zeker niet de zwaarste, die komen later in het parcours als het donker is..
Het parcours is fantastisch, ik kijk voortdurend om me heen en maak veel foto´s. Op circa 15 km krijg ik last van steek in de zij; heel vervelend in de afdaling omdat je bij elke (unieke) stap dit probeert op te vangen met als gevolg een totaal verkrampte maagstreek. Matthew kijkt me bij een van de posten aan en denkt mij vanaf dat moment niet meer terug te zien, zo beroerd oog ik.. Toch pak ik de draad gelukkig weer op vanaf het 50km punt waar het weer omhoog gaat en de maagstreek eindelijk rust krijgt. Ik kom aan in Champex op 54 km en loop met 2 borden eten naar de tafel om met vol te schransen. Wat ik op deze dag allemaal naar binnenwerk is niet navolgbaar. Ike et alles door elkaar, vrijwel uitsluitend hartige zaken als kaas, worst, soep, tucjes, etc. en natuurlijk… sinaasappels. Dat is zoooo ongelovelijk lekker, bij elke post sta ik minutenlang nonstop kwartjes te happen, ze zullen wel gedacht hebben . Ondanks toenemende vermoeidheid, invallen van de duisternis en afnemende temperatuur ga ik steeds lekkerder lopen. Bij Trient staan Marjolein, Menno en Stella klaar om ons een hart onder de riem te steken en support te verlenen. Ik hoor dat we dan op 71 km zitten terwijl ik dacht dat het ergens begin 60 zou zijn, dat is een meevaller. Ik loop uit Trient en zie de voorlaatste kol opdoemen in de duisternis.
Ik moet bijna recht omhoog kijken en zie een niet ophoudende sliert van koplampjes de hemel in bewegen. Deze berg is echt ongelovelijk stijl en heeft veel rotspartijen en zeer technisch parcours. Het is een constant spel om net niet in het rood te gaan en de ademhaling en hartslag op een acceptabel niveau te houden. Dat lukt en daarmee kan ik redelijk constant doorpakken zonder stil te hoeven vallen. De laatste fase van het traject voert over rotsachtig parcours richting La tete aux Vents. Dit is het punt in de buurt van Lac Blanc waar we met de groep Nederlanders begin die week al een acclimatisatie hebben doorgebracht en dat betekent bekend terrain. Ik pak nog een paar cola‟s en een laatste soep in La Flegere en knal de laatste 8 km naar beneden, door het donker over steenpartijen, boomwortels en door waterstroompjes. Ik kom tegen 4 uur aan in Chamonix en krijg van verschillende kanten applaus en realiseer me plotseling dat ik het heb gehaald. Superblij en met de nodige kapriolen passer ik de meet en ben zeer voldaan. Een warm onthaal door Marjolein, Ronnie, Janna en Stella vallen mij ten deel. Wat heerlijk om zo te finishen, al is het in het holst van de nacht. Vervolgens zijn we even wat gaan eten en drinken (warme bakker is altijd open), omkleden en wat bijkletsen en we verwelkomen Matthew. Tijd om naar bed te gaan al is het maar voor 2 uurtjes. Het lijf is moe maar de benen zijn nog best fris. Dat biedt perspectief voor nieuwe avonturen… of niet soms ;) Ik ben zeer tevreden met de afloop, al met al prima en gecontroleerd en met veel plezier gelopen. Het resultaat is een mooi gevolg; als 208e overall binnengekomen, 10e in mijn leeftijdklasse (van 160) en derde Nederlander. Not bad for a flatland pancake citizen ;) Voor de geinteresseerde nog wat foto's: http://ifly.to/CCC-fotos Een prachtige video van de CCC:
http://touch.dailymotion.com/video/x13yzb7_2013-ultratrailtv-ccc-ultra-fromsky_sport
Bosbaan marathon Bosbaan marathon 17-08-2013
Een van de mensen die veel marathons loopt had vorig jaar de Bosbaan marathon georganiseerd. Mede door de vele enthousiaste reacties had hij besloten het nog een keer te doen. Zijn plan is door te gaan tot hij zelf aan de 200 marathons zit en dan te stoppen om andere dingen te gaan doen. Het plan is eenvoudig. Bij het restaurant op de kop van de Bosbaan starten en dan (via een kleine omweg) 8 x de Bosbaan rond en dan heb je een marathon gelopen.
Om het niet te druk te maken maximaal 25 deelnemers, al werden het er 28.
Bij het restaurant kreeg hij toegang tot de kraan (water genoeg dus) en de deelnemers brachten zelf de dingen mee die ze nodig dachten te hebben. Het veelloop wereldje is klein dus kreeg ik een persoonlijke uitnodiging. Het leek me wel leuk en daarom schreef ik in niet wetende dat ik later een reis met marathon erbij naar IJsland zou boeken. Kosten waren 450 euro goedkoper dan het loperpakket van de New York marathon, dus 0 euro. Voor die prijs kun je wel een stukje lopen.
Op de scooter kwam ik als eerste deelnemer aan, ruim tijd om met de organisator Francis bij te praten. De anderen kwamen druppelsgewijs binnen met daarbij verscheiden mensen die ik in Nederland of in het buitenland heb ontmoet bij marathons. Het totaal aantal marathons aan de start bedroeg 7107 (gemiddeld per persoon 253) dus ik was nog maar een groentje tussen de grote mannen en vrouwen. Ook Rui Cabral was aanwezig natuurlijk en heeft ook weer een marathon toegevoegd aan zijn imposante totaal (nu 263). Maatjes Toon en Peter2 van Plantaris waren er ook en ik begon met Toon samen aan het warme karweitje.
Het parkoers is eenvoudig: ruim 2 kilometer naar het einde en weer ruim 2 kilometer terug aan de andere kant. Het weer was aan de warme kant maar een groot gedeelte van het parkoers ligt in de schaduw dus dat kwam prima uit. Wat kom je zoal tegen daar: veel lopers en een aantal vissers waarvan er bij waren die eruit zagen alsof ze al heel veel vis gegeten hadden. Toen die hoorden dat we 8 rondje liepen was de verbazing groot, een paar zaten al aan het gele vocht. Ook kom je veel trimmers tegen in alle maten en soorten, sommigen 1 keer en sommigen meerdere keren maar niemand bleef het zolang uithouden als wij. Na ieder rondje van 5 kilometer werd de stand bijgehouden door kennissen van Francis en konden we water of zelf meegebrachte cola Toon drinken. Onderweg stond ook nog een fonteintje dus vocht was er voldoende. De rondjes leken wel steeds langer te worden maar dat was vermoeidheid en de zon. Toon vond het wel best en liet mij gaan. Voldaan kwam ik eindelijk binnen in 4.07.21 binnen, achteraf bleek als 8e.
De finishers gingen nog verzamelen en het water in maar ik moest gauw naar huis, douchen, een bakkie doen bij mijn moeder en met de bus naar Schiphol voor de vakantie in IJsland. Misschien volgend jaar weer, Francis was het niet van plan maar de vele positieve reactie doen hem nog twijfelen. We zien het wel, het was in ieder geval een mooie ervaring.
Wim Verhage
