Nieuwsbrief
september 2013
Uitgelicht: Tuin de Movies Cinema The Movies is gevestigd in een 17e eeuws monumentaal pand in het Hofkwartier in het historische centrum van Dordrecht. In de 13e eeuw was hier al de bebouwing van een klooster. Het gebouw heeft onderdak geboden aan o.a. de Latijnse School (waar de gebroeders De Witt les kregen), de leerlingen van de Hogere Burger School, de Keuringsdienst van Waren en Sinterklaas. Samen met Edwin van Son (stedenbouwkundige Stadsontwikkeling (SO) gemeente Dordrecht), Edwin de Langen (projectleider IBD) en Bas Pijl (stedenbouwkundige IBD) is er een mooi ontwerp gemaakt voor de entree van Cinema the Movies: Tuin de Movies. Bomen leidend voor ontwerp “We willen uniforme taal spreken. Het hele hofkwartier krijgt een eenduidig ‘handschrift’ qua uitstraling”, vertelt IBD stedenbouwkundige Bas Pijl. “Om dit te bereiken gaan we uit van rust en eenvoud. Elke plek heeft zo zijn eigen bijzonderheid. In het geval van de Tuin de Movies staan er voor het pand drie monumentale bomen (één beuk en twee linden). Behoud en een goede inpassing van de bomen waren een belangrijk uitgangspunt in het ontwerp. Want hoe ga je om met de wortels van zo’n grote boom. Zo lag de keuze voor een boomrooster voor de hand. Het boomrooster is door de ontwerpers zelf ontworpen. Als inspiratie diende een ouderwets filmblik. Het grootste rooster heeft een doorsnede van 7 meter. Daarbij is er aan de entree zijde van het filmhuis in het boomrooster zitgelegenheid gecreëerd. Met het creëren van een nieuwe doorgang aan de zijkant van de bioscoop wordt aangesloten op het oorspronkelijke concept van de Kloostertuin. De materialisatie (gebakken materiaal, natuursteen en cortenstaal) draagt bij aan het gewenste beeld van de tuin de Movies en levert een mooie eenvoudige uitstraling op die past in het handschrift voor het Hofkwartier.” Goede samenwerking “Een goede samenwerking met de sector SO en Stadsbeheer van de gemeente Dordrecht is zeer belangrijk. Edwin van Son en ik trekken veel samen op. Zo zijn wij beiden van mening dat een goede detaillering essentieel is, dit maakt namelijk het verschil tussen een goede of slechte openbare ruimte. We vullen elkaar goed aan. Ik zie een grote meerwaarde in deze manier samenwerken, aangezien ontwerp en uitvoering op deze wijze versmelten.
‘Samenwerking leidt tot mooiere producten’ Het geeft een extra drive om op deze manier te werken. Daarbij kan het IBD hierdoor ook haar meerwaarde laten zien. We hebben specialisten in huis!”, besluit Bas.
Nieuwsbrief
september 2013 - 2
Drie vragen aan… Arnold Hoogendorp Onder het motto ‘Drie vragen aan…’ vertelt steeds een andere medewerker van het IBD over zijn of haar werk. In deze aflevering: Arnold Hoogendorp 1. Waarom ben je bij het IBD gaan werken en wat doe je? Ik werk al sinds mijn 15e in de installatietechniek. Dat is inmiddels dus al weer bijna 22 jaar. Ik moet zeggen dat ik het bij mijn oude werkgever goed naar mijn zin had, maar heb na lang twijfelen toch besloten om voor het IBD te gaan werken. De reden om voor het IBD te gaan werken was omdat de werkzaamheden erg afwisselend zijn. Ik hou me bij de onderhoudsdienst voornamelijk bezig met loodgieters en cv werkzaamheden, maar eigenlijk moet je bij ons een manusje van alles zijn, want werkzaamheden zoals elektra werk, werken met brandmeldinstallaties, beveiligingsinstallaties, straatwerk en dakwerk komen regelmatig voor. Ook staan we met de onderhoudsdienst altijd klaar als er gevlagd moet worden, verkiezingen zijn of als er een herdenking is. Ook helpen we de collega’s van beheer en onderhoud regelmatig een handje. Ik vind het persoonlijk erg leuk om met onderaannemers werk op te gaan nemen, of achter aannemers aan te gaan als ze in gebreke zijn gebleven. En ik draai net zoals de meeste van mijn collega’s één keer per maand een week wachtdienst. Het is niet altijd even prettig als je om half drie ‘s nachts gebeld wordt en samen met je vrouw rechtop in bed zit. Maar als je dan weer terug bent van een calamiteit en je wederom hartelijk bent bedankt door de gebruiker van het desbetreffende pand, geeft dat zeer veel voldoening! Ik vind de wachtdienst echt een toegevoegde waarde voor het IBD, want ik heb samen met mijn collega’s al veel mensen uit de brand geholpen. Mede omdat we 24/7 bereikbaar zijn. Wat ik ook prachtig vind is dat we in zoveel verschillende panden werken. We werken op scholen, kinderdagverblijven, kerken, buurthuizen, huurhuizen, herenhuizen, politie, brandweer, parkeergarages etc. In oktober werk ik alweer 5 jaar bij het IBD en heb het geweldig naar mijn zin, mede door mijn collega’s op de Noordendijk. Natuurlijk spookt het bij ons ook weleens onderling, maar we praten het altijd gelijk uit en kunnen er dan later weer om lachen. Ook kan ik goed overweg met de collega’s van beheer en onderhoud. De collega’s van de andere afdelingen van het IBD leer ik ook langzamerhand een beetje kennen o.a. door de bedrijfsuitjes en de borrels. Nu 5 jaar later ben ik blij dat ik toen de stap genomen heb en ben nog steeds trots dat ik bij het IBD werk! 2. Wat gaat goed en wat kan beter? Wat goed gaat bij de onderhoudsdienst is, dat ondanks de crisis, we toch nog steeds voldoende werk hebben, zodat we gelukkig nog geen moment stil hebben gestaan. Soms zijn er van die periodes dat we het te druk hebben en helaas niet al het werk zelf kunnen uitvoeren. We moeten dan werk weggeven aan onze vaste onderaannemers. Dat vind ik jammer, want het liefst voeren we al het werk natuurlijk zelf uit. Wat ik ook een pluspunt vind is dat we de scholen in Dordrecht na een aanbesteding van 2 jaar (voorlopig) weer terug in onderhoud hebben. 3. Wat is je belangrijkste project dit jaar? Bij mijn vorige werkgever werkte ik aan meerdere projecten per jaar. Bij het IBD zie ik de vele gebouwen die we in onderhoud hebben als één groot belangrijk project. Het is aan ons om de gebouwen perfect te onderhouden en elke calamiteit zo goed en snel mogelijk te verhelpen. Ik vind dat we daar goed in slagen, al zijn er altijd dingen die beter kunnen.
Nieuwsbrief
september 2013 - 3
IBD pleit voor onderhands aanbesteden “Laten we ophouden met openbaar aanbesteden. Selectie op laagste prijs geeft dikwijls problemen in de uitvoering. Met meervoudig onderhands (met voorselectie) weet je tenminste wat je kunt verwachten. “ Deze opmerking plaatste Bart van Nies, directeur van het IBD, onlangs op LinkedIn. Dat dit onderwerp veel mensen bezig houdt bleek wel doordat er ontzettend veel reacties kwamen. Het meest bijzondere daarbij was dat vrijwel iedereen het met hem eens bleek te zijn, zowel van de kant van de opdrachtgevers als van de aannemers. “Ook binnen de Drechtsteden gaan steeds meer stemmen op om onderhands aan te besteden”, vertelt Bart. “Bij onderhands aanbesteden worden vooraf geselecteerd bedrijven verzocht een offerte uit te brengen. Dit in tegenstelling tot de openbare aanbesteding, waarbij iedereen een prijs mag indienen indien hij aan de voorwaarden van een bestek voldoet. Gevolg is dat veel grotere werken door onbekende bedrijven van (ver) buiten de regio aangenomen worden. Deze bedrijven hebben geen band met de regio en gedragen zich daar helaas ook dikwijls naar. Gevolg daarvan is dat er tijdens de uitvoering van een project constant gediscussieerd wordt over kwaliteit en geld, wat het project niet ten goede komt. Bij openbaar aanbesteden kun je daarnaast aannemers, die tekort schoten bij de uitvoering van eerdere projecten, niet uitsluiten en de kans bestaat dat je weer tot elkaar ‘veroordeeld’ wordt.” Werken aan een gezond netwerk van aannemers “Ik pleit er daarom voor om onderhands aan te besteden. Je kunt zo kiezen voor de meest voor het werk geschikte aannemers en daarbij, indien gewenst, ook een voorkeur voor regionale bedrijven vastleggen. De praktijk wijst uit dat het prijsniveau bij onderhands aanbesteden heus niet hoger uitvalt dan bij openbaar aanbesteden. De samenwerking met regionale partijen levert over het algemeen wel een beter kwaliteitsniveau op. In ons Drechtstedenbrede aanbestedingsbeleid is afgesproken dat projecten boven de € 250.000,- openbaar aanbesteed dienen te worden. Laten we deze grens fors optrekken en gaan werken aan een gezond netwerk van aannemers.”
Daar doen we het voor! ‘Wie mooi wil zijn moet pijn lijden’ Dat was het onderwerp van de brief die directeur van ZHD Stevedoring (B.V. Zeehavenbedrijf Dordrecht) Wick Bornet stuurde aan wethouder Jasper Mos. In de brief bedankt de heer Bornet het College voor de metamorfose die ‘hun’ gebied (Mijlweg) momenteel ondergaat. De ontsluiting van het gebied door middel van dubbele aan- en afvoerwegen, fiets- en wandelpaden geeft het gebied nieuwe elan waarvan alle gevestigde ondernemingen, inclusief ZHD profiteren. De werkzaamheden zijn nog in volle gang, maar ZHD brengt door middel van de brief tussentijds waardering en complimenten over. In de complimenten worden nadrukkelijk de projectorganisatie en de aannemer genoemd. Aangeven wordt dat er overlast was, maar dat deze door een goede planning en uitstekende informatie aan omwonenden tot het absolute minimum beperkt is gebleven. En, zo wordt gesteld, is ook aan de klantenkring van ZHD (en de daarmee gepaard gaande verkeersbewegingen) een grote dienst bewezen. Een leuke opsteker deze brief. Daar doen we het voor!
Nieuwsbrief
september 2013 - 4
Theo Schotgerrits met pensioen “Alles wat ik gedaan heb was leuk” Per 1 oktober gaat Theo Schotgerrits met pensioen. Een mooie reden om hem een keer in de schijnwerpers te zetten. IBD-er Theo Schotgerrits is geboren in Deventer. Na een opleiding civiele techniek in Zwolle is Theo zijn carrière in 1972 begonnen als uitvoerder bij een aannemer in ’t Harde. Door omstandigheden kwam hij een jaar later in de WW. Dat heeft 3 weken geduurd. Theo vond WW maar niets en vond al snel een andere baan. Wel aan de andere kant van het land: in Rotterdam bij DSBV. Heen en weer reizen was niet echt handig, dus Theo ging in de kost. In Oostenrijk leert hij zijn vrouw Tineke kennen. Zwijndrecht Na 3 jaar in Rotterdam als tekenaar, landmeter en opzichter gewerkt te hebben, verruilde Theo in 1976 Rotterdam voor Zwijndrecht om te gaan werken bij het Ingenieursbureau van de Gemeente Zwijndrecht. Dit IB is in 2008 opgegaan in het huidige IBD. Theo heeft verschillende functies gehad. O.a. tekenaar, bestekschrijver en opzichter. Een allround medewerker dus. “Bij de overgang van IB Zwijndrecht naar IB Drechtsteden werd mijn takenpakket en de verantwoordelijkheid minder”, aldus Theo. “Dat was wat minder uitdagend. Ik ben toen andere uitdagingen in mijn werk gaan zoeken. Ik heb in de ondernemingsraad gezeten. Ben hier ook voorzitter van geweest. Ook heb ik in de COR gezeten. En nu zit ik in het NGO (Netwerk Georganiseerd Overleg) van de vakbond. Dit stopt wel als ik met pensioen ga. Ik denk dat ik dat best zal gaan missen.” Leukste klussen Op de vraag wat de leukste klussen waren noemt Theo direct: “Zwijndrecht, Maasboulevard 1, 2 en 3. Dat was een erg leuk en langdurig project. Ook de bouw en alles wat er bij kwam van het ziekenhuis in Zwijndrecht was leuk. Ik was o.a. verantwoordelijk in Zwijndrecht voor het vervoer van de patiënten van Dordrecht naar het nieuwe ziekenhuis in Zwijndrecht (1986). Een leuk recent project is Bakestein in Zwijndrecht. Dit loopt al 12 jaar. Dit project draag ik over aan mijn collega’s Penning en Dubbelman.” Waslijst Vervelen gaat Theo zich niet. “Je moet eens weten wat een waslijst aan bezigheden er ligt!” Op de waslijst staat onder andere: klussen in en rond het huis, dia’s digitaliseren en fotograferen. Nu is fotograferen niet direct een hele bijzondere hobby. Maar bij Theo gaat het niet alleen om de vakantieplaatjes in mooie natuur. Theo heeft als bijzondere hobby het fotograferen van kermissen. Desgevraagd vertelt hij dat Best en Weert de leukste kermissen van Nederland zijn. Theo gaat samen met zijn zoon naar kermissen in Nederland en Duitsland. Zoon Eric filmt en Theo maakt foto’s. “Iedereen denkt altijd wel dat Tilburg de beste kermis heeft, maar Best en Weert zijn veel gezelliger. En in Duitsland is het ook gezellig. Daar is er ’s avonds tijdens de kermis vaak mooi vuurwerk. Alle attracties en verlichting gaan dan uit.” Pensioen Samen met echtgenote Tineke heeft Theo een cursus Pensioen in zicht gevolgd. “Dat waren 5 leuke, leerzame dagen”, zegt Theo. Achter de geraniums zitten is er met alle punten op de waslijst niet bij. Zeker niet als ook het voornemen om vrijwilligerswerk te gaan doen wordt opgepakt. Op de vraag of Theo zijn collega’s nog iets wil meegeven zegt hij: “Alles wat ik gedaan heb was leuk. En dat wens ik mijn collega’s ook!”
Nieuwsbrief
september 2013 - 5
Het Hof van Dordrecht In Het Hof vond in 1572 de eerste Vrije Statenvergadering plaats, een bijeenkomst die de basis zou leggen voor de Staat der Nederlanden. Na restauratie zal Het Hof onderdak bieden aan de publieksfuncties van Erfgoedcentrum DiEP. Maak rijksmonument Het Hof geschikt voor een publieke functie met maximaal behoud van en respect voor de 500 jaar oude geschiedenis ervan? Dat was de opgave bij het maken van een ontwerp voor de restauratie van Het Hof; één van Dordrechts belangrijkste historische locaties. Om de gebouwen (Hof 5 t/m 8, Hof 9 t/m 12 en Steegoversloot 19/21) daarvoor geschikt te maken zijn een verbouwing en restauratie nodig. De verschillende panden worden samengevoegd tot een eenheid. Ook is het belangrijk dat het geheel toegankelijk gemaakt wordt voor mensen in een rolstoel. “En bij dat alles mag het Hof zo min mogelijk geweld aan worden gedaan”, schetst projectleider Ray Westerhuis de uitdaging. “500 jaar historie wordt ontmanteld voor een nieuw functionaliteit. En dan kom je van alles tegen.” Waterkelder Voor rolstoelgebruikers komen er twee liften: één bij de centrale entree en één rechts bij de Statenzaal. Daarvoor is een extra onderkeldering nodig. De lift rechts gaat maar tot de 1e verdieping omdat de liftschacht anders boven het gebouw zou uitsteken. Bij het ontgraven van de kelder ten behoeve van de lift is een laat Middeleeuwse waterkelder ontdekt. Deze waterkelder maakte deel uit van het Augustijnen kloostercomplex en is een bijzondere vondst, omdat slechts enkele waterkelders in Dordrecht bekend zijn. “We hebben met het ontwerpteam gekeken hoe we dit op gingen lossen; hoe konden we de waterkelder behouden én ook een lift aanleggen om het gebouw toegankelijk te maken voor mindervaliden? Met kunst en vliegwerk is het gelukt. Je moet inventief zijn”, vertelt Ray enthousiast. “We ontdekken steeds onverwachte dingen. Je weet nooit precies wat er achter een wand zit. Soms blijkt daar ineens een deur achter te zitten.” Hergebruik van materialen Monumentale delen die ergens anders weggehaald zijn worden zo veel mogelijk hergebruikt. “Zo bleek bijvoorbeeld bij het uithalen van een vloer, dat daar onder eikenhouten parket lag. Dat parket is heel voorzichtig, plankje voor plankje, weggehaald. De eikenhouten planken zijn genummerd en worden ook weer teruggeplaatst. De nieuw bedachte vloer hoeft dus niet, want de oude vloer wordt hergebruikt. Daarnaast wordt er niet ‘zomaar’ iets weggegooid maar worden de oude bouwmaterialen opgeslagen. Bij herstelwerkzaamheden wordt vervolgens eerst gekeken of gebruik kan worden gemaakt van opgeslagen onderdelen. Ambachtelijk Bij het restaureren van het monumentale gebouw komt veel ambachtelijk werk aan de orde. Bijvoorbeeld bij het herstellen van aangetaste of verrotte balken worden traditionele houtverbindingen gemaakt. Maar ook voor het herstel van de voegen van de gevels zijn specialisten noodzakelijk. Bij de aanbesteding was het onder andere een voorwaarde dat de aannemer ERB (erkend restauratie bouwbedrijf) gecertificeerd is.
Nieuwsbrief
september 2013 - 6
Vervolg: Het Hof van Dordrecht Overleg Bij een dergelijk project is overleg en goede samenwerking altijd belangrijk. Omdat Het Hof een rijksmonument is, maken Monumentenzorg en het vastgoedbedrijf deel uit van het Projectteam. In het projectteam worden de voortgang, de kwaliteit en uitvoeringszaken van de bouw besproken. Het IBD is voorzitter van het projectteam en verzorgt het bouwmanagement.
Bezoek Collegeleden Op vrijdag 6 september bracht het college van burgemeester en wethouders een werkbezoek aan Het Hof. Zij hebben een rondleiding gehad. Er werden veel vragen gesteld. “Men vond het mooi om te zien hoe ambachtelijk er gewerkt wordt. En er waren veel positieve reacties”, besluit Ray. Naar verwachting is de bouw eind december 2013 afgerond. Daarna kan gestart worden met de museale inrichting van het gebouw.
Colofon Deze nieuwsbrief is een uitgave van het Ingenieursbureau Drechtsteden Spuiweg 5-9 3311 GT Dordrecht Tel. 078-770 2810 ingenieursbureaudrechtsteden.nl Reageren? Mail:
[email protected] De volgende nieuwsbrief verschijnt in oktober
