Nieuwsbrief KLM RoadRunners
November 2013
Wat lezen wij in deze nieuwsbrief?
Welkomstwoord van onze voorzitster Kitty Meijburg Harry Jansen loopt de Wupperberge marathon David Smiths’ Dam tot Damloop André en Wim gaan op stap naar Ljubljana Humble hundred Cape Town….
Welkomstwoord door Kitty Beste mensen, Voor mij is het nu “the day after the weekend” waarin er vreselijk veel is gebeurd. Ik ga niet weer over die waanzinnige eer die mij ten deel gevallen is schrijven, daar is al veel over gezegd. Wel wil ik iedereen bedanken voor de stroom aan reacties die ik mocht ontvangen. Ik dacht stressbestendig te zijn, mijn directe leiding ook altijd, maar ik kan jullie verzekeren dat dit tot mijn grote verbazing totaal niet het geval is. Na de bewuste “opspelding” volgde een feestavond en bij thuiskomst begint het bij 300 mails. Over Facebook nog maar niet te spreken. Dat was midden in de nacht. En het gaat nog steeds door….. Na de zaterdagavond en brakke nacht, wachtte de Zilveren Turfloop. De eerste van het Zorg en Zekerheid Circuit en jawel, daar had ik mij voor ingeschreven. Of ik er klaar voor was??? Adel verplicht, nietwaar! Dus, wekker gezet: verslapen. Racen tegen de klok in, en net op tijd om de volledige regenbak over mij heen te laten komen, want slecht weer was het. Heilzaam was het ook, want dat was het enige uurtje dat ik dit weekend had om even de gedachten op een rij te zetten, terwijl de voeten en benen deden wat ze moesten doen….tot mijn verbazing ook niet eens super slecht. 1600 Deelnemers doen er aan dit circuit mee, en dat is bizar veel! Ook een geweldige opsteker voor de organistoren en voor ons allen, want de loopsport is en blijft ongekend populair. Neem de Amsterdam Marathon, en de halve…of 8km die wij met bijna 100 KLM Road Runners hebben mogen doen. Fantastisch! Wat een mooie dag en een geweldig evenement. En, nog wat terug in de tijd….de WARR in Stellenbosch. Wat hebben we genoten en wat super dat wij met 31 KLM ers toch maar even 25 prijzen in de wacht slepen….ZO trots op ons en iedereen die maken dat de KLM RRI overal in de wereld hun mannetje staan en een spoortje achterlaten. Laten wij er weer een heerlijk loopseizoen van maken, en….schrijf je in op die gave barre tocht as zaterdag 14 december….onze strandloop met diner! Mis het niet, dat zou jammer zijn! Frank, dank je wel voor het waarnemen van het vorige voorwoord….! Sportieve groeten! Kitty
Harry Jansen loopt de Wupperberge marathon
Zondag 29 september heb ik deel genomen aan de eerste editie van de Wupperberge Marathon in Solingen, Duitsland. Een privater einladungslauf georganiseerd door Oliver Witzke. Volgens de organisatie ;Marathonlauf (42,195 Kilometer), über 1200 Höhenmeter, längere Singletrailpassagen, steile (teils giftige) Anstiege. DIESE MARATHONSTRECKE IST NUR SEHR GEÜBTEN MARATHONLÄUFERN ZU EMPFEHLEN. SIE IST AN SCHWIERIGKEIT KAUM ZU ÜBERBIETEN!!! Op Facebook zag ik foto’s van het parcours en ik wist gelijk dat ik daar graag bij wilde zijn. Het maximum deelnemeraantal was gesteld op 100 dus ik heb snel een mailtje gestuurd en gevraagd of ik mee mocht doen. Dat was dus geen enkel probleem. Als buitenlander heb je dan toch een streepje voor.
Voor €25 had ik dus een zeer mooie marathon met 9 verzorgingsposten met water, cola, citroenthee, stukjes banaan en appel, eierkoeken, wafels, nootjes en snoep en een mooi T-shirt. Je kon zelfs je eigen verzorging op enkele posten laten neerzetten. Ook was er een beperkte crèche waar de moeder van Oliver Witzke over de kinderen waakte. De start was om 10 uur op de radrennbahn van Solingen. Om 06:30 vertok ik uit Amsterdam om er rond 09:00 aan te komen. Het was toch nog 250km rijden.
Maar ik reed de opkomende zon tegemoet en dat was zeker geen straf. Het zou ook een erg mooie zonnige dag gaan worden met temperaturen rond de 22º. Het is een erg mooi parcous door de bossen van Wuppertal met verscheidene bezienswaardigheden zoals Müngstener Brücke (hoogste spoorbrug Duitsland 107m), Solingen-Burg (burcht), Sengbachtalsperre (stuwdam) en schilderachtige dorpjes zoals Balkhausen en natuurlijk de prachtige natuur zelf. Bijna het hele parcours ging constant omhoog en omlaag. Het merendeel over wandel/bos paadjes en pittige steile mountainbike tracks. In totaal werden er 1356 hoogtemeters overbrugt. Dit is een pittige niet te onderschatten marathon maar o zo mooi. En niet te vergeten, heerlijk rustig met maar 100 deelnemers op het traject. Op sommige stukken waande ik me even alleen in het hele bos. Hij komt in mijn rijtje van mooiste marathon.
Na de finish kon men tegen een kleine prijs ook nog verschillende soorten bier, fris, salades en broodjes krijgen. De video op http://youtu.be/5vqO2I5RE6U en de foto’s op http://flic.kr/s/aHsjJYYoi4 geven een heel goed beeld over de eerste Wupperberge Marathon. 42.195km in 4:59:25
David Smiths’ Dam tot Damloop Zondag 22 september om 9 uur ben ik samen met een kennis uit Uithoorn met de bus naar Amsterdam gegaan. Aangekomen in Amsterdam eerst koffie gedronken bij Smits koffiehuis voor het centraal station, en hebben wij ons voorbereid voor de wedstrijd. Om 11.10 uur klonk het startschot door GORDON voor de wedstrijdlopers. Ik merkte al in het begin dat het zwaar zou worden.Het was 18 graden en bijna windstil. Ik heb de 16.09 km in 1.07.53 gelopen. Naderhand nog even naar het KLM paviljoen gegaan voor een praatje en een glas champagne. Het was een gezellige dag en ik hoop volgend jaar weer van de partij te zijn. David Smith
André en Wim gaan op stap naar Ljubljana
Na in januari de Dubai Marathon gelopen te hebben met Wim en Guus had ik de smaak te pakken. Zo’n super gezellige trip in combinatie met een marathon is helemaal top. In mei liep ik de marathon van Leiden (Wim trouwens ook) en dus was er nog ruimte voor een derde marathon dit najaar. Mij maakte het niet uit waarheen, ik kom net kijken, maar Wim houd een landenklassement bij d.w.z. zoveel mogelijk marathons in zoveel mogelijk verschillende landen. En zo stelde hij voor om de marathon van Ljubljana in Slovenië te gaan lopen. Op vrijdagochtend 25 oktober om 10:15 uur vertrokken we geboekt met Adria Airways richting Ljubljana, de hoofdstad van Slovenië. Na een kleine 2 uur vliegen kwamen we aan en met een taxibusje gingen we op weg naar ons hotel dat midden in de stad moest liggen. Het was een eenvoudig hotel met een receptie midden in de bar (bruin café). Was een beetje apart maar verder was het prima en het lag ook nog eens 500 meter van de start en finish van de marathon, ideaal dus. We zijn de boel eens even gaan verkennen en hebben een broodje gegeten. Daarna hebben we onze startnummers opgehaald. Was even zoeken maar bleek achteraf in dezelfde straat te zijn als ons hotel. Het was ook nog eens lekker warm een graad of 21 maar in de zon leek het warmer.
Inmiddels was het al weer avond en hebben we op een terras de nodige drankjes gedronken en daarna een pizza gegeten. De volgende dag na het ontbijt hebben we alvast een voorproefje gehad van hoe het zondags allemaal zou gaan. Er waren namelijk de hele dag kinderlopen georganiseerd in allemaal verschillende leeftijdscategorieën. De marathon en al de andere afstanden leefden daar enorm onder de mensen. Na nog wat rondgelopen te hebben we een bezoek gebracht aan een middeleeuws kasteel (Ljubljanski grad) midden in Ljubljana staande op een Kasteelheuvel. Vanaf daar had men een prachtig uitzicht over Ljubljana omringd door diverse Alpentoppen. De rest van de middag hebben we wat gerust en zelfs geslapen er moet toch nog een marathon gelopen worden. S’ avonds hebben we een pasta gegeten die ik overigens met moeite naar binnen kreeg, die wedstrijdspanning begon al op te spelen. Eenmaal terug in het hotel begon de voorbereiding voor de marathon, spullen klaar leggen, alles checken, Garmin opladen…….en dan……Garmin dood, op de avond voor de marathon!!!! Mijn plan was om zo rond de 03:30 te gaan lopen, al kwam het niet op een paar minuten, een PR probeer ik wel in Nederland te lopen, in het buitenland wil ik toch vooral genieten en de omgeving in me opnemen. Maar lopen zonder mijn horloge vond ik wel een hele grote uitdaging. Gelukkig was ik met Mister Marathon Wim die mij gelijk zijn horloge aanbood, hij heeft zoveel ervaring dat hij wel op gevoel kan lopen. Het is zover, zondag, de dag van de marathon. De start is om 10:30 uur en i.v.m. zomer/wintertijd hebben we een behoorlijk nacht kunnen slapen. We nemen een ontbijt in de plaatselijke broodjeszaak tegenover ons hotel. Daarna hebben nog wat tijd om te relaxen. Om 10:00 uur gaan we richting de start, het is immers maar 500 meter bij ons hotel vandaan. Het is al aardig druk en de spanning loopt al aardig op. Als om 10:30 uur het startschot klinkt begint onze marathon, een op papier vlakke marathon maar in praktijk valt dat wel een beetje tegen, vlak daar is anders dan vlak in Nederland. Het parcours is 21 km lang en moet voor de marathon dus 2x gelopen worden. In het begin slingeren we door kleine straatjes en daarna gaan we langs een heuvelachtig en bosrijk gebied om vervolgens via een stukje industrie en daarna een hele lange straat weer bij de start/finish uit te komen. Daar Ljubljana in een dal ligt wordt het omringd door diverse Alpen en dat ziet er fantastisch uit tijdens het lopen. Er staat een straffe wind die vooral op de lange brede weg vol tegen staat, het is dus zaak daar in een groepje te lopen. Langs het parcours staan best veel toeschouwers te klappen en aan te moedigen, dat merk je want je verstaat niets van dat Sloveens. Onderweg is alles prima geregeld er staan meer dan voldoende drankposten en ook zijn er stukken fruit te krijgen. Tot een kilometer of 28 loop ik eigenlijk heerlijk maar daarna krijg ik het toch wel behoorlijk zwaar en ben ik blij met Wim z’n horloge want zo kan ik wel mijn km tijden blijven lopen. Nu is het een kwestie van knop om en doorlopen. In de laatste kilometers merk ik dat als ik het tempo vast kan houden er een mooie tijd aan zit te komen, misschien wel een PR! Op honderd meter van de finish ligt een groene loper waar iedereen overheen loopt richting het eindpunt. Veel mensen schreeuwen je na de finish en als dan ook nog eens je naam en het land waar je vandaan komt wordt omgeroepen is het feest helemaal compleet. Met een eindtijd van 03:27:20 kan ik niet meer zijn dan tevreden. Niet bedoeld maar toch mijn PR aangescherpt met 52 seconden. Snel naar het hotel gelopen om mijn telefoon/camera te halen om de binnenkomst van Wim vast te kunnen leggen. En dat lukte, Wim kwam binnen in een mooie tijd van 03:59:17.
Bij de finish ontvingen we nog een mooi finisherssinglet, eerder hadden we al een sporttas en een loopshirt ontvangen bij het ophalen van onze startnummers. Moe en voldaan dropen we af richting hotel waar we na een warme douche en een klein tukkie een paar flinke pullen bier naar binnen hebben gewerkt op een terrasje.
Daarna hebben we een burger gegeten bij de grote gele hotelkamer, die hadden we wel verdiend vonden we!
en nog een paar biertjes op de
Na een kort nachtje slapen, wekker ging om 04:30 uur, vertrokken we met de taxi richting vliegveld. Was nog even de vraag of er vertraging zou zijn i.v.m. de storm die over Nederland raasde. Maar ons vliegtuig vertrok op tijd en na 20 minuten extra te hebben rondgevlogen boven Nederland werd de landing ingezet. Dit was een letterlijk een stormachtig einde van onze reis, na een “uitdagende” landing ging Wim naar z’n werk en ik naar huis.
André van der Neut
Humble hundred Cape Town
Humble Hundred Capetown 107
18 – 20 October 2013
Met de RRI op stap naar Kaapstad is leuk! Kaapstad is leuk, een wijntje proeven is leuk, van de prachtige omgeving genieten is leuk, mooie tijden lopen op de 10K en 5K en daarop in mijn e e leeftijdsgroep als 2 en 1 eindigen is leuk maar het is ook heel leuk om met een lokaal trailrun groepje gedurende drie dagen door de bergen te lopen. Dit gebeurde aan het eind van mijn verblijf. Vrijdagochtend 18 oktober om 06:00 vertrokken we met z’n tienen vanaf Noordhoek Beach, deze
dag stond er 43km op het programma die ons over Chapman’s Peak voerde, langs de Silvermine Dam en door Boomslang Cave waar we nog een vleermuizen kolonie konden bewonderen. Wat ook bijzonder was.. de camelbag bijvullen met water dat je onderweg
tegen kwam, bruin water welteverstaan. De dag die na 12 uur trailen werd afgesloten. Snel gegeten en gedouched en om 20:30 in bed. Dag 2 zou alweer om 06:00 beginnen dus erg belangrijk om rust te nemen.
Dag 2 over 34km begon op Constantia Nek parking (waar de Two Oceans haar hoogste punt kent) en we gingen meteen omhoog via Skeleton Gorge om Constantia Nek te bedwingen. Een straffe klim! Bij Woodhead Dam nog even het strand bewonderd en door via de Tafelberg richting Grootkop. Daar verder over de 12 apostelen met als klapstuk een prachtig 3600 view vanaf Judas Peak. Dag 2 afgesloten en alweer snel eten en rust nemen voor de laatste dag.
Dag 3 begon wederom om 06:00, dit keer bij Kommetjie Slangkop Lighthouse. Een relatief vlakke dag met slechts 1000 hoogtemeters over een afstand van circa 32KM en enorm veel wind. Heerlijk door prachtige landschappen gelopen en aan het eind van de dag bleek de teller op een totaal van 107KM te staan. Hoog tijd voor een beloning: twee mega cheeseburgers met net zoveel (Windhoek) biertjes
Marc Jansz
