De Twentse zorgcentra ‘ De Losserhof ‘
Laura Klaaskate. 3KZ3. Maart 2012.
Inleiding ; Op 20 maart 2012 zijn wij met de helft van 3kz3 en de een paar leerlingen van 3kz4 naar ‘Losserhof’ geweest. In het begin dacht ik van ; het lijkt me helemaal niks aan, maar toen ik daar was gekomen en die meneer legde het uit, leek het best wel interessant. Ik begon ook dingen te zien , waarvan ik eerst een hele andere mening had. Hopelijk kan ik jullie ook overtuigen om niet meteen een mening klaar te hebben, en dat je gewoon eerst moet luisteren en daar naar toe gaat, en dan heb je er een hele andere kijk op.
‘ Het verslag ‘
Op 20 maart 2012 was er het carrouseluitje geregeld. Ik met nog een paar meiden zouden naar de Losserhof heen gaan. Wij moesten om half 9 aanwezig zijn op school, zodat juf nog even alles kon controleren en dat we dan weg zouden gaan. Ik ging samen met Michelle (klas 3kz4) en Paulien in de auto bij mevrouw Bijen. Juffrouw vertelde ons al een beetje wat je ervan moest verwachten. Eenmaal aangekomen moesten we nog heel eventjes wachten op de anderen, en daarna konden we naar het gebouw waar we zouden worden ontvangen. Toen ik in het gebouw liep, kwam er ook een jongen naar ons toe, hij had ook een beperking, hij wees ons de weg waar wij moesten zijn. Wanneer we allemaal binnenwaren zagen we de rest ook al daar binnen zitten. Eerst stelde de meneer die ons zou rondleiden zich voor. Hij heet Wim Zeevalk. Hij vroeg meteen aan ons of wij onze namen wouden zeggen en welk beroep je wilt gaan kiezen later. Toen we allemaal daar mee klaar waren, stond er al kopje koffie / thee met een heerlijke cake op ons te wachten. Hij vertelde dat hij een dochter had van 21 en dat die ook een verstandelijk beperkte was, hij zei dat zijn dochter naar de weekendopvang ging en de dagbesteding.. Daarna ging meneer vertellen, hij vertelde heel veel informatie; Dat ‘losserhof’ een onderdeel is van Twentse zorgcentra. Er zijn in de losserhof 930 cliënten, dit is niet alleen in losser zo, maar ook in Enschede, Nijverdal enzovoort. Cliënten zijn mensen die daar wonen of daar heel vaak komen, dat word daar cliënten genoemd. Ze hebben in Losserhof allemaal soorten cliënten, van jong naar oud! Hij heeft ook verteld dat er 350 mensen in losser komen voor de dagbesteding. Dit betekend; Je kan als je een beperking hebt toch wel wat leuks gaan doen. Dit kan dan bij de dagbesteding. Daar hebben ze allemaal lokalen en daar zitten dan een stuk of 10 mensen. Ze kunnen bijvoorbeeld werkjes maken in het lokaal van creatief, of kaarsen maken in een lokaal. Zo kan iedereen iets leuks gaan doen. In losserhof hebben ze 2500 medewerkers, er zijn sommige cliënten bij, die het werken gewoon heel erg leuk vind en dan hoeven ze zich ook niet te vervelen. De cliënten zijn van jong en oud. Om alles goed draaiende te houden kost alles bij elkaar 100 miljoen per jaar. Ze doen namelijk veel uitgaven en natuurlijk moeten ze er ook wat te eten hebben.
Losserhof is een instelling dat een onderdeel is van ondersteuning in de zorg.
Ze hebben er een facilitair bedrijf in Enschede staan, dit bedrijf regelt voor alle locaties in Overijssel alle dingen zoals; Technische storingen Catering Zaal reserveringen Feestjes Linnen Schoonmaken De financiën van locatie Losserhof regelt de locatie in Enschede ‘Het Bouwhuis’ Daarna vertelde meneer iets over de facilitaire dienst. De onderdelen van facilitaire dienst zijn; De receptie De linnendienst De keuken De terreindienst De schoonmaak Het restaurant De supermarkt De logistiek Het magazijn De postverwerking ( in Enschede, het bouwhuis ) Daarna vertelde de meneer iets over de receptie; Dat de receptie zich bezig houd met; De telefoon Klanten te woord staan Sleuteluitgave Kasfunctie ( geld halen of binnenkrijgen ) Met de sleuteluitgave word bedoeld; Als er mensen van de transport komen, dan moeten ze naar de receptie en daar krijgen ze de sleutel van de deur(en) die ze moeten openen voor dat ze daar de spullen neer kunnen zetten of kunnen sorteren. Dit kan
bijvoorbeeld zijn de luiers van de mensen die daar wonen, omdat sommige cliënten nog niet zelf naar de toilet kunnen.
De linnendienst doet heel veel taken, zoals; De was sorteren Wassen Drogen Klaarzetten voor transport , de persoonsgebonden kleding; dat is bijvoorbeeld een blouse , ondergoed , sokken , broek , enzovoort. Reparatie van kleding Merken van de kleren; dit doen ze met een kleurtje, een naam en de groep waar de cliënten inzitten… Ze doen het met een kleurtje omdat sommige mensen niet goed kunnen lezen. Platgoed word extern, bijvoorbeeld; lakens, hoezen, bedden. Sommige mensen kunnen dit niet zelf afhalen of erom heen doen, daarmee helpt dan een verzorgende. Ook mensen van een afdeling helpen mee, dit doen ze omdat ze zich meestal vervelen, of ze willen graag in contact komen met andere mensen. In de keuken doen ze ook wel veel dingen. Voedseladministratie Inkoop producten Bereiden Portioneren, dat is portie’s maken. Afwassen Catering Bij het restaurant ( alleen op de locaties ; Enschede, Losser en Almelo. ) hebben ze ook allemaal dingen die je daar kan regelen. Zoals feestjes , koffievoorziening, vergaderingen of lunchen. In de supermarkt kunnen cliënten zijn/haar eigen spullen halen, bijvoorbeeld iets lekkers of wat extra te drinken. Daar verkopen ze; levensmiddelen, kantoorartikelen , medische artikelen. Mensen op het terrein hebben ALTIJD voorrang. Dit omdat sommigen niet goed kunnen zien of niet anders weten, dan steken ze het pad over en dan kunnen ze worden overreden door een auto of een bus enzovoort.
Ze hebben op het losserhof ook heel veel ‘bijgebouwen’ Een kapsalon, kerk, vergaderzalen, aula.
De technische dienst regelt ook dingen zoals;Reparatie, onderhoud van gebouwen en de storingen.
Weer een ander onderdeel is Transport/Logistiek. Ze kunnen personen vervoeren, goederen, linnen, afval, eten , medicijnen. Maar ze helpen mensen ook om te verhuizen. In losser doen ze plusminus 1200 vervoersbewegingen per dag! Ze hebben op het terrein ook speciale karretjes, hiermee kunnen ze de mensen vervoeren. De ‘’ chauffeur ‘’ heeft dan een cursus gehad, zoals als een mens je aanvalt, wat je dan moet doen. Maar verder zit er geen begeleiding bij. Bij sommige mensen is het noodzakelijk dat er begeleiding in moet, omdat ze agressief zijn.
De terreindienst die regelt het onderhoud van het park, zorgt bij slechte weersomstandigheden dat ze er toch goed kunnen komen. ( bij code rood van het weer, mag niemand het huis uit. ) en ze halen de ongedierte weg.
In het magazijn / postkamer regelen ze de uitgaven en de inkomsten van goederen. En natuurlijk zorgt de postkamer voor het verzorgen van de post.
Als de cliënten een bankrekening hebben , mogen ze dat niet zelf beheren. Dit kunnen de ouders doen of familie , maar dat kan ook geregeld worden met de receptie. Als de cliënten een keer naar de stad willen of naar een kledingwinkel moeten ze eerst toestemming vragen aan de leiding en de receptie.
Toen hij dit allemaal had verteld, moesten we onze jassen en tassen daar laten. We kregen een soort ‘doorzichtig jasje’ aan, en een ‘mutsje’ op, dit was in verband met de hygiëne voor in de keuken. Wanneer dat allemaal klaar was, mochten we de zaal verlaten en achter de meneer aanlopen. Wij gingen naar buiten en daarna moesten we in een halletje wachten. Daar stonden allemaal warmtehouders voor maaltijden in te doen. Hij vertelde dat het 75 graden moest zijn als het daar weg ging, want onderweg koelt de maaltijden ook nog een paar graden af. De koude toetjes moesten daar met 7 graden vertrekken, zodat het ongeveer 4 graden is als het bij de mensen aankomt. Daarna mochten we kijken in een soort oven, hier verwarmen ze de maaltijden. Daarna mochten we echt de keuken in. Je zag al gauw een paar hele grote ketels staan, dit was voor de soep. En je zag daar ook allemaal grote eilanden waar je achter kunt koken, dit is dan voor de groenten en aardappelen. De aardappelen en het vlees komen van een bedrijf, dus je moet het eigenlijk alleen maar te koken en goed verpakken. Ze doen dit in een bak met 3 gaten erin. Daarna komt het in stevige bakken terecht, en daarna pas op die warmtehoudende kar. Per kar word hetzelfde gerechten ingedaan, dus bieten bij bieten en wortels bij wortels. Daarna komen de toetjes ook in een apartje kar te staan. Toen hij dit ons liet zien was het wel interessant . Daarna gingen we kijken naar een vriezer , die is megagroot , hier word alles opgeslagen wat overblijft of nog moet gemaakt worden. Hierna moesten we door allerlei deuren en kwamen we bij een klein keukentje uit, hier maken ze speciale gerechten voor mensen met een voedselallergie of een dieet. Daarna gingen we naar de afwas keuken, daar werd de afwas gescheiden in 2 delen. Deel 1 stond de vieze afwas, deze staan met karren aan een muur. Er staat een hele grote lopende band met daarover grote apparatuur, dit is de afwasmachine. Naast de lopende band staan mensen die de vieze afwas op de band neerzetten. Tussen de vieze afwas en de schone staat een hele grote muur omheen, zodat het vieze en het schone niet door elkaar komt. Ze hebben ook 2 ingangen , de eerste ingang komt alles wat smerig is naar binnen , en deel 2 komt de schone vaat weer naar buiten in grote karren. In deel 2 staat de andere helft van de lopende ban met apparatuur klaar, daaruit komt dan de vaat en word het ook weer door mensen opgestapeld en weggebracht.
Toen we daarna klaar waren met het bekijken van de keuken, mochten we de mutsjes en de jasjes uitdoen. Daarna gingen we door naar de linnendienst. Onderweg daar naar toe, zag ik zo’n vervoersbusje met een cliënt erin, dat was wel even mooi om te zien hoe dat echt gaat. We waren aangekomen bij de linnendienst .. Je kon buiten al zien dat het met de was te maken had, want er stonden allemaal karretjes met hoezen van persoonsgebonden kleding in, de hoezen hadden weer een kleurtje, een stikker en namen van een paar cliënten. Er stond ook een karren met blauwe vuilniszakken, maar dit was van mensen die nog incontinent zijn, dit betekend dat ze niet kunnen/weten/willen plassen op een toilet. We mochten ook een kijkje nemen in het hok waar ze wasmachines hebben en de drogers, het was een mega machines, er kon 32 kilo ongeveer aan kleding in, terwijl nieuwe wasmachines maar 7 kilo in kan. In het midden stonden 2 dames, die de was opvouwen en sorteren, daarna zetten ze dat weer op een karretje en ging het direct door naar de ‘reparatie en label kamer’ , ze strijken daar ook en daar worden de labels van persoonsgebonden kleding ingenaaid. Ik vond dit wel interessant om te beleven hoe het eigenlijk achter de schermen eruit ziet. Daarna liepen we een deur verder; dat was het magazijn en waar de goederen worden geplaatst. Daar hebben ze een hele grote planbord, en daar staat dan wat er moet komen aan vracht of wat eruit gaat. Er stond ook op de grond een paar pakketten wat moet worden afgeleverd. In het andere deel van het magazijn waren mensen aan het werk in een heel klein kantoortje met glas erom. Daar deden ze de administratie verder behandelen. Ook zag je daar allemaal stellingen staan met dozen en zakken, dit was hun kleine voorraad, ze hebben natuurlijk ook op andere plekken een magazijn, maar daar mochten we niet kijken. Toen meneer klaar was met vertellen gingen we door naar de Supermarkt. De C1000 geeft producten aan deze instelling, en dan moeten hun het weer proberen te verkopen, en dan krijgt de C1000 ook weer een deel van dat geld. We kwamen binnen en het was een miniwinkel in vergeleken met de C1000 op winkelcentra’s . We zagen de groenten en fruit er heel mooi bijliggen, maar naast een stelling stond babyvoeding, dus vroeg een paar leerlingen, waarom het daar stond, dat staat daar omdat sommige mensen niet goed fruit kunnen eten of andere dingen wat moeilijk gaat, dan kunnen ze zo’n potje kopen en daar zit dan wel hun dagelijkse voeding in. Ook werd er ondertussen gevraagd of er baby’s worden geboren in deze instelling, maar er was maar 1 cliënt die dat heeft gehad. Ze hebben ook in dat winkeltje dingen liggen zoals snoep en chips, dit kan voor een speciale gelegenheid worden gekocht.
We waren eigenlijk klaar, maar we hadden nog genoeg tijd over om naar de dagbesteding te gaan. We moesten wel eerst even toestemming vragen voordat we naar binnen mochten. We kregen toestemming en we moesten rustig kijken en nergens naar binnen gaan behalve als ze ons uitnodigden. Ze nodigden ons uit om bij de kaarsenmakerij te komen kijken, en daar maken mensen zelf kaarsen, met allerlei vormen… We mochten ook een kijkje nemen in het magazijn waar de kaarsen worden opgeslagen, en het zag er echt prachtig uit! Ik had dit niet zo mooi verwacht. Helaas mochten we geen foto’s maken , anders had ik dat hier zeker gemaakt. Toen we klaar waren gingen we de meneer bedanken voor alles, en gingen we weer terug met de auto naar school.
Nawoord.
Ik heb de ervaring naar de losserhof echt leuk gevonden, ik begon dingen op een andere manier te zien. Ik had verwacht dat ik het hartstikkke saai zou vinden, maar ik vond het heel erg leerzaam. Ik ben nu anders tegen mensen met een beperking aan het kijken, en ik vind ze eigenlijk best wel leuk. Ik vond het heel erg leuk en hopelijk vonden jullie dit verslag ook goed.
