REPORTAGE
De passie van het vormsnoeien Sinds zijn ontstaan in 1991 is deze 38 are grote siertuin voortdurend omringd geweest met alle mogelijke zorgen. De aanleg van ieder perceel, zelfs van iedere vierkante meter werd met de hulp van tuinarchitect Chris Ghyselen bestudeerd, en dit in het licht van zowel esthetische als botanische overwegingen. Het verbluffende resultaat dat tegenwoordig de blik van menig bezoeker verrast, heeft met andere woorden niets met toeval te maken, maar is in tegendeel de welverdiende vrucht van een kolossale arbeid, te meer dat het terrein in oorsprong enkel bestond uit een eenvoudig grasperk dat door rijen dennenbomen was omzoomd.
1 Daar waar het huidige terras gelegen is, bevonden zich voordien een zwembad en een serre die niet als leefruimte kon gebruikt worden gezien er in de zomer en in de winter extreme temperaturen heersten. De eigenaars wensten eerst en vooral het zwembad af te breken. Volgens hen kon men er slechts zelden gebruik van maken. Bovendien betekende de ligging nabij het huis een gevaar voor de jonge kinderen. Eenmaal deze beslissing genomen, werd de tuin volledig heraangelegd en de serre vervangen door een nieuwe veranda waarin men voortaan, dankzij het nodige moderne comfort, het hele jaar door kan genieten van het zicht op de tuin. Deze laatste is opgedeeld in verschillende
tuinkamers die duidelijk afgebakend zijn met de bedoeling voor de wandelaar een voortdurend wisselend decor te creëren. De vrouw des huizes leidt ons even rond. De voorjaarstuin Aan de voorkant van het huis, naar het westen toe, strekt de voorjaarstuin zich uit aan de voet van een zeer hoge muur die de grens vormt met het terrein van de buren. De aanwezigheid van deze muur evenals de grote struiken die de tuin van de straat isoleren, zorgen voor behoorlijk wat schaduw op deze plek die aan lenteplanten en -bloemen is gewijd. Heel vroeg in het jaar staan de bloembedden reeds in bloei dankzij de
aanwezigheid van helleborussen (ook kerstroos of nieskruid genoemd) maar ook van sneeuwklokjes, narcissen, tulpen en andere winterharde planten. In de zomer, wanneer de bloeiperiode van de vroegbloeiers ten einde loopt, vormen deze perken een aangename, groene zone, die door een grote taxushaag afgescheiden is van de volgende tuin. De rozentuin Wanneer men deze haag is voorbijgewandeld, treedt men binnen in de rozentuin, een waar heiligdom gewijd aan de koningin der bloemen die er onder de meest verscheiden vormen verschijnt. Laag gesnoeide buxushagen bakenen vier strikt geometrische 58
3 2 perken af waar een groot aantal verschillende soorten struikrozen, gekozen voor hun geraffineerde geuren en tinten, welig tieren. Deze vier perken omringen een grote, perfect gesnoeide buxusbol die zich bevindt onder een prieeltje, begroeid met klimrozen. Het betreft hier een unieke variëteit met trossen zilverroze bloemen: de Rosa "New Dawn". Te midden van de rozenstruiken die in de zomer beginnen te bloeien, heeft men ook andere bloemen geplant die buiten het rozenseizoen, tot bloei komen. Daartoe behoren voorjaarsplanten zoals narcissen, tulpen, kievitsbloemen en verscheidene bolgewassen maar ook talrijke pioenen en boompioenen. Langs de muurkant, waar het meest schaduw is,
heeft men gekozen voor planten die in een dergelijke context goed kunnen gedijen zoals hosta's en varens. De vaste plantentuin De wandeling wordt voortgezet in de richting van de vaste plantentuin, die door een nieuwe taxushaag van de rozentuin wordt gescheiden. De plaats dankt haar naam aan de tientallen planten die de vier volkomen symmetrische perken tooien en dankzij hun grote verscheidenheid aan soorten en kleuren bijna het hele jaar door een verrassend schouwspel vormen. Hier treft men winterharde planten aan zoals persicaria, darmera, cimicifuga, delphinium, enz. Lage buxushagen zorgen 59
4
5 eens te meer voor de afbakening van de bloembedden. In het centrum prijkt een origineel beeldje, speciaal voor deze tuinkamer ontworpen door de beeldhouwer René Rosseel. Dit beeldhouwwerk troont boven een boeket anthemis, een plant die gelijkt op margriet en een lange bloeiperiode kent gaande van juni tot het begin van de winter. Het staart naar het verhoogd terras dat men via een kleine trap bereikt. Dit terras situeert zich centraal tegen de achtergevel. Het is vervaardigd van natuursteen (dolphur uit India), afgeboord met perken en potplanten en zopas voorzien van een pergola die mettertijd door klimplanten zal worden bedekt. Hier kan men genieten van een mooi uitzicht op de lager gelegen “grote” tuin.
Snoeivormen Een brede trap verbindt het terras met de “grote” tuin, een grotere open ruimte die gewijd is aan de vormsnoeikunst. De rechthoekige vijver die zich aan de voet van het terras bevindt, is afgeboord met tegels van dolphur en opgeluisterd door een ranke fontein die door de beeldhouwer Jef Claerhout in brons werd gerealiseerd. Aan iedere hoek van de vijver grenst een grote, perfect gesnoeide buxusbol. Drie jaar geleden werd het gazon verrijkt met de 99 vierkante snoeivormen. Deze bevinden zich aan weerszijden van het grasperk en vormen een origineel darmbordpatroon waar de lichtgroene kleur van de buxus alterneert met de eerder donkergroene kleur van de 60
6 taxus. Dit resulteert in een buitengewoon visueel effect vanwaar men het ook bekijkt. Achteraan het grasperk, tegen de hoge heg van haagbeuken, werd een halfrond terrasje aangelegd. Een dubbele haag bestaande uit hoge leilinden en lage taxus vormt een boogvormige omzoming. Twee poortvormige openingen in de heg van haagbeuken geven toegang tot het meest recente deel van de eigendom. De nieuwe vijvertuin Via deze groene "deuren" komt men inderdaad terecht in de nieuwe tuin. Het betreft een recent aangeworven terrein, waar een hele andere soort tuin werd aangelegd. In tegenstelling tot de rechte lijnen en de
precieze symmetrie van de vorige percelen merkt men hier aan de vijver en de perken dat de vormgeving vrijer is en voornamelijk gebogen lijnen vertoont. Vermits dit perceel bijzonder vochtig is, hebben de eigenaars gekozen voor de aanleg van een grote vijver, waarin men naast andere waterplanten een grote hoeveelheid waterlelies kan zien bloeien. Deze vijver omzoomd met een natuurstenen boord, bevindt zich te midden van een grasperk dat op zijn beurt wordt omringd door welig tierende planten en struiken die de nodige privacy garanderen. In dit deel van de tuin is ook een hoekje vrijgehouden waar de eigenares bepaalde planten, bloemen of struiken uitprobeert en teelt.
De heestertuin We blijven onze gastvrouw op de hielen volgen en verlaten zo deze plaats om terug aan te belanden op het voornaamste terras. Aan de rechterkant van dit terras bevindt zich een andere trap die ons ten noorden van de woonst brengt, waar we de heestertuin aantreffen. In deze groene hoek werd een terras van blauwe steen aangelegd dat omringd wordt door schaduwminnende 61
planten. Op de tafel van blauwe steen, te midden van planten en potten, staat een kom waarin kleine waterplanten drijven en twee loden vogels hun dorst pogen te lessen. Het geheel vormt een aantrekkelijk en decoratief tafereel. Via een onopvallende houten deur in de haag van taxusbomen en leilinden, komen we opnieuw in de voortuin. Een hoge heg van haagbeuken en een haag van leilinden omringen de eigendom. De twee even hoge hagen lopen volledig parallel. Ze zijn van elkaar gescheiden door een smalle strook gazon en doen zo een diep en bijzonder spectaculair perspectief ontstaan. Langs deze “dreef ” kan men helemaal rond de tuin wandelen.
7
8
9 Met deze laatste verrassende wandeling ronden we ons bezoek af. Deze tuin vormt een ontegensprekelijk bewijs van de grote passie die de eigenares voor tuinieren koestert, en in het bijzonder voor vormgesnoeide creaties waaraan de eigendom trouwens zijn naam dankt: “Topiary”. Het voortdurend snoeien van hagen en andere planten vergt een constante toewijding zowel in de winter als in de zomer, en bijgevolg veel tijd en geduld. Zelfs al wordt dit snoeiwerk twee maal per jaar door de tuinarchitect uitgevoerd, blijft onze 62
10
11
12 gastvrouw hierin handenvol energie steken. Samen zoeken ze steeds naar nieuwe mogelijkheden, verbeteringen en veranderingen. Niets staat ooit volledig vast in deze prachtige tuin waar de occasionele bezoeker nog vele andere mooie ontdekkingen te wachten staat.
gepland op 21 - 22 juni 2003 (13 u – 18 u) en op 28 - 29 juni 2003 (10 u – 18 u). Voor groepen op afspraak. Adres: Snellegemstraat, 42 – 8210 Zedelgem (tel. 050-20 90 15) Jean-Benoît Page
De tuin Topiary neemt deel aan de activiteiten van de vereniging Open Tuinen. In dit kader wordt hij twee weekends per jaar opengesteld voor bezoekers. Deze opendeurdagen zijn 63
13
