Het Nieuwe Denken
De Kredietcrisis en de tekenen van de tijd zondag 17 februari 2008
Zo ongeveer een anderhalf jaar geleden is de krediet crisis begonnen. Eerst voorzichtig met de berichtgeving dat mensen in de VS hun hypotheek niet meer konden betalen door de gestegen rente, daarna kwamen berichten dat de huizenprijzen in de VS aan het dalen waren, vervolgens begonnen hypotheekverstrekkers in problemen te komen en tenslotte zijn we nu in de fase dat de grootste banken ter wereld miljarden aan het afschrijven zijn. Recentelijk kwam de Amerikaanse regering in het nieuws omdat zij 500 miljard dollar in de economie wil pompen om de crisis te keren. In Nederland krijgen we steeds berichtgeving dat het hier zo’n vaart allemaal niet zal lopen. De minister van financiën, Wouter Bos, het CPB doen hun best de bevolking in slaap te sussen. De Europese economie is zo sterk dat wij nauwelijks last zullen hebben wat er in Amerika gebeurt. Althans dat wordt herhaaldelijk aan ons medegedeeld. De vraag is echter of dat ook werkelijk zo is, of dat men zoals zo vaak, de mensen de waarheid niet verteld. We leven in een wereld die steeds kleiner wordt, globalisering is al jaren lang het toverwoord van de regeringen van de machtigste economieën in de wereld. In die globaliserende economie zouden wij geen last krijgen van de effecten? Ik vrees dat de wens de vader van de gedachte is. Het heeft tot een crisis kunnen komen omdat de basis van het hele financiële bouwwerk niet deugt. De uitgangspunten van onze financiële wereld en dus ook van onze economie deugen niet. We kunnen een plan ontwaren achter de crisis. Een plan wat er toe moet leiden dat het hele systeem in elkaar klapt. Dat plan is lang geleden heel minutieus voorbereid en kan niet falen. Voor buitenstaanders is alleen het tijdstip van actie moeilijk te bepalen. De mensen die achter deze crisis zitten kunnen op ieder willekeurig moment het signaal afgeven dat de boel klapt. De voorbereidingen zijn zo geraffineerd getroffen dat de meeste mensen die straks getroffen worden niet weten wat hen overkomt. Zie de huidige fase waarin de crisis zich bevindt maar als een ondergrondse veenbrand. Je weet niet hoe erg de brand is totdat hij bovengronds raakt. Bedenk in het vervolg op de krediet crisis dat als deze crisis zich zal uitbreiden de rijkdom en welvaart van bepaalde mensen niet zal verminderen. De 5% die de top van de maatschappij vormen zullen tijdens de crisis alleen maar rijker en machtiger worden. De fundamenten waarop het financiële systeem in deze wereld werkt is er op gericht dat geld alleen maar naar de top stroomt en nooit de andere kant uit. Iedere crisis - of dat nu een financiële crisis is of een oorlog - zorgt er voor dat de rijken er rijker op worden en de armen armer. Om het voor iedereen duidelijk te maken wat er nu precies aan de hand is, volgt hieronder eerst wat achtergrondinformatie over de crisis. En de crisis begon met de huizenmarkt in de VS. Mensen konden hun hypotheek niet meer betalen en zagen zich geconfronteerd met uitzetting uit hun huis. De krediet crisis en de tekenen van deze tijd Er valt gemakkelijk misbruik te maken van slecht opgeleide mensen
De hypotheekcrisis Om naar de hypotheekcrisis in de VS te kijken moeten we beginnen met het kijken naar de ontwikkeling van de huizenprijzen. Het moet iedereen opvallen dat de huizenprijzen in Nederland tot absurde hoogten zijn gestegen. Hier wordt dan als reden gegeven dat er niet voldoende huizen zijn voor iedereen. De krapte op de woningmarkt zou de voornaamste reden zijn dat de prijzen van huizen maar blijven stijgen. Maar als we om ons heen kijken dan ontdekken we dat het niet alleen in Nederland is dat die prijzen zo stijgen. Overal om ons heen stijgen de prijzen van de huizen tot onvoorstelbare hoogte. Het gevolg was dat mensen op basis van de “oude” hypotheken zich geen huis meer konden veroorloven. Men kwam eenvoudig niet meer in aanmerking voor een hypotheek. De banken speelden hier handig op in en kwamen met een hele reeks nieuwe hypotheekvormen. Als we nu naar de huizenmarkt in Nederland kijken dan constateren we dat:
- De huizenprijzen blijven stijgen met percentages die nog steeds boven het “inflatieniveau” liggen - De overheid de afgelopen 10 jaar, geen enkel jaar haar doelstelling voor het te bouwen aantal huizen heeft gehaald - Veel mensen met een hypotheek zitten die ze onder “normale” omstandigheden nooit hadden genomen - Dat veel mensen aan het einde van de looptijd van hun hypotheek met een restschuld zitten die de helft of meer bedraagt van het oorspronkelijke hypotheekbedrag - Dat steeds meer mensen geen huis kunnen kopen - Huizen met lage huren steeds zeldzamer worden http://www.hetnieuwedenken.com
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 3 October, 2008, 09:49
Het Nieuwe Denken
Het opvallende is nu dat deze ontwikkeling zich niet alleen in Nederland afspeelt waar een tekort aan huizen bestaat, maar in alle landen om ons heen zien we dezelfde ontwikkeling in de huizenmarkt – ook daar waar geen tekorten zijn. In de VS waar de crisis nu een feit is hebben de banken gerommeld met de hypotheken. In hun ongebreidelde behoefte aan meer winst hebben zij lucratieve constructies bedacht. Dat de crisis in de VS is begonnen komt alleen maar omdat de Amerikaanse bevolking veel meer dan de Europese gewend is om een leven te leiden wat voor een belangrijk deel uit krediet bestaat. Daarom komen de gevolgen van bepaalde constructies daar het eerste aan het licht. Dat andere landen gevrijwaard zullen blijven is een utopie omdat het gaat om de basis van het systeem wat niet deugt. De banken hebben dus gerommeld met de hypotheken. Hun motivatie was natuurlijk edel. Ze wilden hun klanten tegemoet komen, maar wat is er nu werkelijk mis met de hypotheken en waarom wordt het pas heel langzaam duidelijk welke banken er last van hebben. Om dat te begrijpen moeten we kijken naar de constructies die banken hebben bedacht. Subprime, wat is het? Een bank leent geld uit voor verschillende doelen en vraagt daar rente voor. Vervolgens bundelt de bank deze leningen en verkoopt dat door in partijen met een bepaalde status, lopend van AAA, BBB tot een niet gewaardeerde status. Deze partijen worden gekocht door verschillende groepen investeerders waaronder ook institutionele beleggers. Beleggers kopen deze partijen doordat de status bekend is, zodat zij weten welk risico zij met hun investering lopen. De aankoop van zo’n partij wordt op de balans van zo’n organisatie gezet tegen de waarde die er voor betaald is. Tot 2004 hielden banken zich aan bepaalde regels, maar vanaf 2005 is het hek van de dam. Het lijkt er haast op dat op dat moment het sein werd gegeven dat de rem er af mocht. Een van de grootste trucs die uitgehaald werd was dat een partij met een BBB status uiteengeplukt werd en opgesplitst verkocht. Een deel van die partij kreeg weer de AAA status en ging dus ook weer naar beleggers die uitgaande van de AAA status in de veronderstelling verkeerden dat ze een investering zonder risico hadden gedaan. In werkelijkheid heeft de partij nog steeds een BBB status en is zeker niet zonder risico. Tegelijkertijd werden de hypotheekconstructies in de VS steeds gekker. Mensen werden gelokt met rentepercentages van 1% voor twee jaar en daarna de dagrente. Controle op de inkomens van de aanvragers werd geheel losgelaten en taxateurs werden onder druk gezet om steeds hogere taxaties af te geven. Een rekenvoorbeeld: Iemand leent 200.000 tegen 1%. De rente per jaar bedraagt derhalve 2.000. Zonder aflossing is die persoon 2.000 / 12 is 167 per maand kwijt. Na twee jaar wordt de rente opgetrokken naar de markt en zal zo’n 5% bedragen. Per maand moet hij nu 834 betalen. Het zal duidelijk zijn dat vooral de mensen die met de lokrentes zijn ingestapt nu in de problemen verkeren. Als de koper had gedacht om binnen twee jaar zijn huis te verkopen omdat de prijzen blijven stijgen, dan zit hij ook dan in de problemen omdat de prijzen gedaald waren. Hij zit vanaf dat moment in zijn schuld gevangen. De bank verkoopt zijn huis maar raakt het niet kwijt door de verstoorde markt. De hypotheeknemer blijft met een restschuld zitten en mag de rest van zijn leven betalen aan de bank. De bank zelf heeft ook een probleem want dit soort leningen zijn terechtgekomen in de bundels die doorverkocht zijn met bijvoorbeeld een AAA status. De kopers van die bundels zitten nu met een product wat minder waard is dan zij dachten en moeten dit volgens de geldende boekhoudregels aanpassen op hun balans. Zij zullen dat zolang mogelijk uit willen stellen omdat grote aanpassingen naar beneden van hun bezittingen er toe kan leiden dat zij technisch failliet zijn. Begin vorig jaar werden banken wakker voor het feit dat bepaalde pakketten wellicht niet de waarde hadden waarvoor ze op de balans stonden. Banken werden daardoor zenuwachtig en eisten op grond van hun leningafspraken dat kopers van zo’n pakket een deel van het geleende geld terug zouden betalen. Kopers hadden vaak deze pakketten met geleend geld gekocht. Zij moesten daarvoor het pakket in de markt verkopen en met de opbrengst de bank voldoen. Bij deze verkoop bleek de waarde van het pakket lager dan in de boeken was opgenomen. Doordat de waarde lager bleek, waren de kopers gedwongen hun waarderingen negatief te herzien. In de markt bleken hun bezittingen immers minder waard te zijn. Daardoor werden banken weer zenuwachtig en dwongen vervolgens de kopers om nog meer terug te betalen. Zo ontstond een vicieuze cirkel met als resultaat dat een paar hedgefunds in elkaar klapten. Het is onmogelijk dat de top van de financiële wereld niet op voorhand heeft ingezien wat de effecten van deze constructies waren. Zij hebben dit moedwillig geïnitieerd en zijn opgestapt met miljoenen aan provisie en bonussen. Wat is nu het gevaar?
Dat subprime en andere riskante investeringen klappen op gaan lopen is iedereen wel duidelijk geworden. Banken proberen zo lang mogelijk de waardepapieren voor 100% in de boeken te houden, maar meer en meer wordt uitverkoop gehouden van dit type producten zodat duidelijk wordt dat ze geen 100% meer waard zijn. Subprime is, ondanks de enorme bedragen die betaald worden, slechts een heel klein gedeelte van de totale geldmarkt. De verliezen kunnen grote fondsen en banken in problemen brengen, maar dat is niet het einde van de wereld. http://www.hetnieuwedenken.com
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 3 October, 2008, 09:49
Het Nieuwe Denken
We moeten beseffen dat de huidige wereld gebaseerd is op eindeloze groei. Banken creëren geld uit het niets doordat zij voor iedere euro die er gestort wordt, een deel mogen uitlenen. In de praktijk betekent dit dat voor iedere euro die er werkelijk in omloop is er ongeveer zes uitgeleend worden. De bank bestaat van het renteverschil tussen ontvangen en uitbetalen. Als door alle afboekingen het bezit terugloopt komt de dekking in gevaar. Banken hebben dan eigenlijk te veel uitgeleend en zullen aan degene die geleend heeft vragen om aanvullende dekking. Het effect van dit alles is een stagnatie op het front van lenen. Aangezien lenen de basis is van onze economie zal bij stagnatie van leningen oog de economie stagneren. Verder gevaar zit in de massale liquidatie van kredieten in een breder verband. Een van de kredieten waar we dan naar moeten kijken zijn de derivaten. Derivaten worden ook wel de massavernietigingswapens van de financiële wereld genoemd. Derivaten Derivaten zijn eigenlijk een soort verzekering tegen bepaalde risico’s. Stel je koopt een product wat over 6 maanden geleverd wordt en spreekt een bepaalde prijs af. Je loopt dan het risico dat de prijs op het moment van levering hoger of lager zal zijn. Is de prijs lager dan is er geen probleem, maar als de prijs bij levering hoger uitvalt dan kan dat heel vervelend zijn. Door nu een verzekering af te sluiten waarbij bepaald wordt dat je nooit meer dan bijv. 5% moet bijbetalen, creëer je een situatie dat je weet waar je financieel aan toe bent op het moment van levering. Als de prijs toch onverhoopt fors stijgt moet de verzekering het verschil betalen. Degene die deze verzekeringen (=derivaten) afsluiten kunnen die net als de hypotheken en andere leningen natuurlijk ook weer doorverkopen. Bedenk dat er enorm veel geld in derivaten omgaat. Er gaat zoveel geld in om, dat de waarde van uitstaande derivatencontracten de waarde van de totale geldhoeveelheid in de wereld vele malen te boven gaat. Nu zou het zo moeten zijn dat de organisaties die derivaten afsluiten op het moment dat zij gehouden worden om te betalen, dit ook moeten kunnen. Hier wringt al direct een schoen. Hoeveel eigen geld hebben ze eigenlijk zelf om een garantie ook na te komen. Als voorbeeld nemen we MBIA, die ongeveer 15% van deze markt heeft. Je zou verwachten dat zo’n bedrijf voldoende geld heeft om mogelijke garanties na te komen mocht dat nodig zijn. Kijkend naar de cijfers van MBIA komen analisten echter tot de conclusie dat dit bedrijf 35 dollarcent heeft voor elke 100 dollar die ze hebben gegarandeerd. Voor elke 100 dollar aan garanties (risico’s) kunnen ze dus maar een verlies van 0,35 dollar lijden qua kapitaal. Dat is 0,35% garantievermogen, wat wel heel erg weinig is ten opzichte van de (mogelijke) verplichtingen uit de garanties. Kortom, er is slechts een flinterdun laagje eigen geld om een heel groot bedrag aan garanties te dekken. En daar zit hem nu het grootste gevaar. Heel de financiële wereld drijft op vertrouwen. Een gering gerucht is in staat enorme opschudding teweeg te brengen met verstrekkende gevolgen. Een voorbeeld: We nemen een kleine lokale bank waarvan het gerucht gaat dat de zwager van de directeur heel veel geld geleend heeft voor zijn bedrijf en dat niet terug kan betalen. Verder gaat het gerucht dat dit tot het faillissement van d ebank kan leiden. Dit gerucht in de gemeenschap zorgt er voor dat iedereen een run op de bank doet en zijn geld wil opnemen voordat het faillissement een feit is. Afgezien van het gegeven of het oorspronkelijke gerucht juist is, kan dit direct leiden tot het faillissement van de bank. De bank heeft nooit zoveel liquide middelen om iedereen uit te betalen en moet de handdoek in de ring gooien. In dit geval zou het faillissement eenvoudig te voorkomen zijn door een centrale bank. Deze zou de bank te hulp kunne komen door snel extra geld ter beschikking te stellen. Als na enkele weken het vertrouwen hersteld was, kon d ebank het geld weer terugstorten bij de centrale bank. Hier ging het om het vertrouwen in één bank en de verwachting dat deze bank zijn verplichtingen niet na zou kunnen komen. In de financiële crisis gaat het om het vertrouwen in het systeem als geheel en daarvan hebben we net aangetoond dat dat in zijn geheel verrot is. Op alle niveaus hebben mensen constructies bedacht om maar te verkopen. De meest bizarre constructies zijn verzonnen en ook verkocht. Nu de problemen aan de onderkant zichtbaar geworden zijn, begint men te beseffen wat de gevolgen van de andere constructies zijn. Het gaat dan al lang niet meer om een paar honderd miljard aan verliezen, het gaat dan om hoeveelheden die de totale omvang van al het geld in heel de wereld in omloop, vele malen te boven gaat. Wat kunnen we verwachten Als de rust niet terugkeert op de financiële markten dan: - Zal de goudprijs tot onvoorstelbare hoogte stijgen - Neemt de crash zo’n vorm aan dat de crisis van 1929 een rimpel in de vijver zal lijken - Zal de Amerikaanse auto-industrie ophouden te bestaan http://www.hetnieuwedenken.com
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 3 October, 2008, 09:49
Het Nieuwe Denken
- Zullen alle banken en verzekeringen die derivaten hebben binnen één dag ophouden te bestaan - Zal de markt van leningen die nu al wankelt volledig verdwijnen. Er zal geen dubbeltje geleend meer kunnen worden - Ontstaat een paniek die die van 1929 royaal overtreft Recentelijk hebben we kunnen vernemen dat Aegon het beleggingsfonds Scottish Equitable Property heeft bevroren. De verzekeraar heeft de maatregel genomen, omdat een groot aantal mensen zich uit het fonds wil terugtrekken vanwege de onrust over de hypotheekmarkt in de Verenigde Staten. Als verzekeringsbedrijven dit soort noodmaatregelen nemen, dan wordt duidelijk dat de paniek groeit. Is er kans dat het overwaait Om dit te beantwoorden moeten we kijken naar de mensen die verantwoordelijk zijn in deze sector van de maatschappij. Zoals elk mens op dit moment op aarde sterk bezig is met zichzelf geldt dit in nog veel sterkere mate voor de top van de financiële wereld. De afgelopen jaren hebben we exorbitante zelfverrijking in de hele top van het bedrijfsleven kunnen waarnemen, maar de bankwereld spande daar de kroon in. Bonussen van 100 miljoen zijn er soms uitgedeeld. Daar waar dergelijke bonussen een rol spelen zullen de spelers gewetenloos iedere mogelijkheid gebruiken om de omzet en groei van de organisatie omhoog te stuwen. Na hun vertrek met de bonus op zak zal het hun een worst zijn wat de consequenties voor de samenleving zijn. De afgelopen jaren hebben we kunnen zien dat risicovolle hypotheken massaal aan de man gebracht zijn. Maar ook in Nederland hebben we al verschillende schandalen gehad. Organisaties die financiële producten aan de man brachten die zeer schadelijk voor de kopers waren. De meest recente hiervan is de Rabobank met zijn hypotheek op basis van aandelen. In Amerika waar de mensen al heel lang vertrouwt zijn met leven op krediet openbaart zich nu als eerste de beerput, maar Europa zal er niet vrij van kunnen blijven. Wij kunnen er niet omheen, omdat het allang niet meer om hypotheken alleen gaat. Het gaat om de totale kredietwereld en zoals hiervoor gemeld is die van de derivaten zo immens groot dat de vertrouwensbreuk die er nu is niet opgelost kan worden met welke geldinjectie door welke overheid dan ook. Bedenk trouwens maar dat grote kapitaalinjecties door de overheid alleen de inflatie maar aanjaagt. Er wordt geld bijgedrukt en dus zullen de prijzen stijgen. De burger krijgt misschien – een beetje - geld om te kopen, maar daar zit maar een deel van het probleem. De basis van het hele geldsysteem is vals en onrechtvaardig. Het onrecht is niet meer goed te maken. Alleen als de totale markt instort komt er ruimte voor een nieuw systeem. Dat nieuwe systeem zal er heus wel komen, maar het zal van korte duur zijn. Het kan niet anders omdat de mens is, zoals hij is. De zelfzuchtige mens Kijk om je heen, blijf dicht bij en zie de conflicten in het gezin. Eigenliefde en zelfzucht spelen een steeds nadrukkelijker rol in het leven van de mensen. In welk gezin is geen conflict, welke ouder heeft niet één of meerdere conflicten met zijn kinderen gehad, of heeft deze nog steeds. We voelen ons allemaal op zeker moment gekrenkt en menen daar iets aan te moeten doen. Vrede in de harten van de mensen, het is ver te zoeken! Uiterlijke voorwaarden kunnen misschien veranderen, maar de (niet-goddelijke) mens blijft onontkoombaar trouw aan zijn ware, in essentie zelfzuchtige aard. Zelfzucht in al zijn gradaties is de drijfveer voor alle mensen. Het is voor mensen niet mogelijk zich daar van te bevrijden, tenzij ze het zelf volledig opgeven. De diepste en meest uitgekristalliseerde vorm van zelfzucht is die van de keiharde op zichzelf gerichte mens die van de wieg tot het graf volledig en alleen maar van zijn eigen persoonlijke belangen uitgaat. Zo iemand onderhoudt geen enkele emotionele band. Zelfs familiebanden zoals de band met zijn moeder, zijn huwelijkspartner of zijn kind kunnen hem niet beïnvloeden. Deze vorm van zelfzucht, die alles en iedereen buitensluit, is zelfs onder het niveau van het dierlijke, want zelfs in het dierenrijk zijn er banden van liefde op basis van instinct tussen een moederdier en haar jong, hoewel misschien maar tijdelijk. De moeder kan vaak een vorm van zelfopoffering tonen om haar kroost te beschermen. Het blijkt dat dit soort zelfzucht overal ter wereld snel groeit. Dat is het bewijs dat de mensheid snel afglijdt tot beneden het niveau dat nog menselijk genoemd kan worden. Het laat de noodzaak van de naderende eindfase van de huidige wereld-cyclus duidelijk zien. Een iets hogere vorm van zelfzucht sluit de familie in, hoewel het zelf de centrale factor blijft. In deze groep spreken de bloedbanden na verloop van tijd een duidelijke taal. Deze taal is eenvoudig te begrijpen want het zorgen voor familieleden en dingen voor hen doen is uiteraard zelf-verwezenlijkend en zelf-versterkend, en daarom heeft het, het effect van een aanzienlijke vergroting van het ego. Het is een vorm van zelfzucht waarin alle hooggeprezen kwaliteiten van het vader- en moederschap uitgedrukt worden. http://www.hetnieuwedenken.com
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 3 October, 2008, 09:49
Het Nieuwe Denken
Deze familievorm van zelfzucht is onderhevig aan alle mogelijke culturele conditionering en wordt geregeld en gesteund met vele door mensen opgestelde wetten. Het feit dat het een vorm van zelfzucht is blijkt duidelijk uit het plezier, de inspanning, de lofprijzing en trots die mensen laten zien als hun familieleden succes hebben in het leven, soms zelfs ook als dit succes niet op een behoorlijke en ethische manier bewerkstelligd is. Als er twee families kibbelen omdat ze hetzelfde willen maakt het nog veel duidelijker dat zelfzucht aan de wortel ligt van familiebanden. De twee families bestaan ieder op zich misschien uit prima mensen, maar desondanks ontwikkelt zich een venijnig gevecht tussen hen. Zo’n conflict heeft dezelfde emotionele basis als de astrale krachten die ooit de primitieve holbewoner tot actie dreven, en die krachten voeden het voortdurend. De vormen van het conflict zijn misschien anders, maar de essentie en de resultaten blijven altijd dezelfde: strijd, nederlaag en zinloze kinderachtigheid. Zelfzucht kan ook uitgroeien tot iets dat een hele groep, natie of ras omvat. Dat kennen we maar al te goed, en oorlog heeft nog nooit iets opgelost. Als een individu aangestoken wordt door de zelfzucht-psychose van een groep of natie, dan zullen andere vormen van zelfzucht zeker niet ver weg zijn. Integendeel, die kunnen erdoor worden opgewekt, want de belangen van de individuele mens kunnen heel gemakkelijk bedreigd worden door die van de groep. De krachten van zelfzucht in het individu komen zo onder nog veel meer druk te staan, en het onvermijdelijke gevolg is het uitbreken van een conflict! Maar toch, willen we goed begrijpen wat bedoeld wordt, dan moeten we niet vergeten dat als zelfzucht positief gecultiveerd wordt, dit altijd gepaard gaat met een morele ontwikkeling. Er bestaan talloze voorbeelden van mensen die hun eigen persoonlijke belangen opofferen voor hun familie, hun groep, land, natie, of zelfs hun ras. De wereldliteratuur staat vol van zulke heroïsche verhalen. Misschien moeten we een groot deel daarvan met een korreltje zout nemen, want de bereidheid om offers te maken is vaak verweven met een of andere vorm van zelfzucht. Desondanks blijft het een feit dat de positievere vorm van zelfzucht wel degelijk samen kan gaan met morele ontwikkeling, als die bijvoorbeeld gestimuleerd wordt door religie en menslievendheid, en gesteund door wetgeving. En nu nadert de mensheid dus eindelijk de hoogste sporten van de ladder van de cultuur van zelfzucht, die vanzelfsprekend gecamoufleerd wordt door allerlei morele waarden. Als iemand de hoogste sport bereikt heeft, en als dus alle andere sporten ook in gebruik zijn - want dat is hoe ladders werken - dan zal hij ontdekken dat hij niet hoger kan klimmen. Dit zal het eindsignaal zijn van het hele Arische tijdperk, zoals we nu aan het eind zijn van een fase van dat Arische tijdperk. Deze hoogste sport van de ladder heeft te maken met het versmelten, verenigen en integreren van het gehele menselijke ras. In ieder tijdperk, en ook in iedere fase van ieder tijdperk, speelt zich deze ontwikkeling van begin tot eind af. De eindfase is bereikt als alle onderscheid tussen naties, tussen groepen van samenwerkende naties, en tussen rassen allemaal verdwenen is. Tot Slot We leven in een tijd waarin de mensen voor keuzes geplaatst worden. Als je goed kijkt dan zie je dat er een paar actuele zaken op de voorgrond treden:
- Toenemende financiële problemen en dan met name in de VS - Problemen die leiden tot een internationale economische crisis - De oorlog tegen het terrorisme - Allerlei maatregelen die in snel tempo de vrijheid van burgers volledig beperken - Afschaffing van fysiek geld en invoering van chips met steeds meer controle mogelijkheden. Uiteindelijk leidt dit tot een chip in het lichaam van de mens - Steeds grotere “terroristische” aanslagen - Toenemende haat tegen moslims en visa versa - De informatie die via de media tot ons komt zal er toe leiden dat steeds meer mensen in haat tegenover elkaar komen te staan - De haat zal aangewakkerd worden en leiden tot gewelduitbarstingen Als we deze ingrediënten samenvoegen, dan zal het niemand verbazen dat de uitkomst wel eens een grote crisis kan zijn die uitloopt op een nieuwe oorlog. Voor degene die de tekenen van de tijd verstaat, herkent de parallel met de periode voorafgaand aan de tweede wereld oorlog. Alleen staat er nu veel meer op het spel. Jouw voortbestaan staat op het spel! Ga je mee in de dwaling van het spel of stap je er uit! http://www.hetnieuwedenken.com
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 3 October, 2008, 09:49
Het Nieuwe Denken
De bedoeling van de Illuminatie is dat zoveel mogelijk mensen deel nemen aan het spel. Iedere deelnemer van het spel zit gevangen in het spel. Weiger nog langer mee te doen en stap er uit. Het gaat niet om keuzes of de gevolgen daarvan. Iedere keuze heeft te maken met zelfzucht. Toch lijkt het zo belangrijk om je stem te laten horen, want het gaat tenslotte om belangrijke zaken. Iedereen om je heen zal beamen dat je moet kiezen. Maar besef dat door te kiezen, je een speelbal van de krachten wordt. Welke keuze jij maakt is geheel aan jezelf. Ik hoop dat je het belang inziet en de krachten van de tijd herkent. In Liefde en Verbondenheid Simon
http://www.hetnieuwedenken.com
Powered by Joomla!
Gegenereerd op: 3 October, 2008, 09:49
