De Grote Geheimen van Big Agro: 9 zaken die je moet weten over het voedsel dat je eet
Datum: 9 mei 2012
Door: Vertaling: Foto:
Martha Rosenberg Frank Bleeker Afkomstig van de website Alternet, geplaatst bij artikel
Oorspronkelijk artikel: http://www.alternet.org/story/155340/big_agriculture's_big_secrets%3A_9_things_you_need_to_know_about_the_food _you_eat?page=entire DISCLAIMER: Dit is een vertaling van een Amerikaans artikel. Hoewel veel van wat betoogd wordt van toepassing is op de wereldwijde situatie, dienen we ons te realiseren dat sommige van de genoemde voorbeelden vooral betrekking hebben op omstandigheden in de Verenigde Staten.
Voedselschandalen zijn zo kostbaar voor Big Food, dat men herhaaldelijk heeft geprobeerd om de boodschapper te doden in plaats van de daad te verdoezelen. Dit artikel verscheen oorspronkelijk in de Huffington Post. Dankzij de grootschalige bio‐industrie is veel voedsel tegenwoordig òf walgelijk, òf wreed, òf walgelijk èn wreed. Net toen de mensen ophielden met praten over meloenen met dodelijke salmonella is het ‘roze slijm’ in het nieuws. En net toen de mensen ophielden met praten over roze slijm, kwam gehakt in het nieuws dat behandeld was met ammonia, om ziektekiemen te doden, en de gekke koeienziekte 1 . Herinnert iemand zich nog de arseen in het vruchtensap? Voedselschandalen zijn voor Big Food (de gigantische voedingsproducenten) zo kostbaar, dat het herhaaldelijk is voorgekomen dat zij liever de boodschapper vermoorden, dan dat zij hun eigen zootje opruimen. In de jaren negentig drukten zij er de ‘voeding minachtingwetten’ door, waardoor Oprah Winfrey in 1997 door de veeboeren zelfs een proces aangespannen kreeg (Oprah Winfrey zei, dat ze nooit meer een hamburger zou eten, omdat ze erachter was gekomen dat koeien aan koeien werden gevoerd). Winfrey werd vrijgesproken en koeienkannibalisme werd illegaal verklaard, maar de Verenigde Staten verloren ook nog eens 3 miljard dollar in de uitvoer van rundvlees, toen in 2003 de eerste ‘gekke koe’ werd ontdekt. De nieuwe gekke koe van april zal de buitenlandse handel niet helpen. Vorig jaar introduceerde Big Food in verschillende staten de ‘Animal Facility Interference’ wet, waardoor het een misdaad is om ‘videofilms of foto’s te produceren, te distribueren of te bezitten, die illegaal op een agrarische faciliteit zijn gemaakt.’ De wetten maken het ook strafbaar om verkeerde informatie te verstrekken op sollicitatieformulieren voor beroepen bij agrarische faciliteiten ‘met de bedoeling om daden te verrichten die niet de toestemming hebben van de eigenaar. Dit in een poging om de stroom van gruwelijke undercover video’s te stoppen. 1
Boviene spongiforme encefalopathie (BSE) http://nl.wikipedia.org/wiki/Boviene_spongiforme_encefalopathie
De eerste ‘bemoeienis overtreding’ op een agrarische faciliteit zou een verzwaarde overtreding zijn, maar de daaropvolgende overtredingen worden als misdaden beschouwd. De Ag‐Gag 2 wetten, zoals ze al snel werden genoemd, zijn tegen vrije meningsuiting en zouden zowel klokkenluiders en nieuwsmedia (die wettelijk niet eens niet‐goedgekeurde beelden van agrarische bedrijven kunnen ontvangen) de mond moeten snoeren. De wetten werden verguisd door CNN, de New York Times, Time Magazine en First Amendment en voedselveiligheid activisten en gelukkig werden zij in 2011 teniet gedaan. Maar ze sluipen langzaam weer terug. Veel boeren en agrarische professionals zijn gepikeerd dat de dagen van de "het gaat je geen barst aan" landbouw voorbij zijn. Ooit maakten consumenten zich alleen maar druk om de prijs en deugdelijkheid van het voedsel en maakten zij zich geen zorgen om de oorsprong en de ‘demontage’ (slacht of afvoer) of video‐opnamen daarvan. Nu willen consumenten steeds vaker weten hoe een dier leefde, stierf, en zelfs wat het in de tussentijd at. Sommige van deze nieuwe betrokken consumenten zijn gemotiveerd vanwege hun gezondheid, de wil om hormonen in melk te vermijden, antibiotica in vlees, arseen in kip en wie weet wat allemaal in schaal‐ en schelpdieren. Maar sommigen zijn ook gemotiveerd vanwege menselijke bezorgdheid om deze dieren. Hier zijn een aantal schokkende feiten die Big Food wil verdoezelen met Ag‐Gag en voedsel wetten waarin een verkeerde voorstelling van zaken wordt gegeven: 1. Recombinant rundergroeihormoon in melk – WAT drinken we? Recombinant rundergroeihormoon (Engels: Recombinant bovine growth hormone (rBGH)) wordt bij melkkoeien ingespoten om de melkproductie te verhogen. Het werd gecreëerd door DNA van koeien te kruisen met E.coli bacteriën. Jazeker, die E.coli! Vanaf het begin waren boeren en veeartsen bezorgd om de uierinfecties die het veroorzaakt, wat resulteert in meer en meer gebruik van antibiotica. “Ik zou zeker niet het pokdalige stuk rundvlees willen eten waarin steeds de injectienaalden leeg zijn gespoten,” zei een landbouwcriticus al in 1994. De in vele landen verboden en in dit land (de VS) niet gelabelde en met behulp van rBGH geproduceerde melk, bevat tevens pus en een eiwit (IGF‐1) dat in verband wordt gebracht met een toegenomen risico op prostaat‐ en borstkanker. En toch houdt Eli Lilly, dat rBGH in 2008 van Monsanto kocht vol, dat rBGH ‘op een veilige manier de productie van zuivelkoeien verhoogt’ en op deze wijze ‘de eigenaren van familieboerderijen helpt’. 2. Eieren met een bijgerecht van Salmonella Twee jaar geleden veroorzaakte een salmonella‐uitbraak, dat er 500 miljoen eieren uit de schappen gehaald werden, maar ook 1600 ziektegevallen. Dankzij de bio‐industrie, met duizenden kippen opeengepakt boven hun eigen mest, zijn de bedrijfsprocessen doorweven met ziektekiemen. In wezen ontdekte de overheid dat zowel Tyson Foods en een broedbedrijf voor eieren voor toekomstige leghennen preventief met antibiotica injecteerde om infecties te voorkomen. Heerlijk!
2
Ag‐Gag staat voor: Agricultural Gag ‐ bio‐industrie en de mond snoeren (een gag is een mondprop). Het wil dus zoveel zeggen als: Mensen die de misstanden in de bio‐industrie aan de kaak stellen de mond snoeren
Het bedrijf van "Jack" DeCoster uit Austin, dat met salmonella in verband werd gebracht, had een geschiedenis van dertig jaar van gezondheids‐ en veiligheidsovertredingen. Het was zelfs zo dat, toen de autoriteiten zijn bedrijf in Turner (Maine) binnenvielen op verdenking van dierenmishandeling, vier agenten behandeld moesten worden vanwege door ammoniak verbrande longen, alleen maar omdat zij zijn loodsen binnengingen. En toch werd DeCoster niet gestraft voor de salmonella‐uitbraak en geniet van een weldadig pensioen. 3. De apotheek in je vlees Misschien heb je nog nooit gehoord van Fort Dodge, Elanco, of Intervet, de dierendivisies van Big Pharma, maar het kan heel goed zijn dat je hun medicijnen ‘gebruikt’. Veiligheidsinspecteurs van de overheid zien residuen van penicilline en andere antibiotica over het hoofd, parasieten en ontstekingsremmers, en zware metalen in rundvlees, aldus een rapport uit 2010 van het Bureau van de Inpecteur‐Generaal, waardoor besmet vlees in de voedselvoorziening terecht komt. Voor andere giftige stoffen zoals dioxine, lindaan en brandvertragers zijn er voor inspecteurs niet eens testwaarden vastgesteld. Vier bedrijven, met in totaal 211 medicijnresidu overtredingen kregen een goedkeuring, aldus het OIG rapport. Erger nog, in tegenstelling tot ziektekiemen als salmonella en E.coli, worden medicijn‐ en metaalresten niet geneutraliseerd door koken en kunnen bij verhitting zelfs veranderen in nog gevaarlijker verbindingen. 4. ‘Gratis antibiotica’ in voedsel en water Een van de laatste wetgevende gevechten van wijlen senator Ted Kennedy ging over het overmatig gebruik van antibiotica voor vee. “Het lijkt bijna niet te geloven dat deze medicijnen in grote hoeveelheden aan kippen en varkens worden gevoerd,” schreef hij in de Preservation of Antibiotics for Medical Treatment Act (Wet Beperking van Antibiotica voor Medische Behandeling). Meer dan 70 procent van de antibiotica gaat naar dieren, niet naar mensen, zegt de motie en 48 procent van alle waterstromen in de VS zijn besmet met antibiotica. Andere rapporten melden dat bijna de helft van de varkensboerderijen in het Middenwesten van de Verenigde Staten antibioticaresistente MRSA bacterie huisvesten en dat 64 procent van de arbeiders deze bij zich dragen. Zijn mensen die geen vlees eten of kraanwater drinken veilig? Denk nog eens na! De gewassen zelf kunnen antibiotica bevatten, zegt een voedingswetenschapper, door ze met het water direct uit de bodem op te zuigen. 5. Vleesinspecties via de ‘Neem een kopje koffie en bid’ methode Ooit voerden de federale vleescontroleurs visuele controles uit op karkassen op deugdelijkheid. Maar door de Hazard Analysis and Critical Control Points (HACCP) ‐ Gevarenanalyse en kritische controlepunten die in 2000 werden geïmplementeerd, bekrachtigen inspecteurs nu gewoon dat bedrijven hun eigen, zelf gecreëerde systemen volgen, zoals in “vertrouw ons nu maar”. Al snel nadat HACCP was ingevoerd, zei 80 procent van de inspecteurs dat HACCP hen beperkt in hun mogelijkheden om de wet te handhaven maar HACCP beperkt ook het recht van de consument om kennis te nemen van de veiligheid van zijn voedsel. Bijna 20 procent zei dat ze te horen hadden gekregen dat zij schendingen niet mochten vastleggen. En 62 procent van de inspecteurs zei dat ze sinds de invoering van HACCP verontreinigingen zoals uitwerpselen, braaksel, en metalen scherven in voedsel op een
dagelijkse of wekelijkse basis toestonden. Geen wonder dat HACCP de bijnaam "Have A Cup of Coffee and Pray" (Letterlijk: Neem een kopje koffie en bid) heeft gekregen. 6. Een delicatesse uit de hel Foie gras (ganzenleverpastei) is een ‘delicatesse’ die het ongehoorde gedwongen voeden van ganzen en eenden vereist, waardoor hun levers opzwellen. Een video toont vogels met bloederige kelen, nauwelijks in staat om te lopen en worstelend om adem. Toch verdedigen Big Food, restauranthouders en zelfs de American Veterinary Medical Association (Amerikaanse Veterinaire Medische Vereniging) de ongerechtvaardigde wreedheid, opdat er geen vervolgvragen gesteld worden over – bijvoorbeeld – kistkalveren en andere extreme vormen van massaproductie in de landbouwsector. In Europa en ook in andere landen in de wereld is ganzenleverpastei verboden, maar een verbod op het gebruik van foie gras in 2007 in Chicago leverde spottende reactie op van de voedingsrecensent van de Chicago Tribune (“Heeft de gemeenteraad eindelijk ‘gekwakt’?” of “Zullen de ‘gemak‐kwakjes’ aan de oppervlakte komen?”) N.B.: In de Engelse tekst wordt het woord quack gebruikt, wat ook verwijst naar kwakzalverij, de ‘alternatieve – natuurlijke kant, die door de huidige massabedrijven, als de voedings‐ en farmaceutische industrie, als kwakzalvers worden afgeschilderd. – Vert. Een andere terugslag was een Foie Gras Feest dat werd georganiseerd door chef‐koks uit de regio die een vijfgangen diner serveerden. P.S.: Het verbod werd ingetrokken. 7. Extreme groeibevorderaars Veel van de groeibevorderaars die door de Amerikaanse vleesproducerende industrie worden gebruikt zijn in andere landen verboden. Europa boycot Amerikaans rundvlees omdat het hormonen als 17‐bèta‐oestradiol en trenbolone acetaat bevat die in verband zouden worden gebracht met prostaat‐ en borstkanker. De Europese Unie staat het boeren ook niet toe om antibiotica en arseen te gebruiken als groeibevorderaars, wat wel door de Verenigde Staten wordt toegestaan. (Jazeker, arseen!) Toch is het een (schrale) troost dat met de meeste Amerikaanse groeibevorderaars wordt gestopt in de weken vóór het slachten. Dit is echter niet zo met Ractopamine, een astma‐ achtig medicijn dat aan 60 tot 80 procent van de Amerikaanse varkens wordt gegeven, 30 procent van de rantsoengevoede koeien en een niet nader genoemd aantal kalkoenen. Weinig mensen zijn zich bewust van, maar Ractopamine wordt gegeven tijdens de laatste levensweken van de dieren en er wordt niet mee gestopt tot vlak vóór het slachten. 8. Gekke koeienziekte – het is terug… Kan iemand zich nog de misinformatie en ongepastheid van de overheid herinneren bij de eerste drie ‘gekke koeien’, nu de ziekte terug is? Bij de eerste koe meldde een overheidsrapport dat alle ‘mogelijk geïnfecteerde producten’ waren afgevoerd naar een stortplaats, maar de San Francisco Chronicle en Los Angeles Times meldden dat het vlees naar Californische restaurants ging waar het werd gegeten. Dat is iets heel anders! Van de tweede koe wisten de autoriteiten niet eens dat deze al zeven maanden lang gekke koeienziekte had! Het eindrapport van de overheid zegt dat de boer die de koe verkocht had
er "vrij zeker" van was dat hij geen nakomelingen gehouden had, maar "er waren eigenlijk geen gegevens bijgehouden." Wilt u nog meer geruststellingen? Binnen een maand werd de boerderij weer vrijgegeven om door te gaan met de verkoop van vlees! 9. Dappere nieuwe klonen De FDA beweert dat klonen en hun nakomelingen niet anders zijn dan andere dieren uit de voedingsindustrie en daarom niet gelabeld hoeven te worden. (Zie: rBGH.) Maar in een eigen rapport uit 2008 vermeldt het gekloonde kalveren met verhoogde glucose, verhoogde groei‐ indicatoren, vroege melkklier ontwikkeling, navelstreng abcessen en hoge aantallen witte bloedcellen. In een studie geeft de FDA zelfs toe dat vlees en melk anders zijn. Eten Amerikanen op dit moment niet gelabeld kloonvlees? “Ik kan uw vraag op dit moment niet bevestigend of ontkennend beantwoorden,” antwoordde minister van Landbouw Tom Vilsack in 2010 op deze vraag. (Ach, waarom zou een minister van Landbouw dit ook moeten weten?) “Ik weet het niet. Wat ik wel weet is dat we alle onderzoeken kennen en alle beoordelingen en men gaat ervan uit dat het veilig is.” Over de schrijfster: Martha Rosenberg schrijft regelmatig over de invloed van de farmaceutische, de voedings‐ en de wapenindustrie op de volksgezondheid. Haar werk is verschenen in de Boston Globe, San Francisco Chronicle, Chicago Tribune en andere bladen.
